ความคิดเห็นที่ 1 ทำข้อสอบเยอะๆครับ แค่นั้นแหละพอ ถ้าทำไม่ได้ก็ไปหาให้ชาวบ้านสอนเฉพาะที่ไม่เข้าใจ พยายามทำเองให้มากที่สุด สำหรับการเรียนแล้ว ความเพียรสำคัญสุดครับ ว่าแต่ว่าคณิศาตร์เนี่ยมันไม่ได้อาศัยความจำนะครับอาศัยความเข้าใจมากกว่า จากคุณ : Geon37 - [ 9 ม.ค. 50 21:17:28 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ทำโจทย์อย่างเดีบวเยอะๆ จากคุณ : nut (nutpa) - [ 9 ม.ค. 50 21:21:16 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สำหรับคนที่ไม่เป็นเลข คงต้องทำโจทย์เยอะๆแล้วจำ pattern ในการแก้ปัญหาโจทย์เอาครับ แล้วจะ"จำ"ไปใช้ในการทำข้อสอบได้ แต่ถ้าให้เข้าใจ อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับทั้งผู้สอนและผู้รับครับ จากคุณ : MaSaChi - [ 9 ม.ค. 50 21:25:44 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ทำโจทย์เยอะๆนั้นช่วยให้ทำโจทย์ได้ดีครับ แต่ผมขอเสนอเสริมว่า ก่อนเริ่มทำโจทย์เรื่องอะไรก็ตาม เราต้องทำความเข้าใจจริงๆในเนื้อหานั้นก่อน เริ่มต้นอย่าเพิ่งท่องสูตร สูตรไม่ช่วยอะไร ถ้าเราไม่เข้าใจ พอเข้าใจ ท่องเถอะครับ ท่องจำให้ได้เยอะที่สุดเท่าที่จะจำได้ พอเข้าใจแล้ว การจำสูตรที่ยาวๆจะง่าย สูตรมันไม่ได้ผุดมาลอยๆ ไม่เป็นโอปาติกะกำเนิด แล้วทำโจทย์เยอะๆ ตามที่ท่านอื่นๆแนะนำ อย่างเช่นพูดถึง "จุด" เราก็ต้องสร้าง concept ตระหนักให้ได้ว่าจุดคืออะไร เราจะอธิบายจุด 1 จุดได้ยัง อย่างเช่น ถ้าคุณไม่กลัวภาษาอังกฤษ ผมอยากแนะนำให้คุณอ่าน elements ของ euclid ก่อนคุณเริ่มศึกษาเรขาคณิต (เป็นตัวอย่างนะครับ) คุณอาจจะบรรยายจุดด้วย "พิกัด" ที่มี 1 ตัว บนอวกาศ 1 มิติ หรือ 2 ตัวบนแผ่นกระดาษ หรืออวกาศ 2 มิติ หรือ x ตัวบนอวกาศ x มิติ พอคุณเจอ "เซ็ตของจุด" ภาพที่คุณเคยสร้างไว้เรื่อง "จุด" อาจช่วยให้คุณมองออกว่า "เซตของจุด" มี "ความสัมพันธ์" ถ้าคุณเข้าใจเซตของจุดหรือความสัมพันธ์ ก็ไม่ใช่เรื่องยากที่คุณจะเข้าใจ "ฟังก์ชั่น" คุณคงเคยผ่าน "เซตของจุดที่อยู่ห่างจากจุดคงที่เป็นระยะทางคงที่" คุณอาจตอบว่า "วงกลม" ถ้าคุณพิจารณาเรื่องจุดอย่างถี่ถ้วนมาก่อน คุณอาจเปลี่ยนใจตอบว่า "มันคือเซตของจุด 2 จุด" หรือ "มันคือทรงกลม" หรือ "มันคือรูปทรงประหลาดที่วาดไม่ได้" ขึ้นอยู่กับว่าคุณวางนิยามนั้นอยู่บนอวกาศไหน ถ้าคุณเข้าใจเรื่อง "อวกาศ" มันก็ยังช่วยคุณได้มากในการศึกษาเรื่อง "เวกเตอร์" "เมตริกซ์" หรือ "พีชคณิตเชิงเส้น" จากเรื่องจุด เซ็ตของจุด สมมติคุณนั่งมองมันเล่นๆในอวกาศ 