PANTIP.COM : X5602953 เสปรย์พริกไทยไว้ป้องกันตัวหาซื้อได้ที่ไหนบ้างครับ? []

ความคิดเห็นที่ 13

(ฝนยังคงตกมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา เจไดหนุ่มรีบเร่งฝีเท้าเดินฝ่าความมืดมิดออกมาจากโกดังซึ่งได้ส่งแผนที่ให้จขกท. จากนั้นจึงเดินลัดเลาะออกตรอกซอกซอยไปทั่ว)

จ๋อม..แจ๋ม ตึก..ตั่ก(แอ่งน้ำสกปรกกะเด็นเจิ่งนอง)

จ๋อม..แจ๋ม ตึก..ตั่ก(น้ำฝนโปรยปรายไปทั่วบริเวณที่ฝีเท้าของเจไดหนุ่มตัดผ่านไป)

กึก... (เจไดหนุ่มหยุดเดินดังกึก เสียงตึก..ตั่กที่เป็นเงาตามตัวก็หยุดลงด้วย เขารีบหันหลังกลับไปพบชายประหลาดในชุดกันฝนสีดำยืนอยู่ห่างๆประมาณ10เมตร)

ขวับ..ตึก..ตั่ก..ตึก..ตั่ก..จ๋อม..แจ๋ม(เจไดหนุ่มไม่กล่าวอารัมภบทรีบหันหลังแล้วออกเดินอย่างรวดเร็ว แต่เสียงฝีเท้าคู่นั้นก็ยังเดินไล่มาด้วยความเร็วที่ไล่เลี่ยกัน)

(แม้อากาศจะเย็นเฉียบด้วยเม็ดฝนแต่เหงื่อกาฬเม็ดโป้งๆกลับหลั่งไหลออกมาจากทุกรูขุมขนของเจไดหนุ่ม)

ควับ..แซ่ก..แซ่ก(มืออันหยาบกร้านค่อยๆเลื่อนลงไปแตะที่ขวดเสปรย์พริกไทยซึ่งซ่อนอยู่ในเสื้อคลุม) "เข้ามาเลยไอ้โจรชั่ว เดี๋ยวแกได้ไปพบช่างทำลูกตาเทียมแน่" (เจไดหนุ่มคิดอย่างยิ้มกระหย่อง)

ตึก................ตัก..................ตึก....................ตัก(เขาเริ่มชะลอฝีเท้าลงแลรู้สึกว่าชายลึกลับจะย่นระยะเข้ามาใกล้เข้า ใกล้เข้า)

แฮ่ก..แฮ่ก...แฮ่ก(เจไดหนุ่มหายใจหอบถี่มือชื้นไปด้วยเหงื่อ สายฝนยังคงตกมาอย่างบ้าคลั่ง)

จ๋อม.แจ๋ม.จ๋อม.แจ๋ม(จากเสียงเขารู้ว่าชายประหลาดย่นระยะมาจนจะหายใจรดต้นคอเขาแล้ว)

ฟืด...ฟาด(ลมหายใจของมันส่งกลิ่นเหม็นหืนเหมือนซากสัตว์ แลเสียงหายใจนั้นเล่าก็เย็นยะเยือกอย่างกับเสียงของวิญญาณ)

กึก..ควับ.."กินนี่ซ้า~~~~~ไอ้บ้าเอ้ยยยยยยยยย" ฟรืด..ฟู่ววววววววววววววว..

(เจไดหนุ่มหยุดอย่างกระทันหันแลหันหลังไปประจันหน้า พร้อมฉีดเสปรย์พริกไทยไปที่ใบหน้าชายลึกลับอย่างเต็มสตรีมไม่มียั้งมือ)

ฟู่วววววววว...ฟรี๊ด..ฟรี๊ด..ฟรี๊ด(สเปรย์ถูกฉีดฝ่าสายฝนจนหมดกระป๋อง)

"หึ..หึ..ฮ้า..ฮ่าๆๆๆๆ เป็นไงวะ!!โดนทีถึงกับยืนอึ้งจนทำอะไรไม่ถูกเลยรึ รับรสชาติของความเจ็บปวดไว้ซะไอ้บ้าเอ้ย"(เจไดหนุ่มกล่าวอย่างเหยียดหยามแต่ทว่า...)

