ความคิดเห็นที่ 1   ในกองทัพต่าง ๆ ทั่วโลก ไม่ว่าจะเป็นของทัพขนาดใหญ่ที่มีเครื่องบินเป็นพัน ๆ ลำ หรือกองทัพขนาดเล็กที่มีเครื่องบินเพียงไม่กี่ลำ แทบทั้งหมดจะมีเฮลิคอปเตอร์เป็นส่วนหนึ่งของกองทัพแทบทั้งสิ้น เนื่องด้วยคุณลักษณะเฉพาะที่หาไม่ได้จากเครื่องบินแบบอื่นนั่นก็คือการสามารถลอยตัวอยู่นิ่ง ๆ และลงจอดในพื้นที่ใด ๆ ก็ตามที่ต้องการ โดยใช้ใบพัดซึ่งก็คือปีกที่หมุนได้ในการสร้างแรงยกนั่นเอง กองทัพไทยทั้งสี่เหล่ามีเฮลิคอปเตอร์ใช้ในราชการรวมกันแล้วมากกว่าสองร้อยลำ ราวครึ่งหนึ่งคือฮิ้วอี้ที่เรากำลังพูดถึงอยู่นั่นเองครับ ฮิวอี้ในแต่ละเหล่าทัพจะมีบทบาทแตกต่างกันออกไป ในส่วนของฮิวอี้ของกองทัพอากาศนั้นก็จะมีหน้าที่เฉพาะนั่นก็คือ การค้นหาและกู้ภัยในพื้นที่การรบครับ ขอเชิญทุกท่านทำความรู้จักกับภารกิจนี้ ... ภารกิจที่ต้องเสียงภัยไปช่วยคนที่แม้ไม่เคยรู้จักกัน ... ให้มากขึ้นในตอนที่สองของบทความนี้ครับ จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:37:04

ความคิดเห็นที่ 2   That Other May Live ภารกิจค้นหาและกู้ภัยในพื้นที่การรบ (Combat Search and Rescuse) หรือที่เราเรียกสั้น ๆ ว่า CSAR นั้นเป็นภารกิจที่สำคัญที่สุดภารกิจหนึ่งในการปฏิบัติการทางอากาศ ภารกิจนี้จะกระทำเมื่ออากาศยานของฝ่ายเราถูกข้าศึกยิงตกและนักบินสามารถดีดตัวออกมาได้ (หรือถ้านักบินเสียชีวิตก็จะเป็นการพิสูจน์ทราบอากาศยานที่ตก) และเฮลิคอปเตอร์ค้นหาและกู้ภัยพร้อมด้วยเครื่องบินคุ้มกันจะต้องมีภารกิจเข้าไปช่วยเหลือนักบินที่ถูกยิงตกกลับบ้าน ซึ่งส่วนมากแล้วจะอยู่หลังแนวข้าศึก จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:37:32

ความคิดเห็นที่ 3   องค์ประกอบของการทำภารกิจนี้อยู่ภายใต้หลักการของการทำงานร่วมกันเป็นทีม ผู้ที่เกี่ยวข้องกับภารกิจนี้ได้แก่ นักบิน, พลปืน, และพลร่มกู้ภัย ถ้าขาดใครคนหนึ่งไปนั้นอาจทำไม่สามารถปฎฏิบัติภารกิจให้ลุล่วงได้เลย นอกจากนักบินแล้ว เราลองไปรู้จักแต่ละคนให้มากขึ้นกันดีกว่าครับ เริ่มจากพลปืน ซึ่งเป็นผู้ที่ทำหน้าที่ป้องกันเฮลิคอปเตอร์ทั้งลำจากการยิงของข้าศึก การป้องกันนี้มาจากการยิงของปืนกลที่ติดตั้งอยู่ที่ประตูทั้งสองข้างของฮิวอี้ ในกองทัพอากาศไทยนั้นเราใช้ปืนกล M60D เป็นปืนหลัก ข้อแตกต่างที่สำคัญของปืนกล M60D กับปืนกล M60 ที่เราเคยเห็นกันตอนเรียนรด.ก็คือมันถูกออกแบบมาให้มีด้ามจับและไกปืนที่สามารถจับและยิงได้ด้วยมือทั้งสองข้าง ซึ่งจะแตกต่างจากปืนกล M60 ที่ใช้งานบนพื้นดินที่จะมีไกปืนและด้ามจับคล้าย ๆ กับปืนที่เราคุ้นเคยกันทั่วไปครับ ด้านข้างจะมีกล่องกระสุนซึ่งจะมีสายกระสุนที่ป้อนกระสุนเข้าไปในปืนกล M60D และมีกระเป๋าเก็บปลอกกระสุนที่ถูกยิงแล้วในอีกด้านหนึ่งของปืน ส่วนมากแล้วพลปืนจะนั่งอยู่ตรงที่นั่งข้าง ๆ ที่เยื้องไปด้านหลังของทั้งสองข้างครับ จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:37:48

ความคิดเห็นที่ 4   อีกคนหนึ่งที่ขาดไม่ได้ก็คือ หน่วยพลร่มกู้ภัยของหน่วยอากาศโยธินแห่งกองทัพอากาศครับ หน่วยนี้มักจะเป็นหน่วยที่ผู้คนมักจะลืม ๆ ไปในภาวะปกติ แต่จะเป็นหน่วยที่ทุกคนคิดถึงมากที่สุดเมื่อตกอยู่ในอันตราย ถ้าจะเทียบคร่าว ๆ ให้เห็นง่าย ๆ แล้ว อากาศโยธินก็คือทหารราบของทหารอากาศ ส่วนหน่วยพลร่มกู้ภัยหรือ Pararescue Jumper (เรียกย่อ ๆ ว่า PJ) ก็คล้าย ๆ หน่วยรบพิเศษของอากาศโยธินนั่นเองครับ ผู้ที่ทำงานในหน่วยนี้จะต้องผ่านการฝึกอย่างหนักไม่แพ้หน่วยรบพิเศษชั้นนำอื่น ๆ ของประเทศ และยังต้องมีความสามารถพิเศษในการปฐมพยาบาลและช่วยชีวิตผู้บาดเจ็บก่อนที่จะนำผู้บาดเจ็บไปถึงมือของหมอที่ฐานทัพของฝ่ายเรา ในวันที่พวกเราไปเยี่ยมกองบิน 2 เพื่อถ่ายภาพชุดนี้นั้นจึงได้มีโอกาสนั่งพูดคุยกับเหล่า PJ ที่มาประจำอยู่ที่กองบิน 2 แห่งนี้ ทุกคนใจดี เฮฮา และยิ้มแย้มแจ่มใส แต่ถ้าสังเกตุดี ๆ นอกจากปีกจากหลากหลายหลักสูตรแล้ว เรายังสังเกตุเห็นปีกรูปฉลามบนเกลียวคลื่นซึ่งผู้ที่ผ่านหลักสูตรนักทำลายใต้น้ำ/จู่โจมหรือหน่วยซีลของหน่วยสงครามพิเศษทางเรือ กองทัพเรือเท่านั้นที่จะมีโอกาสติดได้ครับ จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:38:03

ความคิดเห็นที่ 5   ในส่วนของเฮลิคอปเตอร์นั้น นอกจากปืนกล M60D แล้ว ยังมีอุปกรณ์อีกอันหนึ่งที่จำเป็นนั่นก็คือ รอกกู้ภัย (Hoist) นั่นเองครับ เราอาจจะเคยเห็นตามภาพยนต์ที่เจ้าหน้าที่กู้ภัยและผู้ประสบภัยผูกตัวเองกับรอกเพื่อให้มันค่อย ๆ ดึงขึ้นมาในตัวเฮลิคอปเตอร์ นั่นคือหน้าที่สำคัญของมันครับ จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:38:19

