ความคิดเห็นที่ 1   ที่เจ้าของกระทู้พูดมานั้นมันในหนังครับ สงครามแต่ละยุคไม่มียุทธศาสตร์ที่เหมือนกันเลย จากคุณ : อิ่มบุญครับ (กัปตันสมหมาย) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 14:08:27

ความคิดเห็นที่ 2   เหตุการณ์ที่ว่ามา เอามาจากในหนังทั้งนั้นเลยนะครับ ซึ่งเป็นธรรมดามที่หนังต้องทำออกมาแบบนี้เพื่อให้รู้สึกอินไปกับหนัง แต่ในส่วนของสงครามจริงๆ ก็คงเหมือนเวลาเราเล่นหมากรุกหล่ะครับ ถ้า จขกท.เคยเล่นจะเห็นภาพ และเข้าใจได้ง่าย  ตัวขุนของแต่ละฝ่ายส่วนใหญ่จะอยู่แนแนวหลัง และโดนห้อมล้อมด้วยทหารเอก จนเมื่อทหารตายหมดหล่ะ ถึงขุนถึงจะออกมา โรยงา มะพร้าวขูด จากคุณ : -=นามไร้ชื่อ=- เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 14:23:37

ความคิดเห็นที่ 3 จุดที่สำคัญกว่านั้น คือ คน เป็น พัน เป็นหมื่น ได้ยินเสียง แม่ทัพ ที่พูดคนเดียวได้ยังไง ทั้งๆที่ พื้นที่ กลางแจ้ง และน่าจะมีเสียงดัง ซะขนาดนั้น จากคุณ : Joeeey เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 14:32:51

ความคิดเห็นที่ 4   1. เรื่องระยะผมว่าไม่ใช่ 1 กิโลหรอกครับ คงจะเพียงแค่นอกวิถีธนูหรือเครื่องยิงต่างๆ ก็พอ ไม่งั้นกว่าทหารเลวจะเดินไปถึงหมดแรงก่อนพอดี 2. วิถึธนูเป็นแนวโค้งครับ กว่าจะโค้งลงมาใส่ก็วิ่งลอดไปได้แล้ว แต่ก็อย่างที่บอกไว้ในข้อแรก ระยะที่ตั้งทัพเพียงแค่พ้นวิถี ซึ่งเวลาชาจน์เข้าไป ถ้าพ้นระลอกแรกได้ก็ได้ทิ่มแน่นอน 3. มีแต่ในละครครับ ถ้าแม่ทัพไม่บ้าพาวลุยไปกลางดงก็คงไม่เจอกันหรอก ส่วนมากก็ทหารเลวนี่แหละได้ความดีความชอบตรงนี้ 4. มันเหมือนกับกฏของสงครามที่ไม่ฆ่าครอบครัวของผู้แพ้ เช่นในสามก๊ก โจโฉเก็บมาเลี้ยงซะร่วมๆ 20 ไม่รู้เมียใคร(มาก่อน)บ้าง แต่ก็นั่นแหละ ถ้าทายาทมันมีแต่ตัวผู้แล้วถึงวัยสด ก็กุดหัวมันไว้ก่อนเป็นดี =w=." 5. ถ้ามันคุยกันรู้เรื่องคงไม่ต้องพาคนมาตายหรอกครับ จากคุณ : >_<. เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 14:45:48 A:192.168.64.25 X:203.185.152.181 TicketID:230695

ความคิดเห็นที่ 5 น่าจะมีการใช้ภาษามือ หรือ สัญลักษณ์อะไรซักอย่าง ในสนามรบเพื่อแสดงคำสั่งของแม่ทัพ (แค่ตะโกนคงไม่ได้ยินหรอก แถมศัตรูจะรู้ตัวเอาด้วย) สังเกตุดูในทัพสมัยก่อน มักจะมีทหารที่ต้องคอยถือ ธงที่มีตราประจำตัวของขุนพลอยู่ และจะประจำอยู่ตามกองพลต่าง ๆ การสั่งให้ลดธง หรือ โบกธง หรือ อะไรก็ตามแต่ อาจเป็นสัญญาณลับ เช่น ถอยทัพ ล้อมจับ หรือ ใช้แผน A แผน B อะไรก็ว่าไปล่ะมั้ง จากคุณ : Furious+Rivery เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 14:47:03

ความคิดเห็นที่ 6 ใช้สัญญานเสียงกลองไงครับ อย่างที่เขาเรียกกันว่า กลองศึก เวลาจะรุก หรือจะถอย ก็จะตีกลองกันแบบหนึ่ง เสียงกลองจะดังมาก เป็นการสร้างขวัญให้กับทหารด้วย อีกแบบหนึ่ง ก็จะเป็นเสียงแตรครับ จากคุณ : ป้ายแดง เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 14:56:44

