PANTIP.COM : X6494774 เรื่องเล่า ผี ๆ ในห้องหว้ากอนี่แหละ พิสูจน์ได้จริงครับ [วิทยาศาสตร์]

เรื่องเล่า ผี ๆ ในห้องหว้ากอนี่แหละ พิสูจน์ได้จริงครับ

คือไม่ได้ผิดห้องนะครับ คือ พิสูจน์เกี่ยวกับผี ที่ผมเคยเจอมา ลองมาแชร์ความรู้สึกของคนในห้องดู

ตอนเด็กๆ ผมได้เรียน รร.วัด ไม่ขอบอกชื่อละกัน แต่อยู่ย่านกรุงเก่า แล้วได้บวชเณรฤดูร้อน แล้วทุกรุ่น ขอบอกเลยว่าเจอทุกรุ่น แล้วเจอตรงจุด สองจุด 1. ใต้ต้นโพธ์ 2. สุสานหลวง

อ่อ ผม เด็กอยู่ กลัวมากกกกกกกกกกก ต้องขอบอกเลยว่า ถ้าเจอผี ผมเอามีดแทงตัวเองให้ตายไปเลยดีกว่า กลัวมากจริง ๆ ครับ พอวันแรกมาถึง ได้นอนแล้วตื่นมาตอนกลางคืน ไม่กล้าลืมตาเลยครับ กลัวมากจริง ๆ เพราะมีเรื่องเล่ามาว่า จะมีเณรรูปนึง จะมาปลุกชวนไปห้องน้ำ พอไปถึง เค้าก็จะเล่าเรื่อง ว่าเค้าเคยบวชมาแล้ว พอเสร็จ ถ้าเราถามไปว่าแล้วเป็นไงมั่ง เค้าจะบอกว่าเค้าตกบันไดหัวฟาดพื้นตาย เท่านั้นแหละ หน้าจะเละหัวจะบุกไปมุมนึง ตาจะถลนออกมา โอ้ว ใครจะมากลัวละครับท่าน (ด้วยเหตุนี้ไอห้อยเพื่อนผม ปลุกหลายรอบกว่าจะตื่น ความจริงตื่นนานแล้วอ่ะ แต่กลัวมากไม่กล้าลืมตา) ทีนี้ ประมาณวันที่สองวันที่สามเพื่อน ๆ เจอกับตัวเลยครับ ในห้องพยาบาล อยู่คนเดียว ไม่สบาย ระหว่าเพื่อน ๆ ไป กวาดลานวัดกัน มันบอกได้ยินเสียงพิมพ์ดีด ( ประมาณสิบปีก่อน มันยังฮิตอยู่) สักพักเท่านั้นแหละครับ มันก็เงยหน้ามาดู ไม่มีคนพิมพ์ครับ มีแต่เสียง มันก็เลยใจแป้ว เห็นแป้นพิมพ์กด ลงมาเองได้ มันรีบวิ่งมาเลยครับ เล่าให้ฟัง ปรากฎว่ามีเณรองค์เดิมเค้าเสียชีวิตหน้าที่เค้าคือพิมพ์เอกสาร อะไรจะเข้าเค้าขนาดนั้น

เว้นวรรคสักนิดครับ พ่อแม่ผมมาเยี่ยมพอดีแล้วถามว่าเจอผีมั่งมั้ย แหม๋ก็มันดังมากนี่เนอะ พระอาจารย์ก็เล่า ๆ ต่าง ๆ นา ๆ ว่าแบบนู้นแบบนี้ ผมก็กลัวสิครับ แต่เด๋ว หลังจากผมลุกไป พระอาจารย์ บอกอะไรพ่อแม่ผม เด๋วว่ากันท้ายเรื่อง นะ

