ความคิดเห็นที่ 1 ความพยายามของผู้ยิ่งใหญ่ ย้อนหลับไปยุคอันเฟื่องฟูของ Physic : Relative & Quantum นับเป็นเวลานานแล้วที่นัก physic พยายามรวมแรงต่างๆเข้าด้วยกันเป็นทฤษฎีภายใต้พื้นฐานเดียว ผู้ยิ่งใหญ่หัวฟูของผม "Einstien" เคยกล่าวไว้ว่า "God does not play dice" หรือพระเจ้าคงไม่เล่นไฮโล... เอ้ย !! พระเจ้าไม่ทอยลูกเต๋าเพื่อทำนายความเป็นไปของจักรวาล ซึ่งหมายความเป็นในๆว่า หากพระเจ้ามีจริง พระองค์ก็ดำเนินเอกภพภายใต้กฏๆหนึ่ง เขาเชื่อว่าต้องมีสักทฤษฎีล่ะน่า ที่สามารถอธิบายทุกสิ่งที่พระเจ้ากระทำได้ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเล็กจิ๋วหลิวเท่า Plank Scale(ขนาด 10^-33cm) หรือใหญ่เท่าเอกภพ Einstien พยายามรวมทฤษฎีของเขา(สัมพัทธภาพทั่วไป) กับ plank (ควอนตัม) เข้าด้วยกัน อัจฉริยะหัวฟูของผมเรียกมันว่า Unified field Theory หรือที่นักฟิสิกส์ไทย แปลอังกฤษเป็นวิทย์ว่า "ทฤษฎีสนามรวม" ส่วนผมขอเรียกมันว่า "ทฤษฎีผีบอกครอบจักรวาล"ก็แล้วกัน จากภาพ : ผู้ยิ่งใหญ่หัวฟูของผม แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 51 15:01:22 จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 19:04:24 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เกริ่นนำ : ความแตกต่างสุดขั้ว - สัมพัทธภาพสุดยิ่งใหญ่ ควอนตัมเล็กจิ๋วหลิว ก่อนจะไปต่อผมขออธิบายความแตกต่างระหว่างสองทฤษฎีนี้เสียเล็กน้อย สัมพัทธภาพเป็นทฤษฎีที่ว่าด้วยวัตถุที่มีมวลมหาศาล แรงดึงดูดจึงมหาศาลตามไปด้วย มหาศาลขนาดที่จะบิดเบี้ยวกาลอวกาศรอบๆมันให้โค้งไป คล้ายๆเราเอาลูกโบว์ลิ่งหนักๆวางไว้บนแผ่นยางตึง บริเวณรอบๆลูกโบว์ลิ่งนั้นก็จะโค้งลงรองรับน้ำหนักของมัน ขณะที่ถ้าเราเอาลูกปืงปองว่างบนแผ่นยางเดียวกัน จะไม่เกิดผลอะไรขึ้น ขณะที่สัมพัทธภาพใหญ่บิ๊กเบิ้ม อีกทั้งยังคำนวนได้แน่นอน ควอนตัมกลับอธิบายปรากฏการณ์เล็กจิ๋วในระดับอิเล๊คตรอน และทำได้เพียง "ทำนาย" จากความน่าจะเป็นเท่านั้น โดยยึดหลักความไม่แน่นอนของไฮเซนเบิร์กที่กล่าวว่า วัตถุกยิ่งเล็ก จะยิ่งมีความไม่แน่นอนมาก และการทำนายทั้งโมเมนตัมกับตำแหน่งของวัตถุที่มีขนาดเล็กมากๆให้แม่นยำนั้นเป็นไปไม่ได้เลย Edit : "วัตถุกยิ่งเล็ก" วัตถุก นี่ จงใจนะครับไม่งั้นเวบมัน censor -  - จากภาพ : หน้าตา Max Plank เจ้าพ่อโลกจิ๋ว แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 51 15:03:07 แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 51 19:16:25 แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 51 19:15:52 แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 51 19:15:22 จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 19:14:31 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไอสไตน์ล้มเหลว??? จากที่อธิบายไว้ข้างต้น แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยกับการเอาสองทฤษฎีที่ว่ามารวมกัน ซึ่งทฤษฎีหนึ่งให้ความชัดเจนและทำนายผลได้ กับการ "Roll a dice" ของ Quantumที่อธิบายทฤษฎีผ่านความน่าจะเป็น Einstein ปฏิเสธ Quantum และพยายามอธิบายแม่เหล็กไฟฟ้าด้วยคุณสมบัติทางพีชคณิตของกาลอวกาศแทน แต่เนื่องด้วยข้อจำกัดของทฤษฎีสัมพัทธภาพ ซึ่งไม่อาจอธิบายอนุภาคเล็กๆได้ ทำให้อัจฉริยะผู้ี้ล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง จากภาพ : ไม่เกี่ยวอะไรกับบทความทั้งสิ้งครับ แค่ผม search คำว่า "ควอนตัม กับ สัมพัทธภาพ" ในการหารูปภาพ เพื่อมาประกอบบทความ แต่ดันมีรูปนี้ขึ้นมา ซะงั้น จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 19:22:13 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ในชีวิตยังไม่เคยทำเลยนะเนี่ย.... ปาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด หุหุ จากคุณ : pongpei - [ 12 ธ.ค. 51 19:34:29 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ฟิสิกส์ยุคใหม่ (กว่า) และแรงบันดาลใจที่ยังหลงเหลือ ในยุคของไอสไตส์ นักฟิสิกส์รู้จักเพียงแรงโน้มถ่วงและแรงแม่เหล็กไฟฟ้า เพิ่งมารู้จักแรงเนิวเคลียแบบเข้มและอ่อนเพิ่มอีกสองแรงหลังจากไอสไตน์สิ้นบุญ(ลิเกได้อีก)ไปแล้วเกือบสิบปี ซึ่งในตอนนั้นมีแบบจำลองลูกชิ้น หรือ Standard Model of Particles มารองรับ จากรูป : ผู้พัฒนาทฤษฎีทั้งสามท่าน จากซ้ายไปขวา Abdus Salam , Steven Weinberg และ Sheldon Lee Glashow จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 19:36:39 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อะไรคือ Standard Model of Particles ? Standard Model of Particles หรือที่เรารู้จักในชื่ออื่นๆใดๆก็ตามเกิดจากความพยายามอธิบายแรงแม่เหล็กไฟฟ้าและแรงนิวเคลียทั้งสองแบบซึ่งพัฒนาโดยนักฟิสิกส์ในรูปด้านบนทั้งสามท่าน ซึ่งกล่าวโดยรวมถึงอนุภาคมูลฐานสองแบบใหญ่ๆนั่นคือ อนุภาคโบซอน (Boson Particle) และ อนุภาคเฟอร์มิออน (Fermion Particle) จากภาพ : ตารางอนุภาค จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 19:44:48 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ข้อบกพร่องของแบบจำลองลูกชิ้น Standard Model of Particle มองอนุภาคเป็นจุดเล็กเล็กๆที่ประกอบด้วยอนุภาคมูลฐานข้างต้น มันเป็นแบบจำลองที่ยอดเยี่ยมในการอธิบายปรากฏการณ์ต่างๆของ gauge interaction หรือ ปราฏการณ์ตามธรรมชาติของแรงแม่เหล็กไฟฟ้าและแรงนิวเคลียทั้งสองแบบ แต่แบบจำลองนี้ล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงเมื่ออนุภาคมีพลังงานสูงจนทำให้มีเรื่องแรงโน้มถ่วงระดับอนุภาคมาเกี่ยวข้อง จากภาพ : ความสัมพันธ์อันยุ่งเหยิงของอนุภาคพื้นฐานใน Standard model จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 19:54:31 ]

