ความคิดเห็นที่ 1 จะช่วยได้แค่ตอนเวลาหัวหน้างานตะคอกน่ะครับ จะช่วยให่ไม่ลนได้นิดหน่อย แต่พวกรุ่นพี่บางทีก็เอาของเขามาใช้มั่วๆ สักแต่ด่า ไซโคเอามันอย่างเดียว จากคุณ : Sillything - [ 6 มี.ค. 51 22:43:25 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมว่ามันไร้สาระมากครับ ไม่ต้องมีรุ่นพี่ผมก็จบมาได้ เกรดสวยกว่าพวกมันด้วยเหอะ (หมายถึงตอน ป.ตรีนะ) มันเป็นเรื่องรุ่นพี่หาเรื่องสนุกเล่นๆ มากกว่า จากคุณ : axquest - [ 6 มี.ค. 51 22:47:42 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้ามองว่าห้องเชียร์มันไร้สาระตั้งแต่แรก  ไม่ต้องอ่าน คห.ผมก็ได้ครับ เพราะอ่านไป คุณก็ไม่เข้าใจอยู่ดี ______________________________________________________ เข้าห้องเชียร์ มันมีการว๊าก ซึ่งเป็นการกดดันเท่านั้นเอง (ตอนว๊าก ก็ไม่ได้ว๊ากไปเรื่อย บอก สอนในสิ่งที่ควรจะทำ) จริงๆแล้วการว๊ากมันก็ไม่จำเป็นครับ ถ้ามีวิธีอื่นที่ทำได้ดีกว่า ในการทำงาน ผมคิดว่ามันก็ต้องเจออะไรที่มันกดดันอยู่แล้ว แต่ที่สำคัญก็คือ ทำให้น้องมันรวมกันได้นั่นแหละ การเข้ากับคนหมู่มาก ทำงานด้วยกัน ผมว่ามันก็ส่วนช่วยนะ ไม่เรียกมา ไม่มีอะไรให้ทำ เลิกเรียนก็มุดเข้าหอ คนเกือบพัน มันคงรู้จักกันแค่ในsecทีเรียนด้วยกัน ปีหน้าผมต้องทำเชียร์และ ไม่อยากว๊ากหรอก เสียlook ที่สำคัญ เดี๋ยวน้องไม่รัก ^^ แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 51 23:01:10 จากคุณ : Sympho - [ 6 มี.ค. 51 22:55:42 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ด้วยความเคารพต่อทุกท่าน ..... ผมพบว่าไม่จริงครับ ตอนเข้ามหาลัยผมก็อยากรู้ว่ารับน้องกับห้องเชียร์มันเป็นยังไง เลยลองเข้าไปครั้งหนึ่ง พอกลับออกมาผมก็พบว่าไม่เห็นต้องเข้าเลย ไม่ยักกะมีอะไรเลย ไอ้หนักน่ะไม่หนักหรอกครับ ผมไปเขาชนไก่มา 3 รอบ หนักกว่าห้องเชียร์เยอะ พอรุ่นผมขึ้นมาเป็นรุ่นพี่ ผมก็สังเกตุเพื่อน ๆ ตัวเองทำห้องเชียร์ตลอด ทำให้ผมก็ยังยืนยันความคิดตัวเองอยู่ ที่บอกว่าไม่มีอะไร คือ ผมเห็นว่าไอเดียนี้มันไม่ได้ช่วยให้เกิดความสามัคคี ไม่ได้ช่วยให้เกิดการเอาตัวรอด หรือการรวมกลุ่มหรอกครับ หรือถ้าช่วย ก็น้อยมาก ถ้าระบบพวกนี้มาจากหลักสูตรทางทหารจริง ก็ขอบอกว่าพลเรือนที่เอามาใช้ล้มเหลวโดยสิ้นเชิงในการนำระบบมาใช้ ทหารสอนระบบหมู่ ไปกันเป็นหมู่ ถ้าหาคนผิดไม่ได้ หรือแม้แต่หาได้ ก็รับผิดชอบร่วมกัน คนนึงจะมีบัดดี้ เป็นเพื่อนตายที่ต้องสนใจทุกอย่าง การฝึกจะหนัก และจะโหด จะมีกิจกรรมที่ต้องใช้แรงใช้พลังของคนหมู่มาก ทำคนเดียวไม่ได้ ความสามัคคีจึงเกิด เพราะไม่งั้นมันจะเหนื่อยเพิ่มขึ้นถ้าไม่ช่วยกัน ผมว่าพลเรือนหลาย ๆ คนเห็นว่าระบบนี้ดี จึงนำมาใช้บ้าง แต่ผมว่าคุณคิดผิดครับ มันแตกต่างกันครับ แม้ว่าไอเดียระบบจะคล้ายกัน แต่ความต่างที่สำคัญที่สุดอยู่ที่ผู้ใช้ ในระบบทหาร ผู้บังคับบัญชาของคุณ คือคนที่สั่งเป็นสั่งตายคุณได้ และในอีกแง่ผู้บังคับบัญชาคือคนที่ต้องรับผิดชอบชีวิตคุณเต็มร้อย ลูกน้องทำผิด ผู้บังคับบัญชารับผิดชอบ ผมฟังผู้หมวดเพื่อนผมคนหนึ่งพูดว่า ทหารที่ดีต้องกลัวแม่ทัพมากกว่าข้าศึก เพราะไม่งั้นกองทัพจะพังทลายทันที แต่รุ่นพี่คือใคร? รุ่นพี่ชี้เป็นชี้ตายการเรียนของคุณได้หรือไม่? รุ่นพี่คืออะไรในระบบการศึกษาของคุณ? และที่สำคัญ รุ่นพี่รับผิดชอบต่อตัวคุณได้มากขนาดไหน? ผมเห็นแล้วก็ไม่แปลกใจ ที่หลายๆ  คนที่ผมเห็น แม้ว่าจะเข้าห้องเชียร์ทุกครั้ง แต่ก็ยังทำงานไม่เอาอ่าวหรือเข้ากับคนอื่นไม่ได้อยู่ดี เพราะระบบที่นำมาใช้มันใช้ผิดที่ตั้งแต่ต้นแล้ว แต่ผมและอีกหลาย ๆ คนที่ไมได้เข้าห้องเชียร์ ก็กลับทำงานกับคนอื่นได้ไม่เห็นมีปัญหาอะไรมาก เพราะผมก็เด็กกิจกรรม ผมก็ช่วยทำค่าย ช่วยหาทุน ช่วยจัดการงาน ผมกับอีกหลาย ๆ คนไม่ได้ผ่านห้องเชียร์ก็ทำงานสำเร็จได้ ผมว่ามันไม่มีความจำเป็นที่เราจะต้องมาตะโกนใส่กันแล้วทำหน้าเครียดเข้าหากันจึงจะสามัคคี โรงเรียนเก่าของผมไม่ยักกะมีห้องเชียร์หรืออะไรที่คล้าย ๆ กันนี้ แต่โรงเรียนเก่าของผม ใช่วิธีปลูกฝังให้คุณรักและภูมิใจในสถานบันของคุณในวันแรกที่คุณเข้ามา ผ่านกิจกรรมอื่น ๆ เช่น การเล่าประวัติ การเล่าความสำเร็จของรุ่นพี่ ละคร ฯลฯ พร้อมบอกว่าคุณคือคนที่จะทำให้สิ่งเหล่านั้นอยู่ต่อไป ผมก็เห็นว่าคนที่นั่นรักกันจะตาย ในมหาลัย ผมกลับรักมหาลัย รักเพื่อน ๆ ตอนที่ไปเที่ยวกัน ทำรายงานด้วยกัน นั่งทำโปรเจ็คในห้องเดียวกัน ตอนไปอ่านประวัติมหาลัย ตอนไปปฐมนิเทศ ฯลฯ ฉะนั้น ผมขออนุญาตสรุปเอาเองว่า ไม่เกี่ยวกันครับ ปล. อีกอย่างนึงคือ เห็นรุ่นพี่ชอบขู่ว่า ไม่เข้าห้องเชียรื จะไม่มีสังคม ไม่มีใครคบ แต่ผมก็มีเพื่อน ๆ เต็มภาค ไม่เห็นมีใครรังเกียจผมเลย เพราะการจะเข้าสังคมหรือได้รับการยอมรับ มันไม่ได้อยู่ที่การเข้าห้องเชียร์หรอกครับ มันอยู่ที่การใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นในเวลา 4 ปีมากกว่า แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 51 23:00:33 จากคุณ : Skyman (Analayo) - [ 6 มี.ค. 51 22:58:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 "แต่รุ่นพี่คือใคร? รุ่นพี่ชี้เป็นชี้ตายการเรียนของคุณได้หรือไม่? รุ่นพี่คืออะไรในระบบการศึกษาของคุณ? และที่สำคัญ รุ่นพี่รับผิดชอบต่อตัวคุณได้มากขนาดไหน?" ถึงผมจะผ่านห้องเชียร์ และจะทำเชียร์ แต่ผมก็เห็นด้วยครับ รุ่นพี่ก็คือคนที่มาก่อน เท่านั้นเอง แต่ผมก็ถือว่า เห็นอะไรมามากกว่าผม สิ่งไหนดี ก็จำไป สิ่งไหนไม่ดี ก็เก็บไว้ และ อย่าทำให้รุ่นน้องเห็นอีก พวกห้องเชียร์ปีที่แล้วก็โดนพักการเรียนไปครับ เล่นนอกกรอบ เจออาจารย์เล่นซะ ห้องเชียร์คณะผมปลอดภัยแน่ครับ มีอาจารย์คุมอยู่เบื่องบนอีกที มาดูทุกวันแหละ จากคุณ : Sympho - [ 6 มี.ค. 51 23:10:36 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผมคิดว่าการมานั่งให้รุ่นพี่ตะคอกๆๆๆมันไม่ได้ช่วยเปลี่ยนนิสัย ทัศนคติ หรืออะไรหลายๆอย่างขึ้นมาครับ ความอดทน ความรับผิดชอบ ลักษณะนิสัย การเข้ากับคนหมู่มาก มันเป็นสมบัติเฉพาะของตัวคน อยู่ดีๆจะให้มาเปลี่ยนไปเลยในเวลาสั้นๆผมคิดว่าคงยาก จากคุณ : Omkoy - [ 6 มี.ค. 51 23:13:26 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แค่เข้ามาก่อนปีเดียว มีประสบการณ์ชีวิตมากมายขนาดถือสิทธิ์มาด่า มาตะคอกมาพูดว่าต่อไปในอนาคตเวลาทำงานมันยิ่งกว่านี้เลยหรอ ทั้งที่ตัวเองก็เพอ่งจะปีสองแท้ๆ ยังไม่จบเลยด้วยซ้ำ เข้ามาก่อนปีเดียวมีอำนาจมากมายขนาดนี้เลยหรอ จากคุณ : บลูดานูป - [ 6 มี.ค. 51 23:14:25 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่จริง ไม่เกี่ยวเลย  จาก ปสก คนที่ไม่ชอบรับน้อง ไม่เข้าซ้อมเชียร์ ไม่ไปรับน้อง แต่ เรา ทำงานได้ดี คนนึง  มีเพื่อนๆที่สนิทกันจากมหาลัย มากมาย เพราะสังคมการทำงาน ไม่มีใครมาตะคอกใคร ถ้ามีคนมาตะคอกคุณ ถือว่าเป็นเหตุการณ์ผิดปรกติ และคนตะคอกคุณ อาจจะต้องรับผิดชอบสิ่งนั้น ( เป็นการฮาเรสเม้น อย่างนึงนะ ตะคอกคนซี้ซั้ว ไม่ได้หรอก) ความรุนแรง ก้าวร้าว ไม่ช่วยให้ประสบการณ์ชีวิตใดๆ  มันเป็นเหตุการณ์ผิดปรกติ ของสังคมการทำงานนะ ถ้าจะมีมาแหกปากตะโกน ตวาด ตะคอก  หรือลงโทษบ้าๆบอๆ หรือ ขู่คุณถ้าเพื่อนคุณมาสาย แต่คุณต้องรับผิดชอบ  ไอ้บร้าเอ้ย ที่ทำงานที่ไหนมีแบบนี้วะ  บอกกรูหน่อยเถอะเว้ย (ฝากประโยคนี้ไปให้พวกรุ่นพี่คุณด้วย ฮาๆๆ )   สังคมการทำงาน การเก็บอารมณ์เป็นสิ่งดี ถ้ามีคนมาแหกปากใส่คุณอย่างไม่มีเหตุผล  คุณสามารถร้องเรียนเอาผิดได้  การทำงานต่อให้เกลียดขี้หน้ากันแค่ไหน เค้าก็ไม่มีใครมาแหกปาก ด่ากัน หรอกน่า   ถ้าคุณคิดว่าจะจบไปทำงานประเภทเสี่ยงเข้าช่วยตัวประกันในอัฟกานิสถาน หรือ ไปทำงานเป็นคนคุมประพฤติที่ภาคใต้  หรือจะไปสมัครเป็นทหารรับจ้างในอิรัก  อันนั้นการรับน้องอาจจะสำคัญก็ได้ ในการทำงานในออฟฟิศปรกติ  คงไม่มีคนให้คุณอมข้าวและส่งต่อให้เพื่อนร่วมงาน หรือสก็อตจั้ม 100 ครั้ง ถ้า Service ลูกค้าไม่ดี ดังนั้น การรับน้องห้องเชียร์ มันไม่เกี่ยวกับการทำงานใดๆ  เพื่อนที่ไปรับน้อง กับไม่ไปรับน้อง ก็เห็นสนิทกันดีพอเรียนไปเรื่อยๆ จนจบ กว่าจะถึงตอนนั้น พวกคุณก็โตพอที่จะรู้ว่า การรับน้องมันไร้สาระจะตายไป ปล  การที่รุ่นพี่จัดรับน้อง จริงๆแล้วเกิดจาก "ความสนุก" เป็นหลัก ไม่ได้ต้องการขัดเกลาอะไรพวกคุณหรอก  ตอนเราปี 1 เราไม่ไปรับน้อง ไม่เข้าซ้อมเชียร์ แต่พอ ปี 2 ปี 3 เราก็ไปดูพวกคุณโดนรับ ไป ตจว ไปรับพวกคุณเล่นๆ  เปลี่ยนบรรยากาศ ไปเที่ยวต่างจังหวัดเล่นๆ  หาที่เที่ยวเล่นกับเพื่อนๆ แค่นั้นแหล่ะ   แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 51 23:29:45 แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 51 23:26:50 แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 51 23:23:03 จากคุณ : ซามาร่า-ไม่เคยหลับ - [ 6 มี.ค. 51 23:21:34 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุยกันไม่รู้เรื่องหรอกครับ เพราะแค่มหา'ลัยเดียวกัน คนละคณะกัน การรับน้องก็ต่างกันแล้ว จากคุณ : ไม่มีสมาชิกชื่อนี้ - [ 6 มี.ค. 51 23:37:36 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ในมุมมองของคนเคยเป็นผู้จัดกิจกรรมนี้  ทั้งระดับคณะ  และมหาวิทยาลัย  แล้วก็กิจกรรมอื่นๆ  ตามแต่พวกองค์การ/สโมสรนักศึกษามันจะเรียกตัวไปใช้งาน ผมมองว่า  กิจกรรมนี้ ไม่เลวทั้งหมด - ไม่ดีทั้งหมด ใครจะออกความเห็น  ให้ลองพิจารณาเองก่อน อย่าอ่านแต่หนังสือพิมพ์หลับหูหลับตาเชื่อ  แล้วก็เหมารวม + ผสมโรงด่า ครับ  มันไม่เกิดอะไรขึ้นมานอกจากสะใจเท่านั้น   (เท่าที่สัมผัสดูตามเวบบอร์ด  มีคนจำพวกนี้จำนวนไม่น้อยเลย..ส่วนใหญ่ก็..นะ) เคยได้ยินมั้ยครับ  ข่าวร้ายเขียนฟรี  ข่าวดีเสียตังค์ จริงๆ  เรื่องการว้ากนี่  สมัยนี้คงต้องห้ามแล้วครับ  มันไม่มีประโยชน์แล้ว  เด็กยุคใหม่รู้ทัีนหมดแล้วแหล่ะ  จะทำทำไม? ตัวเป้าหมายจริงๆของกิจกรรมรับน้อง  คือการละลายพฤติกรรมของนักศึกษาใหม่  ไอ้พวกการว้าก  อมข้าว  กลิ้ง  ที่มันเป็นข่าวไม่ได้เรื่องน่ะ   มันกระพี้ทั้งนั้นครับ  ไม่ใช่แก่น   มันเป็นการกดดันให้เกิดการละลายพฤติกรรมมากกว่าครับ(ซึ่งวิธีอื่นมีตั้งอีกเยอะ) ส่วนข่าวไม่ดีที่เกิดขึ้น  มันเกิดจากความไม่ได้เรื่องของรุ่นพี่ที่จัดครับ  แยกแยะให้ดีี (เพราะไม่รู้จะจัดกิจกรรมให้ดีได้ยังไง  จะพูดดีๆ  เดี๋ยวเด็กมันไม่เชื่อแล้วจะแป้ก  ก็เลยว้ากแมร่งเลย) ผมยังมองเห็นความจำเป็นของแก่น   -  เรื่องของการละลายพฤติกรรม   - เรื่องของการใจเย็นมากขึ้นในการรับข้อมูลจากผู้ที่มีประสบการณ์มากกว่า (ที่หลายคนเรียกว่าอาวุโสแต่ประเด็นมันไม่ใช่ที่พี่สั่งอะไรน้องต้องเชื่อทั้งหมด) - เรื่องของการฝึกระเบียบวินัย  และการสามัคคีของคนในกลุ่มหรือรุ่นเดียวกัน แต่ไม่เห็นความจำเป็นของกิจกรรมอะไรบ้าๆที่มันเกินเลยครับ กิจกรรมพวกนี้แปลงร่างเป็นกิจกรรมที่สร้างสรรค์ได้อีกเยอะครับ แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 51 23:51:03 แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 51 23:49:16 จากคุณ : ไม่งงครับ ไม่งง - [ 6 มี.ค. 51 23:43:53 ]

