ความคิดเห็นที่ 1 มันต้องขึ้นอยู่กับ เนื้อหาแต่ละวิชาด้วยหรือเปล่าครับ เพราะเราจะใช้ เกณฑ์ เดียวในหลายๆเรื่อง ไม่ได้หรอก จากคุณ : น้ำค้างปลายยอดหญ้า เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 18:25:32

ความคิดเห็นที่ 2 เค้าเรียกว่า อุปนัย กับ นิรนัย ครับ จากคุณ : Pigusto เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 18:36:13

ความคิดเห็นที่ 3 ผมถนัดแบบอาจารย์ที่จบวิศวกรรมศาสตร์มากกว่านะครับ มันได้มองเห็นภาพรวมทั้งหมดในครั้งแรก ทำให้การลงรายละเอียดในครั้งต่อไปนั้น เราจะรู้ตัวตลอดว่าตอนนี้กำลังอยู่ตรงไหน ซึ่งจะช่วยให้ผมสามารถเชื่อมโยงกับจุดต่างๆ ในเรื่องนั้นได้เลย บางครั้งคิดล่วงหน้าไปเจอปัญหา และวิธีแก้ปัญหาได้ก่อนที่ผู้สอนจะพูดถึงด้วยซ้ำ ส่วนแบบอาจารย์ที่จบครุศาสตร์นั้น ผมบอกได้เลยว่า ผมฟังคนแบบนี้พูดไม่รู้เรื่องจริงๆ ครับ (ทุกวันนี้ก็ยังเจออยู่) ผมไม่รู้เลยว่าสิ่งที่กำลัง focus อยู่นั้น มันอยู่ตรงไหนของเรื่องทั้งหมด เลยพาลให้คิดต่อไปเองไม่ได้เลย ต้องรอฟังให้หมดอย่างเดียว แถมฟังจบแล้ว ก็ยังเชื่อมโยงไม่ได้อีก เพราะลืมช่วงแรกๆ ไปหมดแล้ว (มัวแต่ไปงงว่าแต่ละเรื่องมันเกี่ยวโยงกันยังไง) แต่วิธีแบบอาจารย์คนไหนจะดีกว่านั้น ผมว่ามันขึ้นกับรูปแบบการเรียนรู้ของแต่ละคนมากกว่าครับ จากคุณ : oppertunity เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 18:39:45

ความคิดเห็นที่ 4 แล้วแต่เนื้อหาวิชาด้วยครับ กรุณาอย่าพยายามลดรูป สรุปแบบเหมารวม เหมือนกระทู้ที่ผ่านๆมา จากคุณ : Cryptomnesia เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 18:51:52

ความคิดเห็นที่ 5 กล่าวกว้างๆ ก่อน แล้วมีพาวเวอร์พ้อยท์หรือกระดานด้วย เช่นสอนเรื่องไวรัส ก็พรรณาเรื่อยๆเปื่อยๆไปก่อน แล้วก็ยกตัวอย่าง จากนั้นก็เอาตัวอย่างนั้นมาเจาะลึก จากคุณ : CuSO45H2O เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 19:01:27

ความคิดเห็นที่ 6 อืม ผมนั่งคิดได้สักพัก นึงถึงตัวผมเองที่ได้เรียนมา คิดว่าต้องเรียนมันทั้งสองแบบ คือเรียนลำต้นก่อน แล้ว แยกย่อยไปเรียนกิ่งก้าน แล้วจากนั้นก็รวมกิ่งก้าน มาเป็นลำต้นอีกครั้ง จากคุณ : หล่อเขลา เบาปัญญา เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 19:02:10

ความคิดเห็นที่ 7 ผมว่ามันเกี่ยวกับระดับของผู้เรียนด้วยนะครับ ^^ จากคุณ : nutxnut เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 19:07:18

ความคิดเห็นที่ 8 #4 งั้นช่วยอธิบายตัวอย่างที่ จะต้องอธิบายเรื่องเล็กๆ แล้วรวมเป็นเรื่องใหญ่ ให้สักหลายตัวอย่างเป็นวิทยาทานได้ใหมครับ จากคุณ : อ้ายหนุ่มพลังม้า เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 19:15:33

