กาลครั้งหนึ่ง... นานมาแล้ว
ชายคนหนึ่งหลงใหลในรสชาติของถั่วอบเป็นอันมาก
แม้ว่าเขาจะรู้สึกตะขิดตะขวงใจบ้าง เมื่อต้องปล่อยแก๊สออกมา
แต่เขาก็ยังชอบที่จะกินถั่ว
แล้ววันหนึ่งเขาพบหญิงสาวสวยถูกใจมากนางหนึ่ง
หลังจากใกล้ชิดสนิทสนมกันพอควร เขาก็ตกหลุมรักหล่อน
และตกลงใจปลงใจที่จะแต่งงาน ตามด้วยการตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่
ที่จะเลิกกินถั่ว!! เพราะขืนยังกินอยู่ ต้องอายสาวเจ้าน่าดู๊...
หลังจากงานแต่งงานผ่านไป 2-3 เดือนวันหนึ่งระหว่างทางขับรถบ้าน
หลังเลิกงานรถเจ้ากรรมเกิดเสีย... เนื่องจากบ้านของเขาอยู่ในชนบท
จึงไม่มีรถประจำทางไปถึง หนทางเดียวที่จะกลับบ้านได้ คือ ต้องเดิน
เขาจึงโทรศัพท์ไปหาภรรยา เพื่อบอกว่าเขาอาจจะถึงบ้านช้าสักหน่อยนะ
เพราะรถเสีย และต้องเดินเท้ากลับบ้าน ระหว่างทางกลับบ้าน
เขาเดินผ่านร้านมินิมาร์ทแห่งหนึ่ง แล้วกลิ่นถั่วอบก็โชยออกมายั่วใจเขา
เขาจึงคิดเข้าข้างตัวเองว่า กว่าจะเดินกลับถึงบ้านก็ต้องใช้เวลา
และพลังงานมากน่าดู น่าจะหาอะไรรองท้องสักหน่อย
ว่าแล้วเขาจึงเดินเข้าไปสั่ง ถั่วอบ 3 ถุงใหญ่พิเศษ!
เพื่อเดินกินระหว่างทางกลับบ้านเขาเดินไปกินไป อย่างเพลิดเพลินจนถั่วหมดโดยไม่รู้ตัวและเขาก็ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ
ครั้นเมื่อกดกระดิ่งปุ๊บ ภรรยารักเดินออกมาเปิดประตู พร้อมกับพูดว่า
' สวัสดีค่ะ ที่รัก..
น้องมีสิ่งจะทำให้พี่ประหลาดใจอย่างที่สุดในอาหารมื้อเย็นวันนี้เลยละค่ะ '
ว่าแล้วเธอ ก็ควักผ้าปิดตามาปิดฉับลงที่ใบหน้าสามี
และจูงเขามานั่งที่เก้าอี้ที่หัวโต๊ะอาหารและให้เขาสัญญาว่าจะไม่ใช้แทคติคใดๆ แอบมองอย่างเด็ดขาด
ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกว่า
มีอะไรบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวในท้องของเขาโชคช่วยที่เผอิญมีเสียงกริ่งโทรศัพท์ดังขึ้น ภรรยาที่กำลังจะเอื้อมมือมาเปิดผ้าผูกตา จึงบอกว่า่ " น้อง
ขอเวลาไปรับโทรศัพท์ประเดี๋ยว แต่พี่ห้ามแอบดู
ก่อนน้องจะกลับมานะ " เธอย้ำ
แล้วก็ไป... ขณะที่ภรรยาไปรับโทรศัพท์ เขาก็ฉวยโอกาสนี้ ผายลม
เสียงของมันไม่ดังนัก แต่เหม็นราวไข่เน่าทีเดียว จนแม้แต่ตัวเขาเองยังต้องใช้ผ้าเช็ดหน้าโบกไล่กลิ่น
หลังจากรู้สึกว่าดีขึ้นลมระลอกใหม่ก็เริ่มบุกอีก แน่นอนเขาเริ่มผายลมระลอกใหม่เสียงมันดังราวเครื่องยนต์ดีเซลกำลังทำงานกลิ่นแย่ยิ่งกว่าเดิมอีก...เขาจึงใช้ผ้ าเช็ดหน้าโบกไปมาอย่างรวดเร็วโดยหวังว่า จะทำให้กลิ่นมันจางลงไปบ้าง แต่ไม่ทันไรข้าศึกชุดใหม่ก็มาถึงคราวนี้แย่ยิ่งกว่า 2 ครั้งแรก หน้าต่างสั่นไหวเพราะแรงลม จานบนโต๊ะเขย่าและนาทีต่อมาดอกไม้บนโต๊ะเฉา
...ก็เพราะสัญญาว่าจะไม่เปิดตามอง เขาจึงไปไหนไม่ได้ นอกจากต้องนั่งอยู่ที่โต๊ะรอจนกว่าภรรยาจะกลับมาเขานั่งรออยู่ราว 10 นาที และเป็น 10 นาที
ที่มีกิจกรรมแบบว่าตลอดผายลม.. โบกผ้าเช็ดหน้า.. ซ้ำไปซ้ำมา..เมื่อเขาได้ยินเสียงภรรยาวางโทรศัพท์ เขาจึงรีบพับผ้าเช็ดหน้าใส่กระเป๋า
และยิ้มให้ภรรยาอย่างไร้เดียงสา ราวกับว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ภรรยากล่าวขอโทษที่คุยโทรศัพท์นานไปหน่อย และถามว่า เขาไม่ได้แอบดูแน่นะ... เมื่อเขายืนยัน เธอจึงปลดผ้าผูกตาให้เขา
พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงอันชวนตื่นเต้นว่า 'Surprise'
เป็นช่วงเวลาอันน่าสะพึงกลัว.............. ที่เขาพบว่า
มีแขกนั่งอยู่รอบโต๊ะกินข้าวอีก 12คน......
จากคุณ :
น้องคำหล้า 
- [
3 ก.ย. 51 17:49:53
]
อ่านแล้วไม่ขำก็ให้มันรู้ไป...........................[ FW Mail ]
