PANTIP.COM : X6503951 คุณคิดว่าประเทศไทยควรผลิตแพทย์ให้มากกว่านี้หรือไม่ []

ความคิดเห็นที่ 35

กำลังเรียนทางด้านบุคลากรแพทย์ อาจจะไม่ใช่แพทย์โดยตรงแต่ทำงานในด้านการแพทย์

เคยคิดที่จะออกไปอยู่ ตจว แต่ก็พับค่ะ เพราะลูกมีพ่อมีแม่ ไปอยู่คนเดียว ตจว พ่อแม่ก็เป็นห่วง ถ้าให้เลือกระหว่างคนไข้ชาวบ้านที่เราอาจจะไปดูแล กับ พ่อแม่ ยอมอยู่ กทม แล้วดูแลพ่อแม่ดีกว่า

หลายคนอาจจะบอก ทำไมผลิตแล้วไม่ไปดูแลคน ตจว ล่ะ แล้วคุณจะให้พวกเราๆ ทิ้งพ่อแม่ไปดูแลคนอื่นหรอ ถึงจะบอกว่า ทำงานส่งเงินมาก็ได้ แต่คิดว่า ท่านจะสบายใจไหม ไปอยู่หอพักเป็นยังไง อยู่ห่างไกลแบบนั้น

เงินก็มีส่วน ต้องยอมรับนะ หลายคนก็คงฝันอยากจะมีบ้าน มีรถ ต่อให้ฝันพอเพียงแค่ไหน ถ้าไม่มีเงินซื้อที่นา ไม่มีค่าน้ำค่าไฟ ค่าอาหารก็จบ จะให้กลางวันทำงาน เย็นขุดดิน อันนี้ก็เหนื่อยเกินไปหรือเปล่า รถ ข้าวของต่างๆล่ะ ตจว นี่ ต้องบอกเลยว่าจะซื้อของหรือไปธนาคารที เดินทางเป็นสิบกิโล อาจจะถึงร้อยโลเลยก็ได้ ค่าเดินทางพวกนี้ เงินทั้งนั้น อยู่ด้วยอุดมการณ์ คนที่ลำบากไม่ใช่แค่ตัวเราหรอก พ่อแม่ยันลูกหลานเลยมั้ง เกิดแต่งงานมีลูก จะให้ลูกเรียนแบบไหนล่ะ ที่ๆมีอุปกรณ์การศึกษาพร้อม หาข้อมูลได้ง่ายอย่างในเมือง มี internet ติดต่อสื่อสาร มีร้านค้าขายหนังสือตลอดเวลา หรือ จะให้อยู่กันดารตามต่างจังหวัดจะซื้อหนังสือก็นั่งรถเป็นวันๆไปซื้อ net ไม่ต้องพูดถึง บ้างที่สัญญาณมือถือยังไม่มีเลย เป็นคุณจะตอบโจทย์แบบไหน เราว่า บางทีไม่ใช่คิดแค่ตัวเอง ต้องคิดถึงคนรอบข้างไล่ตามลำดับความสำคัญเหมือนกัน เราจะให้ชีวิตก้าวไปข้างหน้า หรือ ก้าวอยู่กับที่ล่ะ

ถ้าวันหนึ่งเราเจ็บป่วย ที่นา ลูกหลานเราไม่มีทรัพย์สินหรือความรู้มากพอ เพราะสภาพแวดล้อมที่นั่นไม่ได้อำนวยต่อการใช้ชีวิตในโลกที่แข่งขัน ไม่มีประสบการณ์ชีวิตที่ดีพอ อย่างได้ท่องเที่ยว ได้เปิดหูเปิดตา เพราะเราไม่มีทุนทรัพย์จะพาไป วันนั้นคนไข้ทั้งหลายที่คุณอยากให้ไปช่วย เขาจะช่วยเหลือเราไหม หรือ แม้แต่ความปลอดภัยของคนที่ต้องห่างไกลพ่อแม่ ครอบครัว เพื่อไปทำงานที่ไกลๆ คนไข้เหล่านั้นจะมาให้ความคุ้มครองเราไหมน่ะ จะมารับผิดชอบพ่อแม่หรือลูกเราหรือเปล่า