ความคิดเห็นที่ 11 รับน้องมหหาลัย กบับคณะของผมไม่โหดนะ ที่ดูจริงจังมากก็คือ "ทำรับน้องกลุ่ม"นี่ล่ะโหดสุดๆ ต้องเตรียมงานมาเสนอ มีการตรวจงานจากรุ่นพี่ อะไรที่จะไปทำกับน้องต้องเสนอให้ผ่านก่อน ทำไปทำไม หวังอะไรจากกิจกรรมนี้ ถ้าพลาดขึ้นมาแล้วจะทำยังไง มีแผนสำรองมั้ย คือมันก็เหมือนเอาโปรเจกไปเสนอเจ้านายจริงๆเลยล่ะ กว่าจะมีการรับน้องจริงๆเตรียมกันเป็นเดือนๆ สรุปเท่าที่เห็น พวกทำงานกลุ่มเผชิญกับภาวะการทำงานได้ดีกว่า เทียบกับพวกไม่ทำงาน เห็นไปทำงานที่ไหนก็บ่นๆๆๆ อันนั้นการทำงานกลุ่ม(เป็นกลุ่มย่อยๆในคณะอีกที) ส่วนการทำงานคณะ เท่าที่ประสบมา คนที่ทำงานคณะ จะจัดระเบียบความคิดและการทำงานได้ดีกว่า กล้าตัดสินใจมากกว่า และเสียสละต่อส่วนรวมมากกว่า (เพราะคนส่วนใหญ่กะมางานเพราะว่ามันสนุก แต่ไม่เคยสนใจจะมาทำให้งานมันเกิดขึ้นมา) สรุปว่าเท่าที่เจอมา การทำกิจกรรมในมหาลัย ช่วยให้เรามีระบบคิด และการตัดสินใจที่ดีขึ้นครับ - คงไม่ได้ตอบอะไรเกี่ยวกับกระทู้เท่าไหร่ เพราะที่นี่ไม่มีว้าก   ห้องเชียร์น่ะมี แต่สอนร้องเพลงจริงๆ ไม่บังคับด้วย มาก็มาไม่มาก็ไม่ว่า จากคุณ : ขอบฟ้าบูรพา - [ 6 มี.ค. 51 23:57:57 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ผมว่ามันค่อนข้างจะไร้สาระนะครับ เลยอยากบอกว่า ถ้าคุณสามารถทำใจยอมทำตามเรื่องไร้สาระอย่างนี้ได้แสดงว่าคุณก้อมีน้ำอดน้ำทนระดับนึงแล้วละครับ ^^ จากคุณ : มอนตะทาโร่ - [ 7 มี.ค. 51 00:04:52 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เห็นด้วยกะคห. 10 "ไม่เลวทั้งหมด ไม่ดีทั้งหมด" จากคุณ : ปฏิจจสมุปบาท (ปฏิจจสมุปบาท) - [ 7 มี.ค. 51 00:07:28 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ต่างที่ ต่างถิ่น ต่างวิธี ต่างจุดมุ่งหมาย ต่างทัศนคติ จากคุณ : วทก.องอาจ (DaPIMp) - [ 7 มี.ค. 51 01:23:43 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ผมเคยเป็นทั้งคนว้าก และถูกว้าก ผมว่ามันเป็นความโง่เลยนะ คือคนว้ากมันก็โง่ที่ตอนนั้นคิดว่ามันได้ผล ส่วนคนโดนว้ากนี่ยิ่งโง่ใหญ่ ไปยอมมันทำไม [วะ ?] การว้ากทำให้อดทนต่อความกดดันเมื่อจบไปแล้วทำงาน ผมว่ามันจะมีนัยสำคัญก็ต่อเมื่อไอ้คนว้ากมันเคยจบ เคยทำงานแล้ว ถ้าในเมื่อไอ้คนว้ากมันยังไม่เคยจบ ไม่เคยทำงานแล้วมันรู้ได้ไง [วะ?] ว่าจะช่วยได้ ผ่านไปสามปี ไอ้คนว้าก มันเรียนปี 5 สุดท้ายจบพร้อมรุ่นน้องปี 1 เจริญ - - จากคุณ : cookiecompany - [ 7 มี.ค. 51 01:46:49 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ถ้าทำมาตรฐานรับน้องให้เป็นแบบเดียวกันได้ แล้วค่อยเอามาคุยกัน น่าจะดีกว่านะ ซึ่งคิดว่า เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน... จากคุณ : balahala - [ 7 มี.ค. 51 01:47:04 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ผมขอเถียงนะ....ห้องเชียร์เป็นจุดอะไรให้ผมหลายอย่างนะ ทำให้ผมได้เพื่อน สร้างสปิริตให้กับตัวเอง หลายๆอย่างพี่ๆทำให้ดูงี่เง่า แต่นั่นก็ทำให้ผมคิดได้นะว่า เออ มันแย่หวะ ไม่ควรทำแบบนี้กับเพื่อน brabrabra เรื่องทำงานมีผลนะครับ....เวลาผมทำงานอะไรก็ตาม(ผมเพิ่งปีสามนะครับ) ผมเอาข้อคิดอะไรมาใช้ได้เยอะแยะ ถึงแม้ว่าห้องเชียร์วิทยาฯจะอ่อน ไม่เข้มงวด แต่ผมก็ได้เพื่อนนะ ผมเห็นห้องเชียร์วิศวะ ก็โอเคนะครับ...จากที่เพื่อนเล่าๆมา แต่อย่างห้องเชียร์อย่างคณะ สาวเปรี้ยวเนี่ย ไม่ไหว.... มันแล้วแต่สต๊าฟจริงๆ เจอพี่ดี ก็ดีไป เจอพี่เ_ย ก็ ซวยไป จากคุณ : arata_arty - [ 7 มี.ค. 51 02:21:10 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ผมว่ากิจกรรมนั้นจะดีไม่ดีขึ้นอยู่กับผู้จัดนะครับ ถ้าผู้จัด(รุ่นพี่)มีวุฒิภาวะพอ และรู้ตัวเองว่าจะทำสิ่งนั้นไปทำไม ผมว่ากิจกรรมนั้นได้ผลดีแน่ แต่ถ้ารุ่นพี่ขาดวุฒิภาวะและทำกิจกรรมเพียงเพราะเขาทำตามๆกันมา ใส่ความสะใจส่วนตัวลงไปแย่นะครับ โดนส่วนตัวแล้วผมไม่ชอบนะการที่จะมีคนมาทำให้ตัวเองแลดูมีอำนาจมาสั่งคนอื่นเนี่ย บางคนมันน่าขำมากกว่าน่ากลัว บางคนทำตัวติงต๊องแต่มาว๊ากนี่สุดฮาเลย และที่ผมรับไม่ได้ที่สุดก็คือ พี่ปี 2 มาด่ารุ่นน้องเรื่องเสื้อผ้าบอกว่าระเบียบมีไว้ดีแล้วทำไมไม่ทำตาม ทั้งที่ตัวเองก็แต่งผิดระเบียบเขาด่าได้แบบไม่อายปากจริงๆ (ผมไม่ได้แต่งผิดนะเห็นเพื่อนโดนด่าแล้วมันจั๊กจี้หัวใจ) เรื่องที่ว่าฝึกความอดทนและให้รู้จักความสามาคคี มันมีกิจกรรมอื่นอีกเยอะครับที่ได้ผลดีกว่า ลองหาดูให้น้องทำบ้างนะครับ พี่ๆ(ผู้ยิ่งใหญ่)ทั้งหลาย จากคุณ : oocokeoo (omaizo) - [ 7 มี.ค. 51 02:49:27 ]

