ความคิดเห็นที่ 1 สุดยอดครับ ขึ้น ม.6 สายวิทเหมือนกันคับ เรียนมัธยมมาผมไม่เคยเรียนพิเศษนอกโรงเรียนเลย ส่วนใหญ่ก้ให้ครูที่โรงเรียนสอนให้แบบพิเศษ ฟรีไม่เสียตัง อิอิ จากคุณ : Sir.ขงเบ้ง - [ 28 เม.ย. 50 22:52:19 ]

ความคิดเห็นที่ 2 "น้องบ้าไปแล้วครับ" ปล.เดี๋ยวพี่จะมาโพสต์(โม้) ขอจองที่ไว้ก่อนก็แล้วกัน จากคุณ : ไม่มีสมาชิกชื่อนี้ - [ 28 เม.ย. 50 22:55:04 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนพี่เอ็น  พี่อ่านของปี 1 อะ ตอนเรียนปี 1 ฟิสิกส์ที่อ่านค่อนข้างง่ายคือ Serway ครับ  เล่มละพันกว่าบาท  ซื้อมา คุ้มแน่ๆ  หรือถ้าชอบแนวพิสูจน์ยาวๆ ก็ Holliday ครับ   ปล. มันอาจจะเกินที่เรียน  แต่พี่ว่ามันเคลียร์ดีนะ(สำหรับความรู้มัธยม) จากคุณ : oakemon - [ 28 เม.ย. 50 23:04:47 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อย่าลืมนะครับ ข้อเสียของเด็กไทย ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้คะแนน เพื่อเอาชนะคนอื่น เพื่อให้ตัวเองเป็นที่1 ไม่สนใจว่าเพื่อนจะเป็นยังไง คุณครูของผมเคยกล่าวไว้ว่า ครูจะไม่ยอมให้ใครเหยียบหัวเพื่อนขึ้นไปถึงสวรรค์คนเดียว เราเรียนมาด้วยกัน อยู่ร่วมกัน ต้องจับมือกัน พากันขึ้นไปให้ถึงจุดสูงสุดพร้อมๆกัน นำความรู้ที่ได้รับมา ตอบแทนบุญคุณประเทศชาติ ที่ให้การศึกษาแก่เรา ให้ความรู้แก่เรา จนมาถึงทุกวันนี้ ด้วยนะครับ จากคุณ : Sir.ขงเบ้ง - [ 28 เม.ย. 50 23:05:16 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ... ผมไม่เคยเครียดกับฟิสิกส์ขนาดนั้นเลยอ้ะ เปนเพราะผมไม่ชอบก็ได้มั้ง แต่วิชาที่ผมชอบผมก็ไม่เครียดอ้ะ ... หรือเปนเพราะไม่เครียดผมถึงมาเรียนราม (เหอเหอ) ซึ่งผมก็ไม่เครียดอีกล่ะ ผมรู้สึกดีมากๆ ด้วยซ้ำ เพราะตอนนี้ผมมีความสุขมากๆๆๆ (อาจมีคนด่าว่าอนาคตก้อจะทุกข์มากๆ แต่ผมมั่นใจครับว่าผมต้องมีความสุข) อย่าเอาเรื่องเรียนมาเป็นทุกอย่างของชีวิตนะครับ คะแนน O-Anet ไม่ใช่ค่าความเป็นคนของเรา แต่ก็เป็นกำลังใจให้นะครับ ที่แพร่มๆ มาแต่ต้นเพราะไม่อยากให้เครียดน่ะ ถ้ากลัวว่าจะต่ำไป ให้รู้ไว้ว่าผมต่ำกว่าแล้วกัน 555+ จากคุณ : badinblood - [ 28 เม.ย. 50 23:10:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ถ้าชอบและรักฟิสิกส์อยู่แล้ว ก็คงไม่ยากที่จะเก่ง และสนุกกับมันนะ คิดว่าคงเป็นคล้าย ๆ เรา ที่ว่าอยากเข้าใจธรรมชาติ ปรากฏการณ์ต่าง ๆ ไม่ชอบเรียนพิเศษนะ เคยเรียนฟิสิกส์ที่แอพพลายด์ ส่วนตัวรู้สึกไม่ชอบ เบื่อ ไม่อยากฟัง เคยมีอยู่ครั้งนึงทนไม่ได้จนต้องเดินออกจากห้อง (เรียน SHM อยู่แล้วเค้าให้ท่องแต่สูตร ๆๆๆๆๆๆ ตอนหลังรู้ว่า มันมีสมการการเคลื่อนที่ แล้วเราพิสูจน์ออกมาเป็นสูตรเองได้ ไม่ต้องจำ โธ่บอกกุตั้งแต่แรกก็จบ) เหมือนเรียนไปเพื่อทำข้อสอบอย่างเดียว ฟิสิกส์ม.ปลาย คือท่องสูตรแล้วแทนค่า จำวิธีทำโจทย์ จำได้ก็ทำได้ แค่นั้นจบ ซึ่งมันไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการคือต้องการเข้าใจฟิสิกส์ เลยไปหา text มาอ่านเอง รู้สึกดีขึ้นเป็นกอง แถมทำโจทย์ได้ด้วยความสะใจ แต่ตอนนี้ก็รู้สึกยังไม่ค่อยเข้าใจฟิสิกส์จริง ๆ อยู่ดี ก็ต้องศึกษาต่อไป แก้ไขเมื่อ 28 เม.ย. 50 23:32:06 จากคุณ : Ritalin - [ 28 เม.ย. 50 23:22:00 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ผมก็เรียนเรื่อยๆ ผมชอบคณิตศาสตร์มากกว่าฟิสิกส์อีก ตอน.ปลาย ก็อ่านเรื่อยๆ ทำความเข้าใจ บวกกับผมเป็นคนสงสัยอะไรแปลกๆ เลยถามอาจารย์มากกว่า หาอะไรคิด อะไรอ่าน ในหว้ากอ กับ วิชาการดอทคอม เล่นไปวันๆ ก่อนสอบเอ็นต์ ก็เรียนติวบ้าง แต่ไม่หักโหม ก่อนสอบสัปดาห์นึง เอาข้อสอบฟิสิกส์แต่ละปีมาทำ ตั้งแต่ปี 40 แล้วตรวจดู ก็ได้ไม่เคยต่ำกว่า 80 เต็ม 100 ก็สร้างความมั่นใจบ้าง จนผลสอบออก ผมได้ 92.5 เต็มร้อยเองอ่ะ ผิดไป สองข้อ ยังแค้นไม่หาย ชอบคณิตฯ กะ ฟิสิกส์ อยากเรียนวิศวะ แต่สุดท้าย+หลายๆเหตุผล เลือกเรียนทันตแพทย์ จบกัน เศร้า เรียนไม่สุข เรียนเรื่อยๆ เกรดไม่ดี ห่วยสุดๆในคณะ เครียด แต่ไม่กินเหล้า เหงา แต่หาแฟนไม่ได้ T-T สุดท้าย อยากเปงไอโช เวอร์จิเนีย เทค 555 จากคุณ : หยดฟ้า - [ 28 เม.ย. 50 23:30:55 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ^ ^ อยากเก่งคณิตบ้าง สอนเราหน่อยสิ ทำไงให้อยากทำโจทย์ เพราะสิ่งที่ไม่ชอบมากๆคือโจทย์เลขนี่แหละ จากคุณ : Sir.ขงเบ้ง - [ 28 เม.ย. 50 23:38:04 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ^ ^ ^ ต้องฝืนทำสักสองสามข้อ(เลือกข้อง่ายๆก่อน)  พอทำได้แล้วมันจะเพลินครับ ตอนทำโจทย์แคล นั่งทำได้เป็นวันเลย จากคุณ : oakemon - [ 28 เม.