ความคิดเห็นที่ 1 คุณภาพวิจัยสะท้อนภาพการเรียนการสอน ผศ.วุฒิพงศ์ เตชะดำรงสิน รองผู้อำนวยการสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย ในฐานะกรรมการและเลขานุการโครงการกล่าวว่า "เครื่องมือชี้วัดสำคัญอันหนึ่งที่เขาใช้วัดคุณภาพ ของมหาวิทยาลัยทั่วโลกก็คือ งานวิจัย เพราะ ทุกวันนี้ถ้าจะวัดเรื่องอื่นๆ มันวัดกันยาก ที่สำคัญงานวิจัยนั้นมีหลักฐานชัดเจน โดยเฉพาะเมื่อมีการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ และคุณภาพงานวิจัยนี่เองที่จะบ่งบอกถึงคุณภาพของการเรียนการสอนทางอ้อม เพราะการเรียนในระดับอุดมศึกษานั้นมหาวิทยาลัยยิ่งมีงานวิจัยมากก็เท่ากับว่าจะมีองค์ความรู้ใหม่ในการนำไปพัฒนาการเรียนการสอน" แต่น่าเศร้าที่ผลการจัดอันดับมหาวิทยาลัยในระดับโลกที่ผ่านมาในท็อป 500 ไม่มีมหาวิทยาลัยไทยติดอันดับ จะมีก็เพียงจากการจัดอันดับของนิตยสารไทม์ที่จุฬาลงกรณ์ติดอันดับ 100 กว่า แต่ก็ไม่ได้คะแนนในเรื่องการวิจัย ภาพเหล่านี้จึงสะท้อนว่ามหาวิทยาลัยของไทยยังมีจุดอ่อนในการเลือกของงานวิจัยเมื่อเปรียบเทียบกับสถาบันที่มีชื่อเสียงทั่วโลก และโดยรวมยังถือว่าอยู่ในระดับที่ยังไม่เข้มแข็ง งานวิจัยไทยยังล้าหลัง โครงการการประเมินคุณภาพผลงานวิจัยเชิงวิชาการ ด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของสถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย ของสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) โดยดำริของคณะอนุกรรมการ คณะกรรมการอุดมศึกษา ซึ่งเป็นโครงการนำร่องจึงเกิดขึ้น โดยประเมินและให้คะแนนจากบทความทางวิชาการที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการทั้งในและต่างประเทศ โดยในอนาคตจะขยับไปสู่การประเมินงานวิจัยในสายสังคมศาสตร์ และอาจจะกลายเป็นภาคบังคับของ สกว.ที่มหาวิทยาลยผู้รับทุนจะต้องเข้าร่วมโครงการประเมิน ที่สำคัญเป็นเพราะการประเมินผลของหน่วยงาน 2-3 แห่งในไทยที่ผ่านมายังมีจุดอ่อนอีกมาก โครงการนี้จึงพุ่งเป้าที่จะเป็นแบบตัวอย่างที่มีนัยในการสร้างการรับรู้คุณภาพงานวิจัยซึ่งเชื่อมโยงกับคุณภาพการเรียนการสอนเพื่อนำไปกำหนดกรอบทิศทางการวางแผนพัฒนาการศึกษาในอนาคต รวมถึงการวางแผนการจัดสรรทุนวิจัยของ สกว. ศ.ดร.ปรีดา วิบูลย์สวัสดิ์ ที่ปรึกษาโครงการประเมินคุณภาพผลงานวิจัยเชิงวิชาการ ด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีของสถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย กล่าวว่า งานสอนกับงานวิจัยก็เหมือนเหรียญ 2 ด้าน ถ้าไม่ทำวิจัยแล้วจะล้าหลัง งานวิจัยของไทยโดยเฉลี่ยแล้วยังล้าหลังสหรัฐอเมริกาและยูโรป 20 ปี ออสเตรเลีย 10 ปี ถ้าเราทำงานวิจัยกันมากขึ้นความล้าหลัง ก็จะน้อยลง อย่างมหาวิทยาลัยแห่งชาติสิงคโปร์ที่เราเคยมองข้ามวันนี้ติดท็อป 50 ของโลก หรืออย่าง ม.