ความคิดเห็นที่ 1 กาแล็กซีทางช้างเผือก (Milky Way) ที่มีสุริยจักรวาลของเราเป็นส่วนหนึ่ง มีดาวฤกษ์ประมาณ 400,000 ล้านดวง นักดาราศาสตร์ประมาณว่า 10 เปอร์เซ็นต์ของดาวฤกษ์เหล่านี้เป็นดาวที่มีรูปร่าง อายุ และอุณหภูมิ เิหมือนดวงอาทิตย์ และนั่นก็หมายความว่า กาแลคซี่ทางช้า้งเผือกมีดาวฤกษ์ 40,000 ล้านดวงที่มีลักษณะเหมือนดวงอาทิตย์ และ 10 เปอร์เซ็นต์ของดวงอาทิตย์เหล่านี้มีสิทธิ์ที่จะมีดาวเคราะห์ที่มีลักษณะเหมือนโลก นั่นคือเราจะมีดาวเคราะห์จํานวน 4,000 ล้านดวงที่เหมือนโลกคือไม่ร้อน หรือหนาวจนเกินไป และมีอุณหภูมิพอเหมาะพอดีที่จะให้สิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ได้ หากเราคํานวณอย่างหยาบๆ ว่า โอกาสที่สิ่งมีชีวิตบนดาวเคราะห์ จะเป็นมนุษย์มีค่า่ ประมาณ 1 ใน 10 ล้านส่วน เราก็จะพบว่า่ กาแลคซี่ ทางช้างเผือก เพียงกาแล็กซีเดียวมีสิทธิ์ที่จะมีมนุษย์อาศัยอยู่ได้บนโลก 4,000 โลก ดังนั้นเมื่อจักรวาลมีกาแล็กซีทั้งหมดล้านล้านกาแล็กซี (OMB -ย่อมาจาก Oh My Buddha .. ลองเอาตัวเลขคูณกันก็จะพบว่า จักรวาลนี้มีโลกมนุษย์ได้ 4,000 ล้านล้านโลก) แล้วทําไมเราจึงไม่เคยเห็นโลกล้านล้านโลกเหล่านี้เลย จนกระทั่งเมื่อเดือนตุลาคม ปี พ.ศ. 2538 เราจึงเห็นดาวเคราะห์โคจรรอบดาวฤกษ์นอกระบบสุริยจักรวาลเป็นครั้งแรก การที่นักวิทยาศาสตร์สามารถศึกษาจุดดับ โครงสร้าง ส่วนประกอบ และปฏิกิริยานิวเคลียร์ของดาวฤกษเ์์ช่นดวงอาทิตย์ไ์ด้ เพราะดวงอาทิตย์อยู่ใกล้โลกมาก (150 ล้านกิโลเมตร) แต่ดาวฤกษ์อื่นๆเช่น Proxima Centauri ซึ่งที่พบในปี พ.ศ. 2458 และอยู่ใกล้โลกที่สุด คือห่างจากโลกประมาณ 4 ปีแสง (คิดเป็นระยะทาง 4 x 9.5 = 38 ล้านล้านกิโลเมตร) นั้น หากเราถ่ายภาพดาวฤกษ์ดวงนี้ด้วยกล้องโทรทรรศน์ เราจะเห็นภาพจุดสว่างเล็กๆ หากดาวฤกษ์ดวงนี้มีดาวเคราะห์ (ซึ่งไม่มีแสงในตัวเองเลย) เป็นบริวารโดยดาวเคราะห์นั้นๆ โคจรไม่ห่างจากดาวฤกษ์นัก ประกายแสงที่เจิดจ้าของดาวฤกษ์จะบดบังแสงสะท้อนจากดาวเคราะห์ ทําให้เราไม่เห็นภาพดาวเคราะห์ที่ปรากฏบนแผ่นฟิลม์เลย แค่นั้นยังไม่พอ สภาพอากาศที่แปรปรวนของโลกที่มีเมฆ หมอก ไอนํ้า พายุ ฯลฯ ในท้องฟ้า การหมุนรอบตัวเองของโลก การขยายตัว และหดตัวของเลนส์ที่ี่ใช้ใ้นกล้องโทรทรรศน์จะทําให้แสงมัวที่น้อยนิดของดาวเคราะห์ผสมกับแสงของดาวฤกษ์ ภาพของดาวเคราะห์จึงซ้อนทับบนภาพของดาวฤกษ์และนี่ก็คือเหตุผลที่ทําให้นักดาราศาสตร์ในอดีตไม่สามารถเห็นดาวเคราะห์ได้เลย ภาพจำลองแสดงดาวเคราะห์คล้ายโลกกำลังโคจรรอบดาวฤกษ์ดวงอื่นที่เป็นระบบดาวฤกษ์หลายดวง แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 52 20:20:18 จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 20:19:04

ความคิดเห็นที่ 2 ในเดือนเมษายนของปี พ.ศ. 2538 ที่ผ่านมา องค์การบินและอวกาศแห่งสหรัฐฯ ได้จัดตั้งโครงการ Astronomical Studies of Extra-solar Planetary Systems ขึ้นเพื่อหาวิธีที่ดีที่สุดในการค้นหาดาวเคราะห์นอกสุริยจักรวาล วิธีที่ใช้ในการค้นหานั้นมีหลายวิธี เช่นวิธีจับตาดูดาวฤกษ์ขณะที่มีดาวเคราะห์โคจรตัดหน้า เพราะเวลาที่เกิดปรากฏการณ์ "ดาวฤกษ์คราส" เช่นนี้ ความสว่างของดาวฤกษ์ที่ปรากฏต่อสายตาผู้สังเกตบนโลก จะลดน้อยลงเพราะแสงจากดาวฤกษ์ที่มาสู๋โู่ลกจะถูก ดาวเคราะห์ดวงนี้บดบัง แต่วิธีการนี้มักจะไม่ได้ผลเพราะถ้าดาวเคราะห์เคลื่อนที่ช้า ผู้สังเกตจะต้องใช้เวลาจับตาดูต่อเนื่องนานเป็นปีจึงจะ "รู้สึกว่าความสว่างได้ลดลง" และหากดาวเคราะห์มีขนาดเล็ก นักดาราศาสตร์จะวัดความสว่างที่ลดน้อยลงนี้แทบไม่ได้ ความยากลําบากในการดูดาวเคราะห์ด้วยวิธีนี้ จึงเปรียบเสมือนกับการพยายามดูอีกาที่กําลังบินผ่านตึกที่กําลังถูกไฟไหม้ จากระยะทางไกลล้านกิโลเมตร อีกวิธีนึงที่นักดาราศาสตร์ใช้วิธีค้นหาดาวเคราะห์คือ วิธีที่ต้องใช้ความรู้จากกฏของนิวตันที่ว่า ดาวต่างๆ จะมีแรงดึงดูดซึ่งกันและกัน ฉะนั้นหากดาวฤกษ์ใดมีดาวเคราะห์เป็นบริวาร ดาวเคราะห์และดาวฤกษ์จะดึงดูดกัน แรงดึงดูดจะทําให้ดาวทั้งคู่โคจรรอบจุดศูนย์กลางมวลของระบบ ยกตัวอย่างเช่น ดาวพฤหัสบดีกับดวงอาทิตย์ นํ้าหนักที่มากมหาศาลของดาวพฤหัสบดีจะดึงดูดดวงอาทิตย์ ทําให้ดวงอาทิตย์เคลื่อนที่ด้วยความเร็วประมาณ 12 เมตร/วินาที แต่ในขณะเดียวกัน แรงดึงดูดของดวงอาทิตย์จะทําให้ดาวพฤหัสบดีเคลื่อนที่ด้วยความเร็ว 10 กิโลเมตร/วินาที และจากการที่ดวงอาทิตย์มีความเร็ว (แม้แต่เพียงน้อยนิดเช่นนี้) แสงอาทิตย์เวลาที่พุ่งมาสู่โลกจะมีความยาวคลื่นที่แตกต่างจากกรณ๊ที่ดวงอาทิตย์หยุดนิ่ง แต่ความยาวคลื่นของแสงอาทิตย์จะเปลี่ยนแปลงเพียงใด ขึ้นกับความเร็วของดวงอาทิตย์ ฉะนั้นเวลาดวงอาทิตย์กําลังพุ่งเข้าหาโลก ความยาวคลื่นของแสงอาทิตย์จะน้อยลงและหากดวงอาทิตย์พุ่งหนีจากโลก ความยาวคลื่นแสงอาทิตย์จะมากขึ้น ดังนั้นหากนักวิทยาศาสตร์ตรวจพบว่าความยาวคลื่นแสงอาทิตย์แปรปรวนเป็นจังหวะสมํ่าเสมอ โดยมีความแตกต่างอยู่ในช่วง บวก ลบ 0.0003 เปอร์เซ็นต์ เขาก็สามารถอนุมานได้ทันmีว่าดวงอาทิตย์มีดาวพฤหัสบดีเป็นบริวาร โดยไม่จําเป็นต้องเห็นดาวพฤหัสบดี ดาวเคราะห์ ที่หลบซ่อนอยู่ในมุมที่มืดลึกเข้าไปในอวกาศ แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 52 20:29:16 จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 20:28:26

