ความคิดเห็นที่ 1 ชอบจูล่ง แต่คงเอาอย่างไม่ไหว ข้อเสียให้ข้อคิด ได้จากหลายๆคน ผสมกัน แล้วแต่อารม์ณ ตอนไหนหยิ่งทะนง ต้องเอาบทเรียน ที่กวนอู โดน มาใช้ โอหัง จนไม่ได้ตายดี ขงเบ้งก็เนิร์ดเกิน เลยใช้เนิร์ดอย่างม้าเจ๊ก แถมอคติกับอุยเอี๋ยน สมควรป่วยตายเพราะไม่ยอมออกกำลังกาย เอียวสิ้ว ก็เนิร์ดปากมาก เลยตายเพราะปาก ด้านข้อดี นี่ชอบสุมาอี้ ทำตัวเรียบง่าย ปกปิดอุดมการ์ณอันยิ่งใหญ่ ตัวละครที่ไม่ทำอะไรผิดพลาด ทำอะไรไป ตามเหตุอันสมควร มีอารมณ์วุฒิภาวะ คุณธรรม สติ ให้น่าเอาอย่างก็มีหลายคน ทั้งจูล่ง เตียวเลี้ยว สุมาอี้ ซุนเซ็ก ซุนกวน ฯลฯ จากคุณ : ขอเอาชื่ออากงเป็นเดิมพัน - [ 25 ต.ค. 50 06:40:08 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ชอบเกียงอุยที่สุด(ดูชื่อล๊อคอินผมได้) ที่ชอบก็เพราะเป็นคนเก่ง ฉลาด รู้จักวางตัวและทำอะไรรอบคอบ ทำทุกอย่างอย่างสุดความสามารถเสมอ แต่ก็มีข้อเสียอยู่เหมือนกัน คือเอาแต่ยึดติดกับคำสั่งเสียของอาจารย์มากเกินไป พยายามจะบุกตีวุ่ย ทั้งๆที่บางครั้งทัพตัวเองยังไม่พร้อม แต่ผมก็ชอบเพราะหมอนี่มีทั้งข้อดีและข้อเสียนี่แหละ เป็นตัวละครที่สมจริง ไม่โดนเอามาแต่งเติมในนิยายจนเก่งเว่อ หรือปัญญาอ่อนหาดีไม่ได้เหมือนตัวละครในสามก๊กหลายๆคน จากคุณ : เกียงอุยศิษย์มังกรหลับ - [ 25 ต.ค. 50 06:55:18 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ชอบจูล่งค่ะ จากคุณ : tanni - [ 25 ต.ค. 50 07:09:13 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ..จูล่ง..นั้นน่าจะเป็นขุนศึกใหญ่คนเดียวที่ได้นอนแก่ตายบนเตียงอย่างสงบ นอกนั้นกรำศึกหนักแล้ว ก็ไม่ได้ตายสบายซักคน ส่วนตัวผมชอบ.."กุยแก"...คนนี้เป็นของจริงคนหนึ่ง เสียแต่ว่าอายุสั้นไปหน่อย ไม่เช่นนั้น..จ๊กก๊ก..ง่อก๊ก อาจไม่ได้ลืมตาอ้าปากขนาดนั้นดอก ลองนึกภาพ กุยแก + เตียวเลี้ยว วุยก๊ก..ของโจโฉ คงจะงานสบายกว่านี้แน่.. จากคุณ : นายแพรว - [ 25 ต.ค. 50 08:17:38 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ชอบโจโฉครับ ปกครองก้กใหญ่สุดด้วยความเป็นธรรม และกระทำการทุก อย่างภายใต้ปรมาภิธัยของฮ่องเต้ ตลอดอายุราชการของท่าน ไม่เคยคิด โค่นราชบันลัง เวลายืมหัวใครไปใช้บริหารบ้านเมืองแล้วจะปูนบำเน็จ             เลี้ยงดูครอบครัวของผู้นั้นเป็นอย่างดี ต่างจากเล่าปี่ที่เป็นคนหน้าใหว้             หลังหลอก ทั้งหลายทั้งปวงที่ทำไปก็เพื่อตัวเล่าปี่เองและพวกพ้องพี่น้อง ท้ายที่สุดหางก็โผล่ สถาปนาตัวเองเป็นฮ่องเต้จนได้ จากคุณ : เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับสูญไป - [ 25 ต.ค. 50 08:19:16 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ชอบโจโฉ ตรงที่เป็นคนฉลาดรู้จักใช้คนให้ตรงกับงาน มีความเที่ยงธรรมและเด็ดขาด  มีความมานะอดทน และกตัญญูรู้คุณ ใครมีบุญคุณก็ตอบแทน แต่ข้อเสียคือเป็นคนที่ไม่เคยไว้ใจใคร ขี้ระแวงเกินไป ในขณะเดียวกันก็ชอบ เล่าปี่ ที่เป็นคนอ่อนน้อม รู้จักเข้าหาผู้ใหญ่ะและนักปราชญ์มีความมุมานะและอดทน เสียอย่างเดียวมองคนไม่เป็นและใจคอไม่ค่อยหนักแน่น แต่สรุปแล้วเป็นคนดี ที่ฉลาดแต่ขาดเฉลียว จากคุณ : ลิตเติ้ลโคล่า - [ 25 ต.ค. 50 08:45:25 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โจโฉครับ ^^ Ctrl+C #5 จากคุณ : nutxnut - [ 25 ต.ค. 50 09:42:54 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ชอบไครดีหว่า นึกไม่ออก จากคุณ : จูล่งแห่งเสียงสัน - [ 25 ต.ค. 50 10:47:14 ]

ความคิดเห็นที่ 9 โจโฉ ดีเลวจากใจ คนรักชาติ เชิดชูฮ่องเต้ กลับตั้งตัวเป็นเจ้าซะเอง ..แบบนี้มีถมไป จากคุณ : false - [ 25 ต.ค. 50 12:01:19 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เตียวเสี้ยน ผู้เสียสละตนเองเพื่อกำจัดตั๋งโต๊ะ จากคุณ : ภูมิใจที่เป็นลูกพ่อ (AJ_da_NR) - [ 25 ต.ค. 50 12:22:12 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โจโฉ ข้ายอมทรยศคนทั้งโลก แต่ไม่ให้ใครในโลกทรยศข้า ผู้นำที่ไม่สร้างภาพ ต่อสู้มาด้วยความสามรถของตนเอง แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 50 13:04:48 จากคุณ : ชื่อสมาชิก - [ 25 ต.ค. 50 13:04:03 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ชอบ โจโฉ เช่นกัน เพราะเหมาะแก่การเป็นผู้นำ รู้จักใช้คน และสายตาแหลมคมมองคนออก รู้ว่าสุมาอี้คิดเป็นใหญ่ (แต่ยังเก็บไว้ใกล้ตัว) ฉลาดดี จากคุณ : Nubtong (nubtong) - [ 25 ต.ค. 50 13:27:22 ]

ความคิดเห็นที่ 13 จิวยี่ จากคุณ : nuuduke - [ 25 ต.ค. 50 13:48:55 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ชอบ กวนอู, เกียงอุย และกุยแก เกลียด เล่าปี่ กับ ขันทีเฒ่าทั้ง 10 จากคุณ : Autster - [ 25 ต.ค. 50 14:04:33 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ผมต้องพูดแก้ให้เล่าปี่หน่อย เพราะเล่าปี่มีข้อดีอยู่เยอะมากกว่าข้อเสียครับ เล่าปี่ผู้มีเชื้อพระวงค์ชั้นปลายแถว มีอาชีพทอผ้า แต่มีความเป้นผู้ดีเต็มตัวครับ คือมีความนอบน้อมถ่อมตน จนมีมีคนเก่งมากมายให้การอุปการะด้วยความจริงใจ ทั้งที่ตัวเล่าปี่เองความสามารถไม่เท่ากับตัวละครอื่นในเรื่อง ข้อนี้จะแตกต่างจากโจโฉนะครับ คนที่เข้ามาอยู่กับโจโฉก็แค่เพียงอยากมีเจ้านายที่ดี อยากทำงานที่ดี โจโฉเองก็มี เลห์กระเท่ มากมายนัก คนใกล้ตัวจับไม่ได้ไล่ไม่ทันหรอกครับ มี เอียวสิ้วที่คอยรู้ใจโจโฉมากจน โจโฉรำคาณ ก็หาเรื่องสั่งประหารซะ โจโฉอาจเป็นนายที่ดี เป็นมืออาชีพ แต่เล่าปี่เป็นนายที่ลูกน้องรัก ครับ ท่านบางคนที่อ่านหนังสือของ เล่า ชวน หัว ซึ่งผมลองอ่านดูแล้วทั้งเล่มตะแบงครับให้ร้ายเล่าปีทั้งนั้น ใส่แต่ความคิดและก็อารมณ์ของตัวเองลงไปจนทำให้เรื่องมันประหลาดออกมา ไม่ใช่ฉบับที่คนจีนเขาอ่านกัน ผมลองอ่านดูหลายๆเล่มแล้วจึงสรุปได้ครับ จากคุณ : แมวทะเล (แมวทะเล) - [ 25 ต.ค. 50 14:29:40 ]

