ความคิดเห็นที่ 1 ดีออก จะได้มีการแข่งขันกันไง  การศึกษาลงทุนไปเถอะครับ จากคุณ : elvish346 เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 01:08:56

ความคิดเห็นที่ 2 สงสัยจะหาเรื่องปิดมหาลัยที่ไม่ติด 1 ใน 9 น่ะ เอ้ยม่ายช่ายยย...5555 ก็คงจะพยายามลดงานวิจัยขยะลงมั้ง แล้วการที่มหาลัยจะต้องไปเอี่ยวกับภาคเอกชนเพื่อให้วิจัยงานที่นำไปลงทุนได้สามารถเอาไปใช้ได้จิงๆนั้นก็จะทำให้อาจารย์ทิ้งงานวิจัยไม่ได้น่ะเพราะปกติแล้วงานวิจัยสายเพียววิชาการมันไม่ได้เอาไปใช้อะไรทำให้ระดับของงานวิจัยมันขึ้นกับอาจารย์อย่างเดียวแล้วถ้าอาจารย์ไม่ถูกกับลูกศิษย์หรืออาจารย์หาเรื่องด้วยเหตุผลส่วนตัวอะไรก็สามารถทิ้งงานวิจัยของนักศึกษาได้เพราะมันไม่ได้เอาไปใช้ไม่มีใครต้องการทำไปก็แค่ให้เด็กจบแค่นั้น แต่ถ้างานวิจัยมันจะต้องเอาไปใช้มันมี deal กันแล้วอาจารย์จะทิ้งงานด้วยเหตุผลส่วนตัวไม่ได้น่ะเพราะอาจารย์จะเสีย คาดว่าอัตราการสำเร็จการศึกษาของมหาลัยที่ไม่มีอาจารย์คนไหนสนใจก็น่าจะดีขึ้นตามมานะผมว่า... จากคุณ : Catwater (Catwater) เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 01:26:51

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าเข้าใจไม่ผิด การแบ่งเป็นมหาวิทยาลัยวิจัย กับมหาวิทยาลัยธรรมดา น่าจะเกี่ยวข้องกับแผนในการพัฒนามหาวิทยาลัยนั่นเองด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องการผลิตบัณฑิต มหาวิทยาลัยวิจัยก็จะเน้นการขยายการผลิตบัณฑิตในระดับสูงกว่าปริญญาตรีมากขึ้น (ไม่ได้หมายความว่าจะเลิกรับปริญญาตรีนะ ยังรับปริญญาตรีอยู่ แต่จะขยายตัวในอัตราลดลง) ส่วนมหาวิทยาลัยอื่นๆ ที่ไม่ได้เป็นมหาวิทยาลัยวิจัย ก็จะเน้นการผลิตบัณฑิตในระดับปริญญาตรีเป็นหลัก จากคุณ : เกียรตินำ เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 01:52:35

ความคิดเห็นที่ 4 เพื่อเป็นการใช้เงินให้คุ้มทุนที่สุดครับ อันดับต้นๆ จะได้งบมาเยอะครับเพราะทางมหาวิทยาลัยแสดงว่ามีศักยภาพพร้อมที่จะทำงานวิจัยได้ดี ทีนี้มันก็เกิดการแบ่งแยกแบบไม่เห็นขอบเขตชัดเจนครับเพราะเมื่อได้รับการสนับสนุนก็จะยิ่งมีผลงานมากขึ้น (จริงมั้ย?) ที่ได้รับการสนับสนุนน้อยกว่าก็มีผลงานวิจัยน้อยกว่า ทีนี้มหาวิทยาลัยอื่นที่ได้อันดับน้อยก็ต้องพยายามหาความร่วมมือจากแหล่งอื่นเช่นภาคเอกชน (ซึ่งต้องการงานวิจัยดีๆ) จะทำให้มาตราฐานของงานวิจัยจากมหาวิทยาลัยนั้นสูงขึ้นไปด้วย ข้อความผมเป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ ผมว่าเป็นผลดีถ้ามองกันในแง่ดีและทำกันได้ แต่ถ้าเป็นแบบเค้าให้มาเท่าไรใช้เท่านั้นไม่คิดจะหาเพิ่มละก็นะจะว่าไงดี งบในประเทศมันก็จำกัดนะครับ ถ้าจะใช้ก็ต้องเลือกว่าคนที่จะใช้เป็นใครด้วยซึ่งเลือกยากแต่เค้าก็เลือกมาแล้วด้วยการดูผลงานย้อนหลังครับ จากคุณ : มอนตะทาโร่ เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 02:36:47

ความคิดเห็นที่ 5 อ้าว... แล้วงี้ Nectec มันจะไปอยู่ไหนละฮะ... ช่าง Create จริงๆ เหมือนสร้างถนนแล้วทุบของบสร้างใหม่ไปเรื่อยๆ .. จากคุณ : _K_F_C_ เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 03:09:53

ความคิดเห็นที่ 6   เท่าที่เคยได้ยิน อ. คุยกันน่ะครับ เพื่อให้สามารถจัดการ วิจัยได้อย่างมีประสิทธิภาพ ในกรณีมหาลัยทั่วไป ในตอนนี้จะมีความสับสนอยู่ว่า จะเน้นวิจัย หรือผลิตบัณฑิต อันที่จริง อ. ในมหาลัย นอกจากสายบริหารแล้ว ยังแบ่งตามอุดมการณ์"ด้ อีกสองแบบ คือ อ.ที่ชอบสอน และ อ.ที่ชอบวิจัย ซึ่ง คนที่ชอบสอน เค้าก็ไม่อยากโดนบังคับให้ไปวิจัย (ผ่านทางการประเมินคุณภาพจาก ผลงานทางวิชาการ-วิจัย) ส่วน อ. ที่ชอบวิจัย ก็เบื่อที่ต้องมานั่นสอน โดยเฉพาะวิชาพื้นฐาน ทำให้ การดำเนินงานในตอนนี้เกิด ปัญหา ว่า จะไปทางใด ??? เพราะการเน้นสอนอย่างเดียว ก็จะไม่ได้ใช้เงินเยอะเท่าการมีการวิจัย (เพราะไม่ได้เน้นพัฒนาองค์ความรู้มากนัก และเงินจากค่าเทอม และภาครัฐควรจะเพียงพอ) แต่ถ้าเน้นวิจัย .... ก็ต้องการเงิน เพื่อใช้ในการทำวิจัย ประกอบกับการพัฒนาคู่กับภาคธุรกิจ ที่ทำให้ อาจจะต้องมีกฏระเบียบ หรือมีอะไรที่ แตกต่างจากการเน้นสอนเพียงอย่างเดียว ... เรื่อง บัณฑิต ศึกษา ... ในการพัฒนา บัณฑิต โดยเฉพาะระดับ บัณฑิตศึกษา - grad student ถ้าหาก สาขาวิชานั้น เป็นสาขาวิชาที่อิงกับ couse work ก็จะต้องเน้นไปทางการสอน ... ซึ่งจะได้ปริมาณ เนื่องจากค่าใช้จ่ายต่อหัวที่ต่ำกว่า research ในกรณี research ... อันที่จริงสามารถมองอีกมุมนึงได้ว่าเป็น การจ้างงาน แบบหนึ่ง โดยผู้จ้างคือ มหาลัย ... และนักเรียนเป็นผู้ถูกจ้าง ... ซึ่งในการที่จะจ้างได้นั้น จะต้องมี ทุน ทำวิจัย โดยปกติ ก็จะเป็นทุนของมหาลัยนั้นๆ ที่ได้จากภาครัฐ... แต่ในการทำงานทางด้านสายวิทยาศาสตร์ - เทคโนโลยี ในปัจจุบัน ทุนของ เอกชนมีกำลัง และมีความสำคัญมากกว่า ดังนั้น การรับเด็ก บางทีจะขึ้นอยู่กับ รูปแบบ และ ทุน หรือ โครงการที่ภาคเอกชนร้องขอมา (พร้อมเงิน) ดังนั้น มหาลัยวิจัย จึงเหมือนบริษัทวิจัย ... แต่เป็นบริษัทที่ลูกจ้างได้วุฒิ (ซึ่ง ดูก้าวหน้ากว่า ทำงานบริษัทโดยทั่วไป เพราะได้พัฒนาศักยภาพตัวเอง) ทั้งนี้ทั้ง หมด เพื่อให้การจัดการของมหาลัยทั้งสองรูปแบบ มีรูปแบบที่เป็นเอกภาพ และชัดเจน จากคุณ : ฟหกด เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 03:13:51 A:124.121.211.90 X: TicketID:205742

ความคิดเห็นที่ 7   NECTEC จริงๆ คือ Funding ครับ ทำหน้าที่ เลือกโครงการ และจ่ายตัง ทว่า เนื่องจาก เมืองไทยมีระบบทุน กพ . ทำให้พวกนักเรียนทุน ที่ไม่อยากไปทำงานที่อื่น ก็เลย หาที่ทำงาน และลงเอยที่ NECTEC ซึ่งมีคนบ่นว่า อันที่จริง NECTEC ไม่ควรมีแลปวิจัยของตน แต่ควรจะทำตัวเป็น ผู้ให้การสนับสนุน คล้ายๆ หน่วยงานเช่น DARPA ของ US หรือ สกอ. เพราะการที่มีแลปของตัวเอง ทำให้ ไม่สามารถเน้น กำลัง ไปกับการพัฒนา ประเทศโดยรวม แต่กลับเอากำลังไปให้กับการพัฒนาความรู้ซึ่ง ควรจะเป็นหน้าที่ของ มหาลัย ... ภาคเอกชน ... แลปวิจัย มากกว่า เมื่อ NECTEC ทำการวิจัยเอง ก็ทำให้ เงิน และคน และ channel ที่ภาค เอกชน กลับกระจุดตัวอยู่ใน NECTEC ซะเอง ... ทำให้ไม่เกิดการแข่งขัน เท่าที่ควรจะเป็น NECTEC ควรจะทำหน้าที่ เหมือน SIPA / SOFTWARE PARK /.... ซึ่งหน่วยงานหลังๆ ที่กล่าวมานี้ เกิดขึ้นหลัง NECTEC และมีโมเดลที่พัฒนามาจากปัญหาที่เจอใน NECTEC nectec ควรจะทำตัว เป็น MATCHING , FUNDING หรือ ไม่ก็เป็น VC ให้กับวงการอิเล็กทรอนิกส์ หรือไม่ก็ เป็นคล้ายๆ แหล่งรวมความรู้ (แต่ไม่ใช่สร้างความรู้) ... เช่น ทำห้องสมุดความรู้ เผยแพร่ จัดสัมนา ..กระตุ้น สร้างเครือข่าย แจกทุน หรือไม่ก็ว่าจ้างหน่วยงานอื่นๆ วิจัย .... แต่ต้องไม่ควรมีนักวิจัยของตนเอง จากคุณ : ฟหกด เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 03:22:14 A:124.121.211.90 X: TicketID:205742

ความคิดเห็นที่ 8   ^ ^ อันนี้ก็เคยได้ยินผู้ใหญ่เค้าคุยมาเหมือนกันครับ จากคุณ : ฟหกด เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 03:22:46 A:124.121.211.90 X: TicketID:205742

ความคิดเห็นที่ 9   ^ ^ สกว. ครับ จากคุณ : ฟหกด เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 03:24:25 A:124.121.211.90 X: TicketID:205742

ความคิดเห็นที่ 10 งั้นถ้าพวกสถาบันวิจัยอิสระของเอกชนมันบูมขึ้นมาจริงๆ Nectec ก็ควรปรับเปลี่ยนบทบาทเสียที ...สงสารรุ่นพี่หลายคนที่โดนดึงไป Nectec แล้วได้แต่เสียเวลาทำมาหากินไปหมด ...โอกาสการงานดีๆ งามๆ โดนหลอกไปกับความสามารถที่โดนดึงไปทำอะไรก็ไม่รู้ในนั้น มันไม่ควรจะมีการ "เข้าไปทำงานวิจัยของ Nectec" มาตั้งแต่แรกแล้วใช่มั้ยฮะ ..แต่ควรเป็น "ได้ทุนสนับสนุนงานวิจัยจาก Nectec" ถึงจะถูก ... เฮ้อ...! แล้วเมื่อไหร่บ้านเราถึงจะมีทุนสุดยอดแบบ Eramus Mundus บ้างอะ... จากคุณ : _K_F_C_ เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 03:28:14