อิมพีเรียลในญี่ปุ่น ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยเก่าแก่ที่มีมาตั้งแต่สมัยเมจิ แต่ก็ยังคงติดอันดับท็อป 5 ในเอเชีย เพราะเขาทำงานวิจัยอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นจะพูดว่างานวิจัยนั้นเป็นตัวเสริมการสอนที่มีคุณภาพโดยตรง ที่สำคัญรูปแบบการประเมินเช่นนี้มีการทำทั่วไปเป็นสากลในหลายประเทศ โดยเฉพาะประเทศที่บังคับให้มีการประเมินการวิจัยในสถาบันการศึกษาเป็นประเทศแรกในโลกอย่างสหราชอาณาจักรในสมัยที่นางมาร์กาเรต แทตเชอร์ เป็นนายกรัฐมนตรี เริ่มให้มีการบังคับประเมินกับทุกมหาวิทยาลัยและที่สำคัญรัฐบาลจะจัดสรรงบประมาณให้แต่ละมหาวิทยาลัยตามคุณภาพของงานวิจัยอีกด้วย จากคุณ : อากาศยิ้ม - [ 11 ต.ค. 50 21:00:46 ]

ความคิดเห็นที่ 2 วิจัยสาขาแพทย์คุณภาพเทียบ ม.ชั้นนำ แม้จะเป็นโครงการนำร่องที่มีคณะและสาขาวิชาที่อาสาสมัครเข้าร่วมประเมินเพียง 78 คณะ จากมหาวิทยาลัยรัฐและเอกชนกว่า 26 แห่ง แต่จากการประเมินผลคุณภาพงานวิจัยวิชาการของ สกว.นั้นมีนัยที่น่าสนใจหากมองการประเมินผลครั้งนี้ในภาพรวม !! โดยเฉพาะเมื่อลงลึกในรายสาขาวิชา ที่ชัดเจนที่สุด คือ คณะแพทยศาสตร์ รองลงมาจะเป็นสาขาวิทยาศาสตร์กับวิศวกรรมศาสตร์ ที่ไทยมีความแข็งแกร่ง เรื่องนี้ ศ.ดร.ปรีดากล่าวว่า ในภาพรวมแม้ไทยไม่มีมหาวิทยาลัยติดอันดับโลก แต่ถ้าลงลึกจากคุณภาพงานวิจัยในรายคณะจะเห็นว่าคณะแพทยศาสตร์ของไทยนั้นโดดเด่นมาก โดยเฉพาะเวชศาสตร์เขตร้อน ม.มหิดล ที่ผมแน่ใจว่าควรจะติด งานวิจัยลำดับต้นๆ ในโลกเพราะสามารถตีพิมพ์บทความวิจัยในวารสารวิชาการที่มีชื่อเสียงระดับโลกซึ่งเป็นเรื่องยากได้เป็นจำนวนมาก รวมถึงทั้ง ม.มหิดล และคณะแพทยศาสตร์ ศิริราช ซึ่งอาจจะเป็นเพราะสาขาวิชาที่อยู่ใกล้ชิดกับชีวิตคน ดังนั้นจึงมีการทำวิจัยมากกว่าสาขาอื่น หรือคณะที่ได้รับจัดอันดับที่อยู่ในระดับดีมากทั้ง 3 ตัวชี้วัด คือ คณะเภสัชศาสตร์ ม.มหิดล เป็นเครื่องยืนยันว่าเขามีความสามารถในการวิจัยเชิงวิชาการ อย่าง ม.มหิดลซึ่งมีวัฒนธรรมในการวิจัยมายาวนาน ถ้าจะให้ประเมินจริงๆ น่าจะติดอันดับ Research Faculty ของโลก ส่วนสาขาวิศวกรรมศาสตร์ น่าจะเป็นสถาบันเทคโนโลยีนานาชาติสิรินธร มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ จากคุณ : อากาศยิ้ม - [ 11 ต.ค. 50 21:01:17 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สงขลาฯ-สุรนารี ม้ามืด ผลการวัดระดับที่น่าสนใจอีกส่วนที่อาจถือได้ว่าเป็นม้ามืด คือ สำนักวิชาวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี และสาขาเกษตร อุตสาหกรรมเกษตร ประมง ทรัพยากรธรรมชาติ คณะทรัพยากรธรรมชาติ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ โดยในส่วนของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารีนั้นมีความน่าสนใจเนื่องจากเป็นมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ ซึ่งสามารถสร้างงานวิจัยคุณภาพ อาจเพราะส่วนหนึ่งมาจากการบริหารจัดการภายในที่มีการประเมินผลงานบุคลากรที่ชัดเจน ในขณะที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์นั้นให้ความสำคัญกับการทำงานวิจัยของอาจารย์อย่างมาก รวมถึงการผลิตผลงานวิจัยของนักศึกษาระดับปริญญาโท จากผลการประเมินคุณภาพงานวิจัยเชิงวิชาการด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ที่เป็นเพียงส่วนเดียวของการวัดคุณภาพของมหาวิทยาลัย แต่หากนำผลการประเมินไปเปรียบเทียบกับประเทศในภูมิภาคนั้น ผศ.