ความคิดเห็นที่ 1 เอาแง่ไหนบ้างล่ะ การเมือง เศรษฐกิจ สังคม การเมือง ประชานิยม ห่วย สร้างภาพ ไม่มีการวางแผน คิดอะไรมาได้ก็ทำเดี๋ยวนั้นเลย ไม่ฟังใคร สำเร็จรึเปล่าไม่รู้ จะทำใครจะทำไม เศรษฐกิจ เป็นไปไม่ได้ทางการเงิน ไม่มีเงินอุดในระยะยาว ต้องเอาเงินประกันสังคมมาโปะ แล้วรวมเป็นกองทุนเดียวกัน คนทำประกันสังคมด่ากันใหญ่ จ่ายเงินทุกเดือนไม่ได้ใช้ โรงพยาบาลหลายแห่งก็ไม่รับ บางที่ก็ตุกติกเล่นตัว หมอก็ลาออก ไม่มีเงินจ่ายค่ายา เป็นอะไรพาราลูกเดียว สังคม ดี สร้างความหวังในสังคม ถึงมันจะลมๆแล้งๆก็แหอะ ต่างประเทศ เอฟทีเอยาจะเซ็นแล้ว กองทุนต้องจ่ายค่ายาหลายๆตัวแพงขึ้น แต่กองทุนมีเงินเท่าเดิม ก็แปลว่ามีแค่ 2 เลือก เอาเงินภาษีมาอัดเข้าไปอีก หรือ เลือกคนไข้ จากคุณ : Israeli - [ 10 ส.ค. 49 02:22:32 A:194.80.135.88 X: TicketID:124769 ]

ความคิดเห็นที่ 2 "เเละควรปรับปรุงส่วนไหน"<<< ปรับปรุงที่ตัวนักการเมืองน่ะ จากคุณ : Dequardo - [ 10 ส.ค. 49 03:06:26 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พี่เทียกลับมาแล้ว อะไรคงโอเคแล้วนะ ตอบๆ สำหรับหวาน หวานคิดว่า โครงการ 30 บาท เนี้ยดีมากๆๆๆ ถ้าไม่ได้เกิดขึ้นในเมืองไทย ถ้าเป้นมาเลเซีย อาจจะไปได้ดีกว่านี้ จากคุณ : หวานใจนายโหด - [ 10 ส.ค. 49 03:42:55 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ทำลายระบบสาธารณะสุขของประเทศไทย ระบบนี้กำลังเสื่อมและล่มสลายลง เพราะโครงการ 30 บาทรักษาทุกโรค จากคุณ : ผ่านมา - [ 10 ส.ค. 49 05:43:23 A:58.9.136.140 X: TicketID:117365 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แย่ทุกราย บ้าทุกหมอ เจ๊งทุกโรงพยาบาล คะแนนเสียงอื้อ จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง - [ 10 ส.ค. 49 06:39:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แนวคิดดี แนวปฏิบัติห่วยแตก จากคุณ : ช่างไฟ - [ 10 ส.ค. 49 07:52:02 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แนวคิดดี ปฏิบัติเลว มันเลวจริง ๆ นะครับนักการเมืองเนี่ย ผมเคยไปช่วยตอนเริ่มใหม่ ๆ ไม่มีอะไรเลย มันเอาแต่สั่ง ๆ ไม่เคยมีใครลงมาดูเลย ขนาดระดับ ผอ. ยังไม่เคยเห็นหน้าเลย จากคุณ : ผู้เฒ่าสายลม - [ 10 ส.ค. 49 08:14:49 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คุณหมอระดับผู้อำนวยการศูนย์ท่านหนึ่ง คุยกับผมเป็นการส่วนตัว ตอนที่ไปซ่อมคอมพิวเตอร์ให้ท่าน บอกว่าโครงการ 30 บาทนี้มัน "too good to be true" จากคุณ : ksk - [ 10 ส.ค. 49 08:55:17 ]

ความคิดเห็นที่ 9 โครงการดี แต่เพราะว่า พวกหมอ จะไม่ได้อะไร กับ 30 บาท นอกจากเหนื่อยขึ้น ลำบากมากขึ้น แต่ตัวโครงการดี เพียงแต่ต้องปรับปรุงอีกนาน มากมาก ขอเพิ่ม ความอคติหน่อย หมอ ในความคิดเห็น มีน้อยมากที่ดี และมีจรรยาบรรณ ส่วนใหญ่ เห็นแก่เงิน เห็นแก่ตัว และไม่เห็นแก่จรรยาบรรณ โดนกับตัวเองหลายครั้งแล้ว 30 บาท เหมาะสำหรับคนยากจนหรือด้อยโอกาส เพราะเป็นสิ่งเดียว ที่รู้สึกว่ารัฐเข้าถึงประชาชน เพียงแต่ แพทย์ และโรงพยาบาล และ บุคคลากรทางการแพทย์ ยังไม่ให้ความร่วมมือเท่าที่ควร และบางส่วน ไม่ให้ความร่วมมือ คนเป็นรัฐบาล ต้องพยายามมากกว่านี้อีก หลายสิบเท่า ถ้าต้องการให้โครงการนี้อยู่ต่อไป และถ้าคนที่เกี่ยวข้องเห็นแก่ตัวน้อยลง เห็นแก่ส่วนรวมมากขึ้น ทุกอย่างคงจะมาบรรจบกันได้ ..........สักวัน...ความฝันจะเป็นจริง....... จากคุณ : nirundorn - [ 10 ส.ค. 49 09:02:57 ]

ความคิดเห็นที่ 10 โรงพยาบาลที่น้องผมทำงานอยู่ไม่ยอมอยู่ในโครงการครับ เพราะ โดน โกงงบประมาณ บอกจะให้หัวเท่าไรไม่รู้เสร็จมาตัดลงไปอีกใครไปหา อีกหน่อยคงได้แต่พาราเซตาม่อง เพราะโรงพยาบาลก็ไม่งบประมาณเหมือนกัน ไม่ใช่ไม่อยากรักษา จากคุณ : Chaos dragon - [ 10 ส.ค. 49 09:17:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สำหรับมุมมองด้านคนจนแล้วเป็นสิ่งที่ดีมากๆ (ยังไม่ต้องดูสิ่งซ่อนเร้น) เรื่องเงินถ้าการจัดการโดยรวมอย่างนี้ คงไม่พอใช้ ตามบ้านนอกผู้ใช้บริการจำนวนมากไม่น่าจะอยู่ในข่ายที่ควรจะต้อง มีสิทธิประโยชน์ อันนี้ ให้ด้วยซ้ำ บางราย(เยอะด้วย) มีรายได้สูงกว่าลูกจ้าง ประกันสังคมมากๆ แต่การจัดเก็บภาษีก็ทำไม่ได้ เรียกว่า สิทธิและหน้าที่ มันไม่ไปด้วยกัน เห็นว่าตรงจุดนึงหละ ที่ ไม่แฟร์ จากคุณ : nerdster - [ 10 ส.ค. 49 09:42:50 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เมืองนอกอย่างญี่ปุ่น มีเงินเยอะกว่าเราเป็นร้อยเท่า ยังไม่มีปัญญาทำระบบสุขภาพแบบนี้เลยครับ เค้าบอกเลยว่าทำไมได้เพราะเงินไม่พอขนาดนั้น ตอนที่ไปดูงาน เค้าบอกว่า ภาครัฐจะโอบอุ้มภาระแบบนี้ไม่ไหวหรอก ต้องดึงภาคเอกชนเข้ามาร่วมด้วย (เหมือนหาสปอนเซอร์) เนื่องจากภาคเอกชนมีเงินหมุนเวียนมากกว่าภาครัฐมากกกกกกกก แต่ประเทศไทย เงินก็ไม่ค่อยมี แต่เราก็ทำไปแล้วครับ พูดให้ใครฟังก็มีแต่ตะลึงว่าทำไมประเทศไทยทำได้ ทั้ง  ๆ ที่เก็บภาษาถูกมาก และประชาชนไม่ได้มีการจ่ายเงินให้กับรัฐบาลในส่วนของการออมเพื่อสุขภาพเลย โดยแนวคิดผมว่าดีครับ ที่จะทำให้ประชาชนเข้าถึงการรักษามากขึ้น ในระยะไม่กี่ปีนี้คงจะแฮปปี้กันน่าดู แต่ว่าการให้การรักษานี่ จะมองเฉพาะในส่วนของคนไข้ไม่ได้ ต้องมองมาทางฝั่งผู้ให้บริการด้วย ทุกวันนี้ โครงการ 30 บาท ทำให้ประชาชนหลั่งไหลแห่กันเข้ารับบริการตามโรงพยาบาลมากขึ้น ทำให้หมอต้องตรวจคนไข้เป็นร้อยๆ  ภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง เมื่อเวลาน้อย คุณภาพในการตรวจก็ต้องลดต่ำลงเป็นธรรมดา เมื่อมองไปในส่วนของเวชภันฑ์และค่าใช้จ่ายอื่นๆ ที่รัฐจะเบิกจ่ายเป็นรายหัวให้กับโรงพยาบาล ตอนนี้ก็ยังมีปัญหาการเบิกงบประมาณอยู่มาก