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่ควรยุบเนคเทคไม่ว่าด้วยเหตผลใด ผมว่านี่มาถูกทางแล้ว ทุกประเทศชั้นนำต่างมาแลปวิจัยแห่งชาติทั้งนั้น ไม่ว่าญี่ปุ่น ออสเตรเลีย อังกฤษ ศูนย์วิจัยพวกนี้จะรวมนักวิจัยที่ ไม่ชอบสอน ชอบทำวิจัย เอาไว้โดยเฉพาะ เครื่องไม้เครื่องมือต่างๆ ที่แพงมากๆ ก็จะถูกรวมศูนย์มาอยู่ที่เดียวกัน ประหยัดเงินไปได้เยอะ ยกตัวอย่าง mtec ซื้อ glancing angle X-ray นั้นหมายความว่าทุกมหาวิทยาลัย ทุกคน มีสิทธิ์ได้ใช้ (ในกรณีจ่ายตัง) แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นจุฬาซื้อ คนอื่นจะได้ใช้ไหมนั้น การมีอยู่ของ NETEC MTEC BIOTEC เป็นเรื่องที่ดี Science Park คือการเดินมาถูกทางแล้ว แต่บทบาทที่จะดำเนินต่อไป ผมก็ไม่รู้ ว่าเค้าวางตัวเองไว้ตรงไหน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะให้ทุกๆมหาวิทยาลัยในไทยมีเครื่องไม้เครื่องมือ มีนักวิจัยเฉพาะได้ที่เก่งๆกระจายกันไป เครื่องมือวิเคราะห์แต่ล่ะตัวแพงกันไป และไม่คุ้มกับการลงทุน ของมหาวิทยาลัย เพราะมหาวิทยาลัยในไทยยังก้าวไปไม่ถึงระดัับมหาวิทยาลัยวิจัย --------------------------------------------------------------------------------- มหาวิทยาลัยวิจัย ยกตัวอย่างมหาวิทยาลัยที่ผมอยู่เลยนี่ก็ได้ มีเด็ก ป.เอก หนึ่งร้อยกว่าคน ในสาขาผม มีเด็ก ป.ตรี ห้าสิบกว่าคน ป.โท น้อยกว่า สิบคน (เพราะรับมาส่วนใหญ่จะปรับไปเอกเลย) ซึ่งลักษณะแบบนี้จะยังไม่เกิดในไทยตอนนี้ แต่บางมหาวิทยาลัยจะค่อยๆปรับไป --------------------------------------------------------------------------------- ตรงนี้เป็นความเห็นส่วนตัว การสอน Prof. ทั้งหลายควรและจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมาสอนวิชาพื้นฐาน เพราะเค้าคือคนที่เก่งที่สุด ประสบการณ์มากที่สุด การเอาอาจารย์จบใหม่ซึ่งไม่มีประสบการณ์ไปสอนนั้น ทำให้มีโอกาสที่จะสอนไม่มีรู้เรื่องเยอะ เพราะมุมมองยังไม่กว้าง ประสบการณ์ยังน้อย และอาจารย์ใหม่ ควรให้เวลาไปทำวิจัยเพื่อสะสมประสบการณ์ให้ตัวเอง ควรสอนวิชาเฉพาะทางที่ตัวเองถนัด เพื่อฝึกฝีมือไปก่อน --------------------------------------------------------------------------------- งานวิจัยสายบริษัท และงานวิจัยสายทฤษฏี ผมกล้าบอกเลย งานวิจัยสายบริษัทมันขยะในทางวิจัยทฤษฏีครับ แต่มันมีจุด optimize ของงานอยู่ ตรงนี้แล้วแต่อาจารย์ บางท่านชอบสายบริษัท บางท่านชอบวิชาการ เราไม่สามารถตัดสินได้ว่าอะไรดีกว่า เพราะมันจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีทั้งสองอย่างไปด้วยๆ กันควบคู่กันไป ทิ้งอันใดอันหนึ่งไม่ได้โดยเด็ดขาด จากคุณ : kanoomtan เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 04:55:36

ความคิดเห็นที่ 12 In my opinion, this is a right approach for materializing research in our country with limited budget and resources. Well, although my university is not in those 9 "research universities" that might affect my work a bit. Anyway since my research works deal with computer modeling primarily, I do not need fancy and expensive scientific instruments--- basically, I can do research with zero budget. So, I should survive this. However, for other colleagues who perform resource-intensive research, this initiative/policy will affect them greatly. จากคุณ : amatuer translator เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 05:08:39

ความคิดเห็นที่ 13 ตาลไม่เห็นด้วยกับมหาวิทยาัลยวิจัยเท่าไหร่น่ะพี่ มันเหมือนเงินไปกระจุก กันในมหาวิทยาลัยเท่านั้น อย่างงบมา 100M จุฬา ก็เอาไปแล้ว 50M มหาวิทยาลัยเล็กๆ จะไม่ได้โตอ่ะเลยอ่ะซิ เพราะระดับจัด budget ในไทยไม่มีกำหนดว่าใครถือได้กี่ทุน กี่โครงการ แล้วเงินก็ไปกองกับกลุ่มวิจัยไม่กี่กลุ่ม จากคุณ : kanoomtan เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 06:06:16

ความคิดเห็นที่ 14 จริงๆ แล้ว งบมหาวิทยาลัยวิจัยเน้นเป้าเรื่องผลงานตีพิมพ์ระดับนานาชาติ เป็นอย่างมาก (ผลงาน 1 ฉบับ ต่องบประมาณ 500,000 บาท) อาจเน้น เรื่องสิทธิบัตรด้วย (ผลงาน 1 ฉบับ ต่องบประมาณ 1 ล้านบาท) ทั้งนี้เพื่อ ยกระดับมหาวิทยาลัยทั้ง 9 แห่ง ให้มีระดับสูงขึ้นในโผ 500 อันดับ ของ THE-QS (อยากให้ไปอยู่ใน 400 อันดับแรก) ส่วนเรื่อง deal กับบริษัท เอกชนเป็นผลพลอยได้ในทางอ้อมมากกว่าครับ และอันดับที่ได้กันมา ก็เนื่องจากการใช้ระบบประกันคุณภาพต่างๆ นั้นเอง มหาวิทยาลัยที่พร้อม มีข้อมูลมากและพร้อมสรรพ การจัดอันดับในโผดังกล่าวก็จะดี แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 52 07:06:54 จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 06:41:10

ความคิดเห็นที่ 15 เรื่องสัดส่วนงบประมาณจะไม่ disparity ถึงขนาด จุฬาฯ เอาไป 50 ล้าน จาก 100 ล้านครับ เพราะงบทั้งหมดมี 9,000 ล้าน ในส่วนจุฬาฯ น่าจะได้ สักพันกว่าล้าน ในขณะที่มหิดลอาจจะได้เยอะกว่าอีกหน่อยเดียว จากนั้นก็ กระจายกันระหว่าง 7 อันดับที่เหลือ ส่วนที่เหลืออีก 3 พันล้าน มหาวิทยาลัย ที่เหลืออีก 100 กว่าแห่ง ก็เอาไปกระจายกันอีกที จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 06:44:55

ความคิดเห็นที่ 16 เนื่องจากงบประมาณนี้มุ่งเป้าในลักษณะก้าวกระโดด (ทีมวิจัยต้องมีจำนวน ผลงานเพิ่มขึ้น 50% ของที่เคยทำได้แต่เดิม) กลุ่มวิจัยที่จะได้งบประมาณ จึงมักต้องมีศักยภาพสูงอยู่แล้ว หรือได้รับคัดเลือกให้อยู่ในระดับ top 5% ของมหาวิทยาลัยเป็นต้น จึงไม่แปลกที่นักวิจัยบางคน โดยเฉพาะรุ่นใหม่ๆ ที่ไม่ได้อยู่ทีมใหญ่ ไม่ได้ทราบเรื่องรายละเอียดใดๆ เกี่ยวกับงบประมาณ นี้เลย บางคนยังคิดว่างบนี้เอามาไว้ซื้อครุภัณฑ์เท่านั้น จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 06:58:30

ความคิดเห็นที่ 17 งบสำหรับมหาวิทยาลัยวิจัยแห่งชาติ เป็นงบประมาณต่อเนื่อง 3 ปี เน้น ผลงาน มีการประเมินเข้มข้น แต่จะได้ต่อเนื่องนานแค่ไหน ขึ้นกับชุดรัฐบาล ด้วย เป็นไปได้ว่าถ้ามีการเปลี่ยนชุดรัฐบาลในปีหน้า งบก็คงได้แค่ปีนี้ปีเดียว นอกจากนี้จากการที่มหาวิทยาลัยหลายแห่งออกนอกระบบ งบครุภัณฑ์เดิม ที่เคยได้ให้สาขาวิชาต่างๆ ในปีงบประมาณหน้าก็ถูกตัดออกไปทั้งหมด รวม ไปถึงงบประมาณแผ่นดินรายปีที่เคยได้กัน ก็ถูกตัดออกไปมากกว่า 75% ในบางมหาวิทยาลัย เพราะถือว่าได้งบไทยเข้มแข็งแล้ว สิ่งที่น่าคิดต่อไปคือ เมื่ออันดับมหาวิทยาลัยไทยแข็งแกร่งขึ้นแล้ว จะช่วยดึงลูกค้าทางแถบ เอเซียให้มาเรียนในบ้านเรา เพื่อสร้างรายได้จากการศึกษา เข้าเป็นงบ มหาวิทยาลัย หรือทำรายได้ให้กับประเทศ ได้มากน้อยแค่ไหน คุ้มค่าหรือ ไม่ เพราะถึงอันดับจะดีขึ้นอย่างไร ก็คงไม่ถึงกับแข่งขันกับมหาวิทยาลัยใน โซนอเมริกา อังกฤษ ยุโรป ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ ได้อยู่ดี จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 07:06:02

ความคิดเห็นที่ 18 ในส่วนคำถามของ จขกท A) ทำไมต้องมีมหาวิทยาลัยวิจัย (ตอบไปแล้วใน คคห 14) B) มันจะไม่เปนการแบ่งแยกหรอ (จริงๆ แล้วการให้งบนี้ ก็เพราะมีการ จำแนกแยกกลุ่มมหาวิทยาลัยไทยออกมาเป็น 4 กลุ่ม แล้วนั่นเอง จึงเป็นการแบ่งแยกในตัวอยู่แล้ว มหาวิทยาลัยทั้ง 4 กลุ่มนั้นได้แก่ ก) มหาวิทยาลัยวิจัยและบัณฑิตศึกษา ข) มหาวิทยาลัยเฉพาะทาง ค) มหาวิทยาลัยที่เน้นระดับปริญญาตรี ง) มหาวิทยาลัยชุมชน) C) แล้วงบประมาณจะได้เท่ากันไหม (งบประมาณจะได้ไม่เท่ากันครับ และในมหาวิทยาลัยเอง ก็ยังจะแบ่งแยกกันอีกกว่ากลุ่มสาขานี้ควรจะ ได้งบเท่าไหร่ ในกรณีกลุ่มสาขาวิชาที่ "บุญเก่า" เดิม เช่นจำนวนผลงาน ตีพิมพ์ไม่ได้อันดับสูง งบก็จะน้อยตามไปด้วย ในบางสาขางบประมาณ ที่ได้รับการจัดสรร ก็ไม่ได้แตกต่างจากงบประมาณแผ่นดินเดิมที่เคยได้ รับและต้องผลิตผลงานระดับนานาชาติให้ได้ด้วย นั่นคือต้องทำงานให้ หนักกว่าเดิม  และในสาขาวิชาที่ได้รับการจัดสรรงบประมาณมาก ก็ไม่ได้ หมายความว่าทุกคนในสาขาวิชานั้นจะได้งบประมาณกันหมด ต้องเป็น นักวิจัยที่มีศักยภาพสูง หรืออยู่ในกลุ่มวิจัยที่มีศักยภาพสูงเท่านั้น จึงจะ มีสิทธิ์ access เงินทุนก้อนนี้ครับ เพราะเน้นเรื่องผลงานตีพิมพ์ในฐาน Scopus, impact factor และเป้าอื่นๆ ตามที่ สกอ. กำหนดเป็นหลัก แต่อาจจะได้พลอยฟ้าพลอยฝนเรื่องของครุภัณฑ์และการพัฒนาในภาพ รวมของสาขาวิชา) D) มหาลัยที่ไม่เป็นหนึ่งใน 9 ล่ะจะเปนอย่างไรต่อไป (มหาวิทยาลัยที่เหลือ อีกกว่าหนึ่งร้อยมหาวิทยาลัย ก็คงดำเนินการพัฒนาในสาขาที่ได้รับการ จัดอันดับโดย สกอ. ว่าตนถนัดทางด้านนั้นด้านนี้ (ก - ง) กันต่อไป และ แชร์งบประมาณอีก 3 พันล้านบาทที่เหลือ ก็คงได้กันไปในระดับ 10 - 30 ล้าน ต่อปี หรืออาจแตกต่างไปกว่านี้ ขึ้นกับว่าไป defend งบประมาณมา ได้เท่าไหร่ครับ) E) โครงการนี้มันคุ้มกับการลงทุนไหม (เวลาเท่านั้นเป็นเครื่องพิสูจน์ และ ได้อภิปรายไปแล้วใน คคห 17) จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 07:23:11

ความคิดเห็นที่ 19 ส่วนเรื่องเศร้าของการรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี ก็คือ ในอนาคตจำนวน นักศึกษาระดับปริญญาตรีจะต้องลดลงโดยธรรมชาติ เพราะโครงสร้างของ สังคมไทย มีการเปลี่ยนแปลงไป คู่สามีภรรยา มีบุตรกันน้อยลง นักศึกษา ย่อมหดหายไป การเปิดรับนักศึกษาระดับปริญญาตรีจำนวนมากในปัจจุบัน จะต้องถดถอยลงอย่างแน่นอนในช่วงเวลา 10 ปีครับ หลังจากนั้นคงเน้น การขายการศึกษาไปยังประเทศเพื่อนบ้าน เช่น พม่า ลาว กัมพูชา เวียดนาม เหล่านี้เป็นต้น จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 07:31:24

