ความคิดเห็นที่ 1 ใส่รูปไม่ได้เหรอครับเนี่ย จากคุณ : จขกท - [ 16 ธ.ค. 50 16:07:48 A:222.123.58.253 X: TicketID:146682 ]

ความคิดเห็นที่ 2 [url]http://upload.siamha.com/v.php?id=44839IMG_2901..JPG[/url] นี่ครับ ในลิ้งค์นี้ครับ จากคุณ : จขกท - [ 16 ธ.ค. 50 16:09:34 A:222.123.58.253 X: TicketID:146682 ]

ความคิดเห็นที่ 3 น่าคิดนะครับ.. แต่ผมคิดว่า ก่อนจะตัดสินใครซักคน ควรมีข้อมูลเพิ่มเติมด้วยนะครับ เช่นว่า สภาพแวดล้อม นิสัยใจคอ สังคม เพื่อนฝูง ปัญหา ความชอบ ไม่ชอบ ฯลฯ แล้วจะทำ Profiling ได้ดีขึ้นครับ เคยมีบางกรณีเหมือนกัน ที่เด็กระบายออกทางการเขียน แต่ไม่พบความสัมพันธ์ในเรื่องที่ระบายออก กับสภาพจิตของเด็ก พูดง่ายๆ ว่า บางกรณี เด็กที่เขียนอะไรพวกนี้ มีสภาพจิตปกติ ไม่มีปัญหาอะไร จากคุณ : Angos - [ 16 ธ.ค. 50 16:25:57 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขออนุญาตเอาภาพของลูกสาว จขกท มาแปะให้ค่ะ จากคุณ : ผุ๋งผิ๋ง - [ 16 ธ.ค. 50 16:30:54 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เหมือนในหนังเลยอ่ะ น่ากลัว ปรึกษาจิตแพทย์เด็กดีไหม จากคุณ : คนต้นน้ำ - [ 16 ธ.ค. 50 16:31:43 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เข้ามาติดตาม... จากคุณ : หมึกสด - [ 16 ธ.ค. 50 16:37:59 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่ต้องตกใจหรอก      เด็กปกติ       แต่ผู้ใหญ่ยังห่างไกลเด็ก จากคุณ : Chi~Na nA - [ 16 ธ.ค. 50 16:40:20 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ดูๆไปก็ Art ดีนะครับ จากคุณ : papikasoda - [ 16 ธ.ค. 50 16:47:02 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เขียนตอนอกหักมาป่าว จากคุณ : pisity - [ 16 ธ.ค. 50 16:49:41 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คิดเหมือน คห.9 เราว่ารูปสวยดีนะคะ แหะๆๆ แต่ว่า มันก็น่ากลัวเหมือนกัน เพราะเป็นสีแดง กับรูป hangman แต่บางที เด็กอาจจำมาจากฉากในหนัง แล้วก็วาดตาม เพราะสวยดี หรือมันดูเท่ดี อะไรอย่างนี้น่ะค่ะ (แต่เราว่า คนส่วนใหญ่ก็จะไม่วาดกำแพงกันนะคะ แต่ก็มีบ้างเหมือนกันค่ะ) ยังไงก็ลองคุยกะคุณลูกดูนะคะ จากคุณ : หั ว มั น . - [ 16 ธ.ค. 50 16:52:21 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ง่ะ น่ากลัวอ่ะ จากคุณ : อิฐมอญ - [ 16 ธ.ค. 50 16:53:15 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นแค่งานศิลปะชิ้นหนึ่ง ส่วนเรื่องสภาพทางจิตของลูก คนในครอบครัวน่าจะรู้ดีที่สุด จากคุณ : แกะแหนม - [ 16 ธ.ค. 50 16:55:00 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ลูกคุณจะเอาดีทางป้อปอาร์ตได้แน่ครับ จากคุณ : GrooVe_(t -_-)t - [ 16 ธ.ค. 50 16:57:00 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หน้ากลัวอ่ะ ผมว่าคุยกับลูกด่วนเลยว่ามีปัญหาอะไรหรือป่าว ถ้าไม่สนิดให้แม่คุยก็ได้ จากคุณ : .............................. - [ 16 ธ.ค. 50 17:03:58 A:58.8.51.209 X: TicketID:087386 ]

ความคิดเห็นที่ 16 จินตนาการน่ากลัวจัง ดูในรูปแล้ว มีผูกคอ  มีหัวใจ ใช้สีแดง ตอนที่กำลังวาด มีอาการอกหัก หรือผิดหวังอะไรหรือเปล่าค่ะ คุณพ่อมีเวลาให้ลูกมากน้อยแค่ไหนค่ะ  ได้พูดคุย พูดเล่น  ใกล้ชิดกับลูกแค่ไหน ลูกมีอะไรในใจ เผื่อบางทีลูกอาจจะระบาย หรือเล่าอะไรให้ฟังก็ได้นะคะ จากคุณ : Nu_Kk - [ 16 ธ.ค. 50 17:04:01 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ... เข้ามาเดาว่า อกหัก    ครับ   ... จากคุณ : DR บ๊อง - [ 16 ธ.ค. 50 17:06:54 ]

ความคิดเห็นที่ 18 น่ากลัวนะ ถึงจะเป็นเด็กชายวาดก็ยังนับว่าแปลก การถ่ายทอดอะไรออกมา มันน่าจะออกมาจากความคิดนะคะ ไม่ใช่อยู่ดีวาดเล่นๆมันจะออกมาอย่างนี้ได้ ลองถามเขาดูซิคะว่าตอนเขาวาดเขาคิดอะไรอยู(ตอนถามอาจจะต้องเข้าใจวัยรุ่นหน่อยนะคะ)่ แล้วลองปรึกษาจิตแพทย์ดูนะคะ จากคุณ : babysheep - [ 16 ธ.ค. 50 17:11:09 ]

ความคิดเห็นที่ 19 วาดรูปอาจเป็นการระบายออก ดูจากลักษณะการจัดวางรูป แล้วลูกคุณอาจติดไปทางหัวรุนแรง เหมือนพวกพังค์  อาจชอบศิลป์ แนวแอ็ทแทรบ คร้าย พวกแวนโก๊ะ ประเภทนั้น แต่อายุ 16 นี่ไม่น่ามีจินตนาการ แบบนี้ แล้วเล่นวาดลงบนผนังเลยนี่ แปลกมากไม่กลัวผู้ใหญ่เข้ามาเห็นเลย สงสัยกำลังประชดอะไรคุณอยู่เปล่า คือไม่กล้าพูดตรงๆ อยากให้คุณมาเห็นเองแล้วไปถามปัญหาแก นะครับ จากคุณ : วิญญานพเนจร_2 - [ 16 ธ.ค. 50 17:13:52 ]

ความคิดเห็นที่ 20 กลับมาดูครับ เรื่องผมกับลูก ผมกับลูกไม่ค่อยคุยกันเท่าไรครับ ลูกไม่คุยกับผมเอง ข้าวเช้า ข้าวเที่ยง ข้าวเย็น วันธรรมดาไม่เคยกินด้วยกันเลยครับ นอกจากวันสำคัญที่จะออกไปทานนอกบ้าน ผมไม่ค่อยคุยกับลูกๆจริงๆครับ แต่กับภรรยาผมเห็นลูกคุยปกติ แต่ก็ไม่มากเท่าไร เพราะภารยาผมก็ทำงาน กลับบ้านค่ำครับ ลูกผมก็เล่นคอมฟังเพลงอย่างเดียวไม่พูดไม่จา เรื่องที่ รร. ก็ไม่มีอะไรครับ ผมคิดว่าลูกผมไม่ได้มีปัญหาเรื่องเพื่อน เพราะเห็นเค้าพาเพื่อนมากินเลี้ยงที่บ้าน แต่ลูกผมมีแฟนแล้วครับ ซึ่งผมก็รู้จักฝ่ายนู้น แต่ผมไม่ชอบเจ้านั่นเท่าไร..แต่ก็ไม่ได้แสดงออกให้ลูกเห็น หรืออาจจะเป็นตอนเด็ก ที่ผมชอบตีลูก ยอมรับครับว่าอารมณ์รุนแรง อย่างเช่น ผมสอนลูกทำการบ้าน ลูกทำไมได้ ผมก็ตบหัวเค้าครับ หรือไม่ผมก็ด่าๆจนลูกร้องไห้ ครับ ผมด่าลูกโดยใช้คำหยาบ ซึ่งไม่สามารถบอกได้ครับ ผมแอบอ่านไดอะรี่ลูกครับ ผมเห็นแกเขียนว่า ไดอะรี่เด็กเก็บกด เนื้อหาในนั้นออกแนวน้อยใจพ่อแม่ครับ ตอนนั้นแหละครับ ผมเลยคิดได้ ว่าผมจะไม่ทำกับลูกแบบนั้นอีกแล้ว หรือสาเหตุที่ลูกเป็นแบบนั้นเพราะผมครับ.. แต่มานึกดูดีๆน่าจะเป็นเพราะผมจริงๆ ทุกวันนี้ก็มีบ้างครับที่ด่าลูกแรงๆ แต่ก็ไม่เท่าเมื่อก่อน แล้วผมก็สังเกตุลูกผมเหมือนไม่อยากคุยกับผมเลยครับ จะเลี่ยงๆผมตลอด ผมเป็นพ่อที่เลวใช่มั้ยครับ.. จากคุณ : จขกท. - [ 16 ธ.ค. 50 17:14:58 A:222.123.58.253 X: TicketID:146682 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ก็ให้คนในครอบครัวพิจารณาเอาเอง ว่าทำหน้าที่ตนเองดีแค่ไหนนะคับ จากคุณ : 1 - [ 16 ธ.ค. 50 17:24:03 A:122.154.3.253 X:122.154.3.252 TicketID:160657 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ใจเย็นๆ ครับ ยังไม่สายที่จะแสดงให้ลูกรู้ว่าเรารัก จากคุณ : Autster - [ 16 ธ.ค. 50 17:30:06 ]

ความคิดเห็นที่ 23 >,,< จากคุณ : NPOSITIVE + - [ 16 ธ.ค. 50 17:37:33 ]

ความคิดเห็นที่ 24 จากที่อ่าน คห 20 ของเจ้าของกระทู้ ผมในฐานะตัวแทนเด็กวัยรุ่นตอนปลาย (21มาหมาดๆ) - -" in my opinion... สิ่งนี้คือ การเรียกร้องความสนใจ อยากให้ป่าป๊า หม่าม๊ารับรู้ แต่ไม่แสดงออก เลยวาดรูป(เลียนแบบในหนังฝรั่ง ที่เด็กเก็บกดจำเป็นต้องมีรูปน่ากัวๆในห้องนอน) และเขียนไดอารี่ แล้วไม่เก็บหรือซ่อนให้ดี (กลัวป๊า+ม๊า หาไม่เจอ) *สังเกตุจากคนแขวนคอ หัวกลมดิ๊กเลย ~ ถ้าวาดเพราะอารมณ์ ไม่น่าจะกลมแบบนั้นทุกหัว มีความปราณีต จงใจในการที่จะสื่อว่าภาพนี้ หนูวาดขึ้นมาเพราะหนูอยากให้ป๊ารู้ว่า หนูเครียดแล้วนะ สุดท้ายนี้ ลองปรึกษาแพทย์ดูครับ - - ผมออกความเห็นเฉยๆ ปล. เจอยังคับ USB จากคุณ : Keropii,MCE - [ 16 ธ.ค. 50 18:11:56 ]

ความคิดเห็นที่ 25 พ่อผมก็ดุด่าลูกนะ สมัยก่อนก็ทั้งโกรธ ทั้งเกลียด แต่ก็ผ่านมาได้ พยายามจะทำความเข้าใจเขานะครับ แต่ถ้าผมบอกพ่อได้ ก็อยากจะบอกว่า ทำไมต้องอารมณ์รุนแรงอย่างนั้นด้วย ไม่มีใครได้ประโยชน์อะไรเลยจากการระเบิดอารมณ์ คุณเอง ควรจะใจเย็นกว่านี้ครับ คุณเป็นผู้ใหญ่กว่าเขานะ น่าจะมีสติมากกว่านี้ และก็ไปคุยกับลูกซะ เดี๋ยวนี้เลย อย่ามาฟอร์มอีกล่ะ ว่าข้าเป็นพ่อ ไปคุยเดี๋ยวเสียฟอร์ม ครอบครัวไม่ต้องมีฟอร์มหรอกครับ ถ้ายังอยากให้ลูกรักอยู่อ่ะนะ เปลี่ยนนิสัยซะเถอะ จากคุณ : GSP1 - [ 16 ธ.ค. 50 18:27:52 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เอ่อ ผมไม่ได้มองว่าเรียกร้องความสนใจ ผมก็ 18 เอง feel แบบนี้ผมว่าเป็นการระบายอารมณ์เพื่อประชดประชัน ด้วยความสะใจ คิดในแง่ดีไว้ อย่างน้อยคุณก็ไม่ต้องไปซื้อ wallpaper มาแปะ ลูกคุณสร้างสรรค์ผลงานชิ้นเอก ไว้ให้แ้ล้ว จากคุณ : Calypsol_Red - [ 16 ธ.ค. 50 18:28:36 ]

ความคิดเห็นที่ 27 #24ตอบได้ดีคับ จากคุณ : ~รักความรุนแรง~ - [ 16 ธ.ค. 50 18:35:11 ]