ความคิดเห็นที่ 3 ในอดีตเมื่อประมาณ 60 ปีมาแล้ว P. Van de Kamp แห่ง Sproul Observatory ได้เคยจับตาดูดาวฤกษ์ Barnard ซึ่งอยู่ห่างจากโลก 6 ปีแสง เขาได้เคยสรุปว่าดาวฤกษ์ Barnard มีดาวเคราะห์เป็นบริวารสองดวง ซึ่งดาวเคราะห์ทั้งคู่นี้มีวงโคจรรอบดาวฤกษ์แม่โดยใช้เวลานาน 12 ปี และ 26 ปี แต่ข้อมูลของเขาไม่ได้รับการยืนยันจากนักดาราศาสตร์อื่นๆ จึงเป็นว่าดาวฤกษ์ Barnard ไม่มีดาวเคราะห์เป็นบริวารและในปี พ.ศ. 2535 P. Wolszezan ได้ประกาศว่าเขาได้พบดาวเคราะห์สองดวงโคจรรอบดาวนิวตรอนชื่อ PSR 1257+12 แต่ผลการค้นพบนี้ก็ไม่ได้ช่วยให้นักวิทยาศาสตร์เข้าใจปรากฏการณ์หรือเงือนไขที่จะมีดาวเคราะห์โคจรรอบดาวฤกษ์แต่ประการใด เมื่อวันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2538 M. Mayor และ D. Queloz แห่งหอดูดาวที่ Geneva Observatory ได้แถลงให้โลกรู้ว่าเขาทั้งสองได้พบดาวเคราะห์ดวงหนึ่งโคจรอยู่รอบดาวฤกษ์ Pegasi ของหมู่ดาว Pegasus รูปสี่เหลี่ยมจตุรัสตามปกติเราสามารถจะเห็นดาวฤกษ์ Pegasi 51 ไดด้วยตาเปล่า่ ถึงแม้ดาวดวงนี้จะอยู่ห่า่งจากโลกถีง 40 ปีแีสงก็ตาม ในวารสาร Nature ฉบับ เดือนพฤศจิกายนศกเดียวกัน นักดาราศาสตร์ทั้งสองท่านได้รายงานเพิ่มเติมว่า Pegasi 51 มีลักษณะคล้ายกับดวงอาทิตย์ของเรามาก และดาวเคราะห์ที่เขาสังเกตเห็นเป็นดาวเคราะห์ขนาดใหญ่ คือ มีนํ้าหนักประมาณ 0.05 เท่าของดวงอาทิตย์ของเรา และมีความสว่างประมาณ 0.0000001 เปอร์เซ็นต์ของ Pegasi 51 ดาวเคราะห์ดวงนี้โคจรอยู่รอบ Pegasi 51 โดยใช้เวลานาน 4.23 วัน ซึ่งนับว่าเร็วมากเมื่อเปรียบเทียบกับดาวพฤหัสบดีที่ใช้เวลานาน 12 ปี ในการโคจรรอบดวงอาทิตย์หนึ่งรอบ ดาวเคราะห์ใหม่อยู่ห่างจาก Pegasi 51 ประมาณ 7.5 ล้านกิโลเมตร และมีอุณหภูมิที่ผิวสูงถึง 1000 องศาเซลเซียส การค้นพบนี้ได้รับการยืนยันจากนักดาราศาสตร์หลายกลุ่ม ซึ่งทํางานอยู่ที่หอดูดาว Lick ใน California และที่ Colorado เป็นต้น การที่มีดาวเคราะห์ขนาดใหญ่โคจรใกล้และเร็วรอบดาวฤกษ์เช่นนี้ เป็นเรื่องที่ท้าทายการอธิบายโดยนักฟิสิกส์มาก เพราะตามธรรมดานั้น ดาวเคราะห์ขนาดใหญ่เช่นดาวพฤหัสบดีจะโคจรอยู่ไกลจากดาวฤกษ์ เช่นดวงอาทิตย์มาก แต่ดาวเคราะห์ใหม่ดวงนี้กําลังโคจรอยู่ภายในแสง Corona ของดาวฤกษ์และเนื้อดาวกําลังถูกดาวฤกษ์ดึงดูด ดังนั้น ภายในเวลา 1000 ล้านปี ดาวเคราะห์ดวงนี้จะถูกดาวฤกษ์กลืนทิ้งไป 51 Pegasus. The first planet discovered outside our own Solar System was found orbiting around this star. ภาพจาก www.cosmosmagazine.com จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 20:39:08

ความคิดเห็นที่ 4 ปาดซะ จากคุณ : monixe เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 20:40:33

ความคิดเห็นที่ 5 Turnbull's top candidate star for such radio scans is beta CVn, a sun-like star about 26 light-years away in the constellation Canes Venatici (the Hound Dogs). Astronomers have been using currently available technology to search the star for accompanying planets but none has been found so far, Turnbull said. Her other top candidates for a SETI search:    * HD 10307, another solar analogue about 42 light-years away. It has almost the same mass, temperature and metallicity of the Sun. It also has a benign companion star.    * HD 211415, about half the metal content of Sun and a bit cooler, this star is in just a little farther away than HD 10307.    * 18 Sco, a popular target for proposed planet searches. The star, in the constellation Scorpio, is almost an identical twin to the Sun.    * 51 Pegasus. Already famous. In 1995, Swiss astronomers reported they had detected the first planet beyond our solar system in orbit around 51 Pegasus. An American team soon verified the finding of the Jupiter-like object and the rush to find more extra-solar planets was on. Turnbull thinks 51 Pegasus could harbor terrestrial planets as well. Mayor และคณะได้พบว่า ดาวฤกษ์ Pegasi 51 มีความเร็วประมาณ 50 เมตร/วินาที และเมื่อเขาตรวจวัดความแปรปรวนของคลื่นแสง 5,000 คลื่น เขาจึงสรุปว่า ดาวเคราะห์ที่เขาพบหนักครึ่งถึงหนึ่งของดาวพฤหัสบดี ความพยายามที่จะค้นหาดาวเคราะห์เพิ่มเติมได้ดํ าเนินกันต่อไป และเมื่อวันที่ 17 มกราคม พ.ศ.2539 นักดาราศาสตร์ของสหรัฐฯ ชื่อ G. Marcy แห่งมหาวิทยาลัย San Francisco State ได้ประกาศในที่ประชุมของ American Astronomical Society ว่าเขาและคณะได้ใช้กล้องโทรทรรศน์ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 120 นิ้วเห็นดาวเคราะห์นอกสุริยจักรวาลอีกสองดวงในหมู่ดาว Virgo และ Ursa Major ดาวเคราะห์ที่สองดวงนี้มัวและสลัวมาก เพราะแม้แต่กล้องโทรทรรศน์ Hubble เองก็ยังสังเกตเห็นไม่ได้ ดาวทั้งสองนี้มีขนาดใหญ่กว่าดาวพฤหัสบดี จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 20:44:34

