PANTIP.COM : X6884708 ทำไมคนที่ใกล้ตายหรือเกือบตายแล้วฟื้นมาใหม่ ถึงได้เล่าเรื่องหลังความตายเป็นตุเป็นตะครับ [เรื่องลึกลับ]

ความคิดเห็นที่ 13

เรื่องที่คุณ Heron เล่ามา ก็คล้ายๆกันนะ

สมัยก่อน พ่อของเรา อยู่ในสถานทูต สมัยเด็กนะ แม่ของพ่อทำงานที่นั่นน่ะ ทีนี้ในสถานทูตจะมีบ่อน้ำ พ่อก็จะไปช๊อตปลาตอนดึก แต่ดันลื่นตกลงไป มือก็กำสายไฟแน่น ด้วยสัญชาตญาณอะไรใกล้มือก็หยิบไว้ก่อน ปัจจุบันก็เป็นรอยแผลเป็นอยู่ แทนที่จะไปช๊อตปลา ดันไปช๊อตตัวเองซะได้ ตายค่ะ ตายสนิท ไม่ต้องให้ใครมาปลุกเลย นิมนต์พระ ทำพิธีได้เลย แต่หลังจากตายแล้วฟื้นขึ้นมา ตอนแรกนึกว่าจะเสียมือไปแล้ว เพราะมันแทบจะเกรียม แต่พอผ่านไป 3 เดือนก็ค่อยๆกลับมาดีขึ้น จนปัจจุบันเหลือแค่รอยแผลเป็น จากสาเหตุนั้นแม่ของพ่อเลยทะเลาะกับคนสวนที่ดูแลบ่อ จนลาออกจากสถานทูตหรือไงนี่ล่ะ (และก็เสียเมื่อพ่ออายุไม่ถึง 10 ขวบ)

เราก็จำไม่ค่อยได้แล้วเท่าไร แม่ไม่ค่อยอยากให้พ่อเล่าเรื่องพวกนี้ให้เราฟัง บอกกลัวจะพูดอะไรไม่ดี แล้วเขาจะมาพาตัวกลับไป ฟังครั้งล่าสุดก็หลายปีผ่านมาแล้ว พ่อเขาว่า สถานที่ๆไปมันมีหมอกพอควร มีคนเดินหน้าตาไม่ค่อยดีเท่าไรนัก พ่อเขาถามใครก็ไม่มีใครตอบ จนมียมทูตหรือใครนี่ล่ะ เข้ามาคุยด้วย แบบ เจ้าหนูๆ ทำอะไรอยู่ แล้วก็พาไปต่อแถว หรือ พาไปไหนเลยนี่ล่ะ ตรงนี้ผ่านไป มาถึงตอนที่เข้าไปหายมบาล พ่อบอกอยากจะโกหกนะ ตอนที่โดนถามชื่อ แต่ปากพูดความจริงทุกอย่าง เขาก็ค้นหาชื่อกัน สุดท้ายก็บอก ผิดตัวนี่ ที่จะตายเป็นคนแถวๆนั้นอีกคนหนึ่ง พ่อบอกยมบาลร่างใหญ่โต ดูใจดีนะ แต่คงน่ากลัวสำหรับพวกทำบาป ยมบาลบอกพ่อว่า ไหนๆก็มาแล้ว ลองไปดูอะไรซักหน่อยซิ ที่นี่น่ะ น้อยคนนักที่มาแล้วจะได้กลับไป และก็บอกว่า ที่จริงพ่อน่ะ อีก 10 กว่าปี ถึงจะหมดอายุขัย พ่อก็ขอดูนรกนิดเดียว แล้วขอไปดูสวรรค์ ก็มีคนนำทางพาไปสวรรค์ พาไปดูวิมาน แล้วก็บอกนี่น่ะของพ่อ หลังจากนั้นก็พากลับมาส่งที่หน้าประตูบ้าน พ่อว่าเที่ยวไม่นาน เขาให้รีบกลับเดี๋ยวจะไม่ทันร่างถูกเผา มาส่งแค่หน้าประตูเท่านั้น เขาบอกเข้าไม่ได้ บ้านมีเจ้าที่ดูแลอยู่ ให้พ่อเดินเข้าไปที่ร่างแล้วลงนอนก็จะฟื้นเอง พ่อเขาบอก เดินเข้ามาในบ้านก็เห็นมีเจ้าที่ มีผีบ้านผีเรือน แขกก็มาร่วมงาน แม่กับพ่อก็ร้องไห้อยู่ แล้วพ่อก็เห็นร่างตัวเองก็ลงนอนตามที่บอก แล้วก็ฟื้นขึ้นมา พูดไม่มีเสียง หิวน้ำมากๆ ตรงนี้ไม่เหมือนของคุณ Heron น่ะ ที่ว่าหล่นวูบ เพราะพ่อบอกเขาพาเดินทาง แต่ก็มีบางช่วงที่ให้หลับตาแล้วรู้สึกเหมือนลมปะทะหน้าอะไรแบบนั้น