ความคิดเห็นที่ 8 กำเนิด String ที่ไม่ใช่ Rock 'n Roll !! Nambu - Goto Action ต้นกำเนิด ทฤษฎีสุดยิ่งใหญ่โดยชาวเอเชีย ผู้ที่ถือว่าเป็นคนริเริ่มทฤษฎีอันยุ่งเหยิงนี้ไม่ใช่คนขาว ผมทองนัยน์ตาฟ้า แต่เป็นคนผิวเหลือง ผมดำ ตัวเล็ก เชื้อสามองโกลอยด์อย่างเราๆท่านๆนี่แหละครับ Yoichiro Nambu เป็นนักฟิสิกส์แดนอาทิตย์อุทัย ที่เสนอว่าอนุภาคเป็นเส้นที่สั่นได้คล้ายเส้นเอ็นของเครื่องดนตรี ผลงานของ Nambu และ T.goto เกิดขึ้นเพื่ออธิบายแรงโน้มถ่วงที่เกิดในระดับอนุภาค แต่ก็ยังไม่สามารถอธิบายปรากฏการณ์ของแรงนิวเคลีบแบบเข้มที่พลังงานสูงมากๆได้อยู่ดี กล่าวโดยสรุป Nambu - Goto String มีข้อผิดพลาดมาก แต่อย่างไรผมก็ขอยกย่องทั้งสองเป็นบิดาผู้ให้กำเนิดทฤษฎีอันยุ่งเหยิงนี้ ด้วยความคิดอันสุดจะบรรเจิด (ตอนนั้น ใครมันจะจินตนาการว่าอนุภาคพื้นฐานเป็นเส้น) รวมถึงสร้างแรงบันดาลใจให้นักฟิสิกส์ท่านอื่นๆได้พัฒนาต่อยอด จากภาพ : Yoichiro Nambu บิดาแห่ง (G) String แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 51 20:17:56 จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 20:13:33 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ... กบ คางคก อึ่งอ่าง ปาด เขียด ครบยังหว่า เข้ามาดู (G) String จากคุณ : pae3X - [ 12 ธ.ค. 51 20:20:44 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบหัวข้อมาเลย เดี๋ยวกลับมาอ่านต่อ โหวตไปก่อน ไม่มีกิ๊ฟ give หมดแล้ว ้เอากิ๊กไปก่อนนะ : P จากคุณ : JohnnieWalker - [ 12 ธ.ค. 51 20:23:43 ]

ความคิดเห็นที่ 11 String เส้นหมี่บรรเลงเพลง สิ่งที่ Nambu เสนอคือ อนุภาคมีลักษณะเป็นเส้นเล็กๆอยู่ในระดับ planck scale ที่กำลังสั่นอยู่ด้วยความถี่ต่างๆกัน แบบเดียวกับสายกีตาร์ที่เมื่อสั่นแล้วให้ตัวโน๊ตต่างๆกันออกไป เพียงแต่สำหรับเส้นstring นี้เมื่อสั่นที่ความถี่ต่างๆกันจะได้ผลลัพธ์เป็นอนุภาคที่ต่างกันแทน จากภาพ : C String !!!! Oh my God !!! edit : ..ลบรูปออก กลัวอมยิ้มหายครับ *-* แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 51 22:56:18 จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 20:26:37 ]