ความคิดเห็นที่ 6 โดยดาวเคราะห์ดวงที่โคจรรอบดาวฤกษ์ชื่อ Ursae Majoris 47 นั้น มีรัศมีวงโคจร 306 ล้านกิโลเมตร Marcy ได้พบว่า่บนดาวมีบรรยากาศ มีไอนํ ที่พอเหมาะให้ สิ่งมีชีวิตดํารงชีพอยู่ได้ ส่วนดาวเคราะห์อีกดวงที่โคจรรอบดาวฤกษ์ชื่อ Virginis 70 โดยอยู่ห่างประมาณ 72 ล้านกิโลเมตรนั้นมีอุณหภูมิที่ผิวดาวประมาณ 85 องศาเซลเซียส ซึ่งก็ถือว่า "เย็น" พอที่สิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ได้เช่นกัน นักดาราศาสตร์ทั่วโลกกําลังใช้กล้องโทรทรรศน์วิทยุส่องดูดาวเคราะห์ทั้งสองดวงนี้เพื่อหาร่องรอย หรือ หลักฐานของสี่งมีชีวิตอน่างมนุษย์ ในขณะเดียวกันนักวิทยาศาสตร์คนอื่นๆ ก็มีโครงการจะติดตั้งอุปกรณ์ทัศนศาสตร์ที่สามารถปรับเปลี่ยนอํานาจในการดูภาพได้ด้วยคอมพิวเตอร์บนกล้องโทรทรรศน์ Hubble ในปี พ.ศ. 2545 นี้เพื่อค้นหาดาวเคราะห์อื่นๆ อีก องค์การการบินและอวกาศของสหรัฐฯ มีโครงการจะส่งกล้องโทรทรรศน์ออกไปโคจรนอกวงโคจรของดาวพฤหัสบดี เพื่อจะได้หลุดพ้นจากการถูกรบกวนด้วยฝุ่นและละอองดาวที่มีอยู่อย่างหนาแน่นในบริเวณระหว่างดาวอังคารกับดาวพฤหัส นักดาราศาสตรบางคนเสนอให้มีการติดตั้งกล้องโทรทรรศน์บนดวงจันทร์ซึ่งไม่มีบรรยากาศรบกวนด้วย โครงการค้นหาดาวเคราะห์ต่างจักรวาลทั้งหลายนี้เป็นความฝันที่กําลังจะเป็นความจริงในทศวรรษหน้า และนักวิทยาศาสตร์ทุกคนกําลังทําใจเปิดกว้างที่จะเห็นดาวเคราะห์รูปร่างแปลกๆ โคจรอยู่รอบดาวฤกษ์ที่ไม่เหมือนกับสุริยจักรวาลของเราเลย เมื่อใดก็ตามที่เราเห็นดาวเคราะห์ต่างจักรวาลและสามารถรับสัญญาณติดต่อจากสิ่งมีชีวิตบนดาวเคราะห์นั้นๆ ได้ เราก็จะรู้ว่าสัญญาณที่ส่งมานั้นเป็นสัญญาณจากมนุษย์ต่างดาว และจากอารยธรรมนอกสุริยจักรวาลทันที ภาพจาก www.roe.ac.uk/ จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 20:54:08

ความคิดเห็นที่ 7 นักดาราศาสตร์ชาติกรีกชื่อ Claudius Ptolemy ได้เคยแถลงไว้เมื่อราวพุทธศตวรรษที่ 7 ว่าโลกเป็นศูนย์กลางของจักรวาลที่ดาวและเดือนทุกดวงโคจรไปรอบๆ มนุษย์ได้รับแนวความคิดนี้มานานกว่าเป็นพันปี จนกระทั่งเมื่อ N.Copernicus นักดาราศาสตรชาวโปแลนดไ์ด้กล่าวในปี พ.ศ. 2086 ว่า่ดวงอาทิตย์ตะหากที่เป็นศูนย์กลางของจักรวาล โดยมีโลกที่หมุนรอบตัวเองโคจรเป็นวงกลมรอบดวงอาทิตย์ ซึ่งความคิดที่ว่า มนุษย์มิได้เป็นจุดศูนย์รวมของสวรรค์นี้ได้ทําให้ผู้คนในสมัยนั้นตกตะลึง และทําใจไม่ได้ และเมื่อนักปราชญ์ G. Bruno ได้เอ่ยยํ้าว่า ความคิดของ Copernicus นั้นเป็นความจริง เขาถูกนําไปเผาทั้งเป็นในปี พ.ศ. 2143 แต่เมื่อ G. Galileo ได้เห็นเทือกเขาบนดวงจันทร์ เห็นข้างขึ้น ข้างแรม ของดาวศุกร์ และเห็นดวงจันทร์ 4 ดวงของดาวพฤหัสบดีในปี พ.ศ. 2152 เขาก็ได้เริ่มสงครามความคิดระหว่างวิทยาศาสตร์กับศาสนา โดย Galileo ได้ยํ้าว่าความคิดที่ว่าโลกเป็นบริวารของดวงอาทิตย์นั้นเป็นสัจจะ และมนุษย์มิได้มีความสําคัญมากอย่างที่มนุษย์ทั้งหลายในอดีตคิด เมื่อวิทยาศาสตร์เจริญก้าวหน้ามากขึ้น เทคนิคการถ่ายภาพและการสร้างกล้องโทรทรรศน์ได้ วิวัฒนาการขึ้นมาก ทําให้ E.P.Hubble ได้พบว่า จุดสว่างหนึ่งจุดที่ปรากฏในภาพที่ถ่ายด้วยกล้องโทรทรรศน์นั้น จริงๆ แล้วคือกาแล็กซีที่ประกอบด้วยดาวฤกษ์จํานวนนับแสนล้านดวง นอกจากนี้เขายังได้ พบว่าจักรวาล(universe) กําลังขยายตัวอีกด้วยผลการค้นพบกาแลคซี่มีดาวฤกษ์จํานวนมากมายเช่นนี้ได้ทําํให้เ้ราทุกคนอดคิดไปไม่ไ่ด้ว่า คงมีดาวฤกษ์จํานวนไม่น้อยที่มีดาวเคราะห์เป็นบริวาร และในบรรดาดาวเคราะห์ที่เป็นบริวารเหล่านี้ จะต้องมีดาวเคราะห์หลายดวงที่มีลักษณะเหมือนโลกเรา นั่นคือมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ได้ Galileo Galilei (15 February 1564 - 8 January 1642) แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 52 21:04:19 จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 21:03:41

