ความคิดเห็นที่ 1 ชายคนหนึ่งเพิ่งจะมาพูดได้ ตอนอายุ 4 ขวบ ชายคนนั้น...เพิ่งจะมาอ่านหนังสือออกตอนอายุ 8 ขวบ ชายคน นั้น...เคยถูกไล่ออกจากโรงเรียน ชายคนนั้น...เคยถูกปฎิเสธจากโรงเรียนอาชีวะ แห่งซูริค ชายคนนั้น...เคยถูกอาจารย์ระบุว่า "สมองช้า ไม่ชอบสังคมและ ล่องลอยอยู่ในความฝันอันโง่เขลาของตัวเองตลอดเวลา" ชายคนนั้น...ชื่อ "อัล เบิร์ต ไอสไตน์" บิดาแห่งปรมาณู จากคุณ : utd - [ 6 ก.พ. 52 02:52:53 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ชายคนหนึ่งเคยถูกปฎิเสธจากโรงเรียนเตรียมทหารเวสต์พอยต์ ชายคนนั้น... ลองสมัครใหม่ดูอีกที ชายคนนั้น...ถูกปฎิเสธอีกครั้ง ชายคนนั้น...พยายาม เป็นครั้งที่สาม ชายคนนั้น...ได้รับอนุญาตให้เข้าเรียน ชายคนนั้น...ได้ เป็นทหารสมใจ ชายคนนั้น...เข้าไปอยู่ในหน้าประวัติศาสตร์สงครามโลกครั้งที่ สองได้สำเร็จ ชายคนนั้น...ชื่อ "นายพล ดักลาส แมคอาเธอร์" ผู้พิชิตแปซิ ฟิคแห่งสงครามโลกครั้งที่สอง จากคุณ : utd - [ 6 ก.พ. 52 02:54:03 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ชายกลุ่มหนึ่งเป็นนักดนตรี ชายกลุ่มนั้น...เคยถูกปฎิเสธจากผุ้บริหารคน หนึ่งจากบริษัทเดคคาเรคคอร์ต้ง ชายกลุ่มนั้น...ถูกปฎิเสธด้วยเหตุผลที่ ว่า "เราไม่ชอบเสียงเพลงของพวกเขา และกลุ่มนักดนตรีที่เล่นกีตาร์กำลัง จะหมดสมัยแล้ว" ชายกลุ่มนั้น...มีนามว่า "เดอะ บีเทิลส์" สี่เต่าทองแห่ง ตำนาน จากคุณ : utd - [ 6 ก.พ. 52 02:54:37 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ชายคนหนึ่ง...เป็นนักกีฬา ชายคนนั้น...เล่นบาสเกตบอลให้กับทีมโรงเรียน มัธยม ชายคนนั้น...เคยถูกคัดออกจากทีมโรงเรียน ชายคนนั้น...ชื่อ "ไม เคิล จอร์แดน" หนึ่งในนักกีฬาบาสเกตบอลที่ทำเงินมากที่สุดในโลก จากคุณ : utd - [ 6 ก.พ. 52 02:55:22 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ชายคนหนึ่ง...เป็นนักแต่งเพลงชาวเยอรมัน ชายคนนั้น...สูญเสียความสามารถ ในการฟังลงเรื่อยๆ ชายคนนั้น...หูหนวกสนิทเมื่อมีอายุได้ 46 ปี ชายคน นั้น...ได้ใช้ช่วงเวลาบั้นปลายชีวิตประพันธ์เพลงที่ยอดเยี่ยมที่สุด ชายคน นั้น...ชื่อ "ลุดวิก ฟาน บีโธเฟน" นักประพันธ์เพลงชื่อก้องโลก จากคุณ : utd - [ 6 ก.พ. 52 02:55:50 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ชายคนหนึ่งสอบตกประถม 6 ชายคนนั้น...เคยมีชีวิตที่พ่ายแพ้และล้มเหลวมา ตลอด ชายคนนั้น...ล้วนทำประโยชน์ครั้งใหญ่ๆเมื่อเขากลายเป็นผู้สูงอายุ แล้ว ชายคนนั้น...ได้เป็นนายกรัฐมนตรีอังกฤษเมื่ออายุ 62 ปี ชายคน นั้น...ชื่อ "วินสตัน เชอร์ชิล" อดีตนายกรัฐมนตรีอังกฤษ จากคุณ : utd - [ 6 ก.พ. 52 02:56:21 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ชายคนหนึ่งเรียนปริญญาตรี ชายคนนั้น...เคยถูกจัดให้เป็นแค่นักศึกษา ระดับกลางเท่านั้น ชายคนนั้น...เคยสอบได้อันดับที่ 15 จากนักศึกษา 22 คนใน วิชาเคมี ชายคนนั้น...ชื่อ "หลุยส์ ปาสเตอร์" จากคุณ : utd - [ 6 ก.พ. 52 02:56:50 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ชายคนหนึ่งเป็นนักร้อง ชายคนนั้น...เคยถูกผู้จัดการของ แกรนด์โอเลโอ เพรย์ไล่ออก ชายคนนั้น...เคยโดนดูถูกว่า "แกมันไปไม่ถึงไหนเลย แกควร กลับไปขับรถบรรทุกมากกว่า" ชายคนนั้น...ชื่อ "เอลวิส เพรสลีย์" จากคุณ : utd - [ 6 ก.พ. 52 02:57:18 ]

