ความคิดเห็นที่ 1 นั่งเฉยๆไม่พอครับ สมองต้องคิดด้วย จากคุณ : soginal เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 07:39:52

ความคิดเห็นที่ 2   บทที่ 11 แพทยศาสตร์ในพระไตรปิฎก 2) งานวิจัยเรื่องการนั่งสมาธิรักษาโรค ปัจจุบันมีงานวิจัยและบทความเรื่องการนั่งสมาธิรักษาโรคจำนวนมาก จากการค้นข้อมูลเฉพาะภาษาอังกฤษและภาษาไทยด้วยระบบกูเกิล (google) พบงานวิจัยและบทความที่กล่าวถึงเรื่องนี้ถึง 545,360 รายการ โดยพบคำว่า "Meditation therapyŽ 409,000 รายการ, "สมาธิบำบัด" 27,100 รายการ , "สมาธิบำบัดโรค" 17,000 รายการ, "สมาธิรักษาโรค" 73,100 รายการ, "บำบัดโรคด้วยสมาธิ" 16,100 รายการ และ "รักษาโรคด้วยสมาธิ" 3,060 รายการ หากค้นข้อมูลด้วยภาษาอื่นๆ ด้วยคงจะได้ข้อมูลเรื่องสมาธิบำบัดนี้หลายล้านรายการ ข้อมูลจำนวนมากมหาศาลนี้ยืนยันได้เป็นอย่างดียิ่งว่า โลกยุคปัจจุบันกำลังย้อนกลับมาให้ความ สำคัญกับจิตใจ กล่าวคือ สมาธิบำบัดและหลักธรรมต่างๆ ซึ่งมีกล่าวไว้ในพระไตรปิฎกกว่า 2,500 ปี ซึ่งแต่เดิมชาวโลกจำนวนไม่น้อยที่เชื่อว่าเป็นของโบราณล้าสมัย ไม่อาจสู้กับการแพทย์แผน ตะวันตกซึ่งพัฒนามาจากวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีล้ำยุคได้ แต่วันนี้ชาวโลกจำนวนมากเริ่มนำของที่เคยคิดว่าล้าสมัยนี้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินชีวิตกันแล้ว ปัจจุบันสมาธิและคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าถือว่าเป็น "เทรนด์ใหม่" หรือ แนวโน้มใหม่ ที่ใครๆ ก็พูดถึงและศึกษากันอย่างกว้างขวาง ทั้งเพื่อการบำบัดโรค เพื่อความสงบสุขของจิตใจ และเพื่อศึกษาค้นคว้าทางใจด้วยสมถวิปัสสนาขั้นสูง http://main.dou.us/download/GB406PDF/GB406_ch11.pdf จากคุณ : Fon เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 07:40:31 A:222.123.224.217 X: TicketID:183524

ความคิดเห็นที่ 3 การฝึกจิตอย่างหนึ่ง การฝึกสมาธิมี  2 แบบ สมถะ กับ วิปัสสนา การนั่งสมาธิ ใคร ว่า เป็น การนั่งเฉยๆ แสดงว่า ทำไม่เป็น จากคุณ : mr.wisdom เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 08:12:29

ความคิดเห็นที่ 4   นั่งเป็นแค่ส่วนหนึ่ง  ให้ครบ ต้องนั่งนอนยืนเดิน จนไปถึงทุกอิริยาบทการเคลื่อนไหว ผมไม่คิดว่าเป็นการฝืนสังขาร เมื่อยก็มาเดินจงกลมได้ ง่วงก็เปลี่ยนอิริยาบทได้ แค่สติต้องรับรู้ปัจจุบันเท่านั้นให้ต่อเนื่องยาวๆ สะสมเป็นกำลังมหาสติ ถ้าเป็นคนอดทนจะนั่งยาวๆ แบบสมถะก็ได้ แต่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า เหมือนสายเครื่องพิณ จะอ่อนไปก็ไม่เพราะ จะแข็งไปเสียงก็แปร่งๆ ต้องกลางๆ พอดีๆ   ยึดทางพอดีๆ ไม่มากไป ไม่น้อยไป นั่งยาวๆแรกๆก็จะปวดๆเมื่อยๆหน่อย พอทำไปก็ยืดระยะเวลาไปเรื่อย เจ็บตรงไหนก็เพ่งเอา เจ็บหนอ เมื่อยหนอ ปวดหนอ พิจารณาไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ร่างกายปรับได้เอง แล้วจะรู้ว่ามันไม่ใช่การฝืนมากนัก แต่สายที่ผมถือ เรียก สมถะว่า หินทับหญ้า นั่งอยู่นิ่งๆก็ดี พอลืมตาสมาธิก็ขาด ต้องไปนั่งใหม่เริ่มกันใหม่ทุกรอบไป ... จากคุณ : CitizenShip เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 09:02:06