ความคิดเห็นที่ 6   We Will Bring You Home ในภาวะปกติแล้ว จะมีเฮลิคอปเตอร์สองลำเข้าทำภารกิจนี้ โดยเครื่องหนึ่งจะเป็นเครื่องที่ทำการช่วยเหลือนักบิน ซึ่งจะนำ PJ ไปส่ง ณ จุดที่นัดหมายกับนักบินแล้ว และอีกเครื่องหนึ่งจะทำการบินคุ้มกันโดยใช้ปืนกล M60D ซึ่งติดอยู่ทั้งสองข้างของประตูในการยิงกดดันข้าศึก และอาจจะมีเครื่องบินขับไล่หรือเครื่องบินโจมตีบินโจมตีทิ้งระเบิดกดดันข้าศึกหรือป้องกันเครื่องบินของข้าศึกที่อาจจะเข้ามาขัดขวางภารกิจได้ การปฏิบัติการจะเกิดขึ้นเมื่อเครื่องบินฝ่ายเราถูกยิงตก ซึ่งส่วนใหญ่แล้วการถูกยิงตกในลักษณะนี้มักจะมาจากเครื่องบินถูกยิงตกในระหว่างการปฏิบัติภารกิจในแนวหน้าของฝ่ายเราหรือแม้แต่ลึกเข้าไปในแนวหลังของข้าศึกครับ ปกติแล้วนักบินทุกคนจะต้องผ่านหลักสูตรการเอาตัวรอดหลังจากกระโดดออกมาจากเครื่องบินแล้ว สิ่งที่นักบินต้องทำก็คือ ต้องจัดตั้งการติดต่อสื่อสารกับกองกำลังฝ่ายเราให้ได้ หลังจากนั้นจะเป็นขั้นตอนการนัดแนะจุดรับกลับ และวันเวลาที่จะไปรับครับ อย่างที่เรียนให้ทราบไปว่า ในภาวะปกติแล้วกองทัพอากาศจะส่งเฮลิคอปเตอร์สองลำเข้าไปช่วยเหลือนักบิน และเนื่องจากเฮลิคอปเตอร์บินได้ช้า ความคล่องตัวต่ำกว่าเครื่องบินปีกตรึง รวมไปถึงความสามารถในการป้องกันตัวนั้นค่อนข้างต่ำกว่าเครื่องบินปีกตรึงอยู่แล้ว การบินเข้าไปช่วยเหลือจะต้องมีเทคนิคการบินที่ได้รับการฝึกมาเป็นพิเศษ เช่นการบินต่ำเพื่อป้องกันการถูกตรวจจับด้วยเรดาร์และลดโอกาสที่จะถูกยิงจากอาวุธภาคพื้น (เพราะกว่าข้าศึกจะเห็นฮ.ก็อยู่บนหัวและบินผ่านไปอย่างรวดเร็วแล้ว) ไปจนถึงการบินเกาะภูมิประเทศที่เป็นการใช้ภูมิประเทศให้เป็นประโยชน์ในการกำบังตัวเองจากการตรวจการณ์และการโจมตีของข้าศึกครับ จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:38:41

ความคิดเห็นที่ 7   เมื่อมาถึงจุดนัดพบ ชุดค้นหาจะต้องให้นักบินให้สัญญาณที่ได้ตกลงกันไว้เพื่อเป็นการระบุตำแหน่งและเป็นการยืนยันอีกครั้งว่านี่คือนักบินของเราจริง ๆ ไม่ใช่ข้าศึกปลอมตัวมา สัญญาณเหล่านั้นอาจจะเป็นคำถาม-คำตอบทางวิทยุ หรือสีของระเบิดควันที่นักบินที่ถูกยิงตกจะโยนออกมา หลังจากยืนยันได้แล้ว ชุดค้นหาจะต้องส่งหน่วย PJ ลงสู่พื้นดินอย่างรวดเร็ว เนื่องจากระหว่างการส่งหน่วย PJ นั้นฮิ้วอี้จะบินช้าและต่ำซึ่งจะเพิ่มโอกาสในการเป็นเป้านิ่งของกระสุนปืนของข้าศึกได้ การส่งหน่วย PJ โดยปกติแล้วจะเป็นการร่อนลงจอดและให้หน่วย PJ วิ่งลงจากฮิวอี้ กระบวนการนี้จะใช้เวลาไม่กี่วินาที แต่ถ้าพื้นที่ตรงนั้นไม่มีที่ว่างมากพอที่จะให้ฮิวอี้ร่อนลงจอดได้ ก็จะต้องส่งหน่วย PJ ลงโดยโรยเชือกแล้วให้หน่วย PJ โรยตัวลงมา (แบบหลังนี้เราจะเห็นได้บ่อยในงานวันเด็กครับ) หลังจากนั้นฮิ้วอี้จะปลดเชือกทิ้งและรีบบินหนีออกจากพื้นที่นั้นทันทีเพราะตอนนี้เท่ากับฮิวอี้เปิดเผยตำแหน่งของตนเองต่อข้าศึกแล้ว อยู่นานจะยิ่งอันตราย จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:38:59

ความคิดเห็นที่ 8   นอกจากหน้าที่บนฟ้าของฮิวอี้อีกลำและเครื่องบินโจมตีที่จะต้องทำการยิงหรือทิ้งระเบิดกดดันถ้ามีความจำเป็นแล้ว หน้าที่บนพื้นดินของหน่วย PJ คือเข้าถึงตัวนักบินและในกรณีที่นักบินบาดเจ็บก็ต้องช่วยปฐมพยาบาล นอกจากนั้นก็จะต้องทำการวางแนวป้องกันการโจมตีของทหารราบข้าศึกที่อาจจะใช้โอกาสนี้เข้าโจมตีได้ เมื่อนักบินพร้อมที่จะถูกนำตัวกลับ ฮิวอี้ลำเดิมก็จะบินเข้ามารับทั้งหมดกลับไปโดยบินไปรับ ณ พื้นที่ที่ได้มีการนัดแนะกันเอาไว้ซึ่งอาจจะไม่ใช่พื้นที่เดิมที่เป็นจุดร่อนลงในตอนแรกถ้ามีความเสี่ยงต่อการถูกโจมตีจากข้าศึก และเช่นเดียวกับในตอนแรก การรับกลับอาจจะเป็นได้ทั้งการร่อนลงจอดและรับนักบินและหน่วย PJ ขึ้นเครื่อง หรือวิธีที่อันตรายกว่าคือการดึงตัวนักบินขึ้นไปโดยใช้รอกกู้ภัย ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความเหมาะสมของภูมิประเทศที่เป็นจุดรับครับ จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:39:13

ความคิดเห็นที่ 9   ถ้าลองสังเกตุดูจะพบว่า ทุกคนที่เกี่ยวข้องล้วนสำคัญต่อภารกิจนี้อย่างเท่าเทียมกัน เพราะถ้าไม่มีนักบิน PJ ก็คงไม่สามารถเข้าถึงจุดที่นัดหมายได้อย่างรวดเร็ว ถ้าไม่มีพลปืนหรือเครื่องบินคุ้มกัน ชุดค้นหาก็มีความเสี่ยงสูงที่จะถูกโจมตีเสียเอง และถ้าไม่มี PJ แล้วก็ไม่รู้จะหาใครไปพาตัวนักบินที่ถูกยิงตกกลับมา ดังนั้น ไม่มีใครสำคัญน้อยกว่าใครหรือมีใครสำคัญมากกว่าใคร ทุกคนคือองค์ประกอบที่ทำให้ภารกิจลุล่วงด้วยกันทั้งสิ้น ภารกิจค้นหาและกู้ภัยในพื้นที่การรบอาจจะฟังดูเป็นเรื่องง่าย ๆ แต่หลายครั้งที่ผ่านมากลับกลายเป็นเรื่องที่ยากกว่าภารกิจอื่น ๆ หลายเท่า หลายครั้งตั้งแต่สมัยที่ประเทศของเรายังตกอยู่ในภาวะสงครามกับกองกำลังของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทยหรือกับกองกำลังต่างชาติ ผู้ช่วยชีวิตที่กำลังไปช่วยคนที่เขาไม่เคยรู้จักกลับต้องจบชีวิตเสียเอง หรือฝ่ายเราอาจจะต้องทุ่มกองกำลังและทรัพยากรจำนวนมากเพื่อทำให้การช่วยเหลือปลอดภัยมากพอที่จะประสบความสำเร็จ คิดในแง่เศรษฐศาสตร์แล้วอาจจะไม่ค่อยคุ้มค่านัก แต่การที่หน่วยค้นหาและช่วยชีวิตทำให้นักบินที่กำลังบินเข้าไปในแนวหลังของข้าศึก ห่างไกลจากฐานและการสนับสนุนของฝ่ายตนเองรู้เสมอว่า เมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันขึ้น จะต้องมีคนพยายามพาพวกเขากลับบ้าน ก็น่าจะทำให้อย่างน้อยพวกเขามีกำลังใจที่จะฝ่ากระสุนเข้าไปเป็นหัวหอกในการทำการรบที่จะทำให้กำลังทางอากาศของฝ่ายเราสร้างความได้เปรียบสูงสุดในการทำการรบได้ จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:39:27

