PANTIP.COM : X6639241 "ขี้คน" สำหรับคุณคิดว่าเอาไปทำอะไรได้บ้างครับ ที่จะเกิดประโยชน์ []

ความคิดเห็นที่ 19

(เป็นเวลาดึกสงัดแล้ว ณ ห้องวิจัยอันแสนลึกลับในตึกเก่าๆแห่งหนึ่งย่านชานเมืองของมหาครใหญ่)

"หึ หึ หึ นี่ล่ะคือวันที่ทั่วโลกจะได้รับรู้ถึงอัจริยภาพของพวกเรา"

("อาจารย์แมว" ศาสตราจารย์สติเฟื่องนั่นเองที่กำลังยิ้มกระหย่องกับผลงานทดลองชิ้นใหม่ล่สุดซึ่งตนเองทุ่มเทความพยายามค่อนชีวิตในการประดิษฐ์คิดค้นออกมา)

"เอาล่ะเดินเครื่องเดินได้หนุ่มน้อย ต่อสายจ่ายพลังงานเข้ากับชุดแล้วเร่งกำลังไฟเต็มที่เลย" ("อาจารย์แมว"หันไปกล่าวกับ"Mr.Fusion" ผู้ช่วยนักวิจัยหนุ่มหน้ามนที่ร่วมหัวจมท้ายในการทดลองอันแสนพิลึกพิลั่นมาด้วยกันหลายปีดีดัก)

"ระบบไฟพร้อมแล้วครับศาสตราจารย์ เริ่มเดินเครื่องตัวส่งพลังงานหลักแล้ว" (ชายหนุ่มฟิวชั่นสับคันโยกดังปึง! แลก่อให้เกิดกระแสไฟฟ้าสว่างแปลบปลาบไปทั่ว จนทำให้ห้องอันแสนหม่นหมองนั้นดูสว่างขึ้นทันตา)

(พระเจ้าช่วยกล้วยทอด! สิ่งที่ปรากฏอยู่กลางห้องวิจัยอันแสนโสโครกนั้นกลับเป็นเครื่องจักร! ไม่สิ..ต้องเรียกว่าชุดเกราะมากกว่า ชุดเกราะสีเงินหม่นขนาดใหญ่แลดูน่าเกรงขามนั่นเองที่ต่อเชื่อมไว้ด้วยสายไฟพะรุงพะรังกำลังส่องแสงอย่างหมองหม่นท่ามกลางความมืดมิดยามราตรี)

“เอาล่ะ!ตอนนี้ก็เหลือแค่เอาเซลล์อุจจาระรีไซเคิลมาบรรจุเข้าไปในตัวเร่งอนุภาคโมเลกุลก็เป็นอันเรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวคุณรีบไปจัดการเลยนะพ่อหนุ่ม” (หนุ่มฟิวชั่นรับคำพลางกุลีกุจอลงไปยังชั้นใต้ดินเพื่อรื้อหาของวุ่นวายระหว่างที่อาจารย์แมวกำลังยืนชื่นชมเจ้าเครื่องจักรทรงพิลึกอยู่)

"อืม..ในที่สุดความพยายามหลายปีของเราก็เสร็จสมบูรณ์จนได้" (ศาสตราจารย์สติเฟื่องกล่าวอย่างภูมิใจ ขณะเดียวกันที่ด้านนอกหน้าต่างนั้นพลันปรากฏเสียงแปลกๆตามติดด้วยวัตถุรูปทรงกระทัดรัดที่ถูกโยนเข้ามาในห้องทดลองพร้อมด้วยควันสีทึบจำนวนมหาศาลที่พุ่งกระจายไปทั่ว)

"เพล้งงงงง~~" (จากนั้นจึงปรากฏร่างของเหล่าคอมแมนโดในชุดสีดำขลับพร้อมหน้ากากกันแก๊ซโรยตัวพุ่งทะลุหน้าต่างห้องทดลองเข้ามาอย่างรวดเร็วปานสายฟ้าแลบ)

