PANTIP.COM : X5615555 +++++B2 นี่ USA ยังใช้ประจำการอยู่รึเปล่าครับ+++++{แตกประเด็นจาก X5597466} [วิศวกรรมและเทคโนโลยี]

ความคิดเห็นที่ 12

เห็นสเปครวมถึงความสามารถกับรูปร่างอันเย้ายวนแล้วมันน่าหลงไหลชวนควบมากกครับ...เอาล่ะ ถ้าอย่างงั้นต้อง...

(เจไดหนุ่มกล่าวพลางขึ้นขับยาน"เจไดสตาร์ไฟท์เตอร์" พร้อมตั้งระบบให้เบนหัวมุ่งตรงไปยัง"ฐานทัพไวท์แมน"แห่งมลรัฐมิซซูรี่ประเทศสหรัฐอเมริกาดินแดนอเมริกันชนคนมะกันทันที)

ฟู่มๆๆ..แคร่ก..แคร่ก ตุ้บ! (หลังใช้เวลาพอสมควรยานของเจไกหนุ่มก็มาลงจอดที่ด้านนอกฐานทัพอย่างเงียบเชียบ ด้วยระบบพรางตัวชั้นเลิศทำให้แม้แต่เรดาห์ของฐานก็ล่วงรู้ถึงการมาเยือนของเจไดหนุ่มไม่ได้)

(ฟ้าเริ่มมืดแล้วเป็นเวลาหัวค่ำพอดี หลังลงจอดเจไดหนุ่มเดินดุ่ยๆมุ่งตรงไปที่จุดตรวจสอบหน้าฐานทันที ณ บริเวณนั้นทหารยามสี่คนพร้อมอาวุธครบมือสังเกตุเห็นการมาของอัศวินเจไดที่ไม่ได้รับเชิญ)

"ฟรีซซซ..สต็อป อยู่กับที่ตรงนั้นแหละคนแปลกหน้า" (ทหารยามผิวดำออกคำสั่งเฉียบขาดพร้อมเล็งปืนเอ็ม16เอ2มาที่เจไดหนุ่ม ทหารอีก3คนที่เหลือกรูกันมาแทบจะทันที)

ที่นี่เป็นเขตหวงห้ามของกองทัพกลางค่ำกลางคืนแบบนี้แล้วมาทำอะไรที่นี่ครับ ดูจากเครื่องแต่งกายแล้วข้าว่าเอ็งต้องไปงานฮาโลวีนแล้วล่ะเพื่อน รีบหันหลังกลับแล้วออกจากบริเวณนี้ไปโดยดีก่อนที่ข้าจะวิทยุเรียกคนมาจับเอ็งเข้าคุกขี้ไก่ (ทหารยามผิวดำพล่ามออกคำสั่งอย่างเฉียบขาด)

"..อืม..ข้าต้องการไปยังห้องนักบิน จงนำทางข้าไปบัดเดี๋ยวนี้"..วูบ.. (เจไดหนุ่มกล่าวเสียงเย็นยะเยือกพลางโบกมือคราหนึ่ง)

"ท่านต้องการไปยังห้องนักบิน เชิญครับเชิญครับ ตามมาทางนี้" (ทหารยามทั้งสี่คนพูดขึ้นมาแทบจะพร้อมกันเป็นนกแก้วนกขุนทอง แลดวงตาเหม่อลอยมีน้ำลายไหลย้อยมาจากมุมปากหยดลงพื้นดัง ติ๋งๆ)

(ทหารยามนกขุนทองสองคนเดินเเอ๋อเหรอไปเฝ้าประตูทางเข้าอย่างเดิม ส่วนอีกคนไปกดปิดระบบรักษาความปลอดภัยอย่างเหม่อลอย แลปล่อยให้ทหารยามผิวดำนำเจไดหนุ่มเดินตัดลานบินมุ่งตรงไปยังห้องพักนักบิน)

(เมื่อมาถึงบริเวณทางเข้าห้องนักบิน เจไดหนุ่มโบกมืออีกทีไอ้ทหารยามผิวดำก็ยัดตนเองลงไปในถังขยะใบเขื่องอย่างว่าง่าย เจไดหนุ่มตามไปปิดฝาและปล่อยให้มันดมขยะอยู่ในนั้น)