ความคิดเห็นที่ 20 การจัดสรรงบประมาณว่าได้เท่านั้น เท่านี้ เป็นเรื่องของอำนาจการต่อรอง ครับ (หรืออีกนัยหนึ่งเป็นเรื่องการเมืองนั้นแหละ) และขึ้นกับสำนักงบประ- มาณเป็นหลัก ต่อให้ได้รับการอนุมัติให้ได้รับการสนับสนุนทุนแล้ว แต่ถ้า สำนักงบฯ ไม่ให้เสียอย่าง ก็จบครับ ไม่ได้งบอยู่ดี สำหรับมหาวิทยาลัย ต่างๆ สังกัด สกอ. ส่วน NECTEC (จริงๆ แถบ Science Park ที่ปทุมฯ ของ NSTDA หรือ สวทช นั้นยังมีอีกหลาย 'TEC เช่น BIOTEC MTEC NANOTEC เป็นต้น) สังกัดกับกระทรวงวิทย์ งบประมาณเป็นคนละส่วนกัน อยู่แล้วครับ เรื่อง ทุน กพ ขึ้นกับว่าตอนเซ็นสัญญารับทุน ใครเลือกจะไป อยู่ที่ไหน อยู่กับ 'TEC หรืออยู่กับมหาวิทยาลัยต่างๆ การให้ทุนของ NECTEC ก็มีอยู่ 3-4 ล้านบาทต่อปี สำหรับนักศึกษาระดับ ปริญญาตรีทั่วประเทศครับ (ผมขอให้นักศึกษามาได้อยู่ทุนหนึ่ง นี่ติดต่อกัน เป็นปีที่ 3 แล้ว) ยังไม่นับรวมระดับบัณฑิตศึกษาด้วย จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 07:47:42

ความคิดเห็นที่ 21 มหาวิทยาลับใหญ่ๆ คงคว้าไปหมด แล้วก้เข้าวงจรเดิม จากคุณ : เต่าหลังอ่อน เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 09:38:46

ความคิดเห็นที่ 22   ตอบคห. 11 ใช่ครับ ที่ผมเขียนคือ ... XTEC (NECTEC+ BIOTEC +MTEC) ควรจะมีแลป แต่ไม่มีบุคลากร .. (ฟังอย่างนี้อาจจะสุดโต่ง .. แต่คือ มีทรัพยากรได้ แต่ต้องไม่ทำวิจัยเอง) เพราะเครื่องไม้เครื่องมือ จะได้สามารถเข้าถึงได้โดยง่าย ... หาก XTEC มีเครื่องมือและทำวิจัยเอง ก็จะเกิดสถาณการณ์อย่างในตอนนี้ที่ .. "หวง"ข้อมูล เครื่องมือ เนื่องจากกลัวว่าชาวบ้านจะมาทำแข่ง ... ส่วนเรื่อง prof สอน ... ใช่ครับ แต่โดยทั่วไปแล้ว คนที่เค้าเก่งๆ มาก เค้าอาจจะเบื่อการสอนวิชาพื้นฐาน เช่น คณิตรศาสตร์สำหรับวิศวะ วิชาพวกนี้ระดับเด็กป.เอกสอนก็ได้ ... แต่ถ้าเริ่มเป็นตัวเฉพาะขึ้นมาก็ต้องเป็นระดับ prof ส่วนเรื่องงานวิจัย เป็นขยะหรือไม่ ... มันอาจจะแบ่งในมุมของ สาขาวิทยาศาสตร์บริสุทธิ์ และวิทยาศาสตร์ประยุกต์ ... วิศวะอาจจะไม่ใช่ ... วิทยาศาสตร์ อาจจะใช่ .. แพทย์ อาจะไม่ใช่ ... ส่วนในคห. 14 มุมมองของผมคือ ... มหาลัยเน้นสอนไม่ควรยึดกับตัวเลข การตีพิมพ์หรือสิทธบัตรครับ ... ควรจะเน้นในการพัฒนา คน มากกว่า ซึ่งตัววัดประสิทธิผลในการพัฒนาคน ยังไม่มีตัวใหนที่ชัดเจน ... การวัดโดยอ้อม เช่นการวัดจาก งานตีพิมพ์ จะไม่ได้เป็นตัววัดที่ชัดเจนครับ ที่สำคัญ ระดับ ป.ตรี มีจำนวนมากกว่า ระดับบัณฑิต ซึ่ง ป.ตรี จะมีเป้าหมายในการพัฒนาให้เข้าภาคอุตสาหกรรม ซะส่วนใหญ่แตกต่างกับบัณฑิต ที่มีจะนวนน้องกว่าและเน้นเข้าภาควิจัย เรื่อง deal กับบริษัท.... ในงานวิจัยหลายๆ งาน แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยครับที่จะทำโดยไม่ได้ deal กับบริษัท ... ยกตัวอย่างงานวิจัย หัวอ่าน HDD ... อันที่จริง know-how ในส่วนบริษัทเค้าจะมีเยอะกว่ามหาลัยน่ะครับ .. ที่สำคัญมหาลัยไม่รู้จะทำไปทำไมถ้าไม่มี เงินสนับสนุนจากภาคเอกชน ตรงนี้ผมขอยกเว้นศาสตร์สายวิทยาศาสตร์บริสุทธิ์ไว้ละกัน ส่วนเรื่องแบ่งตัง ... เงินส่วนใหญ่ไม่ใช่แบ่งตามจำนวน นักศึกษาเหรอครับ ????? ถ้าเป็นเงินในส่วนวิจัย มักจะแบ่งกันที่แหล่งอื่นมากกว่า ผมคิดว่า มหาลัยวิจัย มีมมุมที่ใกล้ที่สุดคือ AIT ... แต่ก็ไม่ใช่ซะทีเดียว จากคุณ : ฟหกด เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 11:36:34 A:124.121.211.90 X: TicketID:205742

ความคิดเห็นที่ 23 ขี้เกียจพูดมากเพราะมันจะไปกระเทือนซางหลายๆคน เอาง่ายๆก็คือจ่ายงบตามความสามารถ ต่อไปถ้าอยากได้มาก็ต้องทำผลงานออกมาให้ดี (ในงบที่จำกัดนั่นแหละ) หาทางให้ได้พิสูจน์ตัวเองให้ได้ แล้วจะได้งบมากขึ้นเอง ถ้าทไไม่ได้ ก็โดนยุบไป (ไม่ยุบหรอกแต่งบก็ค่อยๆลดลงเรื่อยๆ อยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ยุบตัวเองไปซะ) ในความคิดของผมเรามีมหาวิทยาลัยมากเกินไปแล้ว ยุบไปซะ 1 ใน 3 หรือครึ่งนึงน่าจะกำลังดี (อันนี้ประมาณเอง ไม่ได้อิงข้อมูลใดๆ) แล้วไปสร้างความเข้มแข็งให้สายอาชีวะ และวิทยาลัยชุมชนให้มากขึ้น จากคุณ : Ronachai (amscmu) เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 11:40:27

ความคิดเห็นที่ 24   ส่วนคห. 19 อาจจะต้องมองอีกมุมน่ะครับ ว่าต้องพัฒนายกระดับคนที่จบ มปลายให้สามารถเข้าป.ตรีได้ทุกคนแทน ... ยังไงเด็ก ป.ตรีก็ไม่ลดจำนวนหรอกครับ มีแต่ คุณภาพลดลง แต่เห็นด้วยที่ต้องเอาคนต่างประเทศมาช่วย เหมือนกับที่ อเมริกาหรือ ยุโรป ญี่ปุ่น สิงค์โปร์ทำ จากคุณ : ฟหกด เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 11:40:39 A:124.121.211.90 X: TicketID:205742

ความคิดเห็นที่ 25   คห.23 ครับ ... ในอีกแนวคิดนึง ... จำนวณมหาลัย ก็เท่าเดิมนี่แหละแต่ แบ่งออกเป็นมหาลัยที่ผลิตคน ให้น้อยลง แล้วไปเน้นมหาลัยที่ผลิตคนเฉพาะทาง หรือสถาบันเฉพาะทางแทน จากคุณ : ฟหกด เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 11:43:10 A:124.121.211.90 X: TicketID:205742

ความคิดเห็นที่ 26 ในตอนแรกที่งบไทยเข้มแข็งสำหรับมหาวิทยาลัยวิจัยออกมา ก็ดูเหมือน จะเน้นเรื่องให้มีการทำ business plan นำไปใช้กับบริษัทต่างๆ ได้ครับ แต่พอออกมาเต็มรูป ไปๆ มาๆ กลายเป็นเน้นเรื่องผลงานตีพิมพ์นานาชาติ impact factor ต่างๆ แทนครับ ไม่ว่าจะเป็นวิทยาศาสตร์สายเทคโนโลยี หรือสายสุขภาพก็ตาม จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 11:47:16

ความคิดเห็นที่ 27 #23 พี่ได้รับอีเมลล์แล้วใช่ไหมครับ พรุ่งนี้นำเสนอครึ่งวันนะครับ ผู้ทรงคุณวุฒิไม่มาแล้ว -_-" จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 11:48:54

ความคิดเห็นที่ 28 #26 อะไรกันคับ รมว. ศึกษาธิการยังทรงพลังไม่พออีกเหรอคับ... ผมว่าการเน้นผลงานตีพิมพ์นานาชาติหรือ impact factor อะไรมันเปล่าประโยชน์นะคับ ถึงมหาลัยเราจะไปติด 400 อันดับแรกได้แต่สุดท้ายแล้วนักศึกษาต่างชาติโซนเอเซียมันก็ไปเรียนต่อฮาวาร์ดกับ MIT อยู่ดีผมว่าการตั้งเป้าให้ไปติดอันดับมหาลัย 400 อันดับแรกหรืองานวิจัยตีพิมพ์นานาชาติมันเป็นการตั้งเป้าขยะที่รู้อยู่แล้วทั้งรู้ว่ามันขยะแต่ก็เอามาตั้งเป็นเป้า ถ้าจะเล่นสายนี้จิงๆผมว่าต้องติดอันดับซัก 50 มหาลัยแรกหรือจุฬาฯต้องมีคนได้โนเบลซักคนสองคนมันถึงจะสามารถดึงนักศึกษาต่างชาติให้มาเรียนต่อในประเทศไทยได้มากขึ้นอย่างมีนัยยะสำคัญต่อปริมาณเงินทุน นี่ตอนนี้สัดส่วนนักศึกษาต่างชาติในระดับบัณฑิตศึกษาเป็นเท่าไหร่คับ 5%??? แล้วถ้าไทยติด 400 อันดับแรกของมหาลัยโลกแล้วคาดว่าจะเพิ่มขึ้นเป็นเท่าไหร่คับ... 6%??? มันไม่ได้ช่วยอะไรตั้งแต่แรกอยู่แล้วรู้ทั้งรู้ว่ามันไม่ช่วยอะไรแต่ก็เอามาตั้งเป็นเป้าให้วิ่งตามได้... จากคุณ : Catwater (Catwater) เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 12:15:09

ความคิดเห็นที่ 29 คุณ Catwater ครับ อย่ามองแต่ในด้าน ว่า อาจารย์ อยากทิ้งผลงานก็ทิ้งสิครับ เพราะนักศึกษาส่วนใหญ่ ชอบโทษอาจารย์ ก็เลยไม่เจริญไง จากมหาลัยที่ผมเรียนอยู่ เห็นชัดๆ ว่า เด็กๆ ไม่เอาไหน ไม่ทำ lab ทดลอง มีปัญหา ไม่เคยอ่านหนังสือ อาจารย์นัด ก็หาทางหลบ เพราะงานไม่เดิน จนอาจารย์ จะทำงานวิจัยของลูกศิต จนเป็นของตัวเองแล้ว พออาจารย์ เลิกตาม เลิกสนใจ นักศึกษาก็บ่น ว่าอาจารย์ ไม่เคยเอาใจใส่ สอนก็ไม่รู้เรื่อง ทำให้เรียนไม่จบ โทษอาจารย์อีก แต่ผมเห็นด้วย ที่งานวิจัยปัจจุบันนี้ ส่วนมาก เป็นแค่กระดาษ ไม่ได้นำมาสร้างต่อ เพื่อพัฒนาประเทศอย่างจริงจัง ตอนนี้ ถ้าแบ่งแยกแล้ว งบประมาณ ถึงจริง ผมว่า มีข้อดีมากกว่าข้อเสีย อย่างที่เหตุผลข้างบน กล่าวมาแล้ว จากคุณ : gotthepower เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 12:19:00

ความคิดเห็นที่ 30 ตัวอย่างตัวชี้วัดความสำเร็จของงบประมาณมหาวิทยาลัยวิจัยไทยเข้มแข็ง ภายในช่วงเวลา 3 ปี (ประเมินความสำเร็จทุกปี ถ้าปีไหนไม่ถึงเป้า จะปรับ ออกจากบัญชีรายชื่อมหาวิทยาลัยวิจัย ปรับลดงบประมาณ และส่งคืนครุภัณฑ์ ที่จัดซื้อ ให้กับ สกอ.) 1) จำนวนบทความวิจัยในฐาน Scopus & ISI 2) จำนวนบทความที่ทีมวิจัยเป็นผู้วิจัยหลัก 3) Impact factor เฉลี่ย 4) ทุนวิจัยจากแหล่งทุนภายนอก (ล้านบาท) 5) ทุนวิจัยจากภาคอุตสาหกรรม (ล้านบาท) 6) สิทธิบัตรในประเทศ 7) สิทธิบัตรต่างประเทศ 8) จำนวนอาจารย์ที่ทำวิจัยในกลุ่ม 9) จำนวนนิสิต/นักศึกษาระดับปริญญาโท 10) จำนวนนิสิต/นักศึกษาระดับปริญญาเอก 11) จำนวนครั้งของบทความที่ถูกอ้างอิง แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 52 12:38:26 แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 52 12:37:37 จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 12:36:03