ความคิดเห็นที่ 12 บิดเบี้ยวกาลอวกาศรอบๆมันให้โค้งไป คล้ายๆเราเอาลูกโบว์ลิ่งหนักๆวางไว้บนแผ่นยางตึง บริเวณรอบๆลูกโบว์ลิ่งนั้นก็จะโค้งลงรองรับน้ำหนักของมัน ขณะที่ถ้าเราเอาลูกปืงปองว่างบนแผ่นยางเดียวกัน จะไม่เกิดผลอะไรขึ้น ^ ^ แล้วอะไรเป็นตัวกำหนดให้วงโคจรของดาวเคราะห์ โคจรในลักษณะที่ต่างๆกันเหรอครับ ทั้งแบบวงกลม หรือ วงรี ที่รีมาก รีน้อย อะไรทำนองนี้อ่ะคับ ถ้ากาล-อวกาศโค้งมันก็ "น่าจะ" โค้งในรูปแบบที่เหมือนๆกัน หรือ คล้ายๆกันบ้างอ่ะคับ สงสัยจิงๆ จากคุณ : Iniruzza - [ 12 ธ.ค. 51 20:31:53 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ความแตกต่างของเส้นหมี่กับลูกชิ้น ถ้าเราใช้แบบจำลองลูกชิ้น ซึ่งมองอนุภาคเป็นจุด สมมติว่าผมตั้งกล้องถ่ายภาพแล้วเปิดหน้ากล้องค้างไว้ก่อนจะปล่อยลูกชิ้นลูกเล็กๆให้ผ่านหน้ากล้อง ภาพที่ได้จะเป็นเส้นยาวๆตามการเคลื่อนที่ของลูกชิ้นนั้นใช่ไหมครับ เราเรียกมันว่า "World Line" ซึ่งหมายความว่าการเคลื่อนที่ของอนุภาคแบบจุดจะเป็นเส้น ขณะที่ถ้าผมใช้เส้นหมี่แทนลูกชิ้นแล้วนำมาทำแบบเดียวกัน ภาพที่ได้จะเป็น "แผ่น" หรือ "ระนาบ" ซึ่งนักฟิสิกส์เรียกว่า "world sheet" จากภาพ : World line เป็นการเคลื่อนที่แบบจุดซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นเส้นตรงเสมอไป อาจโค้งงอ หรือเป็นเส้นอย่างไรก็ได้ตามแนวเคลื่อนที่ของอนุภาค จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 20:34:46 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ช่วงนี้หว้ากอน่าเข้าจริงๆ มีแต่สาระ เยี่ยมครับ ขอบคุณคุณน้องวินครับ จากคุณ : ^oio^ - [ 12 ธ.ค. 51 20:36:16 ]

ความคิดเห็นที่ 15 กติกา : ปาดได้ตามใจชอบเลยครับ ขออย่าโพสท์รูปก็พอ ^^ คำถามต่างๆถามมาได้เรื่อยๆครับ แต่เดี๋ยวผมจะรวบยอดไว้ตอบทีเดียวนะครับ สำหรับคำถามของคุณ Iniruzza นั้นคำตอบง่ายๆครับ การที่ดาวโคจรรอบดวงอาทิตย์มีความรีมากรีน้อยเป็นผลมาจากสิ่งแวดล้อมอื่นๆครับ เช่นสภาพตั้งแต่แรกเริ่ม แรงดึงดูดรบกวนจากดาวเคราะห์ดวงอื่นๆ ไม่เกี่ยวกับการบิดเบี้ยวของกาลอวกาศจากแรงโน้มถ่วงครับ ดาวที่โดนผลกระทบของกาลอวกาศที่บิดเบี้ยวไปมีเพียงดาวพุธดวงเดียวครับ ทำให้การโคจรของมันเปลี่ยนไปทีละน้อย ถ้าวาดเป็นกราฟจะคล้ายรูปดอกไม้ที่มีดวงอาทิตย์เป็นจุดศูนย์กลางครับ จากภาพ : World Sheet เป็นระนาบ ที่ไม่ต้องเกิดจากการเคลื่อนที่แบบตรงเสมอไป จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 20:40:34 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณ คุณ pae3X  กับคุณ JohnnieWalker  และคุณ ^oio^ มากครับ ^^ คุณ Johnie walker ครับ ไม่มีกิ๊ฟมีกิ๊กให้ผมเอานะ แต่คงต้องส่งหลังไมค์ มีคนมาคุม ปาดคนแรกตั้งแต่ต้นกระทู้แล้ว จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 20:42:47 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ความสำเร็จของหมี่คุง พิจารณาตามหลักแม่เหล็กไฟฟ้าที่เราๆท่านๆคุ้นเคยกันดี เมื่อเราจับประจุลบเช่น อิเล๊คตรอนสองตัวมาชนกันมันต้องผลักตัวเองออกจากกันอย่างแน่นอนที่สุด ถ้าน้องๆพี่ๆคนไหนไม่รู้จักหรือยังเรียนไม่ถึงให้ลองนึกถึงขั้นแม่เหล็กไว้ในหัวนะครับ พอเราเอาขั้วเดียวกันมาชนกันมันก็จะผลักออกจากกันทันทีเลยใช่ไหมครับ แต่มันไม่จบแค่นั้น การชนกันของอิเล๊คตรอนเนี่ย มันผลักกันโดยเปล่งแสงให้พลังงานใส่กันครับ (ลำแสงอุลตร้าาาา)จุดที่อิเล๊คตรอนทำปฏิกริยากับแสงเราเรียกว่า Point Interaction จากภาพ : การชนกันและปล่อยแสงสู่กันและกันของอิเล๊คตรอน จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 20:56:05 ]