ความคิดเห็นที่ 7   การสั่งทัพในการเข้ารบก็มีวิวัฒนาการมาเรื่อยๆ ตั้งแต่กำลังรบไม่กี่ร้อยคนก็ให้แม่ทัพตะโกนเอา พอกองทัพใหญ่ขึ้นก็พัฒนามาเป็นจังหวะกลองโดยมีการฝึกฝนกันมาก่อนแล้วว่าถ้าเสียงกลองดังแบบนี้ให้ปีกนี้รุกถอยอย่างนี้ แล้วก็วิวัฒนาการมาใช้ธงโดยถ้าโบกธงสีนี้ให้ปีกซ้ายปีกขวารุกถอยอย่างนี้ ในยุทธการเซ็กเพ็ก(เป็นการยุทธที่ใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งที่มนุษย์เคยรบกัน) โจโฉคุมพลหนึ่งร้อยห้าสิบหมื่น(ทหารหนึ่งล้านห้าแสนนายรวมพลราบ พลม้า พลเรือรบ)มาบุกตีเล่าปี่กับซุนกวนที่ตั้งยันใว้ด้วยกำลังพลเจ็ดสิบหมื่น .... ถ้าให้โจโฉ เล่าปี่ ซุนกวน มายืนแหกปากตะโกนบัญชาการทัพเองมีหวังตะโกนกันคอแตกตายทั้งสามคนกว่าจะรู้ผลแพ้ชนะ จากคุณ : อิ่มบุญครับ (กัปตันสมหมาย) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 14:56:53

ความคิดเห็นที่ 8 ท่าจะปนมั่วมาหลายสูตร กระทู้นี้ควรไปตั้งที่ห้องสมุดมากกว่าเพราะกฏการทำศึกในแต่ละสมัยและแต่ละพื้นที่มีข้อแตกต่างกันมาก ถ้าตอบแบบเท่าที่พอรู้คือ การรบของจีนและอังกฤษ แม่ทัพอยู่ด้านหลังบัญชาการรบ การจัดตั้งการรบเป็นแถวเป็นแนวเพื่อให้สามารถบัญชาการได้ง่าย ในส่วนของการรบแบบผู้ดี ของอังกฤษ คือให้ทหารสองฝ่ายมาร์ชเข้าหากัน และผลัดกันยิง โดยห้ามหลบ จนเข้าถึงระยะประจัญบานแล้วค่อยปะทะ (แน่นอน แม่ทัพอยู่ข้างหลัง) การรบแบบผู้ดีนี้มีเพื่อปกป้องชีวิตของเหล่าชนชั้นนำ ป้องกันลูกหลงจากลูกมั่ว และทำให้คำนวณง่ายว่าถ้าฝ่ายใดมีคนมากกว่าก็ชนะแน่นอน สำหรับธนูก็เข้าข่ายลักษณะเดียวกับปืนครับ ในยุโรปยุคกลาง (จำช่วงปีไม่ค่อยได้ซะด้วย) มีการนำอาวุธประเภทหน้าไม้มาใช้ ซึ่งมีพลังทำลายเหนือกว่าธนูมาก โดยในสมัยนั้นมีการทำสัตยาบันห้ามอาวุธประเภทหน้าไม้โดยอ้างว่าไม่เป็นอารยชน เพราะเกราะของชนชั้นสูงกันพลังทำลายของหน้าไม้ไม่อยู่ การรบแบบไทยแต่โบราณ กษัตริย์เป็นผู้บัญชาการการรบ เหตุการณ์ชนช้างของสมเด็จพระนเรศวรเป็นเหตุการณ์ที่ไม่เกิดขึ้นบ่อยนักในประวัติศาสตร์ ในภาพการชนช้างที่คนยุคปัจจุบันระบายสีจะให้เป็นสมเด็จพระนเรศวรรบกับพระมหาอุปราชและทหารก็ยังคงรบกันอยู่ โดยธรรมเนียมร่วมของไทยและพม่า นายรบกันไพร่ต้องหยุดและเป็นผู้ดูครับ การท้ารบกันของจีนก็มี เวลาขุนของแต่ละฝ่ายเจอกัน ไพร่ก็ต้องหยุดรบเพื่อดูนายรบกัน เกี่ยวกับสงครามที่อ้างเหตุผลเรื่องศักดิ์ศรี ถ้าได้ลองอ่านและพิจารณาประวัติสงครามแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน สงครามเป็นเรื่องผลประโยชน์ แต่จะทำสงครามถ้าพูดตรงๆว่าทำเพื่อผลประโยชน์ก็โดนเพื่อนบ้านรุมบ้อม ก็ต้องหาเหตุผลที่ฟังขึ้น เช่นการอ้างความชอบธรรม ความแค้น รวมถึงเหตุผลวิบัติอื่นๆ เหมือนการบุกยึดอิรักของจอร์จบุช ที่ทำเพื่อ 710 แต่อ้างความถูกต้อง ทั้งๆที่ถ้าบอกความถูกต้องก็ควรจัดการพม่าหรือเกาหลีไปด้วยให้รู้แล้วรู้รอด จากคุณ : Darth Prin เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 15:30:53