ความคิดเห็นที่ 10   นั่นก็คือพวกเขารู้ว่าคนข้างหลังจะไม่ลืมพวกเขานั่นเอง ภารกิจนี้อาจจะดูเหมือนไกลตัว แต่เทคนิคและการฝึกที่ได้รับจากภารกิจนี้ถูกใช้อยู่เสมอ ๆ เมื่อประเทศประสบกับภัยพิบัติทางธรรมชาติไม่ว่าจะเป็นน้ำท่วม ดินถล่ม หรือแม้แต่ภัยพิบัติสึนามิที่ผ่านมา เฮลิคอปเตอร์เป็นอากาศยานแบบเดียวที่มีคุณสมบัติครบถ้วนในการทำภารกิจนี้ ฮิวอี้และเจ้าหน้าที่ PJ อาจจะไม่ต้องถือปืน แต่ในความหมายเดียวกันของภารกิจนั้นก็คือการช่วยผู้ประสบภัยธรรมชาติที่เป็นเหมือนผู้ที่ถูกทิ้งอยู่เบื้องหลังนั่นเอง We leave no man behind, in war or peace! จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:39:43

ความคิดเห็นที่ 11   Yet Another Mission แต่ใช่แต่เพียงภารกิจค้นหาและกู้ภัยในพื้นที่การรบที่มักจะเกิดขึ้นในช่วงสงครามเท่านั้น ในภาวะปกติฮิวอี้ก็ยังมีหน้าที่อื่นอีกเช่นกัน หลายท่านอาจจะสงสัยว่า ปกติแล้วประเทศเราใช้อะไรตรวจตราน่านฟ้า? ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา กองทัพอากาศได้ลงทุนพัฒนาระบบ ๆ หนึ่งที่ชื่อว่าระบบป้องกันภัยทางอากาศอัตโนมัติของกองทัพอากาศ หรือ Royal Thai Air Defense System ที่บางท่านอาจจะเคยได้ยินในชื่อ RTADS นั่นเองครับ RTADS คือเครื่องข่ายเรด้าร์ประสิทธิภาพสูงทั้งแบบเรดาร์ตั้งประจำและแบบเคลื่อนที่ รวมไปถึงเครื่องบินควบคุมและแจ้งเตือน (AEW&C) ซึ่งมีเรดาร์ที่มีรัศมีตรวจจับครอบคลุมพื้นที่ประเทศไทยและส่วนที่เกี่ยวข้อง ระบบเรดาร์ของ RTADS จะเชื่อมโยงและแลกเปลี่ยนข้อมูลกันผ่านสามช่องทางคือ การสื่อสารไร้สายด้วยสัญญาณไมโครเวฟ, การสื่อสารผ่านเครือข่ายใยแก้วนำแสงของกองทัพ และการสื่อสารผ่านดาวเทียม ข้อมูลที่ได้จากระบบเรดาร์ต่าง ๆ จะถูกส่งเข้าสู่ศูนย์ความคุมส่วนกลางของกองทัพอากาศ และเชื่อมต่อกับระบบป้องกันภัยทางอากาศอัตโนมัติร่วมของกองบัญชาการกองทัพไทย (Joint Air Defence Digital Information Network : JADDIN) ซึ่งจะเป็นระบบกลางที่ช่วยสนับสนุนและแลกเปลี่ยนข้อมูล รวมถึงประสานการปฏิบัติการกับเหล่าทัพอื่น ในอนาคตเมื่อ RTADS พัฒนาเสร็จสมบูรณ์มันจะทำหน้าที่ควบคุมและเป็นศูนย์กลางของการปฏิบัติการทางอากาศทั้งหมดของไทย และเป็นระบบใหญ่ที่จะประกอบไปด้วยระบบย่อยต่าง ๆ เช่น เครื่องบินขับไล่ เครื่องบินโจมตี เครื่องบินลำเลียง เครื่องบินตรวจการณ์ เครื่องบินควบคุมและแจ้งเตือน ไปถึงเฮลิคอปเตอร์และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง การปฏิบัติการทางอากาศในอนาคตจะมีพื้นฐานอยู่บนข้อมูลที่รวบรวมได้ผ่านข่ายการส่งข้อมูล (Datalink) เพื่อทำให้กำลังทางอากาศทั้งหมดเชื่อมต่อกันเป็นเครือข่ายตามหลักการของสงครามแบบใช้เครือข่ายเป็นศูนย์กลาง (Network Centric Warfare) และ RTADS ก็เป็นเพียงเครือข่ายของกองทัพอากาศเท่านั้น ยังมีเครือข่ายของกองทัพเรือและกองทัพบกที่จะเชื่อมโยงเข้าหากันอีกด้วย จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:40:12

ความคิดเห็นที่ 12   แล้วฮิวอี้เกี่ยวข้องอะไรกับสิ่งเหล่านี้? สถานีเรดาร์ของ RTADS มักจะต้องหาพื้นที่ที่เหมาะสมสำหรับให้คลื่นเรดาร์สามารถทำการตรวจจับได้ด้วยประสิทธิภาพสูงสุด และพื้นที่นั้นมักจะตั้งอยู่ในพื้นที่ที่ห่างไกล ไม่ใช่แต่สถานีเรดาร์เท่านั้น ในบางช่วงยังต้องจัดตั้งสถานีสื่อสารและคมนาคมซึ่งเคยเชื่อมสัญญาณระหว่างสถานีเรดาร์แต่ละแห่งเข้าด้วยกัน หนึ่งในนั้นก็คือสถานีสื่อสารบนยอดเขาชะเมา เขาชะเมาเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่อุทยานแห่งชาติเขาชะเมา-เขาวง อยู่ในท้องที่กิ่งอำเภอเขาชะเมา จังหวัดระยองและอำเภอแก่งหางแมว จังหวัดจันทบุรี จุดสูงสุดของเขาชะเมาอยู่สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 1,024 เมตร โดยสถานีสื่อสารเขาชะเมาใช้พื้นที่ 1.5 ไร่บนยอดเขาในการตั้งสถานีสื่อสาร ตรงจุดนี้นักท่องเที่ยวสามารถเดินขึ้นมาได้โดยใช้เวลาราวครึ่งวันครับ จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:40:28

ความคิดเห็นที่ 13   แต่สถานีสื่อสารนี้ไฟฟ้าเข้าไม่ถึงเนื่องจากเราไม่สามารถลากสายไฟจากตีนเขาขึ้นมาถึงยอดได้ ตัวสถานีจึงต้องใช้เครื่องปั่นไฟเพื่อให้อุปกรณ์ไฟฟ้าต่าง ๆ ใช้งานได้ และเครื่องปั่นไฟก็ต้องใช้น้ำมัน การแบกน้ำมันเดินขึ้นเขาคงไม่สนุกสักเท่าไหร่ นอกจากนั้นยังต้องแบกอาหารและเครื่องยังชีพขึ้นไปอีกด้วย กองทัพอากาศจึงใช้ฮิวอี้ในการส่งกำลังบำรุงให้กับสถานีนี้ โดยใช้ฮิวอี้จากหน่วยแยกของฝูง 203 ที่มาประจำ ณ กองบิน 6 ดอนเมืองครับ ในวันที่พวกเราได้มีโอกาสติดตามภารกิจนี้ไป ฮิวอี้บินขึ้นจากหน่วยแยกที่ดอนเมืองในช่วงเช้าผ่านจังหวัดฉะเชิงเทราเข้าสู่บริเวณอุทยานแห่งชาติเขาชะเมา-เขาวงโดยใช้เวลาบินราว 1 ชั่วโมง ความยากของภารกิจนี้ไม่ใช่การเดินทางไปยังสถานี แต่เป็นการร่อนลงบนสถานีครับ จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:40:44

ความคิดเห็นที่ 14   สถานีตั้งอยู่บนยอดเขาโดยทำการปรับพื้นที่ให้มีลักษณะเหมาะสมที่จะตั้งสถานีและทำจุดร่อนลงจอดได้ (ซึ่งเมื่อครั้งสร้างสถานีใหม่ ๆ ก็ใช้ฮิวอี้ในการขนวัสดุอุปกรณ์ขึ้นไปเช่นกัน) สถานีตรงนี้มีเมฆค่อนข้างมาก บางครั้งมีเมฆปกคลุมจนไม่สามารถมองเห็นตัวสถานีได้ ลมด้านบนนั้นค่อนข้างแรงเนื่องจากภูมิประเทศเป็นช่องเขา ถ้านักบินทรงตัวเครื่องได้ไม่ดีอาจทำให้ลมตีจนเครื่องตกได้ จุดนี้นับเป็นจุดที่ลงได้ยากที่สุดจุดหนึ่งของเฮลิคอปเตอร์ครับ จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:41:01

ความคิดเห็นที่ 15   ในการขนส่งนั้นจะขนสิ่งอุปกรณ์หลายอย่างไม่ว่าจะเป็นน้ำมันในถังสองร้อยลิตร อาหาร น้ำ สิ่งอำนวยความสะดวก ไปจนถึงอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้ในสถานี และอาจจะทำการสับเปลี่ยนกำลังพลที่ประจำอยู่บนสถานีด้วย โดยกองทัพอากาศมีจุดจอดที่บริเวณด้านล่างนอกอุทยานแห่งชาติเพื่อเป็นจุดพักของฮิวอี้และเป็นจุดรับส่งสิ่งอุปกรณ์ที่ต้องขนส่งครับ จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:41:19