ความคิดเห็นที่ 18 หอสมุดปิดแล้ว เดี๋ยวไปหาที่เขียนต่อข้างนอกก่อนนะครับ จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 20:56:23 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ความสำเร็จของหมี่คุง ตอนต่อ ปัญหาจะเกิดขึ้นทันทีเมื่อพิจารณาจากค่าพลังงานศักย์ไฟฟ้าที่จะแปรผกผันกับระยะทาง หรือ V=1/R แต่ทีนี้ระยะทาง R มีค่าน้อยากๆเลยน่ะสิครับ และยิ่ง R มีค่าเข้าใกล้ศูนย์มากเท่าไหร่ ค่า V ยิ่งเฉียดอนันต์มากขึ้นเท่านั้น (ลองกดเครื่องคิดเลขดูนะครับ ว่า 1/0.00000000001 ได้เท่าไหร่ แต่ค่า R ในที่นี้มีค่าน้อยกว่า 0.000000000001 มากๆ) และค่า V จะมีค่าสูงสุดเมื่ออิเล๊คตรอนทั้งสองตัวอยู่ที่จุดเดียวกัน ซึ่งปัญหานี้แบบจำลองลูกชิ้น (Stadard model particle) จะแก้ปัญหาไม่ได้เลยถ้านำแรงโน้มถ่วงระดับอนุภาคมาพิจารณา (แรงโดน้มถ่วงระดับอนุภาคเกิดขึ้นเมื่อพลังงานของอนุภาคมีค่ามากขึ้นมากๆ) ขณะที่การเคลื่อนที่แบบ "World Sheet" ของ String Theory กำจัดปัญหาส่วนนี้ออกไปโดยสิ้นเชิง เนื่องจากอิเล๊คตรอนทั้งสองจะไม่สัมผัสที่จุดใดจุดหนึ่งเป็นพิเศษ ลองนึกถึงเส้นเชือกที่เอาปลายมาชนกันก็บอกไม่ได้ว่าข้างไหนเป็นหัวข้างไหนเป็นปลาย ขึ้นอยู่กับว่า ผู้สังเกตุ สังเกตุจากอะไร จากภาพ : (ภาพซ้าย)สังเกตุการแตะกันของสองอนุภาคเมื่ออนุภาคเป็นจุด เราสามารถบอกได้ว่าอนุภาคมาบรรจบกันที่ตรงไหน (ถาพขวา)บอกไม่ได้ว่าจุดที่มาบรรจบกันอยู่ณตำแหน่งใด ขึ้นอยู่กับผู้สังเกตุ จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 21:23:36 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ความสำเร็จของหมี่คุง ตอนจบ ความแตกต่างอีกประการของการมองอนุภาคเป็นจุดกับเป็นเส้นคือ จากเดิมเมื่อมองอนุภาคเป็นจุด อนุภาคจะถูกความไม่ต่อเนื่องของกาลอวกาศในระดับ planck scale รบกวน ในระดับนี้นั้น กาลอวกาศ จะขรุขระและบิดเบี้ยวอย่างรุนแรงเรียกว่า Quantum Foam แต่เมื่อมองอนุภาคเป็นเส้นตาม String Theory อนุภาคจะมีความสเถียรต่อการถูกรบกวนจาก Quantum Foam มากกว่ามาก จนนักฟิสิกส์สามารถอนุมานให้กาลอวกาศเรียบและต่อเนื่องได้ในการคำนวนฃ จากภาพ : ควอนตัมโฟมก็เหมือนภาพในจอคอมนี่แหละครับ เมื่อเราดูไกลๆก็เห็นเหมือนกับว่ามันต่อเนื่องเป็นภาพเดียวกัน แต่พอซูมเข้าไปเรื่อยๆก็จะพบว่าภาพสวยๆงามๆนั้นประกอบด้วยจุดเล็กๆจำนวนมาก จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 21:32:53 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ถูกลืม จากการกำเนิดขึ้นของทฤษฎี Quantum of Solace เอ้ย ! =  =  Quantum Chromodynamics ต่างหาก ที่อธิบายแรงนิวเคลียอย่างเข้มจากการเปลี่ยนแปลงของประจุสีของควาร์กที่จับตัวกัน (สีในที่นี้ไม่เกี่ยวกับสีที่เรารู้จักใดๆทั้งสิ้น เป็นเพียงการเรียกการจับตัวแบบต่างๆของควาร์กด้วยชื่อสี) ฤษฎีนี้สามารถอธิบายธรรมชาติของแรงนิวเคลียอย่างเข้มได้ชัดเจนและครอบคลุมกว่า Nambu - Goto String จึงถูกลืมไป มีเพียงนักฟิสิกส์บางคนเท่านั้นที่ยังหลงสเน่ห์ซึ่งสรรสร้างด้วยมนต์ของ Professor ชาวญี่ปุ่นนี้อยู่ และทำการศึกษาต่อยอด ... John Schwarz แห่งมหาวิทยาลัย California Technology ก็เป็นหนึ่งในนั้น จากภาพ : โฉมหน้า John Schwarz ผู้บุกเบิกคนสำคัญสู่ Superstring Theory จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 21:39:35 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ยังไม่ได้ทานข้าวเลย วันนี้ขอตัวไปทานข้าวก่อนนะครับ แล้วอย่างไร พรุ่งนี้จะมาต่อเรื่อง Superstring ครับพ้ม ^^" (ต่อในกระทู้นี้แล เดี๋ยวรก) กับชื่อตอนหน้าว่า.... Supersymmetric string การกลับมาอย่างยิ่งใหญ่ของบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป !! แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 51 21:49:30 แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 51 21:49:11 จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 12 ธ.ค. 51 21:47:49 ]

ความคิดเห็นที่ 23 รออ่านครับ น่าสนใจจริงๆ เคยอ่านใน จักรวาลในเปลือกนัท 4 ปีก่อน งงมาก จากระทู้นี้ หวังว่าจะเข้าใจดีขึ้น ขอบคุณครับ อ้อ.. ระวัง C String จะทำให้อมยิ้มถูกแช่แข็งนะครับ จากคุณ : ksk - [ 12 ธ.ค. 51 22:00:18 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เก็บๆ จากคุณ : แมวไม่กินปลา - [ 12 ธ.ค. 51 22:06:02 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เยี่ยมครับ น้องวิน เขียนในห้องสมุดเรอะ XD จากคุณ : Cryptomnesia - [ 12 ธ.ค. 51 22:16:40 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สนุกดีครับ กลับมาต่อเร็วๆนะครับ โหวต!!!! จากคุณ : หมั่นไส้ - [ 12 ธ.ค. 51 22:25:18 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ลงชื่ออ่านครับ สงสัยมานานแล้ว เรื่องนี้ ถึงไม่รู้เรื่อง แต่ก็อยากรู้นะ ^^ จากคุณ : nutxnut - [ 12 ธ.ค. 51 23:23:52 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มารอชม :) จากคุณ : Detonator_Pao_ - [ 13 ธ.ค. 51 10:31:24 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตื่นแล้วๆ มาต่อแล้วครับ :) ขอบคุณทุกท่านครับ ^^ อาจารย์ ksk : กลัวเหมือนกันครับ XD พี่Cryptomnesia : ใช่แล้วครับ :) nutxnut : จะพยายามเขียนให้รู้เรื่องนะครับ จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 13 ธ.ค. 51 11:09:57 ]