2 มิติ (x,y) แล้วคุณอยากศึกษาเซ็ตของจุดที่มีพิกัดใดพิกัดหนึ่งเป็นจำนวนนับ 1 2 3... แล้วดูความสัมพันธ์ของพิกัดอีกตัวหนึ่ง คุณก็กำลังเล่นอยู่กับ "ลำดับ" ถ้าคุณนึกสนุกหาผลรวมของลำดับ คุณก็เจอกับ "อนุกรม" ฯลฯ ผมอยากบอกว่า ถ้าคุณตีประเด็นเรื่องที่คุณศึกษาอยู่แตก แล้วฝึก "ทักษะ" ด้วยการทำโจทย์ มันจะยอดเยี่ยมมาก (มั้ง) แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 50 21:58:52 จากคุณ : ศล - [ 9 ม.ค. 50 21:57:37 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผมถึงกับสอบตกสิครับ ตกทุกวิชาคำนวณเลย ฟิสิกส์ เคมี คณิตสองตัว จนตอนนี้อยากกลับมาเริ่มเรียกคณิตตั้งแต่ 0ใหม่ จากคุณ : สายน้ำตะวันออก - [ 9 ม.ค. 50 22:08:52 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไปเรียนอย่างอื่นแทนค่ะ 5555555+ ทุกอย่าง นะ มันขึ้นอยู่กับฝึกฝนและทบทวนค่ะ ทำบ่อยๆ ก็เก่งเอง แต่หวานก็ไม่ทำนะ ตอนม.ปลายเนี้ย ผ่านก็คือผ่าน ไม่รู้จะเรียนขั้นสูงไปทำไม โชคดี ที่ตอนเรียนป.ตรี เจออาจารย์ดี เขาสอนแบบดีมาก ค่อยๆ สอน ออกที่สอน ไม่นอกเรื่อง ก็เลยได้เกรดค่อนข้างดี อ.เขาก็งงกะหวานเหมือนกันกันนะ ว่าหวานเรียนเอกบัญชีได้ไง ทั้งๆ ที่ไม่เก่งเลข ไม่รู้(ห่าเหวเอี้ยไรเลย) แต่อ. น่ารักมาก สอนดีๆ หวานก็ตั้งใจเรียน เขาก็ให้เกรดน่ารักๆ มาให้ จากคุณ : หวานใจนายโหด - [ 9 ม.ค. 50 22:13:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ทำโจทย์  ทำไปเรื่อยๆครับ ทำจนมันเริ่มรู้สึกว่า โจทย์เลขมันก็ออกได้แค่นี้ ซ้ำไปซ้ำมา  นั่นแหละ จากคุณ : landon - [ 9 ม.ค. 50 22:23:11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จริงๆแล้วเลขนี่เบสิคมากเลยนะ แต่มันแตกไปได้กว้าง ลองกลับมานับหนึ่งใหม่ เลขคณิตคิดในใจ บัญญัติไตรยางค์ เซต โลจิก แล้วจะรู้สึกชอบมัน มีหนังสือเกี่ยวกับเลขที่เป็นปัญหากวนโอ๊ยเยอะ ลองหามาอ่านสิ จากคุณ : DangDame - [ 9 ม.ค. 50 22:26:30 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เอาโจทย์มาทำเยอะๆครับ ต้องขยันทำบ่อยๆ จากคุณ : จากวันที่เธอไม่อยู่ - [ 9 ม.ค. 50 22:46:06 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อยากบอกว่า (อย่าโกรธนะ คิดอย่างนี้จริงๆ ;)    - อย่าสนใจเลย    - สนใจแต่เรื่องที่ตัวชอบ (และ/หรือ) ที่ตัวถนัดเถอะ    - คะแนนส่งคะแนนสอบอย่าไปสนใจ ไม่ช่วยให้ชีวิตมีความสุขขึ้นเท่าไรหรอก    - ลองคิดดูถ้าทุกคนเก่งเลขหมด แล้วใครไม่เก่งเลข??    - แล้วใครจะมานั่งเย็บปักถักร้อย?? ถ้ามัวมาเก่งเลขทุกคน    - หาสิ่งที่ตัวชอบ, ตัวถนัด แล้วทำอันนั้นแหละให้ดี, IMHO    - แต่ถ้ายังกังวลว่าจะสอบไม่ผ่าน    - อย่างที่ทุกคนบอกนั่นแหละ Practice is the BEST ;)    - (ข้าพเจ้าก็ยังไม่อยากให้สนใจอยู่ดี จะเสียเวลาเรียน       สิ่งที่ตัวไม่ชอบไปทำไม       สอบผ่านแล้วก็ลืม, ไม่ได้ใช้       สู้ไปศึกษาสิ่งที่ชอบดีกว่า, จำไปตลอด ;)    - อีกอย่างที่อยากบอกคือ ภาษา เป็นหนทางที่ทำให้ไม่ต้องอ้อม    - เพราะองก์ความรู้ส่วนใหญ่หาได้ในภาษาอังกฤษ    - (แต่ก็นั่นแหละ, บางอย่างใช้ Knowhow ไม่ต้องมีตำราก็ได้ ;) (กรุณาอย่าถือสาความคิดเด็กติงต๊องอย่างข้าพเจ้า ;);) จากคุณ : pinkFloyd.ads - [ 9 ม.ค. 50 22:48:14 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ทำโจทย์ครับ แล้วเราจะเจอกับ คอนเซปท์ จากคุณ : kimtaro_max - [ 9 ม.ค. 50 23:05:01 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เก่งแบบได้คะแนนเยอะ หรือเก่งแบบรู้จริง จากคุณ : เซียนแห่งmath - [ 9 ม.ค. 50 23:08:57 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เกลียดคณิต เพราะไม่เก่ง ทุกคนในห้อง ไม่มีคนได้ 4 เลย จากคุณ : แฮมเบอร์เกอร์คอมพะนี - [ 9 ม.ค. 50 23:28:28 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เปิดใจ ทำโจทย์เยอะๆ สู้ๆๆ เค้าว่าคนเก่งคำนวน มักอ่านวิชาจำ ว่าม่ะ จากคุณ : i_am_chrysalis - [ 9 ม.ค. 50 23:49:19 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คณิตศาสตร์ เป็นเครื่องมือสื่อสารสากลของวิทยาศาสตร์ เหมือนกับ ภาษาต่างๆที่เราใช้กันอยู่ ก็เป็นเพียงเครื่องมือสื่อสาร คณิตศาสตร์เป็นภาษาสัญลักษณ์ครับ คิดถึง ภาษาอียิปต์ หรือ ภาษาจีน สิครับ ให้นำโครงสร้างของภาษาเข้ามาจับครับ นิพจน์ หรือ สมการก็คือประโยค ผู้ส่งสารคือเราผู้ทำโจทย์ ผู้รับสารคือคนอ่าน/คนตรวจข้อสอบ และมันก็จะต้อง มี โครงสร้าง มีไวยกรณ์ มีข้อกำหนดที่เป็นเฉพาะของมันเอง เหมือนกัน กับการเรียน ภาษาต่างประเทศอื่นๆ คุณต้องเข้าใจในตัวสารที่คุณต้องการส่งเสียก่อน เช่นว่า คุณต้องการส่งอะไร อยากให้ผู้รับสารเข้าใจว่าอย่างไร คุณจึงจะสามารถสื่อสารได้อย่าง มีประสิทธิภาพ และประสิทธิผล ให้มองว่า คณิตศาสตร์มิได้มีอยู่อย่างโดดเดี่ยว หรือ มีอยู่เพียงเพื่อตัวของมันเอง คณิตสาสตร์มีอยู่ เพื่อรับใช้ความรู้แขงอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็น บัญชี สถิติ ชีวะ เคมี ฟิสิกส์ และอื่นๆ สุดท้ายแล้ววันหนึ่งคุณจะพบว่า คณิตศาสตร์ จริงๆแล้วเป็น ปรัชญาแขนงหนึ่งเท่านั้นเอง คณิตศาสตร์ไม่เป็นวิทยาศาสตร์ จากคุณ : กุหลาบ (Kularb) - [ 10 ม.