ความคิดเห็นที่ 9 หญิงคนหนึ่งเป็นนางแบบผู้เปี่ยมไปด้วยความหวัง หญิงคนนั้น...ทำงานให้ กับบริษัทบลูบุ๊คโมเดลลิ่งเอเจนซี่ หญิงคนนั้น...เคยโดนผู้อำนวยการบริษัท บลูบุ๊คโมเดลลิ่งเอเจนซี่ดูถูกว่า "เธอควรไปเรียนด้านเลขาฯหรือไม่ ก็แต่งงานเสียดีกว่า" หญิงคนนั้น...ชื่อ นอร์มา จีน เบเกอร์ หรือที่รู้จัก กันในนาม "มาริลีนมอนโร" นั่นเอง จากคุณ : utd - [ 6 ก.พ. 52 02:58:28 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ชายคนหนึ่ง หลงใหลวิชาการเงินอย่างมาก ชายคนนั้น...ยื่นใบสมัครกับ มหาวิทยาลัยธุรกิจฮาวาร์ดอันเลื่องชื่อ ชายคนนั้น...ถูกปฎิเสธในเวลาต่อ มา ชายคนนั้น...ไม่ยอมแพ้ เดินหน้าเข้าศึกษาที่มหาวิทยาลัยธุรกิจ โคลัมเบีย ชายคนนั้น...สำเร็จการศึกษา ชายคนนั้น...ปัจจุบันมีสินทรัพย์ รวมกว่า 44,000 ล้านเหรียญสหรัฐจากเงินลงทุนเพียง 100 เหรียญสหรัฐ ชายคน นั้น...ชื่อ "วอเรน บัฟเฟตต์" นักลงทุนอัจฉริยะอภิมหาเศรษฐีอันดับสองของ โลก จากคุณ : utd - [ 6 ก.พ. 52 02:59:02 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ชายคนหนึ่ง หลงใหลในคอมพิวเตอร์อย่างมาก ชายคนนั้น...ชอบหมกตัวกับ คอมพิวเตอร์เป็นเวลานานๆ ชายคนนั้น...ถูกเพื่อนมองว่า "สกปรก - บ้า คอมพิวเตอร์" ชายคนนั้น...เคยเสนอซอฟแวร์ระบบให้กับ แอปเปิ้ล คอมพิวเตอร์ ชายคนนั้น...ถูกปฎิเสธอย่างไม่ใยดี ชายคนนั้น...ปัจจุบัน คือผู้ให้การช่วยเหลือด้านเงินทุนกับ แอปเปิ้ลคอมพิวเตอร์ ชายคนนั้น...เคย ถูก ไอบีเอ็ม มองว่า "แค่เด็ก" ชายคนนั้น...ปัจจุบันเป็นผู้นำบริษัทซอฟแวร์ ที่ทรงอิทธิพลมากที่สุดในโลก ชายคนนั้น...ชื่อ วิลเลี่ยม เฮนรี่ เกตส์ ที่ สาม หรือที่รู้จักกันในนาม "บิลล์ เกตส์" ผู้ก่อตั้งไมโครซอฟต์ มหาเศรษฐี อันดับหนึ่งของโลก ผู้ถือครองสินทรัพย์กว่า 46,000 ล้านเหรียญ จากคุณ : utd - [ 6 ก.พ. 52 02:59:40 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เชื่อว่าทุกคนเคยแพ้ เชื่อว่าทุกคนเคยล้มเหลว แต่คนแพ้ไม่ใช่คนที่ ล้มเหลว คนล้มเหลวคือ... คนที่ล้มเลิกต่างหาก ที่มา http://www.tlcthai.com/webboard/view_topic.php?mode=quote&comment=1&index=0&table_id=1&cate_id=4&post_id=43251 จากคุณ : utd - [ 6 ก.พ. 52 03:00:34 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เห็นแล้วนึกถึงเพลง  ล้มบ้างก็ได้ ของ บอยด์ โกสิยะพงศ์ ปล่อยมันให้ล้มบ้างก็ได้ ปล่อยมันให้แพ้บ้างก็ได้ ก็แค่หกล้มแล้วลุกขึ้นยืนใหม่ แพ้ก็แค่ต้องเข้าใจ ล้มบ้างก็ได้และเธอจะแพ้บ้างก็ได้ คำว่าชนะนั้นคงไม่ยิ่งใหญ่ ถ้าคำว่าแพ้..นั้นยังไม่เข้าใจ ฟังได้ที่ http://www.icygang.com/jukebox/listen.php?id=829 ********************************************* เห็นด้วยนะ สำหรับเราเอง จะไม่รู้เลยว่า ชีวิตมีค่าแค่ไหน และการได้เป็นคนปกติ ใช้ชีวิตธรรมดาๆ มันเป็นสิ่งที่วิเศษที่สุดเลย หากครั้งหนึ่งไม่เคยล้มลงไป วันที่ต้องร้องไห้ท้อใจเพราะเหนื่อยกับการกินยาเอามากๆ ทุกๆวันต้องกินประมาณ 20 เม็ด แบ่ง 5 เวลา ยังจำฝังใจอยู่เลย ความหวาดกลัวสิ้นหวังในตอนนั้น กับการก้าวข้ามเส้นแบ่งบางๆระหว่างมายืนฝั่งคนปกติให้ได้ พอทำสำเร็จ ถึงจะเป็นชัยชนะเล็กๆในสายตาคนธรรมดา แต่เป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ของเรา (ไม่ต้องกินยาตลอดชีวิตแล้ว) ปล.ชอบเนื้อเพลงของบอยด์  เสียงร้องของนภ และเปียโนของโต๋ เป็นเสียงที่ฟังแล้วอบอุ่น ให้กำลังใจดี แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 52 03:30:57 จากคุณ : ขี้เหงา...เอาแต่ใจ - [ 6 ก.พ. 52 03:21:25 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เยี่ยมครับ :) จากคุณ : ป้อแป้เป็นเยลลี่ปีโป้ - [ 6 ก.พ. 52 03:35:45 ]

ความคิดเห็นที่ 15 จากคุณ : Typhoon No.29 - [ 6 ก.พ. 52 03:56:13 ]

ความคิดเห็นที่ 16 จากคุณ : PiGsPy - [ 6 ก.พ. 52 05:14:19 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อยากให้กิฟต์จัง จากคุณ : vader007 - [ 6 ก.พ. 52 05:46:00 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แจ่มแมวมากๆ จากคุณ : ปลาหมึกรสเลม่อน - [ 6 ก.พ. 52 07:21:34 ]

ความคิดเห็นที่ 19 "Character cannot be developed in ease and quiet. Only through experience of trial and suffering can the soul be strengthened, vision cleared, ambition inspired, and success achieved." Helen Keller จากคุณ : KL - [ 6 ก.พ. 52 08:02:06 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ไม่เคยล้มก็จะลุกไม่เป็น จากคุณ : SkullHeart - [ 6 ก.พ. 52 08:10:49 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ให้ give ไม่ได้ โหวตแทนละกันนะ จากคุณ : bbiggy - [ 6 ก.พ. 52 08:42:35 ]

ความคิดเห็นที่ 22 หากจะพ่ายแพ้.... สิ่งที่ห้ามแพ้โดยเด็ดขาด คือการแพ้ใจตัวเอง... จากคุณ : รักสาว มธ. (NoahComeBack) - [ 6 ก.พ. 52 09:11:55 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ปล่อยไฟแดงให้ครับ ชนะใดไม่เท่าชนะใจตัวเอง จากคุณ : FREE_OFFICER - [ 6 ก.พ. 52 09:15:34 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ชายคนนั้น...ชื่อ "อัล เบิร์ต ไอสไตน์" บิดาแห่งปรมาณู <<< วิญญาณเจ้าตัวมาอ่านคงร้องไห้ เปลี่ยนเป็น บิดาแห่งเครื่องคิดเลขโซล่าร์เซล ยังน่าดีใจกว่ามั้งเนี่ย = =; จากคุณ : เด็กวัดสะพานใหม่ - [ 6 ก.พ. 52 09:21:22 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ปรมาณู มันก็ทำประโยชน์ให้ตั้งเยอะแยะนี่ครับ เค้าจะไปเสียใจทำไม จากคุณ : mrmamon - [ 6 ก.พ. 52 09:27:48 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จัดไป 1 โหวต จากคุณ : Qooma - [ 6 ก.พ. 52 09:36:48 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แพ้เค้าว่าเป็นพระ ชนะเค้าว่าเป็นมาร เบื่อแล้วนะ เป็นแต่พระมานาน ก็อยากเป็นมาร สักวันได้ไหม... ชีวิตคือการต่อสู้ ไม่บอกก็รู้ ก็สู้มาแต่ไหน ไม่ล้มมันก็ไม่เข้มข้น เลยล้มมันเสียจน ได้แผลมากมาย ความพยายามเป็นต่อ ถ้าเราไม่ท้อก็ต้องเป็นไปได้ ความสำเร็จก็รอเราอยู่ แต่ลืมโทรถามดูว่ารออยู่ที่ไหน รู้แพ้แต่ไม่รู้ชนะ ก็ไม่ได้อยากเป็นพระ แต่สู้เขาล่ะไม่ได้ สู้มั้ย...เอ้าส่ายหน้า ส่ายหน้าแต่ว่าสู้ตาย....สู้ตายค่ะ.. จากคุณ : primjang - [ 6 ก.พ. 52 10:00:48 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ชอบครับ ให้กิ๊ฟต์ไม่ได้ โหวตให้ได้อย่างเดียว จากคุณ : Pu'Chew - [ 6 ก.พ. 52 10:27:51 ]

ความคิดเห็นที่ 29 แพ้ค่ะ  ทุกวันนี้ก็ยังแพ้มาตลอด แพ้หอยนางรม กินปุ๊ปผื่นลมพิษขึ้นทันที จากคุณ : เด็กแหนม - [ 6 ก.พ. 52 11:09:42 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ในแวดวงนักวิจัยเค้าพูดกันว่า "ถ้า paper โดน Nature ปฏิเสธเพราะไม่เคยมีคนทำ ขอให้จงรู้ไว้เลยว่าคนทำงานชิ้นนั้นอาจได้รางวัลโนเบลในไม่ช้า" จากคุณ : Living Extreme - [ 6 ก.พ. 52 11:57:39 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณครับ อยากให้ลองดูประวัติประธานาธิบดีลินคอนจัง จากคุณ : NukitaR - [ 6 ก.พ. 52 14:09:51 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ชอบจังเลยค่ะ  ดีๆๆๆ  ให้กำลังใจตัวเองได้มากเลยค่ะ จากคุณ : นู๋ขี้สงสัย - [ 6 ก.พ. 52 14:11:05 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เวลาล้มมันดีอยู่อย่างนะ ได้ย้อนกลับมามองตัวเองว่า ใครกันแน่ที่ทำให้ล้ม "ตัวเราเอง" นั่นแหละ เดินขัดขาตัวเองหรือเดินอย่างไม่ระวังเลยทำให้ใครบางคนมาผลักเราล้ม ประสบการณ์ครั้งที่ล้มมา ทำให้คราวหน้าล้มยากขึ้นเรื่อยๆและเรื่อยๆ ไม่ล้มก็ไม่แข็งแกร่ง ขอบคุณ จขกท.ที่นำมาให้ดูกันนะคะ จากคุณ : นั่นน่ะซิ - [ 6 ก.พ. 52 15:06:35 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อ่านเก็บไว้เป็นกำลังใจได้ดีครับ แต่มั่นใจว่าไม่ใช่ความจริงทุกข้อ โดยเฉพาะ เกตส์ คนละเรื่องเลย จากคุณ : นายทดสอบ - [ 6 ก.พ. 52 15:09:58 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณที่นำมาให้อ่านค่ะ โหวตทันที ^_^ จากคุณ : animE' - [ 6 ก.พ. 52 15:23:35 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ไอสไตน์พ่อทุกปรมาณู จากคุณ : ท่านประธานบริษัท - [ 6 ก.พ. 52 15:36:40 ]

ความคิดเห็นที่ 37 กำลังท้อใจที่เขียนโปรแกรมเสร็จไม่ทันส่งวันนี้อยู่พอดี แต่ยังไง ส่งวันจันทร์ได้นะ มีกำลังใจทำงานขึ้นเยอะ เสร็จแค่ไหนก็คงส่งแค่นั้น ไม่อยากก๊อปเพื่อนส่ง อิอิ เพราะมันเหมือนหลอกตัวเอง สู้ต่อไป ได้แค่ไหนต้องคอยดู ปล.ขอบคุณเจ้าของกระทู้มากครับ จากคุณ : มิ่งกลิ้ง - [ 6 ก.พ. 52 15:48:44 ]

ความคิดเห็นที่ 38 อยากให้กิ๊ฟใจจะขาด จากคุณ : มิ่งกลิ้ง - [ 6 ก.พ. 52 15:50:30 ]

ความคิดเห็นที่ 39 "คนที่ล้มเหลว .. คือคนที่ล้มเลิกต่างหาก" นี่สิ คำคม! จากคุณ : silence.screamer - [ 6 ก.พ. 52 16:02:22 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ผมว่า เปลี่ยนเป็น อัล เบิร์ต ไอสไตน์  ผู้ให้กำเนิด ทฤษฏี สัมพันธ์ภาพ น่าจะดีกว่า จากคุณ : นกฮูกผจญภัย - [ 6 ก.พ. 52 17:06:58 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ตอนนี้ patt ก็แพ้แล้ว   เพิ่งโดนทิ้งมา   ทำยังงัยดีคะ  เฮ้อ.. เศร้ามากมาย จากคุณ : Pattamas - [ 6 ก.พ. 52 17:08:05 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ผมเคยเอ็นท์ไม่ติดหมอหลายครั้ง ผมเคยโดนอาจารย์มหาลัยที่โรงเรียนให้มาแนะแนว ด่า ว่าให้เอนท์อีกกี่ครั้งผมก็ไม่มีทางติดหมอ (ใช้คำว่าด่าแล้วกัน เพราะนั่นไม่ใช่การแนะแนว) แล้วก็ดันติดหมอเข้ามา :P คะแนนเอนท์ผมไม่ถึงระดับที่จะเข้าหมอได้ ... ถ้าปีนั้นผมไม่ได้สมัครโควต้า ผมก็ไม่มีทางมาเป็นหมอ(ตอนนั้นเบื่อแล้วเพราะสอบบ่อยมาก) จากคุณ : หมอแมว - [ 6 ก.พ. 52 17:26:51 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 6 ก.พ. 52 17:28:33 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ลุงบัฟเฟตต์ ถ้าจำไม่ผิด ลุงแกน่าจะ Number one แล้วมั้งครับ รวยที่สุดในโลกแล้ว............ จากคุณ : Mine_Knight - [ 6 ก.พ. 52 17:28:35 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เป็นกำลังใจดีครับ จากคุณ : คุณตุ่น - [ 6 ก.พ. 52 17:33:27 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อ่านแล้วไฟลุกโชน เริ่มต้นซะทีเรา จากคุณ : รักจังเมืองไทย - [ 6 ก.พ. 52 17:36:17 ]

ความคิดเห็นที่ 47 แต่บางครั้ง เป็นคนที่ล้มเหลว ก็ยังดีกว่า เป็นคนที่ไม่รู้จัก "จังหวะแห่งการถอนตัว" ตุ๊กตายังรู้จักล้มลุก เป็นคนก็อย่าให้แพ้ตุ๊กตา จากคุณ : aLITTLEspaceAround7day - [ 6 ก.พ. 52 17:44:58 ]

ความคิดเห็นที่ 48 อ่านแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยคะ ขอบคุณ จขกท ด้วยนะคะ จากคุณ : Wa-Oo - [ 6 ก.พ. 52 17:54:48 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เยี่ยมค่ะ ^^ จากคุณ : Choco-Mix - [ 6 ก.พ. 52 18:16:36 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เพิ่มเติมค่ะ ถึงล้มเลิก ก็ไม่ได้แปลว่าล้มเหลวเสมอไปจ้ะ.. เรียกว่า.. ถอยเพื่อก้าว ฮิๆ (วาทะจากสาวมะนาวหวาน) คิดบวก (แบบเข้าข้างตัวเองไว้นะคะทุกคน) จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 6 ก.พ. 52 18:37:17 ]

