ความคิดเห็นที่ 26
เท่าที่ผมนึกออก ความรู้สึกที่จะนำไปสู่การฆ่าตัวตาย มี 2 แบบ
1). สูญเสียตัวตนในโลกที่เขาอยู่ - หรือเป็นพวกที่ไม่มี self-esteem เหลืออยู่เลย เช่น ไร้ญาติขาดมิตร, คนรอบตัวไม่มีใครสนใจไม่พูดจาด้วย, คนรอบตัวตอบสนองต่อเขาเหมือนกับก้อนหินริมทางที่ไร้ความหมายใดๆต้องสนใจ, คนรอบตัวไม่เห็นคุณค่าหรือข้อดีใดๆของเขาเลย ทั้งยังพูดหรือแสดงอาการว่าเขานั้นมีแต่ข้อเสีย ใครๆก็รังเกียจ ไม่ต้องการ...... เป็นต้น
ยังมีอีกหลายแบบที่นำมาสู่ภาวะนี้ได้เหมือนกัน, เพราะคนเรารับรู้ถึงตัวตนอยู่ 2 แบบคือ รับรู้โดยตัวเอง และ รับรู้ภาพสะท้อนของตัวเองจากผู้อื่นตอบสนองต่อเรา ,
ในที่นี่ การรับรู้แบบภาพสะท้อนตัวเองจากผู้อื่น มีน้ำหนักมากกว่าการรับรู้ตัวเองมาก ซึ่งเป็นเรื่องปกติเพราะสัญชาติญานสังคม
และอีกสาเหตุคือ 1 คนพูด(ความคิดเราเอง พูดกับตัวเอง) กับ 100 คนพูด, ความรู้สึกจะหันไปยึดถือคำพูดของ 100 คนนั้นว่าเป็นจริงมากกว่า
จริงๆก็ไม่ใช่เฉพาะคำพูด แต่การ interact ทุกอย่างใดๆที่อีกฝ่ายตอบสนองไปที่เขา เป็นการสะท้อนตัวของเขาทั้งสิ้น
2). เครียด - ความเครียดเกิดจากการพบเจอปัญหา แล้วประเมินปัญหาพบว่าเขาไม่มีความสามารถที่จะแก้ปัญหาหรือรับมือปัญหานั้นได้
คนที่เครียดเป็นประจำ และหลายเรื่อง มักจะตกอยู่ในวังวงของการโทษตัวเอง และรำคาญตัวเองที่ไม่มีความสามารถจะแก้ปัญหาตัวเองได้เลย
เมื่อโทษตัวเองมากๆเขา กลายเป็นดูถูกตัวเองรู้สึกแย่มากกับตัวเอง
จึงอยากกำจัดไอ้ตัวนี้ที่มันแย่มากทิ้งไปซะ
หรือ อาจจะย้ายสถานะไปยังข้อ 1. ก่อน และเป็นเหตุฆ่าตัวตายต่อไปภายหลัง
===
ในกรณีพบเจอคนกำลังจะฆ่าตัวตาย การจะหยุดยั้งหรือชะลอการกระทำได้ดีที่สุดคือ การพูดคุยกับเขาแบบให้ความสนใจ, การพูดแค่ว่า "อย่าโดด" ไม่มีประโยชน์เท่าใดนัก
เจ้าหน้าที่ที่ผ่านการอบรมเพื่อรับมือกับสถานการณ์นี้ สิ่งแรกที่จำเป็นต้องทำคือ ทักทายเขา แนะนำตัวเอง และถามชื่อเขา และพูดคุยด้วยฉันมิตร
เป้าหมายหลักคือ พยายามคืนตัวตนในโลกให้กับเขาให้ได้มากที่สุด การถามชื่อนั้นเป็นการให้เขาได้ตระหนักถึงตัวตน ให้ภาพตัวตนของเขากลับชัดขึ้นมาอีกนิด ว่าเขาเป็นคน มีชื่อ มีตัวตน (การคุยก็เป็นการทำให้เขาเห็นตัวตนอีกทอดนึง เพราะคนที่กำลังพูดด้วยคนไม่พูดกับอากาศธาตุเป็นแน่ แต่กำลังพูดกับตัวเขา ที่อยู่ตรงนั้น)
จากคุณ :
Detonator_Pao_  
- [
วันจักรี 00:33:00
]
|
|
|