ย. 50 23:56:19 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คิดคล้ายๆกันเลยชอบเหมือนกัน ผมสอบปีนี้เอง วิทโอเนต มันใช้ทั้ง ฟิสิกเคมีชีวะ รวมเป็นเอเนต 100 คะแนน แต่ว่า ปีหน้า รู้สึกวิศวะจะใช้ ฟิสิกแยกแล้วสิ ดูสิแย่จัง ถ้าเป็นเอนระบบเก่า ก็คงใช้วิท แต่ ฟิสิกแล้ว ถึงเวลาสอบอ่ะ รนมากเลย เพราะว่า ฟิสิกเคมีชีวะสอบพร้อมกัน รวม 3 ชม ให้ทำชีวะ เคมีฟิสิก ตามลำดับ หมด 1 ชม แรกเก็บ ชีวะ จบ ชม 2 เก็บ เคมี จบ ชม3 เก็บฟิสิก ชีวะผมเรียนไม่เก่งไม่ค่อยรุเรื่อง ไม่ตั้งเรียนเลย ถึงเวลาไม่นานก็เสร็จ เคมี พอได้คับ เอาเวลาที่เหลือจากชีวะ ไปทำเคมีด้วยทำจนหมดเวลาเคมี เคมียังไม่เสร็จเลย ชีวะ มี50ข้อให้ทำ1 ชม เคมี มี 40 ข้อมั้งคับ พอจบ 2 ชมเก็บ เคมี ฟิสิก วิชาที่คิดว่ามั่นใจสุด แต่ เหลือแค่ ชม เดียว ผม นั่งหน้าห้องสอบ หน้าสุดเลย พอ เหลือ 1 ชม อนุญาตให้ออกนอกห้องได้ คนออกเต็ม เดิน ผ่านมาหยิบกระเป๋าเสียงดัง โหย ยิ่งรน เสียใจจัง อยากใช้ ฟิสิกส์อย่างเดียวในการสอบวิศวะจังคับ -*- เรียน ฟิสิก ที่นีโอ ผมเรียนแล้วรุสึกดีนะรุเรื่องด้วย หลายคนบอกเรียนแล้ว เหนื่อย ไรนี่ล่ะ ไม่รู้สึกเลย แต่ที่สำคัญต้องมาอ่านทวนเองคับ แต่ก่อนกลัวเวลาอ่านเองไม่เข้าใจ แล้วที่ แย่สุดๆ ถ้าเจอพวก พิมพ์ ผิดอ่ะ เคยดูเฉลยแล้ว งงๆ สรุป พิมพ์ผิด เห็นว่า ปี หน้า ใช้พวก โอเนต พละ ด้วยนิ คิดไม่ออกเหมือนกัน ว่าจะ ออกข้อสอบไง สนามฟุตซอล ยาวกี่เมตรงี้หรอ -*- สุดท้ายข้อให้ ทำดจทย์ได้ทุวันก็เจ๋งล่ะ แต่ที่สำคัญ สอบระบบนี้ เก่ง ฟิสิก เลข ไม่พอนะครับ มันใช้วิชาอื่นในการคิดคะแนนมาก ปีผม โอเนตงี้ วิท หรือเลข น้ำหนักก็เท่ากับ สังคม ไทยอังกิด ล่ะ เอเนต มันจะยากกว่า วิศวะ เอามาใช้แต่ เลข + วิท แต่ว่า เวลารวม 10000 คะแนน มันมีทั้ง Gpa Gpax onet anet คือต้องตั้งใจทุกๆวิชานะ แล้วจะ ไม่ผิดหวังแน่นอน คำหลายคำอาจพิมพ์ ไม่ถูกตามหลักภาษาไทย ขออภัยด้วยนะครับ จากคุณ : mongmickey (mongmickey) - [ 28 เม.ย. 50 23:57:06 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เอ่อ ข้างล่างนี่ เขียนขึ้นเนื่องจากกำลังว่าง - จอยพัง เลยอดวินนิ่ง อาจจะยาวไป แล้วก็มีข้อความที่ออกจะดูแล้วโม้ๆบ้าง นิยาม โม้(ในคห.นี้) = เรื่องจริง ที่เอามาพูด - ไม่ใช่อติพจน์ โม้(ของคนอื่น) = กล่าวเกินจริง ถ้าเป็นของอ.บุญถึง แน่นหนา อาจจะเรียกว่า ฝอย ก็ได้นะ ตลอดมา เห็นรุ่นพี่ได้ดีมาหลายคน สอบได้คะแนนดีๆ แต่ก็ไม่มีใครมาบอกมาเล่าเลย ว่าทำกันยังไง อารมณ์เป็นแบบไหน รุ่นพี่เค้าคงกลัวว่าคนอื่นจะมองว่าขี้โม้มั้ง แต่ยังไงมันก็เป็นการเล่าประสบการณ์นี่ ผมเองก็ยังอยากจะฟัง อยากจะอ่าน แต่ก็ไม่ค่อยมีใครเล่าซักที เห้ออ ฟิสิกส์ วิชาบ้านี่ใครๆก็บอกว่ายาก ตอนม.ต้นก็โดนกดดันมาตลอด ไซโคบ้าง เตือนบ้าง พอเข้ามาม.4 จริงๆ ก็เรื่องแรกๆ สอบ midterm แรก เกือบตกครับ!(คนผ่านน้อยอยู่ดีแหละ) หลังจากนั้นก็คิดว่าตัวเองต้องทำอะไรซักอย่างกับวิชานี้แล้ว เลยตั้งใจมากขึ้น คะแนนก็อยู่ในกลุ่มต้นๆของสายหรอกครับ แต่สมุดจดงานไม่ได้เรื่อง เลยเก็บเกรด 3 ไปในเทอมแรกของม.4 ช่วงนั้นพลาดไปอ่านพวกสัมพัทธภาพ ด้วยครับ ปิดเทอมพี่เลยได้อ่านคณิตจนจบม.6 แล้วก็ cal ปี1บ้าง แต่อ่านๆไปก็ไม่เข้าสมองเท่าไรหรอก กลับมาเทอม 2 เรียนเรื่องไรหว่า จำไม่ได้ แต่ว่าหลังจากนั้นพี่ก็คิดว่าทำได้ดีกับวิชานี้มาตลอดด้วยเหมือนกัน แต่ก็โดนอาจารย์มองแปลกๆมาตลอด เพราะพี่เองชอบนั่งหลังห้องไงครับ เพื่อนๆนอนหลับกันพี่ก็จดๆตาม พอท้ายคาบอาจารย์ก็ดูหน้าแล้วจดชื่อหักคะแนน พี่ก็โดนตลอดทั้งๆนั่งเรียนนั่งจด ก็เลยได้คุยกับอาจารย์บ้าง midterm ของม.4 เทอม2 ก็เกิดเรื่องอีก ข้อสอบข้อหนึ่งที่พี่มั่นใจมาก แสดงวิธีทำไปละเอียด พอเฉลยออกมาดันผิด พี่เลยไปคุยกับอาจารย์ครับ ในคาบอาจารย์ก็ไม่ยอมแล้วยืนยันด้วยว่าถูก พี่ก็มั่นใจวิธีคิดของพี่นะ จนวันต่อมาอาจารย์ลองคิดดูใหม่ ก็มาบอกว่าพี่ถูกแล้ว สอบครั้งนั้นพี่เลยได้ top กะเค้าซะที สอบย่อยหลายๆครั้งพี่ถ้าไม่ top ก็เฉียดๆ  - ไอ้ขี้โม้ เด็กหลังห้องคนนี้โดนตลอด สอบเก็บคะแนนครั้งนึง พี่ทำข้อสอบถูกทุกข้อ ทั้งๆที่พี่ควรจะได้เต็ม(คนเดียวในห้อง) แต่ก็โดนหักคะแนน เพราะ ไม่เขียนสูตรให้ครบ พี่ก็ style นี้แหละ ส่วนใหญ่จะคิดในใจเอาซะมาก ไม่ชอบเขียนอะไรยืดยาว เลยโดนไป จบม.4 ด้วยฟิสิกส์เกรด4 ครับ ม.5 อาจารย์คนใหม่ พบกันด้วย style แหวกแนวกว่าเดิม ข้อสอบชนิดพระเจ้า เช่น สอบเต็ม 20 คะแนน ทำถูกได้1คะแนน ผิดติดลบ1คะแนน ไม่ตอบไม่ได้คะแนนข้อนั้น ใช้liquid ลบหัก1คะแนน โอ้ ตูจะบ้า แต่ก็ผ่านมันมาได้ครับ สนุกกับมันดี อาจารย์ก็คุยได้กว่าตอนม.4 เกรด4ตลอดชีพ ม.6อาจารย์คนใหม่ อีก เรียนสบายๆ ข้อสอบไม่ยาก แต่เน้นการเอาไปใช้มากๆ ไม่ได้ว่ากันด้วยทฤษฎีเพียงอย่างเดียว คะแนนสอบก็ดีครับ ผิดทีละข้อสองข้อสบายใจ เกรด4 สองตัวสวยงาม การเรียนวิชานี้ มีแค่อย่างเดียวเลย คือ "เข้าใจ" เรียนพิเศษก็ดีครับ เป็นตัวช่วย แต่ว่าเราต้องเข้าใจมัน ที่เรียนที่ไหนดี พี่ตอบไม่ได้อ่ะครับ ส่วนตัวพี่เรียนกับอาจารย์หลัง รร. ในตัวจังหวัดนี่แหละ มีมุกฮาๆ สนใจนักเรียน โจทย์เยอะๆ ถามได้ตอบได้ สนุกดีไม่น่าเบื่อครับ พี่เรียนกับอาจารย์คนนี้ ตั้งแต่ม.4 จนจบม.5 แล้วก็ลงคอร์สent ตอนปิดเทอมม.6 คือ เนื้อหาม.6 อ่านเอาเองน่ะครับ พี่ถือว่าเป็นสุดๆแล้ว เนื่องจากม.6 พี่ไม่ได้เรียนเนื้อหากับอาจารย์ เลยไปลองหาเรียนที่อื่นดู แบบเป็น VDO เรียนๆไป กำลังขึ้นเล่ม3 จาก4เล่ม พี่ก็เลิกเรียนเลยครับ คือมันน่าเบื่อมากๆ เรามีข้อสงสัย จะถามหรอ หันไปถามเพื่อนมันก็ไม่รู้ ม.6 ช่วยตัวเองสุดๆครับ อ่านเอาเอง ไม่รู้จะแนะนำไงดี คือ มันต้อง "เข้าใจ" น่ะครับ แล้วพี่ก็ไม่ได้เข้าใจซะทุกเรื่องด้วยนะ เรื่องไฟฟ้านี่ พี่ก็ไม่ค่อยถนัด(ไม่ชัวร์) ถ้าเข้าใจแล้ว โจทย์ที่เราทำมา แค่ช่วงตอนเรียนพิเศษนี่ก็ทำให้เรามั่นใจได้แล้วครับ พี่ชอบคณิต แต่ว่ามาได้ดีกับฟิสิกส์ 2 วิชานี้เลยกลายเป็นคู่หู Duo (ไม่ใช่ถุงยาง) ที่ช่วยให้พี่ประสบความสำเร็จในการสอบแทบทุกรายการ เริ่มจากโควตาม.