ความคิดเห็นที่ 28 หาลูกสุนัขให้ลูกตัวหนึ่ง แล้วช่วยกันเลี้ยง ความสัมพันธ์ในบ้านจะดีขึ้น เอาพันธุ์ ชิสุ น่ะ จากคุณ : DVB - [ 16 ธ.ค. 50 18:52:14 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ขอแนะนำว่าอย่าด่าลูกอีก อย่าแม้กระทั่งเผลอ อย่าด่าด้วยถ้อยคำหยาบคาย อย่าด่าด้วยคำว่า เลว โง่ ค..าย (หรือสารพัดสัตว์) คนไร้ค่า คนไร้ประโยชน์ คนรกโลก เลี้ยงเสียข้าวสุก หรืออะไรที่มีความหมายทำนองนี้ อย่าขู่เมื่อลูกทำผิดหรือทำอะไรไม่ถูกใจ อย่าคิดว่าคำพูดหรือการกระทำที่ทำให้เจ็บหนักๆจะทำให้ลูกหลาบจำหรือสำนึกขึ้นมาได้ (เพราะสิ่งที่ลูกจะจดจำได้มันก็คือความรุนแรงที่พ่อเคยทำไว้เท่านั้น) อย่าเอามีดที่ลิ้นที่มือที่ขาไปกรีดใจลูกซ้ำแล้วซ้ำเล่าอีก ถ้าอยากสั่งสอนก็โปรดอธิบายเหตุผลที่มาที่ไปของสิ่งที่คุณไม่พอใจ สิ่งที่คุณคิดและรู้สึกในตอนนั้นให้ลูกเข้าใจด้วยน้ำเสียงที่ปรารถนาดีและมีความอดทน (เพราะต่อให้คุณปรารถนาดีแต่สั่งสอนด้วยวิธีที่คนเค้าทำกับศัตรูหรือกับเหยื่อหรือกับสัตว์เลี้ยงมากกว่าจะเป็นการกระทำของพ่อที่รักลูก มันก็คือการทำร้าย ไม่ว่าใจจะปราถนาดีแค่ไหน แต่คนถูกกระทำจะมองว่ามันคือความเกลียดชังและการทำร้ายทุกกรณี) อย่าขึ้นเสียง อย่าตะคอก ตวาด หรือแสดงสิ่งที่ให้ความรู้สึกว่าเป็นความรุนแรงและความเกลียดชังในการสั่งสอนลูกอีก แผลในใจที่พ่อเคยทำไว้มันลบล้างไปไม่ได้หรอก เพราะลูกเติบโตมากับความรู้สึกที่ไม่มั่นคง (ต้องคอยหวาดระแวงว่าเมื่อไหร่จะถูกทำร้ายด้วยวาจาหรือกำลังอยู่ตลอดเวลา) และความกลัวนั้นมันจะไม่หายไปไหน แต่สิ่งที่จะไม่ทำให้อะไรๆเลวร้ายมากไปกว่านี้จนถึงขั้นที่เรียกว่าสายเกินไปก็คือการกระทำที่เป็นการยืนยันว่าความรุนแรงเหล่านั้นจะไม่มีวันเกิดขึ้นอีกตลอดชีวิต แค่นั้นพ่อทำได้มั้ย ..... ขออธิบายและพูดในฐานะลูกที่เคยถูกพ่อกระทำมาเหมือนๆกันแล้วกัน จากคุณ : Quiescent - [ 16 ธ.ค. 50 18:55:57 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ผมออกแบบลายเสื้อ ยิ่งกว่านี้อีกครับ ผมอายุมากกว่าลูกคุณปีนึงกะอีกเดือน รูปคนเอานิ้วแทงหัวแล้วเลือดไหล รูปข้อมือถูกกรีด รูปคนกำลังจะโดดหน้าผาตาย ลูกสาวคุณออกแนว อีโมๆ พังก์ๆ หรือเปล่าครับ? จากคุณ : สายน้ำตะวันออก - [ 16 ธ.ค. 50 18:56:19 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เอิ่ม ... "หรืออาจจะเป็นตอนเด็ก ที่ผมชอบตีลูก ยอมรับครับว่าอารมณ์รุนแรง อย่างเช่น ผมสอนลูกทำการบ้าน ลูกทำไมได้ ผมก็ตบหัวเค้าครับ หรือไม่ผมก็ด่าๆจนลูกร้องไห้ ครับ ผมด่าลูกโดยใช้คำหยาบ ซึ่งไม่สามารถบอกได้ครับ ผมแอบอ่านไดอะรี่ลูกครับ ผมเห็นแกเขียนว่า ไดอะรี่เด็กเก็บกด เนื้อหาในนั้นออกแนวน้อยใจพ่อแม่ครับ ตอนนั้นแหละครับ ผมเลยคิดได้ ว่าผมจะไม่ทำกับลูกแบบนั้นอีกแล้ว หรือสาเหตุที่ลูกเป็นแบบนั้นเพราะผมครับ.. " เอิ่ม แล้วก็เอิ่ม แค่เพื่อนตบหัวผม ผมก็โมโหไฟลุก ยิ่งว่าฟิวชั่นในดวงอาทิตย์อีกนะ !!! เรื่องแนว ๆ นี้ ที่เคยดูใน UBC อ่ะ ชื่อรายการว่า แนนนี่ อะไรซักอย่างเนี่ย ช่อง UBC Xzyte ก็มีเด็กแนว ๆ นี้ แล้วก็มีพี่เลี้ยง แนนนี่ ก็เข้ามาช่วย จนเด็กรักพ่อ แม่ มาก ๆ รวมทั้งพี่เลี้ยงแนนนี่ด้วย ตอนแนนนี่จะกลับบ้าน เขาก็บอกว่าหนูคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันเลย เด็กคนนั่นตอบกลับว่า "พี่เลี้ยงแนนนี่ ... คุณไม่ใช่เพื่อนหนูหรอก แต่ ... คุณเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวหนู" แล้วตอนหลังก็มีชวนกันไปเที่ยวทะเลด้วย แล้วก็มีอีกหลายตอน มีเด็กฝาแฝดรับมาเลี้ยง แล้วก็เก็บกด ไป ๆ มา ๆ ถึงได้รู้ว่า เด็ก 2 คนนนี้บอกว่า หนูไม่ได้เป็นลูกจริง ๆ ของพี่แม่ เขาไม่รักหนูหรอก หนูทำอะไรก็ไม่สนใจอยู่แล้ว ... สุดท้ายจัดการกันได้ และปิดท้ายด้วยคำพูดว่า "ลูกรู้ไหม ลูกไม่มีทางแตกต่างจากคนอื่น ๆ เลย เพราะหนูก็เกิดมาจากความรักเหมือน ๆ กัน" แนะนำให้ดู !!! จากคุณ : [:Rexagon:] - [ 16 ธ.ค. 50 19:00:45 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ผมเศร้า แต่ไม่มีความเห็นครับ จากคุณ : appendiculata191 - [ 16 ธ.ค. 50 19:15:58 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ที่แน่ๆ คือ เก็บกดแน่นอนครับ ยังดีนะ ที่ระบายอารมณ์กับฝาผนัง .... แต่วาดได้อาร์ตดีจริงๆ พับผ่าสิ - -'' จากคุณ : oppertunity - [ 16 ธ.ค. 50 19:18:01 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ได้รับอิทธิพลจากลัทธิบูชาสีแดงเท่านั้นรึป่าวอ่ะ จากคุณ : nisas - [ 16 ธ.ค. 50 19:23:26 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เราว่าควรเริ่มแสดงความรักให้ลูกเห็นบ้างก็ดีนะคะ พ่อเราแค่ขี้บ่นเราก็ไม่ค่อยเล่าอะไรให้พ่อฟังเหมือนกันค่ะ เราว่าคุณเข้าใจลูกน้อยไป การด่าด้วยคำรุนแรงไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นหรอก มีแต่จะกลายเป็นปมสะสมต่อไปเรื่อยๆ เก็บกดอย่างที่ว่า แล้วคุณเข้าไปหาของเข้าไปอ่านไดอารี่ลูก เค้ารู้รึเปล่าคะ ?? มันเป็นเรื่องความเป็นส่วนตัว ถึงเราจะไม่มีความลับอะไร แต่ถ้าพ่อแม่แอบเข้าห้องเราเนี่ยโกรธมากๆ ไม่ชอบเลย ไม่มีอะไรปิดบังหรอกแต่ต้องการพื้นที่เป็นส่วนตัวแค่นั้นเอง อีกอย่างอายุคุณกับลูกห่างกันมากไปรึเปล่า .. ลูกวัยรุ่นพ่อแม่วัยทอง อารมณ์ร้อน สื่อสารกันไม่เข้าใจ จากคุณ : Queen Of Mousehole - [ 16 ธ.ค. 50 19:27:53 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ปรึกษาจิตแพทย์ และปรับพฤติกรรมค่ะ จากคุณ : Hangover Inc. - [ 16 ธ.ค. 50 19:40:26 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เป็นพ่อแม่สมัยนี้ อย่าลืมนะครับ พวกเพลงแนว ว๊ากๆ โวยวาย พวกวง แร็ดโทอะไรนั้นน่ะ พวกที่ชอบวงแร็ดโท หรือ เพลงแนว ดนตรี แรงๆ ว๊ากๆ(ว๊ากคือเสียงตะโกนเต็มเสียงจนแหบ)เพราะผมเจอเด็กคนนึงครับ วาดภาพแนวๆแบบลูกคุณแล้วก็ กรีดเนื้อตัวเอง เห็นแล้วคิดในใจว่า เด็กสมัยนี้น่าจะเข้าสู่โลกแห่งความเป็นจริงหน่อย บางคนเป็นสาวกเพลงแนวนี้ฟังเฉยๆก็ร้ายแล้ว(แต่ถ้าฟังแล้วไม่คิดอะไรไม่คล้อยตามมันก็ดีอะนะ) แต่ถ้าไปแต่งตัวทำนิสัยแบบมันพวกนั้นยิ่งแรงใหญ่ พวกนี้มักไว้ผมปิดหน้าตัวเองครับ โดยโกหกตัวเองว่าตนกำลังเป็นปีศาจที่ดุร้าย ผมไม่ได้ว่าวงแร๊ดโทนะครับวงนี้เขาก็เป็นคาแร๊กเตอร์เขา แต่วงนี้เขาก็รักษาบุคลิกภาพนะ แต่พอคนเราชอบเพลงแร๊ดโทแ้ล้วก็ต้องไปสันหาข้อมูล และ ข้อมูลที่สิครับสำคัญ เพราะเมืองนอกหรือญี่ปุ่นเขาไม่ได้แค่ว๊ากเฉยๆ เขากรีดเนื้อตัวเอง (เห็นมากับตา) เป็นเด้กชายวาดแบบนี้ผมก็วิตกแล้วครับ ครับ ผมไม่อยากจะบอกคุณว่า เด็กที่ชอบแนวนี้ มักเก็บกด เพราะ เพราะนะครับ ผมได้ไปเจอเด็กคนหนึ่งซึ่งมีปัญหาทางพ่อแม่คือพ่อแม่เสีย ลุงเลี้ยงดูแบบดุกลับบ้านโดนน้ามาแกล้งทุกวัน เด็กคนนี้ทำอะไรที่บ้านไม่ได้แต่ผมก็อาสาคุยกับเขา(ไม่อยากโม้หรอกผมเป็นนักจิตวิทยา)ผมเด็กคนนั้นว่า แล้วน้องทำยังไงเวลาเจอแบบนี้ เขาตอบว่า ผมก็ฟังเพลงและว๊าก ผมสวนทันทีว่า ว๊ากทำไม เขาตอบว่า ''ปลดปล่อย'' ผมถามว่าปลดปล่อยอะไร เขาตอบว่า ''ไม่รู้สิ พอผมแล้วก็หายเครียด'' สังเกตุว่าเด็กคนนี้ไม่พูดครับเลยแม้แต่กับ อาจารย์หรือผู้ใหญ่ ผมถามว่า ดูรวยๆแบบนี้ไม่น่าเครียด(เป็นคำถามที่ให้เขาพอใจในคำว่ารวยแต่ถามไปว่าเครียด) เขาตอบว่า''กลับไปบ้าน แค่อ่านหนังสือการ์ตูน ป้าก็มาด่า น้าก็ชอบมาหักข้อมือให้ผมออกแรง หาว่าเป็นการฝึกความอดทน'' ผมไม่รู้ว่าลูกคุณเป็นแบบข้างต้นหรือไม่ โดยถ้าเป็น อารมณ์จะเปลี่ยนแปลงเร็วมาก สมมุติว่า คุณอาทิตย์ที่แล้วชอบฮิปฮอปเป็นชีวิตแต่หลังๆก็มาแต่งตัวร้องเพลงแนวว๊ากๆ ใช้เวลาเปลี่ยนแปลงตัวเองไม่ถึงเดือนครับนิสัยเปลี่ยนเลย ถ้าลูกคุณไม่เป็นแบบข้างต้น หรือ เป็น ก็แนะนำว่า ควรไปหาหมอจิตแพทย์แล้วละครับ จิตแพทย์เมืองไทยคิดว่าใครไปหาโรคจิต แต่เมืองนอกไม่ใช่โรคจิตก็ไปหา บางคนเมืองนอกเครียดนิดก็ไปหาจิตแพทย์แล้ว โดยคุณต้องคำนึงว่า เรื่องนี้มีผลต่ออนาคต คือคุณต้องคิดว่าจะบอกลูกยังไงว่า อนาคตยังมีอีกไกล อนาคตถ้าพ่อแม่ไม่อยู่ ลูกก็ต้องหาเงินเองนะ มาทำแบบนี้สังคมเขาไม่ได้หรอกถ้าโตขึ้น แต่จริงๆแล้วบางคนเริ่มทำงานตอน10ขวบก็มีนะครับ ดังนั้น ผมว่า พูดกับลูกในแนวว่า เราใส่ใจ ให้ความสำัคัญเขา และ นั่งคุยกันขอแนะนำว่าคุณในที่ที่เย็นหรือเปิดแอร์ และคุยแบบเป็นกันเอง(คุยในที่นี้หมายความว่า ถ้าอนาคตลูกคุณดัน เป็นเด็กอารมณ์รุนแรง)แต่ลองเข้าไปในห้องแล้ว(ไม่ทราบว่าเข้าได้ไหม) อาจจะเข้าไปเรียกทานอาหารแล้ว ทำตัวเป็นบังเอิญเจอ รูปวาดนี้พอดี ก็บอกว่า โหว อะไรเนี่ยลูก หืม.. เป็นงานศิลปะ สวยดี แต่ เป็นแนวศิลปะในแนวไหนหรอลูก ... แนะนำเล็กๆน้อยๆ นอกนนั้ควรหาจิตแพทย์ แต่ถ้าวาดเฉยๆเพราะศิลปะ ก็ดีไป แต่ถ้า อารมณ์เปลี่ยนไปก็ควรทีั่จะไปหา ที่ผมพูดยาวๆเนี่ยเพราะ ยกตัวอย่างพวก ว๊าก ด้วย เผื่อ ถ้าลูกคุณเ็ป็นแบบนั้นคุณจะได้ดูเป็น แต่ถ้าไม่เป็นก็ยินดี จากคุณ : kepok - [ 16 ธ.ค. 50 19:42:39 ]

ความคิดเห็นที่ 38 [ความเห็นส่วนตัวนะครับ] คุ้นๆว่า การวาดรูปดวงตา มักสะท้อนความรู้สึกที่ตัวเองมักโดนจับผิดตลอด ซึ่งอาจจะมาจากพฤติกรรมที่พ่อแม่ที่ถนัดติจุดไม่ดี มากกว่าชมจุดดีของลูก ส่วนรูปหัวใจที่มีเลือดหยด น่าจะหมายถึงความรักที่เจ็บปวด และรูปคนที่หัวระบายสีทึบเข้าใจว่าหมายถึงตัวผู้วาด และรูปอื่นๆก็คือความปราถนาการแก้แค้นให้คนบางคนเจ็บปวดหรือหายไปจากชีวิต ลูกคุณมีสัมพันธภาพกับคนรอบตัวเป็นอย่างไรบ้างครับ จากคุณ : Yoiji - [ 16 ธ.ค. 50 19:48:45 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ไม่ปกติแน่นอน ตอนนี้เค้ากำลังมีความกดดันสูงมาก ทั้งเศร้าทั้งแค้นทั้งรัก มันอาจหายไปเอง หรือ ฆ่าตัวตาย หรือ ฆ่าคนอื่น ตามมาได้ขึ้นกับพื้นฐานของจิตใจ รีบคุยกับเค้าซะ ถ้ารับมือไม่ไหวก็ปรึกษาจิตแพทย์นะครับ ตามโรงพยาบาลใหญ่ๆมีอยู่ จากคุณ : จิ้งจอกอสูร - [ 16 ธ.ค. 50 20:02:43 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ผมก็เป็นเด็กเก็บกดมาก่อน ต้องดูสภาวะเค้าว่าเค้าโดนกดดันทางใดบ้าง แล้วมีทางออกบ้างหรือเปล่า อย่าผม พ่อเสีย เหลือแต่แม่ ญาติคนอื่นไม่ค่อยยุ่ง ตอนทะเลาะกับแม่จะรู้สึกว่าไม่มีใครอยู่กับเราเลย พอหนักเข้าก็เริ่มทำร้ายตัวเอง เช่น ต่อยกำแพง ยังดีที่ตอนนั้นมีเพื่อนๆก็เลยหาทางออกโดยไปคบกับเพื่อนๆมันก็ทำให้ผ่อนคลายได้บ้าง (รู้สึกโชคดีด้วยที่เพื่อนช่วงนั้นไม่ชวนไปติดเหล้าติดยา ไม่งั้นผมคงไม่เหลือ) จากคุณ : blind32 - [ 16 ธ.ค. 50 20:15:58 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อกหัก ครับ พ่อแม่ ต้อง คุยกะแกบ่อยๆ นะครับ จากคุณ : azimuth - [ 16 ธ.ค. 50 20:17:51 A:58.8.121.25 X: TicketID:149898 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ภาพทุกภาพมีความหมายค่ะ ภาพถ่าย ภาพสัญลักษณ์ หรือ ภาพวาด ไม่ว่าจะมาจากเด็กหรือจากผู้ใหญ่ สี รูปทรง ลักษณะของเส้นบ่งบอกถึงอารมณ์ แนะนำให้ลองส่งภาพไปให้จิตแพทย์ดูนะคะ จากคุณ : It's not easy to be me... - [ 16 ธ.ค. 50 20:20:17 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ปกติหรือไม่พูดยากครับ แต่เท่าที่อ่านชีวิตของลูกคุณก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนักหนา ถ้าเจอเรื่องแค่นี้แล้วทำตัวมีปัญหาก็แย่แล้วครับ จากคุณ : Jacare - [ 16 ธ.ค. 50 20:22:57 ]

ความคิดเห็นที่ 44 อึ้งกับภาพที่เห็นค่ะ แล้วก็คิดว่าน้องคงมีอะไรในใจอย่างแน่นอน เราเคยเป็นเวลาโกรธใครมาก ๆ แล้วไม่มีทางออก ก็จะไปขีด ๆๆๆๆๆ ขีดลงในกระดาษ จนพอใจแล้วถึงจะหยุดอ่ะค่ะ มันเป็นการระบายอย่างนึงเพราะเราไม่สามารถพูดกับใครได้ จึงต้องระบายด้วยวิธีนี้ จากคุณ : Accountant_Girl - [ 16 ธ.ค. 50 20:23:39 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ก่อนที่จะเห็นภาพนี้ ไม่ทราบว่ามีเหตุการณ์อะไรกันหรือเปล่าขอรับ เช่นทะเลาะกัน หรือ น้อยอกน้อยใจอะไรหรือเปล่า หากไม่มีก็เปนไปได้ที่อาจจะมีปัญหากับคนอื่น คุณพ่อ ลองไปสอบถามพฤติกรรมของน้องกับครูหรือเพื่อน ๆ ของลูกได้หรือไม่ขอรับ เพื่อหาข้อมูล ส่วนการวาดรูปนั้น กระผมคิดว่า การจะตีความจากภาพ ๆ เดียว อาจจะยังไม่สามารถตัดสินสิ่งที่ลูกสาวคุณพ่อเปนได้ กระผมคิดว่าเด็กที่มีปัญหานั้น มักจะมีพฤติกรรมที่ต่อเนื่องหรือมีเหตุให้เห็นมากกว่านี้ อาจจะเปนไปได้ที่ลูกสาวของคุณพ่อ เพียงต้องการแสดงออกทางอารมณ์ที่เธอรู้สึกในขณะนั้นเพียงอย่างเดียว แต่อย่างไรก็แล้วแต่ กระผมคิดว่า คุณพ่อ ถ้ารักลูกสาวคนนี้ ก็ควรจะแสดงออกให้ลูกสาวรู้ด้วยนะขอรับ ว่าท่านรักลูกสาว รักด้วยหัวใจ ไม่ใช่แค่อยากให้ลูกเปนอย่างที่คุณต้องการเท่านั้น เปนกำลังใจให้ขอรับ แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 50 20:29:53 แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 50 20:28:07 จากคุณ : วิญญาณแดง - [ 16 ธ.ค. 50 20:26:29 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ไม่มีลูก แต่เข้ามาเป็นกำลังใจให้คุณพ่อ คุณพ่อเองตอนนี้ทราบแล้วว่าคุณลูกรู้สึกยังไง เอาชนะใจตัวเองและคุณลูกให้ได้นะครับ :) จากคุณ : The Wanderer - [ 16 ธ.ค. 50 20:30:23 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ผมก็ไม่ทราบว่าลูกคุณปกติมั๊ย แต่ฟังจากที่คุณเล่า คุณไม่ปกติแน่ๆ คนเราก็เงี้ย ชอบสร้างกรรมให้เด็ก ถ้าทำไม่ได้ก็อย่ามีลูกดีกว่า จากคุณ : infernaldevilking - [ 16 ธ.ค. 50 20:51:27 ]