ความคิดเห็นที่ 8 เพราะเหตว่าเรารู้ปัจจัยที่จําเป็นในการสร้า้งสิ่งมีชีวีต ดังนั้นเราก็รู้ว่าเมื่อใดก็ตามที่เราพบว่า บนดาวเคราะห์ดวงใดมีปัจจัยเหล่านี้พร้อม ดาวเคราะห์นั้นๆ ก็มีสิทธิ์จะมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ได้ และสิ่งมีชีวิตนั้นๆ เราก็หมายถึงมนุษย์ด้วย เมื่อประมาณ 3 ปีมาแล้ว I. Snyder แห่งมหาวิทยาลัย Illinois ที่ Urbana ในสหรัฐอเมริกา ได้เห็นโมเลกุลของ glycine ปรากฏอยู่ที่กลุ่มดาว Sagittarius B2 ซึ่งอยู่ห่างจากโลก 300 ปีแสง โมเลกุลนี้มีอะตอม 10 อะตอม และเป็นโมเลกุลรูปแบบหนึ่งของกรด amino ที่สิ่งมีชีวิตทุกชนิดใช้ในการสร้างโปรตีนและในเวลาต่อมาเราก็มีรายงานวา่ J. Braatz แห่งมหาวิทยาลัย Maryland ในสหรัฐอเมริกาได้เห็นโมเลกุลของนํ้าในกาแล็กซี Markarian I ที่กลุ่มดาว Pisces และนักวิทยาศาสตร์ได้พบว่าบนดวงจันทร์ของดาวพฤหัสบดี เช่น Europa มีก๊าซออกซิเจน และบน Io มีก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์และนํ้ าแข็ง รวมทั้งโมเลกุลกว่า 100 ชนิด เช่น คาร์บอน ไฮโดรเจน ไนโตรเจน ออกซิเจน ไซยาไนด์ และฟอร์มาลดีไฮด์ ซึ่งสารประกอบเหล่านี้เป็นส่วนประกอบที่สําคัญของสิ่งมีชีวิตทุกรูปแบบเพราะเวลามันได้รับพลังงานแสง หรือพลังงานไฟฟ้า มันจะรวมตัวกันสร้างกรด amino แล้วกรด amino จึงสร้างโปรตีนอีกต่อหนึ่ง แต่การพบโมเลกุลที่เป็นส่วนประกอบของสิ่งมีชีวิตหาได้หมายความว่าบนดาวดวงนั้นๆ จะมีสิ่งมีชีวิตก็หาไม่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2535 อันเป็นวันครบรอบ 500 ปี แห่งการพบทวีปอเมริกาของ Columbus ในสหรัฐอเมริกา ไดเ้ฉลิมฉลองโอกาสนี้ ด้วยการอนุมัติิ โครงการค้นหามนุษย์ต่างดาว Search for Extraterrestrial Intelligence หรือ ที่เรียกสั้นๆ ว่า่ SETI โครงการ SETI จะใช้กล้องโทรทรรศน์วิทยุ (radio telscope) เป็นอุปกรณ์สําคัญในการรับสัญญาณคลื่นวิทยุจากดาวโพ้นฟ้า้ แทนที่จะรับสัญญาณแสงดังเช่น กล้องโทรทรรศน์ทั่วไป ดังนั้นกล้องโทรทรรศน์ธรรมดาจะทําหน้าที่เสมือนตาสําหรับดู แต่กล้องโทรทรรศน์วิทยุจะทําหน้าที่เสมือนหูสําหรับฟัง กล้องโทรทรรศน์วิทยุที่ใหญ่ที่สุดในโลกคือกล้องที่ Arecibo ในประเทศ Puerto Rico ตัวกล้องมี ลักษณะเป็นจานโค้งขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 305 เมตร มีตําแหน่งโฟกัสที่ระยะ 150 เมตรเหนือจุดศูนย์กลางของจาน สามารถรับคลื่นวิทยุที่มีกําลัง 0.000000000001 วัตต์ ซึ่งส่งกระจายแผ่ปกคลุมไปทั่วทั้งโลกได้ นั่นหมายความว่าคลื่นวิทยุใดๆ ที่ถูกส่งออกมาจากกาแล็กซีซึ่งอยู่ห่างจากโลก 14,000 ปีแสง กล้อง Arecibo สามารถรับฟังได้หมด กล้อง Arecibo จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 21:13:31

ความคิดเห็นที่ 9 หลักการที่ใช้ในการดักฟังสัญญาณต่างโลกนั้นมีว่า ตามปกติ ดาวฤกษ์ก็ดี ดาวเคราะห์ก็ดี จะมีการแผ่รังสีด้วยกันทั้งสิ้น รังสีที่เปล่ง ออกมาจะเป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่มีความถี่และความยาวคลื่นต่างๆ กัน ดาวเคราะห์ดวงใดที่มีมนุษย์อาศัยอยู่ และมนุษย์กลุ่มนั้นมีวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่ก้าวหน้า เขาก็จะใช้ สัญญาณที่เคลื่อนที่ได้เร็วที่สุด และสิ้นเปลืองน้อยที่สุด ประเด็นเรื่องความประหยัดและประสิทธิภาพของคลื่นวิทยุนี้เองที่ทําให้นักวิทยาศาสตร์ทั้งหลายปักใจว่า หากมนุษย์ต่างดาวต้องการติดต่อกับเรา เขาจะใช้คลื่นวิทยุในการส่งข่า่ว แต่การที่เราจะได้ยินข่าวนั้น เราต้องรู้ความถี่ของสัญญาณที่ถูกส่งมา และช่วงความถี่ของสัญญาณนั้นๆ รวมทั้งชนิดของคลื่นว่าเป็นแบบ FM หรือ AM และที่สําคัญสุดๆ คือ ดาวดวงใดที่ส่งสัญญาณมา ในปี พ.ศ. 2501 P. Morrison แห่งมหาวิทยาลัย Cornell ได้เดาใจของมนุษย์ต่างโลกว่าจะใช้คลื่นที่มีความถี่ 1,420,405,757 รอบ/วินาที คลื่นนี้ที่เป็นคลื่นที่ออกมาจากอะตอมของธาตไุฮโดรเจน เวลาอิเล็กตรอนในอะตอมกลับทิศการหมุน เพราะไฮโดรเจนเป็นธาตุที่ดาวทุกดวงต้องมี และความถี่นี้เป็นความถี่ที่ค่อนข้างจะปราศจากการรบกวนจากคลื่นอื่น ๆ ที่มีอยู่เกลื่อนกลาดในอวกาศภายนอกดาว จึงเป็นที่คาดหวังว่ามนุษย์ต่างโลกจะใช้คลื่นดังกล่า่วในการติดต่อถึง แม้คลื่นความถี่เดียวจะเดินทางได้ไกลในอวกาศโดยปราศจากการถูกดูดกลืน แต่มันนําข้อมูลและข้อความได้น้อย ดังนั้นเพื่อประโยชน์ในการสื่อสาร มนุษย์ต่างโลกจําเป็นต้องใช้คลื่นหลายความถี่ แต่คลื่นหลายความถี่จะถูกฝุ่นละอองและกลุ่มก๊าซในอวกาศดูดกลืนมาก ดังนั้นเพื่อเป็นการพบกันครึ่งทาง นักติดต่อต่างดาวน่าจะใช้กลุ่มคลื่นที่มีความถี่ที่ไม่แตกต่างกันนักในการติดต่อ แล้วประเด็นที่ว่าจะต้องหันหูฟังไปทางดาวดวงใด สามัญสํานึก ชี้บอกวา่ หากเราต้องการจะได้ยินเสียงมนุษย์ เราต้องเงี่ยหูฟังยังดาวฤกษ์ที่มีลักษณะและอายุใกล้เคียงกับดวงอาทิตย์ เผื่อดวงอาทิตย์ดวงนั้น จะมีโลกแบบโลกมนุษย์ของเราเป็นบริวาร เมื่อปี พ.ศ. 2503 F. Drake แห่งมหาวิทยาลัย California ที่ Santa Cruz ได้ตั้งใจรับสัญญาณ คลื่นวิทยุจากดาวฤกษ์ Epsilon Eridani และ Tau Ceti ดาวทั้งสองนี้อยู่ห่างจากโลก 12 ปีแสง เขาเปิดเครื่องรับสัญญาณนาน 200 ชั่วโมง แต่ไม่ได้ยินเสียงอันใด ซึ่งก็ "ตรง" กับความคาดหมายเพราะหากโลกมนุษย์มี 1012 โลก จากบรรดาดาวฤกษ์ที่มี 1057 ดวง โดยเฉลี่ยแล้วเราต้องหันหูฟังไปยังดาวถึง 1045 ดวง เราจึงได้ยินเสียงคนพูดหนึ่งครั้ง จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 21:36:12

