สวัสดีครับ
นี่เป็นการ post กระทู้ครั้งแรกของผมในห้อง หว้ากอ นะครับ
ไม่รู้ว่าเรื่องที่ post นี้จะตรงกับหัวข้อของห้องมากแค่ไหน แต่เท่าที่ดูก็มีแต่ห้องนี้ที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับเื่รื่องนี้ที่สุดแล้ว
ผมเคยอ่านหนังสือและบทความมา
พบว่าคนเรามีความฉลาดที่แบ่งได้หลักๆสำคัญๆมาก (พวก Q ต่างๆ) ดังนี้
IQ (ความฉลาดทางเชาว์ปัญญา)
EQ (ความฉลาดทางอารมณ์)
AQ (ความฉลาดในการพิชิตอุปสรรค)
ตอนเด็กๆตัวผมเองเป็นคนที่จัดอยู่ในประเภท เรียนไม่เก่ง เลยครับ
เป็นประเภท "ไม่สามารถตั้งใจเรียนได้" ครับ คือเรียนได้ ไม่เกิน 10 นาทีผมก็ไปทำอย่างอื่นแล้ว
เวลาอ่านหนังสือเตรียมสอบผมก็อ่านได้แค่แป้บเดียวก็เลิก ไม่สามารถบังคับใจตัวเองได้
ทำให้ผลการเรียนของผมตกต่ำมากๆ
ผมเคยได้เกรดแย่สุดคือ 1.00 ติดกัน 2ปีเลยนะครับ คือแย่มากๆเลยครับ
ผมเข้าใจและดูถูกตัวเองมาตลอดว่าตัวเองนั้น IQ ต่ำ แบบว่าโง่อะไรทำนองนี้อะครับ
เรื่องกีฬาผมก็เล่นไม่เก่ง เล่นแล้วมักจะเป็นแค่ตัวถ่วงตลอด ไม่ใช่เพราะร่างกายไม่แข็งแร็งนะครับ แต่ว่าไม่มีทักษะเลยครับ
เรื่องเรียนผมก็ทำไม่ได้ ไม่สามารถตั้งใจเรียนได้ ไม่สามารถอ่านหนังสือได้นานๆ
ผมสูญเสียความมั่นใจและคิดมาตลอดว่าตัวเองนั้นเกิดมา "โง่" และ "ห่วยแตก" อย่างแน่นอนไม่คำอื่นอธิบายได้
จนกระทั่งผมเข้ามหาลัย ผมโชคดีที่ได้รับสิทธิพิเศษบางอย่างสามารถเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยรัฐที่มีชื่อเสียงแห่งนึงในกรุงเทพได้ (ไม่ขอบอกนะครับว่าได้ยังไง) และ เรียนในด้านที่ผมชอบซะด้วย
ผมเลือกคณะที่ตัวเองชอบ แล้วผมก็ทำได้ดีมากๆครับ
ผมได้อันดับหนึ่งของชั้นตลอด และ จบมาด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่งเหรียญทองเลยนะครับ
ผมเรียนชนะแม้กระทั่งคนที่ได้คะแนน ent สูงที่สุดคนนึงในมหาวิทยาลัยในขณะนั้นด้วย (เค้าได้ที่2รองจากผม)
ทำให้ผมสงสัยในศักยภาพของตัวเองครับว่าจริงๆแล้วผมโง่ หรือ ว่าผมเป็นอะไรกันแน่ ทำไมตอนมัธยม ผมพยายามแทบตายที่จะเรียน แต่ผมกลับเรียนไม่ได้ (ไม่สามารถตั้งใจเรียนได้ แม้ว่าจะพยายามมากแค่ไหน) แต่พอเข้ามหาวิทยาลัยมาเรียนในสิ่งที่ชอบ ผมกลับทำได้ดีมาก
ผมลองวัด IQ ดูเพื่อทดสอบว่าจริงๆแล้วผมนั้นเป็นคนฉลาดหรือโง่กันแน่
(เป็นแบบทดสอบที่ฮิตมากๆ ประมาณ 40ข้อ เป็น flash ที่ชอบส่งกันมาทาง internet หนะครับ)
ผลคือผมได้ 140 ครับ (ได้ระดับ Mensa)
ผมเลยมีความมั่นใจว่าจริงๆแล้วผมไม่ได้โง่ครับ