ความคิดเห็นที่ 9 ผมอธิบายก็ได้ครับ 1. ผมอธิบายเรื่องสมบัติของธาตุในแต่ละหมู่ของตารางธาตุก่อน 2. จากนั้นผมก็บอกเรื่อง E0, EN และความไวต่อปฏิกิริยา 3. จากนั้นผมจึงมารวมให้เป็นเรื่องใหญ่ถึงการสร้างพันธะ และสาเหตุที่คุณสมบัติของธาตุหมู่นี้เป็นอย่างนี้ เห็นไหมครับ เรื่องเล็ก 1 + เรื่องเล็ก 2----------ได้ภาพกว้างเบอร์ 3 --------------------------- 1. ผมสอนว่านิวตรอน โปรตอน อิเลกตรอน เกิดรวมเป็นอะตอมอย่างไร 2. ผมสอนว่าสเถียรภาพของนิวตรอน โปรตอนและโปรตอน+นิวตรอน 3. ผมสอนเรื่องธาตุกัมมันตรังสีและปฏิกิริยานิวเคลียร์ 4. ผมสามารถรวมเรื่องให้ได้นิวเคลียร์ฟิวชัน นิวเคลียร์ฟิชชันและการนำไปใช้ 1+2 -> 3 -> 4 แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 52 19:25:25 จากคุณ : CuSO45H2O เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 19:22:46

ความคิดเห็นที่ 10 คคห 3 อยากจะบอกว่าเห็นด้วยครับ และคิดว่า อาจารย์คุรุ น่าจะท่องเคล็ดวิชา แบบกลัีบหน้ากลับหลัง  คนเรียนก็อาจจะธาตุไฟเข้าแทรกได้  ระวังจะกลายเป็น อาวเอี้ยงฮง ตอนจบ คิดง่ายๆนะครับ ว่าทำไมปัจจุบันนี้ ถึงนิยม มาย แม็ปปิ้ง อย่างกว้างขวาง มันน่าสงสัยจังว่า ต้องมีใครอยากให้คนไทยโง่แน่นอน ถึงได้สอน คนที่กำลังเป็นครู   ไ้ด้สวนทางกันถึงขนาดนี้   ต้องขอโทษอาจารย์คุรุ ท่านนี้ด้วยนะครับ ผมแค่เจอ หลักฐานการทำให้คนไทยโง่อีกแล้ว  แค่กำลังตั้งสมมุติฐาน แล้วกำลังรวบรวมข้อมูลอยู่ พอดีเจอหลักฐานในนี้เลย แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 52 19:32:12 จากคุณ : พงษ์ชัยวัฒน์ เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 19:24:18

ความคิดเห็นที่ 11 สอนจากใกล้ๆตัว ไปไกลๆครับ อาจจะจากลูกบอลกลมๆ ไปหาอนุภาคเล็กสุดในลูกบอล หรือ ลูกบอลกลมๆ ออกไปสู่โลกกลมๆ วงโคจรของโลก จักรวาล ...นอกจักรวาล ถ้าเริ่มแบบเล็กเกินก็ไม่เห็น ใหญ่เกินก็ไม่เห็น จากคุณ : สมบัติดี เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 19:29:42

ความคิดเห็นที่ 12 เวลาต่อ jigsaw จากภาพใหญ่แตกเป็นภาพเล็ก กับนำภาพเล็กต่อกันเป็นภาพใหญ่ อันไหนง่ายกว่าละครับ จากคุณ : bankk99 เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 19:34:14

ความคิดเห็นที่ 13 เอาละเดี๋ยวว่าไม่เท่าเทียม คราวนี้ผมจะ 3 ---> 1+2 1. ผมจะสอนกว้างๆ เลยคราวนี้ธาตุแบ่งเป็นกี่ชนิด 2. แคบลงมาคราวนี้ธาตุทั้งหมดเนี่ยแบ่งเป็นกี่หมู่หรือกี่กลุ่ม 3. แคบลงมาที่แต่ละหมู่ ...คราวนี้อธิบายต่อไม่ได้เว้ย EN E0 ก็ยังไม่ได้อธิบาย จะอธิบายมันยังไงวะ       T T นี่คือตัวอย่างของการสอนใหญ่ลงเล็กแล้วยากขึ้น จากคุณ : CuSO45H2O เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 19:42:02

ความคิดเห็นที่ 14 ผมชอบแบบสอนจากใหญ่มาเล็ก ผมรู้สึกเข้าใจง่ายกว่าเยอะเลย มันเหมือนกับทำให้คิดตามได้ ตอนแรกอาจจะ งงๆ พอไปสักพักมันเหมือนความรู้จะเชื่อมต่อกันเอง แล้วจะเข้าใจมากๆ ^^ แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 52 19:47:29 จากคุณ : เฟืองเหนือ เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 19:46:19

