 |
ความคิดเห็นที่ 13 |
มาต่อ... อีก 3 ยอดคนผู้โชคร้าย..
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ann Hodge
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ซวยยังไง?
เธอ... ถูก อุกาบาต ชน
30 พฤศจิกายน 1954, แอน ฮ็อด์จ กำลังงีบสบายอยู่บนโซฟา และโดยไม่มีทางรู้ตัว, ลูกอุกาบาตลุกเป็นไฟพุ่งลงมาจากท้องฟ้า ก่อนจะแตกออกเป็น 3 ชิ้น และ 1 ใน 3 นั้นก็พุ่งทะลุหลังคาบ้านเธอและชนเธอเขาที่สะโพกอย่างจัง
แต่ ใครๆ ก็อาจเจอเรื่องอย่างนี้ได้ ใช่มะ?
อันที่จริงแล้ว.. ไม่ เธอเป็นคนแรกและคนเดียวในประวัติศาสตร์ที่ถูกอุกาบาตพุ่งชน
โชคร้ายสุดๆ ของคุณนายฮ็อด์จเกือบจะกลายเป็นดีเมื่อเธอนึกขึ้นได้ว่าเธอมีก้อนหินหายาก หรืออีกนัยหนึ่ง เงินมหาศาล อยู่บนพื้นห้องรับแขกของเธอ กระนั้นความหวังของเธอมลายหายไปพร้อมกับฝูงชนที่แห่กันมายื้อแย่งก้อนอุกาบาตตัวซวยนี้
กองทัพอากาศสหรัฐฯบอกว่า การถูกอะไรสักอย่างที่มีราคาแพงพุ่งชนไม่ได้หมายความว่าคุณจะถือสิทธิเป็นเจ้าของมันได้ แล้วทอ.สห.ก็เอาเฮลิคอปเตอร์มารับหินนี้ไป, คุณนายฮ็อด์จแกว่งนิ้วกลางให้พวกเขาตอนบินกลับไป (แน่นอน เราเดาเอาเอง)
ยูจีน ฮ็อด์จ สามีของคุณนายฮ็อด์จตัดสินใจจ้างทนายและในที่สุดก็ได้หินก้อนนี้คืน และด้วยเพราะมีคนขอซื้อหินนี่ในราคาถึง 5,000 เหรียญ เจ้าของบ้านเช่าของพวกเขา (ซึ่งพ่อแม่คงไม่ได้ตั้งชื่อให้เอง) คุณนาย เบอร์ตี้ กาย พยายามจะแสดงสิทธิของเป็นเจ้าของหินก้อนนี้เช่นกันเพื่อเอามาชดเชยค่าซ่อมบ้าน
ทั้งการต่อสู้ในชั้นศาล, ความสนใจจากสังคม และข้อเสนอต่างๆ ที่เข้ามาในที่สุดคุณนายฮ็อด์จก็มอบมันให้กับพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์แห่งชาติรัฐอลาบม่า
เดาว่าเธอคงเคยเอามันไปเช็ดก้นมาแล้ว 
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jeanne Rogers
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ซวยยังไง?
อันที่จริงแล้ว... ก็แทบทุกเรื่องนั่นแหละ 
"จีนน์ โรเจอร์" มีชีวิตที่ดูไปแล้วน่าจะคล้ายซิทคอมมากกว่าจะเป็นเรื่องจริง เธอราวกับจะเป็นภาระมากกว่าจะเป็นเพื่อน เหมือนพวกตัวประกันในเกมส์ตำรวจไล่ยิงผู้ร้ายที่มี AI ทึ่มๆ ที่เราต้องคอยคุ้มกันในขณะที่กำลังเจอห่ากระสุนพุ่งเข้าใส่นั่นแหละ
อย่างแรกเลย, เธอไม่เคยถูกฟ้าผ่า 7 ครั้งเหมือนลุง รอย ซัลลิแวน แหงล่ะ, เธอโดนแค่ 2
ครั้งนึง เธออยู่บนเรือสำราญกับเพื่อน กำลังจะถ่ายรูปกัน แต่เธอถอยหลังมากไป เธอร่วงตกลงไปในมหาสมุทร เพื่อเธอพยายามวิ่งหาทางช่วยเธอแต่ก็ดันหกล้มแล้วสลบไป มีช่างทาสี 3 คนกำลังทาสีอยู่ใกล้ๆ ในตอนนั้นแต่ก็ง่วนอยู่กับงานเกินกว่าจะได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของเธอ
จนเพื่อนของเธอฟื้นจากการสลบ จึงไปบอกกัปตันให้เลี้ยวเรือไปรับจีนน์ขึ้นจากน้ำ
หลายปีต่อมา, เธอกำลังเดินอยู่ตามถนนกับลูกชาย ซึ่งจู่ๆ ก็ร้องตะโกนว่า "แม่ ดูนั่นสิ นกอะไรตลกจัง!" ซึ่งกลายมาเป็นว่าค้างคาวตัวนั้นเกาะเข้าที่หนังหัวของเธอ ด้วยความตื่นตกใจแทบสิ้นสติ, เธอวิ่งไปเคาะประตูบ้านหลายหลัง แต่ทุกคนที่เปิดประตูมาก็วิ่งแหกปากร้องด้วยความตกใจมากกว่าจะช่วยเธอ
