ความคิดเห็นที่ 1 ก่อนอื่นเรามาดูก่อนว่ายานั้นแบ่งง่ายๆ ตามสถานะของสารครับ คือ แข็ง กึ่งแข็ง ของเหลว และก๊าซ ของแข็ง ยาในกลุ่มนี้ได้แก่ - ยาเม็ด ไม่ว่าจะเป็นเม็ดแป้ง เม็ดเคลือบ หรือยาเม็ดรูปแบบพิเศษต่างๆ - ยาแคปซูล ซึ่งข้างในจะมียารูปแบบอื่นๆ อยู่ข้างในครับ - ยาผง อันนี้ตรงตัวคือยาในรูปแบบผงครับ - อื่นๆ เช่น แกรนูล เพลเลท ไมโครแคปซูล ซึ่งคงไม่พูดถึง และยังรวมถึง aerosol ซึ่งเป็นยาพ่นที่เราใช้ๆ กัน กึ่งของแข็ง ยาในกลุ่มนี้ผมรวมเอาพวกโลชั่นไปด้วยครับ ได้แก่ - ยาขี้ผึ้ง พวกยาหม่อง - ยาครีม - โลชั่น ของเหลว กลุ่มนี้ผมรวมเฉพาะยาน้ำต่างๆ ครับ - ยาน้ำใส หมายถึงยาน้ำที่เป็นสารละลาย ไม่ว่ายากินหรือยาฉีด - ยาน้ำแขวนตะกอน หมายถึงยาน้ำที่เป็นสารไม่ละลายแขวนลอยอยู่ในสารละลาย มีทั้งยากินและฉีดเช่นเดียวกัน - ยาน้ำอิมัลชั่น คือยาน้ำที่เป็นการผสมระหว่างสารสองวัฏภาค เช่น น้ำกับน้ำมัน โดยมีตัวประสาน (Emulsifier) เป็นตัวกลางที่ทำให้ทั้งสองส่วนอยู่ด้วยกันได้ จริงๆ ยาครีมหรือโลชั่นก็เป็นกลุ่มนี้ครับ เพียงแต่ว่ากลุ่มนั้นจะมีน้ำมันเป็นส่วนประกอบที่สำคัญ ในขณะที่ยาน้ำอิมัลชั่นจะมีน้ำเป็นส่วนประกอบหลัก ก๊าซ ก็พวกสารระเหยต่างๆ ------------------------------------------------------------------------ กระทู้นี้ผมจะพูดถึงยาเม็ดเป็นหลักครับ สำหรับกระบวนการรวมๆ นั้น ยาแต่ละประเภทไม่ได้ต่างกันอยู่แล้ว แต่ยาเม็ดดูจะเกี่ยวพันกับเรามากกว่า เลยพูดแค่ตรงนี้นะครับ จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 12:06:43 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ซ้ำครับ --' เน็ตแย่ๆ สงสัยต้องตอนเย็น แก้ไขเมื่อ 29 ก.พ. 51 12:31:54 จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 12:07:37 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เข้ามาให้กำลังใจ ผมเป็นเภสัชกรสายวิจัย ถ้าตรงไหนขาดจะช่วยเสริมให้ แก้ไขเมื่อ 29 ก.พ. 51 13:26:09 จากคุณ : Cryptomnesia - [ 29 ก.พ. 51 12:23:49 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ปาดดดดดดด จากคุณ : -->+:+โชยุ&วาซาบิจัง+:+<-- - [ 29 ก.พ. 51 12:24:51 ]

ความคิดเห็นที่ 5 [b]ทำไมต้องทำยาให้มีรูปแบบต่างๆ กัน[b] เพราะสารเคมีแต่ละชนิด มีคุณสมบัติทางกายภาพและเคมีต่างกัน บางชนิด ไม่คงตัวเวลาถูกความชื้น ก็ต้องทำเป็นเม็ด บางชนิด ไม่คงตัวเวลาถูกกรดในกระเพาะ ก็ต้องทำเป็นยาเคลือบฟิล์ม บางชนิด ดูดซึมไม่ได้ ก็ต้องทำเป็นยาฉีด บางชนิด ไม่ต้องการให้ออกฤทธิ์ที่อื่นก็ทำเป็นยาทา หรือยาใช้เฉพาะที่ แค่ยาเม็ดอย่างเดียว ก็แยกรูปแบบได้มากมายแล้วครับ จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 12:47:44 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เยี่ยมครับ กระทู้สาระ อย่างนี้ต้องโหวตครับ จากคุณ : ksk - [ 29 ก.พ. 51 12:57:33 ]

ความคิดเห็นที่ 7 การผลิตยาเม็ดต้องมีอะไรบ้าง ??? ในยา 1 เม็ดที่คุณกินเข้าไปนั้น มีเทคโนโลยีมหาศาลที่บรรจุอยู่ ก่อนอื่นต้องเข้าใจว่าการผลิตยาเม็ดนั้น เป็นการใช้กระบวนการทางกายภาพ เพื่อแปรรูปเคมีภัณฑ์ที่เป็นยา ให้อยู่ในรูปที่กินได้ และออกฤทธิ์ได้ดี ดังนั้น การผลิตยาเม็ดจึงเป็นการเอาส่วนประกอบหลายๆ ส่วนมาตอกรวมกันอย่างเป็นระบบ ไม่ใช่การสังเคราะห์ขึ้นมา ส่วนประกอบของยาเม็ด 1. ตัวยาสำคัญ (Active Ingredient) เป็นเคมีภัณฑ์ ซึ่งจะออกฤทธิ์ในการรักษาโรคตามที่เราต้องการ อย่างที่บอกไปแล้วครับว่า เราไม่ได้ผลิตเคมีภัณฑ์เอง ไม่มีบริษัทผลิตยาในไทย ที่ผลิตเคมีภัณฑ์ได้ครับ (จริงๆ ก็มีผลิตได้แหละ แต่แค่ aspirin) 2. สารช่วยต่างๆ (Inactive Ingredient หรือ Excepient) เพราะว่าตัวยาสำคัญอย่างเดียว ไม่สามารถนำมาตอกได้ตรงๆ ครับ จึงต้องมีสารช่วยเพื่อให้ยาสามารถทำเป็นยาเม็ดได้ง่ายๆ และอยู่ไปจนถึงผู้บริโภค สารช่วยเหล่านี้นี่แหละ คือราคาที่ต่างกันในการวิจัยยาในส่วนของการผลิต ถ้าถามว่า Tylenol กับ พาราองค์การต่างกันตรงไหน ก็ตอบได้ทันทีครับ ว่าต่างกันตรงนี้เป้นสำคัญ สารช่วยที่ดีจะทำให้ยาออกฤทธิ์ได้เต็มที่ แม้ว่าตัวยาจะเท่ากันก็ตาม จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 13:00:02 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จากรูปข้างบน จะเห็นว่าผมแบ่งสารช่วยออกเป็น 4 กลุ่มหลักๆ (เพราะจำตำราไม่ได้ 5555) 1. สารช่วยเกาะตัว (Binding Agents) ในการตอกยานั้น เราไม่สามารถตอกได้ตรงๆ โดยไม่มีสารช่วยเกาะตัว ลองนึกถึงชอล์คนะครับ ตอกตรงๆ ก็ทำให้เกิดความกร่อนสูง ยาก็จะร่อนๆ ออกมา ไม่ดีครับไม่ดี ดังนั้นเราเลยต้องมีสารช่วยในการเกาะตัว เพื่อที่ตอกมาจะได้เป็นเม็ดสวยงาม ซึ่งสารกลุ่มนี้มีหลายอย่างครับ ตั้งแต่แป้งธรรมดา ไปจนถึงโพลีเมอร์แพงๆ หลักการทำงานของมันคือการสร้าง พันธะในตัวมันเอง และยึดกับสารรอบๆ ด้วยแรงอัด ปัญหาที่เกิดจากสารช่วยเกาะตัวก็คือ เวลาที่จะทำให้มันแตกตัว มันลำบากครับ เพราะมันเพิ่มความแน่นของโครงสร้าง เลยต้องมีการใช้สารช่วยแตกตัว 2. สารช่วยแตกตัว (Disintegrating Agents) จากปัญหาของสารช่วยเกาะตัวที่เกิดขึ้น ทำให้เราต้องมีสารช่วยแตกตัว เพื่อให้เม็ดยาแตกตัวได้ดี หลังจากที่ลงไปในน้ำย่อย Disintegrants เหล่านี้ ก็เหมือนกับสารช่วยเกาะตัวครับ มีตั้งแต่แป้งจนถึงโพลีเมอร์แพงๆ หลักการทำงานง่ายๆ ของสารพวกนี้ก็คือ การดึงน้ำเข้าหาตัวเองแล้วพองออกจากภายใน ทำให้เม็ดยาเกิดการแตกตัวออกเป็นชิ้นเล็กๆ และละลายได้เร็วขึ้นดีขึ้น ปัญหาคือ ยาพวกนี้ หากตั้งตำรับไม่ดี โดนความชื้นนิดหน่อยก็ร่วนครับ จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 13:09:33 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตามมาสูบบบบบบบบบบบ จ๊วป ๆ จากคุณ : pattapon - [ 29 ก.พ. 51 14:35:29 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อย่างนี้ต้องออกเป็นซีรี่ส์ จากคุณ : atheist - [ 29 ก.พ. 51 14:46:17 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โห ขยันจริงๆ เอาใจช่วยนะ จากคุณ : apotheker - [ 29 ก.พ. 51 15:17:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 3. สารช่วยในการตอก หมายถึงสารอื่นๆ ทั้งที่ช่วยในการไหลระหว่างอยู่ในเครื่อง เพิ่มควาวมันเงาของเม็ดยา และอื่นๆ ตามที่ตั้งสูตรตำรับ จะช่วยให้การตอกเป็นไปได้ง่ายขึ้นแหละสมบูรณ์ขึ้นครับ 4. สารปรุงแต่ง ตรงนี้เป็นสิ่งเสริมที่อาจจะมีหรือไม่มีก็ได้ เช่น สี กลิ่น รส จากทั้งหมด ตัวที่ 1 และ 3 จะมีความสำคัญในการตอก ส่วน 2 จะมีความสำคัญในการเก็บรักษาและใช้งานจริง พอเห็นส่วนประกอบดังนี้แล้ว ความเชื่อที่ว่า ยามีแป้งเยอะแป้งน้อย ไม่เป็นความจริงครับ ตอนนี้ประชุม แอบเจ้านายพิมพ์ 55555 ไว้ตอนเย็นๆ มาต่ออีก จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 15:20:43 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ ขอโหวตหน่อยนะ *แก้คำผิด แก้ไขเมื่อ 29 ก.พ. 51 15:31:44 จากคุณ : mander (mander) - [ 29 ก.พ. 51 15:30:58 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ว่างเนาะ คนเราน่ะ ภาพประกอบทำเองหรือเปล่าอ่ะ คุณพี่ Epinephrine จากคุณ : Due_n - [ 29 ก.พ. 51 15:52:59 ]