ขอได้เต็มจำนวนบ้าง ไม่ได้เต็มบ้าง (ยังไม่ต้องพูดถึงข่าวลือว่าโรงพยาบาลที่มีเอี่ยวกับรัฐบาลชุดนี้ มีการเบิกเงินเกินจำนวนคนไข้ที่มารับบริการ) เมื่องบประมาณจำกัด คุณภาพก็ลดลงอีกแล้ว ตามคำพังเพยฝรังที่ว่า Give banana and got monkey (ให้กล้วยไป ก็ได้ลิงกลับมา) ไม่ได้เป็นหมอนะครับ แต่ไม่เห็นด้วยกับความคิดที่ว่าหมอส่วนใหญ่เห็นแก่ตัว ถ้าไปดูตามโรงพยาบาลของรัฐ หมอนี่ทำงานตัวเป็นระวิงทีเดียว และเมื่อเทียบกับหน้าที่ความรับผิดชอบ (ที่จะโดนฟ้องได้ทุกเมื่อ) ภาระงาน และความรู้ที่ต้องใช้แล้ว ค่าตอบแทนหมอในเมืองไทยถือว่าต่ำมาก ๆ ครับ (ในความคิดผม อาชีพที่เสี่ยงต่อการฟ้องร้องแบบนี้ ควรต้องได้ค่าตอบแทนที่สูงมาก ๆ เป็นค่าหน้าที่ความรับผิดชอบครับ) นอกจากนี้ รัฐบาลยังดำเนินการทางด้านสุขภาพผิดที่ผิดทาง แทนที่จะทุ่มงบมาที่การสร้างสุขภาพ ตามนโยบายที่ประกาศกันปาว ๆว่า "สร้างนำซ่อม" แต่พอเอาเข้าจริง งบประมาณในการสร้างสุขภาพ อันหมายถึงการให้ความรู้ประชาชนผ่านสื่อ การให้งบประมาณจัดรณรงค์แก่ท้องที่ การสนับสนุนการทำงานของหมออนามัยในพื้นที่ชนบท ก็ยังถือว่าน้อยมาก ๆ เมื่อเทียบกับเงินที่ต้องจ่ายในการ "ซ่อม" สุขภาพ ไม่ต้องดูอื่นไกล กฎหมายวิชาชีพ และค่าวิชาชีพ ของหมออนามัย ยังไม่ยอมอนุมัติให้ ด้วยเหตุผลที่ว่า "การสร้างสุขภาพเป็นสิ่งที่ใครๆ ก็ทำได้ และประชาชนทุกคนควรทราบอยู่แล้ว จากการศึกษาในระบบการศึกษาในปัจจุบัน" โธ่ ถ้ามันง่ายขนาดใครทำก็ได้ และใครๆ ก็รู้อยู่แล้ว ทำไมคนป่วยด้วยโรคต่างๆ ในแต่ละปีไม่ลดลงซักนิดเลยล่ะครับ ความผิดพลาดทั้งหมดมันอยู่ที่ระดับนโยบายและแผนครับ จะแก้อะไรก็ต้องเริ่มจากตรงนั้นเลย จากคุณ : คนไทยในต่างมุม - [ 10 ส.ค. 49 11:06:17 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ไม่มีอะไร สมบูรณ์แบบ แนวคิด ในการบริหารธุรกิจ บอกว่า คิดอะไรให้ลองทำดู ไม่มีแต่ แนวคิด ในการบริหารการเมือง บอกว่า จะทำอะไรคิดให้ดี ไม่ดีอย่าทำ แนวคิด ในข้าราชการบอก ทำมากเหนื่อยมาก ทำน้อยเหนื่อยน้อย สำหรับ คนที่ ไม่มีเงิน โครงการนี้ เป็นความหวัง สำหรับคนชั้นกลาง ประกันสังคม มันก็ห่วยมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว สำหรับ คนชั้นกลางที่พอมีเงิน ก็บอกว่า แนวคิดดี แต่ปฏิบัติ ห่วย (แล้วใครปฏิบัติ) สำหรับ คนมีกระตัง ก้ควักตังค์เอง อยู่แล้ว ก่อนจะเลือก ก็รู้อยู่แล้ว ว่า จะเป็นอะไรประมาณ นี้ คือ ทำเยอะ ได้ผลน้อย ลองผิดลองถูก และ มีคน ด่าแยะ แน่ แล้ว ยังไง ต่อ ถ้าไม่เอานักธุรกิจ ก็กลับไปเอา ทหาร หรือไม่ก็ นักรัฐศาสตร์  หรือว่านักกฏหมายเหมือนเดิม เพราะไม่พอใจถนนเส้นที่เดิน เพราะไปไม่ถึงไหนซักที ก็เลยเดินลง ข้างหาง หวังจะไปทางลัด แล้วคิดเหรอว่า ทางลัด มันจะราบเรียบกว่าที่เคยเดิน  ถนนการเมืองไทย เส้นเดิมก็ยังอยู่ ถ้า ข้างทางมันไม่ดี ก็กลับขึ้นทางเก่า ว่ากันไปตาม เดิม จากคุณ : Humandroy - [ 10 ส.ค. 49 11:10:20 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ชีวิตคนไม่อาจประเมินค่าได้ จึงไม่แน่ว่าจะมีค่าเสมอไป จากคุณ : (-_-") - [ 10 ส.ค. 49 11:17:09 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อาจจะดีต่อประชาชน แต่ไม่เหมาะสมกับส่วนรวม เพราะประเทศเรายังไม่รวยขนาดนั้น จากคุณ : โอ๊ะเอ๊ะ - [ 10 ส.ค. 49 11:25:43 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ลองอ่านดูครับ ไม่ค่อยมีการเมือง แม้จะอยู่ที่ รดน. เป็นเหตุเป็นผลดีมาก http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P4606157/P4606157.html ส่วนตัวผม เห็นว่า ไม่ว่า จะ 30 บาท หรือ รักษาฟรี แบบไม่ต้องจ่ายเงินนั้น  ถือว่า เป็นความคิดที่ดีมาก ส่วนจะทำได้จริง หรือไม่ มากน้อยเพียงใด อยู่ที่เงือนไข และ ปัจจัย ที่จะเอื้ออำนวย เช่น 1.งบประมาณ 2.บุคคลากร 3.ความตระหนักในการ ทำให้ร่างกายให้แข็งแรง และมีสุขภาพดี ของคนไทย 4. การบริหารจัดการ 5. การส่งเสริม ให้ประชาชน ระวัง สุขภาพ และการ รณรงค์  ให้คนไทย มีจิตใจ ชอบออกกำลังกาย ปลุกจิตสำนึกเรื่อง ร่างกายแข็งแรงให้เป็นกระแสสังคม เท่าที่ เขาทำกัน มีปัญญาเรื่องบุคคลากร ไม่พอ โดยเฉพาะ หมอ แก้โดย การเพิ่ม หมอเข้าไป ซึ่งต้องใช้เวลาอย่างเร็ว คือ 6 ปี นับแต่วันนี้ ทางโรงเรียนแพทย์ ได้รับแนวคิดนี้ไว้แล้ว และกำลังเพิ่ม การผลิตแพทย์ ขึ้น นับแต่ ปี 2550 เป็นต้นไป เป้าคือ 50,000 คน ใน 10 ปี เฉลี่ยปีละ 5,000 คน เรื่อง งบประมาณ ที่จำกัด คงแก้โดย การแยกงบการรักษา เฉลี่ยต่อหัว ออกจาก งบประมาณอื่น คือแยกออกจาก เงินเดือน ค่าคุรุภัณฑ์ ค่าที่ดินสิ่งก่อสร้าง และให้แยกออกจาก ส่วนบริหารงานโรงพยาบาล หรือสาธารณะสุข จะทำให้ การบริหาร เป็นอิสระทางงบประมาณ กับ จำนวนประชากรในพื้นที่ การณรรงค์ ก็เช่น กัน หมอ J บอกว่า ได้ทำแล้ว และกำลังทำอยู่ แต่ผลไม่ค่อยได้  ความจริงแล้ว ได้ผลพอสมควร ไม่งั้น คนไข้ จะล้นโรงพยาบาลมากกว่านี้ เอาหละ หากเห็นว่า ไม่ทันใจ จำต้อง ปรับเปลี่ยน วิธีการ และรูปแบบการณรงค์ แล้วประเมิณผล ทุกๆ 3 - 5  เดือน แล้วปรับไปตาม สภาวะการณ์ เพื่อให้ได้ผลดียิ่งขึ้น (จุดนี้ ต้องให้ผู้เชี่ยวชาญลงมาดูด้วย จะเป็นประโยชน์มากที่เดียว) แน่นอน หนีไม่พ้น ต้อง ใช้งบประมาณ เพิ่มขึ้น แต่ยังดีกว่า การที่มีประชากรป่วยแล้วเข้ามาแก้ทีหลัง ซึ่งอย่างแรก ใช้เงินน้อยกว่า ไม่ว่าเป็นแนวความคิดของฝ่ายใด นักการเมืองหรือไม่ ไม่สำคัญ   สำคัญ ที่ว่า มันก่อ ประโยชน์ ให้คนหมู่มากหรือไม่ และคุ้มหรือไม่   ส่วนเงินที่ได้นั้น มาจากไหน คตอบคือ ก็คือ ภาษีของพวกเราไง ที่ได้จ่ายออกไปทั้งทางตรงและทางอ้อม   จะเรียกว่า รัฐสวัสดิการก็ได้  ซึ่งเมืองนอก เขาทำมานานแล้ว โดยเฉพาะ ยุโรป เหนือ  แต่ที่โน่น ภาษีแพง มหาโหด ที่เดียวเชียว ส่วนพวกเราจะพร้อมใจ กันชำระภาษี กันทุกคนหรือไม่ล่ะ ถ้ามีเงิน มากพอ อะไรที่คิดจะทำให้สำเร็จ ก็จะง่ายขึ้น จากคุณ : น้าพร - [ 10 ส.