ความคิดเห็นที่ 1 1. อนาคตของเสรีภาพในอินเตอร์เน็ตไม่อยู่ในความสนใจของสื่อกระแสหลัก ตลอดปีที่แล้วและปีนี้ (ค.ศ. 2005-6) มีการโต้แย้งและเชือดเฉือนกันอย่างเผ็ดร้อนเกี่ยวกับอนาคตของอินเตอร์เน็ต ทว่าความขัดแย้งทั้งหมดกลับดำเนินไปโดยที่สาธารณชนแทบไม่มีโอกาสรับรู้เลย ในสหรัฐอเมริกา สงครามชักเย่อครั้งนี้เกิดขึ้นระหว่างกลุ่มบริษัทเคเบิลฝ่ายหนึ่งกับผู้บริโภคและผู้ให้บริการอินเตอร์เน็ต (Internet Service Provider—ISP) อีกฝ่ายหนึ่ง โดยฝ่ายหลังยืนยันว่าตนคือผู้สนับสนุน ‘ความเป็นกลางของอินเตอร์เน็ต’ แม้จะมีกระบวนการทางด้านนิติบัญญัติและมีคำวินิจฉัยออกมาจากศาลสูงสุดตลอดปี ค.ศ. 2005 และต่อเนื่องมาในปี ค.ศ. 2006 แต่ดูเหมือนสื่อกระแสหลัก ทั้งหนังสือพิมพ์และโทรทัศน์ ต่างพร้อมใจกันตกข่าวเรื่องนี้อย่างเหลือเชื่อ สื่อมวลชนกระแสหลักที่ทำข่าวเรื่องนี้ มักตีกรอบว่านี่เป็นข้อถกเถียงเกี่ยวกับ ‘การออกกฎข้อบังคับเพื่อกำกับดูแลอินเตอร์เน็ต’ แต่คำว่า ‘การออกกฎข้อบังคับ’ ในที่นี้อาจทำให้เกิดความเข้าใจไขว้เขวไปได้ กลุ่มที่สนับสนุน ‘ความเป็นกลางของอินเตอร์เน็ต’ ไม่ได้สนับสนุนการออกกฎข้อบังคับเพื่อกำกับดูแล ‘เนื้อหา’ ของข้อมูลข่าวสารในอินเตอร์เน็ต แต่สิ่งที่พวกเขาต้องการคือ การมีข้อบังคับตามกฎหมายให้บริษัทเคเบิลต้องอนุญาตให้ไอเอสพีสามารถเข้าถึงการใช้สายเคเบิลของบริษัทเหล่านี้โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย (เรียกว่าข้อตกลง ‘common carriage’) นี่เป็นรูปแบบที่ใช้กันในอินเตอร์เน็ตแบบเรียกเลขหมาย (dial-up internet) และเป็นวิธีการที่ผู้ให้บริการด้านเนื้อหาในอินเตอร์เน็ตต้องการรักษาเอาไว้ รวมทั้งต้องการหลักประกันด้วยว่า บริษัทเคเบิลต้องไม่มีอำนาจในการกลั่นกรองหรือขัดขวางเนื้อหาใดๆ ในอินเตอร์เน็ตหากไม่มีคำสั่งศาล ฝ่ายที่สนับสนุน ‘ความเป็นกลางของอินเตอร์เน็ต’ กล่าวว่า หากปราศจากการออกกฎข้อบังคับของรัฐบาลในเรื่องนี้แล้ว สายเคเบิลก็จะตกอยู่ใต้อำนาจของบริษัทเคเบิล ไอเอสพีทั้งหลายจะต้องจ่ายค่าธรรมเนียมการใช้บริการเป็นจำนวนมากเพื่อใช้สายเคเบิล ซึ่งจะทำให้ค่าบริการอินเตอร์เน็ตแพงขึ้น ผู้บริโภคที่มีฐานะการเงินดีจะเข้าถึงบริการอินเตอร์เน็ตที่ดีกว่า ส่วนผู้บริโภคที่ไม่สามารถจ่ายค่าบริการได้ก็ต้องเสียเปรียบ อีกทั้งบริษัทเคเบิลยังสามารถกลั่นกรองเนื้อหาในอินเตอร์เน็ตได้ตามใจชอบด้วย ส่วนในฝ่ายของบริษัทเคเบิลก็โต้แย้งว่า พวกเขาเสียเวลาและเงินลงทุนไปจำนวนมากในการวางสายเคเบิล รวมทั้งการขยายความเร็วและปรับปรุงคุณภาพ หากปล่อยให้ไอเอสพีใช้สายเคเบิลได้ฟรี บริษัทก็ต้องใช้เวลามากขึ้นในการคืนทุน ดังนั้น บริษัทเคเบิลจึงควรเก็บค่าธรรมเนียมได้ มิฉะนั้นแล้ว มันจะลดทอนศักยภาพในการแข่งขันและนวัตกรรมใหม่ๆ ในอุตสาหกรรมเคเบิล ส่วนเรื่องการกลั่นกรองเนื้อหาในอินเตอร์เน็ตตามใจชอบนั้น บริษัทเคเบิลปฏิเสธว่าไม่เป็นความจริง กระนั้นก็ตาม มีตัวอย่างที่ชี้ไปในทิศทางตรงกันข้าม อาทิ ในปี ค.ศ. 2005 บริษัทโทรศัพท์ในนอร์ธแคโรไลนาขัดขวางไม่ให้ผู้บริโภคใช้บริการวอยซ์โอเวอร์ทางอินเตอร์เน็ต (อย่างเช่น Yahoo Messenger, Skype, ฯลฯ) ซึ่งมีราคาถูกกว่าการใช้โทรศัพท์ ในเดือนสิงหาคมปีเดียวกัน บริษัทเคเบิลของแคนาดาบล็อคเว็บไซต์ที่สนับสนุนสหภาพแรงงานของบริษัทเคเบิล ซึ่งกำลังมีข้อพิพาทด้านแรงงานกับบริษัท ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2006 บริษัท Cox Communications ไม่ยอมให้ผู้ใช้บริการเข้าเว็บไซต์ของ Craig’s List โดย Cox อ้างว่าเป็นความผิดพลาดของระบบรักษาความปลอดภัย แต่ในภายหลังพิสูจน์ได้ว่า เป็นเพราะเว็บไซต์ Craig’s List ให้บริการประกาศรับสมัครงานที่เป็นคู่แข่งกับ Cox ต่างหาก คำวินิจฉัยของศาลสหรัฐฯ ในการฟ้องร้องระหว่างบริษัทเคเบิลกับไอเอสพี ดูเหมือนจะเป็นไปในทางที่เอื้อต่อบริษัทเคเบิลมากกว่า โดยมีหลายคดีที่ศาลตัดสินว่า บริษัทเคเบิลไม่จำเป็นต้องปฏิบัติตามข้อตกลง ‘common carriage’ ต่อไอเอสพีเหมือนบริษัทโทรศัพท์ ทำให้บริษัทโทรศัพท์อ้างว่า การตัดสินเช่นนี้ทำให้บริษัทเคเบิลได้เปรียบอย่างไม่เป็นธรรม และเริ่มเรียกร้องขอเป็นอิสระจากข้อตกลงนี้บ้าง ส่วนในสภาคองเกรสได้ผ่านกฎหมาย Communications Opportunity, Promotion and Enhancement (COPE) Act ออกมาแล้ว ฝ่ายที่สนับสนุนกล่าวว่า กฎหมายนี้จะช่วยส่งเสริมนวัตกรรมและการวางสายอินเตอร์เน็ตไฮสปีดให้ขยายตัวมากขึ้น แต่ฝ่ายที่สนับสนุน ‘ความเป็นกลางของอินเตอร์เน็ต’ มองว่า กฎหมายฉบับนี้เปิดช่องให้บริษัทโทรศัพท์และเคเบิลสามารถเลือกเฟ้นเฉพาะลูกค้าในละแวกร่ำรวย และยกเลิกข้อบังคับของส่วนการปกครองท้องถิ่นที่เคยบังคับให้บริษัทเคเบิลทีวีต้องให้บริการแก่ผู้มีรายได้ต่ำและชนกลุ่มน้อยด้วย ปัจจุบัน กฎหมายนี้อยู่ในระหว่างการพิจารณาของวุฒิสภาสหรัฐฯ แนวโน้มทางนโยบายของคณะกรรมาธิการการสื่อสารของรัฐบาลกลางสหรัฐฯ (Federal Communications Commission—FCC) ดูเหมือนเป็นไปในทางเปิดเสรีและลดข้อบังคับให้แก่บริษัทด้านเทเลคอมและสื่อสารมวลชนมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งจะทำให้บรรษัทขนาดใหญ่เข้ามาควบคุมอินเตอร์เน็ตได้ หากเป็นเช่นนั้นจริงในอนาคต ผู้ให้บริการด้านเนื้อหาที่มีกระเป๋าหนัก (ซึ่งแน่นอน ส่วนใหญ่เป็นบรรษัทธุรกิจ) ย่อมเป็นฝ่ายครอบงำแบนด์วิธไปเกือบทั้งหมด นั่นจะเป็นจุดล่มสลายของการมีเวทีสาธารณะที่มีความเป็นประชาธิปไตย ความเสมอภาคและเสรีภาพสูงสุดเท่าที่มนุษยชาติเคยสร้างสรรค์ขึ้นมา จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 15:54:29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 2. บรรษัทฮัลลิเบอร์ตันมีส่วนพัวพันกับการขายเทคโนโลยีนิวเคลียร์ให้อิหร่าน นักข่าว เจสัน ลีโอโปลด์ (Jason Leopold) แห่ง Global Research.ca อ้างแหล่งข่าวในบรรษัทฮัลลิเบอร์ตัน (Halliburton) ว่า เมื่อเดือนมกราคมปีที่แล้ว (2005) นี้เอง ฮัลลิเบอร์ตันเพิ่งขายส่วนประกอบสำคัญของเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์ให้แก่บริษัทโอเรียนทอล ออยล์ คิช (Oriental Oil Kish) ซึ่งเป็นบริษัทน้ำมันเอกชนที่ใหญ่ที่สุดของอิหร่าน นอกจากนั้น ตลอดปี ค.ศ. 2004-5 ที่ผ่านมา ฮัลลิเบอร์ตันยังมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับไซรุส นัสเซรี รองประธานกรรมการบริหารของบริษัทดังกล่าว นัสเซรีเป็นบุคคลสำคัญในคณะพัฒนานิวเคลียร์ของอิหร่านด้วย ในปลายเดือนกรกฎาคม 2005 นัสเซรีถูกรัฐบาลอิหร่านสอบสวนในข้อหาให้ความลับด้านนิวเคลียร์ของอิหร่านแก่ฮัลลิเบอร์ตัน เจ้าหน้าที่รัฐบาลอิหร่านตั้งข้อหานัสเซรีว่ารับสินบนถึง 1 ล้านดอลลาร์จากฮัลลิเบอร์ตันเป็นค่าตอบแทน ความสัมพันธ์ระหว่างบริษัทโอเรียนทอล ออยล์ คิชกับฮัลลิเบอร์ตันเปิดเผยออกมาในเดือนมกราคม 2005 เมื่อบริษัทประกาศว่าได้ทำสัญญาเหมาช่วงในโครงการขุดเจาะก๊าซกับบริษัทสาขาของฮัลลิเบอร์ตันที่จดทะเบียนในหมู่เกาะเคย์แมน ฮัลลิเบอร์ตันอ้างว่าโครงการนี้เป็นโครงการสุดท้ายที่บรรษัทจะลงทุนในอิหร่าน อย่างไรก็ตาม ฮัลลิเบอร์ตันมีประวัติการลงทุนในอิหร่านมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1995 ในสมัยที่รองประธานาธิบดีเชนีย์เป็นประธานกรรมการบริหารของบรรษัท โดยใช้วิธีจดบรรษัทสาขาในหมู่เกาะเคย์แมน แล้วใช้เป็นข้ออ้างว่าไม่ใช่บริษัทสัญชาติอเมริกัน เพื่อหลีกเลี่ยงกฎหมายของสหรัฐฯ ที่ไม่ให้บริษัทเอกชนทำธุรกิจกับประเทศที่รัฐบาลสหรัฐฯ กล่าวหาเป็นรัฐผู้ร้าย เช่น ลิเบีย อิหร่าน ซีเรีย เป็นต้น รัฐบาลสหรัฐฯ ในสมัยประธานาธิบดีคลินตันมีคำสั่งห้ามไม่ให้เอกชนลงทุนในอิหร่านมาตั้งแต่ ค.ศ. 1995 รวมทั้งห้ามมิให้บริษัทธุรกิจสหรัฐฯ ทำธุรกิจด้านบริการที่ ‘เอื้อประโยชน์ต่ออุตสาหกรรมน้ำมันอิหร่าน’ ด้วย ความสัมพันธ์ทางธุรกิจของฮัลลิเบอร์ตันกับบริษัทอิหร่านจึงเป็นการหลบเลี่ยงกฎหมาย ฮัลลิเบอร์ตันนั่นเองที่แอบขายเครื่องหมุนเหวี่ยง (centrifuges) ให้อิหร่าน จนอิหร่านสามารถดำเนินโครงการเสริมสมรรถภาพให้แร่ยูเรเนียมได้ เพื่อหาทางสกัดยับยั้งไม่ให้ฮัลลิเบอร์ตันและบรรษัทอเมริกันอื่นๆ ดำเนินธุรกิจกับประเทศที่รัฐบาลกลางคว่ำบาตร วุฒิสมาชิกของสภาคองเกรสจึงเสนอให้แก้ไขกฎหมายเพื่อลงโทษบรรษัทอเมริกันที่หลบเลี่ยงกฎหมายด้วยการไปจดทะเบียนบริษัทสาขาในต่างประเทศ จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 15:55:17 ]