แอ๊ด..แคร่ก แคร่ก "อืมห้องพักของนักบินนี่หรูหราจริงนะมีกระทั่งโต๊สนุกและทีวีจอยักษ์ด้วย" (เจไดหนุ่มเปิดประตูเข้าไปแลมองสภาพก้องโดยรวมจึงไปพบเจอนักบินหนุ่มใหญ่อยู่นายหนึ่ง)

"เฮ้ นายเป็นใครวะ ที่นี่คนภายนอกไม่มีสิทธิ์เข้ามาใช้บริการนะรีบออกไปเลย" (นักบินกล่าวพลางเดินปรี่มาที่เจไดหนุ่ม)

"นายเป็นนักบินเครื่องบีทู-สปิริตหรือเปล่า หือ พ่อเสืออากาศ" (เจไดหนุ่มกล่าวเสียงเรียบพลางยิ้มเจ้าเล่ห์)

"แหงล่ะสิและชั้นก็เหนื่อยด้วยพึ่งบินทดสอบเสร็จ นายอย่ามารบกวนดีกว่าออกไปจากห้องซะก่อนที่"..แว่บ.. ฉัวะ ฉัวะ.. อ้ากกกก (ยังไม่ทันขาดคำไลท์เซเบอร์สีฟ้านวลของเจไดหนุ่มก็ตัดผ่านร่างของนักบินปากมากออกเป็นสามเสี่ยง ชิ้นเนื้อเหม็นไหม้หล่นตึบลงไปกองกับพื้น)

..วูบ..แคร้ง แคร้ง (เจไดหนุ่มบีบมือคราหนึ่งประตูตู้เก็บของส่วนตัวของนักบินเคราะห์ร้ายก็บิดงอฉีกขาดออกจากกัน เจไดหนุ่มเข้าไปรื้อตู้ซักพักจึงหยิบชุดนักบินออกมาสวมแลเอาป้ายชื่อของหมอนั่นมาติดที่หน้าอก)

(จากนั้นเจไดหนุ่มจึงใช้พลังแห่งด้านมืดทำการปลอมแปลงเสียงรวมถึงใบหน้าของนักบินผู้นั้น พร้อมเดินไปหยิบแฟ้มเอกสารรายชื่อนักบินในฐานและเวลาเข้าเวรของแต่ละคนออกมาดู)

หึ หึ หึ (เมื่อเจอข้อมูลที่ต้องการเจไดหนุ่มยิ้มอย่างพึงใจแลเดินอาดๆออกจากห้อง โดยไม่ลืมใช้"พลัง"บีบกลอนจนหลอมรวมกันเป็นชิ้นเดียวกับประตู)

(May the Spoil be with you)
ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน

จากคุณ : เจไดหนุ่ม - [ 16 ก.ค. 50 20:54:28 ]

ความคิดเห็นที่ 13

ณ ลานเก็บเครื่องบิน เจไดหนุ่มซึ่งบัดนี้อยู่ในชุดนักบินพร้อมออกศึกเดินนำหน้านักบินผู้ช่วยเครื่องบีทู-สปิริตซึ่งแววตาเหม่อลอยไร้สติที่มุมปากมีน้ำลายไหลยืดมายังห้องควบคุม

"เฮ้...ว่าไงครับผู้พันมีธุระอะไรดึกดื่นป่านนี้ครับ" "อ้าวผู้หมวดก็มาด้วยอย่าบอกนะว่าจะมายืมเอ็ฟ16ไปขับกินลมน่ะ ฮะฮ่าๆๆๆ" (ทหารผิวขาวผู้ดูแลกล่าวอย่างติดตลก)

"ผมมีคำสั่งด่วนส่งตรงจากท่านประธานาธิบดีให้นำเครื่องบี2-สปิริตพร้อมอาวุธนิวเคลียร์เต็มพิกัดออกปฏิบัติภารกิจลับสุดยอดโดยทันที" (เจไดหนุ่มซึ่งบัดนี้ปลอมเป็นนักบินได้ยื่นเอกสารปลอมให้แก่ผู้ควบคุม)

"หือ..เอกสารนี้มัน เอ อ้อ เข้าใจและ รอเดี๋ยวนะ บังเอิญจริงๆมีอยู่เครื่องนึงที่เราพึ่งฝึกซ้อมบรรจุหัวรบเมื่อตอนเย็นพอดี นี่ว่าจะเอาออกคุณก็มาได้เวลาจริงเชียว" (ทหารควบคุมกล่าวเสียงเรียบแลขอตัวเดินหายลับไปที่ด้านหลัง)