ค. 49 12:49:33 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เรื่องนี้พูดสามวันก็ไม่จบครับ แนวคิดดี แนวปฏิบัติดี แต่ผู้ปฏิบัติมีปัญหาครับ ง่ายๆ หากคุณต้องคัดยาเข้าโรงพยาบาล ถ้าทำตามแนวทางปฏิบัติ คุณจะต้องคัดยาที่มีประสิทธิภาพแต่ราคาถูก... ถามว่าทำได้ไหม... ถ้าคนที่อยู่แต่รพ.ใหญ่ๆ คงตอบว่าไม่ได้หรอก เพราะยาดีคือยานอก คือยาใหม่ แต่สำหรับคนที่อยู่รพ. บ้านนอกๆ ทำได้ครับ หากคุณยึดตามหลัก Pharmacology คุณจะใช้ Omeprazole, Famotidine ก็ไม่ต่างกันกับ Esomeprazole, Rabeprazole หรือ Lansoprazole ดังนั้นรพ.ชุมชนจึงคัดยาให้มีเพียง 1 ชนิดในแต่ละกลุ่มยา โดยแบ่งตามบัญชียาหลักแห่งชาติ หรืออาจจะมีไม่เกิน 2 Item สำหรับกรณีพิเศษ เช่น ยาฆ่าเชื้อกลุ่ม Penicillin ก็จะมีเพียง Cloxacillin และ Amoxicillin แต่จะไม่มี Co-Amoxiclav หรือ Unasyn (r) ยาโรคกระเพาะมีเพียง Ranitidine แทนที่จะเป็น Omeprazole หรือสูงกว่า ถามว่าจัดว่าเป็นการรักษาตามมีตามเกิดไหม...... กล้าตอบในฐานะเภสัชกรเลยครับ ไม่แน่ๆ เพราะเป็นการรักษาตามหลัก Pathology + Pharmacology แน่นอน แล้วทำไมรพ.ใหญ่ๆ จึงต้องมียาหลายๆ ตัว...... คุณหมอทั้งหลายที่ชอบใช้ยาแพงๆ กล้าตอบไหมครับว่า ยาแพงดีกว่า ยานอกดีกว่า หรือยาใหม่ดีกว่าแน่นอน ขอตามหลักฐานวิชาการครับ จริงครับ ยากลุ่มใหม่ๆ อาจจะให้ผลในการรักษาได้ดีกว่ายากลุ่มเก่าๆ แต่ก็สำหรับบางโรคเท่านั้น ยากลุ่มนี้เช่นยาในกลุ่มโรคติดเชื้อ ยามะเร็ง เท่านั้นครับ เพราะเป็นโรคที่มีวิวัฒนาการของตัวเชื้อ มีการกลายพันธุ์และมีความไม่แนนอน แต่ความดันโลหิตสูง, โรคกระเพาะไม่มีวิวัฒนาการมากเหมือนกับโรคติดเชื้อครับ ไม่มีกลายพันธุ์แน่ๆ แล้วจะหายาใหม่ไปทำไมครับ นอกจากจะเป็นการปลุกกระแสตลาด ลองดู paper ดีๆ สิครับ ถ้าไม่ใช่พวกบ้ายาใหม่แล้วละก็ ยาเก่าๆ ก็มี paper ใหม่ออกมาเยอะแยะ เพื่อยืนยันว่ายาเก่าก็ให้ผลทาง pharmacology เช่นเดียวกับที่ยาใหม่กล่าวอ้าง (claim) ไว้เช่นเดียวกัน หมอที่เก่งไม่ใช่คนที่ให้ยาแพงแล้วหาย แต่หมอที่เก่งคือใช้ทรัพยากรที่น้อยที่สุดเพื่อให้คนไข้หาย นี่คือหลักการของ 30 บาทครับ ดังนั้นหลักปฏิบัติคือ บุคลากรทุกฝ่ายต้องทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ทำงานอย่างรอบคอบและรัดกุมที่สุดเพื่อให้ระบบวิ่งไปได้อย่างราบรื่นและสูญเสียทรัพยากรน้อยที่สุด แนวคิดดีใช่ไหมครับ แนวปฏิบัติก็ออกจะชัดเจน แต่ผลประโยชน์ไม่เข้าใครออกใคร คุณลดต้นทุนสินค้าแทนที่จะหาทางกระจายสินค้าอย่างเหมาะสมแล้วบอกว่าเพื่อให้ได้กำไร จริงครับ ได้กำไรในระยะสั้น แต่มีผลเสียในระยะยาว หากใช้สินค้าเกรดเดิม คุณภาพเท่าเดิม แต่จัดกระบบกระจายสินค้า (วินิจฉัย + สั่งจ่ายยา) ให้เหมาะสม สร้าง Guideline ของโรงพยาบาลที่ชัดเจน เช่น เป็น โรคติดเชื้อในคอ V ให้ Amoxicillin V ไม่หาย V เปลี่ยนเป็น roxithromycin + Ciprofloxacin V ไม่หาย V วินิจฉัยเพิ่มเติม อะไรราวๆ นี้ครับ และต้องถามว่าแต่ละโรงพยาบาลกำหนด Guideline ของตนไว้ชัดเจนแค่ไหน แต่เท่าที่ทราบ หลายๆ ที่ยังไม่ยอมทำครับ ประเด็นหลักคือหมอไม่ให้ความร่วมมือ เคยเรียนมาอย่างนี้ เคยมีอาจารย์สอนมาอย่างนี้ เคยไปฟังบริษัทยาพูดมาอย่างนี้ เลยต้องใช้ตามนี้ ส่วนเภสัชก็ไม่รู้เรื่องอะไร หมอบอกให้ใช้อย่างนี้ เคยอ่านเจอมาว่าเป็นแบบนี้ เปเปอร์เพิ่งอัพเดตมาแบบนี้ เลยเชื่อตามๆ ไป ยาที่เลือกเข้ามาใช้ในโรงพยาบาล และ Guideline ที่ใช้ ไม่มีความชัดเจนก็เลยทำให้เกิดการสิ้นเปลืองทรัพยากรโดยไม่จำเป็น การเลือกยาให้เหมาะกับสภาพของระบาดวิทยาและเภสัชวิทยา จัดเป็นวิธีที่เหมาะสมวิธีหนึ่งครับ ดีกว่าการที่จะลดต้นทุนด้านราคาอย่างเดียว เพราะฉะนั้นปัญหาอยู่ที่ผู้ปฏิบัติ ไม่ใช่ระบบครับ ........................................................................... นอกจากการสร้างการรักษาแล้ว สิ่งสำคัญคือตามที่คุณน้าพรบอกครับ การสร้างเสริมสุขภาพ ซึ่งเป็นระบบที่กระทรวงผลักดันให้เป็นหัวใจของ 30 บาท ทำไมต้องสร้างเสริมสุขภาพจนกระทั่งมี สสส. ออกมา เพราะเป็นวิธีที่จะลดค่าใช้จ่ายในการรักษาในระยะยาวได้ แต่ว่า...... ถ้าโรงพยาบาลไม่ทุ่มเททำงานเพื่อตรงนี้จริงๆ การสร้างเสริมสุขภาพก็คงไม่ได้ผล นั่นแหละครับ.......เรื่องของผู้ปฏิบัติอีกนั่นแหละ ดังนั้น หากจะทำให้สมบูรณ์ ต้องปรับทัศนคติ ปรับแนวคิดกันใหม่ตั้งแต่ผอ. ยันภารโรง หลายๆ โรงพยาบาลทำและได้ผลดี ซึ่งอาจจะต้องขอเอ่ยชื่อครับเช่น โรงพยาบาลเสนา จ.อยุธยา, โรงพยาบาลวารินชำราบ จ.อุบลราชธานี และยังมีอีกมากครับ ที่มีชื่อเสียงและโดดเด่นทางด้านนี้ ........................................................................... อยากต่ออีกแต่ขี้เกียจจัง ไว้มืดๆ ละกันครับ แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 49 13:28:47 จากคุณ : Epinephrine - [ 10 ส.ค. 49 13:16:15 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ^ ^ ^ ^ ^ ระเอียดยิบเลย น่ากลัว จะ วงใน จากคุณ : Humandroy - [ 10 ส.ค. 49 13:47:02 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ดีครับสำหรับคนจนที่จนจริง  ยิ่งตัดคนเห็นแก่ตัวที่ตัวเองพอมีเงินบ้างป่วยเล็กๆน้อยก็ไปใช้บริการ30บาทแทนที่ยอมเสียเงินไปคลีนิคเสีย ยกเว้นโรคที่อาจจะต้องผ่าตัดหรือร้ายแรง ขอให้ค่อยๆพัฒนาไปอีก10-20ปีคงปัญหาน้อยลงดีกว่าไม่ทำวันนี้ชาติหน้าก็ไม่ใด้ทำ ของทุกอย่างในโลกถ้าไม่เริ่มนับ1มันก็คือศูนย์แล้วจะเป็นศูนย์ไปตลอด จากคุณ : noi01 - [ 10 ส.