ความคิดเห็นที่ 16   การบินขนส่งอาจจะต้องบินระหว่างตัวสถานีและจุดจอดหลายรอบขึ้นอยู่กับจำนวนของสิ่งที่ต้องส่ง ในวันที่พวกผมไปสังเกตุการณ์ภารกิจนั้นอากาศค่อนข้างเปิด ทัศนวิสัยดีมาก การบินจึงไม่ลำบากมากนัก อากาศข้างบนเย็นสบายตลอดทั้งปี ซึ่งจะว่าไปมันเป็นที่ที่ค่อนข้างเหมาะกับการตากอากาศมากทีเดียว ถ้าไม่ติดที่ว่าคุณอาจจะต้องนอนอยู่ที่นั่นโดยไม่ได้เห็นโลกภายนอกเป็นเวลาหลายสัปดาห์หรือนอนหิวสักหลาย ๆ คืนถ้าอากาศปิดจนฮิวอี้มาส่งกำลังบำรุงไม่ได้ นอกจากสถานีที่นี่แล้ว ยังมีสถานีเรดาร์และสถานีสื่อสารที่กระจายอยู่ทั่วประเทศ ซึ่งก็เป็นหน้าที่ของฮิวอี้ที่ต้องส่งกำลังบำรุงให้กับสถานีต่าง ๆ ที่คอยจับตาความเคลื่อนไหวบนฟากฟ้าของเมืองไทยให้เรา และหลายครั้งความพยายามเหล่านั้นก็คุ้มค่า! จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:41:33

ความคิดเห็นที่ 17   Nothing is Perfect แม้ว่าในอดีตกว่า 40 ปีที่ผ่านมา ฮิวอี้จะปฏิบัติหน้าที่อย่างเต็มกำลังความสามารถของมัน แต่ก็ใช่ว่ามันจะเป็นเฮลิคอปเตอร์ที่สมบูรณ์แบบเต็มร้อย ข้อจำกัดหลักของฮิวอี้ก็มีหลายประการ ประการแรกก็คือขนาด ฮิ้วอี้มีขนาดไม่ใหญ่นัก ซึ่งผลที่ตามมาก็คือน้ำหนักบรรทุกที่ไม่มากเท่าเฮลิคอปเตอร์ขนาดที่ใหญ่กว่า นอกจากนั้นมันยีงมีพิสัยการบินที่ไม่ไกลนัก ทำให้เป็นเรื่องลำบากที่จะบินลึกเข้าไปในแนวหลังของข้าศึกมาก ซึ่งตรงนี้เป็นข้อจำกัดหลักของมัน ประการต่อมาก็คือการออกแบบ เนื่องจากความต้องการออกแบบเฮลิคอปเตอร์ที่บำรุงรักษาง่าย ราคาไม่แพง มันจึงมีเครื่องยนต์เพียง 1 เครื่อง และมีใบพัดเพียงสองกลีบ แม้ว่ามันจะเพียงพอที่จะปฏิบัติภารกิจทั่ว ๆ ไปได้ แต่ในบางภารกิจนั้น ด้วยเครื่องยนต์เพียงหนึ่งเครื่องและใบพัดสองกลีบทำให้มันมีกำลังและแรงยกไม่เพียงพอ โดยเฉพาะภารกิจที่ต้องบรรทุกน้ำหนักมาก ประการสุดท้ายก็คือ ฮิวอี้มีระบบที่ไม่ซับซ้อน ซึ่งมีประโยชน์ในแง่ของการซ่อมบำรุงที่ง่ายและค่าใช้จ่ายไม่สูง แต่มันก็ตามมาด้วยข้อจำกัดที่ว่ามันมีเครื่องมือช่วยเหลือนักบินในการทำการบินอย่างจำกัดเช่นกัน แตกต่างจากเฮลิคอปเตอร์สมัยใหม่ที่มีเครื่องช่วยเดินอากาศค่อนข้างมาก จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:41:58

ความคิดเห็นที่ 18   เมื่อฮิวอี้หลายลำต้องปลดประจำการลง เฮลิคอปเตอร์ที่มาทดแทนจึงมักเป็นเฮลิคอปเตอร์ที่มีขนาดใหญ่กว่า มีน้ำหนักบรรทุกมากกว่า มีเครื่องยนต์และใบพัดที่สามารถสร้างแรงยกได้มากกว่า เช่น UH-60L Black Hawk ของกองทัพบก เป็นต้น แต่เนื่องจากต้องใช้งบประมาณในการจัดหาสูง จึงยังทำให้กองทัพบกไม่สามารถจัดหาได้ครบตามจำนวนความต้องการ โดยเฮลิคอปเตอร์ Black Hawk นั้นวางโครงการจัดหาในขั้นต้นไว้ที่ 33 ลำ แต่ถูกตัดลดลงมาเหลือ 7 ลำในท้ายที่สุด เช่นเดียวกับกองทัพอากาศนั้นเคยจัดหาเฮลิคอปเตอร์แบบ Bell 412EP เพื่อทดแทนฮิวอี้ แต่ในช่วงเวลานั้นประเทศเกิดวิกฤตต้มยำกุ้ง ทำให้งบประมาณที่เคยได้รับไม่เพียงพอที่จะจัดหาเฮลิคอปเตอร์ทดแทนฮิวอี้ได้ทั้งหมด อีกทั้งงบประมาณยังถูกตัดลดตามภาวะเศรษฐกิจของประเทศ จึงทำให้กองทัพบกและกองทัพอากาศเลือกที่จะยืดอายุการใช้งานของฮิวอี้ออกไปโดยผ่านการปรับปรุงเพื่อยืดอายุการใช้งานหรือแม้แต่การปลดประจำการเครื่องที่ไม่คุ้มค่าในการยืดอายุ นอกจากนั้นกองทัพบกยังได้จัดหาฮิวอี้มือสองที่ปลดประจำการจากกองกำลังรักษาดินแดนแห่งชาติของสหรัฐจำนวน 30 ลำผ่านโครงการขายยุทโธปกรณ์ส่วนเกินหรือ Excess Defense Article ของสหรัฐ เราจึงเรียกชื่อเล่นของฮิวอี้ล็อตนี้ว่า Huey EDA ตามชื่อย่อของโครงการ จุดสังเกตุว่าฮิวอี้ลำไหนคือฮิวอี้ที่จัดหาผ่านโครงการนี้นั้นจะดูได้จากเสาอากาศวิทยุบริเวณส่วนหาง ซึ่งฮิวอี้ชุดนี้มีระบบที่ทันสมัยกว่าฮิวอี้ชุดที่ประจำการในกองทัพบกไทย โดยได้รับการปรับปรุงระบบช่วยเดินอากาศ ระบบสื่อสาร และกล้องมองกลางคืนสำหรับการปฏิบัติภารกิจในเวลากลางคืน ในระยะยาวอีกราว 4 - 5 ปีข้างหน้ากองทัพบกคาดหวังที่จะจัดหาเฮลิคอปเตอร์ Black Hawk หรือรุ่นที่ใกล้เคียงเพิ่มเติมอีกจำนวน 9 ลำ ซึ่งก็ต้องขึ้นอยู่กับสภาวะงบประมาณในช่วงนั้น จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:42:14

ความคิดเห็นที่ 19   สำหรับกองทัพอากาศนั้น ได้กำหนดความต้องการในการจัดหาเฮลิคอปเตอร์ที่มีน้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุดไม่ต่ำกว่า 8.5 ตัน หรือบรรทุกผู้โดยสารได้ไม่ต่ำกว่า 15 คน พร้อมติดตั้งอุปกรณ์สำหรับภารกิจค้นหาและช่วยชีวิตจำนวน 16 ลำ โดยแบ่งการจัดหาเป็น 3 เฟส เฟสละ 4 ลำ, 8 ลำ, และ 4 ลำตามลำดับ ซึ่งตามโครงการแล้วเฟสแรกจะดำเนินการจัดหาในปีนี้ แต่จากภาวะวิกฤตเศรษฐกิจที่กลับมาอีกครั้ง ทำให้โครงการยังต้องถูกเลื่อนออกไปก่อนจนกว่าภาวะงบประมาณของประเทศจะสามารถสนับสนุนโครงการได้ ทำให้เรายังคงเห็นฮิวอี้ของกองทัพอากาศบินปฏิบัติภารกิจไปอีกสักระยะหนึ่งแน่นอน สำหรับแบบของเฮลิคอปเตอร์ของกองทัพอากาศที่จะมาทดแทนฮิวอี้นั้น เมื่อมองจากการที่กองทัพอากาศลงนามจัดหาเฮลิคอปเตอร์แบบ S-92 จำนวน 3 ลำมาเป็นเฮลิคอปเตอร์พระที่นั่งแทนเฮลิคอปเตอร์พระที่นั่งเดิมที่ต้องลดระดับลงไปตามเกณฑ์แล้ว เฮลิคอปเตอร์ที่น่าจะมาทดแทนฮิวอี้ก็น่าจะเป็น S-92 รุ่นใช้งานทางทหารเช่นกัน พิจารณาจากประวัติการปฏิบัติการของกองทัพอากาศที่เฮลิคอปเตอร์พระที่นั่งกับเฮลิคอปเตอร์สำหรับค้นหาและกู้ภัยที่มักจะเป็นรุ่นเดียวกันหรือใกล้เคียงกัน จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:42:30