ความคิดเห็นที่ 19 จากประสบการณ์ตอนมีห้องเชียร์ เข้าไปจริงๆ แค่ 3 ครั้งค่ะ(เปิด-ก่อนปิด-ปิด) เหตุผลที่ไม่เข้าเพราะบ้านไกล ถึงแม้จะเข้าแค่ 3 ครั้ง แต่ดิฉันว่ามันมีประโยชน์ค่ะ ทุกๆ คนมาจากต่างที่กัน แต่เมื่อมาอยู่ด้วยกันแล้ว ก็น่าจะมีการปรับเปลี่ยนความคิดของตัวเอง ให้ไปในทิศทางเดียวกัน กับคนรอบข้าง ห้องเชียร์นี่แหละเหมาะแล้วค่ะ ในการเป็นสื่อกลาง คณะอื่น มหาวิทยาลัยอื่นดิฉันไม่รู้นะคะ แต่ที่นี่เราเน้นเรื่องความสามัคคีค่ะ(เพราะคนเยอะ) รุ่นพี่ก็ไม่ใช่ว่าจะแหกปากด่าอย่างเดียว แต่เค้าจะคอย"สอน"ค่ะ พูดกันดีๆ ไม่มีการบังคับ มีปัญหาอะไรคุยกันได้ นี่แหละค่ะที่ทำให้ดิฉันรักห้องเชียร์ แก้ไขเมื่อ 07 มี.ค. 51 23:59:26 จากคุณ : jumponnet - [ 7 มี.ค. 51 05:10:31 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เอาที่ผมเคยผ่านมานะครับ ผมมองว่าเหมือนกิจกรรม Ice breaking ธรรมดาๆครับ ไม่เห็นประโยชน์อะไรมากกว่านั้น ส่วนขอ้ที่เป็นโทษก็ไม่เห็นจะมีอะไร สนุกดีครับ ทำตัวให้สนุกไปกับมัน จริงๆแล้วการทำตัวให้สนุกกับทุกๆอย่าง เป็นเคล็ดลับที่ทำให้การดำรงชีวิตง่ายขึ้นเยอะครับ แต่ก็ขอชื่นชมคนที่ทำเชียร์นะครับว่า เก่ง ใช้ทรัพยากรที่มีอยู่น้อยนิด ให้ได้ปริมาณงานออกมามากมาย แต่ในเรื่องของคุณภาพ (วัดจากจุดประสงค์) ยังไม่ได้เรื่องครับ จากคุณ : สิบเอกกองหนุน - [ 7 มี.ค. 51 06:36:21 A:125.27.77.41 X: TicketID:136335 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มันก็อ้างได้สารพัดแหละครับ แต่ในภาคปฎิบัติจริงๆ คนเรามีความอดทนที่มีขีดจำกัด โซตัสมันใช้ได้ตอนอยู่มหาวิทยาลัยเท่านั้นอะครับ พอจบออกมามีเงินก็นับว่าเป็นน้อง มีทองก็นับว่าเป็นพี่ จากคุณ : นายสาระแน - [ 7 มี.ค. 51 07:31:51 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ขี้เกียจพูดแล้ว พูดมาหลายปีจนเบื่อ(ถ้าใครยังจำได้)การว๊ากประชุมเชียร์เป็นแค่เครื่องมือในการละลายพฤติกรรมแบบหนึ่งเท่านั้น ที่มีผลดีต่อการหลอมรวมกลุ่มที่ ego สูงๆ และมีความแข็งกระด้างอย่างมาก ซึ่งใครจะนำมาใช้แล้วได้ผลดีแค่ไหนก็ขึ้นกับความตั้งใจและละเอียดรอบคอบในการวางแผน แต่พูดถึงเรื่องการทำงาน แน่นอนว่าไม่มีใครด่าคุณด้วยคำหยาบแรงๆหรอก ถ้าใครทำงาน officeทั่วไปก็ยินดีด้วย คงไม่ค่อยได้เจอแรงกดดันแบบแปลกๆ แต่ในสังคมการทำงาน นแบบโรงงาน แรงกดดันที่คุณเจอ ระหว่างที่ซุปเปอร์ไวเซอร์จากไลน์การผลิตเก๋าประสบการณ์หลายคน ยืนประจันหน้าคุณ แล้วพูดถามคุณด้วยคำสุภาพ ในสิ่งที่คุณอาจจะทำพลาดหรือไม่แน่ใจ แรงกดดันมันมากชนิดว่าทำให้ผู้ชายตัวโตๆขาสั่นได้เลยทีเดียว (ผมถึงกับแอบน้ำตาเล็ดทีหลังตอนเจอครั้งแรก ทั้งๆที่ผมตัวใหญ่กว่าเขามากแท้ๆี) แีรงกดดันที่มากกว่าันักเลงมาไถเงินคุณ แรงกดดันที่อาจส่งผลถึงอนาคตคุณ แรงกดดันที่มีมูลค่านับล้านบาท(มูลค่าการผลิตที่งานของคุณอาจส่งผลกกระทบ)เค้าไม่ได้ด่าคุณ เค้าไม่ได้ใช้อารมณ์ แต่เค้ากดดันเพื่อให้คุณรู้ว่า การทำงานของคุณต้องไม่มีคำว่าพลาด เพราะถ้าพลาดแล้วจะมีผลกระทบหลายอย่าง โดยเฉพาะกับโรงงานใหญ่ๆ อาจหมายถึงเงินหลายล้านบาทเลยทีเดียว เค้่าต้องใช้การกดดันเพื่อควบคุมลูกน้อง และต่อรองกับแผนกอื่นๆ(เช่นผม)เพื่อให้งานเดินต่อไปได้โดยสะดุดน้อยที่สุด เพราะถ้าเค้าใจอ่อนแล้วเกิดพลาดเสียหายขึ้นมา เค้าก็จะโดนเล่นงานจากผู้บริหารเช่นกัน นี่ยังไม่นับถึงการประชุึมกับระดับผู้บริหารที่ขีดเส้นตายการทำงานของคุณอีก ความกดดันนี้จะอีกแบบ แม้จะไม่ขาสั่น แต่ก็ทำให้คุณเครียดจนลงกระเพาะได้ง่ายๆ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เขาซีเรียสและกดดันคุณเฉพาะเวลาทำงานเท่านั้น นอกเวลาก็เฮฮากันได้หมด กินเหล้าด้วยกันได้หมดเช่นกัน แต่คนที่ทนไม่ได้แต่แรก ส่วนใหญ่ก็มักจะลาออกหนีงานโรงงานไปหมด(เคยเห็นมาแล้ว ลาออกหลังจากโดนยิงคำถามหนักๆใน meeting) แต่ถ้าคุณคิดว่าชาตินี้จะไม่ทำงานโรงงานหรืองานที่กดดันมากๆ ก็คงไม่เป็นไร การว๊ากเป็นเรื่องเด็กๆเลยจริงๆ เมื่อเทียบกับการทำงานจริง ส่วนใครจะคิดว่ามันจำเป็นหรือไม่ที่ต้องซ้อมๆก่อน ก็แล้วแต่จะคิดครับ จากคุณ : ....4จุด - [ 7 มี.ค. 51 08:13:31 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ผมเรียน มสธ. เลยไม่เคยเจอ โชคดีหรือเปล่าเนี่ย :) จากคุณ : AW Milan - [ 7 มี.ค. 51 08:29:58 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สำหรับเรานะ รู้สึกดีอยู่อ่ย่างนะ เพราะทำให้นั่งหัตมาต(เขียนไม่ถูกอ่ะ)เป็น เพราะในชีวิตนั่งหัตมาต ไม่เป็น เป็นแต่นั่งพับเพียบ วันแรกๆนะ เหงื่อท่วมตัวเหมือนจะเป็นลมเลย อิอิ จากคุณ : yingyingjung (yingyingjung) - [ 7 มี.ค. 51 08:38:34 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เคยรู้บ้างไหมว่า การฝึกที่จะเป็นพี่เชียร์หรือพี่ว๊ากนั้นสาหัสเพียงไหน? ตอนที่เป็นเฟรชชี่ใหม่ๆ โดนว๊าก โดนเชียร์ เบื่อไม่อยากเข้า แต่พอได้เป็นพี่ว๊าก ก็รู้ว่ากว่าที่จะฝึกเป็นพี่ว๊ากได้สักหนึ่งคนมันยากเพียงไหน ที่คุณเห็นเขาว๊ากๆกันน่ะ ผ่านการโดนด่า หรือฝึก +ฮา ต้องอาศัยความสามารถในการแสดงเยอะพอสมควร ต้องไม่ทำให้น้องรู้ได้ว่า บทพูดทุกบทมี script ของมัน ไม่ได้ดุด่าเอง(คณะผมนะ) เด็กที่ไม่ใช่เด็กกิจกรรมไม่รู้หรอกฮะ ป.ล. ได้ฝึกโยคะ โดยการนั่งเก้าอี้อากาศประจำ -_-:" ถือว่าเป็นการออกกำลังกาย แก้ไขเมื่อ 07 มี.ค. 51 08:53:05 จากคุณ : เราหล่อมาก - [ 7 มี.ค. 51 08:52:16 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ตอบเจ้าของกระทู้ --> จริงครับ โดนเจ้านายด่า หนักกว่าเยอะ ใครเคยไปอบรม workshop อะไรมาบ้างคงจะเคยเจอ เทคนิคการละลายพฤติกรรมมาบ้าง การรับน้อง เป็นการละลายพฤติกรรมอย่างหนึ่ง เด็กปีหนึ่งจากหลายโรงเรียนมาอยู่รวมกัน ทำอย่างไรจะ blend เข้าหากันได้ จากคุณ : CT06516 - [ 7 มี.ค. 51 08:56:00 ]

ความคิดเห็นที่ 27 การเข้ารับน้องและห้องเชียร์สามารถช่วยเราในเรื่องความอดทนและการเข้าสังคมการทำงานในอนาคตได้จริงรึเปล่าครับ -->ไม่จริงครับ คือเห็นในกระทู้หน่วยรบพิเศษบอกมีรับน้องแบบนั้นบางมหาลัย ไม่ทราบว่าพอจบออกไปแล้วจริง ๆ การรับน้องช่วยให้เรามีความอดทนมากขึ้นจริงรึเปล่าครับ --> ไม่จริงครับ แล้วก็เคยเห็นพี่หลาย ๆ คนบอกว่า การทำงานนั้นหนักมาก ๆ การเข้ารับน้องและผ่านไปได้ย่อมจะทำให้เราสามารถเข้าทำงานได้อย่างราบรื่น ไม่ทราบว่าการรับน้องและห้องเชียร์สามารถช่วยให้เราทำงานได้ดีจริงมั้ยครับ --> ยิ่งไม่จริงเลยครับ พี่ๆหลายคนที่บอกน่ะ ก็ยังแค่ปี 2 ปี 3 ไม่เคยทำงานจริงๆหรอก ทำเป็นรู้ดีมาสอน เหตุผลที่ยกมาทั้งหมด แหลทั้งนั้นครับ แต่อย่าเผลอไปถามนะครับว่าได้อะไร เขาจะตอบว่า เข้าไปเดี๋ยวก็รู้เอง, มันมีอะไรมากกว่าที่น้องคิด บลาๆๆ จากคุณ : jippi - [ 7 มี.ค. 51 09:01:44 ]