ค. 49 14:26:24 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ความคิดพวกนักการเมือง คิดอะไรชุ่ยๆออกมา บอกคนทำให้ไปทำให้ได้ ทุกคนว่าโครงการดี ให้บริจาคเงินช่วยจะเหลือกี่คน อยากให้มันดีมันรอด แต่พอต้องออกเงินเอง หายหัวหมด จากคุณ : Mollusk - [ 10 ส.ค. 49 14:59:51 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ต่อครับ..... สำหรับคนที่บอกว่าเงินไม่พอ ทำไม่ได้ ต้องให้เอกชนมาร่วม รัฐให้ทางออกไว้สำหรับคนที่ทำประกันสุขภาพแล้วสามารถนำไปลดภาษีไงครับ เรื่องนี้ผมเคยตอบไปแล้วในห้องราชดำเนิน ผมเองไม่ได้ชอบทักษิณเท่าไหร่นะครับ แต่ไม่เอาเรื่องนี้มาเป็นตัวเกี่ยวข้อง สำหรับคนที่ทำประกันสุขภาพแล้ว คุณจะได้รับบริการที่ดีขึ้นกว่า 30 บาทแน่นอน เป็นสิ่งจูงใจให้คนที่ทำประกันสุขภาพ ไม่มาใช้หลักประกันสุขภาพ หรือไม่มาเบียดเบียนคนจนนั่นเอง ........................................................................... สำหรับการทำงานผมไม่อยากจะบอกว่าที่คุณ nirundorn พูดเป็นจริงอย่างที่สุด ถ้าบุคลากรไม่ยอมเพิ่มการทำงาน เพิ่มประสิทธิภาพของตัวเอง ประสิทธิผลก็ไม่เกิด เพราะโรงพยาบาลรัฐเคยชินกับการทำงานแบบรัฐ คือทำไปตามหน้าที่.... แต่การใส่ใจไปให้เกินร้อยนั้น ยังมีไม่มากพอ การดูแลผู้ป่วยนั้น เราต้องไม่ลืมคำว่า Patient Care Team (PCT) ครับ เรียกอีกอย่าว่าสหวิชาชีพ หมอ...ทุ่มเทในการตรวจรักษา และเลือกใช้วิธีรักษาที่เหมาะสมตามแบบแผน (และคุณหมอฟันด้วยครับ) พยาบาล...ทำทุกอย่างเพื่อให้ผู้ป่วยได้รับความสะดวกสบายในการรักษา เภสัช...ดูแลความปลอดภัยในการใช้ยา ควบคุมและคัดเลือกยาให้เหมาะสมกับระบาดวิทยา, เภสัชวิทยา และเศรษฐศาสตร์ ช่วยคุณหมอในการป้องกันความผิดพลาดจากการใช้ยาหรือการใช้ยาเกินจำเป็น นักเทคนิคการแพทย์...เลือกวิธีตรวจวิเคราะห์ให้เหมาะสม ใช้ความตั้งใจจริงเพื่อให้การวิเคราะห์แต่ละครั้งมีความผิดพลาดน้อยที่สุด นักรังสีเทคนิค...เลือกใช้อุปกรณ์ที่มีความสิ้นเปลืองระยะยาวต่ำ ใช้ความแม่นยำในการถ่ายภาพรังสี และดูแลกระบวนการล้างให้เหมาะสม นักการสาธารณสุข...มุ้งเน้นป้องกันและเสริมสร้างสุขภาพ เข้าถึงประชาชนในระดับครัวเรือนมากกว่าการนั่งวางแผนงานสาธารณสุขบนโต๊ะ และดูแลข้อมูลด้านระบาดวิทยาเพื่อวางแผนการป้องกันในระยะยาว ต้องขออภัยหากไม่ได้กล่าวถึงบุคลากรในตำแหน่งอื่นๆ ในโรงพยาบาล แต่หากคำว่า Patient Care Team มีผลในการทำงานจริงๆ แล้ว ทุกคนต้องทุ่มเททำงานเกิน 100% เพิ่อให้ได้ผลงานที่ดีเยี่ยมครับ ย้ำอีกครั้งครับ มองยังไง 30 บาท ก็เป็นปัญหาที่ผู้ปฏิบัติ ไม่ใช่แนวคิด หรือแนวทางปฏิบัติ ........................................................................... ว่างๆ เดี๋ยวต่ออีกที จากคุณ : Epinephrine - [ 10 ส.ค. 49 15:16:08 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขอแนะนำกระทู้  โครงการ "สุขภาพดีมีรางวัล" http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P4611395/P4611395.html มาเสริมในโครงการ  30 บาทน่าจะดีขึ้นครับ จากคุณ : webkit - [ 10 ส.ค. 49 15:32:42 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ปัญหาหลักที่ทำให้มีคนไข้ไปใช้บริการกันมาก จนหมอและบุคลากรเหนื่อยมากคือ การที่เราไม่มีระบบคัดกรองก่อนเข้าร.พ. หลายๆคนที่เคยดูหนังต่างประเทศ คงคุ้นเคยกับฉากที่เวลาป่วยแล้วจะไปหาหมอประจำบ้าน/หมอที่คลีนิค เพื่อทำการตรวจรักษาเบื้องต้น ตามหลักการของโครงการแล้ว จะต้องมีความร่วมมือจากหน่วยสาธารณสุขทุกแบบ ไม่ว่าจะเป็นคลีนิกหรือร้านยาและสถานีอนามัยชุมชน ซึ่งทั้ง 3 หน่วยนี้ มีจำนวนรวมกันมากกว่าร.พ.มากมายนัก หลักการที่จริงคือ จะต้องให้คนในหน่วยย่อยๆเหล่านั้น ทำการซักประวัติ/ตรวจวินิจฉัยคนไข้เบื้องต้น แล้วคัดเฉพาะคนที่มีปัญหาจริงๆไปเข้ารักษาร.พ. ไม่ใช่ว่าเอะอะๆก็ไปร.พ. (ก็มันถูกดี เพราะคนไทยแทบทุกคนจะมีประกันอะไรสักอย่างที่สามารถใช้กับร.พ.ได้ เช่น ประกันสังคม, 30 บาท,สิทธิ์ในการเบิกค่ารักษาพยาบาล) อาการบางอย่างที่ทำให้คนต้องไปหาหมอที่ร.พ.บ่อยๆในไทยคือ โรคประจำตัวที่รักษาไม่หาย เช่น เบาหวาน ความดันและไขมันในเลือดสูง (และมีผู้ป่วยจำนวนมากในร.พ.) ซึ่งคนไข้เหล่านี้ สามารถที่จะ screen และให้ยารักษาต่อเนื่องได้แม้แต่จะแค่ร้านยา(ที่มีเภสัช)หรือสถานีอนามัย ไม่ต้องเสียเวลาไปร.พ. นอกจากคนไข้จะเกิด complication ซึ่งตัวเภสัช/พยาบาล ก็สามารถปรึกษากับแพทย์เจ้าของไข้ และอาจทำการส่งตัวไปร.พ.ต่อไปตามสมควร ก็จะช่วยลดจำนวนคนไข้ที่เข้าร.พ.ไปอีกมากโขทีเดียว แต่การที่จะทำได้แบบ ideal นี้ ยังต้องใช้เวลาอีกมาก เช่น ร้านยาต้องมีเภสัชประจำตลอดเวลา บุคคลากรจะต้องมีความรู้มากพอที่จะประกอบวิชาชีพ ไม่ใช่แค่มีปริญญาก็พอ ฯลฯ และที่สำคัญคือ การให้ความรู้ที่ถูกต้องในการปฏิบัติตัวกับประชาชนเพื่อรับการรักษาพยาบาลครับ จากคุณ : Marquez - [ 10 ส.ค. 49 15:32:52 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ความคิดเห็นที่ 17 อย่าลืม มาเล่าให้ฟังต่อนะครับ ... จากคุณ : art anfield - [ 10 ส.