ความคิดเห็นที่ 30 Supersymmetric string การกลับมาอย่างยิ่งใหญ่ของบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป !! เมื่อวานนี้ผมได้เกริ่นนำถึงพระเอกตอนต่อของเรา... John Schwarz เขาเป็นหนึ่งในนักฟิสิกส์หลายท่านที่ให้ความสนใจในทฤษฎี String เป็นอย่างมาก เพราะอะไรน่ะหรือ ??? เพราะว่ามันสามารถอธิบายแรงโน้มถ่วงระดับควอนตัมได้ด้วยตัวของมันเองครับ ทั้งๆที่นักฟิสิกส์หลายๆคนพยายามมานานแต่ไม่สามารถทำได้ ถ้ามนุษย์สื่อสารกันด้วยภาษาพูด ธรรมชาติและนักฟิสิกส์ก็สื่อสารกันด้วยภาษาคณิตศาสตร์ เมื่อเราต้องการจะสื่อสารสิ่งที่มันสวยงามหรือไพเราะ เช่นแต่งเป็นนิยาย บรรเลงเป็นเพลงหรือบทกลอน แน่นอนว่าเราต้องใช้ภาษาที่สละสลวยและต้องทำความเข้าใจมากขึ้น เช่นเดียวกันหากธรรมชาติสื่อสารกับเราด้วยสิ่งที่ยากขึ้น เราก็ต้องการพัฒนา "ภาษาคณิตศาสตร์" ให้สูงขึ้นเพื่อนำมาสื่อสารหรืออธิบายมัน ทั้งๆที่ String Theory มันน่าพิศวงและตื่นตาตื่นใจ แต่กลับมีผู้เข้าใจมันน้อยนักในตอนนั้น เนื่องด้วย Nambu เปลี่ยนแนวคิดที่อนุภาคประกอบขึ้นจากจุดที่มีตั้งแต่สมัยโบราณเป็นแบบเส้น นั่นหมายถึงทฤษฎีของเขาต้องการคณิตศาสตร์ที่ซับซ้อนน่าเวียนหัวเข้ามาอธิบาย ประกอบกับการมาของ Quantum Chromodynamics ซึ่งอธิบายปรากฏการณ์ของแรงนิวเคลียแบบเข้มได้ดีกว่า String Theory จึงถูกลืมเลือนไปในช่วงระยะเวลาหนึ่ง จากภาพ : Michale Green ผู้มีบทบาทสำคัญในการพัฒนา String สู่ Superstring เช่นเดียวกับ Schwarz จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 13 ธ.ค. 51 11:25:41 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ย้อนกลับไปรู้จักอนุภาคพื้นฐาน ตั้งแต่สมัยที่นักฟิสิกส์รู้จีกแรงนิวเคลียทั้งสองแบบ พวกเขาก็รู้จักอนุภาคทั้งหลายที่เล็กกว่าโปรตรอนหรืออิเล๊คตรอนด้วย ยุคนั้นถือเป็นยุคทองของฟิสิกส์อนุภาคเลยทีเดียว อนุภาคเหล่านี้เกิดมาพร้อมกับแบบจำลอง Standard Model of particle หรือแบบจำลองอนุภาคมูลฐานทั่วไป แบบจำลองนี้แยกอนุภาคเป็นสองพวกใหญ่ๆคิอ อนุภาคโบซอน และ อนุภาคเฟอร์มิออน อย่างที่กล่าวไว้ตั้งแต่ต้นเรื่องนู่นแล้ว Boson particle เป็นอนุภาคที่มีสปินเป็นจำนวนเต็ม ประกอบด้วย อนุภาคที่เป็นสื่อนำแรงต่างๆได้แก่ โฟตอน(สื่อนำแรงแม่เหล็กไฟฟ้า) กลูออน(สื่อนำแรงนิวเคลียแบบเข้ม) อนุภาคดับเบิลยู (W) และ อนุภาคซี(Z) (Z และ W เป็นสื่อนำแรงนิวเคลียแบบอ่อน) ส่วน Fermion particle เป็นอนุภาคที่มีสปินเป็นเศษส่วน ประกอบด้วย อนุภาคที่ประกอบขึ้นเป็นสสารต่างๆได้แก่ เลปตอน และ ควาร์กแบบต่างๆ จากภาพ : อนุภาคเฟอร์มิออน ควาร์กและ เลปตอนแบบต่างๆ ที่ประกอบขึ้นเป็นอนุภาคพื้นฐานของอตอม นิวครอน โปรตรอน และอิเล๊คตรอน แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 51 12:30:15 จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 13 ธ.ค. 51 11:52:17 ]

ความคิดเห็นที่ 32 String สอดคล้อง Graviton กลับมาต่อในประเด็นของ string กันต่อ สิ่งที่ Schwarz ค้นพบคือ การสั่นของ "เชือก" บางความถี่ ไปสอดคล้องกับคุณสมบัติของอนุภาคกราวิตอน ซึ่งเป็นอนุภาคสื่อนำแรงโน้มถ่วง หรือเป็นอนุภาคโบซอนอีกอย่างหนึ่งนั่นเอง (อนุภาคนี้มีสปิน 2 ต่างกับตัวอื่นที่สปินเป็น 1 ) ทำให้ String Theory สามารถอธิบายแรงทั้งสี่ หรือนำแรงทั้งสี่มารวมกันได้อย่างไม่น่าเชื่อ ขณะนี้ String จึงไม่ใช่แค่อธิบายเพียงแรงนิวเคลียแบบเข้ม แต่เป็น Theory of Everything หรือ  Unified field Theory อย่างที่ไอสไตน์เรียก จากภาพ Journee Joel Scherk นักฟิสิกส์ชาวฝรั่งเศสผู้ค้นพบว่าการสั่นบางความถี่ของสตริงสอดคล้องกับสมบัติของกราวิตอน คู่กับ Schwarz จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 13 ธ.ค. 51 12:27:18 ]