ความคิดเห็นที่ 28 คณะอื่นไม่ทราบ แต่คณะที่ผมเรียน ยกเลิกเรื่องนี้ไปในไปรุ่นผมเอง เพราะปี 1 และปี 2 พร้อมใจกันเดินออกจากห้องทั้งหมด ( ปี 3 4  เป็น staff ) ปี 2 ขอไว้แล้วว่า สนับสนุน เห็นด้วย การเชียร์เป็นเรื่องดี ได้ทำความรู้จักกัน สร้างความสัมพันธ์ระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้อง แต่....อย่า...ว้าก เพราะมันไร้ประโยชน์ staff โอเค แต่ ... พอน้องร้องผิดครั้งที่สอง ออกงิ้วขึ้นมาทันที   ลุกขึ้นโหวกเหวก โวยวาย  ชี้มือชี้ไม้ เดินเข้าไปตะโกนใส่หน้า  จนน้องร้องไห้ พวกผมทำตามที่ตกลงกันไว้ คือ เดินออกทั้งหมด ละคร ( ห่วยๆ ) จบลงโดยไม่ต้องสั่งคัท ผม เพื่อน รุ่นน้องถัดมาอีกหลายสิบรุ่นไม่ได้ผ่านห้องเชียร์ ก็ทำงานกันได้ครับ บางคนเป็นรองคณบดี กำลัีงจะเป็นคณบดีแล้วด้วยซ้ำ จากคุณ : 447 - [ 7 มี.ค. 51 09:07:04 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ไร้สาระสุดๆน่าจะเอาเวลาไปทำกิจกรรมดีๆแบบ ทำความสะอาดคณะหรืออะไรทำนองนี้มากกว่า ผมไม่เคยเข้าก็มีเพื่อนปกติ จากคุณ : Jump.Jr - [ 7 มี.ค. 51 09:13:27 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ระบบนี้มันเพี๊ยนไปเพราะความแค้นและเก็บกดของรุ่นพี่ที่เคยโดนกระทำมาก่อน เพราะเช่นนี้ จุดประสงค์หลักของระบบ sotus จึงเปลี่ยนไป กลายเป็นว๊ากเอามัน ถ้าทำให้เหมาะสมพอเหมาะพอควรมันจะดีกว่านี้เยอะ แต่นี่ . . . แม้แต่รุ่นพี่ยังเอาความแค้นมาระบายกับรุ่นน้อง มันเลยไม่น่านับถือ มันเป็นระบบที่ได้แนวคิดมาจากการฝึกทหาร แต่พลเรือนต้องเอาแค่แนวคิด และแก่นแท้มาปรับเปลี่ยนเพื่อใช้อบรมรุ่นน้อง เพราะนักศึกษาไม่ได้ไปรบกับใคร สรุปว่า เพราะรุ่นพี่ยังไม่มีวุฒิภาวะมากพอที่จะใช้ระบบนี้อบรมรุ่นน้อง ไม่เข้าใจหลักของ sotus ดีพอ และเอาความแค้น และความสนุกมาระบาย รุ่นน้องเลยงง ว่าตกลงพวก กรู มานั่งให้มันทรมานทำไม?? จากคุณ : เลิกเหอะ หาวิธีใหม่ได้แล้ว (A49 GTR34) - [ 7 มี.ค. 51 10:00:12 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ความกดดัน แบบที่ คคหที่ 22 พูดถึง มันคือความกดดันในการทำงานธรรมดา ที่ใครๆก็เจอ ไม่ได้ต้องไปฝึกฝนด้วยการโดนว้าก หรือ โดนเอาไปทรมานร่างกายใดๆ ความกดดันจากการทำงาน การทำงานไม่ให้พลาด ขึ้นอยู่กับประสบการณ์การทำงานและวุฒิภาวะ ซึ่งต้องใช้เวลาและประสบการณ์ทำงาน "ในสังคมทำงาน" เท่านั้น ต่อให้คุณโดนรับ ทั้งเทอม ไปกิจกรรมทุกครั้ง แต่คุณก็คือ เด็ก อยู่ดี  รุ่นพี่ ของคุณ ปี 2 3 4 ก็คือ เด็ก  นั่นเอง จบออกมาทำงาน คุณก็คือไอ้เด็กจบใหม่  ต่อให้เป็นเทพว้ากเกอร์  แต่คุณคือไอ้หนูจบใหม่ ในที่ทำงาน ต้องเรียนรู้ใหม่หมด   พริวิลเลจ ที่คุณโดนทรมานจนครบเทอม หรือ พริวิลเลจ ที่คุณเจ๋งเป็นว้ากเกอร์ เอาไปใช้ทำอะไรไม่ได้เลย  เพราะสังคมการทำงาน ต่างกันมากๆ   แต่ถ้าติดนิสัย ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ชอบแหกปากมาด้วย อันนี้สิแย่หน่อยนะ   จริงๆ มันก็คือ กิจกรรม ที่เด็ก ปี 2 3 จัด เพราะกลัวเด็ก ปี 4 ด่า  แค่นั้นเองแหล่ะ มันคือกิจกรรมเด็กๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับการทำงานใดๆเลยแม้แต่น้อย แต่เด็กๆ มักจะหลอกกันเอง และ เด็ก ก็มักจะเชื่อเด็ก เสียด้วย แก้ไขเมื่อ 07 มี.ค. 51 10:05:45 แก้ไขเมื่อ 07 มี.ค. 51 10:03:01 จากคุณ : ซามาร่า-ไม่เคยหลับ - [ 7 มี.ค. 51 10:01:38 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ไม่ได้ช่วยหรอก ผมก็คิดเหมือนกันว่ามันไร้สาระ และไม่เป็นรูปธรรม เหมือนกีฬาสี ที่บอกว่า สปิริตอะไรพวกนี้นี่แหล่ะ จริง ๆ มันไม่ได้ช่วยอะไรหรอก ถึงเวลาบ้านใครบ้านมันเอาตัวรอดกันทั้งนั้น นี่คือโลกแห่งความเป็นจริง แต่เราก็ไม่ควรจะทิ้งไปเลย แต่เลี่ยง ๆ ให้ดูดีจะดีกว่า เช่น เอาคนพวกนี้มาใช้ประโยชน์ บางครั้งผมสังเกตแม่ผม ไปนั่งเล่นแชร์ ไปสโมสร สังคม บางทีมีเหล้ายา ปลาปิ้ง บางทีไปช่วยงานคนงานอิสลาม ซึ่งจริง ๆ แล้วไม่ได้จำเป็นเลย แต่ก็เพิ่งมารู้ว่า เขาต้องการคอนเน็คชั่น เปิดลูกค้ามาเลเซีย แต่ใจจริงแกไม่ ชอบเลย แต่ก็เล่นละครไปงั้น ๆ ให้มีพวก บางครั้งสว. หรือสส. แกก็ไม่ชอบ แต่แกก็ต้องเล่นกับเขาด้วย เช่น แชร์ถูก ๆ งานบ้า ๆ บอ ๆ เพราะเราได้ ประโยชน์ ผมก็เคยคิดเรื่องทรงเจ้า เข้าผี ไหว้ศาลต่าง ๆ ว่า ไม่เกี่ยวกับการทำงานก็ คิดว่า เราทำงานดีก็พอ แต่เอาเข้าจริง คนไทยเขาถือมาก เรื่องจตุคาม เรื่อง สี เรื่องรับน้อง ถามว่าใจเรารู้ไหมว่า ไร้สาระ เราก็รู้ แต่ก็ต้องแกล้งเล่นกับมันซะหน่อย จุดมุ่งหมายเพื่อให้เราดูติดดิน เป็นชาวบ้าน ๆ เหมือนเดิม (ไม่งั้นภาพลักษณ์ จะดูเป็นนักเรียนนอก ดร. หรืออะไรก็ตาม มันก็ดูไม่ดี สำหรับบางคนที่ชอบ หาประเด็นมาเล่น แต่ก็อย่าไปเล่นกับมันมาก) ถ้าคิดในแง่ดีก็คิดว่า เอารุ่นพี่มาควบคุมรุ่นน้อง แล้วเราไปซ้อนรุ่นพี่อีกที ศาล หรือพระต่าง ๆ ถ้าเราเคารพ แล้วคนอื่นเขาก็มองเป็นพวกก่อน ส่วนจะ จัดการกับมันทีหลังยังไงก็ได้ สังคมไทยมีความอนุรักษ์นิยม ชอบรวมกลุ่ม(เพื่อประโยชน์ชั่วคราวโดย เฉพาะนักการเมืองธุรกิจแต่ไม่ยั่งยืนและไม่แน่จริงเหมือนญี่ปุ่น เกาหลีที่ รวมกันจริง ได้ประโยชน์จริง พัฒนาได้จริง) เพราะฉะนั้นก็ยังมีความจำเป็นอยู่ที่ต้องเล่น แต่ถามว่า ถ้าจะไปจัดการมันที หลัง หรือควบคุมรุ่นพี่โดยวิธีอื่นก็ใช่ว่าจะไม่มี เช่น การใช้อาจารย์ คอนเน็ค ชั่นกับรองคณบดีหรือผู้ใหญ่อื่น ๆ ไปดูอีกที สังเกตได้ว่า บริษัทหลาย ๆ แห่งเมืองไทยยังมีเรื่องคอนเน็คชั่นกันอยู่ หลาย ๆ ครั้งที่เราเห็น ๆ กันก็หลายครั้ง เช่น สองคน อีกคนหนึ่งทำข้อสอบ ได้มากกว่า ตอบคำถามได้ทุกข้อ บุคลิกดีกว่า แต่อีกคนหนึ่งได้ไปทั้ง ๆ ที่ ธรรมดามาก ๆ แต่จบที่เดียวกัน รู้จักกันมาก่อน ทั้ง ๆ ที่ตำแหน่งนั้นต้องอา- ศัยความสามารถบางอย่าง บางครั้งคนเราก็จำเป็นต้องทำเรื่องไร้สาระบ้าง ถ้าอยากจะได้พวก อยาก ชนะ บางทีก็ต้องแพ้ ต้องแกล้งโง่ก็ต้องทำเรื่องไร้สาระบ้าง มันก็จำเป็น สังเกตว่า เซลแมนบ้างคนต้องมานั่งดูบอล ดูต้นไม้ เล่นกอล์ฟทั้ง ๆ ที่ไม่มี ความจำเป็นเลย แต่เพื่อความก้าวหน้าก็ต้องทำ แต่ก็ต้องมีเป้าหมายที่แน่นอนว่า เราจะทำเพื่ออะไร ไม่ใช่ไปโง่วิดพื้นฟรีเปล่า ๆ จากคุณ : ฟ้าลั่น - [ 7 มี.ค. 51 10:20:31 A:58.181.152.146 X: TicketID:091427 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ป.ล. ตำแหน่งใหญ่ ๆ ไม่ควรทำแบบนี้ด้วย เพราะคนมีความแตกต่างกันโดยเฉพาะผู้หญิง นักวิชาการ หรือคนเรียนสูง มีคอนเน็คชั่นดี (เช่นลูกรมต.) จะไม่มาทำแบบนี้หรอก ยิ่งคุณไปทำแบบนี้ ภาพลักษณ์ของคุณจะดูตกต่ำลงไป วิธีการคบคน พึ่งพาอาศัยคน สั่งงานคน ลงโทษคน จะไปทำแบบเดียวกัน ไม่ได้ วิธีการแบบนี้ พนักงานระดับล่าง ๆ เขาก็ใช้กันได้ แต่ลองให้คนระดับบน ๆ ไปทำ เขาไม่ทำหรอก ยิ่งทำแบบนี้ ยิ่งสร้างศัตรูแบบมองไม่เห็น แถมการศึกษา สื่อทีวีก็มากขึ้น ทุกวัน คุณทำแบบนี้ ยิ่งดูตกต่ำมากขึ้นในสายตาภายนอกอีกต่างหาก สังเกตอาจารย์ตำแหน่งระดับสูง ๆ เขาไม่ไปเล่นด้วยเพราะอะไร จากคุณ : ฟ้าลั่น - [ 7 มี.ค. 51 10:23:25 A:58.181.152.146 X: TicketID:091427 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ความคิดเห็นที่ 28  นั่นก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่เค้าทำมันขึ้นมาไง คุณจะได้รู้จักรวมตัวรวมกลุ่มกัน จากคุณ : สหายสายธาร - [ 7 มี.ค. 51 10:46:18 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ผมเห็นด้วยกับการรับน้อง แต่ไม่สนับสนุนความรุนแรง เพราะเป็นการละลายพฤติกรรมอย่างหนึ่งและให้รุ่นพี่รู้จักรุ่นน้องมากขึ้น (การใช้ความรุนแรงจะไม่ได้อะไรเลยนอกจากความหวาดหลัวและเสียความน่าเชื่อถือครับ) ส่วนห้องเชียร์นี่คิดว่าน่าจะมาจากระบบSOTUS ซึ่งจุดประสงค์หลัก คือให้รุ่นน้องให้ความเคารพรุ่นพี่และรักสถาบัน มีความสามัคคีในกลุ่ม และรู้วัฒนธรรมองค์กรและปรับตัวได้ แต่จะเห็นได้ว่าในปัจจุบันมันกลายเป็นระบบแก้แค้นหรือเอาคืนของรุ่นพี่บางคณะแทน และผมก็ไม่เห็นด้วยกับการว้ากเอามันในแบบนี้ด้วย (ผมคิดว่ามันเหมือนห้องสอนร้องเพลงคณะมากกว่า และเป็นกิจกรรมที่ทุกคนควรจะทำได้ เพราะมันถือเป็นวัฒนธรรมองค์กรอย่างหนึ่งเช่นกัน) ปล. ผมยังสนับสนุนให้มีทั้ง 2 กิจกรรมนะครับ เพราะบางคณะหรือวิชาชีพยังต้องการรักษาวัฒนธรรมองค์กรให้มีอยู่ ปล. ตอนปีหนึ่งผมก็ว่ามันไม่มีประโยชน์ แต่เมื่อเข้าไปอยู่ในสังคมวิชาชีพแล้วมันถือเป็นเรื่องสำคัญอย่างหนึ่งที่เดียว (ถึงจะไม่มีลงโทษ แต่ก็ไม่มีคนสอนหรือชี้แนะเช่นกัน) ปล. คุณเป็นคนสอน จะสอนคนที่เชื่อและเคารพคุณ หรือจะสอนคนที่ไม่เชื่อและไม่เคารพคุณล่ะครับ (บางคนอาจจะบอกว่า เราเรียนเองได้ไม่ต้องให้ใครมาสอน แต่บางอย่างถ้าไม่เคยลงมือมันก็ไม่รู้หรอกครับว่ามันมีปัญหายังไง และงานบ้างอย่างมันไม่มีคำว่า"ลองทำ"นะครับ) จากคุณ : Toukung - [ 7 มี.ค. 51 10:53:51 ]