ความคิดเห็นที่ 16 การครองใจใช้คนของเล่าปี่ก้อไม่ธรรมดา ครับ  เหมาะสำหรับคนจบ ป4. แต่อยากเป้น ระดับลูกพี่ใหญ่ควรศึกษาไว้  จะเห็นว่าไม่เป็นรอง โจโฉ ซึ่งเป็นเจ้านายมืออาชีพเลย   และคนที่โจโฉกลัวที่สุดในเรื่องก็คือเล่าปี่นี่เอง จากคุณ : แมวทะเล (แมวทะเล) - [ 25 ต.ค. 50 14:44:47 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ผมก็ โจโฉ อีกคนครับ เล่าปี่ต้องใช้คนถึง 4คนคือ 1.)ตัวเล่าปี่เอง  2.) ขงเบ้ง 3.)กวนอู 4.) เตียวหุย ......ต้องใช้ทั้ง 4 คนนี้มารวมกันจึงจะมีความสามารถในทุกๆด้านเทียบเท่า โจโฉ เพียงคนเดียว จากคุณ : โกยแนบ - [ 25 ต.ค. 50 15:33:15 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ผมเองก็ปลื้มโจโฉ อยู่ แต่ไม่ชอบใจในในความมเป็นมิตรแท้ ที่ขับซุนฮก ขังแล้วปล่อยให้อดข้าว จนซุนฮกรู้ใจโจโฉ จึงฆ่าตัวตายเอง เพียงเพราะในช่วงท้ายโจโฉอยากเป็นฮ่องเต้ แต่ซุนฮกปลามไว้เพราะมีความจงรักพักดี ผมก็ชอบซุนฮกมากเพราะเป็นคนช่วยวุยก๊กให้ตีอ้วนเสี้ยวได้ แต่มาโดนอย่างนี้มันเซ็งแน่นอน จากคุณ : แมวทะเล (แมวทะเล) - [ 25 ต.ค. 50 16:39:38 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ในละครจริง จะแสดงถึงความรักกันของพี่น้องร่วมสาบานทั้ง 3 คน เล่าปี่ , กวนอู,เตียวหุย   ซึ่งผมประทับใจมาก ถ้าหากมีโอกาสได้เจอมิตรแท้ร่วมอุดมการณ์แบบนี้เป็นเรื่องที่ดีจริงๆ  เล่าปี่เป้นพี่ใหญ่ซึ่งก็ดูแลน้องๆ  ได้เหมือนพี่จริงๆ  ลองดูดีๆ จะเหมือนกับ กวนอู และเตียวหุยเป็นเด็กเลยล่ะ และ กวนอู , เตียวหุย ก็เชื่อฟังเล่าปี่มากเลยด้วย ตอนท้ายสุด  กวนอู , โดนฆ่าตายเล่าปี่ยังถึงกับยกทัพใหญ่ไปล้างแค้น ทั้งๆที่ ขงเบ้งห้ามไว้   ตรงนี้เล่าปี่ไม่โง่ครับแต่ทำเพื่อ น้องจริงๆ ผมไม่ได้หลงชมแต่คนเก่งครับ แต่ผมปลื้มคนที่ใจจริง เล่าปี่เสดงให้เห็นว่า เกิดมาเพื่อเป็นนายจริงๆ ในละครจะแสดงว่าเล่าปี่รบไม่เก่งเท่าไร แต่เป็นผู้บริหารไม่จำเป็นต้องรบเก่งนี่ จากคุณ : แมวทะเล (แมวทะเล) - [ 25 ต.ค. 50 17:01:00 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เตียวเสี้ยนค่ะ ข้อดี - ยอมสละตัวเอง ข้อเสีย - ไม่มีตัวจริงตามปวศ. จากคุณ : เตียวเสี้ยน (ชอนวอน) - [ 25 ต.ค. 50 18:55:36 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ^ ^ ^ นางเตียวเสี้ยน เป็นที่มาของ ประโยคที่ว่า .........วีระบุรุษย่อมพ่ายแพ้หญิงงาม......... แล้วลิโป้ ก็ถึงแก่ชีวิต ทั้งๆ ที่ลิโป้เป็นนักรบที่เก่งที่สุดในสามก๊ก จากคุณ : น้าพร - [ 25 ต.ค. 50 19:20:21 ]

ความคิดเห็นที่ 22 . . . ชอบน้องเฟย . . . จากคุณ : MIG-ON-THE-WAY - [ 25 ต.ค. 50 19:33:54 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ชอบหลายคน เกลียดก็หลายคนเหมือนกัน ^^ ขอยกสำนวนของฉบับวณิพกมาด้วยล่ะกัน หลักๆ ก็ จูล่งเสือร้าย - สุภาพบุรุษแห่งเสียงฉาน ในบรรดาขุนพลทั้งหลายผมนับถือจูล่งมากที่สุด ความซื่อสัตย์ต่อเล่าปี่มีไม่น้อยกว่ากวนอูหรือใครๆแน่ บรรดาสามพี่น้องก็ยกให้จุล่งเป็นน้องสี่ ฝีมือดี รบตัวๆไม่เคยแพ้ใคร ถึงตอนแรกมีความเป็นนักยุทธวิธีอย่างเดียว แต่หลังๆก็เริ่มแสดงความเป็นนักยุทธศาสตร์ด้วย ดู อย่าง ตอนวางแผนหลอกล่อตีทัพโจโฉ  สุภาพ ถ่อมตน เป็นอีกคนหนึ่งที่เล่าปี่ไว้ใจฝากฝังไว้ก่อนตาย ขงเบ้ง- ผู้หยั่งรู้ดินฟ้า จูกัดเหลียง มังกรหลับ  ผมรู้ว่าคนเกลียดเขาก็เยอะ  แต่ผมนับถือในฝีมือเขา ขงเบ้งไม่ได้เรียกลมเรียกฝนได้ แต่สามารถพยากรณ์ได้ แล้วใช้ประโยชน์จากจุดนั้น มีความเป็นนักประดิษฐ์ นักยุทธศาสตร์ นักจิตวิทยา แม้ตายไปแล้วยังวางแผนหลังจากที่ตนตายให้เป็นไปตามแผนการได้ จากชาวนามาสู่ตำแหน่งจอมทัพผู้ตะลุยเมืองจีน 1/3 มาไว้ในอำนาจ ขงเบ้งไม่ได้มีความประสงค์ต่อลาภยศใดเท่าไร ความหยิ่งของคนนี้อยู่ที่ที่นา 50 ไร่ที่ตนมีอยู่ที่เขาโงลังกั๋งเท่านั้น ไม่ใช่แผ่นดินนับร้อยที่ตนได้บุกบั่นช่วงชิงมา ซึ่งตอนตายขงเบ้งไม่ได้ขออะไรให้ลูกเมียตายเลยนอกจากที่นาที่นั้น แต่ข้อเสียเขาก็เยอะ ทำงานหนักไม่ดูแลสุขภาพตัวเองให้ดีจนร่างกายทรุดโทรม  ไม่ไว้ใจใครมาก  ไม่สามารถดึงคนดีมีฝีมือมาช่วยงานได้มากอย่างเล่าปี่ ทำให้หลังๆ จ๊กก๊กขาดขุมพลที่มีฝีมือถึงขนาดจะต้องใช้อุยเอี๋ยน ที่ตนไม่ชอบ(อุยเอี่ยน มีฝีมือแต่ก็มีหัวเป็นนักปฏิวัติ  การทรยศต่อข้าวแดงแกงร้อน อุยเอี๋ยนก็แสดงให้เห็นมาถึง 2 ครั้งตอนอยู่ที่เกงจิ๋ว และ ตอนฮองตง แม้แต่ซุนกวน ก็ยังมองอุยเอี๋ยนออก จุดนี้ทำให้ขงเบ้งไม่ชอบนัก เล่าปี่ - ผู้คำนับแก่ทุกชนชั้น จากคนทอเสื่อมาจนเป็นฮ่องเต้ ถึงหลายๆคนจะมองว่าเล่าปี่ไม่ได้เรื่อง  แต่ผมว่าเล่าปี่นี้มีความเป็น mastermind  เป็นผู้ที่มีมือเหมือนเป็นฝักถั่วพนมมือให้กับทุกชนชั้น ทำให้มีคนสนับสนุนเยอะ  มีความสามารถในการจูงใจคนเก่งมาก  แม้แต่ขงเบ้ง บังทอง ชีซี ที่เป็นอัจฉริยะกว่าตน เล่าปี่ยังจูงใจให้ทำงานให้เล่าปี่จนได้ ขุนพลทั้งหลายที่มีฝีมือ  เล่าปี่ก็สามารถชวนมาอยู่ได้ แต่เล่าปี่ก็ยังขาดความเป็นนักยุทธศาสตร์  วางแผนการรบไม่ดีทำให้แพ้ลกซุนจนต้องมาตรมใจตาย  ขาดความเด็ดเดี่ยวในหลายๆอย่าง โจโฉ- ผู้ไม่ยอมให้โลกทรยศ มีความเป็นผู้นำ เด็ดขาด ปกครองได้ดี  จนไม่ไมใครกล้าหือ แต่ก็โลภมาก คือทำในสิ่งที่คนอื่นทำในยุคนั้นคือ ทำมาช่วยฮ่องเต้ และก็กุมอำนาจไว้ในมือ ไม่ไว้ใจใคร แม้แต่ สุมาอี้ ขุมพลที่มีฝีมือในสมัยโจโฉ สุมาอี้ก็ไม่มีบทบาทเท่าไร ทนงตนสูงมาก ถึงขนาดเขียนตำราพิชัยสงครามเอง(แต่สุดท้ายก็เผาทิ้ง) ทำให้พลาดท่าขงเบ้ง และ จิวยี่ หลายครั้ง  โจโฉไม่ได้เก่งคนเดียวนะ  ยังชอบคนมีฝีมือ เช่น เคาทู เตี้ยวเลี้ยว บังเต๊ก กุยแก กาเซี่ยง อิกิ๋ม มอกาย โจหยิน แฮหัวตุ๊น ซิหลง บุนเพ่ง(เป็นอะไรกับบุนชู ก็ไม่รู้)ฯลฯ มีความเป็นผู้นำเผด็จการ  เด็ดขาด แต่ก็ขาดคุณธรรมเหมือนกัน  ข้ายอมทรยศต่อคนทั้งโลก ดีกว่าให้คนทั้งโลกมาทรยศข้า  โหดเห้ยมเห็นใครดีกว่าตนไม่ได้ ฆ่าหมด  บ้าผู้หญิง สุดท้ายก็ตายเพราะซิฟิลิสขึ้นสมอง มีอีกเยอะ แต่พอแค่นี้ก่อน แล้วกัน^^ แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 50 15:27:00 จากคุณ : mr.wisdom - [ 25 ต.