ความคิดเห็นที่ 9 ลองหาเรื่องโนบุนากะ มาอ่านดูแล้วจะเข้าใจว่าสงครามเค้ารับกันจริงจังยังไง ไม่มีมิตรแท้  ไม่มีศัตรูแท้ มีแค่ความทะเยอทะยานของผู้นำ จากคุณ : Tears เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 16:43:30

ความคิดเห็นที่ 10   #8 ผมชอบประโยคที่พระนเรศวรร้องท้าพระมหาอุปราชครับ เนื่องจากเจริญพระชัณษามาด้วยกัน "เจ้าพี่จะมัวถือช้างอยู่ใต้ร่มไม้อยู่ไย ไยไม่ไสช้างมาชนกันให้เป็นพระเกียรติ อันการซึ่งพระมหากษัตริย์จะกระทำเยี่ยงเราทั้งสอง สืบไปภายหน้าจะไม่มีอีกแล้ว" ประโยคนี้ฟังแล้วทำให้รู้สึกฮึกเหิมนักแล จากคุณ : อิ่มบุญครับ (กัปตันสมหมาย) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 17:03:27

ความคิดเห็นที่ 11 เรื่องแม่ทัพตะโกนปลุกใจทหาร เราเข้าใจว่า น่าจะมีคนตะโกนต่อเป็นจุดๆหรือเปล่าคะ (แต่ในหนังคงไม่ทำเพราะไม่งาม) อีกอย่างถ้าอยู่ในทุ่งกว้างๆ แล้วทุกคนเงียบกันหมดก็น่าจะได้ยินไปไกลนะคะ ส่วนการถ่ายทอดคำสั่ง น่าจะมีการตกลงสัญญาณกันก่อนออกรบ ที่เห็นในหนังหรือการ์ตูนน่ะค่ะ พอรบเสร็จก็ต้องมาประชุมกัน (แล้วเหตุการณ์ทะเลาะกันหรือลอบสังหารตามท้องเรื่องก็จะเกิดขึ้นตอนนี้) ช่วงที่ประชุมกัน ก็คงตกลงเรื่องยุทธศาสตร์และสัญญาณกันไว้เรียบร้อยแล้ว ส่วนเรื่องแม่ทัพตะโกนท้าทายกัน ทหารเลวไม่จำเป็นต้องได้ยินทุกคนนี่ พอแม่ทัพสั่งเฮสั่งโห่ ได้ยินแค่พวกข้างหน้าๆก็ใช้ได้แล้ว พอพวกข้างหน้าโห่มา ข้างหลังก็เฮตามก็พอแล้ว ทั้งหมดนี่คาดเดาเอง ไม่รู้เรื่องประวัติศาสตร์อะไรทั้งสิ้น แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 52 17:46:24 แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 52 17:41:39 จากคุณ : Ponyo เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 17:41:09

ความคิดเห็นที่ 12 ระยะหวังผลของธนูยิงเป็นวิถีโค้งไม่น่าจะเกิน 300 เมตรนะครับ (ไม่นับวิถีตรงที่แค่ราว ๆ 30-50 แล้วแต่แรงน้าวและคุณภาพของธนู)  แต่เอาเข้าจริง ๆ ก็แค่ราว ๆ 100 เมตร กว่า ๆ เท่านั้น ไกลกว่านั้นนี่ยิงข่มอย่างเดียว (sppressing fire) ดังนั้นอยู่ห่าง 1 กม. นี่สบายบรื๋อครับ ไม่โดนยิงแน่นอน ----------------------------------------------------------------- ธนูต่างจากหน้าไม้อย่างหนึ่งคือ ระยะใกล้ ๆ ธนูยิงเกราะไม่ทะลุ แต่หน้าไม้นี่ฉิวเลย --------------------------------------------------------------- อาวุธปราบทหารม้าไม่ใช่ธนูครับ แต่เป็น(เรียงลำดับ) หอก->หลาว->หน้าไม้->ปืน แนะนำให้ดูหนังเรื่อง กะปิตัน อลาทริสเต้ครับ เรื่องทำฉากการรบออกมาค่อนข้างสมจริง (ถึงฉากดวลเดี่ยวจะดูโม้ ๆ ไปบ้างก็เถอะ) โดยเฉพาะ siege war ในยุค renaissance ที่หาดูได้ยาก จากคุณ : Roh_Z เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 17:55:02