ความคิดเห็นที่ 36 #31 ใช่ครับ ถ้าทำงานไปสักพักมันก็ต้องเรียนรู้มาเองได้ แต่ไอ้ครั้งแรกที่เจอนี่แหละ วัดความอดทนเริ่มต้นของแต่ละคนกันเลย คนทำกิจกรรมบ่อยๆที่ผมเคยเห็น เขาควบคุมอารมณ์และจัดการความเครียดเบื้องต้น ได้ดีกว่าคนที่ไม่เคยทำกิจกรรมอะไรเลย(เรียนอย่างเดียวล้วนๆเพื่อนไม่มี)ผมเห็นคนที่โดนกดดันในการทำงานไม่กี่ครั้งก็ทนไม่ไหว  ลาออกไปเสียแล้ว หมดโอกาสเรียนรู้และสร้างภูมิคุ้มกันจากสังคมทำงานจริงไปเสียอีก แน่นอนว่าคงเหมารวมไม่ได้ทั้งหมดว่าคนที่ผ่านว๊ากจะทำครั้งแรกได้ดีกว่าคนที่ไม่ผ่านว๊ากมาหรือไม่ เพราะมีปัจจัยอีกหลายอย่างที่มีส่วน(การจัดการอารมณ์ส่วนตัว) แต่ประเด็นที่ผมจะพูดก็คือ แรงกดดันในการทำงานมีจริงๆ และรุนแรงกว่าของเล่นๆอย่างการว๊ากมาก ใครที่บอกว่าไปทำงานจริงไม่เห็นเจอโดนรุมไซโค ก็นับว่าดีใจด้วย ที่ได้งานที่ไร้แรงกดดัน ที่หาได้ยากในการภาวะการแข่งขันของตลาดในปัจจุบัน เท่านั้นล่ะครับ ส่วนเป้าหมายหลักของการประชุมเชียร์ ผมคิดว่าไม่ใช่ฝึกความอดทนในการทำงานหรอก เพราะมันอ่อนกว่ามากและอีกไกลกว่าจะเจอ แต่ทว่าเน้นเรื่องการหลอมละลายพฤติกรรม ส่วนที่ต้องใช้การกดดันรุึนแรง ก็เพราะ ego ของคนบางคณะมันสูง(จะว่าเถื่อนก็ใช่) จะใช้กิจกรรมร้องเพลงเต้นรำเพื่อละลายพฤติกรรมแทนแบบเด็กมัธยม มันก็คงยาก หรือถ้าคิดว่าไม่จำเป็นต้องละลายพฤติกรรม มาแค่เรียนอย่างเดียวก็พอ ก็คงเลิกพูดกันแล้ว เพราะคุณคงไม่เห็นความสำัคัญของการทำกิจกรรมในระดับอุดมศึกษาเช่นกัน(แข่งกีฬา/ชมรม/ค่าย ฯลฯ) จากคุณ : ....4จุด - [ 7 มี.ค. 51 11:05:56 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คณะผม ปีหน้า การว๊ากคงลดลง หรือไม่มีเลย แต่จะเพิ่มกิจกรรมอื่นๆ ที่ทำให้ปี1 มีSOTUS แยกให้ออกนะครับ ความหมายของ SOTUS แต่ละตัว กับการกระทำของรุ่นพี่เลวๆ SOTUS ความหมายมันดีครับ อาจารย์บอกเองเลยว่า ยังไงก็ต้องมีSOTUS จากคุณ : Sympho - [ 7 มี.ค. 51 11:24:52 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ผมว่ามันเหมือนเอาสะใจพี่นะ แต่มันก็ช่วยเรื่องเด็กที่มาจากหลายๆที่ได้รู้จักกันเร็วขึ้นนิดหน่อย แค่นั้นแหละ ที่เหลือก็เต็มไปด้วยคำถามในหัวที่ว่า "ทำไมต้องโหดขนาดนี้วะ" ว้ากแล้ว ต้องอธิบายด้วยครับ ว่ามีจุดประสงค์อะไร ในระดับปริญญาตรีคงโตพอแล้ว ที่จะพูดกันดีๆ เข้าใจในสิทธิส่วนบุคคลที่ทุกคนพึงมี จากคุณ : christ church - [ 7 มี.ค. 51 11:40:46 ]

ความคิดเห็นที่ 39 #34   อย่างที่ผมบอกไงครับ สนับสนุนการเชียร์เต็มที่ ยินดีร่วมด้วย แต่ .. ต้อง ... ไมมี.... ว้าก หรือคุณจะบอกว่า การที่พวกผมพร้อมใจกันเดินออกมา แสดงว่าการว้ากประสบความสำเร็จแล้ว ตอนผมอยู่ปี1  พี่ปี 2 ก็มาซ้่อมเชียร์แบบสนุกสนาน ไม่มีว้ากเหมือนกัน แต่พอผมขึ้นปี 2    พวกปี 3  4  บอกว่า จะขอเข้ามาร่วมซ้อมเชียร์กับน้องด้วยน่ะครับ เลยเกิดตัณหา เอ๊ยยย ปัญหา ทำให้ละครลาโลง เอ๊ยย ลาโรง ไปเลย จากคุณ : 447 - [ 7 มี.ค. 51 11:57:35 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ที่แน่ๆ ผมเคยโง่ไปนั่งให้รุ่นพี่มันว๊ากอยู่ตั้งนานตอน ปี 1.. พอตัวเองเป็นรุ่นพี่ผมก็ไม่ได้ว๊ากน้องอะไรเลย เพราะเข้าใจเขาแล้วก็ไม่รู้จะทำไปทำไม มีแต่จัดทัวร์ไปเที่ยวกัน ไปสนุกกันมากกว่า... ทุกวันนี้ก็รักกันดีครับ พี่ที่ได้งานก็หางานให้น้อง น้องก็เคารพรุ่นพี่ ถ้าไปบังคับให้เคารพนี่สิจะทะเลาะกัน .. สมัยนี้อย่าไปทำเลยครับ ยุคสมัยเปลี่ยนไปเยอะ ถ้าพลาดขึ้นมาเดี๋ยวพ่อแม่เขาฟ้องเอาอีก จะซวยกันหมด... จากคุณ : นายอึเหม็น - [ 7 มี.ค. 51 12:00:35 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ใครจะว่ายังไงไม่รู้ ผมว่ามันเป็นโรคจิตของมนุษย์อย่างหนึ่ง จากคุณ : infernaldevilking - [ 7 มี.ค. 51 13:46:47 ]

ความคิดเห็นที่ 42 คนที่เคยเป็นส่วนนึงของการเชียร์ชอบ คนที่โดดเชียร์บ่อยๆก็บอกเกลียด นานาจิตตัง... กลางๆแล้ว ไม่มีรุ่นพี่คนไหนอยากไปทำแบบนั้นหรอกครับ จะมาเหนื่อยนั่งว๊ากใครทำไม ตังค์ก็ไม่ได้ เท่ก็ไม่เท่ แถมโดนเกลียดได้ง่ายๆอีก ยืนแอ็คอาร์ทอยู่ข้างสแตนด์เชียร์เท่กว่าเยอะ 555++ แต่สิ่งหนึ่งที่มีที่จะได้คือ กิจกรรมซักอย่างนึงที่รุ่นพี่อยากให้รุ่นน้องเข้าร่วมกัน ส่วนการว๊ากผมก็ไม่รู้ว่าจำเป็นหรือเปล่า เพราะที่คณะผมจะว๊ากก็ต่อเมื่อมีสถานการณ์พิเศษแค่นั้นเอง อาจจะมีรุ่นพี่บางจำพวกแตกแถว ทำผิดธรรมเนียมการว๊าก รุนแรง ใส่อารมณ์เกินไปบ้าง อันนี้นก็คงมี แต่ถ้าเรามองผ่านเรื่องการว๊ากไป เราน่าจะมองเห็นกิจกรรมที่เป็นเจตนาจริงๆของรุ่นพี่นะครับ การรวมตัวกันทำกิจกรรมจนดึกจนดื่นใครไม่ไหวก็กลับก่อน การออกไปรับน้องต่างจังหวัด แม้กระทั่งการร่วมกันร้องเพลงเชียร์ซึ่งมันดูเป็นเรื่องไร้สาระมากๆ ดูตลกมากๆสำหรับคนที่มองจากภายนอก แต่คนที่ทำจริงๆมันมีสื่งตอบแทนที่มองไม่เห็นเยอะครับ แล้วมันเป็นสิ่งหนึ่ง ย้ำนะครับว่าเป็นแค่อีกสิ่งหนึ่ง ที่บอกว่าคุณสามารถปรับตัวเข้ากับสังคมรอบๆได้ดีแค่ไหน คุณสามารถร่วมมือทำกิจกรรมกับคนที่คุณไม่รู้จักเลยได้ดีแค่ไหน มันอาจจะไม่ทำให้คุณเรียนเก่งขึ้น มีความเป็นไปได้ในการประสบความสำเร็จในชีวิตมากขึ้น หรือมีเพื่อนแท้เยอะขึ้นในอนาคต เพียงแต่ กิจกรรมพวกนี้มันสะท้อนถึงการกระทำของคุณเวลาที่ต้องโดนบังคับให้ทำอะไรที่ไม่ชอบ บีบเค้นจิตใจทั้งๆที่อยากจะเดินสยามต่อ โดนด่าทั้งที่ตัวเองไม่ผิด นั่งร้องเพลงปัญญาอ่อนข้างๆใครก็ไม่รู้ ต้องตกเป็นเบี้ยล่างคนที่อายุแก่กว่าเราแค่ปีเดียวแถมต้องไหว้ด้วย แต่งตัวไม่เรียบร้อยก็โดนด่าทั้งๆที่เค้าก็เอาเสื้อออกนอกกางเกง หรือไม่ก็ต้องนั่งตากแดดเพราะไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้ร้องเพลงผิด อยากถามว่า ทำได้หรือเปล่า รับมือไหวมั๊ย คุณจะออกอาการยังไง เดินหนีแล้วบอกว่าปัญญาอ่อน หรือร่วมกับเค้าเพราะเห็นว่าอย่างน้อยก็ได้ลองอะไรที่ไม่เคยทำ จะเลิกก็ไม่มีใครว่า บอกเค้าไปเลยว่าผมไม่ชอบ ผมมั่นใจว่า ไม่มีรุ่นพี่คนไหนอยากรั้งคุณไว้หรอกครับ ใครๆก็ทำได้ ปัญหาต่อมาคือ คุณกล้าบอกเค้าตรงๆหรือเปล่า หรือว่าแอบมาด่าลับหลังให้เป็นเรื่องตลกข้างนอก เพราะในชีวิตคุณมันต้องเจอหนักกว่านี้อยู่แล้วนี่หน่า ไม่ว่าการต้องเจอเจ้านายงี่เง่าเสนออะไรไปก็ว่าผิดทั้งๆที่ของเจ้านายก็ไม่ได้ดีไปกว่ากัน ทำงานดึกทั้งๆที่เพื่อนไปเที่ยวกันหมด ร่วมกีฬาสีอันไร้สาระของกลุ่มบริษัท เป็นลูกน้องของลูกเจ้าของบริษัทที่เพิ่งจบมาหมาดๆแถมขี้แอ็กอีก ต้องใส่สูทผูกไทเดินตามนายในวันที่นายไปตีกอล์ฟทั้งๆที่อากาศร้อนมากมาย จริงๆผมว่ารุ่นพี่ส่วนใหญ่ไม่ได้คิดเผื่อคุณถึงขนาดนี้หรอกครับ แต่ถ้าคุณสามารถมองสิ่งต่างๆในเรื่องรับน้องให้มันประยุกต์กับชีวิตคุณได้ เราคงได้คำตอบที่ไม่ต่างกันเท่าไหร่นัก ลองดูซักตั้ง หรือจะฟังสิ่งที่เข้าเล่ามาแล้วตัดสินเลยล่ะครับ ผมอ่าน จขกท. ก็สงสัยว่า สิ่งที่จะสื่อคือ มันคือ การว๊าก การรับน้องหรือห้องเชียร์กันแน่ที่คุณอยากรู้ หรือว่าทั้งหมด ดังนั้นผมจึงขอออกความเห็นกว้างๆนะครับ ไม่อยากให้ความคิดอื่นๆเหมารวมไปซะทั้งหมด แต่ผมยอมรับอย่างนึงว่ารุ่นพี่ต่ำๆหลายคนทำให้การรับน้องหมดคุณค่าไปเยอะ กับการว๊ากแบบไร้เหตุผล กิจกรรมหลายๆอย่างที่อุบาทว์ โชว์อำนาจที่สะท้อนถึงปมด้อยส่วนตัว ก็ขอแสดงความเสียใจกับรุ่นน้องที่เจอรุ่นพี่แบบนั้นด้วยนะครับ ปล.ด้วยความคิดถึงเพื่อนๆพี่ๆน้อง คณะมนุษยศาสตร์ ม.กรุงเทพช่วงปี 2000-2004ครับ จากคุณ : บอนไซน้อย (บอนไซน้อย) - [ 7 มี.ค. 51 13:52:47 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อย่าบอกว่ารุ่นพี่ต้องลำบากฝึกตัวให้เป็นว้าก เพราะไม่มีใครสั่งให้เขาทำ นอกจากกิเลศตัณหา ความบ้าอำนาจและความสะใจที่ผลักดันเขาน่ะครับ ผมก็เคยเป็น เสียเวลาในชีวิตจริง ๆ เอาไปกิน Buffet ยังจะดีกว่า จากคุณ : cookiecompany - [ 7 มี.ค. 51 14:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ผมเคยเอากำปั้นสอยเข้าปลายคางรุ่นพี่ที่มาว๊ากผม พล็อกเดียวล้มทั้งยืน ถ้ายังไม่หายซ่า คราวนี้ถึงตาย พ่อแม่ผมยังไม่เคยมาว๊ากผม แล้วมรึงเป็นใคร จากคุณ : หนุ่มไทยไร้นาม - [ 7 มี.ค. 51 15:29:10 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ไม่ช่วยเลยครับ คิดดูแล้วกัน พวกรุ่นพี่ที่เป็นว๊าก ทำเป็นมาสร้างน้องให้เข็มแข็ง   แต่ว่าตัวเองตัวคนเดียว ยังเอาไม่รอดเลย แถมระบบนี้สร้างความเลวให้กับการพัฒนาเมืองไทย  มันทำให้เกิดความรักษาสีรักสถาบัน รักพี่น้องบ้าง ตรงนี้แหละเวลาจะเลือกใคร ช่วยใครเรื่องการงาน มันหลับหูหลับตาเอาพวกเดียวกันไว้ก่อน  ส่วนคนที่เก่งๆ แต่คนละสีรอก่อน จากคุณ : Poonoi - [ 7 มี.ค. 51 16:07:07 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อยากเห็นรุ่นน้องที่ทำงานได้ก้าวหน้ากว่ารุ่นพี่ แล้วรุ่นพี่ต้องกลายมาทำงานเป็นลูกน้อง แล้วให้รุ่นน้องที่กลายเป็น "เจ้านาย" ว๊ากหนัก ๆ แบบในห้องเชียร์ อยากรู้ว่า รุ่นพี่จะรู้สึกยังไง จากคุณ : เศียรนาคา - [ 7 มี.ค. 51 16:08:02 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ก็แค่ละลายพฤติกรรมครับ แต่ผมรู้สึกว่า  มันทำให้น้อง ๆ  นั้นรู้จักกันเร็ว  สามัคคีกันเร็วกว่าไม่มีกิจกรรมนี้ เรื่องกดดันเหมือนกับตอนทำงาน  คิดว่าไม่มีส่วนช่วยเท่าไหร่ครับ จากคุณ : Zew - [ 7 มี.ค. 51 16:15:29 ]