"ห้ามใช้ปืน ผมต้องการตัวเป็นๆ" (เสียงอู้อี้จากคอมแมนโดที่ดูจะเป็นหัวหน้าหมวดกล่าวขึ้นระหว่างที่หน่วยจู่โจมเหล่านั้นเริ่มกระจายกำลังกันออกรื้อข้าวของในห้องทดลองอย่างวุ่นวายแลจับตัวศาสตราจารย์แมวที่กำลังกรีดร้องอย่างโวยวายเอาไว้อย่างรวดเร็ว)

ฟืด~~~ฟาด~~~ ฟืด~~~ฟาด~~~ (เสียงหายใจอย่างน่าขนลุกเบื้องหลังหน้ากากกันแก๊ซอันน่าเกรงขามดังขึ้นเรื่อยๆ ระหว่างที่เจ้าของร่างนั้นเดินเข้ามาจ้องพินิจเจ้าชุดเกราะทรงประหลาดแลหัวเราะอย่างสุขสมใจพร้อมย่างสามขุมเข้ามาหาอาจารย์แมวที่ถูกล๊อคตัวอยู่)

“สวัสดีศาสตราจารย์แมว ผมคือผู้กองเจไดหนุ่ม หวังว่าคงยังไม่ลืมกันใช่มั๊ยล่ะ” (เจ้าหัวหน้าคอมแมนโดกล่าวเสียงเหี้ยมพลางถอดหน้ากากกันแก๊ซออก เผยให้เห็นใบหน้าอันรกรุงรังไปด้วยหนวดเคราพร้อมรอยบากที่กลางดวงตาข้างหนึ่ง)

"กะ..แก แกนี่เอง ชั้นลาออกจากองค์การบ้าบออะไรนั่นนั่นไปหลายปีแล้ว พวกแกจะมาตามจองเวรอะไรกันอีกวะเนี่ย" (ศาตราจารย์แมวกล่าวเสียงสั่นพลางเหลือบมองไปยังพิพม์เขียวของชุดเกราะไฮเทคซึ่งตกกระจายอยู่ที่พื้น)

“หึ หึ หึ.. พูดจาอย่างนี้กับเพื่อนเก่าได้ลงคอเชียวรึ ความจริงผมก็ไม่ได้อยากจะมายุ่มย่ามอะไรกับคุณมากนักหรอกเพื่อนเอ๋ย แต่ผลงานของคุณมันล่อตาล่อใจท่านผู้นำของเรามากเกินไปน่ะสิ” ( “เจไดหนุ่ม” กล่าวพลางเหลียวมองไปยังชุดเกราะไฮเทคพลังอุจจาระ ระหว่างที่อีกฟากหนึ่งของห้องทดลอง “Mr.Fusion” ซึ่งบังเอิญไม่อยู่ในห้องตอนการบุกจู่โจมกำลังแอบมองความเป็นไปอย่างกระวนกระวาย พร้อมกำหลอดแก้วที่บรรจุเซลล์พลังงานอุจจาระซึ่งเป็นกลไกสำคัญในการทำงานของเจ้าชุดเกราะไฮเทคเอาไว้แน่น)

“ทีนี้มาเข้าเรื่องกันดีกว่าศาสตราจารย์ ที่ผมมาวันนี้ก็เพื่อจะขอเรียนเชิญคุณพร้อมผลงานวิจัยทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเจ้าชุดนี่ไปยังห้องทดลองของทางองค์การโดยทันที” (เจไดหนุ่มกล่าวเสียงเรียบก่อนจะสยายมือให้ลูกน้องจำนวนหนึ่งออกเก็บกวาดแฟ้มข้อมูลแลเอกสารสำคัญๆทั้งหมดอย่างรวดเร็ว)

“บัด~ซบ เอ้ย.. ไม่มีวันซะหรอกที่ข้าจะกลับไปร่วมมือกับพวกแก ” (อาจารย์แมวกล่าวอย่างกล้าหาญพลางถ่มน้ำลายใส่หน้าเจ้าเจไดหนุ่มคนเหี้ยมคราหนึ่ง)