ความคิดเห็นที่ 15 thx คับผมมมมมม จากคุณ : เราหล่อมาก - [ 29 ก.พ. 51 15:56:19 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ทำเองดิ่ แอบเจ้านายทำ ไว้เตรียมสอนเด็กฝึกงานด้วย ไหนๆ ก็ทำแล้ว เก็บไว้ใช้ทีเดียว 5555 จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 16:14:16 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เดี๋ยวก็โดนไล่ไปทำงานหรอกลุง... พยายามเข้านะ...สู้ๆๆ จากคุณ : ประจุบวก - [ 29 ก.พ. 51 16:49:36 ]

ความคิดเห็นที่ 18 หลังจากเราได้ส่วนผสมมาครบแล้ว ก็จะนำเข้าเครื่องผสม ซึ่งเครื่องผสมมีหลายรูปแบบครับ ซึ่งมีแค่เครื่องผสมอย่างเดียว และเครื่องลดขนาดอนุภาคด้วย แต่รวมแล้ว เราก็จะได้ของผสมออกมา แต่ยังไม่พร้อมจะกลายเป็นเม็ดยาหรอกครับ ยังมีอีกหลายขั้นตอนกว่าจะได้ หารูปพวก V-Cone, Ball mill ไม่ได้ครับ ใครได้ช่วยเหลือผมที แง๊ๆ เน็ตรพ. ใช้ไม่ได้ ต้องใช้ BT ต่อ แถมไม่ค่อยวิ่งอีก จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 16:54:43 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สุดยอดคับ โครงการนิบรรเจิดดีคับ เรื่อยๆ น๊า รอดุผลงาน ผมอยากให้สร้างจากสมุนไพรเยอะๆ นะคับ แล้วสารแตกตัว และกรรมวิธีรวมตัวนิเอาแบบภูมิปัญญาชาวบ้าน เลยคับ จากคุณ : โอซารัน - [ 29 ก.พ. 51 16:55:19 ]

ความคิดเห็นที่ 20 แก้ไขเมื่อ 29 ก.พ. 51 17:29:20 จากคุณ : พ่อสื่อ (G_AOD) - [ 29 ก.พ. 51 17:28:54 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 29 ก.พ. 51 17:33:40 ]

ความคิดเห็นที่ 22 โหวตครับ จากคุณ : noon (คนชอบเต่า) - [ 29 ก.พ. 51 18:31:36 ]

ความคิดเห็นที่ 23 หุหุ พี่กอล์ฟเอาของดีมาฝาก จากคุณ : Epiglottis - [ 29 ก.พ. 51 18:38:59 ]

ความคิดเห็นที่ 24 รับทราบครับ จากคุณ : 76 (KuMp) - [ 29 ก.พ. 51 20:14:39 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มาขอสูบเก็บไว้ก่อนนะครับ โหวตซะ 1 จึ้ก ค่อยย้อนมาอ่านอีกรอบ จากคุณ : สารวัตรซัดโป้ง - [ 29 ก.พ. 51 20:15:52 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ดีมากครับ เยี่ยม โหวตๆ จากคุณ : discover_darkside - [ 29 ก.พ. 51 20:42:24 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อันนี้คือ V-Cone Mixer ครับ ใช้ในการผสมยา จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 20:49:19 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อันนี้คือ ball mill ที่ใช้ในการลดอนุภาคก่อนผสม จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 20:50:32 ]

ความคิดเห็นที่ 29 รอๆๆๆ จากคุณ : นู๋ชื่อมะขิ่น - [ 29 ก.พ. 51 20:51:58 ]

ความคิดเห็นที่ 30 หลังจากที่ผสมแล้ว เราแบ่งกระบวนการได้เป็น 2 ทางครับ คือ Wet Method กับ Dry Method 1. กระบวนการแบบแห้ง หรือ Dry Method ซึ่งวิธีนี้จะเป็นกระบวนการที่ใช้การตอกโดยตรงหลังจากที่ลดขนาดอนุภาคและผสมเรียบร้อยแล้ว เหมาะสำหรับสารที่โดนความร้อนและชื้นไม่ได้ เนื่องจากกระบวนการแบบเปียกจะต้องมีความชื้นและยังต้องผ่านความร้อนด้วย วิธีแบบแห้งนี้ อาจจะตอกตรงก็ได้ เรียกว่า Direct Compress หรือตอกเป็นชิ้นเล็กๆ ก่อนก็ได้ แล้วจึงมาตอกซ้ำอีกที เรียกว่า Granule หรือ Slug หากเราตอกตรง ก็แค่บด ผสมสารช่วยต่างๆ แล้วก็ตอก แต่ถ้าเปลี่ยนเป็น Granule แบบแห้ง เราจะต้อง บด ผสม ตอกหรือัดเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วมาย่อยให้เป็นแกรนูล  หลังจากนั้นจึงมาผสมสารช่วยอื่นๆ แล้วค่อยมาตอก เมื่อมองตรงนี้แล้ว จะเห็นว่าวิธีที่ต่างกัน ต้องอาศัยคุณสมบัติของสารที่ต่างกันด้วย สำหรับวิธีตอกตรงก็เหมาะกับตัวยาที่ไหลได้ง่าย ตอกได้ง่าย มีการกระจายตัวดี ในขณะที่วิธีแกรนูลแบบแห้งนั้น จะเหมาะกับสารที่ต้องการเลี่ยงความร้อนหรือความชื้น แต่มีคุณสมบัติไม่ดีพอที่จะตอกแบบตรง ยาที่ใช้วิธีนี้ก็เช่นยาปฏิชีวนะ (Antibiotics), Aspirin หรือ วิตามิน แต่ข้อเสียของวิธีตอกตรงนั้นก็มีอยู่ตรงที่ว่าการตอกตรงนับเป็นวิธีใหม่ สารช่วยที่ใช้ในกระบวนการจึงมีราคาสูงกว่าแบบอื่นๆ และความชื้นที่แปรผัน ทำให้ควบคุมคุณภาพตั้งแต่การผลิตไปจนถึงการใช้งานได้ยากกว่า รวมทั้งแต่งสีแต่งกลิ่นลำบากด้วย ดังนั้นจะเห็นได้ว่ากระบวนการผลิต เราคำนึงถึงการเกิดปฏิกิริยาเคมีในกระบวนการค่อนข้างมาก จึงต้องควบคุมปัจจัยต่างๆ รวมถึงวิธีผลิตเพื่อไม่ให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางเคมีขึ้น แก้ไขเมื่อ 29 ก.พ. 51 21:17:40 จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 21:08:49 ]