ความคิดเห็นที่ 31   คห.29 นั่นล่ะครับ ลองมองถึงทัศนคติ (ที่ดีและไม่ดี) ของศิษย์กับอาจารย์สิครับ ในกรณีเด็ก ... เด็กอาจจะมองกลับกันว่า .. อ.นี่ได้ทุนมาสิบล้าน แต่มาใช้กรูทำแทบตาย ... ทำไปก็ไม่ได้อะไร เรียนก็จบเหมือนกัน ... กรูมาเอาความรู้น่ะ ไม่ได้มาทำงาน ... อยากจะแค่เรียน course work ให้จบๆ เหมือนกับเพื่อนภาควิชาอื่น .... เรียนเมืองไทย อย่าไปเรียนเลย จบยาก อ.ชอบใช้ทำวิจัย ไปต่อเมืองนอกดีกว่า บางที่(อังกฤษ) ปีเดียวก็จบโทแล้ว มาทำอะไรในเมืองไทย เช่นเดียวกัน เด็กอีกลุ่มที่ชอบวิจัยก็จะเบื่อกับ couse work ว่ามันไม่มีประโยชน์ อยากทำงาน อยากจบช้าก็ได้ ... ซึ่งส่วนนี้มีจำนวนน้อย ดังนั้นการแบ่งชัดเจนไปเลยว่า ที่นี่มีไว้ สอง couse work อย่างเดียว หรือที่นี่วิจัยอย่างเีดียว ซึ่งเด็กจะต้องได้รับส่วนแบ่งในความสำเร็จของงานวิจัยด้วย ... จะดีกว่า เพราะเด็กสามารถเลือกได้ ... และเป็นแรงกระตุ้นไปในตัวให้ เด็กอยากทำวิจัยมากขึ้น จากคุณ : ฟหกด เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 13:01:02 A:124.121.211.90 X: TicketID:205742

ความคิดเห็นที่ 32 อาจารย์ Ronachai (amscmu) ต้นทุนของแต่ล่ะมหาวิทยาลัยไม่เท่ากัน ไม่ได้หมายความคนที่อยู่มหาวิทยาลัยเล็กๆจะไม่เก่ง อย่างถ้าให้ อาจารย์ Ronachai (amscmu) ไปอยู่ ม.ราชภัฐ ต่างจังหวัดไกลๆ จะหา SEM ซักเครื่องใช้ คงไม่มี อยู่เชียงใหม่ อยากใช้ ก็คงมีให้ใช้ สบายๆ ในเมื่อต้นทุนมาไม่เท่ากัน อีกหน่อยใครจะอยากไปอยู่ มหาวิทยาัลัยเล็ก ไปแล้วก็ทำอะไรไม่ได้ เครื่องมือพื้นฐานง่าย XRD SEM AFM UV-VIS RAMAN HPLC TGA มหาวิทยาลัยเล็กๆไม่มีเครื่องพวกนี้ แล้วจะไปทำงานวิจัยได้ยังไง สรุปก็ต้องมากองกันที่มหาวิทยาลัยใหญ่ๆ อาจารย์คนไหนพอมีลู่ทางก็ย้ายเข้ามาอยูา่มหาวิทยาลัยใหญ่ มหาวิทยาลัยก็ล้มหายตายจากไป สรุป ถ้าคิดจะทำแบบนี้จริงๆ ยุบมหาวิทยาลัยเล็กๆ ทิ้งไปให้หมดเลยดีกว่า ซึ่งในความจริงมันทำไม่ได้ใช่ไหม อีกหน่อยใครจะอยากสอนมหาวิทยาลัยเล็ก ไปแล้วไม่มีความก้าวหน้าใด งานวิจัยก็ทำไม่ได้ เงินก็ไม่มี จากคุณ : kanoomtan เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 13:32:19

ความคิดเห็นที่ 33 kanoomtan ครับ จริงอยู่เครื่องพวกนี้ อยู่ที่ มหาลัยใหญ่ๆ เท่านั้น และราคาก็แพง มหาศาล เหมือนกัน แต่ก็ใช่ว่า อยู่มหาลัยเล็กแล้ว จะไม่สามารถ ทำอะไรได้นะครับอย่ามาอ้าง ไม่มีงบ แล้ว จะไม่แข่งขัน ไม่เคยมีผลงานแล้วจะมาเรียกร้อง เท่ากับพวกที่เขามีผลงาน หางบจาก บริษัท เอกชนก็ได้ หรือ การไปใช้เครื่องพวกนี้ก็เสียเงิน เป็นตัวอย่างๆ ไป เครื่องมือที่คุณว่า ส่วนใหญ่ใช้กับ เคมี เช่น พวก catalysts ซึ่งงานวิจัยหนึ่ง ที่ตีพิมพ์ได้ มีแค่ 2 ตัวก็ตีพิมพ์ได้แล้ว อย่างมาก ก็ไม่เกิน 10 ไม่ต้องใช้ให้ครบก็ได้ เลือกเฉพาะที่จำเป็น ส่งตัวอย่างที ไม่หน้า จะเกิน 20000 นะครับ ได้ข้อมูล ทั้ง XRD , TGA, BET, TEM ก็สามารถ เขียนงานวิจัยได้แล้ว แล้วทำไมต้องลงทุนซื้อทุกตัว ตัวเป็นร้อยล้านด้วยครับ แค่ GC กับ HPLC ก็สร้างสรร ผลงานได้มากมายแล้ว (พวกนี้ เข้ากับบริษัทเอกชนได้ ก็น่าจะหาได้ครับ) ส่วนตัวแพงๆ ก็ส่งให้ มหาลัยใหญ่ๆ ไปก่อน รอวันสร้างตัว ไม่ใช่ พอต้องแข่ง ก็รีบอ้างนั่นอ้างนี่แล้ว ยังไม่ทำไรเลย ก็เรียกร้องมันก็คงไม่ใช่ จากคุณ : gotthepower เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 14:08:23

ความคิดเห็นที่ 34 ฮาๆ เหมือนแข่งรถใช่ไหมครับ ใครโชคร้ายไปอยู่มหาวิทยาลัยเล็ก ก็ต่อให้คนที่อยู่มหาวิทยาัลัยใหญ่ สามเสาไฟฟ้า แค่นั้นเอง (ใช่ไหมครับ) ดีครับ สมเหตสมผลดีครับ ถ้าคนอยู่มหาวิทยาลัยไม่โง่ทำตัวเองจริงๆ ก็คงมีงานวิจัยออกมาเรื่อยๆ ดีกว่ามาหาวิทยาลัยเล็ก แล้วก็มาบอกว่า เอาเงินมาให้ฉันทำได้ดีกว่า ผลงานที่ผ่านมาก็ดีกว่า ผมงานของนายมันไม่ดีเอาเงินไปก็เสียของ เอาเงินมาให้ฉันนี่ หรือไม่ก็ย้ายมาอยู่กับฉัน อยากมาใช้เครื่องมือของฉันมาเลย แต่ถ้าผลดี ขอฉันมีชื่อร่วมเป็นผลงานฉันด้วยน่ะ สรุปแล้ววิธีการแบบนี้ดีเยี่ยมเหมาะสมที่สุด แล้วล่ะครับ เพราะมหาวิทยาลัยซึ่งมีศักยภาพเต็มเปี่ยมอยู่แล้ว จะได้ดีๆ ยิ่งๆขึ้นไป :D เงินทองไม่รั่วไหล ใครเคยได้ก็ได้ต่อไป รักษาความมีชื่อเสียงต่อไป ไม่ต้องกลัวใครจะมาแข่ง :D ไชโยประเทศไทย :D ------------------ ผมไม่ได้ร้อนตัวน่ะครับ ไม่ได้มาจากมหาวิทยาลัยไหนทั้งนั้น และผมมันก็เด็กดื้อซะด้วยซิ ชอบอวดดี เพราะคิดว่าตัวเองมีดีให้อวดซะด้วย คุณ gotthepower พูดยังกับไม่เคยทำงานวิจัย พูดแบบนี้มันก็หลอกได้แต่คนนอกเท่านั้นล่ะ ส่งวัดครั้งนึง 20000 ฮาๆ แล้วถ้าผลมัน fail ล่ะครับ แล้วส่งไปวัด กับวัดเอง ใครทำได้ดีกว่าเอ๋ย :D TEM นี่วัดกันได้ง่ายๆ เลย แค่ Sample preparation ให้คนอื่นมาทำผมก็ไม่ยอมแล้ว อยู่ดีๆจะยอมให้ใครมาจับ :( XRD ส่งไปวัด ไม่ตามไปดูผลเอง วิเคราะห์มามั่วได้อีก step size, scanning speed incident beam เราก็ต้องกำหนด เอง จะกำหนดได้ ก็ต้องลองทำกันดูก่อน เอ๋บอกให้ส่งก็ส่งมาซิ มหาลัยจนไม่มีเครื่องมือ แล้วยังจะมาเรื่องมากอีก :-) ทำไมผมมันดื้ออย่างนี้ เถียงคำไม่ตกฟากจริงๆ ------------------------ เพิ่มเติมต่อได้อีก ดื้อจริงๆน่ะเราเนี้ย ราคาค่าใช้ XRD ยกตัวอย่างง่ายๆ (จากมหาวิทยาัลัยชั้นนำของประเทศไทย) ถ้าคนภายในมหาวิทยาัลัยใช้ คิดอัตตรา ชม.ล่ะ 100 บาท คนภายนอกมหาวิทยาลัยใช้ คิดอัตรา ชม. ล่ะ 2000 บาท XRD ถ้ารัน 2 theta 20-80 จะใช้เวลา ราว หนึ่งชม. หมายความว่าชิ้นงานล่ะ สองพันบาท SEM รวม Gold Coating คนภายในมหาวิทยาลัยใช้ ชม. ล่ะ 100บาท คนภายนอกมหาวิทยาลัย ชม.ล่ะ 1500 บาท ค่าเคลือมทอง ชิ้นงานล่ะ 500บาท lol มหาวิทยาลัยก็เล็ก เงินวิจัยก็น้อย ไปใช้เครื่องก็ยังต้องจ่ายแพง ที่ผมบอกตอนแรก สามเสาไฟฟ้า ผมว่าน้อยไปครับ ต่อให้สิบเสาไฟฟ้า้เลยดีกว่า ผมเคยพาแฟนไป วัด XRD ที่ MTEC ราคาตอนนั้นแพงมาก วัดเนี้ยจำได้ ผมไปนั่งบดสารเองเลยที่ นั้น - -'' เพราะต้องไปเตรียมตัวอย่างเอง ไปเลือกเงื่อนไขที่จัดวัดเอง เจ้าหน้าที่ทำให้ไม่ถูกใจ ตัวอย่างล่ะ 2000+ เลยลองถามด้วยเลย XRF ราคาแพงระยิบ สำหรับคนนอก อยู่มหาวิทยาลัยเล็ก ขอ สกว ได้มาแสนสองแสน เจอค่าวิเคราะห์ผลก็หมดแล้ว ยังไม่ได้เตรียมชิ้นงานเลย ช่างเป็นนโยบายที่ดีจริงๆ แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 52 16:20:09 จากคุณ : kanoomtan เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 16:04:43

ความคิดเห็นที่ 35   มาร่วมแสดงความเห็นใจบุคลากรวิชาการและการศึกษาที่ทำงานหลังขดหลังแข็งอยู่ที่ต่างจังหวัดทั้งๆที่อุปกรณ์ไม่มีเงินต่ำ นักศึกษาด้อยคุณภาพกว่า โดยเฉพาะสายการทดลองที่ต้องใช้เครื่องมือที่ผลิตในประเทศไม่ได้และมีราคาแพงมหาแพง ปัญหานี้ผมเองก็ไม่มีทางแก้ที่ดีๆเท่าไหร่ คิดไม่ตกเหมือนกัน ส่วนตัวมีความเห็นว่าสังคมวิชาการควรรวมตัวกันช่วยเหลือกันให้มากที่สุดให้มีความเข้มข้นของกำลังคนและศักยภาพให้ถึงขีดที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนสถานะเสียก่อนจนกลุ่มวิจัยหรือสังคมวิจัยเข้าสู่สถานะที่ยืนหยัดได้ด้วยตัวเองและมีผลงานวิจัยต่อเนื่องออกมาเรื่อยๆ ในช่วงแรกที่ยังมีคนจำกัด เครื่องมือจำกัด ศักยภาพจำกัด ผมว่าควรจะหาทางรวมพลังกับคนอื่นที่ช่วยเราได้ทางวิชาการ อาจต้องเดินทางบ่อยๆไปใช้อุปกรณ์ต่างๆ ขอความช่วยเหลือต่างๆทั่วประเทศก็ต้องทำไปก่อนครับ นักวิชาการหรืออาจารย์ในต่างจังหวัดหรือมหาลัยที่เงินทุนจำกัดท่านใดต้องการความช่วยเหลือร่วมมือทางวิชาการน่าจะลองติดต่อคนที่เก่งๆในสายของตัวเองที่รู้จักดู เผื่อจะได้สร้างเครือข่ายมีความช่วยเหลือเกื้อกูลกันทางวิชาการมากขึ้นได้ ผมค่อนข้างแน่ใจว่าอาจารย์หรือนักวิจัยที่มีความสามารถเหล่านี้อยากให้ความช่วยเหลืออยู่แล้วครับ จะเริ่มจากติดต่อไปสกว. ก็ได้ หรือจะเข้าเวบไซต์สกว. เพื่อหาหัวข้อวิจัยและนักวิจัยดูก็ได้ว่ามีใครบ้าง จากคุณ : สู้ สู้ เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 16:19:37 A:125.24.126.116 X: TicketID:038839

