PANTIP.COM : X7246577 "คนไทย"ในสมัยโบราณ ที่เป็นนักเดินทะเล ชอบผจญภัยไปในท้องน้ำออกสำรวจแผ่นดินใหม่ๆมีหรือเปล่าครับ [เรื่องลึกลับ]

ความคิดเห็นที่ 16

เอามาฝากจากเวปบอร์ดเก่านายเรือครับผม

"ประวัติศาสตร์ทางเรือไทยหาใช่แค่ 100 ปี

มังกรไม่ผงาด

เรื่องโบราณคดีที่ท่านกำลังจับอ่านอยู่ในขณะนี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ชาติไทย ซึ่งผู้เขียนเชื่อว่า นอกเหนือไปจากนักประวัติศาสตร์ตัวจริงแล้ว ก็ดูเหมือนจะมีคนรู้เรื่องนี้กันน้อยหนักหนา

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อปีพุทธศักราช 1952 ในปีพุทธศักราชดังกล่าวนี้ ถ้าท่านผู้อ่านอ่านประวัติศาสตร์ของชาติไทยให้ดีๆ อ่านอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว ท่านผู้อ่านก็ต้องแปลกใจเหมือนกับที่ผู้เขียนแปลกใจ คือแปลกใจว่าเหตุใด สมเด็จพระรามราชาธิราช ซึ่งเป็นพระราชโอรสองค์โตของสมเด็จพระราเมศวร และเป็นพระราชนัดดาแท้ๆ ของพระเจ้าอู่ทอง ผู้ทรงเป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์เชียงราย จึงทรงสระราไชศวรรย์ ที่ทรงครอบครองมาได้เพียง 5 ปี ให้แก่สมเด็จพระอินทราธิราชเสียอย่างง่ายดาย

และเมื่อสละแล้ว พระมหากษัตริย์พระองค์นี้ก็ทรงหายไปจากหน้าประวัติศาสตร์

แล้วทีนี้ลองหันมาศึกษาพระราชประวัติของสมเด็จพระอินทราธิราชดูกันบ้างว่าทรงเป็นใครมาจากไหนเก่งกล้าสามารถอย่างไร สมเด็จพระรามราชาธิราชถึงกับทรงยกพระราชสมบัติให้อย่างง่ายดาย ก็ได้ความว่าพระมหากษัตริย์องค์ที่ 7 แห่งกรุงศรีอยุธยาพระองค์นี้ เป็นพระเจ้าหลานเธอของสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 1 หรือขุนหลวงพะงั่ว มีพระนามเดิมว่า"เจ้านครอินทร์"

ประวัติศาสตร์ชาติไทยตอนแรกตั้งกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานีนั้น จะว่าสับสนก็ค่อนข้างจะสับสนอยู่เหมือนกัน ที่ว่าสับสนก็คือเมื่อพระเจ้าอู่ทองเสด็จสวรรคตแล้วสมเด็จพระราเมศวร พระราชโอรสก็ขึ้นครองราชสมบัติแทน แต่ครองได้ไม่ทันชนขวบปี ก็ต้องถวายราชสมบัติให้แก่พระปิตุลาหรือพระเจ้าลุงคือ ขุนหลวงพะงั่ว ซึ่งเป็นเจ้าใหญ่นายโตอยู่ที่เมืองสุพรรณบุรี ส่วนองค์พระเจ้าราเมศวรเองนั้นต้องทรงเนรเทศพระองค์เองไปประทับอยู่ที่เมืองลพบุรี จนกระทั่งขุนหลวงพะงั่วซึ่งครองราชย์อยู่ถึง 18 ปี เสด็จสวรรณคตลง พระเจ้าทองลั่น พระราชโอรสได้ครองราชสมบัติแทนเพียง 7 วัน พระราเมศวรก็ทรงยกทัพจากเมืองลพบุรีลงมาชิงเอากรุงศรีอยุธยาคืนและเมื่อจับองค์พระเจ้าทองลั่น ซึ่งถ้าจะนับญาติกันตามประสาชาวบ้านก็ว่าเป็นลูกเรียงพี่เรียงน้องกันได้แล้วก็ให้สำเร็จโทษ แล้วเสด็จขึ้นครองราชย์อีกครั้งหนึ่ง ซึ่งนับกันว่าเป็นครั้งที่ 2 คราวใหม่นี้สมเด็จพระราเมศวรทรงครองราชได้เพียง 6 ปี ก็เสด็จสวรรณคต พระราชโอรสคือสมเด็จพระรามราชาธิราช จึงได้สืบราชสมบัติแทน

