ความคิดเห็นที่ 1 เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้วปี 32 ของนักศึกษาหญิงคนหนึ่ง ซึ่งประเพณีหรือเรียกว่ากฏของ มช.คือเด็กปีหนึ่งทุกคนต้องอยู่หอใน เพื่อที่เวลาพี่เรียกมาทำกิจกรรมรับน้องจะได้พร้อมกันอย่างรวดเร็ว ส่วนคนที่อยู่เชียงใหม่ส่วนมากจะกลับบ้านเย็นวันศุกร์(ถ้าวันเสาร์รุ่นพี่ไม่นัด)กลับเข้าหอก่อนเย็นวันอาทิตย์ เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อรุ่นพี่ต่างคณะเกิดมาชอบนศ.หญิงน้องใหม่คนหนึ่ง ความสัมพันธ์ของทั้งคู่นับวันยิ่งดูรักกันมากขึ้นทุกวันจนมาถึงกลางเทอ ม รุ่นพี่คนนี้เลยชวนนศ.หญิงไปอยู่ด้วยกันที่หอหลังมช. ทุกเย็นวันศุกร์หน้าหอ 8 จะมีรุ่นพี่คนนี้มาจอดรถรอนศ.หญิงคนนี้ทุกครั้ง และจะมาส่งตอนเย็นวันอาทิตย์ทุกครั้ง เป็นไปอย่างนี้เกือบจะ 5 เดือนจนเป็นที่อิจฉาของเหล่านศ.หญิงที่หอนั้น < B>ใครเห็นก็ต่างพูดแซวอยู่ตลอดเวลา ทำให้นศ.หญิงรู้สึกดีใจและรักรุ่นพี่คนนี้ม าก จากคุณ : iamnid - [ 1 ก.ค. 52 13:31:44 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แต่ต่างกันรุ่นพี่คนนี้เริ่มที่จะตีตัวออกห่าง เพราะรู้สึกว่านศ.หญิงคนนี้ เริ่มที่จะจริงจังกับตนเองมากเกินไป แล้ววันที่นศ.สาวคนนี้เสียใจที่สุดและได้สร้างตำนานอันลือลั่นก็มาถึง เย็นวันศุกร์ที่รุ่นพี่จะต้องมารับเป็นประจำทุกครั้ง..แต่วันนี้รุ่นพี่มาถึงก็ดึกมากแล้ว นศ.หญิงเลยถามว่าทำไมมาดึกซึ่งหลายคนก็บอกว่าเพราะรุ่นพี่คนนั้นไปติดพันธ์หญิงอีกคนอยู่ นศ.หญิงคนนี้ได้ยินแล้วก็เก็บไว้ในใจตลอดไม่กล้าที่จะถามเพราะกลัวเสียคนรักไป และเธอก็บอกกับรุ่นพี่คนนี้ว่ามีเรื่องที่จะพูดด้วย เป็นเรื่องสำคัญมาก รุ่นพี่คนนี้ก็บอกให้ไปคุยกันที่หอหญิงสาวคนนี้ก็เลยซ้อนรถไปแล้วก็คุยขณะที่ซ้อนรถอยู่ บอกว่าตนเองตอนนี้ตั้งครรภ์ได้ 3 เดือนแล้วพอได้ยินแค่นั้นรุ่นพี ่คนนี้ก็จอดรถทันที แล้วก็ถามย้ำว่าเมื่อกี้พูดว่าอะไร หญิงสาวเลยย้ำไปว่าตังครรภ์ได้ 3 เดือนแล้ว รุ่นพี่คนนี้ไม่รับผิดชอบหาว่า หญิงสาวนอกใจไปคบชายอื่น พอท้องแล้วจึงมาอ้างว่าตนเป็นคนทำ < BR>รุ่นพี่คนนี้ขอบอกเลิกเธอในทันที และปล่อยให้เธอเดินจากหลัง มช.กลับมาที่หอตามลำพัง ระหว่างทางหญิงสาวก็คิดเรื่องที่เกิดขึ้น ทั้งความรู้สึกเสียใจปนความเคียดแค้นต่อชายหนุ่มที่ทิ้งเ ธอไป บวกกับกลัวทางบ้านจะรู้ความจริงและทำให้พ่อแม่ผิดหวัง ทำให้เธอตัดสินใจเอาเด็กออก แต่เธอไม่กล้าพอที่จะไปที่โรงพยาบาลหรือบอกให้ใครทราบ จากคุณ : iamnid - [ 1 ก.