ความคิดเห็นที่ 36 เรื่องเครื่องมือถ้าไม่มีแหล่งทำได้เอง บอกเลยว่ายากสุดๆ ในการที่จะให้ได้ ผลงานชั้นดีตีพิมพ์ได้ครับ เพราะหลายที่รับวิเคราะห์แบบ routine เท่านั้น ไม่ให้ใช้เครื่องเองด้วย แค่ให้ปรับ condition จาก 1 เป็น 2 อัตราการไหล จาก 0.1 เป็น 0.3 ยังไม่ทำเลยครับ ที่ร้ายกว่านั้นคือวิเคราะห์เสร็จแล้ว ไม่ได้ผลอะไรสักอย่าง เสียค่าจ้างตัวอย่างละ 3000 บาท ไป 3 ตัวอย่าง รวม 9 พันบาท แล้วผลเป็น negative ทั้งหมด ทั้งๆ ที่ไม่น่าเป็นไปได้ ศูนย์ วิเคราะห์ฟันเงินไปเลยเหนาะๆ นักวิจัยก็ไม่ได้ผลใดๆ ออกมาครับ จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 16:33:10

ความคิดเห็นที่ 37 มหาวิทยาลัยที่ช่วยเหลือคนข้างในกันเอง ยังนับว่าดี แต่เคยเจอบางที่แล้ว จะหนาว เงินค่าบริการคนข้างในเท่ากับคนข้างนอก ตัวอย่างละ 3,000 บาท เท่ากันหมด flat rate ถือคติว่า ก็มาใช้เครื่องมือข้าเหมือนกันหมดนี่หว่า เป็น ใครไม่สนหรอก ท้ายที่สุดต้องไปขอใช้บริการเครื่องมือจากมหาวิทยาลัยที่ มีขนาดเล็กกว่า เพราะค่าบริการถูกกว่าไป 2-5 เท่า จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 16:37:12

ความคิดเห็นที่ 38 เรื่องเศร้าเกี่ยวกับเครื่องมือยังมีอีกมากมายครับ ไม่รู้ว่างบประมาณจำนวน มหาศาลแค่ไหนแล้วที่ต้องจมไปกับการใช้เครื่องมืออย่างไม่มีประสิทธิภาพ สมมติอาจารย์ A รอซื้อเครื่องมือ A1 เข้ามาใช้ รอคิวหลายปี แต่ในที่สุด ก็ซื้อมาจนได้ เอาล่ะเครื่องมือ A1 มาแล้ว แต่อาจารย์ A ลาออกหรือ เกษียณไปแล้ว เครื่องมือ A1 ไม่มีใครใช้เป็น ตั้งอยู่จากวันเป็นสัปดาห์ จากสัปดาห์เป็นเดือน จากเดือนเป็นปี เครื่องมือทางวิทยาศาสตร์ยิ่งสลับ ซับซ้อนเท่าไหร่แต่ไม่ได้หมั่นใช้ มันจะเสียและเสื่อมสภาพไปเองตาม ธรรมชาติ เพราะฝุ่นผงต่างๆ เข้าไปเกาะ กระทั่ง 5 ปี ผ่านไป อาจารย์ B จบมาใหม่ใช้เครื่องมือ A1 เป็น เข้าไปดูสภาพ เครื่องมือ A1 เสียไปแล้วครับ ถ้าจะซ่อมต้องใช้งบ 2 - 3 แสน หรือไม่มีบริษัทซ่อม บริษัทที่ขาย เขาขาย อย่างเดียว ไม่ได้รับซ่อม ถ้าจะซ่อม ต้องเอาช่างจากต่างประเทศมา จ่าย ค่าเครื่องบิน จ่ายค่าที่พัก และไม่รับประกันว่าจะซ่อมอะไรได้ เท่านี้ก็จบ แล้วครับ เก็บเครื่องมือ A1 ไว้ในกรุ ไม่ให้รกหูรกตาใคร เวลามาตรวจครุภัณฑ์ ก็อ้อนี่ไงเครื่องมือ A1 ตามประสาครุภัณฑ์เมืองไทย ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ แต่ใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้สักอย่าง แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 52 16:49:23 จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 16:47:52

ความคิดเห็นที่ 39 หรืออย่างเรื่องนี้ ศูนย์วิจัย C ตั้งขึ้นมาด้วยงบลงทุนวิจัยระดับตัวเลข งบประมาณ 9 หลัก เครื่องมือทันสมัยสุดยอดประเภทคุณ kanoomtan เห็นแล้วต้องน้ำลายไหล ใช่แล้วมันอยู่ในสถาบันของเรานี่นา เราสังกัดอยู่ เราต้องใช้ได้ เปล่าเลยครับ ตราบใดที่ยังไม่ได้ไปสังกัดอยู่ใต้ศูนย์วิจัย C ก็ไม่ได้มีทางไปใช้ได้อยู่ดี ค่าบริการหลักพันต่อชั่วโมง หรือต่อตัวอย่าง วิเคราะห์อยู่ดี และที่สำคัญจากการไม่ได้ใช้มานาน คนขายยังบอกว่า โอ้ย เครื่องมื่อที่นั่นมันขาดประกันไปนานแล้ว และคงจะเสียไปแล้วครับ เพราะ ไม่มีใครได้ใช้เลย นักวิจัยศูนย์น้ั้นไม่เคยใช้ ส่วนคนที่อยากใช้ใจจะขาด ก็ไม่ได้อยู่ในศูนย์ จบอีกเหมือนกันครับ จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 16:56:37

ความคิดเห็นที่ 40   คห. 32 จริงๆ แล้ว XTEC ควรจะทำหน้่าที่สนับสนุนตรงนี้ครับ ... แต่พอตัวเองมีแลป มีคน ก็เลยกลัวว่าจะไม่มีผลงานเลยไม่เป็นกลางในที่สุด เช่นเดียวกัน ถ้ามีมหาลัยแห่งชาติแล้วทำวิจัย คนที่กระทบแน่ๆ คือมหาลัยใหญ่ๆ ที่อยู่ในตอนนี้ แต่... ถ้ามหาลัยแห่งชาติมีนโยบายที่ดี คือการสร้างฐานจากมหาลัยเล็กๆ ก็จะทำให้มหาลัยเล็กๆ ได้ประโยชน์ ในทางกลับ ผลดีของมหาลัยวิจัย ก็จะมีความสามารถในการแข่งขันมากขึ้น เพราะสามารถร่วมมือกับมหาลัยเล็กๆได้ง่ายขึ้น (ถ้าวางตัวเป็นกลาง ก็จะไม่มีปัญหาเรื่องกินเส้น) ส่วนปัญหาเครื่องมือในข้างบน ... ถ้าเป็นงบเอกชน น่าจะสะดวกกว่าน่ะ .. จากคุณ : ฟหกด เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 18:40:52 A:124.120.220.153 X: TicketID:205742

ความคิดเห็นที่ 41 เข้ามาดูทัศนคติของอาจารย์ และนักวิจัยหลายๆท่านครับ จากคุณ : ถุนคุง เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 19:23:34

ความคิดเห็นที่ 42 ดังนั้นม.เล็กๆต้องรวมตัวกันครับ กฏ/นโยบายออกมาแล้ว งี่เง่าขนาดไหนก็ทำอะไรเค้าไม่ได้ ม.วิจัยนี่ไม่ได้หมายความว่าจะได้ทุกอย่างนะครับ เคยเจอมั้ยม.วิจัยนี่แหละ ไฟดับ ไฟตกเป็นว่าเล่น ผมน่ะแทบจะด่าโค-ตร :-) มันอยู่แล้ว ด่าทั้งๆที่ไม่รู้จะด่าใครนี่แหละ stock เชื้อผมจะเป็นไง enzyme ที่ซื้อมาแพงๆจะเป็นไง แต่ถามว่าด่าไปก็ทำอะไรไม่ได้ สู้ด่าไปแล้วหาทางแก้ไขดีกว่า ทางแก้ผมคือ ให้นศ.ไปซื้อน้ำแข็งแห้งมาหุ้มกล่องใส่เอนไซม์ (ผมเก็บใน freeze box) แล้วห่อด้วยกระดาษหนังสือพิมพ์มากๆ ส่วน stock gชื้อก็เอาไปเก็บใน -80 ที่ถ้าไฟดับทั้งวันมันยัง hold ได้ถึง -30 หรือดีกว่านั้น เคยเจอมั้ย refrigerate shaking incubator ทั้งคณะมีเครื่องเดียว แทบจะขี่คอกันใช้อยู่แล้วยังไม่พอ นี่เครื่องมือพื้นฐานสุดๆแล้วนะนี่ ทางออกทำอย่างไร 1. บ่นๆๆๆๆๆ 2. หาทุนมาซื้อ 3. 1+2 แรกเริ่มเดิมที่มช.เองก็ไม่ได้เป็นมหาลัยใหญ่ แล้วตอนนี้ทำไมถึงกลายเป็นม.วิจัยได้ ม.เล็กๆแทนที่จะเอาแต่บ่นก็ทำกันบ้าง ถ้าเร่งทำ หาช่องทางก็มีโอกาส อ.บางท่านเข้ามาทำงานมีแต่ห้องเปล่าๆให้ เค้าก็ค่อยๆหาทางสร้างแล็บจนขึ้นมาได้ อย่ากรู้ว่าเป็นไงก็ถามทิ้งไว้ก็ได้ อยู่ในนี้แหละ อ.บางท่าน (ตอนนี้เป็นศ.แล้ว) เล่าให้ผมฟังว่าเขาก็ไขว่คว้าหาโอาสครับ อ.เค้าเดินเข้าไปหารุ่นใหญ่กว่า เอ่ยปากขอทำแล็บ ผมเองก็เดินเข้าไปหา เอ่ยปากของยีนมาทำเหมือนกัน present ไปสิเรามีอะไรดีบ้าง จะเข้าไปช่วย ไปเสริมงานเค้าได้ยังไง แบ่งงานมาทำ ถ้าทำได้ดีเค้าก็ยินดีสนับสนุน คุณก็เริ่มจะมีชื่อ ก็เริ่มขอทุนเอง ทุนก็เริ่มเข้า มีเงิน มีผลงาน ถ้าอ.ในม.ทำกันแบบนี้ท้ายสุดจากม.เล็กๆก็กลายเป็นม.ใหญ่ไปเอง แน่นอนคงไม่ใช่ปีเดียวหรอก ใช้เวลาหลายปีแน่ อาจจะเกินสิบปีด้วย แต่ถ้าไม่เริ่มก็ไม่ต้องหวัง หรือถ้าเอาแต่บ่น เอาแต่ด่าม.ใหญ่ๆว่ามันเอางบไปหมด แต่ไม่รู้จักหาช่องทาง ก็จมปลักอยู่อย่างนั้นแหละ ที่นี่เองก็มีทั้งคณะใหญ่และคณะเล็ก ผมไปขอใช้เครื่องมือที่อื่น เห็นแล้วนึกถึงของเราก็เซ็ง มันมีกันทั้งนั้นแหละ จากคุณ : Ronachai (amscmu) เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 19:46:39

ความคิดเห็นที่ 43 อยากให้มีแบบนี้กับโรงเรียนแพทย์บ้างจัง แค่พื้นที่ไม่กี่ตารางกิโลเมตรบริเวณเขตราชเทวี มีทั้ง รพ.พระมงกุฎ รพ.รามา รพ.ราชวิถี รพ.เด็ก ที่เป็น รร.แพทย์ แล้วยังมี รพ.สงฆ์ สถาบันมะเร็งแห่งชาติ สถาบันประสาทแห่งชาติ รพ.เอกชน รพ.เดชา รพ.พญาไท 1,2 รพ.วิชัยยุทธ เกือบทั้งหมดต่างมีเครื่อง CT และ MRI ของตัวเอง ซึ่งไม่ได้ใช้ตลอด 24 ชม. ด้วยซ้ำ มากกว่าประเทศบางประเทศเสียอีก เห็นแล้วเหนื่อยใจแทน น่าจะทำศูนย์รังสีวิทยาใช้ร่วมกันไปเลย แบบแนวคิด จขกท.จะได้ไม่ต้องแข่ง กันซื้อแข่งกันจัดหาแบบนี้... จากคุณ : vandalism เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 19:48:33