ลองย้อนกลับไปดูทางพระญาติวงศ์ของพระเจ้าทองลั่นกันบ้าง พระเจ้าทองลั่นทรงมีหลานน้าอยู่องค์หนึ่ง มีพระนามว่า เจ้านครอินทร์ เมื่อพระราเมศวรเสด็จขึ้นครองราชย์อีกครั้งหนึ่งนั้น เจ้านครอินทร์ยังมีพระชนมายุอยู่ในวัยฉกรรจ์ และได้ตั้งตัวเป็นเจ้าเป็นใหญ่อยู่ที่เมืองสุพรรณบุรี โดยทางกรุงศรีอยุธยาไม่ได้พยายามไปข้องแวะแตะต้องด้วยเลยแม้แต่น้อย

สาเหตุที่ทางกรุงศรีอยุธยาไม่พยายามที่จะไปข้องแวะแตะต้องเจ้านครอินทร์นั้น กว่าจะทราบกันก็ต่อเมื่อได้มีการศึกษาประวัติศาสตร์จีนตอนราชวงศ์หมิง ในรัชสมัยของพระเจ้าเฉียนเหวิน ซึ่งเป็นพระเจ้ากรุงจีนที่ทรงโปรดปรานเจ้านายไทยพระองค์หนึ่งเป็นกรณีพิเศษ และเจ้านายไทยพระองค์นั้นก็คือ เจ้านครอินทร์

ตามประวัติที่ได้จากจีนนั้น เจ้านครอินทร์เป็นเจ้านายไทยที่ชำนาญในการเดินเรือเป็นเลิศ เจ้าชายองค์นี้ทรงเคยทำหน้าที่นายเรือ นำเรือไปเยือนเมืองจีนด้วยองค์เองตั้งแต่ทรงมีพระชนมายุได้เพียง 19 พรรษา แล้วหลังจากนั้นก็เสด็จอีกหลายต่อหลายครั้ง ประวัติศาสตร์จีนเขียนไว้ว่า มีอยู่คราวหนึ่งพระเจ้าเฉียนเหวินทรงเดือดร้อนรำคาญพระทัยในการที่จะต้องเสด็จออกรับทูตานุจากประเทศเล็กประเทศน้อยที่มักจะเดินทางไปจิ้มก้องทุกๆปี จึงทรงมีพระประกาศิตสั่งให้ป่าวประกาศไปให้ทราบทั่วกันว่า ต่อไปข้างหน้า ต่อเมื่อถึงเวลา 3 ปีจึงจะเสด็จออกรับทูตเสียคร้งหนึ่ง และให้ถือคำประกาศนี้เป็นธรรมเนียมที่จะต้องถือปฎิบัติตลอดไป

แต่พอเจ้านครอินทร์ซึ่งคงจะไม่ทรงทราบคำสั่งเพราะสวนทางกับเจ้าหน้าที่ จึงทรงหลงนำเรือไปถึงเมืองจีน แต่พระเจ้าเฉียนเหวินฮ่องเต้ทรงมีพระเมตตาในตัวเจ้านครอินทร์เป็นพิเศษ ได้ทรงมีพระกรุณาหาทางเลี่ยงพระราชโองการของพระองค์ โดยทรงโปรดให้ยักย้ายงานพระราชพิธีต้อนรับคณะทูตานุทูตจากเมืองไทยให้เป็นไปในพระนามของฮองเฮาหรือพระมเหสี ซึ่งก็เป็นพระราชพิธีเต็มยศใหญ่ เหมือนที่จัดให้กับองค์พระเจ้าฮ่องเต้ทุกอย่างทุกประการงานพระราชพิธีครั้งนี้ประวัติศาสตร์จีนว่าไว้ว่า เจ้านครอินทร์ได้เข้าเฝ้าพระเจ้าเฉียนเหวิน และพระนางฮองเฮาอย่างใกล้ชิด