รัฐตจว.แห่งหนึ่ง พี่เลือกวิศวคอม ครับ ก่อนสอบอ่านคณิตเน้นๆ (เพราะชอบและสนุก) แล้วมาทวนสูตรฟิสิกส์วันก่อนสอบ ผลคะแนนออกมาพอจะติดแพทย์โดยไม่ต้องรวมคะแนนวิชาชีวะครับ วิชาที่ได้น้อยสุดในการสอบคือ ..... คณิต !!! ตูจะบ้า สาด ส่วนเยอะสุดนี่ก็ฟิสิกส์แหละครับ 9x/100 เท่าที่ถามเพื่อนๆมา คิดว่าน่าจะ top แล้วล่ะ ตอนสอบมั่นใจว่าจะ 100 เต็มแต่มันไมออกมางี้วะ ช่างเหอะ อยากให้น้องค้นหา คู่หูก่อนครับ วิชาที่ชอบ และวิชาที่ทำได้ดี มันจะช่วยน้องในการสอบ เรียนๆเล่นๆขำๆ พี่ไม่อยากจะเด่น นั่งหลังห้อง(ทั้งที่รร.และเรียนพิเศษ) (ม.6 นั่งหน้าห้องบ้างครับ อยากให้จารย์เห็นหน้าบ้าง เพราะม.6ขาดเรียนบ่อยมากๆ) แต่ว่าฟังอาจารย์ เข้าใจเนื้อหามันจริงๆ คะแนนสอบออกมาก็พอใจเรา เคยมีหลายครั้ง นั่งเรียนพิเศษอยู่โต๊ะหลังสุด ข้างหน้ามันคุยกัน "เห้ยๆ ห้อง x ใคร top ฟิสิกส์วะ" "ไอ้เชี่ย aaa มั้ง" // แน่นอน aaa ไม่ใช่ชื่อผม ผมก็ได้แต่คิดในใจว่า "ไอ้คน top มันก็นั่งอยู่หลังเมิงนี่แหละ" ไม่เคยเด่นในสายตาคนอื่น เราสบายใจดี แต่ก็แอบเซ็ง จบม.6มา เพื่อนๆเค้าได้ใบประกาศเรียนดี โอลิมปิก สร้างชื่อเสียงอะไรกัน ไอ้เรากลับไม่เคยได้ ก็เป็นซะอย่างงี้แหละ โม้มาเยอะแล้ว - มองในแง่ดีคือปกติจะไม่มีคนพูดกัน ทำให้รุ่นน้องต้องมาคิด มาทดลอง มาหาประสบการณ์กันเอาเอง ผมเจอมากับตัวเอง รุ่นพี่ผมเรียนเก่งๆคะแนนดีๆ แต่ไม่เคยมาบอกเลยว่าทำยังไง ผ่านอะไรมาบ้าง เพื่อนๆหลายคนดูถูกตัวเอง จนล้มเหลวในวิชาต่างๆ ทั้งๆที่ตัวเองน่าจะทำได้ - น่าเสียดาย เอาล่ะ เอาสูตรลับไปละกัน เรียนให้มันเข้าใจ ไม่จำเป็นต้องมาก จับ concept ให้ได้ ข้างบนนี้มันนามธรรม วิธีพิสูจน์คือ ลองหาโจทย์แบบ basicๆ มาทำก่อน เอาจนเบื่อแล้วก็ข้ามไปขั้นต่อไป น้องเรียนพิเศษ ก็ดีแล้ว น่าจะได้โจทย์ระดับ ent มา pattern ที่พี่เคยเจอ ข้อแรกจะถามพื้นฐานๆ ข้อต่อมาจะแนวๆเดียวกัน ที่พี่ทำเวลาเรียน ก็จดวิธีทำข้อแรกไว้ ข้อต่อมาก็ทำสั้นลงๆ จนคิดในใจได้ในที่สุด - นี่คือระดับที่เรียกว่าบรรลุ แต่ว่าจะมีคนทำได้น้อยมาก - แต่แล้วแต่สังคมที่น้องอยู่ด้วย พี่เรียนพิเศษที่เดียว เลยต้องมีการบริหารกระดาษหน่อย ตอนเรียนรอบแรก ทดอัดๆไว้มุมซ้าย  ก่อนสอบแต่ละครั้งก็ทำอีกครั้งในที่ว่าง พอตอนจะสอบent/admiss  ก็ใช้ที่ๆเหลือ - นี่ตูไม่ได้งกนะ ตอนนี้มาสอนวิธีเรียนคงไม่ทันแล้ว สูตรเตรียมสอบ เลย อันนี้เอาไปดัดแปลงใช้เองนะ เหลือเวลาอีก 4 เดือน สบายๆ พี่เอาหนังสือเรียนพิเศษไปรร.วันละเล่ม นั่งทำที่รร.นั่นแหละ พี่นั่งหลังห้อง ไม่มีคนสนใจหรอก พี่มีประมาณ18เล่ม เอาไปทำให้ได้มากที่สุด อาจจะตกวันละเล่มหรือครึ่งเล่ม แต่ยังไง 1 เดือนพี่ก็ทำโจทย์ได้ครบทุกบทก่อนจะสอบพฐ.วิศวะ การทำแบบนี้ พี่ใช้กับวิชาคณิตด้วย จะว่าบ้าก็ช่างเหอะ พี่ถือคติอย่างนึง ที่เพื่อนๆรู้ดี ว่า"ทุกๆคาบ คือ คาบคณิต/ฟิสิกส์" คนอื่นอาจจะอ่านอยู่บ้าน แต่พี่ทำไม่ไหวอ่ะครับ สิ่งยั่วยุมันเยอะ เอาไป รร. คาบไทยก็น่าเบื่อ สังคมก็น่าเบื่อ ชีวะก็นอนหลับเอา math มานั่งทำสบายใจ ในห้องพี่ พี่เป็นคนแรกๆที่ริเริ่มวิธีการนี้ หลังจากนั้นไม่นาน เพื่อนๆมันก็สนใจจะเอาบ้าง คือ เปลี่ยนจากอ่านกลางคืน แล้วนอนในคาบ มาเป็น นอนกลางคืน แล้วอ่านในคาบ อย่างน้อยเวลาอาจารย์มองก็ทำเนียนได้ล่ะน่า พฐวิดวะ เหมือนเคยโพสต์ไปแล้ว ในกระทู้ก่อน พี่ทำโจทย์ 14 ฉบับ 7 วันก่อนสอบ แล้วก็สอบเลย คะแนน 60+ (ปีนี้มันมีข้อผิดรวม 7 คะแนน เจือกไม่บวกฟรีให้) สอบ onet ก็ง่ายๆ สบายๆ เช็คดูแล้ว phy กะวิทย์กายไม่มีข้อผิด แต่เคมีกะชีวะ เข้าใกล้ 0 สอบ anet อ่านได้แบบข้างบนก็มั่นใจได้แล้วครับ คิดว่าอาจจะผิดข้อไฟฟ้า(ที่ไม่ถนัด)ไปข้อนึงนี่แหละ เอ่อ  วิธีเช็คตัวเองว่า get จริงมั๊ย มีอีกวิธี คือ ลองทำโจทย์ / ตอบกระทู้ของพี่สมภพครับ !! กระทู้พี่แกสร้างสรรค์มากๆ (แอบชม) ยังไงลองไปตอบดูครับ ประสบการณ์มีมากกว่านี้ แต่ลืมไปละครับ ยังไงรออ่านของเด็กฟิสิกส์โอฯ ข้างล่างดู แล้วจะรู้ว่า คห.นี้อ่อนไปเลย จากคุณ : ไม่มีสมาชิกชื่อนี้ - [ 29 เม.