เสียงหวีดร้องยิ่งทำให้ค้างคาวโกรธและตกใจ มันยิ่งข่วนหนังหัวของจีนน์หนักเข้าไปอีก แถมยังฉี่ใส่หัวเธอ
หลังจากทั้งร้องไห้อย่างสิ้นหวัง, ที่สุดก็มีคนรู้จักคนหนึ่งหยิบกุญแจรถของเธอให้เธอเพื่อที่เธอจะได้ขับรถพาตัวเองที่มีค้างคาวเกาะบนหัว (พร้อมฉี่) ไปหาสัตว์แพทย์
คนรู้จักคนนั้นเปิดเผยภายหลังว่าเขาเลือกที่จะไม่ขี่จีนน์ไปเองเพราะแบบนั้นคงฮากว่า (แน่นอนว่า เราเดาเอาเอง)
กระนั้นชีวิตของจีนน์ โรเจอร์ยังเต็มไปด้วยความโชคร้ายแบบตลกไม่ออก ไม่ว่าจะถูกโกง, ถูกยิง, ถูกบีบคอ และตกไปในท่อระบายน้ำ โดยเธอบอกว่า
"ฉันไม่กลัวความตายหรอก ฉันกลัวการมีชีวิตอยู่มากกว่า"
เธอยังเคยถลกกางเกงของนายโรเจอร์ลงแบบไม่ได้ตั้งใจที่สระว่ายน้ำอีกด้วย, แต่.. ไม่ใช่สามีของเธอหรอกนะ , โดยเป็นชายชื่อโรเจอร์ที่เป็นที่รู้จักจากรายการเด็กทางทีวีของเขา... โอ..
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tsutomu Yamaguchi
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ซวยยังไง?
มีเพียง 2 เมืองเท่านั้นในโลกนี้ที่เคยโดนระเบิดนิวเคลีย และ... ชายคนนี้อยู่ในทั้ง 2 เมืองนั้น
เขาเกิดในปี 1916, ซึโตมุ ยามากูชิ เดินทางไปทำธุระเรื่องงานที่ "ฮิโรชิม่า" ในวันที่ 6 สิงหาคม 1945, ทันทีที่เขาก้าวลงจากรถ ระเบิดนิวเคลียก็ระเบิดห่างจากเขาไปไม่ถึง 3 กิโลเมตร อภิมหาซวยอะไรอย่างนี้?, แก้วหูของเขาถูกทำลายทันทีและตาบอดชั่วคราว ยามากูชิกระเสือกกระสนที่จะรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นวะเนี่ยยย!?
และ หลังจากเขาอยู่ในหลุมหลบภัย 1 คืน เขาก็คิดขึ้นได้ว่า ฮิโรชิม่า คงไม่ใช่เมืองที่ปลอดภัยที่สุดที่จะประกอบธุรกิจ ว่าแล้ว เขาจึงกลับบ้าน..
ที่... "นางาซากิ"
หลังจากนั้นไม่กี่วัน ยามากูชิกำลังอยู่ในห้องทำงานของหัวหน้าเขา คุยขโมงถึงเหตุการณ์รอดตายแบบเฉียดฉิวจากโคตรระเบิดพิศวงที่เป่าเมืองทั้งเมืองหายราบในพริบตา
และในระหว่างที่เขากำลังพยายามอธิบายให้หัวหน้าเข้าใจว่าพวกเขาไม่มีทางขายรถได้ในเมืองที่กำลังลุกเป็นไฟจริงๆ นั้น จู่ๆ ก็มีเสียงๆ หนึ่งที่คงไม่มีใครในโลกรู้จักหรือจำได้, ยกเว้นยามากูชิ, มันคือเสียงของระเบิดนิวเคลียอีกลูก และอีกครั้ง, ที่มันระเบิดห่างจากเขาไปเพียง 3 กิโลเมตร
ไม่เพียงแต่ยามากูชิจะรอดตาย (และไม่ได้รับพลังพิเศษจากระเบิดนิวเคลียทั้ง 2) แต่เขายังมีชีวิตจนถึงปัจจุบันนี้ด้วยอายุ 93 ปี ทุกวันนี้ยามากูชิเล่าเรื่องราวของเขาเพื่อเป็นแรงบันดาลใจและให้กำลังใจแก่ผู้คนทั่วไป และให้กำลังใจแก่ผู้คนที่ทนทุกข์จากผลของระเบิดนิวเคลีย เขาเขียนหนังสือเล่าเรื่องราวของเขา และยังเป็น 1 ในผู้ชุมนุมต่อต้านการใช้อาวุธนิวเคลีย
จากเรื่องนี้.. ดูเหมือนว่าอย่างน้อยก็จะมีคนนึงในโลกล่ะ ที่พูดใส่คุณได้ว่า "ไม่ต้องไปกลัวระเบิดนิวเคลียหรอก จริงๆนะ นายก็แค่เดินออกมา"
--------------------------------------------------------------------------------------------------
| จากคุณ |
:
art_sarawut   
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 ส.ค. 52 21:30:55
|
|
|
|
|
...ขอบคุณครับ คุณคือนักแปลชั้นเมพจริงๆ