วุฒิพงศ์กล่าวว่า ถ้าจะให้มองคุณภาพงานวิจัยโดยรวมเทียบกับประเทศในอาเซียนที่ไทยสู้ไม่ได้คือคุณภาพมหาวิทยาลัยที่ดีชัดเจน คือ สิงคโปร์ แต่ถามว่า พอจะมีอะไรที่ไทยชนะบ้างก็น่าจะเป็นสาขาแพทย์ วิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์ ส่วนประเทศอื่นนั้นไทยยังอยู่ในระดับที่ดีกว่าและควรจะพยายามรักษาคุณภาพให้ไม่ต่ำกว่ามาเลเซีย ที่สำคัญต้องไม่ให้เวียดนามที่กำลังมาแรงแซงหน้า นี่เป็นความท้าทายของการศึกษาไทยและเป็นความจริงที่ต้องยอมรับ !!                                      เครดิต นสพ. ประชาชาติธุรกิจ  11 ตุลาคม 2550 แก้ไขเมื่อ 11 ต.ค. 50 21:04:31 จากคุณ : อากาศยิ้ม - [ 11 ต.ค. 50 21:01:44 ]

ความคิดเห็นที่ 4 นั้นเด็กที่สอบติดแพทย์จุฬาก็สู้เด็กที่เข้าฮาวาร์ด ไม่ได้สิ จากคุณ : Thales of Miletus - [ 11 ต.ค. 50 21:17:47 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขึ้นอยู่กับว่าตีพิมพ์ journal ไหนด้วยนะคะ บาง paper เนี่ยอ่านแล้วสงสัยว่าทำไมเรื่องแค่นี้ก็ตีพิมพ์ได้แล้วเหรอ บาง journal ก็คล้ายๆ รายงานการทดลอง ไม่มีมาตรฐานเข้มงวดมากมายนัก บาง journal ก็มาตรฐานสูงซะนี่กระไร จากคุณ : ฟังหูไว้หู แล้วหาข้อมูลซะ (Living Extreme) - [ 11 ต.ค. 50 21:38:39 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ที่บอกเอาจำนวนผลงานวิจัยมาวัดนี่เทียบเป็นเปอร์เซ้นต่อจำนวนบุคลากรรึเปล่าครับรึนับเอาดื้อๆเลย จากคุณ : Mr.june - [ 11 ต.ค. 50 21:46:40 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อาจารย์ มหาลัยไทยไม่ค่อยว่างมาทำงานวิจัย มีงานนอกเยอะ บางท่านไปเป็น สนช บางท่านก้ไปขับไล่สนช บางท่านก็สอนเอกชน บางท่านก็ให้เอกชนสอน(รับเป็นที่ปรึกษา) แต่เห้นด้วยนะว่า งานวิจัยเป็นพื้นฐานการเรียนในระดับอุดมศึกษา ไม่ใช่แปลฝรั่งยันเต เห็นนักศึกษาปริญาโท แบกสมุดเล็คเชอร์เป็นปึ๊งๆ งงว่ามันต่างจาก ปตรีตรงไหนเนี่ย จากคุณ : PKT - [ 11 ต.ค. 50 22:05:51 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ผมกลับมองว่า มหาวิทยาลัยในประเทศไทยไม่มีนิสิต นักศึกษาระดับปริญญาเอกพอครับ คิดดูนะครับว่าปีๆ นึงมีคนเรียนระดับปริญญาโทเยอะ เเต่ระดับปริญญาเอกน้อยมาก ๆ เลยทำวิจัยไม่นานก็ต้องจบการศึกษา เเล้วรอคนรุ่นต่อไปมาสานต่อ พวกจบ โทก็ทำงาน หรือไม่ก็ต่อเอก ใน ตปท แต่ทางกลับกันมหาลัยอย่างเช่นในอเมริกา มีการจัด Finacial support ที่มากมาย ทำให้เด็กไทย เเละก็จีน อินเดีย ไปเรียนต่อกันอย่างมากในระดับปริญญาเอก ลำพังอเมริกันไม่พอเเน่ๆ สำหรับงานวิจัย