ทำให้ผมเริ่มอยากวิเคราะห์ตัวเองอย่างจริงๆจังๆครับว่าผมมีุจุดอ่อนด้านไหนกันแน่
นีคือสิ่งที่ผมวิเคราะห์เกี่ยวกับตัวเองได้ครับ
1) ผมเป็นคนสมาธิสั้นมากๆ .. มากถึงมากที่สุด
ผมไม่สามารถอ่านหนังสือติดกันได้เกิน 10 นาทีด้วยซ้ำ
ไม่สามารถตั้งใจฟังอะไรได้เกิน 5 นาที
ผมไม่สามารถตั้งใจเีรียนในห้องได้เหมือนตอนมัธยมเป๊ะๆเลยครับ
แต่สาเหตุที่ผมได้เกรดดีเพราะตอนมหาวิทยาลัยมันมี การอัด video ในชั้นเรียนครับ
ผมสามารถดู video เมื่อไหร่ก็ได้ ถี่แค่ไหนก็ได้ บ่อยแค่ไหนก็ได้จนกว่าจะพอใจ
สิ่งที่เกิดขึ้นคือผมดูได้อย่างมีสมาธิครั้งละ 3 นาทีเท่านั้นครับ (โดยเฉลี่ย) แล้วก็ต้องกดหยุด เพื่อไปทำอย่างอื่น แล้วค่อยกลับมาดูใหม่ ทำแบบนี้จนกว่าจะดูเสร็จ
แม้ว่าบทเรียนนั้นผมจะชอบแค่ไหนผมก็จะดูได้แค่ 3 นาทีครับ แล้วก็ต้องหยุด..ไปทำอย่างอื่น
ทำให้ผมวิเคราะ์ห์ตัวเองได้ว่าเป็นคนมีสมาธิสั้นมากๆครับ ชอบใจลอยไปเรื่องอื่นเสมอๆ แม้แต่ยืนหรือนั่งอยู่กับที่เฉยๆผมยังทำไม่ค่อยได้เลยครับต้องขยับนั่นขยับนี่ตลอด
2) ผมเป็นคนที่ไม่มีไหวพริบครับ
ผมสังเกตตัวเองตั้งแต่เด็กแล้ว
เวลาที่ผมต้องเจอสถานการณ์ที่ไม่เคยเจอ หรือ ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้า
หรือว่า ทำการแข่งขันอะไรที่มีการบีบคั้นทางเวลาและจิตใจ
ผมจะทำไม่ได้ครับ
แม้ว่าปัญหานั้นจะง่ายแสนง่าย (เมื่อกลับมาย้อนนึกดูทีหลัง) แต่ผมก็จะไม่สามารถแก้ปัญหาได้ทันทีครับ
เมื่อเผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่ไม่ได้ตั้งใจ
ผมจะ อึ้ง!..คิดอะไรไม่ออก ทั้งๆที่เรื่องบางเรื่องนั้นง่ายแสนง่าย แต่ผมก็จะคิดไม่ออกว่าจะแก้ปัญหาอย่างไร แล้วก็จะมีคนอื่นมาช่วยแก้ปัญหาแทนผมเพราะผมจะคิดอะไรไม่ออกเลย ...ใจมันจะลอยไปเรื่องอื่น สมาธิจะหายไป สมองจะโล่งโจ๊งไปหมด
ผมมานั่งนึกๆดูจากจุดอ่อนสองข้อที่ผมพูดมา
ผมคิดว่า
ผมอาจจะมี IQ ที่ปานกลาง จนถึง สูง
ผมมี EQ ที่สูง (ไม่ค่อยโมโห)
แต่ผมคิดว่าผมมี AQ ต่ำมากๆครับ
(ผมมองว่า สมาธิ เป็นส่วนนึงที่ทำให้เราแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้)
แบบนี้ผมควรทำอย่างไรครับ?
นั่งสมาธิหรอ?..ผมก็เคยนั่งนะครับ แต่ก็นั่งได้ไม่เกิน 1 นาทีก็ต้องเลิก
แล้วแบบนี้ผมต้องทำอย่างไรผมถึงจะฝึกให้ตัวเองมี AQ สูงขึ้นได้
ผมคิดว่าถ้าสามารถกำจัดจุดอ่อนสองข้อนี้ได้ ชีวิตผมน่าจะก้าวหน้าสุดๆไปเลยครับ
รบกวนขอคำปรึกษาจากผู้รู้ด้วยครับ
จากคุณ :
เซ็งจัง
- [
27 ก.ค. 51 21:11:48
A:124.120.120.218 X: TicketID:179270
]