ย. 50 00:12:38 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ไอ้น้องเอ้ย ใจเย็นๆพี่กลัวเอ็งบ้าซะก่อน พี่ก็ไม่ได้เก่งหรอกฟิสิกส์อ่ะ พอถากๆไปได้(เรียนปี1 ฟาดBทั้ง2เทอม อิอิ) เรื่องเรียนเลยไม่รู้จะแนะนำอะไร ไม่เคยซีเรียสกับเรื่องเรียนด้วย ตอนเรียนคิดแค่ว่าตกกุก็ซ่อม (แต่ก็เต็มที่นะ) อย่าไปตั้งเกณฑ์ให้กับตัวเองเลย จะไปกดดันตัวเองทำไมเล่า ทำให้เต็มที่มันก็พอแล้วไม่ใช่หรือ ถ้าตั้งเกณฑ์ไว้ แล้วไม่ได้หละ เป็นทุกข์ขึ้นมาทันที หินยึ่งกำมันก็ยิ่งเจ็บมือนะเว้ย มีความตั้งใจ ความมุ่งมัน มันก็ดีแล้ว แต่เอาให้มันพอดีๆ ตอบคำถามข้อ1 เมื่อแรกพบ เออวิชานี้น่าสนใจ แต่อะไรวะ เว็กเตอร์ สกาลาร์ มันโรงหนังนี่หว่า แต่ละเรื่องมันก็เป็นเรื่องที่พี่ชอบอ่ะนะ น่าสนใจดี แต่ก็ไม่ได้ดีเท่าไร กว่าจะจับทางได้ก็เกือบม.6(บรรลุธรรมจริงๆตอนปี1) คือ อ่านให้เข้าใจ จำสูตรให้ได้(ไม่ได้ก็เปิด) แล้วก็ลุยทำโจทย์ให้เยอะๆ มากเท่าไรยิ่งดี แล้วเรียนมหาลัยมา1ปีเต็ม ทำให้รู้ว่า การเรียนที่ได้ผลที่สุดคือ เรียนเป็นกลุ่ม เรียนกับเพื่อน ติวกับเพื่อน อันนี้ช่วยได้มากๆ ลองดูๆ ข้อ2. พี่ก็จำโจทย์ไปเรื่อยๆ ไม่มีเป้าหมายว่ากุต้องทำเล่มนี้ได้80%ขึ้นไป ไม่มีแบบนี้ ไปทดสอบตัวเองก็ในห้องสอบแอดมิดชั่น คือพยามทำให้เยอะที่สุด ให้ครบที่สุด ก็แค่นั้น "ผมชอบ และรักในวิชาฟิสิกส์มาก ๆ อยากเก่ง อยากเข้าใจมันทุก ๆ อย่าง ประมาณว่าสามารถตอบคำถามทุกคำถามได้ อธิบายปรากฏการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นได้ในชีวิตประจำวัน และอธิบายทั้งทฤษฎี และด้านการคำนวณได้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง" เรืองนี้พี่ว่าเอ็งต้องเรียนในระดับมหาลัยแล้วหละ ม.ปลายมันแค่พื้นฐาน เอาหละ พี่อาจจะตอบไม่ได้เรื่องเท่าไร ก็ไม่เก่งนี่หว่า ก็ทำให้เต็มที่ แต่อย่าไปเครียดอะไรกับมันมาก อย่าไปกำหนดกฏเกณฑ์อะไรให้มันมากมาย เครียดแล้วมันอ่านไม่รู้เรื่องนะเว้ย สุดท้ายและ วันนี้ก็เป็นวันนี้นะ พี่ก็ขอให้ตัวพี่เองประสบในการเรียน การงาน การเงิน และความรัก  นะ โชคดีเว้ย แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 50 01:02:07 จากคุณ : Sympho - [ 29 เม.ย. 50 01:01:17 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พี่ก็ชอบฟิสิกส์ แต่ไม่ค่อยได้ทำโจทย์อะไรเท่าไหร่ และก็สามารถเรียนวิชานี้ได้ดี(ไม่ใช่ D นะ) มาโดยตลอด เทคนิคคือ ตั้งแต่ตื่นจนนอน เวลาเราเห็นอะไร ลองคิดให้เป็นฟิสิกส์ดูสิ มันสนุกนะ เห็นรถวิ่ง เห็นลิฟท์ เห็นเพื่อนเตะบอล ฯลฯ ลองเอาฟิสิกส์มาประยุกต์กับเรื่องพวกนี้ดู เวลาทำโจทย์ แก่นของฟิสิกส์มันไม่ได้อยู่ที่ตัวเลขครับ มันอยู่ที่วิธีการคิด  Math เป็นแค่"เครื่องมือ"ที่จะมาช่วยแก้ปัญหาเท่านั้น ถ้าเราเข้าใจวิธี เข้าใจธรรมชาติ ทุกอย่างไม่ยากหรอกครับ ความขยันเป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้เราเก่ง แต่ความเข้าใจเป็นส่วนสำคัญที่จะทำให้เรามีความสุขกับมัน จากคุณ : Vagabundo - [ 29 เม.ย. 50 02:00:02 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผมสอบก็อ่านไม่สอบก็ฮา ผมว่าผมเป็นคนที่เข้าใจอะไรง่ายด้วยแหละมั้ง จากคุณ : aloha_man - [ 29 เม.ย. 50 02:18:52 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เอา... เข้ามาโม้มั่ง ปรัชญาที่ดีของคนที่จะสอบ entrance (admission) ก็คือ 'เตรียมตัวดีมีชัยไปกว่าครึ่ง' ในจำนวน 3 วิชาหลัก เลข-ฟิสิกส์-เคมี ผมเรียนพิเศษอยู่ 2 วิชาคือฟิสิกส์กับเคมี เนื่องด้วยเลขนั้นเป็นวิชาหากินของผมมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ผมมักจะอ่านของปีสูงๆล่วงหน้าไปทุกครั้ง อย่างอยู่ ม.1 ก็อ่านของ ม.2-3 อยู่ ม.3 ก็อ่านของม. 4-5 ไปก่อนเป็นต้น มันเพลินดีเหมือนอ่านมานะ มานี ปิติ ชูใจ อ่านไปด้วยก็ทำแบบฝึกหัดไปด้วย สงสัยว่าถูกหรือไม่ก็ไปถามพี่ชาย ก็เลยไม่ต้องเรียนพิเศษเลข ส่วนฟิสิกส์ ก็เรียนพิเศษ แต่เรียนครั้งเดียวตอน ม.3 ตอนนั้นเรียนที่ neo (โปรดอย่าถามว่าดีหรือไม่ เพราะผ่านมาตั้ง 10 ปีแล้ว จำไม่ได้) รู้สึกจะเป็น course entrance มั้ง แมร่งอยู่ ม.3 ดันไปเรียน course entrance ตอนนั้นรู้สึกแปลกแยกมากๆ เพราะมีหัวเกรียนๆอยู่คนเดียว เด็กก็เด็กกว่าเค้า ไปนั่งเรียนก็รู้เรื่องมั่งไม่รู้เรื่องมั่ง ได้แต่จำๆสูตรออกมาโม้ให้เพื่อนฟัง ประมาณว่า มรึงรู้ปล่าว แตกชิดแกนได้ cos แตกห่างแกนได้ sin อะไรประมาณนี้ แต่ข้อดีก็คือสูตรหลักๆมันติดตา และก็พอเข้าใจ concept ของเรื่องนั้นๆอยู่บ้าง ทำให้ตอนขึ้น ม.4 ก็ค่อนข้างสบายเหมือนกัน มีเวลาทำความเข้าใจในหลักการแบบ deep มากขึ้น และเอาเวลาไปใช้กับวิชาอื่นได้ด้วย ส่วนเคมี หัวผมไม่ถึงจริงๆน่ะแหละ เพราะก็ไม่ใช่วิชาแนวตัวเองอยู่แล้ว เลยต้องไปเรียนพิเศษ เรียนแล้วรู้สึกว่าสามารถจับหลักการได้ดีกว่านั่งอ่านเองคนเดียว เพราะผมรู้สึกว่ามันน่าเบื่อ ทีนี้กลับมาฟิสิกส์ ทุกๆปีจะมีเปิดให้แข่งสอบโอลิมปิก เนื่องด้วยผมเชี่ยวชาญทางเลขมาก (ในสมัยนั้น) ตอน ม.4 ก็เลยสมัครไปแค่เลข ไม่ได้สมัครฟิสิกส์ ผลก็คือตกรอบแรก ตอน ม.5 ฟิสิกส์ค่อนข้างมั่นใจในระดับนึง ก็เลยสมัครทั้งเลขทั้งฟิสิกส์ โดยเลขมี priority อันดับหนึ่ง ตอนนั้นมั่นใจในเลขมากๆถึงขนาดรวมตัวกับเพื่อนเปิดชมรมคณิตศาสตร์เลยนะ แต่สอบโอไป ปรากฏว่าเลขตกรอบแรก ส่วนฟิสิกส์เข้ารอบเฉย โดยสถิติแล้ว ทุกๆปีคนสอบเลขมากกว่าฟิสิกส์ คงเป็นเพราะวิชามัน popular มากกว่ามั้ง บางคนก็ติดทั้งสองอย่าง