ความคิดเห็นที่ 48 Ok แบบนี้ผมแนะนำว่าคุณพ่อและคุณแม่ต้องไปพบจิตแพทย์หรือนักจิตวิทยาเองแล้วครับ (คือไม่ต้องพาลูกไปเดี๋ยวจะยิ่งไปกันใหญ่) คือจะแนะนำให้ไปปรึกษา เอารูปนี้ไปให้เค้าดูด้วยนะ แล้วจะได้คำตอบและวิธีการที่ถูกต้องกลับมาใช้ จากภาพผมคิดว่าไม่ใช่เรื่องธรรมดาแล้วครับน่าจะซีเรียดพอสมควรเลย ปล่อยไว้ไม่ได้ ตอนนี้ที่ดีที่สุดคือให้เวลาและความอบอุ่นให้มากๆ ต้องพยายามทำความเข้าใจในตัวลูก อย่าใช้อารมณ์ หรือถ้าเราหาจังหวะหรือเริ่มต้นไม่ถูกก็ลองใช้วิธีหาเวลาพาครอบครัวไปกินข้าวนอกบ้านสัปดาห์ละครั้งหรือสองครั้งก็ได้เช่นในวันหยุด หาร้านอาหารที่บรรยากาศดีๆอาหารอร่อยๆ เมื่อมีความรู้สึกดีๆมันก็จะรู้สึกอบอุ่นมากขึ้น ไม่ต้องเป็นโอกาสพิเศษอะไรก็ได้ครับชวนไปกินอาหารนอกบ้านเลย ความจริงจะอ้างโอกาสพิเศษอะไรก็น่าจะอ้างได้ไม่ยากนะแรกๆก็อาจอ้างโอกาสพิเศษไปก่อนก็ได้ วันสำคัญเยอะแยะ หรือ ครบรอบแต่งงาน อะไรก็ว่าไป จากคุณ : .............................. - [ 16 ธ.ค. 50 20:53:44 A:58.8.51.209 X: TicketID:087386 ]

ความคิดเห็นที่ 49 .. โอ้โห.. แรงพอดู --*ผมก็รุ่นเดียวกับลูกคุณหนะแหละครับ จขกท. อยากจะบอกว่า เด็กวัยขนาดเนี้ย เขาจะเริ่มคิดแล้วว่า ทำไมยังต้องจับผิด ต้องคอยจุ้นจ้านกับเขา เขาอาจจะมีโลกส่วนตัวสูง และน่าจะเกิดการเก็บกดแล้วไม่มีที่ระบายแหละครับ คุณเป็นพ่อ ก็น่าจะคอยไถ่ถามลูกบ้าง(ไถ่ถามเฉยๆนะครับ ไม่ใช่ไปจู้จี้ --*) หรืออาจนั่งคุยกับเขาไปเลย ว่าอะไรเป็นอะไร... ปล่อยไว้นานๆไม่ดีนะครับ มันจะส่งผลต่อจิตใจของเด็กได้ ... จากคุณ : Nanoดะ - [ 16 ธ.ค. 50 20:57:45 ]

ความคิดเห็นที่ 50 แต่รูปมันเข้าท่าดีแฮะ แค่รูปมนุษย์ไม้ขีด จากคุณ : ZAPPER - [ 16 ธ.ค. 50 21:04:13 ]

ความคิดเห็นที่ 51 อืมมมม เหมือนในหนังเลยน่ะ จริงๆ แต่ว่า คุณพ่อไม่ค่อยได้เข้าห้องลูกเหรอคะ แบบว่าเข้าไปคุยอะไรอย่างนี้ เราก็เป็ฯลูกสาวนะ แต่ก็อยากให้พ่อรักเมหือนกัน ว่างๆอยู่ทานข่าวกับเขา คุยกับเขาบ้างสิคะ บางทีเขาทำอะไรที่น่าชื่นชม ก็ชมหน่อยก็ได้ แต่เท่าที่เห็นเหมือนคุณพ่อไม่ค่อยกล้าที่จะชมลูกตรงๆ ใช่ไหมคะ ไม่รู้สิ จากที่เดาเอาก็น่าจะเป็นอย่างนี้ แนะนำว่าให้เวลากับเขาให้มากๆค่ะ ยิ่งช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ ยิ่งต้องคุยเลยนะ งานอ้ะ ทิ้งๆบ้างก็ได้ ว่างๆ พาไปเที่ยวไปเดินเล่น ดูหนังหรือจะไปทะเลปลดปล่อย ทานข้าวกันแบบครอบครัวบ้าง เราคิดว่าอีกไม่นานก็น่าจะหายค่ะ สู้ๆนะคะ ปล.แต่รูปที่เห็นเหมือนในหนังจริงๆนะเนี้ย จากคุณ : ตั๊กจัง - [ 16 ธ.ค. 50 21:05:38 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เฮ้ย   ดูรูปทีแรก ตกใจมากคับ แบบนี้น่าเป็นห่วงนะคับ ลองคุยกับลูกดูก่อนนะคับ ถ้าดูในเชิงวาดภาพ รูปนี้ผู้วาด วาดโดยไม่ลังเลเลยคับ คือไม่เอาสีไปเขียนทับไปทับมา ลากยาว วิเคราะห์ได้ว่า ตั้งใจในการวาดมาก ไม่มีคำว่าลังเลเลยแม้แต่นิด ส่วนสี ก็บ่งบอกอยู่แล่วว่า ภายในจิตใจเค้าคงมีอะไรที่รุนแรงซักอย่างนะคับ ภาพ มีการแควนขอ และ รูปหัวใจ ลูกคุณอาจผิดหวังในความรักก็ได้มั้ง แต่ละรูปที่แสดงออกมา น่ากลัวคับ แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 50 21:14:18 จากคุณ : foxaon1 - [ 16 ธ.ค. 50 21:09:11 ]

ความคิดเห็นที่ 53 16 เหมือนกันอ่อนกว่าคุณ ข้างบนไปไม่กี่วัน 6 วันได้มั้ง ปัญหานี้ มันขึ้นอยู่กับครอบครัวของคุณอะครับ ว่าจะรับมือยังไง เพราะว่าคุณได้สร้างเค้าขึ้นมา แล้วคุณไปดุด่าเค้า ก็ถ้าเค้าย้อนคุณขึ้นมา ก็อึ้งเหมือนกันนะครับ เช่น: ไอเด็กไม่รักดี        พ่อก็เป็นพ่อของไอเด็กไม่รักดีไม่ใช่หรอ จากคุณ : Fanta l Fish l Future - [ 16 ธ.ค. 50 21:12:19 ]

ความคิดเห็นที่ 54 อันดับแรกที่ต้องทำ เปิดอกคุยกันก่อน จากคุณ : Cryptomnesia - [ 16 ธ.ค. 50 21:13:32 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ครับ ปรึกษาภรรยาแล้วครับว่าจะเอาภาพนี้ไปใหจิตแพทย์ดู ให้ภรรยาไปคุยกับลูกแล้วครับ คิดว่าคุยกันง่ายกว่า และลูกคงไม่อยากคุยกับผมเท่าไร ชวนครับ ผมชวนลูกไปเที่ยว แต่ลูกไม่ไปครับ เอ่อ..ลูกผมทำร้ายตัวเองด้วยนะครับ(อันนี้ภรรยาบอก) คือเขาเห็นข้อมือลูกน่ะครับว่ามีรอยกรีด 4-5 รอย แต่คุยกับลูกแล้ว ลูกบอกว่าเพื่อนทำเล่นๆกันครับ ผมไม่เคยทะเลาะกับลูกครับ แต่จะออกแนวด่าลูกมากกว่า ครับ ชอบคุณทุกท่านที่มาแสดงความคิดเห็นครับ.. ผมจะดีกับลูกให้มากกว่านี้ครับ จากคุณ : จขกท. - [ 16 ธ.ค. 50 21:15:34 A:222.123.58.253 X: TicketID:146682 ]

ความคิดเห็นที่ 56 โหวดเป็นกระทู้แนะนำ ก็น่าจะดีนะคับ จะได้ช่วยๆกันวิเคราะห์ปัญหา จากคุณ : foxaon1 - [ 16 ธ.ค. 50 21:16:21 ]

ความคิดเห็นที่ 57 วิเคราะห์โดยใช้จิตสัมผัส ผู้ที่วาดมีความสุขดี เป็นความสุขในการสร้างรูปนี้ขึ้นมา ทำไมจึงวาดรูปนี้ ?? เขาเคยเห็นรูปที่คล้ายกับนี้มาก่อน และมีความประทับใจกับรูปที่ได้เห็น อาจจะวาดเลียนแบบโดยมีการดัดแปลงผสมผสานจากหลายภาพ รูปมีความเป็นระเบียบ รู้สึกว่าเขามีความสุขกับการสร้างระเบียบของลายเส้น ที่น่าสนใจคือภาพคนแขวนคอกลับหัว คิดว่าเขาเขียนโดยจินตนาการถึงสภาวะ anti gravity โดยรวมคิดว่าเขามีความสุขที่ได้เขียนรูปนี้ขึ้น ไม่ใช่เก็บกด ที่น่าสนใจคือ ทำไมจึงประทับใจกับภาพคนแขวนคอ จากคุณ : กาลามะชน - [ 16 ธ.ค. 50 21:32:41 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ผมก็เคยถูกพ่อทำร้ายตอนเด็กๆครับ รุนแรงกว่าที่ลูกคุณเจอมากๆ ตอนนี้ผมยังเกลียดพ่ออยู่เลยครับ ดีใจครับ ที่คุณกลับใจหันมาเข้าใจลูกทัน ในกรณีลูกคุณ ถ้ามองด้านหนึ่ง ผมว่ายังไม่รุนแรงนักนะครับ เพราะสิ่งที่แกทำคือการแสดงออกให้คุณหรือคนในบ้านเห็น เพื่อเรียกร้องความสนใจครับ (ผมก็เคยวาดรูป วาดด้วยเลือดตัวเอง อยู่ในกระดาษที่ไม่มีใครเห็น) และตอนนี้กระแสแฟชั่นอีโมกำลังแรงในหมู่วันรุ่นซึ่งอาจเข้ากับอารมณ์ของลูกคุณอยู่พอดี เลยทำให้เกิดศิลปะอันนี้ขึ้นมา แต่อีกด้าน คุณก็ต้องรีบระวังภัยนะครับ เพราะลูกคุณเป็นผู้หญิง ความเสียหายในการถูกชักนำไปในทางไม่ดีจะเลวร้ายกว่าเด็กผู้ชายนะครับ ต้องยอมรับเรื่องหนึ่งก่อนด้วยครับ ว่าผู้ใหญ่เดี๋ยวนี้ตามเด็กไม่ค่อยทันหรอก ดังนั้นต้องพยายามใส่ใจมากๆ แบบต้องสังเกตทุกรายละเอียดกันเลยล่ะ เรื่องจิตแพทย์คุณกับภรรยาควรไปปรึกษาจิตแพทย์กันเองก่อนครับ เผื่อการปรึกษาจะจบโดยที่ลูกคุณไม่ต้องมารับรู้เรื่องจิตแพทย์ // ในกรณีผม หลานชายผมก็เกือบต้องไปหาจิตแพทย์ตั้งแต่อายุไม่ถึง5ขวบ ก็สืบเนื่องมาจากการเลี้ยงดูที่ผิดพลาดตั้งแต่คราวปู่ล่ะครับ(อย่าทำเป็นเล่นนะครับ เลี้ยงลูกผิด ความเลวร้ายมันจะเลยไปถึงรุ่นหลานได้ครับ) ราบละเอียดผมขอข้ามไปล่ะกัน แต่ดีที่พี่สะใภ้ผมไปปรึกษาจิตแพทย์ก่อนครับ หมอบอกว่ายังไม่จำเป็นต้องพามา แค่พ่อแม่มาคุยก็พอ เพราะถ้าพาเด็กมาหาหมอ เด็กอาจจะเครียดและรู้สึกว่าตัวเองกำลังมีปัญหา แล้วอาจจะจมอยู่กับปัญหาหนักเข้าไปอีก แต่กรณีลูกคุณมันคนละวัยกับคนละปัญหากับหลานผม..ก็ลองคุยกับหมอดูครับ เรื่องคุยกับลูกนี่สำคัญครับ เวลานั่งรถกันพ่อแม่ลูก คุณกันแค่สองคนกับแฟนคุณรึเปล่าครับ คุณชอบตัด-ชอบผลักลูกออกจากการสนทนารึเปล่าครับ ถ้าเป็นแบบนั้นคุณก็ต้องพยายามอย่างให้เป็นแบบนั้นนะครับ เพราะลูกคุณจะรู้สึกเลวร้ายมาก แบบในกรณีผมเรื่องทำนองนี้(และอีกหลายสาเหตุ)ทำให้ พี่น้องผม ไม่มีใครพูดกันเลย ไม่ได้มีเรื่องทะเลาะอะไรกันนะครับ แต่แค่ไม่มีใครพูดกัน พี่ชายผมแย่หน่อย อยู่ในบ้านจะไม่พูดเลยถ้าไม่จำเป็นจริงๆ ถ้าพูดก็จะพูดด้วยเสียงที่ค่อยมากๆ ..ผมแย่และลำบากกว่าคนอื่นมากเลยล่ะครับที่มีครอบครัวแบบนี้ ตอนนี้ดีหน่อยที่หลานผมแยกออกไปอยู่อีกบ้านแล้ว กลายเป็นเด็กปรกติดีเหมือนคนอื่นๆแล้วล่ะครับ ^^ เอาใจช่วยเจ้าของกระทู้นะครับ **ยังไม่สายที่จะเปลี่ยนแปลง** จากคุณ : lomocat - [ 16 ธ.ค. 50 21:54:12 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ดูแล้วมีหลายรูปจัง -รูปคนธรรมดาไม่แขวนขอ มีทั้งแนวตั้ง(ธรรมดาและกลับหัว) แนวนอน -รูปคนแขวนคอ (สังเกตว่าราวเดียวแต่แขวนหลายคน) -รูปหัวใจอีก4ดวง (ใหญ่1 เล็ก3) -รูปที่เป็นคนหัวทึบๆ มือหนึ่งถือคนไว้ อีกข้างหนึ่งหิ้วเชือกที่แขวนคอคนไว้ (เดาว่ารูปนี้น่าจะเป็นรูปแรกที่วาด) -ดวงตาอีกหลายๆคู่ กระจายไปทั่วรูป -คำว่า kill you ผมวิเคราะห์ไม่เก่งหรอกครับ แต่ช่วยสังเกตให้ เผื่อใครพอจะตีความได้บ้าง.. **แต่ผมสนใจรูปคนที่หัวทึบๆที่สุด น่าสังเกตว่ามันมีอะไรหลายๆอย่างในรูป ทั้งหัวใจเล็กๆที่อยู่บริเวณหน้าอก และมือซ้ายขวาที่เหมือนจะถือคนไว้** จากคุณ : nothingman - [ 16 ธ.ค. 50 21:56:25 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ชอบฟังเพลงพี่โต Hangman หรือป่าวครับ Chocolate... จากคุณ : ป๋าอ๊อด - [ 16 ธ.ค. 50 22:00:48 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เราจะมาตอบทันไหมเนี่ย คือ เราว่าลูกคุณเป็นเด็กเก็บกดค่ะ สิ่งที่คุณทำกับเค้าตอนเด็กเค้าจดจำและมันส่งผลกระทบต่อจิตใจเขามาถึงตอนนี้ สาเหตุที่เขาไม่พูดเพราะเขากลัวคุณ และเด็กคนนี้มีความสามารถทางศิลปะ เขาจึงระบายความรู้สึกออกมาเป็นภาพและเรารู้ว่าเค้าหวังว่าวันหนึ่งคุณจะเข้ามาเห็นและรู้ว่าเค้ารู้สึกอย่างไร เราตอบแบบนี้เพราะเราเคยค่ะ เราเป็นคนไม่พูดมากแต่เมื่อไหร่ที่มีปัญหาชีวิตเราจะวาดเป็นภาพสื่อความหมายออกมา แต่แน่นอนภาพนั้นเราจะไม่เอาออกมาโชว์แต่ก็คิดว่าวันหนึ่งคนที่ทำร้ายจิตใจเราในเวลานั้นจะมาเห็นและเขาจะได้รู้ว่าเขาทำร้ายเราแค่ไหน อยากแนะนำให้คุยกับลูกมากขึ้น เรารู้ค่ะว่ามันยาก แต่เราในฐานะลูก ยังไม่เป็นพ่อแม่คน เราอยากให้พ่อแม่คุยกับเราไม่ใช่ปล่อยให้เราอยู่คนเดียวเพียงเพราะเขาอ้างว่าเขางานยุ่ง ทุกครั้งที่มีปัญหาลูกก็คงอยากคุยกับคุณค่ะ ยังไม่สายที่คุณและภรรยาจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อลูก มีเวลาให้เขามากกว่านี้ และลองแกล้งหยอกถามเขาเล่นๆก็ ประมาณว่าพ่อไม่เคยรู้เลยว่าลูกพ่อวาดรูปเก่งแบบนี้ คุยกับเขาและค่อยถามเขาว่ามีปัญหาอะไรค่ะ ตอนแรกเขาอาจไม่บอกแต่เชื่อเถอะว่าอีกไม่นานเขาจะบอกคุณ เราทำงานกับเด็กและเยาวชนค่ะ และเห็นปัญหาที่เกิดจากผู้ปกครองเด็กมากมาย และเราเห็นมาหลายครอบครัวแล้วที่ลูกมีปัญหาและมานั่งเสียใจทีหลัง จากคุณ : เสียงจากบ้านนา - [ 16 ธ.ค. 50 22:24:17 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ผมเกลียดพ่อแบบความเห็นที่ 20 จากคุณ : ขอซักชื่อเหอะ - [ 16 ธ.ค. 50 22:32:35 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ลูกคุณอาจมาเจอกระทู้นี้แล้วก็ได้ี้  (เห็นบอกว่าลูกอยู่แต่หน้าจอคอม) จากคุณ : Shoe_Shine - [ 16 ธ.ค. 50 22:36:25 ]