ค. 49 15:33:36 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หลายๆท่านมักพูดว่าเป็นแนวคิดดี แค่ทางปฏิบัติมีปัญหา หรือ ต้องหาวิธีที่เหมาะสม ส่วนตัว ขอฟันธงว่าเป็นแนวคิดที่ "ผิด" ไม่ว่าจะทั้งรัฐบาลนี้ หรือหากจะต่ยอดจากพรรคที่จะเสนอตัวมาเป็นรัฐบาลแข่งที่หากจะชูเอาสิ่งนี้มาเป็นแนวประชานิยมก็ตาม ไม่มีความจริงใจกับปัญหาการพัฒนาสาธารณะสุข เอาสะเลย.... ขออภัยที่พูดแรงมากจริงๆ ขอคำนวนค่าใช้จ่าเคร่าๆ ค่าพลาสเตอร์ปิดแผล แบบจัมโบ้ ที่ใช้ปิดแผลขนาดรูสัก ปลายนิ้วก้อย ก็ 8 บาท ค่าสำลี ค่า Lกฮ ค่ายาล้างค่าเชื้อ รวมอีก 3 บาท ค่ายาแก้ปวด อีก สัก 5 เม็ด พอประทังไป ได้ 24 ชม อีก 10 บาท รวมแล้วก็ปาไป 26 บาทแล้ว ค่ากำจัดขยะติดเชื้อ (ซึ่งสำคัญมากต่อการป้องกันโรคระบาด) ยังไม่มี ค่าวิชาชีพ พยาบาล หมอ เวชทะเบียน ค่าสถานที่ น้ำไฟ โทรศัพท์ อุปการ์การแพทย์ และ ค่าใช้จ่ายการตรวจสัญญานชีพเบื้องต้น ทั้งหมดนี้เป็นต้นทุนการทำแผลสดที่ง่ายที่สุด ยังไม่คุ้มทุน การรักษาโรคด้วยเงินจำนวน 30 บาทนี้ มันจึงเป็นแนวคิดที่ "ผิดจริงๆ" ถึงแม้ว่า โอ้ยมันมี"ส่วนบุญ"จากงบประมาณเป็นรายหัว หลายพันบาทมาหนุน หากเราเสนอว่า คนไม่ทำงาน เพื่อสังคมนิยม ก็มีเงิน(ส่วนบุญ)เลี้ยงชีพเท่าค่าแรงขั้นต่ำ มันคงดีมีกำลังใจต่อคนทำงานแล้วตกงานมั้ง แต่รุ้ไหม หากทุกคนไม่คิดทำงานรอเงินช่วยเหลือจากงบประมาณส่วนบุญ อะไรจะเกิดขึ้น คนจนจะได้มีโอกาส ..... ครับ คนที่ด้อยโอกาส นั้น ขอระบบอนาถาได้ คนสูงอายุที่ทำประโยชน์มาแล้วก็ สนับสนุนได้ แค่เราไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นคนไข้อนาถา ก็มีเงินรักษาได้ แต่ การ 30 บาท ก็คล้ายไม่ต่างจากการุ นำระบบ อนาถา มาจ่ายให้กับคนทั้งหมด นี่ครับ แล้วไม่ Low เพราะ ว่า ใช้คำว่า บัตรทอง(พลาสติก) แทน บัตรอนาถา(กระดาษ) นะ แต่พอทั้งระบบ ทั้งประเทศ ดูดกินเงินงบประมาณ(ส่วนบุญ) นั้น ผมว่าระบบน่าจะไม่เพียงพอจะยังยืนได้ ...... หากผมติ โดยไม่มีความเห็นน่าจะไม่ใช่ลูกผู้ชาย หรือจริงใจเท่าไร ระบบที่ผมว่า พอสมเหตุ คือการมีประกันสังคม ผู้ที่ทำงาน หรือพอมีเงิน แล้วซื้อประกัน โดยคิดจ่ายเป็นเบี้ยมากน้อย เป็น สัดส่วนกับ ขอบเขตการรักษา เช่นขั้นต้นรวมกับโรคระบาดที่ต้องควบคุม  หรือ รวมโรคพิเศษๆ หรือ จะเอาระดับแบบขอบินไปรักษาได้ทั่วโลก ก็ขอจ่ายปีละแสนๆ ก็ตามใจ ร่วมกับการจ่ายค่ายาขั้นต่ำหรือ เป็น เปอร์เซนต์ของค่ายาส่วนเกิน ก็ จะทำให้ ต้นทุนสาธารณะสุขถูกรองรับอย่างสมเหตุโดยทุกฝ่าย ไม่ใช่โดยรัฐเท่านั้น และ การประกันยังเป็นการซื้อความเสี่ยง และ การจ่ายบางส่วนเป็นประกันการยินยอมให้ใช้ยาในทุกระดับที่เหมาะสมตามความจำเป็น หรือเหมื่อน ซื้อเพิ่มความจำเป็นในการรักษาเหนือระดับที่เราประกันไว้ได้อีกระดับหนึ่ง ประชาชนหากคิดแต่อยากได้ฟรี ได้ถูก ระวังและเสี่ยงถูกหลอกย้อมแมว แบบซื้อตามตลาดนัด นะครับ หรือเชื่อว่า จรรยาแพทย์จะไม่มีทางเป็นไปได้ ผมไม่กล้าอ้างว่าจะเป็นเช่นนั้น เพราะผมไม่ทราบมีเกิดขึ้นแล้วหรือไม่ เพียงแค่คิดกลัวล่วงหน้าเมื่อยึดติดช่างคำนวนแบบวิศวกรด้านการเงินเคร่าๆ ผมก็พาลปอดลอยแล้วครับ ความวางใจก็หายไปเยอะทีเดียว แต่ยังหวังว่าวิญญานท่านอาจารย์ใหญ่ทางวงการแพทย์ จะดลให้จรรยามีอยู่กับหมอ ตลอดไปทุกวินาทีที่รักษานะครับ พอดีกว่า .... รุ้สึกว่า ของขึ้น .... จากคุณ : polar bear sushi (The Polar Bear) - [ 10 ส.ค. 49 16:11:15 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เจ้าของโครงการชื่อหมอ สงวน นิตยารัมพงศ์ ตอนนี้เป็น ผอ. โครงการ สปสช 30บาทอยู่ หมอหงวนเคยเข้าป่าสมัยหลัง ตุลา16 น่าจะเข้ารุ่นก่อนหมอมิ้ง เมื่อออกป่ามาอยากเห็นความเท่าเทียมกันของคนไทยก็เอาเรื่องนโยบายรักษาฟรีโดยไม่เก็บแม้แต่30 บาทก่อนพรรคไทยรักไทยเกิดเสียอีก มันดูเหมือนระบบคอมมูนิสต์ดีๆนี่เอง แล้วเห็นระบบสาธารณสุขประเทศคอมมูนิสต์ไหนเจริญบ้าง แต่เมืองไทยยังมีถ่วงดุลย์จากราชวิทยาลัยต่างๆ จากมหาลัยบ้างเลยยังทนๆดูได้ ไทยรักไทยมาทีหลังรับเอาไปเป็นนโยบาย ไม่รู้ว่าหมอหงวนกะไทยรักไทยร่วมกันเมื่อไร หมอหงวนเห็นความยุติธรรมในสังคมแบบคอมมูนิสต์แกก็กัดฟันรับเงินเดือนๆละสองแสนขณะที่กรรมกรรับวันละร้อยยี่สิบ ทั้งที่แกคงไม่ยากได้นะสุดยอดแห่งอุดมการณ์เลย จากคุณ : Narcist - [ 10 ส.ค. 49 16:22:37 A:125.24.108.237 X: TicketID:102386 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ผมเห็นด้วยครับ..ว่าดี และควรมีต่อไปอีก พร้อมกับการพัฒนาต่อไปอีกให้ดีมากขึ้น ส่วนตัวผม..เบิกได้....ไม่เคยใช้ 30 บาท ครับ แต่นึกไปถึงคนจน ๆ ใน ตจว. อีกมากมาย....ที่ได้ประโยชน์เต็ม ๆ ครับ แต่ก่อน  เจ็บป่วยแต่ละครั้ง  ไม่กล้าไปหาหมอ....รักษากันตามมีตามเกิด....โชคดีก็หาย โชคร้ายก็เผา....หรือบางคนจะไปหาหมอก็ต้องกู้หนี้ยืมสินเค้าไป....รักษาได้ก็กลับมาใช้หนี้ รักษาไม่ได้ ก็ให้ลูกหลาน ข้างหลังรับภาระหนี้สินกันต่อไปอีก..... แต่พอมี 30 บาท  ทุกคนดีใจที่จะได้หาหมอ ให้เป็นเรื่องเป็นราว..ได้รักษาตามหลักวิชาที่ถุกต้อง  แม้ยาที่ได้ อาจจะไม่ดีนักในความรู้สึกของคนอวดรู้และอคติ...แต่สำหรับคนจน ๆ ...มันได้กำลังใจครับ....กำลังใจนี่แหละ มันสำคัญ....ที่ช่วยทำให้เค้าหายจากโรคได้ทั้ง ๆ ที่ใคร ๆ  ก็บอกว่า ยาที่ได้มานั้นมันไม่ได้เรื่องซะเลย(สำหรับคนราย ๆ และอวดรู้)... ใครคิดว่าไม่ดี ก็บอกให้เอาบัตร 30 บาทไปคืน ครับ...รัฐจะได้ประหยัดงบประมาณไปอีกหน่อย.... ถ้ามีน้ำใจอีกหน่อย  ก็ ถือไว้...แต่อย่าไปใช้บริการละกัน จากคุณ : HiPex - [ 10 ส.