ความคิดเห็นที่ 31 2. วิธีแบบเปียก หรือ Wet วิธีแบบเปียกเป็นวิธีดั้งเดิม ในการทำยาเม็ด เพราะไม่ต้องการสารช่วยที่พิเศษอะไร โดยหลังจากที่เราบด และผสมสารเข้าด้วยกันแล้ว เราก็จะเติมสารละลายที่ละลายตัวยึดเกาะ (binding agent) ลงไปแล้วผสมจนเข้ากัน ก่อนจะนำไปแร่ง ***การแร่งคือการนำสารไปผ่านตะแกรงที่เรียกว่าแร่ง เพื่อให้สารที่ต้องการเปลี่ยนรูปจากของแข็งก้อนๆ ไปเป็นตัวหนอนเล็กๆ ที่เรียกว่าแกรนูล (Granule) ก่อนจะไปตอก*** หลังจากแร่งได้ขนาดที่ต้องการแล้ว จึงนำไปอบแห้ง หลังจากนั้น ยังต้องมาผ่านแร่งอีกครั้งหนึ่ง แล้วเติมสารช่วยหล่อลื่นและแตกกระจายตัวก่อนแล้วจึงไปตอกให้เป็นเม็ด มองตรงนี้ จะเห็นได้ว่าการใช้วิธีแบบเปียก จะทำให้เราได้แกรนูลเล็กๆ ซึ่งแต่ละแกรนูล จะมีคุณสมบัติเหมือนๆ กัน  ซึ่งการกระจายของอนุภาคตรงนี้ จะมีความสม่ำเสมอกว่าแบบตอกตรง และลดปัญหาที่จะเกิดขึ้นจากการกระจายที่ไม่สม่ำเสมอได้ แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 51 14:47:27 จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 21:25:51 ]

ความคิดเห็นที่ 32 มาเก็บข้อมูลด้วยคนครับ...ข้อมูลแน่น เหมาะสมที่จะนำมาเพิ่มรอยหยักในหัว ขอบคุณมากครับ... จากคุณ : @Server ! maN@ - [ 29 ก.พ. 51 21:32:18 ]

ความคิดเห็นที่ 33 หลังจากที่ได้แกรนูลแล้ว เราก็เอาไปตอกครับ ในกระบวนการตอกนี้ ก็ใช้เครื่องตอก  ก็มีหลายแบบครับ รูปที่แสดงข้างล่างนี่เรียกว่า Single Punch Tablet Machine เครื่องตอกชนิดสากเดี่ยว ซึ่งตอกได้ทีละเม็ด ทำงานโดนใช้มอเตอร์ไปดึงล้อ ที่ต่ออยู่กับตัวสาก (punches) ที่ต้องมี -es ก็เพราะว่าสากมีสองตัวครับ บนกับล่าง โดยมีเบ้า (Die) เป็นกรอบที่จะตอก จังหวะการทำงานของเครื่องก็คือ 1. เมื่อสากบนยกขั้น จะมีตัวที่เรียกว่า Feed shoe มาประกบกับเบ้า เพื่อเตรียมเติม granule ลงในช่อง 2. สากบนเริ่มเลื่อนลง สากล่างก็จะเลื่อนลงด้วยทำให้ยาไหลลงไปในเบ้า 3. Feed shoe เลื่อนออก พร้อมๆ กับสากบนกดลงมาในเบ้า 4. สากบนจะกดเต็มที่ เม็ดยาจะถูกตอกจนแน่น 5. สากบนเลื่อนขึ้น พร้อมๆ กับสากล่างยกขึ้น เม็ดยาจะถูกดันออกมาจากเบ้า 6. Feed Shoe จะทำหน้าที่ "เตะ" ยาที่ตอกแล้ว พร้อมกับเข้ามาเตรียมเติม Granule อีกครั้ง แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 51 14:48:35 จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 21:35:14 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ลืมรูป แห่ะๆ --' เครื่องตอกแบบนี้มีราคาไม่แพง หาซื้อได้ง่าย ความเร็วในการตอกก็ตามรอบมอเตอร์ สามารถตอกได้หลักร้อยเม็ดต่อนาที ถ้าเม็ดยาไม่ใหญ่นัก จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 21:36:29 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อีกแบบหนึ่งคือเครื่องตอกแบบ Rotary ครับ Rotary ก็ต้องหมายถึงการใช้การหมุนเข้ามาตอก วิธีนี้ทำให้สามารถตอกยาได้ปริมาณมาก ถึงมากๆ ในเวลาอันสั้น พวกนี้เราใช้ในอุตสาหกรรมยาขนาดใหญ่ครับ จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 21:42:08 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เครื่องตอกแบบ Rotary มีหลักการทำงานคล้ายๆ กับเครื่องตอกแบบสากเดี่ยวครับ เพียงแต่ว่าในทางอุตสาหกรรม เราจะเสียเวลาทีละเม็ดไม่ได้ จึงต้องตอกแบบหมุนเวียนไปเรื่อยๆ หลักการของการตอกแบบ Rotary จากภาพ คือด้านซ้ายจะมีที่เติมคล้ายๆ Feed Shoe แต่ว่าจะอยู่กับที่ครับ ส่วนที่หมุนคือตัวเบ้า ซึ่งจะหมุนออกไปเรื่อยๆ เพื่อให้ตัวสากมากด สากก็เวียนไปเรื่อยๆ พร้อมๆ กับตัวเบ้า ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี 5555 ใครที่ทำงานในสายอุตสาหกรรมก็คงนึกภาพออกเนอะ จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 21:46:09 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เอาหละครับ วันนี้จบกระบวนการผลิตยาเม็ดไว้เพียงเท่านี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะมาต่อเรื่องกระบวนการวิเคราะห์ยาเม็ด ตรงนี้ก็สำคัญไม่แพ้การผลิต เพราะว่าถ้าผลิตมาแล้วไม่วิเคราะห์เราก็ไม่รู้ว่ายาออกฤทธิ์ได้มากน้อยเพียงไร พักก่อนครับ ^^ จากคุณ : Epinephrine - [ 29 ก.พ. 51 21:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เยี่ยมมากค่ะ จากคุณ : Komi (komi_to) - [ 29 ก.พ. 51 22:03:17 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อ่านจบเดี๋ยวไม่ใช่มิจฉาชีพเอาไปผลิตยาบ้าล่ะแย่เลยนะนาย ฮ่าๆ ล้อเล่นนนน ตอนนี้ขอยาเลิฟได้ไหม จะลงแดงตายแล้ววว อ่อกกกก จากคุณ : GottaBeMary - [ 29 ก.พ. 51 22:14:43 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ความรู้แน่นปึ้ก จากคุณ : อาจจะแก่ - [ 29 ก.พ. 51 22:38:07 ]

