"พวกมัน" เริ่มรวมกำลังบุกอั๊วมาตั้งแต่หัวค่ำเมื่อวานนี้แล้ว
คราวแรก มันใช้ยุทธวิธีส่งหน่วยลาดตระเวนระยะไกลมาก่อกวนประตูเมืองของอั๊วก่อน
อั๊วก็รวบรวมกำลังเท่าที่มีอยู่ในตอนค่ำๆ ต้านทานมันได้สำเร็จ
ก็เนื่องมาจากพวกมันมากันไม่มากนัก อั๊วเลยรอดไปได้
หลังจากหน่วยลาดตระเวนมันพ่ายแพ้
อั๊วก็ไม่ได้ประมาท รีบเสริมกำลังที่ประตูเมืองในทันที
"พวกมัน" ก็ส่งแนวรบติดอาวุธมาก่อกวนทั้งคืน
ยังดีที่ว่าพวกมันยังไม่สามารถฝ่ากำแพงเหล็กของอั๊วไปได้อั๊วต้านมันทั้งคืน นอนได้ไม่เต็มตา ก็ต้องออกมาบัญชาการรบอีก
เป็นอย่างนี้ตลอดคืน
ในที่สุด พอรุ่งเช้า "พวกมัน" ได้นำกำลังส่วนใหญ่เข้าบุกอย่างสายฟ้าแลบ
อั๊วพยายามอย่างเต็มที่ในการที่จะรักษาประตูเมืองให้จงได้
คราวนี้มันมากันมากเหลือเกิน ฝ่ายของอั๊วเห็นท่าจะไม่รอดแน่ๆ
มันโจมตีอั๊วอย่างหนักหน่วง โจมตีติดต่อกันเป็นเวลานาน
อั๊วต้านด้วยวิสัยชายอกสามศอก เหงื่อเริ่มแตก
เม็ดเหงื่อไหลมาจากขมับ ผ่านร่องจมูก มาที่ริมฝีปาก
อั๊วแลบลิ้นเลียเหงื่อหยดแล้วหยดเล่า
ทุ่มเทแรงกายต่อต้านการรุกรานครั้งนี้
ทันใดนั้นเอง
ในขณะที่อั๊วกำลังจะพลาดท่าเสียที "พวกมัน"
พวกมันก็หยุดการโจมตีอย่างกระทันหัน
อั๊วรู้สึกว่าพวกมันไม่เพียงแค่หยุดโจมตีเท่านั้น
มันยังได้ถอยทัพกลับไปทั้งหมด
มันหายไปจากบริเวณประตูเมืองโดยสิ้นเชิง
อั๊วถอนหายใจอย่างโล่งอก
มีเวลาพักผ่อนก็คราวนี้แหละ หลังจากสู้ศึกมาทั้งคืน
อั๊วสงสัยเหมือนกันว่าทำไมจู่ๆ มันถึงถอยทัพกลับ
ทันใดนั้นเอง "พวกมัน" ก็กลับมา
กลับมาพร้อมอาวุธครบมือ อานุภาพรุนแรงกว่าเดิมหลายสิบเท่าตัว
อั๊วสะดุ้งเฮือก ตายละ อั๊วรู้ในทันทีว่าพวกมันถอยไปตั้งหลัก
เพื่อรวมพลังทั้งหมดโจมตีแบบแตกหัก
อั๊วรู้ในบัดดลว่า อั๊วไม่สามารถที่จะต้านทานพวกมันได้อีกแล้ว
คิดถึงตอนนี้ก็เย็นวาบไปหมดทั้งตัว
ความพ่ายแพ้คงตกอยู่ที่อั๊วเอง
แต่ยังไงอั๊วก็มีศักดิ์ศรี อั๊วยันมันไว้ได้ทั้งคืน
แต่คราวนี้ อั๊วปลงตกแล้ว...
อั๊วคงต้องไปขรี้ซะที
จากคุณ :
หลืน 
- [
21 พ.ค. 51 23:24:38
]
สนามรบข้ามคืน
เจิมมมมมมมมมมมมม