ความคิดเห็นที่ 15   โดยส่วนตัวชอบแบบอธิบายภาพรวมก่อน แล้วค่อยเจาะรายละเอียด จากคุณ : หนูทำได้ ปีดิ๊ดปีดิ๊ด เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 19:52:09

ความคิดเห็นที่ 16 ความเห็นส่วนตัวชอบแบบใหญ่ไปเล็กนะคะ แบบที่อ.วิศวะอธิบายนั่นแหละค่ะมันทำให้เราเห็นความสำคัญ รู้ว่าจะเรียนนั่นนี่ไปทำไม ทำให้ใส่ใจกับการเรียน อย่างเคมีที่คห.9อธิบาย เราขอสารภาพว่าตอนเรียนเราไม่สนใจมากๆเพราะไม่รู้จะเรียนไปทำไม สัมพรรคภาพอิเลคตรอนแล้วไงล่ะ ประมาณนี้น่ะค่ะ เราเป็นเด็กดื้อเงียบชอบเถียงในใจเลยไม่มีใครรู้ว่าเราคิดอะไรอยู่ คือถ้าให้เหตุผลเราว่ามันจะนู่นนี่นั่นนะเราจะเต็มใจเรียนมากกว่า แต่เราก็เข้าใจนะว่าผู้ใหญ่เค้าคงคิดแหละว่าบอกไปตอนนั้นก็ไม่เข้าใจ เป็นเด็กก็เรียนไปสิอย่าเถียงผู้ใหญ่ พอเรียนสูงขึ้นไปและต้องนำเรื่องพวกนี้มาใช้ทำให้อยยากย้อนเวลากลับไปบอกตัวเองว่าเรียนๆไปเถอะที่ผู้ใหญ่เค้าสอนเนี่ย เค้าคิดดีแล้วว่าเราควรรู้ อย่ากบฏมากนัก! ปอลิง.เราไม่แน่ใจว่าเด็กแบบเรามีเยอะแค่ไหนนะคะ ที่เวลาเรียนจากเล็กไปใหญ่แล้วไม่เห็นความสำคัญตอนเรียนอันเล็กๆ ดังนั้นเมื่อถึงเวลาจึงไม่สามารถเอามารวมเป็นภาพใหญ่ได้ จากคุณ : ssgarden เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 20:14:38

ความคิดเห็นที่ 17 ในวิชาชีววิทยา เราเรียนเล็กไปหาใหญ่ ใหญ่ไปหาเล็กสลับกันไปมา เราเรียนว่าสิ่งมีชีวิตประกอบไปด้วยหน่วยย่อยที่สุดคือเซลล์ ภายในเซลล์มีองค์ประกอบต่างๆและเกิดปฏิกิริยาชีวเคมีเพื่อดำเนินไปซึ่งกิจกรรมของชีวิต เซลล์หลายๆเซลล์มารวมกันเป็นเนื้อเยื่อ เนื้อเยื่อพื้นฐานมีด้วยสี่ประเภทคือ เนื้อเยื่อบุผิว เนื้อเยื่อเกี่ยวพัน เนื้อเยื่อกล้ามเนื้อ และเนื้อเยื่อประสาท เนื้อเยื่อหลายชนิดมารวมกลุ่มกันเป็นอวัยวะที่มีหน้าที่จำเพาะเจาะจง อวัยวะต่างๆเป็นส่วนหนึ่งของระบบต่างๆของร่างกาย   คุณไม่สามารถเริ่มต้นเรียนจาก หน้าที่การทำงานของอวัยวะและระบบต่างๆในร่างกาย --> ประเภทและหน้าที่ของเนื้อเยื่อพื้นฐาน --> เซลล์และองค์ประกอบต่างๆ หรือที่คุณเรียกว่าการเรียนจากใหญ่ไปหาเล็กได้ เช่นเดียวกับ คุณไม่สามารถเข้าใจวิวัฒนาการ (ภาพรวม) โดยไม่มีความรู้เรื่องพันธุกรรม (องค์ประกอบย่อย) มาก่อน (แม้ดาร์วินจะเกิดก่อนเมนเดล แต่ความรู้เรื่องพันธุกรรมทำให้ทฤษฎีวิวัฒนาการนั้นสมบูรณ์ยิ่งขึ้น) แต่ละวิชาย่อมใช้กลวิธีศึกษาเล่าเรียนแตกต่างกัน ไม่เห็นด้วยที่จะสรุปแบบเหมารวม แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 52 20:26:45 จากคุณ : Cryptomnesia เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 20:23:52