ค. 50 20:00:16 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ลิโป้ ขุนพลรูปหล่อ มีฝีมือดี  แต่อาจจะไม่เก่งที่สุด ขนาดม้าเฉียวโจโฉยังเคยชมเลยว่า ไอ้นี้นี้มันลิโป้สมัยหนุ่มชัดๆ  แต่ก็เก่งมีฝีมือมาก  สุดท้ายก็ ตายอย่างทหารทั่วไปคือ  ตาย โ หง หัวขาด  มีฝีมือ  เป็นนักยุทธวิธีที่เก่ง รบไปทางไหนข้าศึกแตกกระเจิง  แต่ขาดการวางแผน  ทำให้เสียทีบ่อย  ขาดคุณธรรม อยู่กับใครเจ้านายตายหมด ไม่ฆ่าเองก็ทรยศ ทั้งเตงหงวน  ตั่งโต๊ะ พ่อบุญธรรมก็โดนลิโป้ฆ่า  ตอนมาอาศัยอยู่กับเล่าปี่ก็ยึดเมืองเล่าปี่อีก  ขนาดตอนขอมาอยู่กับโจโฉยังไม่เอาไว้ รับเตียวเลี้ยวแต่ประหารลิโป้แทน  แต่ในเกมลิโป้ก็เก่งจริงๆนะ จากคุณ : mr.wisdom - [ 25 ต.ค. 50 20:08:28 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอตอบจริงๆซักที ใจจริงผมชอบและอยากเป็นขงเบ้ง เพราะรู้ว่าตัวเองไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเป็นผู้นำทัพ แต่ก็ไม่อยากเป็นแค่ทหารปลายแถว ดังนั้นตำแหน่งที่เหมาะสมจะให้ผมใฝ่ฝันที่สุดคือเสนาธิการ ที่ต่อสู้กันด้วยกลศึก แผนซ้อนแผน ใช้สติปัญญาเข้าสู้เพื่อชนะสงคราม แม้ตายแล้วก็ยังมีกลยุทธเด็ดปิดท้ายเสียอีก นี่แหละที่ผมอยากเป็นที่สุด ในสามก๊กมีผู้นำดีๆที่ผมเชียร์อยู่ คือซุนเซ็กแต่ไม่น่าตายก่อนเลย ส่วนระดับขุนพลก็มี ไทสูจู้-ทหารกตัญญู เกียงอุย,กวนอู-ผู้ซื่อสัตย์ต่อนาย จูล่ง-ผู้กล้า (แต่ไม่น่าไปช่วยอาเต๊ามาเลยเสียแรงเปล่า สุดท้ายก็ยอมยกเมืองให้เขาง่ายๆ) ฝ่ายสตรีก็ เตียวเสี้ยน ด้านที่ปรึกษาจริงๆแล้วนับถือจิวยี่มากๆ แต่เสียดายที่แพ้ต่อขงเบ้ง เลยทำให้ไม่อยากเป็นจิวยี่เลยจริงๆ สุดท้ายจะเป็นอะไรก็แล้วแต่ ขอเพียงชีวิตนี้"เงยหน้าไม่อายฟ้า ก้มหน้าไม่อายดิน" ก็เพียงพอแล้วครับ จากคุณ : ภูมิใจที่เป็นลูกพ่อ (AJ_da_NR) - [ 25 ต.ค. 50 20:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เทียนกี่แซ่ยี่ ฮ่อปิ๊ดแซ่เหลียง ขุนพลที่มีความจงรักภักดี และซื่อสัตย์ ฉลาด เก่งทั้งบู๊ และบุ๋น เสียอย่างเดียว ดันอยู่ฝ่ายตรงข้ามกับขงเบ้ง "จิวยี่" *แต่ว่าเอ่อ โจโฉเก่งขนาดต้องเอากวนอู+เตียวหุย+เล่าปี่เลยรึ ผมจำได้ว่าคนที่สู้กับ 3 คนนี่พร้อมกันเป็นลิโป้ไม่ใช่รึ แล้วก็รู้สึกว่า โจโฉเสียท่าขงเบ้งเกือบตายมาหลายรอบเลยนะ* ไม่ใช่ไม่ชอบโจโฉ ผมก็นับถือ ชอบในความสามารถ แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 50 21:05:11 จากคุณ : ... (judo13) - [ 25 ต.ค. 50 21:00:14 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่เคยอ่านสามก๊กนะครับ แต่จะชอบให้เพื่อนเล่าให้ฟัง แล้วก็จะถามมันว่า "ตกลงใครเก่งสุดในเรื่องวะ" เพื่อนบอก ลิโป้  แล้วมันก็บรรยายสรรพคุณความเทพของลิโป้ให้ฟัง สรุปผมชอบ ลิโป้  เพราะเก่งสุด  เหมือนการ์ตูนหรือนิยายเรื่องอื่นๆ  หรือเวลาเล่นเกมส์ คาแรคเตอร์ตัวไหนเก่งสุด ผมก็ชอบตัวนั้น.... จากคุณ : artech - [ 25 ต.ค. 50 21:14:32 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เตียวหุย เป็นตัวละครที่เหนื่อยมากที่สุด และเจ็บคอบ่อยๆ เพราะเตียวไป หุยไป หิ้วววว จากคุณ : yrc_609 - [ 25 ต.ค. 50 21:21:01 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อันดับแรกคงเป็น จิวยี่ เพราะรู้สึกถึงความเป็นคน ไม่เหมือนพี่ขงเบ้ง ที่ดูท่าจะเนิร์ดไปหน่อย และไม่ได้มีดีแค่สมอง แต่ความสามารถด้านอื่นๆก็ดีด้วย เมียก็สวย บารมีก็มี ทั้งๆที่มีโอกาสเป็นใหญ่มากกว่านี้ แต่ตัวเองก็ไม่ทำ รักชาติบ้านเมืองดีมาก อันดับสองคงเป็น จูล่ง เพราะเป็นหนุ่มหล่อ มาดดี ซื่อสัตย์ โดยเฉพาะตอนอาเต๊านั่นประทับใจมาก เพราะเสี่ยงชีวิตไปเลยนะนั่น อันดับสามคงเป็น โจโฉ เพราะพี่แกเป็นนักบริหารที่เก่งมาก รู้จักใช้คนให้เป็นประโยชน์ เจ้าเล่ห์ดีด้วย คงมีเท่านี้อ่ะ จากคุณ : Tatjang - [ 25 ต.ค. 50 22:19:22 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ชอบความเก่งสุดๆ ของอัศวินม้าขาว ลิโป้ สุดยอดฝีมือ ของเรื่องนี้ ที่สามพี่น้อง เล่าปี่ กวนอู เตียวหุย ยังเอาไม่ลง ได้แค่ยันไว้ แต่เสียดาย ที่ต้องมาตายเพราะว่าเล่ห์สตรี ชอบความองอาจเก่งกล้า สุขุม ของ จูล่งแห่งเสียงสาน ที่ขนาดมีอาเต๊าอยู่ในอก ยังตะลุยฝ่าศัตรูที่ทุ่งเสียงสาน ตลอดทั้งวันได้ ชอบ ความสวยของเตียวเสี้ยน (อย่างเดียวเลย อิๆ) ชอบ สติปัญญา ของ จูกัดเหลียง ผู้หยั่งรู้ดินฟ้า และทรงภูมิปัญญา ที่ต้องมาตาย เพราะว่า จะฝืนสู้ลิขิตฟ้า และสุดท้าย ชอบความกล้าหาญ เสียสละ และยึดมั่นในน้ำมิตร ของเซียงฮง  โดยเฉพาะตอนควบ สิบแปดม้า ตะลุยเข้ากลางทัพเสียวลิ้มช่วยเพื่อน (อ้าววววววววววว  หลงมาจากแปดเทพอสูร มังกรฟ้า นี่หว่า ) จากคุณ : -=Jfk=- - [ วันออกพรรษา 01:39:42 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ชอบโจโฉกับกุยแกเจ้าค่ะ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ วันออกพรรษา 01:39:58 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ชอบเล่าปี่ครับ สามารถซื้อใจคนได้มากมาย พลิกวิกฤติเป็นโอกาส ซื่อสัตย์ ยุติธรรม ไปที่ไหนก็มีแต่คนชื่นชอบ ฯลฯ หลายๆ ครั้ง เล่าปี่ไม่ต้องเสียทหาร เสียเสบียงแม้แต่น้อย แต่ก็มีคนเอาเมืองมามอบให้..... แต่มองอีกมุมก็เป็น เสือเฒ่าร้อยเล่ห์พันเหลี่ยมเหมือนกัน...