และเห็นจะเป็นคราวนี้นี่เองที่เจ้านครอินทร์ได้ถือโอกาสกราบทูลฟ้องร้องเอากับพระเจ้าเฉียนเหวินว่าทรงถูกพระเจ้ากรุงศรีอยุธยาคือ พระเจ้ารามราชาธิราชข่มเหงคะเนงร้ายต่างๆนานาพระเจ้าเฉียนเหวนจึงทรงมีพระราชโองการให้จัดกองทัพเรือออกเดินทางมาอวดธงในทางทิศใต้ และในเวลาเดียวกันก็ทรงมีพระราชดำรัสสั่งเป็นความลับให้แม่ทัพจีนหาทางจัดแจงให้เจ้านครอินทร์ได้ขึ้นเป็นพระเจ้าแผ่นดินแห่งเสียมก๊กให้จงได้

แม่ทัพใหญ่ที่ได้รับพระราชโองการจากโอรสแห่งสวรรค์ให้นำกองทัพเรือใหญ่น้อย 312 ลำ ซึ่งมีพลประจำเรือ 28,000 นาย ออกมาอวดธงทางภูมิภาคส่วนนี้ชื่อ นายพลเรือเฉิง หัว (Cheng Ho)

กองทัพเรือภายใต้การนำของนายพลเรือเฉิง หัว ที่มีเรือธงหรือเรือแม่ทัพที่มีความยาวถึง 130 เมตรเป็นเรือนำขบวน ได้ออกเดินทางจากปากแม่น้ำแยงซีเมื่อเดือนกรกฏาคม พ.ศ.1948 อันเป็นปีที่ 4 ในรัชกาลของพระเจ้ารามราชาธิราช

ตามประวัตินั้น ท่านแม่ทัพเฉิง หัวเป็นคนมีรูปร่างใหญ่โตมโหฬารเหมือนยักษ์ปักหลั่น คือมีความสู่งถึง 2.3 เมตร วัดรอบเอวได้ 1.6 เมตร ส่วนน้ำหนักนั้นไม่ได้ว่าไว้ แต่ที่น่าประหลาดอย่างยิ่งนั้นอยู่ตรงที่นายพลเรือผู้นี้เป็นคนดอน คือเป็นคนเมืองยูนนาน แล้วก็นับถือศาสนาอิสลาม บางประวัติว่าไว้ว่า ท่านแม่ทัพเฉิงหัว ยังเป็นคนตอนหรือเป็นขันทีอีกด้วย ข้อพิสูจน์นั้นอยู่ตรงที่ ท่านผู้นี้มีเสียงแหลมเล็กเหมือนเสียงผู้หญิง แล้วก็เป็นคนปราศจากหนวดและเครา อันเป็นสัญลักษณ์หรือเป็นเครื่องหมายบ่งบอกเพศชาย

หวัง ฮ้วน นักประวัติศาสตร์จีนเขียนเล่าไว้ว่า กองทัพเรือของจีนกองทัพนี้ พอออกจากปากแม่น้ำแยงซีแล้ว ก็มุ่งตรงมายังประเทศจัมปาเลยทีเดียว ประเทศจัมปาก็คืออาณาบริเวณที่ต่อเชื่อมกันระหว่างประเทศกัมพูชากับประเทศไทยโบราณเมื่อเดินทางมาถึงปากน้ำเมืองจัมปา(ซึ่งเข้าใจว่าจะเป็นปากน้ำพระยา) แล้ว ท่านแม่ทัพเฉิง หัวก็มีหนังสือเข้าไปขู่เข็ญให้สมเด็จพระรามราชาธิราช ให้สละราชสมบัติให้แก่เจ้านครอินทร์เสียแต่โดยดี หาไม่ก็จะยกทัพเรือบุกเข้ามาทำลายกรุงศรีอยุธยาเสียให้ย่อยยับลงเป็นจุณมหาจุณ เห็นทีพระเจ้ารามราชาธิราชจะส่งแมวมองไปสอดแนมครั้นเห็นว่าแสนยานุภาพของจีนมีจริงตามคำขู่ จึงทรงยอมสละราชสมบัติให้เจ้าชายนครอินทร์แต่โดยดี