ความคิดเห็นที่ 5   ที่ฝึกกันขั้นต้นทั่วไปเป็นสมถะ  มีจุดประสงค์ในการรวมจิตเป็นหนึ่ง คือปกติจิตคนจะมีลักณะที่วอกแวก แวบไปเรื่องโน้นทีเรื่องนี้ทีไม่หยุดนิ่ง ลมพัดก็หันไปสนใจลม เสียงดังก็หันไปสนใจเสียง ดีใจ เสียใจ สงสัย ตื่นเต้น ฯลฯ บางทีในช่วงเวลาแค่นาทีเดียวจิตแปรเปลี่ยนไปไม่รู้กี่ร้อยครั้ง สมาธิแบบสมถะจึงเน้นฝึกให้จิตคงมั่นอยู่ในอารมณ์เดียว ยึดอยู่จุดเดียว เมื่อทำได้จิตจึงเข้าถึงความสามารถสูงสุดของมนุษย์ได้   เหมือนกับคอมพิวเตอร์ที่รันโปรแกรมที่ต้องการใช้งานเพียงตัวเดียวสามารถทำการคำนวนได้รวดเร็วกว่าคอมรุ่นเดียวกันที่ทำงานโดยมีโปรแกรมที่ไม่ต้องการแอบรันอยู่ในแบ๊คกราวน์เป็นร้อยๆตัว จากคุณ : ลิงจุ่น เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 09:38:24

ความคิดเห็นที่ 6 ท่าทางไม่ใช่เรื่องสำคัญเลย ถ้าต้องการทำความสงบจิต หรือจะเจริญสติ จะอยู่ท่าไหนก็ได้ แต่ท่าที่สบายจะเอื้อต่อการสงบใจได้ง่ายกว่า การนั่ง จะนั่งท่าไหนก็ได้ นั่งให้สบายๆเช่นกัน นั่งเก้าอี้มีพนักพิงหย่อนขาก็ได้ และมีผู้รู้ท่านให้มุมมองไว้ว่า การที่ท่าขัดสมาธิกลายมาเป็นท่าพื้นฐานได้นั้น อาจเป็นเพราะชาวแขกสมัยก่อนไม่ค่อยมีเก้าอี้ใช้ จึงต้องนั่งพื้น และท่านั่งพื้นที่มั่นคงที่สุดก็คือท่านั่งขัดสมาธิ *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-* อีกเรื่องหนึ่ง คนที่ชอบอ้างถึง กาลามสูตร ขอให้ยกมาอ้างแบบทั้งหมดด้วยสิครับ อย่าอ้างแบบครึ่งๆกลางๆ แล้วตีความเข้าใจผิดกันไปเอง ต้องให้ยกตอนจบนี้มาด้วย ดังนี้... "เมื่อใด ท่านทั้งหลายพึงรู้ด้วยตนเองว่า ธรรมเหล่านี้เป็นกุศล ธรรมเหล่านี้ไม่มีโทษ ธรรมเหล่านี้ท่านผู้รู้สรรเสริญ ธรรมเหล่านี้ใครสมาทานให้บริบูรณ์แล้ว เป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความสุข เมื่อนั้น ท่านทั้งหลายควรเข้าถึงธรรมเหล่านั้นอยู่ " จากคุณ : รู้สึกตัว เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 09:41:31