ความคิดเห็นที่ 10 36 ปีที่ผ่านมา ความสามารถในการได้ยินเสียงกระซิบจากสวรรค์ของนักวิทยาศาสตร์ได้เพิ่มขึ้นกว่าเดิมหมื่นล้านเท่า แต่เราก็ยังได้ยินเสียงเงียบจากต่างดาวตลอดมา การที่เราไม่ได้ยินเสียงใดๆ นั้น มิได้หมายความว่ามนุษย์บนดาวเหล่านั้นไม่มี แต่อาจจะเป็นเพราะว่าคนต่างดาวได้ส่งสัญญาณมาแล้ว แต่เรายังรับไม่ได้ เพราะเราไม่ได้เปิดเครื่องรับถูกความถี่ หรือเรามัวแต่พูดกันเองมากจนไม่มีเวลารับฟังคนต่างดาวพูด หรือมนุษย์โลกอื่นยังไม่มีความสามารถจะส่งวิทยุได้เพราะเราเองก็เพิ่งมีความสามารถในการใช้กล้องโทรทรรศน์วิทยุเมื่อประมาณ 65 ปีมานี้เอง หลังจากที่ได้อุบัติบนโลกมานานกว่าล้านปี องค์การบินและอวกาศของสหรัฐ ฯ ได้วางแผนจะดักฟังสัญญาณจากบรรดาดาวฤกษ์ที่อยู่ห่า่งจากโลกในรัศมี 80 ปีแสง เพราะในระยะทางดังกล่าวนี้ ดาวฤกษ์ที่มีลักษณะเหมือนดวงอาทิตย์มีประมาณ 1,000 ดวง และเพื่อเพิ่มโอกาสการติดต่อ จานดักฟังเสียงของ NASA จะหันไปสู่ดาวฤกษ์ที่อยู่ในกาแล็กซี อื่นที่มีอายุมากกว่ากาแล็กซีทางช้างเผือกของเรา เพราะถ้าอารยธรรมต่างดาวมีจริง คนต่างโลกในการแล็กซี น่าจะมีความก้าวหน้าทางด้านวิทยาศาสตร์แ์ละเทคโนโลยีกว่า่คนบนโลกมากและถึงแม้รูปร่า่งหน้า้ตาทางชีวิตวิทยาของเขาเหล่านี้จะแตกต่างจากมนุษย์บนโลก แต่เขาเหล่านี้ก็จะใช้วิชาฟิสิกส์และอุปกรณ์ในการส่งคลื่น แม่เหล็กไฟฟ้าที่ใช้หลักและทฤษฎีของวิชาฟิสิกส์เดียวกันกับคนบนโลก การดักฟังสัญญาณจากต่างดาวเป็นหนทางหนึ่ง ที่เราสามารถจะติดต่อกับมนุษย์ต่างโลกได้ แต่ในขณะเดียวกันนักวิทยาศาสตร์ก็ได้พยายามจะส่งสัญญาณจากโลกออกไปในจักรวาลเพื่อให้มนุษย์ต่างโลกได้ รับรู้ว่าสุริยจักรวาลนี้มีเราที่กําลัง แสวงหา "เพื่อนร่วมจักรวาล" อยู่ ในปี พ.ศ. 2517 กล้องโทรทรรศน์วิทยุที่ Arecibo ได้กระจายภาพจําลองของมนุษย์ของสุริยจักรวาล และภาพของ DNA ตรงไปยังหมู่ดาว Hercules ที่อยู่ห่างออกไป 25,000 ปีแสง หากมีใครอาศัยอยู่บนดาว Hercules และเขาสามารถรับสัญญาณที่เราส่งไปได้ หากเขาตอบทันทีทันใด ก็อีกนาน 25,000 ปี รวมเวลาทั้งหมด 50,000 ปี เราจึงจะได้ยินคําตอบของคําถามที่เราส่งไป อย่างไรก็ตาม ในทุกวันนี้สัญญาณคลื่นวิทยุจํานวนล้านๆ คลื่นที่เราใช้ในการติดต่อสื่อสารกัน บางคลื่นได้หลุดรอดหนีไปในอวกาศและคลื่นนี้กําลังพุ่งไปด้วยความเร็ว แสง สู่ดาวฤกษ์ต่า่งๆ ทั่วจักรวาลแล้ว เหตการณ์ของประเทศเราในปี พ.ศ. 2504 ขณะนี้ไี้ด้เ้ดินทางถึง ดาว Ursa Major ซี่งอยู่ห่า่งออกไป 35 ปีแสงแล้ว เป็นต้น วันใดก็ตามที่มนุษย์ได้รับสัญญาณจากมนุษย์ต่างโลก วันนั้นจะเป็นวันที่สําคัญมากที่สุดวันนึงของมนุษยชาติ ปฏิบัติการก้าวแรกของนักวิทยาศาสตร์ต้องรายงานให้แก่นักวิทยาศาสตร์อื่นช่วยตรวจสอบเพื่อความมั่นใจว่าสัญญาณนั้นมิใช่สัญญาณปลอมที่มาจากโลกมนุษย์ด้วยกันและเมื่อได้รับการยืนยันว่าเป็นสัญญาณจากต่างดาวจริงๆ ขั้นตอนต่อไปคือรายงานต่อ International Astronomical Union และเลขาองค์การสหประชาชาติ จากนั้นก็เชิญสื่อมวลชนจากทั่วโลกเข้าฟังแถลงการณ์ และหากเขาสามารถแปลความหมายของสัญญาณที่รับได้ เขาก็ไม่ควรจะผลีผลามตอบ จนกว่าคณะกรรมการระหว่างชาติผู้มีหน้าที่ตอบ ตัดสินใจว่าจะตอบอย่างไรแต่หากเราไม่ประสบความสําเร็จใดๆในการฟังเลย เราก็คงต้องสร้างอุปกรณ์ฟังเสียงกระซิบจากสวรรค์ให้มีขนาดใหญ่ขึ้นไปอีก เราต้องทุ่มเทเงินทอง และเวลา เพื่อรับฟังสัญญาณให้มากขึ้น เพราะเราเชื่อเหลือเกินว่ามนุษย์ต่างโลกมีจริงและถ้าเขามีความสามารถสูง เขาอาจจะบอกเราให้รู้วิธีรักษามะเร็ง เอดส์ รู้จักทําให้เป็นอมตะหรือรู้จักเปลี่ยนแปลงสมอง เป็นต้น และหากเราได้มีโีอกาสพบเขา เราจะไม่สนใจความแตกต่างระหว่างเขากับเรา แต่เราจะสนใจความคล้ายคลึงระหว่างเขากับเรามากกว่า ในขณะเดียวกันเราก็ทําใจเปิดกว้างว่า เราอาจจะติดต่อใครไม่ได้เลยและไม่มีใครติดต่อเราได้ โลกที่เราอาศัยอยู่ก็จะเป็นดาวพิเศษหนึ่งเดียวเท่านั้นในจักรวาลที่มีมนุษย์อยู่ หากความกังวลเช่นนี้เป็นจริง ก็เป็นที่น่าเสียดายว่าดาวเต็มฟ้าแต่ไม่มีมนุษย์มนาไปอยู่ เสมือนสร้างบ้านแล้วไม่มีคนอาศัย Host star หรือ ดาวหลัก บางครั้งอาจเรียกว่า ดาวแม่ แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 52 21:51:03 จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 21:49:27