ความคิดเห็นที่ 64 คำเดียวสั้นๆ ไปคุยกับลูก "พ่อขอโทษ" คำๆนี้ ไม่ค่อยจะออกมาจากปากของพ่อแม่ พ่อแม่ส่วนมากมักจะคิดว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่ ตัวเองถูกต้องเสมอ ผมเองก็ไม่มีพ่อมาตั้งแต่เกิด ไม่รู้เหมือนกันว่าพ่อเป็นไง แต่เท่าที่เห็นๆจากคนใกล้ตัว บ้านใกล้เรือนเคียง ผู้ใหญ่มักจะทำตัวเป็นผู้ถูกต้องเสมอ แม้ตัวเองจะงี่เง่ากับลูกปานใดก็ตาม ส่วนแม่ผม อยู่กับลูกเหมือนเพื่อน แม่ชวนลูกเที่ยวมั่ง ลูกชวนแม่เที่ยว(ผับ)มั่ง จากคุณ : platalay - [ 16 ธ.ค. 50 22:45:53 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ควรใส่ใจกับคำแนะนำใน #58 ครับ.. สำคัญที่เดียว และครอบครัวที่อบอุ่นอยุ่ได้ด้วยความเข้าใจและความรักนะครับ.. ไอ้การดุและด่าไม่ได้ทำให้คนเก่งรึดีขึ้นมาได้หรอกครับ.. ต่อให้คุณมีลูกที่สามารถเป็น อัจริยะได้อยุ่ในบ้านแต่ถ้าแค่ทำผิดและโดนดุ โดนว่า ทำดีไม่เคยโดนชม อยุ่เฉยๆ หยุดการพัฒนาดีกว่า ไม่เข้าเนื้อ ไม่ก็ พัฒนาการไปในแนวทางที่หลบซ่อนไม่สามารถตรวจสอบได้ แต่ถ้าคุณมีเด็กธรรมดาๆ ทำดีแล้วได้รับคำชมรู้จักการให้รางวัล เป็นที่ปรึกษาของลูกได้ เด็กคนนี้มีโอกาสพัฒนาสูงกว่าคนแรกทั้งทางจิตใจและวิชาการ ถ้าคุณดีแต่ดุด่า. ก็เท่ากับคุณ ผลักลูกออกไปให้เสสือหิวนอกบ้านเท่านั้นแหละครับ.. รู้ๆกันอยู่เด็กเดี๋ยวนี้ ถาหน้าตาไม่ทุเร่ด ทั้งรุ่นเดียวกัน ทั้งคนแก่ เรียงคิวรอขย้ำอยุ่เยอะแยะ. เด็กขอแค่ใครก็ได้ ที่เป็นที่ๆเค้ารูสึกสบายใจ เท่านั้นเค้ายอมพลีให้ทุกอย่างแล้วครับ เพรานั่นคือสิ่งที่เค้าต้องการมาตลอดชีวิต ไม่สนหรอกว่าจะท้องรึอะไร เพราะถ้าท้องก็ดี จะได้อยุ่ด้วยกันตลอดไปเลย แถมได้แก้แค้นด้วย เค้าไม่รู้หรอกครับว่าอนาคต เป็นยังไง รึรู้แต่ไม่สน ก็ไม่รู้เหมือนกันแฮะ แนะนำนะครับ.. หาเวลาคุยกับลูก แวะเข้าไปหาเค้าในห้อง แล้วคุยกะเค้าว่านึกยังไง วาดรูปแบบนี้ ทำไมวาดลงบนกำแพง ทำไมไม่วาดในกระดาษ หัดยิ้มด้วย แกล้งขำมั่งก็ดี ถามว่าอกหักรึป่าว... มีอะไรมั้ย.. หัดมีมุขตลกกับลูกบ้าง เฮ้อ... สรุป หัดมีความสุขบ้างครับ.. เรียกร้องความสุขให้ตัวเองและคนรอบข้างบ้าง การหัดใช้ชีวิตให้มีความสุขก็เป็นความฉลาดแบบนึงนะครับ. บางคนระดับอัจฉริยะเลย แต่ไม่รุ้จักความสุขผมว่าไอ้นั่นโง่กว่าลิงได้กล้วยอีก... ลิงได้กล้วยยังยิ้ม ไอ้นี่มีลูกตั้งคนยังทำหน้าเป็นตูด.. จากคุณ : . บัตรผ่าน . - [ 16 ธ.ค. 50 22:55:17 A:124.120.16.75 X: TicketID:161873 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ลูกคุณดูหนังมากไปอ่ะ จากคุณ : http://go2.tw/GLYCERIN - [ 16 ธ.ค. 50 23:29:02 A:58.8.98.90 X: TicketID:065895 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เพิ่งเห็นกระทู้นี้ เห็นด้วยกับความคิดเห็นที่ 58 ว่า พ่อแม่ควรจะไปพบจิตแพทย์ก่อน จิตแพทย์จะให้คำแนะนำได้ อาจจะแก้ที่พ่อหรือแม่ โดยไม่จำเป็นต้องพาลูกไปพบแพทย์ เคยเจอเด็กมีปัญหา(ไม่เล่ารายละเอียดนะคะ) แกทำผิดบ่อยครั้งซ้ำซาก เผอิญมีคนให้ข้อมูลว่าพ่อมักจะดุด่าจะทำโทษรุนแรง  ขณะที่แม่จะโอบอุ้มตามใจ ที่ รร.แกจะก้าวร้าวกับครูชาย  แต่อ่อนโยนกับครูสตรี จึงได้แนะนำให้ผู้ปกครองปรึกษาจิตแพทย์ จิตแพทย์พบว่าแกเกลียดพ่อ จะทำอะไรก็ได้ที่ทำให้พ่อเดือดร้อนแล้วมีความสุข หลังจากทำตามคำแนะนำของจิตแพทย์  ครอบครัวนี้ก็ปกติแล้วค่ะ พ่อลูกกลมเกลียวกันดี อ้อ กรณีนี้ลูกชายนะคะ ให้กำลังใจคุณพ่อ-คุณแม่ นะคะ ในการฟันฝ่าปัญหานี้ คุณพ่อยอมรับ และเข้าใจปัญหาแบบนี้ ก็สำเร็จไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ จากคุณ : ตัวกลมๆผมม้า - [ 16 ธ.ค. 50 23:31:08 ]

ความคิดเห็นที่ 68 โอเช ... ขอตอบมั่งนะครับ ... ในฐานะคนมีลูกวัยรุ่น และในวัยเด็ก ผมมีพ่อที่ โคตะระโหด เลยล่ะ (เคยเตาะผมลอยติดฝาบ้านละกัน) ก่อนอื่น ขอให้เชื่อผมนะครับ อย่าเพิ่งพาลูกไปพบจิตแพทย์โดยเด็ดขาด เพราะเด็กจะรู้สึกว่า "โดนจับผิด" (อีกแล้ว) ผมอยากให้คุณทำในสิ่งที่คุณอาจไม่เคยทำมากพอ คือ ผมอยากให้คุณระลึกถึงความผิดพลาดที่เกิดขึ้นจากน้ำมือคุณ ขอให้คุณระลึกถึงมันให้มากที่สุด แล้ว ... ผมอยากให้คุณเข้าไปหาลูกคุณในห้องของเธอ แล้วกอดเธอไว้ กอดไว้ในนาน ๆ ... ให้นานเท่าที่จะนานได้ ไม่ต้องพูดอะไร ... เงียบ แล้วเมื่อไหร่ก็ตามที่น้ำตาของพ่อที่สำนึกผิดแล้วมันไหลออกมา ก็ค่อยบอกเธอ "พ่อขอโทษ" แค่นั้นแหละครับ คุณคือจิตแพทย์ที่ดีที่สุดของลูกครับ ผมขอฝากไว้นะครับ ไม่ทราบจขกท. จะทันอ่านคห. ของผมหรือเปล่า ... จากคุณ : เศียรนาคา - [ 16 ธ.ค. 50 23:33:25 ]

ความคิดเห็นที่ 69 บอกลูกคุณให้เข้ามาอ่านในห้องหว้ากอครับ แล้วลูกคุณจะหายเก็บกด กลายเป็นคนติงต๊องออกไป....... จากคุณ : เด็กน้อยขี่ม้าก้านกล้วย - [ 16 ธ.ค. 50 23:43:10 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ลูกของเพื่อน.. กำลังมีปัญหาคล้ายๆ กับ จขกท. ครับคือ.. ที่รูปวาดมีแต่ความน่ากลัว แต่เพิ่งจับหลักที่เค้าคิดได้คือ ที่บ้านเพื่อนจะชอบดูหนังแนว ผี, ฆาตกรรม พวกหนังเรื่อง Saw อะไรแบบนี้ ซึ่งบางครั้งเด็กก็จะมาดูด้วย ทำให้เค้ายังแยกไม่ออกว่า อะไรคือหนัง อะไรคือชีวิตจริง และภาพที่เค้าวาด มักจะเห็นได้ในหนัง ซึ่งตอนนี้เพื่อนก็แก้ไขแบบนี้ครับ 1. พาไปเดินเล่นตามสถานที่โล่งๆ เช่นวัด 2. เปิดหนังการ์ตูนแบบเบาสมอง พวกโดเรมอน อะไรแบบนี้ 3. เอาซีดีหนังที่เกี่ยวกับฆาตกรรม,ผี แยกไปเก็บไว้ที่ชั้นวางซึ่งสูงกว่าเด็กจะหยิบ 4. เอาโปสเตอร์ลายการ์ตูนมาปิดทับภาพที่เค้าวาด 5. นำสีอุปกรณ์ที่อยากวาดใส่กล่อง และถ้าเค้าจะวาดก็ค่อยหยิบออกมา อันนี้ที่ผมรู้ดีเพราะว่าเพิ่งไปเยี่ยมเพื่อนมาด้วย เลยสังเกตุแล้วจำๆ มาครับ บูชา!บูชา!บูชา!บูชา!บูชา!บูชา!บูชา!บูชา!บูชา!บูชา!บูชา!บูชา! จากคุณ : อาจจะแก่ - [ 16 ธ.ค. 50 23:50:21 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ผมคิดได้อย่างหนึ่งคือลูกคุณคนนี้มีทักษะ ในการวาดภาพ การใช้มือ สูงทีเดียว ลองวาดดูก็ได้ครับ สีโปสเตอร์วาดบนผนัง ให้ได้แบบนี้ไม่ได้ทำกันง่ายๆ ยากกว่าวาดบนกระดาษเยอะ มีการจัดองค์ประกอบ งดงาม จากคุณ : Sial - [ 17 ธ.ค. 50 00:15:59 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ผมว่าอาร์ตดีหรอก - - จากคุณ : หมากระปุกลูกหมากระเป๋า - [ 17 ธ.ค. 50 00:16:52 ]

ความคิดเห็นที่ 74 นู๋โตกว่าลูกของคุณ จขกท. 2 ปี  พ่อนู๋ก็คล้ายๆคุณนั้นแหละค่ะ ทะเลาะกันทีรัยก็ไล่นู๋ออกจากบ้าน ด่าด้วย แต่ไม่หยาบนะคะ แต่จะประมาณว่า ถ้าไม่มีแกป่านนี้พ่อขับเฟอร์รารี่ไปนานแล้ว ถ้าไม่มีแกบ้านของพ่อคงจะหลังใหญ่กว่านี้ ถ้าไม่มีแกพ่อคงได้ไปเที่ยวเมืองนอกทุกปีๆ etc. สารพัดคำพูดเลยค่ะ ที่บางครั้งมันทำให้นู๋ไม่อยากอยู่ เหมือนไม่มีกำลังใจที่จะอยู่ ตอนนี้นู๋เลยไม่สนิทกับพ่อ วันๆนึงแทบจะไม่ได้คุยกันเลยด้วยซ้ำ เดือนๆนึง นับคำได้เลยว่าพูดอะไรกันบ้าง บางครั้งนู๋อิจฉามากเลยนะที่เห็นพ่อคนอื่นเค้าใจดี เค้ารักเค้ากอดเค้าหอมลูก อิจฉาจนแอบร้องไห้คนเดียวบ่อยๆ แต่ตอนนี้ก็แฮปปี้ดีแล้วค่ะ นู๋ไม่แคร์แล้ว ไม่สนใจด้วย มีปัญญาด่า ด่า ไป อยากจะแนะนำนิดนึงนะคะ ขอโทษลูกคุณบ้างก็ได้ อยากคิดว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่ แล้วจะทำอะไรได้ทุกอย่าง โดยไร้ความผิด บางทีแค่คำคำเดียว อาจจะให้ความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับลูกดีขึ้นนะคะ ปล.รูปดูเท่ดีนะคะ แอบชอบนะเนี่ย จากคุณ : LadyVibo - [ 17 ธ.ค. 50 00:35:34 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ปกติถ้าแกชอบแนวร็อคพังก์เซอร์ๆดำๆ หรือก็เป็นบุคลิกส่วนตัวของแก ก็วาดแบบนี้มาแต่เด็กหรือเปล่า ไม่ปกติ ถ้ามีอาการไม่เหมือนที่เคย เช่นปกติไม่ทำก็ทำ ปกติไม่ชอบก็อยู่ดีๆ ชอบ ถ้ามีไร ก็อย่ามีทิฐิกัน หันหน้าเข้าหากัน พ่อน่าจะยอมขอโทษก่อนน่ะนะ  น่าเห็นใจคุณลูกเหมือนกัน อย่างน้อยแกก็ระบายทางรูปทางไดอารี่ก็ยังดีกว่าไปเลือดออกที่อื่น  เป็นพ่อก็ต้องเข้าใจเค้า ดีกว่ามาจับผิดกันเด็กจะยิ่งไม่ไว้ใจไปกันใหญ่  แต่ก็นะฝีมือดี วาดได้ฟีลสุดๆ ก็ตรงน้ำย้อยนี่ล่ะ ทำเอาขนลุก ซู่ๆ จากคุณ : cinnamo - [ 17 ธ.ค. 50 00:53:47 ]

ความคิดเห็นที่ 76 อย่าเพิ่งไปตัดสินว่าน้องเค้าผิดปกติบ้าง อกหักบ้าง หรือโทษไปถึงเรื่องเพลงโน่น -*- กรุณาอย่าโทษเรื่องเพลงนะคะ เพราะเราก็ฟังเพลงแนวนั้นเหมือนกัน แล้วก็ผ่านชีวิตมาเยอะพอ เรื่องเพลงน่ะ ไม่ใช่เเป็นเหตุปัจจัยที่จะให้น้องเค้าแสดงออกด้วยวิธีการแบบนี้สักหน่อย ทางที่ดี คุณพ่อ (จขกท.) คุยกับน้องเค้าดีกว่าไม๊คะ หรือไม่ก็ขอให้อาจารย์ที่ปรึกษาช่วยดูเรื่องพฤติกรรมตอนอยู่ที่โรงเรียน น่าจะดีกว่า ถ้ามันรู้สึกว่าคุยกับน้องเค้ายากเย็นเหลือเกิน หรือน้องเค้าไม่ยอมเอ่ยปากขอคำปรึกษา ก็ต้องขออาศัยคุณแม่ หรือไม่ก็นักจิตวิทยาช่วยแล้วนะคะ เอาใจช่วย ปล. ตบหัวลูกไม่ดีนะคะ การสั่งสอนหรืออบรมอื่นๆ มีให้เห็นตั้งเยอะแยะ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องตบหัวกันด้วย เหมือนไปหักหาญน้ำใจและความคิดของลูกนะคะ พ่อเรายังไม่เคยตบหัวเลยสักครั้ง กะโหลกนะคะ ไม่ใช่กะท้อน ตบแล้วมันจะได้หวาน -*- จากคุณ : re-mem - [ 17 ธ.ค. 50 01:45:15 A:124.121.198.135 X: ]

