วันนี้ขออนุญาตโม้เรื่องความพยายามของนักวิทยาศาสตร์ในการที่จะรักษาโรคเอดส์ให้หายขาด
เรื่องที่จะกล่าวถึงต่อไปนี้เป็นเรื่องที่นักวิทยาศาสตร์ทั่วไปรู้กันแล้ว มีผลงานวิจัยตีพิมพ์ในวารสาร
ทางวิทยาศาสตร์-การแพทย์ ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝันหรือนิยายแฟนตาซี
เพื่อให้คนทั่วไปอ่านแล้วเข้าใจ สามารถจิตนาการตามได้ ขออนุญาตใช้การเปรียบเทียบแทนการใช้คำศัพท์เทคนิคต่างๆ
เอาล่ะ... เริ่มกันเลย...
ขอให้ทุกคนจินตนาการถึงเกาะแห่งหนึ่งอยู่กลางทะเล ขอเปรียบเทียบเกาะแห่งนี้แทนร่างกายมนุษย์
บนเกาะมีไก่อยู่จำนวนมาก นับล้านๆ ตัว ขอใช้ไก่พวกนี้เป็นตัวแทนของ ทีลิมโฟซัยต์
(ทีลิมโฟซัยต์ เป็นเซลเม็ดเลือดขาว ซึ่งเป็นที่อาศัยของเอชไอวี)
ไก่พวกนี้อาศัยอยู่ในโรงเรือนขนาดใหญ่ แต่ละโรงเรือนประกอบไปด้วยเสา มีผนังเป็นตาข่ายและมีหลังคาป้องกันฝน
รอบโรงเรือนก็เป็นทุ่งหญ้ากว้าง ไก่สามารถออกมาวิ่งเล่นได้ ขอเปรียบเทียบทุ่งหญ้าแทนระบบไหลเวียนโลหิต
บนเกาะมีโรงเรือนแบบนี้จำนวนมาก เกาะแห่งนี้สงบสุข ไก่ก็มีความสุขดี
อยู่มาวันหนึ่ง เกาะแห่งนี้โดนบุกรุกโดยสัตว์ประหลาดลักษณะและขนาดเท่ากับลูกกอล์ฟ
ขอใช้สัตว์ประหลาดเป็นตัวแทนของเอชไอวี และขอเรียกสั้นๆ ว่า "เชื้อ" ลักษณะการบุกรุกของเชื้อ
มันจะกระโดดเข้าตัวไก่ทางปาก จากนั้นเพิ่มจำนวนในตัวไก่ แล้วก็กระโดดออกมาทางก้นของไก่
พอเชื้อกระโดดออกมาทางก้นของไก่หลายๆ ครั้งเข้า ไก่ก็จะตายโดยอัตโนมัติ (จำกฏข้อนี้ไว้นะครับ)
บางทีเชื้อเพิ่มจำนวนมากๆ ทำให้ไก่ท้องแตกตายไปเลยก็มี เชื้อที่ออกมาก็กระโดดเข้าปากไก่ตัวอื่นต่อไปเรื่อยๆ เป็นทอดๆ
พอไก่ตายไปมากๆ ก็มักจะเกิดแผ่นดินไหวทำให้เกาะจมทะเลหายไปไปทั้งเกาะ (คนไข้เสียชีวิต)
มีข้อแม้อยู่นิดนึงครับ
1. ไก่พวกนี้อายุยืนมาก อยู่ได้เป็นสี่สิบห้าสิบปี
2. ไก่บางตัววิ่งเล่นในทุ่งหญ้าอยู่ดีๆ ถ้ามันอยากจะนอนหลับ มันก็หลับตรงนั้น บางตัวก็เดินกลับเข้ามานอนในโรงเรือน
3. ไก่บางตัวชอบนอนหลับ บางทีหลับได้นานเป็นปีๆ
4. ไก่ที่มีเชื้ออยู่ในตัว พอมันหลับ เชื้อที่อยู่ในตัวมันก็หลับไปด้วย ไม่ทำให้ไก่ตาย แต่พอไก่ตื่นขึ้นมา เชื้อก็จะเริ่มแบ่งตัว