แต่สุดท้ายต้องเลือกว่าจะเอาวิชาไหน เค้าก็มักจะไปเอาเลขกัน เพราะมันอาจจะท้าทายกว่า ถ้าติดตัวจริงไปแข่ง โอกาสได้เหรียญก็สูงกว่า (สมัยนั้น เลขได้เหรียญใหญ่ๆทุกปี ส่วนฟิสิกส์ใครได้เหรียญทองแดงก็โคตรเก่งแล้ว) ตอนนั้นผ่านรอบแรกดีใจใหญ่เลย แต่ก็ไม่มั่นใจอยู่ดีว่ากรูผ่านมาได้ไงวะ ไม่มั่นใจขนาดไปพนันกับเพื่อนว่าถ้ากรูผ่านรอบสอง จะเลี้ยงเพื่อนข้าวทั้งห้อง แต่ในใจลึกๆก็อยากผ่านอะนะ เนื่องจากรอบสองต้องมีสอบปฏิบัติด้วย ก็เลยไปขออาจารย์ใช้เครื่องมือทดลองต่างๆ แต่พอถึงวันสอบจริงก็ยังไม่มั่นใจอยู่ดี เพราะคนที่ผ่านเข้ารอบไป (50 คน) มันใช่หมูซะที่ไหน ระดับท็อปๆของแต่ละโรงเรียนทั้งนั้น พอวันสอบรอบสองจริง (50 คัดเอา 25) สอบข้อเขียนค่อนข้างโอเคเลย แต่สอบปฏิบัตินี่สั่นสุดๆ จำไม่ได้ว่ามีกี่ฐาน รู้แต่ว่าจบฐานนึง (ไม่กี่นาที) นี่ต้องวิ่งไปฉี่ทุกครั้ง ตื่นเต้นสุดๆ สอบเสร็จก็ไม่มั่นใจว่าจะผ่านหรอกนะ แต่แล้วก็ผ่านมาจนได้ (ยังไง) กลับไปโรงเรียน พอรู้ผลนี่ยืดสุดๆ เพราะเป็นตัวแทนโรงเรียนคนเดียวที่ผ่านวิชานั้น (มีเพื่อน, รุ่นพี่อีก 3-4 คนผ่านในวิชาอื่น) แต่ก็เถอะนะ 'พลังอันยิ่งใหญ่มาพร้อมกับความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่' แล้วกรูเนี่ยตัวใหญ่จริง แต่พลังนิดเดียวจะไปสู้เค้าได้ไงว้า สอบ ent ก็จะสอบ (ตอนนั้นสอบเทียบ กะ ent ม.5 อยู่แล้ว) นี่ต้องมานั่งปวดหัวกับฟิสิกส์อีก ทำไงดี สอบ ent รอบแรก(เดือนตุลา) ก็เลยตั้งใจต้องทำให้ดีไปเลยกับวิชาหลัก เพราะหลังจากนั้นต้องเข้าค่ายโอฯ ซึ่งจะเรียกเข้าค่ายเป็นระยะ กินเวลาตั้งแต่ตุลาถึงมีนา-เมษา ก็เลยต้องทำให้ดี เพราะต่อไปกรูจะไม่มาอ่านแล้วเลขเลิข เคมงเคมีเนี่ย (ส่งผลให้เทอมสุดท้ายเกรด drop อย่างมากในหลายๆวิชา) ฟิสิกส์ในโอลิมปิกก็จะเป็นฟิสิกส์ในมหาลัยปี 1 นั่นแหละ เน้นการ apply เอา calculus มาใช้อย่างมาก ซึ่งถ้าไม่เข้าใจ รู้แต่สูตรเนี่ย พูดตรงๆก็คือ ไปไม่เป็นแน่นอน หลักการต้องแม่น ตอนนั้นพูดตรงๆว่าผมก็แม่นจริงๆอยู่บางเรื่อง บางเรื่องก็ไม่แม่น อย่าง relativity เงี้ย ตอนนั้นยังสงสัยอยู่เลยว่าทำไมแสงต้องความเร็วคงที่ในทุกกรอบอ้างอิง แล้วโจทย์ที่ให้ทำก็ apply สุดๆ ก็ยอมรับว่ามีปัญหาในบางเรื่องเหมือนกัน แต่สุดท้ายก็เข้ารอบลึกๆไปได้อะนะครับ แต่จะสุดที่ไหนเนี่ยไม่บอกละกัน นี่ก็คือประสบการณ์กับฟิสิกส์ของผม ส่วนเรื่อง admission เอาเป็นว่าถ้ามาเริ่มต้นถามเอาตอนนี้ ผมว่าออกจะช้าไปสักหน่อย อย่างที่ผมบอกคือ เริ่มต้นดีมีชัยไปกว่าครึ่ง แต่มันก็ยังมีอีกตั้งครึ่งให้เก็บเกี่ยวอะนะ ในความเห็นแบบผมก็คือ การทำโจทย์เยอะๆ ไม่ได้ทำให้เข้าใจมากขึ้น เป็นแต่วิธีการที่ทำให้มั่นใจมากขึ้นเท่านั้น (ประมาณว่าคนอื่นเค้าทำโจทย์ กรูก็ทำเหมือนกัน ดังนั้นยังไงๆกรูก็ไม่เสียเปรียบ) แต่ที่จะทำให้ได้เปรียบคนอื่นๆก็คือความเข้าใจอย่างถ่องแท้ในวิชานั้นๆต่างหาก ซึ่งจริงๆแล้วผมว่ามันก็ต้องใช้เวลาเหมือนกัน ถ้าเรียนไปในระดับสูงๆแล้วจะพบว่า โจทย์หรือปัญหาบางข้อบางทีก็นั่งคิดนอนคิดกันเป็นวันๆ หรือเป็นสัปดาห์ๆก็มี กว่าจะได้หนทางที่ถูกต้องเพื่อไปแก้ปัญหา จากประสบการณ์ผม ถ้าต้องการ 'ความเข้าใจอย่างแท้จริง' ก็ควรจะต้องไปถาม 'ผู้รู้ที่แท้จริง' ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับว่าจะหาได้ยังไงล่ะครับ อย่างสมัยผม ฟิสิกส์ก็ต้องไปถามอ.มหาลัยที่มาสอนให้ในค่าย เพราะที่โรงเรียนคงไม่มีใครตอบได้ เพราะมัน advance สุดๆ แต่อย่างชีวะผมก็ต้องไปถามเพื่อนที่เชี่ยวชาญกว่า หรือถามอ.ที่โรงเรียนที่รู้มากกว่านั่นแหละครับ ถ้าหลักการถูก ก็ทำข้อสอบถูกแน่นอน (ยกเว้นเงอะงะคำนวณเลขผิด) ส่วนการทำโจทย์ก็สำคัญในแง่ความมั่นใจและ speed การทำ สรุป ถ้าสงสัยในหลักการอะไร ผมแนะนำให้ไปถามเพื่อนที่เก่งกว่า หรือไม่ก็อาจารย์ครับ เนี่ยแหละครับวิธีง่ายๆในการเช็คความเข้าใจ ส่วนเทคนิคการทำโจทย์ ก็แล้วแต่ว่าสถาบันกวดวิชานั้นๆสอนอะไรมา ก็ทำไปตามนั้นก็แล้วกัน จากคุณ : Lueng - [ 29 เม.ย. 50 02:37:44 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อย่าซีเรียสกับมันจนเกินไปครับ.... เราตั้งเป้าหมายให้ตัวเองและมุ่งมั่นกันมัน เป็นสิ่งที่ดี แต่อย่าให้มันกดดันเราจนเลยเถิดไปว่า "กรูจะต้องได้ฟิสิกส์ 100 เต็มเท่านั้น อย่างอื่นไม่สน" (ศัพท์สมัยเอนท์ระบบก่อนหน้าโอเนท-เอเนท) มีคำพูดนึงของอ.สอนพิเศษฟิสิกส์ที่ผมเรียนด้วยและนับถือท่านมากเลย ท่านบอกว่า "ฟิสิกส์คือความเข้าใจ" และ "สูตรต่างๆไม่ได้ลอยลงมาจากบนฟ้า" ถ้ามองฟิสิกส์ให้เป็นสัจธรรมของโลกแล้วเข้าใจมันได้ เราก็พิชิตมันได้แล้ว.... ลองทำความเข้าใจคำว่า "ทุกอย่างในโลกถูกกำหนดด้วยฟิสิกส์" ดูครับ ทั้งการเดิน-วิ่ง, การออกแรงยกของ, รถที่วิ่งอยู่ในทุกวันนี้, เครื่องใช้ไฟฟ้า และอื่นๆ ทุกอย่างที่เราเห็นอยู่จริงๆนั่นแหละครับ ... มันใช้กฏทางฟิสิกส์อธิบายได้หมด ตัวอย่างเช่น การที่เราเดินโดยจับเวลาว่า 1 ชม.เราเดินได้กี่กิโลเมตร ก็เท่ากับเรารู้ความเร็ว, ความเร่งของเราแล้ว แล้วเราจะไปคิดต่อว่าถ้า 3,4,5 ชม.