ความคิดเห็นที่ 1 การที่ยิงปืนขึ้นฟ้านั้น แรงส่งหมดไปตั้งแต่ กระสุนหลุดออกจากกระบอกปืนแล้ว แต่พลังงานในตัวมันยังคงอยู่ ในรูปของพลังงานจลน์ค่ะ เมื่อ กระสุนปืน กระทบอากาศ เค้าเรียกว่า เกิดแรงต้านอากาศหรือแรงเสียดทาน ลดความเร็วของมันลง บวกกับ แรงโน้มถ่วงของโลก ทำให้กระสุนปืนตก หากขึ้นเครื่องยานอวกาศ ไปเมื่อหลุดพ้นจากโลก ออกไปบริเวณอวกาศที่กว้างๆ แรงสองแรงที่คอยต้านเราจะหมดไป ทำให้เราไม่ต้องใช้เชื้อเพลิง การการเคลื่อนที่ ยานอวกาศจะลอยไปเรื่อยๆ ถ้าไม่ชนกับอะไรเข้า หรือถ้าไม่บังเอิญไปเฉียดเข้าใกล้ แรงโน้มถ่วงของดาวดวงอื่น จะเึคลื่อนที่ไปได้เรื่อยๆเลยค่ะ ถามว่า ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป จะไปสิ้นสุดที่ไหน ก็คงเป็นขอบจักรวาล ซึ่งก็ไม่ทราบว่าเป็นหน้าตาอย่างไรเหมือนกัน จากคุณ : หลานแว่น (mint_la) เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 15:15:47

ความคิดเห็นที่ 2 แสงเดินทางได้ไกลแค่ไหน ขึ้นอยู่กับตัวกลางที่แสงเดินทางผ่านครับ หากตัวกลางนั้นมี ค่าการดูดกลืนแสงมาก แสงซึ่งเป็นพลังงานในรูปแบบหนึ่งก็จะเดินทางได้สั้น และหายไปกลายเป็นพลังงานในรูปแบบอื่นได้อย่างรวดเร็ว ในจักรวาล (หรือที่ ๆ สุญญากาศมาก ๆ) หลายคนคิดว่าแสงเดินทางไปได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่หาก แสงหนึ่งหน่วยนั้น กระทบกับ อนุภาคฝุ่นเล็กที่อยู่อย่างเบาบางมาก ๆ ในอวกาศ แสงก็สามารถสลายหายไปได้เช่นกัน สำหรับผม คิดว่า แนวคิดเรื่องกระสุนปืนใช้กับแสงไม่ได้ เพราะแสง (และอนุภาคควอนตัมตัวอื่น ๆ) มีคุณสมบัติเป็นคลื่นด้วย หากท่านเจ้าของกระทู้สนใจเรื่องนี้เพิ่มเติม น่าจะลองอ่านเรื่องเกี่ยวกับ การทดลองสลิตคู่ (Double slit experiment) ดู ผมคิดว่า เป็นการทดลองที่สร้างแนวคิดเกี่ยวกับการเป็นคลื่น และ อนุภาคของอนุภาคควอนตัมได้เป็นอย่างดี ทั้งหมดนี้เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ หากผิดพลาดอย่างไรก็ขออภัย แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 15:57:42 แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 52 15:44:57 จากคุณ : nonlocality เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 15:37:36

ความคิดเห็นที่ 3   ^ ^ ^ แล้วแสงสลายหายไปไหนครับ ความร้อน? น่าจะใช่นะ เพราะต้องเป็นไปตาม The principle of conservation of energy จากคุณ : AFAIK เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 15:44:40 A:202.12.97.118 X: TicketID:234028

ความคิดเห็นที่ 4 ขอตอบ คห 3 (คุณ AFAIK) ครับว่า ส่วนใหญ่ (ในชีวิตประจำวัน) แสงถูกดูดกลืนแล้วเปลี่ยนเป็นความร้อนครับ แต่จริง ๆ พลังงานแสงอาจถูกเปลี่ยนเป็นพลังงานในรูปแบบอื่นได้โดยตรง เช่น พลังงานไฟฟ้า (ใน เซลล์แสงอาทิตย์) หรือ ไปกระตุ้นปฎิกริยาเคมีและกลายเป็นพลังงานสะสมในพันธะเคมี ในการสังเคราะห์แสงของพืช เป็นต้น จากคุณ : nonlocality เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 15:56:39

ความคิดเห็นที่ 5 งั้น ถามนิดนึงครับ ถ้าแสง ถูกดูดกลื่น  หรือกระทบกับอณุภาคขนาดเล็ก ความเร็วแสงจะตกลงก่อน ที่จะหยุด หรือหาย หรือเปลี่ยนรูปมั้ยครับ ถ้า เป็นเช่นนั้น ความเร็วแสงก็ไม่คงที่แล้วซิครับ หรือมันไม่เกี่ยวกันครับ จากคุณ : boyzson เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 16:01:54

ความคิดเห็นที่ 6 ขอตอบ ความเห็นที่ 5 ตามความคิดของผมนะครับ เท่าที่ทราบ ก่อนที่แสงหายไป แสงมิได้เคลื่อนที่ช้าลงเลยครับ โดยทั่วไป เมื่อแสงกระทบวัตถุ แสงหรือคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าจะเข้าไปรบกวนการสั่นของอิเล็กตรอนในอะตอมที่กระทบ และ ทำให้ อิเล็กตรอนอยู่ในสถานะที่พลังงานสูงขึ้น หรือสั่นมากขึ้น ซึ่งการสั่นมากขึ้น ก็คือการที่ อุณหภูมิของโครงสร้างสูงขึ้นนั่นเอง (เราจึงกล่าวว่า แสงถูกดูดกลืนกลายเป็นความร้อน) เพิ่มเติม: การจะอธิบายการหายไปของแสงได้อย่างละเอียดและถูกต้อง ต้องมีความรู้ด้าน Quantum Electrodynamics (ซึ่งผมไม่มีความรู้ด้านนี้ครับ) ทั้งหมดนี้เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ หากผิดพลาดอย่างไรก็ขออภัย จากคุณ : nonlocality เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 16:13:41