ความคิดเห็นที่ 13 เรื่องพระนเรศวร นี่ ประวัติศาสตรื บันทึกละเอียดดีนะครับ ผมว่าบรรยาย มาอย่างกะไปเห้นด้วยตาเลยงะ ทีเรื่องพระเจ้ากรุงธนบุรี นี่ กลับบันทึกไม่ละเอียด อย่างพระนเรศวร แฮะ นักประวัติศาสตร์ ลำเอียงกันจัง เพราะอะไร ครับ จากคุณ : สระนาฬิเกร์ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 18:43:45

ความคิดเห็นที่ 14 พูดปลุกใจนี่น่าจะมีจริง แต่เวลาจริงแม่ทัพมันอยู่แนวหลังคอยคุมการรบครับ จากคุณ : @jirayu (wsteven) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 19:03:27

ความคิดเห็นที่ 15 1. สมัยก่อนเวลาทำสงครามต้องตั้งแถวเผชิญหน้ากันในระยะประมาณ 1 กิโลเมตรก่อนหรือครับ  แล้วให้พระราชาหรือแม่ทัพ ขี่ม้าตะโกนตามแนวหน้ากระดาน ปลุกขวัญกำลังใจ สร้างความฮึกเหิมก่อนสั่งลุย ?   ตอบ....ธรรมเนียมการรบของแต่ละประเทศและอารยธรรมนั้น จะแตกต่างกันครับ เช่นเดียวกับยุทธิวิธีการรบ ถ้าเป็นกรณีของจีนนั้น แม่ทัพจะอยู่ทัพกลาง ซึ่งมีการคุ้มกันอย่างแน่นหนา ธนูฝ่าเข้าไปไม่ถึงหรอก และจะใช้ธงหรือกลองในการให้สัญญาณนำทัพ 2. ทั้งที่พระราชาหรือท่านแม่ทัพก็อยู่ข้างหน้า ขี่ม้ามันไม่กลัวเกรงสิ่งใด  นำขบวนรบเข้าตีอีกฝ่าย  อยากทราบว่าทำไมไม่โดนพลธนูฝ่ายตรงข้ามสอยร่วงเลยหล่ะครับ  มีแต่พวกพลทหารถือโล่แท้ ๆ กลับโดนยิงกันเป้าตาแหกหมด  แม่ทัพขี่ม้านำหน้าถือหอกอันเดียวแท้ ๆ กลับไม่โดนพายุลูกธนูหลายพันหลายหมื่นลูก ตอบ....ในบางอารยธรรม การที่พลทหารหรือไพร่ สังหารแม่ทัพหรือราชวงศ์ฝ่ายข้าศึกนั้น ถือเป็นความผิดครับ พลทหารก็ต้องรบกันเอง ส่วนการจะเอาชนะแม่ทัพของเชื้อพระวงศ์นั้น เป็นหน้าที่ของแม่ทัพและเชื้อพระวงศ์ฝ่ายเรา กฎนี้มีไว้เพื่อป้องกันแม่ทัพโดนทหารเลวเชือด แต่ในจีน ไม่มีครับ ใครตัดหัวแม่ทัพข้าศึกได้ มีรางวัลบำเหน็จบำนาญ 3. สงครามเกิดขึ้นทีไร ราชาหรือแม่ทัพของแต่ละฝ่ายต้องมาเจ๊อะกันทุกที ทั้ง ๆ ที่แต่ละฝ่ายมีทหารอยู่หลายหมื่นคน   แต่เวลาฟันกันเลือดสาดไปซักพัก  แม่ทัพฝั่งนึงต้องเจอกับอีกฝั่งทุกทีไป  นั่นเพราะอะไรครับ ตอบ......อันนั้นมันหนังครับ ของจริง แม่ทัพไม่ไปดวลกับใครง่ายๆ 4. ทำไมรบเสร็จ  ฝ่ายที่ชนะมักจะต้องเอาเมียหรือลูกของแม่ทัพอีกฝ่ายมาจับทำเมียครับ  ทั้งที่แก่แล้วบ้าง  มีลูกหลายคนแล้วบ้าง  อุตส่าห์ยึดประเทศเขาได้ทั้งที  ไปหาเอ๊าะ ๆ 17-18 มาไม่ดีกว่าเหรอครับ ? ตอบ......คงเป็นธรรมเนียมการเข้าครอบครองทุกๆสิ่งของผ้แพ้ครับ แต่อย่าลืมว่า พวกชนชั้นสูงในอดีตนั้น มี่ทั้งอำนาจและเงินตรา คงจะได้คู่ครองสวยๆเป็นแน่ การเวรคืนครอบครัวฝ่ายตรงข้ามมาเลยไม่เสียหลายกระมัง 5. เขาคุยกันดี ๆ ไม่ได้เหรอครับ  ทำไมต้องใช้ความรุนแรงด้วย  หรือว่าวัยรุ่นใจร้อน ? ตอบ.....สงคราม คือความอัปยศของมนุุษยชาติ เมื่อคนเราขาดซึ่งเหตุผล จริยธรรม หลักการ ไม่อาจจะตกลงกันแบบที่ผู้เจริญเขาทำกันได้ ก็ต้องใช้ความบ้าคลั่ง สัญชาติณาณดิบ และกำลังเข้าตัดสินกันอย่างไม่ละอายต่อบาปบุญคุณโทษใดๆ จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 19:19:37