ล่ะ เราจะเดินได้กี่กม. มันก็ไม่ได้ยากเย็นอะไร .... เห็นไหมว่าหัวข้อ "การเคลื่อนที่แบบเส้นตรง" มันก็แทบจะหมดแล้ว เชื่อไหมครับว่าโจทย์การเคลื่อนที่เส้นตรงระดับมัธยมประมาณค่อนนึง ไม่ต้องใช้สูตร แค่วาดกราฟการเคลื่อนที่+หาพท.กราฟเป็นก็หาคำตอบได้แล้ว (อันนี้แนะเทคนิคครับ วาดกราฟหาคำตอบได้เร็วกว่าใส่สูตรครับ) แล้วก็อีกอย่างนึงที่เห็นว่าเดี๋ยวนี้นิยมผิดๆกันไปก็คือ "สูตร" ครับ บางที่นี่สูตรสารพัดเยอะแยะมากมายไปหมด (Nxx Physics) ซึ่งผมก็เห็นเพื่อนผมบางคนที่ไปเรียนมามันก็ท่องเอาๆ ท่องแบบนกแก้วนกขุนทอง ไม่ได้ทำความเข้าใจกับสูตรที่มีมาเลยว่ามันถูกพิสูจน์มาจากอะไร สูตรลัดแทบจะทุกอันเกิดจากการที่ทำการพิสูจน์สูตรพื้นฐานด้วยการแยกกรณี ว่าถ้ากรณีที่ 1 - พบว่าตัวแปรนี้คงที่ ไม่ต้องเอามาคิดก็ได้ ก็ตัดตัวแปรนี้ทิ้งไป กรณีที่ 2 - พบว่าตัวแปรอีกตัวคงที่แทน ก็ตัดตัวนี้แทน แล้วทีนี้ พอท่องกันแบบนกแก้วนกขุนทอง ก็เลยเอาไปใช้กันแบบมั่วๆ (จริงๆในหนังสือก็มีเขียนอธิบายแต่ละสูตรเอาไว้นะ เคยแอบอ่านของเพื่อน แต่บางคนขี้เกียจอ่าน หวังเล่นทางลัดคือเปิดสูตรแล้วทำโจทย์เลย ผลก็คือเจ๊งสิครับ) แต่สูตรลัดก็ไม่ใช่ว่าไม่ดีนะครับ .... แต่มันจะดีต่อเมื่อเราเข้าใจในพื้นฐานของมัน เข้าใจในตัวแปรแต่ละตัวว่ามันมีผลต่อสูตรอย่างไรอย่างถ่องแท้ แล้วเราสามารถวิเคราะห์โจทย์ได้แตก, สังเคราะห์ข้อมูลที่ต้องการเพิ่มจากข้อมูลเท่าที่โจทย์มีได้ ถ้าเราสามารถทำได้ถึงระดับนี้ การใช้สูตรลัดก็จะช่วยย่นเวลาในการทำข้อสอบไปได้ครับ บ่นมาซะยาว.....สรุปเป็นลำดับคร่าวๆละกันครับ 0. (pre step) ฝึกตัวเองให้พยายามมองทุกอย่างที่เห็นโยงเข้ากับเรื่องฟิสิกส์ให้ได้     ข้อนี้สำคัญครับ ถ้ามองแล้วโยงเข้ากับเรื่องฟิสิกส์ได้ เหมือนว่าเราเข้าใจไปครึ่งนึงแล้ว 1. อ่านทฤษฎี และตีมันให้แตกว่าบทนี้เค้าต้องการจะสอนอะไร มีลักษณะกรณีไหนบ้าง แยกประเด็นของเนื้อหาให้ชัดเจนอย่าตีกัน 2. ดูสูตรพื้นฐานทีละอัน แล้วก็ลองนั่งนึกตามว่าทำไมสูตรมันต้องเป็นแบบนี้ (ยกเว้นบางอันที่มันเป็นนิยามจริงก็ปล่อยไป) 3. ลองผสมสูตรดูว่าอันไหนมันเอามาแทนกันได้บ้าง แล้วสูตรไหนจะเชื่อมโยงต่อไปสูตรไหนได้ (ก็คือพิสูจน์สูตรนั่นแหละ) 4. ลองทำโจทย์ดู แต่ทำไม่ได้อย่าเปิดเฉลยนะครับ พยายามนั่งนึกไปเรื่อยๆว่ามันจะมีทางไหนบ้างที่เราจะหาคำตอบได้    แล้วพอหาคำตอบได้ค่อยดูเฉลย ถ้าผิดก็ค่อยมาวิเคราะห์เฉลยว่าเราผิดเพราะอะไร แล้วมันจริงไหม   (อย่าเชื่อเฉลยทั้งหมดครับ หนังสือเฉลยผิดมีเยอะแยะ ใช้วิจารณญาณของเราควบคู่ไปด้วย เฉลยเอนท์ของกระทรวงฯเฉลยผิดก็ยังเคยมีเลย) 5. ทำวน loop 1-4 ไปเรื่อยๆในแต่ละเนื้อหาครับ อย่าลืมนะว่าสิ่งสำคัญสุดของฟิสิกส์คือ "ความเข้าใจ" ครับ ไม่ใช่ท่องจำสูตรเป็นนกแก้วนกขุนทอง ถือโอกาสแนะนำเลยละกัน ถ้าน้องอยู่ฝั่งธนฯลองไปเรียนกับอาจารย์ไพดูครับ อ.ท่านสอนฟิสิกส์ให้ใช้ความเข้าใจจริงๆในทุกเนื้อหา แล้วก็บรรยากาศที่เรียนเป็นกันเอง ได้เรียนสด ไม่เข้าใจตรงไหนดิ่งไปถามได้ตลอดเลย ป.ล. อย่าท้อครับ ตอนแรกอาจจะประสบปัญหากับข้อ 0 และข้อ 2,3 แต่ถ้าเราเคลียร์ตรงนี้ได้....เราก็ไม่ต้องกลัวอะไรแล้วครับ ป.ล.2 ถ้าเราเข้าใจหลักของฟิสิกส์จริงๆ มันจะสนุกมากครับ เพราะมันจะไม่ใช่แค่วิชาท่องสูตร-แทนค่าแล้ว ป.ล.3 เชื่อปะว่าตอนสอบเอนท์อะ พี่ฟังพวกเรื่องทั่วๆไปที่คนรอบข้างพูดเข้าหูมา แล้วสูตรฟิสิกส์+เนื้อหาที่เกี่ยวผุดขึ้นมาในหัวทันที         ว่าไอ้เรื่องที่เค้าพูดๆกันน่ะ มันคือฟิสิกส์เรื่องอะไร แล้วมันเป้นยังไง เรียกว่าเห็นอะไรเป็นฟิสิกส์ไปหมดเลย         แต่ตอนนี้โยนทิ้งน้ำไปหมดแล้ว เพราะไม่ได้ใช้ต่อตอนเรียนมหาลัย (ก็เรียน Com-Sci นี่หว่า - -") ป.ล.4 โชคดีเน้อ....ไม่ต้องเครียดจนเกินเหตุ เอนท์มันก็แค่ทางผ่านชีวิต มันไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 50 02:44:48 จากคุณ : Go-Kung - [ 29 เม.ย. 50 02:40:58 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แล้วก็อย่าไปกลัวครับ ความกลัวจะบั่นทอนกำลังใจ พยายามยิ้มให้กับปัญหา เวลาผมเจอโจทย์อะไรยากๆ ผมมักจะยิ้มรับไว้ก่อน ประมาณว่า เดี๋ยวกรูจะแก้ให้มรึงดู อย่างเวลาเรียนเมือกนอกเนี่ย เค้าจะมี TA (teaching assistant) ไว้ให้บริการถามได้ทุกเรื่อง นักเรียนบางคนที่แก้โจทย์ไม่ออก บางทีก็แอบไปขอ hint จาก TA ซึ่งบางทีก็ใจอ่อนให้มาก็มี แต่ผมก็ไม่เคยใช้บริการ TA ถึงจะนั่งคิดนอนคิดเป็นวันๆ เป็นสัปดาห์ แต่ก็คิดออกเหมือนกัน ถึงจะใช้เวลามากกว่าแต่ความภูมิใจมันต่างกันครับ (อันนี้คนละกรณีกับความเข้าใจนะ ถ้าไม่เข้าใจแนะนำให้ถามครับ แต่กับปัญหาจริง ไม่ว่าอะไรก็ตาม ผมแนะนำให้ลองทำลองคิดด้วยตัวเองก่อน ถ้าไม่ได้จริงๆ ค่อยพึ่งคนอื่น) จากคุณ : Lueng - [ 29 เม.ย. 50 02:49:23 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ถ้าเตรียมสอบadmissionน่ะ  ผมแนะนำจากประสบการณ์เรยครับ ฟิสิกส์ มปลาย   ไปทำโจทย์ให้ครบ10 ปี ย้อนหลัง เวลาทำให้ทำแบบวิธีเต็มน่ะครับ  วิธีลัดค่อยใช้เวลาสอบหรือเวลาชำนาญแล้ว ตอนผมสอบ ผมก็ทำแบบนี้   ผมไม่เคยเรียนพิเศษฟิสิกส์ ถ้าทำไม่ได้ก็เปิดดูเฉลย  แล้วพยายามทำความเข้าใจทุกบรรทัดให้ได้  แค่นี้  เต็มร้อย  ผมว่าได้80+ แน่นอน  ที่เหลือขึ้นอยู่กับดวงเวลาสอบ   ทำทันไหม  ปวดท้องใหม ส่วนฟิสิกส์มหาลัย   นี้ต้องไปเริ่มต้นใหม่หมด  เพราะจะมีแคลคูลัสมาผสมทุกเรื่อง  ฟิสิกส์ ม4-5-6 เรียนเทอมเดียวในมหาลัยแต่บรรเลงด้วยแคลคูลัส    ถ้าเบสิคเราแน่น  ก็ไม่มีปัญหาครับ โจทย์บางข้อตอนเรียนกลศาสตร์ เล่มmarion ผมใช้เวลาเกือบ2อาทิตย์ก็คิดไม่ได้    แต่คิดออกภายใน15นาทีตอนกำลังนั่ง....ในห้องน้ำ  ฮ่าๆๆ  อยู่ๆๆมันก็มา   คิดออกพอดีเรย จากคุณ : alphaX - [ 29 เม.ย. 50 04:31:01 ]