ความคิดเห็นที่ 41 #31 แก้ไขด้วยครับ 2. วิธีแบบเปียก หรือ Wed Method ต้องอธิบายก่อนว่าการทำตัวหนอน เหมือนการทำแป้งผสมหนืดๆผ่านตะแกรงเล็กๆ มันจะออกมาเป็นเส้นๆ ไม่ได้ออกมาเป็นเม็ดเล็กๆเลย พออบแห้งปุ๊บ มันจะออกเป็นก้อนๆเส้นๆแข็งๆ ตรงนี้พอเอามาแร่งอีก มันจะออกมาเป็นเม็ดเล็กๆ Tylenol กับ Paracetamol องค์การต่างกันตรงแหล่งที่มาของสารเคมีอีกเรื่องหนึ่งครับ ซึ่งตรงนี้ก็สำคัญ ที่ทำให้ต่างกันชัดเจน จากคุณ : Wizard. - [ 29 ก.พ. 51 23:27:12 ]

ความคิดเห็นที่ 42 จากคห12 ยามีแป้งเยอะแป้งน้อย ไม่เป็นความจริงครับ จากคห8 1. สารช่วยเกาะตัว (Binding Agents) ในการตอกยานั้น เราไม่สามารถตอกได้ตรงๆ โดยไม่มีสารช่วยเกาะตัว ลองนึกถึงชอล์คนะครับ ตอกตรงๆ ก็ทำให้เกิดความกร่อนสูง ยาก็จะร่อนๆ ออกมา ไม่ดีครับไม่ดี ดังนั้นเราเลยต้องมีสารช่วยในการเกาะตัว เพื่อที่ตอกมาจะได้เป็นเม็ดสวยงาม ซึ่งสารกลุ่มนี้มีหลายอย่างครับ ตั้งแต่แป้งธรรมดา(????????) ไปจนถึงโพลีเมอร์แพงๆ 2. สารช่วยแตกตัว (Disintegrating Agents) จากปัญหาของสารช่วยเกาะตัวที่เกิดขึ้น ทำให้เราต้องมีสารช่วยแตกตัว เพื่อให้เม็ดยาแตกตัวได้ดี หลังจากที่ลงไปในน้ำย่อย Disintegrants เหล่านี้ ก็เหมือนกับสารช่วยเกาะตัวครับ มีตั้งแต่แป้ง(????????)จนถึงโพลีเมอร์แพงๆ จากคุณ : จาก - [ 1 มี.ค. 51 00:19:56 A:58.64.102.198 X: TicketID:159709 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ว่าแล้วว่าต้องมีคำถามนี้ คำว่าแป้งเยอะกินแล้วไม่หาย ที่คนชอบพูดกันนั้น หมายความว่า ใช้แป้งผสมแทนตัวยาครับ แป้งที่เป็นสารช่วยในตำรับยาเม็ดนั้น ไม่ได้ใช้แทนตัวยา และใช้ในปริมาณนิดเดียวแค่นั้น จากคุณ : Epinephrine - [ 1 มี.ค. 51 00:42:22 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณสำหรับความรู้ค่ะ จากคุณ : ศรีธนา - [ 1 มี.ค. 51 04:00:11 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เรียนในวิชาชื่อว่าอะไรอ่ะครับ อยากรู้ แล้วคุณ Epinephrine เป็นศูนย์ฝึกงานศูนย์ไหนครับ จากคุณ : Jackcozy - [ 1 มี.ค. 51 19:08:25 ]

ความคิดเห็นที่ 46 #43 ที่ผมเข้าใจก็คือ ถ้าบอกว่า paracetamol 500 mg ยาแป้งเยอะ หรือยาแป้งน้อย ยังไง 1 เม็ด ก็ต้องมี paracetamol 500 mg เท่ากัน อย่างนี้ใช่หรือเปล่าครับ? แบบนี้ แป้งมาก แป้งน้อย ก็ไม่ใช่ สาระสำคัญ - อย่างนั้น เข้าใจถูกหรือเปล่าครับ? จากคุณ : อยู่คนเดียวเปล่าเปลี่ยวใจ - [ 2 มี.ค. 51 07:35:30 ]

ความคิดเห็นที่ 47 มาให้กำลังใจ จขกท. ครับ เลคเชอร์  เภสัชอุตสาหกรรม ชุดนี้ คงเป็นประโยชน์กับเพื่อนๆ ในนี้เยอะครับ อ่านกระทู้ที่แล้ว   มีคนเข้าใจผิดๆ เรื่องยาเยอะนะครับ จากคุณ : พุธสมพล - [ 2 มี.ค. 51 10:26:20 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ต่อเลยครับๆ จากคุณ : maxibon - [ 2 มี.ค. 51 10:38:10 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ตามมารอดูอีกที จากคุณ : ละอ่อนเฒ่า (ละอ่อนชายแดน) - [ 2 มี.ค. 51 11:53:04 ]

ความคิดเห็นที่ 50 อ่านอยู่นะคะ ^^ จากคุณ : ผุ๋งผิ๋ง - [ 2 มี.ค. 51 12:46:43 ]

ความคิดเห็นที่ 51 โหวต... จากคุณ : Zew - [ 2 มี.ค. 51 13:08:10 ]

ความคิดเห็นที่ 52 #46 ใช่ครับ ไม่ว่าแป้งจะเยอะ จะน้อย ตัว Paracetamol ก็จะ 500 mg อยู่ดี แต่เม็ดจะใหญ่ จะเล็ก จะกลม จะรี จะสี หรือจะขาว ก็แล้วแต่สูตรว่าใส่อะไรไป จากคุณ : Wizard. - [ 2 มี.ค. 51 14:01:11 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เข้ามาลงชื่อครับ กระทู้ดีๆแบบนี้น่าติดตาม จากคุณ : หมูกระเทียม+ไข่ดาว - [ 2 มี.ค. 51 14:34:09 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ขอบคุณมากค่ะ ได้ความรู้มากเลยค่ะ เพราะรู้สึกเหมือนว่า ยาแพงถึงจะเป็นยาดีอยู่เรื่อยเลย คราวนี้รู้ความจริงซะที จากคุณ : tawtar (tawkanchana) - [ 2 มี.ค. 51 15:27:46 ]

ความคิดเห็นที่ 55 กระทู้นี้เอาไว้ให้เด็กเภสัชที่กะลังจะสอบใบประกอบ เอาไว้อ่านทวน เรื่องการผลิตได้เลยนะเนี่ย หนับหนุนๆ จากคุณ : Rskiz - [ 2 มี.ค. 51 15:34:01 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เข้ามาลงชื่อครับ จากคุณ : yo one - [ 2 มี.ค. 51 19:22:56 ]

ความคิดเห็นที่ 57 แวะมาให้กำลังใจครับ จากคุณ : V--Bank--V - [ 2 มี.ค. 51 21:57:15 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ไปเค้าค่ายเภสัชมาอะค่ะ ได้ดูเครื่องตอกยาแบบสากเดี่ยวด้วย ตอกโอวัลตินผง อร่อยดีค่ะ จากคุณ : PG_Remind - [ 2 มี.ค. 51 22:18:53 ]

ความคิดเห็นที่ 59 พอดีติดธุระนิดนึงครับ พรุ่งนี้เย็นมาต่อ ว่าแต่รูปข้างบนเหมือนม. ผมเลยอ่ะ --' หวังว่าคงไม่ใช่นะ 55555 จากคุณ : Epinephrine - [ 2 มี.ค. 51 22:27:57 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เพิ่งรู้ว่าคนมีงานทำมันว่างขนาดนี้นะเนี้ย จากคุณ : เด็กกรุง - [ 3 มี.ค. 51 08:44:40 ]

ความคิดเห็นที่ 61 คห. 45   เรียนในวิชา pharmaceutical technology จากคุณ : numsainoi - [ 3 มี.ค. 51 08:52:42 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ^ ^ ใช้ชื่อวิชาเหมือนม.ผมเลย จะสอบใบประกอบวิชาชีพเภสัชฯ อยู่แล้ว อ๊ากกกกก.... ขอตัวไปอ่านหนังสือต่อ ขอหลบหน้าชาวพันทิปสักอาทิตย์กว่าๆนะครับ -_-" จากคุณ : Cryptomnesia - [ 3 มี.ค. 51 09:27:58 ]