ความคิดเห็นที่ 44   เข้าใจว่าตอนก่อตั้ง NECTEC มีหน้าที่ที่จะต้องทำวิจัยในส่วนการนำงานทางวิชาการมาต่อยอดให้สนองตอบต่อภาคอุตสาหกรรม ซึ่งการทำวิจัยส่วนนี้เป็นส่วนที่ใช้ resource ทั้งบุคลากร เงินทุน และเวลาเป็นจำนวนมาก ในต่างประเทศงานวิจัยส่วนนี้ภาคเอกชนสามารถทำเองได้ แต่ภาคเอกชนไทยยังไปไม่ถึงระดับนั้น ปัจจุบันงานวิจัยของ NECTEC หลายๆ อย่างเน้นผลงานวิชาการ ซึ่งภาคอุตสาหกรรมไทยยังไม่พร้อมรับ ตัวอย่างเช่น งานวิจัยทางวิชาการบอกว่าสามารถสร้างโทรศัพท์มือถือ 5G ได้ แต่งานวิจัยชิ้นนั้นได้โทรศัพท์เครื่องเท่าตึกสามชั้น สรุปเนื้องานก็จะบอกว่า ถ้ามีการนำไปต่อยอด สามารถทำให้มีขนาดเท่ามือถือทั่วไปและราคาอยู่ในเกณฑ์ ที่รับได้ แต่ภาคเอกชนไทยคงไม่มีบริษัทไหนพร้อมที่จะเอาไปต่อยอด ผมผิดหวังกับ NECTEC มาก ในหลายๆครั้ง เน้นประชาสัมพันธ์ ได้ แล้วงานที่จับต้องได้ไม่ออกมา เมื่อสิบปีก่อนประกาศว่าทำ PCT ได้ จากวันนั้นยังวันนี้ยังไม่เห็นโทรศัพท์มือถือที่เป็นฝีมือคนไทยเลย :'( จากคุณ : วิศวกร เขียนเมื่อ : 23 ต.ค. 52 20:01:50 A:124.120.191.96 X: TicketID:191297

ความคิดเห็นที่ 45 kanoomtan ครับ ลองอ่าน คห. 42 ดูนะครับ แล้วจะเข้าใจที่ผมสื่อ ไม่ได้มาจับผิด ว่า ทำ XRD เป็นชั่วโมง ต่อตัวนะครับ ผม ทำมาหลายที่ ทั้งที่ ไทย และ ต่างประเทศ run ถึง 90 ด้วยซ้ำ ไม่เกิน 25 นาที ต่อตัวอย่างครับ ส่วนเรื่องราคา แล้วแต่ที่ เรามีสิทธิ์ เลือกส่งครับ หลายๆ ที่ไม่ยอมให้ทำเอง ครับ แต่ต้องดูเอง เช่น XRD ต้อง ดูเอง ไม่ใช่ run เอง แต่ดูผลเองครับ หรือ TEM ก็เหมือนกัน หลายที่ไม่ให้เตรียมตัวอย่างเอง หรอกครับ แต่ต้อง ส่องเอง เพราะเราเท่านั้นที่จะรู้ว่า เราส่องหาอะไร ราคา 20000 ได้เปเปอร์ ไม่เกินจริงหรอกครับ ผมบอกแล้ว ว่า ถ้าไม่ค่อยมีงบ ทำไมต้องดิ้นรน วัด มันทุกอัน ทำไม ต้องเตรียมตัวเร่งเยอะ ตัวเร่ง เลือก reaction ง่ายๆ และก็ ใช้ ตัวเร่ง น้อยๆ เช่น แค่ 2-3 ตัว run หลาย reaction เปลี่ยน สารตั้งต้น เปลี่ยนมุมมองในการเขียน ก็เขียน ได้ไม่ต่ำกว่า 4 เปเปอร์ แล้วครับ เพราะผล characterize ของ ตัวเร่งเริ่มไม่ได้เปลี่ยน แค่เปลี่ยน reaction ในการ run และ การแยก มหาลัยก็เป็นผลดี ที่ เมื่อคุณอยาก ทำ วิจัย ก็เลือกเข้ามหาลัยวิจัยเลย หรืออยากสอน ก็เลือกอีกแบบ งบ ที่ได้ก็จะได้แจกจ่ายถูกต้อง ไม่ใช่ มหาลัย มีคนทำวิจัย แค่ 10 คน ได้งบ 10 ล้าน ใช้เงินไม่คุ้ม ผิดกับอีกมหาลัย คนทำวิจัย 40 แต่ได้ งบ 10 ล้าน เท่ากัน คุณคิดว่า มันดีกว่าจริงเหรอครับ แต่ถ้าเป็นอาจารย์ อยากวิจัย เข้า มหาลัยดัง ไม่ได้ ก็ไม่ได้หมายความว่า ชีวิตวิจัย ศูนย์สิ้น เพราะ แต่ละมหาลัย ก็เริ่มจากไม่ค่อยมีอะไรทั้งนั้น ครับ งบไม่เคยพอทั้งๆ ที่นักศึกษาทำวิจัยเยอะ ผมรู้จัก ม. เอกชน ที่หนึ่ง ย้ำ เป็นเอกชนนะ ครับ อาจารย์ เขาก็ใช้ เวลาเกือบ 10 ปี กว่าจะมีห้อง lab ที่แทบ ไม่แพ้ จุฬา เลย แต่ถ้า ต้อง characterize เครื่องมือแพง ก็ส่งเอา เหมือนกัน ผมเคยถามว่า แล้วไม่คิดจะซื้อเองเหรอ อาจารย์ ตอบสั้นๆ ว่า ซื้อมาแล้วมันคุ้มเหรอ มี XRD ตั้งไว้ ปีหนึ่ง นักศึกษาใช้ ไม่ถึง 50 ตัวอย่าง แล้วเอามันมาจมทำไม อย่า คิดแต่เอา สบาย มันต้องคิดเรื่องอื่นด้วย ถ้าดูลึกถึง surface sci. ไม่ได้ แล้วทำไมต้องดิ้นรนทำ ก็ดู แค่ kinetic สิ ดูปฏิกิริยาก็พอ ผมเงียบไปเลย อืม งานวิจัย ไม่ได้จำกัดแค่เครื่องมือ ไม่งั้น หลายสิบปีที่ผ่านมา เขาตีพิมพ์ กันได้อย่างไร ปัญหาคือ คนชอบสบาย คิดแต่อยากมี อยากได้ อยากเท่าเทียม แต่ลืมมอง ในอีกหลายๆ มุม ที่มันต้องคิด อยากได้ ก็พยายามสร้างสิ ถ้ารอ 10 ปี งบประมาณก็มาไม่ถึง อยากเท่าเทียม แล้ว มหาลัยเรา คุณภาพ ถึงยัง คุณภาพ อาจารย์ นักศึกษา โดยรวมถึง ยัง นักศึกษา และ อาจารย์ ทำงานหนัก เท่ากับ เขาหรือยัง ถ้ายัง แล้ว จะไปบ่นอยากเท่าเทียม มันก็ไม่ได้ ผมเจอเพื่อนหลายคน ที่ทำงานเอกชน แล้วบอกว่า พวกหัวหน้า มันเอาแต่สั่ง วันๆ ไม่เห็นทำอะไรเลย มีแต่คุยโทรศัพท์ ใช้ มันทั้งวัน ผมก็ได้แต่ตอบว่า ก็เป็นหัวหน้าให้ได้สิ แล้วจะได้ทำเหมือนเขา กว่าเขาจะก้าวมาเป็นหัวหน้า เขาผ่านอะไรมาตั้งเยอะ อายุเท่าไหร่แล้ว นี่ เอ็ง ทำงาน ปีเดียว บ่นแล้ว เขาบ่นมาก่อนตั้งกี่ปีแล้ว ถ้าอยากทำอย่างเขา ก็ไปเป็นหัวหน้าสิ มันก็เลยตอบว่า ข้า เป็นได้ เป็นนานแล้ว ผมเลยตอบว่า งั้นก็อย่าบ่น จากคุณ : gotthepower เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 52 11:51:57

ความคิดเห็นที่ 46 ^ ไม่แนะนำให้เพื่อนคุณบ่นให้เท่ากับเจ้านายเค้าบ้างล่ะคับเผื่อจะได้เป็นหัวหน้ากะเค้าซะที นอกจาก ม.เล็กจะรวมตัวกันแล้ว ม.ใหญ่ จะต้องไม่กีดกันการใช้เครื่องมือด้วยนะคับ ถ้าม. ใหญ่ ถือเครื่องมือ งบประมาณ ความรู้ และคนตรวจงานวิจัยแล้วโยนภาระการหางบประมาณ, เครื่องมือ, ความรู้ ให้ม. เล็กเป็นคนไป present ตัวเองกับม.ใหญ่โดยที่ม. ใหญ่ จะเป็นคนพิจารณาว่าควรจะให้งานหรือไม่+ตรวจงานที่ได้อีก... แบบนี้มันก็มีโอกาสรวมหัวกันดึงงบประมาณมาไว้กับตัวเองอยู่แล้วคับ จะให้ม. เล็ก พัฒนาตัวเองจากไม่มีอะไรเลยให้ไปเป็นม. วิจัยแห่งชาติเพื่อหาทางดึงงบประมาณมาไว้กับตัวเองอีกเหมือนกันแล้วมันจะได้อะไรขึ้นมาคับ ก็ในเมื่อไม่พัฒนามันก็มี ม.วิจัยแห่งชาติ แล้วพอพัฒนา มันก็มี ม.วิจัยแห่งชาติ ไม่ต่างกันแค่สัดส่วนงบประมาณมันเปลี่ยนไปนิดหน่อยแค่นั้น... จากคุณ : Catwater (Catwater) เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 52 12:17:54

ความคิดเห็นที่ 47 เพิ่งไปประชุมมา (หัวหน้าโครงการให้ไปแทน) มช.เป็นแกนนำ แล้วก็มีอาจารย์ นักวิจัยจากม.อื่นๆมาร่วมงาน ที่เห็นๆก็มีทั้งมน. ม.พายัพ นี่แค่เป็นกลุ่มเล็กๆนะครับ  ดังนั้นไม่ต้องกลัวครับว่าไม่ได้เป็นม.วิจัยแล้วจะไม่ได้ทำวิจัย ม.ใหญ่ก็ต้องการความร่วมมือ ต้องการส่งเสริมม.เล็กๆเหมือนกันครับ จากคุณ : Ronachai (amscmu) เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 52 15:35:20

ความคิดเห็นที่ 48 มาเถียงต่อ ผมนิสัยไม่ดี อิๆ จะจับผิดผมเหรอครับ ยากหน่อยครับ อิๆ  gotthepower ผมก็ทำได้ครับ sample ล่ะ ห้านาที scan ตั้งแต่ 5-110 ด้วยอิิๆ บังเอิญที่ที่อยู่ XRD ดันใช้ ccd pixel array detector  ไวจัด บวกด้วย column sample holder แบบใส่ไปที่ล่ะ ร้อยอันได้เลย สั่ง run ครั้งเดียว ผมเดินไปกิน McDonald กลับมาเสร็จพอดี หนึ่งร้อยตัวอย่าง แต่บังเอิญ ผมก็ใช้ solid state detector ด้วยซิ เลยรู้ว่าความไวมันต่างกัน gotthepowerคงเคยใช้แต่ของดี อยู่แต่ที่ดี เลยไม่เคยสนใจคนจนเท่าไรมั้ง อิๆ (ปากดีได้อีกเรา) เอาเถอะครับ ผมจะพูดหรือไม่พูด หรือจะมีความเห็นยังไง ประเทศจะลงเหว หรือขึ้นสววรค์ ผมก็ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียอยู่แล้ว ไ่มมีซักบาทผมก็มีเปเปอร์ได้ครับ ไปขอเขาใส่ชื่อดื้อๆ อิๆ เอ๋ อย่าหาว่าผมมุกน่ะ มีจริงๆน่ะแบบนี้ เจ๋งกว่าที่คุณ  gotthepower บอกมากอีก ไม่ต้องมีเลยซักบาท แค่เล่นการเมืองเก่งๆ มีผลงานตีพิมพ์ตลอด เอ๋ๆ หรือจะลอกเค้าเอาแบบ หมอคนนั้นดี ตอนนี้ลอกจนได้ดิบได้ดี เป็นคณบดีไปแล้ว อะไรเนี้ย kanoomtan ปากดีได้อีกจริงๆ สงสัยจะกลับไทยไม่ได้ล่ะแบบนี้ -------------------- paper ผม วิเคราะห์ แค่สามอย่าง ก็ตีได้ XRD PL UV-VIS อิๆ ถูกกว่าเยอะครับ ความเก่งน่ะผมว่าคนระดับมีปัญญาจบ ป.เอกได้ ไม่ต่างกันเท่าไหร่ แต่โอกาสน่ะซิ ต่างกันเยอะเกินไป แล้ว kanoomtan นายจะมาเดือดร้อนแทนคนอื่นเค้าทำไมเนี้ย สังคมอาจารย์ เป็นสังคมที่รวมแต่คนเก่งๆ เลยกลายเป็นการรวมแต่คนที่เห็นแก่ตัวไปด้วยเลย ดื้อจริงๆเลยนายนี่ จากคุณ : kanoomtan เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 52 18:10:46

ความคิดเห็นที่ 49 เข้ามาหาความรู้ จากคุณ : วิกรมาทิตย์ เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 52 23:58:20