ค. 52 13:32:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พอมาถึงห้องเมทไม่อยู่เพราะกลับบ้านกันหมด เธอเลยเอาเด็กออกด้วยตัวเอง โดยการเอาไม้บรรทัดเหล็กกระทุ้งจนมดลูกฉีกเธอทำไปโดยไม่รู้วิธีการที่ถูก ต้อง ทำให้เธอเกิดอาการตกเลือดอย่างรุนแรง ก่อนที่เธอจะเสียชีวิตเธอได้เขียนข้อความไว้บนกำแพงห้องนั้นว่า 'กูมีเมิงคนเดียว' วันรุ่งขึ้นเมทร่วมห้องก็เข้ามาที่หอด้วยท่าทีวิตกกังวล และได้ไปที่ห้องพักที่เธอได้พักกับหญิงสาวคนนี้ ก็ได้พบกับศพของหญิงสาว รอยเลือดกระจัดกระจายและข้อความบนกำแพงจึงแจ้งให้ป้าผู้คุมหอทราบ ก็ได้มีการสอบสวนเมทคนนี้ว่ารู้ได้อย่างไรว่าเพื่อนเสียชีวิต เมทคนนี้ก็บอกว่าเมื่อคืนฝันเห้นเพื่อนมาบอกลา และให้ไปเอาศพที่ห้องลงมาด้วย แถมยังฝากบอกป้าคุมหออีกว่า ห้ามใครก็ตามมายุ่งกับห้องของเธอ หลังจากจัดการเรื่องศพและงานศพเรียบร้อยแล้วน้นก็ได้มีการทำความสะอาด ห้องนั้นโดยใช้ผ้าชุดน้ำเช็ดรอยเลือดให้สีจางลง เปลี่ยนที่นอนและผ้าปูที่นอนใหม่จนห้องเกือบจะสะอาดเหมือนเดิม < BR>แต่รุ่งขึ้นสิ่งที่ทำให้ทุกคนขนลุกก็คือ ทั้งรอยเลือดและข้อความที่หญิงสาวคนนั้นทิ้งไว้ไม่ได้หายไป แต่รอยเลือดกลับเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม ทางหอเลยพิจารณาเอาสีใหม่มาทาทับไม่ให้เห็นรอยเลือด แต่แล้วพ อวันรุ่งขึ้นรอยต่างๆก็กลับมาอยู่ดังเดิมเหมือนกับไม่ได้มีการนำสีมาทาแต่อย่างใด ทางหอเลยได้เชิญพระที่วัดฝายหินมาทำพิธีแต่พระท่านบอกว่าทำพิธีไล่ไปคงไม่ได้เพราะวิญญาณนี้เฮี้ยนมาก เพราะยังมีความอาฆาตและมีลูกในท้องอีกด้วย เลยได้แต่ทำการสะกดวิญญาณไม่ให้ไปหลอกคนในหอ หลังจากทำพิธ ีสะกดวิญญาณเรียบร้อยแล้ว ทางหอก็ได้ทาสีห้องใหม่แต่คราวนี้ใช้สีชมพู เพราะจะได้มองไม่เห็นคราบเลือดบนกำแพง จนกลายมาเป็นตำนานห้องสีชมพูจนถึงเดี๋ยวนี้ จากคุณ : iamnid - [ 1 ก.ค. 52 13:34:09 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ปัจจุบันนี้ผมไม่ทราบนะว่าห้องนั้นใช้ทำอะไรแต่ตอนที่เพื่อนผมอยู่ที่หอ 8 นั้นเพื่อนบอกว่าห้องนั้นใช้เป็นห้องเก็บของที่ไม่ใช่แล้ว เพราะไม่มีใครกล้าที่จะเข้าไปได้แต่โยนๆของเข้าไปเท่านั้น เพราะเคยมีแม่บ้านเข้าไปแล้วออกมาไม่ได้เพราะประตูถูกล็อค ทั้งๆที่ลูกบิดและที่ล็อคห้องนั้นมันล็อคจากด้านใน ส่วนเหตุการณ์ที่เพื่อนผมเจอนะ อยากรู้ไหมถ้ากล้าพอจะอ่านก็อ่านเลย < BR> ห้องสีชมพูนี้จะอยู่ที่ชั้น 2 ของถ้ามองจากด้านหน้าหอ 8 หญิงจะอยู่ฝั่งซ้ายไม่แน่ใจว่าเป็นห้องเลขอะไร ตอนนั้นทั้งแถบนั้นไม่มีนักศึกษาอยู่ใกล้ห้องนั้นแม้แต่คนเดียว เพราะกลัวเกี่ยวกับประวัติห้องสีชมพูนั้นมาก แต่เพื่อนผมเล่าให้ฟังว่ามีนศ.