ความคิดเห็นที่ 63 กระทู้สาระ มาอีกแล้วววว โหวต เข้าคลังกระทู้ครับ หุๆ จากคุณ : vn, man - [ 3 มี.ค. 51 10:34:47 ]

ความคิดเห็นที่ 64 อารมณ์ไหนเนี๊ยะ...ว่างจัดหาเพื่อนเที่ยวไม่ได้แน่เลย... ดี ๆ... จากคุณ : จิ้งจอกสาวฝึกหัด - [ 3 มี.ค. 51 10:50:25 ]

ความคิดเห็นที่ 65 พวกผลิตยาเสพติดนี่ใช้กระบวนการเดียวกันกับการผลิตยาทั่วไปไหมครับ กระบวนการน่าจะคล้ายๆกัน จากคุณ : Tanoshii - [ 3 มี.ค. 51 10:58:08 ]

ความคิดเห็นที่ 66 มาลงชื่อก่อนเลยเดี๋ยวค่อยอ่าน ^^ จากคุณ : tus_sks - [ 3 มี.ค. 51 14:20:10 ]

ความคิดเห็นที่ 67 มาต่อครับ ---------------------------------------- การผลิตยานั้น เราอ้างอิงตามหนังสือที่เรียกว่า pharmacopoeia หรือเภสัชตำรับ ที่นิยมใช้กันคือ British Pharmacopoeia (BP) และ US Pharmacopoeia/National Formulary (USP/NF) อันนี้คือ BP ครับ จากคุณ : Epinephrine - [ 3 มี.ค. 51 18:28:29 ]

ความคิดเห็นที่ 68 นอกจาก BP, USP/NF แล้ว อีกสองเล่มที่เราจะใช้กันคือ Thai Pharmacopoeia (TP) และ Japanese Pharmacopoeia (JP) ครับ ข้างล่างนี่คือ USP/NF จากคุณ : Epinephrine - [ 3 มี.ค. 51 18:30:46 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เภสัชตำรับคืออะไร เภสัชตำรับคือหนังสือที่บอกถึงการผลิตยา ตั้งแต่การตั้งสูตรตำรับ ส่วนผสมตามแบบของเภสัชตำรับแต่ละเล่ม ไปจนถึงกระบวนการวิเคราะห์ และเทคนิคการวิเคราะห์ของยาแต่ละชนิด หากคุณจะผลิตยาสักชนิดหนึ่ง อย่างแรกที่ต้องทำคือตั้งสูตรตำรับยา ให้ได้มาตรฐานโดยอิงตามเภสัชตำรับ 1 ใน 4 เล่มที่ว่ามาครับ แค่น้ำเชื่อมที่จะใช้เป็นกระสายยา ก็จะต้องมีวิธีเตรียม ที่เป็นตามเภสัชตำรับ เพื่อให้ได้น้ำเชื่อมที่มีคุณภาพ สามารถเก็บรักษาได้ยาวนาน ไม่เปลี่ยนสภาพ เช่นวิธีทำน้ำเชื่อมแบบเย็น โดยการใส่น้ำตาลไว้ แล้วปล่อยให้น้ำค่อยๆ ไหลผ่าน ซ้ำๆ จนกระทั่งละลายหมด คุณจะได้น้ำเชื่อมที่ไม่ผ่านความร้อน เป็นสารละลายกลูโคสเข้มข้นจริงๆ แต่ละเล่มก็มีวิธีทำน้ำเชื่อมต่างกันครับ เลือกใช้ตามความเหมาะสมและสะดวกได้ -------------------------------------------------- ด้านล่างนี่คือ TP ครับ จากคุณ : Epinephrine - [ 3 มี.ค. 51 18:35:06 ]

ความคิดเห็นที่ 70 สำหรับยาเม็ดนั้น ในเภสัชตำรับ จะระบุึถึงคุณสมบัติของยาเม็ดไว้ว่าเราต้องดูอะไรบ้าง ซึ่งจะไปอิงกับการทดสอบอีกครั้งครับว่าต้องทดสอบแบบไหน อย่างไร ข้างบนถามผมว่า นี่คือวิชาอะไร อย่างที่ท่านข้างบนตอบไปครับ อย่างที่ม. ผมจะเรียกว่า Pharmaceutical Technology แต่การวิเคราะห์นั้น จะเป็นงานหลักของเภสัชวิเคราะห์ คือวิชาที่ว่าด้วยการวิเคราะห์โดยใช้เครื่องมือ โดยเน้นทางเคมีและกายภาพเป็นหลัก จากคุณ : Epinephrine - [ 3 มี.ค. 51 18:43:35 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ในเภสัชตำรับจะมีการกำหนดหัวข้อหลักๆ ที่เราใช้ทดสอบคุณภาพของยาแต่ละประเภทครับ สำหรับยาเม็ดนั้น มีข้อบังคับว่า "ต้อง" ทดสอบ และอาจจะทดสอบหรือไม่ทดสอบก็ได้ เนื่องจากห่างเหินทางด้านนี้มาจริงๆ คงต้องขออภัยครับ ไม่แน่ใจว่าเภสัชตำรับเล่มไหนกำหนดอย่างไร ของพูดในมุมมองของผู้ใช้ที่อ่านแต่ใบวิเคราะห์อย่างเดียวแล้วกันครับ เวลารพ. หรือร้านยาที่ได้มาตรฐานจะเลือกซื้อยา เราจะดูกันที่การวิเคราะห์ครับ ซึ่งหัวข้อหลักๆ มีดังนี้ 1. Identification Test 2. %Label Amount 3. Uniformity of Content 4. Uniformity of Weight 5. Disintetration Time 6. Dissolution Time 7. Hardness 8. Friability 9. Stability & Shelf-Life 10. %Related Substance 11. Bioavailability & Bioequivalent แก้ไขเมื่อ 03 มี.ค. 51 19:06:04 จากคุณ : Epinephrine - [ 3 มี.ค. 51 18:57:44 ]

ความคิดเห็นที่ 72 1. Identification Test เป็นการดูลักษณะภายนอกของเม็ดยา ว่าได้ตามที่ตั้งไว้หรือไม่ เช่น บอกว่าเป็นยาเม็ดสีขาว ก็ต้องขาว จะมามีเหลืองๆ เขียวๆ ไม่ได้ 2. %Label Amount คือจำนวนสารเคมีที่เป็นตัวยาสำคัญครับ ตรงนี้คือจุดสำคัญที่สุดจุดหนึ่งของกระบวนการผลิตยา เพราะการกำหนดปริมาณที่ยอมให้แปรผันได้นั้น มีการกำหนดไว้ตามปริมาณตัวยาสำคัญครับ ทำให้การทดสอบตรงนี้สำคัญมาก เพราะถ้ายาตกมาตรฐานไปนิดหน่อย ก็โดนแค่ยาไม่ได้มาตรฐาน แค่โดนปรับครับ แต่ถ้าตกมาตรฐานไปมากๆ ก็อาจจะโดนปิดโรงงาน เภสัชกรที่ดูแลอาจโดนยึดใบประกอบวิชาชีพได้ รายละเอียดเดี๋ยวจะเพิ่มเติมภายหลัง จากคุณ : Epinephrine - [ 3 มี.ค. 51 19:05:09 ]

ความคิดเห็นที่ 73 มาให้กำลังใจอ้วนสุด สู้ๆนะอ้วน ปล.ว่างล่ะสิแก พิมพ์ซะยาวเลยนะ หึๆ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ (ลูกเป็ดขี้เกียจ) - [ 3 มี.ค. 51 22:38:44 ]

ความคิดเห็นที่ 74 อ่านแล้วนึกถึงตอนเรียน  ^.^ ปล. จริงๆอ้วน งานยุ่งมาก ยังสงสัยอยู่ว่าเอาเวลาที่ใหนพิมพ์ มีแอบโพสต์ตอนประชุมด้วย จากคุณ : ถั่วงอกดุ๊กดิ๊ก - [ 3 มี.ค. 51 23:44:56 ]

ความคิดเห็นที่ 75 มาสูบความรู้ครับ หัวบานเลย ขอบคุณครับ จากคุณ : Jammer - [ 4 มี.ค. 51 09:01:07 ]