ความคิดเห็นที่ 51 เราเคยป่วยเป็นโรคเกี่ยวกับปลายประสาทที่เท้า ตอนนั้นเรียนอยู่ปีสี่ เทอมสุดท้ายพอดีเลย จู่ๆ ตื่นเช้ามา รู้สึกปวดแขนปวดขาขยับแทบไม่ได้ สองสามวันหลังจากนั้นอาการปวดแขนดีขึ้น แต่ขาไม่มีแรง เดินไม่ได้ จะลุกขึ้นนั่งยังลำบาก ที่บ้านพาไปหาหมอ หมอก็ระบุไม่ได้ว่าเป็นโรคอะไร เพราะสมัยนั้นโรคนี้ยังไม่เป็นที่รู้จัก หมอก็ได้แต่ให้ยาแก้กล้ามเนื้ออักเสบมากิน แต่ก็ไม่หาย เพิ่งมารู้จากรายการทางโทรทัศน์เมื่อไม่นานมานี้ว่าโรคที่เค้าพูดถึงมันเหมือนกับที่เราเคยเป็นเมื่อเกือบสิบปีก่อนไม่มีผิด จากคนที่เคยเดินไปไหนต่อไหนได้ ต้องนั่งๆ นอนๆ อยู่กับบ้านเป็นแรมเดือน ทำให้ต้องดร็อปเรียนไว้หนึ่งเทอม ตอนนั้นชีวิตติดลบอย่างหนัก พ่อกับแม่ก็เสียใจที่จู่ๆ ลูกสาวคนเดียวต้องมามีสภาพแบบนี้ เราเองนอนร้องไห้ทุกวัน แต่แม่เราไม่ยอมแพ้ มาช่วยทำกายภาพบำบัดให้ มายกขาให้ นวดขาให้ ให้กำลังใจเราตลอดว่าเราต้องหาย ลูกต้องเดินได้อย่างเดิม และด้วยกำลังใจจากแม่ คนที่จับมือเราเดินเตาะแตะ คนที่หัวเราะร่าดีใจตอนเรายืนเองได้เป็นครั้งแรก ทำให้เราฮึดที่จะยืนเองได้อีกครั้ง แรกๆ ก็เริ่มจากการนั่งเอาหลังพิงผนัง แล้วค่อยๆ ใช้ขายันตัวเองให้ยืนพิงผนังให้ได้  ครั้งแรกๆ ขายังไม่มีแรง ก็ล้มแผละๆ วันแรกยังไม่สำเร็จ อีกวันก็ลองใหม่ ทำไปเรื่อยๆ เริ่มรู้สึกว่าแข้งขามีแรงขึ้นมาบ้างแล้ว เลยคิดวิธีกายภาพขึ้นมาใหม่ ด้วยการนั่งบนเก้าอี้โต๊ะเครื่องแป้งที่มีล้อ นั่งคร่อมไว้ แล้วใช้เท้าค่อยๆ ถีบเก้าอี้ให้เลื่อนไปข้างหน้า ยกขาได้วันละนิดละหน่อย เริ่มใจชื้น.... กลางคืนจากที่นอนไม่หลับเพราะคิดมาก ก็เริ่มหลับง่ายขึ้น สบายใจขึ้น แต่คนที่สบายใจกว่าเราคือพ่อและแม่ ที่เห็นลูกกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง แม้จะการผิดพลาดทางเทคนิกเกิดขึ้นบ้างประปราย เช่น มีอยู่หนหนึ่ง นั่งบนเก้าอี้แล้วใช้เท้าค่อยๆ ถีบไปที่โต๊ะกินข้าว เพื่อหยิบขวดน้ำ แต่มือมันพลาด ปัดขวดน้ำตกใส่เท้าตัวเองที่ไม่สามารถขยับหนีได้ ครั้งนั้นเรากรี๊ดลั่นบ้าน ด้วยความโมโห แล้วก็น้อยใจในโชคชะตา พ่อมาปลอบว่า "มันเป็นแค่อุปสรรคเล็กๆ น้อยๆ น่ะลูก อย่าเอามาเป็นอารมณ์นักเลย อ่านหนังสือธรรมะบ้างเอาไหม พ่อจะเอามาให้อ่าน" ก่อนนอนเลยได้อ่านหนังสือธรรมะ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านั้นไม่เคยคิดจะสนใจ เมื่อจิดสบาย กายก็เป็นสุข ช่วยให้การบริหารแข้งขาของเราพัฒนาขึ้นมาก  จำได้ว่าวันที่กลับมายืนได้อีกครั้งโดยการค่อยๆ ยืนขึ้น โดยเอาหลังพิงกำแพงเอาไว้ มือก็ไต่เปะปะช่วยพยุงตัวไปด้วย ภาพของเราตอนนั้นเหมือนเด็กกำลังหัดยืน หัดเดินไม่มีผิด ค่อยๆ ตั้งไข่ เมื่อตั้งไข่ได้ก็เกาะกำแพงเดินเตาะแตะเลียบกำแพงไปเรื่อยๆ เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้เรารู้จักคำว่า "ล้มแล้วต้องลุกให้ได้"  ตอนที่ตีนใหญ่กว่าฝาหอยไม่เท่าไหร่ ยังหัดยืนจนวิ่งหนีไม้เรียวแม่ได้เลย ทุกวันนี้ตีนใหญ่กว่าเดิมตั้งหลายเท่า ก็ต้องทำได้สิฟะ เราอาจจะรู้สึกเจ็บและอายเวลาที่สะดุดล้ม แต่มันจะน่าอายยิ่งกว่าถ้ายังนั่งอยู่อย่างนั้น แล้วร้องห่มร้องไห้โทษโชคชะตา หรือก้อนหินที่เราเดินสะดุด แต่หากเราลุกขึ้นยืน ปัดแข้งปัดขา แล้วเดินต่อไปข้างหน้าอย่างไว เราก็จะอายแค่แป๊บเดียว :D จากคุณ : i aM uNiQuE GaLaxY - [ 6 ก.พ. 52 18:45:06 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ถ้ามั่นใจว่า เป็นสายงานที่ไม่ชอบอย่างแท้จริง อย่าฝืนทำต่อไป อย่าเสียดายเวลาที่สูญเปล่าไปแล้ว การกลับไปเริ่มต้นที่จุดที่ต่ำกว่าสถานะปัจจุบัน อาจเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่............ หากคุณรู้จักนำประสบการณ์ช่วงที่ผ่านมา มาปรับใช้กับงานใหม่ คุณก็อาจก้าวขึ้นสูงได้เร็วกว่าคนอื่นๆ และ ในระยะยาว อาจสูงกว่าจุดที่อยู่ในวันนี้ได้ บางช่วง บางขณะ เราก็ต้องรู้จักถอยนะครับ ไม่ใช่เรื่องน่าอาย ถ้าเราจะถอยสักก้าวสองก้าว เพียงเพื่อปรับทิศทางชีวิตให้ราบรื่นต่อไปในอนาคต ครูต้อ... ข้อความด้านบนผมลอกมาจากบทความของคุณครูต้อ แห่งห้องสีลมครับ ครูต้อเป็นคนหนึ่งที่ผมต้องขอนับถือท่านมากๆครับ ถ้าผมไม่ได้กระดาษใบหนึ่งจากครูต้อ ผมคงท้อถอยไปแล้วเหมือนกัน ผมหวังว่าข้อความด้านบนคงจะช่วยหลายๆคนได้นะครับ ด้วยความเคารพครับคุณครูต้อ เอกพงศ์ แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 52 18:59:53 จากคุณ : seto16 - [ 6 ก.พ. 52 18:53:44 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ดี!!!! จากคุณ : . (คนวิทย์) - [ 6 ก.พ. 52 19:34:56 ]

ความคิดเห็นที่ 54 กระทู้ดีจังเลยคะ จากคุณ : ฟินจัง - [ 6 ก.พ. 52 19:54:29 ]

ความคิดเห็นที่ 55 แจกกิฟท์ จขกท.ไม่้ได้ เอานี่ไปแทนละกัน จากคุณ : ไชโย...โลกนี้ยังดีอยู่ - [ 6 ก.พ. 52 20:12:36 ]

ความคิดเห็นที่ 56 กระทู้นี้ มาได้จังหวะ ที่กำลลังท้อ พอดีเลย ครับ ^^ จากคุณ : vn, man - [ 6 ก.พ. 52 20:19:27 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เคยอ่านล่ะ   อ่านจนจะท่องได้แล้ว    แต่ก็ยังไม่เบื่อที่จะอ่าน จากคุณ : lolonoar - [ 6 ก.พ. 52 20:30:57 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ตอนนี้ผมก็กำลังท้อ ผมพลาดในการสอบมิดเทอมเทอมสุดท้ายเเล้ว ผมคงจบไม่พร้อมเพื่อน นอนไม่หลับก็หลายคืน คิดมากก็ยันเช้า ผมโทรไปบอกเเม่ โทรไปขอโทษ เเม่ผมบอกว่า "ไม่เป็นไรหรอกลูก เเม่เป็นกำลังใจให้เอาใหม่นะ เรียนจบช้ายังดีกว่าไม่จบนะลูก ไม่ต้องคิดมากลูก ถ้าเหนื่อยๆก็กลับมาพักบ้านเราก็ได้ หัดเป็นคนให้เเพ้ให้เป็นนะลูก ทบทวนที่ผ่านๆมาเเล้วสู้ลูก" ผมร้องไห้ออกมาอย่างหนัก น้ำเสียงของเเม่ยังไงก็อ่อนโยนกับผมเสมอ แม่ครับ "ผมรักเเม่ ต่อไปผมจะดูเเลเเม่ ให้ดีกว่าที่เเม่ดูเเลผม" จากคุณ : เพลงหมัดบ๊ะจ่าง - [ 6 ก.พ. 52 20:51:28 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ผิดตั้งแต่ความเห็นแรก แต่ช่างเถอะ ถ้ามันจะทำให้ชีวิตใครอีกหลายคนดีขึ้น จากคุณ : ไม่มีสมาชิกชื่อนี้ - [ 6 ก.พ. 52 20:54:00 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ขอบคุณทุกความเห็นนะครับ :D จากคุณ : utd - [ 6 ก.พ. 52 20:59:39 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ท้อ  แต่จะไม่ถอย จากคุณ : env42_tay - [ 6 ก.พ. 52 21:32:00 ]

ความคิดเห็นที่ 62 อ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจเยอะขึ้นมากเลยค่ะ กำลังเผชิญกับความท้ออยู่พอดี ชอบของไอน์ไสตน์มากสุด :) จากคุณ : Pretty_Cute_Girl - [ 6 ก.พ. 52 22:17:09 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ส่วนใหญ่แล้ว ก่อนจะกระโดด จะต้องถอยหลังก่อนเสมอ ไม่มีใครเกิดมาแล้ว หัวเราะก่อนร้องให้หรอกครับ จากคุณ : LPGinSIDE - [ 6 ก.พ. 52 22:36:49 ]

ความคิดเห็นที่ 64 แจ่ม ข้อคิดอีกอย่างที่ได้คือ อย่าดูถูกคน วันนี้เค้าอาจจะไม่ประสบความสำเร็จ อาจจะดูโง่เง่า ดูไม่ได้ความ แต่อนาคต เค้าอาจจะก้าวไปไกลกว่าที่เราจะจินตนาการถึง ก็เป็นได้ จากคุณ : ปฏิจจสมุปบาท (ปฏิจจสมุปบาท) - [ 6 ก.พ. 52 23:42:57 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ^ ^ ชอบข้างบนจัง พูดดี จากคุณ : utd - [ 7 ก.พ. 52 00:19:26 ]