ความคิดเห็นที่ 19 จากเรปบน   สอนให้รู้ว่า   เรียนฟิสิกส์ต้องอดทน  และไม่ยอมแพ้ง่ายๆครับ คุณสมบัติการเรียนฟิสิกส์ที่ดี 1.ขยันทำโจทย์  โจทย์10ปี  ถ้าอ่านเนื้อหาจบแล้ว  ใช้เวลา2สัปดาห์เอง  วันละปี 2.อดทนต่อความยากและเวลาที่ใช้ทำโจทย์ 3.พยายามแม้มันจะยาก 4.มีความคิดสร้างสรร โจทย์ข้อเดียวมีวิธีหลายวิธี จากคุณ : alphaX - [ 29 เม.ย. 50 04:38:02 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านหนังสือเองทำโจทย์เองได้แล้วมั้งครับ มีหนังสือฟิสิกส์ของ สอวน ด้วยนี่ เคยอ่านยังครับ จากคุณ : Elrond - [ 29 เม.ย. 50 07:40:06 ]

ความคิดเห็นที่ 21 รู้สึกว่าคุณเคย post มาแล้วนะ ผมว่าถ้าคุณชอบพิสิกส์จริงๆ ไป ไฟฟ้า ดีกว่า แล้วมาลงวิชาภาค com ก็ได้ วิศวคอม มันไม่ค่อยได้ใช้ physics หรอก มี ดร ไทย คนนึงพูดว่า "เรียน Physics แล้วไม่ได้ทำ lab เหมือนไม่ได้เรียน" มี ดร ไทย อีกคนนึงพูดว่า core คือ 1.Classical Mechanics 2.Electromag 3.Quantum 4.Stat Mechanics มี ดร ไทย อีกคนนึงพูดว่า: 1.Quantum 2.Electromag 3.Classical Mechanics อันนี้ผมพูดเอง: Resnick Halliday เป็น std textbook สีสวยเชียว ไม่แพง ไปซื้ออ่านเล่มนั้นอาจทำให้ฮึดได้นะครับ เก็บไว้ใช้ได้ด้วย Diff Equa กับ Physics มันมาด้วยกันนะครับ แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 50 10:12:07 จากคุณ : 1 (น้องหมาตัวนั้น) - [ 29 เม.ย. 50 10:10:49 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เอ้า..รำลึกความหลังมั่ง อยากจะเตือน จขกท. ซะหน่อยว่า "ชีวิตวัยเรียนเนี่ยมันเป็นชีวิตของเด็ก เป็นช่วงชีวิตที่ควรจะจะสนุกสนาน ดังนั้น สนุกกับมันซะ"    ผมว่าแต่ละคนมีวิธีเรียนของตัวเองนะ อย่างผมนี่เกิดมาเป็นตัวขี้เกียจขนานแท้ ตั้งแต่เด็กจนจบม.3 ผมแทบไม่ทำการบ้านส่งเลย ไม่ทำรายงาน ถ้าเค้าไม่บังคับให้ผมซื้อสมุดของโรงเรียนเนี่ย ผมก้อว่าจะไม่ซื้ออะ เรียนในห้องผมก้อไม่จด    มีช่วงม.ต้นเนี่ยแหละ โดนตี โดนขู่ว่าจะติด ร. ติด 0 แถมทุกงานมีผลกับเกรดหมด ผมถึงเริ่มทำมั่ง(ทำมั่งจริงๆนะ) แต่สิ่งที่ทำให้ผมเรียนเกรดสามกว่ามาตลอดคือการฟัง  ตอนเรียนในห้องผมตั้งใจฟังมาก อ.เขียนโจทย์ตัวอย่างให้ดู ผมจะเริ่มทำไปพร้อมเค้าเลย แล้วดูว่าที่ทำไปนี่ถูกไม๊ พอไม่ถูก ผมจะข้องใจ "ตูผิดตรงไหนฟะ..แง่งงงง" ประมาณว่าโคตรจะหลงตัวเอง แต่ถ้ามันผิดผมก็ยอมรับนะว่าผมเข้าใจผิด ผมรู้สึกว่าถ้าเราผิดแล้วมันจะจำได้อะ     พอม.ปลายผมโดนแม่ข้อร้องแกมบังคับ(สีหน้าผิดหวังของแม่นี่ร้ายกาจมาก ผมต้องยอมทุกที) ให้เรียนพิเศษ ผมก้อเลยเลือก AP ที่สยามเพราะบรรยากาศมันดีน่านั่ง(แถมอ.หล่อขนาดนี้ สาวๆเรียนตรึมชัวร์ 555) ตอนเรียนก้อวิธีเดิม แต่แอดวานซ์มากขึ้น ผมพยายามทำให้เสร็จก่อนเค้าจะเริ่มเฉลยจะได้ฟังเค้าพูดด้วย ถึงจะถูกบังคับก้อเถอะ แต่ด้วยความงก จ่ายเงินแล้วต้องเรียนให้คุ้ม ค่าเรียนตั้งแพงง่ะ     ผมเรียนพิเศษแต่เฉพาะปิดเทอมอย่างเดียวเลย เพราะเปิดเทอมเรียนที่โรงเรียนก้อเหนื่อยพอแล้ว เสาร์อาทิตย์อยากอยู่บ้านเล่นเกมมั่งง่ะ จริงๆอยากออกไปเที่ยวกับเพื่อนด้วยแต่มันเรียนพิเศษกันหมด T_T     ผมเรียนด้วยวิธีนี้มาตลอด ยังไม่เคยมีเทอมไหนที่ผมส่งงานครบซักที ก้อมันขี้เกียจอะ ผมทำแต่อันที่อยากทำเท่านั้น และผมจะไม่ลอกด้วยเพราะไม่เชื่อมือคนอื่น แต่ผมก้อไม่เคยเรียนต่ำกว่าสามนะ แม้ว่าจะไม่ใกล้สี่ก้อเถอะ ..ทำไงได้ ไม่ค่อยส่งงานนี่หว่า 55 รู้ตัวๆ    เคยมีอาจารย์บอกผมว่า"อย่างเธอน่ะไม่ต้องเรียนรามก้อดีใจได้แล้ว" แหม่...เดี๋ยวก้อดูละกัน     พอถึงตอนเอ็นนี่ผมงดเล่นเกมตั้งแต่ต้นเทอมม.6 ไม่เล่นเลย ทำโจทย์ไปเรื่อย วันละวิชาตอนเย็น สี่ทุ่มนอน ช่วงนั้นเป็นสอบสองรอบแล้วผมเลยแบ่ง รอบแรก เอาสาม ฟิสิกส์ เลข อังกฤษ ที่เหลือไว้รอบหลัง พฐ.วิศวะเอาสองรอบเลย (สอบสองรอบดันได้เท่ากัน..เซ็งมาก)     ผมไม่เคยหยุดเรียนเพื่ออ่านหนังสือ ไม่อ่านตอนเรียน เพราะผมอยากฟังอาจารย์มากกว่า ผมชอบฟังคนอื่นเล่าเรื่องอะ ถ้าผมมีสมาธิผมจะจำมันได้นานเลย หนังบางเรื่องดูตั้งแต่เด็กๆยังจำได้อยู่เลย ผมทำของผมไปเงี้ยเรื่อยๆ จนสอบเอ็นท์     ปรากฏว่าผลสอบรอบแรก คะแนนรวมห้าวิชา ผมต่ำกว่าวิศวะ จุฬาฯ อยู่ 20 กว่าคะแนน เท่านั้นแหละคับ... .....เทอมสองผมเล่นเกมทุกวันเล้ย....แต่ก้ออ่านหนังสือด้วย แบ่งกัน แหม่ เผื่อได้เพิ่มอะ..