ความคิดเห็นที่ 7   นั่งสมาธิ กับการรู้แจ้ง คนละเรื่องกันมั้งครับ รู้แจ้งได้แค่เสี้ยววินาที มันไม่เกี่ยวกับการคิด แต่มันเห็นแจ้งเอง โดยไม่ต้องคิด เหนือผิดถูก ไม่มีข้อโต้แย้ง รู้แจ้งเสร็จสรรพเดี๋ยวนั้นในบัดดล ทุกอริยาบถ ไม่เป็นทั้งเข้าทั้งออก ไม่ติดไม่ขัด Smooth all the ways. นิพพานโดยไม่ต้องทำไร คุณจะเชื่อ ต่อเมื่อคุณรู้แจ้งเอง ตอนนี้พล่ามไป ไร้ความหมาย นั่งสมาธิ จนเข็ดเมื่อย อาจไม่รู้อะไรขึ้นมาเลยก็ได้ คืบคลานไปทีละน้อย อันนี้ไม่ทราบ ลองถามคนรู้แจ้ง ด้วยการนั่งสมาธิจะดีกว่ามั้งครับ มีวิชาหลายสายเลย (บทความคัดมาจากบุคคลนิรนาม) จากคุณ : Time & Space เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 09:59:58

ความคิดเห็นที่ 8 การทำสมาธิ เป็นการฝึกจิต ให้ควรแก่การงาน โดยภาพรวม การทำสมาธิ คือ การกำหนดจิตให้อยู่กับอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่ง ซึ่งจิตของคนเราก็จะอยู่กับอารมณ์อะไรสักอย่างอยู่แล้ว คำว่าอารมณ์ในที่นี้ หมายถึง สิ่งที่เราสนใจ เช่น อ่านหนังสือ ก็หมายถึงเอาการอ่านหนังสือเป็นอารมณ์ การทำสมาธิแบบที่คนทั่วไปทำ เรียกว่า ขณิกะสมาธิ คือสมาธิที่เกิดเป็นขณะ เช่น ขณะที่คุณอ่านกระทู้นี้ หรือ ขณะที่ขับรถ หรือ ขณะที่ดูหนัง สมาธิแบบนี้ จะเกิดและดับเป็นขณะ ๆ จะไม่ค่อยต่อเนื่อง แม้ขณะที่ดูหนัง หรืออ่านหนังสือที่สนุกมาก ๆ แต่ก็จะมีบางจังหวะที่จิตหันไปเรื่องอื่นบ้าง สมาธิแบบนี้ เป็นสมาธิที่คนทั่วไป ทำกันอยู่แล้ว และไม่จำเป็นต้องนั่ง สามารถทำได้ทุกอริยาบถ เดิน ยืน นั่ง นอน สมาธิประเภทถัดมา คือ อุปจารสมาธิ เป็นสมาธิที่เป็นไปเพื่อความสงบ เป็นสมาธิที่ลึกมาขึ้น ตั้งมั่นมากขึ้น สามารถอยู่กับอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่ง ได้นาน โดยทั่วไปมักจะใช้อารมณ์ที่ง่าย ๆ ในการจับ เช่น การกำหนดลมหายใจ ยุบหนอพองหนอ หรือ จับการเคลื่อนไหว การทำสมาธิแบบนี้ มักเกิดปิติ และเมื่อออกจากสมาธิแล้ว จิตจะนิ่งมากขึ้น สัดส่ายน้อยลง ทำให้เมื่อคิดวิเคราะห์ หรือทำการงานใด แล้วจะได้ผลดียิ่งขึ้น สมาธิชั้นสูงสุด คือ อัปปนาสมาธิ เป็นสมาธิที่มีความตั้งมั่น แน่วแน่กับอารมณ์เดียวได้ตลอด เมื่อพัฒนาจิตมาถึงจุดนี้ จะทำให้จิตรวมเป็นหนึ่ง เกิดสิ่งที่เรียกว่า จิตผู้รู้ มีกำลัง สามารถนำมาใช้งานเพื่อฝึกเรื่องต่าง ๆ ทั้งเรื่องที่เป็นโลกิยะ เช่น ฝึกการระลึกชาติ ฤทธิ์อะไรต่าง ๆ หรือนำมาพิจารณาในระดับวิปัสนา เพื่อระลึกรู้ ว่า กาย เวทนา จิต ธรรม มีความไม่เที่ยง เป็นไตรลักษณ์ ซึ่งจิตจะเกิดความเบื่อหน่าย และ คลายออกจากการยึดมั่น เมื่อคลายออกได้หมด กิเลสก็จะไม่เกิดกับจิต เพราะจิตรู้ (ไม่ใช่การคิด) ว่า สิ่งที่เกิดขึ้นเกิดไม่ใช่เรา ถึงจุดนี้ก็เรียกว่าการนิพพานครับ จากคุณ : ผู้เฒ่าสายลม เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 10:01:35