ค. 49 17:56:11 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ต่อครับ...... จากที่คุณ Marquez บอกไว้ครับ นั่นคือจุดกำเนิดของ PCU หรือ Primary Care Unit เนื่องจากการจะทำให้โรงพยาบาลเป็นแหล่งรองรับเพียงอย่างเดียวไม่ได้ เราจึงต้องมี PCU เป็นสถานพยาบาลเบื้องต้น PCU ในปัจจุบันมีหน้าที่ในการคัดกรองผู้ป่วยก่อนที่จะส่งมาโรงพยาบาลชุมชน หากรักษาไม่ได้ จะส่งต่อไปยังโรงพยาบาลทั่วไปหรือโรงพยาบาลศูนย์อีกครั้ง ไม่ใช่ไม่มีครับ แต่ยังไม่ครอบคลุมเฉยๆ PCU บางแห่งจะมีหมอผลัดกันไปตรวจทุกวัน บางแห่งจะมีเป็นบางวัน โดยตัวที่ทำการก็คือสถานีอนามัยนั่นเอง สำหรับวันที่คุณหมอไม่ได้ตรวจ ก็จะมีเจ้าหน้าที่ประจำอยู่ก็คือพยาบาลและนักการสาธารณสุขประจำอยู่ครับ อนาคตมีการกล่าวถึงการให้แพทย์และเภสัชกรไปประจำอยู่ที่ PCU เป็นเหมือนศูนย์กลางเล็กๆ ในการดูแลผู้ป่วยในท้องถิ่นนั้นๆ จึงจำเป็นต้องผลิตแพทย์และเภสัชกรเพิ่มครับ นั่นคือที่มาสำหรับการผลิตแพทย์เพื่อชาวชนบทของหลายๆ สถาบัน เพราะนอกจากจะต้องการส่งไปเพื่อดูแลตามโรงพยาบาลชุมชนแล้ว ยังต้องการที่จะส่งไปอยู่ที่ PCU ให้ประชาชนสามารถเข้าถึงระบบสุขภาพได้ด้วย ดังนั้น แนวคิด 30 บาทไม่ได้เพิ่งมีครับ แต่เป็นการปรับที่ดึงเอาแผนการในอนาคตมาใช้ .......................................................................... แล้วก่อนหน้า 30 บาท เรามีอะไร เรามีระบบประกันสุขภาพครัวเรือน ครอบครัวละ 500 บาทต่อปีครับ ใครจ่ายก็ได้รักษาฟรี ต่อครับ...... จากที่คุณ Marquez บอกไว้ครับ นั่นคือจุดกำเนิดของ PCU หรือ Primary Care Unit เนื่องจากการจะทำให้โรงพยาบาลเป็นแหล่งรองรับเพียงอย่างเดียวไม่ได้ เราจึงต้องมี PCU เป็นสถานพยาบาลเบื้องต้น PCU ในปัจจุบันมีหน้าที่ในการคัดกรองผู้ป่วยก่อนที่จะส่งมาโรงพยาบาลชุมชน หากรักษาไม่ได้ จะส่งต่อไปยังโรงพยาบาลทั่วไปหรือโรงพยาบาลศูนย์อีกครั้ง ไม่ใช่ไม่มีครับ แต่ยังไม่ครอบคลุมเฉยๆ PCU บางแห่งจะมีหมอผลัดกันไปตรวจทุกวัน บางแห่งจะมีเป็นบางวัน โดยตัวที่ทำการก็คือสถานีอนามัยนั่นเอง สำหรับวันที่คุณหมอไม่ได้ตรวจ ก็จะมีเจ้าหน้าที่ประจำอยู่ก็คือพยาบาลและนักการสาธารณสุขประจำอยู่ครับ อนาคตมีการกล่าวถึงการให้แพทย์และเภสัชกรไปประจำอยู่ที่ PCU เป็นเหมือนศูนย์กลางเล็กๆ ในการดูแลผู้ป่วยในท้องถิ่นนั้นๆ จึงจำเป็นต้องผลิตแพทย์และเภสัชกรเพิ่มครับ นั่นคือที่มาสำหรับการผลิตแพทย์เพื่อชาวชนบทของหลายๆ สถาบัน เพราะนอกจากจะต้องการส่งไปเพื่อดูแลตามโรงพยาบาลชุมชนแล้ว ยังต้องการที่จะส่งไปอยู่ที่ PCU ให้ประชาชนสามารถเข้าถึงระบบสุขภาพได้ด้วย ดังนั้น แนวคิด 30 บาทไม่ได้เพิ่งมีครับ แต่เป็นการปรับที่ดึงเอาแผนการในอนาคตมาใช้ .......................................................................... แล้วก่อนหน้า 30 บาท เรามีอะไร เรามีระบบประกันสุขภาพครัวเรือน ครอบครัวละ 500 บาทต่อปีครับ ใครจ่ายก็ได้รักษาฟรี เรามีสวัสดิการเด็กและผู้สูงอายุ เรามีสวัสดิการคนยากจน ส่วนคุณจะทำอะไรสร้างอะไร ก็ขออนุมัติเป็นครั้งๆ ไปตามปีงบประมาณ แล้วไงครับ จะเห็นได้ว่าถ้าเป็นคนยากจนที่ไม่ได้ขึ้นทะเบียนจะทำอย่างไร.....ตายอย่างเดียว และด้วยระบบนี้ บุคลากรก็ไม่มีการพัฒนาอย่างเป็นระบบ ซึ่ง 30 บาทรักษาทุกโรคนั้น สร้างความต่างอย่างชัดเจนในเรื่องการพัฒนาบุคลากร อย่าคิดว่า HA หรือ 5 ส. จะช่วยให้พัฒนาได้เร็วนะครับ มีการพัฒนาแน่ครับ แต่ไม่เร็วขนาดนั้น ผมเชื่อว่า 30 บาทนี่แหละ เป็นตัวกระตุ้นให้เกิดการพัฒนาอย่างยั่งยืนของระบบสุขภาพ ถ้าคุณไม่เริ่มจากการป้องกันและส่งเสริมสุขภาพ คุณ (บุคลากร) ก็ตาย รพ. เจ๊ง สมมติว่าในอำเภอมีประชากร 50,000 คน แต่ละคนได้รับเงินอุดหนุนจากทางรัฐ 1,200 บาท รวมแล้วก็...60,000,000 บาท แบ่งเป็นค่าจ้างเงินเดือนไปแล้วก็จะเหลือเงินก้อนหนึ่ง... ประชาชนไม่ได้มารับการรักษาพยาบาลทุกคนครับ เหมือนกินหมูกระทะ เราจ่ายเท่าๆ กัน แต่บางคนกินน้อย บางคนกินมาก ตรงนี้ก็จะเฉลี่ยกำไรให้ร้าน ยาที่ใช้ เราไม่ได้จัดซื้อเฉพาะสำหรับใช้กับโรงพยาบาลเท่านั้น บางจังหวัดจัดซื้อร่วมครับ แปลว่ายา 1 ชนิด (Item) จะใช้ชื่อการค้าเดียวกันทั้งจังหวัด สมมติว่าเราใช้ paracetamol บริษัท A ก็จะ A ทั้งจังหวัด ราคา Paracet กระปุก 1,000 เม็ด จากราคา 80 บาท อาจจะเหลือแค่ 55 บาท (เม็ดละ 5.5 สตางค์) หรือแบบแผง ซึ่งเชื่อว่าน่าจะรักษาคุณภาพได้นานกว่า เหลือแค่แผงละ 70 สตางค์ หรือเม็ดละ 7 สตางค์ ให้คนไข้ไป 20 เม็ด ยังไม่ถึง 2 บาทเลยครับ ดังนั้นมีหลายวิธีที่ระบบสุขภาพจะร่วมมือกันให้การบริหารจัดการไปได้ดี ต้องเริ่มจาก การส่งเสริมสุขภาพและป้องกันการเกิดโรค ก่อนที่จะให้บริการรักษาตาม Guideilne ที่เหมาะสม และมีการคัดประชากรสำหรับการรักษาในสถานพยาบาลแต่ละระดับ ปัญหาคือ.... พอมีเงินมีโอกาสหน่อย ก็จะไปกันแต่รพ.ใหญ่ๆ เพราะความพร้อมของแต่ละท้องถิ่นนั้นไม่เท่ากัน แม้ว่าแต่ละภูมิภาคจะมีโรงพยาบาลศูนย์และโรงพยาบาลของคณะแพทย์ แต่ถามจริงๆ ว่ารพ.ของมหาวิทยาลัยแต่ละที่นั้น ที่ไหนดีหรือแย่กว่ากันแค่ไหน....... ผมเชื่อว่าใกล้เคียงกันในการรักษาครับ เพราะอาจารย์หมอแต่ละที่ ถ้าไม่เก่งก็คงไม่ได้เป็นอาจารย์ ดังนั้นการประสานงานกันระหว่างกระทรวงสาธารณสุขและกระทรวงศึกษาฯ ก็จะเป็นทางออกหนึ่งที่ช่วยลดค่าใช้จ่ายในการส่งตัว หรือการรักษา ทั้งของผู้ป่วยและของรัฐ .......................................................................... การประสานงานกันอย่างเป็นระบบ การตื่นตัวและทุ่มเทของบุคลาการ การประชาสัมพันธ์และสร้างความเข้าใจอย่างทั่วถึง คิดว่าสามารถผลักดันให้ระบบหลักประกันสุขภาพไปต่อได้อย่างสวยงามครับ .......................................................................... สำหรับที่คุณ Polar Bear บอกไว้ หมอที่ดีมีอีกเยอะครับ ที่พร้อมจะทุ่มเทเพื่อผู้ป่วยที่แท้จริง เท่าที่ตัวผมเองได้สัมผัสกับหลายๆ ท่านที่อยู่โรงพยาบาลชุมชน "ด้วยใจรัก" ผมกล้าตอบครับว่าเรายังสามารถเชื่อมั่นใน "จรรยาบรรณ" อีกนาน สำหรับค่าใช้จ่ายที่คุณบอก ผมชี้แจงไปแล้วข้างต้นครับ ว่าจริงๆ มันไม่ถึงที่คุณบอกเลย ถ้าไม่ชัดจะแจกแจงให้ครับ ค่าพลาสเตอร์ปิดแผล แบบจัมโบ้ ที่ใช้ปิดแผลขนาดรูสัก ปลายนิ้วก้อย ก็ 8 บาท ค่าสำลี ค่า Lกฮ ค่ายาล้างค่าเชื้อ รวมอีก 3 บาท ค่ายาแก้ปวด อีก สัก 5 เม็ด