ประวัติศาสตร์ไทยยืนยัยว่าเจ้านครอินทร์ได้ขึ้ครองราชสมบัติเป็นสมเด็จพระอินทราธิราช ในปี พ.ศ.1952 ซึ่งสมกับตำราที่จีนเขียนไว้

ศาสตราจารย์นอร์มัน จี. โอเวน อาจารย์วิชาประวัติศาสตร์ของมหาวิทยาลัยฮ่องกง เขียนเล่าเกี่ยวกับกองทัพเรือของนายพลเรือเฉิง หัวที่ยกไปอวดธงในครั้งนั้นว่ายิ่งใหญ่กว่ากองทัพเรือของสเปน หรือ สแปนิช อาร์มาดา(Spanish Armada)ที่พระเจ้าฟิลิปส์ที่ 2 แห่งประเทศสเปน ยกไปตีเอาเกาะอังกฤษ(แต่พ่ายแพ้กลับไป)ถึงสองเท่า

กองทัพเรือของจีนทีรู้จักกันในนามกองเรือฟูเฉิง(Fuchuan)กองนี้ พอเสร็จภารกิจหลักคือจัดการปกครองเมืองไทยเรียบร้อยแล้ว ก็ท่องทะเลไปทางทิศตะวันตก ระเรื่อยไปจนถึงปากทะเลแดง คือที่ตั้งของเมืองเอเดนในปัจจุบันนี้ ครั้นครบระยะทางห้าหมื่นลี้ หรือสองหมื่นกิโลเมตร ตามที่ได้กำหนดไว้แล้ว ก็เดินทางกลับโดยไม่ทำอันตรายแต่อย่างใดให้แก่ประเทศบ้านเมืองที่กองเรือรบกองนี้แล่นผ่าน หรือแวะจอดทอดสมอเพื่อแสวงหาเสบียงอาหารและน้ำจืด

ศาสตราจารย์โอเวนได้ให้คำวิจารณ์ต่อท้ายเกี่ยวกับกองทัพเรือฟูเฉิงในครั้งนี้ว่า ถ้านายพลเรือเฉิง หัวสั่งยึดเอาบ้านเมืองที่อยู่ในแถบคาบมหาสมุทรอินเดียเป็นเมืองขึ้นเมืองออกเหมือนอย่างที่พวกฝรั่งชอบทำกันในเวลาต่อมา มังกรก็ย่อมจะมาผงาดอยู่ในภูมิภาคส่วนนี้ของโลก และประวัติศาสตร์ก็น่าจะมีอันเปลี่ยนแปลงไปเป็นอย่างอื่น

ทัศน์ทรง ชมภูมิ่ง
ศิลปวัฒนธรรม พฤษภาคม 2543

นี่คือเหตุการณ์ที่เกิดก่อนการค้นพบอเมริกาของโคลับัสถึง 83 ปี

อ่านเจอแล้วตื่นเต้นดีเลยเอามาฝากครับ

โดยคุณ ชาวไร่"

*สมเด็จพระอินทราธิราช เป็นพ่อของ จ้าวอ้าย จ้าวยี่ และจ้าวสามพญาครับ จ้าวอ้ายกับจ้าวยี้กระทำยุทธหัตถีกันเพื่อแย่งราชสมบัติ แต่สิ้นพระชนม์คาคอช้างทั้งคู่ จ้าวสามเลยได้ขึ้นครองราช

*เฉิง หัว คือ เจิ้งเหอ ครับ คนที่เค้าว่า เจอ อเมริกา ก่อนโคลัมบัส คนนั้น

จากคุณ : . (Fat Man & Little Boy) - [ 30 พ.ย. 51 20:46:27 ]