ความคิดเห็นที่ 78 เท่าที่อ่าน จขกท อืม ผมก็ได้รับการเลี้ยงดูมาในสภาวะที่แบบเวลาเราทำอะไรผิดก็เจอว่าเจอว่า เจอด่า พูดกดดัน เสียดสี หนักเข้าก็พูดว่าทำไมเราไม่เหมือนคนอื่น ดูคนนั้นดีกว่าเรา สรุปเรามันไร้ค่า(ตอนนั้นคิดงั้นจริงๆ) ทำดีไม่เคยมีชม ได้แต่เงียบๆ เกิดเรื่องอะไรโทษเราไว้ก่อน พอเราไม่ผิดเค้าก็ไม่ขอโทษ พอ ม.ปลายเราได้พบสังคม ผู้ปกครองเพื่อนๆ เราได้ไปบ้านเพื่อน สิ่งที่เราเห็น แม้เพื่อนเรามันจะทำได้ไม่ค่อยดี มีอะไรเค้าก็พูดเชิงบวก มีรางวัล ให้อิสระ บอกตรงๆ เราอิจฉาครอบครัวแบบนี้มากๆ ผมเกิดมาไม่มีพ่อ พ่อผมเสียไปตั้งแต่ 3 ขวบ มีแม่ แต่แม่เป็นโรคซึมเศร้า ป้า กับพี่ๆเลี้ยงดู ผมเลยเลี่ยงที่จะทำทุกสิ่ง เพราะคิดว่าถ้าเราไม่ทำก็ไม่มีพลาด จะได้ไม่ต้องเจอว่า เจอพูดแง่ลบ จนโตขึ้นมาขาดความมั่นใจในสังคมอ่ะ ผมไม่กล้าเถียงผู้ใหญ่ด้วย อ่อ ผมเคยกรีดข้อมือตอน ป.6 หลังจากที่เรากรีดข้อมือ เรายิ่งเจอซํ้าเติม เจอว่า เจอมองด้วยสายตาที่เลวร้าย (ที่บ้าน) ส่วนเพื่อนๆ ก็นินทา ว่ากระแดะ :-) เรียกร้องความสนใจ ทำไมไม่ปาดคอไปเลย .... หลังจากนั้นผมเจอจับส่งจิตแพทย์เป็นครั้งแรก บอกตรงๆ หลังจากที่เราพบจิตแพทย์ ความคิดเราก็เปลี่ยน เปลี่ยนในแง่ที่จะไม่กระทำ ไม่แสดงออก จนทุกคนคิดว่าหายดี ไม่ได้ไปตามนัดหมอแล้ว สรุป เราว่าหนักกว่าเดิมน่ะแหล่ะ   บอกตรงๆ ให้ตอนนี้เราไปพบจิตแพทย์ เราไม่ไปแน่นอน ในแง่สังคม สายตาคนรอบข้างผมรับไม่ได้ แค่ตอน ประถม ที่เราเจอพบจิตแพทย์ แผลที่กรีดข้อมือ (เย็บ10เข็ม) ผ้าพันแผลมันพันรอบข้อมือ ไปไหนก็มีคนทัก คนถาม พอเค้ารู้ว่าเรากรีดข้อมือ ไปหาหมอโรคจิต เรารู้ได้ทันทีว่าสายตาที่คนทั่วไปมันมองเรา เราคือตัวตลก ป.ล มหาลัยได้เรียนวิชา psychology กะ Sociology แล้วเปลี่ยนมุมมองโลกได้เยอะเลยแหะ แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 50 02:56:40 แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 50 02:45:28 จากคุณ : S e m a k u t e k ! (เจ้าพ่อSemakutek) - [ 17 ธ.ค. 50 02:45:09 ]

ความคิดเห็นที่ 79 แต่ไม่รู้นะ มองอีกแง่ การที่เค้าเลี้ยงเรามาแบบนี้ บางทีอาจจะดีก็ได้ เพราะชีวิตผม อย่างน้อยโตขึ้นมาก็เป็นพวกกึ่ง conservative ใช้ชีวิตตามกรอบตามแบบแผนสังคม อยู่ในกรอบ อยู่ในโอวาท เคารพระบบอาวุโส (เพราะผมไม่กล้าไปเถียง ไปพูดกับพวกที่มาก่อนเกิดก่อน) คนอื่นสั่งอะไร เราก็ทำ ขณะเดียวกันเราก็ไม่กล้าสั่งคนอื่น (เด็กรับใช้ยังไม่สั่งเลยเหอะ) แม้ความคิดจะอีกอย่างก็เหอะ แต่การกระทำเราตอนนี้ก็ไม่ต่างจากหมาเชื่องๆดีนี่เอง จากคุณ : S e m a k u t e k ! (เจ้าพ่อSemakutek) - [ 17 ธ.ค. 50 02:51:25 ]

ความคิดเห็นที่ 80 . . . ความอบอุ่น . . . จากคุณ : MIG-ON-THE-WAY - [ 17 ธ.ค. 50 03:05:39 ]

ความคิดเห็นที่ 81 เห็นด้วยกับ 57 ถ้าวาดด้วยความแค้นเนี่ย คนวาดน่าจะต้องกดภู่กันหนักกว่านี้ มันจะออกมาเละๆ อันนี้ภาพเรียบๆ ลายเส้นสะอาด ไม่ได้เขียนด้วยความกดดัน แต่อาจมีความเก็บกดในหัวใจ แต่ติดตรงที่บอกว่า kill you น่ะสิ ทำไมไม่ kill me จากคุณ : =Por= - [ 17 ธ.ค. 50 03:24:06 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ปล. พฤติกรรมแบบนี้ แนะนำให้คุณ ลองอ่านหนังสือการ์ตูน เรื่อง คุณ:-)อดนักสืบ 4 เล่มจบ จะมีเขียน เกี่ยวกับเด็กที่มีพฤติกรรมทางจิต ซึ่ง ตอนเราวัยรุ่น เรามีอาการครบถ้วน ในนั้นเลย แต่ไม่แรงเท่าในการ์ตูน และจะมีเขียนถึงการวาดของเด็กๆ ว่าแสดงออกถึงอะไร (แนะนำว่า ควรอ่านมากๆ ตำราจิตแพทย์เล่มไหน ก็ไม่ดีเท่า) ปล. 2 แนะว่า การหาหมอจิตแพทย์ไม่ใช่ทางออกเสมอไป เราเคยไปหา แล้วรู้สึก มันกดดัน ยิ่งเกลียดเข้าไปใหญ่ มีความรู้สึกว่า หมอเหมือนรู้ดี แต่ไม่รู้อะไรสักอย่าง น่าเบื่อ คห.เรา ถ้าพ่อแม่ไม่เปลี่ยนพฤติกรรม ถึงไปหาจิตแพทย์ก็ไม่ช่วยอะไรหรอก จะยิ่งเก็บกดมากขึ้นด้วยซ้ำ ให้กินยา แล้วหลอนมากๆ ยิ่งกินยิ่งเครียด เกลียดหมอ ที่ทำเป็นเข้าใจ จริงๆไม่เข้าใจ พ่อแม่นั่นแหล่ะ ควรไปหาหมอจิตแพทย์ เด็กบางคน ไม่พร้อมเจอ ปล. 3 http://www.jabchai.com/main/view_joke.php?id=7843 คลิปวีดีโอนี้ อาจช่วยให้คุณสบายใจขึ้น ปล. 4 อ่านคห. 81 แล้วเห็นด้วย เพราะว่า ตอนเราเขียน ลายมือเราชุ่ยมากๆ เละไปหมดเลย ถ้ากดดันหนักๆ จะเขียนแบบนั้น เราว่า ภาพนี้ มีความกดดันเล็กๆ ในใจแต่ไม่มากเท่าไหร่ แก้ไขได้ทันแน่นอน แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 50 19:17:21 แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 50 06:32:36 แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 50 06:29:31 จากคุณ : chosen - [ 17 ธ.ค. 50 06:28:57 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 17 ธ.ค. 50 07:43:33 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ลายมันแนวดีอะ ชอบๆๆ ผมว่าคงไม่ มันเป็นเหมือนแฟชั่นสำหรับวัยรุ่นบางกลุ่มด้วยนะ เมื่อดูจากรูป ลองไปดู bloq ของวัยรุ่นก็จะมีรายแนวนี้เยอะอยู่ ออกสไตล์ Hardcore หน่อยๆ ลายเส้น ทีแปรง ออกแนวศิลปะมากกว่าครับ ไมน่าซีเรียสเท่าไหร่ แต่เลี้ยงลูกอย่าใช้อารมณ์ เหนือเหตุผล ยิ่งวัยรุ่นสำคัญมากๆ จากคุณ : ชื่อสมาชิก - [ 17 ธ.ค. 50 07:57:04 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ึคนอื่นๆพูดในหลายแง่ไปแล้ว ผมขอพูดให้ระวังอีกเรื่องคือเรื่องยาเสพติดนะครับ อย่าคิดว่าผู้หญิงจะัไม่เล่น ผมเองตอนเรียนแม้่ไม่เคยเล่นของพวกนี้ แต่ก็มีเพื่อนที่เล่นของพวกนี้ พวกนี้หลายคนดูภายนอกจะดีมากๆหลายคนมีฐานะดี เรียนก็พอใช้ ดูดีไม่ใช่พวกเกเร แต่มีความเครียดเก็บกดไว้สูง บางคนก็จากการคาดหวังของทางบ้าน(พวกนี้เกรดดีแต่ก็ยังโดนกดดันว่าต้องเป็นที่หนึ่ง)บางคนก็พ่อแม่เลิกกัน  เลยเข้าหายา โดยเฉพาะยาบ้า เสพโดยการเผาแล้วดมเข้าจมูกนี่แหละตัวดี ทำให้เพ้อไปเลย ที่ผมสงสัยก็เพราะมีบอกว่าเคยกรีดแขนนี่แหละ เพราะการกรีดแขนหรือกรีดข้อมือ ถ้าไม่อยู่ในภาวะอยากหนีโลกสุดๆ แบบแฟนทิ้งผิดหวังมาก ก็อยู่ในภาวะเสพยานี่แหละครับ คนธรรมดาไม่กล้ากรีดกันหรอก โดยเฉพาะถ้าการกรีดไม่ใช่เพื่อฆ่าตัวตาย คือกรีดเล่นๆเต็มแขน หรือเขียนชื่อตัวเอง/ชื่อแฟน(ด้วยเหล็กแหลม)ลงแขน นี่ให้ระวังไว้เลย พยายามเข้าหาช่วยเหลือ แต่อย่าให้เขาอับอาย ให้เขารู้ว่าเราอยู่เคียงข้างเขาได้เสมอ จากคุณ : ....4จุด - [ 17 ธ.ค. 50 08:21:26 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ถึงเป็นผู้ชายก็ไม่ปกติครับ จากคุณ : IRQ5 (IRQ5) - [ 17 ธ.ค. 50 09:19:05 ]

ความคิดเห็นที่ 87 อ่านแล้วจะร้องไห้  T_T ตอนเด็กๆ เราอยุ่กับคุณน้าซึ่งเข้มงวดมากๆ   ถึงคุณน้าจะไม่เคยด่า ไม่เคยว่าหยาบคาย  ไม่เคยตีแบบไม่มีเหตุผล ไม่เคยผลัก หรือทำกิริยาแย่ๆกับเรา  ทุกอย่างที่ทำเราก็รู้ว่าเค้าทำด้วยพื้นฐานของความรัก   แต่เรายังไม่สนิทกับคุณน้าเลย  เพราะลึกๆค่อนข้างฝังใจว่าคุณน้าดุ   จนตอนนี้น้าเรายังบ่นน้อยใจอยู่เหมือนกันที่เราไม่ค่อยสนิทด้วย   เพราะมีอะไรเราจะคุยให้คุณตาฟังมากกว่า แล้วนี่คุณทำรุนแรงกับลูกมาก่อน ก็ไม่แปลกที่ลูกคุณจะทำแบบนั้น อยากจะบอก จขกท. ว่า คุณต้องห่วงใย ดูแลความรู้สึกลูกของคุณให้มากๆ  อย่าใช้แต่อารมณ์  แก้วที่มันร้าวมันประสานได้ยาก  อีกอย่างจิตใจคนมันเหมือนภูเขาน้ำแข็งอะ  ส่วนที่มันลอยพ้นน้ำมันมีนิดเดียว แต่ที่จริงแล้วส่วนใต้น้ำที่ไม่ปรากฏให้เห็นมันมีมากกว่าที่คุณเห็นเยอะ   ถ้าคุณไม่ปรับตัวเองใหม่  ต่อไปเรื่องใหญ่แน่ค่ะ เราเห็นด้วยกับข้างบนนะ  เป็นเรา เราคงบอกลูกว่าเราขอโทษ สั้นๆ ง่ายๆ และต้องทำให้ได้อย่างที่พูด เป็นกำลังใจให้ทั้งคุณและลูกค่ะ จากคุณ : -->+:+โชยุ&วาซาบิจัง+:+<-- - [ 17 ธ.ค. 50 09:30:35 ]

ความคิดเห็นที่ 88 รูปนี้คุ้น ๆ ว่าจะเคยเห็นจากในหนังนะครับ อย่างเช่นรูปดวงตา ส่วน hang man นี่น่ากลัวเป็นบ้า เป็นเครื่องหมายของความเจ็บป่วย ล้มเหลว สีแดงเป็นโซนของความร้อนแรงและต่อต้าน ผมวิเคราะห์ดังนี้นะครับ ลูกคุณเก่งระดับนึงเลยนะครับ ถึงวาดรูปอะไรแบบนี้ได้ เมื่อก่อนผมเคยเพ้นกำแพงเล่น ล้มเหลวไม่เป็นท่าเลยครับ ใจไม่นิ่งพอนี่เละครับ องค์ประกอบของภาพมีความสมดุล คือจุดเด่นของภาพไม่ได้อยู่ตรงกลางแป๊ะแต่อยู่ในมุมสี่เหลี่ยมในจินตนาการของภาพ คุณลองจินตนาการ หรือวาดรูปสี่เหลี่ยมลงไปกลางภาพซิ คนหัวแดง ๆ คนนั้นอยู่ตรงไหนของสี่เหลี่ยม ในภาพนี้ไม่มีส่วนไหนที่วาดแล้วพลาดเลย ผมคิดว่าเด็กคนนี้เนี๊ยะจะเป็นคนที่ชอบความสมบูรณ์แบบ หรือไม่ แกก็ถูกบังคับให้สมบูรณ์แบบจากใครบางคน ผมเดาว่าคุณน่ะแหละ เพราะคุณเคยตบหัวลูกคุณด้วยตอนที่เค้าทำการบ้านไม่ได้ กอปกับด่าว่าอย่างรุนแรงด้วย ผมว่าไม่ถูกต้อง ใคร ๆ ก็ทำงานพลาดได้ทั้งนั้น มีสิทธิที่จะไม่เข้าใจ และไม่มีใครมีสิทธิ์จะทำร้ายร่างกายเค้า เพราะนี่มันไม่ได้เป็นความผิดของเค้าเลยที่เค้าไม่เข้าใจ คนที่ผิดน่าจะเป็นคนสอนซะมากกว่า โปรดเข้าใจไว้ด้วยนะครับ คุณเครียดเป็น ลูกคุณก็เครียดเป็น คุณอย่าเอาความเก็บกดของคุณ มายัดเยียดให้ลูกคุณซิ ด่าว่าแรง ๆ ใส่เข้าไป แล้วลูกคุณจะเอามันไว้กับใคร แก้ไข คุณเองควรไปหาจิตแพทย์ก่อน ปรึกษาว่าควรจะทำอย่างไร และควรจะไปพูดกับลูกคุณอย่างไรดี และควรปรับทัศนคติเรื่องการอบรมณ์สั่งสอนซักหน่อย ควรนำทฤษฎีแรงขับมาใช้ ลูกคุณจะไปได้อีกไกล ขออนุญาตยกเคส ๆ นึงให้ฟังครับ เป็นของเพื่อนผมเองที่มีภาวะความกดดันสูง ๆ เมื่อยังเด็ก มันคิดแบบนี้ครับ ฆ่าจิ้งจกก่อน ตามด้วยกบ แล้วก็มองหาหมาเคราะห์ร้ายซักตัวแถวบ้านจัดการซะ ถ้าทำสำเร็จ ต่อไปจะเป็นอะไรดีล่ะ ปัจจุบันยังติดคุกอยู่ข้อหา พยายามฆ่า (คนท้อง) และชิงทรัพย์ ตอนที่ผมถามมันว่าทำแบบนี้ทำไม มันบอกว่า มันก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน แต่ที่รู้คือผู้หญิงคนนั้นหวาดกลัว และมันก็ฮึกเหิมมากขึ้นก็แค่นั้น ขอให้โชคดีครับ จากคุณ : The Cole - [ 17 ธ.ค. 50 10:32:48 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ในฐานะที่อายุใกล้เคียงกับลูกจขกท คิดว่าการตบหัวเป็นการลงโทษที่เรารับไม่ได้เลย แล้วยิ่งด่าคำหยาบมันเหมือนการตบหน้าด้วยคำพูด คนที่ได้รับการกระทำแบบนั้นไม่มีวันลืมลง และจะจำมาเรื่อยๆ จนฝังลึกในใจ จำได้ทุกคำเลยด้วยซ้ำ และเวลาโดนอีกก็จะนึกถึงครั้งที่ผ่านๆมา แล้วก็คิดๆๆๆๆๆ พอมันมากจนรับไม่ได้อาจจะคิดสั้นก็ได้ แต่คิดอีกแง่นึงลูกจขกทอาจจะเขียนภาพนั้นเพราะเห็นว่ามันเท่ดีก็เป็นได้ แต่ถ้าเป็นไปได้น่าจะใช้เหตุผลก่อนทุกครั้ง จากคุณ : เปลี่ยนไปเรื่อย - [ 17 ธ.ค. 50 10:46:40 A:203.164.168.95 X: TicketID:139918 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ไม่ชอบให้ตบหัวที่สุด คุณคงจะไประบายกับลูกบ้างพอสมควร เด็กเลยระบายออกมาแบบนี้ แนะนำว่าไม่สายเกินไปรีบทำความเข้าใจ และไม่ใช่อารมณ์ ถึงโกรธแต่ต้องไม่ใช้ความรุนแรงเด็ดขาด เพราะถ้าคุณเป็นแบบนี้เด็กจะจดจำภาพที่คุณเป็นฝังไปในสมอง .. จากคุณ : Archimandrite - [ 17 ธ.ค. 50 11:17:25 ]