ความคิดเห็นที่ 18 มันขึ้นอยู่กับเรื่องครับ ถ้าเป็นระบบเดียวกันหมด ก็ต้องใหญ่ไปเล็ก ซึ่งวิศวกรรมมักจะเป็นแบบนี้ เหมือนกับต่อจิ๊กซอว์ จะต่อได้ก็ต้องเห็นภาพทั้งหมด เช่น ระบบปฏิบัติการของคอมพิวเตอร์ นี่ต้องใหญ่ไปเล็ก ถ้ามันแบ่งเป็นเรื่อง ๆ ที่เบ็ดเสร็จในตัว ก็เล็กไปใหญ่จะดีกว่า การเขียนโปรแกรม ก็เล็กไปใหญ่ จากคุณ : ผู้เฒ่าสายลม เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 20:39:47

ความคิดเห็นที่ 19 คิดว่าที่ทำการสอนทุกวันนี้ สอนทั้ง 2 แบบ จากใหญ่ไปเล็ก  และ  จากเล็กไปใหญ่ แล้วแต่ ว่าเป็นเนื้อหาอะไร  คิดเองว่าแบบไหน น่าจะทำให้นักเรียนเข้าใจ ที่สำคัญคือ เกิด concept ที่ถูกต้อง จริงๆ แล้วก็เรียนมาทางสายการศึกษา ได้เรียนรู้มาหลายทฤษฏี แต่เวลาสอนไม่ได้คิดว่าจะต้องใช้ทฤษฏีนั้น ทฤษฏีนี้  ของใครอย่างไร คิดเอาว่าแบบไหนจะบังเกิดผลตามที่ต้องการ ซึ่งก็อาจจะเป็นทฤษฏีของนักการศึกษาที่เคยเรียนรู้มานั่นแหละ บางทีก็เป็นหลายๆวิธีที่มันถูกย่อยรวมกันในองค์ความรู้ของเรา ซึ่งตอนนี้มันกลายเป็น  "ครูตัวกลมฯ method" ไปแล้ว แต่พอมาประเมินการสอนของครู ทำไมต้องให้เขียนรายงานว่าใช้ทฤษฎีของคนโน้น  วิธีสอนของคนนี้ ถือโอกาสบ่น แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 52 20:51:02 จากคุณ : ตัวกลมๆผมม้า เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 20:49:04

ความคิดเห็นที่ 20 #19 ระบบประกันคุณภาพใช่ไหมครับ จากคุณ : Cryptomnesia เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 20:50:38

ความคิดเห็นที่ 21 #20 ใช่ค่ะ   ระบบประกันคุณภาพการศึกษา และการประเมินเพื่อเลื่อนวิทยฐานะ.ด้วย เทคนิคและวิธีสอนอาจจะเป็นเรื่องสำคัญ แต่ที่สำคัญกว่า คือ content และ concept ถ้าครูไม่แน่นในเรื่องของ content และมี concept ที่ไม่ถูกต้อง ต่อให้ใช้วิธีสอนที่ เมพๆๆๆ   ก็ไม่อาจจะทำให้ผู้เรียน เกิดองค์ความรู้ และต่อยอดองค์ความรู้ได้     เพราะระบบการศึกษาไทยให้ความสำคัญไม่ตรงจุดหรือเปล่า ? ที่การศึกษาของไทยไม่ก้าวหน้าเท่าที่ควร จากคุณ : ตัวกลมๆผมม้า เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 21:08:34

ความคิดเห็นที่ 22 ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค คือสุดยอดของการสอนครับ. จากคุณ : คนภูไท99 เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 21:44:51

ความคิดเห็นที่ 23 ชอบแบบภาพรวมไปหาเรื่องย่อยมากกว่า เข้าใจมากกว่า จากคุณ : KC_CRUSH เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 22:05:13

ความคิดเห็นที่ 24 บางครั้งเล็กๆก่อนก็ดี เพราะเล็กๆเข้าใจง่าย ต่อยอดไปใหญ่ๆได้ เช่น เรียนๆไปก่อน บวกลบคูณหาร, ตรีโกณ, diff, integrate, สุดท้ายค่อยเอาไปรวมกันทำ Math Modeling หากมาถึงก็เอา Math Modeling เลย ตายพอดี เพราะบางครั้งคำว่าภาพใหญ่ ภาพรวม มันก็นิยามได้ยากว่าแค่ไหนใหญ่ แค่ไหนภาพรวม แค่ไหนพอ แบบไหนเหมาะกับคนเรียน บางครั้งคนสอนก็มองไม่ออก คนเรียนก็มองไม่ออก เหมือนเรียนเรื่องที่ไกลตัวมากๆ เริ่มจากใกล้ๆตัว เรื่องเล็กๆ เข้าใจง่ายๆ อย่างเอาลูกตุ้มมาแกว่งเล่นก่อน แล้วค่อยไปต่อเรื่องการโคจรของดาวเทียม ต่อด้วยการโคจรของดวงจันทร์ จนออกไปนู้น นอกจักรวาลเลย หรือเกี่ยวกับ matrix ก็เลย operation 2x2 ก่อน แล้วค่อยต่อไป nxn ผมเพียงแต่ยกตัวอย่างบางเรื่องที่เราเริ่มต้นจากเล็กๆนะครับ เพราะมันตามธรรมชาติ เกิดมาก็ต้องตัวเล็กก่อน แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 52 23:40:27 จากคุณ : ariyanamvong เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 23:37:12