ความคิดเห็นที่ 16 #10 คนบันทึกเขาตามไปกับพระนเรศวนเหรอครับ จำได้ว่าช้างศึกขององค์ขาวกับองค์ดำ 2 ช้าง พร้อมจตุรงคบาทเท่านั้นที่ผลัดเข้าไปจนถึงกลางทัพพม่า แร้วใครเปนคนบันทึกบทหนังบทนี้......รู้แต่ว่าหลังสงคราม พระนเรศวรสั่งจับทหาร แม่ทัพนายกอง จะเผาทั้งเป็น...จนพระวันรัตนวัดป่าแก้ว พระสังฆราชเสด็จมาขอพระราชทานอภัยโทษ โดยยกสาเหตุว่า เหมือนกับสมัยพระพุทธเจ้าก่อนจะบรรลุสัมโพธิญาณ ก็มีเหล่ามารมาขวาง แต่พระพุทธองค์ทรงสู้ตามลำพังโดยที่เทพยดาไม่ได้มาช่วย เมื่อชนะจึงเป็นการแสดงถึงพระบารมีของพระองค์...เช่นเดียวกับที่พระนเรศวรชนะตามลำพังไม่ต้องให้ทหารช่วย.....เลยรอดตายกันหมด.......แต่บันทึกเรื่องนี้เกิดขึ้นหลังจากสมัยพระนเรศวร เป็นร้อยปี พึ่งจะมาเขียนเป้นลายลักษณ์อักษรตอนกรุงแตกครั้งที่ 2เอง จากคุณ : ohh_no เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 19:29:46

ความคิดเห็นที่ 17 1. สมัยก่อนเวลาทำสงครามต้องตั้งแถวเผชิญหน้ากันก่อนหรือครับ การจัดขบวนทัพไทยมีต่างๆเช่นปาทังคะพยุหะ(รูปเท้ากา) จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 19:44:31

ความคิดเห็นที่ 18   ถ้าเป็นสงครามสมัยโบราณในเอเชียอาคเนย์ต้องยกให้พม่าครับ... ประมาณว่าทัพมองโกลอันยิ่งใหญ่ในสมัยกุบไลข่านรุกตีไปทุกสารทิศ มีพลธนูบนหลังม้าศีกเคลื่อนที่ได้รวดเร็ว สามารถบุกประชิดถึงยุโรปตะวันออก แต่ทัพม้ามองโกลในสมัยนั้นเจอทัพช้างของพม่าเข้าไป ก็จอดไม่ต้องแจว ทัพมองโกลตีได้แค่อาณาจักรพุกามแล้วก็ต้องถอนทัพกลับ ได้ไม่คุ้มเสีย แต่ในยุคเดียวกันไทยฉลาดกว่า แค่แต่งราชทูตไปเจริญสัมพันธไมตรีกับกุบไลข่าน เราก็ได้ช่างและการถ่ายทอดเทคโนโลยีเครื่องปั้นดินเผา(ซึ่งในสมัยนั้นถือว่าเป็นไฮเทคโนโลยีของโลก)จากจีนมาเจ็ดลำเรือสำเภา โดยพ่อขุนรามคำแหง จากคุณ : อิ่มบุญครับ (กัปตันสมหมาย) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 19:45:27