ความคิดเห็นที่ 11 Host  Star เป้าหมายแรกที่สำคัญ เป็นดาวจุดศูนย์กลางเหมือน ดวงอาทิตย์ในระบบสุริยะ เป็นส่วนสำคัญของเป้าการสืบค้น ไปสู่ดาวเคราะห์ของระบบนั้นๆ ด้วย Host star คือ ดาว มีแสงสว่างสังเกตง่ายจากการสำรวจระยะไกล และมีการแสดงความร้อน อุปกรณ์ทางดาราศาสตร์ตรวจจับค่าได้ เมื่อได้เป้าหมายที่เป็น Host star ก็สามารถสืบค้นดาวเคราะห์ ที่มักจะมีวงโคจร ผูกมัดกัน ในระบบซึ่งเล็กและมืดสลัวกว่า โดยดาวเคราะห์เหล่านั้น มีข้อแตกต่างกัน ส่วนมากเท่าที่พบ ประเภท Hot Jupiters (ดาวมีความร้อนคล้ายดาวพฤหัส) หรือเป็นดาวประเภท Brown dwarfs (ดาวแคระสีน้ำตาล) เป็นต้น หลังจากพบกลุ่มดาวเคราะห์ประเภท Hot Jupiters หรือ Brown dwarfs การสืบค้นบริเวณนั้น ยังต้องดำเนินต่อไปอย่างระมัดระวัง และละเอียดละออ ไล่เรียงไป ซึ่งอาจมีโอกาสพบ ดาวเคราะห์อื่นๆต่อไปอีกได้ จากแสงสว่างที่สะท้อนไปกระทบ ทั้งหมดเป็นเรื่องยากมาก และใช้เวลาเพื่อการตรวจสอบ เฝ้าติดตามวงโคจรอย่างสม่ำเสมอ บันทึกข้อมูลอย่างพิถีพิถันนับปี เพื่อแยกประเภทดาวเคราะห์ อย่างไรก็ตาม Host star ในระบบสุริยะพิเศษ (Extrasolar planet) ทั้งหมดเท่าที่พบหากเปรียบเทียบบนเส้นกราฟ มักจะมีอาการส่ายและโคลงเคลง (Wobble) ทั้งนี้ด้วยแรงผูกมัด เกิดด้วยอิทธิพลของขนาดมวล และระยะห่างของ ดาวเคราะห์จึงเป็นนัยว่า Host star เปรียบเสมือนเสาหลักผูกดาวเคราะห์ ดึงโยกไปมาซึ่งกันและกัน ในที่นี้จึงใช้ คำว่า ดาวหลัก ในความหมายของ Host star การแยกค่า Spectrum ดาวและดาวเคราะห์ ในการวิเคราะห์จากภาพถ่าย แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 52 21:54:35 จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 21:53:45

ความคิดเห็นที่ 12 ความก้าวหน้าใหม่ ทางเทคโนโลยีของดาราศาสตร์ ภาพถ่าย Inferred แสดงการตรวจจับ สิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน คือ Gravitational tug (การผูกมัดโยงกันของแรงโน้มถ่วง) ของ Host star หรือการรอคอย ให้ดาวเคราะห์โคจรผ่านหน้า (Transit) เพื่อให้ดาวเคราะห์ มีโอกาสรับแสงจาก Host star นับว่าเป็นแบบแผนช่วยให้กระจ่าง ต่อข้อมูลดาวเคราะห์ ในระบบสุริยะพิเศษอีกกว่า 300 ดวง ที่เรามีอยู่แล้ว การสำรวจแบบ Infrared radiation (รังสีอินฟราเรด) มีผลตอบสนองค่าความร้อนและทุกอย่างมากกว่า Radio waves (คลื่นวิทยุ) หรือ X-rays (คลื่นรังสีเอ็กซ์) ทำให้นักดาราศาสตร์ นำผลมาวิเคราะห์ข้อมูลได้อย่างมั่นใจยิ่งขึ้น ซึ่งก่อนหน้านี้มักไม่มีผู้ใดกล้าลงความเห็นอย่างเด่นชัด โดยขณะนี้ได้สรุปความคืบหน้าอีกขั้นไว้ดังนี้ ระบบสุริยะพิเศษ Fomalhaut Fomalhaut มีระยะทางห่างจากโลก 25 ปีแสง ตำแหน่งในหมู่ดาว Piscis Austrinus โดยได้ประเมิน Fomalhaut - b (ดาวเคราะห์ในระบบ) มีความหนาของแน่นมวลไม่เกินกว่า 3 เท่าของดาวพฤหัส จากภาพถ่ายจากกล้อง Hubble Space Telescope's เห็นดาวเคราะห์พร่ามัวมาก เพราะแสงของ Host star ปิดบังไว้ โดยทั่วไป Fomalhaut -b อาจมีความอ่อนแอกว่า Host star 1 พันล้านเท่า ซึ่งเป็นเรื่องละเอียดอ่อนที่เราไม่เคยเห็น การเฝ้าติดตาม 2 ปี ทำให้ทราบว่า Fomalhaut - b มีช่วงการเคลื่อนตัวหมุนรอบ ตัวเองมากกว่า 21 เดือน และหมุนโคจรรอบ Fomalhaut (Host star) ทุก 872 ปีมีระยะห่างจาก Host star ราว 119 AU. (18 พันล้านกิโลเมตร) เทียบได้ระหว่างดวงอาทิตย์กับ ดาวเนปจูนในระบบสุริยะ นอกจากนั้น การวิเคราะห์ภาพถ่ายยังพบว่า มี Dusty belt (ขอบวงล้อมเป็นทิวฝุ่นธุลีอวกาศ) เห็นสันฐานคมชัดวงกว้างใหญ่ ชั้นในรอบๆ Fomalhaut เป็นการปั้นแต่งจากธรรมชาติให้เป็นวงแหวน ดาวเคราะห์จึงมีวงโคจรเป็นรูปไข่ภายใน ชั้นในของDusty belt แรงโน้มถ่วงของ Fomalhaut -b น่าเป็นกุญแจที่แสดงเหตุผลความใหญ่ไพศาลของ Dusty belt รอบๆ Fomalhaut ซึ่งต้องพิสูจน์ต่อไป ระบบสุริยะพิเศษ Fomalhaut โดย NASA Hubble Space Telescope's พบว่า Fomalhaut - b เป็นประเภท ดาวเคราะห์ (ในกรอบสีเหลือง) แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 52 21:59:22 จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 21:57:18

ความคิดเห็นที่ 13 ระบบสุริยะพิเศษ HR 8799 ดาวเคราะห์ทั้ง 3 ดวง โคจรรอบดาว HR 8799 (Host star) มีระยะทางห่างจากโลก 130 ปีแสง ตำแหน่งในหมู่ดาว Pegasus โดย Host star มีขนาดมวลมากกว่าดวงอาทิตย์ระบบสุริยะ 1.5 เท่า ตำแหน่งดาวเคราะห์ในระบบ มีระยะทางห่างจาก HR 8799 จาก 24,38 และ 68 AU. ดาวเคราะห์ที่อยู่ใกล้ Host star ที่สุด มีมวลมากกว่าดาวพฤหัส 10 เท่า ทางทฤษฎีดาวเคราะห์ ในระบบ HR 8799 มีความบริสุทธิ์ และใหม่ (Fresh) ใช้เวลาก่อตัวราว 60 ล้านปี โดยต้องหมายความว่า มีความเสถียรในวงขอบเขต ความร้อนเหลือจากการก่อตัว (สำหรับโลก ใช้เวลา 4.5 พันล้านปี) การที่ดาวเคราะห์ มีระยะทางโคจรห่างจาก ภายในแผ่นจานของกลุ่มฝุ่นธุลี (Disk of dusty) คล้ายกับการเกิดขึ้นของ วัตถุประเภทน้ำแข็ง (Icy objects) เช่น แถบ Kuiper belt บริเวณขอบระบบสุริยะ ซึ่งอยู่ด้านหลังวงโคจรของ ดาวเนปจูน การก่อตั้งระบบดาวเคราะห์มีความยาวนาน จากแนวล้อมกลุ่มฝุ่นธุลี (Dusty belt) เมื่อสำเร็จจะมีแบบอย่างเช่น ระบบสุริยะ นั้นหมายความว่า ดาวเคราะห์จะต้องใกล้กับ Host star จึงบรรลุผล โดยแนวคิดของนักวิทยาศาสตร์ มีความเป็นไปได้สูงจะพบดาวเคราะห์ ในระบบเช่นนี้ แต่ขณะนี้ยังต้องสืบค้นต่อไป ประเด็นหนึ่ง ที่เด่นชัดของระบบสุริยะพิเศษส่วนใหญ่ เช่น HR 8799 มักมีดาวเคราะห์ ขนาดใหญ่โต โดยเฉพาะอยู่ส่วนโคจรส่วนชั้นนอก (Outer parts) ของระบบ ซึ่งเหมือนกับระบบสุริยะ และถ้าเช่นนั้นคงต้องมี ดาวเคราะห์ขนาดเล็ก ประเภท Terrestrial planets(ดาวเคราะห์ที่มีพื้นผิวแบบชัดเจน) โคจรอยู่ในส่วนชั้นใน (Inner parts) ให้เราเห็นได้เช่นเดียวกัน การสำรวจด้วย Infrared radiation ครั้งแรก ดาวเคราะห์ ในระบบสุริยะพิเศษ HR 8799 จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 22:01:56