ความคิดเห็นที่ 48 สำหรับผมคิดว่า อยู่ที่รูปแบบ วิธิการที่ใช้และจิตสำนึกของคนทำเชียร์ แน่นอนว่าการละลายพฤติกรรม การสร้างความกดดัน ไม่จำเป็นต้องรุนแรงและหยาบคาย และการใช้เสียงอันดังก็ไม่จำเป็นว่าจะต้องก้าวร้าว คนที่เคยเจอประสบการณ์ไม่ดี ก็จะไม่ชอบเป็นธรรมดา จะบอกว่าดีหรือไม่ดีไปเลย ไม่ได้หรอก จากคุณ : morThanUno - [ 7 มี.ค. 51 16:27:45 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ผมคนนึงที่ประกาศตั้งแต่วันเข้่าว่าผมจะไม่เข้ารับน้อง ถ้าไม่มีพี่รหัส ก็ไม่ต้องมี ถ้าจะัไม่ได้รุ่นก็ไม่ต้องได้ ผมมาเอาวิชา ไม่ได้มาเอาอย่างอื่น กิจกรรมผมก็ไปเข้ากับชมรมต่างๆ ผมว่าผมทำงานเป็นทีมดีนะ หลายๆครั้งผมเป็นหัวหน้าทีมด้วยซ้ำไป จากคุณ : house (panote_saechiew) - [ 7 มี.ค. 51 17:59:52 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ไม่ช่วยอะไรเลยค่ะ จากประสบการณ์ โดนว๊าก โดนกดดัน ลิเซิ่ลเข้าโรงพยาบาลไปอาทิตย์นึงเลยค่ะ หมอบอก เกิดจากความเครียด จนรับไม่ไหว แต่ขอโทษนะ เกือบไม่ได้เรียนหนังสือแล้วเนี่ย พอเป็นอย่างนี้แล้ว ไม่มีรุ่นพี่หน้าไหน กล้ามารับผิดชอบค่าใช้จ่ายรักษาพยาบาลเลยนี่ หนีหายกันหมด พวกรุ่นพี่ว๊ากเกอร์เนี่ย หน้าตาก็แสนจะแย่อยู่แล้วอ่ะค่ะ ไปขุดจังหวัดไหนมาก็ไม่รู้ ไม่เคยพบไม่เคยเจอ แล้วมาทำเสียงเหมือนลิงแถวราชบุรีโกรธอีก ตะคอกๆอยู่นั่นแหละ รู้มั้ยว่า มันน่าเกลียด ไม่เจริญหู เจริญตาเอาซะเลยน่ะ ตอนเรียน ก็ต้องมาทนไหว้พวกนี้อีกแน่ะ แต่ก็เอาเหอะไหว้ๆไป รักษาวัฒนธรรมไทย แต่ก็ไม่ดีขึ้นเท่าไหร่ เพราะดันโดนพวกลอบกัดอีก แต่พอจบไป ไม่เห็นมีรุ่นพี่คนไหนได้ดีสักคน หน้าตาก็อืด พุงปลิ้น ขับรถตะลอนๆๆ กรำแดดกรำฝนอีก พูดจาก็ไม่ค่อยจะดี  ดูโลว์คลาสมาก แต่ลิเซิ่ลเห็นด้วยกับ 33 นะ อ๋อลืมไป ปัจจุบันพวกรุ่นพี่น่ะ ทำงานระดับล่างๆนิ จากคุณ : ลิเซิ่ล - [ 7 มี.ค. 51 18:15:46 ]

ความคิดเห็นที่ 51 อืม เทา่ที่อ่านดูก็มีทั้งผู้สนับสนุนและไม่สนับสนุนเนอะครับ เห็นมีท่านนึงพูดถึงการสอน ไม่ทราบว่าในห้องเชียร์นี่จะสอนเรื่องอะไรเหรอครับ จริง ๆ แล้วทำไมเราไม่ลองขยายวงออกไป อย่างเช่น ขอความร่วมมือจากอาจารย์ให้มาช่วยว้ากด้วย เพราะว่า อาจารย์เนี่ย ยิ่งมีประสบการณ์มากกว่ารุ่นพี่อีก ไม่น่าจะทำกันเองนะ ได้อาจารย์มีประสบการณ์อาจจะยิ่งจำลองได้เสมือนจริงยิ่งขึ้นไปอีก ให้รุ่นน้องได้้เข้าใจในความกดดันของการทำงานได้ดีกว่ารุ่นพี่อีกนะ ไม่ทราบว่าพี่ ๆ เคยขอความร่วมมือจากอาจารย์บ้างมั้ยครับ พูดถึงการละลายพฤติกรรมมันได้ผลจริง ๆ เหรอครับ เข้าทำนอง ยิ่งลำบากก็จะทำให้รักกันรึเปล่า? จริง ๆ ถ้าได้ผลจริง ๆ นี่ น่าเีสียดายที่สมัยผมเข้า ม4 ไม่มีรับน้อง ม1 หรือ ป1 อาจจะเด็กไป ร่างกายอาจรับไม่ไหว แต่ ม4 นี่ผมว่าโอเคแล้วนะ น่าจะรับน้อง โดยให้พี่ ๆ ม5 ม6 มาสอนได้แล้ว จะได้รักสถาบัน และเพื่อนพ้อง เพราถ้ามีผมคงสนิทกับเพื่อน ๆ มากกว่านี้อะ -_-'' จากคุณ : EAGo - [ 7 มี.ค. 51 19:16:21 ]

ความคิดเห็นที่ 52 กิจกรรมเชี่ยๆ บังคับทำทั้งที่มหาลัยมีกิจกรรมที่เหมาะสมกับแต่ละคนมากมาย เข้าปีแรกผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย บ้าจี้ไปทำตามมัน สอบเทอมแรกแทบเอาตัวไม่รอด เทอมต่อมาต้องมาทุ่มเวลาแก้เกรด   ปีสองถึงเรียนสบายๆ ทำกิจกรรมที่ชอบ ไม่ยุ่งเรื่องเชียร์เรื่องเชี่ย  ได้เกรดสวยหรูไปจนจบ  ทั้งเพื่อน ทั้งพี่ ทั้งน้อง ต่างคณะมากมาย ทั้งที่ไม่เคยรับน้องร่วมกัน จากคุณ : หมูน่ารักจริงๆ - [ 7 มี.ค. 51 19:17:50 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ระบบมันดีครับ...อยู่ที่คนนำระบบมาใช้ ว่าจะทำได้ดีแค่ไหน จากคุณ : มิ่งกลิ้ง - [ 7 มี.ค. 51 19:18:53 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ไม่ชอบกิจกรรมว๊ากตั้งแต่ปี 1 แล้วถูกจับเข้าห้องว้าก รู้สึกว่าไม่มีเหตุผลและไร้สาระมาก ทุกคำที่พี่ว๊ากด่า เรามีข้อแย้งหมด แต่ถ้าแย้งไป...ก็เท่านั้น คงรับฟังหรอก (มันอยู่นอกscript) พอขึ้นปี 2 ก็เป็นพี่เชียร์ครับ ตอบคำถามกระทู้...ไม่เกี่ยวแน่นอน เพราะเพื่อนบางคนไม่เข้าว๊าก หรือบางคนเข้าว๊ากแล้วไม่เห็นด้วย (เช่นผม) ก็ยังไม่มีปัญหาในการทำงานเลย รับน้องเป็นเรื่องดี แต่กิจกรรมว๊ากควรจะเลิกซะ ไม่เหมาะกับสังคมปัจจุบันแล้ว จากคุณ : Cryptomnesia - [ 7 มี.ค. 51 19:47:07 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ถ้าจะคิดแบบวิทยาศาสตร์ก็ต้องมีการออกแบบการทดลองละครับ ระหว่างกลุ่มที่ผ่านการว้าก กับไม่ผ่านการว้าก มีการเก็บสถิติ สุ่มตัวอย่าง(สรุปออกไปเลยว่าคนผ่านการว้ากประสบความสำเร็จในชีวิตกี่คน ล้มเหลวกี่คน) ถ้าทำโดยใช้แค่ความเชื่อว่ามันจะดี และเลือกที่จะพูดถึงเฉพาะประเด็นในทางบวกหรือลบมันก็คงเป็นวิทยาศาสตร์ไปไม่ได้ อ้อต้องมีการวัดผลด้วยนะ จากคุณ : ห้องนี้ห้องวิทย์ใช่ปะ (KMUTT37) - [ 7 มี.ค. 51 20:00:45 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ผมไม่ไปแน่ๆ รับน้องอะ ห้องเชียร์ก็ไม่เข้าด้วย เพราะขืนมาตะคอกๆอะไรแบบไม่มีเหตุผลใส่ผม ได้ต่อยรุ่นพี่แน่ๆ จากคุณ : Wee Ninja - [ 7 มี.ค. 51 20:02:55 ]