หญิงท่าทางออกผู้ชายคนหนึ่งดูเหมือนจะไม่เชื่อกับเรื่องที่เล่าเท่าไหร่ < BR> เลยบอกว่างั้นถ้าไม่มีใครอยู่จริงๆ ขออยู่ใกล้ๆห้องนั้นแหละเพราะเงียบดีจะได้ไม่มีใครรบกวน ป้าผู้คุมหอตอนนั้นก็เลยถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจเพราะลงชื่อห้องไปแล้วจะเปลี่ยนไม่ได้เพราะห้องจะไม่ว่างพอที่จะรับแน่ๆ นศ.คนนั้นก็ยังยืนยันคำเดิมว่าจะอยู่ที่แถบนั้นแหละห้องไหนก็ได้ ป้าเขาเลยให้ตรงชั้น 2 นั้นมาห้องของนศ.หญิงคนนี้อยู่ถัดจากห้องสีชมพูไปอีก 2 ห้อง อยู่ใกล้ๆห้องน้ำ (หอหญิง 8 ห้องน้ำจะเป็นห้องน้ำรวมจะอยู่สุดทางฝั่งขวาถ้านับจากด้านหน้าตึกก็จะอยู่ ลึกสุดของแต่ละชั้น) นศ.คนนี้ก็ไม่มีทีท่าว่าจะกลัวอะไร ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ตอนที่รับน้องอยู่เพื่อนผมก็ถามว่าเจออะไรแปลกๆบ้าง ไหม นศ.คนนี้ก็ตอบว่าไม่เจอนี่ เรื่องที่รุ่นพี่เล่าให้ฟังนะอย่าไปเชื่อม ากเลยแต่งขึ้นมาให้รุ่นน้องกลัว ทั้งนั้นแหละ และหลังจากรับน้องเสร็จคืนนั้นเอง หอ 8 หญิงก็ต้องตื่นกันทั้งหอตอนตี 2 เพราะได้ยินเสียงกรี๊ดของนศ.คนนี้ดังลั่นป้าผู้คุมหอ รปภ.หน้าประตูหอและนศ.ทั้งหมดต่างออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น เพื่อนผมก็เดินขึ้นไปดูตามป้าเจ้าของหอและรปภ.จะเปิดประตูแต่ประตูห้อง ล็อค ป้าผู้คุมหอก็เลยบอกว่าเปิดประตูห้องสิ มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ เป็นอะไรรึเปล่า นศ.คนนี้ก็ตะโกนออกมาบอกว่าประตูไม่ได้ล็อคแต่มีผู้หญิงคนนี้ดึง ประตูไว้อยู่ พูดแค่นั้นทั้งป้าผู้คุมหอ รปภ.และเพื่อนผมพร้อมกับนศ.หญิงอีกหลายคนรีบวิ่งแทบจะไม่ทัน แต่พอวิ่งกำลังจะลงมาประตูห้องก็เปิดออกเอง นศ.หญิ งคนนั้นสลบคาห้องต้องเอามาประถมพยาบาลข้างล่าง โดยเพื่อนผมบอกว่ากว่าจะเข้าไปเอาตัวออกมา ป้าผู้คุมหอต้องไปเอาองค์พระพุทธรูปที่หิ้งพระขึ้นมาเลยทีเดียว ส่วนรปภ.ก็ต้องเอาสร้อยพระออกมาถือชูไว้ด้านหน้า แล้วค่อยๆอุ้มนศ.คนนั้นออกมาโดยให้นศ.ช่วยกันดันไม่ให้ประตูปิด พอปฐมพยาบาลเสร็จแล้วนศ..คนนั้นฟื้นขึ้นมาก็เอาแต่ร้องไห้บอกว่าจะลาออกไปเรียนที่อื่น จนตอนเช้าพ่อแม่ก็บินมาจากกรุงเทพมาหาที่หอพักแล้วให้นศ.คนนี้มาเล่าให้ ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะพ่อแม่นศ.คนนี้ไม่เชื่อว่าลูกถูกผีหลอกน่าจะโดนเพื่อนแกล้งมากกว่า นศ.คนนี้เลยเล่าให้ฟังว่าตอนที่อ่านหนังสืออยู่ ก็ได้ยินเสียงคนหายใจใกล้ๆหู จากนั้นก็ได้ยินเสียงขาเตียงเลื่อนเหมือนมีคนนั่ง แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าอาจจะเป็นเสียงจากด้านล่าง ซักพักก็ได้ยินเสียงเหมือนคนหายใจไม่ออก แล้วก็ไอเบาๆ ก็เริ่มที่จะกลัวขึ้นมานิดๆปนกับความสงสัยและอยากรู้ เลยพูดออกไปว่า 