ความคิดเห็นที่ 33 การแก้ปัญหาที่แสนง่าย และ หมี่น้อยกลับกลายเป็นเส้นมาม่าอันแสนยุ่งเหยิง ประเด็นปัญหาสำคัญของ String Theory คือมันอธิบายได้แต่อนุภาคโบซอนเท่านั้น ไม่สามารถอธิบายถึงอนุภาคเฟอร์มิออนได้เลย ซึ่ง Schwarz แก้ปัญหาตรงนี้โดยการ นำทฤษฎี Supersymmetry เข้ามาช่วย Supersymmetry คืออะไร ? มันคือทฤษฎีว่าด้วยคู่สปินของอนุภาค บางทีเราอาจเรียกมันว่า Superpartner ในที่นี้  Schwarz มองว่า สำหรับอนุภาคดบซอนย่อมมีคู่สปินของมัน เช่น Photon ซึ่งมีสปิน 1 ก็จะมี Photino ที่มีสปิน 1/2 เป็นคู่ superpartner ซึ่งไอ้เจ้าสปิน 1/2 นี่เองคืออนุภาคเฟอร์มิออน (อนุภาคเฟอร์มิออนมีสปินเป็นเศษส่วนตามหลักกีดกันของเพาลี) กล่าวง่ายๆ คู่ Super Partner ของ Boson particles คือ  Fermion Particles นั่นเอง จากภาพ : แสดงอนุภาค (particle) และ คู่หู (Superpartner or Supersymmetry) จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 13 ธ.ค. 51 12:41:46 ]

ความคิดเห็นที่ 34 สุดยอดทฤษฎีที่พลิกโฉมหน้าวงการฟิสิกส์ Super String Theory นอกจากจะสามารถอธิบายแรงทั้งสี่ได้ด้วยตัวของมันเองแล้ว มันยังมีบทบาทพลิกโฉมหน้าทฤษฎีหรือทำให้เราเข้าใจข้อมูลต่างๆได้ดีขึ้นอีกด้วย เช่น การคำนวนเกี่ยวกับความโค้งของอวกาศ (Cosmological Constant) เมื่อไม่มีมวลใดๆอยู่ การใช้ Super String Theory คำนวนนั้น จะได้ค่าเท่ากับ ศูนย์พอดี(ซึ่งควรจะเป็นอย่างนั้น หรือเข้าใกล้ศูนย์มากๆ) ซึ่งต่างกับการวัดโดยตรงทางดาราศาสตร์ หรือนำทฤษฎีสนามโน้มถ่วงควอนตัมมาคำนวน ที่ได้ค่าออกมาใกล้เคียงไม่เท่า Super String Theory ยังทำให้เกิดความเป็นไปได้ที่จะเข้าใจ Singularity ของบิ๊กแบง มีความหวังที่จะทำนายช่วงเวลาก่อนหน้าหรือขณะเกิดบิ๊กแบงได้ อีกทั้งความเข้าใจในหลุมดำหลายๆประการในปัจจุบัน ก็ใช้ทฤษฎี Superstring มาอธิบาย จากภาพ : กราฟแสดงค่าความโค้งของอวกาศในกรณีต่างๆ จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 13 ธ.ค. 51 13:12:44 ]

ความคิดเห็นที่ 35 M theory Second Evolution of Superstring สำหรับ M theory ผมจะขอกล่าวแบบรวมๆเลยนะครับ เพราะความเข้าใจในปัจจุบันกี่ยวกับ Mtheory มีไม่มากนัก เพราะยังเป็นทฤษฎีที่มีการศึกษาอยู่เรื่อยๆ เกิดขึ้นมาได้สิบกว่าปีเท่านั้นเองครับ M - Theory เป็นพัฒนาอีกขั้นของ Superstring ซึ่งประกอบด้วย Edward Witten และ John Schwarz เจ้าเก่าเป็นตัวยืน และนักฟิสิกส์อีกหลายท่าน ประกอบด้วย Ashoke Sen, Chris Hull, Paul Townsend, Michael Duff ซึ่งสมการที่นำมาอธิบาย M - Theory นั้น ลึกลับซับซ้อน ซ่อนเงื่อน ยิ่งกว่าการ์ตูนโคนัน หกสิบตอนยังไม่จบ (ท่านใดไม่รู้จักโคนันก็นึกถึงโฮมส์ หรือ ปัวโรต์ก็แล้วกันครับ =w=) symmetry มากมายถูกนำมาอธิบายและกล่าวถึง ทั้ง mirror symmetry หรือ duality แบบต่างๆ ซึ่งผมไม่ขอพูดถึง เพราะผมเองก็ไม่เข้าใจ (อ้าว) จากภาพ : Edward Witten ตัวตั้งตัวตี M - theory แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 51 14:58:27 จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 13 ธ.ค. 51 13:40:45 ]

ความคิดเห็นที่ 36 จากหมีเส้น สู่แผ่นแป้ง M - Theory สำหรับตัว M นั้นแปลได้หลายความหมายเหลือเกิน ทั้ง M ที่แปลว่า "Mystery" เพราะทฤษฎีนี้ยังลึกลับอยู่มากหรืออาจจะเป็น "Mathmethic" เพราะมันใช้คณิตศาสตร์ที่ซับซ้อนเหลือเกิน อาจจะเป็น "Master" หรือ "Mother"  ---> Mother/Master of all theory แต่ที่ดูจะอธิบายทฤษฎีนี้ได้ดีที่สุดก็คือ "Membrane" ครับ ซึ่งที่เปลี่ยนไปจาก Superstring และ M - theory นั่นคือ String มองเป็นเส้น M มองเป็น "แผ่น" หรือ "เยื่อ" M - Theory จะอธิบายรูปร่างต่างๆของ Super String ในรูปแบบที่ซับซ้อนขึ้น พูดง่ายๆก็คือ หากเรามีเส้นเชือกอยู่เส้นหนึ่ง เราจะทำให้มันเป็นรูปร่างอย่างไรได้บ้าง อาจะนำหัวมาต่อหาง เอามาต่อกันเยอะๆเป็นแผ่น ฯลฯ จากภาพ : รูปร่างต่างๆของ Superstring ที่  M - theory อธิบายถึง จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 13 ธ.ค. 51 13:50:44 ]