หนืด..หนุบ..หนับ(เสียงเหมือนของเหลวดังมาจากใบหน้าใต้ผ้าคลุมนั้นพร้อมด้วยเสียงอันตื่นตระหนกของเจไดหนุ่ม)

เฮ้ย!!..กะ..แกมัน..ปะ..เป็นไปไม่ได้..เราทำลายแกไปแล้วนี่..เป็นไปไม่ได้..นะ..นี่มัน..กะ..แกกลายเป็นตัวอาไรกันว้า...ไอ้บ้าเอ้ยยยยยยย

พรวด!!!..หนืด..หนุบ..หนับ..(เงาทะมึนของวัตถุประหลาดพุ่งจากใต้ผ้าคลุมของชายลึกลับมาที่เบื้องหน้าเจไดหนุ่ม)

ว้ากกกกกกกก...จ้ากกกกกกกกก...อ้ากกกกกกกกก..โครม คราม กึง กัง ตุบ เพล้ง

(ตามติดด้วยเสียงของเจไดหนุ่มกรีดร้องอย่างโหยหวนเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะเป็นเสียงของถังขยะแลกล่องลังในบริเวณนั้นล้มระเนระนาด จากนั้นสรรพเสียงทุถกอย่างจึงเงียบหายไปเหลือไว้แต่เสียงสายฝนที่โปรยปราย)

เช้าวันต่อมา "รองศาตราจารย์ด็อกเตอร์เจไดหนุ่ม" ปรากฏตัวอีกครั้งที่ประตูทางเข้าสู่ห้องทดลองลับของ"โครงการพัฒนาอาวุธชีวภาพจากสิ่งมีชีวิต" ซึ่งเป็นโปรเจคลับของทางกองทัพ

"สวัสดีครับด็อกเตอร์หนุ่ม แหม..มาแต่หัววันเชียว แล้วนี่วันนี้จะเข้าไปถึงเขตไหนครับ" (ทหารรักษาความปลอดภัยพร้อมอาวุธเต็มพิกัดในชุดพรางสีเทาเอ่ยปากถามเจไดหนุ่มอย่างเป็นกันเอง)

"ผะ..ผม..จะไป..ทะ..ที่เขต5ระดับกักกันสูงสุด..แว่บ.." (เจไดหนุ่มกล่าวเสียงประหลาดแลยื่นบัตรผ่านให้ทหารยามไปแสกน)

(ทหารยามคนดังกล่าวสะอึกเล็กน้อยเมื่อคิดว่าตนเองพึ่งเห็นแววตาของ"ด็อกเตอร์เจไดหนุ่ม"เปลี่ยนเป็นสีเขียวแว่บนึง)

"เอ่อ..สงสัยกูคงนอนดึกแน่ปรกติแล้วตาเขาก็เป็นสีน้ำตาลนี่หว่า"(เมื่อทหารยามมองอีกทีตาของเจไดเป็นสีน้ำตาลดังปรกติจริงๆ)

"เอาล่ะไม่มีอะไรครับผ่านได้" "เฮ้..พวกเราเปิดทางให้ด็อกเตอร์หน่อยเขตกักกันระดับห้า ย้ำ เขตกักกันระดับห้า"

(กล่าวจบประตูเหล็กนิรภัยบานเขื่องก็เปิดออกพร้อมกันทีเดียวสามชั้น พร้อมๆกับที่ปืนกลอัตโนมัติบนกำแพงก็หยุดการทำงานลงชั่วคราว)

แซ่ก..แซ่ก..หนืด..หนุบ..หนับ!!!!!

(เมื่อพ้นกลุ่มทหารยามใบหน้าของด็อกเตอร์ก็เริ่มบิดเบี้ยวไป มีน้ำหนืดๆสีเขียวไหลย้อยมาจากลูกตา พร้อมๆกับที่บริเวณคอมีก้อนเนื้อแปลกๆเต้นตุบๆอยู่อย่างเป็นจังหวะเหมือนกับมันรอคอย...รอคอยเวลาที่ใกล้จะมาถึง)

(May the Spoil be with you)
ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน
แก้ไขเมื่อ 13 ก.ค. 50 00:26:46

จากคุณ : เจไดหนุ่ม - [ 13 ก.ค. 50 00:20:02 ]