ความคิดเห็นที่ 20   The Best Helicopter Ever in Service in Thailand แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม คงปฏิเสธไม่ได้ว่าตลอดระยะเวลากว่า 40 ปีที่ผ่านมา ฮิวอี้ที่แม้ประเทศไทยจะได้รับมอบมาโดยไม่คิดมูลค่าผ่านการช่วยเหลือจากทหารจากสหรัฐ มันกลับกลายเป็นกระดูกสันหลังของการปฏิบัติการเฮลิคอปเตอร์ของไทยมาตลอด ฮิวอี้มีส่วนร่วมกับสมรภูมิแทบทุกสมรภูมิที่ไทยเคยผจญในช่วง 40 ปีที่ผ่านมา หลายครั้งเสียงใบพัดสับอากาศหนัก ๆ ของมันเป็นเหมือนเสียงสวรรค์ที่ทำให้หลายคนรอดชีวิตจากการช่วยเหลือ และมันยังมีส่วนร่วมกับสังคมไทยในเหตุการณ์ภัยพิบัติต่าง ๆ มาโดยตลอด แม้ว่าฮิวอี้จะเป็นสัญลักษณ์ของความรุ่งเรืองในอดีตที่กำลังเริ่มยุติบทบาทไปตามกาลเวลา ในอนาคตมันก็จะจอดสงบนิ่งในพิพิธภัณฑ์หรือสถานที่ต่าง ๆ คงเหลือเพียงแต่ความทรงจำของคนที่เกี่ยวข้องกับมันและเคยได้สัมผัสมัน แม้เวลานี้อาจจะเป็นการเริ่มต้นของบทสุดท้ายของการปฏิบัติการในประเทศไทย แต่เมื่อเรามองกลับไปสู่ผลงานที่มันเคยทำมาในอดีต คงยากที่จะหาเฮลิคอปเตอร์แบบใดในประวัติศาสตร์ของไทยเทียบกับความยิ่งใหญ่ของมันได้ เราขอขอบคุณฮิวอี้ทุกลำและผู้เกี่ยวข้องทุกคนที่ยังมีชีวิตอยู่หรือเสียชีวิตไปแล้วซึ่งช่วยทำให้มันทำงานในหน้าที่ได้อย่างดีเสมอมา เราขอขอบคุณ. จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:42:56

ความคิดเห็นที่ 21   Appendix บทความทั้งสองตอนนี้จะไม่สามารถเกิดขึ้นได้ถ้าปราศจากความช่วยเหลือต่าง ๆ ของ - นาวาอากาศโท อรรถยุทธ ขาวสอาด นายทหารตรวจสอบมาตรฐานการบิน นักบินเฮลิคอปเตอร์ กองตรวจสอบมาตรฐานการบิน กองบัญชาการยุทธทางอากาศ นักบินฮิวอี้ฝีมือดีของกองทัพอากาศไทยที่กรุณาให้เกียรติและให้โอกาสผมและเพื่อน ๆ ในการถ่ายทอดเรื่องราวของเฮลิคอปเตอร์ลำนี้ให้ประชาชนทั่วไปได้รับชม - นาวาอากาศโท วสันต์ บัณฑิตศักดิ์สกุล ผู้บังคับฝูงบิน 203 กองบิน 2 โคกกระเทียม และนายทหารของฝูง 203 ทุกท่านที่กรุณาสนับสนุนและช่วยเหลือในสิ่งต่าง ๆ รวมถึงให้การต้อนรับเราเป็นอย่างดี - นายทหารทุกนายของหน่วยแยกของพลร่มกู้ภัยประจำกองบิน 2 ที่สละเวลาและแรงกายสาธิตการค้นหาและช่วยชีวิตในพื้นที่การรบพร้อมให้กับเราและทุกคนได้รับชม - ช่างประจำเครื่องและนายทหารสรรพวุธของฝูง 203 ทุกคน ที่บำรุงรักษาเครื่องบินให้อยู่ในสภาพร้อมและเตรียมอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่เราร้องขอให้เป็นอย่างดี - ขอขอบคุณหนังสือที่ระลึกในวาระโอกาส 40 ปีการเข้าประจำการของฮิวอี้ในกองทัพอากาศไทยที่เป็นแหล่งข้อมูลชั้นดีสำหรับการเขียนบทความครับ - คุณความดีที่เกิดขึ้นจากบทความนี้ ขออุทิศให้กับผู้เกี่ยวข้องกับฮิวอี้ที่ล่วงลับจากการรบ อุบัติเหตุ หรือสาเหตุใด ๆ ก็ตาม - สุดท้าย ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านมาจนจบครับ สวัสดีครับ. จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 05:43:19

ความคิดเห็นที่ 22   ขอบคุณคะ ได้ความรู้อีก  ยอดเยี่ยม จากคุณ : หัวโต๊ะโต่ะ~ เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 07:05:47

ความคิดเห็นที่ 23   เดี๋ยวมาอ่านครับ สงสัยอะครับ อากาศยานบ้านเรา เค้าอนุญาต ให้ทหารเพนลาย เป็นตัวเครื่องได้มั้ย เหมือน A-10 ที่มีลาย ฟันฉลาม อะไรทำนองนี้ จากคุณ : Napoleonic เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 07:30:30

ความคิดเห็นที่ 24   โห เสี่ยโยตี5ยังไม่หลับไม่นอนแฮะ ขยันจริงๆ อิอิ จากคุณ : jubchay เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 08:00:42

ความคิดเห็นที่ 25   ตามมาดูเสี่ย แต่ยังไม่ให้ give เก็บไว้ใช้ตอนปลายๆเดือน จะหมดแล้วเนี่ย จากคุณ : bbiggy เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 08:14:44

ความคิดเห็นที่ 26   ติดตามรายงานต่างๆของท่านมาโดยตลอดครับ จากคุณ : แดง สุขุมวิท เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 08:26:55

ความคิดเห็นที่ 27   คิดถึงตอนhoist ตัวลงมาแล้วยกคนกลับขึ้นไปจังเลยครับ เคยไปกับเจ้านี่ตอนไปช่วยเครื่องตกที่ราชบุรี แต่มันเป็นอดีตไปหมดแล้ว แถมตอนนี้ก็ถูกถีบออกมานอกทัพฟ้าอีกตะหาก ยังระลึกถึงกองทัพทุกลมหายใจครับ จากคุณ : อัสสุชลแห่งตารา เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 09:03:47

ความคิดเห็นที่ 28   ยอดเยี่ยมครับเสี่ย กระทู้ดี มีคุณภาพ อีกแล้วครับท่านนนน... จากคุณ : Phalanx เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 09:57:51

ความคิดเห็นที่ 29   We leave no man behind, in war or peace! สมกับคำของเสี่ยอะครับ     เราจะไม่ทิ้งใคร   มันได้ทำหน้าที่ของมันแล้วครับ  คงได้พักผ่อนให้สบายแล้วละ จากคุณ : U4st33A เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 09:58:39

ความคิดเห็นที่ 30   ขอบคุณครับ จากคุณ : sukyone เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 10:37:34