ความคิดเห็นที่ 14 เหตุผลและข้อโต้แย้ง เรื่องดาวเคราะห์ในระบบอื่น ความชัดเจนของภาพถ่าย ดาวเคราะห์ อาจทำให้มีการเปลี่ยนแปลงและจำกัดขอบเขตของนิยามใหม่ แต่เป็นเรื่องเข้าใจยากสำหรับการค้นพบใหม่ ของนักฟิสิกส์ดาราศาสตร์ ข้อมูลปัจจุบันนี้ มวลสารเป็นหนึ่งในข้อมูลที่ต้องระมัดระวัง ต่อการให้ความรู้เรื่องดาวเคราะห์ในระบบอื่น เพราะวัตถุที่มีมวลหนาแน่น เป็น 13 เท่าของดาวพฤหัสอยู่ในเงื่อนไขของ Brown dwarfs (ดาวแคระสีน้ำตาล) แต่เรื่องที่เป็นข่าวอาจละเลยหลักการนี้ไป ระบบดาวเคราะห์ใหม่ (New planetary systems) ได้เผยให้เห็น ถึง Dusty disks (แผ่นจานฝุ่นธุลีอวกาศ) ชวนให้คิดว่า ดาวเคราะห์ในระบบอื่น ก่อตัวคล้ายคลึงกับดาวเคราะห์จำนวนมากในระบบสุริยะ การโต้แย้งซึ่งอาจเป็นเรื่องใหญ่ สู่การเปลี่ยนแปลง ต่อคำว่า Planet (ดาวเคราะห์)ที่จะใช้เรียก ดาวเคราะห์ในระบบอื่น ว่าจะเรียกว่าอย่างไรเพราะมีเงื่อนไขใหม่ๆ อย่างไรก็ตาม คงต้องเรียกดาวเคราะห์ในระบบอื่น ว่า Planet ไปพลางก่อน การที่อ้างถึง Multi-planet system ซึ่งคนส่วนใหญ่ มักต้องการเรียกว่าเป็น ดาวเคราะห์ทั้งที่มีมวลมากกว่า ดาวพฤหัส 12 เท่าขึ้นไป แนวคิดดังกล่าว จำต้องกลับไปดูเหตุผลเงื่อนไขอะไรคือ ดาวเคราะห์ โดยเฉพาะดาวเคราะห์ ในระบบสุริยะพิเศษ HR 8799 ซึ่งขณะนี้ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่า ดาว 3 ดวงเป็นจุดเล็กๆ โคจรรอบๆ Host star คือดาวเคราะห์ หรือเป็นมากกว่าดาวเคราะห์ Terrestrial (Earth-like) planets จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 22:04:53

ความคิดเห็นที่ 15 ความหมายของดาวเคราะห์คล้ายโลก (Earth-like planets) จากภาพถ่ายซึ่งเปิดเผยให้เห็นความจริงของ Gaseous exoplanets (อากาศธาตุ ดาวเคราะห์ในระบบอื่น) ความสำคัญคือ ขั้นตอนอีกยาวไกลไม่มีจุดสิ้นสุด ต่อการสืบค้นโลกใหม่อื่นๆ ว่าจะมีความคล้ายโลกหรือไม่ ปัญหาคือ ดาวเคราะห์ประเภท Terrestrial (Earth-like) planets ในความหมายคือ ดาวเคราะห์มีพื้นผิวชัดเจน มีพื้นบก มีพื้นน้ำ มักมีแสงสว่างพร่ามัว (มองระยะไกล) มักอยู่ใกล้ดาวหลัก (Host star) ของตนเอง ดังนั้นการจดจ้องไปที่ดวงดาวเหล่านั้น ด้วยเทคโนโลยีของวันนี้ ยังถูกปิดบังด้วยแสงจาก Host star ที่แจ่มจ้า ยังยากที่จะพบ ดาวเคราะห์หิน (Rocky planets)และต้องมีวงโคจรอยู่ในช่วง Habitable zones (เขตที่ดำรงชีพได้) เป็นบริเวณเขตมีอุณหภูมิเหมาะสม เอื้อให้เกิดของเหลวเช่นน้ำ และออกซิเจนได้ และต้องมีเหตุและผล เพียงพอที่จะเกิดแหล่ง สิ่งมีชีวิตสามารถดำรงชีพได้สำหรับสิ่งมีชีวิตจากสภาพสิ่งแวดล้อม ที่เอื้ออำนวยทำให้เป็นระบบ จนเราได้เรียนรู้พัฒนาขึ้นมาเหมือนหลายๆสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลก เช่น องค์ประกอบพื้นฐาน Carbon - Based ของชีวิตจากน้ำสามารถทำให้เกิดพันธุ์ไม้(Plants) สัตว์ (Animals) และจุลชีพ (Microbes) ยังต้องรวมถึงเรื่องอุณหภูมิ(Temperature) สิ่งปลอมปนสารละลายในน้ำ (Liquid Solvent) ปริมาตรสัดส่วน จำนวนก๊าซที่มีอยู่มากมาย (Abundances of Gases) ร่องรอย ธาตุสารประกอบต่างๆ (Trace Elements) ค่าปริมาณของรังสี (Radiation Ranges) ค่าความแข็ง หนาแน่นมวลสารของพื้นผิว (Solid Surface) แหล่งพลังงานรูปแบบต่างๆ (Energy Sources) และค่าเฉลี่ยของสภาพบรรยากาศ (Atmosphere) นั้นคือ ส่วนด้านเทคนิคที่จำเป็นอย่างย่อ เพื่อความเข้าใจ องค์ประกอบจำเป็นอีกประการหนึ่งก็คือ ดาวเคราะห์คล้ายโลก มนุษย์สามารถมองเห็นจุดเด่นต่างๆในความเหมือน หรือคล้ายสิ่งที่เกิดขึ้นเช่น เดียวกันบนโลก เป็นข้อพิสูนจ์ได้เบื้องต้นเพราะฉะนั้น เมื่อทราบถึงขบวนการวิเคราะห์แล้ว จึงจะสามารถอนุมานได้โดยต้องใช้ระยะเวลานับหลายปี ว่า คล้ายโลก หรือคล้ายโลกอื่นที่เรายังไม่รู้จัก เรียบเรียงทั้งหมดจาก www.ipst.ac.th www.sunflowercosmos.org NASA National Aeronautics and Space Administration Jet Propulsion Laboratory -California Institute of Technology National Research Council Canada Paul Kalas/UC California, Berkeley Lowell Observatory สําหรับวันนี้ก็ขอลาไปก่อนนะครับ แล้วพบกันใหม่ สวัสดีครับ.Terran Habitable zones (เขตที่ดำรงชีพได้) หรือ เขตที่สามารถอยู่อาศัยได้มีระยะห่างจากดวงอาทิตย์ ประมาณ 1 AU. (โดยอาจมีเงื่อนไขอื่นๆประกอบด้วย) แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 52 22:15:28 จากคุณ : Mr.Terran เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 22:11:08

ความคิดเห็นที่ 16 อ้าว ปาดไม่ทัน งั้นโหวตครับ จากคุณ : anurak_jun เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 22:17:57

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆค่ะ..อ่านสนุกมากๆๆ จากคุณ : nuanapa เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 22:26:29

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณมากครับ สนุกและได้ความรู้ด้วย เยี่ยม จากคุณ : DON'T CARE NEVER DIE เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 23:08:04

ความคิดเห็นที่ 19   อ่านแล้วปวดหัว สาระดีแต่เป็นความรู้ที่เราไม่มีพื้นเลย อ่านไปก็ งงๆ แต่ก็ชอบดาราศาสตร์อยู่ดี จากคุณ : doralie6e เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 01:24:45

ความคิดเห็นที่ 20 สาระดีมากเช่นเคยครับ ....สักวันเราคงได้มีเพื่อนจากต่างดาวนะครับ แต่คงไม่ได้ไปปรากฎแถวแอฟริกาเป็นที่แรกๆนะ^^ จากคุณ : MooG.G เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 05:44:17