ค. 50 00:10:28 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ผมเองก็เครียดกับ เลขมากๆ เลยคับ อยากถามว่า ถ้าทำโจทย์ แล้วคิดไม่ออก ควรจะเปิดเฉลย หรือ คิดไปเรื่อยๆดีแต่ก่อนผมคิดว่าต้องคิดให้ออกหรือไม่ก็ต้องพยายามแบบสุดๆ แต่ต่อมาได้มีคนบอกว่า ใช้วิธีนี้ดีกว่า คือเปิดเฉลย ข้อไหนคิดไม่ออกเปิดเฉลยเลย แล้วก็มาทำซ้ำให้จำได้ เจอที่ทำไม่ได้อีกก็เปิดอีก... สุดท้ายเราก็จะพบว่ามันเริ่มซ้ำๆ แบบเดิม แต่ปัญหาของผมคือ ...จนตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้สึกว่ามันจะเริ่มซ้ำเลยคับ ทำไงดีคับ จากคุณ : ละลิ่ว (Micka siamensis) - [ 10 ม.ค. 50 00:30:26 ]

ความคิดเห็นที่ 17 *** แนะนำอันนี้เด็ดมากๆ อ่านครับอ่าน *** ผมเนี่ย.. เป็นคนโง่คณิตศาสตร์มากๆ บางครั้งผมอาจจะเป็นโรค LD ก็ได้ (คนเป็นโรคนี้ทำยังไงก็ไม่มีทางเก่ง) ผมไม่ย่อท้อ พยายามค้นหาวิธีที่จะทำให้เก่งเลขให้ได้ ส่วนใหญ่ก็ให้ทำโจทย์เยอะๆ แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ เพราะ ผมนอกจากจะโง่เลขแล้ว ยังโดดเรียนวิชานี้ประจำตั้งแต่ ม.3-ม.6 ซะอีก คิดเอาเองว่าผมโง่ขนาดไหน (วิชาอื่นๆ ผมก็ไม่โง่นะ ก็พอได้อยู่..หุ หุ) --- วิธีแก้ที่ได้ผลที่สุด ผมค้นพบด้วยตนเอง --- ผมพบว่าเลขเป็นวิชาที่ต้องเรียนด้วยความเข้าใจต่อเนื่องมาตั้งแต่เด็ก.. ถ้าเราไม่เข้าใจมาตั้งแต่เด็ก พอตอนนี้อยากแก้ไข อยู่ดีๆเราจะเอา calculus ม.6 มาฝึกเลยมันไม่ได้ครับ ผมใช้วิธีกลับไปอ่านหนังสือเลขขอ ป.1 - ป.6 ก่อนครับ !!! ไม่ได้ล้อเล่น ผมอ่านไปบางเรื่องยังงเลยเพราะไม่เคยรู้มาก่อน อย่างการหา ครน. หรม. นี่ไม่เคยเข้าใจเลย ผมไล่อ่าน ศึกษาไปเรื่อยๆ จนถึงหนังสือของ ม.6 บอกไว้ก่อนว่าต้องอดทนมากๆ (เพราะผมไม่เก่งเป้นทุนเดิมอยู่แล้วด้วย) อย่าหลอกตัวเองครับ ถ้าไม่เข้าใจอย่าข้าม ฝึกแบบฝึกหัดในนั้นแหล่ะ จนกว่าจะเข้าใจริงๆค่อยไปเรื่องอื่น ตั้งแต่วันนั้น ผมใช้เวลาทั้งหมดประมาณ 5 เดือน ผลคือ ผมมีความรู้ ความเข้าใจเลขขึ้นมาอย่างมาก จนอดไม่ได้ว่า ถ้าให้ลองไปเรียนใหม่ตั้งแต่ ม.1ได้นี่ ผมอาจจะได้เกรด 3-4 ตลอดเลยก็ได้ ---- ผมรับรองว่าวิธีของผมใช้ได้จริงครับ พยายามเข้านะครับ --- อ้อ! ปัจจุบันผมจบ ป.ตรีแล้วครับ จากคุณ : pabada (pabada) - [ 10 ม.ค. 50 02:48:40 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ^ ^ คล้ายๆผมเลย ผมเริ่มอ่านใหม่ตั้งแต่ ม.1-ม.6 จากคุณ : krai500 - [ 10 ม.