ความคิดเห็นที่ 3 3. มหาสมุทรโลกตกอยู่ในอันตรายขั้นวิกฤต ข้อมูลจากสมุทรศาสตร์, ชีววิทยาทางทะเล, อุตุนิยมวิทยา, ประมงศาสตร์และวิทยาธารน้ำแข็ง ชี้ให้เห็นว่า ท้องทะเลของโลกกำลังเปลี่ยนแปลงไปในทางเลวร้าย ความเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิและองค์ประกอบทางเคมีของทะเล บวกกับมลภาวะและการทำประมงอย่างมักง่าย กำลังทำให้แหล่งกำเนิดชีวิตที่ใหญ่ที่สุดในโลกตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง ใน ค.ศ. 2005 นักวิจัยจากสถาบันสมุทรศาสตร์พบหลักฐานชัดเจนว่า มหาสมุทรกำลังร้อนขึ้นอย่างรวดเร็ว อุณหภูมิของน้ำในช่วงครึ่งไมล์จากพื้นผิวทะเลสูงขึ้นมากตลอด 40 ปีที่ผ่านมา อันเป็นผลลัพธ์จากก๊าซเรือนกระจกที่มนุษย์ก่อขึ้น ปรากฏการณ์โลกร้อนที่เห็นได้ชัดที่สุดคือการละลายของน้ำแข็งในทวีปอาร์กติก อัตราการละลายของน้ำแข็งก่อให้เกิดวังวนของผลกระทบที่สะท้อนกลับไปกลับมา มันเร่งอัตราการเพิ่มขึ้นของพื้นผิวน้ำที่สะท้อนกลับไปเร่งให้อุณหภูมิสูงขึ้นและการละลายมีมากขึ้น เมื่อน้ำทะเลที่ขั้วโลกจืดลงและน้ำทะเลในเขตร้อนเค็มกว่า วงจรของการระเหยและการตกตะกอนก็เร่งเร็วขึ้น ซึ่งยิ่งกระตุ้นปรากฏการณ์เรือนกระจกมากขึ้นไปอีก วงจรที่เร่งเร็วขึ้นเรื่อยๆ นี้อาจแก้ไขกลับคืนได้ยากหรือไม่ได้เลย มลภาวะที่สั่งสมมากขึ้นยังเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบทางเคมีของน้ำทะเลและทำลายชีวิตสัตว์น้ำ นับตั้งแต่การปฏิวัติอุตสาหกรรมเป็นต้นมา มหาสมุทรต้องดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ถึงประมาณ 118 พันล้านเมตริกตัน และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ยังถูกปล่อยเพิ่มสู่บรรยากาศอีก 20-25 ตันทุกๆวัน ความเป็นกรดที่เพิ่มขึ้นเนื่องจากปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ที่เพิ่มขึ้นกำลังเปลี่ยนแปลงความสมดุลของค่า PH ในมหาสมุทร การศึกษาวิจัยชี้ให้เห็นว่า หากเป็นเช่นนี้ไปเรื่อยๆ เปลือกและโครงกระดูกของสิ่งมีชีวิตในน้ำทุกชนิด นับตั้งแต่ปะการังไปจนถึงหอยและแพลงก์ตอน จะละลายภายใน 48 ชั่วโมงหากต้องสัมผัสกับสภาพความเป็นกรดของทะเลในปี ค.ศ. 2050 ปะการังคงสูญพันธ์จนหมด และที่น่าเป็นห่วงยิ่งกว่าคือแพลงก์ตอน ไฟโตแพลงก์ตอนเป็นตัวดูดซับก๊าซเรือนกระจก ผลิตออกซิเจนและเป็นผู้ผลิตอาหารปฐมภูมิของห่วงโซ่อาหารในทะเล ปรอทที่เกิดจากของเสียในอุตสาหกรรมเคมีและถ่านหินมีการออกซิไดซ์ในอากาศและตกลงสู่ก้นทะเล เมื่อสัตว์ทะเลกินเข้าไป สารปรอทจะแทรกเข้าไปสะสมอยู่ในห่วงโซ่อาหารเป็นทอดๆ กระทั่งสัตว์ทะเลที่เป็นผู้ล่าเหยื่อ เช่น ปลาทูนาหรือปลาวาฬ มีปริมาณสารปรอทสูงกว่าน้ำทะเลถึง 1 ล้านเท่า อ่าวเม็กซิโกมีปริมาณสารปรอทสูงสุด โดยมีสารปรอทราว 10 ตัน ไหลลงสู่ทะเลทางแม่น้ำมิสซิสซิปปีทุกปี และอีก 10 ตันจากการขุดเจาะนอกชายฝั่ง นอกจากสารปรอทแล้ว แม่น้ำมิสซิสซิปปียังพาไนโตรเจน (ส่วนใหญ่จากปุ๋ย) ลงสู่มหาสมุทรด้วย ไนโตรเจนกระตุ้นให้พืชและแบคทีเรียที่บริโภคออกซิเจนเติบโตในน้ำ ก่อให้เกิดสภาพที่เรียกกันว่า hypoxia หรือ เขตมรณะ เขตมรณะคือพื้นที่ในมหาสมุทรที่ปริมาณออกซิเจนต่ำเกินกว่าสิ่งมีชีวิตในทะเลจะดำรงชีพอยู่ได้ ในปี ค.ศ. 2001 พื้นที่ทะเลจำนวนมากในอ่าวเม็กซิโกกลายเป็นเขตมรณะไปแล้วเกือบ 8,000 ตารางไมล์ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่เขตมรณะเกือบทั้งหมดจากที่มีอยู่ 150 เขต (และกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ) ในโลก มักอยู่ตรงปากแม่น้ำ ชายฝั่งสหรัฐฯ นั้นมีอยู่เกือบ 50 เขตด้วยกัน แม้ว่าไนโตรเจนส่วนใหญ่อาจเกิดขึ้นมาตามธรรมชาติในแม่น้ำ แต่ฟอสฟอรัสจากน้ำเสียและไนโตรเจนจากท่อไอเสียรถยนต์ยิ่งซ้ำเติมภาวะนี้ให้สาหัสมากขึ้น พร้อมกันนี้ การประมงสัตว์น้ำทะเลที่พุ่งขึ้นสู่จุดสูงสุดในปี ค.ศ. 2000 เริ่มตกต่ำลงอย่างรวดเร็ว ทั้งๆ ที่เทคโนโลยีการเดินเรือและการทำประมงแบบเข้มข้นมีความก้าวหน้ามาก ‘ประสิทฺธิภาพ’ ในการทำประมงทะเลทำให้ชีวิตสัตว์ทะเลลดน้อยถอยลงอย่างไม่เคยมีมาก่อน เรือประมงใหญ่ๆ มักจับสัตว์น้ำที่ไม่ต้องการถึง 25% แล้วทิ้งสัตว์น้ำเหล่านี้ที่ตายแล้วหรือใกล้ตายกลับลงทะเล นอกจากนั้น เรืออวนลากยังกวาดพื้นทะเลเรียบเหี้ยนราวกับรถไถ ทำลายระบบนิเวศท้องทะเลมากกว่าการตัดไม้ทำลายป่าแต่ละปีถึง 150 เท่า การเพาะเลี้ยงสัตว์ทะเลก็ไม่ดีไปกว่า ปลาแซลมอนเลี้ยงน้ำหนักทุก 1 ปอนด์ ต้องกินปลาที่จับมาจากทะเลถึง 3 ปอนด์ ลูกสัตว์ทะเลก็อยู่ในภาวะอันตราย ทั้งนี้เพราะระบบบริบาลตามธรรมชาติถูกทำลายลง ในขณะที่วิทยาศาสตร์ในปัจจุบันสอนเรามากมายในห้องเรียนเกี่ยวกับระบบนิเวศวิทยาและการเกื้อกูลชีวิตในธรรมชาติ แต่การปฏิบัติของมนุษย์ในโลกภายนอกกลับทำลายระบบที่โอบอุ้มมนุษย์เองอย่างไม่บันยะบันยัง จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 15:55:59 ]

ความคิดเห็นที่ 4 4. คนหิวโหยและไร้บ้านเพิ่มมากขึ้นในสหรัฐอเมริกา จำนวนคนอดอยากและไร้ที่พำนักในเมืองใหญ่ๆ ของสหรัฐอเมริกาเพิ่มมากขึ้นในปี ค.ศ. 2005 แม้รัฐบาลจะอ้างว่าเศรษฐกิจดีขึ้นก็ตาม รัฐบาลบุชจึงพยายามปกปิดข้อเท็จจริงนี้ ด้วยการวางแผนจะยกเลิก ‘การสำรวจรายได้และการเข้าร่วมโครงการสงเคราะห์’ (Survey of Income and Program Participation) ของสำนักสำมะโนประชากร โดยอ้างว่าการสำรวจนี้ใช้งบประมาณมากเกินไป กระนั้นก็ตาม มีนักเศรษฐศาสตร์และสังคมศาสตร์ทั่วประเทศถึง 415 คน ยื่นจดหมายถึงสภาคองเกรสคัดค้านการยกเลิกการสำรวจนี้ แต่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่รัฐบาลบุชพยายามยกเลิกการสำรวจและการจัดทำสถิติที่ฟ้องถึงการบริหารเศรษฐกิจที่ล้มเหลว ในปี ค.ศ. 2003 รัฐบาลบุชเคยพยายามยกเลิก ‘รายงานสถิติการเลิกจ้างคนงาน’ และในปี ค.ศ. 2004-5 ก็พยายามไม่ให้มีการเก็บสถิติเกี่ยวกับการจ้างและการไล่คนงานผู้หญิงออก จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 15:56:33 ]

ความคิดเห็นที่ 5 5. คองโกกับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์เพื่อรับใช้ความไฮเทคของชาวโลก โศกนาฏกรรมในประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ซึ่งมีประชากรตายไปแล้ว 6-7 ล้านคน นับตั้งแต่ปี ค.ศ. 1996 เป็นต้นมา เป็นผลจากการรุกรานและสงครามที่มหาอำนาจตะวันตกหนุนหลัง เพื่อเข้าไปควบคุมแร่อันมีค่ามหาศาลของประเทศนี้ ไม่ว่าจะเป็นเพชร, ดีบุก, ทองแดง, ทองคำ และที่สำคัญที่สุดคือ โคลแทน (coltan) และไนโอเบียม (niobium) สองแร่ธาตุที่เป็นปัจจัยพื้นฐานในการผลิตโทรศัพท์มือถือและอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ไฮเทคอื่นๆ และโคบอลท์ แร่ธาตุสำคัญในอุตสาหกรรมนิวเคลียร์, เคมี, อวกาศและอาวุธ โคลัมโบแทนทาไลท์ (Columbo-tantalite) หรือที่เรียกกันสั้นๆ ว่า โคลแทน มีอยู่ในผืนดินอายุเก่าแก่กว่าสามหมื่นล้านปีในเขตริฟท์แวลลีย์ของแอฟริกา แทนทาลัมที่สกัดมาจากแร่โคลแทนใช้ผลิตตัวเก็บประจุ ซึ่งเป็นอุปกรณ์เล็กจิ๋วที่จำเป็นอย่างยิ่งในอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ 80% ของแหล่งแร่โคลแทนในโลกพบอยู่ในประเทศคองโก ส่วนแร่ไนโอเบียมก็เป็นแร่ที่ใช้ในอุตสาหกรรมไฮเทคเช่นกัน ความเฟื่องฟูของธุรกิจเครื่องใช้ไฮเทคในช่วงสิบกว่าปีที่ผ่านมา ทำให้ราคาของโคลแทนพุ่งสูงขึ้นเกือบ 300 ดอลลาร์ต่อปอนด์ ใน ค.ศ. 1996 กองกำลังทหารของประเทศรวันดาและอูกันดา ซึ่งมีสหรัฐอเมริกาหนุนหลัง บุกเข้ามาในภาคตะวันออกของประเทศคองโก พอถึงปี ค.ศ. 1998 กองทัพของสองประเทศนี้ก็ยึดครองและควบคุมพื้นที่ทำเหมืองไว้ได้ ในระยะเวลาอันสั้น กองทัพรวันดากอบโกยเงินจากการทำเหมืองได้ถึงราว 20 ล้านเหรียญต่อเดือน แม้ว่าราคาของโคลแทนจะตกลงมาบ้างในระยะหลัง แต่รวันดายังคงผูกขาดการทำเหมืองและการค้าโคลแทนในคองโกเอาไว้ โดยมีข่าวการละเมิดสิทธิมนุษยชนในพื้นที่การทำเหมืองออกมาเป็นระลอก โคลแทนที่นำออกมาขายให้ผู้ซื้อต่างชาติส่วนใหญ่ขนส่งผ่านทางประเทศรวันดา ผู้รับซื้อโคลแทนจะสกัดมันเป็นผงแทนทาลัม แล้วขายผงวิเศษนี้ให้บริษัทโนเกีย, โมโตโรลา, คอมแพค, โซนี ฯลฯ เพื่อใช้ในการผลิตโทรศัพท์มือถือและอุปกรณ์อื่นๆ การวิเคราะห์ภูมิศาสตร์การเมืองในประเทศคองโก รวมทั้งเหตุผลที่ชาวคองโกต้องทนทุกข์ยากลำบากในสงครามที่ไม่รู้จักจบสิ้นมาตั้งแต่ ค.ศ. 1996 จำต้องเข้าใจถึงบทบาทของบรรษัทข้ามชาติที่พัวพันอยู่ในอาชญากรรมทั้งหมดนี้ กระบวนการทั้งหมดมีบรรษัทข้ามชาติยักษ์ใหญ่เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยในทุกระดับ นับตั้งแต่บรรษัทเหมืองแร่ Cabot Corp. และ OM Group ของสหรัฐอเมริกา, HC Starck ของเยอรมนี และ Nigncxia ของจีน การข่มขืน การสังหารหมู่และการติดสินบน เป็นส่วนหนึ่งในเครือข่ายอาชญากรรมข้ามชาติที่บรรษัทข้ามชาติเหล่านี้คอยหนุนหลัง กระนั้น ในรายงานด้านสิทธิมนุษยชนกลับไม่ค่อยมีการเอ่ยถึงบรรษัทเหมืองแร่ข้ามชาติเหล่านี้เลย แซม บอดแมน ซีอีโอของคาบอท ได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงพลังงานของประธานาธิบดีบุชในเดือนธันวาคม 2004 ระหว่างที่บอดแมนเป็นซีอีโอ คาบอทเป็นบรรษัทที่สร้างมลภาวะมากที่สุดบรรษัทหนึ่งของสหรัฐฯ ส่วนรองประธานฝ่ายบริหารคนปัจจุบันของบรรษัทโซนีก็เคยเป็นที่ปรึกษาทางกฎหมายของบิล คลินตัน ไม่น่าประหลาดใจที่โศกนาฏกรรมในคองโกย่อมไม่ช่วยส่งเสริมการขายให้แก่โทรศัพท์มือถือ, เพจเจอร์, คอมพิวเตอร์หรือเครื่องเพชร อันที่จริง โทรศัพท์มือถือทุกเครื่องควรมีสติกเกอร์ติดไว้เขียนว่า: “คำเตือน! อุปกรณ์นี้ใช้แร่ธาตุจากแอฟริกากลาง แร่ธาตุเหล่านี้หายาก ใช้แล้วหมดไป เงินที่ได้จากการขายถูกนำไปใช้ในสงครามนองเลือดเพื่อการยึดครอง และทำให้สัตว์ป่าหายาก (ลิงกอริลลา) สูญพันธุ์ ขอให้ทุกท่านใช้อย่างมีความสุข” ผู้บริโภคต้องได้ข้อมูลข่าวสารเพื่อตระหนักว่า มีความเชื่อมโยงโดยตรงระหว่างอุปกรณ์ไฮเทคที่ทำให้ชีวิตของเราสะดวกสบายและทันสมัย กับความรุนแรง, กลียุคและการทำลายล้างที่สร้างความหายนะแก่โลกของเรา จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 15:57:23 ]

ความคิดเห็นที่ 6 6. การคุ้มครองเจ้าหน้าที่รัฐบาลกลางของสหรัฐฯ ที่ร้องเรียนการทุจริตในหน่วยงานของตน ชักไม่ได้รับการคุ้มครองที่ดีเสียแล้ว ในสหรัฐอเมริกามีกฎหมายอย่างหนึ่งที่เรียกว่า ‘whistleblower’ นั่นคือการคุ้มครองพนักงานหรือลูกจ้างในกิจการและหน่วยงานต่างๆ ที่ร้องเรียนเรื่องการประพฤติทุจริตในองค์กรของตนเอง กฎหมาย ‘whistleblower’ นี้ยังครอบคลุมถึงการคุ้มครองเจ้าหน้าที่และข้าราชการในหน่วยงานรัฐบาลสหรัฐฯ ที่เปิดโปงการทุจริตในหน่วยงานที่ตนสังกัด โดยมี ‘สำนักงานที่ปรึกษาพิเศษของสหรัฐอเมริกา’ (U.S. Office of Special Counsel—OSC) ทำหน้าที่คุ้มครองและสอบสวนคดีที่ข้าราชการร้องเรียนเกี่ยวกับหน่วยงานของตนเอง ทว่าตั้งแต่ประธานาธิบดีบุชแต่งตั้งนายสก๊อต บล็อช เป็นที่ปรึกษาพิเศษเพื่อกำกับดูแล OSC ในปี ค.ศ. 2004 เป็นต้นมา มีการร้องเรียนเพียงแค่ 1.5% เท่านั้นที่มีการส่งต่อให้สอบสวน ส่วนอีกกว่า 1,000 คดี ถูกพับเก็บไปโดยไม่เคยเปิดพิจารณาด้วยซ้ำ มิหนำซ้ำ บล็อชยังตั้งกฎขึ้นมาใหม่ ห้ามไม่ให้เจ้าหน้าที่ติดต่อกับผู้ร้องเรียน หากหลักฐานที่ยื่นประกอบไม่สมบูรณ์เพียงพอ ทำให้ผู้ร้องเรียนในหลายร้อยคดีไม่มีโอกาสแม้แต่ชี้แจงการร้องเรียนของตน เรื่องที่น่าขันก็คือ ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2005 เจ้าหน้าที่ประจำในหน่วยงาน OSC รวมตัวกันเป็นองค์กรเพื่อร้องเรียนการปฏิบัติหน้าที่ของบล็อช ซึ่งเป็นเจ้านายของตนเอง เจ้าหน้าที่ในสังกัดของบล็อชกล่าวหาว่าเขาละเมิดกฎเกณฑ์ที่ตัวเองควรเป็นผู้รักษา บังคับเจ้าหน้าที่ให้ปิดบังความจริง ตั้งพวกพ้องเข้ามาทำงาน เลือกปฏิบัติ และกลั่นแกล้งผู้ใต้บังคับบัญชาที่ไม่เห็นด้วยกับตน จนมีเจ้าหน้าที่ลาออกไปถึงหนึ่งในห้า แต่หน่วยงานรัฐบาลซึ่งขึ้นตรงต่อประธานาธิบดีที่รับคำร้องเรียนนี้ กลับดองเรื่องไว้หลายเดือนกว่าจะดำเนินการต่อ คติสอนใจจากเรื่องนี้คือ ‘ใครจะเป็นคนเฝ้าสุนัขเฝ้าบ้าน? จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 15:58:05 ]

