Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
เรามาแต่งนิยายวิทยาศาสตร์ที่ พวกเราเคยแต่ง ค้างกันไว้ต่อให้จบดีไหมครับ ???  

ได้ไปอ่าน กระทู้แนะนำนิยายวิทยาศาสตร์ ที่พวกเราเคยช่วยๆ กันแต่งเมื่อก่อน มาอีกรอบ

ในบล๊อก ของคุณ Analayo เลยคิดว่ามาตั้งกระทู้แต่งกันต่อให้จบๆ กันดีไหมครับ

ขออนุญาตเอาเรื่องราวเดิมมาแปะ กันอีกครั้งหนึ่งครับ



ตอนที่ 1


ปลือกพิภพของดินแดนแห่งนี้ ประกอบด้วยซิลิคอนเป็นส่วนใหญ่ แต่แกนกลางเป็นเหล็กและธาตุหนัก

อารยธรรมชั้นสูงบนดินแดนแห่งนี้กำลังจะดับสลายลง ด้วยมลพิษจากน้ำมือของพวกเขาเอง

จากคุณ : DigiTaL-KRASH!!!

แต่ ...ณ สถานที่ แห่งหนึ่ง บนโลกใบนี้ ที่แห่งหน ตำบลใด ไม่มีใครทราบ เพียงแต่รู้จักกันในนาม ห้องหว้ากอ ได้ร่วมหัว ประชุม แก้ปัญหา ให้โลกใสปิ๊ง ดั่งเดิม

จากคุณ : chosen

นั่นคือคำ เอ่ยลอยๆกลางที่ประชุมของชายผู้หนึ่ง ป้ายชื่อสีขาวที่กลัดอยู่บนหน้าอกเขียนด้วยตัวอักษรภาษาอังกฤษตัวใหญ่เป็น ชื่อของชายคนนั้น.... David E. Delric (DED)

เดวิดลุกยืนขึ้น ผมสีดำยาวระคอสะบัดเล็กน้อยเมื่อเขาใช้ดวงตาใสๆที่ไม่ปรากฏความรู้สึกใดๆคู่ นั้นกวาดมองเพื่อนชาวหว้ากอรอบห้องประชุมทรงกลมขนาดใหญ่ที่ถูกสร้างลดหลั่น กันเป็นชั้นๆคล้ายรัฐสภา - - หลายคนจ้องมองเขาเงียบๆ หลายคนมีสีหน้าครุ่นคิด จำนวนไม่น้อยแสดงท่าทางแปลกใจออกมา ขณะที่อีกหลายคนหัวเราะเบาๆอย่างขบขัน

ชั่วครู่ เสียงวิพากษ์วิจารณ์ก็ดังขึ้น เดวิดได้ยินประโยคจำนวนมากผ่านหู รับรู้เข้าสู่สมอง ส่วนใหญ่ล้วนเป็นประโยคแสดงการต่อต้าน หรือก่นด่า เขามั่นใจว่าเขาได้ยินประโยคหยาบคายจากที่ไหนซักแห่ง ไม่ใช่จากคนหรือสองคน แต่เป็นสิบ หากแต่ว่าเดวิดยังยืนนิ่งไม่ใส่ใจ

"คุณหมายความว่าอย่าง ไรคุณเดลริค" ชายวัยกลางคนผิวคล้ำท่าทางทรงคุณวุฒิซึ่งนั่งอยู่บนแท่นที่สูงที่สุดของห้อง นี้เอ่ยถาม เสียงของเขาทำให้ห้องทั้งห้องเงียบลงในฉับพลัน ดวงตาหลังแว่นกรอบบางยังคงนิ่งสงบสมกับเป็นผู้นำการประชุมในครั้งนี้ เดวิดเหลือบมองป้ายบนโต๊ะ มันไม่ได้เขียนชื่อมีเพียงอักษรรหัสสั้นๆ "JFK"

"....มนุษย์ เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าอิจฉาและน่าสมเพชไปในเวลาเดียวกัน พวกคุณมีระบบร่างกายที่ซับซ้อน สมองอันน่าทึ่ง พวกคุณมีโลกที่เขียวชอุ่ม ความบังเอิญอย่างยิ่งยวดของจักรวาลอยู่ในการควบคุมของคุณ แต่พวกคุณกลับทำลายมัน..."

เดวิดหยุดเล็กน้อย เขาพิจารณาบุคคลในที่ประชุมอีกครั้ง เขาเห็นบางคนทำท่าอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่คงเป็นเพราะผู้ชายที่มีรหัสว่า JFK คนเหล่านั้นจึงยังคงนิ่งเงียบอยู่ เดวิดรู้ได้ทันทีว่า ชายผู้นี้ต้องมีอำนาจและอิทธิพลมาก - - อย่างน้อยก็กับมนุษย์เกือบห้าร้อยชีวิตในที่นี้

"....พวกคุณรักความ สะดวกสบาย คุณสร้างเครื่องทุ่นแรงที่ทำลายที่ๆคุณอยู่โดยไม่คิดจะเหลียวแลมันแม้แต่ น้อย... ซ้ำร้าย... พวกคุณยังฆ่ากันเอง ก่อสงครามเพียงเพื่อต้องการแสดงอานุภาพของตน มันช่างน่าเศร้าเหลือเกิน.."