ความคิดเห็นที่ 76 3. Uniformity of content หรือเรียกอีกอย่างว่า Uniformity of dosage unit ดูการกระจายของสารสำคัญในแต่ละเม็ดครับ ว่ามีความสม่ำเสมอ (Uniformity) เพียงใดครับ แต่ละชุดที่ตรวจต้องได้ค่าใกล้เคียงกับ %Label Amount หรือค่าเฉลี่ยมากที่สุดครับ หลักการตรวจสอบก็คือการสุ่มตัวอย่างยามา ซึ่งในเภสัชตำรับนั้น จะมีการกำหนดจำนวนเม็ดไว้ที่ 10 เม็ดครับ แต่จะมีการสุ่มก่อนที่จะหยิบ 10 เม็ดมาทดสอบ 4. Uniformity of weight หรือ Weight Variation ดูการกระจายของน้ำหนักยาในแต่ละเม็ดครับ จะไม่เหมือนกับ content ตรงที่ว่า อันนี้ดูน้ำหนักรวมทั้งเม็ดเลย เช่น Paracetamol 500 mg รวมสารช่วยแล้วหนัก 550 mg ก็ควรจะมีค่าใกล้เคียง 550 mg ทุกเม็ด หรือต่างกันน้อยที่สุด สองอันนี้เราดูถึงคุณภาพของการผลิตได้อย่างชัดเจนครับ จากคุณ : Epinephrine - [ 4 มี.ค. 51 16:31:41 ]

ความคิดเห็นที่ 77 โหวตครับ  ^^ จากคุณ : PureTruth - [ 4 มี.ค. 51 18:33:36 ]

ความคิดเห็นที่ 78 มาให้กำลังใจน้องกอล์ฟครับ เดี๋ยวนึกอะไรได้จะมาเพิ่มเติมให้ครับ แต่คงจะได้ในแง่มุมของการตลาดมากกว่า จากคุณ : อะธีลาส - [ 4 มี.ค. 51 19:59:17 ]

ความคิดเห็นที่ 79 5. Disintegration time บอกไปตั้งแต่แรกว่า สารช่วยในการผลิตยาเม็ดที่สำคัญชนิดหนึ่ง ก็คือสารช่วยแตกตัว หรือ Disintegrating Agent การแตกตัวมีประโยชน์คือทำให้พื้นที่สัมผัสกับสารคัดหลั่งในทางเดินอาหารมีมากขึ้นหลายร้อยเท่า ซึ่งจะเป็นผลในการละลายของตัวยาจากแกรนูล มาเป็นสารละลาย ยิ่งยาแตกตัวเร็ว ยิ่งละลายได้เร็ว นี่คือหลักการที่สำคัญครับ ดังนั้นราคาของเม็ดยา 1 เม็ดจะอยู่ที่การวิจัยเรื่องแตกตัวด้วยส่วนหนึ่ง รวมถึงเกรดของสารช่วยให้แตกตัวที่ใช้ สารแตกตัวที่มีคุณสมบัติ Superdisintegrant จะช่วยให้การแตกตัวเป็นไปได้เร็ซขึ้น อย่างที่ผมเคยอธิบายไว้ว่าการแตกตัวที่เร็ซขึ้นจะทำให้สารที่อยู่ในยาละลายและดูดซึมได้เร็วขึ้น สูงขึ้นอย่างรวดเร็ซ จนมีผลการรักษาได้เร็วกว่า หลักการของการวัดการแตกตัวก็คือการวางยาบนตะแกรง แล้วปรับสภาวะที่เหมาะสม เช่นอุณหภูมิ การไหลวนของน้ำ แล้วดูว่าใช้เวลานานแค่ไหนที่ยาจะไม่เหลือบนตะแกรง ข้างล่างคือส่วนประกอบของเครื่องมือในการทำ disintegration test จากคุณ : Epinephrine - [ 4 มี.ค. 51 21:08:17 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ขอบคุณคับพี่ๆ น้องๆ ทุกท่าน พี่นิก อะธีลาส มีอะไรเพิ่มเติม เชิญได้เลยครับ เพราะกว่าผมจะจบอีกยาวววววววว -__-" ----------------------------------------------------------------- 6. Dissolution time หลังจากที่ยาแตกตัวแล้ว ไม่ใช่ว่ายาจะออกฤทธิ์ได้เลยนะครับ เพราะยาที่แตกตัวออกมานั้น เป็นแค่อนุภาคที่เล็กลง ไม่ใช่สารละลาย การวัดเวลาที่ยาละลายจึงบอกถึงความสามารถในการปลดปล่อยตัวยาที่พร้อมจะถูกดูดซึมในร่างกายครับ การวัดค่าการละลายของยานั้น ต่างกับการวัดการแตกตัว เพราะการแตกตัวเรามองด้วยตาเปล่าได้ แต่การละลายนั้น เราดูไม่ได้ ขั้นตอนที่ใช้จึงยุ่งยากกว่าครับ เราวัดค่าการละลายโดยนำยาไปเข้าเครื่องทดสอบ หลังจากนั้นก็ดูดสารละลายขึ้นมาเรื่อยๆ ตามระยะเวลา จากนั้นนำสารละลายที่ได้ไปวิเคราะห์ด้วยวิธีต่างๆ ตามแต่ชนิดของยา เราก็จะทราบปริมาณของยาที่ละลายออกมาได้ในเวลาต่างๆ กัน แล้วนำมาพล็อตกราฟ ดูว่า เวลาที่ยาละลายจนหมด (กราฟเป็นเส้นตรง ขนานแกน X) ใช้เวลาเท่าใด โดยปรกติ ยิ่งเร็วยิ่งดี ยกเว้นยาที่ควบคุมการปลดปล่อย ที่ต้องการให้ค่อยๆ ละลาย ก็ควรจะควบคุมให้ได้ระดับสม่ำเสมอตั้งแต่ช่วงแรกๆ จากคุณ : Epinephrine - [ 4 มี.ค. 51 21:23:13 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ลืมรูปครับ ข้างล่างคือเครื่องมือทดสอบ Dissolution Test จากคุณ : Epinephrine - [ 4 มี.ค. 51 21:23:47 ]

