PANTIP.COM : X7222302 ถ้าประเทศไทยใช้ระบบการศึกษาที่โหดร้ายสุดๆ แข่งขันกันสุดๆ แบบ ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ จีน เราจะได้บุคลากรคุณภาพมากขึ้นไหมเ [วิทยาศาสตร์]

ความคิดเห็นที่ 44

ระบบโพสความเห็นของพันทิปเป็นอะไรหว่า โพสแล้วก็หาย โพสแล้วก็หาย หรือว่ามี"เกรียน"คอยจ้องก่อกวนความสงบสุข อยากบอกว่า ผมไม่กลัวคุณหรอกนะครับ แน่จริง มาแข่งความอดทนกัน wink

คนคุณภาพ ที่คุณพูดถึง คือ"คนคุณภาพ"แบบไหนล่ะครับ? แบบเก่งshipหาย แต่ทำงานกับคนอื่นไม่เป็น หรือแบบเห็นแก่ตัว จ้องแต่จะเอารัดเอาเปรียบ หรือแบบไม่มีศีลธรรม ทำไงก็ได้ ให้กรูอิ่มที่สุด มั่งมีที่สุด และเหนือกว่าใครทั้งหมด โดยไม่คำนึงถึงอะไรทั้งสิ้น หรือคนคุณภาพที่มองคนในวงการเดียวกันว่าเป็นคู่แข่ง ที่จะต้องกำจัดทิ้งให้สิ้นซาก หรือไม่ก็ต้องทำให้เขาเหล่านั้น กลายเป็นคนที่ไม่มีที่ยืนในสังคม อย่างนี้ คือคนคุณภาพของคุณด้วยหรือเปล่า? ถ้าใช่แล้วล่ะก็ พวกเขาเหล่านี้ เกิดมาจากสังคมที่เต็มไปด้วยการแข่งขัน แก่งแย่งชิงดีชิงเด่น ซึ่งมีพื้นฐานมาจากการศึกษาแบบที่คุณเสนอมานั่นแหละครับ แน่นอน ว่าการแข่งขันกันอย่างรุนแรงแบบนี้ ทำให้สังคมเจริญก้าวหน้าแน่นอน แต่ไม่มีทางกลายเป็นสังคมที่มีความเจริญรุ่งเรืองอย่างยั่งยืนได้แน่ๆ เนื่องจาก "ความเจริญ"ที่เกิดจากการชิงดีชิงเด่น จะเป็นเพียงความเจริญ"จอมปลอม"เท่านั้น ซึ่งความเจริญแบบนี้ เจริญอยู่ได้ไม่นานก็จะเสื่อมไปในที่สุด อันที่จริงแล้ว สังคมที่เจริญแบบจอมปลอม ก็คือสังคมที่เต็มไปด้วยความเสื่อมที่ซ่อนอยู่หลังหน้ากากของความเจริญนั่นเอง