ค. 50 08:42:04 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ทำเหมือนข้างบนเขาว่า  คือเริ่มตั้งแต่พื้นฐาน   ตอนไหนที่คุณเริ่มเรียนเลขไม่รู้เรื่อง  ให้ไปเริ่มก่อนหน้านั้นสักหนึ่งระดับชั้น   มีเคล็ดลับอยู่ 3  ข้อ 1.  จงเชื่อว่าตัวเองเป็นคนหัวดี  เรียนอะไรก็ได้ทั้งนั้น   2.  จงศึกษาเหมือนว่าตัวเองกำลังจะไปสอนคนอื่น แล้วคุณจะเข้าใจเรื่องนั้น ๆ อย่างกระจ่างแจ้ง   3.  จงมีความพยายามและความสม่ำเสมอ  ไม่ใจร้อน   อย่าลืมว่าคุณไม่เข้าใจมันมาเป็นเวลานาน  การฟื้นฟูก็ย่อมต้องใช้เวลาเช่นกัน ผมสนับสนุนให้คุณอยากเก่งคณิตศาสตร์  เพราะคุณจะได้รู้ว่า   มันไม่มีอะไรยากเกินกว่าความพยายามและการให้เวลากับมัน จากคุณ : jedi-jaidee - [ 10 ม.ค. 50 13:37:14 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ไม่ทราบครับ เพราะผมไม่เก่ง(เลข) จากคุณ : Jamba_juice - [ 10 ม.ค. 50 13:52:31 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มุ่งมั่น พากเพียร อย่าง เพียงพอ ครับ จากคุณ : chapicha - [ 10 ม.ค. 50 13:58:22 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ถ้างั้นพวกที่บอกว่า ตอนเด็กเกลียดเลข แล้วพอโตมาก็ชอบเลขเนี่ย ก็โกหกนะซิครับ หรือว่าตอนโตเรียนเลขดี เพราะจำเอา ๆๆๆ (เหมือนผม...) สอบที่ผ่านมา ผมตะลุยทำโจทย์เฉพาะเรื่องเวกเตอร์ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตั้งแต่ข้อสอบหนังสือเรียน เอ็นเก่า รวมถึงหนังสือคู่มือ  ทุ่มเทกับมันหนักมาก ๆๆ แต่พอเข้าห้องสอบ เหมือนกับว่าที่เราทุ่มเทมามันหายไปไหนไม่รู้ ทำอะไรไม่ได้เลย ผิดกับเพื่อนผมที่ใช้เวลา 1 ชม. ทบทวนเลขก่อนเข้าห้องสอบ แต่ได้เลขออกมาท็อประดับ กับคะแนน 91 คะแนนที่ในรอบ 10 ปีจะโผล่มาหนึ่งคน เหนื่อยกับมันจังเลย มันทำให้เวลาทบทวนวิชาที่ผมสนใจลดน้อยลง นั่นก็คืออังกฤษ นิยายเมื่อก่อนอ่านเอา ๆ แล้วก็จะดีใจเมื่อรู้แกรมมาร์แปลก ๆ สพนวนแปลก ๆ และได้คุยกับฝรั่ง มันทำให้เวลาที่จะออกไปพบคนข้างนอกน้อยลง จนตอนนี้ผมเริ่มเข้าใจแล้ว แค่เริ่มนะ ... ว่าทำสิ่งที่ตัวเองสนใจ และต่อยอดสิ่งที่ตัวเองรักให้สูงที่สุดดีกว่า *** แต่ก็นะ ความคิดหนึ่งเรายังเชื่อกับสิ่งที่เขาบอกว่า ลองหัดทำอะไรที่ฝืนใจตัวเอง แล้วคุณก็จะทึ่งกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะฉะนั้นผมไม่ยอมลดละความพยายาม จากคุณ : [:Rexagon:] - [ 10 ม.