(เจไดหนุ่มยืนรออยู่ซักพักก็มีเสียงเอะโวยวายดังขึ้น
)
โครม กึง กึง ตุบ ตุบ แคร่ก แคร่ก แคร่ก

"ฟรีซซ!!..สต๊อป..อยู่ตรงนั้นแหละคุณทั้งสองคน" (ฉับพลันทหารกลุ่มใหญ่พร้อมอาวุธครบมือวิ่งกรูกันเข้ามาแลเล็งอาวุธไปที่คนทั้งคู่)

"คำสั่งนี่มันของปลอมชัดๆคิดว่าคนอย่างผมจะดูไม่ออกรึผู้พัน" "ว่าแต่คุณเล่นตลกอะไรกันแน่ ถ้ายังไม่บอกความจริงผมคงต้องขอจับคุณล่ะ" (ไอ้ทหารผู้ควบคุมจอมเจ้าเล่ห์นั่นเองที่รู้แกว และแอบดอดไปเรียกทหารยามทั้งหมวดมา)

"หึ หึ ข้าก็คิดอยู่แล้วว่าสุดท้ายก็ต้องลงเอยแบบนี้" ..วูบ..

แคร้ง เคร้ง ฟู่วววว ซ่า "เฮ้ยอะไรกันวะเนี่ยน้ำทะลักไปหมดแล้ว เกิดอะไรขึ้นกับท่อเนี่ยใครก็ได้รีบไปปิดระบบคอมพ์เร็ว" (เจไดหนุ่มโบกมือคราหนึ่งท่อส่งน้ำที่อยู่เหนือห้องบิดงอเข้าหากัน น้ำจำนวนมหาศาลพุ่งทะลักออกมาจนนองไปทั่วพื้นห้องทหารหลายนายนตัวเปียกปอน ไอ้ทหารผู้ควบคุมบ่นเสียงดังแลออกคำสั่งให้ปิดระบบไฟ)

"หวังว่าพวกแกคงชอบบาร์บีคิวกันนะเพราะว่า" หึ หึ เปรี๊ยะ..เปรี๊ยะ..เปรี๊ยะ.อ้ากกกก จ้ากกกกก!!!

(เจไดหนุ่มกล่าวพลางโยนนักบินผู้ช่วยไปแขวนบนท่อด้านบนและใช้พลังด้านมืด"Force Lightening"ช็อตกระแสไฟฟ้าเต็มกำลังลงสู่พื้น ตามติดมาด้วยเสียงร้องของทหารเกินกว่าครึ่งที่ถูกช็อตจนไหม้เกรียม)

"ไอ้บ้าเอ้ยยย ข้าศึกบุกแล้ว กดสัญญาณเตือนภับเร็ว ฆ่ามานนนนฆ่ามานนนให้สิ้น" (ทหารผู้ควบคุมซึ่งรอดมาได้ตะโกนสั่งพร้อมรีบวิ่งอย่างทุลักทุเลไปที่มุมห้องเพื่อจะกดสัญญาณเตือนภีย)

แทร่ด..แทร่ด..แทร่ด..ปัง..ปัง..ปัง..เปรี้ยง..เปรี้ยง..เปรี้ยง (เสียงปืนนานาชนิดยิงตรงมาที่เจไดหนุ่ม ด้วยความเร็วปานสายฟ้าเขากระโดดตีลังกาหลบก่อนจะชักไลท์เซเบอร์สีฟ้านวลที่ซ่อนอยู่ที่แขนเสื้อออกมา)

ฟั่บ ฟั่บ ฟั่บ (เจไดหนุ่มควงเซเบอร์ปัดป้องกระสุนตะกั่วที่โหมเข้าใส่อย่างชำนาญ สะเก็ดกระสุนปลิวไปโดนทหารโชคร้ายอีกหลายนายจนล้มลง)

(จากนั้นด้วยความไวเจไดหนุ่มกระโดดไปตรงกลางวงทหารแลเริ่มออกร่ายรำกระบวนท่าเซเบอร์อย่างชำนาญ)