ความคิดเห็นที่ 50 คุณ kanoomtan ผมไม่เข้าใจคุณเท่าไหร่อะครับ การแยกเป็นมหาลัยวิจัยในสายตาคุณ มัน ไม่ดีตรงไหนอะครับ ตอนแรกก็พากันคิดแทนว่า มหาลัยใหญ่จะไม่ให้ความร่วมมือกับมหาลัยเล็ก (คุณ Ronachai) ก็ให้ความเห็นแล้วว่า มหาลัยใหญ่จะให้ความร่วมมือ (ผมรู้ในความเป็นจริง ก็ช่วยไม่ได้ทุกเรื่อง เดี๋ยวต้องมีบ่นกันว่า ไม่ให้ความร่วมมือ) เรื่อง งบประมาณ ก็เหมือนกัน ทำไมต้องคิดว่ามันกระจุกอยู่ที่ มหาลัยใหญ่ จริงๆ แล้ว ถ้าเทียบ งบประมาณ กับ จำนวนคนที่ต้องใช้ในการวิจัยจริงๆ อาจไม่พอด้วยซ้ำ ถ้าคุณ เล่นวันเฉพาะจำนวนเงิน แล้วเอามาทะเลาะกัน ก็คงไม่ได้ ไม่ว่า ที่ไหน หรือบริษัท อะไร ก็กระจายเงินตามผลงาน และ งบประมาณที่ต้องใช้ หรือไม่จริงครับ จะเอาเงินไปกอง กับ มหาลัยที่ ไม่มีงานวิจัย แล้วให้เขาเอาเงินไปทำอะไรอะครับ ไอ้เรื่อง XRD ผมว่า คุณใช้ ทันสมัยกว่า ผมเยอะนะครับ ที่ผมบอก 25 นาที ต่อตัวครับ รันได้ ทีละตัว ผมว่า คุณ ไม่เข้าใจที่ผมสื่อ ยังมาปากดี (อันนี้ขอปากดีบ้าง) ว่า ไม่คิดถึงคนจนอีก ผมเรียน และทำงานวิจัย แทบไม่มีเงินจริงๆ ต้องสอนพิเศษ เอา เงินมาทำอีกต่างหาก (ผมบอกแล้วไง คนเราถ้ารอ ก็ไม่มีวันโต ต้องหัดทำเอง) เตา reactor เห็น คนอื่นจ้าง ทำ ตัว 2-3 หมื่น ผมก็อิจฉาครับ ผมไม่มีตัง ผมต้องทำเองครับ คำนวณ ให้ได้ความร้อนตามต้องการด้วย เบ็ดเสร็จ 2000 บาทครับ แพงค่าฉนวน ครับ ถ้าผมมัวแต่คิดถึงคนอื่น ก็ไม่ต้องทำงานวิจัยพอดี อาจารย์ มีให้แค่ GC ตัวเดียว งบ อีก 50000 บาท ซื้อ พวก tube กับ น๊อต , Temp control ก็หมดแล้ว เหล็ก ไม้ อะไรต่างๆ ก็ไปหาตามเครื่องกล เสดๆ ขอเขามา ซื้อตามร้านของเก่าบ้าง ขอบอก GC ที่ใช้ยัง ไม่มียี่ห้อเลยครับ หาถังน้ำแข็งมาประกอบขึ้นครับ หยุดมอง คนอื่นแล้วหันมามองตัวเองดีกว่า ว่าทำอะไรได้บ้าง หยุดอิจฉาคนอื่น แล้ว สร้างตัวเองดีกว่า แล้ววันที่พร้อม งบประมาณมันก็จะเข้ามาเอง เหมือนผม ที่ลำบากก่อน หลังจากนั้น ก็ได้ทุน สกว. ทำให้มีเงินใช้จ่ายมากขึ้น ได้มีโอกาส ไปเมืองนอก ผมจะบอกว่า งบประมาณ มันวางอยู่ถูกที่ของมันแล้ว จัดสรร เพื่อประโยชน์สูงสุด ก็ดีแล้ว ไม่ใช่เอาไปลงมั่ว อยู่ที่ตัวคุณแล้ว ว่าจะมีความสามารถใช้มันหรือเปล่า ถ้าไม่พัฒนาเป็นมหาลัยวิจัย แต่อยากได้งบวิจัย ถูกต้องแล้วเหรอ แล้วมาบ่นได้งบน้อย มหาลัยวิจัยได้เงินมากว่า อยากได้เท่าก็เป็นมหาลัยวิจัยให้ได้ก่อน ปล. ผมก็แค่นักศึกษา อะครับ ก็เคยลำบากมา ถึง รู้ว่า งบประมาณมันจำเป็น และถ้าจัดสรรงบ ได้ถูกต้อง คนทำงานวิจัยคงสะดวกกว่านี้ จากคุณ : gotthepower เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 06:28:59

ความคิดเห็นที่ 51 แน่นอนผมปากดีตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว และก็คงเป็นต่อไป บอกแล้วผมมันพวกอวดดี เพราะผมมีดีให้อวด (คิดว่ามีน่ะ ฮาๆ เข้าข้างตัวเองไว้ก่อน) ไอ้นโยบายแบบนี้่อ่ะ จะมีหรือไม่มี มันไม่มีวันและจะไม่มีวันกระทบกับผมเลยแม้่แต่น้อย ผมบอกไปแล้ว ผมไม่เดือดร้อนเลย กับนโยบายแบบนี้ แต่ผมพูด(พิมพ์) ในสิ่งที่ผมคิด ผมว่ามันไม่ดี ในสายตาของผม และไม่ดีอย่างไร (ผมว่าผมมีสิทธิ์คิดน่ะ ใช่ไหมเอ๋ย หรือว่าห้ามคิดเอ๋ย ) (บางครั้งประเทศไทยก็ห้ามคิดอะไรแตกต่างใช่ไหมเอ๋ย ) บังเอิญ ผมไม่ใช่พวกที่บอกให้เชื่อ แล้วเชื่อซะด้วยซิ แบบว่าดื้อมาแต่เด็กอ่ะ ผมก็บอกไปแล้ว นโยบายแบบนี้ คนที่มีโอกาสดีอยู่แล้ว ก็จะมีมากๆขึ้นไป คนที่ไม่เคยมีโอกาส ก็จะมีโอกาสที่น้อยลงไปอีก แทนที่จะกระจายโอกาสออกไปให้คนอื่นบ้าง กลับรวมโอกาสเข้ามาไว้กับตัวเองมากขึ้น ------------------------------------------------------- อ่ะ เดิ๋ยวจะร้อนไปหน่อย  อิๆ เอาขวัญใจผมไปดู จากคุณ : kanoomtan เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 07:45:32

ความคิดเห็นที่ 52 งั้นคงต้องเป็นสังคมคอมมูนิสต์ถึงจะได้แบบที่คุณต้องการ ต้องการให้งบทั้งหมดแล้วหารด้วยจำนวนมหาลัยอย่างนั้นหรือ หรือว่าต้องการแบบไหน ลองเสนอความคิดเห็นมาได้ครับ เอาแต่ด่าเอามัน มันไม่ใช่หว้ากอ ที่นี่รับฟังความคิดเห็นที่แตกต่างอยู่แล้ว ว่าแต่คุณรับฟังหรือเปล่า ไม่มีใครเถียงคุณเลยว่าม.วิจัยจะได้รับโอกาสที่ดีกว่า แต่นั่นคือผลที่เขาทำมาตลอด ม.เล็กๆก็ไม่ใช่ว่าไม่มีโอกาส โอกาสมีอยู่ทุกแห่งครับขอเพียงดีจริง กลัวว่าจะดีแต่ปาก ถ้าคุณดีจริงผมก็ดีใจด้วยเพราะนั่นหมายความว่าม.ที่คุณอยู่จะได้บุคลากรที่ดีมีคุณภาพซึ่งจะเป็นกำลังสำคัญในการนำม.เล็กๆให้กลายเป็นม.วิจัยต่อไป เรื่องด่านโยบายน่ะ ไม่ใช่ว่าที่นี่ไม่ด่านะครับ เรื่อง onet anet gat pat admission อะไรนั่นก็โดนที่นี่ยำไปพอสมควร ว่าไงครับ คิดว่าควรจะมีนโยบายในเรื่องนี้อย่างไร จากคุณ : Ronachai (amscmu) เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 09:54:03

ความคิดเห็นที่ 53 ผมปูเสื่อรอ ด้วยครับ คุณ Ronachai (amscmu) ดูสิว่า คุณ kanoomtan จะเข้ามาคุยด้วยไหม ผมว่าไม่ ปากดี คุยกันได้ แต่ ปิดตัวเอง นี่สิ คุยกันยากครับ ถ้าไม่เปิดใจ คำก็ ปากดี สงสัย กลับไทย ไม่ได้ หรือ ไม่งั้น ก็ประชด บางครั้งประเทศไทยก็ห้ามคิดอะไรแตกต่างใช่ไหมเอ๋ย ตกลง คุณเห็นเมืองไทย มันสู้ที่อื่นไม่ได้เหรอครับ มัน เถื่อน พูดไม่ถูกหู ก็จะฆ่า กันใช่ไหมครับ หรือคิดอะไรต่าง ก็ต้องเป็นเรื่อง ดูถูกคนไทยด้วยกันจริงๆ การแสดงความคิดเห็น ไม่มีคนห้ามคิดหรอกครับ และก็แสดงได้ แต่คุณคงไม่เข้าใจคำว่า แลกเปลี่ยนความคิดเห็นมั้งครับ คนเรา คิดได้ ว่าอยากเลือกสิ่งไหน มันอาจถูกสำหรับอีกคน หรือมันอาจผิดสำหรับคนก็ได้ ไม่มีใครว่า แต่การแลกเปลี่ยนความเห็น เพื่อให้เลือกเชื่อ มันเป็นอีกเรื่องครับ ผู้ใหญ่มีประสบการณ์มากกว่า มักจะตัดสินใจได้ดีกว่า ในเรื่องที่เขาผ่านมา แต่เด็ก ตัดสินใจได้ถูกต้องน้อยกว่า เนื่องจากเห็นอะไรมาน้อยกว่า การฟังความเห็นคนอื่น เพื่อช่วยในการตัดสินใจ ไม่ใช่เรื่องผิด หรือการ เปลี่ยนความคิดตัวเอง เพราะได้ข้อมูล ที่ไหม่ หรือข้อมูลที่ไม่เคยคิดมาก่อน ก็ไม่ใช่เรื่องหน้าอายครับ เรื่องนี้ ก็เหมือนกัน ผมว่า คุณ Ronachai รอเก้อครับ เพราะเขาปิดตัวเองเหลือเกิน อาจตอบว่า ทำไม ก็จะคิดแบบนี้ คิดไม่ได้เหรอ หรือไม่ก็ ก็คุณคิดว่า อย่างนั้นดีก็เรื่องของคุณ ผมก็ไม่ได้ว่า คุณ แล้วผมจะคิดอย่างเนี่ยะของผม ผิดด้วยเหรอ หรือผมต้องคิดเหมือนคุณ เมืองไทยจะเป็นยังไงก็ช่างไม่กระทบกับผมอยู่แล้ว ปากดี เพราะมีดีให้อวด แต่ ไม่เห็นจะอวดให้เห็นเลย ว่า ข้อมูล ประสบการณ์ที่ผ่านมา ควร แนะนำนโยบาย อย่างไรให้เกิดประโยชน์สูงสุด จากคุณ : gotthepower เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 11:11:04