"นั่น คือเหตุผลที่เรามาประชุมกันครั้งนี้ไม่ใช่หรือคุณเดลริค" ประธาน JFK พูดเรียบๆแต่เปี่ยมด้วยพลัง "คุณหมายความว่าอย่างไรที่ว่าคุณเป็นอมตะ คุณอยากเป็นมนุษย์"

เสียงพึมพำอย่างเห็นด้วยดังขึ้น และเงียบลง สายตาทุกคู่จ้องมาที่เดวิด ทุกคนรอคอยคำตอบจากปากเขา โสตประสาทเขาได้ยินเสียงเดิมพูดต่อ

"ถ้ามันเป็นเรื่องที่คุณพูดขึ้นมาด้วยความคะนองหรืออะไรก็แล้วแต่ ผมต้องบอกว่า คุณพูดได้ผิดเวลามาก.."

เด วิดนิ่งเฉยกับคำพูดนั้น เขาก้มหน้าลงมองพื้น เข่าทั้งสองย่อลงเล็กน้อย ก่อนที่ระบบจักรกลในขาอันเหนือมนุษย์ จะส่งตัวเขาลอยขึ้นไปในอากาศ หัวของเขาพลิกลง มันอาจดูรวดเร็วในสายตาของมนุษย์เบื้องล่าง แต่สำหรับเดวิด มันไม่ต่างอะไรกับการเดินทอดน่องไปในสวนดอกไม้ตอนบ่ายแก่ๆ

ตัว ของเขาลอยไปด้านหลังจากที่นั่งเดิม เขาม้วนตัวกลางอากาศสายตาจ้องอยู่ที่ประธานการประชุม ชายผู้นั้นยังคงนั่งอยู่ที่เดิม แสดงท่าทีตกใจออกมาเพียงเล็กน้อย ทั้งๆที่ทั่วห้องแตกตื่นกับการกระทำครั้งนี้

เดวิดลอยตัวลงบนชั้น ลอยด้านบนของตัวห้อง ณจุดนี้เขาสามารถมองเห็นบริเวณภายในได้ทังหมด ยกเว้นข้างใต้ตัวเขาเอง เดวิดรอจนเสียงวีดร้องฮือฮา เสียงตะโกน และเสียงพูดคุยอย่างตื่นเต้นเบาลง เขาก็พูดด้วยเสียงก้องกังวานจากกล่องเสียงพิเศษภายในตัวว่า

"ผมคือแอนดรอยด์"

Free Photo hosting by PhotoLava.com


จากคุณ : nOnG_WinZ

ทัน ใดนั้นข้อเข่าของ เดวิด(โค้ดเนม DED) ที่มักเกิดอาการกำเริบ ก็ทรุดลงไป พร้อมๆกับการขัดข้องของระบบการทรงตัวอย่างฉับพลัน เขาล้มตึงลงไปพร้อมทั้งตะกายไปมาบนพื้นอย่างน่าสงสาร ผู้คนในห้องประชุมต่างแตกตื่นตกใจกับอาการของเขา

พลันมีเสียงแว่วๆมา จากแถวหลัง... "ผมบอกคุณแล้วใช่ไหมอย่าใช้อะไหล่จีนแดง ของใช้ดิจิตอลไอทีทุกอย่างมันต้องเดี้ยง ไม่ช้าก็เร็ว คุณก็รู้อยู่"

โอ... อะไหล่จีนแดง เดวิดรำพึงอย่างตระหนกในสมองโพสิตรอน

เฮียเกลือเจ้าของร้านอะไหล่แอนดรอยด์มือสอง
บอกว่ามันยังมีประกันศูนย์อีกหกเดือนนี่นา..

เดวิดครวญครางอย่างสิ้นหวัง "ช่วยผมด้วย.."

ภาพที่เขาเห็นก่อนสติจะดับวูบไป คือหนุ่มร่างท้วมท่าทางอารมณ์ดี
ส่ายหัวดิกๆเดินเข้ามาหาอย่างเศร้าใจ ที่เสื้อของเขามีชื่อย่อ "นาย Digi"
มีแถบคาดเรืองแสงของสมาคม "สยามไซเบอร์พังค์อันเดอร์กราวด์"

จากคุณ : จำไว้ ต่อให้แอนดรอยด์ก็เดี้ยง! (DigiTaL-KRASH!!!)

ประธาน JFK ทำตาปริบๆมองดูดิจิฯ ลากแอนดรอยด์เดวิดออกไปซ่อมแซม (ปกติแล้วนายดิจิฯ แกจะทนไม่ได้ที่จะเห็นเครื่องจักรใดๆเสีย เห็นแล้วเป็นต้องซ่อมทันที ไม่งั้นสงสาร)

ท่านประธานกระแอมสองสามครั้ง แล้วเอาฆ้อนทุบโต๊ะเสียงดังปัง

"พวกคุณมีอะไรเสนออีกไหม" ประธานถาม พยายามทำสีหน้าแช่มชื่น

"ผม..." ชายร่างสันทัดผู้หนึ่งเอ่ยออกมาอย่างไม่มั่นใจ แกเหลียวซ้ายแลขวามองที่ประชุม ดูท่าทางเหมือนนายช่างซ่อมโรงกำเนิดพลังงานหลักของพิภพทรานทอร์ เอ๊ยไม่ใช่ พิภพโลก... ป้ายชื่อที่อกระบุนาม สมป๊อบ เจ้าเก่า

"ผมมีข้อเสนอครับ ทำไมเราไม่ทำแผ่นแดดคลุมผิวโลก สะท้อนรังสีของดวงอาทิตย์ออกไป เพื่อให้โลกเราเย็นลง แล้วยังสามารถผลิตกระแสไฟฟ้าได้ด้วย" สมป๊อบพูด กับที่ประชุม แล้วหันมามองประธาน JFK อย่างไม่มั่นใจ

จนท่านประธานพยักหน้า เขาจึงเดินกลับไปยังที่นั่ง

มีเสียงพึมพัมในที่ประชุม บ้างก็เห็นด้วยกับชายหนุ่ม
บ้างก็หาว่าเขาบ้า เสียงอีกส่วนบอกว่ามันแพงเกินไป

ทัน ใดนั้นมีเสียงโพล่งขึ้นจากชายหนุ่มอีกคน ซึ่งจากเครื่องแบบที่สวมใส่บ่งให้ทราบว่า เขาเป็นพนักงานบริหารระดับสูงของบริษัท Aqua Aerospace

"โลกร้อนน้ำท่วมโลก! เราต้องย้ายมนุษย์ลงไปสร้างเมืองใต้ทะเล!
เราต้องสร้างโรงงานใต้สมุทร เราต้อง..."

เสียงชายหนุ่มเงียบไปเมื่อมีมือปริศนาหลายคู่ช่วยกันจับเขาไปมัดไว้มุมห้อง

"อัน ที่จริงแล้วผมเห็นว่า ถ้าเราช่วยกันสร้างหุ่นยนต์เรือเหาะบำบัดมลพิษที่สร้างตัวมันเองได้จาก อะไหล่เก่า และขยะอิเลกทรอนิกส์ที่กองเป็นภูเขาในแต่ละประเทศ ก็น่าจะเป็นการดี" สมาชิกที่มีโค้ดเนม "Professor" กล่าวขึ้นในที่ประชุม

"เรือ เหาะที่ว่าจะห้อยโครงตาข่ายที่เคลือบผิวด้วยสารที่จะค่อยๆปล่อยโซเดียมออกมา มันจะค่อยๆจับกับอิออนของคลอรีนในบรรยากาศ แล้วลดระดับลงมาเพื่อปล่อยเกลือลงสู่มหาสมุทรเมื่อมีเกลือเกิดขึ้นมากจนถึง ความจุที่ทำได้ น่าจะช่วยลดคลอรีนที่แตกตัวจาก CFCs ที่ใช้เมื่อศตวรรษก่อนได้จำนวนหนึ่ง นอกจากนี้มันยังมีเจลชนิดพิเศษในการจับฝุ่นละอองที่เกินมาในบรรยากาศ และเครื่องเผาแยกก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ดูดซับไว้ได้ในกล่องโดยอาศัย พลังงานจากสถานีไมโครเวฟในวงโคจร แม้มันจะเป็นกระบวนการที่ค่อยเป็นค่อยไป แต่ก็น่าลงทุน เพราะมันจะสร้างเรือเหาะลำต่อๆไปได้ด้วยตัวเอง"

มี เสียงพึมพัมเห็นด้วยจากที่ประชุม พร้อมทั้งมีการเสนอแนวคิดอย่างอื่นที่น่านำมาใช้ เช่น สมุทรนคร ที่ทำฟาร์มสาหร่าย และแพลงค์ตอนเพื่อจับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศ ซึ่งที่ประชุมก็เห็นด้วยเช่นกัน

...แต่...

"ปัญหาคือ โครงการเหล่านี้ใครจะเป็นคนทำละครับ"
เซียนแห่งMath กล่าวด้วยความกังขา..

(โปรดติดตามตอนต่อไป)

จากคุณ : DigiTaL-KRASH!!!

จากคุณ : Chaotic System
เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 17:56:58




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com