พอประทังไป ได้ 24 ชม อีก 10 บาท รวมแล้วก็ปาไป 26 บาทแล้ว ค่าพลาสเตอร์ไม่มีครับ มีแต่ค่าผ้าก๊อซ ขนาดสัก... 3x3 นิ้วละกัน ตกแผ่นละ 25 สตางค์ครับ (จริงๆ ไม่ถึง) บวกกับเทปอีกประมาณ 10 สตางค์ครับ แอลกอฮอล์ ยาฆ่าเชื้อ ไม่เกิน 25 สตางค์ครับ บางที่ผลิตเองด้วย ยิ่งลดต้นทุน ให้พาราแถมไปอีก 10 เม็ด (แบบแผงด้วย) 70 สตางค์ ทั้งหมด 130 สตางค์ครับ หรือ 1.3 บาทเท่านั้น นี่คือผลของการลดงบประมาณโดยการจัดซื้อรวมครับ ทำให้เราได้ของถูก .......................................................................... สำหรับที่คุณ Marquez เขียนไว้ ผมบอกแล้วว่าเรามี PCU ครับ แต่อยากจะเพิ่มเติมตรงที่ว่า โรคเรื้อรัง ทั้งเบาหวาน ความดัน ไขมันนั้น เราให้ PCU เป็นผู้ดูแลได้ครับ มีการเก็บเลือดส่งมาวิเคราะห์สำหรับคนที่เป็นไขมัน เจาะเลือดตรวจน้ำตาลและวัดความดันด้วยครับ ส่วนการพัฒนาบุคลากรที่จะช่วย screen อย่างที่คุณบอกนี่สำคัญมากครับ หากเภสัชกรที่อยู่ร้านรู้จักแต่ขายยา โดยที่ไม่เข้าใจ Pharmacology ของยา Pathology ของโรค Phisiology ของร่างกาย......จบครับ ไม่ต้องทำต่อดีกว่า เราจะทำงานได้ เราต้องพัฒนาตนเองให้ถึงจุดที่รู้พอจะช่วยคนอื่นก่อน แล้วเริ่มทำไปพร้อมๆ กับการพัฒนาตนเองครับ ----------------------------------------------------------- เขียนไปชักยาว เหนื่อยแหะ -"- จากคุณ : Epinephrine - [ 10 ส.ค. 49 19:15:53 ]

ความคิดเห็นที่ 29 รัฐบาลถมเงินลงไปโครมๆ ยังถมไม่เต็มเลยครับ กำลังหน้ามืดอยู่ตอนนี้ แต่มันกลับลำไม่ได้แล้ว จากคุณ : ช่างไฟ - [ 10 ส.ค. 49 19:34:42 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ทางทฤษฎีแล้ว ถือว่าดีครับ แต่ทางปฏิบัตมันทำให้สำเร็จได้ยาก ที่คคห 16 บอกว่า "มีปัญหาเรื่องบุคคลากร ไม่พอ โดยเฉพาะ หมอ แก้โดย การเพิ่ม หมอเข้าไป ซึ่งต้องใช้เวลาอย่างเร็ว คือ 6 ปี นับแต่วันนี้ ทางโรงเรียนแพทย์ ได้รับแนวคิดนี้ไว้แล้ว และกำลังเพิ่ม การผลิตแพทย์ ขึ้น นับแต่ ปี 2550 เป็นต้นไป เป้าคือ 50,000 คน ใน 10 ปี เฉลี่ยปีละ 5,000 คน" น่ะ ถ้าแพทย์ที่ผลิตออกมา ไหลออกจากระบบราชการ ไปอยู่ร.พ.เอกชนกันหมด ผลิตแพทย์เพิ่มก็ไม่ช่วยอะไร ตั้งแต่มีโครงการ 30 บาท แพทย์ลาออกจากร.พ.รัฐ หนีไปอยู่เอกชนกันหมด สาเหตุเพราะอะไร น่าจะไปแก้ตรงจุดนั้น อย่าลืมว่า ตั้งแต่มี 30 บาท แพทย์ทำงานหนักขึ้น เหนื่อยมากขึ้น แต่คุณไม่ให้ค่าตอบแทนมากขึ้นในอัตราที่ควรจะเป็น ถ้าเขามีทางเลือกที่ดีกว่า ทำไมจะไม่ไปล่ะครับ อย่าลืมว่าแพทย์ก็เป็นคนนะครับ แทนที่จะผลิตแพทย์เพิ่มอย่างเดียว ผมว่าหาทางสร้างแรงจูงใจให้แพทย์อยากจะอยู่ร.พ.รัฐไม่ดีกว่าหรือ ???? เงินเดือนแพทย์ร.พ.รัฐ 8,000-10,000 บาท เอกชน การันตีเริ่มที่ 80,000-150,000 บาท ถ้าคนไข้เยอะๆได้เกินถึง 200,000-300,000 บาท อยู่เวร ร.พ.รัฐมากสุดได้คืนละ 1,600 บาท เอกชนได้ 2,500-4,000 บาท ร.พ.รัฐ ตรวจคนไข้ เฉพาะผู้ป่วยนอกวันละเป็นร้อย ร.พ.เอกชนตรวจผู้ป่วยนอกมากสุด 30-40 คน เป็นคุณ คุณเลือกแบบไหน ??? จากคุณ : CLK BRABUS - [ 10 ส.ค. 49 19:48:54 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เดือนก่อน ผมมีโอกาสพูดคุยกับ อาจารย์หมอท่านหนึ่ง ท่านสอน นักเรียนแพทย์ อยู่ที่ รามา ท่านบอกว่า แต่ก่อน พอเลิกงาน ก็ต้อง วิ่งรอก ออกไปทำคลีนิค เดี๋ยวนี้ไม่ต้อง เพราะ ที่ ร.พ. มีคลีนิค พิเศษ ที่เปิด หลังเลิกงาน เสร็จงานแล้ว กลับที่พัก อาบน้ำแต่งตัว มาลงคลีนิค ของ ร.พ.  ก็ยังทัน ไม่ต้อง ออกจากที่ทำงานไปไหน แม้ค่าตรวจต่อหัวจะน้อยกว่าคลีนิคไปบ้าง แต่ คุ้มเพราะ ไม่ต้องขับรถออกไปข้างนอก ฝ่าฟันกับรถติด  ทั้งขาไปขากลับ ฝนตก น้ำท่วม  ก็ไม่ห่วง แค่เดินจากลิฟท์ มาไม่กี่ก้าวก็ ถึงคลีนิคแล้ว ค่าตรวจ ก็เป็นธรรม ไม่ถูกไม่แพงเกินไป  ดังนั้น การที่จะบอกว่า หมอ หนีออกไปสู่ ร.พ. เอกชนเสียทั้งหมด ก็ไม่จริงเสมอไป มาดูที่ การผลิต แพทย์ ในโรงเรียนแพทย์ กัน แพทย์ ที่ จะจบในโครงการนี้ จะต้อง ออกไปอยู่ใน ร.พ. เล็กๆ ต่างอำเภอ และต้องใช้ทุน อย่างน้อย 3 ปี นอกจากเงินเดือนแล้ว ยังมีเงินค่าตอบแทน วิชาชีพแพทย์ และค่าตรวจรักษาอีกต่างหาก แม้ไม่มาก  แต่ถือว่า ดีกว่าแต่ก่อน   เอาหละ หลังจาก ครบสามปีแล้ว แพทย์ จะไปทางไหน ก็เป็นสิทธิ  ผมไม่เชื่อ ทั้ง 50,000 คน จะเดิน เข้าสู่ ร.พ.เอกชนทุกคนไป อย่างน้อย 20% - 30 %  จะอยู่ที่ระแวกบ้านของตัวเอง อาจเป็นต่างอำเภอ หรือ สถานที่ไกลๆ หน่อย เพราะวิถีชีวิต ของคนต่างกัน ปูมหลังต่างกัน ยกตัวอย่าง ผมเอง (ผมไม่ใช่แพทย์) แต่มีเพื่อนเป็นหมอเยอะมาก รุ่นเดียวกัน นี่ เชื่อว่า เกิน 100 คน ผมไม่ชอบ อยู่ในเมืองใหญ่ ไม่ชอบที่ที่มีคนมาก ผมชอบสงบ หากเลือกได้ ผมจะอยู่บ้านนอก ไกลผู้คน เลี้ยงหลาน และนอน ตาก-ลม มากกว่าตากแอร์ วันนี้ ก็ไม่เปิดแอร์ เพราะไม่ได้อยู่ในกทม.   ตั้งใจว่า สักวันหนึ่ง หลังจาก หมดภาระแล้ว อาจไปอยู่บนดอย ไปช่วย หนู "ป๊อบ - อารยา"   สอนเด็กๆ  บนดอย จะสอน ให้เด็ก มองโลกในแง่ดี  เปิดใจให้กว้าง แม้จะมีใครบางคน ทำอะไรไม่ถูกใจ เราไปบ้าง ก็ไม่มีเหตุอันใด ต้องไปโกรธเคือง เขา ที่สำคัญ อย่ามอง คนอื่นที่เราไม่ชอบว่า เลวกว่าหมาไปเสียทุกคนทุกครั้งไป จากคุณ : น้าพร - [ 10 ส.ค. 49 20:43:23 ]