ความคิดเห็นที่ 82 6. Hardness และ 7. Friability แม้ว่าการแตกตัวและการละลายจะเป็นสิ่งสำคัญ คนผลิตอาจจะไม่ใส่ใจอะไร จับเอาสารช่วยแตกตัวยัดๆ ไว้ให้มากๆ เพื่อให้แตกตัวได้เร็ว แต่ว่าก็ทำให้คุณภาพยาลดลง เพราะ..... เพราะว่ายาที่ถูกขนส่ง ย่อมต้องมีการกระแทกกัน ไม่ว่ายาด้วยกันหรือภาชนะบรรจุ ทำให้ยาเม็ดค่อยๆ ลดลงเรื่อยๆ การทดสอบความแข็งและความกร่อน จึงเป็นตัวที่ถ่วงสมดุลกับการแตกตัวและการละลาย หากยามีความแข็งและกร่อนดี ก็จะไม่ทำให้ปริมาณยาหายไป ความแข็งเราจะวัดจากแรงกดที่กระทำกับเม็ดยา ความกร่อนเราจะดูควาทนของยา ต่อการกระแทกหรือตกหล่น ข้างล่างคือเครื่องทดสอบความกร่้อน Friability Test หลักการคือเหวี่ยงเม็ดยาให้กระแทกพื้นต่อเนื่องกัน ด้วยความเร็วที่กำหนด หลังจากนั้นนายามาปัดฝุ่นออก แล้วชั่งน้ำหนักอีกครั้ง เทียบน้ำหนักก่อนและหลังถูกเหวี่ยง หากอยู่ในค่าที่เภสัชตำรับกำหนด ก็ใช้ได้ ผมจำตัวเลขไม่ได้หรอกครับ 55555 ส่วนรูปเครื่องวัดความแข็งใครหาได้แปะให้ด้วยก๊าบบบบบ จากคุณ : Epinephrine - [ 4 มี.ค. 51 21:35:24 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ลืมรูปอีกแย้ววววว แบบหนึ่งของเครื่องวัดความกร่อนครับ จากคุณ : Epinephrine - [ 4 มี.ค. 51 21:36:41 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ขอเสริมตรงนี้ครับ ตอนเรียน ผมเคยถูกอาจารย์ให้ทำ Dissolution Test ระหว่าง ยาพาราที่ทำในแล็ป (ใส่ส่วนประกอบระดับสุดยอดเต็มที่ เพราะคณะออกค่าสารเคมีให้ไม่อั้น) เทียบกับ ไทลีนอล และ พาราฯ ที่ทำในเมืองไทยอีกหลายยี่ห้อ AUC (Area Under Curve) ออกมาเท่าๆ กัน (ไม่เท่ากันเป๊ะ แต่ใกล้เคียงมาก) แปลว่าพาราฯ ทุกตำรับที่เอามาทดลอง ปลดปล่อยปริมาณยาออกมาใกล้เคียงกัน แต่มันต่างกันตรง Peak ครับ พาราทำเอง ที่ใช้วัตถุดิบระดับสุดยอด ราคาแพง ได้กราฟที่มีพีค สูงที่สุด รองลงมาคือไทลีนอล ส่วนพาราอื่นๆ เกาะกลุ่มกันอยู่ ระดับต่ำกว่า นี่อาจจะเป็นคำตอบได้ สำหรับบางคน (และสำหรับ http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X6372611/X6372611.html#26 ) จากคุณ : อะธีลาส - [ 5 มี.ค. 51 01:00:28 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ไม่ได้ว่าอะไรนะครับ แต่ตอนนั้น (เกินกว่า 10 ปีแล้ว) อันดับรั้งท้ายคือ ยาพาราฯ ของ องค์การเภสัชกรรม และที่จำได้แม่นก็คือมีบางเม็ดมันไม่ยอมแตกตัวใน 15 นาทีอ้ะ ผมก็เลิกใช้พาราฯ องค์การฯ มาตั้งแต่บัดนั้น ป.ล. ตอนนี้เพื่อนที่ทำงานอยู่ในองค์การเภสัชกรรม บอกว่าเค้าปรับปรุงใหม่แล้วย่ะ ดีขึ้นกว่าสมัยเรียนเยอะ จากคุณ : อะธีลาส - [ 5 มี.ค. 51 01:21:36 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ...เข้ามาดูดความรู้ พร้อโหวต ครับ จากคุณ : Atomos'Bao - [ 5 มี.ค. 51 06:15:03 ]

ความคิดเห็นที่ 87 มีสาระ  โหวดโลด จากคุณ : ฟินจัง - [ 5 มี.ค. 51 17:13:26 ]

ความคิดเห็นที่ 88 เรื่องพาราองค์การ จำได้แม่นเลยค่ะ (แต่ไม่ใช่รุ่นเรานะคะ ฮ่า) เป็นที่โจษจันของเหล่าอาจารย์ (ตอนทำแล็ป อาจารย์เป็นต้องเล่าเรื่องนี้ให้ฟังเสมอ อิๆ) จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 5 มี.ค. 51 21:57:34 ]

ความคิดเห็นที่ 89 จากตรงนี้ ... ป.ล. ตอนนี้เพื่อนที่ทำงานอยู่ในองค์การเภสัชกรรม บอกว่าเค้าปรับปรุงใหม่แล้วย่ะ ดีขึ้นกว่าสมัยเรียนเยอะ ... ใครก็ได้ ช่วยทดลองให้อีกทีจิว่า มัีนดีขึ้นละยางงงงง.... สงสารคนใช้ยา(ไม่แพง)ด้วยเถ๊อะ....... จากคุณ : *Cookies* - [ 6 มี.ค. 51 18:42:50 ]

ความคิดเห็นที่ 90 เยียมครับ... จากคุณ : วิญญาณเทวดา - [ 7 มี.ค. 51 11:21:48 ]

ความคิดเห็นที่ 91 สุดยอดมาก Epinephrine สู้ๆ จากคุณ : Pharmaceutic - [ 7 มี.ค. 51 12:39:32 ]

ความคิดเห็นที่ 92 มาโหวตสาระดีๆ...และเก็บเข้าคลังกระทู้  ครับ. จากคุณ : คนบ้านสามขา101ฯ. - [ 7 มี.ค. 51 14:33:37 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ตามมาอ่าน และร่วมโหวดด้วยครับ (ถึงจะอ่านไม่ค่อยจะรู้เรื่องก็เหอะ) แถมรูปปลากรอบด้วยแล้วกัน คริ คริ ป.ล. ผมชอบเป็นเม็ดสำเร็จรูปแบบนี้อ่ะครับ จากคุณ : สุกรสยาม - [ 7 มี.ค. 51 18:08:03 ]

ความคิดเห็นที่ 94 สอบใบประกอบวิชาชีพเภสัชฯเพิ่งเสร็จสิ้นวันนี้ครับ (ดีใจมาก) กลับมาอีกทีกระทู้ยาวมากกกกกกกกกเลย พี่ Epinephrine ขยันมากๆเลยนะครับ พิมพ์มาได้ขนาดนี้ :-) จากคุณ : Cryptomnesia - [ 7 มี.ค. 51 18:58:52 ]

ความคิดเห็นที่ 95 มาช่วยคุณ Epinephrine ค่ะ โดยการแปะรูป Tablet Hardness Tester วิธีการใช้ก็คือ วางเม็ดยาลงไปตรงที่เห็นเป็นช่อง ๆ น่ะค่ะ แล้วกดปุ่มทำงาน จะมีเหล็กยื่นมาบีบเม็ดยาจนแตก จากนั้น ก็อ่านค่าความแข็งของเม็ดยาที่หน้าจอแสดงผล ความแข็งของเม็ดยาจะเป็นต่าที่ใช้ควบคุมคุณภาพของยาอีก ปัจจัยนึง เพราะถ้าตอกยาเเข็งจนเกินไป ยาจะเเตกตัวช้า ทำให้ ไม่ได้ค่าการแตกตัวตามที่เภสัชตำรับกำหนดค่ะ (ยุ่งเนอะ) ดังนั้น พนักงานตอกยาต้องคอยสุ่มยาเม็ดเพื่อมาหาความแข็ง อาจ จะทุก 15 นาทีตลอดเวลาที่เครื่องตอกยาทำน เพื่อควบคุมคุณภาพเม็ดยาค่ะ จากคุณ : chibimaru - [ 7 มี.ค. 51 22:53:19 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ส่วนอันนี้เป็นรูป เครื่องหาความแข็งเม็ดยาเช่นกัน รูปร่างเหมือนเข็มฉีดยา วิธีใช้ก็ เอาเม็ดยาวางไว้ที่ด้านหัวเเหลมๆ ค่ะ แล้ว หมุนก้านยาวๆที่เป็นเกลียว หมุนๆๆๆๆๆ จนกว่าเม็ดยา จะเเตก (เครื่องตัวนี้ตลกดี เพราะบางครั้งเม็ดยาแตก กระเด็นเข้าหน้าคนทดสอบเลยที่เดียว) จากนั้นก็อ่าน ค่าแรงกดที่ทำให้เม็ดยาแตก เป็นเข็มบอกค่าความแข็ง ทางด้านข้างค่ะ เครื่องนี้เคยใช้ตอนเรียนหนังสือค่ะ คาดว่าโรงงานยา คงไม่ใช้กันแล้วค่ะ คงใช้เครื่องมือทดสอบเหมือนด้านบน จากคุณ : chibimaru - [ 7 มี.ค. 51 23:01:15 ]