ความคิดเห็นที่ 57 สำหรับผม (กำลังจะเข้ามหาัลัย) การรับน้องผมถือว่ามีประโยชน์ เป็นการที่เราจะได้รู้จักเพื่อน รู้จักรุ่นพี่ รู้จักมหาวิทยาลัย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันก็ต้องมีขอบเขต การรับน้องควรจะเป็นการ แนะนำมหาลัย อาจารย์ อาจจะมีกิจกรรมนันทนาการ มีการบายศรี สร้างความสัมพันธ์ระหว่างกัน   ไม่ใช่มานั่งว๊ากๆๆๆๆ ผมว่ามันไม่มีประโยชน์ มันไม่ได้ทำให้เกิดความสัมพันธ์อันดีต่อกัน พาลจะทำให้โกรธกันเสีย และถึงจะมีประโยชน์ ผมว่ามันได้ไม่คุ้มเสีย ถ้ามาว่ากันเล็กน้อยๆ อันนี้พอว่า แต่ถ้ามาว๊าก คงมีเรื่องต้องคุยกัน จากคุณ : boebus - [ 7 มี.ค. 51 20:17:20 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ลองดูเองเลยครับ ว่าเป็นไง จากคุณ : ต้มส้มปลากระพง - [ 7 มี.ค. 51 20:28:54 ]

ความคิดเห็นที่ 59 คณะอีฉันไม่มีว้าก (จริงๆ สาบานได้) แต่อย่าให้ "คะน้าบ่ดี" แกวีนนะ สิ่งที่พลั่งพลูออกมายิ่งกว่าว้ากอีก (อาจารย์ด้วยกันยังเสียขวัญเลย) จากคุณ : *+*ข น ม ผิ ง ข้ า ง เ ต า*+* - [ 7 มี.ค. 51 22:49:07 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ที่ทหารเค้าฝึกเพราะเอาไปใช้ในสนามรบ จากคุณ : nisas - [ 7 มี.ค. 51 22:50:46 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ส่วนตัวเห็็้้นว่ามีประโยชน์มากค่ะ เ่าที่สังเกตดู เพื่อนคนที่ไม่ชอบร่วมกิจกรรมทำนอง นี้มักจะเป็นพวกตกสำรวจเสมอๆ อย่างเช่นเวลามีโพยก็ไม่มีใครโทรบอก เนื่องจาก พวกนี้ไม่เข้าร่วมกลุ่ม ไม่มีใครรู้ว่าจะติดต่อได้ยังไง เผลอบางคนลืมนับกันไปเลยก็ มีค่ะ บางคนอาจจะคิดว่าตัวเองเก่งพอที่จะอยู่คนเดียวได้นะคะ เก่งพอที่จะเรียนได้ด้วย ตัวเอง ไม่ต้องพึ่งเพื่อน พึ่งรุ่นพี่ แต่การที่เคยได้เป็นคนที่ชื่อว่า "ถูกลืม" นั้น เราว่า มันแสดงให้เห็นถึงปัญหาของการปรับตัวของคนๆนั้นนะคะ และแน่นอนเราว่ามันจะ ส่งผลถึงการปรับตัวในสังคมของการทำงานด้วย จากคุณ : เทเลทับขี้ - [ 7 มี.ค. 51 22:52:27 ]

ความคิดเห็นที่ 62 อืม ไอ่ที่รับน้อง ทำกิจกรรมน่ะเห็นด้วยครับ แต่ไม่เห็นด้วยที่มาว้าก มาบังคับให้ถอดเสื้อผ้ากลิ้งไปมาตามพื้นแบบที่ทหารฝึก (ไม่ได้กลัวนะครับเพราะถ้าเป็นตอนฝึก รด ผมจะไม่บ่นเลยแม้แต่น้อย)  เพราะเวลาจบมาทำงานผมคงไม่ถูกจับไปเป็นเชลยของบริษัทคู่แข่งแล้วโดนจับดีดไข่ให้บอกความลับของบริษัทหรอกครับ พวกรุ่นพี่ถ้ามันคิดจะทรมานรุ่นน้องเพื่อสนองตัณหา หรืออยากแก้แค้นที่มันเคยโดนทำมาก่อนมันก็หยิบเหตุผลไม่เข้าท่าร้อยแปดมาแถได้ จากคุณ : nisas - [ 8 มี.ค. 51 01:10:28 ]

ความคิดเห็นที่ 63 คห.61 สรุปมันเป็นเรื่องประโยชน์ของการรับน้อง หรือเป็นเรื่องคนที่ปรับตัวไม่เป็น จากคุณ : อัศวินม้าเขียว - [ 8 มี.ค. 51 01:12:35 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เคยมีการทดลองว่าใครไม่รับน้องแล้วล้มเหลว/ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานหรือป่าวคับ จากคุณ : nisas - [ 8 มี.ค. 51 01:16:59 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เคยมีการทดลองว่าใครไม่รับน้องแล้วล้มเหลว/ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานหรือป่าวคับ จากคุณ : nisas - [ 8 มี.ค. 51 01:17:17 ]

ความคิดเห็นที่ 66 กด refresh มันก็ขึ้นเป็นกระทู้แล้วเหรอเนี่ย ขออภัยครับ แก้ไขเมื่อ 08 มี.ค. 51 01:23:44 จากคุณ : nisas - [ 8 มี.ค. 51 01:17:41 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ถ้ารุ่นพี่คุณทำให้ดี มันก็ดี แต่ถ้ารุ่นพี่พวกคุณ คณะพวกคุณมันพากันหลงประเด็น เอามันส์อย่างเดียว ก็จะออกมาแบบหลายๆ คห. ในนี้ จากคุณ : Mdiic~* - [ 8 มี.ค. 51 03:27:03 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ผมก็ไม่ชอบการว้ากหรือการเชียร์ครับ แต่ก็ไม่ได้ต่อต้าน เข้าไปยังงั้น ๆ เพราะคณะที่เรียนมันคนน้อย เข้าไปให้ได้ทำความรู้จักกับเพื่อน ๆ เท่านั้น ความทรงจำตอนเข้าเชียร์เป็นยังไง ก็แทบไม่เหลือติดตัวแล้ว โทษหรือประโยชน์มันอยู่ที่ตัวคนที่ทำและถูกกระทำมากกว่า อย่างตัวผมเนี่ย เข้าหรือไม่เข้าไม่ได้ทำให้เกิดประโยชน์อันใดกับผมเลย ถ้าตอนนั้นไม่เช้าเชียร์ผมก็คงกลับหอนอนดูละครเย็นหรืออ่านการ์ตูน ซึ่งเดี๋ยวมันก็ผ่านไป จากคุณ : Lecter - [ 8 มี.ค. 51 05:33:07 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เอาเฉพาะเรื่องว้ากนะครับ ไม่เกี่ยวกับกิจกรรมรับน้องที่สร้างสรรอื่นๆ สมัยยังเด็กอยู่ผมก็ว่าระบบเชียร์นี่มันดีนะ แบบที่ข้างบนว่าๆมา แต่พอจบออกมาแล้วกลับมองว่าไร้สาระ ไร้ประโยชน์ครับ นิสัยคนเรามันไม่ได้เปลี่ยนแปลงกันง่ายภายใน 1-2 เดือนหรอกครับ พอขึ้นปีสูงๆ คนดีๆก็ยังดีอยู่นั่นเอง (หลายคนก็ไม่เคยเข้าเชียร์) คนที่แย่ๆ ก็ยังแย่อยู่ดี คนที่เห็นแก่ตัวก็ยังคงเห็นแก่ตัวอยู่ รุ่นพี่หลายๆคนที่เคยว้ากสั่งสอนเรา หลายคนก็ไม่ใช่คนดีอะไร (หลายคนเรียวกว่าเลวได้เลย) สรุปว่าเป็นกิจกรรมไร้สาระที่สุด ที่บรรดาปัญญาชนริให้มีขึ้นมา และมันควรจะหมดไปได้แล้ว จากคุณ : กระเทืองแก่ (Mascagni) - [ 8 มี.ค. 51 09:28:09 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ปัญหาที่แก้ได้ง่ายๆครับ ใครเห็นว่าดี ก็เข้า ใครไม่เห็นด้วย ไม่ต้องเข้า ที่สำคัญคือฝ่ายสนับสนุนอย่าบังคับขืนใจให้อีกฝ่ายเข้าด้วยก็แล้วกัน จากคุณ : Just My Opinion - [ 8 มี.ค. 51 09:49:49 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 8 มี.ค. 51 09:50:59 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ผมว่าอย่างน้อย ก็ทำให้คุณๆรู้จักเพื่อนและรู้จักการร่วมกันคิดแก้ัํปัญหามากขึ้นกว่าเดิมล่ะครับ น้องๆ (- -): วันนี้มีเข้าเชียร์ว่ะ...เพื่อน (* *): อีกแระ...จะรับมือกับรุ่นพี่ยังไงดี เหอๆ พี่ๆ (>.<): วันนี้จะมีน้องกวนๆอีกมั้ย...รับมือกับมันยังไงดีเนี่ย ???? จากคุณ : มิ่งกลิ้ง - [ 8 มี.ค. 51 12:41:10 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ห้ามเลิกครับ เดี๋ยวอดข้อมูลรุ่นน้องครับ เอาไปเเลกกับคณะอื่นๆได้อีกครับ จะได้หาเด็กรุ่นน้องใหม่ๆ มาฟันเล่นๆได้สบายๆครับ อิอิ หาเด็กมาอยู่หอด้วยก็ง่ายขึ้น มีคนซักผ้ามีคนทำความสะอาดห้อง อิอิ - เดี๋ยวขอตัวไปคิดประโยชน์ของการรับน้องก่อนครับ ห้ามเลิกรับนะครับ จากคุณ : อาจารย์แมว - [ 8 มี.ค. 51 12:50:27 A:125.24.138.241 X: TicketID:137077 ]