ความคิดเห็นที่ 19 มังกรพยุหะ จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 19:46:00

ความคิดเห็นที่ 20   #17 เคยดูในสารคดี การจัดทัพแบบนั้นเหมือนที่ทหารโรมันใช้ตั้งรับเวลาที่ข้าศึกมีจำนวนมากกว่าครับ จากคุณ : อิ่มบุญครับ (กัปตันสมหมาย) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 19:47:19

ความคิดเห็นที่ 21 2. แม่ทัพนำหน้าถือหอกอันเดียว กลับไม่โดนพายุลูกธนูหลายพันหลายหมื่นลูก ก็เป็นหนังไง จริงคงไม่ใช่อย่างนั้น การเข้าปะทะสองกองทัพ นอกจากเลือกยุทธภูมิ วางกลศึก จัดริ้วขบวน โดยพื้นฐานปะทะต้องโจมตีด้วยอาวุธที่ไกลที่สุดก่อน เช่นปาหรือขว้าง ยิงธนู สมัยนี้ยิงปืนใหญ่ หรือส่งเครื่องบินทิ้งระเบิด จากนั้นจึงตามด้วยทหารม้า ทหารราบ จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 19:57:51

ความคิดเห็นที่ 22   #16 มันมีบันทึกใว้ตรงกันทั้งในประวัติศาสตร์ไทย และประวัติศาสตร์พม่าครับ หลายๆอย่างในประวัติศาสตร์ที่ไทยเรามองกษัตริย์พม่าเป็นผู้ร้าย แต่นักประวัติศาสตร์พม่าเค้าก็มองเหตุผลที่จะบอกว่ากษัตริย์ของเค้าคือวีรบุรุษ อย่างการยกมาตีกรุงศรีอยุทยาจนแตกสองครั้งทางเค้าก็ให้เหตุผลว่าพม่าต้องทำศึกกับจีนอยู่เนืองๆ แล้วก็มีกรุงศรีอยุธยาเข้าข้างจีนคอยสอดคอยแทรกตามแนวหัวเมืองประเทศราชของพม่าอยู่เรื่อยๆ เมื่อได้จังหวะเหมาะๆช่วงไหนที่จีนอ่อนแอลง พม่าก็จะถือโอกาสเหยีบไทยซะเลย(เสือ..ก ดีนัก อะไรประมาณนี้ครับ) อย่าว่าอย่างโน้นอย่างนี้เลยสมัยที่ญี่ปุ่นกระด้างกระเดื่องกับจีน พระนเรศวลเองก็ยังเคยอาสาพระเจ้ากรุงจีนจะยกทัพเรือไทยจากฐานทัพเรือที่อยู่ในอ่าวตังเกี๋ย(ปัจจุบันเป็นประเทศเวียตนาม)ไปตีญี่ปุ่นเป็นบรรณาการ แต่เสนาบดีส่วนใหญ่ของจีนไม่เห็นด้วย ว่ากันว่ากษัตริย์ไทยพระองค์นี้ ไปถึงใหนก็เผาที่นั่นราบเป็นหน้ากลอง ไม่หลงเหลืออารยธรรม กษัตริย์จีนก็เลยตอบปฏิเสธมา ก็มีบันใว้ในประวัติศาสตร์จีน นั่นก็เป็นมุมมองจากฝ่ายนักประวัติศาสตร์พม่าเค้าครับ จากคุณ : อิ่มบุญครับ (กัปตันสมหมาย) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 20:02:28

ความคิดเห็นที่ 23 รูปความคิดเห็นที่ 17 ความคิดเห็นที่ 19 มาจากประวัติศาสตร์สงครามเก้าทัพ ของภาสกร วงศ์ตาวัน 3. ฟันกันซักพัก  แม่ทัพฝั่งนึงต้องเจอกับอีกฝั่งทุกทีไป  นั่นเพราะอะไร พอรบกันก้ำกึ่งอาจขี้เกียจรอ แม่ทัพเลยขอรบกันเองมั้ง จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 20:48:05

ความคิดเห็นที่ 24 4. ปกติจะไม่ฆ่าทิ้งค่ะ  จะเอามาเลี้ยงดูตามสมควร  อาจตบแต่งสามีใหม่ให้หรือไม่ก็ได้  หรือมีลูกสาวอาจจัดงานแต่งให้เมื่อถึงเวลาอันควรด้วย  เรื่องได้มาแล้วเอามาเป็นเมียตัวเองเนี่ย  ค่อนข้างผิดธรรมเนียมอันดีนะคะ -_-' จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 20:54:32