ความคิดเห็นที่ 25 ผมชอบ พูดเรือง หลักก่อนครับ แล้วค่อยไปเรื่อง ย่อยภายหลัง ก่อนอื่นต้องปูพื้นฐานให้ได้ครับ ได้พื้นฐานแล้ว ก็เรียง จากใหญ่ลงไปเล็กครับ เขียน ผังให้ดูก่อน ว่ามันเป็นอย่างนี้นะ   เขียนบ่อยๆ  ชี้ไปที่ผัง ว่า เนี่ยเรื่องใหญ่มันคืออันนี้ ตอนนี้เราอยู่ที่นิ้วก้อยซ้าย อย่างนี้เด็กจะเข้าใจดีครับ มองเห็นภาพรวมได้ดีกว่า จากคุณ : น้าพร เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 23:41:31

ความคิดเห็นที่ 26 แน่นอนว่าภาพรวมก็สำคัญ คนสอนที่ดีต้องรู้ว่าเมื่อไหร่ควรพูดภาพใหญ่ เมื่อไหร่ควรพูดภาพเล็ก สิ่งที่สำคัญกว่าวิธีการสอนคือ ความรู้ของคนสอน ถ้าคนสอนไม่มีความรู้ สอนเทพแค่ไหนก็ไร้ความหมาย ถ้าคนสอนมีความรู้มากๆ ความรู้ตกผลึกหมดแล้ว จับตรงไหนมาก็สอนให้รู้เรื่องได้ จากคุณ : ariyanamvong เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 23:43:46

ความคิดเห็นที่ 27   ถ้าเรียนจากใหญ่ไปเล็กเด็กจะสงสัยน้อยลงมากว่าเราเรียนเรื่องนี้ไปเพื่ออะไร และจะมีความตั้งใจเรียนมากขึ้น จากคุณ : Reality เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 00:32:48 A:124.122.84.119 X: TicketID:202234

ความคิดเห็นที่ 28 ผมว่าถ้าจากอาจารย์จากครุศาสตร์ ผมคิดว่าน่าจะเจอปัญหาที่ว่าไอส่วนประกอบเล็กๆนั้นน่ะ เอาไปทำอะไรได้ เพราะว่ามันยังมองไม่เห็นภาพตั้งแต่ครั้งแรกเลยที่ได้เจอกับเนื้อหาของวิชานั้นๆ จากคุณ : aloha_man เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 02:19:48

ความคิดเห็นที่ 29 ใหญ่ไปเล็กครับ   รายละเอียดบางทีจะให้คนเรียนเข้าใจเลยมันก็ยาก  ต้องใช้เวลาศึกษา ถ้าเข้าใจภาพรวมก่อน  รายละอียดที่ไม่เข้าใจ ยังเอาไว้ศึกษาเพิ่มเองที่หลังได้   แบบอาจารย์ครุ ผมเรียนไม่เคยรู้เรื่องเลย พอฟังไม่เข้าใจแล้ว พาลทำให้ไม่อยากฟังเรื่องที่เหลือไปด้วย ------------------------------------ คำว่าใหญ่เล็ก ในที่นี่หมายถึงแค่เนื้อหาที่เรียนในเรื่องนั้นๆนะ จากคุณ : madcatzz เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 02:48:35

ความคิดเห็นที่ 30 จาก 17# ตัวอย่างที่ยกมา ยังไม่ค่อยชัดเจนเท่าใหร่นะ คิดกลับกัน ถ้าเรียนหน้าที่ของอวัยวะก่อน พอเรามาเรียนเนื้อเยื่อ   -->เราจะเข้าใจทันทีว่า ทำไมอวัยวะนี่ถึงจำเป็นต้องประกอบด้วยเนื้อเยื่อชนิดนั้นๆ  เราอาจจะเกริ่นแค่สั้นๆในเรื่องนี้ว่า เนื้อเยื่อประกอบด้วยเซลล์หลายๆเซลล์....   จะทำให้ผู้เรียนอยากรู้ต่อว่า ไอ้เซลล์นี่มันหน้าตาเป็นยังไง แก้ไขเมื่อ 08 ต.ค. 52 03:07:15 จากคุณ : madcatzz เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 03:06:28