...เปรี้ยง... (พลันเสียงปืนสั้นบราวนิ่งก็ดังก้องขึ้นพร้อมๆกับที่ลูกตะกั่วอันร้อนฉ่าวิ่งควงสว่านเร็วจี๋เข้าฉีกกระชากเส้นเอ็นหัวเข่าของศาสตราจารย์สติเฟื่องจนร่างนั้นล้มทั้งยืน)

“Holy~Shit! กรูไม่มีวันให้ผลงานวิจัยตกไปอยู่ในมือคนชั่วอย่างพวกเอ็งแน่ จะฆ่าก็ฆ่าเลยสิ” (อาจารย์แมวกล่าวอย่างเจ็บปวดระหว่างที่หัวเข่าของตนนั้นเริ่มสั่นระริกแลปรากฏโลหิตสีแดงฉานไหลนองไปทั่วห้อง)

“หึ หึ หึ เสียดายนะที่คุณยังมีประโยชน์กับเราอยู่ ไอ้เรื่องฆ่าน่ะมันต้องฆ่าแน่ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้นะด็อกเตอร์ ยังไม่ใช่ตอนนี้ หึ หึ หึ... เอาล่ะ!พวกเอ็งรีบเก็บเอกสารให้เสร็จแล้วฉีดยาสลบให้เจ้าแก่นี่มันอยู่นิ่งๆซักพัก อีก15นาทีคอปเตอร์จะมารับพวกเราพร้อมชุดเกราะนี่กลับฐาน” (เจไดหนุ่มร้องสั่งลูกน้องพลางจุดไฟแช็คแล้วโยนใส่กองเอกสารที่มุมห้องจนบังเกิดเปลวไฟสีแดงฉานลุกขึ้นมามอดไหม้งานวิจัยล้ำค่าให้กลายเป็นเถ้าถ่านไปจำนวนมาก)

(..ยังมีต่อครับ..)

(May the Spoil be with you)
ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน

จากคุณ : เจไดหนุ่ม - [ 25 พ.ค. 51 02:07:22 ]

ความคิดเห็นที่ 20

(ซึ่งนั่นเป็นเวลาเดียวกันกับที่ “Mr.Fusion” กำลังกระทำเรื่องกล้าหาญเด็ดเดี่ยวที่สุดในชีวิตด้วยการแอบย่องตอดมาเปิดการทำงานของเจ้าชุดเกราะไฮเทค ก่อนจะยัดหลอดเซลล์พลังงานอุจจาระเข้าไปยังช่องด้านหลัง เพียงครู่เดียวก็ปรากฏไฟสีเหลืองสว่างวาบขึ้นมาพร้อมๆกับเสียงยืนยันความสำเร็จของการทดลองครั้งนี้)

“เซลล์พลังงานถูกติดตั้งเรียบร้อยแล้ว เริ่มเดินเครื่องระบบการทำงาน” (เสียงคอมพิวเตอร์ดังลั่นไปทั่วห้องระหว่างที่ตัวสแกนรูปร่างประหลาดเริ่มฉายแสงสีแดงไปทั่วร่างของหนุ่มฟิวชั่นที่กำลังยืนตะลึงงันอยู่ ที่หน้าจอมอนิเตอร์นั้นปรากฏรูปสแกนร่างกายของมิสเตอร์ฟิวชั่นขึ้นมาพร้อมๆกับที่เจ้ามือกลอิเล็คทรอนิกส์เริ่มหยิบจับชิ้นส่วนของชุดเกราะไฮเทคเข้ามาประกอบยังร่างของนักวิจัยหนุ่ม)

“นั่นมันบ้าอะไรกันเนี่ย เฮ้ย!พวกเรายิงมันเลย ฆ่ามัน.. ฆ่ามานนนนนน~~~” (เจไดหนุ่มซึ่งกำลังตะลึงกับเหตุการณ์เบื้องหน้ากู่ร้องดังก้องพร้อมชักปืนกลอัตโนมัติMP5ออกมาสาดกระสุนสังหารใส่นักวิจัยฟิวชั่น แต่กระสุนทุกลูกนั้นล้วนไม่ระคายผิวเจ้าเกราะไฮเทคนั้นเลยซักนิดเดียว)