ความคิดเห็นที่ 31   น้องสกายแมน ได้บินขึ้นเขาชะเมาด้วยหรือครับ ตรงนั้นมี สถทค. เขาชะเมา บนยอดเขาด้วย มันจะมี drop zone ข้างล่าง มีถังน้ำมัน200ลิตรด้วย ทหารจะไปเฝ้าสถานี ผลัดละ 15 วัน ก่อนขึ้นจะไปซื้อข้าวสาร หมู ผัก ที่ตลาดนายายอาม ทหารจะขึ้นไปได้ ก็ไปกับฮิวอี้นี่แหละ ถ้าอากาศปิด ก็อด เที่ยงแล้วถ้าขึ้นไม่ได้เป็นอันรอวันถัดไป คนข้างบนก็ลุ้นความเมตตาของเจ้าพ่อเขาชะเมาให้อากาศเปิด ใครที่ใกล้ๆกำหนดกลับมาพักแล้วก็ได้แต่ลุ้นครับ เดินขึ้นไปหนะมีเหมือนกัน แต่ห้ามเด็ดขาด ห้ามเดินเอง ทหารจะขึ้นไปเขาให้เจ้าหน้าที่ป่าไม้นำไปครับ เพราะบางครั้งจะมีพวกปืนแก็ปดักสัตว์อยู่ เจ้าหน้าที่ป่าไม้เขาชำนาญพื้นที่กว่า เส้นทางก็ไม่ได้โหดอะไร แต่พวกดักสัตว์นี่แหละ เล่นซะถึงตายเลย เดินไม่ดีไปสะดุดเอ็นรั้งไกปืนแก็ป ผมเคยเดินกับพันจ่าเอก อายุเขาปาเข้าไป50แล้ว ใจเขาสู้จริงๆ จ่าโทจ่าเอกหนุ่มๆนี่ ยังรอ ฮ. เลย ครั้งที่ผมไป จนท.ประจำ drop zone เขาใจดี ทำแกงหมูชมวงให้ทาน อร่อยมากๆเลยครับ จากคุณ : โลหการ4 เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 10:51:17

ความคิดเห็นที่ 32   ตามมาดูคร้าบบบบ จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 11:11:13

ความคิดเห็นที่ 33   ขาประจำ ตามมาอ่าน จากคุณ : ksk เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 11:35:28

ความคิดเห็นที่ 34   เข้ามาอ่านต่อ..จากกระทู้เดิมครับ. เมื่อต้นๆเดือน  ห้องรัชดา  ก็มีกระทู้แนะนำ  " เรื่องราวจากยอดดอย " กับฮิ้วอี้สวยๆ  ซะด้วยนะครับ  อ่านแล้วปลื้มซะะะะ.. http://www.pantip.com/cafe/ratchada/topic/V8027501/V8027501.html จากคุณ : คนบ้านสามขา101ฯ. เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 11:52:43

ความคิดเห็นที่ 35   ผมเห้นตั้งแต่เด็ก ๆ ได้ยินเสียงก็รู้แล้ว -..- บ้านผมชายแดนอ่ะเนาะบินก็มาบ่อย ๆ ทุกเดือนเลยครับ ส่วนใหญ่จะจอดที่โรงเรียนผมซะด้วย(ประถม)ที่คุ้นตาก็ M60 ด้านข้างนี่ละ ติดแบบอื่นผมว่าไม่เท่ห์อ่ะต้อง M60 เท่านั้น จากคุณ : สายลับ>>>มีด เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 12:10:09

ความคิดเห็นที่ 36   Voted. Thanks! จากคุณ : AMIYAMA เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 12:40:19

ความคิดเห็นที่ 37   #23 คุณ Napoleonic อากาศยานบ้านเราเพ้นได้ครับ ความจริงสมัยนี้เขาไม่ค่อยซ๊เรียสเท่าไหร่แล้วครับเพราะมันยิงกันตั้งแต่ร้อยกิโลเมตร เพ้นกับไม่เพ้นก็คล้าย ๆ กันครับ ทำลายสวย ๆ แล้วดีกว่าเสียอีกครับ อวดใคร ๆ ได้สบาย #27 คุณ อัสสุชลแห่งตารา เหอ ๆ ตอนแรกพี่เขาก็จะเกี่ยวผมขึ้น Hoist ไปจะได้ถ่ายรูปแปลก ๆ แต่ผมไม่มั่นพอฮะ กลัวความสูง #31 คุณ โลหการ4 เหอ ๆ ครับ ตอนแรกก็กะจะนอนบนเขาชะเมาซะเลย วิวดี อากาศดี แต่นอนที 15 วันแล้วไม่ไหวฮะ ขอบคุณทุกท่านครับ จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 13:23:50

ความคิดเห็นที่ 38   งั้นเอาลายนี้เลยเท่ๆ สงสัยอีกอย่างบ้านเรามีฮิวอี้เยอะขนาดนี้ มีรุ่นที่ไปทำเป็น Gunship มั้งมั้ยอะครับ ถ้ามี เราก็น่าจะใช้เครื่องรุ่นนี้แทนพวก AH-1f ได้ก่อนเพราะไม่มีงบจัดซื้อ จากคุณ : Napoleonic เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 13:37:42

ความคิดเห็นที่ 39   ถ้าเป็นรุ่นกันชิพนั้นจะเป็นภารกิจของทบ.ครับ เขาจะใช้ฮิวอี้ติดกระเปาะจรวดและปืนกล ถึงแม้จะไม่โหดเท่า AH-1F แต่ก็ทำงานได้ดีในระดับหนึ่งครับ เรามีฮิวอี้กันชิพแล้วมันเลยทำให้ความเร่งด่วนในการจัดหาฮ.โจมตีนั้นไม่มากเท่าไหร่ครับ ถูกเลื่อนหรือไม่มีงบเลยยังรอได้ครับผม แต่เดี๋ยวมันก็มาเพิ่มแล้วล่ะครับ AH-1F เนี๊ย จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 14:14:25

ความคิดเห็นที่ 40   ตามอ่านมาตั้งแต่ตอนแรกค่ะ...ไม่มีโอกาสได้ไปงาน 40 ปีฮิวอี้ แต่คนที่บ้านได้ไปมา เอาแมงป่องตัวสีส้มมาฝากเจ้าตัวแสบที่บ้านซะด้วย... เห็นการทำงานของเหล่า PJ แล้วคิดถึงพี่สงกรานต์ อินทะโชติ พี่ชายที่แสนดี ที่จากไปอย่างไม่มีวันกลับ กับภารกิจที่จ.นราธิวาส 6 สิงหาคม ปีที่แล้ว จะครบ 1 ปีแล้ว...ยังไม่หายเศร้า... จากคุณ : EOD family wing2 (แม่ต้นหอม) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 14:35:33

ความคิดเห็นที่ 41   ไม่ทราบว่า M60D ทำไม่ยังติดขาทรายอยู่ หรือว่าเผื่อ ฮ.ตกยังเอาออกมายิงได้ จากคุณ : Junky Celica เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 15:09:57

ความคิดเห็นที่ 42   อากาศยานบ้านเราเพ้นได้ครับ ความจริงสมัยนี้เขาไม่ค่อยซ๊เรียสเท่าไหร่แล้วครับเพราะมันยิงกันตั้งแต่ ร้อยกิโลเมตร เพ้นกับไม่เพ้นก็คล้าย ๆ กันครับ ทำลายสวย ๆ แล้วดีกว่าเสียอีกครับ อวดใคร ๆ ได้สบาย ^ ^ ^ ผมถึงบอกเสี่ยไง ให้เพ้นรูป ปลาโลมาที่อากาศยานบ้านเราทุกลำไปเลย  จะได้ดูน่ารักน่าเอ็นดูเป้นมิตรกับเพื่อนบ้าน จากคุณ : Kross_ISC เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 15:17:04

ความคิดเห็นที่ 43   ส่วน Jas- 39 ได้ข่าวจากวงใน มาว่า จะเพ็นท์รูปหน้าเสี่ยโย ชูนิ้ว 2 นิ้ว  แบบสู้ตายค่ะเข้าไปด้วย แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 52 17:28:39 จากคุณ : บิน102 เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 15:32:29

ความคิดเห็นที่ 44   ขอเพิ่มเติมข้อมูลภารกิจ UH-1H ด้วยคนน่ะครับ คุณเสี่ยโย ถ้าเปรียบ "กองทัพอากาศ" เป็น นักรบ ระบบ  RTADS  ก็เหมือนกับ "สมอง" ที่คอยควบคุมสั่งการรบทั้งหมด ระบบ Radar ก็จะเหมือน "ดวงตา" ที่คอยเฝ้าระวังและเตือนภัย ระบบ LINK เปรียบเสมือน "หัวใจและเส้นเลือด" ของนักรบ ระบบ Link + RADAR รวมๆกัน เราจะเรียกสั้นๆ ว่า RTADS นั่นเองครับ ระบบป้องกันภัยทางอากาศอัตโนมัติของกองทัพอากาศ (Royal Thai Air Defense System ) ! RTADS มาเกี่ยวอะไรในชีวิตประจำวันอย่างพวกเรา ถ้าในการรบ จะเป็นระบบควบคุมและสั่งการรบที่มีความทันสมัย (กำลังติดตั้งและพัฒนา) เพราะจะเชื่อมระบบ ทั้ง ภาค เหนือ กลาง อิสาน ตะวันออก-ตก ใต้ เข้าด้วยกัน และยังเชื่อมเข้ากับเหล่าทัพต่างๆ เพื่อใช้ประโยชน์ในการสื่อสารซึ่งกันและกัน ครับ ในยามสงบ ระบบ  RTADS จะทำหน้าที่ในด้านการสื่อสารทั้งหมด เช่น กองบิน ที่มีประจำการณ์ทั่วประเทศไทย หน่วยต่างๆ ของ ทอ. ทำให้การติดต่อสื่อสารเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ เช่น ระบบทางยุทธการ (ข้อมูลการรบ) , ระบบธุรการ (การใช้งานโทรศัพท์ทั่วไป  , VTC ระบบประชุมทางไกลและอื่นๆ และอีกภารกิจเมื่อ ยามเกิดภัยพิบัติต่างๆกับประชาชนชาวไทย เช่นสึนามิ หรือการอพยพ คนไทย จากประเทศเพื่อนบ้าน ก็ใช้ข่ายสื่อสารระบบดาวเทียมเคลื่อนที่ ผ่าน ระบบ  RTADS คอยควบคุมและสั่งการ ข้อมูลอีกอย่าง ที่สำคัญ ระบบควบคุมการบิน ของวิทยุการบิน และการท่า มีการใช้ประโยชน์ ทั้งข้อมูลและเรดาห์ บางส่วนจากระบบ RTADS เพื่อให้เราๆท่าน เดินทางได้อย่างปลอดภ้ย มีใครรู้กันบ้างมั้ยครับเนี้ย? จากคุณ : กกร่ม เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 15:43:42