ความคิดเห็นที่ 37 สิ่งที่เหมือนอย่างแตกต่างระหว่าง Superstring กับ M - Theory อีกอย่างหนึ่งก็คือ "มิติ" ตั้งแต่ที่เป็น "String Theory" ที่ Yoichiro เสนอมานั้น การคำนวนทางคณิตศาสตร์แสดงให้เห็นว่าจักรวาลมีมิติมากมาย ต่อมาเมื่อ Schwarz นำมาแก้ไข เขาได้พิสูจน์และกล่วว่า มิติหลายมิติเมื่อคำนวนแล้ว สามารถตัดทิ้งออกไปได้จากสมการ ทำให้มิติของเอกภพเรามี 10 มิติ ใน "Superstring" ขณะที่ M - Theory บอกว่าเอกภพเรานั้นมีมากถึง 11 มิติ ซึ่งเราสามารถสัมผัสได้เพียง 4 มิติคือ "กว้าง ยาว สูง และเวลา" ขณะที่มิติที่เหลืออีก 7 มิติเล็กจิ๋วจนไม่สามารถตรวจวัดได้ สำหรับมิติลองนึกถึงโลกจิ๋วๆของเส้นด้ายเส้นหนึ่ง ซึ่งสมมติให้ความหนาและกว้างน้อยมากๆลอยอยู่ในเอกภพ ผู้ที่อยู่ในนั้นจะเป็นโลก 1 มิติ ผู้สังเกตจะเคลื่อนที่ได้แค่เดินหน้าและถอยหลัง ถ้าหากว่าเส้นด้ายนั้นยืดขยายเป็นแผ่นดลกสองมิติของผู้สังเกตุจะเลี้ยซ้ายและขวาได้ ถ้าแผ่นนั้นพองขึ้นเป็นท่อ หรือลูกบาศก์ผู้สังเกตุจะเคลื่อนที่ขึ้นลงได้ด้วยตามแนวท่อ จากภาพ : โลกของ M - theory ที่ประกอบด้วย Superstring แบบต่างๆ ซึ่งไม่ได้กล่าวถึง ณ ที่นี้ เพราะยาวและยากเกินกว่าจะทำความเข้าใจได้โดยง่าย จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 13 ธ.ค. 51 14:05:37 ]

ความคิดเห็นที่ 38 สรุป ข้อดีของฟิสิกส์คือขนาดของวัตถุในแต่ละสเกลมีกฎเกณฑ์ที่แยกกันอย่างชัดเจน เช่นถ้าเราจะคำนวนวิถีกระสุนปืนใหญ่ให้ไปตกใส่บ้านตัวเอง (เพื่อ -  -*) สิ่งที่เราต้องพิจารณาก็คือ กฎของนิวตัน เราคงไม่ต้องนำการสั่นของสตริงมานั่งคำนวน ย้อนยุคกลับไป ถึงแม้ปัจจุบันเราจะทราบแล้วว่า นิวตันไม่ได้ถูกทั้งหมด ไอสไตน์ต่างหากที่เป็นผู้ถูกต้อง แต่ว่าเราก็ยังคงใช้ทฤษฎีของนิวตันในการอธิบายการเคลื่อนที่ทั่วไปอยู่ เช่นเดียวกับ Superstring ถึงแม้มันจะได้รับการยอมรับ แต่ the standard Model of Particle ก็ยังอธิบายปรากฏการณ์ในระดับ 10^-13 cm ได้ดี Superstring รวมถึง M - theory เอง ถึงจะดูยุ่งยากแต่ก็ทำให้นักฟิสิกส์รุ่นใหม่รู้จักอะไรมากมายเช่น M - theory แสดงถึงความเป็นไปได้ของจักรวาลคู่ขนาน ถึงแม้มันจะยุ่งยากซับซ้อนเพียงใด มันก็ยังคงคุณค่าให้นักวิทยาศาสตร์พยายามทำความเข้าใจมาจนถึงทุกวันนี้ ขอจบบทความนี้ด้วยประโยค 2 ประโยค หนึ่งของไอสไตน์ สองของผมเอง "God not play a dice..." และ "nothing is perfect" ไม่มีอะไรในโลก(เอกภพ)นี้ที่ perfect ความ perfect จะถูกลบล้างด้วยสิ่งที่ perfect ยิ่งกว่า... ขอบคุณทุกท่าน (แม้จะไม่มี หรือมีน้อย) ที่ติดตามรับชมตั้งแต่เมื่อวานจนถึงวันนี้ เส้นถี่ๆกับหมี่เกี๊ยวขอลาไปขายที่อื่นต่อก่อนล่ะจ้าาาาาา -/\- จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 13 ธ.ค. 51 14:17:25 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ขอบคุณคร้าบ ตามอ่านมาเรื่อยๆ รีเฟรซหน้าจอแบบเรียลไทม์เลย จากคุณ : AJ_da_NR - [ 13 ธ.ค. 51 14:20:39 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านอยู่ครับ จากคุณ : Cryptomnesia - [ 13 ธ.ค. 51 14:50:12 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ไว้มาขายที่นี่อีกนะครับ ^^ จากคุณ : Meta-Anima - [ 13 ธ.ค. 51 15:36:23 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณทั้งสามท่านเลยครับ ^^,, มาขายเที่ยวหน้าคงจต้องหลังสอบล่ะครับ แค่ปีหนึ่งนี่ก็จะตายแย้ว ><,, ทำกิจกรรมเยอะไปนิส ตายแหน่ T T จะสอบวันจันทร์ ยังไม่ได้แตะหนังสือเลย เรียนก็ไม่ได้เข้า ง๊ากกกกก เทอมที่แล้วเอาตัวรอดมาได้ เทอมนี้จะรอดม๊ายยยย จากคุณ : nOnG_WinZ (nOnG_WinZ) - [ 13 ธ.ค. 51 16:05:43 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอบคุณค่ะ ^^ ถึงจะจบแบบหนังโรง ...ทิ้งท้ายให้ไปคิดเองอยู่เรื่อยเลยเชียว จากคุณ : pongpei - [ 13 ธ.ค. 51 22:33:26 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เยี่ยมครับ อธิบายได้ดีมากทีเดียว จากคุณ : sawatcafe - [ 13 ธ.ค. 51 22:56:12 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ขอบคุณมากครับคุณ sawatcafe ^^,, แต่สงสัยเนื้อหาจะหนักไปนิด เลยไม่เป็นที่สนใจเท่าไหร่ เสียดาย เขียนงานขึ้นมาชิ้นหนึ่ง อยากให้คนได้อ่านเยอะๆ แต่มีคนอ่านขนาดนี้ก็ดีใจแล้วครับ ^^ คราวหน้าอาจเขียนเรื่องเบาสมองมาให้อ่านกัน จากคุณ : nOnG_WinZ (nOnG_WinZ) - [ 14 ธ.ค. 51 00:55:21 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สนุกดีครับ ชอบๆ จากคุณ : CozyMKIV - [ 14 ธ.ค. 51 02:31:08 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เอ่อ...รูปก๋วยเตี๋ยว มาจากร้านไหนหรอคะ น่ากินดีอะ จากคุณ : Choco-Mix - [ 15 ธ.ค. 51 11:37:44 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เขียนได้ฮาดีครับ จากคุณ : ZoRtA - [ 15 ธ.ค. 51 13:09:35 ]