งก ที่จะบอกก้อคือ.....     1.อย่าเครียดกับสิ่งที่เราชอบ เราชอบมัน มันต้องทำให้เรามีความสุขสิ     2.หาวิธีของตัวเองให้เจอ การเรียนไม่ใช่การอัดข้อความเข้าสมอง เราไม่ใช่เทป ถ้าเราเรียนรู้มันไปแล้ว เราสามารถแก้โจทย์ฟิสิกส์เมื่อไหร่ก้อได้ แบบที่เราขี่จักรยาน ถ้าทิ้งไปนานๆ อาจจะไม่คล่อง แต่มันจะไม่ลืมไปทั้งหมดหรอก จากคุณ : yo_neg - [ 29 เม.ย. 50 11:50:57 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่เคยเรียนพิเศษ สักวิชา ตั้งแต่ขึ้นม.สี่ แต่คะแนนทุกอย่างก็ไม่เลวร้ายอะไร.. ได้ สี่ ตลอด(วิชาฟิสิกส์ กะเลข  ผมอยู่ ร.ร. มหิดลวิทย์ ฮับ) ปัญหาที่เราเรียน กันเยอะแยะเพื่ออะไร... ที่จิง ประเด็นสำคัญที่ต้องเข้าใจในฟิสิกส์คือ........... ความเข้าใจ เข้าใจประเด็นสำคัญ สิ่งที่ต้องการสื่อออกมา เข้าใจธรรมชาติของมัน เข้าใจแล้ว... ทุกโจทย์ ทุกเข้ามันมีรากฐานเดียวกัน ถ้าเข้าใจจริง ๆ ถึงแนวคิด ไม่ต้องเรียน ไม่ต้องทำโจทย์มาก ก็เข้าใจครับ ยิ่งถ้าเรารักมัน เราจะยิ่ง happy ครับ ขอให้มีความสุขกับการคิดเลขครับ จากคุณ : handghost - [ 29 เม.ย. 50 12:18:32 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เราไม่ต้องซีเรียสจนเกินไปก็ได้ครับ ตั้งใจเรียนมาตลอดอย่างคุณนี่แสดงว่า คุณค่อนข้างพร้อมแล้วล่ะ เพียงแต่ต้องทบทวนบ้าง รร ผม อยู่ ตจว ไม่มีโอกาสได้เรียนพิเศษหลายสำนัก หรือว่า อ่านหนังสือแปลกๆมากมาย แต่เพื่อมผมมันก็ยังสอบติดคณะดังๆของประเทศได้ จะว่าเพื่อนมันเก่งเป็นวาสนามาก็ส่วนหนึ่ง แต่อีกอย่างผมคิดว่าเป็นเพราะัการสะสมเรียนรู้มาตลอดครับ  ผมจึงอยากบอกว่า ถ้าเราตั้งใจเรียนมาตลอด ก็ไม่ต้องซีเรียสจนเกินไปก็ได้ หรือถ้าคุณซีเรียสมากๆ ก็แบ่งไปซีเรียสวิชาอื่นๆบ้างก็ได้นะครับ รร ผมเรียนฟิสิกส์เรียงเนื้อหาไม่เหมือนกับ รร อื่นเท่าไร คือ ม.4จะเรียนกลศาสตร์จนจบ เคลื่อนที่แบบต่างๆ พอขึ้นม.5ก็จะเป็นคลื่น แสงเสียง ของแข็ง ของเหลว ไรงี้ ไปทั้งชั้นม.5เลยครับ ม.6 ก็มา อะตอม นิวเคลียร์ ตอนผมเรียนฟิสิกส์ผมก็ปลื้มวิชานี้มากๆเลยครับ  ยิ่งเจออาจารย์เจ๋งๆตอนม.4ด้วย ยิ่งชอบใหญ่เลย เทอมแรกก็โอเ้ค พอเทอมสองเนี่ย ชักจะตึงๆละ เรื่องการหมุนรึไงนี่แหละ แต่ผมก็ผ่านไปได้ ม.5 สบายเลย คิดว่าง่ายกว่า ม. 4 อีก ผมคิดว่ากลศาสตร์ยากสุดแล้วนะ  พอขึ้นม.6 นี่แทบไม่ได้ทำโจทย์ในเรื่องที่เรียนในห้องเลย เพราะต้องเตรียมสอบโควตา ซึ่งไม่ออกเนื้อหาเทอมนี้ แต่เนื้อหา ม. 6 นี่จะมีคอนเซปเล็กๆ แล้วก็จำสูตรสอบเลย ก็เลยโอเค รอดมาได้ แต่เพื่อนผมจะตกฟิสิกส์กันเยอะมากๆเลย ตอนม.6 เพราะจะไม่ตั้งใจเรียน บางคนก็สอบติดโควตาแล้วไม่อ่านหนังสืออะไรเลย ทั้งที่เนื้อหาส่วนนี้ เป็นเนื้อหาช่วยคะแนนเลยล่ะ อะตอมนิวเคลียร์เนี่ย ผมเอ็นท์ปีนี้ครับ คะแนนผมก็พอจะลุ้นวิศวะคอมฯจุฬาได้บ้าง แต่ผมได้พื้นฐานวิศวะ แค่ 56 แถมฟิสิกส์น่ะยังเดามาก  เหอๆ ไทยสังคม ช่วยเลย นะเนี่ย อย่าลืมอ่านวิชาอื่นบ้างนะครับ จากคุณ : ธัมมนันทิ - [ 29 เม.ย. 50 14:46:44 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ทำไมถึงอยากเรียนคอม ละ ต้องตอบโจทย์ข้อนี้ให้ได้ ถ้าตอบได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องเรียน วิศวคอม จุฬาฯ สำหรับสายคอมจะเรียนที่ไหน พี่ว่ามันก็เก่งเหมือนกัน ถ้าน้องชอบมันจริงๆ และตั้งใจ ดังนั้นถ้าไม่ติด จุฬาฯ ก็ไม่ต้องคิดมากครับ มีที่อื่นที่ดีเท่ากัน หรือ มากกว่าด้วยซ้ำ (เรื่องจริง) สถาบันไม่ได้ช่วยให้เราเก่งมากขึ้นหรอกครับ ตัวเราเองกับคนรอบข้างจะช่วยให้เราเก่งขึ้น และคำเตือน ถ้าน้องไม่ชอบ โปรแกรมมิ่งน้องจะไม่ชอบ วิศวคอม จุฬา ถ้าชอบเป็นจับต้องได้ เห็นของจริง พี่แนะนำ สถาบันเทคโนฯ ดีกว่า ^^ จากคุณ : KZ (KZi) - [ 29 เม.ย. 50 23:24:02 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จขกท. เครียดไปรึเปล่าคร้าบ ชีวิตน้องทำอะไรได้มากกว่านี้เยอะแยะเลยครับ ถ้าผมอยากจะบอกว่าผมไม่เคย ติว ในวิชาฟิสิกส์เลยจะเชื่อมั๊ย คืออาศัยที่เป็นเด็กค่ายโอลิมปิก เป็นฐานแล้วศึกษาด้วยตัวเอง  ไม่ซีเรียส กับมันมากมายครับ  เรียนเอาพอเป็นสุขก็พอครับ คะแนนที่ได้ตอนนั้นไม่มากครับ 85 คะแนน (อาจเป็นเพราะว่าเป็น นศ พสวท     ยังไงก็มีที่เรียน ป.ตรีต่อแน่นอน  เลยไม่อ่านซักกะตัวไปสอบ ตัวอย่างที่ไม่ดีนะครับ)         "จงอยู่เหนือมัน  อย่าให้ความกังวลมาครอบงำตัวคุณ" จากคุณ : joejo99 - [ 29 เม.ย. 50 23:30:46 ]

ความคิดเห็นที่ 27 มาดูผู้ร่วมชะตากรรม เราก็ชอบฟิสิกสและก็อยากเรียนวิศวะ อยากเป็นวิศวะ เหมือนกัน และก็ได้ฟิสิกส์เกรด 3 มาตอนม.5เทอม 1 ทั้งที่เราหวังว่าจะได้ซัก 90+ สำหรับเรา บางทีความคาดหวังมันก็มาพร้อมกับความประมาท มาเทอม 2 ก็เลยทำตัวสบายๆ ก็กลับมา 4 เหมือนเดิมแต่ก็ไม่ถึง 90 แต่เราก็รู้สึกโอเคกับมันแล้วหละ เพราะวิชาอื่นก็ทำได้ดี ยกเว้นชีวะเกือบ 2 แหนะ 555+ อย่าเครียดมากนะจะบอกให้ มันจะลดทอนความสามารถของเราลง เป็นกำลังใจให้ แล้วเจอกันที่จุฬา ^^ (ถ้าเข้าได้นะ) จากคุณ : Necrolyze - [ 2 พ.ค. 50 00:40:53 ]