(เพียงชั่วตากระพริบเจ้าชุดเกราะพลังอุจจาระก็ถูกประกอบเข้ากับร่างของนักวิจัยหนุ่มหน้ามน “Mr.Fusion” จนสำเร็จเรียบร้อย พร้อมๆกับที่ร่างอันทรงพลังในชุดเกราะนั้นได้พุ่งถาโถมเข้าใส่หน่วยคอมแมนโดแลเริ่มหวดซ้ายป่ายขวากำปั้นอันทรงพลัง จนคอมแมนโดจำนวนมากกระเด็นปลิวหวือไปคนละทิศละทางด้วยความชุลมุนวุ่นวายแลเสียงปืนกลที่พากันกระหน่ำเข้าใส่ร่างชุดเกราะอย่างไม่เป็นผล)

“เฮ้ย!ไอ้บ้านั่นน่ะ ถ้าเอ็งไม่อยากให้ศาสตราจารย์ของแกกลายเป็นผีเฝ้าที่นี่ล่ะก็จงรีบถอดชุดนั่นซะแล้วเอาพิมพ์เขียวของมันมาให้ข้าเดี๋ยวนี้” (จู่ๆเจไดหนุ่มก็กล่าวขัดขึ้นพลางเล็งปืนกลมือไปยังร่างอันอ่อนเปลี้ยของอาจารย์แมว ระหว่างที่คอมแมนโดที่เหลือตีวงเริ่มรายล้อมร่างในชุดไฮเทคของฟิวชั่นเอาไว้)

“ข้าจะนับถึง3นะโว้ย รีบตัดสินใจเร็วเข้า” (เจไดหนุ่มกล่าวพลางจี้กระบอกปืนอันร้อนฉ่าไปที่กลางหลังของอาจารย์แมวอย่างเหี้ยมโหดพลางเริ่มนับ)

.....1.....

.....2.....

“อีกแค่วินาทีเดียวนะโว้ย” (เจไดหนุ่มกู่ร้องอย่างอำมหิตพลางกระชับนิ้วเข้ากับไกปืน)

“ไม่ต้องสนใจชั้นฟิวชั่น รีบหนีออกไปจากที่นี่แล้วทำลายพิพม์เขียวซะ ผลงานวิจัยทุกสิ่งทุกอย่างมันอยู่ในหัวของนายแล้วรีบหนีปายยยยย” (พลันอาจารย์แมวก็กู่ร้องขึ้นพร้อมล้วงมืออันสั่นเทาไปหยิบรีโมทรูปทรงแปลกประหลาดในกระเป๋าเสื้อออกมากดปุ่มอย่างรวดเร็ว)

“ระบบทำลายตัวเองฉุกเฉินจะเริ่มทำงานภายใน1นาที เริ่มนับถอยหลัง 59…58…57…” (สัญญาณไฟฉุกเฉินพร้อมเสียงตอบรับการทำงานของตัวจุดระเบิดแรงสูงจากคอมพิวเตอร์เริ่มดังก้องไปทั่วท่ามกลางความโมโหถึงขีดสุดของเจ้าเจไดหนุ่ม)

“อุบ๊ะ! เจ้าแก่นี่! ถ้าเอ็งเบื่อโลกมากนักข้าก็จะสงเคราะห์ให้” (ภาพค่อยๆตัดกลายเป็นซีนสโลโมชั่นเมื่อกระบอกปืนกลมือของเจไดหนุ่มค่อยๆถูกยกขึ้นอย่างช้าๆ พร้อมๆกับที่อาจารย์แมวกำลังกู่ร้องออกมาเป็นครั้งสุดท้าย)

