ความคิดเห็นที่ 1 ชื่อของคลาร์ก ถูกนำมาตั้งเป็นชื่อของ วงโคจรคลาร์ก (clarke belt) หรือ วงโคจรค้างฟ้า (Geostationary orbit - GEO) เป็นวงโคจรที่ดาวเทียมส่วนใหญ่ใช้ในการสื่อสารระหว่างประเทศ นำเสนอแนวคิดเป็นครั้งแรกตั้งแต่ ค.ศ. 1928 โดย Herman Potočnik วิศวกรชาวสโลวีเนีย และเป็นที่รู้จักจากบทความที่คลาร์กเป็นผู้เขียน ชื่อ "Extra-Terrestrial Relays — Can Rocket Stations Give Worldwide Radio Coverage?" ตีพิมพ์ในหนังสือ Wireless World ฉบับเดือนตุลาคม ค.ศ. 1945 คลาร์กนำเสนอแนวคิดในการสื่อสารด้วยคลื่นวิทยุเพื่อให้ครอบคลุมพื้นที่ทั่วโลก ด้วยการใช้ดาวเทียมอย่างน้อย 3 ดวง โคจรเหนือเส้นศูนย์สูตร ในตำแหน่งที่ทำมุมซึ่งกันและกัน 120 องศา ที่ความสูง 42,164 กิโลเมตร วัดจากจุดศูนย์กลางของโลก หรือประมาณ 35,787 กิโลเมตร (22,237 ไมล์) จากระดับน้ำทะเลปานกลาง โคจรไปพร้อมกับโลกด้วยความเร็วเท่ากับเวลาที่โลกหมุนรอบตัวเอง (Synchronous orbit) และตำแหน่งของดาวเทียมจะคงที่ตลอดเวลา เมื่อเปรียบเทียบกับโลก (จากวิกิพีเดีย) เซอร์ อาเธอร์ ซี คลาร์ก ได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับเมื่อวันที่ 19 มีนาคม ค.ศ. 2008 ที่กรุงโคลอมโบ ประเทศศรีลังกา ด้วยโรคโปลิโอ ในโอกาสที่ครบรอบการเสียชีวิตของท่าน 1 ปี 1 เดือน 1 สัปดาห์ ในวันนี้ (ผมก็พึ่งเอะใจเนี่ยแหละ ไม่ได้กะเกณฑ์ไว้เลย - -a) ผมจึงขอไว้อาลัยด้วยการนําข้อเขียนของคลาร์กมานําเสนอแด่เพื่อนๆชาวหว้ากอ-ลึกลับ ณ. ที่นี้ครับ ภาพจาก asiantribune.com จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 03:03:06 ]

ความคิดเห็นที่ 2 รออ่านคนแรกเลยค่ะ ^^ จากคุณ : *คุณวรมัน* - [ 27 เม.ย. 52 03:11:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2508 คลาร์กได้กล่าวว่า ในชีวิตของเขาปรารถนาจะเห็น 3 สิ่งต่อไปนี้ 1.อยากให้พบหลักฐานการมีอยู่ของสิ่งมีชีวิตทรงภูมิปัญญาจากนอกโลก 2.อยากให้โลกนำแหล่งพลังงานสะอาด มาใช้แทนที่น้ำมันเชื้อเพลิง 3.อยากให้สงครามกลางเมืองในศรีลังกาสิ้นสุดลง (จาก วิกิพีเดีย) ในวันที่ 18 มกราคม 1979 ประเทศอังกฤษได้พบกับประสบการณ์ที่หนังสือพิมพ์เรียกว่า “ฤดูหนาวอันทารุณ” การถูกพายุหิมะโจมตีในช่วงปีใหม่สองสามหนก็ทำให้เกิดความทุกข์ยากไปทั่วประเทศ อย่างไรก็ตามสามสี่ชั่วโมงในเย็นวันนั้น ณ เฮาส์ ออฟ ลอร์ดส์ ซึ่งเป็นสถานที่ที่น่าเกรงขามแต่ก็อยู่นอกสภาสูงของรัฐสภาอังกฤษ เปลี่ยนจากความซึมเซาเข้าสู่การพิจารณาข้อโต้แย้งที่เป็นเรื่องโด่งดังภายนอกห้องที่ตกแต่งในแบบนีโอ-โกธิค ที่ดำเนินมาเป็นเวลามากกว่าชั่วอายุคน ในเวลาทุ่มเจ็ดนาที ท่านเอิร์ลแห่งแคลนคาร์ตี้ได้เริ่มการอภิปรายที่รออยู่อย่างกระตือรือร้น หัวข้อที่อยู่บนหัวกระดาษคือ ยูเอฟโอ UFO :UNIDENTIFIED FLYING OBJECTS = วัตถุบินที่ระบุเอกลักษณ์ยังไม่ได้ หรือวัตถุบินที่ไม่ปรากฏสัญชาติ เวลาในการอภิปรายตรงกำหนด ทั่วทั้งประเทศอังกฤษ มีแสงประหลาดปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าในวันนิวเยียร์อีฟ ผู้ที่เห็นเหตุการณ์บางคน บรรยายว่ามันเป็นยานอวกาศที่เปล่งแสงบินฉวัดเฉวียนอย่างน่ากลัวเหนือพื้นดินที่ปกคลุมไปด้วยหิมะในยามเที่ยงคืน ในอิตาลี การพบเห็นยูเอฟโอแพร่กระจายเหมือนโรคติดต่อ โดยมีหนังสือพิมพ์และโทรทัศน์มีใจความสำคัญว่า เห็นยานเปล่งแสงไกลออกไป 275 เมตร โดยทหารเรือที่กำลังแล่นเรือออกนอกแอดเรียติคและภาพถ่าย ที่ถ่ายโดยตำรวจจากเมืองปาเลอร์โม  ในอีกด้านหนึ่งของโลกคือประเทศนิวซีแลนด์ นักข่าวโทรทัศน์ชาวออสเตรเลียที่ตื่นเต้นกับช่างภาพของเขาได้บรรยายถึงเหตุการณ์ในคืนที่น่าตกใจในการบินเคียงข้างไปกับยูเอฟโอ หนังสือหลายเล่มเกี่ยวกับเรื่อง ยูเอฟโอ เป็นที่รู้จักกันในประเทศอังกฤษจากการโต้เถียงว่ามีหลุมอยู่ที่ขั้วโลกซึ่งทำหน้าที่เป็นฐานให้กับ ยูเอฟโอ ได้เริ่มต้นการอภิปราย เขามีข้อเสนอให้กับรัฐบาลอังกฤษ ข้อแรก เขาต้องการให้มีการเตรียมการให้ประชาชนของประเทศพร้อมในการมาถึงของ ยูเอฟโอ และเพื่อบรรเทาความหวาดกลัวของประชาชนโดยการเข้าร่วมกับสหรัฐในการ “เปิดโปง” ความจริงเกี่ยวกับวัตถุบินที่ไม่ปรากฏสัญชาตินี้ ข้อสอง ลอร์ด แคลคาร์ตี้ได้ขออำนาจในการแจ้งข่าวไปยังรัฐบาลทั่วโลกให้ทำการศึกษาเรื่อง และรายงานผลสู่ประชาชนและเขายังต้องการให้รัฐมนตรีกลาโหมปรากฏตัวทางโทรทัศน์เพื่อประเมินสถานการณ์ของปรากฏนี้กับรัฐบาล ภาพของตํารวจที่ถ่ายยูเอฟโอเหนือพาเลอร์โม ซิซิลี ในวันที่ 14 ธันวาคม 1978 จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 03:21:18 ]

ความคิดเห็นที่ 4 นี่เป็นการกระตุ้นการอภิปรายให้มีเรื่องแปลกๆ ถึงอย่างไรมันก็เป็นการอภิปรายที่น่าสนใจ มันไม่ใช่ในแง่ความสำเร็จในการออกกฎหมาย หรือว่าทางรัฐบาลเห็นด้วยกับคำขอของลอร์ด แคลนคาร์ตี้ แต่เป็นเพราะผู้เข้าร่วมประชุมเป็นผู้ที่มีเสียงสะท้อนเป็นบางโอกาสในหนังสือ รายการโทรทัศน์ และเรื่องราวในหนังสือพิมพ์จำนวนนับไม่ถ้วน หลายเรื่องที่มีการพูดในตอนเริ่มการอภิปราย ณ เฮาส์ ออฟ ลอร์ดส์ คือประวัติของปรากฏการณ์ทางยูเอฟโอ เช่น ท่านเอิร์ลแห่งคิมเบอร์เลย์เสนอว่า “ยูเอฟโอไม่ใช่ประดิษฐกรรมในจินตนาการของโลกศตวรรษที่ยี่สิบ เคยมีการเห็นมันมานานแล้ว โดยชาวอินเดียนของอเมริกาเหนือ โดยพระของบายแลนด์แอบเบย์ ในปี 1290 ผู้ที่รู้สึกตกใจกับการปรากฏตัวของแผ่นกลมสีเงินขนาดใหญ่” ลอร์ด คิวส์ นอร์ตั้น เป็นเซ็ปติกที่เปิดเผย (Sceptic –  นักลิทธิสงสัย ) ได้อ้างอิงถึงเครื่องจักรมหัศจรรย์ ในคำพยากรณ์ของเอซีเคียร์อ้างว่า เห็นมันในสวรรค์  ขณะที่ลอร์ด แคลนคาร์ตี้ย้อนถึงแสงประหลาดซึ่งนักบินเยอรมันเห็นรอบๆ เครื่องของเขาในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง กล่าวกันว่าประวัติของ ยูเอฟโอ จะไม่สมบูรณ์ถ้าไม่มีชายผู้หนึ่งซึ่งขณะนี้ใช้ชีวิตในช่วงเกษียณในเมืองบอยส์ รัฐไอดาโฮ อเมริกา เขามีชื่อว่าเคนเน็ธ อาร์โนลด์ และประสบการณ์ที่เคยเกิดขึ้นกับเขาได้นำไปสู่การตั้งชื่อ “จานบิน” และทำให้คนนับล้านเชื่อว่าโลกเรานี้มียานอวกาศจากต่างดาวมาเยือนอย่างสม่ำเสมอ ในการพูดของขุนนางหลายคนว่า  เคนเน็ธ อาร์โนลด์ได้รับชื่อเสียงที่ไม่มีวันลืมเลือนจากบางสิ่งที่เขาเห็นในวันที่ 24 มิถุนายน 1947  ในวันนั้น เคนเน็ธ อาร์โนลด์เสร็จงานของเขาที่สนามบินเชอฮาลิสในรัฐวอชิงตัน เขามีเวลาว่างก่อนที่จะกลับบ้านของเขาที่บอยส์ เขาจึงตัดสินใจที่จะใช้เวลาสักชั่วโมงหรือมากกว่านั้นในการเดินทางค้นหาเครื่องบิน Marine C 46 ที่ตกชนพื้นที่บริเวณภูเขาเรนเนียร์ใกล้เทือกเขาคาสเคด ในตอนต้นปีมีรางวัล 5,000 ดอลล่าห์ สำหรับผู้ที่หามันพบ และอาร์โนลด์เป็นสมาชิกในทีมค้นหาและกู้ภัยของท้องถิ่น รู้สึกว่าเขามีโอกาสที่จะได้พบมันโดยเฉพาะเครื่องบินของเขามีเครื่องมือที่ใช้ในการบินในพื้นที่ที่เป็นภูเขา เคนเน็ธ อาร์โนลด์ ภาพจาก www.seattlechatclub.org แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 03:33:28 จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 03:29:33 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ก่อนเวลาบ่ายสอง อาร์โนลด์ก็ออกบินจากสนามบินและบินไปยังภูเขาสูง 3,660 กม. เป็นการบินกวาดครั้งแรกเหนือธารน้ำแข็งทางตะวันตกเฉียงใต้ของภูเขาไม่พบร่องรอยของเครื่องบินที่สาบสูญ ดังนั้นอาร์โนลด์จึงบินไปยังเมืองเล็กๆ ชื่อ มิเนอรัล รัฐวอชิงตัน และบินอย่างช้าๆ กลับไปดูอีกครั้ง “มีแสงแว๊บหนึ่งบนท้องฟ้าและมันส่องเข้ามาในเครื่องบิน ส่องไปบนปีกและส่องไปทั่วบริเวณรอบๆ ตัวผม เหมือนกับการระเบิดเพียงแต่มันเป็นแสงสีขาวอมฟ้าอย่างเดียว ตอนนั้นเป็นช่วงบ่ายๆ ผมบินอยู่ที่ภูเขาโดยมีดวงอาทิตย์อยู่เบื้องหลัง หรือพูดอีกหย่างคือมีทัศน์วิสัยที่เยี่ยมและที่ระดับความสูงนั้นโลกทั้งหมดข้างใต้คุณดูเหมือนกับสระน้ำขนาดยักษ์ มันมองดูแปลกและมันเป็นวันที่สดใสวันหนึ่ง อย่างไรก็ตามผมก็สันนิษฐานอย่างรวดเร็วว่ามีเด็กบางคนจากกองทัพกำลังบินเครื่อง P51 เหนือจมูกผมอยู่และดวงอาทิตย์ก็สะท้อนมาจากปีกที่อยู่ข้างหลังผม และผมก็มองไปทั่ว แต่ก็มองไม่เห็นใคร และจากนั้นแสงก็แว๊บมาอีก ผมจึงมองไปทางซ้ายในบริเวณใกล้เคียงกับยอดเขาเบเกอร์ และผมก็เห็นเครื่องบินประหลาดบินมาเป็นลูกโซ่พวกมันบินอย่างไม่แน่นอน แต่ผมรู้ว่าพวกมันบินด้วยความเร็วที่น่าอัศจรรย์” อาร์โนลด์เป็นนักบินที่มีประสบการณ์คุ้นเคยกับการประเมินขนาดความเร็ว และระยะทางจากที่นั่งนักบินของเขาอย่างอัตโนมัติ เขายืนยันโครงสร้างหลักๆ ของยานประหลาดนั้นว่า “ผมประมาณการขยายของปีกแต่ละข้างประมาณ 30.48 เมตรเป็นอย่างน้อย พวกมันบินใกล้กับยอดเขามากและมันบินในระดับเดียวกับผมเพราะเราอยู่ในเส้นขอบฟ้าเดียวกัน และประมาณว่ามันบินในระดับ 2804–2895 เมตร พวกมันเข้าใกล้ยอดเขาเรเนียร์ด้วยความรวดเร็ว พวกมันมีอยู่ด้วยกันประมาณเก้าลำ ผมคิดว่านำหน้าอยู่ห้าลำ มีระยะห่างระหว่างทั้งห้าลำและอีกสี่ลำน้อยมาก” พวกมันดูไม่เหมือนเครื่องบินของกองทัพเรือของเอกชนที่เขาเคยเห็นมาก่อนเลย โดยเฉพาะเครื่องบินส่วนใหญ่ของพวกมันมีลักษณะกลมและไม่มีหาง เขาเห็นมันชัดเจนตัดกับหิมะ มันมีสีเงินด้านบนและสีดำข้างใต้ด้านท้ายเหมือนเป็นกระจกซึ่งน่าจะเป็นสาเหตุทำให้เกิดแสงแว๊บที่เขาเห็นในครั้งแรก วิธีการบินของมันก็ประหลาด “พวกมันลดระดับลงและเหมือนกับสะบัดตัวและบินร่อน พวกมันก่อรูปเหมือนลูกโซ่ทะแยงมุม” ไม่เหมือนกับการตั้งแถวของกองทัพที่เขารู้จักจากความรอบรู้ลักษณะภูมิประเทศของเทือกเขาคาสเคด เขาจึงสามารถทำการคำนวณในอีกสองเรื่องไม่เพียงแต่แถวของยานยาว 8 กม. เท่านั้น แต่พวกมันยังเดินทางด้วยความเร็วอย่างน้อย 1930 กม. /ชม. ในยุคที่เครื่องบินที่โชคดีสามารถไปถึงความเร็ว 965 กม./ชม. เคนเน็ธ อาร์โนลด์ ชี้ให้ดูลักษณะจานบินที่เขาเห็น จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 03:32:17 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ด้วยความกลัวว่าเขาได้เห็นถึงการโจมตีอย่างฉับพลันโดยอาวุธของรัสเซียที่ยังไม่รู้จักในน่านฟ้าอเมริกัน เขาจึงรายงานสิ่งที่เขาเห็นเมื่อเขาลงจอดเพื่อเติมน้ำมันที่ยากิม่า ต่อมาเมื่อเขาไปถึงเพนดาลตั้น ก็มีฝูงชนกลุ่มเล็กๆ กำลังรอแสดงความยินดีกับเขาในสนามบิน ข่าวได้ออกมาว่าอาร์โนลด์ได้เห็นสิ่งประหลาด และทุกคนต้องการที่จะถามคำถาม อย่างไรก็ตามเรื่องราวก็ยังไม่รั่วไหลไปยังส่วนอื่นๆ ของโลก จนกระทั่งนักข่าวภูมิภาคผู้ที่อาร์โนลด์ได้ให้สัมภาษณ์ได้เตรียมการแถลงข่าวในอีกสามวันต่อมา เมื่อหัวหน้าสำนักข่าว ของภูมิภาคได้ถามว่า “พวกมันบินกันในลักษณะไหน” อาร์โนลด์ได้ตอบคำถามซึ่งได้เพิ่มศัพท์ใหม่ให้กับภาษาอังกฤษ ทั้งนี้ต้องขอบคุณความสามารถของนักข่าวในการแปลงให้มันเป็นวลีที่สละสลวย “พวกมันบิน” อาร์โนลด์กล่าว “เหมือนคุณเอาจานมาหนึ่งใบแล้วขว้างให้มันร่อนไปบนผิวน้ำ มันจะสบัดตัวขึ้นลง เพียงแต่ว่าสิ่งนี้มันเกิดขึ้นต่อเนื่องกัน” เมื่อเรื่องราวปรากฏในการพิมพ์ ก็มีพาดหัวข่าว “จานบิน” หรือ “Flying Saucers” และแม้ว่าในความเป็นจริงอาร์โนลด์จะบอกว่าเขาไม่ได้พูดถึงยานบินแบบนั้นด้วยตัวเองก็ตาม คำสองคำนี้ก็เข้ากุมจินตนาการของประชาชนและเริ่มแพร่หลายไปทั่วโลก มันยากที่จะบอกว่าทำไมเรื่องราวของเคนเน็ธ อาร์โนลด์ถึงเป็นสาเหตุของความตื่นเต้นเช่นนี้ มันอาจเป็นเพราะว่าประชาชนยอมรับความคิดของผู้มาเยือนจากสิ่งมีชีวิตนอกโลกอันมาจากทฤษฎีของโลเวลล์เรื่องความก้าวหน้าของดาวอังคาร หรือจากหนังสือของเอ็ดการ์ ไรส์ เบอร์รัฟส์ นี่ต้องมาจากในกรณีปี 1938 เมื่อความหวาดกลัวในเรื่องประหลาดได้เข้าครอบงําชาวอเมริกันจำนวนมากซึ่งถูกปลุกจากละครทางวิทยุของออร์สัน เว็ลส์ซึ่งดัดแปลงมาจากนวนิยายเรื่อง War of the Worlds ของ เอช จี เวลส์ มันอาจมาจากความสำเร็จในเทคนิคด้านจรวดของเยอรมันในสงครามโลกครั้งที่สองที่สร้างความฝันให้กับผู้คนว่าการเดินทางในอวกาศเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ในตอนนี้บางทีการรายงานของหนังสือพิมพ์ถึงสิ่งที่อาร์โนลด์เห็น และรายละเอียดพิเศษที่เขาได้ให้มาเป็นการชักจูงให้ผู้คนมองขึ้นไปบนท้องฟ้าเป็นครั้งแรกและเสนอความหมายในการที่จะถกเถียงกันถึงบางสิ่งที่พวกเขาอธิบายได้ไม่ง่าย เช่น ผู้คนในยุคศตวรรษที่ 19 เห็นดาวเคราะห์ดวงใหม่ ดาวหาง หรือแม้แต่ผู้มาเยือนจากสวรรค์ ในตอนนี้พวกเขาจะได้เห็นจานบิน ภาพจานบินที่สเก็ตจากคําบอกเล่าของอาร์โนล์ จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 03:35:47 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ตั้งแต่นั้นก็มีความคิดสองฝ่ายในเรื่อง ยูเอฟโอ คือผู้ที่เชื่อและผู้ที่คิดว่ามีบางสิ่งที่ประหลาดและไม่สามารถอธิบายได้อยู่บนท้องฟ้าแต่ไม่จำเป็นต้องเป็นยานอวกาศของต่างดาว สามสิบปีต่อมาเมื่อจานบินกลายมาเป็น UFO และ Ufology ซึ่งในสายตาของบางคนมันเป็นวิทยาศาสตร์สาขาหนึ่ง มุมมองนี้ปรากฏในการอภิปรายของ เฮาส์ ออฟ ลอร์ดส์ แม้ว่านักพูดหลายคนชอบที่จะมีความคิดกลางๆ แต่การถกเถียงของผู้ที่เชื่อว่าก้าวไปข้างหน้าโดยลอร์ด แคลนคาร์ตั้นในการกล่าวถึงความคิดเห็นของเขา เรื่องราวของเขามีความเป็นไปได้ที่จะคาดว่า มีอยู่จริงเพราะผู้ที่เห็นมันหลายคนเป็นคนธรรมดาที่ซื่อสัตย์ และหลายคนเป็นนักสังเกตการณ์ที่ได้รับการฝึกมาเช่นนักบินหน่วยรักษาการณ์ชายฝั่ง เจ้าหน้าที่ตำรวจและผู้ควบคุมเรด้า และมีนักดาราศาสตร์อย่างน้อยแปดคน ยูเอฟโอ มาที่โลกในทุกรูปทรงและขนาด บางครั้งมันเหมือนซิการ์ บางครั้งมันก็มีรูปทรงเหมือนไข่, จาน , ลูกกลม, โดนัท, เสี้ยวจันทร์ และลูกอ๊อดของกบ หลายลำก็เปล่งแสงสว่างจ้าซึ่งมักจะเปลี่ยนสีและบางคราวก็เผาคนที่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับมัน ที่น่าสนใจที่สุด เขาได้ยืนยันว่าเขาต้องเสนอตัวอย่างการพบเห็นที่น่าประทับใจซึ่งไม่อาจจะปัดมันทิ้งไปได้ ในปี 1954 เครื่อง BOAC Boeing Stratocruiser ชื่อว่า แคนทอรัส อยู่ในระหว่างการบินจากนิวยอร์คไปลอนดอน ได้พบกับวัตถุที่สว่างจ้าลำหนึ่งร่วมด้วยลำเล็ก ๆ อีกหกลำ เมื่อลูกเรือรายงานเรื่องนี้ไปยังหอบังคับการภาคพื้นดิน เครื่องบินรบก็ถูกส่งออกไปแต่วัตถุนั้นก็หายไปเมื่อพวกเขาเข้าไปใกล้ลูกเรือแปดคนเห็นเหตุการณ์นี้พร้อมผู้โดยสารอีกสิบสี่คน ในอีกคราวมียูเอฟโอมาบินวนเวียนอยู่เป็นเวลา 14 วันใกล้กับฐานเก็บจรวดขีปนาวุธ รัฐมิชิแกน มอนตาน่า นอรธ์ ดาโกต้า และเมน เมื่อเครื่องบินโจมตีบินออกไปสำรวจมันก็ลดระดับแสงลงและหายไป ท้ายที่สุดลอร์ด แคลนคาร์ตั้นก็ได้เล่าเรื่องราวประหลาดของยานขนาดใหญ่ที่เตหะรานเมืองหลวงของอิหร่านในเช้าของเดือนกุมภาพันธ์ 1978 มีคนนับร้อยเห็นมัน เมื่อแฟนทอนเจ็ทจากกองกำลังทางอากาศของอิรักได้ออกไปสังเกตการณ์ ระบบเครื่องบินเจ็ทลำที่สองออกไปไล่ล่า แต่เมื่อมันเข้าใกล้กับยูเอฟโอ ก็ปรากฏ ยูเอฟโอ ลำเล็กออกมาจากลำแม่และมุ่งหน้าเข้าหาเครื่องบินรบของอิรัก นักบินพยายามที่จะปล่อยจรวดขีปนาวุธ AIM – 9 ออกไป แต่ก็ไม่มีเครื่องมือเครื่องไหนทำงาน ขณะที่นักบินดิ่งลงเพื่อหลบจากยูเอฟโอเล็ก มันก็กลับไปยัง “ยานแม่” และเครื่องมือของแฟนทอมเจ็ทก็ทำงานได้อีกครั้ง ในที่สุดมันก็เคลื่อนที่จากไป การพบเห็นที่คล้ายเช่นนี้ลอร์ด แคลนคาร์ตี้ได้รับรายงานจากพยานที่น่าเชื่อถือ รายงานนี้มาจากนิวซีแลนด์ในวันที่ 30-31 ธันวาคม 1978 เหตุการณ์นี้ไม่เพียงแต่มีผู้ที่เห็นมันและพบเห็นร่องรอยของมันทางเรดาร์เท่านั้นแต่ยังมีฟิล์มที่ถ่ายมันมาด้วย UFO ที่ถ่ายเหนือโคนิสบรอฟ ยอร์คเชีย โดย สตีเฟน แพรทท์ ในวันที่ 28 มีนาคม 1966 จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 03:39:32 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เรื่องราวโดยย่อมีอยู่ว่า ในวันที่ 30 ธันวาคม 1978 ช่างภาพผู้หนึ่งโดยการนำนักข่าวโทรทัศน์ผู้หนึ่งชื่อ เควนติน ฟ็อกการ์ตี้ ได้ออกจากสนามบินเบลเฮมในเกาะใต้ประเทศนิวซีแลนด์ บินไปเวลลิงตั้น ในการบินครั้งนี้มีนักข่าวหนังสือพิมพ์ไปด้วย เนื่องจากสำนักงานในเมลเบิร์นได้ขอให้ฟ็อกการ์ตี้ไปทำการติดตามเรื่องของ ยูเอฟโอ ซึ่งมันตามรอยของเครื่องบินอีกลำลงไปตามชายฝั่งเป็นระยะทางถึง 19 กิโลเมตร เมื่อสองสามคืนที่แล้ว ราวๆ เที่ยงคืนพวกเขาก็พบกับแสงสว่างจ้าเหนือเมืองไคโคร่าทางชายฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือ และเรดาร์ของเมืองเวลลิงตั้นก็ย้ำมาว่าพวกเขาพบกับเป้าหมายที่ไม่สามารถระบุได้ในบริเวณนั้น ขณะที่นักข่าวที่กำลังบันทึกคำอธิบายเหล่านั้น ช่างภาพก็จับภาพของแสงนั้นอย่างรวดเร็ว ในระหว่างการเดินทางกลับ  มีบางสิ่งที่น่าสังเกตเกิดขึ้นคือ วัตถุซึ่งส่องแสงนั้นช่างภาพได้บรรยายว่ามีแสงสว่างส่องออกมาจากฐานที่มีรูปโค้งโปร่งใสมันปรากฏอยู่ทางกราบขวาของเครื่องบิน เมื่อนักบินหันหัวไปทางวัตถุนั้นมันก็ยังคงรักษาระยะทางห่างจากเครื่องบิน และเมื่อนักบินเลี้ยวกลับสู่ทางบินปกติมันก็โฉบมาข้างหน้าเครื่องบิน แล้วไปทางซ้ายจากนั้นก็หายไปข้างใต้ของลำ อีกครั้งที่เรดาร์ภาคพื้นดินยืนยันว่ามีเป้าหมายอยู่ในบริเวณนั้น ทันทีที่ฟิล์มถูกเผยแพร่ออกไปทางทีวีรอบโลก นักดาราศาสตร์ก็ออกมากชี้แจงถึงเรื่องนี้ บ้างก็ว่าที่ช่างภาพเห็นเป็นอุกกาบาต บ้างก็ว่าดาวเคราะห์เช่น ดาวพฤหัสและดาวศุกร์ และบ้างก็เสนอว่าสภาพบรรยากาศเป็นเหตุให้แสงจากกองเรือหาปลาของญี่ปุ่นที่อยู่ในบริเวณนั้นสะท้อนขึ้นสู่ท้องฟ้าในเวลานั้นพวกมันดูจะเป็นคำอธิบายที่เป็นไปได้ แต่หลังจากตรวจสอบรายละเอียดของฟิล์มและของผู้ที่เห็นเหตุการณ์ก็ทำให้กรณีนี้เปิดกว้างอยู่นักฟิสิกส์ทางแสงของยูเอสนาวี ดร. บรู แม็คคาบี้ ได้พิจารณาคำอธิบายทั้งหมดแล้วแต่ไม่มีอันได้เสนอคำตอบที่ทำให้มั่นใจได้ เช่นในกรณีที่มีการอธิบายว่าเป็นดาวเคราะห์เขาก็แสดงให้เห็นว่าดาวศุกร์ไม่ได้ปรากฏตัวในวันที่มีการพบเห็นและแสงของดาวเคราะห์อื่นก็ไม่ได้สว่างพอและมันก็อยู่ผิดตำแหน่งด้วย เช่นเดียวกับกองเรือหาปลาของญี่ปุ่นก็อยู่ไกลเกินกว่าที่แสงไฟจะส่องไปถึงฟ็อกการ์ตี้และเพื่อนร่วมงานของเขา ดร. เจ อัลแลน ไฮเน็ค นักดาราศาสตร์ชาวอเมริกันได้คิดค้นการจัดประเภทของการพบเห็น คือการพบชนิดที่หนึ่ง สอง และสาม การพบเห็นชนิดที่สามเป็นการพบกันธรรมดากับมนุษย์ต่างดาวเป็นที่รู้จักกันมากที่สุด แต่ก็มีการรายงานเข้ามาน้อยมากและถ้ามีการรายงานเข้ามาก็มักจะมีข้อโต้แย้งที่ดุเดือด  ยูเอฟโอ ของนิวซีแลนด์เป็นประเภทหนึ่งเพราะไฮเน็คเรียกมันว่า “เป็นประสบการณ์ที่ใกล้ตัวโดยไม่เกิดผลกระทบที่มีรูปร่าง ในการสังเกตการณ์และในเหตุการณ์ที่ธรรมดาที่สุด แต่ผู้ที่สนับสนุน ยูเอฟโอ สามารถหาตัวอย่างของประเภทที่สองมาได้มากมาย ซึ่งตามคำกล่าวของไฮเน็คมันแสดง “ผลทางกายภาพบนพื้นดินและบนวัตถุที่มีชีวิตและไม่มีชีวิต” เช่นในเรื่องหนึ่งบริเวณทะเลสาบบอสเซท รัฐวอชิงตัน ได้รับชื่อเสียงเล็กน้อย UFO ในฟิล์มหนังเหนือไคโคร่าในเขตตะวันออกของเกาะใต้ ประเทศนิวซีแลนด์ ซึ่ง ส่องแสงสีขาวสว่างไสว จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 03:45:22 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คืนหนึ่งในเดือนเมษายน 1965 มิสซิสแนนซี่ ฮาเวส และลูกชายของเธอฟิลิปและคลิฟฟ์ กำลังนอนอยู่ในบ้านที่ห่างจากตัวเมืองมอสเซส เลคไม่กี่ไมล์ สามีของมิสซิสฮาเวสเดินทางไปทำธุรกิจที่แคนาดา ในตอนตีสองครึ่งเธอรู้สึกตกใจกลัวเมื่อได้ยินเสียงเหมือนกระดิ่งบางแห่งเหนือหัวของเธอ และเสียงของความวุ่นวายที่ดังสนั่นนอกบ้านจากสุนัขและม้าของเธอซึ่งอยู่ในทุ่งข้างๆ กัน บ้านทั้งหลังเต็มไปด้วยแสงจ้าประหลาดๆ ด้วยเหตุผลบางอย่างที่เธออธิบายไม่ถูก แนนซี่ ฮาเวส ไม่ได้มองออกไปนอกหน้าต่าง เธอเพียงแต่ไปตรวจดูว่าเด็ก ๆ ยังนอนหลับกันอยู่ก่อนที่จะกลับเข้านอน เช้าวันต่อมาลูกของเพื่อนบ้านคนหนึ่งมาเล่นกับลูกชายของฮาเวส พวกเขาชอบไปเล่นกันที่ทุ่งเลี้ยงม้า ที่ที่พวกเขาจะได้ขุดหาหัวลูกธนูที่ทำตกไว้ตั้งแต่ยุคอินเดียน อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขาไปที่ทุ่งนั้นแล้ว ความคิดที่จะหาหัวธนูก็ถูกทิ้งไปเพราะบนพื้นมีรอยเท้ายักษ์เดินห่างออกมา 46 เมตร จากรอยรูปชามบนพื้นดินก่อนที่จะเดินกลับอีกครั้ง และมีร่องรอยที่ดูราวกับเกิดจากโต๊ะสามขา แม้ว่าพื้นดินจะแข็ง รอยเท้าก็จมลึกลงไปหลายนิ้วในดิน เมื่อเด็กวัดขนาดของมันดูก็พบว่ามันยาว 56 เซนติเมตร และส่วนที่มิสซิสฮาเวสเรียกว่า “ตำแหน่งของเขา” มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 46 เซนติเมตร มีระยะห่างของก้าว 1.8 เมตร ในตอน “ออกเดินทาง” และ "3 เมตรในตอนกลับ” ด้วยความงุนงง มิสซิสฮาเวสก็โทรเรียกตำรวจของท้องที่แต่ก็ไม่สามารถให้คำอธิบายถึงรอยบนพื้น หรือเสียงกระดิ่ง (มิสซิสฮาเวสรู้แล้วว่ามันไม่ใช่เกิดจากเสียงนาฬิกาปลุกของเธอ) หรืออาการดุร้ายของม้ากลางดึก หรือแสงประหลาดที่ส่องเข้ามาในบ้าน เจ้าหน้าที่อีกทีมหนึ่งจากฐานกำลังทางอากาศลาเซนก็ถูกเรียกตัวมา แต่ก็งงงันกับคำบอกเล่าของมิสซิสฮาเวส   ที่น่าสนใจมากขึ้นอีกคือประสบการณ์ที่เลวร้ายของคนงานป่าไม้ขององค์กรพัฒนาลิฟวิงสตันในสก๊อตแลนด์ ในวันที่ 9 พฤศจิกายน 1979 เวลาสิบโมงเช้า บ๊อบ เทย์เลอร์ได้ออกสำรวจป่านอกเมือง เมื่อเขาเดินไปถึงมุมหนึ่งของป่าเขาก็ตกตลึงตัวแข็งที่มองเห็นกรวยโลหะขนาดใหญ่อย่างชัดเจน บ๊อบ เทย์เลอร์กล่าวว่า “ผมเพิ่งจะเลี้ยวที่มุมและผมรู้สึกงงงันที่เห็นยานพาหนะลำนั้นจอดอยู่ที่นั่น ผมถูกตรึงอยู่กับที่ ดูเหมือนส่วนยอดที่หมุนมีขนาดใหญ่โตสูง 6 เมตรและกว้างมากเท่ากับความสูงโดยมีขอบที่นูนขนาดใหญ่โตรอบๆ มัน มีก้านหนึ่งติดอยู่นอกรอยนูนนี่ กับสิ่งที่ผมคิดว่าเป็นใบมีดอยู่ที่ปลายด้านและหน้าต่างหลังใบมีดนั่นมีลักษณะเหมือนโดม” ภาพจําลองเหตุการณ์ของ บ๊อบ เทย์เลอร์ ภาพจาก ufocasebook.com จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 03:49:16 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ทันใดนั้น บอลสองลูกที่มีเหล็กแหลมยาวก็พุ่งตรงมาที่เขาจากตัวยานเขาหน้ามืดหมดสติ และเมื่อเขารู้สึกตัวเขาก็ไม่รู้ว่ามันผ่านไปนานเท่าไรแล้ว   ขากางเกงของเขาถูกฉีกและเขารู้สึกปวดหัวมาก เขารู้สึก “พลังงานเหือดแห้ง” แต่ในที่สุดก็ตะเกียกตะกายกลับบ้านโดยทิ้งรถแวนของเขาไว้ที่ริมถนน  ขากางเกงของเขาถูกฉีกในลักษณะประหลาด โดยฉีกเป็นรอยยาวขึ้นไปตามเส้นใยที่แข็งแรง สะโพกของเขาถูกข่วนและในปากก็มีรสไม่สู้ดี คล้ายกับกลิ่นที่เขาจำได้ก่อนที่จะหมดสติไปตำรวจถูกเรียกมาอีกหน และพวกเขาก็ถ่ายรูปวงแหวนเส้นผ่าศูนย์กลาง 4.5 เมตร ของ “หลุมแหลม” ตัวหลุมเองลึก 10 เซนติเมตร เส้นผ่าศูนย์กลาง 8.89 เซนติเมตร แต่ไม่ว่าจะเป็นตำรวจหรือบ๊อบ เทย์เลอร์ผู้ที่ทำงานที่นี่มานานถึง 16 ปี ก็ไม่สามารถแก้ปริศนานี้ได้ เนื่องจากจำนวนรายงานของยูเอฟโอเพิ่มขึ้นตลอดเวลา มีบางคนเชื่อว่ายูเอฟโอเป็นยานจากนอกโลกที่มาสอดแนมโลก  จึงมีการใช้จ่ายในการสืบสวนเรื่องนี้ ในช่วงแรกหลังจากการรอบเห็นของเคนเน็ธ อาร์โนลด์ กองกำลังทางอากาศของอเมริกาก็เริ่มการค้นหาว่ามียูเอฟโออยู่จริงหรือไม่เป็นครั้งแรก นั่นคือ “Project Sign” ซึ่งเปลี่ยนมาเป็น “Project Blue Book” ในปี 1949 และในที่สุดก็เป็น Condon Committe ในปี 1969 ขณะที่คณะกรรมการทั้งหมดนี้ไม่สามารถที่จะอธิบายเรื่องนี้ได้ พวกเขาก็ไม่อาจที่จะยืนยันว่ามียานจากมนุษย์ต่างดาวอยู่จริง ในปัจจุบันนี้ ทางรัฐบาลของฝรั่งเศสได้ตั้งทีมนักสืบสวนทีมเล็กๆ ขึ้นเป็นที่รู้จักกันในนาม Gepen ในตูลูส และมีองค์การของเอกชนอย่างน้อยหนึ่งองค์การชื่อว่า Project Starlight International ของออสติน รัฐเท็กซัส ในการติดตามรายงานของยูเอฟโอด้วยเครื่องมือที่สลับซับซ้อนในแคลิฟอร์เนีย ครูผู้หนึ่งทำการสอนคอร์สพิเศษในสิ่งที่ควรจะทำเมื่อพบกับมนุษย์ต่างดาว และในฝรั่งเศส สนามบินพิเศษได้ถูกสร้างขึ้นเพื่อต้อนรับผู้มาเยือนจากต่างดาวก่อนที่จะถูกปิดไปหลังจากเปิดมาหลายปีเพราะขาดการสนับสนุนทางธุรกิจ ภาพตามคําบอกเล่าของบ๊อบ เทย์เลอร์ ภาพจาก uforth.com จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 03:51:31 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แต่ถึงอย่างไรก็ยังคงไม่เชื่อแม้ว่าจะมี “หลักฐาน” ที่มีน้ำหนักจากการพบเห็นท่ามกลางผู้อภิปรายในเฮาส์ ออฟ ลอร์ดส์ ก็มีพวกเซปติดอยู่มากลอดร์ด ทราฟการ์นี่เป็นต้น ประกาศว่าเขาเป็นนักบินที่มีชั่วโมงบินมากมายข้ามแอตแลนติค แต่เขาก็ไม่เคยเห็น ยูเอฟโอ เลย ส่วนลอร์ด คิง นอร์ตัน ให้ความเห็นว่าหลายเหตุการณ์มีต้นกำเนิดจากโลก เช่น เครื่องบิน ดาวเทียมและจรวด และบางสิ่งมีต้นกำเนิดมาจากนอกโลก เช่น อุกาบาต หรือแสงเหนือขณะที่ลอร์ด ฮิวเล็ทต์ พิจารณาจากบันทึกของนักดาราศาสตร์ เซอร์ เบอร์นาร์ดโลเวลล์ผู้ที่บอกกับเขาว่า ไม่เพียงแต่กล้องดูดาวที่ตั้งอยู่ที่จอเดลล์ แบ๊งค์ไม่เคยจับได้ภาพของ ยูเอฟโอ เป็นเวลาสามสิบปีเท่านั้น แต่บนท้องฟ้ายังเต็มไปด้วยชิ้นส่วนแตกหักของจรวดเท่ากันกับสิ่งปรักหักพังของธร รมชาติ ขณะที่ผู้ที่เชื่อรู้สึกว่าพวกเขามีเหตุผลที่หนักแน่น พวกเซปติคก็รู้สึกเช่นกันว่าเขาสามารถที่จะอธิบายสาเหตุของสิ่งเหล่านั้นได้ เป้าหมายของพวกเขาคือทำให้เข้าใจกันว่าการที่ผู้คนมากมายรายงานการเห็นของยูเอฟ โอไม่ใช่เรื่องโกหกแต่เป็นเพราะพวกเขาเข้าใจผิดแค่นั้นเอง นักเซปติดชี้ ให้เห็นถึงในหลายกรณี เรื่องที่ตลกเรื่องหนึ่งคือชายอังกฤษสองคนได้รายงานหนังสือพิมพ์ว่าเขาเห็น “โมที่เปล่งแสงขนาดใหญ่” ใกล้บ้านของพวกเขาในน๊อตติ้งแฮมเชียร์ แต่เมื่อนักสังเกตุการณ์ ยูเอฟโอเข้าไปมองดูใกล้ๆ เขาจึงได้รู้ว่าวัตถุลึกลับแท้จริงคือ “วัวสีน้ำตาลสลับขาวภายใต้แสงจันทร์” ความเข้าใจผิดสามารถเกิดได้จากคนที่น่าไว้ใจที่สุด ในการพิจารณาเรื่องนี้คัดเลือกมาจากในสอบถามการเห็นยูเอฟโอใบหนึ่งซึ่งกรอกโดยชายผู้หนึ่งจากแอตแลนต้า รัฐจอร์เจีย ในปี 1973 เขาว่า ราวทุ่มสิบห้าเวลามาตรฐานตะวันออก เย็นวันหนึ่งในเดือนตุลาคม 1969 เขามองเห็น ยูเอฟโอปรากฏขึ้นทางทิศตะวันตก “สูงขึ้นไปราวสามสิบองศา” มันมีความสว่างมากกว่าดาวที่อยู่เบื้องหลัง และอีกครั้งหนึ่งที่เขาว่า “สว่างเท่ากับดวงจันทร์” ขนาดของมันหลากหลาย “ตั้งแต่สว่างกว่า / ใหญ่กว่าดาวเคราะห์ จนถึงขนาดเท่าดวงจันทร์” “มันเข้ามาใกล้ เคลื่อนออกห่าง – เข้ามาใกล้ จากนั้นก็เคลื่อนออกห่าง” มันอาจอยู่ห่างออกไป 274 - 914 เมตร แต่เมื่อนักเซปติคที่กระตือรือร้นผู้หนึ่งคือโรเบิร์ท เซฟเฟอร์ได้ตรวจสอบหลักฐานดูอีกครั้งความลึกลับก็เปิดเผยขึ้นอย่างรวดเร็ว เซฟเฟอร์มั่นใจว่าเนื่องจากพยานอยู่กับสมาชิกของไลออนคลับ ของจอร์เจีย ในวันที่เขาตอบคำถาม วันที่ที่เขาพบเห็นจะต้องเป็นวันที่ 6 มกราคม 1969 เมื่อเขาตรวจสอบตารางดวงดาวของคืนนั้น ดูจากคำบอกเล่าของพยานถึงการวัตถุนั้น เซฟเฟอร์สามารถสรุปได้อย่างมีเหตุผลว่าสิ่งที่ชายผู้นั้นเห็นดาวศุกร์ มันดูแปลกที่บางคนมีปัญหาในการพิสูจน์ความจริงของการระบุถึง “ยูเอฟโอ” ที่เคยเห็นเมื่อหลายปีก่อน แต่ผู้นี้เป็นคนที่มีความสำคัญเพราะพยานผู้นี้คือจิมมี่ คาร์เตอร์ ผู้ที่ต่อมาได้เป็นประธานาธิบดีของสหรัฐ วีนัส ราชินีแห่งยูเอฟโอ จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 03:58:10 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ปาดซ้ายยยยยยยยยยยย ปาดขวาาาาาาาาาาาาาาาา รอบนี้ ทันอีกแล้ว คิคิ บ้านเราน่าจะมีวิชาไสยศาสตร์เนอะขอรับ จะได้ไปวิจัยผีกันทุกวันเลย อิอิ ปล. ขอตั้งชื่อว่า วบกอม. เบื้องต้น เล่มพิเศษ อิอิ ~ เทพมังกรอวยชัย เอนมา เอนมา ~ แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 04:12:19 แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 04:11:57 จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย - [ 27 เม.ย. 52 03:58:15 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มักจะมีการเข้าใจผิดว่าดาวศุกร์เป็นยานอวกาศอยู่เสมอ เธอจึงถูกเรียกว่า “ราชินีแห่งยูเอฟโอ” ข้อความต่อไปนี้เขียนโดยนักฟิสิกส์อัจฉริยะของอังกฤษ อาร์ วี โจนส์ เขาเขียนว่า “ผมเกี่ยวข้องกับหัวข้อนี้ย้อนหลังไปถึงในปี 1925 เมื่อมีคนมาบอกผมว่าที่อ๊อกซ์เท็ดในเซอร์เรท์ มีแสงสว่างที่เดินทางอย่างช้าๆ ข้ามท้องฟ้าทุกคืน อันที่จริงผมรู้จักคู่แต่งงานคู่หนึ่งที่มานั่งดูมันคืน มันคือดาวศุกร์ซึ่งความสุกใสของมันดึงดูความสนใจพวกเขา พวกเขาไม่เคยสังเกตว่าดวงดาวทั้งหลายเคลื่อนที่ข้ามท้องฟ้าเช่นกัน ดาวศุกร์สร้างปัญหาให้มากมายตลอดหลายปีนั้น ในปี 1940 หรือ 1941 มีสัญญาเตือนมาว่าเยอรมันมีเครื่องบินใหม่ที่บินได้สูงลำหนึ่ง นี่เป็นรายงานจากหน่วยป้องกันการโจมตีทวงอากาศบางแห่ง ผมคิดว่าคงจะที่ชายแดน เครื่องบินเขาบอก มันแสดงแสงไฟและพวกเขาก็ตัดสินความสูงของจากเครื่องวัดระยะ คำตอบคือสูง 7924.8 เมตร และผมสงสัยมากกว่าพวกเขาสามารถวัดความสูงได้แม่นยำเช่นนี้ได้อย่างไร ผู้สังเกตการณ์แสดงให้เห็นว่านี่เป็นระดับสุดท้ายในขอบเขตของมาตราส่วน และสิ่งที่พวกเขาพยายามที่จะวัดระดับของมันคือ ดาวศุกร์คำอธิบายเดียวกันเป็นความจริงในเรื่องจานบินมากมายที่มาเข้าหูผมจากทาง เหนือของสก๊อตแลนด์ บางครั้งก็เป็นไปได้ที่จะทำนายว่าคืนไหนจะมีการรายงานเรื่องของ ยูเอฟโอ เข้ามาโดยขึ้นกับดาวศุกร์ส่องสว่างและมองเห็นได้หรือไม่” ในความจริงแทบ ทุกอย่างที่บินอยู่ในอากาศทำให้เกิดการเข้าใจผิดว่าเป็นยูเอฟโอ นักเซฟติคผู้หนึ่ง โนัล เอช เมนเซล ถึงกับเคยทำรายชื่อ”ตัวอย่างที่คัดสรร” ซึ่งมีขอบเขตของวัตถุบนบรรยากาศ เช่น จรวด และการทดลองในบรรยากาศไอโอไนสเฟียร์ ระดับเมฆคือเรือเหาะนกอพยพและไปลงจอดของเครื่องบิน ในชั้นบรรยากาศล่าง ใยแมงมุม ขนนก และร่มชูชีพ ในชั้นบรรยากาศที่ต่ำมาก และแสงไฟในบ้าน กังหันลม แสงสะท้อนจากนห้าต่าง และภูเขาน้ำแข็งบนหรือใกล้พื้นดิน หรือระดับน้ำทะเล เมนเซลยังทำรายการชื่อของปรากฏการณ์ทางอากาศ เช่น เมฆเรืองแสง การกระทำทางดาราศาสตร์ เช่น ดาวเคราะห์ อุกาบาต และดาวหาง ผลสะท้อนทาง สรีรศาสตร์ เช่น ภาพสะท้อนจากแสงไปในถนน หรือแม้แต่ไม่ขีดไฟ ความบกพร่องของดวงตา เช่น ตาพร่า หรือตาสั้น หรือผลทางจิตวิทยา เช่น การเพ้อฝัน นักวิทยาศาสตร์นาซ่ายืนยันว่าดาวศุกร์ก็มีฟ้าผ่าบ่อย ภาพจาก nasa.gov แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 04:04:08 จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 04:02:14 ]

ความคิดเห็นที่ 14 นักสำรวจ ยังสามารถอธิบายรายงานของยูเอฟโอในหัวข้อปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่อยู่นอกเหนือ ความคาดหมาย ตัวอย่างเช่น อาร์ ดับเบิ้ลยู แมนคิน เป็นลูกจ้างของกรมการเกษตรของอเมริกา หน่วยบริการค้นคว้าทางเกษตรกรรม ฟลอริด้า ได้แสดงถึงการทดลองฝูงของแมลงสามารถเปล่งแสงได้ในปรากฏการณ์ที่รู้จักกันดีกว่า St Elmo,s fire ขณะที่บินเข้าสู่สนามไฟฟ้าแรงสูงที่เกิดจากสภาวอากาศที่เกิดฝนฟ้าคนอง เรื่องนี้นำไปสู่การพิสูจน์ความเกี่ยวเนื่องกันระหว่างการเห็น ยูโฟ กับการก่อกวนของแมลงในยูทาห์ระหว่างปี 1965–1968 พวกเขาแสดงให้เห็นว่ายูเอฟโอปรากฏขึ้นในตอนที่แมลงที่ชื่อสปรูส บัดเวิร์มกำลังชุมนุมอยู่ที่ต้นไม้ข้างๆ ป่า และเพราะตัวสปรูสบัดเวิร์นฉายแสง St Elmo,s fire ในการทดลองในห้องแลป คัลลาแฮนและแมนคิดคาดว่าแมลงนี้คงปรากฏตัวเป็นยูเอฟโอ ที่เปล่งแสงในอากาศที่มีพายุ นักเซปติดยังได้บอกว่ามีหลายเรื่องที่ไม่ใช่การเข้าใจผิดแต่เป็นการหลอกลวง, ไม่ได้รายงานความจริงบางอย่าง หรือโกหก เรื่องหนึ่งของการหลอกว่าเป็นยูเอฟโอคือการเล่นตลกโดยเด็กนักเรียนสองคนในเซฟฟิลด์ประเทศอังกฤษ ในปี 1962 พวกเขาอ้างว่าเขาได้ถ่ายรูปที่หนังสือพิมพ์เรียกว่า “รูปถ่ายยูเอฟโอ (UFO) ที่ดีที่สุดในโลก” เป็นรูปของยานห้าลำในท้องฟ้าเหนือชนบทของเซฟฟิลด์ ในทศวรรษต่อมามันก็ได้รับรางวัลในงานนิทรรศการการแสดงที่สนับสนุน ยูเอฟโอ จนกระทั่งเด็กชายคนหนึ่ง เดวิด บรานโลว์สารภาพในเดือนตุลาคม 1972 ว่า มันเป็นเพียงรูปถ่ายกระจกที่พวกเขาระบายเป็นรูปของจานบินห้าลำเท่านั้น เขาพบว่ามันเป็นเรื่องที่ยากในการชักจูงให้ผู้คนเชื่อว่ามันเป็นเพียงเรื่องตลก เท่านั้น เรื่องที่คล้ายกันเป็นการเล่นในการายงานว่านักบินอวกาศของนาซาเห็น ยูเอฟโอ ในปฏิบัติการในอวกาศเรื่องนี้ปรากฏออกมาว่าเมื่อ เจมส์ ออเบิร์ก จากศูนย์อวกาศจอห์นสันในฮุสตั้นได้ทำการตรวจสอบกรณีทั้งหมดและพบว่า ไม่มีเรื่องไหนเป็นสาระเลย หลายเรื่องเป็นเรื่องที่สร้างขึ้นขณะในส่วนที่เหลือเป็นรายงานที่บิดเบือน เช่น จิม โลเวลล์และเอ็ดวิวน อัดดรินบอกว่าเห็น ยูเอฟโอ สี่ลำติดกันเป็นแถวตลอดการบินในยาน Gemini 12 ในวันที่ 11 พฤศจิกายน 1966 ในความเป็นจริงออเบิร์กค้นพบว่าพวกนักบินอวกาศรู้ว่าเขาเห็นอะไร พวกเขากำลังพูดถึงถุงขยะสี่ใบที่พวกเขาเพิ่งโยนทิ้งไปนอกยานเมื่อชั่วโมงที่แล้ว ในปีเดียวกัน ในวันที่ 12 กันยายน นักบินอวกาศริชาร์ด กอร์คอน และชาร์ล คอนราด รายงานมาว่าเขาเห็น “ยูเอฟโอสีส้มเหลือง” ห่างออกไปหลายไมล์ซึ่งจากการสืบสวนพบว่าเป็นดาวเทียมของรัสเซียชื่อ Proton 3 ไม่ใช่ยานของมนุษย์ต่างดาวแต่ประการใด จรวดโปรตอน 3 ของรัสเซีย จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 04:07:35 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ในกรณีของการพบ ยูเอฟโอ ที่รันคอร์นในเซสเซียร์ ประเทศอังกฤษ ในวันปีใหม่ 1978 เป็นเรื่องที่ค่อนข้างแปลก วันนั้นโดมินิค วาลเดชใช้เวลาในตอนบ่ายในการจัดเก้าอี้สำหรับงานปาร์ตี้ที่จะมีขึ้นในคืนวันนั้นที่โรงเรียนที่เขาเป็นผู้ดูแล ราว ๆ หนึ่งทุ่มน้องสาวของเขามิสซิสเวโรนิคก้า สแคนเทิล เบอร์รี่ และสามีมาถึงงานปาร์ตี้ มิสเตอร์วาลเดชและลูกๆ ของเขาออกไปต้อนรับพวกเขา มิสซิสสแคนเทิลเบอร์รี่ผู้ที่เพิ่งลงจากรถบอกว่า “คุณพระช่วยนั่นอะไรน่ะ” ที่นั่นเหนือพื้นดิน 460 เมตร ขึ้นไปในอวกาศ เหนือระเบียงบ้านที่อยู่ด้านตรงข้ามของถนน มียานที่ส่องแสงสว่างลำหนึ่งดูไม่เหมือนเครื่องบินที่พวกเขาเคยเห็น มันเป็นคืนที่หนาวและปลอดโปร่ง ทั้งมิสเตอร์และมิสซิสสแคนเทิลเบอร์รี่และโคมินิค วาลเดสมองดูยานนั้นอย่างน้อยหนึ่งนาทีครึ่งและจำมันได้อย่างชัดเจน ยานที่มีช่องหน้าต่างนักบินที่เปล่งแสงออกมาเป็นรูปซิการ์ และเปลงเพลิงมาจากส่วนหางของมัน มีแสงที่แปลกออกไปส่องออกมาจากด้านหน้าของมัน มันเคลื่อนอย่างเงียบเชียบเป็นเส้นตรงและต่ำมากจนดูราวกับว่าอาจชนไปบนหลังคาบ้านได้ มันเป็นประสบการณ์ที่น่าตกใจและคิดว่ามันเป็นยานอวกาศของมนุษย์ต่างดาว ในเวลาต่อมาผู้เชี่ยวชาญได้ออกมาอธิบายว่ามันเป็นส่วนที่เหลือของจรวดซึ่งใช้ใน การส่งดาวเทียมของโซเวียตขึ้นสู่ท้องฟ้า มันคือดาวเทียม COSMOS 1068 ที่ส่งขึ้นไปในวันที่ 26 ธันวาคม มันตกลงสู่โลกและมีรายงานของประชาชนเข้ามามาก (รวมถึงลอร์ด เดนฟอร์ด ในการอภิปรายในเฮาส์ ออฟ ลอร์ดส์ด้วย) ก่อนที่มีนจะตกใกล้ฮาโนเวอร์ ในเยอรมัน ยังมีเหตุการณ์ที่มีชื่อเสียงอีกเรื่องหนึ่งในปี 1968 เมื่อวันที่ 3 มีนาคมมีการรายงานเรื่อง ยูเอฟโอ เข้ามาอย่างน้อยเก้ารัฐของสหรัฐฯ ว่ากองทัพอากาศถูกโอบล้อม มีผู้เห็นเหตุการณ์บางคนยืนยันว่ายานที่พวกเขาเห็นมีหน้าต่างที่เปล่งแสง บางคนก็ว่ามันดูเหมือน “เครื่องบินเจ๊ทขนาดยาว” อย่างไรก็ตามกองทัพอากาศก็ยังอยู่ในความสงบเมื่อมีบางคนค้นพบวัตถุทีไม้ไฟนั้นค ืออะไร มันคือยานอวกาศจากรัสเซีย คราวนี้เป็นดาวเทียมที่ชื่อว่า ZOND IV ซึ่งแทนที่จะเข้าสู่วงโคจรที่กำหนดเอาไว้กลับดิ่งตรงลงสู่โลกในสภาพของชิ้นส่วน ที่ลุกไหม้ ด้านหนึ่งที่น่าสนใจในกรณีนี้มีอยู่ว่าการรายงานหรือแม้แต่ภาพถ่าย ก็มีแนวโน้มว่าจะไม่ถูกต้อง เช่นที่มีพยานที่เห็นเหตุการณ์ยืนยันว่ายานนั้นบินต่ำและโฉบไปบนต้นไม้เมื่อในค วามเป็นจริง ZOND IV อยู่ในอากาศสูง 120 กิโลเมตร ในการถกเถียงในเรื่องนี้โฆษกของรัฐบาลอังกฤษ ลอร์ด สตราบอลกิลุกขึ้นยืนในการอภิปรายหลังจากการถกเถียงกันเป็นเวลาสามชั่วโมง เขาเริ่มอย่างตรงจุด “ไม่มีอะไรที่ทำให้รัฐบาลมั่นใจว่ามีการมาเยือนสักครั้งโดยยานอวกาศของมนุษย์ต่างดาว สำมะหาอะไรกับจำนวนการมาเยือนซึ่งลอร์ดแคลนคาร์ตี้อ้างว่ามีเพิ่มขึ้นตลอดเวลาเลย” ลอร์ด สตราบอลกิยังได้ระดมคำถามเป็นชุดจากข้อหนึ่งสู่อีกข้อหนึ่งมาจากนักเซปติกยูเอฟ โอทั้งนั้น สรุปจากสาเหตุของการถกเถียงว่ามีอารยะธรรมที่ก้าวหน้าสักแห่งหนึ่งในจักรวาลซึ่ งมีเทคโนโลยีที่สามารถเดินทางไปในอวกาศอันกว้างไกล “อะไรล่ะ” เขาถามขึ้นด้วย “เป็นจุดประสงค์ของการมาเยือนดาวของเราเป็นจำนวนมากมาย หลายครั้งเป็นเวลาสามทศวรรษหรือกว่านั้นโดยไม่มีเป้าหมายที่ชัดเจน” เลพพูน หรือ เมฆจานบิน จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 04:12:37 ]

ความคิดเห็นที่ 16 “มันดูเหมือนจะมีความขัดแย้งภายในความคิดนี้ พูดง่ายๆ ถ้าการมาเยือนของมนุษย์ต่างดาวนี้ต้องการมาอย่างหลบเร้น จำนวนรายงานการเห็นจะต้องเป็นอัตราส่วนที่เล็กน้อยมากในการเคลื่อนไหวของ ยูเอฟโอ ที่จะต้องมีมาเป็นจำนวนหลายล้านครั้งแน่ ถ้าพวกเขาไม่ต้องการที่จะผ่านมาอย่างไม่เป็นที่สังเกต เราก็ควรที่จะคาดหวังการปรากฏตัวที่ไม่ทำให้เกิดความเข้าใจผิดสิ” “ทำไม พวกเขาถึงไม่พยายามที่จะติดต่อเราเลย ทำไมถึงไม่มีหลักฐานความพยายามในการติดต่อพวกเราทางวิทยุเลย แล้วทำไมจำนวนการเคลื่อนไหวที่มากมายเช่นนี้จึงไม่ปรากฏในระบบเรดาร์ป้องกันภัย ของเราเลย ทำไมถึงไม่พบประดิษฐกรรมอะไรแม้แต่ชิ้นเดียว สมมติว่าการมาเยือนแต่ละครั้งไม่ได้แสดงถึงการเดินทางจากดาวที่ห่างไกล แล้วยานอวกาศของมนุษย์ต่างดาวพวกนี้จะไปหลบอยู่ที่ไหนกัน” ลอร์ด สตราบอลกิ ไม่ได้หยดอยู่เพียงแค่นั้น เขายังดำเนินการบรรยายถึงปรากฏการณ์ทางอากาศตามธรรมชาติทุกชนิดซึ่งจากทำให้เกิ ดความเข้าใจผิดว่าเป็น ยูเอฟโอ รวมทั้ง “มีสิ่งแปลกนับหมื่นที่เราเห็น มันเป็นนิสัยของเราไปแล้วที่จะเรียกปรากฏการณ์เช่นนี้ว่า “ยูเอฟโอ” และเปลี่ยนมันเป็น “ยานอวกาศของมนุษย์ต่างดาว” อย่างง่ายดาย การปรากฏตัวเป็นการโฉบผ่านอย่างรวดเร็วเกินไป การอธิบายถึงมันก็ไม่แน่นอน ทั้งหมดที่เราสามารถพูดได้ก็คือคำอธิบายมากมายหลายอย่าง ผมขอแนะนำไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมาคาดการณ์เอาความจริงในเรื่องของยานอวกาศจากมนุษย์ต่างดาว” และลอร์ด สตราบอลกิซึ่งเป็นผู้สนับสนุนทางด้านรัฐบาลอังกฤษ จึงบอกปัดข้อกล่าวอ้างของลอร์ด แคลนคาร์ตี้ที่ต้องการให้มีการสืบสวนเรื่อง ยูเอฟโอ และรู้สึกเสียใจที่ต้องอธิบายว่าจะไม่มีการ “เปิดโปง” ความจริงขณะที่รายงานเรื่อง ยูเอฟโอ ถูกวิเคราะห์ให้เห็นว่าพวกมันมีสิ่งใดที่น่าสนใจในการป้องกันหรือไม่ เขากล่าวว่าพวกมันจะถูกเก็บไว้เป็นเรื่องลับเนื่องจากที่ต้องการจะปกปิดฐานะของ ผู้คนที่รายงานมันเข้ามา ในตอนท้ายของการอภิปรายไม่มีอะไรสำเร็จเป็นชิ้นเป็นอันนอกจากการจัดตั้งกลุ่มศึกษาของเฮาส์ ออฟ ลอร์ดและการแสดงความคิดเห็น อย่างไรก็ตามการอภิปรายก็เน้นหนักไปที่ปัญหาหัวเลี้ยวหัวต่อในการเผชิญหน้ากันในแต่ละฝ่าย ผู้ที่เชื่อถือจากการรวบรวมรายงานการพบเห็นและการวิเคราะห์และจากการที่พวกเขามั่นใจว่า ยูเอฟโอ จะต้องมีอยู่แน่ เพียงแต่ยังไม่มีหลักฐานที่พอจะนำมาโต้แย้งได้หลังจากการศึกษาอย่างละเอียดมาเป็นมากกว่าสามสิบปี แต่มีสโลแกนหนึ่งที่พวกเขาชอบมากคือ การขาดหลักฐานไม่ใช่ว่าหลักฐานจะขาดไป และทางด้านของเซปติคก็เผชิญหน้ากับภาระที่หนักในการเสนอว่าบางสิ่งไม่มีอยู่จริง ไม่ว่ามุมมองของเขาจะเป็นเช่นไร มันคงน่าประหลาดใจถ้าเมื่อเขาออกจากอาคารรัฐสภาในคืนมกราคม ทั้งผู้ที่เชื่อและผู้ที่สงสัย (Sceptic) จะไม่จ้องมองขึ้นไปท้องฟ้าด้วยความฉงนสนเท่ห์ ภาพถ่ายของสตีเฟน ดาร์บี้เชียร์ ซึ่งอัดมาหลังจากที่เขาวาดรูปให้พ่อของเขาที่เป็นเซปติคดู แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 04:18:15 จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 04:17:11 ]

ความคิดเห็นที่ 17 (หมายเหตุ ผมในที่นี้คือ อาเธอร์ ซี.คลาร์ก นะครับ) ทุกปีผมพบว่าตัวเองเขียนบทความเรื่อง “Last Word on UFOS” (สำหรับ last word ก่อนหน้านี้ดูได้จากหนังสือ The View from Serendip) เอาละเรามาเริ่มกันอีก ผมได้ทำการสังเกตุยูเอฟโอมามากซึ่งเป็นหัวข้อที่ ทำให้ผมเบื่อมากผมอยากจะเสริมว่า ในแต่ละกรณีของยูเอฟโอของผมมันกลับกลายเป็นวัตถุบิน ที่ปรากฏหลักฐาน แทบจะทุกคนเคยหลอกจากความไม่เชี่ยวชาญผมเองก็เคยโง่เหมือนกัน และผมพิจารณาแล้วว่าผมมีความเชี่ยวชาญในด้านนี้แล้ว ตัวอย่างล่าสุด ผมเห็น ยูเอฟโอ อย่างชัดเจน มันเป็นเวลาเย็นผมกำลังยืนอยู่ในร่มเงาของบ้านโคลัมโบของผม และกำลังชี้ไปที่ดาวศุกร์ให้เพื่อนของผมดู (ในความเป็นจริงดาวศุกร์สามารถเห็นได้อย่างชัดเจนในแสงอาทิตย์ สลัว ๆ ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจให้กับคนส่วนใหญ่ และตัวมันเองต้องรับผิดชอบต่อรายงานที่มากมายของการเห็น ยูเอฟโอ) ผมชี้ไปที่ดวงดาวที่เล็กสุกใสลงไปทางท้องฟ้าด้านตะวันตกราว ๆ 40 องศาเหนือดวงอาทิตย์ที่ลับไปแล้ว “เธออยู่นั่นไง” ผมบอก เพื่อนของผมชี้ไปทิศเหนือเกือบจะมีมุมสูงเท่ากันและบอกว่า “ไม่ใช่นั่นตะหาก” เราถกเถียงกันอยู่หลายนาที ในที่สุดด้วยความแปลกใจผมเข้าใจว่าดาวศุกร์มีฝาแฝดที่เหมือนกันในระดับความสูงเ ท่ากับทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือมีดาวที่ส่องประกายแสงและนิ่งเฉย ในชั่วขณะหนึ่งผมคิดไปถึงความมีชื่อเสียงทางดาราศาสตร์ในการค้นพบ Supernova Clarke และผมสงสัยว่าอะไรถึงจะทำให้เพื่อนของผมเงียบได้ ผมจึงวิ่งไปที่กล้องดูดาวของผมและความลึกลับก็เปิดเผย มันเป็นบอลลูนตรวจอากาศของท้องถิ่น ที่ถูกปล่อยไปทุกบ่ายเพื่อวัดสภาพอากาศของชั้นบรรยากาศที่อยู่ด้านบน ลอยอยู่อย่างสงบบางที 10 กม.จากพื้นดินมันจึงเป็นแสงสุดท้ายของดวงอาทิตย์ได้ ไม่มีทางที่จะใช้ตาเปล่าแยกความแตกต่างระหว่างมันกับดาวศุกร์ จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 04:20:28 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ผมมีประสบการณ์ที่เป็นตัวอย่างได้นับโหล แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญหรือพยานที่ซื่อสัตย์ก็สามารถถูกหลอกจากวัตถุ (หรือปรากฏการณ์) ในท้องฟ้า และยังหลักฐานที่มาจากผู้ไร้ความเชี่ยวชาญ (แม้ว่ามันจะไม่ถูกบิดเบือนจากความตื่นเต้นหรืออคติ) เป็นสิ่งที่ไร้ค่าทั้งนั้น เมื่อมีใครพยายามที่จะบอกผมเกี่ยวกับวัตถุเคลื่อนไหวส่องประกายที่ครั้งหนึ่งเขาเคยเห็นบนท้องฟ้า ผมต้องบอกขอตัวไม่ยุ่งด้วย มันไม่ใช่ความดื้อรั้นไร้เหตุผลหรือแม้แต่ความขี้เกียจ เขาอาจเห็นยานแม่ของ Proxima Centauri กำลังเข้าสู่วงโคจร แต่ไม่มีทางที่จะพิสูจน์เรื่องนี้ ผมขอปฏิเสธที่จะสิ้นเปลืองเวลาของผมในการเขียนรายการคำอธิบายที่เป็นไปได้ ถ้างั้น-จะให้ทำอะไรล่ะ? ยูเอฟโอเป็นปัญหาจริงจังและน่าหลงใหลมีบางเรื่องจากเรื่องราวนับร้อยอาจ (แม้จะเป็นการเดา) นำไปสู่การค้นพบครั้งสำคัญทางวิทยาศาสตร์ สิ่งเดียวที่ผมแน่ใจอย่างมากเกี่ยวกับยูเอฟโอคือพวกเขาไม่ใช่ยานอวกาศ คำอธิบายเช่นนั้นช่างอ่อนต่อโลกและช่างถือเอาโลกเป็นศูนย์กลางมากเกินไป ในความคิดเห็นของผม สิ่งที่ยูเอฟโอต้องการคืนการมองข้ามอย่างเมตตาเป็นเวลาสักทศวรรษหนึ่งหรือมากกว่านั้น เรามาลองเลิกสนใจสิ่งของบนท้องฟ้ากันและพุ่งความสนใจในรายงานเพียงอย่างเดียวของ “การพบเห็นชนิดที่สาม” ซึ่งอย่างที่ทุกคนรู้มันไม่ใช่ความเข้าใจผิดที่เผชิญหน้ากันกับยานของมนุษย์ต่างดาวตัวต่อตัว ไม่ว่ามันจะเกิดขึ้นหรือไม่ ก็มีคนโกหกอย่างร้ายกาจมากมายและโรคประสาทหลอน ในทุกเหตุการณ์มีเพียงเวลาที่จะบอกได้ บางที ยูเอฟโออาจจะหมดไป เหมือนแม่มดในยุคกลางที่หายไปเมื่อไม่มีใครเชื่อมันอีกต่อไป ผมคิดว่าผม คงต้องหยุดอยู่เพียงเท่านี้ ขอทิ้งคติของ เจ บี เอส เฮลเดน ที่มีชื่อเสียงไว้ตรงนี้ “จักรวาลไม่เพียงแปลกว่าที่เราจะจินตนาการได้มันยังแปลกว่าในสิ่งที่เราสามารถจินตนาการถึงเสียอีก” ที่มา : จากงานเขียนของ อาร์เธอร์ ซี คลาร์ก บัวแก้ว ไชยหลวงผา แปลและเรียบเรียง สุดท้ายนี้ก็ขอไว้อาลัยต่อการจากไปของอาร์เธอร์ ซี คลาร์ก อีกครั้งครับ ผมเองก็นิยมชมชอบท่านในฐานะที่เป็นนักเขียนที่เก่งระดับโลกคนนึง อ.ชัยวัฒน์ คุประตกุล ได้เคยเขียนถึงอาเธอร์ ซี. คลาร์ก ใน นสพ.โพสท์ ทูเดย์ ว่า "ผู้เขียนได้พบและพูดคุยกับ ไอแซก อาซิมอฟ เมื่อวันที่ 16 พ.ย. 2520 ในกรุงนิวยอร์ก และได้พบกับ อาเธอร์ ซี. คลาร์ก ที่กรุงโคลัมโบ ประเทศศรีลังกา เมื่อวันที่ 6 ก.พ. 2523 ถึงแม้วันเวลาที่ผู้เขียนได้พบกับอาเธอร์ ซี. คลาร์ก และ ไอแซก อาซิมอฟ จะผ่านไปแล้ว 28 ปี และ 31 ปี ตามลำดับ แต่ผู้เขียนก็ยังจำยักษ์ใหญ่นักเขียนนิยายวิทยาศาสตร์ทั้ง 2 คน ได้อย่างชัดเจน เหมือนเมื่อวันวานมานี้เอง ไอแซก อาซิมอฟ เป็นคนอารมณ์ดี ร่ำรวยอารมณ์ขัน เสียงดังทั้งเสียงพูด และเสียงหัวเราะ ความคิดความอ่านกระฉับกระเฉงกระโดดไปกระโดดมาอย่างมีสีสัน ที่สะท้อนออกมาเป็นภาษาเขียนได้อย่างชัดเจน เพราะ ไอแซก อาซิมอฟ เขียนหนังสือได้เร็วและอ่านสนุกตั้งแต่แรกเริ่ม... ในขณะที่ อาเธอร์ ซี. คลาร์ก จะเป็นคนมีทีท่าสุขุม ความคิดไม่กระโดดไปกระโดดมาเหมือนไอแซก อาซิมอฟ ซึ่งแม้ช่วงเวลาไม่ยาวนักที่ผู้เขียนได้พบ ได้สนทนาคุยกันทั้งในห้องประชุมใหญ่ ระหว่างพิธีเปิดการประชุมสัมมนาภารกิจหลักการเดินทางไปศรีลังกาของผู้เขียน ในระหว่างการเดินคุยกันจากห้องประชุมถึงบ้านพักของอาเธอร์ ซี. คลาร์ก ซึ่งอยู่ห่างจากห้องประชุมประมาณ 1 ไมล์ และที่บ้านพักของอาเธอร์ ซี. คลาร์ก ก็สัมผัสได้และสะท้อนออกมาในผลงานการเขียนของเขาได้อย่างดี... กล่าวคือ เมื่อเปรียบเทียบกับ ไอแซก อาซิมอฟ แล้ว อาเธอร์ ซี. คลาร์ก จะมีสมาธิในการคุย และการเขียนอย่างตั้งใจกว่า ไอแซก อาซิมอฟ เขียนหนังสือไม่มากเท่า แต่ทุกสิ่งที่เขียนจะลุ่มลึก งดงาม ประณีต เป็นเสมือนกับภาษากวี ซึ่งก็มีผลทำให้ผู้อ่านผลงานของ อาเธอร์ ซี. คลาร์ก อาจไม่รู้สึกสนุกในทันที และต้องมีความตั้งใจในการอ่านพอสมควร แต่เมื่ออ่านจนจบก็จะได้บางสิ่งบางอย่างติดสมองติดความคิดอย่างแน่นอน มาวันนี้ วันที่ได้ทราบข่าวแพร่ไปทั่วโลกว่า อาเธอร์ ซี. คลาร์ก จากโลกไปแล้ว ผู้เขียนก็หยิบเอาหนังสือ 2 เล่ม ที่ได้รับจากมือของอาเธอร์ ซี. คลาร์ก พร้อมกับข้อความและลายเซ็นของเขาให้ผู้เขียน คือ Prelude to Space และ Reach for Tomorrow มาพลิกอ่าน แล้วก็นึกถึงดาวเคราะห์น้อยดวงหนึ่ง ชื่อ 4928 Clarke ซึ่งอย่างแน่นอนมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า แต่ผู้เขียนกลับนึกเห็นดาวเคราะห์น้อยดวงนี้กำลังเคลื่อนที่อย่างโดดเด่นอยู่ในอวกาศ" จากคุณ : Mr.Terran - [ 27 เม.ย. 52 04:42:31 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ยังหวังว่าจะได้ปาด... 2.อยากให้โลกนำแหล่งพลังงานสะอาด มาใช้แทนที่น้ำมันเชื้อเพลิง จากคุณ : Finnegan 'Finn' Bell - [ 27 เม.ย. 52 05:33:44 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ปาดเบาๆ จากคุณ : monixe - [ 27 เม.ย. 52 08:17:04 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เข้ามารออ่าน สนุกมากครับ จากคุณ : คนขายข้าว - [ 27 เม.ย. 52 08:33:45 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เปาบาดๆ... จากคุณ : Lord BoBo Of Sarkhanland - [ 27 เม.ย. 52 08:40:28 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อรุณสวัสดิ์ครับ :) จากคุณ : Epinephrine - [ 27 เม.ย. 52 08:54:50 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ผมอ่านถึงจุดสุดยอดแล้วครับ !!! เด็ดจริงๆ ขอบคุณคุณ terran เหมือนเคย จากคุณ : monixe - [ 27 เม.ย. 52 09:11:04 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ผมอ่านถึงจุดสุดยอดแล้วครับ !!! เด็ดจริงๆ ขอบคุณคุณ terran เหมือนเคย จากคุณ : monixe -------------------------------- -*- ทำเอาเด็กคิดลึกเลยอ่า........................ จากคุณ : Cha_cha_koi - [ 27 เม.ย. 52 10:00:28 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ชอบนิยายลุงคลาร์กมาก แต่รองลงมาจากลุงอาสิมอฟนะ จากคุณ : Cryptomnesia - [ 27 เม.ย. 52 11:46:57 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อยากดูจานบินต้องกระทู้นี้ ^^ จากคุณ : vn, man - [ 27 เม.ย. 52 13:10:32 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เรื่องปีศักราช รบกวนเอาซักอย่างนึงได้มั้ยครับ เวลาอ่านแล้วต้องคิดตามตลอด ต้องกลับ พ.ศ.เป็น ค.ศ. วุ่นวายน่าดู จากคุณ : nodavis - [ 27 เม.ย. 52 13:30:41 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านจบเสียที จากคุณ : กระบี่เก้าเดียวดาย - [ 27 เม.ย. 52 14:13:30 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เอา 3 แต้มไปครับ ผมชอบเรื่องUFOมาก จากคุณ : Sorn มาคับ - [ 27 เม.ย. 52 14:21:54 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ชอบมากมาย.. จากคุณ : palmfriday - [ 27 เม.ย. 52 17:12:57 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ชอบอาซิมอฟมากกว่า แต่ว่านะ ขอบ่นหน่อยค่ะ ภาษาอังกฤษไม่แตกฉาน หนังสือพวกนี้เคยอ่านสมัยเรียนมัธยม อยากอ่านอีกแต่หายากจัง เข้าร้านหนังสือทีไร มีแต่หนังสือไร้สาระซะส่วนมาก นิยายวิทยาศาสตร์กับงานคลาสสิคหาย๊ากยากค่ะ ปล.นอกเรื่อง อยากอ่านงานชอบชาร์ล ดิคเก้นส์หลายๆเล่ม ก็ไม่มีขายอีก เฮ้อๆๆๆๆๆๆๆ ทีกาละแมแฉแฟนเก่านี่วางเด่นเชียว... แง๊ววว จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 27 เม.ย. 52 18:37:53 ]

ความคิดเห็นที่ 33 หนังสือจรรโลงปัญญาทั้งน๊านนนนน (ร้านแถวบ้านค่า) ขออภัยร้านขายแต่หนังสือดีๆ จรรโลงสังคมด้วยนะคะ แต่บางทีมันอัดอั้นตันใจจริงๆนะ... จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 27 เม.ย. 52 18:41:12 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ปล. เราไม่คิดว่างานของอาเธอร์กับไอแซคเป็นแค่งานไซไฟนะ ส่วนตัวรู้สึกว่าเป็นงานแฝงปรัชญาเยอะเลยค่ะ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 27 เม.ย. 52 19:04:07 ]

ความคิดเห็นที่ 35 จานบินของ Mr.Terran มาแล้ววว ขอบคุณที่อุตส่าห์นำมาลงค่ะ สนุกมาก จากคุณ : Pretty_Cute_Girl - [ 27 เม.ย. 52 22:51:36 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 27 เม.ย. 52 23:21:26 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ..  ตามเข้ามาดู แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 52 23:52:31 จากคุณ : sb*star - [ 27 เม.ย. 52 23:52:08 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณครับ ชอบมากๆ จากคุณ : DON'T CARE - [ 28 เม.ย. 52 01:15:39 ]

ความคิดเห็นที่ 39 มาโหวตให้ครับ จากคุณ : กบินทร์บุรี - [ 28 เม.ย. 52 04:10:12 ]

ความคิดเห็นที่ 40 หนังสือวิทยาศาสตร์ ทำไมหายากนักนะ.... เบื่อดาราเขียนหนังสือเฟร้ย จากคุณ : หมอเถื่อน - [ 28 เม.ย. 52 07:33:04 ]

ความคิดเห็นที่ 41 หนังสือมีสาระไม่ค่อยจะเอามาวางขายกันหรอกไม่เข้าใจ  พวกนี้น่าจะลดราคาได้ก็ไม่ลด ลดราคาแต่พวกหนังสืออะไรก็ไม่รู้ไม่เข้าใจเหมือนกาน จากคุณ : นู๋ขี้สงสัย - [ 28 เม.ย. 52 08:25:23 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เข้ากระทู้ Mr.Terran ไม่ผิดหวัง ส่วนตัวชอบอาเธอร์มากๆครับ ทั้งแนวคิด อุดมคติ มุมมองของสิ่งลึกลับต่างๆ ไม่เฉพาะในโลก แต่นอกโลกด้วย ตอนอยู่มัธยมปลายได้มีโอกาสหนังสือเล่มที่ดีที่สุดของคุณอาเธอร์เอาไว้ และเป็นเล่มที่แปลไทยแล้วด้วย สมัยนั้นเล่มละตั้งสี่ร้อยกว่าบาท เล่มใหญ่ๆสีน้ำเงิน เป็นบันทึกเรื่องเหนือธรรมชาติต่างๆหลายสิบเรื่อง ทั้งเรื่องยูเอฟโอ เยติ เนสซี่ มนุษย์ต่างดาว ถือว่าคุ้มมากๆที่ได้ซื้อเก็บไว้ จนถึงทุกวันนี้เวลาว่างๆก็ยังหยิบมาอ่านแบบไม่เบื่อ ถึงหนังสือมันเกือบจะเยินแล้วก็ตาม จากคุณ : knine2five - [ 28 เม.ย. 52 09:44:37 ]

ความคิดเห็นที่ 43 >< ใช้เวลาอ่านนานเลย เหมือนอ่านหนังสือเล่นนึง ขอบคุณคร้าบ จากคุณ : boxbag - [ 28 เม.ย. 52 13:59:50 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ชอบประโยคนี้จัง "ยูเอฟโออาจจะหมดไป เหมือนแม่มดในยุคกลางที่หายไปเมื่อไม่มีใครเชื่อมันอีกต่อไป" นั่นสิเนอะ คุณลูกเป็ดขี้เกียจ เป็นแฟนหนังสือแนวนี้ต้องทำใจค่ะ นานนนนนทีถึงจะมีหนังสือประเภทนี้หลุดมาพิมพ์ใหม่ อย่างกับวงการนิยายแปลวิทยาศาสตร์ตายไปแล้วยังไงอย่างนั้น ตอนนี้ยังนึกถึงชุดหุ่นยนต์ของอาซิมอฟอยู่เลยค่ะ ส่วนงานของปู่คล้าก เล่มที่เพิ่งพิมพ์ใหม่ิอย่างจอมจักรวาลนี้ไม่รอช้า รีบสอยเลยค่ะ ครบ 4 เล่ม ไม่งั้นปล่อยไว้นานๆหาซื้อไม่ได้แหงๆ จากคุณ : citrus_tree - [ 28 เม.ย. 52 14:10:46 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ู^ ^ สงสัยต้องซ์้อทางเน็ตเอาแล้วล่ะ เราไปถามซีเอ็ดแล้ว เขาไม่มีค่ะ หรือพนักงานหาให้ไม่เจอน้อ บางทีก็เซ็งตัวเองค่ะ ถ้าแตกฉานด้านภาษาคงไม่ง้อร้านหนังสือในประเทศนี้แล้วค่ะ... ชอบไซไฟเพราะมันอ่านได้นานด้วยมั้งคะ เราเป็นคนอ่านหนังสือเร็ว แป๊บๆจบ แต่หนังสือแนวนี้ต้องจับรายละเอียดเยอะหน่อย คุ้มเงิน 5555 อ่านพวกคินดะอิจิ แป๊บๆจบละ... บ่นอีกเรื่องนะ อยากให้เมืองไทยมีห้องสมุดดีๆจังเลย แล้วแบบนี้อยากให้เยาวชนรักการอ่านได้ยังไง ในเมื่อหนังสือดีๆหายาก แถมถ้าเทียบกับค่าครองชีพ คนชั้นกลาง-ล่าง ไม่มีปัญหาหาหนังสือดีๆอ่านได้หรอกค่ะ สมัยเรียนมัธยม (ยังมีร้านดอกหญ้า) หลังเลิกเรียนหรือเสาร์อาทิตย์เราไปยืนอ่านหนังสือในร้านตั้งนาน แต่เรารักษาหนังสือเขานะ ไม่ได้ทำหนังสือยับ เจียดเงินค่าขนมได้สักสองร้อย ค่อยซื้อเก็บไว้สักเล่ม เล่มที่อยากได้มีเยอะแยะ แต่ต้องเลือกสักเล่มเดียวที่ชอบที่สุดเพราะเงินมันมีแค่นั้น... พี่พนักงานก็ใจดี ไปบ่อยจนเขาจำหน้าได้ ไม่ไล่ ไม่ว่า ยืนอ่านจนจบเลยล่ะ ที่เคยอ่านฟรีก็สนพ ผีเสื้อ จำได้ บันทึกแอนแฟรงค์(เล่มนี้ซื้อไม่ไหว แพง หนา) งานโรอัลดาร์หล กว่าจะได้ซื้อหนังสือพวกนี้เก็บไว้ในบ้านครบจริงๆก็จบมาทำงานนี่ล่ะค่ะ ส่วนห้องสมุดโรงเรียนเหรอ อ่านพรุนแล้ว มีแต่เก่าๆ หนังือเยินๆ คิดละแอบสมเพชประเทศตัวเองจังเลย จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 28 เม.ย. 52 20:36:23 ]

ความคิดเห็นที่ 46 #45 เสนอแนะให้ฟิตภาษาแล้วไปลุยฉบับอังกฤษเลยครับ ผมเป็นคนนึงที่ได้ภาษาจากการอ่านนิยายนี่แหละ สำหรับผมเวลาอ่านนิยายงานแปลหลายๆครั้งแล้วมันไม่สะใจเท่าอ่านต้นฉบับ แถมต้นฉบับยังหาอ่านง่ายกว่าด้วย พวกดิกเก้นส์และวรรณกรรมคลาสสิคนี่หาอ่านได้ฟรีๆใน www.gutenberg.org เพราะหมดอายุลิขสิทธิ์แล้ว ส่วนอาซิมอฟหรือคล้ากก็มีขายตาม Asia Books หรือ Kinokuniya เช่นกัน จากคุณ : Azure_Mile - [ 29 เม.ย. 52 13:13:08 ]

ความคิดเห็นที่ 47 โอ้ว....เว็บที่คุณ Azure_Mile แนะนำมาน่าสนใจจริงๆค่ะ ส่วนตัวของเราก็ภาษาอังกฤษพอไปวัดไปวาอยู่นะ แต่ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะอ่านไซไฟรู้เรื่องมั้ย แต่ก็คงต้องพยายามแล้วค่ะเพราะซีรีส์ไซไฟหลายเรื่อง เช่นล่าสุดชุด Ender saga คิดว่าน่าจะมีแปลไทยแค่ 4 เล่ม เท่านั้น ขนาดเล่ม 3 ที่แปลออกมาได้ยังระบบพิมพ์ตามจำนวนสั่ง (แนวมาก สนพ.ไม่ได้ขอ isbn ด้วย) เห็นแล้วมันน่าน้อยใจนิยายกับพวกวรรณกรรมดีๆหาอ่านยากนัก อยากอ่านชุดอื่นในจักรวาลเดียวกันก็ต้องอ่านภาษาอังกฤษลูกเดียว แก้ไขเมื่อ 29 เม.ย. 52 15:28:05 จากคุณ : citrus_tree - [ 29 เม.ย. 52 15:26:52 ]

ความคิดเห็นที่ 48 มีแฟนนิยายวิทยาศาสตร์หลายคนเหมือนกัน ทั้งคุณ ลูกเป็ดขี้เกียจ, Azure_Mile, citrus_tree  เห็นว่าในเฉลิมไทยก็มีห้องคุยเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้นะ ลองไปดูสิครับ ..ผิดกับผมเลย ผมไม่ชอบอ่านนิยายเลยให้ตายสิ แต่อ่านที่ คุณ  ลูกเป็ดขี้เกียจ เขียนมา นึกถึงตัวเองเลยครับ คงเคยมีคนชอบเรียกว่าหนอนหนังสือเหมือนกันใช่มั้ยครับ แต่ผมอาจจะโชคดีหน่อยตรงที่ไม่มีปัญหาเรื่องการไม่ได้ แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 52 15:22:04 จากคุณ : Mr.Terran - [ 30 เม.ย. 52 15:19:58 ]

ความคิดเห็นที่ 49 หนุกๆๆ จากคุณ : -APEM - [ 30 เม.ย. 52 16:27:04 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ผมเองก็เป็นแฟนนิยายวิทยาศาสตร์ของท่านทุกเล่มครับ.. จากคุณ : granun - [ 30 เม.ย. 52 23:12:54 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ตอบ คห 48 คุณ mr terran ที่จริงต้องบอกว่าระยะหลังเป็นหนอนการ์ตูนมากกว่าหนอนหนังสือค่ะ สมัยเรียนประถม-มัธยม ชอบอ่านหนังสือมาก แต่หลังๆ พอเข้ามหาลัย หาหนังสือที่ชอบอ่านไม่ค่อยได้นะ เลยอ่านการ์ตูนเอาค่ะ ช่วงนี้ทำงาน ติดเน็ต คงเรียกหนอนอินเตอร์เน็ตมั้งคะ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ วันแรงงาน 21:54:47 ]

ความคิดเห็นที่ 52 หนอนอินเตอร์เน็ต ก็ worm น่ะซิครับ เดี๋ยวไรเดอร์คาบูโตะก็มาปราบพอดี ><" (ถ้าไม่เก็ทก็ขอโทษด้วยค้าบ) พึ่งรู้ว่า คุณ granun ก็ชอบอ่านนิยายวิทยาศาสตร์ จากคุณ : Mr.Terran - [ วันแรงงาน 22:01:30 ]

ความคิดเห็นที่ 53 จานบินแบบไทย ๆ เรา http://www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y7707406/Y7707406.html#180 จากคุณ : ทวนทอง - [ 4 พ.ค. 52 11:41:24 ]