ความคิดเห็นที่ 7 7. กองทัพสหรัฐฯ ทรมานนักโทษจนเสียชีวิตในอัฟกานิสถานและอิรัก เอกสารการชันสูตรศพนักโทษของกองทัพสหรัฐฯ จำนวน 44 คนในอัฟกานิสถานและอิรักเมื่อเดือนตุลาคม 2005 มีนักโทษ 21 รายที่ระบุว่าถูกสังหารเสียชีวิต นักโทษเหล่านี้ตายระหว่างหรือหลังจากถูกทหารหรือหน่วยข่าวกรองทางทหารของสหรัฐฯ นำมาตัวมาสอบปากคำ การชันสูตรชี้ให้เห็นว่า มีการทรมานนักโทษอย่างรุนแรง พลตรีเจนิส คาร์ปินสกี ผู้บัญชาการที่รับผิดชอบคุกคุมขัง 17 แห่งในอิรักระหว่างเหตุอื้อฉาวอาบูกราอิบในปี ค.ศ. 2003 ให้การเมื่อเดือนมกราคม 2006 ต่อหน้า ‘คณะกรรมการระหว่างประเทศเพื่อสืบสวนอาชญากรรมต่อมนุษยชาติที่รัฐบาลบุชเป็นผู้ก่อ’ เมื่อถูกถามว่าความรับผิดชอบในการทรมานนักโทษนี้สามารถสาวไปถึงผู้สั่งการเบื้องบนได้ถึงระดับไหน คาร์ปินสกีตอบว่า “รัฐมนตรีว่ากระทรวงกลาโหมย่อมไม่สามารถมอบอำนาจลงมาได้หากปราศจากความเห็นชอบของรองประธานาธิบดี” ตามตัวบทกฎหมายของสหรัฐฯ นั้น ห้ามการทรมานอย่างเด็ดขาด แม้กระทั่งในระหว่างสงครามก็ตาม จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 15:58:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 8. เพนตากอนได้รับการยกเว้นจากกฎหมายคุ้มครองเสรีภาพของข้อมูลข่าวสาร ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2005 สภาคองเกรสผ่านกฎหมายที่รับรองให้ ‘เอกสารด้านยุทธการ’ ของหน่วยงานข่าวกรองของกระทรวงกลาโหมสหรัฐฯ ไม่อยู่ภายใต้กฎหมายคุ้มครองเสรีภาพของข้อมูลข่าวสาร (Freedom of Information Act) ซึ่งหมายความว่า ต่อจากนี้ไป เอกสารเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องเปิดเผยต่อสาธารณชน กฎหมายคุ้มครองเสรีภาพของข้อมูลข่าวสารคือเครื่องมือที่กลุ่มองค์กรด้านสิทธิมนุษยชน สื่อมวลชนหรือบุคคลใดๆ ใช้เพื่อการเข้าถึงเอกสารของรัฐบาลกลาง กฎหมายนี้เองที่ช่วยเปิดโปงการทรมานนักโทษในอัฟกานิสถานและอิรัก ซึ่งรวมไปถึงเหตุอื้อฉาวที่อาบูกราอิบด้วย หากหน่วยงานของกระทรวงกลาโหมสหรัฐฯ สามารถปกปิดเอกสารเหล่านี้ ย่อมหมายความว่า การทำร้ายนักโทษและพฤติกรรมละเมิดสิทธิมนุษยชนอื่นๆ จะมีมากขึ้นในอนาคต จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 15:59:00 ]

ความคิดเห็นที่ 9 9. ธนาคารโลกสนับสนุนทางการเงินแก่การสร้างกำแพงกั้นอิสราเอล-ปาเลสไตน์ ทั้งๆ ที่ศาลโลกมีมติออกมาในปี ค.ศ. 2004 เรียกร้องให้รื้อกำแพงกั้นอิสราเอล-ปาเลสไตน์และชดเชยค่าเสียหายให้ชุมชนที่ได้รับผลกระทบ แต่การก่อสร้างกำแพงกลับเร่งมือยิ่งขึ้น แนวกำแพงกั้นนี้รุกลึกเข้าไปในดินแดนของปาเลสไตน์ ช่วยให้อิสราเอลผนวกดินแดนไปเป็นของตนได้มากขึ้นและแบ่งแยกดินแดนของปาเลสไตน์ออกเป็นส่วนๆ ในรายงานของธนาคารโลกที่ออกมาในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2004 ได้แสดงวิสัยทัศน์ถึง ‘การพัฒนาเศรษฐกิจ’ ของปาเลสไตน์ โดยไม่เอ่ยถึงการสร้างกำแพงที่ผิดกฎหมายระหว่างประเทศ พร้อมกันนั้น ธนาคารโลกวางเค้าโครงนโยบาย ‘เขตการค้าเสรีตะวันออกกลาง’ (Middle East Free Trade Area—MEFTA) ให้แก่ปาเลสไตน์ โดยธนาคารโลกเสนอให้การสนับสนุนทางการเงินแก่การก่อสร้างเขตอุตสาหกรรมขนาดใหญ่เพื่อการส่งออกและอยู่ภายใต้การควบคุมของกองกำลังยึดครองอิสราเอล เขตอุตสาหกรรมนี้จะก่อสร้างบนที่ดินรอบกำแพง ชาวปาเลสไตน์ที่ถูกกักขังอยู่หลังกำแพงและไร้ที่ดินทำกิน สามารถทำงานเพื่อรายได้ต่ำมายังชีพ ธนาคารโลกยังเสนอให้สร้างประตูและด่านตรวจไฮเทคที่ควบคุมโดยกองทัพอิสราเอลตลอดแนวกำแพง เพื่อให้สามารถควบคุมชาวปาเลสไตน์และขนถ่ายสินค้าได้โดยสะดวก นอกจากนี้ยังมีระบบถนนกั้นกำแพงและอุโมงค์สำหรับให้คนงานชาวปาเลสไตน์เดินทางไปทำงานได้ แต่เดินทางไปที่อื่นไม่ได้ โรงงานนรกจะกลายเป็นช่องทางยังชีพที่ไม่มีทางเลือกอื่นมากนักสำหรับชาวปาเลสไตน์ที่ถูกจองจำอยู่ในชุมชนที่ถูกตัดขาดออกจากกันในเขตเวสต์แบงก์ ธนาคารโลกระบุชัดเจนว่า ค่าแรงในปัจจุบันของชาวปาเลสไตน์สูงเกินไปสำหรับภูมิภาคนี้ ทำให้ไม่สามารถแข่งขันกับประเทศอื่น ทั้งๆ ที่ค่าแรงของชาวปาเลสไตน์ต่ำกว่าค่าแรงเฉลี่ยในอิสราเอลถึงสามส่วนสี่ ดังนั้น นอกเหนือจากการถูกยึดครองและถูกบังคับขับไล่แล้ว ชาวปาเลสไตน์กำลังจะตกเป็นอาณานิคมทางเศรษฐกิจอีกด้วย เขตอุตสาหกรรมนี้ย่อมเป็นผลประโยชน์ของอิสราเอลในการผลิตสินค้าราคาถูกเพื่อส่งออก ธนาคารโลกมีแผนที่จะให้ปาเลสไตน์กู้ยืมเงินเพื่อนำมาสร้างโครงสร้างพื้นฐานตามนโยบาย MEFTA สาเหตุเบื้องหลังไม่ใช่เพราะความใจดีของธนาคารโลก แต่เป็นเพราะอิสราเอลไม่สามารถกู้ยืมเงินจากธนาคารโลกเพราะมีรายได้ต่อหัวประชากรสูงเกินไป นั่นหมายความว่า ชาวปาเลสไตน์จะต้องแบกหนี้เพื่อนำเงินมาสร้างด่านตรวจไฮเทคเพื่อกักขังตัวเอง ทั้งๆ ที่พวกเขาต่อต้านการสร้างกำแพงกั้นนี้ด้วยซ้ำ นี่เป็นครั้งแรกที่ธนาคารโลกแสดงอาการกระเหี้ยนกระหือรือที่จะเข้าไปหนุนหลังอิสราเอลในการยึดครองดินแดนของปาเลสไตน์ อดีตประธานธนาคารโลกคนก่อนคือ นายเจมส์ วูล์ฟเฟนโซน เคยปฏิเสธโครงการนี้มาแล้ว แต่ประธานธนาคารโลกคนปัจจุบันคือ นายพอล วูล์ฟโฟวิทซ์ ซึ่งมีแนวคิดอยู่ในสายอนุรักษ์นิยมใหม่ตกขอบ คงต้องการมีผลงานชิ้นโบดำระหว่างดำรงตำแหน่ง ส่วนสหรัฐอเมริกาก็ฝ่าฝืนคำวินิจฉัยของศาลโลก และสนับสนุนเงินจำนวน 50 ล้านดอลลาร์ในการก่อสร้างประตูตามแนวกำแพง โดยอ้างว่าเพื่อ ‘ช่วยตอบสนองความจำเป็นของชาวปาเลสไตน์’ สหรัฐอเมริกากำลังผลักดันการเจรจาเขตการค้าเสรีแบบทวิภาคีกับหลายประเทศในอาหรับ กระทั่งเจ้าชายซาอุด อัล-ไฟซาล รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของซาอุดีอาระเบีย ก็เคยออกมาแสดงความวิตกในเรื่องนี้ จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 15:59:22 ]

ความคิดเห็นที่ 10 10. การขยายสงครามทางอากาศในอิรักสังหารชีวิตพลเรือนมากขึ้น มีการคาดการณ์กันอย่างกว้างขวางว่า ประธานาธิบดีบุชอาจจะถอนกองทหารอเมริกันออกจากอิรักในปี ค.ศ. 2006 นี้ สืบเนื่องจากคะแนนนิยมที่ตกต่ำลงและความคิดเห็นที่ไม่ลงรอยกันในพรรครีพับลิกันของเขาเอง แต่ประเด็นที่ไม่ค่อยมีการเอ่ยถึงในวงกว้างก็คือ การถอนทหารอเมริกันออกมาจะแทนที่ด้วยกำลังทางอากาศของกองทัพอเมริกัน การสู้รบและยึดครองอิรักสร้างความอ่อนล้าในหมู่ทหารชาวอเมริกันเป็นอย่างมาก แต่การใช้กำลังทางอากาศเข้าไปแทนที่ทหารราบก็ทำให้กองทัพไม่ค่อยสบายใจเหมือนกัน โดยเฉพาะนายทหารระดับผู้บัญชาการกองทัพอากาศคัดค้านเรื่องนี้เสียงแข็ง ทั้งนี้เพราะเกรงจะตกเป็นเครื่องมือในการทำลายล้างกันเองของฝ่ายต่างๆ ในอิรัก อย่างไรก็ตาม สถิติจากศูนย์บัญชาการกองทัพอากาศสหรัฐฯ (U.S. Central Command Air Forces—CENTAF) ชี้ให้เห็นปริมาณภารกิจที่เพิ่มขึ้นอย่างมากของกองกำลังทางอากาศ นอกจากนี้ อากาศยานของกองทัพเรือสหรัฐฯ ยังออกปฏิบัติภารกิจมากกว่า 21,000 ชั่วโมงและทิ้งระเบิดกว่า 26 ตันลงในเมืองฟัลลูจาห์เพียงเมืองเดียวในเดือนพฤศจิกายน 2004 ความหายนะที่เกิดจากกองกำลังทางอากาศของอเมริกันในขณะนี้ก็แย่พออยู่แล้ว โดยเฉพาะการทิ้งระเบิดลงในเขตเมืองที่มีประชากรอาศัยอยู่หนาแน่น ยุทธวิธีที่ใช้ระเบิดหนักขนาด 500 และ 1,000 ปอนด์ ถล่มใส่เมืองเพื่อกำจัดกลุ่มนักรบต่อต้านสหรัฐฯ แค่หยิบมือหนึ่ง เป็นปฏิบัติการที่ใช้มานานแล้วในอิรัก The Lancet วารสารทางการแพทย์ของอังกฤษ ประเมินไว้ในเดือนตุลาคม 2004 ว่า 85% ของคนที่ถูกฆ่าตายในอิรักเป็นฝีมือของกองกำลังผสมของสหรัฐฯ (ดู ‘ข่าวที่ไม่เป็นข่าว ประจำปี พ.ศ. 2547-48 อันดับที่ 2) และ 95% ของการถูกสังหารที่มีรายงานบันทึกไว้ เกิดมาจากปืนกลเฮลิคอปเตอร์ ขีปนาวุธ และอาวุธทางอากาศอื่นๆ The Lancet ประเมินว่า มีพลเรือนชาวอิรักเสียชีวิตไปในการยึดครองแล้วกว่า 300,000 คน นี่เป็นตัวเลขเมื่อเกือบสองปีก่อน และผู้ประเมินก็ยอมรับว่าเป็นตัวเลขที่ประเมินในขั้นต่ำมาก จากการสำรวจพบว่า ชาวอิรักถึง 82% ต่อต้านการยึดครองของสหรัฐฯ อย่างรุนแรง ไม่มีอะไรจะผลักดันให้ชาวอิรักเข้าร่วมขบวนการต่อต้านสหรัฐฯ ได้ดียิ่งไปกว่าการทิ้งระเบิดและขีปนาวุธที่ฆ่าผู้บริสุทธิ์ อีกหลายปีข้างหน้าเมื่อสื่อกระแสหลักในสหรัฐฯ ลืมตาตื่นขึ้นมาและยอมรับเสียทีว่า ชาวอิรักมีความรู้สึกต่อต้านชาวอเมริกันอย่างรุนแรง สื่อก็คงจะตั้งคำถามอย่างไร้เดียงสาอีกว่า “ทำไมพวกเขาถึงเกลียดเรานัก?” ยิ่งการยึดครองอิรักล้มเหลวมากเท่าไร สหรัฐฯ ก็จะยิ่งใช้กองกำลังทางอากาศมากขึ้น แล้วสงครามอิรักก็คงจบลงไม่ต่างจากสงครามเวียดนามอันน่าอัปยศในกาลก่อน จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 15:59:45 ]