ความคิดเห็นที่ 74 เราว่าน้องรุ่นหลังเราไปสองรุ่นไม่ผ่านการรับน้องแล้วดูไม่สนิทสนมเฉยชากับรุ่นพี่ยังไงไม่รู้  แบบมองผ่านเลยไปเหมือนไม่รู้จักเลยทั้งที่อยู่คณะเดียวกัน จริงๆในฐานะที่เคยถูกรับน้องมาก่อนเราก็รู้สึกว่ามันเป็นกิจกรรมที่ดีทำให้รุ่นพี่กับรุ่นน้องรู้จักกันนะคะ แต่ถ้าถามถึงว่าถ้าไม่รับแล้วเ็ป็นไรมั้ย มันก็ไม่เป็นไรหรอก เพียงแต่โอกาสที่รุ่นพี่รู่นน้องจะรู้จักกันทั้งหมดมันก็มีน้อย ทำให้เกิดความเฉยเมยต่อกันในหมู่คณะแค่นั้นเอง มันไม่ได้ทำให้เรียนไม่จบไม่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานหรอก จากคุณ : เสียงจากบ้านนา - [ 8 มี.ค. 51 15:13:07 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เห็นด้วยตามคุณ Skyman #4 ครับ แล้วทางออกคือ #70 (โดยไม่ใช่ไปไซโคว่าตัดรุ่น หรือไปแกล้งคนที่เข้าไป แล้วโบ้ยให้คนที่ไม่เข้าว่าเป็นสาเหตุ) ทหารก็คือทหาร , นักศึกษาก็คือนักศึกษา ใช้ผิดวัตถุประสงค์ ผิดงาน , ไม่ได้เรื่องอะไร ปัญหาที่เห็นอยู่ที่ mindset ของคนที่เห็นชอบกับการว๊ากและรับน้อง mindset ของเขาคือ "รู้จักคนมากคือดี รู้จักคนน้อยไม่ดีต่ออนาคต" และ "คนดีคือคนที่รู้จักกับทุกคนในสาขาฯ ชั้นปี" พูดในทางจิตวิทยาน่ะครับ คนมักจะเห็นว่า mindset ของตนนั้นดีที่สุด ถูกต้องที่สุดเสมอ , และถ้าเจอใครไม่ตรง mindset ของเรา ก็จะพาลไม่ชอบหน้าคนๆนั้น , พาลบอกว่าเขาไม่ดี และถ้าทำได้ ธรรมชาติมนุษย์ถ้าเห็นว่า "ถ้าเขามี mindset ไม่ตรงกับเรา เขาคือคนไม่ดี และเราต้องเปลี่ยน mindset เขาให้ตรงกับเราถึงจะดี" นี่ละครับ เลยทะเลาะกันไม่สิ้นสุดซักที กับคนที่ชอบละเมิดเสรีภาพทั้งทางกาย และ ความคิด ของผู้อื่น(โดยที่เขาไม่ได้ผิดกฏหมาย หรือ ศีลธรรมด้วยซ้ำไป ก็ไปตีตราเขาว่าไม่น่าคบ ต้องตัดรุ่น) ปล. ถ้าอยากรู้ว่า ไม่ต้องมีพี่ว๊าก แล้ว นศ. สนิทสนมกันได้ , ไปดูใน ม.ธรรมศาสตร์ ได้ครับ พวกคณะนิติศาสตร์หรือรัฐศาสตร์ หรือ com-sci ก็ได้, ( ต้องระบุคณะ บางคณะอาจจะทำอะไรๆแบบผิด concept และระเบียบมหาลัยบ้าง อย่างคณะแพทย์ ดันมีพี่ว๊ากซะงั้น - -a , แต่ต้นกำเนิดอุดมการณ์ที่นี่จริงๆ คือ ความต้องการให้ความรู้เกี่ยวกับระบอบประชาธิปไตย เพื่อให้ประชาชนสามารถใช้ระบบนี้ได้อย่างถูกต้องเหมาะสม จึงแนะให้ไปดูจาก นิติฯ กับ รัฐศาสตร์ฯ ก่อน , ส่วน com-sci นี่ผมอยู่และเห็นว่าไม่มีว๊าก จึงเสริมเข้าไปอีกสาขา( แค่ไม่มีว๊ากน่ะ...แต่ก็มีบางกิจกรรมที่ไม่เหมาะอยู่เหมือนกันดีที่ยังถือหลักไม่ใช้การบังคับขู่เข็ญ.... พวกวัยรุ่นคะนองพวกนี้ - -a)) ปล2. สิ่งที่ มธ. ต่างกับ ม. อื่นๆแบบที่ผมเห็นชัดที่สุดคือ "รับเพื่อนใหม่" ไม่ใช่ "รับน้อง" ถ้าเทียบกับ ม. อื่นๆแล้ว บรรยากาศใน มธ. จะสบายๆ เป็นกันเองมากกว่า และ รุ่นน้องไม่ได้มองว่ารุ่นพี่คือผู้บังคับบัญชา แต่เป็นเพื่อนที่เรียนมานานกว่า เจอแล้วไม่ใช่ต้องก้มหัวยกมือไหว้ เหมือนบางมหาวิทยาลัยที่เห็นมา , รุ่นพี่ไม่ต้องเชิดให้น้องไหว้ ในธรรมศาสตร์ มี เสรีภาพและความเสมอภาคอยู่ทุกตารางนิ้ว , เขาชอบพูดกันแบบนั้นครับ แก้ไขเมื่อ 08 มี.ค. 51 18:04:34 แก้ไขเมื่อ 08 มี.ค. 51 17:59:18 แก้ไขเมื่อ 08 มี.ค. 51 17:50:21 จากคุณ : Detonator_Pao_ - [ 8 มี.ค. 51 17:45:24 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ไม่จริงแน่นอนครับ ไม่ได้ช่วยความอดทนเลยแม้แต่น้อย ยกตัวอย่าง เพื่อนผม รับนศ จบใหม่มา คุยไปคุยมาก็เลยรู้ว่าเคยเป็นว๊ากเกอร์และตอนปีแรกก็เคยโดนมาแล้วเลยรู้ว่าความดกดันเป็นยังไง ไอ้เพื่อนผมก็บ้าจี้นึกว่าจะทนแรกกดดันได้ ที่ไหนได้ โดนผู้จัดการถามคำถามแค่ 2-3ประโยคเกี่ยวกับเรื่องงาน ซึ่งไม่ได้ซีเรียสด้วยครับ ไม่ได้ว๊ากหรือด่าด้วย แค่ถามนิ่ง ๆ และมองหน้าแค่นั้น สุดท้าย ไม่ถึง 2-3วัน ลาออกเลย เขาบอกว่าทนแรงกดดันไม่ได้ เหอ ๆ กิจกรรมรับน้องที่ผมเห็นมีดีอย่างเดียวคือ ทำให้รุ่นน้องรู้จักเพื่อนร่วมรุ่นและรุ่นน้องรู้จักรุ่นพี่(ว่าไอ้คนพวกนี้มันแก่กว่าตูนะ) ที่เหลือรุ่นพี่จะมาช่วยรุ่นน้องน่ะยากครับ เพราะลำพังพวกเขาเองยังเอาตัวกันไม่รอดเลยครับ จากคุณ : VirginMan - [ 9 มี.ค. 51 16:08:49 ]

ความคิดเห็นที่ 77 คนอื่นไม่รู้ แต่ของเรา คิดว่าช่วยได้เยอะค่ะ ทั้งทนกดดัน การใช้ความคิดสร้างสรรค์ในเวลาจำกัด(ห้องเชียร์คณะเราต้องทำงานส่งด้วย) ทำให้เชื่อว่า เราทำอะไรได้ทุกอย่างถ้าพยายาม(เพราะห้องเชียร์บีบให้เราทำอย่างไม่ยอมแพ้) ทำให้รู้จักพี่ๆน้องๆคณะเดียวกัน(ประมาณห้าหกร้อยคน)เกือบทุกคน จบมา ไปไหนหรือเปิดทีวีเจอใครก็จำได้ คนนี้พี่เรา คนนี้น้องเรา เต็มไปหมด ที่สำคัญคือ สอนให้เรารักเพื่อน ไม่ทิ้งกันแม้จะเจออุปสรรค แม้จะห่างกันไปเป็นสิบปี ก็ยังคงรักกันเหมือนเดิม แม้จะมีคนนิสัยไม่ดีบ้าง แต่เค้าก้เป็นเพื่อนเราอยู่วันยังค่ำ แม้ว่าจะกดดัน จะถูกดุแรงๆ แต่ก็ไม่เคยหยาบคาย สตาฟวินัยพูดเพราะทุกคำ แต่ละคนต้องผ่านการคัดเลือกมามายกว่าจะได้เป็น พอได้เป็นแล้ว พวกเขาต้องอดนอน ต้องเสียเวลาส่วนตัว มาประชุม มาคุยงานเตรียมการเพื่อให้มันออกมาดีที่สุด เพื่อให้น้องได้รับสิ่งๆดีๆไปมากที่สุด แต่รู้สึกว่าคณะเราเลิกห้องเชียร์ไปหลายปีละ เสียดายมาก จากคุณ : scarlett - [ 10 มี.ค. 51 09:54:49 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ผมเองผ่านมาแล้วทั้ง เข้ารับและไม่เข้ารับ.. โดยที่ครั้งแรกนั้นผมเข้าเรียนที่ ABAC คณะวิศวกรรม (เป็นสิบปีแล้ว) ผมไม่เข้ารับน้องครับ.. ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่เข้ารับ.. ตอนนั้นรู้สึกว่า โดดเดี่ยว มากๆ.. ผมพักหอนอก .. SWD ไม่ค่อยรู้เรื่องราวข่าวสารอะไรเลย รู้จักแต่คนที่เรียนใน sec เดียวกันเท่านั้น เห็นเพื่อนๆมันไปรับน้องกันมา กลับมาคุยสนุกสนานเฮฮา มีการวิ่งรอบอะไรซักอย่างที่ผมไม่รู้เรื่องไปกับเค้า เพื่อรับเกียร์(ถ้าจำไม่ผิด) ผมว่ามันเหนื่อยมากๆ.. แต่ในใจก็อยากไปทำร่วมกับเค้า แต่ทำไม่ได้ เพราะเป็นกิจกรรมของคนที่เข้ารับน้องเท่านั้น โดยปกติผมเองจะเป็นคนที่พูดน้อย ไม่ค่อยพูดกับคนแปลกหน้าเท่าไหร่ เรียกว่าไม่เก่งเรื่องของการเข้าหาคน ตลอดการเรียนในนั้น ผมรู้สึกว่าตัวเองไม่สำเร็จ เพราะไม่ค่อยรู้ข่าวสารอะไรเลย บางครั้งถึงกับเข้าสอบผิดเวลา ต้อง drop ไปเลย 1 ตัว.. ผมอาจจะเป็นคนที่ผิดพลาดเอง หรือรุ่นพี่ หรือคนอื่นๆผิดเอง ที่ไม่เข้ามาหาผม.. แต่ผมคิดว่า ถ้าตอนนั้นเลือกได้ ผมจะเข้าร่วมรับน้อง.. อ้อเขียนถึงตรงนี้ก็จำได้แล้วว่า ตอนนั้นเค้าจะไปรับน้องกันแล้ว มีรุ่นพี่มาตามให้ไปร่วมด้วย แต่ปฏิเสธไป เค้าก็ยื้อคุยซักพักนึง แต่ผมว่า มีงานต้องทำ แล้วคิดว่า รับน้องไม่น่าจะมีอะไรมั้ง.. ก็เลยตัดสินใจไม่ไป ถ้าตอนนั้นผมได้ไป ผมคิดว่ามันน่าจะดีกว่านี้ อีกครั้งที่ผมเรียน ABAC ได้ปีนึง.. ผมว่าค่าเทอมมันแพง (ผมต้องทำงานหาเงินเรียนเอง) ก็เลยออกมา แล้วเอนต์ใหม่ ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยทางภาคใต้ ผมตัดสินใจใหม่ว่า ผมจะเข้ารับน้อง การรับน้องที่มหาวิทยาลัยผมมันโหดมาก ผมไม่คิดหรอกครับว่ามันจะได้อะไรหรือไม่ มันไม่ใช่เรื่องของการเก็บเลเวล ไม่คิดว่าจะทำให้เรา อึด ถึก ขึ้น... มีครบครับ ร้องเพลงเชียร์ (ผมโดนเป็นเชียร์ลีดเดอร์), ว๊าก, วิ่ง, แถกไถ ที่หนักสุดก็เค้าเรียกว่าท่าสกอร์เปี้ยน (นอนคว่ำ เอามือจับข้อเท้า แล้วแถกไปข้างหน้า) ทุกคนจะต้องมีแผลเป็นที่หัวไหล่.. ส่วนผมมีทั้งหัวไหล่และหน้าท้อง (ตอนนั้นมีพุงนิดๆ) แต่ที่สุดแล้ว.. ผมก็เชื่อว่า มันไม่ถึงกับตายหรอก แค่นี้ ผมก็คิดว่ามันเป็นแค่กิจกรรมหนึ่งเท่านั้นเอง.. ไม่ได้คิดว่ามันจะมีประโยชน์อะไรมากมาย แต่ผมอยากทำนะ.. ผมตัดสินใจเองที่จะทำ ผมเลือกที่จะเข้า แล้วหลังจากนั้นผ่านมาสิบปี ผมก็เชื่อว่าตัวเองเลือกไม่ผิดที่เข้ารับน้องในตอนนั้น ผมได้รู้จักกับคนมากมาย ได้เข้าร่วมทำกิจกรรมของมหาวิทยาลัย ได้ใช้ความสามารถทางคอมพิวเตอร์ช่วยงานทั้งของคณะ และวิทยาลัย มีคนนับถือเราทั้งรุ่นพี่และรุ่นน้อง มีคนยอมรับเรา ผมว่ามันเป็นความรู้สึกที่ดีนะ.. ที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสังคม ไม่ได้แค่อยู่โดดเดี่ยวคนเดียวอีกต่อไป บางคนบอกว่า ไม่เข้ารับน้องก็ทำแบบนั้นได้ มันก็ได้ครับ.. แต่สำหรับผมมันยาก เพราะตอนนั้นผมเป็นคนที่คุยไม่เก่งเลย ไม่ค่อยคุยกับคนแปลกหน้า ก็เลยไม่ค่อยมีเพื่อน ผมตัดสินใจเข้ารับน้อง เพราะเชื่อว่ามันจะแก้ปัญหาให้ผมได้ และผมก็คิดถูกนะ.. .... แต่ผมก็เห็นด้วยกับหลายๆความคิดเห็นที่บอกว่า มันแล้วแต่ที่ ดีบ้างเลวบ้าง ก็พิจารณาเป็นที่ๆไป ถ้าที่ไหนมันรุนแรงเกินกว่าเหตุ ก็ว่ากันไปครับ.. จากคุณ : padawan - [ 11 มี.ค. 51 17:14:03 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ไม่จริงครับ ผมมีลูกน้องที่ทั้งจบ ม เมืองไทย ผ่านการโดนว๊ากโดนซ่อม และลูกน้องที่จบ ยู จากเมืองนอกไม่เคยผ่านกิจกรรมรับน้องเพราะต้องทำงานเป็นบ๋อยร้านอาหารในขณะที่เรียน ปรากฏว่า ลูกน้องที่อดทนกว่า สู้งานหนักมากกว่า รับผิดชอบสูงกว่า มีตรรกะในการแก้ปัญหาดีกว่า กลับเป็นเด็กจบนอกที่ไม่เคยผ่านห้องเชียร์นะครับ จากคุณ : karawara - [ 12 มี.ค. 51 23:32:47 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ไม่...จริง แน่นอนค่ะ โซตัสเป็นระบบที่ไม่เกิดประโยชน์อันเหมาะสมประการใดเลย เป็นแค่พิธีกรรมป่าเถื่อนอย่างหนึ่ง ที่มีขึ้นเพื่อสนองความต้องการแบบประเพณีเท่านั้นเอง จากคุณ : วนัสนันท์ - [ 14 มี.ค. 51 10:33:12 ]