ความคิดเห็นที่ 45   ระบบ Link มี ประมาณ 50 กว่าที่ ตามที่คุณ Skyman ยกตัวอย่างเป็น Link เขาชะเมา ชื่อเรียก สถานีถ่ายทอดโทรคมนาคม เขาชะเมา เป็นลักษณะ Repeter ทำหน้าที่เป็นสถานีทวนสัญญาณ ระหว่าง บ้านเพ กับ จันทบุรี ครับ จากภาพ# 44 เป็นภาพของสถานี เขาชะเมา ที่ตั้งอยู่บนเขาสูง การเดินทางจนท.มาทำงาน มี 2 วิธี 1. เดินทางมาด้วย ฮ. UH-1H  จาก ดอนเมือง มายัง ที่สถานีด้านล่าง และขึ้นบินไปบนเขาอีกที ฮ.ที่มาส่ง เราจะเรียกว่า ภารกิจส่งกำลังบำรุง ครับ 2.เดิน ขึ้นเขาจากพื้นล่างไปยังบนเขา ใช้เวลาในการเดินประมาณ 5-6 ชม. เส้นทางค่อนข้างจะลำบากกว่าการ ขึ้นภูกระดึงมากครับ อีกทั้งสัตว์ป่าก็ชุกชุม ตัวทากเนี้ยเห็นเป็นไม่ได้ กระโดดเกาะเชียว (บรรยายซะเหมือนเคยเดิน 555) จากภาพเป็นสถานีภาคพื้นครับ มีบริเวณลานจอด ฮ.  ที่พัก จนท.ที่มีจนท.พยาบาลด้วยครับ  ในภาพ จะเห็นถังน้ำมันเพื่อรอนำขึ้นไปบนเขา จากคุณ : กกร่ม เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 15:56:23

ความคิดเห็นที่ 46   เมื่อ ฮ. กำลังมาถึง ก็จะมีการโหลด เสบียงเช่น น้ำมันเชื้อเพลง ขนาดถัง 200 ลิตร ชนิดดีเซล ซึ่งในการขนส่งแต่ละครั้ง จะสามารถโหลดได้ประมาณ 3 ถัง หรือ 4 ถัง ตามน้ำหนักที่กำหนด เพื่อความปลอดภัย กว่าจะเสร็จภารกิจ อาจจะต้องมีการ ขึ้นบิน ประมาณ ราวๆ 3-4 เที่ยวบิน ครับ เพื่อให้เพียงพอต่อการใช้งาน ในแต่ละเดือน      ทั้งนี้ในการปฏิบัติหน้าที่ ก็ต้องขึ้นอยู่ที่สภาพดินฟ้าอากาศเป็นสำคัญ บางครั้งเมื่อมีทัศนะวิสัยไม่ดีก้อาจจะทำการยกเลิกภารกิจได้ครับ แล้ววางภารกิจกันใหม่ ในวันถัดไป หรือจะรอฟ้าเปิด จากคุณ : กกร่ม เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 16:06:11

ความคิดเห็นที่ 47   จากปฏิบัติการ ของ ฮ. UH-1H  เป็นระยะเวลากว่า 20 ปี ไม่เคยทำให้เครืองยนต์ทำไฟ เพื่อผลิตกระแสไฟฟ้า จ่ายให้กับ Link เขาชะเมา เป็นไปด้วยดีและทำให้ข่ายการสื่อสาร ใช้งานได้ตลอด 24 ชม. ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา จากภาพ เครื่องยนต์ทำไฟที่ติดตั้งและน้ำมันเชื้อเพลิง บน Link เขาชะเมา ที่ไม่เคยหลับไหล ค่อยสับเปลี่ยนการผลิตกระแสไฟฟ้า ตลอดเวลา 24 ชม. จากคุณ : กกร่ม เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 16:11:30

ความคิดเห็นที่ 48   สุดท้าย ต้องยอมรับเลยว่า ฮ. UH-1H  ทำอะไรให้ประเทศชาติมากมาย นับไม่ถ้วน ตลอดระยะเวลา 40 ปี  ที่ประจำการในประเทศไทย ช่วยชีวิตคนมาเท่าไรต่อเท่าไร แต่จะใจร้ายกันเกินไปหรือเปล่าครับ กับข้อผิดพลาดในบางเรื่องทั้งเก็บเห็ด และที่ขนนักท่องเที่ยวภูกระดึง ซึ่งในกรณีนี้ผู้รับผิดชอบมีโทษทางวินัยก็ว่ากันไป  ถ้า นำ 2 เรื่องนี้พูดถึง หรือมา ประชดแนวประชัน กับเวลา 40 ปี ที่ทำประโยชน์ให้กับประเทศไทย เรา คุณทำได้ลงเชียวหรอ ? ใครที่ชอบแนวเทคโนโลยี ของกองทัพเรือ ก็ติดตามได้ตามกระทู้นี้น่ะครับ จะได้เข้าใจ กำลังรบทางเรือ ของไทยมากขึ้น http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X8067251/X8067251.html ภาพถ่ายจาก เขาชะเมา ยามเย็น ดูเอาแล้วกันว่าสูงขนาดไหน จากคุณ : กกร่ม เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 16:27:19

ความคิดเห็นที่ 49   ขอบคุณสำหรับกระทู้ดี ๆ ค่ะ [พักนี้มีกระทู้สูบ give เยอะจริง ๆ give จะเกลี้ยงอยู่แล้ว   >.< ] ขออนุญาตเอารูปจากการขึ้นฮิ้วอี้ครั้งล่าสุดมาแจมนะคะ โล่งจริง ลุ้นจริง เสียวจริง   55+ ขึ้นเครื่องไปทำงานในพื้นที่ค่ะ บินกันไปโล่ง ๆ แบบนี้แหล่ะ พอใกล้จะลงจอดพี่นักบินก็เข้าโค้งซะเอียง ประมาณว่าถ้าเป็นมอไซค์คนขี่คงเข่าติดพื้นไปแล้ว กลับมาไม่อยากไปแล้ว Dream world เจอของจริงลุ้นกว่าเยอะ   จากคุณ : when i'm feeling .. blue เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 17:08:52

ความคิดเห็นที่ 50   อีกมุมนึง .. จากคุณ : when i'm feeling .. blue เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 17:11:10

ความคิดเห็นที่ 51   วิวสวย ๆ จากบนฮอ .. จากคุณ : when i'm feeling .. blue เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 17:12:11

ความคิดเห็นที่ 52   ปัตตานีสวยมั๊ย?! ..     จากคุณ : when i'm feeling .. blue เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 17:12:59

ความคิดเห็นที่ 53   ...ขอบคุณครับ...เป็นกระทู้สาระอย่างแท้จริง จากคุณ : รู้น้อยไปหน่อย เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 17:48:12

ความคิดเห็นที่ 54   ขอบคุณมากครับ จากคุณ : ChocolateMousse เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 18:12:05

ความคิดเห็นที่ 55   ขอบคุณครับเสี่ย จากคุณ : toto-f22raptor เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 18:40:48 A:124.122.157.59 X:

ความคิดเห็นที่ 56   โอ้ว มีคนเคยไปเยี่ยมลิงค์เขาชะเมาเยอะจัง คุณกกร่มก็เคยไปเหมือนกันหรอครับ ลิงค์สายใต้ สวยดีนะครับ อาคารยังใหม่ก็เลยสวยหน่อย จากคุณ : โลหการ4 เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 19:19:10

