 |
มีอะไรในพม่าทีเรา ที่เราไม่เคยรู้ (ออง ซาน ซูจี ผู้นำหญิงอายุ 62 ปี )
มีอะไรในพม่าทีเรา ที่เราไม่เคยรู้
ออง ซาน ซูจี ผู้นำอายุ 62 ปี ที่โลกลืม...
นางออง ซาน ซูจี ผู้นำพรรคสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย พรรคฝ่ายค้านในประเทศพม่า ได้รับการประกาศชื่อ
ให้เป็นผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ ในปี พ.ศ.2534 โดยคณะกรรมการโนเบลแห่งประเทศนอรเวย์ มอบให้เป็น
เกียรติในการต่อสู้ตามแนวทางสันติวิธีของเธอในการเรียกร้องประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชนในประเทศพม่า ออง
ซาน ซูจี เป็นธิดาของนายพล ออง ซาน อดีตผู้นำการต่อสู้เรียกร้องเอกราชของประเทศพม่า เธอได้กลายเป็นศูนย์กลาง
และสัญลักษณ์ของการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยในพม่านับตั้งแต่ปี 2531 หลังเกิดเหตุการณ์ที่รัฐบาลทหารปราบปราม
เข่นฆ่านักศึกษาประชาชนที่รวมตัวกันเรียกร้องประชาธิปไตยกลางใจเมืองหลวงร่างกุ้งเหตุการณ์เมื่อวันที่ 5 เมษายน
2532 กลายเป็นตำนานเล่าขานสืบมา
เมื่อ ออง ซาน ซูจี เริ่มต้นใช้รูปแบบการต่อสู้แบบสันติวิธีเผชิญหน้ากับทหารฝ่ายรัฐบาล ณ บริเวณปากลุ่มน้ำอิระวดี
ออง ซาน ซูจี เดินหน้าอย่างสงบเข้าหาปากกระบอกปืนที่ฝ่ายทหารขึ้นไกปืนเตรียมพร้อมเล็งมาที่เธอ เพื่อบังคับให้เธอ
หยุดการรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งออง ซาน ซูจี ปฏิเสธที่จะเดินทางออกนอกประเทศตามข้อเสนอของรัฐบาลทหาร แต่
่เลือกที่จะอยู่เป็นกำลังใจ และเป็นสัญลักษณ์ที่ปลุกเร้าความกล้าหาญของประชาชนพม่าในการต่อสู้เรียกร้องประชา
ธิปไตยในประเทศ แม้ว่าจะต้องถูกกักบริเวณให้อยู่แต่ในบ้านพักของเธอเองเป็นเวลาถึงหกปี (กรกฎาคม 2532 - กรกฎาคม 2538) ท่ามกลางการกดดันทุกรูปแบบของรัฐบาลเผด็จการทหาร ออง ซาน ซูจี ยืนยันที่จะใช้สันติวิธีในการ
ต่อสู้เรียกร้องประชาธิปไตยให้ประชาชนชาวพม่า เธอเรียกร้องให้มีการเจรจาระหว่างรัฐบาลทหาร กับพรรคฝ่ายค้าน
ของเธอ และผู้นำชนชาติกลุ่มน้อยต่างๆ เพื่อร่วมกันกำหนดอนาคตของประเทศและประชาชน สิบปีหลังจากได้รับรางวัล
โนเบลสาขาสันติภาพ ออง ซาน ซูจี ยังคงมั่นคงอยู่กับความเชื่อในแนวทางสันติวิธีของเธอ และเลือกที่จะต่อสู้กับอำนาจ
เผด็จการทหารอยู่ภายในแผ่นดินเกิด เธอใช้ชีวิตภายใต้อิสรภาพที่ถูกจำกัด
บันทึกเรื่องราวของประชาชนพม่าที่มีชีวิตขมขื่น ทุกข์ยาก ภายใต้เงื้อมมือเผด็จการ ซูจีบอกเล่าสถานการณ์ความเป็น
ไปในบ้านเกิดให้โลกรู้ผ่านตัวหนังสือ เรียกร้องต่อโลกภายนอก โดยเฉพาะเพื่อนบ้านใกล้ชิดอย่างประเทศไทย ให้เมตตา
เอื้ออารีต่อชีวิตของพี่น้องร่วมชาติของเธอที่ข้ามพรมแดนหนีตายจากอำนาจเผด็จการมาพึ่งพิงผืนดินไทย
*-------------------------------------------------
ออง ซาน ซูจี : กับชีวิตไกลบ้าน ออง ซาน ซูจี เกิดเมื่อวันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2488 เธอมีอายุเพียงสองขวบเมื่อ
บิดาคือนายพล ออง ซาน ถูกลอบสังหาร เธอใช้ชีวิตวัยเด็กในพม่าแวดล้อมด้วยกัลยาณมิตรของบิดาผู้วายชนม์ จนอายุ
ได้ 15 ปี ซูจีติดตามมารดาซึ่งได้รับแต่งตั้งให้ไปดำรงตำแหน่งฑูตพม่าประจำประเทศอินเดียซูจี ได้รับปริญญาตรี สาขา
ปรัชญา การเมือง และเศรษฐศาสตร์ จาก St. Hugh's College, Oxford University ในปี พ.ศ.2510 และเริ่มทำ
งานกับสำนักงานเลขาธิการองค์การสหประชาชาติ ที่นิวยอร์ก ตั้งแต่ปี พ.ศ.2512-2514 จากนั้นไปทำงานเป็นเจ้าหน้า
ที่วิจัย กระทรวงต่างประเทศ ของรัฐบาลภูฐาน พ.ศ.2515 ซูจีแต่งงานกับ ดร. ไมเคิล อริส นักวิชาการชาวอังกฤษและ
ให้กำเนิดบุตรชายคนแรก อเล็กซานเดอร์ ในปี 2516 และบุตรชายคนที่สอง คิม ในปี 2520 ปี พ.ศ.2528 -2529 ซูจี
ได้รับเชิญเป็นนักวิชาการแลกเปลี่ยนที่ศูนย์เอเซียตะวันออกศึกษา มหาวิทยาลัยเกียวโต ประเทศญี่ปุ่น ปี พ.ศ.2530
เป็นนักวิจัยที่สถาบันอินเดียศึกษา ในซิมลา
+-----------------------------------------
ออง ซาน ซูจี : เส้นทางกลับบ้านเกิด เส้นทางชีวิตที่พลิกผัน ออง ซาน ซูจี เดินทางกลับบ้านเกิดในพม่าในเดือน
มีนาคม พ.ศ.2531 เพื่อมาพยาบาลมารดาที่กำลังป่วยหนัก เธอไม่ได้คาดคิดว่าการเดินทางกลับบ้านครั้งนี้ จะทำให้ชีวิต
เรียบง่ายของเธอพลิกผัน กลายเป็นตำนานการต่อสู้เพื่อสันติภาพของโลก ในขวบปีต่อมาสถานการณ์วุ่นวายในประเทศ
พม่าที่รัฐบาลไม่สามารถควบคุมได้ในช่วงนั้น กดดันให้ นายพล เนวิน ต้องลาออกจากตำแหน่งในเดือนกรกฎาคม และ
เป็นจุดเริ่มต้นของขบวนการเรียกร้องประชาธิปไตยในพม่า วันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ.2531 ประชาชนนับล้านรวมตัวกัน
ในเมืองร่างกุ้ง อันเป็นเมืองหลวงของประเทศพม่า เพื่อเรียกร้องประชาธิปไตย การประท้วงแผ่ขยายไปทั่วประเทศ ผู้นำ
ทหารได้สั่งการให้ใช้กำลังอาวุธสลายการชุมนุม ทำให้ผู้ร่วมชุมนุมหลายพันคนเสียชีวิต
วันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ.2531 ออง ซาน ซูจี เข้าร่วมกิจกรรมทางการเมืองเป็นครั้งแรก โดยส่งจดหมายเปิดผนึกถึง
รัฐบาล เรียกร้องให้มีการจัดตั้งคณะกรรมการอิสระเพื่อเตรียมการเลือกตั้งทั่วไปวันที่ 26 สิงหาคม ออง ซาน ซูจี ใน
ฐานะธิดาของอดีตผู้นำเรียกร้องเอกราชของประเทศพม่า ขึ้นกล่าวปราศรัยเป็นครั้งแรก ต่อหน้าฝูงชนประมาณ
500,000 คน ที่มาชุมนุมกันที่เจดีย์ชเวดากอง ในร่างกุ้ง ซูจีเรียกร้องให้มีรัฐบาลประชาธิปไตย แต่ผู้นำทหารกลับจัด
ตั้งสภาฟื้นฟูกฎระเบียบแห่งรัฐ (The State Law and Order Restoration Council : SLORC) ขึ้นแทน และได้
ทำการปราบปรามสังหาร และจับกุมผู้ต่อต้านอีกหลายร้อยคนวันที่ 24 กันยายน พ.ศ.2531 ออง ซาน ซูจี ได้ร่วมจัด
ตั้งพรรคสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตยขึ้น (National League for Democracy: NLD) และได้รับเลือกให้
ดำรงตำแหน่งเลขาธิการพรรคชีวิตทางการเมืองของนางออง ซาน ซูจี เริ่มต้น นับแต่นั้น
ออง ซาน ซูจี : อิสรภาพที่สูญเสีย บนเส้นทางการต่อสู้เพื่อสันติภาพและประชาธิปไตย เดือนกรกฎาคม พ.ศ.2532
รัฐบาลเผด็จการทหารพม่าใช้กฎอัยการศึก สั่งกักบริเวณ นางออง ซาน ซูจี ให้อยู่แต่ภายในบ้านพัก เป็น เวลา 3 ปี โดย
ปราศจากข้อกล่าวหาและความผิดใดๆ นาง ออง ซาน ซูจี เริ่มอดอาหารประท้วงเป็นครั้งแรก เพื่อเรียกร้องให้นำเธอ
ไปกักขังรวมกับนักศึกษาที่ถูกจับกุมไปจากบ้านพักของเธอ ซูจียุติการอดอาหารประท้วงเมื่อรัฐบาลทหารสัญญาว่าจะ
ปฏิบัติต่อนักศึกษาเหล่านั้นอย่างดี เดือนพฤษภาคม 2533 พรรคสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตยของเธอชนะการ
เลือกตั้ง แต่รัฐบาลเผด็จการทหารไม่ยอมรับผลการเลือกตั้งดังกล่าว กลับได้ยื่นข้อเสนอว่า จะยอมปล่อยเธอเป็นอิสระ ถ้าเธอยินยอมเดินทางออกนอกประเทศพม่า เพื่อไปอยู่กับสามีและบุตรชายสองคนที่ประเทศอังกฤษ ออง ซาน ซูจี
ปฏิเสธข้อเสนอดังกล่าว
นางซูจีรู้ดีว่า วันใดที่เธอก้าวพ้นประเทศพม่า รัฐบาลเผด็จการทหารจะไม่ยอมให้เธอได้กลับคืนมาร่วมต่อสู้กับผู้คน
ร่วมแผ่นดินเกิดอีกเลย เธอจึงเลือกที่จะอยู่เป็นสัญลักษณ์แห่งการต่อสู้อย่างสันติวิธีเพื่อเรียกร้องประชาธิปไตยในพม่า และปฏิเสธที่จะเดินทางออกนอกประเทศแม้ว่าต่อมาสภาฟื้นฟูกฎระเบียบแห่งรัฐจะพยายามกดดัน โดยแก้กฎหมาย
เพื่อขยายเวลากักบริเวณ ออง ซาน ซูจี จาก 3 ปี เป็น 5 ปี และประกาศขยายเวลาการกักกันเพิ่มขึ้นอีก 1 ปี
ออง ซาน ซูจี ได้รับอิสรภาพครั้งแรกในวันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ.2538
ออง ซาน ซูจี : หัวใจแกร่ง กับชีวิตที่ปราศจากความกลัวแม้จะได้รับการปล่อยตัว แต่ออง ซาน ซูจี ยังคงถูกติดตาม
ความเคลื่อนไหวและไม่สามารถดำเนินกิจกรรมทางการเมืองได้อย่างอิสระ เธอถูกห้ามไม่ให้ปราศรัยต่อหน้าฝูงชนที่
มาชุมนุมอยู่หน้าบ้านของเธอเอง ครั้งใดที่เธอพยายามเดินทางออกจากบ้านพักเพื่อไปพบปะฝูงชน เจ้าหน้าที่รัฐจะติด
ตามไปทุกแห่งหน พร้อมกับฝูงชนจัดตั้งจำนวนหนึ่งที่พยายามทำร้ายเธอและเพื่อนร่วมคณะ ครั้งหนึ่งฝูงชนเหล่านี้ได้ใช้
ก้อนหิน และวัตถุอันตรายอื่นๆ กว้างปาเข้าใส่รถของเธอจนเสียหาย ทั้งๆ ที่อยู่ต่อหน้าเจ้าหน้าที่ตำรวจ ซูจี ยังคงดำเนิน
การต่อสู้ด้วยแนวทางสันติวิธี โดยใช้วิธีเขียนจดหมาย เขียนหนังสือ บันทึกวีดีโอเทปเพื่อส่งผ่านข้อเรียกร้องของเธอ
ต่อรัฐบาลทหารพม่า ออกมาสู่ประชาคมโลกอย่างต่อเนื่องตราบเท่าที่สามารถทำได้ เดือนกรกฎาคม 2541 ออง ซาน
ซูจี นั่งประท้วงอยู่ในรถยนต์ของเธอเองเป็นเวลาห้าวันหลังจากถูกตำรวจสกัดไม่ให้รถยนต์ของเธอเดินทางออกจาก
ร่างกุ้งเพื่อไปพบปะกับสมาชิกพรรคสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย เดือนสิงหาคม 2541 ออง ซาน ซูจี ถูกสกัด
ไม่ให้เดินทางไปพบปะสมาชิกพรรคของเธออีกครั้งหนึ่ง ออง ซาน ซูจี ใช้ความสงบ เผชิญหน้ากับเจ้าหน้าที่รัฐเป็นเวลา
ถึงหกวัน จนเสบียงอาหารที่เตรียมไปหมด เธอถูกบังคับพาตัวกลับที่พักหลังจากนั้น
เดือนมีนาคม 2542 รัฐบาลเผด็จการทหารพยายามกดดันให้ออง ซาน ซูจี เดินทางออกนอกประเทศ ด้วยการปฏิเสธ
คำขอวีซ่าของ ดร.ไมเคิล อริส สามีที่กำลังป่วยหนักของเธอที่ต้องการมาเยี่ยมภรรยาเป็นครั้งสุดท้ายที่เมืองร่างกุ้ง ออง
ซาน ซูจี ตัดสินใจเด็ดเดี่ยวที่จะไม่เดินทางออกนอกประเทศเพื่อไปเยี่ยมสามี ตามแผนการของรัฐบาลทหาร ดร.ไมเคิล
อริส สิ้นใจในวันที่ 27 มีนาคม 2542 ณ กรุงลอนดอน โดยที่ภรรยารับฟังข่าวด้วยหัวใจหมองหม่นอยู่อีกซีกโลกหนึ่ง ทั้ง
สองมีโอกาสกล่าวลาและใช้ชีวิตร่วมกันครั้งสุดท้ายช่วงที่ ดร.ไมเคิล เดินทางมาเยี่ยมภรรยาเมื่อวันคริสต์มาส ของปี
2538
จากคุณ :
Nokay 
- [
26 ก.ย. 50 09:28:46
]
|
|
|
|
|
|
... เข้ามาดู
