Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    [กระทู้ซีเรียส] น้อยใจ

    น้อยใจในโชคชะตาชีวิตของตัวเอง ขี้แง

    แต่ก่อนก็เคยคิด ว่าทำไมถึงมาระบายปัญหาชีวิตกันในเว็บบอร์ด แต่วันหนึ่งมันก็วนมาหาตัวเอง


    รู้สึกเศร้า เศร้าใจ ทับถมภายในจิตใจ แก้ไขไม่ได้

    หลายคนมองมา เห็นว่าเราดี เราน่าจะมีความสุข น่าจะภาคภูมิใจกับชีวิต

    เขาคงไม่รู้เลย กว่าเราจะมาถึงตรงนี้ มันยากเย็นแค่ไหน...มีทางให้หลง ให้ล้มลงนับพันครั้ง ผมเองยังแปลกใจ...ว่า ตัวเองอดทน ผ่านพ้นมาได้อย่างไร

    ตั้งแต่เกิดมา ทำไม ความทรงจำที่เป็นสุข มันถึงน้อยกว่าความทรงจำที่เป็นทุกข์ ...และเมื่อย้อนนึกถึงวันที่เป็นสุข...ก็กลับทุกข์ขึ้นมาอีก เพราะคืนวันดังกล่าวนั้นไม่ย้อนกลับมาอีกแล้ว

    ตอนที่เป็นเด็ก ผมเฝ้าภาวนาว่า ขอให้โตเร็วๆ ขอให้เรียนหนังสือจบ มีงานทำ...ถึงตอนนั้น ชีวิตจะมีความสุข

    ผมเฝ้าฝันอย่างนี้ตลอด หวังว่าสักวันจะเป็นจริง

    วันนี้...โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว เรียนก็จบแล้ว ทำงานทำการแล้ว แต่ทำไมไม่มีความสุข ขี้แง

    ตลอดชีวิตที่ผ่านมา ยิ่งโตก็ยิ่งพบกับความเศร้าโศก ยิ่งโตก็ได้รู้ว่าโลกนี้โหดร้าย ไม่ปราณีกับเราเลยแม้แต่น้อย

    เมื่อโตมา...ก็รู้ว่าคนที่เราคิดว่าเขารัก เขาไม่ได้รัก
    เมื่อโตมา...คนที่เรารัก ก็ค่อยๆจากไปทีละคน
    เมื่อโตมา...ก็รู้ว่าญาติที่ดูสนิทสนมกลมเกลียว เขาเกลียดกัน
    เมื่อโตมา...ก็รู้ว่าคนที่ดูใจดี แท้จริงเขาแล้งน้ำใจ
    เมื่อโตมา...ก็รู้ว่าในโลกนี้ เราอยู่กันอย่างโดดเดี่ยว...

    รู้สึกน้อยใจ ว่าเราทำกรรมอะไรมาแต่ชาติปางก่อนหรือเปล่า ทำไมชีวิตถึงมีความสุขไม่ได้ ย้อนหลังไปในอดีตก็มีแต่ความทุกข์ ปัจจุบันก็ทุกข์ มองไปในอนาคตข้างหน้าก็ไม่เห็นหนทางที่ดีขึ้น มีแต่ความทุกข์ เฝ้าคอยว่าเมื่อไรจะถึงจุดจบเสียที ขี้แง

    และเวลาที่เห็นใครมีชีวิตที่ดี ก็อดจะอิจฉาไม่ได้ ทั้งที่พยายามแล้ว...พยายามจะมุทิตาจิตไปกับเขาด้วย...แต่ทำไม่ได้ ในใจรู้สึกแย่ ทำไมชีวิตเราเป็นอย่างเขาไม่ได้...

    ขอขอบคุณห้องเฮฮา บางครั้งผมเครียดกับชีวิตมากๆ เข้ามาเล่นห้องเฮฮา บางครั้งก็ทำให้ลืมความทุกข์ ความเศร้าใจไปได้ชั่วขณะ

    บางคนคงทราบว่า ชีวิตผมอยู่คนเดียว ผมใช้ชีวิตด้วยตัวคนเดียวมานานมากแล้ว เวลามีปัญหาก็แก้ด้วยตนเองมาตลอด ผมก็อยากให้มีคนช่วย...แต่ทุกคนที่ผมรู้จัก ล้วนแล้วแต่มีปัญหาในชีวิตกันไป...ไม่ต่างกัน ไม่มีใครช่วยได้เลย โลกนี้ช่างโหดร้ายจริงๆ ทำไมถึงทิ้งให้เราต้องอยู่โดดเดี่ยวเดียวดาย ผมอยากที่จะไม่คิดอะไร อยากปล่อยให้ชีวิตดำเนินไป อยากทิ้งความเศร้าหมองไป...


    อาจจะหายหน้าไปสักพักหนึ่ง อาจจะอยู่หน้าจอ...แต่ไม่ขอตอบ ทำใจได้เมื่อไรจะกลับมา...สัญญาครับ

    จากคุณ : Cryptomnesia - [ 17 พ.ย. 51 17:25:54 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com