ความคิดเห็นที่ 91 test จากคุณ : อ.ชนาธิป - [ 17 ธ.ค. 50 11:35:00 A:124.120.71.170 X: TicketID:128760 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ขออภัยครับ ผมเป็นเจ้าของข้อความที่ 91 เนื่องจากไม่ทราบวิธีเข้ามาเขียนข้อความเลยเทสต์ดู แต่ไม่ทราบว่าแก้ไขข้อความไม่ได้ ผมขออนุญาตนำเนื้อหาทั้งหมดจากกระทู้นี้ไปเก็บไว้แจกจ่ายให้พ่อแม่จำนวนมากที่ผมรู้จักนะครับ เพราะผมมีอาชีพคล้ายๆอย่างนี้อยู่ มีพ่อแม่จำนวนมากที่เสียลูกๆไปด้วยความเข้าใจผิด และมีลูกๆจำนวนมาก ที่ปล่อยให้ชีวิตตัวเองเสียหายเพราะความเข้าใจผิดของพ่อแม่เหมือนกัน กระทู้นี้มีคุณค่ามาก เพราะมีหลายความเห็นช่วยเพิ่มมุมมองให้กับพ่อแม่ และมีหลายประสบการณ์ของคนที่อยู่ในภาวะเดียวกับน้องคนนี้ ทำให้เกิดความหลากหลาย ขอเอาใจช่วยคุณพ่อให้ค้นพบวิธีที่จะได้ลูกสาวคืนมานะครับ และผมชื่นชมข้อความในข้อ 29/ 64/ 68 มากๆ ครับ จากคุณ : thaihypno - [ 17 ธ.ค. 50 11:48:25 A:124.120.71.170 X: TicketID:128760 ]

ความคิดเห็นที่ 94 อยากจะฆ่าเขาซ่ะให้ตาย..ฮือฮือ จากคุณ : คุยกับแกสิ คุยบ่อยๆ ถามดูจะรู้ - [ 17 ธ.ค. 50 12:03:01 A:125.26.55.209 X: TicketID:130166 ]

ความคิดเห็นที่ 95 จาก ความเห็นของคุณ กาลามะชน ที่ 57 ที่คุณกล่าวว่าใช้ "จิตสัมผัส" สิ่งที่ผมสัมผัสได้จากรูปนี้นั้นต่างกับคุณนะครับ ... ทั้งจากที่เห็นรูปและจากที่พิจารณาจากเหตุปัจจัยอื่นๆ เข้ามาเกี่ยวข้อง ... ผมว่ามันไม่ใช่อย่างที่คุณหยั่งรู้นะ คนวาดรูปนี้ อาจจะกำลังสนุกขณะเขียนภาพก็จริงอยู่ แต่ความสนุกระยะสั้นๆ ไม่ได้หมายความว่าเขากำลังมี "ความสุข" นะครับ สิ่งที่ผมรู้สึกจากรูปนี้ คือเด็กกำลังมีปัญหากับแนวคิด ทั้งการดำรงชีวิต ความเป็นสุข และความอบอุ่นอะไรบางอย่าง โดยเป็นปัญหาลึกลงไปข้างใน แต่ถูกกลบด้วยบุคลิกเหมือนเด็กทั่วๆ ไปจากผิวเผินข้างนอก เรื่องนี้คนเป็นพ่อแม่ผู้ปกครองต้องดูแลและรู้จักสื่อสารกับลูกของตยเองให้ได้ครับ เพราะมีแนวโน้มมาก ที่เด็กสาวสมัยนี้ที่ภูมิต้านทานเรื่องศีลธรรมหรือการใช้เหตุผลต่ำ จะเดินทางผิดพลาดไปตามที่ คห. 65 เตือนไว้ จิตสัมผัสต้องเกิดจากเหตุปัจจัยที่ถูกต้องครับ บางทีการอ้างอิงถึงธรรมะ แล้วไม่พิจารณาให้แยบคาย มันจะสร้างความเสียหายต่อพุทธศาสนามากกว่านะครับ ทั้งเรื่องการมีฤทธิ์ทางใจอะไรต่างๆ ก็ตาม แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 50 12:26:55 จากคุณ : Gow27 - [ 17 ธ.ค. 50 12:19:58 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ส่วนลึกในใจที่แสดงออกเปนรูปธรรม จากคุณ : อาซิ่ม - [ 17 ธ.ค. 50 12:27:51 ]

ความคิดเห็นที่ 97 เราว่าเป็นอาการ ทั้งรักทั้งเกลียด  (เหมือนที่เรารู้สึกอยู่ตอนนี้) อ่ะค่ะ  เราเห็นภาพที่ลูกสาวคุณวาดตอนนี้ เรารู้สึกว่า ใช่เลย....  บ่งบอกความรู้สึกเราได้ดีจริงๆอ่ะ  เหอๆ คุยกะลูกเถอะค่ะ....วาดลงบนผนังห้องเนี่ย แสดงว่าเก็บกดจริงๆอ่ะ....และคงอยากให้คุณเห็นด้วย...น่าจะกำลังรอให้คุณมาเปิดอกคุยกับเธออยู่นะคะ.... จากคุณ : Doraemon no fushigi na POKKE - [ 17 ธ.ค. 50 12:28:40 ]

ความคิดเห็นที่ 98 นอกจากคุณ จขกท. จะไปพบจิตแพทย์แล้ว (ผมเห็นด้วยอีกหนึ่งเสียง ที่จะไม่พาน้องเขาไปหาจิตแพทย์ครับ) คุณพ่อคุณแม่ควรจะแผ่เมตตาด้วยนะครับ แผ่ให้ทั้งตนเอง ลูก และผู้อื่น เพราะทั้งคุณและแฟนของคุณ อาจจะมีความหลังฝังใจในวัยเด็กทั้งคู่ ทำให้ใช้ความรุนแรงกับลูก แม้ไม่อยากทำ การแผ่เมตตาจะช่วยให้อารมณ์คุณเย็นขึ้น อีกทั้งทำให้บรรยากาศรอบตัวคุณดูน่าเข้าหามากขึ้น (ในสายตาของลูก) ใน คห.28 ที่คุณ DVB แนะนำให้หาสุนัขมาเลี้ยงนั้น ก็เป็นกุศโลบายในการทำให้เกิดเมตตาขึ้นในครอบครัวครับ เอาใจช่วยให้ประเทศไทยเกิดครอบครัวใหม่ที่น่ารักอบอุ่นขึ้นอีกครอบครัวนึงครับ จากคุณ : Maxymillion (Maxymillion) - [ 17 ธ.ค. 50 13:08:59 ]

ความคิดเห็นที่ 99 คุณ Gow27 คหท# 95 ผมสามารถสัมผัสได้แค่นั้น คือความสุขกับการวาด เหตุผลสนับสนุนที่มองเห็นได้ คือความเป็นระเบียบของสีและลายเส้น เชื่อว่าเขียนด้วยจิตที่มีความตั้งมั่นและมีความสงบพอควร ผมได้บอกแต่แรกแล้วว่าน่าสนใจว่าทำไมจึงเขียนภาพคนแขวนคอ แต่ความสามารถของผมคงจะไม่ลึกซึ้งเท่าคุณ ผมไม่สามารถรู้อะไรที่ลึกไปกว่านั้น เมื่อไม่รู้ก็เลยไม่วิจารณ์หรือคาดคะเน ผมรู้แค่ไหนก็บอกแค่นั้น แต่ยืนยันอย่างที่คุณก็คงจะเห็นเช่นเดียวกันว่า เขามี "ความสุขเฉพาะหน้า" ในขณะที่เขียนรูปนี้ แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 50 13:53:48 จากคุณ : กาลามะชน - [ 17 ธ.ค. 50 13:47:33 ]

ความคิดเห็นที่ 100 คุณห่างลูก...ลูกก็ห่างคุณ... คุณมีทิฐิมานะกับลูก...ลูกก็มีทิฐิมานะกับคุณ... คุณเสียใจ...ลูกคุณเสียใจยิ่งกว่า...เพราะเค้าคิดว่าเค้าคือผู้ถูกกระทำ เมื่อคุณพิจารณาจนทราบถึงเหตุแห่งปัญหาได้เเล้ว  ก็ต้องแก้ที่ต้นเหตุค่ะ  ปัญหามันสะสมมานานเท่ากับอายุของลูกคุณ การแก้ปัญหาก็คงต้องใช้เวลาไม่น้อยเช่นกัน  ในฐานะของเเม่คนหนึ่ง ขออวยพรให้คุณพ่อมีพลังใจที่เข้มแข็ง  มีสติที่มั่นคง ในการแก้ไขปัญหาครั้งนี้ค่ะ จากคุณ : bear in mind - [ 17 ธ.ค. 50 14:25:31 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ยังไม่ต้องพาน้องเค้าไปหาจิตแพทย์หรอกครับ เอารูปนี้ไปให้จิตแพทย์ดูก่อน แล้วเล่าเรื่องให้ฟังน่าจะดีกว่าครับ หมอน่าจะให้คำแนะนำได้ดีกว่า ว่าแต่ลองเอาไปโพสท์ที่สวนลุมดูก็ดีนะครับ จากคุณ : กฤตยฎีกา - [ 17 ธ.ค. 50 14:39:10 ]

ความคิดเห็นที่ 102 (ตอนนี้เราอายุจะขึ้นเลข3 แล้วค่ะ) อยากจะเล่าว่า สมัยเด็กๆ คนที่จะตีและคอยสอนการบ้านคือคุณแม่ แต่เวลาที่สอนการบ้านคุณแม่ไม่เคยตีเลย เพราะว่าแม่จะพยายามสอนให้ทำความเข้าใจกับบทเรียน ถ้าวอกแวก แม่จะทำโทษอย่างอื่นเช่น ไม่ให้ทานขนม ไม่ให้ดูทีวี เพราะคุณแม่จะคิดว่า ถ้าตีลูกโดยไม่มีความผิด เด็กจะปิดกั้นตัวเองมาก และการทำการบ้านไม่ได้ ไม่ใช่ความผิด(ที่หนักหนา)ของลูก แต่เวลาทำผิดอย่างอื่น ก่อนที่แม่จะตีหรือทำโทษหนักๆ แม่จะอธิบายว่า เราทำผิดยังไง ทำไมต้องตี ทำไมต้องทำโทษ สมัยเด็กๆ เคยโดยคุณพ่อตีแค่ครั้งเดียว ความจริง ไม่ได้โดนตีด้วย แค่โดนเข็กมือเบาๆเท่านั้นเพราะทำการบ้านไม่ได้ แต่แค่นั้นก็ทำให้ใจแป้วได้แล้ว ด้วยความที่คุณพ่อเป็นผู้ชายตัวใหญ่ ความรู้สึกเราคือพ่อจะคอยปกป้องเราตลอดไม่ใช่คนที่จะมาทำร้ายเราได้ ตอนนั้นไม่ได้รู้สึกเจ็บตัวเลย แต่มันใจแป้วใจเสียซะมากกว่า เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่จำได้ว่าโดนคุณพ่อทำโทษ จำไม่ได้ว่าร้องไห้มั้ย แต่คงหน้าเสียมากตอนนั้น เพราะหลังจากนั้นเราไม่ให้พ่อสอนการบ้านอีกเลยและดูคุณพ่อเสียใจมาก ตั้งแต่นั้นมาไม่เคยโดนคุณพ่อทำโทษอีกเลย เวลาเราดื้อๆมากๆเต็มที่เค้าก็แค่เงียบๆแล้วเดินหนีเท่านั้น ตอนนั้นเราอายุไม่ถึง 16 ด้วยนะ ยังแบบเด็กเล็กมากๆน่าจะประมาณ ป.4 แต่เป็นครั้งที่จดจำมาก ว่าเราหวาดกลัวแค่ไหน ที่เล่ามาเพราะอยากบอกว่า ช่วงวัยเด็ก เป็นวัยที่กำลังจดจำเค้าจะบอบบางมากสิ่งที่คุณเคยว่าเค้าด้วยถ้อยคำแรงๆหรือตีหรือตบหัวจะฝังอยู่ในใจเค้าไปจนวันตาย คราวนี้มันก็จะขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมและสภาพจิตใจต่อมาแล้วว่า คุณจะบ่มเพาะให้เค้าโตมายังไง มีระบบจัดการกับความทรงจำพวกนั้นยังไง นี่ขนาดเราโดนพ่อทำโทษเบาๆครั้งเดียวเองนะ แต่ลูกคุณเนี่ย โดนมาหนักๆแรงๆทั้งนั้นอ่ะ เค้าต้องเจ็บปวดมากแน่เลย T_T จากคุณ : if-coz - [ 17 ธ.ค. 50 14:54:05 ]

ความคิดเห็นที่ 103 คนเราทำไมชอบทำร้ายคนที่รักเราที่สุดจังเลย....... ผมค่อนข้างอคติกับ พ่อแม่ที่ทำร้ายลูก ทั้งกายและใจ ครับ.... คนเราทุกคนมีอิสระ มีชีวิต เป็นของตัวเอง ถึงเขาเป็นลูก ก็ไม่ได้แปลว่าเราเป็นเจ้าชีวิตเขา ไม่สามารถสั่งหรือบังคับเขาได้ทุกอย่าง พ่อแม่ มีหน้าที่คือ ชี้แนะ และ แนะนำ ....ในทางที่ควรจะเป็น และ ทางที่สังคมยอมรับ เพราะมีบางกรณี พ่อแม่ มีแนวคิดผิดๆ และ ชี้แนะลูกให้คิดตามตัวเองอีก....แต่สังคมไม่ยอมรับ.... การใช้อารมณ์ และ ใช้กำลัง มันก็คือการ ระบายออก ที่ได้รับมาจากคนอื่นที่เราตอบโต้ไม่ได้ เช่น เจ้านาย ญาติ เพื่อน แล้วมาลงที่คนที่ตำกว่าเรา กลัวเรา แล้ว ลูกที่ได้รับความรุนแรง เขาก็จะเอาไประบายออกกับคนอื่นอีกทอด......เป็นโดมิโน่ไปในสังคม ทำให้สังคม มีแต่ความรุนแรง ในการสนองตัณหา และ การแสดงออก เด็กเหมือนผ้าขาว ที่เขายังไม่ประสาอะไรในสังคม แต่ต้องมาโดนพ่อแม่ ที่เขารักและเคารพที่สุดทำร้ายเขา.....เขาจึงเกิดการป้องกันตัวเองขึ้นมา ว่า...ขนาดพ่อแม่ยังทำร้ายฉันได้ คนอื่นๆ ต้องทำร้ายฉันแรงกว่านี้อีกแน่ๆ.....ดังนั้น ฉันจึงต้องทำร้ายคนอื่นก่อน ..... เอาเป็นว่า ยากที่จะแก้ปัญหากับเด็กโตขนาดนี้แล้ว......เพราะเลี้ยงเขามาแบบผิดวิธีแต่แรก..... จากคุณ : น้ำปลาเดือนห้า - [ 17 ธ.ค. 50 15:26:57 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ถึงคุณกาลามะชน ได้มาย้อนอ่านข้อความของตัวเองแล้วก็ปรากฏว่าให้ความรู้สึกเหมือนพยายามเปรียบเทียบ ยกตนข่มท่านพิกล ทำให้รู้สึกไม่สบายใจกับข้อความของตัวเอง จึงขออภัยกับคุณอย่างสูง ... และขอการอโหสิกรรมจากคุณด้วย ผมเองก็ไม่ใช่คนที่มีพลังสูงส่งอะไร แค่พูดตามที่รู้สึกและพิจารณาเอา (ประกอบกับเป็นห่วงพระศาสนา) สำหรับท่าน จขกท. ก็ขอให้แก้ปัญหานี้ได้อย่างลุล่วงนะครับ อย่างน้อยเมื่อคุณรู้ปัญหาตั้งแต่ลูกยังอยู่ในวัยเยาว์ ก็ยังพอจะเปลี่ยนแปลงอะไรให้เข้าที่เข้าทางได้ครับ เพียงแต่ขอให้ริเริ่มที่จะทำความเข้าใจและปรับปรุงข้อบกพร่องของตนอย่างจริงจัง ผมเองเคยมีปมกับคุณพ่อตั้งแต่ 14-15 ขวบ จนแทบจะคุยกันแบบ ถามคำตอบคำมาเป็นสิบปี จนกระทั่งอายุยี่สิบหก ถึงได้เปิดใจต่อกันด้วยความพยายามของทุกฝ่าย ในที่สุดครอบครัวก็เป็นสุข ผมจะไม่โทษคุณว่าเป็นผู้ผิดฝ่ายเดียว พ่อต้องทำหน้าที่ของพ่อให้ดีที่สุด และพยายามเข้าใจจิตใจลูกให้ดีที่สุด ส่วนลูกเองก็ต้องทำหน้าที่ของลูกให้เต็มที่และพยายามเข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อแม่ ไม่ใช่จะโยนให้เป็นภาระของผู้ใหญ่ดูแลอยู่ฝ่ายเดียว การที่พ่อแม่บกพร่อง ไม่ใช่ข้ออ้างที่ลูกจะทำตัวเป็นคนเลว ... นั่นเป็นแนวคิดของคนเห็นแก่ตัว   ถึงจุดนี้ อยากให้ทุกฝ่ายร่วมกันแก้ไขด้วยความรัก ความปรองดอง และเปิดใจต่อกันมากกว่า ดังนั้นก่อนอื่นคุณคงต้องทำให้ลูกอยากคุยกับคุณให้ได้เสียก่อน แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 50 15:59:19 แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 50 15:57:40 จากคุณ : Gow27 - [ 17 ธ.ค. 50 15:56:50 ]