ความคิดเห็นที่ 31 #30 แต่หากไม่มีความรู้เรื่องเซลล์ก็ไม่เข้าใจเรื่องเนื้อเยื่ออย่างสมบูรณ์ หากไม่เข้าใจเรื่องเนื้อเยื่ออย่างเพียงพอจะเรียนระบบอวัยวะต่างๆแทบไม่รู้เรื่องทีเดียว กลายเป็นว่าต้องเสียเวลาทำความเข้าใจย้อนไปมา หลักการเรียนจากใหญ่ไปหาเล็กเป็นหลักการที่ดีแต่ไม่ใช่ว่าจะใช้ได้ทุกกรณีเสียหน่อย ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องพยายามสรุปฟันธงด้วย การสอนหนังสือไม่มีหลักตายตัวนะ แก้ไขเมื่อ 08 ต.ค. 52 09:04:05 จากคุณ : Cryptomnesia เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 08:56:49

ความคิดเห็นที่ 32 ถ้าหากเปลี่ยนมาบอกว่าการสอนนั้น ควรเอาโครงขึ้นก่อน แล้วค่อยลงรายละเอียด แล้วเอารายละเอียดมาประกอบกลับน่าจะตรงกว่าไปกำหนดว่า สอนจากใหญ่ไปเล็ก หรือเล็กมาใหญ่ไหม การทำ Mind mapping มันต้องสามารถไล่ความสัมพันธ์ได้ทั้งจากเล็กไปใหญ่ หรือใหญ่ไปเล็ก และความสัมพันธ์ข้างเคียง จะบอกว่ามันต้องใหญ่ไปเล็กหรือเล็กไปใหญ่แค่อย่างหนึ่งอย่างใดคิดว่าไม่น่าจะถูก แต่ถ้าตอนเริ่มสอน เริ่มแบบ น้าพร คือเอาโครงขึ้นก่อน ให้มีการเกริ่นคร่าวๆก่อนว่า ที่เราจะเรียน หรือที่จะสอน จะเอาไปใช้ทำอะไรได้บ้าง ภาพใหญ่คร่าวๆเป็นอย่างไร ก็จะเป็นการเปิดโอกาสให้นักเรียนนักศึกษาข้ามไปดูในจุดที่ตนเองสงสัยก่อนได้ ก็จะได้การเรียนที่มีประสิทธิภาพ แต่นี่ก็ไม่ได้หมายความว่าเป็นการสอนแบบใหญ่ไปเล็ก แต่เป็นการเอาโครงขึ้นก่อน ส่วนการสอนสามารถสลับขั้นตอนได้แล้วแต่ความสงสัยของผู้รับการสอน แต่ถ้าไปกำหนดวิธีการว่าต้องจากใหญ่ไปเล็ก หรือเล็กไปใหญ่ มันก็เรียนแบบข้ามขั้นตอนไม่ได้ ทั้งๆที่นักเรียนแต่ละคนสงสัยไม่เหมือนกัน ความเข้าใจไม่เท่ากัน ก็กลายเป็นต้องเรียนตามไปแกนๆทั้งๆที่ตัวเองก็ยังไม่เข้าใจในจุดที่สงสัยนะครับ จากคุณ : Darth Prin เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 11:34:26