มั้ง?? อย่างเช่น ตอนเตียวหุยเสียเมืองชีจิ๋ว แล้วยังทิ้งฮูหยินของเล่าปีไว้ หนีออกมาคนเดียว พอมาเจอเล่าปี่ ก็เกิดความอัปยศแก่ตัวเอง ชักกระบี่จะฆ่าตัวตาย เล่าปี่รีบแย่งกระบี่แล้วบอกว่า ภรรยาเหมือนเสื้อผ้าพี่น้องเหมือนแขนขา (ประมาณว่า เมียหาใหม่ได้ไม่ยากแต่พี่น้องถ้าเสียไปก็ยากจะหามาทดแทน) กวนอูเตียวหุยได้ยินก็ ร้องให้รักเล่าปี่สิ้น.... ได้ใจกวนอูเตียวหุยเต็มๆ ตอนเล่าปีหนีจากอ้วนเสียวไปหาเล่าเปียว หนีมาหลายวันอีกทั้งกองทัพโจโฉก็ตามมาติดๆ ทุกคนต่างท้อแท้ เล่าปี่จึงบอกกับแม่ทัพรวมถึงผู้ติดตามว่า ให้ทิ้งเราไปหานายใหม่ที่มีบุญวาสนาเถอะ ท่านจะได้สุขสบายกว่ามาอยู่กับคนวาสนาน้อยอย่างเรา พอแม่ทัพกับผู้ติดตามได้ยิน ต่างร้องให้รักเล่าปี่ อีกทั้งยังมีกำลังใจฮึกเหิมช่วยเล่าปี่จนรอดปลอดภัย ตอนหนีกองทัพมหึมาของโจโฉ (ต้องการตัวเล่าปี่มาก) ขงเบ้งบอกให้ทิ้งเมืองแล้วไปขอความช่วยเหลือจากเล่ากี๋บุตรเล่าเปียว ตอนเล่าปี่หนีมาได้มีราษฏรติดตามมาเป็นแสนคน ราษฏรเหล่านั้นต่างรักเล่าปี่ที่เป็นผู้ปกครองที่ซื่อสัย์ ยุติธรรม รักราษฏร ทำให้เล่าปี่หนีได้ช้า แม่ทัพต่างก็บอกให้เล่าปี่หนีไปก่อน แต่เล่าปี่ก็ไม่ยอม โดยบอกว่าราษฏรอุตส่าติดตามเรามา จะทิ้งได้อย่างไร เมื่อทัพโจโฉใกล้เข้ามา เล่าปี่จวนตัว นั่งเป็นทุกข์บอกกับตัวเองว่าวาสนาน้อยอีกทั้งยังพาคนอื่นมาเดือดร้อน พอพูดเสร็จก็จะกระโดดน้ำตาย เหล่าแม่ทัพเห็นดังนั้นก็รีบห้ามไว้ ราษฏรเห็นดังนั้นก็พากันร้องให้สงสารเล่าปี่ แล้วรักเล่าปี่มากขึ้นกว่าเดิม อีกตอน ตอนที่เล่าปี่ยกทัพไปรบกับซุนกวนเพื่อแก้แค้นให้กวนอู สุดท้ายแพ้กลับมา ตัวเองก็ใกล้จะตาย จึงให้รีบตามตัวขงเบ้งมาเพื่อสั่งเสีย ก็ได้ฝากฝัง งานต่างๆแล้วก็ฝากเล่าเสี้ยนผู้บุตรที่จะครองราชย์ต่อด้วย แต่เล่าปี่ก็ได้บอกทิ้งท้ายให้กับขงเบ้งไว้ว่า ถ้าท่านเห็นลูกเราไม่อยู่ในศิลในธรรม ไม่สนใจราชการบ้านเมือง ก็ให้ท่านขึ้นครองราชย์แทนลูกข้าเถอะ พอขงเบ้งได้ยิน ก็ตกใจก้มลงเอาหัวโขกกับพื้น แล้วบอกกับเล่าปี่ว่าจะไม่มีวันทำอย่างนั้น สุดท้ายขงเบ้งก็ทำงานรับใช้จนตัวตาย ทั้งที่เล่าเสี้ยนก็เป็นอย่างที่เล่าปี่ว่าไว้ (ยิ่งกว่าอีก).......... จากคุณ : 13th friday - [ วันออกพรรษา 06:55:56 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มีอีก ตอนที่จูล่งช่วยเอาเต๊ามาได้จากกองทัพมหึมาของโจโฉ พอมาถึงเล่าปี่ แทนที่เล่าปี่จะเป็นห่วงลูก กลับรับอาเต๊ามาจากจูล่งแล้วทิ้งลงกับพื้น จากนั้นก็ด่าลูกตัวเองว่าเกือบเป็นสาเหตที่ทำให้ต้องเสียแม่ทัพ (จูล่ง) ไป   จูล่งได้ยินก็รีบอุ้มอาเต๊า แล้วร้องให้รักเล่าปี่ จากนั้นก็สาบานกับเล่าปี่ว่าจะขอภักดีไปจนวันตาย แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 50 07:18:45 แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 50 07:11:54 จากคุณ : 13th friday - [ วันออกพรรษา 07:10:35 ]

ความคิดเห็นที่ 34 โจโฉแน่นอนครับ คนอะไร เก่งชะมัด แต่ผมสงสัยตอนที่โจโฉใหญ่ขึ้นมาเป็นขุนพลตะวันออกได้อย่างไรไม่ทราบ โจรผ้าเหลืองออกอาละวาด ทำไมโจโฉจึงได้รับพระราชโองการไปปราบอยู่คนเดียวจนเป็นใหญ่ นอกจากนั้นก็ซุนเซ็ก ทั้งโจโฉ และซุนเซ็ก เป็นใหญได้ด้วยฝีมือตัวเอง จากคุณ : jippi - [ วันออกพรรษา 09:27:51 ]

ความคิดเห็นที่ 35 คห.34 โจรโพกผ้าเหลือง  ช่วงไหนล่ะ ถ้าช่วงก่อนตั๋งโต๊ะมีอำนาจ โจโฉไม่ได้ไปคนเดียวนะ ยังมีแม่ทัพ ฮองฮู  โลติด  จูฮี อ้วนเสี้ยว ตั๋งโต๊ะ ไปด้วย (โดยมีกองทัพเล่าปี่อาสาไปปราบเองด้วย) ถ้าหลังจากตอนโจโฉมีอำนาจแล้ว  ตอนหลังครองอำนาจแทนตั๋งโต๊ะ และ ลิฉุย  กุยกี ก็มีเกิดโจรโพกผ้าเหลืองขึ้นอีกรอบ(โจรโพกผ้าเหลืองเกิดได้ทุกที เมื่อบ้านเมืองวุ่นวาย) ก็จะไปยากอะไร  ก็ใช้ฮ่องเต้หุ่น เซ็นให้ แล้ว ตัวเองก็บังคับบัญชาไปปราบเองครับ เสียดายซุนเซ็กเหมือนกัน มีฝีมือดีมาก ตั้งตัวได้ตัวเอง  แม้ว่าจะไม่มีบารมีของพ่อตัวเองแล้ว แต่ตายเพราะความทนงตัวมากไป ไม่ฟังใคร ซุนกวนเลยเป็นใหญ่มาได้เพราะบารมีพ่อกับพี่ตัวเอง นั้นเอง ^^ พูดไปก็เสียดายบังทอง (ฮองซู) เหมือนกัน  เป็นอัจฉริยะ พอๆกับขงเบ้ง และ ชีซี  ร่ำเรียนมาจากสำนักเดียวกัน (สำนักของสุมาเต๊กโช) ความรู้ที่ขงเบ้งได้เรียนมาอย่างไร บังทองก็เรียนมาอย่างนั้น  จนคนกล่าวขานว่า ฮกหลง(ขงเบ้ง)-ฮองซู (บังทอง) ถ้าใครได้สักคนมาช่วยงาน จะสามารถรวมแผ่นดินจีนได้อย่างแน่นอน  (ที่ขงเบ้งไม่สามารถรวมแผ่นดินจีนได้เพราะ ตอนนั้นจ๊กก๊กขาดคนมีฝีมือ และ เพื่อนเต๊า นี้แหล่ะครับ  ตัวดี  โดยขุนนางยุยง เรียกกลับบ่อย) ขงเบ้งยังไว้ใจให้ทำงานแทนตนเลย แต่ไม่ได้แสดงฝีมือสักเท่าไร  วาสนาน้อย หน้าตา บุคคลิกไม่ดี  ทำให้โดนคนอื่นดูถูกไม่อยากนำไปใช้งาน ใครเห็นก็ไม่ค่อยชอบ   ถ้าบังทองไม่ตาย  ที่เนินลกห้องโห(เนินหงส์ตก) ตอนไปช่วยเล่าปี่ไปรบเมืองเสฉวน ประวัติศาสตร์อาจจะเปลี่ยนแน่นอน  ขงเบ้งก็ไม่ต้องทิ้งเกงจิ๋วให้กวนอูดูแล  กวนอูก็จะไม่ถูกฆ่าตาย เล่าปี่ก็จะไม่ไปเสียทีลกซุน จนตรมใจตายอย่างแน่นอน ผลงานที่สำคัญจนไม่ค่อยมีเท่าไร  เช่น วางกลอุบายร้อยโซ่เผากองทัพเรือโจโฉตอนศึกเซ็กเพ็ก  และ ตอนช่วยเล่าปี่รบกับเสฉวนจนได้เปรียบในช่วงแรกๆ แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 50 16:08:01 แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 50 15:52:37 จากคุณ : mr.wisdom - [ วันออกพรรษา 15:37:06 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เตียวหยุน จูล่ง - สุภาพบุรุษนักรบ สุภาพบุรุษจากเสียงสาน ผู้กล้ากลางสมร เสือร้ายแห่งเตียงปัน ยากไร้ แต่ใช่จะตื่นทอง ผู้ติดเดือยทอง ถ้า ชอบ จริง ๆ ก็ จูล่ง เป็นคนเดียว ที่ หนังสือทุกเล่ม พูดเหมือนกันหมด ตั้งแต่ ฉบับเก่า จน ใหม่ คนเดียว ที่มีความสามารถ บู้และ บุ๋นแบบสมบูรณ์ และ เป็นคนเดียว ที่ นักแต่งทุกคนไม่กล้าเปลียนแปลงประวัติของคนนี้  ถ้า พูด จริง แล้ว เก่ง กว่า ทุกคน ในเรื่อง สามก็กก็ได้ แต่ เสียดายที่ มีหลายเจ้านาย(แต่การหาเจ้านายดีไม่ใช่อยู่ๆเจอเลย)ซึ่งคนจีนไม่ค่อยชอบเลยไม่ทำให้เด็นเหมือนคนอื่น เรื่อง  บู๋น ตอนที่นางซุนหยินน้องสาวซุนกวนให้เป็นเจ้าสาวของเล่าปี่ ในฉบับนิยายนั้นเล่าว่าขงเบ้งได้มอบถุงแพร 3 ใบไว้ให้จูล่ง เอาไว้เปิดดูในโอกาสต่างๆกัน ซึ่งในนั้นได้เขียนอุบายสำหรับทางหนีทีไล่ไว้ แต่จากฉบับของเฉินโซ่วนั้นไม่ได้บันทึกตรงนี้ไว้ จึงเป็นไปได้ว่าเป็นสิ่งที่หลอก้วนจงแต่งเพิ่มขึ้นเพื่อยกภูมิปัญญาของขงเบ้งให้เด่นชัดขึ้นมา ทั้งที่ความจริงแล้วการที่เล่าปี่สามารถอยู่รอดปลอดภัยได้ภายในกังตั๋งและสามารถรอดกลับมาได้อย่างปลอดภัยนั้น มาจากสติปัญญาและความสุขุมรอบคอบของจูล่งมากกว่า ตรงจุดนี้มีเรื่องน่าสนใจเกี่ยวกับจูล่งในด้านความคิดและการกระทำของเขาอยู่อย่างหนึ่งซึ่งผิดไปจากผู้คนในยุคเดียวกัน เล่าปี่ได้ให้จูล่งยกทัพไปตีเมืองกุ้ยหยางซึ่งปรากฏว่าจูล่งสามารถยึดเอาเมืองได้โดยไม่ต้องรบเพราะเจ้าเมืองคือเตียวหอมนั้นหวาดเกรงในฝีมือของจูล่ง เมื่อยึดได้แล้วเตียวหอมก็รับรองจูล่งอย่างดีและหาทางเอาใจจูล่งอย่างเต็มที่ จูล่งนั้นรู้สึกถูกชะตากับเตียวหอมก็เพราะพวกเขาต่างแซ่เตียวเหมือนกัน จึงได้สาบานเป็นพี่น้องกัน โดนเตียวหอมยกจูล่งเป็นพี่ และหลังจากดื่มกินกันพอประมาณแล้ว เตียวหอมก็เรียกให้พี่สะใภ้ที่ชื่อนางฮวนซีของตนออกมาช่วยเก็บจานชามให้ จูล่งจึงว่าเตียวหอมไม่น่าให้พี่สะใภ้ทำแบบนี้ แต่ที่เตียวหอมทำนั้นเพราะมีจุดประสงค์นั่นคือเขาต้องการให้จูล่งได้เห็นหน้านางฮวนซี ซึ่งถือเป็นหญิงงามคนหนึ่ง หลักจากนางออกไปแล้ว เตียวหอมก็ว่า พี่สะใภ้ของตนนั้นอาภัพเพราะเสียสามีไป ตัวนางเองก็ไม่ยอมแต่งงานใหม่ โดยตั้งเงื่อนไขว่าจะยอมแต่งงานใหม่ก็ต่อเมื่อ ชายคนนั้นมีแซ่เดียวกับตนและเป็นวีรบุรุษผู้กล้าแห่งยุค ซึ่งจูล่งนั้นก็มีคุณสมบัติครบถ้วน และจูล่งเองก็ยังไม่มีภรรยา ดังนั้นเขาจึงคิดจะยกพี่สะใภ้ของตนให้กับจูล่ง จูล่งได้ฟังก็โกรธแล้วว่า เราท่านต่างเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน พี่สะใภ้ของท่านย่อมเป็นเหมือนพี่ของข้าด้วย ท่านทำเช่นนี้เท่ากับผิดธรรมเนียม แล้วก็ลุกจากไป ในหนังสือสามก๊กได้พูดถึงคำปฏิเสธของจูล่งว่า “แผ่นดินมีหญิงงามมากมายทำไมต้องเอาแม่ม่ายด้วย” จุดนี้เองที่ทำให้เขาต่างไปจากผู้คนในยุคเดียวกัน เพราะผู้คนในยุคสามก๊กนั้นหลายคนโดยเฉพาะเหล่าคนดังทั้งเล่าปี่ โจโฉ ต่างก็นิยมเอาหญิงงามแม่ม่ายมาเป็นเมียทั้งสิ้น แต่จูล่งนั้นไม่ใยดีเลย และเป็นที่น่าสนใจว่าในตอนนี้จูล่งนั้นยังไม่มีภรรยาและในบันทึกทั้งก่อนหน้านี้และหลังจากนี้ก็ไม่ได้บันทึกเรื่องเมียของจูล่งไว้เลย ก็ไม่แน่ใจว่าจูล่งจะมีเมียหรือไม่ ทั้งที่ตัวจูล่งเองนั้นถือได้ว่าเป็นชายรูปหล่อคนหนึ่ง เรื่องบู้ ตอนแรกที่เิ่ริ่มมา สู้กับบุณทิว(ทหารเอกของอ้วนเสียว) ได้ 10เพลง บุณทิวต้อง นี้ต้องหนี และ อยู่กับกองชุนจ้างไม่ นานก็ ออกไป(หายไปจากประวัติศาสตร์อาจจะกลับไปหาครอบครับ)และ มาเจอ อีกที่ เมื่อ สู้จิวฉองจนบาดเจ็บ ไปชวนกวนอู มา และ ก็ มา อยู่ กับเล่าปี ทีเป็นประวัติศาสตร์ ที่ไม่มีใคร สู้ ได้ คื่อ เหตุการณ์ศึกที่เนินเตียงปัน ที่ อยู่ กล่างข้าศึก 2วัน2คืน ฆ่าผลทหาร นับแสน นายกองนับพัน ทห่ารเอก 50 คน นายกองเอกใหญ่ 12 คน โดยตัวคนเดียว ซื่งแน่นอน ทหารเอกในสมัยนั้นทุกคนทำไม่ได้เพราะ สู้ไม่ถึงวันก็กลับค่ายหมด แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 50 17:21:20 จากคุณ : thanapatpp - [ วันออกพรรษา 17:17:25 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ม้าเฉียวนั้นเป็นยอดขุนพลหนุ่มที่มีความเก่งกล้ามาก สามารถรบเสมอกับเคาทูทหารเอกของโจโฉ จนโจโฉถึงกับออกปากชมว่าม้าเฉียวนั้นห้าวหาญดุจลิโป้ในวัยหนุ่ม ลิโป้นั้นคือยอดขุนพลที่ถูกขนานนามว่าเป็นผู้ที่เก่งกาจที่สุดในยุคนั้น บางคนถึงกับยกให้เป็นเทพแห่งสงคราม ซึ่งเรื่องของเขานั้นจะขอพูดในภายหลัง เมื่อเล่าปี่ได้ม้าเฉียวนั้นก็เกิดความยินดีถึงกับจัดงานเลี้ยงต้อนรับทั้งที่ตอนนั้นกำลังรบติดพันอยู่กับฝ่ายเล่าเจี้ยง เจ้าเมืองเสฉวน ระหว่างงานเลี้ยงนั้นเล่าปี่หงุดหงิดเล็กน้อยเพราะอาหารยังไม่ถูกส่งเข้ามาซะที แล้วก็มีคนเข้ามารายงานเล่าปี่ว่าทัพของเล่าเจี้ยงได้เข้ามาประชิดแล้ว แต่เล่าปี่ทำท่าเหมือนไม่ได้สนใจนักและบ่นว่าเมื่อไหร่อาหารจะมาสักที ทันใดนั้นจูล่งที่นั่งอยู่ในงานเลี้ยงก็ลุกขึ้นแล้วบอกว่าตนจะไปนำมาให้โปรดรอสักครู่ แล้วเดินจากไปพร้อมกับถือเอาทวนประจำตัวไปด้วย จากนั้นเวลาผ่านไปประมาณ 2-3 นาที จูล่งก็เดินกลับเข้ามาพร้อมกับหิ้วศรีษะเข้ามาหัวหนึ่งแล้วมอบให้เล่าปี่ ซึ่งศรีษะนั้นเป็นของแม่ทัพฝ่ายเล่าเจี้ยงที่ยกเข้ามาประชิด แล้วพูดกับเล่าปี่ว่าตนนำอาหารมาให้แล้ว ม้าเฉียวซึ่งอยู่ในงานเลี้ยงด้วยถึงกับตะลึง ว่าจะมีคนที่ทำสงครามแบบนี้ได้ด้วย เพราะสภาพของจูล่งที่เดินกลับเข้ามานั้นยังคงเหมือนเมื่อตอนที่เดินออกไปทุกประการ ไม่มีบาดแผลหรือเหลื่อแม้สักหยด หน้าตายังคงสะอาดสะอ้านเรียบร้อยดูไม่เหมือนกับคนที่เพิ่งจะไปออกรบมาสักนิด ก่อนที่ม้าเฉียวจะยอมสวามิภักดิ์นั้น เล่าปี่ได้ส่งเตียวหุยให้ไปปะทะกับเขามาก่อน ซึ่งผลปรากฏว่าเสมอกัน แต่ม้าเฉียวนั้นรู้สึกว่าโชคดีแล้วที่ตอนนั้นเสมอกับเตียวหุยเพราะหากเขาต้องมาพบกับจูล่งล่ะก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผลจะเป็นยังไง สำหรับ ลิโป้ ในประวัติศาสตร์จริงไม่มี สามพี่น้องรุม ลิโป้ มีแต่ เตียวหุยสู้กับลิโป้ ตัวต่อตัว ทั้งวันไม่รู้ผลแพ้ชนะ จากคุณ : thanapatpp - [ วันออกพรรษา 17:18:05 ]

ความคิดเห็นที่ 38 จูล่งเมื่อกลับค่ายแล้วก็ไม่ประมาทเพราะรู้ว่าโจโฉต้องสั่งทหารรุกตามมาแน่ จึงได้วางกลอุบายชนิดที่ทั่วทั้งแผ่นดินคนที่ใช้อุบายนี้ได้อย่างเกิดผลที่สุดคงจะมีเพียงเขาเท่านั้น นั่นคือจูล่งเห็นว่าทัพของโจโฉที่ยกตามมานั้นมีมากกว่าหลายเท่า เขาจึงได้สั่วให้เปิดประตูค่าย แต่ให้กองทหารธนูแอบซุ่มไว้ ส่วนตัวเองขี่ม้าถือทวนออกไปยืนหน้าค่ายเพียงลำพัง ทัพศัตรูที่ยกมานั้นเคยเห็นความเก่งกาจของจูล่งเมื่อครั้งเนินเตียงปันมาแล้วจึงได้แต่หยุดอยู่หน้าค่ายไม่กล้ายกเข้าไป ส่วนตัวเขานั้นยืนตะโกนท้าทายว่าหากศัตรูไม่กลัวตายก็เข้ามาได้เลย ทัพศัตรูได้แต่หยุดอยู่แบบนั้นเพราะกลัวว่าจูล่งจะซุ่มทหารไว้ และเมื่อลังเลและเริ่มถอยทัพกลับ จูล่งถือโอกาสที่ศัตรูถอยทัพสั่งระดมยิงธนูเข้าใส่และยกทหารกองหนึ่งเข้าตีศัตรูจนแตกกระเจิงไปไกล จากผลการรบครั้งนี้โจโฉถึงกับบอกต่อทหารของตนเองว่าหากพบจูล่งเมื่อไหร่ให้ระวังให้ดี เมื่อเล่าปี่มาตรวจผลการรบถึงกับออกปากชมจูล่งว่า มีดีไปทั้งตัว และยกย่องจูล่งเป็น หู่เวยเจียงจวุน หรือ นายพลพยัคฆ์เดช ดีในที่นี้หมายถึงดีที่เป็นอวัยวะส่วนหนึ่งในร่างกาย ที่เล่าปี่พูดแบบนี้เพราะคนจีนมีความเชื่ออย่างหนึ่งว่าคนที่มีความกล้าหาญจะมีดีใหญ่ และความกล้าของจูล่งนั้นก็มีมากมายมหาศาล เหตุการณ์นี้นี้เป็นเรื่องจริงในประวัติศาสตร์ที่มีบันทึกในสามก๊กทุกฉบับ ตอนนี้มีจุดน่าสนใจอยู่อย่างหนึ่งซึ่งเป็นจุดเล็กๆที่คนอ่านสามก๊กหลายคนอาจมองข้ามไป โดยเฉพาะคนที่ดูหนังคงไม่รู้ เพราะในหนังไม่ได้เอ่ยถึงเลย ในบันทึกประวัติศาสตร์นั้นได้บอกไว้ชัดแจ้งว่าเล่าปี่ที่เพิ่งยึดเมืองเสฉวนได้นั้น ได้ฉลองความสำเร็จอย่างใหญ่โต และได้นำเอาทรัพย์สินเงินทองที่ได้จากเล่าเจี้ยงมาแจกจ่ายเป็นรางวัลให้แก่พรรคพวกดังนี้ กวนอู เตียวหุย ขงเบ้ง ได้รับทองคำแท่งคนละห้าร้อยชั่ง เงินแท่งหนึ่งพันชั่ง เงินเหรียญห้าสิบล้านอีแปะ ผ้าแพรหนึ่งหมื่นพับ และเรือกสวนไร่นาซึ่งมิได้มีผู้ใดจับจองทำมาหากินนั้นให้แบ่งแก่ขุนนางใหญ่น้อยเป็นกำลังทำราชการสืบไป แต่จูล่งคัดค้านว่าเมืองเสฉวนนี้มีศึก ราษฎรต่างพลัดพรากจากภูมิลำเนาที่ทำมาหากิน ซึ่งจะเอาเรือกสวนไร่นามอบให้ขุนนางนั้น ราษฎรซึ่งเป็นเจ้าของก็จะได้รับความเดือดร้อน ท่านจงให้ป่าวร้องไพร่บ้านพลเมืองว่า ภูมิลำเนาและเรือกสวนไร่นาของผู้ใดก็ให้เข้ามาอยู่ทำมาหากินดังเก่า ราษฎรจึงมีความสุขสืบไป เล่าปี่เห็นชอบด้วย ก็ให้ทหารไปประกาศป่าวร้องแก่ราษฎรตามที่จูล่งว่า จากตรงนี้จะเห็นอะไรได้หลายอย่างว่าเล่าปี่นั้นเมื่อสามารถเข้ายึดเมืองเสฉวนได้แล้วก็เริ่มเผยธาตุแท้อีกด้านของตนออกมา หากไม่เพราะจูล่งเป็นผู้ที่ออกมาคัดค้านแบบนั้นราษฎรคงจะได้รับความเดือดร้อนไปทั่ว จูล่งเป็นขุนศึกเพียงไม่กี่คนของยุคนั้นที่ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นไปกับของรางวัลและเงินทองที่ได้รับ เขาไม่เคยขอของใดๆจากเล่าปี่เลย แม้ตนจะมีความชอบมากมายแต่ก็มักไม่พูดถึงความชอบของตนนัก และไม่ชอบโอ้อวดหรือยกตนข่มท่าน เขาไม่เคยโอ้อวดตัวเองหรือขอท้าตีกับคนอื่นที่เป็นพวกเดียวกันแม้แต่ครั้งเดียว อันเป็นวิสัยที่ตรงข้ามกกับกวนอูอย่างยิ่ง นี่จึงเป็นเหตุหนึ่งที่ทำให้เขาทำงานต่างๆไม่ค่อยพลาด ทั้งนี้เพราะเขารู้จักที่จะอ่อนน้อมต่อผู้อื่น สุขุมเยือกเย็น และรู้จักใช้สติปัญญา ที่สำคัญเลยคือยึดถือคุณธรรมเป็นที่ตั้ง เหตุนี้เขาจึงเป็นขุนศึกเพียงคนเดียวในจ๊กก๊กของเล่าปี่ที่ขงเบ้งนิยมใช้งานมากที่สุด เวลาที่ต้องอาศัยคนที่เชื่อใจได้เพราะในยามคับขันที่จำต้องใช้ความกล้าและฝีมือรบพุ่งเข้าแก้ไข จูล่งก็มีฝีมือที่ไม่เป็นสองรองใครติดตัว จากคุณ : thanapatpp - [ วันออกพรรษา 17:19:04 ]

ความคิดเห็นที่ 39 จูล่งยามนี้มีอายุได้ 70 กว่าปีแล้ว ผมขาวไปทั้งหัว หน้าตามีร่องรอยแห่งความชรา แต่ความห้าวหาญและฝีมือรบอันเลื่องลือนั้นยังคงดังเดิม ในการเข้าตีวุยก๊กนี้ ขงเบ้งเรียกระดมนายพลและแม่ทัพทั้งหมดกว่า 33 คน แต่ในนั้นไม่มีชื่อของจูล่ง ซึ่งเป็นแม่ทัพที่ฝีฝีมือการรบเป็นอันดับหนึ่งของแคว้นไม่ จูล่งจึงเข้าพบขงเบ้งและถามว่าทำไมศึกใหญ่แบบนี้จึงไม่มีชื่อตนอยู่ด้วย ขงเบ้งจึงว่าเมื่อครั้งไปปราบเบ้งเฮ็กก็เสียม้าเฉียวซึ่งป่วยหนักไปคนแล้ว บัดนี้ห้าทหารเสือผู้ยิ่งยงแห่งจ๊กก๊กเหลือเพียงจูล่งเป็นคนสุดท้าย และมีอายุมากแล้วกลัวว่าจะพลาดท่าในสนามรบและทำให้เสียเกียรติประวัติไป จูล่งจึงว่าข้าทำศึกมาตั้งแต่หนุ่มจนอายุเพียงนี้ ก็ยังไม่เคยพ่ายแพ้แก่ผู้ใด ในที่สุดขงเบ้งก็ยอมให้จูล่งเป็นแม่ทัพหน้าในการเข้าตีข้าศึกก่อนผู้อื่น ซึ่งเหตุหนึ่งเป็นเพราะขงเบ้งรู้ว่าจูล่งเป็นผู้ที่เล่าปี่ผู้ล่วงลับให้ความรักใคร่นับถือมาก จึงไม่กล้าขัดใจเท่าไหร่ ดังนั้นตำแหน่งแม่ทัพหน้าซึ่งควรจะเป็นของคนหนุ่มจึงกลายเป็นของแม่ทัพชราไป ในการศึกครั้งนี้กองหน้าของจูล่งมีทหารเพียง 5 กองพัน แต่ฝ่ายก๊กวุย ซึ่งให้แม่ทัพแฮหัวหลิม ผู้เป็นเขยของพระเจ้าโจผีออกมารับศึกนั้นมีกองพลถึง 20 กองพล ส่วนทัพหน้านั้นมี 8 กองพล จำนวนทหารนั้นผมไม่ทราบแน่ชัดแต่ดูจากจำนวนกองพลที่ต่างกันมากนั้นก็บอกให้รู้แล้วว่าจำนวนทหารของทั้ง 2 ฝ่ายต่างกันมากแค่ไหน แต่สิ่งที่เป็นตัวแปรนั้นก็คือการที่กองกำลัง 5 กองพันนั้นมีผู้ควบคุมคือจูล่ง ผู้นำทัพหน้าของแฮหัวหลิมนั้นคือ ฮันเต๊ก ซึ่งมีชื่อในด้านการเป็นมือขวาน เขามีลูกชาย 4 คน เอ๋ง เอี๋ยว เขง และกี๋ ซึ่งทั้ง 4 ต่างก็เชี่ยวชาญในการรบเช่นกัน ในการปะทะของทั้ง 2 ฝ่ายนั้น จูล่งขี่ม้าขาวอยู่หน้าทัพของตน เตรียมปะทะกับกับฮันเต๊กและลูกทั้ง 4 คน ฮันเอ๋งเข้าปะทะคนแรกและเสียท่าให้กับจูล่งด้วยการโจมตีเพียงสามท่า เอี๋ยว เขงและกี๋จึงเข้ามาพร้อมกัน และรุมจูล่งทั้ง 3 ด้านแต่ก็ไม่เทียบกับความโชกโชนในการรบของจูล่งได้ สุดท้ายเอี๋ยวถูกจับเป็นเชลย เขงและกี๋ตายในที่รบ ฮันเต๊กผู้พ่อถึงกับตกตะลึงในฝีมือการรบที่ไม่เคยได้เห็นมาก่อนจึงควบม้าหนีเข้าเมือง แฮหัวหลิมโกรธมากจึงให้จัดกำลังพลใหม่และให้ฮันเต๊กแก้ตัว ฮันเต๊กจึงนำกองทัพออกมาอีกหมายจะกู้้ชื่อของจอมขวานแห่งวุยก๊ก แต่เมื่อเข้าปะทะกับจูล่งเพียงสามท่าก็ถูกแทงตาย ทัพของแฮหัวหลิมจึงแตกพ่ายอีกครั้ง เตงจี๋ผู้เป็นรองแม่ทัพได้เห็นฝีมือของคนอายุ 70 อย่างจูล่งแล้วก็อดชื่นชมไม่ได้ที่จูล่งสามารถผลาญชีวิตแม่ทัพของศัตรูได้ 4 คนในวันเดียวและยังจับเป็นอีกหนึ่งด้วย ผลการศึกระหว่างขงเบ้งกับสุมาอี้นั้นผมจะขอสรุปอย่างย่อๆว่า เป็นเพราะการเลือกใช้คนที่ผิดพลาดของขงเบ้งทำให้ทัพจ๊กก๊กต้องพ่ายแพ้และถอยกลับอย่างไม่เป็นขบวน ในศึกครั้งนี้จูล่งไม่ได้รับเป็นทัพหน้า แต่ขงเบ้งใช้ให้เขาไปเป็นทัพอิสระคอยโจมตีอยู่ที่ราบลุ่มกิก๊กซึ่งไม่ได้เป็นจุดที่ชี้ขาดการรบ จูล่งนั้นแม้จะถูกใช้ให้แยกมาจากทัพใหญ่แต่ก็ยังคงความจมูกไวในแบบของยอดแม่ทัพอยู่ เขาจะคอยส่งคนไปตรวจสอบความเคลื่อนไหวของทัพใหญ่อยู่ตลอดเวลาว่าเป็นอย่างไรบ้าง เมื่อรู้ว่าทัพใหญ่เกิดแตกพ่ายและถอยทัพกลับ เขาก็ไม่รอช้ารีบสั่งการให้ทัพของตนแปรสภาพเป็นทัพระวังหลังให้กับกองทัพใหญ่ทันที เผื่อว่าจะได้ช่วยผ่อนหนักเป็นเบาได้บ้าง ในตอนนี้เองที่จูล่งได้ฝากกลยุทธ์ในการถอยระดับสูงเอาไว้ให้โลกได้ตะลึง ซึ่งตรงจุดนี้ผมค่อนข้างเสียดายอยู่บ้างเพราะว่าในหนังสามก๊กนั้นได้ตัดส่วนนี้ทิ้งไป ทั้งที่การถอยทัพกลับของจูล่งในครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงภูมิปัญญาและความกล้าหาญอันสูงส่งของเขาที่รวมอยู่ในตัวคนเดียว และเป้นการถอยทัพในแบบที่คงจะไม่มีใครอีกแล้วในประวัติศาสตร์จีนที่ทำได้เช่นเดียวกับเขา เรื่องคือจูล่งรุ้ว่าสุมาอี้จะต้องใช้ให้ทหารของตนเข้าติดตามกองทัพของขงเบง ดังนั้นทัพของเขาซึ่งเป้นเพียงทัพเดียวที่ยังไม่ได้รับความบอบช้ำจึงควรต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อช่วยให้ทัพใหญ่ถอยกลับไปได้อย่างปลอดภัย ดังนั้นเขาจึงให้เตงจี๋ซึ่งเป็นรองแม่ทัพของตน ชักธงที่มีตัวหนังสือเขียนว่า จูล่ง ชาวเสียงสาน แล้วนำไปกับกองทัพจำนวนหนึ่งเพื่อหลอกล่อให้ทัพสุมาอี้ไล่ตามไป ส่วนตัวเองแอบซุ่มอยู่ในราวป่า เมื่อกองติดตามของศัตรูไล่ตามมาก็เข้าตีจนเกิดความสับสนและให้เตงจี๋นำกองทัพที่แกล้งถอยหันกลับเข้ารบ ก็จะขยี้ข้าศึกได้ราบเรียบ ซึ่งแผนการของจูล่งครั้งนี้ประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ถึงจะตีกองติดตามจนแตกไปแล้ว ก็ยังคงมีกองหนุนตามมาอีก จูล่งจึงใช้แผนการที่ถ้าไม่ใช่ตัวเขาเป็นผู้กระทำมันก็จะไม่บรรลุผล นั่นคือจูล่งปล่อยให้กองพลของตัวเองเดินล่วงหน้าไปก่อน 12 กิโลจากนั้นตัวเขาเพียงผู้เดียว ขี่ม้าขาว เกราะขาว มือหนึ่งถือทวน ยืนรอทัพหนุนของข้าศึก เมื่อกองหนุนของข้าศึกตามมาและเห็นนักรบชัดขาวขี่ม้าขาวยืนรออยู่เพียงลำพัง ก็รู้ว่านั่นคือ จูล่ง จึงไม่มีใครกล้าผลีผลามบุกเข้าไป จูล่งยืนคอยอยู่ถึงเวลาเย็นเมื่อไม่เห้นทหารข้าศึกบุกเข้ามาจึงควบม้าออกไป การกระทำอันองอาจที่เหมือนเย้ยทหารวุยก๊กนี้ ได้ถูกรายงานไปให้กองบัญชาการทราบ ซึ่งแม่ทัพซึ่งผมจำไม่ได้ว่าชื่ออะไร โกรธมากจึงสั่งให้นายพลบั้นแจ้งนำกองทหารเข้ารบและจับตัวจูล่งมาให้ได้ บั้นแจ้งเกิดทิฐิจึงนำกองทหารไปหนึ่งกองร้อย และได้พบกับจูล่งที่กำลังควบม้าถอยกลับไปตามปกติ จูล่งเมื่อเห็นบั้นแจ้งกับทหารหนึ่งกองร้อยก็หัวเราะ ซึ่งระยะห่างตอนนั้นไกลเกินกว่าที่จะรบกันด้วยอาวุธ จูล่งจึงง้างเกาทัณฑ์ยิงใส่พู่หมวกของบั้นแจ้งจนร่วงลง เพื่อเป็นการประกาศฝีมือ บั้นแจ้งแม้จะกลัวแต่ก็ยังรักเกียรติดังนั้นจึงควบม้าตรงเข้าหาจูล่งอย่างบ้าบิ่น จูล่งเห้นดังนั้นจึงใช้ฝีมือทวนเล่นงานจนบั้นแจ้งตกลงจากหลังม้า แต่จูล่งไม่ฆ่าเขาเพียงเอาปลายทวนจ่อคอหอยและกล่าวว่าถึงจะฆ่าไปก็เท่านั้น ให้บั้นแจ้งกลับไปแจ้งนายให้ยกทัพออกมาสู้ ตัวเขาจะคอยท่าอยู่ที่นี่ บั้นแจ้งรีบลนลานกลับไปแจ้งแม่ทัพของตน ฝ่ายจูล่งนั้นรออยู่จนถึงเวลาเย็นแต่ก็ยังไม่มีทัพศัตรูมา เขาจึงควบม้าออกไปตามเดิม จากคุณ : thanapatpp - [ วันออกพรรษา 17:20:16 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ซึ่งนั่นเป็นเพราะแม่ทัพของวุยก๊กได้ขยาดต่อฝีมือของเขาเกินกว่าที่จะกล้าออกมาสู้ด้วย จากนั้นกองทัพของจูล่งก็ได้กลับเข้าค่ายได้อย่างปลอดภัยโดยไม่เสียทหารหรือม้าแม้แต่ตัวเดียว ทั้งที่กองทหารอื่นๆของจ๊กก๊กนั้นต่างก็แตกกระเจิงกลับมาหมด ในหนังสือสามก๊กพูดถึงตรงนี้ไว้อย่างชัดเจนว่าเมื่อตอนที่ขงเบ้งกลับมาถึงค่ายนั้น รู้สึกกังวลใจกับจูล่งที่ตนได้สั่งให้แยกไปฏิบัติการโดยลำพัง เพราะในขณะที่ทุกทัพถอยกลับมาหมดแล้วยังไม่ได้ข่าวคราวจากทัพของจูล่งเลย จนเมื่อจูล่งกับเตงจี๋นำกองทหารกลับมาโดยที่ไม่เสียไพร่พลแม้แต่คนเดียวนั้น ขงเบ้งถึงกับพิศวงว่าจูล่งทำได้อย่างไร จึงสอบถาม แต่จูล่งไม่สนใจที่จะตอบโดยพูดในทำนองที่ว่านั่นไม่ได้เป็นผลงานยิ่งใหญ่อะไรเพราะทัพใหญ่เป้นฝ่ายพ่ายแพ้ เตงจี๋ทนเฉยไม่ไหวจึงบอกต่อขงเบ้งถึงการกระทำอันห้าวหาญและเปี่ยมด้วยปัญญาของจูล่งที่นำทหารถอยทัพกลับมาได้ เมื่อขงเบ้งได้ยินแล้ว ก็ถึงกับรำพึงว่า นี้เป็นทหารเอกหาผู้เสมอเหมือนมิได้ จากนั้นจึงปูนบำเหน็จให้อย่างงาม แต่จูล่งมิใช่คนที่หลงไหลในเงินทอง และของรางวัล เขาถือว่าทั้งกองทัพประสบความพ่ายแพ้ จึงไม่สมควรที่จะประทานรางวัล เขาจึงได้ปฏิเสธที่จะรับและกล่าวว่า ขอให้นำทองซึ่งเขาได้เป็นบำเหน็จนี้คืนแก่ท้องพระคลังเถิด และถ้าถึงกำหนดเบี้ยหวัดแล้วจงเอาแจกแก่ทหารทั้งปวง ดู แล้ว เป็นคนที่ มีการสืบข่าวตลอดเวลา ถ้าเหตุการเปลียนเป็น จูล่ง เป็นกองหน้าศึกคราวนี้คงไม่เสียเปรียบ ด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตนของจูล่งนี้ หนังสือสามก๊กได้บันทึกว่า นับแต่นั้นไปขงเบ้งก็มีความคารวะจูล่งเป็นอันมาก และนั่นก็เป็นวีรกรรมครั้งสุดท้ายของเขาด้วย ปี ค.ศ. 229 ขงเบ้งตระเตรียมกำลังพลหวังที่จะบุกวุยก๊กอีกครั้ง ซึ่งในหนังสือสามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลังหนได้แปลไว้ดังนี้ ขณะเมื่อประชุมทหารพร้อมอยู่นั้น พอเกิดลมหัด้วนพัดมาถูกกิ่งสนตรงหน้าโรงประชุมขุนนางหักสะบั้นลง ทหารทั้งปวงพากันตกใจ ขงเบ้งจึงจับยามดู ก็รู้ว่าทหารเอกตายเป้นมั่นคง จึงบอกแก่ขุนนางและทหารทั้งปวงว่าบัดนี้ทหารเอกเขี้ยวศึกของเราตายเสียแล้ว พอขาดคำลงทหารคนหนึ่งก็เข้ามบอกว่า เตียวกอง เตียวหอง บุตรจูล่งจะเข้ามาหาท่าน ขงเบ้งแจ้งดังนั้นก็รู้ว่าจูล่งถึงแก่ความตาย กระทืบเท้าทิ้งจอกสุราลงเสีย ขณะนั้นเตียวกอง เตียวหอง ก็เข้ามาคำนับบอกว่า เวลาคืนนี้ประมาณสามยามบิดาข้าพเจ้าถึงแก่ความตายแล้ว ขงเบ้งก็ร้องไห้รักจูล่งจนสลบไป ครั้นฟื้นขึ้นแล้วจึงว่า อันจูล่งถึงแก่ความตายนี้เสมือนหนึ่งแขนซ้ายพระเจ้าเล่าเสี้ยนหักด้วยเป็นนายทหารผู้ใหญ่เขี้ยวศึกมา ทหารทั้งปวงก็พากันร้องไห้รักจูล่งทุกคน แล้วขงเบ้งก็ให้บุตรจูล่งไปแจ้งแก่พระเจ้าเล่าเสี้ยน ณ เมืองเสฉวน พระเจ้าเล่าเสี้ยนแจ้งว่าจูล่งถึงแก่ความตายก็ทรงพระกันแสงรำพันไปถึงความหนหลังทุกประการ แล้วก็ให้แต่งการศพจูล่งไปฝังไว้ที่สมควร จึงปลูกเป็นศาลเทพารักษ์ไว้บูชามาตราบเท่าทุกวันนี้ แล้วตั้งให้บุตรจูล่งทั้งสองเป็นทหารผู้ใหญ่ นี่คือครั้งสุดท้ายที่ได้กล่าวถึงจูล่งในสามก๊ก พอมานึกดูให้ดีแล้วจูล่งเป็นตัวละครที่มีความพิเศษเหนือกว่าตัวละครอื่นอยู่หลายอย่าง เขาเป็นคนเดียวในเรื่องสามก๊กที่ไม่เคยพ่ายศึกแม้แต่ครั้งเดียว เขาเป็นขุนศึกเพียงไม่กี่คนในเรื่องสามก๊กที่มีพร้อมทั้งความสามารถในเชิงยุทธและสติปัญญาในการวางกลอุบาย เขาเป็นขุนศึกที่มีความสุภาพอ่อนน้อมถ่อมตนและเปี่ยมไปด้วยความสุขุมรอบคอบมากที่สุดในบรรดาขุนศึกทั้งหมดของจ๊กก๊ก เขาเป็นผู้ที่ไม่มีข้อด่างพร้อยในเรื่องผู้หญิงเลยสักครั้ง เขาเป็นยอดนักรับที่สร้างวีรกรรมความกล้าในแบบเดียวกันถึงหลายครั้ง ไม่ว่าจะเป็นเนินเตียงปัน แม่น้ำแยงซีเกียง ที่ราบสูงเมืองฮันต๋ง และที่ราบสูงกิก๊ก สถานที่เหล่านี้คือที่ๆเขาได้สร้างผลงานความกล้าหาญเอาไว้ เขาเป็นยอดนักรบที่มีคุณธรรมเป็นเครื่องยึดเหนี่ยว ที่สำคัญที่สุดที่ต่างไปจากคนอื่นมากนั่นคือ เขาเป็นผู้ที่ตายดีที่สุดคนหนึ่งในเรื่องสามก๊ก เกือบทุกคนที่เป็นคนดังในเรื่องสามก๊กต่างต้องพบจุดจบไม่ดีทั้งนั้น แต่จูล่งในวาระสุดท้ายของเขาได้กลับมานอนตายอย่างสงบอยู่ที่เตียงนอนในบ้านของตนเอง และจากไปโดยที่ไม่ได้มีท่าทางของคนที่คร่าชีวิตผู้อื่นในสนามรบทั้งที่เขาเองก็เป็นคนหนึ่งที่ฆ่าคนไปมากมาย แต่เขาเป็นคนที่ฆ่าด้วยความจำเป็นเท่านั้น จุดนี้เป็นจุดที่น่านับถือที่สุด เพราะบรรดาผู้ยิ่งใหญ่ในเรื่องสามก๊กหลายต่อหลายคนมักจะฆ่าคนอย่างไม่มีเหตุผลหรือตามอารมณ์กันทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็น เล่าปี่ โจโฉ ซุนกวน หรือแม้แต่ กวนอู เตียวหุย ขงเบ้ง แต่กับจูล่งคนที่เขาฆ่าจะมีเพียง 2 พวกเท่านั้นคือคนที่เป็นศัตรูของเขากับคนเลวที่สมควรตาย แต่ในยามปกติเขาจะเป็นสุภาพชนที่พูดน้อยและนอบน้อมต่อผู้อื่นเสมอ โดยไม่มีลักษณะของนักรบที่เข่นฆ่าผู้อื่นเลย ความซื่อสัตย์ภักดีของเขาที่มีต่อราชวงศ์ของเล่าปี่ก็เป็นของจริง และได้รับการพิสูจน์มาแล้ว แต่น่าเสียดายที่เขาไม่ได้รับการยกย่องให้เป็นเทพเจ้าแห่งความซื่อสัตย์เหมือนกับกวนอู จะว่าไปแล้วการที่กวนอูได้เป็นเทพเจ้านั้นเกิดจากการยกย่องของชาวแมนจูที่เข้ามาปกครองเมืองจีนในช่วงหลัง โดยเหตุผลสำคัญที่ยกย่องกวนอูนั้นจะขอบอกสั้นๆว่าเพื่อผลทางการปกครอง แต่จูล่งนั้นมีหลายสิ่งที่ขัดกับความตั้งใจของชาวแมนจูนั่นคือว่า จูล่งเคยรับใช้กองซุนจ้านมาก่อนที่จะมาอยู่กับเล่าปี่ ไม่เหมือนกวนอูซึ่งอยู่กับเล่าปี่ตั้งแต่แรก ซึ่งแบบนี้ชาวแมนจูถือว่าเป็นข้าสองเจ้า ไม่เหมือนกวนอูที่ไปอยู่กับโจโฉแล้วก็ยังกลับมาอยู่กับเล่าปี่อีก จูล่งเป็นคนที่มีลักษณะขัดผลประโยชน์ของผู้เป็นนาย อย่างครั้งที่เล่าปี่จะประทานรางวัลและที่ดินให้แก่ข้าราชการของตนเมื่อเข้าเสฉวนได้ใหม่ๆนั้น จูล่งเป็นผู้เดียวที่ออกมาคัดค้านและเห็นว่าควรให้ราษฎรก่อน ตัวจูล่งซึ่งเคยมีการกระทำที่มีการขัดต่อผลประโยชน์ของนายเช่นนี้ หากว่าชาวแมนจูยกย่องเขาเป็นเทพเจ้า ผู้เป็นนายก็ปากแห้งเท่านั้น ซึ่งกวนอูนั้นไม่เคยมีการกระทำตรงนี้ เพราะมีการให้รางวัลครั้งใดเขาก็รับแบบเต็มที่อยู่แล้วทุกครั้ง ความดีที่เขาได้กระทำไว้นั้น ได้รับผลตอบแทนเมื่อตายไปแล้วเมื่อพระเจ้าเล่าเสี้ยนเห็นควรให้ตั้งบรรดาศักดิ์ย้อนหลังแก่จูล่งเป็น ซุ่นผิงโหว หรือพระยาสามัญนิยม ถ้าความสำเร็จของคนวัดกันที่ว่าคนรุ่นหลังจะพูดถึงคนๆนั้นแบบไหนล่ะก็ผมถือว่าจูล่งเป็นผู้หนึ่งในสามก๊กที่ผู้ประสบความสำเร็จอย่างสูง เพราะนี่คือตัวละครหนึ่งเดียวในเรื่องสามก๊กที่ไม่มีใครในยุคหลังหาจุดด่างพร้อยในประวัติชีวิตและการกระทำของท่านได้ นอกจากนี้คุณธรรมของท่านที่แสดงออกมาและได้รับบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ก็เป็นความจริงใจที่มิได้เกิดจากการเสแสร้งเหมือนตัวละครบางตัว ขอขอบคุณท่านผู้เขียนบทความนี้ด้วยนะคับ ขอโทษที่ผมจำที่มาไม่ได้ สาเหตุที่บอกมา นี้ ละ ทำให้ ผม ชอบตัวนี้ มากกว่าตัวอื่นๆ และ และตัวละครของสามก็กโดยเฉพาะตัวสำคัญส่วนมากเพื่มเติมเกือบทุกตัว แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 50 17:30:43 แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 50 17:23:05 จากคุณ : thanapatpp - [ วันออกพรรษา 17:20:37 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ชอบ เตียว จูล่ง หยุน มาควิสแห่งชานปิง สุภาพบุรุษจากเสียงสาน เสือร้ายแห่งเตียงปัน #36-40 บางส่วนของบทความนี้คาดว่ามาจากหนังสือของยาขอบน่ะครับ แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 50 23:35:21 จากคุณ : mancunian - [ วันออกพรรษา 22:17:37 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ชอบจูล่งครับ อ่านของคุณ thanapatpp แล้วยิ่งชอบใหญ่ ผมกะว่าจะหามาอ่านอีกรอบแต่นี่อยู่ต่างประเทศ ไม่ทราบว่า สามก๊ก นี่มีกี่ฉบับครับ เห็นว่าเนื้อหาต่างกัน บางอันผู้เขียนก็ make ขึ้นมาใหม่ etc. กะว่าจะหามาอ่านซักหลาย ๆ ผู้เขียนครับ จะได้รับรู้จากหลาย ๆ ด้าน ใครพอทราบช่วยบอกกระผมด้วยครับ จะขอบพระคุณเป็นอย่างสูง จากคุณ : ไม่ขอเอ่ยนาม - [ 27 ต.ค. 50 05:35:41 A:66.127.53.133 X: ]

ความคิดเห็นที่ 43 ชอบจูล่งครับ ถ้ามีให้โหวตสงสัยจูล่งชนะขาดลอยมั้ง ^__^ จากคุณ : หนุ่มน้อยกว่า - [ 28 ต.ค. 50 15:23:49 ]

ความคิดเห็นที่ 44 http://www.manager.co.th/Home/samkok.asp จากคุณ : ...* (6SilentScream) - [ 30 ต.ค. 50 13:43:27 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ชอบโจโฉครับ ชอบที่สุดตอนที่ กวนอูหนีผ่านด่านต่างๆเพื่อกลับไปหาเล่าปี่ ไม่ว่าจะเกลี้ยกล่อม เจรจาอย่างไร กวนอูก็ยืนกระต่ายขาเดียวจะกลับไปหาเล่าปี่ โจโฉรักในความซื่อสัตย์จงรักภักดีของกวนอู จนแม้กระทั่งด่านสุดท้ายโจโฉสามารถสั่งจับและประหารกวนอูได้ แต่ก็ยอมปล่อยให้กลับไปอยู่กับเล่าปี่ ทั้งที่รู้ว่าจะเป็นภาระศึกหนักต่อไปในอนาคต  โจโฉใช้คนเป็น อ่านคนออก ดูแลลูกน้องยุติธรรม ใกล้ไกลถ้าทำงานดีแล้วรักเท่ากัน ไม่เอาอารมณ์เป็นใหญ่ รักในความซื่อสัตย์จงรักภักดี ไม่เลี้ยงลูกน้องทรยศถึงแม้จะมาเข้าฝ่ายตนก็ตาม เป็นนายที่ดี (ผมว่าดีกว่าเล่าปี่นะ) เข้มแข็ง มีเหตุผล ไม่อ่อนไหว โลเล แต่ก็ติดที่เจ้าเล่ห์และไม่ชอบคนรู้ทัน จากคุณ : ฟิชเชอร์แมนเฟรนด์ - [ 2 พ.ย. 50 04:29:34 ]