ไคล์แมกซ์ของเรื่องครับ ผมซนมากเกินไป เด็กนี่เนอะ เล่นเสียงดังตอนกลางคืน เกือบ ๆ ถึงวันต้องสึกแล้วล่ะครับ พระอาจารย์ก็ให้ ไปนั่งสมาธิตรงสุสานหลวง อ่อ ไปกันประมาณ สิบกว่าคน ท่านคิดว่าไม่น่ากลัวใช่มั้ยล่ะครับ แต่นั่งแยกกันคนละมุมเลย ไม่เจอกันเลย ผมโชคดีมาก ๆ ครับ ผมนั่งติดกับ ยามเลยครับ มีแสงสวางส่อง มีคนด้วย แต่ก็ยังกลัวอยู่พอสมควร ไม่ต้องคิดเลยว่าเพื่อนผมมันกลัวกันขนาดไหน 5555 ก็จริง ๆ ครับ เสียงร้องดังเป็นระยะ ๆ พระอาจารย์เอามือเย็น ๆ แตะที่หัวไหล่ ขณะกำลังนั่งสมาธิ กรี๊ดกันทุกราย ยกเว้นบางราย ไดยินเสียงเดิน เลยลืมตามาดูก่อน แต่ตรงจุดนี้ ไม่มีเรื่องเล่าอะไรมากครับ แต่เณรบางองค์บอกว่าเจอ แสงแวบ ๆ บินไปบินมาจริง ๆ แต่ก็ยังไม่น่ากลัวมากครับ ต้องเรื่องต่อจากนี้ ต้นโพธ์ครับ ด้านข้าง เค้าจะใส่กระดูกคนตายรอบต้น วันก่นอสุดท้าย พระอาจารย์ใสห้ไปเด็ดใบโพธ์แล้วเขียนชื่อคนตายหนึ่งคน ลงในใบนั้น แล้วเอามาให้ประเด็นคืนมันมีรูปด้วยสิครับ ผมได้เป็นชุดแรก ๆ ก็ไม่มีอะไรตื่นเต้น แต่จดเสร็จก็วิ่งลูกเดียวล่ะครับ มันจะอยู่ห่างจากจุดที่ เณรนั่งอยู่พอสมควร อ่อ ไปชุดละ 2 คนนะครับ ไม่งั้นไปคนเดียวตายกันพอดี ทีนี้มาถึงชุดที่เรียกว่า ประเด็นสำคัญเลย ผมนั่งกำลังกินน้ำอยู่ได้ยินเสียง จ๊าก มาดังมาก ๆ วิ่งแบบร้องไห้ด้วย พระอาจารย์ก็ถามว่าเป็นอะไร มันบอกว่าเจอ ผู้ชายใส่ชุดสีดำ หน้าซีด ๆ คุยโทรศัพท์แล้วถามมันว่า คนชื่อ........................(จำไมได้แล้ว)ไม่อยากสมมตินะ กลัวตรงกับใครในที่นี้ ถามว่าอยู่มั้ย มันก็บอกไม่รู้จักครับ ในใจไม่ได้เอะใจอะไรเลยนะ แต่พอเค้าพูดว่า อ่าวเจอแล้ว แล้วก็มองไปที่หลุมศพที่ไอคนเจอเป็นคนจดชื่อมาเป๊ะๆ ๆ ตรงกับคนชุดดำหา แล้วคนชุดดำก็หายไป ตอนที่มันเจอพอดี เลยวิ่งกันสองคนเลยครับ ดังมาก ๆ เลยครับ กับผีชุดดำกับเวิลด์โฟน 1800 คืนนั้นใครนอนหลับก็เก่งแล้วล่ะครับ

อ่อ เด๋ว จะมาพิสูจน์ทีละคดี ละกัน

จากคุณ : mootomoosun - [ 7 เม.ย. 51 10:38:22 ]

ความคิดเห็นที่ 24

มีประสบการณ์ประหลาดหลังคุณย่าเสียเหมือนกันค่ะ คือหลังงานศพคุณย่าแล้ว(จัดที่กทม.) ครอบครัวเราก็ต้องกลับมาบ้านที่ลำปางต่อ คือตอนนั้นกำลังนั่งรถกลับมาบ้าน ปรากฏว่ามีโทรศัพท์เรียกเข้ามือถือของแม่ เป็นเบอร์ของพ่อนะคะ คือตอนนั้นพ่อยังอยู่ที่บ้านย่าในกรุงเทพฯอยู่ไม่ได้กลับมาด้วย แม่เราเห็นเบอร์โชว์ขึ้นไม่มีเสียงพูด เลยวางสายก่อนและโทรเข้าเบอร์บ้านย่าเลยเพราะเข้าใจว่าโทรศัทพมืิอถือ์พ่อคงสัญญาณไม่ดี พอโทรเข้าบ้านย่าปุ๊ปพ่อก็รับสาย และแม่จึงถามว่าโทรหามีอะไรหรือ พ่อบอกเปล่า โทรศัพท์ของพ่อชาร์ทแบตไว้ที่ชั้นสองของบ้านยังไม่ได้โทรหาใครเลย แม่ก็งงมาก จึงถามว่าแล้วตอนนี้ใครอยู่ชั้นสองของบ้าน พ่อบอกไม่มีเพราะตอนนี้กำลังนั่งคุยกันกับพี่ๆน้อวๆอยู่ชั้นล่างยังไม่มีใครขึ้นไปชั้นสองของบ้านเลยนอกจากพ่อที่เอามือถือขึ้นไปชาร์ตแบทไว้ชั้นสองเมื่อสองชั่วโมงก่อน แม่มึนตึบ ทุกคนงงหมด แล้วใครกดโทรศัพท์พ่อเข้ามือถือของแม่ เล่าแล้วยังขนลุกเพราะตอนนนี้ก็ยังหาคำอธิบายไม่ได้เลย
____________________