ความคิดเห็นที่ 11 11. อันตรายของอาหารดัดแปลงพันธุกรรมได้รับการยืนยัน การศึกษาวิจัยหลายชิ้นในระยะหลังยืนยันตรงกันว่า อาหารดัดแปลงพันธุกรรมมีอันตรายต่อสุขภาพมนุษย์ ·         การวิจัยของสภาวิทยาศาสตร์รัสเซียที่เผยแพร่ออกมาในเดือนธันวาคม 2005 พบว่า แม่หนูที่กินถั่วเหลืองดัดแปลงพันธุกรรม ลูกอ่อนของมันจะตายหลังจากเกิดได้เพียง 3 สัปดาห์ มากกว่าลูกหนูที่เกิดกับแม่ที่กินถั่วเหลืองธรรมชาติถึง 6 เท่า ลูกหนูที่เกิดจากแม่ที่กินถั่วเหลืองดัดแปลงพันธุกรรมยังมีน้ำหนักแรกคลอดต่ำกว่ามาตรฐานอย่างรุนแรงมากกว่าถึง 6 เท่าเช่นกัน ·         ในเดือนพฤศจิกายน 2005 สถาบันวิจัยเอกชนในออสเตรเลียหยุดพักการพัฒนาถั่วดัดแปลงพันธุกรรมไว้ชั่วคราว หลังจากพบว่ามันมีผลต่อระบบภูมิคุ้มกันของหนูทดลอง ·         ในฤดูร้อน ค.ศ. 2005 คณะวิจัยชาวอิตาเลียน นำโดยนักชีววิทยาด้านเซลล์สิ่งมีชีวิตแห่งมหาวิทยาลัยอูร์บิโน ตีพิมพ์รายงานยืนยันว่า ถั่วเหลืองดัดแปลงพันธุกรรมทำให้เกิดความผิดปรกติของเซลล์ตับ รวมทั้งความผิดปรกติของเซลล์อื่นๆ ในหนูทดลอง ·         เดือนพฤษภาคม 2005 การตรวจสอบผลการวิจัยของมอนซานโตที่ทดลองกับข้าวโพดดัดแปลงพันธุกรรมได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร The Independent ของอังกฤษ ผลการทดลองของมอนซานโตชิ้นนี้เป็นความลับและเป็นที่ถกเถียงกันมาก ดร. อาร์ปัด ปุสไต (ดู ‘ข่าวที่ไม่เป็นข่าว ประจำปี พ.ศ. 2543’ อันดับ 7) หนึ่งในนักวิทยาศาสตร์อิสระจริงๆ ไม่กี่คนที่เชี่ยวชาญด้านพันธุกรรมพืชและอาหารสัตว์ ได้รับการขอร้องจากรัฐบาลเยอรมันให้ตรวจดูเอกสารการวิจัยของมอนซานโต ที่เลี้ยงหนูทดลองด้วยข้าวโพดดัดแปลงพันธุกรรมเป็นระยะเวลา 90 วัน (ก่อนสรุปรวบรัดว่าไม่มีอันตรายและนำสินค้าออกวางตลาด) การศึกษานี้พบว่ามีความแตกต่าง ‘อย่างมีนัยสำคัญในเชิงสถิติ’ ระหว่างน้ำหนักของไตและตัวแปรบางอย่างในเลือดของหนูที่กินข้าวโพดดัดแปลงพันธุกรรมกับหนูที่ไม่ได้กิน นักวิทยาศาสตร์จำนวนมากในยุโรปแสดงความกังวลเกี่ยวกับผลกระทบทางด้านสุขภาพและความปลอดภัย หากข้าวโพดดัดแปลงพันธุกรรมของมอนซานโตเข้าไปอยู่ในห่วงโซ่อาหาร ชาวอเมริกันบริโภคถั่วเหลืองและข้าวโพดดัดแปลงพันธุกรรมของมอนซานโตอย่างกว้างขวาง แม้ว่าองค์การอาหารและเกษตรกรรมของสหประชาชาติจะมีข้อสรุปว่า “ในหลายกรณี อาหารดัดแปลงพันธุกรรมถูกวางขายในตลาดทั้งๆ ที่ประเด็นเรื่องความปลอดภัยยังไม่ชัดเจน” ในเมื่อรัฐบาลสหรัฐฯ หรือยุโรปยังไม่ยอมวิจัยเรื่องอาหารดัดแปลงพันธุกรรมอย่างจริงจัง การศึกษาด้านพิษวิทยาของอาหารจีเอ็มโอส่วนใหญ่จึงเป็นการวิจัยของบรรษัทที่ผลิตและส่งเสริมการบริโภคจีเอ็มโอ ความน่าไว้วางใจของงานวิจัยประเภทนี้ยังน่าเคลือบแคลง การวิจัยของนักวิทยาศาสตร์อิสระจึงได้รับความสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ กระนั้นก็ตาม ในเดือนพฤษภาคม 2006 องค์การการค้าโลกหรือ WTO ก็ยังมีมติว่า กลุ่มประเทศยุโรปละเมิดกฎเกณฑ์ทางการค้าระหว่างประเทศด้วยการสั่งห้ามนำเข้าอาหารดัดแปลงพันธุกรรม จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 16:00:22 ]

ความคิดเห็นที่ 12 12. เพนตากอนวางแผนกลับมาผลิตทุ่นระเบิดอีกครั้ง เกือบทุกประเทศในโลกยอมรับว่าควรยกเลิกการใช้ทุ่นระเบิดสังหารบุคคล (antipersonnel mines) รัฐบาลอเมริกันในสมัยประธานาธิบดีคลินตันก็เคยแสดงความเห็นพ้องในเรื่องนี้ สหรัฐฯ ผลิตทุ่นระเบิดสังหารบุคคลครั้งสุดท้ายในปี ค.ศ. 1997 แม้จะไม่ยอมลงนามร่วมกับอีก 145 ประเทศในสนธิสัญญายกเลิกการใช้ทุ่นระเบิด หรือที่เรียกกันว่า อนุสัญญาออตตาวา แต่ก็เคยแสดงเจตจำนงว่าอาจจะร่วมลงนามในอนาคต อย่างไรก็ตาม รัฐบาลบุชกลับลำในเรื่องนี้อย่างหน้าตาเฉยในเดือนกุมภาพันธ์ 2004 โดยล้มเลิกแผนการที่จะร่วมลงนามในสนธิสัญญานี้ทั้งหมด แถมยังประกาศว่า “สหรัฐอเมริกาจะไม่ร่วมลงนามในอนุสัญญาออตตาวา เพราะเงื่อนไขของอนุสัญญานี้ทำให้เราต้องเสียสมรรถภาพด้านการทหารที่จำเป็นไป” และยังบอกอีกว่า “สหรัฐอเมริกาจะพัฒนาทุ่นระเบิดสังหารบุคคลและทุ่นระเบิดดักรถถังต่อไป” Human Rights Watch รายงานว่า ทุ่นระเบิดแบบใหม่ของสหรัฐฯ จะทำงานได้หลายแบบ มีทั้งแบบใหม่ที่ทหารสามารถตัดสินใจสั่งการให้จุดระเบิดได้ (‘man-in-the-loop’) หรือแบบเดิมที่ทุ่นจะจุดระเบิดเมื่อมีบุคคลเข้าใกล้หรือสัมผัสโดน (victim-activation) หากสหรัฐฯ กลับมาใช้ทุ่นระเบิดอีกครั้ง อาจมีผลพวงตามมาสองทางคือ ทางแรก 145 ประเทศที่ลงนามในอนุสัญญาออตตาวาจะยังยึดมั่นในสนธิสัญญาต่อไป และไม่ให้ความช่วยเหลือหรือเข้าร่วมปฏิบัติการทางทหารในกรณีที่มีการใช้ทุ่นระเบิด หรืออีกทางหนึ่งที่เลวร้ายกว่านั้นก็คือ ประเทศต่างๆ ในโลกอาจละทิ้งสนธิสัญญาและหันกลับมาใช้ทุ่นระเบิดกันอีก จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 16:01:22 ]

ความคิดเห็นที่ 13 13. หลังฐานใหม่ที่ยืนยันถึงอันตรายของยาฆ่าหญ้า ‘ราวด์อัพ’ การศึกษาวิจัยล่าสุดจากสองฟากมหาสมุทรแอตแลนติกแสดงให้เห็นว่า ยาฆ่าหญ้า ‘ราวด์อัพ’ ซึ่งเป็นยาฆ่าวัชพืชที่ใช้กันมากที่สุดในโลก มีอันตรายร้ายแรงต่อสุขภาพของมนุษย์   กลุ่มนักวิทยาศาสตร์ที่นำทีมโดยศาสตราจารย์ไจลส์-เอริค เซราลีนี (Gilles-Eric Seralini) จากมหาวิทยาลัยกัง (Caen) ในฝรั่งเศส พบว่า เซลล์ในรกมนุษย์มีปฏิกิริยาต่อยาฆ่าหญ้า ‘ราวด์อัพ’ ในระดับความเข้มข้นที่ต่ำกว่าที่ใช้กันทั่วไปในปัจจุบันด้วยซ้ำ การศึกษาประชากรที่เป็นเกษตรกรในเมืองออนตาริโอ ประเทศแคนาดา ชี้ให้เห็นว่า การสัมผัสกับสารไกลโฟเซท (glyphosate) ซึ่งเป็นสารประกอบสำคัญในราวด์อัพ ทำให้ความเสี่ยงต่อการแท้งลูกเพิ่มขึ้นเกือบสองเท่า ศาสตราจารย์เซราลีนีกับคณะจึงตัดสินใจวิจัยถึงผลกระทบของยาฆ่าวัชพืชที่มีต่อเซลล์ของรกในครรภ์มนุษย์เพิ่มเติม การวิจัยของพวกเขายืนยันความเป็นพิษของไกลโฟเซท หลังการสัมผัสสารนี้ในความเข้มข้นต่ำเป็นเวลา 18 ชั่วโมง เซลล์รกของมนุษย์จำนวนมากจะเริ่มตาย นี่อาจอธิบายได้ว่าทำไมเกษตรกรสตรีที่ใช้สารพวกนี้จึงมักคลอดลูกก่อนกำหนดหรือแท้งลูก คณะของศาสตราจารย์เซราลีนีศึกษาต่อถึงผลกระทบทางพิษวิทยาของสูตรยาราวด์อัพ ซึ่งนอกจากมีไกลโฟเซทเป็นสารประกอบสำคัญ ยังมีสารเคมีอื่นๆ ผสมลงไปด้วย ผลการศึกษาพบว่า สารเสริมเหล่านี้ทำให้ความเป็นพิษของยาราวด์อัพมีมากกว่าสารไกลโฟเซทเดี่ยวๆ เสียอีก การศึกษาวิจัยอีกชิ้นหนึ่งที่เผยแพร่ออกมาในเดือนเมษายน ค.ศ. 2005 จากมหาวิทยาลัยพิทสเบิร์กระบุว่า ราวด์อัพเป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ที่ไม่ใช่เป้าหมายของยาฆ่าหญ้านี้ด้วย นักชีววิทยาพบว่า ราวด์อัพมีอันตรายถึงตายต่อสัตว์สะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบก ในงานวิจัยที่ถือว่าเป็นการศึกษาที่ครอบคลุมมากที่สุดเกี่ยวกับผลกระทบของยาฆ่าหญ้า/แมลงที่มีต่อสิ่งมีชีวิตในธรรมชาติ ได้ข้อสรุปว่า ราวด์อัพทำให้ความหลากหลายทางชีวภาพของสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำลดลงไปถึง 70% และทำให้จำนวนลูกอ๊อดลดลงไปถึง 86% จนทำให้กบบางชนิดใกล้สูญพันธุ์แล้ว นอกจากนี้ยังมีงานวิจัยอื่นๆ ที่ชี้ว่า ราวด์อัพกระตุ้นให้เกิดการแบ่งตัวของเซลล์ที่อาจทำให้เกิดโรคมะเร็ง และทำให้เกิดอันตรายในตับของหนูทดลอง มอนซานโต ผู้ผลิตยาฆ่าหญ้าราวด์อัพ มักโฆษณาว่าผลิตภัณฑ์ของตนปลอดภัยต่อมนุษย์และสิ่งแวดล้อม ทั้งๆ ที่ผลการวิจัยชี้ไปในทางตรงกันข้าม นอกจากนี้ มอนซานโตยังเป็นผู้ผลิตและจำหน่ายพืชเศรษฐกิจดัดแปลงพันธุกรรมที่ทนทานต่อยาฆ่าหญ้า และทำให้มีการใช้ยาฆ่าหญ้ามากขึ้น แทนที่จะลดลงอย่างที่บรรษัทเคยอ้างเอาไว้ จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 16:02:23 ]

ความคิดเห็นที่ 14 14. กระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิ ทำสัญญากับบริษัท KBR เพื่อสร้างศูนย์กักกันในสหรัฐฯ บริษัท KBR ซึ่งเป็นบริษัทสาขาของฮัลลิเบอร์ตันประกาศเมื่อต้นปี ค.ศ. 2006 ว่า มันได้รับสัญญามูลค่า 385 ล้านดอลลาร์จากกระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิเพื่อก่อสร้างศูนย์กักกันในสหรัฐอเมริกา โดยแต่ละศูนย์สามารถกักขังผู้คนได้ราว 5,000 คน ในคำแถลงต่อผู้สื่อข่าว บรรษัทฮัลลิเบอร์ตันอ้างว่า ค่ายกักกันนี้มีไว้ใช้ในกรณีที่มีผู้อพยพลักลอบเข้ามาในสหรัฐฯ เป็นจำนวนมาก หรือ ‘ไว้รองรับพัฒนาการที่รวดเร็วของโครงการใหม่ๆ’ ซึ่งเป้าหมายประการหลังนี้ มีนักข่าวอิสระหลายคนตั้งข้อสังเกตว่า ศูนย์กักกันอาจมีไว้เพื่อกักกันพลเมืองชาวอเมริกัน ในกรณีที่รัฐบาลบุชประกาศกฎอัยการศึก หากมีการก่อวินาศกรรมคล้ายเหตุการณ์ 9/11 ขึ้นอีกในสหรัฐฯ หลังจากเหตุการณ์ 9/11 เป็นต้นมา รัฐบาลบุชก็ใช้กฎอัยการศึกอ่อนๆ อยู่แล้วในการหน่วงเหนี่ยวคุมขังชาวตะวันออกกลาง ชาวมุสลิม และผู้ต้องสงสัยอื่นๆ ปัจจุบัน การหน่วงเหนี่ยวคุมขังผู้ต้องสงสัยว่าจะเป็นผู้ก่อการร้ายครอบคลุมถึงชาวอเมริกันทั่วไปด้วย โดยเฉพาะชาวอเมริกันผิวดำ แม้จะมีเสียงวิจารณ์ตอบโต้ว่า นักข่าวกลุ่มนี้อาจหวาดระแวงมากเกินไป แต่เราไม่ควรลืมคำพูดของโธมัส เจฟเฟอร์สันที่เคยกล่าวไว้ว่า “แม้แต่ภายใต้รูปแบบการปกครองที่ดีที่สุด เมื่อเวลาผ่านไปและในกระบวนการที่ค่อยๆ เกิดขึ้น ผู้อยู่ในอำนาจสามารถแปลงร่างกลายเป็นทรราชได้เสมอ” จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 16:03:05 ]

ความคิดเห็นที่ 15 15. สำนักงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมของสหรัฐฯ ตกอยู่ใต้อิทธิพลของอุตสาหกรรมเคมี โครงการวิจัยของสำนักคุ้มครองสิ่งแวดล้อมสหรัฐฯ (U.S. Environmental Protection Agency—EPA) กำลังพึ่งพิงเงินทุนจากบรรษัทธุรกิจมากขึ้น ปัจจุบันสภาอุตสาหกรรมเคมีอเมริกันเป็นหุ้นส่วนใหญ่ในการทำงานวิจัยของ EPA นักวิทยาศาสตร์ของ EPA เริ่มบ่นให้ได้ยินว่า บรรษัทธุรกิจเข้ามามีอิทธิพลต่อโครงการวิจัยผ่านการสนับสนุนทางการเงิน บรรษัทเข้ามากำหนดวาระของประเด็นว่าควรทำวิจัยเรื่องอะไรบ้างและจะนำเสนอผลการวิจัยอย่างไร ทำให้ EPA ล้าหลังในประเด็นต่างๆ ที่บรรษัทไม่ต้องการให้ทำการวิจัย เช่น เรื่องการขนย้ายขยะพิษข้ามทวีปและนาโนเทคโนโลยี เป็นต้น การดำเนินงานของ EPA จึงเกิดการทับซ้อนของผลประโยชน์ เพราะหน่วยงานรับเงินจากบรรษัทที่ตนเองมีหน้าที่เข้าไปกำกับดูแล การศึกษาวิจัยเกี่ยวกับการกำกับดูแลสาธารณสุขในระยะยาวจึงหลุดไปจากความสำคัญลำดับต้นๆ ของ EPA เพราะอุตสาหกรรมเคมีไม่สนใจให้ทุนสนับสนุนงานประเภทนี้ ในขณะเดียวกัน อุตสาหกรรมพยายามผลักดันให้มีการนำมนุษย์มาทดลองความทนทานที่มีต่อยาฆ่าแมลงและสารพิษอื่นๆ ยิ่งรัฐบาลบุชกำลังเสนอให้ตัดงบประมาณของ EPA ลงอีก ก็จะทำให้ EPA ต้องพึ่งพิงและตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของอุตสาหกรรมเคมีมากขึ้น จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 16:03:41 ]