แฉ่ว ฉัวะ ฉับ อ้ากกกก!! (เนื่องจากเป็นระยะประชิดทหารเหล่านั้นจึงไม่กล้ายิงปืน ดังนั้นพอเจไดหนุ่มกรีดวาดเซเบอร์ไปทางไหน ณ ที่นั้นก็จะมีเสียงร้องโหยหวนพร้อมเศษเนื้อเหม็นไหม้ลงไปกองเกลือกกลิ้งที่พื้นอย่าสงอุจาดตา เพียงไม่นานทหารยามทั้งหมวดก็ถูกกวาดล้างจนหมด)

"บ้าชิบไอ้นี่มันตัวอะไรว้า~~~~" "แต่เดี๋ยวเถอะแค่กดปุ่มนี้ทหารทั้งฐานก็จะมารุมยำเอ็งแน่" (ทหารควบคุมซึ่งบัดนี้ปรี่มาถึงแผงวงจรกำลังจะลงมือกดสวิทซ์เตือนภัยฉุกเฉิน)

"ฮ้า ฮ่าๆๆๆ เอ็งตายแน่ กดล่ะน้าๆๆๆ" "อั่ก!อ่อก!กะ..แก" กร่อบ.กร่อบ..กลุกๆ (ยังไม่ทันจะกดคอของมันก็ถูกพลังของเจไดหนุ่มบิดจนหมุนรอบ ซึ่งยังผลให้ร่างของมันล้มลงไปกองกระตุกๆที่พื้น)

เจไดหนุ่มรีบไปกดสวิทซ์เปิดประตูโรงเก็บด้วยรู้ดีว่าต่อให้ไม่กดแต่เสียงปืนเมื่อครู่ก็จะทำการเรียกทหารมาเองโดยอัตโนมัติอยู่แล้ว เมื่อเห็นว่าระบบอาวุธถูกติดตั้งไว้พร้อมสรรพอย่างที่ไอ้ทหารควบคุมบอกจริงๆ เขาจึงรีบดึงนักบินผู้ช่วยไร้สติสตังลงมาจากท่อและรีบขึ้นบังครับเจ้าเครื่องบีทู-สปิริตทันที

"อืมที่นั่งนุ่มดี ถึงจะคับแคบไปหน่อยก็เถอะ" "เฮ้!! นายน่ะทำการเดินเครื่องได้ เช็คระบบนำร่องแลเชื้อเพลิงด้วยไ

ไได้ขอรับ ได้ขอรับ เดินเครื่องๆ เช็คระบบนำร่องแลเชื่อเพลิงๆไ (นักบินคนดังก่าวพูดจาซ้ำๆดป็นนกแก้วนกขุนทอง)

ฟู่ม..ครืน..ครืน..ครืน ฟ้าววววววววว!!!

(ใช้เวลาไม่นานเจ้านกเหล็กสีดำทะมึนบี2-สปิริตก็ทะยานขึ้นฟ้าโดยไม่ฟังคำทัดทานของหอควบคุมการบินที่วิทยุมาสอบถามถึงสาเหตุในการบินขึ้น)

แคร่ก..ปิ๊ด ปิ๊ด..(เจไดหนุ่มปิดปุ่มรับคลื่นวิทยุแล๖.ระบบนำร่องให้มุ่งตรงไปยังกรุงวอชิงตันดีซีเมืองหลวงของอเมริกัน๙นโดยทันที)

"อืม นิวเคลียร์สองลูกกับระเบิดอีกชุด เท่านี้เราสองคนก็คงจะสนุกกันได้แล้วสินะ" ฮะฮ่าๆๆๆๆๆ "จีดับบิวบุช จูเนียร์เอ๋ยเตรีมตัวไว้เถอะ ข้าเจไดหนุ่มมาแล้ว" วะฮะ ฮ่าๆๆๆๆๆ (เจไดหนุ่มหัวร่อไปทั่วห้องนักบินพลางกดสวิทซ์จีพีเอสขึ้นมาเพื่อดูตำแหน่งของทำเนียบขาว ซึ่งตอนนี้นาย "จีดับบิวบุชจูเนียร์" กำลังนั่งดูหนังเอวีอยูในห้องทำงานลับส่วนตัว จากนั้นเจไดหนุ่มจึงตั้งพิกัดของตึกขาวหลังนั้นลงในระบบนำร่องของเจ้าบีทู-สปิริตทันที...)

(May the Spoil be with you)
ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน

จากคุณ : เจไดหนุ่ม - [ 16 ก.ค. 50 20:55:55 ]