ความคิดเห็นที่ 25 4. ฝ่ายชนะเอาเมียหรือลูกอีกฝ่ายมาทำเมีย แก่แล้ว มีลูกหลายคน ไปหาเอ๊าะ ๆ 17-18 มาไม่ดีกว่าเหรอ อ้าว..เวลารับสมัครงานยังต้องมีประสบการณ์ไม่น้อยกว่า 2 ปี แก่แล้ว มีลูกหลายคนแสดงว่ามีประสยการณ์ขนาดแม่ทัพฝ่ายแพ้ยังเลือก คงมีอะไรดีเป็นแน่ อีกอย่างทำสงครามเอาเวลาไหนไปสอนเด็ก 17-18 กว่าจะเป็น จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 20:59:47

ความคิดเห็นที่ 26 5. คุยกันดีๆไม่ได้เหรอ ทำไมต้องใช้ความรุนแรงด้วย  หรือว่าวัยรุ่นใจร้อน ? สงครามผลประโยชน์ขัดแย้งไม่ลงตัว ฝ่ายเหนือกว่าย่อมต้องขอมากๆ ฝ่ายด้อยกว่าไม่พร้อมสูญเสีย จึงเกิดสงคราม จากคุณ : ชื่อนี้ได้มั้ยฮะ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 21:08:14

ความคิดเห็นที่ 27 ในหนังเขาสร้างเอามันส์ครับ ไม่เหมือนเรื่องจริงหรอกครับ ต่อให้นักรบคนนั้นเก่งขนาดไหน ไปรบแบบในหนังก็ตายตั้งแต่วินาทีแรกแล้วครับ จากคุณ : tonky96 เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 52 21:29:08

ความคิดเห็นที่ 28 คห.18 ตอนหลังมองโกลสู้ช้างได้นิครับ ขณะที่กองทัพข้าศึกเคลื่อนเข้ามา แม่ทัพนาเซอร์ได้ประเมินกำลังทหารพม่า(มี)ประมาณ 10,000 นาย ซึ่งนับว่ามากกว่ากองกำลังทหารกองทัพเขา(อยู่)หลายพันนาย ทันที่กองทัพพม่าที่นำหน้าด้วยขบวนช้างศึกเคลื่อนเข้ามาใกล้ แม่ทัพนาเซอร์สั่งให้(ระดม)โจมตีด้วยธนูเป็นระลอก ๆ อย่างรวดเร็ว โดยพุ่งตรงไปยังขบวนช้างเป็นหลัก ลูกศรจำนวณมหาศาลเปิดฉากยิงพุ่งเป้าไปยังขบวนช้าง ซึ่งมิได้มีสิ่งใดป้องกัน ปรากฏว่าช้างส่วนใหญ่ถูกยิงบาดเจ็บรอบตัว คว่มรู้ศึกเจ็บปวดของบาดแพลที่ถูกยิงซึ่งโหมกระหน่ำราวกับภายุฝน ทำให้มันตกใจล้มลงส่งเสียงคำรามไปทั่วบริเวณ ก่อให้เกิดความสับสนอลม่าน ดูราวกับว่าโลกทั้งโลกต้องแตกร้าว ทำให้กองทัพของกษัตริย์พม่าตื่นตระหนกยิ่งนัก ทันใดนั้นถือเป็นโอกาสได้เปรียบ แม่ทัพนาเซอร์กองทัพ(ม้า)มองโกลและจีนพุ่งตรงเข้าโจมตีอย่างหนักทันที ในขณะที่กองทัพพม่ากำลังแตกตื่นหันหน้าล่าถอยกลับไม่เป็นขบวน พวกเขาต่างส่งเสียงโห่ร้อง รุกไล่ฟันด้วยดาบ หอก และลูกตุ่มเหล็ก จนทหารพม่าล้มตายระเนระนาด แตกพ่ายกระเจิดกระเจิง ผลจากกองทัพพม่าปราชัยอย่างย่อยยับ ทำให้แม่ทัพนาเซอร์ อัลดินสามารถยึดช้างศึกได้ 200 ตัว กลับไปยังราชสำนักของจักรพรรดิกุบไลข่าน" จากคุณ : Alive Axis เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 52 16:56:53