ความคิดเห็นที่ 97 555 มีคนช่วยแย้ววววว ขอบคุณคุณ chibimaru คร้าบบบบบ -------------------------------------------------------------- มาต่อๆ 9. Stability & Shelf-life เป็นการทดสอบความคงตัวของสูตรตำรับครับ เช่นการเก็บในอุณหภูมิที่สูงและต่ำสลับกัน ซึ่งเป็นภาวะเร่ง การเก็บในที่ที่มีแสง UV เพื่อให้มั่นใจว่ายาจะอยู่ได้ หลังจากทดสอบในภาวะเร่งแล้วก็ต้องมาทำการเก็บจริงครับ ในการขึ้นทะเบียนครั้งแรก ยาจะให้มีอายุได้แค่ 2 ปีครับ ถ้าหากมีผลการวิเคราะห์เพิ่มขึ้นว่าเก็บได้มากกว่า 2 ปี ก็จะต่ออายุไปได้เรื่อยๆ สูงสุดสำหรับยาเม็ดไม่เกิน 5 ปีครับ 10. %Related Substance ร้อยละของสารที่พบครับ เป็นข้อมูลอีกชนิด ที่ใช้ในการดูความคงตัวของตัวยา หากมีการเสื่อม เราก็จะพบปริมาณสารอื่นๆ ที่เป็นสารที่เสื่อมสลายออกมาได้มาก เช่นใน aspirin ก็จะมีการสลายตัวเป็น acetic acid ยิ่งมากแสดงว่าตำรับไม่คงตัว หรือมีการเก็บรักษาที่ไม่ดี จากคุณ : Epinephrine - [ 8 มี.ค. 51 13:13:48 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ิ11. Bioavailability & Bioequivalent สิ่งสุดท้ายครับ นับว่ามีความสำคัญมากๆ ต่อการเลือกใช้ยา โดยเฉพาะในยาที่ผลิตในประเทศก็คือการออกฤทธิ์ในมนุษย์ครับ Bioavailability คือสิ่งที่แสดงว่า ยา 100% นั้น จะถูกดูดซึมเข้าร่างกายได้มากเพียงใด อันนี้เป็นคุณสมบัติปรกติของตัวยาอยู่แล้วครับ ไม่ว่าจะยา original หรือยา local Bioavailability นั้น เราดูได้จากพื้นที่ใต้กราฟของการดูดซึมครับ ซึ่งเป็นปริมาณรวมที่ยาดูดซึมได้ มาเทียบกับยาทั้งหมดครับ เช่น ยา A ขนาด 100 mg ถ้ากินไปแล้วดูดซึมได้ปริมาณในกระแสเลือด รวมแล้ว 95mg แสดงว่ายาตัวนี้มี Bioavailability 0.95 ครับ Bioequivalent เป็นการเปรียบเทียบระดับยาในเลือดที่เวลาต่างๆ ของยา Original กับยาที่ผลิตในประเทศครับ เรามักจะถือว่า การที่ทำให้เทียบเท่ายาต้นแบบได้ เป็นความสำเร็จของการตั้งสูตรตำรับครับ บางครั้งเราทำได้ดีกว่าต่างชาติด้วยซ้ำ จากคุณ : Epinephrine - [ 8 มี.ค. 51 13:22:50 ]

ความคิดเห็นที่ 99 รูปด้านบนคือตัวอย่างของการวัด Bioavailability ครับ เราจะวัดในสองมิติคือ 1. ความสามารถในการดูดซึม โดยปรกติ Bioavailability จะลดลงเมื่อกินอาหารเข้าไป แต่บางตัวก็ไม่ใช่ 2. ปริมาณรวมในการดูดซึม หรือ AUC ที่ผมชอบพูโถึง และรูปด้านล่างคือตัวอย่างของ Bioequivalent ครับ โดยเทียบตำรับยาเม็ดกับยาเม็ด encapsulated จากคุณ : Epinephrine - [ 8 มี.ค. 51 13:25:08 ]

ความคิดเห็นที่ 100 เอาหละครับ สำหรับการผลิตยาเม็ดคงจบเพียงเท่านี้ เห็นไหมครับว่ากว่าจะถึงเรา กว่ายาจะได้ใช้นั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย การที่ทำยาให้ได้มาตรฐานนั้น ต้องผ่านการวางแผนมากมาย การคิดค้น ทดสอบ ถ้าถามว่า R&D ของไทยมีไว้ทำไม แน่นอนครับ แค่เราทำได้เท่ายาต้นแบบ ก็ดีมากแล้ว หลายๆ ครั้งเรายังทำได้ดีกว่าด้วยซ้ำ อย่าดูถูกยาของคนไทย (รวมทั้งอินเดียและจีนซึ่งหลังๆ พัฒนามากๆ มากกว่าไทยเยอะ) อย่าคิดว่าเรากระจอกกว่าคนอื่น อย่าปล่อยให้ตัวเองโดนคำบอกเล่าหรือความเชื่อผิดๆ มาสร้างอคติ "ร่วมใจกันยึดมั่นคุณธรรม เภสัชกรรมเพื่อปวงชน ปวงโรคามีมากหลากล้น เราเสาะเราค้นคิดยามาป้อง พร้อมฉีดกินหมดสิ้นทั้งผอง เพื่อป้องกันโรคภัยนับคณา" ขอบคุณที่ติดตาามครับ ^^ จากคุณ : Epinephrine - [ 8 มี.ค. 51 13:31:11 ]

ความคิดเห็นที่ 101 เยี่ยมยอดครับ จากคุณ : กฤตยฎีกา - [ 8 มี.ค. 51 13:47:11 ]

ความคิดเห็นที่ 102 คงต้องขอเก็บกระทู้เอาไว้อ่านอ้างอิงแล้วหล่ะค่ะ อีกไม่นานเกินรอต้องได้เอามาใช้แน่ๆ ขอบคุณมากๆค่ะ จากคุณ : ZeYaah! - [ 8 มี.ค. 51 16:15:07 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ชอบจริงๆ ขอบคุณสำหรับความรู้ดีดีค่ะ จากคุณ : Crimson Angel - [ 8 มี.ค. 51 18:28:59 ]

ความคิดเห็นที่ 104 สมัยเรียน ยาพารา GPO ก็รั้งท้ายจริงๆครับ จากคุณ : Marquez - [ 11 มี.ค. 51 03:03:53 ]

ความคิดเห็นที่ 105 แล้วคนธรรมดาอย่างผมจะมีทางรู้มั้ยครับว่ายายี่ห้อไหนดีหรือไม่ดี จากคุณ : jAMMes - [ 11 มี.ค. 51 21:38:13 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ขอเสริมเกี่ยวกับ bioavailability หน่อยนะครับ ว่าเป็นปริมาณรวมของยาที่ปรากฎในกระแสเลือดหลังจากกินยานั้นเปรียบเทียบกับการให้ยาโดยการฉีดเข้าหลอดเลือดดำซึ่งถือว่ามีการดูดซึมได้ 100% ไม่ใช่ปริมาณยาที่ถูกดูดซึม เพราะในบางกรณี ตัวยาถูกดูดซึมได้ดีมาก แต่เนื่องจากถูกทำลายในตับหรือผนังลำไส้ก่อนเข้าสู่ systemic circulation ที่เราเจาะเก็บตัวอย่างเลือดมาวิเคราะห์ ทำให้มีค่า bioavailability ลดลงครับ จากคุณ : ชราชน - [ 12 มี.ค. 51 07:19:13 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ตอบ คห .105 รายชื่อยาในท้องตลาดที่ผ่านการตรวจสอบคุณภาพจากผู้ผลิตยา หัวข้อตรวจสอบคุณภาพ อาทิ  การตรวจพิสูจน์เอกลักษณ์ยา ปริมาณตัวยาสำคัญ ความสม่ำเสมอของปริมาณตัวยา ขนาดอนุภาคยา ฯลฯ เป็นข้อมูลหนึ่งในการตัดสินใจเลือกซื้อยา จากเวบนี้เลย http://www.dmsc.moph.go.th/webroot/drug/surveillance/greenbook1.pdf จากคุณ : numsainoi - [ 13 มี.ค. 51 15:38:59 ]

ความคิดเห็นที่ 108 แก้คำผิด รายชื่อยาในท้องตลาดที่ผ่านการตรวจสอบคุณภาพจาก  กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ ของแต่ละผู้ผลิต (ยา) มีทั้งหมด  4 อัน ลิงค์มาให้แค่ 1 อัน จากคุณ : numsainoi - [ 13 มี.ค. 51 15:45:12 ]

ความคิดเห็นที่ 109 เข้ามาดูกระทู้ท่านพี่ ^ ^ จากคุณ : ยายกินลำไยน้ำลายยายไหล - [ 13 มี.ค. 51 19:38:39 ]