ความคิดเห็นที่ 7 ต่อไปนี้มั่วสุดชีวิต  ห้ามเชื่อเด็ดขาด อิอิ..  (เพราะถามมาจากอาจารย์กู๋) =========================== http://en.wikipedia.org/wiki/Photon แสง หรือในที่นี้ โฟตอน  ปกติเราถือว่าไม่มีมวล  ดังนั้นถ้าคิดเล่นๆ แสง ก็ไม่อาจจะถูกแรงดึงดูดหรือแรงโน้มถ่วงดึงได้ แต่พอเจอปรากฏการณ์นี้เข้าให้ http://en.wikipedia.org/wiki/Gravitational_lens นักวิทยาศาสตร์ก็เลยมาตั้งทฤษฎีว่า  แรงโน้มถ่วงนั้น พิจารณาเหมือนกับ เราเอามวลไปวางกดบนพื้นที่นุ่ม  ก่อให้เกิดผิวโค้งเว้า   ถ้าเรากลิ้งวัตถุ ผ่านไป จะพบว่าวัตถุนั้นจะเปลี่ยนทิศทางเพราะผลจากการวิ่งไปบนผิวโค้ง เว้า เกิดแรงกระทำเข้าหาวัตถุที่วางอยู่  หรือพูดให้เข้าใจยากๆ ก็คือ เกิดการ warp ของ space-time (อิอิ) http://www.physlink.com/Education/AskExperts/ae661.cfm แต่การเบี่ยงเบนของแสงจากคุณลักษณะนี้  คงน้อยกว่าการสูญเสียพลังงาน โฟตอนไปจากการถ่ายเทพลังงานให้วัตถุอื่นๆ นะครับ  แสงสปอตไลท์ของ คุณนั้นจำนวนโฟตอนนั้นน้อย  ดังนั้นคงอาจจะหมดไปกับฝุ่นในอวกาศ และอาจจะไปกระทบกับดาวอื่นๆ หรือจมหายไปในโฟตอนของแสงอาทิตย์ เมื่อมองจากที่ไกลมากๆ เว้นถ้าสปอตไลท์คุณแรงอย่างดวงอาทิตย์  หรือเกิดอาการซูเปอร์โนวาขึ้น มาก็ว่าไปอย่าง... (อิอิ) จากคุณ : ปัจจุบันคนหลังเขา (อดีตเป็น) (คนไทยในลอนดอน) เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 16:14:40

ความคิดเห็นที่ 8 ทำไมเราถึงเห็นภาพจากดาวที่อยู่ห่างออกไปหลายปีแสงได้หรอครับ หมายความว่าภาพที่เราเห็นติดมากับแสงหรือเปล่าแล้วมาในรูปแบบไหนครับ ปล.อันนี้ถามเล่นนะครับ แล้วในแสงมีอะไรมั้งหรอครับทำไมเดินทางได้เร็วจัง จากคุณ : ART Shotgun เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 19:36:50

ความคิดเห็นที่ 9 ขอตอบ คห 8 เป็นข้อ ๆ ดังนี้ ทำไมเราถึงเห็นภาพจากดาวที่อยู่ห่างออกไปหลายปีแสงได้ ตอบ เพราะแสงที่เดินทางมายาวนานมา ตกกระทบบนตาเรา หรือ บนฉากรับภาพ ภาพที่เราเห็นติดมากับแสงหรือเปล่า ตอบ ภาพที่เห็นเกิดการรูปแบบของแสงที่ตกกระทบครับ บนฉากรับภาพนั้นตำแหน่งที่มีแสงมากก็จะเห็นเป็นจุดสว่าง และ ที่ไม่มีแสงก็เห็นเป็นที่มืด นอกจากนี้ ความยาวคลื่นของแสง เป็นตัวกำหนดสีของแสงที่เห็น ส่วนตัวเห็นว่า คงไม่ค่อยถูกต้องนักหากจะเรียกว่า "ภาพมากับแสง" เพราะ ภาพ คือ รูปแบบที่เกิดจากแสงมาตกกระทบบนฉากรับ แสงมีอะไรมั้งหรอครับทำไมเดินทางได้เร็วจัง ตอบ แสง หรือ โฟตอน เป็น กลุ่มของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ที่แสง ซึ่งอาจถูกมองว่าเป็นอนุภาคและคลื่นในเวลาเดียวกัน เดินทางได้เร็ว อาจเป็นเพราะธรรมชาติของแสงที่ไม่มีมวลนิ่ง จากทฤษฎีสัมพัทธภาพ เราทราบว่า อะไรก็ตามที่มีมวลนิ่ง จะเคลื่อนที่เร็วเท่าแสงไม่ได้ เพราะ ต้องใช้พลังงานเป็นอนันต์ในการขับเคลื่อนมวลนั้น ทั้งหมดเป็นความเห็นของผมคนเดียวล้วน ๆ นะครับ (ไม่มีอะไรอ้างอิง) จากคุณ : nonlocality เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 52 20:43:51