ความคิดเห็นที่ 29 1. ไม่จำเป็น แล้วแต่ยุทธวิธี แต่การตั้งแถวเป็นการรวมศูนย์อำนาจในการรบที่ดีที่สุดในสมัยนั้น 2. แม่ทัพดังของโลกสมัยโบราณที่ตายด้วยธนูมีหลายท่านเช่น    สเปน - เอลซิด   กรีก - อะคิลิส   อินเดีย - ภีษมะ    อังกฤษ - กษัตริย์ฮาโรลด์ กอดวินสัน   3. ถ้าไม่มีการดวลกันของแม่ทัพก็คงไม่เจอกันหรอกครับ 4. ผู้ชนะได้ครอบครองทรัพย์สิยของผู้แพ้ รวมถึงครอบครัวด้วย 5. สงครามคือขั้นสุดท้ายของความขัดแย้งครับ แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 52 19:15:24 จากคุณ : จักรยานคนจน เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 52 19:09:51

ความคิดเห็นที่ 30 กษัตริย์ไทย ต้องมี บุญบารมีและ    เครื่องราง  ไม่มากก็น้อยครับ เช่นสมเด้จพระเนศวร  หลังจากฟัน พระมหาอุปราช ตายคาคอช้างทหารพม่ายิง ด้วยปืน  เข้ามานับไม่ถ้วน  แต่พระองค์ก็ไม่เปนไรนั่นเพราะ    บุญบารมีและสิ่งศักดิ์สิทธิคงช่วยไว้ วีรกรรมของพระองค์นั้น  กล้าหาญชาญชัย  เช่น ไปลอบตีค่ายของข้าศึก  ตอนปีนขึ้นไปนั้นก็ถูกแทงตกลงมาหลายครั้งก็ไม่เปนอะไร   กษัตริย์ที่เปนมหาราชของไทยในอดีตต่างก็ ผ่านศึกสงครามมาอย่างมากมายไม่ได้ อยู่เบื้องหลัง  ทหารแต่กับร่วมรบไปกับทหาร  อาจจะอยู่แถวหน้าด้วยซําไป แต่ยามเมื่อมีกําลังทหารที่กล้าแข็งขึ้น ส่วนใหญ่ก็ไม่ต้องเหน้ดเหนื่อยมาก แค่ส่งแม่ทัพไปจัดการเอง จะเหนื่อยยาก ก็ตอนที่เพิ่งจะประกาศเอกราชใหม่ๆเท่านั้น ที่ต้องแสดงพระฝีมือให้เหล่าทหารได้ เห้นเปนประจักษ์และเปนการสร้างขวัญกําลังใจ ดังเช่น พระเรศวรและพระเจ้าตากสินในตอน  ต่อสู้เพื่อเอกราชใหม่ๆที่ต้อง  ลงทุนนําทัพเสี่ยงคมหอกคมดาบด้วยพระองค์เอง พระเจ้าตากสินนั้นพระองค์ทรงขี่ช้างนําทัพเข้าพังประตูเมืองจันทร์ จนทหารสามารถบุกเข้าไปได้  ระหว่างนั้น  ทหารที่นั่งอยู่ท้ายช้างศึกถูกยิงตก   ควาญช้างไม่ยอมไสช้างให้เข้าไป พระองคืถึงกับจะฟัน ควาญช้างเลยทีเดียวที่ขี้ขลาด   แต่พระองค์กลับไม่หวาดหวั่นแม้แต่น้อย จนสามารถุสร้างชัยชนะเหนือข้าศึก การรบในอดีต จะชนะหรือไม่ขึ้นอยู่กับผู้นําที่มีความสามารถเปนหลัก ยิ่งผู้นําเปนกษัตริย์ ทหารจะรบอย่างถวายชีวิต และส่วนมาก  จะรบพุ่งกันเปนส่วนใหญ่ ดังนั้น  การฝ่าดงธนูเข้าไปต่อสู้กันนั้น เปนภารกิจของทัพหน้า ซึ่งส่วนใหญ่ไม่ใช่พระมหากษัตริย์เปนผู้นําทัพ แต่เปน แม่ทัพระดับเจ้าพระยาซะมากกว่า   ทัพหลวงจะเข้าต่อตีเมื่อ  มีการรบพุ่ง ซึ่งงเมื่อถึงตอนนั้น  ก้จะไร้ซึ่งธนูและปืนละครับ  ผู้ที่เก่งเชิงดาบจะรอดตาย แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 52 21:28:51 จากคุณ : กระดาษห่อไฟ เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 21:23:26

ความคิดเห็นที่ 31   ความรู้ทั้งน้าน ขอบคุณค่า จากคุณ : วงนอก เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 52 22:22:13 A:58.9.155.89 X: