ความคิดเห็นที่ 1 เป็นเหตุผล ที่มาจากคนที่มีสติสัมปชัญญะในระดับสูง กระมังครับ จากคุณ : Culture - [ 3 มิ.ย. 52 17:44:38 ]

ความคิดเห็นที่ 2 การทดลองทฤษฎี 100 ครั้ง ถูก 99 ครั้ง ผิด 1 ครั้ง เนื่องจากการทดลองถูกมาตลอด 99 ครั้งใน 100 ครั้ง จึงมีความเป็นไปได้สูงที่ทฤษฎีจะถูก แต่ทำไมจึงผิด 1 ครั้ง อาจจะต้องทำการวิเคราะห์สาเหตุและตรวจสอบเพิ่มเติม หากเอาการทดลองที่ผิดหนึ่งครั้งมาตีทฤษฎีให้ตกไปก็ออกจะเป็นการด่วนสรุปไปหน่อยครับ จากคุณ : Cryptomnesia - [ 3 มิ.ย. 52 17:54:20 ]

ความคิดเห็นที่ 3 การให้เหตุผลที่ดี *ควรเป็นเหตุและเป็นผล (ตอบเหมือนกำปั้นทุบดินแฮะ) *ฟังแล้วทราบว่าถูกต้องด้วยการใช้สามัญสำนึกแบบพื้นฐาน (คือไม่ต้องคิดอะไรซับซ้อนก็รู้ว่ามันถูก) *พิสูจน์ได้ทางตรรกศาสตร์ *อ้างอิงอยู่บนพื้นฐานของข้อเท็จจริง สำหรับผมคิดว่าควรมี 4 อย่างนี้ประกอบกัน ยกตัวอย่าง ควรรับประทานอาหารที่มีคุณค่า แทนที่จะไปซื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารมารับประทาน เพราะประหยัด และมีประโยชน์มากกว่า << พิสูจน์ได้ทางวิทยาศาสตร์ ทั้งแง่ของ cost effective การดูดซึมสารอาหาร ถ้าเหนื่อย ก็ควรพักผ่อน อย่าหักโหมทำงาน <<< ใช้สามัญสำนึกบอกได้ว่าเป็นเหตุผล ทางแยกมีอยู่สองทาง มีเส้นทางที่ถูกแค่ 1 ทาง หมายความว่า ถ้าทางขวาถูก ทางซ้ายก็ผิด << ตามหลักตรรกศาสตร์ ผมเข้าใจว่าผมตอบคำถามจขกท แล้วนะ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 3 มิ.ย. 52 18:26:54 ]