แล้วตอนงานศพคุณตาบ้าง พอดีคุณตาเป็นคนรู้จักกว้างขวาง พอคุณตาเสียจึงมีคนมางานเยอะมาก แม้ว่าก่อนคุณตาจะเสีย คุณตาสั่งว่าเมื่อตายไป อย่าจัดงานศพใหญ่โตนะ ให้จัดเล็กๆและไม่ให้เอาไว้นาน แต่เมื่อถึงเวลาจริงๆมันจัดเล็กไม่ได้ค่ะเพราะคนมาเยอะมากกก ต้องจัดหลายคืน เราจำได้ดีแม้ยังเด็ก ตอลดการจัดงานคุณตา กรอบรูปหน้าโลงคุณตาแตกถึงสี่ครั้ง ทั้งที่ไม่มีการไปแตะต้องกรอบรูปกันเลยนับแต่เอาไปวางไว้หน้าโลง ลูกๆของคุณตาต้องไปจุดธูปขอขมาทุกวัน ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ เรื่องนี้หาคำอธิบายไม่ได้เช่นกัน เราไม่รู้จะพิสูจย์ยังไง ว่าทำไมกรอบรูปหน้าโลงถึงแตก ทั้งที่กรอบรูปอื่นๆในบ้านมันไม่ได้แตกไม่ได้ร้าวแม้แต่อันเดียว
____________________

ความจริงเรามีเหตุผลนะ เวลาเจออะไรจะไม่เชื่อหรอก อย่างตอนเรียนอยู่ มีคนในโรงเรียนถูกผีเข้า วิ่งกรี๊ด วิ่งอาละวาดอยู่ตรงเสาธงโรงเรียน คนก็แตกตื่นไปมุงกันใหญ่ อาจารย์เลยต้องวิ่งไปจับตัวคนๆใส่รถโรงเรียนและขับออกไป คาดว่าคงจะไปวัด แต่เรากลับคิดว่า บางทีอาจเป็นเพราะอากาศร้อนรึเปล่า ซึ่งมันเกิดขึขึ้นได้ใช่ไหม อากาศร้อนจัดคนเลยคลุ้มคลั่ง
____________________

ตอนเรียน อีกครั้งหนึ่ง มันเป็นเวลาเช้าเรากำลังรอเข้าเรียนวิชางานปั้น แต่ตอนนั้นห้องไม่เปิด เรากบเพื่อนกลุ่มนึงเลยไปยืนรออยู่หน้าห้องผสมดินเหนียว ด้านในจะเป็นเครื่องกวนดินเหนียวและกองดินทั้งแข็งๆนุ่มๆเตรียมไว้ปั้นขึ้นรูป ไอ้ตอนที่กำลังรอเนี่ย จู่ๆเครื่องผสมดินมันก็ติดขึ้นมาเอง เสียงหึ่งๆและกวนไปสองสามครั้ง เพื่อนเรามันก็วิ่งเลย มันวิ่งเร็วมากแบ๊บเดียวหายไปหมดเหลือเรายืนอยู่คนเดียวหน้าห้อง เราจึงมองเข้าไปในห้อง ซึ่งตอนนั้นเครื่องมันก็หยุดกวนดินแล้ว ไม่ใช่เพราะช็อคจนวิ่งไม่ออก แต่เรากลับคิดว่าเครื่องมันคงรวนเลยติดเองล่ะมั้ง จากนั้นเลยยืนนิ่งๆรอจนเพื่อนมันจับกลุ่มเกาะกันมาพร้อมอาจารย์ด้วย (พวกมันวิ่งไปลากอาจารย์มาเลยนะเหอะๆ)อาจารย์ก็มาเปิดห้องและเดินเข้าไปดูเครื่องผสมดิน แล้วแกก็หยิบปลั๊กขึ้นมาให้ดูว่ามันยังไม่ได้เสียบปลั๊กเลยจะติดขึ้นมาเองได้ไง แล้วหันไปว่าพวกเพื่อเราว่าอุปทานกันล่ะสิ เพื่อนๆมันก็บอกว่าเห็นกันจริงได้ยินทั้งกลุ่มเลยนะ เอ่อเราก็ได้ยินด้วยและก็ยืนงงตามว่ามันอะไรกัน หาคำตอบไม่ได้ง่ะ

จบละ

จากคุณ : เสียงจากบ้านนา - [ 7 เม.ย. 51 23:38:19 ]