ความคิดเห็นที่ 16 16. เอกวาดอร์และเม็กซิโกท้าทายสหรัฐฯ ในประเด็นศาลอาชญากรรมระหว่างประเทศ สหรัฐอเมริกาเป็นประเทศเดียวในโลกที่คัดค้านการลงสัตยาบันแก่ศาลอาชญากรรมระหว่างประเทศ (International Criminal Court—ICC) ซึ่งเป็นองค์กรระหว่างประเทศที่ก่อตั้งขึ้นโดยมีจุดประสงค์ที่จะนำตัวบุคคลที่ถูกกล่าวหาเป็นอาชญากรสงครามและก่ออาชญากรรมต่อมนุษยชาติมาดำเนินคดี ปัจจุบันมีนานาประเทศทั่วโลกให้สัตยาบันรับรองศาลนี้ ประเทศล่าสุดคือเม็กซิโกที่ให้สัตยาบันเป็นประเทศที่ 100 พอดี สหรัฐอเมริกาพยายามตอบโต้ด้วยการชักจูงประเทศต่างๆ ให้ลงนามในข้อตกลงความคุ้มกันทวิภาคี (Bilateral Immunity Agreements—BIA) ซึ่งจะคุ้มครองสหรัฐฯ ให้มีสิทธิไม่ต้องถูกฟ้องร้องในศาลดังกล่าว โดยแลกกับการได้รับเงินสนับสนุนด้านการทหารและเศรษฐกิจ ในปี ค.ศ. 2005 ประธานาธิบดีอัลเฟรโด ปาลาเซียว แห่งเอกวาดอร์ ยืนยันไม่ยอมลงนามในข้อตกลง BIA แม้ว่าวอชิงตันข่มขู่ว่าจะยกเลิกเงินช่วยเหลือทางทหารถึง 70 ล้านดอลลาร์ก็ตาม ส่วนเม็กซิโกที่เพิ่งให้สัตยาบันรับรองศาล ยืนยันไม่ยอมลงนามในข้อตกลง BIA ต่อให้ต้องสูญเสียเงินช่วยเหลือทางทหารถึง 3.6 ล้านเหรียญ เงินสนับสนุนทางเศรษฐกิจอีก 11 ล้านเหรียญ และเงินช่วยเหลือในสงครามต่อต้านยาเสพย์ติดอีก 11.5 ล้านเหรียญก็ตาม สหรัฐฯ ยังคงเดินหน้าล่ารายชื่อในข้อตกลง BIA ต่อไป ทั้งกับประเทศที่ให้สัตยาบันและไม่ได้ให้สัตยาบันต่อศาลอาชญากรรมระหว่างประเทศ แต่แม้จะกดดันขนาดไหน สมาชิกของ ICC ถึง 53 ประเทศก็ยืนยันไม่ยอมลงนามในข้อตกลง ประเทศอื่นๆ ที่กำลังจะถูกตัดความช่วยเหลือเพราะการแข็งขืนต่อสหรัฐฯ ก็คือ โบลิเวีย ซึ่งจะสูญเสียเงินช่วยเหลือทางการทหารไปถึง 96% และเคนยา ที่ยินยอมสูญเงินสนับสนุนทางเศรษฐกิจราว 8 ล้านดอลลาร์ อนึ่ง ในการสำรวจความคิดเห็นของมหาวิทยาลัยแมรีแลนด์พบว่า เสียงส่วนใหญ่ของประชาชนชาวอเมริกัน (69%) เห็นว่า สหรัฐฯ ไม่ควรได้รับข้อยกเว้นพิเศษในสนธิสัญญาใดๆ ที่เกี่ยวกับสิทธิมนุษยชน ผู้ตอบแบบสอบถามจำนวน 60% สนับสนุนให้สหรัฐฯ ร่วมลงสัตยาบันในศาลอาชญากรรมระหว่างประเทศ จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 16:04:22 ]

ความคิดเห็นที่ 17 17. การยึดครองอิรักเป็นการส่งเสริมโอเปก ในทัศนะของนักข่าวอย่าง เกรก พาลาสต์ (Greg Palast) การรุกรานอิรักไม่ใช่การมุ่งทำลายโอเปก อย่างที่ฝ่ายอนุรักษ์นิยมใหม่อ้าง แต่เป็นการเข้าไปมีอิทธิพลในโอเปกต่างหาก ตราบที่ความไม่สงบในอิรักยังยืดเยื้อไปเรื่อยๆ การแปรรูปอิรักให้เป็นเขตการค้าเสรีเต็มตัวคงเป็นไปไม่ได้ และอาจไม่ใช่จุดมุ่งหมายที่แท้จริงของการยึดครองอิรักด้วย ในเดือนธันวาคม 2003 กระทรวงการต่างประเทศสหรัฐฯ ร่างเค้าโครงในชื่อ ‘ทางเลือกต่างๆ ในการพัฒนาอุตสาหกรรมน้ำมันอิรักอย่างยั่งยืนในระยะยาว’ แผนการนี้ชี้นำให้อิรักรักษาระบบโควตาการผลิตน้ำมันต่อไปเพิ่มส่งเสริมความสัมพันธ์ภายในโอเปก นอกจากนี้ยังเสนอทางเลือกในการจัดการอุตสาหกรรมน้ำมันในอิรักด้วยโมเดลหลายรูปแบบ อาทิ โมเดลแบบซาอุดีอาระเบีย ซึ่งรัฐบาลเป็นเจ้าของอุตสาหกรรมทั้งหมด ไปจนถึงโมเดลแบบอาเซอร์ไบจัน ซึ่งเปิดเสรีให้กลุ่มบรรษัทน้ำมันระหว่างประเทศเข้าไปดำเนินการ โดยโมเดลแบบอาเซอร์ไบจันดูจะได้รับความชื่นชอบมากกว่า เนื่องจากผลประโยชน์ของกลุ่มบรรษัทน้ำมันผูกพันแน่นแฟ้นกับโอเปก การผลิตน้ำมันเกินกว่าโควตาที่โอเปกกำหนดหรือบ่อนทำลายโอเปกลง จึงไม่น่าจะสอดรับกับผลประโยชน์ของกลุ่มบรรษัทน้ำมัน มันจะทำให้เศรษฐกิจของอิรักพังทลายเร็วเกินไปและทำให้สถานะของสหรัฐฯ ในตลาดโลกพลอยง่อนแง่นไปด้วย นับตั้งแต่การรุกรานอิรักเมื่อ ค.ศ. 2003 เป็นต้นมา บรรษัทน้ำมันมีกำไรพุ่งพรวดอย่างเห็นได้ชัด บรรษัทน้ำมันยักษ์ใหญ่ของสหรัฐฯ ทำกำไรชนิดทำลายหรือเกือบทำลายสถิติเป็นทิวแถว ในค.ศ. 2005 กำไรของห้าบรรษัทเพิ่มขึ้นถึง 113 พันล้านดอลลาร์ เฉพาะเอ็กซอนโมบิลบรรษัทเดียวสามารถทำกำไรในหนึ่งปีได้มากที่สุดเป็นประวัติการณ์ จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 16:04:56 ]

ความคิดเห็นที่ 18 18. นักฟิสิกส์ตั้งข้อสงสัยต่อการถล่มของตึกเวิลด์เทรดในวินาศกรรม 9/11 หลังจากศึกษาวิจัยเหตุวินาศกรรม 9/11 มามากพอแล้ว สตีเวน อี โจนส์ ศาสตราจารย์ด้านฟิสิกส์ของมหาวิทยาลัยบริกแฮมยัง ได้ข้อสรุปว่า คำอธิบายของรัฐบาลเกี่ยวกับการถล่มลงมาของตึกเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ไม่สอดคล้องกับกฎของฟิสิกส์ ศาสตราจารย์โจนส์เรียกร้องให้ตั้งคณะกรรมการระหว่างประเทศที่เป็นอิสระเข้ามาสอบสวนเรื่องนี้ด้วยความรู้ทางวิทยาศาสตร์ ศาสตราจารย์โจนส์ตั้งข้อสงสัยต่อการที่ตึกเวิลด์เทรดสามตึกถล่มลงมาในแนวตั้งอย่างสมบูรณ์เรียบร้อย ราวกับมีการวางระเบิดที่แกนกลางตึก อีกทั้งยังมีโลหะหลอมเหลวจำนวนมากในพื้นที่ใต้ดินของตึกด้วย นอกจากนี้ ตึก WTC7 ที่ไม่ได้ถูกเครื่องบินพุ่งชน กลับถล่มลงมาราวกับถูกวางระเบิดตามหลักการทำลายอาคารของมืออาชีพ ในตึกหลังนี้มีสำนักงานราชการลับ กระทรวงกลาโหม สำนักงานด้านความมั่นคงหลายหน่วยงาน รวมทั้งเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการแต่งบัญชีของบรรษัทเอนรอนถูกทำลายพร้อมกันไปด้วย ศาสตราจารย์โจนส์อ้างว่า สถาบันด้านมาตรฐานและเทคโนโลยีแห่งชาติ (National Institutes of Standards and Technology) บิดเบือนข้อเท็จจริงเพื่อสร้างภาพจำลองในคอมพิวเตอร์ให้สอดคล้องกับเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้น ศาสตราจารย์โจนส์ตั้งข้อสังเกตบางประการดังนี้คือ: - ไม่เคยมีปรากฏการณ์ที่ตึกซึ่งมีโครงสร้างเป็นเหล็กถล่มลงมาเพราะไฟไหม้ ไม่ว่าก่อนหรือหลังเหตุการณ์ 9/11 แต่การวางระเบิดสามารถตัดโครงสร้างเหล็กให้ทลายลงมาได้อย่างมีประสิทธิภาพ - ตึก WTC7 ที่ไม่ได้ถูกเครื่องบินพุ่งชน ถล่มลงมาใน 6.6 วินาที ใช้เวลานานกว่าวัตถุชิ้นหนึ่งตกจากหลังคากระทบพื้นเพียงแค่ .6 วินาที “ทำไมจึงไม่มีการทรงมวลของโมเมนตัม ซึ่งเป็นกฎพื้นฐานของฟิสิกส์” ศาสตราจารย์โจนส์ตั้งคำถาม “ผมหมายถึง ขณะที่พื้นชั้นบนหล่นลงมากระทบกับพื้นชั้นล่าง—และส่วนโครงสร้างที่เป็นเหล็กซึ่งยังดีอยู่—การถล่มต้องชะลอช้าลงบ้างจากมวลที่รองรับแรงกระแทกอยู่ด้านล่าง” - จากข้างต้น “ถ้าเช่นนั้น ทำไมชั้นบนของตึกจึงถล่มลงมารวดเร็วขนาดนั้นและยังรักษาโมเมนตัมในการพังทลายได้อย่างไร?” เขาบอกว่า ความขัดแย้งนี้ “คลี่คลายได้โดยง่ายหากตั้งสมมติฐานถึงการใช้ระเบิดทำลายตึก เพราะระเบิดจะทำลายโครงสร้างชั้นล่างอย่างรวดเร็ว รวมถึงโครงเหล็กที่รับน้ำหนักด้วย ซึ่งจะทำให้เกิดการพังทลายแบบถล่มลงมารวดเดียวและรวดเร็ว” - ถ้าการถล่มของตึกไม่ได้เกิดจากแรงระเบิด ก็ต้องมีคอนกรีตแตกหักกองอยู่เป็นจำนวนมาก แต่วัสดุก่อสร้างตึกส่วนใหญ่กลายเป็นผงเหมือนแป้ง เราจะเข้าใจสภาพที่ประหลาดนี้ได้อย่างไรหากไม่อธิบายด้วยระเบิด? - โครงสร้างเหล็กบางส่วนหลอมละลายหายไป แต่มันต้องอาศัยอุณหภูมิเกือบ 5,000 องศาฟาเรนไฮต์ในการหลอมเหล็กจนระเหย วัตถุต่างๆ ในสำนักงานหรือน้ำมันดีเซลไม่มีทางทำให้เกิดอุณหภูมิที่สูงขนาดนั้น ไฟที่เกิดจากน้ำมันเครื่องบินลุกไหม้อย่างมากก็แค่ไม่กี่นาที ส่วนวัสดุติดไฟในสำนักงานน่าจะไหม้หมดภายในเวลาแค่ 20 นาที - โลหะหลอมเหลวที่พบในซากตึกอาจเป็นผลมาจากปฏิกิริยาของระเบิดที่ใช้กันทั่วไป เช่น ระเบิดเธอร์ไมต์ (thermite) ตึกที่ถล่มโดยไม่ได้ใช้ระเบิดไม่มีทางทำให้โลหะจำนวนมากขนาดนั้นหลอมเหลว - มีพยานจำนวนมากทั้งภายในตึกและบริเวณใกล้ตึกให้ปากคำว่า ได้ยินเสียงระเบิดดังติดๆ กันอย่างรวดเร็ว และเสียงระเบิดที่ว่านี้ดังมาจากจุดที่ต่ำกว่าตรงที่เครื่องบินพุ่งชนมาก ในเดือนมกราคม 2006 ศาสตราจารย์โจนส์และกลุ่มที่เรียกตัวเองว่า ‘กลุ่มนักวิชาการผู้แสวงหาความจริงของเหตุการณ์ 9/11’ เรียกร้องให้นานาชาติสอบสวนเหตุวินาศกรรมครั้งนี้ รวมทั้งกล่าวโทษรัฐบาลสหรัฐฯ ว่ามีการปกปิดข้อมูลจำนวนมาก “เราเชื่อว่าเจ้าหน้าที่รัฐบาลระดับสูงปกปิดข้อเท็จจริงที่สำคัญอย่างยิ่งเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในวันที่ 11 กันยายน” คือคำกล่าวในแถลงการณ์ของกลุ่ม “เราเชื่อว่าเหตุการณ์ทั้งหมดอาจเป็นการจัดฉากโดยฝีมือของรัฐบาล เพื่อหลอกลวงประชาชนชาวอเมริกันให้สนับสนุนนโยบายของรัฐบาลทั้งภายในและต่างประเทศ” นักวิชาการกลุ่มนี้ประกอบด้วยศาสตราจารย์โจนส์และศาสตราจารย์จิม เฟทเซอร์ ศาสตราจารย์สอนวิชาปรัชญาแห่งมหาวิทยาลัยมินเนโซตา พร้อมกับนักวิชาการและผู้เชี่ยวชาญอีก 50 คน อาทิ โรเบิร์ต เอ็ม โบว์แมน อดีตผู้อำนวยการโครงการป้องกันทางอวกาศที่เรียกว่า ‘สตาร์วอร์ส’ ของสหรัฐฯ และมอร์แกน เรย์โนลด์ส อดีตหัวหน้าเศรษฐกรประจำกระทรวงแรงงานในรัฐบาลจอร์จ ดับเบิลยู บุช สมัยแรก จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 16:06:52 ]

