PANTIP.COM : X5684002 ณ ดินเเดนเเห่งหนึ่งที่มี่ชื่อเรียกว่า 'โลก' []

ความคิดเห็นที่ 16

นั่นคือคำเอ่ยลอยๆกลางที่ประชุมของชายผู้หนึ่ง ป้ายชื่อสีขาวที่กลัดอยู่บนหน้าอกเขียนด้วยตัวอักษรภาษาอังกฤษตัวใหญ่เป็นชื่อของชายคนนั้น.... David E. Delric (DED)

เดวิดลุกยืนขึ้น ผมสีดำยาวระคอสะบัดเล็กน้อยเมื่อเขาใช้ดวงตาใสๆที่ไม่ปรากฏความรู้สึกใดๆคู่นั้นกวาดมองเพื่อนชาวหว้ากอรอบห้องประชุมทรงกลมขนาดใหญ่ที่ถูกสร้างลดหลั่นกันเป็นชั้นๆคล้ายรัฐสภา - - หลายคนจ้องมองเขาเงียบๆ หลายคนมีสีหน้าครุ่นคิด จำนวนไม่น้อยแสดงท่าทางแปลกใจออกมา ขณะที่อีกหลายคนหัวเราะเบาๆอย่างขบขัน

ชั่วครู่ เสียงวิพากษ์วิจารณ์ก็ดังขึ้น เดวิดได้ยินประโยคจำนวนมากผ่านหู รับรู้เข้าสู่สมอง ส่วนใหญ่ล้วนเป็นประโยคแสดงการต่อต้าน หรือก่นด่า เขามั่นใจว่าเขาได้ยินประโยคหยาบคายจากที่ไหนซักแห่ง ไม่ใช่จากคนหรือสองคน แต่เป็นสิบ หากแต่ว่าเดวิดยังยืนนิ่งไม่ใส่ใจ

"คุณหมายความว่าอย่างไรคุณเดลริค" ชายวัยกลางคนผิวคล้ำท่าทางทรงคุณวุฒิซึ่งนั่งอยู่บนแท่นที่สูงที่สุดของห้องนี้เอ่ยถาม เสียงของเขาทำให้ห้องทั้งห้องเงียบลงในฉับพลัน ดวงตาหลังแว่นกรอบบางยังคงนิ่งสงบสมกับเป็นผู้นำการประชุมในครั้งนี้ เดวิดเหลือบมองป้ายบนโต๊ะ มันไม่ได้เขียนชื่อมีเพียงอักษรรหัสสั้นๆ "JFK"

"....มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าอิจฉาและน่าสมเพชไปในเวลาเดียวกัน พวกคุณมีระบบร่างกายที่ซับซ้อน สมองอันน่าทึ่ง พวกคุณมีโลกที่เขียวชอุ่ม ความบังเอิญอย่างยิ่งยวดของจักรวาลอยู่ในการควบคุมของคุณ แต่พวกคุณกลับทำลายมัน..."

เดวิดหยุดเล็กน้อย เขาพิจารณาบุคคลในที่ประชุมอีกครั้ง เขาเห็นบางคนทำท่าอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่คงเป็นเพราะผู้ชายที่มีรหัสว่า JFK คนเหล่านั้นจึงยังคงนิ่งเงียบอยู่ เดวิดรู้ได้ทันทีว่า ชายผู้นี้ต้องมีอำนาจและอิทธิพลมาก - - อย่างน้อยก็กับมนุษย์เกือบห้าร้อยชีวิตในที่นี้

"....พวกคุณรักความสะดวกสบาย คุณสร้างเครื่องทุ่นแรงที่ทำลายที่ๆคุณอยู่โดยไม่คิดจะเหลียวแลมันแม้แต่น้อย... ซ้ำร้าย... พวกคุณยังฆ่ากันเอง ก่อสงครามเพียงเพื่อต้องการแสดงอานุภาพของตน มันช่างน่าเศร้าเหลือเกิน.."

"นั่นคือเหตุผลที่เรามาประชุมกันครั้งนี้ไม่ใช่หรือคุณเดลริค" ประธาน JFK พูดเรียบๆแต่เปี่ยมด้วยพลัง "คุณหมายความว่าอย่างไรที่ว่าคุณเป็นอมตะ คุณอยากเป็นมนุษย์"

เสียงพึมพำอย่างเห็นด้วยดังขึ้น และเงียบลง สายตาทุกคู่จ้องมาที่เดวิด ทุกคนรอคอยคำตอบจากปากเขา โสตประสาทเขาได้ยินเสียงเดิมพูดต่อ

"ถ้ามันเป็นเรื่องที่คุณพูดขึ้นมาด้วยความคะนองหรืออะไรก็แล้วแต่ ผมต้องบอกว่า คุณพูดได้ผิดเวลามาก.."

เดวิดนิ่งเฉยกับคำพูดนั้น เขาก้มหน้าลงมองพื้น เข่าทั้งสองย่อลงเล็กน้อย ก่อนที่ระบบจักรกลในขาอันเหนือมนุษย์ จะส่งตัวเขาลอยขึ้นไปในอากาศ หัวของเขาพลิกลง มันอาจดูรวดเร็วในสายตาของมนุษย์เบื้องล่าง แต่สำหรับเดวิด มันไม่ต่างอะไรกับการเดินทอดน่องไปในสวนดอกไม้ตอนบ่ายแก่ๆ

ตัวของเขาลอยไปด้านหลังจากที่นั่งเดิม เขาม้วนตัวกลางอากาศสายตาจ้องอยู่ที่ประธานการประชุม ชายผู้นั้นยังคงนั่งอยู่ที่เดิม แสดงท่าทีตกใจออกมาเพียงเล็กน้อย ทั้งๆที่ทั่วห้องแตกตื่นกับการกระทำครั้งนี้

เดวิดลอยตัวลงบนชั้นลอยด้านบนของตัวห้อง ณจุดนี้เขาสามารถมองเห็นบริเวณภายในได้ทังหมด ยกเว้นข้างใต้ตัวเขาเอง เดวิดรอจนเสียงวีดร้องฮือฮา เสียงตะโกน และเสียงพูดคุยอย่างตื่นเต้นเบาลง เขาก็พูดด้วยเสียงก้องกังวานจากกล่องเสียงพิเศษภายในตัวว่า

"ผมคือแอนดรอยด์"

จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 6 ส.ค. 50 07:30:10 ]