ความคิดเห็นที่ 66 . . . แพ้ไม่พ่าย . . . จากคุณ : MIG-ON-THE-WAY - [ 7 ก.พ. 52 01:51:45 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ชอบกระทู้นี้จัง จากคุณ : O-DED - [ 7 ก.พ. 52 03:14:23 ]

ความคิดเห็นที่ 68 เคยโดนคนที่สอนถ่ายรูปให้พูดว่า "ถ้าถ่ายได้ห่วยขนาดนี้ก็กลับไปใช้คอมแพ็คเหอะ อย่าถ่ายเลย DSLR .... เสียของ!!!!" --------------------------------- รูปนี้ได้รางวัลรองชนะเลิศประกวดภาพถ่ายวันโลกสัตว์เลี้ยงที่ มข. ค่ะ -------------------------------- จากคุณ : เพนกวินน้อยลอยน้ำ - [ 7 ก.พ. 52 04:43:57 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ^ ^ โห..ถ่ายมาได้ยังไงครับ ถ้าพลาดนี่ถึงตายเลยนะนั่น จากคุณ : O-DED - [ 7 ก.พ. 52 05:45:03 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ชายผู้หนึ่ง ซึ่งเคยผิดพลาดมาหลายครั้ง แต่ก็ยังสู้ไม่ถอย แม่ตายตั้งแต่ยังเด็ก พ่อก็เหมือนคนสำมะเหร่เทเมา เขาเคยล้มเหลวทางธุรกิจขณะที่อายุได้ 22ปี พ่ายแพ้ในการเลือกตั้งเพื้อเป็นสมาชิกในสภานิติบัญญัติแห่งรัฐเมื่ออายุได้23 ปี ล้มเหลวทางธุรกิจอีกครั้งขณะที่อายุได้ 25 ปี รับมือกับการเสียชีวิตของแฟนสาวอันเป็นที่รักยิ่งเมื่ออายุได้ 26ปี เจ็บป่วยเนื่องจากระบบประสาทล้มเหลวเมื่ออายุได้ 27 ปี พ่ายแพ้จากตำแหน่งโฆษกรัฐบาลเมื่ออายุได้ 29ปี พ่ายแพ้ในการเสนอชื่อเพื่อเลือกตั้งเข้าสู่สภาครองเกรสอีกครั้งเมื่ออายุได้34 ปี ได้รับเป็นผู้แทนในสภาครองเกรสเมื่ออายุได้ 37 ปี พ่ายแพ้ในการเสนอชื่อสำหรับเลือกตั้งเข้าสู่สภาครองเกรสอีกครั้ง เมื่ออายุ ได้ 39 ปี พ่ายแพ้ในการเลือกตั้งวุฒิสมาชิกเมื่ออายุได้ 46 ปี พ่ายแพ้ในการเลือกตั้งเพีอเป็นประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกาเมื่ออายุได้ 47 ปี พ่ายแพ้ในการเลือกตั้งวุฒิสมาชิกเมื่ออายุได้ 49 ปี เขาผู้นี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ..........อับราฮัม ลินคอร์น เขา ได้รับเลือกให้เป็นประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกาเมืออายุได้ 51 ปี เขาลุกขึ้นทุกครั้งที่เขาล้ม และในที่สุดก็บรรลุจุดหมายในชีวิต ได้รับความนับถือและความชื่นชมจากนานาประเทศและมวลชนทั่วโลก          ผู้แพ้ที่ยิ่งใหญ่ตลอดกาล จาก FW-mail จากคุณ : หลานแว่น (mint_la) - [ 7 ก.พ. 52 06:18:51 ]

ความคิดเห็นที่ 71 อยากให้กิฟท์แต่ทำไม่ได้ ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีดีครับ จากคุณ : หมอเถื่อน - [ 7 ก.พ. 52 09:08:49 ]

ความคิดเห็นที่ 72 โหวตครับ จากคุณ : anurak_jun - [ 7 ก.พ. 52 09:56:18 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ว่าจะมาแปะ เหมือน#70 เลย จากคุณ : beer2nd - [ 7 ก.พ. 52 10:00:37 ]

ความคิดเห็นที่ 74 สุโก้ยยยยยย จากคุณ : Ingmar - [ 7 ก.พ. 52 11:06:14 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เอาคนไทยบ้างนะคะ อาจารย์ท่านนึง เคยถูกเชิญพิเศษมาสอนกฎหมายที่คณะเรา สมัยหนุ่มๆท่านได้ทุนไปเรียนUniversity of London แต่ที่ขนลุกคือ ท่านบอกว่าท่านเคยเป็นคนงานก่อสร้างมาก่อนค่ะ อาจารย์เคยเล่าว่า ตอนนั้นจนและไม่มีโอกาสได้เรียนนัก เพราะต้องทำงานก่อสร้าง แตท่านก็ขยันขันแข็งมาโดยตลอด มีครั้งนึง หัวหน้างานบอกท่านว่า แกนี่ขยันนะแต่ไปไหนไม่รอดหรอก เพราะแกไม่มีการศึกษา ประโยคนี้เองค่ะที่ทำให้อาจารย์ หาทางเรียนและสอบเทียบม.6 สอบเข้าเรียนกฎหมาย จนได้ทุนไปอังกฤษและกลับมาเป็นอาจารย์ที่น่าไหว้ที่สุดท่านนึงค่ะ เชื่อว่าทุกคนเคยแพ้ ใช่ค่ะ เชื่อว่าบางคน ยิ่งท้อเพราะคิดว่า เกิดมาไม่มีโอกาสและไม่มีเงินเหมือนคนอื่นเค้า ลองดูอาจารย์เป็นตัวอย่างนะคะ อย่าดูถูกศักยภาพของตัวเองค่ะ จากคุณ : PooLi pooli - [ 7 ก.พ. 52 12:18:45 ]

ความคิดเห็นที่ 76 เราเป็นคนนึง..ที่กำลังร้องไห้เมื่อคืน...จนถึงตอนนี้..ปวดหัวไปหมดแล้ว.. เราเชื่อเสมอว่า..ทุกคนก็มีด้านที่อ่อนแอในตัวเอง.. เราไม่ค่อยแข็งขันกับใคร.. แต่ที่เราแพ้อยู่ตอนนี้ คือแพ้ใจตัวเอง...แพ้ความอ่อนแอในตัว.. ที่ทำยังไงมันก็ไม่หายสักที.. แต่เราเชื่อว่าสักวัน..เราจะชนะมัน..ถึงแม้ว่ามัน..จะต้องใช้เวลาอีกนานสักเท่าไหร่.. แล้วเราจะไม่แสดงความอ่อนแอให้ใครเห็นอีก... ขอบคุณสำหรับบทความดี..ที่อ่านแล้วมีกำลังใจ.. เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังอ่อนแอ หรือพ่ายแพ้ต่อนนี้.. สักวันเราจะชนะบ้าง.. จากคุณ : nuanapa - [ 7 ก.พ. 52 12:21:45 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ชอบค่ะ กระทู้นี้ . . และเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังแพ้ จากคุณ : ญ.มะขวิดศรี - [ 7 ก.พ. 52 12:59:43 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ผมก็เคยแพ้ แต่ไม่ยอมแพ้โชคชะตาหรอก อ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจขึ้นอีกเยอะ จากคุณ : poobas - [ 7 ก.พ. 52 13:23:43 ]

ความคิดเห็นที่ 79 รูปความเห็น 68 น่ากลัวอ่ะ จากคุณ : นินจานารูโตะ - [ 7 ก.พ. 52 15:13:58 ]

ความคิดเห็นที่ 80 อ่านแล้วรู้สึกดีขึ้นมากๆ รู้เลยว่าการเริ่มต้นใหม่มีได้เสมอ จากคุณ : รักไอติม - [ 7 ก.พ. 52 15:21:27 A:192.168.0.17 X:58.8.191.74 TicketID:158765 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีๆที่เกิดขึ้นจากกระทู้นี้ ^^ จากคุณ : @nastasi@ - [ 7 ก.พ. 52 16:20:29 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ชายคนนี้  เคยตกรอบแรกในการคัดเลือกเดอะสตาร์ 1 ชายคนนี้คือ  เอ็ม เดอะสตาร์ 2 จากคุณ : สมภพ เจ้าเก่า - [ 7 ก.พ. 52 16:46:48 ]

ความคิดเห็นที่ 83 นี่เลยค่ะ อาจารย์ในดวงใจของเราสมัยเรียน ป ตรี  ถึงเราไม่เคยเรียนกับอาจารย์ แต่ก็เห็นอาจารย์เดินผ่านตึกคณะเราบ่อยๆ อาจารย์จะรู้ไหมว่า หนูไหว้อาจารย์ทุกครั้งเลยนะคะ เวลาเดินสวนกัน --------------------------------------------------------------------------- อาจารย์ตาบอดทั้งสองข้าง นิ้วมือซ้ายขาดสองข้าง จากการเล่นระเบิดสมัยอายุ15 อาจารย์หมดหวังที่จะได้เรียนแพทย์ตามความฝัน อาจารย์เคยถูกโรงเรียนแห่งนึงปฏิเสธให้เข้าเรียนเพราะเห็นว่าคนตาบอดควรไปฝึกอาชีพแทน บ่อยครั้งที่อาจารย์นั่งรถเมล์ผิดสาย ทำให้ไปเรียนสาย บ่อยครั้งที่เดินสะดุดสิ่งกีดขวาง เดินตกท่อ บ่อยครั้งที่คนอื่นไม่เข้าใจในความพิการจนมีเรื่องกัน แต่อาจารย์ไม่เคยท้อ มุ่งมั่นเรียนจนสำเร็จ จน นสพ ฉบับหนึ่งพาดหัวข่าวว่า “คนตาบอดคว้าตำแหน่งที่ 1 ของคณะนิติศาสตร์  มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์  ได้รับทุนภูมิพลมีชัยเหนือนักศึกษาตาดีนับพัน” >>>>ศาสตราจารย์ วิริยะ นามศิริพงศ์พันธุ์<<<< จากคุณ : nokkynok - [ 7 ก.พ. 52 18:21:45 ]

ความคิดเห็นที่ 84 กำลังท้อแท้อยู่จากบางเรื่อง อ่านกระทู้นี้แล้วเทียบกับความล้มเหลวที่ตัวเองได้รับ   รู้สึกว่า มันเป็นเรื่องเล็กไปเลย ขอบคุณเจ้าของกระทู้มากครับ ปล.  สู้ใหม่  ! จากคุณ : L'enFer - [ 7 ก.พ. 52 19:26:34 ]

ความคิดเห็นที่ 85 อ่านกระทู้นี้แล้วนึกถึงเพลงนี้เลยค่ะ   " กำลังใจ " ในยามที่ท้อแท้ ขอเพียงแค่คนหนึ่ง จะคิดถึง และคอยห่วงใย ในยามที่ชีวิต หม่นหมองร้องไห้ ขอเพียงมีใคร ปลอบใจ สักคน ..ในวันที่โลกร้าง ความหวังให้วาด มันขาดมันหาย ใคร จะช่วยเติม เพิ่มพลังใจ ให้ฉันได้เริ่ม ต่อสู้อีกครั้ง บนหนทางไกล ..กำลังใจ จากใครหนอ ขอเป็นทาน ให้ฝันให้ใฝ่ ให้ชีวิต ได้มีแรงใจ ให้ดวงใจ ลุกโชนความหวัง กำลังใจ จากใครหนอ ขอเป็นทาน ให้ฉันได้ไหม ดั่งหยาดฝน บนฝากฟ้าไกล ที่หยาดริน สู่พื้น ดินแห้งผาก ********************* จากคุณ : iamnid - [ 7 ก.พ. 52 20:18:14 ]

ความคิดเห็นที่ 86 อ่านแล้วมีกำลังใจเพิ่มขึ้นมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : thicha - [ 7 ก.พ. 52 20:40:11 ]

ความคิดเห็นที่ 87 เป็นกระทู้เติมกำลังใจที่ดีมากๆเลย และ คห.51 i aM uNiQuE GaLaxY คุณเก่งมากค่ะ!   จากคุณ : TulipOnLine - [ 7 ก.พ. 52 21:53:15 ]

ความคิดเห็นที่ 88 อยากได้กิ๊ฟจัง :D ปล. ดีใจนะครับที่ทุกคนชอบ ตอนแรกคิดว่าจะโดนลบกระทู้ซะอีก >< แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 52 22:10:24 จากคุณ : utd - [ 7 ก.พ. 52 22:09:41 ]

ความคิดเห็นที่ 89 เหนื่อยนักก็พักสักหน่อย   แล้วพรุ่งนี้้ค่อยลุกขึ้นสู้อีกครั้ง... ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจ จากคุณ : kekodes - [ 7 ก.พ. 52 22:26:37 ]

ความคิดเห็นที่ 90 มาเพิ่มให้ครับ นักเขียนคนหนึ่ง.. ส่งต้นฉบับให้สำนักพิมพ์หลายสิบสำนัก ก็โดนปฎิเสธ นักเขียนคนหนึ่ง.. ชีวิตยากจนแสนเข็ญ ก็ไม่เคยท้อ นักเขียนคนนี้คือ เคธทอรีน โจแอน โรลลิงค์ หรือที่เรารู้จักกันในนาม เจ เค โรลลิ่ง ผู้เขียนนิยาย แฮร์รี่พอตเตอร์ แรงบัลดาลใจของผม จากคุณ : ichioini - [ 7 ก.พ. 52 22:36:51 ]

ความคิดเห็นที่ 91 เฮ้ย...น้ำตาซึม - - ไม่เคยเลยนะเนี่ย ดูหนังเศร้ายังเฉยๆเลย จากคุณ : BlackBook - [ 8 ก.พ. 52 02:40:01 ]

ความคิดเห็นที่ 92 Losers are people who are so afraid of not winning, they don't even try. จากคุณ : Wisapoy - [ 8 ก.พ. 52 03:01:34 ]

ความคิดเห็นที่ 93 คนนี้ก็เคยแพ้.... http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=offway&month=11-2008&date=06&group=30&gblog=37 จากคุณ : O-DED - [ 8 ก.พ. 52 06:02:07 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ชีวิตมันไม่ง่ายแบบนั้นหลอก แค่สู้ไปสักวันก็ชนะ 555+ โลกนะมีคนที่แพ้เป็นล้านๆ เพื่อที่ให้คนพวกนี้ชนะไง และการที่มีคนชนะ1คน หมายความได้ทันทีว่ามีคนแพ้10000คน คุณละ เคยแพ้มาทั้งชีวิตใหม แบบว่าอยู่สู้ชีวิตอยู่ดีๆ ก็โดนฟันมือขาด ต่อมือแล้วพักใจอยู่ปี กู้ กรอ. เรียนมหาลัย ได้ปี เหล่าชายเสื้อเหลืองเค้าอยากชนะเอาทหารมา พอทหารมาแล้วไง ทุนโดนตัดทันทีเลย มหาลัยบอกให้สำรองจ่ายก่อน  เงิน 27000 อยู่ๆบอกให้หาจะอามาจากใหนฟะ แล้วช่วงนี้ก็แย่ รถก็ขายหมดแล้วบ้านก็จำนอง เฮ้อๆๆๆๆๆ เห็นใหมครับมีคนชนะที่ใหน ที่นั้นต้องมีคนแพ้ ป.ล. ไม่เกี่ยวกับการเมืองนะ อย่าลบของหนู จากคุณ : ขอใช้กระทู้นี้เป็นยาระบายอ่อนๆ (jackmaster) - [ 8 ก.พ. 52 07:13:19 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ทุกคนที่กล่าวมามีสิ่งที่เหมือนกันคือ ความพยายาม จากคุณ : WhiteWolf - [ 8 ก.พ. 52 07:22:00 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ขอบคุณค่ะ คุณทำให้วันนี้ดีขึ้นเยอะเลย จากคุณ : Bongiovi - [ 8 ก.พ. 52 11:37:52 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ขอบคุณสำหรับข้อความดี ๆ จากคุณ : ลูกอมเม็ดละบาท - [ 8 ก.พ. 52 12:30:23 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ชอบกระทู้นี้มาก ๆ เลยครับ จากคุณ : คนไม่พิเศษ "ซาคุ" - [ 8 ก.พ. 52 14:11:31 ]

ความคิดเห็นที่ 99 เป็นกระทู้ที่ดีมากครับ จากคุณ : Ohm CEM - [ 8 ก.พ. 52 15:50:41 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ทุกคนก็เคยแพ้ จากคุณ : จับได้โดยละม่อม Return - [ 8 ก.พ. 52 16:37:39 ]

ความคิดเห็นที่ 101 มีเรื่องหนึ่งที่ผมยังไม่ยอมแพ้ ผมตั้งใจจะทำงานกับบริัษัท ๆ หนึ่งเป็นอย่างมาก ปัจจุบันผมสมัครงานไปแล้วกับบริษัทนี้ ทั้งสิ้น 8 ครั้ง โดยครั้งล่าสุดสมัครเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมานี้เอง แต่ยังไม่เคยมีการเรียกหรือโทรเพื่อสัมภาษณ์ใด ๆ บอกกับตัวเองตลอด มันยังไม่จบ เค้ารู้จักเราเพียงแค่กระดาษ แต่เค้ายังไม่รู้จักความตั้งใจและรู้จักผมเลย การสมัครงาน ไม่ควรส่งใบสมัครซ้ำ แต่ผมจะส่งใบสมัครจนกว่า จะบอกว่า.. อย่าส่งมาเลย บริษัทไม่คิดจะรับคุณหรอก ในเมื่อบริษัทที่สมัครยังไม่บอก นั่นหมายความว่าผมยังไม่แพ้ แล้วสักวันผมจะเดินเข้างานที่ผมรัก อย่างภาคภูมิใจ จากคุณ : OrganizerO - [ 8 ก.พ. 52 17:03:16 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ช่วยโหวต และก็ช่วยเพิ่มเรื่องราวให้เล็กๆน้อยๆนะครับ (ประมาณว่าอยากมีส่วนร่วม ^^") โทมัส เอดิสัน ผู้ล้มเหลวเกือบหมื่นครั้ง แต่ไม่เคยยอมแพ้ ความล้มเหลวหลายๆ อย่างในชีวิต เป็นเพราะคนเราไม่ตระหนักว่า พวกเขาอยู่ใกล้ความสำเร็จแค่ไหน ตอนที่เขายอมแพ้ เป็นคำยืนยันของนักประดิษฐ์ ที่ยิ่งใหญ่คนหนึ่งของโลก คือ โทมัส เอดิสัน ชายผู้นี้หูหนวกตั้งแต่เด็ก เขาไม่สามารถได้ยินอะไรชัด ทำให้เขาเรียนที่โรงเรียนได้ไม่ดีและที่โรงเรียน ให้สมญานามเขาว่าเป็น “ไข่เน่าของชั้นเรียน” แต่เอดิสันมีแม่ที่เข้าใจเขา คอยดูแลและอยู่เคียงข้าง เป็นกำลังใจให้เขาเสมอ เอดิสันต้องเข้าๆ ออกๆ โรงเรียนหลายแห่ง จากคุณ : Mr.Terran - [ 8 ก.พ. 52 17:04:14 ]

ความคิดเห็นที่ 103 แม่ของเขา ได้เป็นผู้สอนหนังสือ ให้เขาและยอมให้เขาเรียนรู้ด้วยตนเอง กำลังใจจากแม่ ทำให้เอดิสันอ่านหนังสือมากขึ้น เขาสนุกสนานกับการทดลองต่างๆ ที่เขาอ่านจากหนังสือ ความอยากรู้ อยากเห็น ทำให้เขาได้ทดลองวิทยาศาสตร์ต่างๆ มากมาย แม้การทดลองหลายครั้งจะมีความผิดพลาดและไม่ได้ผล แต่แม่คือผู้ที่พูดให้กำลังใจแก่เอดิสันอยู่เสมอ ปลูกฝังให้เขา มีทัศนคติที่ดีต่อการทำงาน เอดิสันมองเห็นความผิดพลาดเป็นบทเรียน มากกว่าจะเป็นอุปสรรคที่ทำให้เขาท้อถอย ดังเช่นในการทดลองเพื่อคิดค้นหลอดไฟ ซึ่งเป็นผลงานประดิษฐ์ชิ้นสำคัญของเขา เมื่อผู้ช่วยของเอดิสันกล่าวกับเขาว่า “เราทำการทดลองมา 700 ครั้งแล้ว แต่เรายังไม่มีคำตอบ เราล้มเหลวเสียแล้ว” แต่เอดิสันกลับตอบว่า “เปล่าหรอก เรายังไม่ล้มเหลว เรารู้มากกว่าใครๆ ในโลกในเรื่องนี้ และเรายังรู้อีกว่ามี 700 วิธีที่ไม่ควรทำ อย่าเรียกว่า ความผิดพลาด แต่ให้เรียกว่า เป็นการเรียนรู้” จากคุณ : Mr.Terran - [ 8 ก.พ. 52 17:05:44 ]

ความคิดเห็นที่ 104 นอกจากโทมัส เอดิสัน จะฝากผลงานทางวิทยาศาสตร์ไว้แก่โลกอย่างมากมาย ด้วยผลงานประดิษฐ์ซึ่งจดสิทธิบัตรไว้มากกว่า 1,000 ชิ้นแล้ว เขายังได้ฝากข้อคิด เพื่อการก้าวไปสู่ความสำเร็จไว้อย่างน่าฟังว่า ความสำเร็จที่เขาได้รับนั้น 10% เกิดจากแรงบันดาลใจ อีก 90% มาจากความทุ่มเท ด้วยหยาดเหงื่อแรงงาน จากคุณ : Mr.Terran - [ 8 ก.พ. 52 17:06:37 ]

ความคิดเห็นที่ 105 อดได้ ทนได้ จึงได้ดี จากการวิจัยพบว่าคนที่มีชื่อเสียง จำนวนมากมีสติปัญญาเท่าๆ กับคนทั่วไป คือมีสมองธรรมดาๆ แต่ว่าเป็นคนมีลักษณะพิเศษ คือ อุตสาหะพากเพียร อดทนและ ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค คนเหล่านี้ เคยพ่ายแพ้มาหลายต่อหลายครั้ง แต่พวกเขาไม่เคยท้อถอย เขาใช้ความผิดพลาดในอดีต เป็นบทเรียน เป็นบันไดก้าวข้าม อุปสรรคไปสู่ความสำเร็จ อับราฮัม ลินคอล์น ผู้พ่ายแพ้ซ้ำแล้วซ้ำอีก “ผมก้าวเดินไปอย่างช้าๆ แต่ไม่เคยถอยหลัง” เป็นคำพูดของอับราฮัม ลินคอล์น ผู้ซึ่งมุ่งมั่น ที่จะยึดอาชีพทางการเมืองแม้ว่าจะประสบความ พ่ายแพ้อย่างเจ็บปวดมาหลายต่อหลายครั้ง 1. แพ้การเลือกตั้งสมาชิกสภาปี 2374 2. แพ้การเลือกตั้งสมาชิกสภาปี 2386 3. แพ้การเลือกตั้งสมาชิกสภาปี 2388 4. แพ้การเลือกตั้งวุฒิสมาชิกปี 2397 5. แพ้การเลือกตั้งวุฒิสมาชิกปี 2401 แต่ในที่สุดเขาก็ได้รับการเลือกตั้งเป็น ประธานาธิบดีคนที่ 16 ของสหรัฐอเมริกา ในปี 2403 จากคุณ : Mr.Terran - [ 8 ก.พ. 52 17:07:34 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ผู้พันไก่ทอด ผู้ถูกปฏิเสธกว่าพันครั้ง ผู้พันไก่ทอดคือฉายานามของ นายพันแซนเดอร์ส ผู้ก่อตั้งเคนตั๊กกี้ฟรายด์ชิกเก้น ในสถานะของคนแก่เกษียณอายุที่อาศัย นอนในรถและยังชีพด้วยเงินประกันสังคม นายพันแซนเดอร์สต้องการที่จะขายความคิด เกี่ยวกับสูตรไก่ทอดพิเศษที่ไม่มีใครเหมือน นายพันและสูตรไก่ทอดของเขาผู้นี้ได้รับการ ปฏิเสธถึง 1,009 ครั้ง ก่อนที่สัญญาการค้าฉบับแรกจะเกิดขึ้นและต่อมา ได้มีการนำสูตรไก่ทอดของเขามาทำออกขายจน เป็นธุรกิจขนาดใหญ่ มีสาขาของร้านเคนตั๊กกี้ ฟรายด์ชิกเก้นอยู่เกือบทั่วโลกในปัจจุบัน นอกจากนี้ ผู้พันแซนเดอร์สยังได้รับการยกย่องให้เป็นบุคคลที่มี คนนึกถึงเป็นอันดับสองของโลกในปี 2519 ที่มา คัดลอกบางตอนมาจาก หนังสือ...มีขันติ คือ ให้พรแก่ตัวเอง โดย พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก จากคุณ : Mr.Terran - [ 8 ก.พ. 52 17:09:14 ]