ความคิดเห็นที่ 32 จริงๆ การผลิตแพทย์เพิ่มขึ้น เป็นสิ่งที่จำเป็นต้องทำอยู่แล้วครับ ซึ่งผมก็คิดว่าเป็นเรื่องที่ดี แต่ที่ผ่านมา รัฐมัวแต่เร่งเพิ่มจำนวนแพทย์ โดยไม่สร้างแรงจูงใจให้แพทย์อยู่กับรัฐต่อไป ที่ผมเห็นอยู่บ่อยๆคือ พอจบแล้วใช้ทุน 3 ปีจบก็ขอทุนรพ ไปเรียนเฉพาะทาง จบกลับมาใช้ทุนเสร็จ ก็ลาออกไปทำเอกชน ยิ่งโครงการ 30 บาททำให้แพทย์ต้องตรวจคนไข้เยอะขึ้นมากๆ ก็ยิ่งเป็นสาเหตุให้แพทย์ลาออกเพิ่มขึ้น ทีนี้คนที่ยังอยู่ก็ต้องรับ Load ของงานเพิ่มขึ้นด้วย ถ้าทนไม่ไหวก็ต้องลาออกไปอีก...สรุปคือ อัตราการลาออก มากกว่า แพทย์ที่จะมาทดแทนครับ (ผมเคยประสบกับสถานการณ์นี้ด้วยตัวเองครับ เพราะช่วงที่เริ่มมี 30 บาทผมกำลังใช้ทุนอยู่พอดี) ไปถามเพื่อนแพทย์ทุกคน เกือบ 100% ไม่เห็นด้วยกับโครงการนี้ทั้งนั้นครับ เพราะมันมีช่องโหว่อยู่เยอะแยะไปหมด สรุปเลยละกัน ว่าโครงการ 30 บาทต้องแก้ไขอีกมากครับ รวมถึง "ทำอย่างไรให้แพทย์อยากที่จะอยู่กับโครงการนี้ให้มากที่สุด" อุดมการณ์อย่างเดียว.....จะเลี้ยงลูกเมียอย่างไรให้ไม่ลำบากได้ครับ ??? จากคุณ : CLK BRABUS - [ 10 ส.ค. 49 20:59:39 ]

ความคิดเห็นที่ 33 30บาท คนเป็นหมอไม่มีใจอยากอยู่เท่าไรหรอกครับ เพราะอะไรครับ เพราะ Load งานเพิ่มเยอะขึ้นมาก เพราะกระทรวงไม่เคยคิดจะช่วยเวลามีเรื่อง เอะอะอะไรก็หมอผิดไว้ก่อน(จะได้ทำให้ประชาชนรัก จะได้คะแนนเสียงไง) เพราะเคยมีการขู่หมอว่าถ้าไม่ให้ยาวิตามินแก่คนไข้เพื่อให้คนไข้หายเหนื่อยจะโดนฟ้อง(ให้วิตามินเพราะเหนื่อยแค่นี้นะ โห ผิดหลักวิชาชีพอย่างสุดยอด) เพราะเวลาให้ยาในเกรดที่เป็นพื้นฐานไปก็ถูกด่า(เช่น ให้ Amoxycillin-->ถ้าไม่หาย-->Augmantin ทั้งๆที่ถ้ารีบให้ Augmantinไปแล้วเชื้อดื้อยา=หายายากกว่าเดิมอีกในการรักษา ขอให้ติดเชื้อแล้วดื้อยาให้หมดเลยนะครับ) เพราะการทำงานที่อื่นมันสะดวกกว่า สะบายกว่า(ถ้าจะเรียกร้องว่า จรรยาบรรณอยู่ใหน ก็ขอถามกลับเลยว่า ถ้าคุณมีหนทางที่ทำให้ชีวิตมันสบายกว่า โดยไม่เดือดร้อนอะไรมากมาย คุณจะไปมั้ย) จากคุณ : ZeZil - [ 10 ส.ค. 49 23:45:41 ]

ความคิดเห็นที่ 34 คิดว่า 30 บาทเป็น communist จากคุณ : Elrond - [ 11 ส.ค. 49 05:51:16 ]

ความคิดเห็นที่ 35 คิดว่าดีแล้วครับ ที่มันไม่คิด VAT 7% เพิ่มต่างหาก ยุ่งตายเลย จ่ายที 32.10 บาท จะทอนเงินกันอย่างไรดี แต่ผมว่า ทุกอย่าง 39 บาทตามตลาดนัดบ้านผมนี่เมื่อไหร่จะลดเหลือ 30 บาทบ้างหนอ จากคุณ : TumProfess - [ 11 ส.ค. 49 09:10:18 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ผมมีความคิดเห็นว่าควร จะบอกให้หมดครับ... "30 บาท รักษาทุกโรค ไม่หาย (อิอิ โง่ฉิบ)" จากคุณ : อิอิ... - [ 11 ส.ค. 49 11:21:41 A:58.8.46.146 X: ]

ความคิดเห็นที่ 37 เคยใช้ครั้งเดียว และจากนั้นก็ไม่เคยใช้อีกเลย วันนั้นไม่สบาย ปวดหัว ตัวร้อนมาก เจ็บคอด้วย นึกกังวลเพราะวันต่อมามีธุรสำคัญต้องทำ ตัดสินใจไปโรงพยาบาล คลีนิคแถวบ้านเปิดตอนเย็น ขี้เกียจรอ เลยลองไปโรงพยาบาลดู กะจะลองบัตร 30 บาท พึ่งได้มาด้วย นั่งรถเมลล์ไป เสียค่ารถไปกลับ 34 บาท นั่งรอตรวจ 1 ชั่วโมง เพราะเป็นโรงพยาบาลรัฐ คนเยอะ ถึงเวลา หมอตรวจประมาณ 2 นาที ย้ำ ไม่เกิน 2 นาที (กรูรอตั้ง 1 ชั่วโมง) ไปรับยา โอ้..แม่เจ้า  ให้ยาพารามาจำนวนหนึ่ง + ยาแก้ไอขวดนึง จ่ายเงิน 30 บาท นั่งรถกลับบ้าน  คุ้มไหมเนียกรู ถ้าไปซื้อยาพารากับยาแก้ไอร้านอาแป๊ะแถวบ้าน ไม่น่าเกิน 30 บาท นี่กรูเสียค่ารถ 34 บาท   ค่ายา 30 บาท ค่าเสียเวลารอหมอ 1 ชั่วโมง ค่าเสียเวลาไปกลับอีก 1 ชั่วโมง เหอะๆๆๆๆ จากคุณ : Indolent - [ 11 ส.ค. 49 15:14:17 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ก็เท่าที่เข้าใจประสาชาวบ้าน แง่ดี  30 บาทรักษาทุกโรค  ทำให้ชาวบ้าน (รากหญ้า) รู้สึกมีศักดิ์ศรี  เวลาไปรักษาที่ รพ.  และกล้าที่จะไปรับการรักษา  โดยไม่พะวงว่าแล้วจะมีเงินค่ารักษาพอหรือเปล่า ไปเข้าช่องคนไข้อนาถาแล้วให้ข้อมูลจริงบ้างเท็จบ้าง   เพราะเนี่ยมีบัตรทองถือไปนะ  เป็นสิทธิ์ของฉันนะ   แรงกระแทกต่อผลที่ได้รับไม่ดีตามคาดจะตรงไปยังหมอพยาบาล  (ไม่ใช่เจ้าของนโยบาย)   อีกแง่  เป็นระบบที่รีด productivity เท่าที่จะมีได้ (เกินกว่าปกติ )จากบุคคลากรทางการแพทย์  และโดยเฉพาะหมอผู้บริหาร รพ. (ที่มีความสามารถการบริหารงานแตกต่างกัน)  เข้าใจว่าความเข้มข้นของการจัดการทำลายสิ่งดีงามในการให้บริการลง  เพราะถูกกดดันให้รับภาระความคาดหวังสูงจากคนไข้   คือเคยไป รพ.รัฐ เห็นคนไข้ที่โมโหสุดขีดหลังถูกปัดให้ต้องเข้าคิวรับการรักษา (ผ่าตัด )ไปอีกเกือบปี (อาจตายก่อน)จากพยาบาลประจำแผนกนั้น ถ้าใช้สิทธิ 30 บาท     แง่สุดท้าย  และได้ผลดีที่สุดคือนักการเมืองที่ใช้นโยบายนี้หาเสียงได้เสียงมากที่สุด(บนความล่มสลายของระบบ)         แต่ก็มีความเห็นว่าโครงการนี้ไม่ควรยกเลิก  แต่จะปรับคงต้องฟังคนในระบบ จากคุณ : amnin - [ 11 ส.ค. 49 16:25:53 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ผมอยู่เชียงใหม่ครับ แม่เป็นแม่ค้าถ้าไม่มีโครงการ 30 บาท ป่านนี้แม่ผมคงพิการไปแล้วครับ รพ.ที่ไปใช้บริการประจำก็ รพ.ลานนาครับ เป็นของเอกชน หมอดีมากๆ เอาใจใส่ดี ผมเคยทำงานอยู่ กทม ขอบอกว่า ห่วยแตกจริงๆ แจกแต่พารา เฮงซวยสุดๆ เคยเป็นแก้วหูอักเสบ หมอเวน(เขียนไม่ผิด)เอาไฟฉายส่องๆแล้วจ่ายยาหยอดหู ให้ไปหยอด ผมทนอยู่2วันไม่ดีขึ้น เลยไป รพ. คอหูจมูก เอายาให้หมอดู หมอเค้าตกใจบอกว่าถ้าหยอดต่อไปอีก 2-3วันรับรองหนวกถาวร หมอที่นี่ทำการรรักษาอยู่ 3 วัน หายสนิท เข็ดจนตายกับหมอ กทม ชุ่ยมากๆ จากคุณ : ผ่านมา - [ 11 ส.ค. 49 16:50:41 A:61.7.141.19 X: TicketID:122430 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เคยได้ยินไหมครับว่าคนจนห้ามป่วย  สามสิบบาทรักษาทุกโรคเป็นนโยบายช่วยคนจนครับ ทำให้พวกเขามีโอกาสไปหาหมอได้ครับ    แต่การรักษาทุกอย่างต้องใช้เงินครับ  แล้วจะเอาเงินมาจากไหนเหรอครับ  ก็เอามาจากภาษีอากรที่เก็บได้    คนมีรายได้ต้องช่วยคนไม่มีรายได้นะครับ   ถ้าคนจนลำบากคนรวยก็อยู่ไม่ได้หรอกครับจะบอกให้ จากคุณ : Auny (auny) - [ 14 ส.ค. 49 22:45:22 ]