ความคิดเห็นที่ 49 #46 ขอบคุณครับ ^^ #47 ร้านอากู่ครับ #48ขอบคุณครับ =w= จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 15 ธ.ค. 51 14:12:03 ]

ความคิดเห็นที่ 50 "ร้านอากู่ครับ" ซอย 1 ป่ะ อิอิ จากคุณ : [v] (BONDJUNG_TH) - [ 15 ธ.ค. 51 15:49:58 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ถึงจะงงแต่ก็เป็นทฤษฎีที่แปลกแหวกแนวดี บางทีอาจจมีทฤษฎีมาม่ามาแทนก็ได้ เพราะสำเร็จรูป และทำง่ายกว่า ใครจะรู้ ^.^ จากคุณ : pon2007 (pon2007) - [ 15 ธ.ค. 51 16:21:44 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เข้ามาดูทู้น้องวิน จากคุณ : maikeet - [ 15 ธ.ค. 51 17:55:09 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 16 ธ.ค. 51 08:06:48 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ก๋วยเตี๋ยวน่ากินมากมายค่ะ.. จากคุณ : primjang - [ 16 ธ.ค. 51 08:22:28 ]

ความคิดเห็นที่ 55 คุณ nOnG_WinZ  ครับ คุณประสบความสำเร็จในการเขียนบทความมากเลยครับ ดูสิ มีแต่คนชม.....ก๋วยเตี๋ยวน่ากิน    เอิ๊กๆๆๆๆ ล้อเล่นน่ะ ผมว่าเรื่องนี้มันลึกไปหน่อย  แต่ก็เขียนให้เข้าใจได้ง่ายดี ขนาดผมจบฟิสิกส์ ยังตามยากเลย พอดีเรียนห้าปีกว่าจบน่ะครับ ความรู้แน่นมาก แน่นจนถึงขนาดที่ว่ามันยุบตัว กลายเป็นหลุมดำ หายไปหมดเลย!!! จากคุณ : ดวงฉลุย - [ 16 ธ.ค. 51 22:55:47 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เข้ามาอ่านทีไรหิวทุกที.. จากคุณ : MESMERIC - [ 16 ธ.ค. 51 23:31:42 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ขอบคุณทุกคนครับ ^^,, #55 นั่นสิครับ ท่าทางมันจะน่ากินมากจริงๆเลยนะนี่ 55+ สงสัยเรื่องนี้จะลึกเกินไปหน่อยจริงๆ ไว้เรื่องหน้า จะเคขยนอะไรเบาสมองมาให้อ่านกันครับ ^^" จากคุณ : nOnG_WinZ - [ 17 ธ.ค. 51 12:36:07 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ผมอ่านจนจบแล้วนะครับ สุดยอดมาก ให้กิ๊ฟไปเลย อ่านหนังสือมาก็หลายเล่ม Discovery Chanel ก็ดูบ่อย แต่อันนี้สรุปมาเข้าใจไม่ยากเลยครับ (แต่อาจจะยากสำหรับคนที่ไม่เคยอ่านหรือไม่เคยรู้มาก่อนเลย) จากคุณ : vrpanda - [ 17 ธ.ค. 51 21:45:54 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ผ่านมาอ่าน ขอบคุณสำหรับบทความที่อ่านง่าย และน่ากินครับ จากคุณ : เอ๋ (semplice) - [ 18 ธ.ค. 51 03:33:51 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ยอดๆๆๆๆๆๆ เยี่ยม ครับ จากคุณ : eping - [ 20 ธ.ค. 51 16:17:06 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ขอบคุณสำหรับบทความที่อ่านง่าย และน่ากินครับ จากคุณ : เป็นประธานกฐินปีละวัด - [ 21 ธ.ค. 51 08:07:35 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เราจะพิสูจน์ได้ไงครับว่า อนุภาคพื้นฐานเป็นสตริง จากคุณ : Aloner - [ 10 ม.ค. 52 13:43:45 ]