ความคิดเห็นที่ 107 สุดยอดมากๆครับ มีกำลังใจขึ้นมามากๆเลยในวันที่ผมท้อกับเรื่องที่ทำให้เกือบหมดแรงใจ....^^" จากคุณ : รอดูบอล - [ 8 ก.พ. 52 17:38:32 ]

ความคิดเห็นที่ 108 ขอบคุณคุณ Mr.Terran มากๆครับ :D จากคุณ : utd - [ 8 ก.พ. 52 18:27:16 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ขอบคุณมากมากคัรบ เป็นกระทู้ดีที่มากมากเลย อ่านแล้วมีกำลังใจมากเลยครับ จากคุณ : sUnTaO - [ 8 ก.พ. 52 20:12:02 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ขอยกตัวอย่าง จากชีวิตของผมเองนะครับ แบบไม่อายเลย... ผมเป็น คนพิการ และ เรียน กศน. นะครับ ผมเคย ส่ง ผลงานไป ประกวด ในรูปแบบ ต่างๆ ทั้ง วิทย์ และ ศิลป์ ส่งตั้งแต่ อายุ 15 ส่งไปหลายครั้ง ไม่เคยได้อะไร และมีทั้งคนรอบข้าง เพื่อนๆ ต่างบอกกันว่า เป็นแค่นักเรียน กศน.ประถมศึกษา แถมมีปัญหาทางร่างกาย จะมีปัญญาไปสู้ใครเขาได้ จน 2 ปีก่อน (อายุ 19) มีปัญหาด้านสุขภาพต้องนอนพักรักษาตัวที่ โรงพยาบาล เกือบ 2 เดือนนอนบนเตียงว่างๆ ไม่มีอะไรทําเลยนอกจากดูทีวี เห็นเศษกระดาษหนังสือพิมพ์ ที่เขาไว้ใช้เช็ดกระจก ใบหนึงอยู่ในถังขยะ มีรูปภาพสวยๆ หยิบขึ้นมาอ่านดู มีโครงการประกวด นวัตกรรม ผมอ่านดู มันใกล้จะหมดเขตส่งผลงานแล้ว เลยลองคิดอะไรเล่นๆ เขียนโครงงาน 1 โครงงาน ทั้งๆ ที่ ตอนนั้นเพิ่งออกจากห้องผ่าตัดได้ 5 วัน แล้วให้คุณแม่ ที่มาเฝ้าส่งก่อน ปิดรับ 3 วันสุดท้าย กลับมาพักที่บ้าน ได้ 6 วัน มีข่าวจากทางโครงการ คือได้รางวัลที่ 3 ในวันรับรางวัล ให้คุณแม่ไปแทน คนที่ได้รางวัล ส่วนใหญ่เป็นนักเรียน ม.ปลายใน กทม.  นักศึกษามหาวิทยาลัย ระดับนักศึกษาแพทย์ ก็มี ส่วนผมเอง เป็น นักเรียน กศน. ประถมศึกษา (ในตอนนั้น) ณ วันนี้ ผมอายุ 21  ได้รับรางวัล เป็นครั้งที่ 4 และ จะไปรับรางวัลชมเชย วันที่ 12 ก.พ. 52 ที่จะถึงนี้ "ลบคําดูถูกของคนอื่น ด้วยความพยายามของตัวเราเอง" จากคุณ : เบียร์ (เจ้าเมืองบูรพา) - [ 8 ก.พ. 52 20:29:20 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ^ ^ ขอปรบมือให้ดังๆ เลยจ้ะ ให้กิ๊ฟท์ไม่ได้ แต่จะยกกำลังใจให้น้องเบียร์(ใช่ไหม) แทนนะจ๊ะ จากคุณ : i aM uNiQuE GaLaxY - [ 8 ก.พ. 52 20:57:20 ]

ความคิดเห็นที่ 112 *110 สุดยอดครับ อยากให้กิ๊ฟนะครับ แต่ทำไมไ่ด้ จากคุณ : กระเทยชายแดน - [ 9 ก.พ. 52 00:37:57 ]

ความคิดเห็นที่ 113 #  110 มาปรบมือดัง ๆ ให้ค่ะ คุณเยี่ยมมาก จากคุณ : snof - [ 9 ก.พ. 52 00:55:10 ]

ความคิดเห็นที่ 114 มันอยู่ที่ "โอกาส" มากกว่าครับ จากคุณ : system idle - [ 9 ก.พ. 52 02:45:45 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ^ ^ แต่บางคนไม่ได้เปิดรับโอกาสที่เข้ามาถึง เพราะท้อไปก่อนนะคะ เชื่อว่าทุกอย่างก็ต้องพยายามทั้งนั้น คำว่าโอกาสมันเป็นแค่ความบังเอิญส่วนน้อยเท่านั้นค่ะ จากคุณ : เพนกวินน้อยลอยน้ำ - [ 9 ก.พ. 52 03:25:57 ]

ความคิดเห็นที่ 116 เห็นด้วยว่าโอกาสสำคัญมาก ไม่ใช้ว่าทุกคนจะได้รับ ในช่วงเวลาที่ถูกต้องซะด้วย แต่โอกาสก็ไม่สิ่งที่ฟ้าประธานมาให้เสมอไป บางทีก็ต้องหาเอง และโอกาสก็ไม่ใช้หลักประกันความสำเร็จ โอกาสที่มาไม่ถูกจังหวะชีวิต ต่อให้จับมันไว้มั่นแค่ไหน มันก็ส่งผลต่อชีวิตน้อยนัก เราไม่มีอะไรจะไปอวดใครได้สักเท่าไหร่ แต่เชื่อเถอะว่า ถ้าโอกาสมาอยู่ตรงหน้า เราไม่รู้หรอกว่ามันเอาอนาคตแบบไหนมาวางให้เรา มีเพียงแค่รีบจับมันไว้ซะและทำให้ดีที่สุด เราเคยเข้าค่ายของมูลนิธิหนังไทย ค่ำวันหนึ่งหลังจากฉายหนังกลางแปลงให้เด็กในค่ายดู เค้าก็ให้เขียนวิจารย์ความรุ้สึกต่อหนังที่ดูลงในกระดา A4 เราตั่งใจเขียนมันอย่างที่สุด จนส่งเป็นคนสุดท้ายเลยทีเดียว หลายเดือนให้หลังทางมูลนิธิหนังไทยก็ส่งเมลล์มาบอกว่า เราได้รับคัดเลือกให้เป็นกรรมการตัดสินหนังสั้น ในเทศกาลหนังเด็กนานาชาติกรุงเทพ  เราดีใจมากนะ ว่าเราคว้าโอกาสนั้นไว้และทำมันเต็มที คือมันอาจจะไม่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช้เรื่องของคนวงกว้าง อาจจะไม่มีใครรู้เลยด้วยซ้ำ แต่ในชีวิตเด็กมัทธยมคนหนึ่ง แค่นี้ก็สุดๆแล้ว อย่าทิ้งโอกาสที่อยุ่ตรงหน้าแม่สุดท้ายมันจะไม่พาเราไปสู้ความสำเร็จ แต่มันต้องทิ้งอะไรบางอย่างไว้เเน่ อะไรบางอย่างที่เรียกว่าประสบการณ์ จากคุณ : เจ๊เฟย์ กะ คุโรปู้ ==> Mz - [ 9 ก.พ. 52 14:07:22 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ก้าวต่อไป (keep walking) จากคุณ : Jason (LR3) - [ 13 ก.พ. 52 22:16:48 ]