แล้วก็กระโดดออกมาจากตัวไก่ แล้วไก่ก็ตาย ส่วนเชื้อก็กระโดดเข้าไก่ตัวใหม่
5. ไก่ที่มีเชื้อมักจะแอบหลับอยู่ในโรงเรือน มีไม่กี่ตัวอยู่ในทุ่งหญ้า
6. โรงเรือนบางโรงสามารถผลิตไก่ตัวใหม่ (ที่ปกติ) ออกมาได้ แต่ผลิตได้ช้า
ทีนี้เรามาหาทางกำจัดผู้บุกรุกกัน
นักวิทยาศาสตร์คิดค้นน้ำยาที่สามารถเอาขึ้นเครื่องบินแล้วฉีดพ่นลงมาเป็นน้ำฝนได้ ขอเปรียบเทียบน้ำยาแบบพ่น
แทนยาต้านไวรัส ไก่ที่อยู่ในทุ่งหญ้าพอตัวมันโดนน้ำยา น้ำยาซึมเข้าตัวไก่ เชื้อในตัวไก่ก็ตายหมด และไก่ตัวนั้นก็ตายไป
โดยอัตโนมัติ (ตามข้อแม้ข้างบน)
ดูเหมือนว่าน้ำยาจะได้ผลใช่ไหม แต่จริงๆ แล้วไม่
เพราะไก่ที่อยู่ในโรงเรือนไม่ค่อยโดนน้ำยา เนื่องจากโรงเรือนมีหลังคากันน้ำฝน โรงเรือนก็เลยทำหน้าที่เหมือนเป็นซ่องโจร
ปัญหาที่เกิดจากการใช้ยาพ่นอีกอย่างนึงก็คือ เมื่อตัวเชื้อและไก่ที่มีเชื้อในทุ่งหญ้าถูกกำจัดโดยยาพ่นหมดไปแล้ว
(เอาล่ะ ตอนนี้นอกโรงเรือนไม่มีเชื้อเหลือแล้วนะ) วันดีคืนดี ไก่ที่มีเชื้อที่หลับอยู่ในโรงเรือนตื่นขึ้นมา
แล้วก็ออกมาวิ่งเล่นในทุ่งหญ้า ไก่พวกนี้ก็ปล่อยเชื้อออกมาอีก (ให้มันได้อย่างนี้สิ)
ทีนี้ไก่บางตัวที่เพิ่งฟักออกมาใหม่ๆ เลย จากโรงเรือนอื่น ออกมาวิ่งเล่นกับเขาบ้าง ก็พลอยติดเชื้อไปด้วย
ไก่บางตัวที่ติดเชื้อแล้วง่วงนอน ก็เดินกลับไปนอนในโรงเรือนอีก เป็นวงจรอย่างนี้เรื่อยไป พ่นยาไปเท่าไหร่ก็กำจัด
เชื้อไม่หมดซักที ทีนี้จำนวนไก่ลดลงเรื่อยๆ จนไก่หมดเกาะ และเกาะก็จมทะเลในที่สุด
จากที่เล่ามา จะเห็นได้ว่า น้ำยาแบบพ่นไม่สามารถกำจัดเชื้อผู้บุกรุกให้หมดไปจากเกาะได้
(ขอข้ามเรื่องเชื้อดื้อยาและเรื่องวัคซีนไปก่อนนะครับ เอาไว้ค่อยเล่าต่างหาก)
เล่ามาถึงแค่นี้ ไม่รู้ว่าจะเข้าใจหรือเปล่า อย่าเพิ่งเบื่อไก่ของผมนะ ทนอ่านอีกหน่อย เกือบจบแล้ว
เมื่อเร็วๆ นี้ นักวิทยาศาสตร์พบว่าถ้าเอาควันไฟไปรมโรงเรือน จะทำให้ไก่ตกใจตื่นแล้วปล่อยเชื้อออกมา แล้วไก่ก็ตาย (ตามกฏ)
นักวิทยาศาสตร์เลยทำการทดลองในเกาะสี่แห่ง (ผู้ติดเชื้อสี่คน) โดยระดมพ่นยาน้ำไปจนทั่วเกาะจนแน่ใจว่า
เชื้อในทุ่งหญ้าตายหมด จากนั้นก็รมควันโรงเรือน ตอนเช้าครั้งนึง ตอนเย็นอีกครั้งนึง พร้อมกับพ่นยาน้ำไปด้วย