ความคิดเห็นที่ 105 #103 เห็นด้วยที่สุดครับ เพราะจากมุมมองชีวิตตัวเองก็เป็นเช่นนั้น เมื่อถูกคนอื่นระบายอารมณ์มาไร้เหตุผล เราจะก็จะไประบายอารมณ์กับสิ่งที่แย่กว่าเรา หรือบางครั้งก็เป็นตัวเราเอง บางทีก็สิ่งของ(ของเรา) บอกตรงๆ ตอนเด็ก ผมชอบเลี้ยงสัตว์ เลี้ยงทะนุถนอมที่สุด แต่จะมีสุนัขตัวนึง หมาบางแก้วน่ะแหล่ะ เหมือนกระสอบทรายเคลื่อนที่ให้เราได้ระบายอารมณ์เสมอ ตอนเด็กคนที่เราเกลียดที่สุดคือพี่ชายคนโต ซึ่งอายุห่างจากเรา 7 ปี พี่เราชอบสั่งเรา ลงโทษเรา รุนแรงมากๆ เรากรีดแขนตัวเอง  เพราะคิดว่าทำผิดมันก็ต้องมีคนรับผิดชอบ / ไม่รู้ว่าตอนนั้นคิดไง (รอยไม่ลึก เยอะมากๆ รู้สึกมีความสุขที่เอาคัตเตอร์ปาดแขนตัวเอง) เวลาคนอื่นถาม ว่าเป็นรอยอะไรเราก็ตอบว่าแมวข่วน (แต่พอดี ไอที่กรีดครั้งหลังสุด มันอารมณ์รุนแรง เลยลึกไปหน่อย เลือดมันเลยไม่ยอมหยุด ความเลยแตก) หลังๆ เราโตขึ้นมาไอนิสัยแบบเดิมๆเราก็หายไปนะ เรื่องลงกับคนอื่นกับสัตว์นี่ไม่มีเลย สิ่งของอาจจะมีบ้าง (มือถือปลิว) รังแกคนที่ด้อยกว่า ไม่มีเลย จะพยายามไม่ให้มีเด็ดขาด รังแกสัตว์ - หมาผมเลี้ยงหลังจากตัวนั้นตาย TT  ผมไม่เคยไประบายอารมณ์กับสัตว์แบบไร้เหตุผลอีก เรื่องสังคมส่วนตัวของเรา เราจะไม่ค่อยให้ที่บ้านรับรู้สักเท่าไหร่ ตอนนี้พอเราเฮริทมากๆ ก็แค่เดินเข้าห้องนํ้ามหาลัย มองหน้าตัวเองแล้วซัดกระจกสักทีสองทีน่ะแหล่ะ (แต่เราเคยทำ ตู้กระจกโทรศัพท์สาธารณะแตกแหล่ะ-_-' ประมาณว่าระบายอารมณ์แรงไปหน่อย ไม่คิดว่าจะแตกน่ะ) ป.ล อีกเรื่อง จากที่ตัวเองเป็นเด็ก ที่บ้านจะยังไงก็ได้ แต่เวลาถ้าเราอยู่กับเพื่อนอยู่ในสังคม สาธารณะ แล้วเจอลงโทษ เจอว่าเจอด่า หรือเวลาเราคุยโทรศัพท์ แล้วมาสั่ง พูดกรอกหูยัดโทรศัพท์  พอเราไม่ขานรับก็หาเรื่อง บอกตรงๆ เกลียดมากถึงมากที่สุด  สันดา-นิสัยแบบนี้อะ จากคุณ : S e m a k u t e k ! (เจ้าพ่อSemakutek) - [ 17 ธ.ค. 50 16:16:08 ]

ความคิดเห็นที่ 106 คนที่ปัญหากับเรามากที่สุดก็คือพี่ชายแหล่ะ ถึงตอนนี้ก็ยังชอบวางอำนาจสุดๆ เป็นกับเฉพาะเราด้วย ที่พีคนกลางไม่เห็นจะเป็น พ่อผมเกิดมาก็จำความไม่ได้ เพราะเสียไปตั้งแต่เรายังเล็ก แม่เรา เป็นโรคซึมเศร้า เลยไม่ได้อยู่ดูแลเราเท่าไหร่ (เพิ่งเสียไปปีนี้) จากคุณ : S e m a k u t e k ! (เจ้าพ่อSemakutek) - [ 17 ธ.ค. 50 16:21:42 ]

ความคิดเห็นที่ 107 อ่านจากที่คุณทำแล้ว รับรองว่าการกระทำที่คุณเคยทำหรือกำลังทำอยู่มันจะมีผลต่อไปในอนาคตอย่างแน่นอน ส่วนจะเป็นผลแบบไหน จะบิดเบือนไป แสดงออกอย่างเข้มข้นหรือเจือจางลง เราคงไม่สามารถบอกได้ แต่เรามั่นใจเพราะเราได้เจอมากับตัวเอง เรามักระงับโทสะไม่อยู่และลงมือฟาดพ่อเป็นประจำ บางทีถึงกับตบหัวด้วย เสร็จแล้วพอหายโกรธมักจะมานั่งนึกเสียใจ ตั้งใจทุกครั้งว่าจะไม่ทำอีกแล้ว แต่มักทำไม่ได้ ในสิบครั้งจะตั้งสติไม่ตีได้สักสามครั้ง เขียนแบบนี้อาจดูเหมือนไม่ตั้งใจพอ แต่ขอบอกว่าเราพยายามมากที่สุดแล้วจริงๆ แต่เวลาโมโหทีไร มันคล้ายขาดสติไม่รู้ตัวทุกที จนฟาดได้ซักสามสี่ครั้ง จึงจะเริ่มคิดได้ แล้วก็มาเสียใจทีหลัง เป็นอย่างนี้ทุกครั้ง สมัยเด็กเราโดนพ่อด่าเป็นประจำ โดนไม้เรียวเฆี่ยนจนขาลายเป็นอาทิตย์ บางทีโดนตบหัวแรงๆ จนมึนก็มี พ่อเราเลี้ยงลูกแบบคนสมัยก่อน คือลูกไม่มีสิทธิ์มีเสียง ห้ามเถียงอย่างเด็ดขาด การเลี้ยงลูกแบบสมัยนี้ที่ให้ฟังเหตุผลเด็ก ถ้าจะลงโทษก็ต้องอธิบายด้วย สำหรับพ่อเรียกว่าเป็นเรื่องสะดิ้ง ใครๆ บอกว่าพ่อรักเรา เรารู้ เราไม่ได้โกรธพ่อเรื่องนั้นแล้วจริงๆ เพราะมันเป็นเรื่องนานมากตั้งแต่เรายังเป็นเด็ก พ่อแม่มีบุญคุณย่อมมีสิทธิ์ทำอย่างนั้นกับลูกได้ แล้วก็ไม่ใช่ว่าเราไม่รักพ่อ แต่เราไม่รู้ว่าทำไมเราห้ามตัวเองไม่ได้ เวลาโมโหในหัวมันขาว ไม่มีสติ นึกอะไรไม่ออก ตอนนี้เรามาย้อนดูเราว่ามันคงเกี่ยวข้องกันกับเรื่องเมื่อตอนเรายังเด็กไม่มากก็น้อย เวลานึกถึงพ่อ ทุกคนก็อยากมีแต่ความทรงจำดีๆ ตอนนี้พ่อเราไม่อยู่แล้ว พ่อเสียไปด้วยโรคชรา แต่เวลานึกถึงพ่อ เรามักนึกเรื่องดีๆ ไม่ค่อยออก นึกออกแต่ตอนถูกพ่อตบหัว กับตอนถูกตีสมัยเด็ก กับตอนที่เราโมโหตีพ่อไปทั้งที่ไม่ตั้งใจ ทั้งๆ ที่ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย พ่อเสียไปนานแล้ว แต่คิดถึงเรื่องนี้ทีไรก็น้ำตาไหลทุกที นี่ก็พิมพ์ไปเช็ดน้ำตาไป ไม่อยากให้จขกท. กับลูกสาวเป็นอย่างเรา คุณยังพอมีเวลาแก้ไขได้ก็ทำเสียเถอะ ลืมบอก เราก็เป็นลูกสาวนะ ถ้ามองจากสายตาคนนอก จัดว่าเป็นเด็กไม่มีปัญหา เราไม่ใช่เด็กใจแตก ไม่เคยยุ่งกับยาเสพติด การเรียนดี สอบติดม.อันดับต้นๆ ในคณะดีๆ จบมาได้ทำงานที่เหมาะสม คนที่มองจากภายนอกเป็นคนปกติอย่างเรายังเป็นอย่างนี้ได้ คุณคิดดูแล้วกัน จากคุณ : อุทธาหรณ์ - [ 17 ธ.ค. 50 17:21:16 A:117.47.148.31 X: TicketID:106260 ]

ความคิดเห็นที่ 108 มีหัวทางศิลป์ จากคุณ : sc24 Naresuan U. - [ 17 ธ.ค. 50 19:05:38 ]

ความคิดเห็นที่ 109 เท่าที่ผมดูรูปแล้ว เค้ามีความสุขที่ได้ปลดปล่อยมันออกมานะครับ เส้นเรียบร้อยและสวยงาม เป็นภาพแนวป๊อปอาร์ตที่ดีทีเดียว แต่แน่นอนว่าศิลปะนั้นเกิดจากจิตใจของผู้วาด ลูกคุณอาจจะกดดันกับเรื่องอะไรอยู่ลึกๆ ผมไม่อยากจะบอกเพราะผมเป็นศิลปินไม่ใช่จิตแพทย์ แต่ศิลปินมักวาดในสิ่งที่ตัวเองต้องการ วาดตามอารมณ์ที่มี ด้วยฝีมือแล้วนั้น แม้ตอนวาดจะโกรธแค้น เศร้าโศก เพียงไหน แต่รูปก็จะออกมาเป็นระเบียบได้ครับ ลูกคุณเป็นศิลปินที่ดีได้แน่ ส่วนเรื่องการสืบหาว่าลูกคุณเปนอะไรนั้น ผมแนะนำให้ลองเปิดคอมของลูกคุณ ดูเพลงในวินแอมป์ ดูภาพที่มีในเครื่อง คุณจะสามารถรู้ตัวตนของลูกคุณได้ครับ^ ^ บางทีภาพที่ลูกคุณเก็บไว้อาจจะเป็นภาพที่ดูรุนแรง แต่ก็ชั่งใจเผื่อไว้ด้วยว่ามันเป็นภาพในแนวที่ลูกคุณชอบ จะให้ดีลองเซฟไฟล์แชทล๊อคของลูกคุณมาอ่านด้วยก็ดี (ถ้าผมเป็นลูกผมจะไม่ชอบเลยในการกระทำนี้แต่นี่มองในมุมพ่อแม่) ดูว่าเขาคุยเรื่องอะไรกับเพื่อนบ้าง แต่ก็ต้องเตรียมใจไว้ด้วยถ้ามันจะมีเรื่องอะไรที่คุณจะคาดไม่ถึง..... จากคุณ : คดีฆาตกรรมถั่วงอก - [ 17 ธ.ค. 50 19:07:59 ]

ความคิดเห็นที่ 110 เข้ามาอ่านกระทู้พ่อรึยังลูกรัก ^^ จากคุณ : มิ่งกลิ้ง - [ 17 ธ.ค. 50 19:35:47 ]

ความคิดเห็นที่ 111 คุณ Gow27 จริงๆแล้ว ผมดีใจที่เห็นชื่อคุณ เราไม่ได้เจอกันนานมาก .. ขอให้เจริญในธรรมครับ   เห็นกระทู้นี้แล้วรู้สึกว่าน้ำใจยังมีอีกมาก แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 50 20:34:37 จากคุณ : กาลามะชน - [ 17 ธ.ค. 50 20:26:51 ]

ความคิดเห็นที่ 112 จขกท. กับ ภรรยา ไปหาจิตแพทย์ เถอะครับ รีบด้วยนะครับ จากคุณ : srich - [ 17 ธ.ค. 50 21:10:04 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ไม่ต้องคิดอะไรมากเลย ใช้ "สามัญสำนึก"  ก็รู้แล้วว่า ลูกของ จขกท มีภาวะจิตใจที่ปกติมั้ย อยู่ดีๆใครมันจะวาดรูปแบบนั้น คนปกติคนไหนชื่นชมความตาย การแขวนคอ หยดเลือด การฆ่า ยิ่งบอกว่าลูกมีรอยกรีดที่แขน นี่ยิ่งชัดเจนว่าเด็กกำลังมีปัญหาแน่ๆ มีคนปกติคนไหนมั่งที่อยู่ดีๆทำร้ายตัวเอง ถึง คคห อื่นๆ ผมว่าอย่าไปคิดหาเหตุผลด้านศิลปะหรืออารมณ์วัยรุ่น อะไรนั่นเลย ต้องรอให้เด็กลงมือทำอะไรไม่ดีไม่ดีจริงๆซะก่อนหรือไง ถึงจะคิดล้อมคอก จขกทครับ  ถึงคุณเอารูปไปปรึกษาจิตแพทย์ หมอเค้าก็ไม่กล้าฟันธงหรอกครับว่าลูกคุณปกติ เพราะถ้าหลังจากนั้นลูกคุณเป็นอะไรไป หมอก็ต้องรับไปเต็มๆ ผมว่าหาทางตะล่อมเข้าไปคุยกับจิตแพทย์แล้วเปิดใจเถอะครับ อะไรที่คุณผิดพลาดไป ก็ขอโทษลูก และอธิบายเหตุผลว่าทำไมคุณถึงทำไปแบบนั้น คนเรามันผิดกันได้ ผมว่าลูกคุณพร้อมจะให้อภัยครับ ถ้าเค้าอยากเรียกร้องความสนใจ เค้าคงจะหาทางเอาออกมาให้คุณเห็นแล้วล่ะครับ แต่นี่คุณไป "แอบเห็น"  ผมว่าเค้าคงเก็บกดจริงๆ แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 50 23:04:10 แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 50 23:01:52 จากคุณ : interceptor - [ 17 ธ.ค. 50 22:55:23 ]

ความคิดเห็นที่ 114 เท่าที่ดูรูปแล้ว ผมเฉยๆ ครับ ไม่น่ามีอะไรวิตก ผมก็วาดภาพแบบนี้เยอะแยะ ตอนมีปัญหา ซึ่งก็เป็นปัญหาวัยรุ่นทั่วไปนี่แหละ แล้วศิลปะก็ไม่มีพรหมแดนเรื่องเพศหรอก ผู้หญิงก็ทำงานศิลปะโหดๆ น่ากลัวได้ ผู้ชาย(แท้ๆ แถมหน้าตาน่ากลัวอีก) ก็ทำงานคิกขุ ไม่เข้ากับใบหน้าตัวเองเลยก็เยอะแยะ สรุปได้ไม่ยากว่า ลูกคุณเป็นปกติครับ ฉลาด แถมมีความสามารถทางศิลปะ (ดูจากรูป) ตัวคุณเองก็ปกติครับ เพียงแต่ตื่นเต้นด้วยความเป็นห่วงลูกไปนิดนึง สิ่งที่น่าเป็นห่วง แต่น่าจะแก้ไขได้ คือความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับลูกครับ เด็กผู้หญิงอายุเท่านี้ ถ้าคุณภาพชีวิตเด็กไทยทั่วๆ ไป ยังไม่น่าจะมีแฟนนะครับ หรือมีก็ไม่ควรเป็นเรื่องใหญ่ของชีวิตเค้า ผู้ชายคนที่เค้าควรจะสนิทด้วยที่สุด พูดคุยด้วยมากที่สุด ควรจะเป็น "พ่อ" ของเค้านะครับ (ถ้าเป็นลูกผู้ชายก็เป็นแม่) และที่ที่มีแต่ความรัก ความปลอดภัยที่สุดในชีวิตของเค้าก็คือ "บ้าน" ครับ ผมไม่ทราบว่าจะบอกให้คุณทำยังไงนะครับ เพราะแฟนผมก็ยังหาไม่ได้เลย แต่ถ้าเค้าสนิท ไว้ใจคุณ กล้าพูดความจริงกับคุณ คุณก็ไม่จำเป็นต้องมาถามที่นี่หรอกครับ และต่อให้ลูกสาวคุณจะวาดรูปที่ดูเลวร้ายรุนแรงกว่านี้ จะแหวะอก ควักไส้ ตัดคอ เลือดสาดยังไง มันก็ไม่ใช่ประเด็นที่น่าห่วงแต่อย่างใดครับ ถ้าคุณรักเค้า และไว้ใจเค้าจริงๆ เพราะเหตุผลทั้งหมด ก็แค่เค้าอยากทำแค่นั้นเอง... ผมไม่ทราบว่าครอบครัวคุณมีปัญหา จากด้านอื่นๆ อย่างไรนะครับ (ญาติพี่น้อง สังคมรอบบ้าน โรงเรียน ฯลฯ) แต่ก็ค่อยๆ แก้ไปเถอะครับ ผมว่ายังไม่ยาก ถ้าคุณกล้า หาญพอที่จะเผชิญ ที่จะยอมรับ และแก้ไขมันด้วยความเข้มแข็งและมีเมตตา   ใครคงช่วยคุณไม่ได้ เพราะทั้งหมดนี้มันเป็นหน้าที่ของคนที่เป็น "พ่อ" ครับ แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 50 23:04:37 แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 50 22:59:19 จากคุณ : โพสยาวที่สุดในชีวิต... (มุขไม่ฮาพาเพื่อนเครียด) - [ 17 ธ.ค. 50 22:58:05 ]

ความคิดเห็นที่ 115 เด็กปกติดีครับ เพียงแต่เรียกร้องความสนใจ จากคุณ : กะจังวา - [ 17 ธ.ค. 50 22:59:22 ]

ความคิดเห็นที่ 116 เราเป็นครูเด็กค่ะ รวมทั้งเด็กวัยรุ่น ลูกศิษย์เราก็มีที่กรีดข้อมือกันจนเป็นเหมือนเรื่องธรรมดา ดูจากภาพที่วาดแล้วแล้ว ยังห่วงสวยอยู่ เส้นคมชัด ตั้งใจวาดและแสดงความเป็นผู้หญิงออกมา ถ้าจิตใจสับสนลายเส้นคงไม่เป็นอย่างนี้ สรุปว่าน่าจะยังอยู่แค่ในช่วง "เรียกร้องความสนใจ" วาดบนกำแพงห้องนอน เพราะรู้สึกว่าอยู่ในโลกของตัวเอง มีอิสระ เป็นตัวของตัวเองได้ ในขณะที่พ่อแม่ก็มาเห็นได้ ใจยังเปิดอยู่ อยากให้พ่อแม่มีส่วนร่วมกับความเป็นตัวเองและรู้จักตัวเองมากขึ้น ลูกของคุณพ่อ มีชีวิตอย่างเด็กวัยรุ่นในสังคมเมืองปัจจุบัน คือ มีโลกส่วนตัวสูง อยู่คนเดียวมากเพราะพ่อแม่ไม่ค่อยมีเวลาให้ทั้งๆ ที่รัก โตมากับคอมพิวเตอร์และคนที่รู้จักทางอินเตอร์เนต ซึ่งถ้าวุฒิภาวะไม่ดีพอ ก็จะมีอาการต่างๆ ตามมา เช่น เก็บกด เหงา ไม่มีคนเข้าใจความรู้สึก เลยต้องหวังพึ่งคนอื่น อย่างอื่น สิ่งที่จะทำให้เด็กสมัยนี้อยู่รอดในสังคม คือ ครอบครัวที่แข็งแกร่งค่ะ เป็นภูมิคุ้มกันที่ดีที่สุด ก่อนที่คุณพ่อจะคิดทำอะไร หรือไขปริศนาเกี่ยวกับลูก เรากลับคิดว่า มันต้องเริ่มที่คุณก่อน คุณพ่อยอมรับจากใจแค่ไหนว่า -คุณไม่เอาใจใส่ลูกเท่าที่ควร -ไม่มีเวลาให้เค้าและไม่คิดที่จะพยายามชดเชย -เข้ากับเค้าไม่ได้เพราะไม่ยอมปรับความคิดและการกระทำของตัวเองเข้าหาลูก -รักแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์เพราะไม่เคยทำอะไรที่สื่อความรักไปถึงเค้า -คุณพยายามน้อยไปหรือเปล่า -คุณรู้จักลูกของคุณน้อยมากใช่ไหม -และท้ายที่สุด รู้สึกผิดไหมคะ เราเห็นผู้ปกครองหลายคน ที่มีปัญหากับลูก เพราะคิดว่าลูกเป็นตัวปัญหา และไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นผู้ร่วมก่อปัญหาหรือบางครั้งเป็นสาเหตุของปัญหา ถ้าใจคุณพ่อปิด ต่อให้คุณพ่อไขปัญหาของลูกได้ก็ไม่มีประโยชน์ค่ะ เพราะสุดท้ายคุณก็จะทำอย่างเดิม เป็นอย่างเดิม ในขณะที่ใจลูกคุณเปิด รอคุณตลอดเวลา ไหนๆ ก็ไปปรึกษาจิตแพทย์ ขอแนะนำว่าให้คุณพ่อและคุณแม่ปรึกษาด้วยเลยค่ะ ไม่ได้ว่านะคะ เพราะเราคิดว่าพ่อแม่สมัยนี้ที่แยกตัวมาจากครอบครัวใหญ่มาดูแลลูกกันเอง ค่อนข้างขาดประสบการณ์ โดยเฉพาะลูกคนแรก ทำให้วางตัวไม่ค่อยถูกค่ะ การที่ลูกไม่คุยกับคุณพ่อ เพราะคุณพ่อไม่เข้าใจเค้า คุยอะไรกันไปก็เหนื่อย และใช้เหตุผลไม่ได้ กลายเป็นทะเลาะ ลูกก็ไม่อยากคุยด้วยทั้งที่จริงๆ แล้วเค้าอยากใกล้ชิดกับคุณ ลองดูตัวเองก่อน แล้วถามตัวเองว่าพร้อมหรือยังที่จะปรับพฤติกรรมตัวเอง ถามคุณแม่ดูว่าทำไมลูกถึงคุยกับคุณแม่มากกว่า หรือสังเกตซิว่าคุณแม่ดูแลลูกต่างกับคุณยังไง จริงๆ เราเจอจุดร่วมที่คุณจะคุยกับลูกได้แล้วนะคะ อินเตอร์เนตไงคะ ทำเป็นถามลูกในเรื่องที่คุณรู้ว่าเค้าสนใจและคุณก็เข้าใจ ลองเริ่มจากอะไรง่ายๆ แบบนี้ดู เริ่มจากเรื่องที่เค้าสนใจก่อนที่ไม่ไกลตัวคุณเกินไป อย่าให้เค้ารู้สึกว่าคุณพยายามเพราะเค้าอาจจะต่อต้านอีก พอเริ่มพูด 1 ประโยค ก็กลายเป็นสอง คุณมีจุดเหมือนกับคนอื่นๆ ในโลก ให้มันรู้ไปว่าจะไม่มีอะไรที่เหมือนลูกตัวเอง ในเมื่อมีภาพนี้มาทำให้หยุดคิด ก็ขอให้เริ่มแก้ปัญหาอย่างจริงจังค่ะ อย่าทำเป็นมองไม่เห็นชีวิตที่คุณให้กำเนิดเลย เป็นกำลังใจให้อย่างจริงใจค่ะ ปล.ลูกสาวมีพรสวรรค์ทางศิลปะนะคะ ถ้าสนิทกันเมื่อไหร่ ส่งเสริมลูกเลยค่ะ จากคุณ : vipasa (ViPaSa) - [ 18 ธ.ค. 50 00:06:11 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ถ้าจะไปหาจิตแพทย์ ก็น่าจะดี ไปคนเดียวก่อนดีกว่า อย่าพึ่งลากลูกลากภรรยาไปด้วยเดียวจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ ไม่ก็ กลับไปใช้เวลาที่ดีกับลูกสาวของคุณให้มากขึ้น ลูกสาวคุณชอบอะไร ชอบไปเที่ยวที่ไหน คุณก็น่าจะรู้บ้าง อย่าเลี้ยงด้วยเงิน มีปัญหากับลูก เงินแก้ไม่ได้ ยิ่งจะก่อปัญหาใหม่ ใช้เวลาด้วยกัน หากิจกรรมทำด้วยกัน เลี้ยงมา16ปีแล้ว เกิดเสียหายไป หาซื้อลูกคนใหม่มาทดแทนไม่ได้นะครับ ทะนุถนอมกันหน่อย หรือตามรายการแนนนี่911 พยายามอยู่ข้างเดียวกับลูกของคุณ เชื่อในลูกของคุณ พูดและกระทำให้เธอเห็น และให้โอกาสให้เธอได้แสดงออก โดยไม่บังคับ ให้เธอทำในสิ่งที่เธอชอบ และคุณก็น่าจะเรียนรู้สิ่งนั้นไปกับเธอ แสดงความใส่ใจในตัวเธอ คำชมที่มีเหตุผล พูดให้บ่อย อย่าชมเพราะไม่รู้จะพูดอะไร คำนั้นมันจะไร้ค่าและน่ารำคาญ ลูกคุณก็รักคุณ คงไม่อยากสร้างปัญหาให้คุณ และอยากจะทำให้คุณภูมิใจ ปัญหาที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่ก็เกิดจากความอยากของผู้ปกครองที่มากเกินไป พอเด็กทำไม่ได้ ก็ถูกตำหนิ คุณรู้สึกผิดหวัง เด็กรู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่า ไม่เป็นที่ต้องการ ผมก็ได้เจอพวกผู้ใหญ่ที่ทำนิสัยที่น่ารังเกียจต่อเด็ก สอนการบ้านไปด่าไป พูดล้อเลียน พูดดูถูก แล้วเด็กก็จำไปด่ากันต่อ คิดแล้วก็สงสารเด็กนะ ถ้าอดทนและไม่ใส่ใจจนผ่านไปได้ก็ถือเป็นโชคดีของเด็ก แต่ถ้าโดนเร้ามาเป็น10ปีมันก็ต้องมีหวั่นไหวบ้างล่ะ ผมก็มั่วไปเรื่อยละนะ คุณเคยภูมิใจในตัวลูกคุณบ้างหรือปล่าว มันเกิดขึ้นตอนไหน และเคยบอกกับเธอไปหรือยัง(อย่าตั้งไว้สูง เช่นต้องจบป.ตรีถึงจะภูมิใจ เอาแค่เรื่องง่ายๆ ในชีวิตประจำวันก็พอ เช่น ช่วยงานบ้าน กลับบ้านตรงเวลา ตื่นโดยไม่ต้องปลุก เรื่องที่เกิดประโยชน์ต่อเธอแบบนี้ ต้องคอยพูดชมบ่อยๆ เธอจะได้ทำอีก) ถ้าเริ่มมองหน้ากันติดแล้วค่อยไปสะสางปัญหาในใจคุณก็คือปัญหาที่เธอกำลังประสบ รับฟังแล้วเสนอวิธีแก้ไข อย่าพยายามเข้าไปจัดการแทนลูกเอาแค่แนะนำและให้กำลังใจ ให้เธอฝ่าฟันมันไปให้ได้ด้วยตัวเอง ถ้าเธอทำได้ เธอก็จะสร้างสิ่งที่เธอภูมิใจมาอีกอย่าง(ให้คุณ) พอละครับ ช่วงนี้กำลังอิน เพราะดูหนังแนวนี้อยู่ พ่อแม่ทะเลาะกัน ลูกก็เครียด ไปโรงเรียนเพื่อนก็แกล้ง จะปรึกษาพ่อแม่ พ่อแม่ก็เอาแต่ทะเลาะกัน และในช่วงเวลาที่เธอไม่เหลือใครโชคดีที่ยังมีพี่สาวที่บอกกับเธอว่าจะอยู่ข้างเธอเสมอ มันเป็นเหมือนแสงสว่างเล็กเล็กท่ามกลางความมืดเลย ฉากนั้นทำเอาผมน้ำตาคลอ แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 50 03:15:03 แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 50 03:10:46 จากคุณ : wattz21 - [ 18 ธ.ค. 50 03:09:26 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ถ้าวาดรูปแบบนี้อย่างเดียว แต่สุขภาพจิตดี ก็อาจจะออกแนวอาร์ตๆติ๊สต์ๆ แต่ ถ้าวาดรูปแบบนี้ สุขภาพจิตแย่  เช่น หมกมุ่นความรุนแรง แยกตัว หรือ มีการทำร้ายตัวเอง หรือ อารมณ์แปรปรวน หรือ ฯลฯ ควรไปปรึกษาจิตแพทย์ครับ ... อย่าด่วนตัดสินเพียงจากภาพที่เห็นหรือจากข้อความที่อ่าน เพราะ บางคนอาจเจอวิกฤติในชีวิตมากกว่านี้แต่ก็ไม่มีปัญหา แต่ บางคนเจอปัญหาเล็กๆเกิดเครียดจนฆ่าตัวตายหรือไปทำร้ายคนอื่นตามข่าวดังๆ นั่นก็เพราะ แต่ละคน มีแนวโน้มต่อการเจ็บป่วยทางจิตใจไม่เหมือนกัน การอ้างอิงจากตัวเองแล้วไปเทียบกับคนอื่นนั้น จึงเสี่ยงต่อ ความผิดพลาด สูงครับ จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 18 ธ.ค. 50 09:41:29 ]

ความคิดเห็นที่ 119 จขกท. คห.118  คอนเฟิ์รม คุณหมอ ฯ มาเอง แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 50 17:52:18 จากคุณ : hit on me - [ 18 ธ.ค. 50 17:50:35 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ตอนเด็กๆเราก็ชอบวาดรูปศพนะคะ เป็นคนโดนแทงที่อก โดนตัดหัว โดนเชือด สีแดงๆละเลงแทนเลือด แต่เราไม่ได้ผิดปกติ ไม่ได้กดดันอะไรในชีวิตด้วย (แต่วาดในกระดาษนะคะเป็นเล่มเลย ตอนนี้ก็ยังเก็บไว้) แต่ตอนเด็กๆเราจะชอบดูหนังผี ฆาตรกรรม เลยชอบเอามาวาดตามแบบที่ได้ดู ยังไงลองพาไปพบแพทย์ก็ดีค่ะ แต่อย่าเพิ่งคิดมากว่าลูกคุณจะเป็นอะไรไปหรือเปล่า เพราะมันก็เป็นได้ทั้งที่เขาอาจจะกดดันอะไร หรืออาจจะเป็นได้แค่ว่าน้องเขาวาดเพราะอยากวาดเฉยๆไม่ได้มีเหตุผลอะไรอื่นแฝง จากคุณ : นรกขุมสุดท้ายของชายเจ้าชู้ - [ 18 ธ.ค. 50 20:23:15 ]

ความคิดเห็นที่ 121 มาบอกให้สบายใจนะครับ ถ้าคนที่บ้านไม่มีแบบขี้โมโห ใช้กำลัง ใช้ความรุนแรง คงไม่เป็นอะไรหรอกครับ ผมก็เป็น ตั้งแต่ตอนเด็กๆ ถึงมัธยมเลย, ตอนนี้ปรกติมากครับ จำได้ว่าผมทำไปงั้นๆ เพลินๆ สวยๆ เน้นแปลกมากกว่าครับ ถ้าผมเป็นลูก จขกท นะ, สิ่งที่สะท้อนมาไม่ใช่ความหดหู่ ความรุนแรงครับ เป็นแค่ความแนว อยากทำอะไรแล้วแนว ไม่ซ้ำใครครับ แต่ลูก จขกท นี่วาดรูปสวยนะครับ จากคุณ : FreW - [ 19 ธ.ค. 50 00:28:11 A:125.25.194.97 X: TicketID:114681 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ตาที่มีเยอะๆในรูปหมายความถึงมีคนกำลังจ้องมองอยู่รึป่าวคะ สภาพจิตใจอาจจะกำลังอึดอัด เริ่มมีความคิดต่อต้านสังคม เป็นธรรมดาของเด็กอายุ16 แต่ถ้าสร้างงานศิลปะได้ขนาดนี้เค้าก็เก่งพอสมควรนะคะ ดูแลให้ใกล้ชิดละกัน อย่าบังคับเค้ามากเกินไป จากคุณ : Otoko wa Tsarai Yo - [ 19 ธ.ค. 50 11:41:04 ]

ความคิดเห็นที่ 123 สรุปว่า เป็นโรคอีโมเข้ากระแสเลือด จากคุณ : ไม่โมๆๆ (lescore) - [ 19 ธ.ค. 50 22:08:22 ]

ความคิดเห็นที่ 124 เห็นแล้วนึกถึงตอนเด็กๆ (ไม่ได้อีโมนะ สมัยนั้นมันยังไม่ดัง) พ่อแม่มักชอบเรียกเราว่าเด็ก Hard คงมาจาก คำว่า Hard Rock ตอนนั้น 10 กว่าขวบด้วย ซ้ำมั้ง แต่ชอบแต่งตัวอะไรทำนองนั้นแหละเอาผ้าโผกหัว ตอนนั้น เค้าคงไม่เอะใจอะไรหรอกคงนึกว่า บ้าแฟชั่น แล้วสัก 12-13 ก็เอาสีมาทาห้อง หลายสี ประมาณว่า Abstract ตอนเด็กๆ คงมั่วตามอารมณ์มากกว่า แต่ก็แอบ วาด อะไรทำนอนนั้น จางๆ ถ้าไม่ดูให้ดีก็ไม่เห็นหรอก ตอนนั้นรู้สึกกดดันกับชีวิตมาก เพราะถูกบังคับให้ทำในสิ่งที่ไม่ชอบตลอด แต่ไม่กล้าปฏิเสธ แถมยังแอบจิตอีกต่างหาก ท้ายสุดมันก็ไม่มีอะไรขึ้นเราก็โตขึ้นก็ผ่านมันมาได้ แต่ก็โตมาแบบความคิดค่อนข้างมองโลกในแง่ร้าย แต่มีความสุขกับแง่ร้าย แถมยังแต๋วแต่กอีกนะค๊า... จบ จากคุณ : DevilDoll - [ 20 ธ.ค. 50 00:17:47 ]

ความคิดเห็นที่ 125 แค่ร๊อคหน่อยๆเองค่ะ เดี๋ยวโตก็หาย ^^ แบบว่า.. เมื่อก่อนเราก็เคยมีอารมณ์นี้ ^^" ส่วนมากถ้าคนคิดจะทำร้ายตัวเอง หรือไปสู่หนทางอิ๊บหายวายป่วงจริงๆ เค้าจะไม่มาระบายอะไรแบบนี้อ่ะค่ะ ถึงเวลาก็ทำเลย คือถ้าคุณเลี้ยงลูกแบบดิบๆ ลูกคุณก็จะมีเสี้ยวหนึ่งที่เป็นคนดิบๆเหมือนกันอ่ะค่ะ แล้วแต่ว่าจะแสดงให้เห็นมากน้อยแค่ไหน (คล้ายๆพ่อเรา ก็เลยพอเข้าใจ) เอาใจใส่ลูกให้มากขึ้นนะคะ ให้เค้ารู้ว่าเรารักเค้า ปล. บางทีถ้าพาไปหาจิตแพทย์อาจจะกลายเป็นเรื่องใหญ่เกินไปก็ได้ ลูกคุณอาจจะรู้สึกแย่ที่คุณคิดว่าเค้าบ้า หรือจากเดิมที่ลูกคุณกลุ้มใจนิดหน่อย พอเห็นคุณพาไปหาจิตแพทย์เลยเข้าใจผิดว่าตัวเองเป็นเด็กมีปัญหาใหญ่โตไปเลย จากคุณ : ทังโคริริน (ทังโคริริน) - [ 20 ธ.ค. 50 09:26:02 ]