เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อวานตอนเย็นครับ
ผมไปบ้านย่าที่อยู่ต่างจังหวัด เพื่อเยี่ยมท่านตามปกติ คือ เสาร์เว้นเสาร์
ถ้าไม่มีโปรแกรมพาท่านไปเที่ยวไหน ตอนบ่ายผมก็จะนอนกลางวันที่บ้านท่าน
ทีนี้เรื่องมันก็มีอยู่ว่า
..
ห้องที่ผมนอนนั้นเป็นห้องของอาผม อยู่ชั้นสามของบ้านสี่ชั้น ผมตื่นขึ้นมาประมาณ 4 โมงเย็น (ไม่แน่ใจ เพราะไม่ได้ดูนาฬิกา แต่กะเอาคร่าวๆ)
ผมออกจากห้อง ก็เปิดประตูแล้วก้าวออกมา ผมใช้มือผลักบานประตูให้ปิดโดยไม่ได้หันหลังไปมองตามความเคยชิน (เพราะที่บ้านผม พอผลักแล้วบานประตูมันจะปิดเอง ไม่ต้องมอง แค่ได้ยินเสียง แต๊ก
ก็แปลว่าปิดสนิทแล้ว)
แต่ประตูที่บ้านย่าไม่เหมือนที่บ้านผม พอไม่ได้ยินเสียงบานประตูปิด ผมก็เลยหันกลับมา ตั้งใจจะปิดให้สนิท แต่
ขา
ขาคนครับ
ผมช็อคที่เห็นขาคนถูกบานประตูหนีบไว้ มันก็เลยปิดไม่ได้
ตามสัญชาตญาณของผม จึงเปิดบานประตูอ้าออก โดยไม่ทันได้คิดอะไร ทั้งที่ตกใจมากๆ
แล้วผมก็ต้องตกใจกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า เพราะเจ้าของขาข้างนั้น นั่งอยู่บนพื้น มันเป็นผู้ชาย ใส่เสื้อยืดสีส้มขลิบขาว กางเกงยีนส์ขายาวเหมือนผมเปี๊ยบ
.ที่สำคัญ หน้าตามันก็เหมือนผมด้วย!!!
ผมช็อคซ้ำสอง
แล้วเจ้าร่างที่เหมือนผมเปี๊ยบมันก็ลุกขึ้น ไม่พูดอะไร หน้าตามันเหมือนกลัวผมด้วยซ้ำ
แล้วมันก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งออกจากห้องไปตามทางเดิน
ผมยังยืนช็อคอยู่ที่เดิม แล้วห้องข้างๆ ซึ่งเป็นห้องของอาอีกคนของผม (ผมมีอา 2 คนครับ) ก็เปิดออก อา 2 คนนี้ มองเห็นผมกับเจ้าร่างลึกลับที่เหมือนผมเปี๊ยบนี่ด้วย ก็เลยยืนอ้าปากค้างทั้งคู่ ปล่อยให้เจ้าร่างลึกลับนั่นวิ่งลงบันไดไปชั้นล่าง โดยไม่มีใครติดตาม
จนกระทั่งอาผมโวยวายขึ้น ว่าเมื่อกี้ใคร? ทำไมเหมือนผม?
ผมเองก็งงไปหมด ตอบไม่ถูก ผมไม่มีฝาแฝดนะครับ แม่ผมเสียก่อนที่ผมจะอายุได้ขวบเสียอีก
แล้วไอ้คนที่เหมือนผมเปี๊ยบนั่นใคร?
ถ้าผมเห็นคนเดียว ผมคงคิดว่าตัวเองตาฝาด หรือจิตหลอน แต่นี่อาผมอีกสองคนก็เห็นมันด้วยเหมือนกัน
พอตั้งสติได้ ผมก็รีบวิ่งลงไปข้างล่าง แต่ไม่เจอเจ้านั่น พ่อผมกับย่าผม คนหนึ่งนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ คนหนึ่งนั่งกินลิ้นจี่ ไม่ได้มีทีท่าผิดปกติอะไร
จากนั้น อาทั้งสองคนก็ตามผมลงมา แล้วเล่าเรื่องเมื่อครู่ให้พ่อผมฟัง พ่อผมบอกว่า ตาฝาด แล้วไม่สนใจอะไรอีก
ส่วนผมเองก็ไม่มีคำอธิบายใดๆเช่นกันครับ
ก็เลยมาตั้งกระทู้ถามคนที่นี่ว่า เจ้าร่างที่เหมือนผมเปี๊ยบนั่น มันคืออะไร แล้วผมควรจะทำอย่างไรต่อไปดี
ไม่กล้าปรึกษาเพื่อนครับ กลัวมันหาว่า บ้า
ที่เล่ามาทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริงครับ อาผมทั้งสองคนก็เห็นเหตุการณ์ด้วย
ช่วยหน่อยนะครับ อย่าเห็นว่าเป็นเรื่องโกหก หรือโรคจิตเลย ถ้าใครไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้เข้ากับตัวเองคงไม่เชื่อแน่ ที่สำคัญ อีก 2 อาทิตย์ของหน้า ผมคงไม่กล้าไปบ้านย่าแล้วล่ะครับ
จากคุณ :
ผู้ชายเสื้อสีส้ม
- [
24 มิ.ย. 50 15:52:14
A:203.113.67.70 X: TicketID:147494
]