มันไม่ตรงกับหว้ากอนะครับ.....แต่ผมไม่ค่อยได้ไปที่อื่นบ่อยนัก
มีความรู้สึกว่าหลังจากเลิกกันก็ไม่ค่อยได้คุยสักเท่าไหร่..แต่เมื่อผ่านไปประมาณ 3 ปี เรากลับมาคุยกันเบอร์โทรศํพท์ที่ลบทิ้งไปแล้ว แต่เมื่อเค้าโทรมามันจำได้ครับ...ติดอยู่ในใจตลอด เลยคุยแล้วก็คุย เค้าก็มาบอกว่า....เค้าจะแต่งงานให้ผมไปงานด้วย (เมื่อ 2 ปีที่แล้ว) ผมก็ไปงานแต่งแล้วก็อวยพรใหเค้าโชคดี หลังจากนั้นเราก็ยังคุยกันเรื่อยมา ผมยังถามเลยว่า แฟน(สามี) ไม่หึงหรอแล้วรู้ไหมว่าใคร..เค้าบอกรู้ว่าแฟนเก่า
ส่วนของผมเอง เมื่อปีที่แล้วต้องนอน รพ. แล้วก็ภรรยาไปเฝ้า ผมหลับเพราะฤทธิ์ยาแล้วเค้าก็โทรหาผม มาบอกภรรยาผมว่า ดูแลผมดีๆหล่ะแล้วให้ภรรยาผมพักผ่อนด้วยเพราะผมอยู่ รพ. ไม่ต้องไปทำงาน....ภรรยาผมก็ไม่ว่าอะไร
ผมกับว่าตอนนี้ความรู้สึกเราทั้งสองคน มีความสุขมาก เหมือนกับเพิ่งคบกันใหม่ ๆ มีอะไรเราคุยกันได้ทุกเรื่อง จนบางครั้งถามกันเล่น ๆ ว่า...ถ้าเรากลับมาคบกันอีกครั้งดีไหม.....แต่ก็ดรที่เราก็บอกกันว่าเรามีครอบครัวกันแล้วไม่อยากทำให้ครอบครัวของเราแตกแยก อยู่เป็นเพื่อนกันอย่างนี้ดีกว่า
พอดีอ่านกระทู้แรกแล้วมันโดนใจเลยขอแตกกระทู้นะครับ.....ไม่ใช่วิทยาศาสตร์ก็ขอโทษด้วยครับ ;)
จากคุณ :
@Server ! maN@
- [
28 พ.ค. 50 16:08:53
]