ความคิดเห็นที่ 19 19. การทำลายป่าดงดิบเลวร้ายกว่าที่คาด การพัฒนาด้านเทคโนโลยีถ่ายภาพจากดาวเทียมแสดงให้เห็นว่า ป่าดงดิบอเมซอนถูกทำลายมากกว่าที่เคยคาดการณ์ไว้ถึงสองเท่า ความเสียหายส่วนใหญ่เกิดมาจากการลักลอบตัดไม้แบบเลือกตัดเป็นบางต้น การใช้ดาวเทียมตรวจสอบการตัดไม้ทำลายป่าที่ผ่านมามักทำได้เฉพาะการทำลายป่าเป็นบริเวณกว้าง โดยไม่สามารถตรวจจับการลักลอบตัดไม้เฉพาะต้น ความก้าวหน้าของเทคโนโลยีที่พัฒนาขึ้นใหม่สามารถตรวจจับการตัดไม้ได้ละเอียดมาก เมื่อนำเทคโนโลยีนี้มาวิเคราะห์ป่าอเมซอนจากช่วงปี ค.ศ. 1999-2002 ช่วงเวลาแค่ 4 ปีพบว่า ปัญหาการทำลายป่าเกิดขึ้นอย่างกว้างขวางและสูงกว่าที่เคยประเมินไว้มาก โดยเฉพาะการตัดไม้เฉพาะต้น ทำให้ป่าถูกทำลายไปถึง 4,600-8,000 ตารางไมล์ต่อปี การตัดไม้เฉพาะต้น (selective logging) เป็นการตัดไม้เศรษฐกิจไปแค่ไม่กี่ต้น โดยไม่แตะต้องต้นไม้ที่เหลือ มักเชื่อกันว่าการตัดไม้วิธีนี้เป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่ช่วยรักษาป่าได้ดีกว่าการทำลายป่าจนเตียนโล่ง จึงยังไม่มีกฎหมายออกมากำกับดูแลอย่างจริงจัง ทั้งๆ ที่การตัดไม้วิธีนี้ทำลายป่าได้ไม่แพ้กัน ไม้มะฮอกกานีขนาดใหญ่สามารถขายได้หลายร้อยดอลลาร์ เป็นแรงจูงใจที่สูงมากสำหรับประเทศอย่างบราซิลที่ประชากรหนึ่งในห้าดำรงชีวิตอยู่ในความยากจน แต่การตัดไม้เศรษฐกิจเพียงบางต้นสามารถสร้างความเสียหายแก่บริเวณโดยรอบ ทั้งการที่ไม้ล้มทับต้นไม้อื่นๆ หรือเมื่อตัดไม้ขนาดใหญ่ไปแล้ว ทำให้แสงแดดส่องลงไปถึงป่าชั้นล่างและเผาพื้นป่าจนแห้ง ทำให้เกิดไฟป่าได้ง่าย นอกจากนี้ การชักลากไม้จากป่ายังทำให้มีการถางป่าเป็นถนน จากการศึกษาพบว่า ถนนเหล่านี้มักจะใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และกระตุ้นให้มีการทำลายป่ามากขึ้น ดังนั้น การตัดไม้จึงเป็นด่านหน้าของการรุกที่ป่าเพื่อนำมาใช้ในวัตถุประสงค์อื่น การทำลายป่าดงดิบส่งผลให้ปริมาณก๊าซเรือนกระจกเพิ่มมากขึ้นทุกปี ในเมื่อการตัดไม้เฉพาะต้นเป็นการทำลายป่ามากกว่าที่คาดไว้ การทำนายภาวะโลกร้อนจึงต้องประเมินใหม่ด้วย จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 16:07:22 ]

ความคิดเห็นที่ 20 20. น้ำขวด: ปัญหาสิ่งแวดล้อมของโลก ผู้บริโภคใช้จ่ายเงินรวมกันถึง 100 พันล้านดอลลาร์ต่อปีไปกับน้ำขวด ด้วยความเชื่อ—ที่ส่วนใหญ่เป็นความเชื่อผิดๆ ว่า—น้ำขวดดีกว่าน้ำก๊อก การบริโภคน้ำขวดทั่วโลกพุ่งขึ้นถึง 41 พันล้านแกลลอนในปี ค.ศ. 2004 มากกว่าปี ค.ศ. 1999 ถึง 57% “แม้แต่ในพื้นที่ที่น้ำประปาดื่มได้อย่างปลอดภัย ความต้องการน้ำขวดก็ยังเพิ่มขึ้น ทั้งๆ ที่มันก่อให้เกิดขยะอย่างไม่จำเป็นและสิ้นเปลืองพลังงานอย่างมหาศาล” เป็นรายงานของเอมิลี อาร์โนลด์ นักวิจัยแห่งสถาบันนโยบายโลก (Earth Policy Institute) “แน่นอน น้ำดื่มสะอาดราคาเหมาะสมเป็นหัวใจสำคัญต่อสุขภาพของชุมชนโลก” อาร์โนลด์ยืนยัน “แต่น้ำขวดไม่ใช่คำตอบในโลกพัฒนาแล้ว อีกทั้งมันไม่ได้แก้ปัญหาให้ประชากรอีก 1.1 พันล้านคนที่ขาดแคลนแหล่งน้ำด้วย การพัฒนาและขยายระบบน้ำประปาที่สะอาดและปลอดภัยต่างหาก น่าจะเป็นคำตอบของการมีแหล่งน้ำที่ยั่งยืนในระยะยาว” สมาชิกขององค์การสหประชาชาติเห็นพ้องต้องกันว่า จะต้องหาทางลดจำนวนประชากรที่ขาดแคลนแหล่งน้ำดื่มลงครึ่งหนึ่งภายในปี ค.ศ. 2015 เพื่อบรรลุเป้าหมายนี้ ชุมชนโลกต้องเพิ่มงบประมาณในการจัดทำน้ำประปาจาก 15 พันล้านดอลลาร์ต่อปีในขณะนี้ขึ้นไปอีก 2 เท่า แม้ว่าตัวเลขจะดูมากมาย แต่ถือว่าจิ๊บจ๊อยเมื่อเทียบกับการใช้จ่ายถึง 100 พันล้านดอลลาร์ต่อปีไปกับน้ำขวด น้ำประปาส่งมาถึงเราได้ด้วยโครงสร้างพื้นฐานที่ใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ ในขณะที่น้ำขวดต้องขนส่งเป็นระยะทางไกล หลายครั้งต้องข้ามพรมแดน ใช้ทั้งเรือ รถไฟ เครื่องบินและรถบรรทุก เท่ากับสิ้นเปลืองน้ำมันไปเป็นจำนวนมาก ยกตัวอย่างเช่น ในปี ค.ศ. 2004 เพียงปีเดียว บริษัทน้ำในเฮลซิงกิส่งน้ำขวดสัญชาติฟินแลนด์ถึง 1.4 ล้านขวดลงเรือรอนแรมไปซาอุดีอาระเบียที่ไกลออกไปถึง 2,700 ไมล์ และแม้ว่าน้ำขวด 94% ที่ขายในสหรัฐอเมริกาจะผลิตขึ้นภายในประเทศก็ตาม แต่ชาวอเมริกันก็ยังนำเข้าน้ำขวดจากฟิจิที่ไกลออกไปตั้ง 9,000 กิโลเมตร เพื่อตอบสนองสิ่งที่อาร์โนลด์เรียกว่า ‘น้ำขวดเพื่อความเท่และความเทศ’ การบรรจุน้ำลงขวดต้องสิ้นเปลืองน้ำมันอีกเช่นกัน ขวดน้ำส่วนใหญ่ทำจากพลาสติกที่ได้จากน้ำมันดิบ “เฉพาะการผลิตขวดเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคชาวอเมริกัน ก็ต้องใช้น้ำมันไปถึง 1.5 ล้านบาร์เรลต่อปี เท่ากับน้ำมันที่เติมให้รถราว 100,000 คันวิ่งได้ทั้งปี” อาร์โนลด์ตั้งข้อสังเกต พอดื่มน้ำหมดขวด ขวดน้ำก็กลายเป็นขยะ ขวดน้ำพลาสติก 86% ในสหรัฐฯ ลงเอยในถังขยะ การเผาขวดก่อให้เกิดสารพิษ เช่น ก๊าซคลอรีน และขี้เถ้าที่มีโลหะหนัก ซึ่งเป็นอันตรายต่อสุขภาพมนุษย์และสัตว์ หากกำจัดด้วยการฝังดิน ขวดน้ำต้องใช้เวลาย่อยสลายถึง 1,000 ปี ทั่วทั้งโลก พลาสติกราว 2.7 ล้านตันหมดไปกับการผลิตขวดน้ำทุกปี ในขณะเดียวกัน ชุมชนที่เป็นแหล่งน้ำต้องเสี่ยงกับการขาดแคลนน้ำเสียเอง ในอินเดีย มีมากกว่า 50 หมู่บ้านที่ประสบปัญหาขาดแคลนน้ำ หลังจากบรรษัทโคคา-โคลาเข้ามาดูดน้ำไปขายเป็นน้ำขวดยี่ห้อ Dasani ปัญหาคล้ายคลึงกันเกิดขึ้นในรัฐเท็กซัสและในเขตเกรทเลกของอเมริกาเหนือ ชาวอเมริกันบริโภคน้ำขวดต่อหัวมากที่สุดในโลก แต่ปริมาณการบริโภคกำลังพุ่งสูงขึ้นในประเทศที่มีประชากรหนาแน่น เช่น ในเม็กซิโก อินเดียและจีน แน่นอน ผู้ที่ได้กำไรจากน้ำขวดมากที่สุดย่อมเป็นบริษัทเอกชนผู้ผลิตและจำหน่ายน้ำขวดนั่นเอง คำถามสำคัญที่เราควรถามก็คือ ถ้าหากระบบน้ำประปาสาธารณะสามารถผลิตน้ำดื่มที่มีคุณภาพได้ในราคาประหยัดกว่าแล้ว อะไรคืออุปสรรคที่ทำให้ไม่เกิดการลงทุนในเรื่องนี้ทั้งในประเทศร่ำรวยและยากจน และประชาชนอย่างเราจะเอาชนะอุปสรรค์เหล่านี้ได้อย่างไร? จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 16:08:37 ]

ความคิดเห็นที่ 21 21. การทำเหมืองทองคำคุกคามธารน้ำแข็งโบราณในเทือกเขาแอนดีส บาร์ริคโกลด์ (Barrick Gold) บรรษัทเหมืองทองคำข้ามชาติยักษ์ใหญ่ มีแผนการที่จะละลายธารน้ำแข็งสามแห่งในเทือกเขาแอนดีสเพื่อทำเหมืองแร่ทองคำ ประชาชนและเอ็นจีโอจำนวนมากทั้งในชิลีและทั่วโลกกำลังต่อต้านการเปิดเหมืองนี้ เพราะมันจะทำลายแหล่งต้นน้ำของเกษตรกร เมื่อปลายปี ค.ศ. 2005 นักกิจกรรมด้านสิ่งแวดล้อมขนน้ำแข็งมากองไว้นอกสำนักงานใหญ่ของบรรษัทบาร์ริคโกลด์ในกรุงซานติอาโก ก่อนหน้านี้เมื่อตอนต้นปี ประชาชนหลายพันคนเดินขบวนตะโกนคำขวัญว่า “เราไม่ใช่อาณานิคมของอเมริกาเหนือ” และชูก้อนทองคำปลอมที่มีคำว่า ‘ทองคำสกปรก’ การทำเหมืองทองครั้งนี้จะสร้างความเสียหายร้ายแรงแก่ระบบนิเวศวิทยาในบริเวณนั้น สร้างมลภาวะต่อแม่น้ำฮวสโก รวมทั้งแหล่งน้ำใต้ดินด้วย เพราะการทำเหมืองทองคำของบาร์ริคโกลด์จะมีการใช้ไซยาไนด์ ไซยาไนด์เป็นสารเคมีที่มีอันตรายร้ายแรงต่อมนุษย์และสิ่งมีชีวิต ประชาชนและนักกิจกรรมด้านสิ่งแวดล้อมเกรงว่า ไซยาไนด์จะรั่วไหลลงไปในระบบน้ำตามธรรมชาติและก่อปัญหามลพิษแก่ระบบนิเวศวิทยาปลายน้ำทั้งหมด การก่อสร้างเหมืองจะเริ่มลงมือในปี ค.ศ. 2006 และดำเนินการเต็มที่ใน ค.ศ. 2009 บาร์ริคโกลด์เป็นบรรษัทสัญชาติแคนาดาและเป็นบรรษัทเหมืองทองคำที่ใหญ่เป็นอันดับสามของโลก เคยมีประวัติเลวร้ายมาก่อนในด้านการทำลายสิ่งแวดล้อม รวมทั้งกรณีฝังคนงานเหมือง 50 คนทั้งเป็นในแทนซาเนีย จอร์จ ดับเบิลยู บุช เคยเป็น ‘ประธานกิตติมศักดิ์’ ในคณะกรรมการที่ปรึกษาระหว่างประเทศของบาร์ริคโกลด์ช่วงปี ค.ศ. 1995-1999 จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 16:09:57 ]

ความคิดเห็นที่ 22 22. กระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิ ใช้จ่ายเงินหลายพันล้านดอลลาร์โดยไม่มีการเปิดเผย งบประมาณด้านความมั่นคงกว่า 8 พันล้านดอลลาร์ถูกแจกจ่ายให้แก่มลรัฐต่างๆ ในสหรัฐอเมริกานับตั้งแต่เหตุวินาศกรรม 9/11 เป็นต้นมา แต่ทั้งหมดนี้เป็นงบลับที่สาธารณชนไม่มีทางรู้ว่าใช้จ่ายไปอย่างไรและในเรื่องอะไร กระทรวงและมลรัฐต่างๆ อ้างว่า การใช้จ่ายต้องเป็นความลับเพื่อไม่ให้ฝ่ายผู้ก่อการร้ายรู้จุดอ่อน แต่สิ่งนี้ต้องแลกมาด้วยความโปร่งใสและการตรวจสอบ ประชาชนไม่สามารถควบคุมเจ้าหน้าที่รัฐบาลและข้าราชการได้ ในบางมลรัฐ เช่น โคโลราโด ทั้งๆ ที่ไม่มีแผนความมั่นคงแห่งมาตุภูมิเลยแม้แต่แผนเดียว แต่กลับใช้งบประมาณนี้ไปแล้ว 130 ล้านดอลลาร์ จนวุฒิสมาชิกประจำรัฐนี้ต้องตั้งคำถามว่า “คุณใช้จ่ายเงินไปตั้ง 130 ล้านดอลลาร์เพื่อความมั่นคงแห่งมาตุภูมิทั้งๆ ที่ไม่มีแผนเฮงซวยอะไรเลยได้ยังไงวะ?” จนเดี๋ยวนี้ยังไม่มีคำตอบอย่างเป็นทางการจากรัฐโคโลราโด จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 16:10:30 ]

ความคิดเห็นที่ 23 23. บรรษัทน้ำมันสหรัฐฯ หาทางทำลายพิธีสารเกียวโตในยุโรป กลุ่มกรีนพีซได้หลักฐานเอกสารที่เปิดโปงให้รู้ว่า อุตสาหกรรมน้ำมันสหรัฐฯ สนับสนุนทางการเงินแก่นักล้อบบี้ให้หาทางยกเลิกพิธีสารเกียวโตในยุโรป โดยวางแผนชักจูงกลุ่มธุรกิจ นักการเมืองและสื่อมวลชนในยุโรปให้คล้อยตามว่า สหภาพยุโรปควรยกเลิกข้อผูกมัดที่มีภายใต้พิธีสารเกียวโต ซึ่งครอบคลุมมาตรการลดก๊าซที่ก่อให้เกิดภาวะเรือนกระจกและความเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศ จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 16:10:58 ]

ความคิดเห็นที่ 24 24. หุ้นบรรษัทฮัลลิเบอร์ตันของรองประธานาธิบดีเชนีย์ มีมูลค่าเพิ่มมากกว่า 3000% เมื่อปีที่แล้ว มูลค่าหุ้นของประธานาธิบดีดิ๊ก เชนีย์ในบรรษัทฮัลลิเบอร์ตัน พุ่งขึ้นจาก 241,498 ดอลลาร์ใน ค.ศ. 2004 เป็นกว่า 8 ล้านดอลลาร์ใน ค.ศ. 2005 เป็นการเพิ่มขึ้นมากกว่า 3,000% พร้อมๆ กับที่ฮัลลิเบอร์ตันร่ำรวยจากสัญญามูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์ที่ทำกับรัฐบาลสหรัฐฯ โดยไม่ต้องผ่านการเสนอราคาประมูลหรือตรวจสอบบัญชี ฮัลลิเบอร์ตันได้สัญญาการทำงานกว่าหมื่นล้านดอลลาร์ในอิรัก ได้รับสัญญาก่อสร้างเพื่อฟื้นฟูเมืองหลังพายุแคทรีนาอีกหลายโครงการโดยไม่มีการตรวจสอบ นอกจากนี้ บริษัทสาขาในต่างประเทศของฮัลลิเบอร์ตันยังหลีกเลี่ยงกฎหมายสหรัฐฯ เพื่อทำธุรกิจกับอิหร่าน (ดูข่าว #2) แม้ว่ารองประธานาธิบดีเชนีย์จะอ้างว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับฮัลลิเบอร์ตันแล้ว แต่เขายังรับบำนาญจากบรรษัทนี้อีกปีละราว 200,000 เหรียญ ปัญหาผลประโยชน์ทับซ้อนทำนองเดียวกันนี้ยังเกิดขึ้นกับรัฐมนตรีกระทรวงกลาโหม นายโดนัลด์ รัมสเฟลด์ ซึ่งมีหุ้นอยู่ในบรรษัทเทคโนโลยีชีวภาพ Gilead Sciences ซึ่งเป็นเจ้าของสิทธิบัตรยาทามิฟลูที่ใช้รักษาไข้หวัดนก รัฐบาลสหรัฐฯ เป็นลูกค้ารายใหญ่ที่สุดรายหนึ่งที่สั่งซื้อยานี้ ในปี ค.ศ. 2005 เพนตากอนสั่งซื้อยาทามิฟลูด้วยมูลค่าถึง 58 ล้านดอลลาร์ และสภาคองเกรสกำลังพิจารณาจัดซื้อยานี้ในมูลค่าหลายหมื่นล้านดอลลาร์ จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 16:11:41 ]