ก็"ด้พวกเอเชียนี่เเหละไปทำวิจัย ในอเมริกา ปีๆ หนึ่งมีนักศึกษาจีนเข้าศึกษาระดับปริญญาเอก เกือบสองพันคน   อินเดียอีกเป็นพัน ไม่รวม พี่ไทยอีกหลายร้อย  เกาหลี ญี่ปุ่น เรื่องเงินสนับสนุนงานวิจัย อันนี้เคยพูดหลายครั้งเเล้ว บ้านเราจิ๊บจ๊อย มากๆ ได้ปีไม่กี่เเสน ต่อ อาจารย์ ต่อปี  ในขณะที่สหรัฐอเมริกาได้ เป็นสิบๆ ล้าน เเน่นอน จะซื้อ จะหาอะไรก็ง่าย  เครื่องมือครบครัน เจ๊งก็ซ่อม 24 ชม อีกประการหนึ่งก็คือ อาจารย์ไม่ค่อย มี Motivation เท่าไหร่ ไม่ได้ว่ากระทบเเต่มันเป็นความจริง ต้องขออภัยด้วยครับ   ว่าอาจารย์ไม่อ่าน เปเปอร์กัน ไม่เคยอัพเดทวิทยาการใหม่ๆ จมอยู่กับความรู้เดิมๆ ของเดิมๆ ซึ่งนักวิจัยคนอื่นๆ ใน ตปท เค้าพัฒนาไปมากกว่าพอจะตีพิพม์ก็กลาเป็นของเก่า เค้าก็ reject กันเป็นว่าเล่น หรือไม่ก็ตีพิมพ์ลงในวาสารที่มี impact factor ต่ำๆ นี่ก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่มีการผลักดันให้ออกนอกระบบ เพราะจะได้กดดันให้ อาจารย์ได้มีความกระตือรือล้น ในการวิจัย ถ้าไม่ดีพอก็เปิดโอกาสให้คนอื่นเข้ามา มหาวิทยาลัยที่ดีต้องมีการวิจัยในระดับสูงๆ เยอะๆ อย่างปริญญาตรี ที่อเมริกาเรียนกันง่ายมากๆ ยังกะ ม ปลาย เเต่เค้าจะเน้นระดับ graduate กันครับมหาวิทยาลัยดังๆ มี faculty เป็น ร้อย เเต่ละคนก็ มีเด็กปริญญาเอก ประมาณ 10-20 คน เรียน ปริญญาเอก สาขาทางด้านวิทยาศาสตร์ ประมาณ 5 ปี คิดดู สิว่าได้ เปเปอร์กันคนละเท่าไหร่ สุดท้ายผู้ศึกษา อันนี้ต้องบอกก่อนนะครับว่าคนที่เก่งๆ มีความสามารถมากๆ ไปศึกษา ต่างประเทศหมด ทำให้ผู้ศึกษาที่เหลือในระดับสูงๆ ในประเทศมีเก่งๆ น้อย อันนี้มองในมุมมองผม นะ เเต่อย่างไรก็ดี งานวิจัยของไทยที่ออกมาก็ถือว่าไม่น้อยหน้า ด้วยข้อจำกัดต่างๆ เราทำออกมาได้ขนาดนี้ก็ถือว่าใช้ได้ เเต่อยากให้มหาวิทยาลัยไทย ร่วมมือกัน หรือเเข่งกันผลิตผลงาน ไม่ใช่เเย่งชิงดีชิงเด่น อยากเห็นอาจารย์มหาลัย ออกมาปัดฝุ่นทำวิจัยกันอย่างจริงจังดีกว่า สร้างบรรยากาศที่ดี การศึกษาจะได้คึกคัก แก้ไขเมื่อ 11 ต.ค. 50 23:38:46 แก้ไขเมื่อ 11 ต.ค. 50 22:37:41 จากคุณ : Atomic Secret - [ 11 ต.ค. 50 22:31:15 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เห็นด้วยกับความเห็น 8 ครับ ปริญาเอกภาคนอกเวลาราชการนี้น้อยมาก จากคุณ : เอย์คุง (Aeykun) - [ 11 ต.ค. 50 22:38:20 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ....ด้วยความสนับสนุนจากบริษัทยา อิ อิ จากคุณ : อะธีลาส - [ 11 ต.ค. 50 22:38:51 ]