หลังจากนั้นราวๆ 3 วัน คนแถวนั้นที่เขาบอกต้องพาไปแต่แรกก็ตาย หลายปีผ่านมาจนพ่อใกล้ถึงเวลา ก็ประสบอุบัติเหตุหนักๆ แล้วมีครั้งหนึ่งแม่เล่าว่า มีคนมาเคาะประตูบ้าน แม่ก็ไปเปิด เป็นยมทูตนี่ล่ะมาบอกว่า จะพาพ่อไปแล้ว ถึงเวลาของเขา แม่ก็พยายามขอต่อชีวิต และบอกจะไปทำสังฆทานในวันเดียว 5 หรือ 7 วัด ไม่แน่ใจ เขาก็ยอม พอปิดประตูก็มีเสียงเคาะอีก เปิดประตูไปเป็นพ่อยืนอยู่ ตัวมีแต่แผล เห็นว่าพึ่งรถล้ม กลับมาได้ไงก็ไม่รู้ เราเองฟังแล้ว ก็ยังคุยว่า เขาคิดว่า สมัยนี้การทำสังฆทานทีเดียวหลายๆวัดในวันเดียว คงเป็นเรื่องยากลำบากเหมือนสมัยก่อน ที่การเดินทางมันค่อนข้างทุลักทุเลมั้ง แต่ก็เคยได้ยินว่า การทำสังฆทานถือเป็นบุญใหญ่เหมือนกัน นี่ก็เป็นอีกสาเหตุที่แม่ไม่ค่อยอยากให้พ่อพูดถึงเรื่อง นรก สวรรค์ หรือ หลังความตาย

แม่ไม่ค่อยตกใจอะไรง่ายๆน่ะ ค่อนข้างแกร่งทีเดียว ตอนพ่อขับมอไซค์วิ่งกัน 120+ ก็ยังนั่งหลับได้ จนพ่อยังทึ่ง แม้แต่ตอนไปพักในโรงแรมแล้วเพื่อนๆพ่อที่พักห้องเดียวกันเจอผีอำก็ยังเรียกผีมาคุย ด้วยความหงุดหงิดว่า คนเหนื่อยกันจะตาย มาแกล้งทำไม ให้เขาพักไม่ได้หรอ อันนี้พ่อรู้ทีหลัง เพราะแม่บอกว่า ผีเขาเคยตายห้องนี้ แล้วแม่จะทำบุญให้ เขาเลยบอก พ่อจะมีเคราะห์นะ แล้วให้ด้ายแดงใส่ในกระเป๋าเสื้อไว้ ซึ่งขากลับวิ่งอยู่บนถนนสายเอเซีย ก็ขับเกิน 100 แล้วยางล้อมอไซค์ระเบิดพอดี โชคดีที่ประคองรถได้ (ด้วยความเคยเป็นนักแข่งในสนามมาก่อน เลยค่อนข้างคุมอารมณ์อยู่) และแม่ก็ไม่ตกใจจนทำให้รถเสียหลักมากขึ้น สมัยก่อนพ่อกับแม่ชอบขับมอไซค์ไปเหนือล่องใต้กับเพื่อนๆเป็นแก๊งน่ะ แต่ไม่เหมือนพวกเด็กแว๊นสมัยนี้นะ เพราะเน้นในด้านการท่องเที่ยว และ พยายามเซฟตี้แล้ว (แต่บางทีก็ยังพลาด) ก็ชอบที่แม่เป็นแบบนี้ เพราะแม่มั่นคงดี ไม่ค่อยแกว่งเหมือนเรา เราเลยรู้สึกว่า แม่เป็นที่พึ่งได้ สำหรับแม่ทุกเรื่องเหมือนมันคือ เรื่องเล็กน้อย คอยบอกเราเรื่อย ไม่เห็นต้องไปวิตก ไปกลัว ไปกังวลเลยนิ ก็ชนมันเข้าไปเลยซิ ทั้งผีทั้งคน ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอก แต่เรื่องเดียวที่แม่ไม่ค่อยชอบ ก็คือ ให้พ่อเล่าเรื่องหลังความตายนี่ล่ะ ดูก็รู้ว่า แม่รักพ่อมากเลย

ก็ไม่ได้ปฏิเสธว่า ไม่เชื่อ หรือ เชื่อ เรื่องลี้ลับ หรือ วิทยาศาสตร์เต็ม 100 เพียงแค่ เรื่องไหนเป็นเรื่องที่เคยประสบ แม้จะยังไม่มีคำอธิบาย ก็เชื่อค่ะ เพราะมันเคยเกิดขึ้นเท่านั้นเอง
แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 51 01:50:13
แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 51 01:38:16

จากคุณ : ขี้เหงา...เอาแต่ใจ - [ 13 ส.ค. 51 01:35:09 ]