แล้วสังคมที่เจริญอย่างยั่งยืนล่ะ เป็นอย่างไร ก่อนตอบ อยากให้คุณศึกษาประวัติศาสตร์ให้มากๆ ศึกษาให้ละเอียดลึกซึ้งเลยนะครับ พิจารณาทุกอย่าง เรียนรู้ทุกอย่างอย่างถี่ถ้วน รอบคอบ และรู้จักคิดสักนิด คุณจะรู้ได้ว่า สังคมหรือประเทศที่เจริญรุ่งเรือง ไม่ได้มีแค่ในปัจจุบัน แต่ในอดีต ก็มีอยู่มากมาย เมืองไทยในสมัยก่อน ก็เจริญรุ่งเรืองไม่ใช่น้อย ซึ่งนวัตกรรมหลายๆอย่างของสังคมเหล่านั้นที่ตกทอดมาถึงปัจจุบัน ก็มีอยู่มากมายที่คนสมัยเราคิดกันไม่ออก ว่าคนที่สร้างสิ่งเหล่านี้ขึ้นมานั้น เขาคิด เขาทำ ขึ้นมาได้อย่างไร มีวิทยาการสมัยใหม่ที่เชื่อกันว่าเจริญกว่าสมัยก่อนอยู่มากมาย แต่ก็หาคำตอบกันไม่ได้ซักที ตัวอย่างเช่น สลักไม้รูปงูที่ประตูวิหารวัดภูมินทร์ จังหวัดน่าน ที่หมุนได้รอบทิศ แต่ไม่มีใครถอดมันออกจากบานประตูได้! รูที่ประตูวิหารวัดพระธาตุลำปางหลวง ที่เมื่อมองลอดออกไปจะเห็นองค์พระธาตุหัวกลับ แคนของอีสาน ที่คนกรุงเทพฯชอบดูถูกกัน ก็อย่าเพิ่งดูถูกไปนะครับ เพราะตัวที่ทำให้เกิดเสียงของแคน หรือ"ลิ้นแคน" ที่เหมือนกับลิ้นปี่ของขลุ่ยนั้น สร้างจากสำริด ซึ่งการที่สำริดจะลู่ลมแล้วทำให้เกิดเสียงได้นั้น ผู้สร้างแคน ต้องตีสำริดให้ได้บางที่สุด ไม่เช่นนั้น จะไม่เกิดเสียง ลองคิดดูนะครับ ว่าคนที่ตีสำริดได้บางมากๆจนเกิดเสียงที่ไพเราะซับซ้อนอย่างคนสร้างแคนนั้น ในสมัยก่อนอย่างนั้น พวกเขามีความเจริญมากน้อยแค่ไหน??? ในต่างประเทศ ก็อย่างเช่น ท่อส่งน้ำขนาดใหญ่ที่สร้างสมัยอาณาจักรเปอร์เซียรุ่งเรืองในอิหร่าน ที่ใช้กันมาจนถึงบัดนี้!!! พีระมิดของอียิปต์ อารยธรรมอินคาที่เปรู รวมไปถึงแนวความคิดต่างๆของคนอินเดีย รวมถึงพระพุทธเจ้าและศาสนาพุทธด้วย ฯลฯ ยังมีอีกมากนะครับ ที่ผมยังไม่ได้เอ่ยถึง แต่สิ่งเหล่านี้ คือมรดกของความเจริญรุ่งเรืองในอดีตที่ส่งถึงปัจจุบัน ซึ่งแน่นอนว่า อารยธรรมเหล่านี้ ไม่ได้เกิดขึ้นจากการแข่งขัน ชิงดีชิงเด่น แต่เกิดจากความอ่อนโยน ความร่วมมือร่วมใจ สามัคคีกัน และการใช้ปัญญา การใช้ความคิด ซึ่งอยู่เหนือการเอารัดเอาเปรียบใดๆ

อันที่จริง สังคมในสมัยปัจจุบัน ก็มีอยู่ไม่น้อยนะครับ ที่เป็นสังคมที่เจริญรุ่งเรืองอย่างยั่งยืน โดยมีพื้นฐานจากสิ่งดีๆดังกล่าว ในเมืองไทย ผมขอยกตัวอย่าง ตำบลแพรกหนามแดง ที่สมุทรสงครามนะครับ ที่นั่นเมื่อก่อน มีความขัดแย้งเรื่องการใช้น้ำกันมาก ระหว่างชาวบ้านที่ใช้น้ำจืด กับชาวบ้านที่ใช้น้ำเค็ม จนถึงขั้นลงไม้ลงมือกันก็บ่อย แต่เมื่อเวลาผ่านไป ก็เริ่มมีชาวบ้านบางคนคิดหาวิธีที่จะแก้ปัญหาเหล่านี้ให้จบ ชาวบ้านแกนนำกลุ่มนั้นใช้วิธีการวิจัยครับ การวิจัยแบบที่พวกอาจารย์มหาลัยใช้กันนั่นแหละ วิจัยให้ทราบไปเลยว่าปัญหาเกิดขึ้นได้อย่างไร วิธีแก้คืออะไร ต้องรู้อะไรจึงจะแก้ได้ ตอนแรกๆ แทบไม่มีคนสนใจกับแกนนำชาวบ้านเหล่านี้หรอกครับ แต่สักพักนึง ทุกคนก็เข้าใจ รวมถึง เข้าใจกันและกันระหว่างฝ่ายน้ำเค็มกับฝ่ายน้ำจืดด้วยครับ ว่าทุกคนมีปัญหาอะไรกัน หันหน้าเข้าหากัน และใช้ปัญญาแก้ปัญหา ทุกสิ่งทุกอย่างจึงลุล่วงไปได้ เวลานี้ แพรกหนามแดงไม่มีความร้อนอีกแล้วครับ มีแต่ความสงบร่มเย็น เพราะใช้ปัญญาและความร่วมมือในการแก้ปัญหา ซึ่งกรณีนี้ ถ้าใช้"การแข่งขัน"กันต่อไปเหมือนเดิม ชาวบ้านแพรกหนามแดงทั้งน้ำจืดน้ำเค็มคงต้องเกิดการสูญเสียกันครั้งยิ่งใหญ่แน่ๆ ผมชื่นชมพวกท่านเหล่านี้มากๆครับ อันที่จริง มีนวัตกรรมอย่างนึงที่ชาวบ้านสร้างขึ้นเพื่อแก้ปัญหาด้วย ขอให้ศึกษาดูหน่อยก็ดีนะครับ