ความคิดเห็นที่ 57   ขาประจำลงชื่อ นะครับนะ จากคุณ : ReNaris เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 19:19:14

ความคิดเห็นที่ 58   #40 คุณ แม่ต้นหอม ได้แมงป่องตัวสีส้มมาด้วยเหมือนกันครับ น่ารักดี ตอนแรกดูไปดูมานึกว่าเป็นล็อบสเตอร์ ........ ขอบคุณครับผม ^ ^ #41 คุณ Junky Celica อันนี้ไม่ทราบเหมือนกันล่ะครับ ^ ^" ขอบคุณคุณกกร่มกับคุณ when i'm feeling .. blue ด้วยครับที่นำภาพและข้อมูลมาเพิ่มเติมกัน ..... และขอบคุณทุกท่านด้วยนะครับ แก้ไขเมื่อ 14 ก.ค. 52 19:53:18 จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 19:52:57

ความคิดเห็นที่ 59   ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ เรื่องราวดีๆ จากทุกท่านเลยครับ แม้มันจะอายุมากไปหน่อย แต่ก็ดูไม่เก่า + คลาสสิก + ยังใช้งานได้ดีอยู่เลยแหะ พี่ๆ ใน คคห4 ก็ดูน่าเกรงขามสมกับเป็นหน่วยพิเศษจริงๆ ตอกแรกผมอ่านชื่อมันจากนิยาย อ่านว่า "ฮ่วย" นึกแล้วก็ยังขำตัวเอง = = จากคุณ : - WelL - เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 21:48:37

ความคิดเห็นที่ 60   คคห 52 แม่น้ำสายบุรีหรือเปล่าครับนั่น... จากคุณ : vandalism เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 52 23:48:23

ความคิดเห็นที่ 61   คห.4 อีกคนหนึ่งที่ขาดไม่ได้ก็คือ หน่วยพลร่มกู้ภัยของหน่วยอากาศโยธินแห่งกองทัพอากาศครับ หน่วยนี้มักจะเป็นหน่วยที่ผู้คนมักจะลืม ๆ ไปในภาวะปกติ แต่จะเป็นหน่วยที่ทุกคนคิดถึงมากที่สุดเมื่อตกอยู่ในอันตราย ถ้าจะเทียบคร่าว ๆ ให้เห็นง่าย ๆ แล้ว อากาศโยธินก็คือทหารราบของทหารอากาศ ส่วนหน่วยพลร่มกู้ภัยหรือ Pararescue Jumper (เรียกย่อ ๆ ว่า PJ) ก็คล้าย ๆ หน่วยรบพิเศษของอากาศโยธินนั่นเองครับ ผู้ที่ทำงานในหน่วยนี้"จะต้องผ่านการฝึกอย่างหนักไม่แพ้หน่วยรบพิเศษชั้นนำอื่น ๆ" ของประเทศ และยังต้องมีความสามารถพิเศษในการปฐมพยาบาลและช่วยชีวิตผู้บาดเจ็บก่อนที่จะนำผู้บาดเจ็บไปถึงมือของหมอที่ฐานทัพของฝ่ายเรา ในวันที่พวกเราไปเยี่ยมกองบิน 2 เพื่อถ่ายภาพชุดนี้นั้นจึงได้มีโอกาสนั่งพูดคุยกับเหล่า PJ ที่มาประจำอยู่ที่กองบิน 2 แห่งนี้ ทุกคนใจดี เฮฮา และยิ้มแย้มแจ่มใส แต่ถ้าสังเกตุดี ๆ นอกจากปีกจากหลากหลายหลักสูตรแล้ว เรายังสังเกตุเห็น"ปีกรูปฉลามบนเกลียวคลื่นซึ่งผู้ที่ผ่านหลักสูตรนักทำลายใต้น้ำ/จู่โจมหรือหน่วยซีลของหน่วยสงครามพิเศษทางเรือ "กองทัพเรือเท่านั้นที่จะมีโอกาสติดได้ครับ ทำลายใต้น้ำ จู่โจม หน่วยซีล หา!!! ฝึกได้ไง คนรึเปล่าเนี่ย จากคุณ : foxaon1 เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 06:04:41

ความคิดเห็นที่ 62   ถังแดง ยกป้ายากกว่าไหม อิ อิ เหม่งมาเยือน ^^ จากคุณ : น้าหนูนีล_น้องขวัญ เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 07:32:38

ความคิดเห็นที่ 63   เคยนั่ง ฮ. ไปชะเมา 4 รอบละ ขนถังน้ำมันแบบในรูปเปี๊ยบ ตอนนั้นติด ฮ. ไปกับลุงด้วย  วันนี้มาเห็นภาพอีกที ความหลังพุ่งเลยปี้ด จำได้แม่นเลย บนเขาชะเมาใช้ ว. มีนามเรียกขานว่า "สุดยอด" ส่วนข้างล่างตรงตีนเขาที่ว่าเป็นที่พักของ เรียกว่า "ปรารถนา" เวลาเรียกขานกันก็น่ารักดี "สุดยอด จาก ปรารถนา เปลี่ยน !" "ปรารถนา ส่งข่าวได้ เปลี่ยน ! " ภาพสมัยนั้นที่ผมยังช่วยเค้าถีบถังน้ำมัน 200 ลิตรลงจาก ฮ. ภาพตอนที่ช่วยดันถัง 200 ลิตรขึ้น ฮ. อากาศบนเขาชะเมาเย็นมาก ตอนนั้นมีแอร์โชว์ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นที่อู่ตะเภา  ยืนดูแอร์โชว์บนเขาชะเมาเลย เครื่องบินปีกสองชั้น จำได้แม่น จากคุณ : 118.100 Mhz เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 12:40:01

ความคิดเห็นที่ 64   ขอบคุณทุกท่านครับ จากคุณ : Skyman (Analayo) เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 52 18:06:46

ความคิดเห็นที่ 65   ขอบคุณกับข้อมูลดี ๆๆ นะครับ...โดนใจกับข้อความที่คุณกกร่มโพส..ถ้าคุณ กกร่ม ต้องการหนังสือ...ที่ระลึก ครบรอบ ๔๐ ปีแห่งการประจำการในกองทัพอากาศของ ฮ.๖ ซึ่งทางฝูงยังพอมี..หนังสือที่ระลึกเหลืออยู่บ้าง.. Mail ชื่อ ที่อยู่มาที่ ricebird499@hotmail.com ไม่เสียค่าใช้จ่าย.. แล้วจะจัดส่งไปให้ครับ จากคุณ : ricebird499 เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 52 14:08:09 A:125.26.36.249 X:

ความคิดเห็นที่ 66   ถามหน่อยครับ ถ้านั่ง ฮ. แบบ คห. 49 เค้าคาดเข็มขัดกันไหมครับ ดูในหนัง ไม่น่าคาด แต่ถ้าไม่คาด ฮ.เอียง ก็น่าจะตกได้ จากคุณ : +One Side Love+ เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 52 14:14:07

ความคิดเห็นที่ 67   ตอบ #66 ต้องคาดครับ แต่รูปที่ถ่ายออกมา #49 จะมองไม่เห็น มันเป็นกฏความปลอดภัย นักบินและช่างเครื่อง จะคอยเตือนเป็นอันดับแรกเลย กับผู้โดยสารที่เป็นพลเรือน เมื่อขึ้น ฮ. ขึ้นมาแล้วต้องคาด ไม่ว่าจะเป็นนักบิน ช่างเครื่อง หรือพลปืนประจำเครื่องครับ ลักษณะการคาด จะเป็นเข็มขัดนิรภัย คาดที่เอว ครับ แก้ไขเมื่อ 17 ก.ค. 52 07:40:16 จากคุณ : กกร่ม เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 52 17:49:09

ความคิดเห็นที่ 68   ขอบคุณ ท่าน ผู้ฝูงเป็นอย่างยิ่ง ข้อมูลที่คุณ Skyman นำมาลงให้ชาวหว้ากอนับว่ามีประโยชน์มากครับ ถ้าจะหาอ่านหรือตามเวบทั่วไป ก็ไม่ค่อยจะมีแบบเจาะลึกเท่าไร ทำให้ทราบภารกิจ ต่างๆของ UH-1H มาขึ้น กับ 40 ปีที่ผ่านมา ให้ประชาชนอย่างเราๆได้ทราบโดยทั่วกัน จากคุณ : กกร่ม เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 52 08:12:54

ความคิดเห็นที่ 69   คุณกกร่ม อย่าลืมส่ง mail ที่อยู่มาให้นะครับ.. ricebird499@hotmail.com หรือ wason@rtaf.mi.th จากคุณ : ricebird499 เขียนเมื่อ : 17 ก.ค. 52 09:17:48 A:125.26.36.249 X: TicketID:224383