ความคิดเห็นที่ 21   มนุษย์ต่างดาวตัวจริง  เขาอาจจะเลิกใช้สัญญาณวิทยุไปนานแล้วก็ได้ครับ จากคุณ : SuperMox เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 07:22:02

ความคิดเห็นที่ 22 อย่าลืม จากคุณ : skullman เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 10:45:08

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านจบแล้วขอบคุณครับ จากคุณ : monixe เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 14:23:14

ความคิดเห็นที่ 24 โหวดครับ จากคุณ : sos_num เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 13:10:00

ความคิดเห็นที่ 25 เมื่อไหร่จะได้กระทู้ คุณ Mr.Terran ไปอยู่ใน Mythland นะ เหอะๆ  รอตั้งนานแล้ว แต่ตามหาอ่านในนี้ก่อนก็ได้ อย่าลืมเก็บเข้าคลัง นะครับ จากคุณ : sos_num เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 13:11:09

ความคิดเห็นที่ 26 โหวตๆๆๆๆ จากคุณ : -APEM เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 14:10:44

ความคิดเห็นที่ 27 แปะไว้ก่อนเดี๋ยวเข้ามาอ่านครับ ชอบมากๆ เรื่องดวงดาวเนี่ย ของคุณมากครับ จากคุณ : Mr.Quiet เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 14:26:46

ความคิดเห็นที่ 28 อ่านแล้วงงนะ แต่ชอบเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว เลยนั่งอ่านหลายๆรอบหน่อย เป็นแฟนคลับจขกทด้วยคนค่ะ จากคุณ : ผีหลายบทบาท เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 14:38:05

ความคิดเห็นที่ 29   จขกท. เมื่อไรจะทำหนังสือ จากคุณ : ONaja เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 14:44:31

ความคิดเห็นที่ 30   อาจจะต้องรออีกกว่า 50,000 ปี ถึงจะได้ สัญญาณคลื่นวิทยุ ตอบกลับมา OMB !! แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 52 14:53:21 จากคุณ : ONaja เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 14:53:01

ความคิดเห็นที่ 31 ก่อนเลิกงานมาอ่าน ปวดหัวตึบๆ เอาไป1กิ๊ฟ จากคุณ : ห้องเล็กเลขที่99 เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 15:46:18

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณครับ จากคุณ : Hand Dryer เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 17:11:56

ความคิดเห็นที่ 33 เจิมก่อนค่อยกลับมาอ่านครับ จากคุณ : sassathx เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 17:33:13

ความคิดเห็นที่ 34 ขอบคุณฮะ ... ใจจริงๆ อย่าให้มีโครงการ สร้างยาย ออกไปสำรวจไกลๆ โดนใช้ นิวเคลีย + พลังงานแสงอาทิตย์ เป็นเชื้อเพลิง จัง ขนคนไปอยู๋บนนั้นเลย เหมือน เรือโนอา ออกไป นอกโลก อะไรแบบนั้น จากคุณ : vn, man เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 17:48:12

ความคิดเห็นที่ 35   คห 34 ทำไมคิดจะทำกับคนแก่แบบนั้นล่ะครับ สงสารยายแกหน่อยสิ จะปล่อยให้ยายไปสำรวจไกล ๆ ได้ไง...เกิดยายแกเป็นอะไรไปล่ะ (ล้อเล่นนะครับ 555) จากคุณ : pterion เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 18:40:47

ความคิดเห็นที่ 36   อ่านเนื้อหา กระทู้ปวดหัวตึบ มาเจอ 34-35 เนี่ย ถึงกับฮา จากคุณ : iceres เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 21:57:22

ความคิดเห็นที่ 37 มีคำถามงับ เราสร้างยาย ยายสร้างเรา หรือ ยายกะตาสร้างแม่เรา หรือ ยังไง ตอบด้วยคับ คุณ 34 อิอิ จากคุณ : zix6_6 เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 22:42:31

ความคิดเห็นที่ 38 โหวต + มาร์ค ไว้ก่อนนะครับ พรุ่งนี้เช้าสอบ Life and Universe รายงานก็ยังไม่เสร็จเลย =  =,, เดี๋ยวมาตามอ่านครับ ^^,, จากคุณ : nOnG_WinZ เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 23:21:01

ความคิดเห็นที่ 39 ขอบคุณมากๆครับ จากคุณ : gorpor เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 01:10:15

ความคิดเห็นที่ 40 โหวตครับ อ่านแล้วสนุกมาก ได้สาระด้วย สุดยอดครับ จากคุณ : ท้องฟ้าอิสระ เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 01:13:41

ความคิดเห็นที่ 41 "เมื่อปี พ.ศ. 2503 F. Drake แห่งมห....  ...36 ปีที่ผ่านมา ความสามารถในการได้ยิ" "เหตการณ์ของประเทศเราในปี พ.ศ. 2504 ขณะนี้ไี้ด้เ้ดินทางถึง ดาว Ursa Major ซี่งอยู่ห่า่งออกไป 35 ปีแสงแล้ว เป็นต้น" บทความนี้เขียนขึ้นตั้งแต่ปี 2539 (1995) แล้วหรือครับ แต่ยังไงก็โหวตเรียบร้อยละครับ ^^ จากคุณ : Pin9z เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 01:25:35

ความคิดเห็นที่ 42 มาติดตามอ่านครับผม  ขอบคุณมากๆนะครับนะ จากคุณ : ไม้ไผ่โย่ง เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 09:23:25

ความคิดเห็นที่ 43 ชอบภาคนี้มากๆครับ จิ้มโหวต+กิฟท์ อ่านแล้วนะครับ จากคุณ : knine2five เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 10:58:08

ความคิดเห็นที่ 44 อ่านจบแล้วครับ อูยยยย สนุกมากๆครับ ยิ่งอ่านเรื่องนี้มาก ยิ่งปักใจเชื่อเลยว่า สักวันเราต้องเจอดาวที่มีสิ่งมีชีวิตที่มีอารยะธรรมแบบโลกเราแน่ๆ กลัวแต่จะอยู่ไม่ถึงวันนั้นเท่านั้นเอง แห่ะๆ จากคุณ : knine2five เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 11:34:24

ความคิดเห็นที่ 45 ลงชื่อแฟนคลับ ^^ ชอบดูรูปเกี่ยวกับอวกาศมากครับ ดูรูปดวงดาวเมื่อไหร่ก็ทำให้เกิดจินตนาการกว้างไกลทุกที จากคุณ : Yippie เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 11:51:38

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณมากครับ อ่านแล้วงงๆแต่สนุกดี ชอบๆ จากคุณ : หน่วยต่อสู้อากาศยาน เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 12:48:08

ความคิดเห็นที่ 47 ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : รองเท้ากับนาฬิกา เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 18:14:11

ความคิดเห็นที่ 48 อ่า อ่านแล้วมีความรุ้จิงๆ อิอิ อยากเห็นมนุษย์ต่างดาวไวๆจัง จากคุณ : คุณชายตี๋น้อย เขียนเมื่อ : 26 ก.ย. 52 21:01:01

ความคิดเห็นที่ 49 อ่านจบแล้วไปนอนดู Star Trek XI ดีกว่า จากคุณ : G.ShamanCrazy เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 52 01:19:37

ความคิดเห็นที่ 50 ดูจบแระ มาหาตอนที่1 ของ โอกาสพบมนุษย์ต่างดาว ขอลิงค์หน่อยครับ จากคุณ : G.ShamanCrazy เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 52 03:15:13

ความคิดเห็นที่ 51 ^^ จากคุณ : เซ็งอูฐ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 52 10:15:05

ความคิดเห็นที่ 52 โหวตจ๊ะ จากคุณ : bbiggy เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 52 21:14:19

ความคิดเห็นที่ 53 ขอบคุณค่ะ ^^ จากคุณ : *คุณวรมัน* เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 52 02:29:51