'อยู่ห้องใกล้ๆกันออกมาให้เห็นเลยดีกว่าไหม'แค่นั้น ก็ได้ยินเสียงเล็บขูดกับกำแพงรอบๆห้อง รอบแล้วรอบเล่าจนทนไม่ไหวจะวิ่งออกจากห้อง แต่พอหันไปทางประตูแค่นั้น ก็เห็นหญิงสาวคนหนึ่งใส่ชุดนอนสีเหลืองครีมมีเลื อดออกมาทาง หู ตา จมูก ปาก และช่องคลอด ยืนจ้องหน้าพร้อมกับพูดว่า 'อยากเจอไม่ใช่เหรอ มาหาแล้วนี่ไง'จึงร้องออกไปอย่างสุดเสียงก็เห็นหญิงสาวคนนั้นหัวเราะและมองมาทางตนเอง แล้วก็ได้ยินเสียงป้าคุมหอบอกให้เปิดประตูแต่ตนไม่ได้ล็อค พอบอกไปว่ามีหญิงสาวคนนี้ยืนจับประตูอยู่แค่นั้นหญิงสาวคนนี้ก็หัวเราะแล้ว เดินทะลุกำแพงห้องข้างๆไปเลย จากคุณ : iamnid - [ 1 ก.ค. 52 13:35:13 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จากนั้นประตูก็เปิดออกเองแล้วตนเองก็สลบไปพ่อแม่นศ.คนนี้ได้ฟังยังไม่ อยากเชื่อเลยขอดูห้องสีชมพูแต่เพียงแค่อยู่ด้านล่างแล้วมองขึ้นไปยังไม่ทัน ได้ไปถึงห้องก็เห็นนศ..คนนั้นยืนที่หน้าตาให้เห็นด้วยใบหน้าโชกเลือด ทั้งพ่อแม่และนศ.คนนั้นเลยรีบออกจากหอพักนั้นทันที และได้ ย้ายไปเรียนที่กรุงเทพ ส่วนชั้นนั้นก็ไม่มีใครกล้าไปอยู่ใกล้ๆห้องนั้นเลยตลอด 4 ปีที่เพื่อนผมเรียนอยู่ เพราะเพื่อนผมพักอยู่หอในตลอดเพราะบ้านอยู่ต่างจังหวัดเลยพักแต่หอใน แล้วเพื่อนบอกว่าวันดีคืนดีก็ได้ยินเสียงร้องไห้บ้าง เสียงกรีดร้องบ้าง หรือบางทีไฟห้องนั้นก็เปิดเองทั้งๆที่ไม่มีหลอดไฟ ... แต่ที่เพื่อนผมเจอหนักที่สุดคือตอนไปห้องน้ำ เพื่อนผมไปคนเดียว เพราะปลุกใครก็ไม่ยอมไปเป็นเพื่อน เลยรีบวิ่งไปเข้าแล้ วก็รีบวิ่งกลับ(ห้องเพื่อนผมอยู่คนล่ะฟากกับห้องน้ำเลย) แต่ขากลับระหว่างที่วิ่งผ่านทางเดินเชื่อมฝั่งซ้าย-ขวา ก็เห็นเงาคนค่อยๆเดินจากอีกฟากมา(เพื่อนผมอยู่ฟากขวา ห้องชมพูฟากซ้าย) เพื่อนผมเลยวิ่งเข้าห้องอย่างรวดเร็วพร้อมกับแหกปากกะให้ทุกคนตื่น แต่แปลกที่ไม่มีใครได้ยินสียงเพื่อนผมเลย พอมันวิ่งเข้าห้องได้ก็รีบเอาหนังสือพระมาวางไปหลังประตูแล้วนอนคลุมโปงเลย มันบอกได้ยินเสียงเล็บขูดกับกำแพงรอบห้องเหมือนกับที่นศ.คนนั้นบอก มันเลยท่องบทสวดอุทิศส่วนกุศลให้กว่าเสียงจะเงียบก็เกือบครึ่งชั่วโมง แต่ที่แปล กคือเมื่อเสียงเงียบไปแล้ว เพื่อนทุกคนในห้องตื่นพร้อมกันหมดและพูดขึ้นพร้อมกันว่าเหมือนมีใครไม่รู้ เดินตามเข้ามาในห้องด้วย เพราะเห็นแต่เหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น คืนนั้นเลยไม่ได้นอนกันทั้งห้องเปิดไฟ เปิดวิทยุกันจนถึงเช้าเลย วันรุ่งขึ้นไปหาซื้อโปสเตอร์รูปพระและผ้ายันต์ที่วัดอุโมงค์มาแแปะไว้เต็มห้องหลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรผิดปกติ นอกจากเสียงร้ องไห้และกรีดร้องที่กลายเป็นเรื่องปกติที่ชวนขนลุกของห้องสีชมพูหอ 8 หญิงไปแล้ว จากคุณ : iamnid - [ 1 ก.ค. 52 13:35:58 ]