อีกที่นึง คือ มูลนิธิฮักเมืองน่านครับ จังหวัดน่านแต่ก่อนเป็นจังหวัดที่มีปัญหาตัดไม้ทำลายป่าสูงพอสมควร(แม้ไม่เท่าเมืองแพร่) เจ้าอาวาสวัดท่านหนึ่ง จึงคิดแก้ปัญหา ด้วยการรวมกลุ่มชาวบ้านกัน ใช้ความคิด ใช้ปัญญาแก้ปัญหาจนลุล่วง นอกจากนั้น ก็ยังรวมตัวกันแก้ปัญหาอื่นๆ(ด้วยปัญญา ด้วยความคิด) ทำให้เมืองน่านกลายเป็นเมืองยั่งยืนตัวอย่าง มีผู้คนจากหลายพื้นที่ทั่วประเทศมาดูงาน มาศึกษา รวมถึงคนต่างชาติ จากจีน เกาหลี ญี่ปุ่นนั่นก็ด้วยครับ ประเทศที่คุณอยากจะให้ไทยเป็นอย่างนั้น ด้วยการศึกษาแบบแข่งขันโหดเหี้ยมนั่นแหละ!! อันที่จริง ชุมชนยั่งยืน หรือเครือข่ายชุมชนที่สร้างความเจริญแบบงดงามอย่างนี้ ในเมืองไทยมีเยอะครับ ไปศึกษาดู ใช้คีย์เวิร์ด "เครือข่ายชุมชน" "ชุมชนยั่งยืน" "เมืองยั่งยืน" ค้นดูใน Google ก็ได้ครับ รับรองเจอเพียบ ในต่างประเทศก็มีครับ ประเทศที่มีความเจริญแบบยั่งยืน จากการใช้ปัญญา ความคิด อะไรพวกนี้ ยกตัวอย่าง สแกนดิเนเวียก็ได้ สวีเดน เดนมาร์ก ประเทศพวกนี้ มีความเจริญอย่างยั่งยืนครับ ซึ่งผมเห็นว่า เจริญกว่าญี่ปุ่นอีก ประเทศก็มีระเบียบวินัยโดยไม่ต้องบังคับอะไรกันมากด้วยครับ เรื่องระเบียบวินัย ญี่ปุ่นยังมีกระแสสังคมบังคับ ที่ว่า"ตะปูที่ยืนออกมาจะต้องถูกตอกเข้าไป" หรือก็คือ "ใครที่ไม่เหมือนพวก ต้องจับทำให้เหมือนพวกซะ"ใช่ป่ะครับ แต่พวกสแกนฯพวกนี้ มันไม่ต้องทำงั้นอ่ะครับ แทบทุกคนรู้ว่าต้องทำอย่างไรกับอะไรยังไง สวิตเซอร์แลนด์ นี่ก็ดีนะครับ ประเทศพวกนี้ประชาชนไม่ต้องแข่งขันอะไรกันมาก ก็เจริญได้ครับ