พอไก่ที่มีเชื้อถูกปลุกให้ตื่นด้วยควัน มันก็จะปล่อยเชื้อออกมา เชื้อโดนน้ำยาตายหมด ตัวไก่พวกนั้นก็ตายไปด้วย
รมควันอย่างนี้อยู่สามเดือน จากนั้นก็ถึงเวลาวัดผล พบว่าการทำอย่างนี้ สามารถปลุกไก่ที่มีเชื้อออกมาฆ่าได้ 75%
จากการคำนวน ถ้ารมควันอย่างนี้ซักห้าปี นักวิทยาศาสตร์หวังว่าอาจจะกำจัดไก่ที่มีเชื้อ ทั้งที่นอนหลับในโรงเรือนและ
ในทุ่งหญ้าได้ทั้งหมด
ถ้าเอาเรื่องเอชไอวี-เอดส์มาแต่งเป็นมหากาพย์ คงจะแต่งได้หลายตอน แต่ตอนรมควันโรงเรือนไก่คงจะเป็นตอนต้นๆ
ของมหากาพย์ (อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะ) ทั้งนี้ก็เพราะ...
วันที่สามสิบมกราคมที่ผ่านมา นักวิทยาศาสตร์อีกกลุ่มหนึ่งรายงานผลการรมควันเกาะ โดยแบ่งเกาะออกเป็นสองกลุ่ม
กลุ่มหนึ่งพ่นยาร่วมกับรมควัน อีกกลุ่มหนึ่งพ่นยาอย่างเดียวไม่รมควัน แล้วก็มานับจำนวนไก่หลับที่มีเชื้อ
พบว่า ไม่ว่าจะรมควันหรือไม่รมควัน จำนวนไก่หลับที่มีเชื้อก็ไม่แตกต่างกัน
ควันที่สมมติในเรื่องนี้ก็คือ Valproic acid ครับ
อันนี้ความเพ้อฝันส่วนตัวนะ ผมว่ามันน่าจะมีวิธีไล่ไก่ออกมาจากโรงเรือนให้หมด ทั้งตัวที่มีเชื้อและไม่มีเชื้อ
แล้วก็จับหักคอจิ้มน้ำพริกมันซะให้หมด (ไม่รู้ว่าจะทำได้ไหมโดยใช้ RNAi ใครรู้ช่วยอธิบายหน่อย)
จากนั้นก็พ่นยาฆ่าเชื้อให้ทั่วเกาะ แล้วก็เอาไข่ (stem cells) จากเกาะอื่น
มาใส่ในโรงเรือน ให้มันฟักออกมาเป็นไก่ตัวใหม่ที่ปกติ เย่ๆๆๆ ได้รางวัลโนเบลคนแรกของประเทศไทย
เอ้า นิทานจบแล้วครับ ปลุกเพื่อนที่นั่งข้างๆ ได้แล้ว
References
1. Lehrman G, Hogue IB, Palmer S, et al. Depletion of latent HIV-1 infection in vivo: a proof-of-concept study. Lancet 2005;366:549-555.
2. Cohen J. HIV/AIDS. Report of novel treatment aimed at latent HIV raises the 'c word'. Science 2005;309:999-1000.
3. Siliciano JD, Lai J, Callender M, et al. Stability of the latent reservoir for HIV-1 in patients receiving Valproic acid. J Infect Dis 2007;195:833-836.
จากคุณ :
dolt 
- [
7 มี.ค. 50 09:31:02
]
วิธีการรักษาโรคเอดส์ให้หายขาด