ความคิดเห็นที่ 6 รอ อ. ดิจิ มาตอบ เผอิญเป็นคนเชียงใหม่ แต่อยู่แถวๆสะพานนวรัฐ เลยไม่รู้ เจ้าค่ะ จากคุณ : bbiggy - [ 1 ก.ค. 52 13:40:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่ทราบเลยเหมือนกาน  แต่มีรุ่นพี่เรียน ป.โท ที่นั่น  จะลองถามดูถ้าพี่เค้ารู้อ่ะนะ จากคุณ : นู๋ขี้สงสัย - [ 1 ก.ค. 52 13:42:46 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มีจริงรึเปล่าไม่ทราบ แต่ได้ยินมานานมากแล้ว จากคุณ : ก็อตซิล่าคิว - [ 1 ก.ค. 52 13:47:27 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เพิ่งได้ยินสักพักเนี่ยแหละ เราย้ายมาอยู่ กทม. เป็นสิบปีละ จากคุณ : maikeet - [ 1 ก.ค. 52 13:58:23 ]

ความคิดเห็นที่ 10 หลอน ....มาก... จากคุณ : NATE2000 - [ 1 ก.ค. 52 14:07:02 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เอาไปดูแก้หลอน จากคุณ : NATE2000 - [ 1 ก.ค. 52 14:09:15 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ได้ยินมา มากมายหลายเรื่อง แต่ไม่รู้อะ -*- จากคุณ : i.everyday - [ 1 ก.ค. 52 14:09:59 ]

ความคิดเห็นที่ 13 จิงอ่ะป่าวก็ไม่รู้ จากคุณ : นู๋ขี้สงสัย - [ 1 ก.ค. 52 14:14:14 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จริงไม่จริงไม่รู้ แล้วก็ไม่อยากรู้ด้วย  >,< กลัวปี๋งิ จากคุณ : ฟินจัง - [ 1 ก.ค. 52 14:22:27 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เคยได้ยินนะ .. แต่ก้อไม่รุว่าจิงอ่ะป่าว? จากคุณ : Fancy ง่าย - [ 1 ก.ค. 52 14:33:03 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาอ่านก่อนป๋ามาแปะรูปผี >.< จากคุณ : หมีอ้วนขนนิ่มสมัครอมยิ้มมาเฮฮา - [ 1 ก.ค. 52 14:50:45 ]

ความคิดเห็นที่ 17 #11 อยากอยู่ห้องนี้คร๊าบบบบ จากคุณ : Time & Trust - [ 1 ก.ค. 52 14:59:30 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มีที่ไหนกัน มีที่นี่ตะหาก จากคุณ : peko6681 - [ 1 ก.ค. 52 15:23:48 ]

ความคิดเห็นที่ 19 จบมอชอค่ะ แต่ไม่เค้ยไม่เคยไปไอ้ห้องที่ว่าเลย เพื่อนก็อยู่หอแปดนะ ได้ยินแต่ตำนานเหมือนกัน ที่จริงมีตำนานแทบทุกหอค่ะ อย่างหอหญิงก็มีผีเปรตเดินอยู่ หอสองกับสามมั้ง จำตัวเลขไม่ได้ เขาว่ากันว่า สร้างหอเป็นรูปแปดเหลี่ยม อีกหอเป็นรูปสายฟ้าเพื่อคานอำนาจกัน และใช้กักผี อีกเรื่องก็ผีครืดๆป๊อก ที่มีครึ่งตัว แล้วกระดืบๆมาเคาะประตูห้อง แต่... คงเป็นแค่ตำนาน เรื่องหอแปดที่ดังกว่าห้องชมพูก็คือ ขวดโค้ก(หรือขวดไวน์)นี่ละค่ะ ไม่แน่ใจว่าขวดอะไร แต่ไม่อยากเล่าเดี๋ยวหาว่าเราลามก ดักคอ... อันสุดท้ายนี่ต้องมีคนอยากรู้แน่ๆเลย 555 จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ - [ 1 ก.