ความคิดเห็นที่ 25 25. กองทัพสหรัฐฯ ในปารากวัยคุกคามความมั่นคงของภูมิภาคละตินอเมริกา กองทหารสหรัฐฯ ยกพลเข้ามาในปารากวัยพร้อมเครื่องบินและอาวุธยุทโธปกรณ์ในเดือนกรกฎาคม 2005 ไม่นานหลังจากที่วุฒิสภาปารากวัยลงนามให้กองทหารอเมริกันได้รับความคุ้มกันจากศาลอาชญากรรมระหว่างประเทศ (ดู #16) แม้ว่าสหรัฐฯ และรัฐบาลปารากวัยจะปฏิเสธเสียงแข็งว่า ไม่มีความคิดที่จะก่อตั้งฐานทัพอเมริกันในปารากวัย แต่ฐานทัพอากาศมาริสกัล เอสติการ์ริเบีย ที่ตั้งห่างจากประเทศโบลิเวียและอาร์เจนตินาเพียง 124 ไมล์ และห่างจากจุดเชื่อมต่อชายแดนสามประเทศระหว่างบราซิล ปารากวัยและอาร์เจนตินาเพียง 200 ไมล์ กลับมีการขยายจนรองรับเครื่องบินรบขนาดใหญ่ได้หลายลำ ทั้งๆ ที่กองทัพอากาศปารากวัยมีเครื่องบินรบขนาดเล็กแค่ไม่กี่ลำ ฐานทัพแห่งนี้ยังรองรับกำลังพลได้ 16,000 นาย มีระบบเรดาร์ขนาดใหญ่ โรงเก็บเครื่องบินขนาดมหึมา และหอควบคุมการจราจรทางอากาศ ทางขึ้นลงของเครื่องบินยังใหญ่กว่าที่สนามบินนานาชาติในกรุงอะซุนซิโอนที่เป็นเมืองหลวงของปารากวัยด้วยซ้ำ ใกล้กับฐานทัพมีค่ายทหารที่เพิ่งขยายขนาดเมื่อเร็วๆ นี้ สหรัฐฯ ใช้ข้ออ้างของการเคลื่อนกำลังพลครั้งนี้ว่า ในเขตที่เป็นจุดเชื่อมต่อชายแดนสามประเทศนั้น มีเครือข่ายผู้ก่อการร้ายที่เชื่อมโยงกับกลุ่มเฮซบอลเลาะห์และกลุ่มฮามาสในตะวันออกกลาง ซึ่งเป็นข้ออ้างที่ฟังไม่ค่อยขึ้นเลย การที่ฐานทัพแห่งนี้ตั้งอยู่ใกล้ทำให้โบลิเวียไม่สบายใจ โบลิเวียมีประวัติยาวนานของการที่ประชาชนประท้วงการขูดรีดของสหรัฐฯ เนื่องจากโบลิเวียมีแหล่งก๊าซธรรมชาติที่ใหญ่เป็นที่สองในอเมริกาใต้ และประธานาธิบดีโมราเลสเพิ่งออกกฤษฎีกาโอนแหล่งก๊าซธรรมชาติทั้งหมดกลับมาเป็นของชาติเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 2006 นี้เอง เมื่อนายโดนัลด์ รัมสเฟลด์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมของสหรัฐฯ ไปเยือนปารากวัยในเดือนสิงหาคม 2005 เขาบอกกับผู้สื่อข่าวว่า “มีหลักฐานชัดเจนว่าทั้งคิวบาและเวเนซุเอลาเข้าไปพัวพันกับสถานการณ์ในโบลิเวียในหนทางที่ไม่สร้างสรรค์” นักวิเคราะห์ทางทหารของอุรุกวัยและโบลิเวียยืนยันว่า ภัยคุกคามของการก่อการร้ายมักเป็นข้ออ้างของสหรัฐฯ ในการใช้กำลังทหารแทรกแซงและเข้ามาผูกขาดทรัพยากรธรรมชาติในภูมิภาคละตินอเมริกา ในขณะที่รัฐบาลปารากวัยเอาใจออกห่างจากเพื่อนบ้านด้วยการเปิดประเทศให้สหรัฐอเมริกาเข้ามาปฏิบัติการทางทหารในใจกลางทวีปอเมริกาใต้ แต่ประชาชนและองค์กรเอกชนในปารากวัยกลับประท้วงการตั้งฐานทัพสหรัฐฯ อย่างดุเดือด ปารากวัยเป็นประเทศผู้ผลิตถั่วเหลืองที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับ 4 ของโลก พร้อมกับที่ธุรกิจเกษตรนี้ขยายตัวออกไป เกษตรกรยากจนก็ถูกขับไสไล่ส่งออกไปจากที่ดิน เกษตรกรจึงรวมตัวกันประท้วง ปิดถนนและบุกเข้ายึดที่ดินกลับคืนมา พวกเขาต้องเผชิญกับการปราบปรามกดขี่จากกองทัพ ตำรวจและกองกำลังกึ่งทหารรับจ้าง กลุ่มสิทธิมนุษยชนในปารากวัยรายงานว่า การปราบปรามเกษตรกรอย่างรุนแรงที่สุดมักเกิดขึ้นในพื้นที่ที่มีกองทหารของสหรัฐฯ ตั้งอยู่ นำไปสู่การเสียชีวิตของเกษตรกรถึง 41 ราย โดยกลุ่มสิทธิมนุษยชนกล่าวหาว่า กองทัพสหรัฐฯ เป็นผู้ให้คำแนะนำแก่ตำรวจและทหารชาวปารากวัยถึงวิธีจัดการกับกลุ่มเกษตรกร รัฐบาลสหรัฐฯ มีประวัติโชกเลือดยาวนานในการเข้าไปช่วย ‘ปราบจลาจล’ ในละตินอเมริกา การที่หลายประเทศในอเมริกาใต้เริ่มเลี้ยวซ้ายย่อมทำให้สหรัฐอเมริกาไม่พอใจ หากเป็นสมัยก่อน สหรัฐฯ คงใช้การคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจ หนุนหลังให้เกิดการรัฐประหารหรือเข้าไปใช้กำลังทางทหารแทรกแซงโดยตรงแล้ว แต่ละตินอเมริกายุคนี้ก็ไม่เหมือนยุคก่อน หลายประเทศพยายามจับมือกันอย่างใกล้ชิด อาทิ อาร์เจนตินา บราซิล เวเนซุเอลาและโบลิเวีย ลงนามในข้อตกลงร่วมกันที่จะช่วยโบลิเวียพัฒนาแหล่งอุตสาหกรรมปิโตรเคมี ข้อตกลงนี้เกิดขึ้นเพียงสามวันก่อนที่ประธานาธิบดีโมราเลสจะออกกฤษฎีกาโอนกิจการพลังงานกลับมาเป็นของชาติ บรรษัทข้ามชาติทั้งหลายจะพอใจหรือไม่พอใจ พวกเขาก็ต้องจำใจทำธุรกิจในโบลิเวียต่อไป แม้ว่าจะต้องจ่ายให้รัฐบาลโบลิเวียเพิ่มขึ้นจากเดิมถึง 4 เท่า และหากบรรษัทข้ามชาติสัญชาติอเมริกันหรือยุโรปคิดจะถอนตัวจากโบลิเวีย ก็มีบรรษัทสัญชาติจีนและรัสเซียจ่อคิวต่อแถวอย่างกระเหี้ยนกระหือรืออยู่แล้ว รัฐบาลสหรัฐฯ ไม่พอใจในความเป็นไปที่เกิดขึ้น รัมสเฟลด์กล่าวหาชาเวซว่าเป็นฮิตเลอร์และเป็นอันตรายต่อระบอบประชาธิปไตยในภูมิภาค ความช่วยเหลือทางทหารจากสหรัฐฯ เริ่มหลั่งไหลเข้าไปในโคลอมเบียและปารากวัย กระนั้นก็ตาม ประชาชนในอีกหลายประเทศก็เริ่มท้าทายสหรัฐฯ มากขึ้น เอกวาดอร์ปั่นป่วนตลอดเวลาด้วยการประท้วงที่เรียกร้องให้ขับไล่บรรษัทน้ำมันต่างชาติออกไปและยุติการเจรจาข้อตกลงการค้าเสรีกับสหรัฐฯ รวมทั้งประท้วงการมีฐานทัพอากาศสหรัฐฯ ตั้งอยู่ที่เมืองมันตาด้วย สื่อกระแสหลักมักเลือกเสนอข่าวด้านเดียว ไฟแนนเชียลไทมส์ อ้างว่า ประเทศส่วนใหญ่ในอเมริกาใต้กำลังปฏิเสธ ‘ระบอบประชาธิปไตย’ เพราะในโลกทัศน์ของสื่อกระแสหลักพวกนี้ ระบอบประชาธิปไตยคือตลาดเสรีและลัทธิเสรีนิยมใหม่ แต่ในโลกทัศน์ของชาวอเมริกาใต้ สองอย่างนี้แยกขาดจากกันโดยสิ้นเชิง พวกเขาไม่ได้ต่อต้านประชาธิปไตย แต่ต่อต้านนโยบายทางเศรษฐกิจที่สร้างความยากจนข้นแค้นให้พวกเขามาตลอดหลายศตวรรษ จากคุณ : นาซ่าโพส - [ 13 พ.ย. 49 16:12:24 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านไม่จบ แต่ลงชื่อไว้ก่อนครับ :D จากคุณ : Epinephrine - [ 13 พ.ย. 49 16:24:46 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ถามหน่อยครับอย่าหาว่าผมโง่เลย มันเป็นข่าวที่ไม่เป็นข่าวยังไงครับ *-* จากคุณ : จุ๊บยางเป็ดน้อย - [ 13 พ.ย. 49 17:03:20 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มันคือข่าวที่โดน อุดปากไว้ จากคุณ : IRQ5 - [ 13 พ.ย. 49 17:20:18 A:202.91.23.1 X: TicketID:129004 ]

ความคิดเห็นที่ 29 น้ำขวดยี่ห้อFijiนี่ผมก็ซื้อมากินเหมือนกัน ถือทำเท่ๆไปงั้นอย่างที่เขาว่าจริงๆ เหอๆ จากคุณ : k3v1n - [ 13 พ.ย. 49 17:27:36 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นข่าวที่ดูไม่เป็นกลางอย่างกับให้อ่าน FW หรือ conspiracy theory อย่างนั้นแหละ เอ.. แล้วหนังสือนี่ฟรีหรือครับ จากคุณ : vandalism - [ 13 พ.ย. 49 20:03:48 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เยอะจริงๆ จากคุณ : beer2nd - [ 13 พ.ย. 49 20:05:07 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขยันจริงๆ จากคุณ : Shnause - [ 13 พ.ย. 49 20:25:28 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขอคารวะครับ. จากคุณ : quadspiner - [ 13 พ.ย. 49 21:09:54 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เห็นด้วยอย่างแรงกับเรื่อง น้ำดื่มบรรจุขวด ... มันดูงี่เง่ามากๆเลย ต้องมาซื้อน้ำเปล่าสะอาดๆ ในราคาแสนแพง เพียงเพราะมันบรรจุในขวดสวยๆ และสะอาด (จริงหรือเปล่าไม่รู้แต่เขาโฆษณามาอย่างนั้น) เกินความจำเป็น ... ทั้งๆที่มีแหล่งน้ำที่หาได้สะดวก และ "สะอาดเพียงพอจะดื่มได้อย่างปลอดภัย" ในราคาถูกแสนถูก ... ยิ่งไอ้พวกน้ำแร่ ที่แร่ธาตุในนั้น ปกติเราก็ได้รับจากอาหารที่กินกันตามปกติ มากกว่าตั้งหลายเท่า ... แถมต้องเสียเวลากว่าจะสูบจากแหล่งน้ำในภาคเหนือ กว่าจะขนส่งไปขายทั่วประเทศ ... ยิ่งน้ำที่ Import จากต่างประเทศยิ่งแล้วใหญ่ ประเทศไทย เป็นประเทศขาดแคลนน้ำดื่มมากนักเหรอ ... จากคุณ : UPluto - [ 13 พ.ย. 49 21:18:35 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เอิ้ว...เด็มไปหมด ข้อมูลข่าวสารโจมตีมากมาย หลายบรรทัด ขอบคุณครับผม... จากคุณ : Mrexlzg - [ 13 พ.ย. 49 21:54:23 ]

ความคิดเห็นที่ 36 แม่เจ้า... ข่าวอุดปาก จากคุณ : ประจุบวก - [ 13 พ.ย. 49 22:11:32 ]

ความคิดเห็นที่ 37 กว่าจะอ่านจบ กดโหวตแล้วก็เก็บเข้าคลังกระทู้ไปเรียบร้อย ยิ่งตอนนี้กำลังอ่าน Confession of an economic hitman อยู่พอดี ยิ่งเข้ากันได้ดีนักแล เอาไว้ถ่วงดุลกับเรื่อง State of fear อิอิ จากคุณ : Nexus - [ 13 พ.ย. 49 22:59:20 ]

ความคิดเห็นที่ 38 แจ่ม จากคุณ : ไม่มีสมาชิกชื่อนี้ - [ 13 พ.ย. 49 23:17:14 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ข้อ18 ช็อคความรู้สึกมากๆ ครับ ถ้างั้นก็เป็นไปได้ว่าที่ชนตึกเพนตากอนก็อาจไม่ใช่เครื่องบินด้วยสิครับเนี่ย จากคุณ : I'AM - [ 13 พ.ย. 49 23:17:27 ]

ความคิดเห็นที่ 40 กระทู้ดีมีสาระค่ะ แต่ยังอ่านไม่จบ ยาวมากเลย ขอทยอยๆอ่านนะคะ จากคุณ : -->+:+โชยุ&วาซาบิจัง+:+<-- - [ 13 พ.ย. 49 23:19:05 ]

ความคิดเห็นที่ 41 หุหุ เข้ามาอ่าน และ โหวตให้ค่ะ กะทู้ดีดี ความรู้รอบตัวแบบนี้ ข่าวบางข่าว เพิ่งรู้ด้วยค่ะ ค่อยมาอ่านต่อ ไม่ไหวปวดตามั่กๆ จากคุณ : egos - [ 13 พ.ย. 49 23:51:04 ]

ความคิดเห็นที่ 42 โหวตอีกแรง     ให้ความรู้ดี     ขอบคุณครับบบบบบบบบบบบบบบบ จากคุณ : basbas - [ 14 พ.ย. 49 00:11:28 ]

ความคิดเห็นที่ 43 สมเป็นกระทู้แนะนำแห่งหว้ากอครับ ^^v จากคุณ : cookiecompany - [ 14 พ.ย. 49 00:32:19 ]