ความคิดเห็นที่ 33 #30 เค้าแค่อยากเสนอมุมมอง ว่า วิธีการสอน แบบ "ใหญ่ ไป เล็ก"  ก็ดีไม่แพ้วิธีสอนแบบ "เล็ก ไป ใหญ่" เท่านั้นเองครับ การเรียนการสอน มันก็ มีต้อง มองภาพเล็ก มองภาพใหญ่ สลับกันไปบ้าง ถ้ามัวแต่ยึดเส้นทางว่า "ต้องใหญ่ ไปหา เล็ก" หรือ "เล็ก ไปหา ใหญ่" อยู่อย่างนั้น ก็แสดงว่า คุณกำลัง จำกัด "ความอิสระ ในการคิดของสมอง" ซี่งไม่น่าจะทำให้เกิด "ความคิดแบบบูรณาการ" หรือ "ความคิดใหม่ๆ" ได้หรอกครับ ผมว่า แต่โดยส่วนตัวแล้ว หากต้องสอน ผู้ที่ไม่เคยรู้มาก่อน ให้เข้าใจวิชาๆนึง ผมชอบวิธี "ใหญ่ไปเล็กมากกว่า" แต่ในใหญ่ในที่นี้ของผม ไม่ได้หมายถึงต้องรู้ทุกอย่างในคราวเดียวนะครับ เป็นแค่ภาพใหญ่คร่าวๆ เพื่อเป็นการเกริ่น นำภาพย่อย ผมคิดว่ามันเป็นกุศโลบาย เพื่อจูงใจให้เกิดความอยากรู้ ที่ดีอย่างนึงทีเดียวครับ ผมชอบวิธีการนี้จากนิทานเรื่องนึงครับ เรื่อง"คนตาบอดทั้ง 7 กับช้าง" (บางแห่งบอกว่าเป็น "หนูตาบอดทั้ง 7") "คนตาบอดทั้ง 7 ที่ไม่เคยเห็นช้างมาก่อน แล้วก็เถียงกันว่า ช้างรูปร่างเป็นอย่างไร คนที่ 1 บอกว่า ช้าง เหมือนพัด เพราะเค้าเคยแต่สัมผัส หูช้าง คนที่ 2 บอกว่า ช้าง เหมือนหอก เพราะเค้าเคยแต่สัมผัส งาช้าง คนที่ 3 บอกว่า ช้าง เหมือนเชือก เพราะเค้าเคยแต่สัมผัส หางช้าง คนที่ 4 บอกว่า ช้าง เหมือนเรือ(มั้ง) เพราะเค้าเคยแต่สัมผัส ตัวช้าง คนที่ 5 บอกว่า ช้าง เหมือนท่อนซุง(มั้ง) เพราะเค้าเคยแต่สัมผัส งวงช้าง คนที่ 6,7 บอกว่า..... จำไม่ได้อ้ะ ลืม ทั้ง 7 คนเถียงกันจะเป็นจะตาย สุดท้ายไปถาม พระพุทธเจ้า ว่า ช้างที่จริงแล้ว รูปร่างเป็นอย่างไร พระพุทธเจ้า ท่านก็ตรัสว่า ช้างก็รูปร่าง อย่างที่ท่านทั้ง 7 บอกน่ะแหละ เพียงแต่ว่า ท่านเห็นต่างกัน ท่านมี อคติ ท่าน อวิชชา เชื่อถือแต่สิ่งที่มองกันแค่ ด้านเดียว ...." จากนิทานนี้ ผมจึงได้ข้อคิดว่า ถ้าคนตาบอดทั้ง 7 รู้จักช้างจากภาพรวมก่อนแล้ว ค่อยไปรู้จักช้าง แต่ล่ะส่วน ก็จะทำให้คนตาบอด ทั้ง 7 เกิด "ปัญญา" ที่ชัดเจนกว่า และไม่ต้องทะเลาะกันด้วย ฉันใดก็ฉันนั้น ครับ คงมีใจความที่สำคัญอีกเยอะล่ะครับ แต่ผมเล่าได้เท่านี้ มีใครเล่าดีกว่าก็ขอบคุณครับ แก้ไขเมื่อ 08 ต.ค. 52 13:46:30 แก้ไขเมื่อ 08 ต.ค. 52 13:44:50 จากคุณ : dip kid เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 13:40:24

ความคิดเห็นที่ 34 ม้นต้องใช้ทั้งสองแบบ จะใช้แบบใดแบบหนึ่งไม่ได้ ขึ้นอยู่กับเนื้อหาที่สอนด้วย ขึ้นกับผู้เรียนด้วย มันไม่มีวิธีการสอนไหนดีที่สุด ไหนจะเด็กแต่ล่ะคนชอบการสอนไม่เหมือนกันอีก - -'' การสอนหนัังสือมันไม่มีคำตอบและวิธีตายตัวว่าต้องทำอย่างไร จากคุณ : kanoomtan เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 16:33:19