ค. 52 15:33:46 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ^ ^ ^ นู๋เนี่ยล่ะค่ะที่อยากรู้... จากคุณ : สงสัยสมชื่อมันจิงๆ -*- (นู๋ขี้สงสัย) - [ 1 ก.ค. 52 16:00:00 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อยากรู็เหมือกันนนนน จากคุณ : monixe - [ 1 ก.ค. 52 16:51:21 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อยากรู็เหมือกันนนนน   จากคุณ : monixe ^ ^ ^ edit ด่วน  -_ - * จากคุณ : ล้อเล่นเน่อ (MaoCom) - [ 1 ก.ค. 52 17:06:01 ]

ความคิดเห็นที่ 23 จากคุณ : dodo123 - [ 1 ก.ค. 52 17:14:05 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อยากรู้ด้วยงับ ขวดโค้ก ปล. ฝากทุบป๋า อิอิ จากคุณ : ไม่ต้องห่วงฉัน - [ 1 ก.ค. 52 17:18:12 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อมยิ้มสีจาง ปล.มาอยู่เวรดึกกับผมไหมครับ พี่ๆที่วอร์ดเจอประจำ จากคุณ : ผีงับๆ - [ 1 ก.ค. 52 19:07:00 A:117.47.147.142 X: TicketID:221170 ]

ความคิดเห็นที่ 26 น่ากัวๆ  แต่ไม่เชื่อครับ  ต้องส่งตาจูนไปพิสูจน์..อิอิ จากคุณ : ไม้ไผ่โย่ง - [ 1 ก.ค. 52 19:59:06 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เห็นเด็กเขาเล่ามา ว่ามีจริงๆนะครับ ส่วนห้องมันอยู่ตึกไหนไม่รู้เหมือนกัน - -? พอดีถึงจะได้มาทำงานที่นี่ แต่ก็ไม่ได้จบที่นี่น่ะครับ จบแถวสามย่านมา (แต่ถ้าถามตำนานผีแถวสามย่าน พญาไท เรามีมอบให้แก่ท่าน) จากคุณ : DigiTaL-KRASH!!! - [ 1 ก.ค. 52 20:04:13 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ได้ยินมาว่ามีอยู่จริง และอยู่ข้างบน ร้านเลมอนกรีนหอแปดหญิง จากคุณ : 169 degree BRIX - [ 1 ก.ค. 52 21:20:23 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เคยเห็นมาละอ่ะ แต่ไม่รู้ว่าใช่รึเปล่า เคยผ่านหอแปด ช่วงปิดหออ่ะ เป็นช่วงที่ไม่มีนักศึกษาอยู่เลย ละผ่านตอนประมาณ 5 ทุ่มกว่า ทั้งหอ มีห้องเดียวที่มองเข้าไปเห็นเป็นไฟสีชมพูเลย เป็นห้องเดียวที่เปิดไฟด้วย ไอ่แฟนเราก็กะไร ดันไปทักว่า ห้องนั้นเค้าเปิดไฟอยู่ห้องเดียวทั้งหอ สีสวยดีเนอะ เรานี่แทบบอกให้มันซิ่งเผ่นไม่ทัน จากคุณ : นู๋จุง (KawaJung) - [ 2 ก.ค. 52 17:32:50 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ปี 32 เหรอ ... ผมไม่อยู่มช. แว้ววว เลยไม่รู้เรื่อง แต่แฟนเก่าผมก็เคยอยู่หอ 8 นะ ... แต่ก็ออกมาก่อนปี 32 จากคุณ : เศียรนาคา ... (Eumentis) - [ 2 ก.ค. 52 19:34:47 ]