ค. 50 16:20:42 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านเนื้อหานิดไปทำโจทย์ไปหน่อย อ่านของเก่าๆด้วย จากคุณ : น้องหมาตัวนั้น - [ 10 ม.ค. 50 22:24:40 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แนะนำเหมือนคุณ pabada ค.ห.17 ครับ เลขเป็นวิชาที่ต้องอาศัยการต่อยอดจากพื้นฐานขึ้นไปเรื่อยๆ แล้วคุณจะพบว่ามันไม่ได้ยากเย็นอะไร ปัญหาส่วนใหญ่ที่พบ คือไม่เข้าใจเลขมาตั้งแต่เด็ก ก็เลยปล่อยไว้อย่างนั้น จนพอเรียนสูงๆก็เลยเรียนไม่รู้เรื่อง แล้วก็พาลไม่ชอบ ผมโชคดี ที่ใจรักคณิตศาสตร์มาตั้งแต่เด็ก ^^ ตอนเด็กๆผมชอบคิดเลขอยู่คนเดียว นั่งทดเลขไปเรื่อยๆ และก็ไม่ใช่เลขที่ยากเย็นอะไร เลขบวกๆลบๆนี่แหละครับ คิดจนเข้าใจที่มาว่าทำไมเวลาบวกต้องทด เวลาลบต้องดึงเลขข้างหน้า ฯลฯ ยิ่งทำยิ่งพบความสัมพันธ์ ยิ่งเข้าใจลึกซึ้ง แล้วก็สนุกกับมัน พอเรียนสูงๆขึ้นไป ก็ชอบเอามาคิดพลิกแพลงหาที่มาจนหมดข้อสงสัย จะว่าไป ผมว่าเลขง่ายยิ่งกว่าวิชาภาษาอีก เพราะเลขมีนิยามชัดเจน ไม่กำกวม มีระบบ วิธีหาคำตอบหลายวิธีก็จริง แต่สุดท้ายก็จะได้คำตอบเดียวกันเสมอ ดังนั้น ผมจึงแนะนำให้เริ่มอ่านตั้งแต่ตรงที่ยังไม่เข้าใจครับ อย่าปล่อยให้มีอะไรที่สงสัย ถ้าคุณไม่เข้าใจเรื่องการคูณตัวเลขเข้าไปในวงเล็บ เรื่องเลขยกกำลัง เรื่องการหาร ก็ไปหาหนังสือเรื่องนั้นมาอ่าน เริ่มด้วยการทำความเข้าใจ อย่าจดจำพวกคุณสมบัติ แต่ถ้าเข้าใจที่มาแล้ว จำไปก็ไม่มีปัญหา ที่สำคัญคือต้องทำโจทย์ด้วยครับ คณิตศาสตร์เป็นวิชาที่สนุกครับ ถ้ามีเวลาว่างๆ คุณอาจจะหาหนังสือเกี่ยวกับเรื่องเลขรอบๆตัว คณิตศาสตร์พาเพลินอะไรพวกนี้มาอ่านดูก็ได้ครับ ไม่จำเป็นต้องเป็นหนังสือแบบเรียน เผื่อว่าคุณจะชอบคณิตศาสตร์ขึ้นมาบ้าง ไม่ว่าจะเป็น ชีวประวัติของ Paul Erdos (มีแปลเป็นไทยว่า "ผู้ชายที่หลงรักตัวเลข") หรือถ้าสนใจอ่านบทความของ Euclid ตามที่คุณศลยกตัวอย่าง คุณลองหาหนังสือ God Created The Integers ของ Stephen Hawking (ภาพปกเป็นรูป The Ancient of Days ของ William Blake) มาอ่านดูสิครับ แล้วจะรู้ว่าทำไมหลายๆคนถึงได้หลงรักมัน ^^ จากคุณ : Duke! - [ 10 ม.ค. 50 23:00:26 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อ้อ! ผมอยากบอกอีกนิดว่า... ในการที่เราเก่งขึ้นนั้น ไม่ได้หมายความว่า เราจะเก่งจน ถึงระดับที่เท่ากับ คนเก่งเลขโดยธรรมชาติ หรือ เก่งขนาดจะไปโอลิมปิคหรอกนะครับ ตรงนี้ต้องทำใจนิดนึงว่า ธรรมชาติของพวกเรา (ผมเอง และ ใครอีกหลายๆคน ที่สมองไม่รองรับเลข) เรามีสภาพอย่างนี้ ยอมรับมันครับ เราฝืนมันไม่ได้ เอาเป็นว่าถ้าผลของการฝึกน่ะ มันทำให้เราเก่งกว่าในอดีตมากโข และ เก่งพอที่จะเอาตัวรอดได้ในการศึกษาระดับสูงๆขึ้นไป แค่นั้นก็แสดงว่า เราประสบผลสำเร็จแล้วล่ะครับ... ส่วนความสามารถด้านอื่นๆ ที่สมองของเรารองรับมัน เช่น ภาษา.. ก็ทำให้มันดียิ่งๆขึ้นไปครับ เพราะมันเข้าทางเราอยู่แล้ว ---- โชคดีนะครับ ---- จากคุณ : p (pabada) - [ 11 ม.ค. 50 02:34:20 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คณิตศาตร์ไม่ใช่วิชาที่ง่ายนะครับ  ผมไม่เชื่อว่าจะมีนักคณิตศาสตร์คนไหนในโลกที่กล้าพูดว่าคณิตศาสตร์เป็นเรื่องง่ายๆ จากคุณ : packham - [ 11 ม.ค. 50 08:06:37 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านทำความเข้าใจ ทำแบบฝึกหัดเยอะๆ จากคุณ : Living Extreme - [ 11 ม.ค. 50 08:15:42 ]

ความคิดเห็นที่ 28 1.อย่ากลัว 2.ทำแบบฝึกหัดให้มากพอ ผมก็คงเป็นเหมือนหลายๆคนที่เริ่มต้นไม่เข้าใจนิยามของเลขบทนั้นๆ แต่ถ้าทำโจทย์มากพอ (ถึงแม้ว่าจะจำเป็นแพทเทิร์นมาทำ) ถึงจุดหนึ่งมันจะปิ๊งขึ้นมาเองว่าเพราะอะไรถึงเป็นแบบนี้แล้วเลขเรื่องนี้พยายามจะบอกอะไรกับเรา สู้ๆครับ ^^V จากคุณ : [-KUNG-] - [ 11 ม.ค. 50 09:35:17 ]

ความคิดเห็นที่ 29 คณิตศาสตร์เป็นปรัชญา โอ้  เครียด ไม่เคยเข้าใจมันเลย ให้ตายเถอะ จากคุณ : pimuchan - [ 11 ม.ค. 50 13:03:40 ]

ความคิดเห็นที่ 30 #26 ผมพูดในแง่ของระดับมัธยมครับ ทุกเรื่องที่เรียนในระดับมัธยมเป็นเรื่องที่ไม่ซับซ้อน มีคำตอบ พิสูจน์ได้ มีคนเคยคิดไว้แล้วทั้งนั้น สงสัยตรงไหนก็ไปถามอาจารย์ หรือเปิดอินเตอร์เน็ตเอาก็ได้คำตอบ ผมไม่ได้หมายถึงคณิตศาสตร์โอลิมปิก หรือคณิตศาสตร์ขั้นสูงที่หลายๆเรื่องยังเป็นคำถามปลายเปิด เป็นข้อความคาดการณ์ (conjecture) อะไรอย่างนั้นครับ คณิตศาสตร์ในระดับมัธยม แรกๆอาจจะพบว่ายาก แต่ถ้าขยันทำโจทย์บ่อยๆ ฝึกฝนตัวเองอยู่สม่ำเสมอก็จะพบว่าไม่ได้ยากอะไร จากคุณ : Duke! - [ 11 ม.ค. 50 14:25:06 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณทุกความคิดเห็นที่เข้ามาตอบในกระทู้นี้มากๆ qoute คำแนะนำดีๆเก็บไว้แล้วครับ ^^~ จากคุณ : Silverstream - [ 11 ม.ค. 50 15:00:57 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เลขมันไม่ได้ยากมาก ถ้าเราเข้าใจมัน ก็คือตอนนี้ผมยังไม่เข้าใจมันนี่เอง 555 ตอนนี้อยู่ม.4 มีทั้งหมด10ห้อง ห้องนึงประมาณ40กว่าๆคน ทั้งระดับผ่านเลขไม่เกิน10คน (แล้วพวกผ่านนี่คาบเส้นทั้งนั้น ข้อสอบยากมากกก) จากคุณ : ScaperS - [ 11 ม.ค. 50 20:49:38 ]