ความคิดเห็นที่ 35 ขออธิบาย คห.10 นะครับ 1. ผังมโนทัศน์ หรือ Mind mapping มีไว้เพื่อสรุปเนื้อหาแต่ละเรื่องครับ ประโยชน์เพื่อให้นักเรียนได้รับทราบว่าเนื้อหาใหญ่มีอะไร มีประเด็นย่อยใดบ้าง 2. การอุปนัย หรือ นิรนัย มีความเหมาะสมแล้วแต่เนื้อหาที่ทำการสอน ดังที่หลายๆท่านได้แสดงความเห็นไว้แล้ว ส่วนที่ท่านเจ้าของ คห.10 ได้พบคิดว่าท่านไม่สามารถหรือไม่ได้รับคำแนะนำให้ทำการเชื่อมโยงความรู้ที่ได้รับให้เป็นองค์ความรู้ใหญ่ครับ เช่น - วิชาชีววิทยา ม.4 เรียน เซลล์ องค์ประกอบของเซลล์ ออร์แกเนลล์ ฯลฯ - วิชาชีววิทยา ม.5 เรียน การหายใจระดับเซลล์ การสังเคราะห์ด้วยแสง   เพราะเหตุใดนักเรียนจึงคิดว่า การหายใจระดับเซลล์และการสังเคราะห์ด้วยแสงเป็นเรื่องยาก หากนักเรียนได้มีการเชื่อมโยงความรู้เก่า และใหม่เข้าหากัน 3. การสอนแบบเล็กไปใหญ่(อุปนัย) กระตุ้นให้ผู้เรียนได้ใช้ทักษะการคิดเชิงเหตุผลมากกว่าแบบใหญ่ไปเล็กอีกนะครับ ลองคิดดู เพราะผู้สอนจะไม่บอกทั้งหมดว่าเราพูดถึงอะไรอยู่แต่ให้ผู้เรียนได้ไตร่ตรองความรู้ทั้งหมดเป็นความรู้สุดท้าย ส่วนแบบใหญ่ไปเล็ก (นิรนัย) ผู้เรียนเป็นผู้ติดตามเนื้อหาตามแต่ผู้สอนจะพาไปครับ 4. ข้อดี และข้อเสีย ทั้งสองมีข้อดีครับ แล้วแต่สถานการณ์ จากคุณ : เรียนครูอยู่สามย่าน (wattakasopon) เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 20:04:16

ความคิดเห็นที่ 36 ง่ายๆ ครับ เรื่อง ระบบจำนวน ครับ ตอนประถม มาถึงครูสอนเรื่องจำนวนเชิงซ้อนเลยไหมครับ เพราะเชิงซ้อนมันใหญ่สุด แล้วค่อยแตกออกไปหา อย่างอื่น หรือว่าเริ่มที่จำนวนต็มบวก ซึ่งเล็กสุดก่อน แล้วถ้าเกิดครูมาเริ่มให้รู้จักจำนวนเชิงซ้อน ไล่ลงมาจำนวนจริง จินตภาพ คุณว่าเด็กจะเป็นยังไงครับ บวก ลบเลขยังไม่รู้เลย แล้วเล่าไปจะมึนไหมครับ เพราะงั้นควรสอนจากไหนไปไหนดีครับ หรือ เมื่อคุณอยู่ชั้น มัธยมแล้ว มาคาบแรกสอนฟิสิกส์เรื่องการเคลื่อนที่แนวตรงบทแรกเลยดีไหมครับ ไม่ต้องพูดอย่างอื่น  ไม่ต้องอธิบายว่าฟิสิกส์เป็นยังไงประกอบด้วยเรื่องอะไรบ้าง ค่อยพูดทีหลัง หลังจากสอนครบทุกบทแล้ว มันก็คงไม่ใช่ เพราะงั้นสรุป ผมว่าแล้วแต่เรื่องครับ  คงจะมาเหมาหมดไม่ได้อยู่แล้ว ว่าต้องทำยังไงถึงจะดีกว่ากัน ขึ้นกับเรื่อง และประสบการณ์ผู้เรียนด้วย จากคุณ : โรแมนติคโครตพิศดาร เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 52 21:42:27

ความคิดเห็นที่ 37 ภาพรวมใหญ่ๆ ก่อนครับแบบคร่าวๆ ไม่ต้องเสียเวลามากเอาแค่คร่าวๆ ให้เห็นภาพรวมว่ามันทำงานหรือสัมพันธ์กันยังไง แล้วค่อยลงแยกย่อยในรายละเอียดแต่ละส่วน (รู้ภาพรวมก่อนจะทำให้นึกออกว่ามันไปสัมพันธ์กับส่วนอื่นๆ ต่อได้ยังไง) พอรายละเอียดครบหมดก็กลับไปทบทวนที่ภาพใหญ่อีกครั้งแบบเก็บรายละเอียดได้หมดล่ะ (เพราะอ้างอิงไปสู่จุดไหนก็ได้เพราะเก็บรายละเอียดมาแล้ว) จากคุณ : Ph เขียนเมื่อ : 10 ต.ค. 52 01:55:31