ความคิดเห็นที่ 11 school ที่ผมเรียนอยู่ตอนนี้ มีเด็ก ป.เอก+ป.โท(ทำวิจัย) ทั้งหมด 107 เจ็ดคน เด็ก ป.ตรี ทุกสาขา ภายในสคูล รวมกัน 50 กว่า คน คิดเอาแล้วกันครับ ปีๆ นึง จะมี งานตีพิมพ์ เท่าไหร่ จากเด็ก ป. เอก ทั้งหมด จากคุณ : kanoomtan - [ 11 ต.ค. 50 22:55:02 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่ช่วยแสดงความคิดเห็นครับ   จขกท. แก้ไขเมื่อ 11 ต.ค. 50 23:03:13 จากคุณ : อากาศยิ้ม - [ 11 ต.ค. 50 23:02:49 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อีกปัญหาหนึ่งคือผู้จบใหม่ระดับปริญญาเอก เวลากลับมาทำงาน - การขอทุนวิจัยเป็นเรื่องยากมากในเมืองไทย นักวิจัยหน้าใหม่จึงได้โครงการจากผู้อยู่ก่อน ทุนไม่เปิดโอกาสให้ซื้อเครื่องมือมาทำการทดลอง โครงการไม่ได้คิดใหม่ เป็นโครงการที่คิดตาม แล้วคนเก่าก็ถือว่าตนมาก่อนไม่เปิดโอกาสให้แสดงความเห็น (คิดว่าส่วนใหญ่นะ) โครงการใหม่ไม่ได้เกิดขึ้นทันที หรือไม่ได้เกิดขึ้นเลยในองค์กรบางองค์กร เพราะเป็นแบบเครือญาติ ระบบถูกครอบงำโดยระบบอาวุโส จากคุณ : appendiculata191 - [ 11 ต.ค. 50 23:20:45 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เด็กป.ตรีก็มีโอกาสตีพิมพ์งานวิจัยครับ คอยดูผมแล้วกัน แต่ตอนนี้ยังแก้สมการสนามของไอน์สไตน์ไม่ออกเลย งงจัง จากคุณ : parzel_e - [ 12 ต.ค. 50 00:15:59 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แค่ป.ตรีไทย ก็ไม่ได้ถูกฝึกให้คิดแล้วครับ จบมาค่านิยมก็เป็นแต่เรื่องเงินเดือน จากคุณ : Epinephrine - [ 12 ต.ค. 50 00:34:44 ]

ความคิดเห็นที่ 16 การทำวิจัยอะไรก็ต้องใช้เงินครับ โดยเฉพาะการทำระดับ molecular ผมเนี่ย เสียดายเงินทุกๆ 3 บาทที่จะต้องทิ้งทิปของไมโครปิเปต แต่ไม่ทำก็ไม่เสร็จเสียที จะมานั่งล้างอยู่ก็ลำบากเกิน อันละ 3 บาท วันนึงทำไม่เยอะ 200 sample ก็ใช้อย่างต่ำๆ 600 บาทต่อวันไปแล้ว แพงกว่าค่าแรงขั้นต่ำเสียอีก จากคุณ : V--Bank--V - [ 12 ต.ค. 50 00:35:42 ]

ความคิดเห็นที่ 17 งานวิจัย ถ้าทำแล้วได้เอาไปใช้จริง นับว่า "มีประโยชน์" เยอะแยะไป ลงเจอน่านแล้วเป็นการพิสูจน์ทางทีออหรี่ ไม่ได้นำไปใช้ ไม่ได้ต่อยอดเจอนี่ต่อ สักแต่ให้ได้แสดงว่าโนฟอลลลลลล ของเรา ทำวัตถุภัณฑ์(^_^)แล้วไปใช้งานกับชาวเมืองชาวบ้าน ถึงแม้จะไม่วิลิศมาหลา แต่ก็เป็นงานวิจัยแบบไทยๆ เวลาท่านๆจะทำเครื่องสักเครื่องนึง คนที่จะทำ เคยลองไปค้นหาหลักการก๊วยเจ๋งๆจากบทความในเจอโน้นมาประยุกต์ใช้? อ๊ายหย๋า ความคิดตูเจ๋งกว่าเฟ้ย ข่อยทำบทความมาเยอะ หลักตูไม่ออกอ่าว(เข้าท่า)กว่า อีกทั้งงานวิจัยพี่เรา มักไม่ชอบขีดเขียนงานที่เป็นอักษรา เพราะทำไปมักเอาไปเทียบกับฝรั่งมังคุดเงาะมะละกอส้มไม่ได้ เพราะเขาเป็นเทคโนโลยีไฮเอ็นด์ เขาทำไมโครฮาร์ดคอร์เอาไปใช้ เขาให้กะตังค์ ตูแฮบปี๋แอนด์ดิ๋ง อย่าลืมว่าจานส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะต่างจังหวัดหรือม.เล็กๆยังมีแนวความคิดเก่าๆอยู่ ไม่ชอบงานเขียน งานส่งบทความ ยิ่งส่งบทความในสมัยนี้ วุ๊! ที่ไหนได้ ส่งบทความให้รี๊ดเดอร์ เวง! ดันให้เด็กปอโทคอมมเนท์เฉย(บางสาขานะขอรับ) แน๊! ตูจบจากไอดังๆ ลื้อจบนี้มา โด่! เดะๆ เวง! เขาให้ทุนไปกลับมาจะได้รวมกลุ่มทำงานวิจัย แต่ดั้นมาตั้งแง่ใส่กัน มีเยอะ ยิ่งคณะใหญ่ๆประเภทจ๊กก๊ก(มากกว่า 3 ก๊กอีก) มีประจำ ข้อถกเถียงเรื่องนี้ คนทำงานวัตถุภัณฑ์มักไม่เยอะ แต่ก็มีนิดๆ แต่คนไม่ทำเยอะฝ่า คนทำเปเปอร์เบสยิ่งเยอะ ได้ลงก็ถือว่า ว้าว! นี่สิบรูส์ มันคืองานวิจัยที่มีคุณค่างามอย่างไทย รักเด็กนะ! โป๋ยยยรักทุกคนนนนน สนับสนุนท่านๆทำอะไรก็ได้ที่ช่วยกันออกแบบหรือพัฒนาอะไรที่เอาไปใช้ได้จริงๆจังๆ ถ้าจะเขียนไปลงเจอนู้นก็ถือว่าได้สองเด้ง ถึงจะไอเดียเจ๋งเป้งยิ่งกว่าแช่น้ำ ไปตีพิมพ์ มะละกอรู้คุณค่านำเอาไปใช้ พี่เราทำตาปริบๆ มุมมองเฉพาะทางขอรับ ^_^ จากคุณ : Aumba_เด็กอนุบาล - [ 12 ต.ค. 50 01:16:35 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ใครอ่านความเห็น 17 รู้เรื่องบ้างครับ ผมพยายามแล้ว ยังไงถ้าลูกพี่กลับมาอีกรบกวนเขียนเป็นภาษาอังกฤษไปเลยนะครับ เผื่อผมจะอ่านรู้เรื่อง จากคุณ : บัตรผ่านมีการศึกษา - [ 12 ต.ค. 50 02:38:40 A:161.200.255.162 X: TicketID:136122 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ต้องให้มาเป็นอาจารย์ก่อนจึงจะรู้ซึ้งว่าทำไม จากคุณ : Practical x 2 - [ 12 ต.ค. 50 05:43:41 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ^  ^  จารย์ prac มาฟันธง!  เอากระทู้นี้ เป็นตัวแทนคุณภาพงานวิจัยได้ไหม? จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง - [ 12 ต.ค. 50 07:03:45 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คนทำมีน้อยกว่าคนไม่ทำ ระบบพาไป ทำไมไม่ทำแบบไทย จีน ญี่ปุ่น  ประชาชนได้อะไรจากงานวิจัย แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 50 12:43:02 แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 50 08:55:00 จากคุณ : ณัฏฐพล - [ 12 ต.ค. 50 08:43:06 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เป็นด้อกเตอร์เพราะอยากมีคำว่า ดร. นำหน้า ไม่ได้อยากเป็นนักวิชาการ เป็นนักร้องนักแสดงเพราะอยากมีชื่อเสียง ไม่อยากชอบศิลปะการแสดง เลือกเรียนมหาวิทยาลัยดัง ๆ แ่ต่ไม่ได้สนใจคณะหรือปรัชญาของมหาวิทยาัลัย จากคุณ : ฟ้าลั่น - [ 12 ต.ค. 50 09:58:03 A:220.101.184.162 X: TicketID:091427 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ถ้าคนไทยมีชีวิตความเป็นอยู่ดีกว่านี้อาจได้เห็นลูกตาสีเป็น ดร.  อีกอย่างถ้าผมมีเงินเรียนถึงขั้น ป.เอกผมก็เลือกไปเรียนเมืองนอกครับ หาประสบการณ์และเรียนภาษาเพิ่มเติม จากคุณ : งุงิซัง (งุงิซัง) - [ 12 ต.ค. 50 11:08:37 ]

ความคิดเห็นที่ 24 การศึกษาเขาวางรากกันมานานกว่าเรา วงการวิจัยเขา มีการสนับสนุนที่แน่นหนากว่าเรา บุคลากรของเขา ได้รับการเลี้ยงดูที่ดีกว่าของเรา ลองคิดง่ายๆ สมมุติประเทศเราประกาศให้ทุนเรียน ป.เอกฟรี โดยให้ทำวิจัยในประเทศ จะมีคนเก่งๆจากทุกมุมโลกมาสมัครหรือไม่ ผมคิดว่า คนเก่งๆ(แม้แต่ที่เป็นคนไทยเอง) ก็ยังอยากไปทำ ป.เอกกัน ที่อเมริกา อังกฤษ เยอรมัน ฝรั่งเศส ญี่ปุ่น อยู่ดี เพราะมันพร้อมทุกอย่าง ไปแล้วโอกาสรุ่งมากกว่า ผมคิดว่าเราต้องร่วมมือกัน ด้วยความอึด และอดทนในการพยายามพัฒนาวงการการศึกษาบ้านเรา อีกหลายปีครับ จึงจะได้สัมผัสกับความสำเร็จอย่างที่ประเทศอื่นๆเขามีกัน จากคุณ : ksk - [ 12 ต.ค. 50 11:52:07 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เพราะคนไทยเก่งแต่ขัดแข้งขัดขากัน เพื่อนผมเป็นนักประดิษฐ์ ประดิษฐ์ของมาพอสมควร เคยขอทุนวิจัย โดนสวนมาว่า "Project คุณมีระดับ ป.เอกกี่คน" พอไม่มี ก็ไม่ให้ทุน จบครับ เมืองไทยถึงได้เก่งแต่ปว.กัน ... แย่งกันเป็นใหญ่ ... ทำได้แค่เนี่ย จากคุณ : เศียรนาคา - [ 12 ต.ค. 50 12:44:03 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เมืองนอกก็เป็น ครับ ยิ่ง Prof ดังๆ นี่เข้าใกล้กันไม่ได้เลยนะครับ จากคุณ : Atomic Secret - [ 12 ต.ค. 50 13:58:33 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 12 ต.ค. 50 14:22:33 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ผมว่าปีๆ หนึ่ง รัฐบาลก็ให้ทุนส่งบุคลากรไปเรียน ป.เอก เมืองนอกมากมายหลายทุน ซึ่งตอนที่เรียน หลายๆ คนก็ตีพิมพ์ paper ได้มากมาย (อันนี้ credit คงต้องยกให้ advisor อ่ะนะ) แต่ทำไมหลายๆ คนกลับมาแล้ว ผ่านไปหลายปีสัก paper ก็ยังไม่มี ผมว่าส่วนหนึ่งเป็นที่ระบบ และอีกส่วนหนึ่งเป็นที่ตัวคนๆ นั้นเอง! แรงจูงใจในการทำวิจัย = เงิน จากคุณ : lekhaew - [ 12 ต.ค. 50 14:25:12 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ที่งานวิจัยของไทยมีน้อย เพราะคนเรียนก็น้อยแล้ว ยังไปเรียนเมืองนอกกันอีก เลยไปเพิ่ม rate ให้ ม.ต่างประเทศ และเป็นการลด rate ในประเทศลงไปในตัว จากคุณ : Mr.Submarine - [ 12 ต.ค. 50 15:35:55 ]

ความคิดเห็นที่ 30 มาอ่าน จากคุณ : -->+:+โชยุ&วาซาบิจัง+:+<-- - [ 13 ต.ค. 50 08:34:52 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ที่พบบ่อย ๆ (เอาเฉพาะวิจัยทางการแพทย์นะครับ) หมอฝรั่งนี่มีภาระงานน้อย เจอเคสไม่กี่เคส เขาก็เอาไปทำวิจัย เขียนซะเป็นเรื่องราวใหญ่โต เป็นตุเป็นตะถ้าดูดี ๆ แล้วบางเรื่อง จำนวนกลุ่มตัวอย่างนิดเีดียว แล้วเขามีเวลาค้นคว้าเยอะครับ พอเค้ามาเห็น record การทำเคสในบ้านเรา เค้าแทบไม่เชื่อว่า ยูทำไปได้ไงตั้งเยอะแยะ แค่ดันไม่มีเวลาไปรวบรวมข้อมูลมาทำวิจัย จากคุณ : hs4mop - [ 13 ต.ค. 50 11:08:47 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ทุกคนพูดมาเป็นเหตุผลที่ดี และเกิดขึ้จริง ที่เจอกับตัวคือไม่มีทุนสนับสนุน ด้านที่ต้องการทำใช้ทุนสูงมาก มหาวิทยาลัยเคยให้หมื่นสี่ เอ่อ..แค่ซื้อชุดสกัด DNA ก็ไม่เหลือเงินเอาไปทำไรต่อแล้ว อาจารย์เขียนขอทุนจากหน่วยงานอื่นๆก็ไม่ได้รับการพิจารณา แล้วจะเงินเอาที่ไหนมาทำงานวิจัยกันละค่ะ เซ็งเหมือนกัน จากคุณ : A (ADARIS_mirror) - [ 14 ต.ค. 50 12:17:02 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ใครมาบังคับให้เรียนวิทยาศาสตร์หล่ะโกรธตาย ถามจริง ทุกวันนี้นักวิทยาศาสตร์ไทยทำอะไรกิน มีเพื่อน 3 คนจบเกียรตินิยมอันดับ 1 & 2 วิทยาศาสตร์มหาลัยชื่อดังทางด้านวิทยาศาสตร์ชีวภาพ คนหนึ่งทำงานเป็นเจ้าหน้าที่จัดซื้อ อีกคนเป็นพนักงานโรงแรม guest relation อีกคนขายคอมพิวเตอร์ ยังไม่มีใครเงินเดือนเกิน 30,000 เลย ทั้ง ๆ ที่ทำงานมานานกว่า 8 ปี อนาคตสู้พวกเอ็นท์ไม่ติดไปเรียน bba มหาลัยเอกชนยังไม่ได้เลย ถ้าเรียนวิทยาศาสตร์แล้วทำงานอย่างนี้ สู้เรียนบริหารธุรกิจไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ เมืองไทยผลิตนักวิทยาศาสตร์มาทำซากมากมาย แต่งานทางด้านนี้ไม่เห็นจะมีเสียเท่าไหร่ ให้ตายสิ! ต่อให้จัดอันดับเข้าไปเท่าไหร่ มหาลัยใดไหนจะอันดับ 1 & 2 วิทยาศาสตร์และการวิจัยมีมากมายขนาดไหน แต่ถ้าตัวงานโหลยโท่ย ใครจะอยากไปเรียนให้ช้ำใจในตอนทำงาน ตอนนี้ผลิตบัณฑิตกันเกลื่อนกลาด คะแนน 30-40% ตอนเอ็นท์ก็เป็นนักวิทยาศาสตร์ได้ น่าน้อยใจมั้ยหล่ะ จากคุณ : ถามใจดูก่อน - [ 15 ต.ค. 50 19:40:58 A:202.142.199.114 X: TicketID:137537 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ต้องให้ทำตั่งแต่ปตรี จากคุณ : volta - [ 18 ต.ค. 50 09:42:04 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เคยอ่านงานเขียนของเด็กไทย นะครับ อ่านแล้ว ถอนหายใจยาว ๆ แล้วพูดว่า มันจบมาได้ไง เนี่ย เขียน อะไรก็ไม่รู้ จากคุณ : vinze - [ 21 ต.ค. 50 22:20:39 ]

ความคิดเห็นที่ 36 มหาลัยของไทยส่วนใหญ่ยังเป็น Taught-based กันอยู่นี่ครับ หลักสูตร Research-based มีน้อย คนไปเรียน จบมา ก็ไม่รู้จะไปทำงานอะไรนอกจากเป็นนักวิจัยหรือเป็นอาจารย์ เงินเดือนไม่ดี ทุนก็ไม่มี มีก็ขอยาก เขาก็ไม่อยากไปเรียน ขี้เกียจไปวิจัย บางส่วนเลือกไปต่อนอกโดยเฉพาะปริญญาเอก เพราะว่าที่ต่างประเทศเค้ามีเครื่องไม้เครื่องมือ อุปกรณ์ และแหล่งข้อมูลที่ดีกว่ามากๆ (อาทิเช่น College ไกลปืนเที่ยงในอเมริกามีจำนวนหนังสือในห้องสมุดมากกว่าจุฬาฯทั้งมหาลัย) นอกจากนี้เค้ายังมีให้ทุนเยอะมากๆด้วยครับ ทั้งที่อเมริกา ยุโรป และญี่ปุ่น แถมจบกลับมาได้ชื่ออีกว่าเป็น ด็อกเตอร์จากนอก คือหลักสูตรการศึกษาชั้นสูงของเรามันไม่ค่อยสนับสนุนน่ะครับ ถ้าจะสู้ Ranking จริงๆก็ต้องยกระบบใหม่ อัดงบประมาณด้านการศึกษา วิจัย R&D ขึ้นมาเยอะๆ ไม่ใช่ตัดงบเอาทุกปีๆ สนับสนุนให้เด็กไทยรักการวิจัยตั้งแต่ระดับมัธยมหรือ ป.ตรี (อาทิเช่น ต้องเข้มงวดเรื่อง Plagiarism หรือ Copy-Paste งานคนอื่นมาใส่รายงานมากๆ เพราะกว่า 75% ของรายงานของเด็กไทยทำแบบนั้น และยังไม่ใส่ Reference ให้ด้วย) ให้ทุนพวกหัวกะทิแต่ยากจนเรียนต่อจนจบเอกในไทย มาเป็นอาจารย์ทำวิจัย แล้วก็ต้องเพิ่มเงินเดือนให้ด้วย 555 ไม่งั้นสมองไหลหมด ผมเห็นงานวิจัยบางงานที่มหาลัยไทยทำออกมานี่ ระดับโลกเลยนะครับ ทั้งเรื่องวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี หรือด้านการแพทย์ (แต่ด้านสังคมศาสตร์ยังไม่ค่อยมี) แต่ว่ากว่าจะคลอดออกมาก็นานๆที เหมือนช้างตกลูกปีละครั้งไรงี้ สู้ๆครับคนไทย เพื่อชาติ :) จากคุณ : TASoccer - [ 2 พ.ย. 50 17:34:09 ]