ความคิดเห็นที่ 9 ขอเสริมกระทู้ที่แล้วนะครับ การทำอุปจารและอัปปนา มักจะต้องนั่งสมาธิกันเป็นเรื่องเป็นราว เพราะทำให้จิตนิ่งได้ง่ายกว่าเดินไปเดินมา หรือยืน การนอนก็ทำได้ แต่จะเสี่ยงต่อการหลับ เมื่อชำนาญแล้ว สามารถทำได้ทุกอริยาบทครับ สำหรับการทำวิปัสนา จะต้องทำตลอดทุกอริยาบถครับ จากคุณ : ผู้เฒ่าสายลม เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 10:05:05

ความคิดเห็นที่ 10   " ตราบใดยังติดอยู่กับแนวเหตุและผลตามสามัญโลกียะ ก็ข้ามผ่านไปโลกุตระ ไม่ได้ " " Be tear it all !! " (บทความคัดมาจากบุคคลนิรนาม) จากคุณ : Time & Space เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 10:12:40

ความคิดเห็นที่ 11 คิดว่าดีจริงนะนั่งสมาธิ แต่ผมนั่งไม่ได้หลับไปก่อน จากคุณ : น้องเจสซี่ เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 10:16:11

ความคิดเห็นที่ 12   จขกท.จำกัดอยู่แค่คำว่านั่งเท่านั้นก็ผิดประเด็นไปไกลแล้วครับ... การฝึกจิตโดยการ -ทำสมาธิ- นั้นมีหลายกลวิธีครับไม่ได้มีแค่การนั่ง ส่วนการรู้แจ้งก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง...ซึ่งก็ต้องรู้แจ้งเท่านั้นถึงจะตอบ จขกท.ได้ รู้เฉยๆแต่ไม่แจ้งอย่างผมไม่อาจจะตอบได้ครับ จากคุณ : bhattee เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 10:37:50

ความคิดเห็นที่ 13 ทำสมาธิก่อน เพื่อเอาจิตว่างไปคิดเรื่องอื่นต่อ เช่น เรื่อง ไตรลักษณ์ หรือจะเอาไว้คิดงานก็ได้ ตามแต่จะใช้งานจิตว่างนั้น เหมือนโอเวอร์คล็อก เพิ่มแรม ปิดแอพที่ไม่เกี่ยวข้องให้หมด อะแหละ จากคุณ : NaCl เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 10:38:47

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านเรื่อง สมถะกรรมฐาน เสริชใน กูเกิ้ล ดูนะครับ จากคุณ : อ้ายหนุ่มพลังม้า เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 10:54:38

ความคิดเห็นที่ 15 แนะนำเวปของหลวงพ่อปราโมทย์ค่ะ http://www.wimutti.net/ มีพูดถึงเกี่ยวกับการดูกายและจิต ตามสภาพความเป็นจริงอยู่ค่ะ โดยส่วนตัวแล้วไม่คิดว่าการนั่งสมาธิเป็นการ ฝืน ค่ะ แต่เป็นการฝึกดู ฝึกรู้ และฝึกให้มีสติ เพื่อนำสติตัวนั้นมาใช้ในชีวิตประจำวันค่ะ จากคุณ : ข้าวปั้นตัวอ้วนกลม เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 13:03:38