ความคิดเห็นที่ 4 น่าจะขึ้นอยู่กับว่าเป็นทฤษฎีอะไรด้วยนะครับ บางเรื่องผิด 1 ครั้ง ก็สรุปว่าทฤษฎีนั้นผิดได้ แต่ส่วนใหญ่พวกที่ผิด 1 ครั้งแล้วสรุปว่าทฤษฎีนั้นผิดได้ จะเป็นการทดลองที่ไม่ซ้ำกัน (มีสิ่งแวดล้อมอย่างน้อย 1 อย่างเปลี่ยนไป) เช่น มีทฤษฎีว่า x + y =  z ทดลองในสภาพแวดล้อมที่ 1, 2, 3, ..., 99 เป็นจริงหมดเลย คือเมื่อไรก็ตามที่ x + y จะต้องได้ z กระทั่งคุณพบว่าพอเปลี่ยนเป็นสภาพแวดล้อมที่ 100 ค่า x + y ดันกลายเป็น 2z ขึ้นมา แบบนี้ทฤษฎีที่ว่า x + y =  z ก็ผิด จำเป็นต้องเพิ่มเงื่อนไขให้มันว่า "x + y =  z เมื่อสภาพแวดล้อมไม่เท่ากับ 100" เอาเป็นรูปธรรมขึ้นมาอีกนิดนะครับ สมมติคุณดูพระเจ้า 2 องค์เล่นหมากรุกกัน (เลียนแบบเหตุการณ์สมมติยอดฮิตของฟายน์แมน แต่ดัดแปลงนิดหน่อยให้เข้าประเด็น) คุณไม่รู้กติกาอะไรเลย ดูอยู่สักพักใหญ่ ๆ คุณตั้งทฤษฎีที่มั่นใจมากขึ้นมาว่า "จำนวนเบี้ยฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งบนกระดาน ณ เวลาใดเวลาหนึ่งมีได้ไม่เกิน 8, จำนวนม้า เรือ บิชอบ มีได้อย่างละไม่เกิน 2 ส่วนคิงและควีนมีอย่างละ 1" คุณดูเกมนี้อยู่นาน ก็ตรวจสอบกับทฤษฎีของคุณไปด้วย ก็พบว่าเป็นจริง กระทั่งจู่ ๆ คุณก็พบว่ามีเบี้ยตัวหนึ่งโปรโมตเป็นควีน ดูสิครับ บนกระดานมีควีน 2 ตัว ทฤษฎีนี้เป็นจริงมาหลายครั้ง แต่พอไม่เป็นจริงแค่ครั้งเดียว ทฤษฎีของคุณพังทันที มันแตกต่างจากการทำการทดลองซ้ำ ๆ กันแล้วคุณพบความผิดพลาด 1-2 ครั้งที่เกิดจากความคลาดเคลื่อนในการทดลอง เช่น (เหตุการณ์จริง) ผมเล่น Devil May Cry 4 โดยใช้จอยสติก ผมมีจอยสติก 2 อัน เล่นสัก 10 วัน ปรากฎว่าคอมพิวเตอร์ค้าง 2-3 ครั้ง สังเกตพบว่ามันจะค้างกับจอยจีน (จอยไมโครซอฟท์ไม่ค้าง) ผมตั้งทฤษฎีขึ้นมาว่าเป็นเพราะจอยจีนนั่นแหละที่ทำให้เกมค้าง เอาล่ะ มาทดสอบกัน ผมนั่งเล่น 10 วันแรกโดยใช้จอยจีน ค้าง 2-3 ครั้ง, 10 วันหลังจอยไมโครซอฟท์ ไม่ค้าง, เห็นมั้ยครับว่าจอยจีนทำให้ค้างแค่ 2-3 ครั้งจาก 10 ครั้ง ซึ่งถ้าดูปริมาณมันดูเหมือนจะล้มเหลว (เพราะทำนายผิดถึง 7-8 ครั้ง) แต่คุณคงเห็นด้วยกับผมว่าทฤษฎีจอยจีนทำให้เครื่องค้างยังคง "อยู่รอด" ได้ (ทฤษฎีนี้จะถูกทำลายก็ต่อเมื่อใช้จอยไมโครซอฟท์แล้วค้าง) การให้เหตุผลที่ถูกหรือผิด ผมคิดว่าเราใช้ข้อมูลเชิงปริมาณไม่ได้ทุกเรื่อง (บางเรื่องได้) ประเด็นสำคัญมันขึ้นอยู่กับเหตุผลที่เราให้มันเป็นเหตุเป็นผลจริง ๆ กับเรื่องที่เราให้เหตุผลหรือไม่มากกว่าครับ จากคุณ : ศล - [ 3 มิ.ย. 52 18:32:51 ]

ความคิดเห็นที่ 5 พอดีอ่านความเห็นว่าต้องถูกตรรกะด้วย ทำให้นึกถึงมุกเก่าอันหนึ่ง ผมจะแสดงให้เห็นว่า "คุณ Cryptomnesia หล่อที่สุดในโลก" ให้ A = "คุณ Cryptomnesia หล่อที่สุดในโลก" B = "ถ้า B เป็นจริง แล้ว A เป็นจริง" (หรือ B ก็คือ B --> A) กำหนดให้ B เป็นเท็จนะครับ ดังนั้น B --> A เป็นเท็จ เรารู้กันว่าตัวเชื่อม "-->" เป็นเท็จเมื่อตัวหน้า (B) เป็นจริงและตัวหลัง (A) เป็นเท็จ เกิดข้อขัดแย้งกับที่บอกกำหนดตอนแรกว่า B เป็นเท็จ เพราะฉะนั้น B เป็นจริง นั่นคือ B --> A เป็นจริง และเราก็รู้ด้วยว่าตัวเชื่อม "-->" เป็นจริงเมื่อตัวหน้า (B) เป็นจริงแค่เพียงกรณีเดียว คือ กรณีที่ตัวหลัง (A) เป็นจริง เพราะฉะนั้น A เป็นจริง "คุณ Cryptomnesia หล่อที่สุดในโลก" :P จากคุณ : ศล - [ 3 มิ.ย. 52 18:49:11 ]