ความคิดเห็นที่ 44 Nasa ก็ทำการปกปิดข่าว หนอนคูลฟีเวอร์ ไว้เช่นกัน จากคุณ : น้องหมีน้อยผจญภัย - [ 14 พ.ย. 49 00:42:02 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ชอบกระทู้นี้  แล้วก็ ความเห็นที่ 44 ครับ ฮ่าๆ จากคุณ : สะติมม๊อนโสสะโตเบ้ว - [ 14 พ.ย. 49 01:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ข้อที่เกี่ยวกับขวดน้ำอะครับ "การบรรจุน้ำลงขวดต้องสิ้นเปลืองน้ำมันอีกเช่นกัน ขวดน้ำส่วนใหญ่ทำจากพลาสติกที่ได้จากน้ำมันดิบ “เฉพาะการผลิตขวดเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคชาวอเมริกัน ก็ต้องใช้น้ำมันไปถึง 1.5 ล้านบาร์เรลต่อปี เท่ากับน้ำมันที่เติมให้รถราว 100,000 คันวิ่งได้ทั้งปี” อาร์โนลด์ตั้งข้อสังเกต" พวกพลาสติกนี่มันได้มาจากการกลั่นน้ำมันแล้วน้ำมันที่กลั่นได้ มันใช้ไม่ได้เหรอครับ ใครเป็นผู้เชี่ยวชาญตอบทีเน้อ จากคุณ : งานศพที่ใดเป็นได้แค่แขกรับเชิญ - [ 14 พ.ย. 49 02:00:16 A:61.47.106.4 X: TicketID:131254 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อยากได้ Top 100 Censored Media Stories of Thailand บ้างอ่ะครับ จากคุณ : หนุ่มน้อยกว่า - [ 14 พ.ย. 49 03:02:00 ]

ความคิดเห็นที่ 48 โพลิเมอร์ หรือเม็ดพลาสติก ได้จากผลิตภัณฑ์จากปิโตเลี่ยม รู้สึกว่ามันจะได้จากการหลุมแก๊สด้วยหรือป่าวไม่แน่ใจใช่ไหมครับ จากคุณ : .... - [ 14 พ.ย. 49 03:09:33 A:58.8.44.217 X: TicketID:087386 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ชอบอ่านหว้ากอเพราะอย่างนี้นี่แหละ จากคุณ : หน้ากากที่ถูกลืม (หน้ากากที่ถูกลืม) - [ 14 พ.ย. 49 07:16:38 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ขอบคุณที่เอามาให้อ่านครับ จากคุณ : Somerset - [ 14 พ.ย. 49 10:02:15 ]

ความคิดเห็นที่ 51 โลกใบนี้มันเน่ากว่าที่คิด จากคุณ : redistuO - [ 14 พ.ย. 49 10:17:15 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ไม่มีใครจัดทำ The Top 25 Censored Media Stories of 2005-2006 of Thailand บ้างเหรอ จากคุณ : สนใจใคร่รู้ (olivine) - [ 14 พ.ย. 49 10:34:02 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ดีครับ จากคุณ : I_Feel_Control - [ 14 พ.ย. 49 10:34:08 ]

ความคิดเห็นที่ 54 แน่นด้วยสาระ แต่อ่านกันมึนเลย ขอเวลาซักพัก คงอ่านหมด ขอบคุณสาระดีๆค่ะ จากคุณ : ikat - [ 14 พ.ย. 49 11:04:44 ]

ความคิดเห็นที่ 55 โหวตให้ครับ จากคุณ : ChocolateMousse - [ 14 พ.ย. 49 11:38:24 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เยียมครับ โหวต!! จากคุณ : :D (DesertWave) - [ 14 พ.ย. 49 11:42:54 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เอ่อ ข่าวทุกข่าวอ่านแล้วต้องกลั่นกรองก่อนเชื่อนะครับทุกท่าน ........... อ่านข้อ 5 แล้วเหมือนมีอะไรจุกอยู่ในคอเลยแฮะ อีกอย่างนึง ถ้าเราเอานิวเคลียร์ซัก 20-30 ลูกไปถล่มอเมริกาให้ราบ (ถ้ามีไม่เยอะ เอา 2 ลูกพอ - เพนตากอนกับไวท์เฮาส์) ปัญหาของโลกเราน่าจะลดได้เยอะนะเนี่ย (แต่ก็จะเกิดปัญหาใหม่ขึ้นกับประเทศสารขัณฑ์ เพราะไม่รู้จะส่งของไปขายที่ไหน) เพิ่มเติม---vote!!! แก้ไขเมื่อ 14 พ.ย. 49 11:51:30 จากคุณ : สันป่าตอง - [ 14 พ.ย. 49 11:50:24 ]

ความคิดเห็นที่ 58 อือหืออึ้งเรื่อง เวิร์ดเรทด เหมือนกัน ครับ แต่ นึกออกเลย ว่าตึกมันถล่มลงมาเหมือนโดนระเบิดจริงๆ ครับ ทึ้ง2ตึกเลบ               มีเงื่อนงำ อีกแระ โลกเรา ปล เรื่อง คองโก นี่ฟังและ เจ๊บปวดนะครับ เลิกใช้มือถือดีไหม จากคุณ : คู่แค้น 7 ภพ - [ 14 พ.ย. 49 11:57:49 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ข่าวที่ไม่เป็นข่าว ได้ความรู้เยอะดีเน้อ.... โดยเฉพาะเรื่อง 9/11 มันน่าคิดดีเหมือนกัน ขอบคุณมากๆครับที่มาเล่าสู่กันฟัง จากคุณ : เค้าเรียกผมว่าเด็กสร้างบ้าน - [ 14 พ.ย. 49 12:35:40 ]

ความคิดเห็นที่ 60 The Top 25 Censored Media Stories of 2005-2006 (Thailand) เห็นด้วยครับ อยากให้มีคนทำบ้างจริงๆ แก้ไขเมื่อ 14 พ.ย. 49 13:44:44 จากคุณ : พันจุด - [ 14 พ.ย. 49 13:44:12 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ทำให้รู้ว่าไม่ใช่ประเทศสารขันธ์ เท่านั่นที่เป็น แม้แต่ประเทศเจ้าโลก ก็ มีเรื่อง คอรับชั้น  โลกเรา ยัง  ขาด ความยุติธรรม อีกเยอะ จากคุณ : บุรุษคิ้วเดียว - [ 14 พ.ย. 49 13:50:10 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ขยันโพส ก็เลยต้องขยันอ่านไปด้วยเลย ขอบคุณนะคะ จากคุณ : kwancheewaa - [ 14 พ.ย. 49 14:10:50 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ขอบคุณครับ ยังอ่านไม่หมดเลย #37 ผมก็เคยอ่าน Confession of Economic ฯ เหมือนกัน แนะนำให้ลองไปหาอ่านกันทุกท่านเลย แล้วจะได้เห็นมุมมองใหม่ๆ ที่ "พวกเขา" ไม่อยากให้คุณเห็น... จากคุณ : QuaOs - [ 14 พ.ย. 49 14:16:49 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เยี่ยมจังเลยค่ะ....กระทู้ดีๆแบบนี้ต้องแนะนำต่อไป!! ยังอ่านรายละเอียดไม่ครบเลยค่ะ แต่เก็บเข้าคลังสมบัติเรียบร้อย ปล. มาบอกว่าจะโหวตให้อีกคนค่า แก้ไขเมื่อ 14 พ.ย. 49 18:23:03 จากคุณ : โสดสนิท...ติดกับคานมานานปี - [ 14 พ.ย. 49 18:22:39 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เยี่ยมครับ ความ เห้ ของ เมกามันเหลือเกินจริงๆ เห้อ !!*** จากคุณ : billzeeo - [ 14 พ.ย. 49 19:19:05 ]

ความคิดเห็นที่ 66 โหวตค่ะ จากคุณ : BoOKend - [ 14 พ.ย. 49 19:20:32 ]

ความคิดเห็นที่ 67 โหวตครับ จากคุณ : Don't think u are. Know u are. - [ 14 พ.ย. 49 20:40:39 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ได้มุมมองใหม่ๆจากข่าวดี  กว่าจะอ่านจบ  . . . ขอบคุณที่กรุณานำมาให้อ่านนะ เเก้ไขคำผิด แก้ไขเมื่อ 14 พ.ย. 49 21:16:28 จากคุณ : system_error - [ 14 พ.ย. 49 21:06:52 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ดีมากเลยครับ เปิดมุมมอง กว้างขึ้นอีกเยอะ ดีนะที่เราไม่ได้อยู่ ห้อง(พันทิพย์) หน้าแคบ ปล. เลียบแบบ โฆษณา -*- จากคุณ : AYAGO - [ 14 พ.ย. 49 21:36:51 ]

ความคิดเห็นที่ 70 โหวต จากคุณ : ผีคอมพ์ - [ 14 พ.ย. 49 22:16:10 ]

ความคิดเห็นที่ 71 vote ขอรับ จากคุณ : ขุนเข่าไร้น้ำยา (ลูกเจ้าแม่บัวบาน) - [ 15 พ.ย. 49 11:38:23 ]

ความคิดเห็นที่ 72 เจ๋งมากครับ จากคุณ : zmen - [ 15 พ.ย. 49 13:52:07 ]

ความคิดเห็นที่ 73 vote จากคุณ : plabob - [ 15 พ.ย. 49 13:57:41 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ขอบคุคุณนาซ่าโพสที่มีเรื่องราวเด็ดเด็ดมาให้อ่านอยู่เรื่อยเลยตั้งแต่ไม้จิ้มยันฟันเรือรบ แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 49 14:09:51 จากคุณ : เห็ดหอมโต้ลม - [ 15 พ.ย. 49 14:07:02 ]

ความคิดเห็นที่ 75 สงสัย ทุกข่าวล้วนมีลุงแซมแจมตลอด จากคุณ : หงส์เมืองเหนือ - [ 15 พ.ย. 49 15:34:05 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ขอบคุณจ่ะ ^^ จากคุณ : INEOS - [ 15 พ.ย. 49 21:08:51 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ไม่ได้ว่า จขกท. นะครับ แต่ผมรู้สึกเหมือนกำลังอ่าน fwd mail โจมตีรัฐบาลอเมริกาเลย (โดยเฉพาะ 911) จากคุณ : ChronoSEAL - [ 15 พ.ย. 49 21:17:34 ]

ความคิดเห็นที่ 78 WoW .. บางข่าวก็เหมือนเคยอ่านแต่บางข่าว แทบจะไม่ทราบมาก่อนเลยนะเนี่ย WoW... จากคุณ : Nanoดะ - [ 15 พ.ย. 49 21:58:34 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ดีครับ ตาลายเลย จากคุณ : jpwm - [ 16 พ.ย. 49 13:03:00 ]

ความคิดเห็นที่ 80 อ่านจบแล้วโหวตไป 1 จึ๊ก น่าจะมีเวอชั่นของไทยมั่งน่อ ว่ามีอะไรโดนอุดไว้มั่ง ท่าทางจะเยอะ จากคุณ : Rskiz - [ 16 พ.ย. 49 14:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 81 หลายข่าวนี่น่ากลัวจริงๆ o_O" จากคุณ : กลับมาแล้วคนดี - [ 16 พ.ย. 49 18:38:53 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ข้อ18 นี่ถ้าเป็นจริงคงจะเป็นการสังหารหมู่โดยรัฐบาล จากคุณ : lossman - [ 17 พ.ย. 49 02:24:14 ]

ความคิดเห็นที่ 83 เจ๋ง ครับ แต่ไม่เชื่อ ข้อ 11. หงะ จากคุณ : โอโรจิมารุ - [ 17 พ.ย. 49 02:31:51 ]

ความคิดเห็นที่ 84 โหวตด้วยคน แก้ไขเมื่อ 17 พ.ย. 49 16:38:02 จากคุณ : bus-makong - [ 17 พ.ย. 49 16:37:45 ]

ความคิดเห็นที่ 85 .....มันซับซ้อนกว่าที่คิดไว้นะเนี่ย จากคุณ : bootsarin (bootsarin) - [ 17 พ.ย. 49 23:55:19 ]

ความคิดเห็นที่ 86 เรื่อง 9/11 เนี่ย เข้ามาเห็นด้วยอย่างมาก คนอเมริกันเค้าก็คิดอย่างนั้นอยู่แล้วอ่ะ   ฝีมือใครน้าาาาาาาาาาา   อยากรู้จังว่ากรรมจะตามสนองคนต้นเรื่องนี้แบบไหน สังหารหมู่จริงๆ     ยังอ่านไม่หมดแสบตามากเลย เยอะมาก จากคุณ : puimnida - [ 19 พ.ย. 49 13:08:24 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ขอบคุณ...สำหรับข่าวที่ไม่เป็นข่าว จากคุณ : ไม้ไผ่โย่ง - [ 19 พ.ย. 49 14:08:47 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ได้สาระดีค่ะ 1 โหวต จากคุณ : glorious - [ 19 พ.ย. 49 17:17:08 ]

ความคิดเห็นที่ 89 เรื่องคองโก ทำเอาจุกเหมือนกัน เปลี่ยนมือถือบ่อยๆก็ไม่ดีเลยซิเนี้ย จากคุณ : นายคล้าว - [ 20 พ.ย. 49 14:52:49 ]

ความคิดเห็นที่ 90 อ่านเกือบไม่จบค่ะ (สารภาพ) แต่ยิ่งอ่าน ยิ่งสงสารโลกชะมัด จากคุณ : i am tabo - [ 20 พ.ย. 49 19:32:06 ]

ความคิดเห็นที่ 91 เยี่ยม จากคุณ : pongvong - [ 21 พ.ย. 49 00:31:16 A:124.120.185.227 X: ]

ความคิดเห็นที่ 92 อ่าน ไม่จบทุกข้อครับ สนใจ 9/11 เป็นพิเศษครับ จากคุณ : T-E-N-A - [ 21 พ.ย. 49 20:57:17 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ส่วนใหญ่เป็นเรื่องของไอ้กัน ทั้งนั้น จากคุณ : ห้องนี้มีรักให้พักพิง - [ 22 พ.ย. 49 02:15:49 ]

ความคิดเห็นที่ 94 อ่านจบค่ะ อิๆๆๆ ขอบคุณค่ะ  โหวตๆๆ จากคุณ : HappyHippo - [ 24 พ.ย. 49 06:06:38 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ขอบคุณมากค่ะ คุณนาซ่า โพส ดีมากเลยจ้ะ จากคุณ : พิกุลแก้ว (pikulkeaw) - [ 24 พ.ย. 49 17:55:27 ]

ความคิดเห็นที่ 96 โหวตเรียบร้อยแล้วครับ จากคุณ : วิ่งทั่วไทย...วิ่งไป..ตามใจฝัน (ting_phutoie) - [ 25 พ.ย. 49 11:15:41 ]

ความคิดเห็นที่ 97 โหวตให้เช่นกัน แต่ยังอ่านไม่จบ ตาลายอยู่ @_@ เยอะจิงๆ จากคุณ : โลกใบใหญ่ - [ 26 พ.ย. 49 12:06:55 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ขอบคุณค่ะ เป็นความลับที่หาอ่านไม่ได้ถ้าไม่เอามาเปิดเผย บางข้ออ่านแล้ว น่าตกใจมาก ... ถามนิดนึงสิคะ ใครทราบไหมว่าถั่วเหลืองที่ขายในประเทศ ไทยเป็นพืช GMO หรือเปล่าคะ? เพราะทานทุกวันเลย ... - -" จากคุณ : kekodes - [ 26 พ.ย. 49 22:49:09 ]

ความคิดเห็นที่ 99 Americans, you are such a plaque of this planet. จากคุณ : S(2) - [ 27 พ.ย. 49 15:54:11 ]

ความคิดเห็นที่ 100 excellent!!! จากคุณ : วันนี้วันดี (วันนี้วันดี) - [ 30 พ.ย. 49 22:37:09 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ต้องใช้คำว่า "ได้เวลาอ่านเรื่องนี้จินๆ" ไม่ใช่ใช้คำว่า "เสียเวลาอ่านเรื่องนี้จินๆ" เรื่องมือ ถือที่เกี่ยวข้องกับคองโก รู้สึกเร็วๆนี้จะมีหนัง เกี่ยวกับ แถบ แอฟริกา  ที่ขายเพชร เพื่อนำเงินมาทำสงคราม  เนื้อเรื่องออกมาทำนองเดียวกับ เรื่องมือถือนี่แหละ  ลีโอนาโด้ ดี คาปรีโอ นำแสดง จากคุณ : benzino - [ 18 ธ.ค. 49 12:02:44 ]