“หนีปายยยยยยย~~ ฟิวช่านนนนนนนนนนนน~~ “ (จากนั้นจึงตามติดมาด้วยเสียงของปืนกลอัตโนมัติที่ถูกกระหน่ำเข้าใส่ร่างของศาสตราจารย์แมวสติเฟื่อง แลกระชากวิญญาณอันปราดเปรื่องให้จากไปอย่างไม่มีวันกลับท่ามกลางเสียงกรีดร้องอย่างโกรธแค้นของ “Mr.Fusion” ที่ดังกังวานก้องออกมาจากชุดเกราะไฮเทค)

“กรอดดด! พวกเอ็ง... พวกเอ็ง... ตาย~~~ ซ้า~~~~~” (หนุ่มฟิวชั่นกู่ร้องอย่างโกรธแค้นพลางยกมือขึ้นเล็ง ก่อนจะปรากฏลำแสงอะตอมมิคสีเหลืองนวลพุ่งแปลบปลาบออกมาจากฝ่ามือเข้าใส่ร่างของเจไดหนุ่มที่กำลังยืนตะลึงงัน จนร่างนั้นถูกสลายหายกลายเป็นจุลมหาจุลพร้อมๆกับแรงระเบิดที่เริ่มทำลายทุกสิ่งทุกอย่างในห้องทดลองจนพังพินาศ)

“ศาสตราจารย์ครับ... ผมขอโทษ” ( “หนุ่มฟิวชั่นกล่าวอย่างเศร้าสลดก่อนจะเหลียวมองร่างอันไร้วิญญาณของอาจารย์แมวผู้มีพระคุณแว่บหนึ่ง แลเริ่มเร่งพลังงานขับเคลื่อนในชุดจนถึงขีดสุดก่อนจะพุ่งทะยานผ่านกลุ่มคอมแมนโดที่กำลังวิ่งหนีแรงระเบิดแลมุ่งหน้าเหินบินขึ้นสู่ท้องฟ้าอันแสนกว้างใหญ่ ท่ามกลางเปลวไฟสีแดงฉานที่กำลังลามเลียร่างของอาจารย์ผู้ปราดเปรื่องแลผลงานวิจัยทั้งหมดจนสลายหายไปตลอดกาล)

..... บัดนี้ฮีโร่ผู้พิทักษ์เกราะเหล็กคนใหม่ได้ถือบังเกิดขึ้นแล้ว เขาคือ "Stool Man" …..

....................................................................

(เช้าวันต่อมาท่ามกลางซากปรักหักพังของห้องทดลอง ปรากฏกลุ่มคนชุดดำแลหน่วยคอมแมนโดจำนวนหนึ่งกำลังเคลียร์พื้นที่อยู่อย่างวุ่นวาย)

“เจอแล้วครับหัวหน้า! ท่าทางจะโดนความร้อนจนเกรียมแต่สภาพยังสมบูรณ์ดีอยู่ครับ” (พลันคอมแมนโดนายหนึ่งก็รีบหยิบแบบพิมพ์เขียวซึ่งปรากฏรอยไหม้ดำมาให้ชายลึกลับในชุดสูทสีดำสนิท)

“อืม! เยี่ยมมาก อาจจะโทรมไปบ้างแต่สภาพยังดีอยู่ คุณพอจะทำให้เหมือนใหม่แล้วจัดการสร้างเจ้าสิ่งนี้มาให้ผมได้มั๊ยด็อกเตอร์” (ชายชุดสูทหันไปกล่าวกับนักวิทยาศาสตร์ผิวคล้ำคนหนึ่งที่เดินตามอยู่เบื้องหลัง)

“ไม่มีปัญหาครับหัวหน้า” (..นักวิทยาศาสตร์นายนั้นพลันแสยะยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์วายร้ายก่อนที่เรื่องราวจะจบลงตรงนี้นั่นเอง..)

... เอวังดีกว่า!(ง่วงแล้วนั่นเองฮะ) -_-zzz ...

(May the Spoil be with you)
ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 51 02:33:14

จากคุณ : เจไดหนุ่ม - [ 25 พ.ค. 51 02:10:45 ]