แพทย์ก็คนนะ ต้องอยู่ต้องกิน ต้องสร้างฐานะ และความมั่นคงในชีวิตเหมือนกัน ช่วยเหลือได้แค่เท่าที่ตัวเองมีกำลัง จะเรียกร้องให้ทำแบบนั้นแบบนี้ เสียสละตัวเองไปอยู่ที่นั่นที่นี่ แล้วคนไข้เหล่านั้น เขาจะเสียสละตัวเองมาดูแลแพทย์บ้างไหม

เราเลือกเรียนด้านการแพทย์ก็เพราะชอบจะช่วยเหลือคนอื่น ถึงจะไม่ใช่คนไข้แต่เป็นเพื่อนฝูง ญาติพี่น้อง อย่างน้อยก็ได้ใช้ความรู้ที่เรียนมาช่วยเหลือ แต่เราก็ไม่อยากให้คนอื่นต้องมาคาดหวังหรอกว่า เราจะต้องช่วยให้ได้เท่านั้นเท่านี้ ต้องทำแบบนั้น ต้องเสียสละตัวเองยังงี้ แพทย์เขาเลือกเรียนมาก็เป็นอาชีพอย่างหนึ่ง ยังไงก็คนๆหนึ่ง ให้เลือกทางเดินชีวิตตัวเองมั่งว่าอยากจะทำอะไร อยากจะอยู่ที่ไหน ไม่อยากให้ต้องมาคาดหวังแล้วมองแต่ว่า ทำไมอยู่ในเมือง อยู่ในเมืองไม่ดี แพทย์ดีจริงๆต้องไปอยู๋ต่างจังหวัด แล้วมีสิทธิอะไรมาตัดสินชีวิตของเขาว่า เขาควรจะอยู่ที่ไหน เวลางานน่ะเป็นแพทย์ แต่นอกเวลางานก็ไม่ใช่แพทย์ การที่อยากจะอยู่ในที่ๆอยากอยู่มันผิดหรือ แล้วการที่จะเลือกสถานที่ทำงานที่ต้องการเหมือนคุณทั้งหลายที่อยากจะเข้าบริษัทที่เงินเดือนมั่นคง มีสวัสดิการดี งานตามที่ชอบ แพทย์ไม่มีสิทธิเลือกหรือไงกัน อย่าบอกว่า เพราะแพทย์ทำงานขึ้นกับชีวิตคนเลย ทุกอาชีพก็แทบจะเกี่ยวข้องกับชีวิตคนทั้งนั้นล่ะ บางคนทำงานจัดขายสินค้าสะดวกสบาย มันก็เกี่ยวข้องกับชีวิตคนแล้ว ถ้าคุณไม่เห็นแก่กำไร ทำไมไม่ไปเปิดโชว์รูมที่ ตจว หรือ ยกสวนน้ำ ยกสวนสนุกไปไว้ในหมู่บ้านกันดารบ้าง เด็กๆจะได้มีโอกาสใช้ชีวิตอย่างทัดเทียมเด็กในเมือง ลดราคาสินค้าให้ถูก เพื่อที่ชาวบ้านจะได้รับคุณภาพชีวิตเหมือนคนเมือง มีความสะดวกสบาย คุณก็ยังมีคำตอบให้โจทย์ของคุณ แต่ทำไมแพทย์ถึงมีคำตอบให้โจทย์ตัวเองไม่ได้ เพราะคนอื่นจะช่วยตอบแทนหมด ถ้าจะไล่เรื่อง มนุษยธรรมจริงๆ คงต้องไล่ตั้งแต่อาชีพ พ่อค้าคนกลางเลยล่ะ
แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 51 02:00:40

จากคุณ : ขี้เหงา...เอาแต่ใจ - [ 12 เม.ย. 51 01:54:40 ]