ความคิดเห็นที่ 16 เป็นการฝืนอิริยาบทการเรียนรู้ตามปกติของร่างกายมนุษย์ มั้ย ตามปกติของร่างกายมนุษย์ ไม่ได้เรียนรู้อะไร ทำสมาธิ ก็เพื่อที่จะได้เรียนรู้นั่นแหละ ถามว่าฝืนมั้ย หลายๆท่านตอบไว้แล้ว ต้องทำให้เป็นปกติ สติจะไวต่อการเปลี่ยนแปลงในทุกอริยาบท จนถึงไวต่อการเปลี่ยนแปลงของจิตอื่นๆ รู้แจ้ง มั้ย สมาธิดี สมองปลอดโปร่ง ก็จะได้รู้ได้ง่ายขึ้น จะเห็นกว้างขึ้น ถ้าตั้งมั่นดี ก็จะไปได้ลึกขึ้น จากคุณ : aLITTLEspaceAround7day เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 14:48:36

ความคิดเห็นที่ 17   คห.ที่ 7 ล้ำลึกจริงๆ จากคุณ : นานา เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 17:05:27 A:118.174.101.120 X: TicketID:224939

ความคิดเห็นที่ 18   หลวงพ่อ พุทธทาส ท่านบอกเล่าว่า... การนั่งสมาธิ เป็นแค่ให้อารมณ์สงบ ชั่วคราว เท่านั้น.. พอถอนออกจากสมาธิแล้ว ทุกอย่างก็เหมือนเดิม... เหมือนกับแค่เอาหินไปทับกระดาษไว้ (ก็คือการนั่งสมาธิ)... พอเอาหินออก (ก็คือออกจากสมาธิ)... กระดาษก็ปลิวว่อนลอยตามลม... (ก็คืออารมณ์นึกคิด ก็ยังคิดโน่นคิดนี่เหมือนเดิม)... สู้ ถอนรากถอนโคลน คือ คิดวิปัสสนาไม่ใด้... รู้แจ้งเห็นจริง เพราะการคิด.... จากคุณ : คิด คิด คิด... (ผีแอะ) เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 18:21:49

ความคิดเห็นที่ 19   คห18 วิปัสสนา ไม่ใช่คิดนะ แต่เป็นเก็บข้อมูลไตรลักษณ์ จากการรู้สึกสภาวะ ลองค้นคำว่า สติปัฏฐานสี่ ดูนะอันนี้เป็นภาคปฏิบัติ มีดูกาย เวทนา จิต ธรรม ซึ่งไม่มีศาสนาอื่นสอนมาก่อน ถ้าเป็นสมถะจะมีมาก่อนพุทธศาสนา จากคุณ : หลับตา เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 19:45:25 A:58.64.63.217 X: TicketID:173601

ความคิดเห็นที่ 20   " แม้ปฏิบัติอย่างเคี่ยวกรำ ดุจเม็ดทรายในมหาสมุทร ที่สุดแล้ว  มันไม่เกี่ยวกันเลย และมันจะเป็นไรไป แม้ฉันไม่เคยอ่านพระไตรปิฎก ไม่เคยนั่งวิปัสนา   เรื่องมันจบก่อนเริ่ม เสร็จก่อนคิด ดันไปงมโข่งกันได้เป็นกัปกัลป์ " (บทความคัดมาจากบุคคลนิรนาม) จากคุณ : Time & Space เขียนเมื่อ : 23 ก.ค. 52 20:54:28

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นและรวมถึงบุคคลนิรนามครับ จากคุณ : ผู้ศึกษา เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 00:14:50

ความคิดเห็นที่ 22 ลองนั่งยองๆสมาธิดูสิครับ.. แล้วคุณจะรู้.. ว่าท่ามือขวาทับมือซ้าย ขาขวาทับขาซ้ายนี่แหละ.. สบายสุดๆแล้ว.... เอิ้กกกกกกกกกกก... (แต่ถ้าผู้ใดถนัดซ้าย  ก็ทำตรงกันข้ามนะครับ) จากคุณ : ราษฎรไทย.. (โปรดเตรียมตัวยืนตรงเคารพธงชาติ) เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 10:24:18

ความคิดเห็นที่ 23 แจ่ม จากคุณ : zenzen เขียนเมื่อ : 24 ก.ค. 52 22:19:35