การที่ชุมชนรวมถึงประเทศต่างๆดังกล่าวเป็นอย่างนี้ได้ อาจจะเป็นเพราะว่าคนน้อย และที่แน่นอนคือ มีการพัฒนาความคิดของผู้คนครับ ระบบสวัสดิการสังคมต่างๆก็ดี ส่วนพวกจีน เกาหลี ญี่ปุ่น ก็แหม คนมันเยอะนี่นะ อย่างจีนนี่ก็ปาเข้าไปกี่พันล้าน รู้ใช่ไหมครับ? ญี่ปุ่นก็ 120 กว่าล้าน สวีเดน เดนมาร์ก ไม่ได้ถึงครึ่งด้วยซ้ำ ส่วนของไทยเรา คนไทยเรามีแค่ 60 กว่าล้าน เมื่อเทียบกับพื้นที่ของประเทศ เห็นได้ชัดว่ายังน้อยอยู่ครับ ดังนั้น เราจะไปแข่งขันกันทำแป๊ะตามประเทศที่คนเยอะๆไปทำไมกันครับ ในเมื่อประเทศพวกนั้น กำลัง"พัฒนาไปสู่ความเสื่อม" อย่างจีนนี่ มีคนบอกว่า อีกไม่กี่ปีจะแซงไทย ถ้าเป็นในด้านเศรษฐกิจ จริงครับ แต่ในด้านอื่นๆ ไม่มีวันครับ ผมขอยืนยัน! เกาหลีใต้ นี่ก็คงจะไปไกลกว่านี้ไม่ได้ ถ้ายังทำตัวกันแบบนี้อยู่ ส่วนญี่ปุ่น...ใครคิดว่าญี่ปุ่นไปในแนวทางนี้แล้วล่มสลายไม่ได้ภายในเร็ววัน ก็ไม่ว่ากันครับ แต่ถ้าศึกษาให้ดีๆ ด้วยใจเป็นกลาง ไม่เอามังงะ อนิเมะ AV คิโมจิ๊อะไรทำให้ใจรักประเทศนี้จนเกินไป ผมเชื่อว่า พวกคุณเห็นอย่างที่ผมแน่ครับ...แต่ประเทศเรา ด้วยความที่คนของเรายังน้อยอยู่ และสันดานของคนไทยแท้ๆนั้น เป็นคนรักสงบ ชอบประนีประนอม ไม่ชอบความขัดแย้งมากมาย รวมถึงไม่ชอบเอะอะโวยวาย ใจเย็น รวมทั้งอยากรู้อยากเห็น จากตรงนี้ ผมว่าเรายังมีโอกาสสร้างความเจริญที่ยั่งยืน ขึ้นมาจากความสามัคคี การประนีประนอม การยอมรับซึ่งกันและกัน การใช้ปัญญา การใช้ความคิด ได้อยู่นะครับ ผมว่า เอาชุมชนยั่งยืนดังที่ผมกล่าวมาแล้ว เป็นแกนนำในการสร้างก็ดีนะครับ ก็ประเทศชาติ มันเกิดจากชุมชนอยู่แล้วนี่ครับ แล้วอย่าลืม ว่าสังคมที่เจริญอย่างยั่งยืนขึ้นมาจากความสามัคคี และการใช้ความคิด ก็มาจากพื้นฐานทางการศึกษาที่เน้นการยอมรับซึ่งกันและกันของผู้เรียน การฝึกให้คนรู้จักคิด รู้จักใช้เหตุผล มีสติ รอบคอบ และการทำงานร่วมกัน รวมทั้งแลกเปลี่ยนประสบการณ์ระหว่างกัน และเห็นคุณค่าของตนเองและผู้อื่นนะครับ wink

อืม...แต่อันที่จริง ถ้าคุณคิดอยากจะให้ไทยใช้ระบบการศึกษาแบบโหดๆ แข่งขันกัน เหยียบกันตาย ตามก้นจีน ญี่ปุ่น เกาหลี ผมว่าไม่ไกลเกินฝันคุณแล้วล่ะ เพราะตอนนี้ โรงเรียนต่างๆในกรุงเทพฯ กำลังเป็นเช่นนั้นครับ โดยเฉพาะโรงเรียนดังๆทั้งหลาย ผมเห็นแล้วก็อนาถใจ

หวังเป็นอย่างยิ่ง ว่าต่างจังหวัด คงยังไม่เป็นเช่นนั้น T_T

แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 51 02:58:48
แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 51 02:41:57

จากคุณ : กลับมาแล้วคนดี - [ 20 พ.ย. 51 02:41:24 ]