ความคิดเห็นที่ 54 *กว่าจะได้โพส ซ่อมกันซะนานเลย* กระจายเงินออกไป นักวิจัยหนึ่งคน ให้ถือทุนวิจัยได้ไม่เกินสองทุนต่อหนึ่งคน จะมากจะน้อยแค่ไหนก็ได้ แต่ให้ได้แค่สองทุนต่อหนึ่งคนเต็มที่ คุณจะถือทุนวิจัยล่ะสิบล้านก็ได้ หรือ สามแสนก็นับเป็นหนึ่งทุน ถ้าคุณเก่งจริง ก็ไม่ต้องรับทุนน้อย รอไปรับทุนใหญ่ เหมือนเป็นการแบ่งรุ่นชกของนักมวยไปในตัว การแข่งขันของทุนจะกระจายตัวออกไป เป็นการเพิ่มการกระจายของเงิน และให้โอกาส อาจารย์จบใหม่ได้แสดงฝีมือในส่วนของตัวเองอย่างเต็มที่ การกำหนดเกฏฑ์ประเมิณให้เหมาะสม และปฏิบัติใช้อย่างเคร่งครัด เช่นวงเงินหนึ่งล้านบาท impact เท่าไหร่ วงเงิน สิบล้านบาท impact เท่าไหร่ ทั้งสองวงเงินนั้นเกฏฑ์มันต้องต่างกัน ไม่ใช่ขอแค่ให้มีงานออกมา ตีอะไรก็ได้ ถ้าคนขอไปห้าสิบล้านก็ควรวางเกฎฑ์ประเมิณ impact รวมไม่น้อยกว่าสิบ (แอบอิจฉาสายแพทย์เล็กๆ impact สูงๆทั้งนั้นเลย) น้อยกว่านี้ก็น่าเสียดายเงินล่ะ ถ้าขอไป สามแสน ก็อย่าไปหวังขนาด impact 3+ ตีในฐาน ISI ได้ก็ควรน่าจะผ่านเกฏฑ์ประเมิณ กำหนดเกฏฑ์ลงโทษที่เฉียบขาด และใช้จริง สำหรับผู้ไม่ผ่านเกฏฑ์ เช่นหมดสิทธิ์ขอไปซักสองปี จะได้ขอเงินไปแล้วเอาไปทำจริงๆจัง และในเกฏฑ์การของเงิน ควรดูึวามสอดคล้องของการใช้เงิน เช่นเขียนขอซื้อเครื่อง AFM หรือ FTIR ไป แต่ผลงานที่ตีพิมพ์ ไม่มีการวิเคราะห์สองอย่างนี้เลย ก็ควรมีการลงโทษ (ตักเตือนก่อนก็พอ เพราะอย่างน้อยก็มีผลงาน หรือครั้งหน้า เวลาขออาจตัดงบซื้อเครื่องมือแทน แต่ส่วนอื่นยังได้เต็ม) กระจายโอกาส ให้คนที่อยู่มหาวิทยาลัยเล็ก หรืออาจารย์จบใหม่ได้แสดงความสามารถ อาจารย์ที่จบใหม่ควรจะมีเงินวิจัยหนึ่งก้อนต่อคนเท่าๆกันมาก่อนเลย เป็นหลักประกันเพื่อเอาไปพิสูจน์ตัวเอง เท่าๆกัน ถ้าคุณทำไม่ได้ดี ต่อไปก็ไม่ต้องทำ เราให้โอกาสคุณแล้ว (เหมือนจะมีแล้วใช่ไหม ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด แต่เป็นแค่บางมหาวิทยาลัยที่ มีเงินให้อาจารย์ใหม่ๆ ตั้งตัว) ศูนย์วิเคราะห์เครื่องมือกลาง xTEC ทั้งหลาย ควรทำหน้าที่ของตัวเองให้ที เป็นหน่วยสนับสนุนให้ทุกๆ มหาวิทยาลัยอย่างที่ควรจะเป็น เพื่อเพิ่มโอกาสให้มหาวิทยาลัยที่คลานแคลนอุปกรณ์ (ผมว่าจริงๆ จุดประสงค์ที่ตั้ง xTEC ขึ้นมาตอนแรกก็เพื่อเรื่องนี้แหละ) เริ่มได้ดีแล้ว แต่อย่าไปผิดทางล่ะ เพราะมหาวิทยาลัยที่ใช้ประโยชน์ xTEC ได้ดีๆ ตอนนี้ก็มหิดล กับธรรมศาสตร์ โดยเฉพาะธรรมศาสตร์ (นโยบายของธรรมศาสตร์ช่วงแรกๆที่ตั้งคณะวิทยศาสตร์กับวิศวกรรมศาสตร์ ต้องถือว่าประสบความสำเร็จอย่างมาก กับการจัดการบุคลากร ยืมและดึงมาจาก AIT, xTEC ได้ดีจริงๆ) ลดปริมาณอาจารย์ ประเมิณเข้าไปทุกปี นโยบายที่เป็นอยู่ตอนนี้ผมว่ามาถูกทางแล้ว แเข้ามาเป็นอาจารย์ งานวิจัยไม่ทำ รอสอนอย่างเดียว ความรู้ใหม่ไม่เพิ่มพูน ก็ควรถูกคัดออกไปจากระบบซะ อย่าอยู่ให้เปลืองเงิน การกระจายอาจารย์ให้ตรงตามความต้องการของมหาวิทยาลัย เรื่องนี้เริ่มมีให้เห็นในมหาวิทยาลัยใหญ่ แล้้ว แต่ยังมีปัญหากับมหาวิทยาลัย ที่ได้อาจารย์ส่งมาจาก กพ. สาขาไหนก็รับไว้ก่อน อาจารย์จบใหม่บางคน จบสาจาแปลกๆ หรือทำวิจัยแบบใช้เครื่องมือระดับไฮโซ มาตลอดตอนอยู่เมืองนอก แต่กลับถูกส่งไปในที่ที่ไม่มีอะไรเลย พอเข้าไป มันไม่ใช่ว่าเค้าเหล้านั้นไม่เก่ง แต่มันเข้าไปแล้วไม่มีอะไรให้เข้าทำต่างหาก เรื่องนี้ต้องแก้ที่การจัดการบุคลากรในมหาวิทยาลัย ซึ่งมหาวิทยาลัยระดับท๊อบในไทย จัดการเรื่องนี้ได้ดีเกือบหมด ไม่ค่อยมีการรับอาจารย์ที่จบสาขาไม่ตรงตามความต้องการเข้ามาในมหาวิทยาลัย ยกตัวอย่าง รับอาจารย์วุฒิฟิสิกส์ (ครอบจักวาลดีมาก) แต่มหาวิทยาลัยเน้นด้านธรณี ไม่มีอุกรณ์การวิจัยนิวเคลียร์เลย แต่ไปรับอาจารย์ที่จบเฉพาะทางนิวเคลียร์มา อย่างที่บอก มหาวิทยาลัยใหญ่ นอกจากจะจัดการดีแล้ว ความหลากหลายของสาขา ถ้าไม่ไปจบอะไรที่มันพิศดารมากๆ มหาวิทยาลัยใหญ่มีเกือบทุกสาขาอยู่แล้ว กระจายครุภัณฑ์ เข้าใจว่าคงเป็นไปไม่ได้ในตอนนี้ ไม่เข้าใจเมืองไทยทำไมชอบหวงกันจัง เลยกลายเป็นบางภาควิชา มีมันเข้าไป AFM น่ะสามสี่เครื่อง มีไว้ให้ฝุ่นเกาะ หาคนมาใช้ก็ไม่ได้ ย้อนกลับไปดูข้อข้างบน เมื่อขอเงินมาแล้วซื้อของมาแล้ว แต่ไม่เคยมีผลงานตีพิมพ์ในเครื่องมือ หรืออุปกรณ์นั้น คราวหน้าขออีกก็อย่าไปให้ เอาเงินกระจายไปให้คนอื่นๆ ------------------------------------------------------- มหาวิทยาลัยจุดประสงค์จริงๆ คืออะไร? มหาวิทยาลัยที่สอนอย่างเดียว? ลองคิดซิ อาจารย์ที่สอนอย่างเดียวไม่ทำวิจัย ผ่านไปสิบปีความรู้ที่มีมันจะ out date ขนาดไหน ยังจะปล่อยให้อาจารย์แบบนี้สอนอยู่อีกเหรอ? ผมบอกในความเห็นต้นๆแล้ว ไม่อ่านกันเองต่างหาก อาจารย์จบมาใหม่ๆ นู้นจับไปทำวิจัยก่อน ให้สอนเฉพาะวิชาเฉพาะทาง เพราะพึ่งจบมา ความรู้้เฉพาะทางเน้นมาก แต่ประสบการณ์น้อยเหลือเกิน อาจารย์เก่า ทำวิจัยจนมีประสบการณ์มากมายแล้ว นั้นแหละถึงคู่ควรที่จะลงไปสอน ลงไปถ่ายทอดประสบการณ์ที่ตัวเองมีให้เด็ก อาจารย์ที่สอนอย่างเดียว ไม่ทำงานวิจัย ไม่คู่ควรที่จะอยู่ในมหาวิทยาลัย ------------------------------------------------------ มหาวิทยาลัยวิจัยจะเกิดได้ ไม่ใช่ว่ามีแต่เงินแล้วเกิดได้ แต่มันจะเปลี่ยนตัวเองอัตโนมัตเมื่อเป็นมหาวิทยาลัยขนาดใหญ่ มีแรงงานวิจัย (ป.โท ป.เอก) ในปริมาณที่มากพอ นี่คือความจริง ภาคแรงงานในการวิจัย คือคนกลุ่มนี้ มหาวิทยาลัยไหนยังไม่มี ป.โท ป.เอก ในปริมาณที่มากพอ มันก็เป็นมหาวิทยาลัยวิจัยไม่ได้อยู่แล้ว เมื่อมหาวิทยาลัยพัฒนาตัวเองถึงจุดหนึ่ง ก็จะขยับเปลี่ยนตัวเองเข้าสู่จุดมุ่งหมายที่แท้จริง ของมหาวิทยาลัยวิจัยเอง ไม่ใช่ตั้งมากินรวบแบบที่จะทำนี้ ------------------------------------------------------ เรื่องดีๆ ก็มีขอชม มช. คือตัวอย่างการแก้ปัญหาที่ดีเรื่องเครื่องมือในระดับสูง sister University partnerships คือ นโยบายที่ผมชอบมากๆ ของ มช. เด็ก มช. ที่ผมเห็น เด็กป.ตรี นี่ล่ะ ได้มีโอกาส สัมผัสและใช้ NMR โดยไม่ต้องจ่ายซักบาท ก็เพราะนโยบายแบบนี้ล่ะ และยังอีกหลายคนของ มช. ทั้ง ป.ตรีและโท เอก ที่ได้โอกาสดีๆ จากนโยบายนี้ ขนาดคนเรียนป.เอก เมืองนอก บางคนยังไม่ได้โอกาสดีๆ แบบนี้เลย ไม่ได้ด่าและประชดเป็นอย่างเดียวน่ะเฟ้ย ชมก็เป็น ------------------------------------------------------ นโยบายท้องถิ่น การดึงชุมชนเข้ามามีส่วนร่วม (แค่คิดน่ะ บอกตรงๆ ไม่รู้มันจะสำเร็จไหม อะไรที่มีการเมืองมาเกี่ยว โอกาสพังมากกว่ารุ่งทุกที) เป็นการดึงภาษีส่วนท้องถิ่นมาใช้ และสร้างความผูกพันธ์ ทำให้ชุมชนนั้นๆ รู้สึกว่านี้คือมหาวิทยาลัยของเรา จะทำให้มีเกิดการแข่งขันที่ดี (ผมว่าน่ะ) โดยนิสัยคนไทย พอรู้สึกว่าอะไรที่มันเป็นของเรา ถ้าท้องถิ่นสนับสนุนอย่างดี ย่อมมีโอกาสก้าวหน้าได้ดี เพราะชุมชนจังหวัดนั้น จะคิดว่า ยอมไม่ได้ ------------------------------------------------------ เรื่องสุดท้าย เป็นเรื่องค่านิยมแล้ว ไม่ใช่เรื่องของมหาวิทยาลัย แต่มันส่งผลโดนตรงแบบเต็มๆ การเรียนในระดับ ป.ตรี มันนอกเหนือ และเกิดการศึกษาภาคบังคับ (อเมริกา ญีุุ่ปุ่น อังกฤษ ออสเตรีเลีย ไม่มีเรียนฟรีในระดับ ป.ตรี) เพราะฉะนั้น ผู้เรียนต้องลงทุนที่จะเรียนเอง ค่าเทอมมันจะแพงก็ต้องแพง O-net A-net (ใช้สมองส่วนไหนคิดออกมา) มหาวิทยาลัยควรได้โอกาสรับตรง ไม่ต้องผ่านมันแล้วส่วนกลาง ผ่านส่วนกลางเพื่ออะไร ไม่เข้าใจ ถ้าอยากจะผ่านส่วนกลาง อยากแสดงให้เห็นว่าฉันมีอำนาจน่ะโว้ย ก็เอาเอ็นซะท้านแบบเก่าปัดฝุ่นมาใช้ใหม่ เลือกมาสี่อันดับ สอบมันครั้งเดียวนั้นล่ะ เมื่อการเรียนต้องลงทุน ก็จะเหลือเฉพาะคนที่อยากเรียนจริงๆ ปริมาณนักศึกษาก็จะลดลงเอง มหาวิทยาลัยก็ไม่จำเป็นต้องใช้ปริมาณบุคลากรมากมายอะไร ทำให้กำจัดอาจารย์ขี้เกียจ-เจ้าหน้าที่นั่งเฉยๆ ออกไปจากระบบ และลดปริมาณงานของอาจารย์น้ำดี ให้ทำงานน้อยลงไปอีกมีเวลาเหลือเอาไปสร้างสรรค์งานอย่างอื่น และยังส่งผลต่อเนื่องให้การเรียน ภาค ปวส ปวช ฟื้นคืนชีพกับมา เป็นการปลุกผีในส่วนนี้ไปด้วยในตัว (ตอนนี้กลายเป็นผีเน่าสนิท) ------------------------------------------------------- อะไรที่มันดีในความรู้สึกผม ผมก็ว่าดีไปตามนั้น ไม่เคยตั้งแง่มหาวิทยาลัยใหญ่หรือเล็ก อะไรที่มันแย่ในความรู้สึกผม ผมก็ว่าไปตามนั้นว่ามันแย่จริงๆ จากคุณ : kanoomtan เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 16:00:54

ความคิดเห็นที่ 55 #54 ในส่วนของจำนวนทุนที่รับมาได้ ผมไม่เห็นด้วยกับการจำกัดจำนวนทุนวิจัยต่อนักวิจัยไม่ให้เกิน 2 ทุนครับ เพราะความสามารถในการจัดการงบประมาณของนักวิจัยแต่ละคนไม่เหมือน กัน บางท่านแค่รับมาทุนเดียวก็เต็มกลืนแล้ว แต่บางท่านมีความสามารถ บริหารจัดการให้ได้ 6-7 ทุนต่อปี และปฏิบัติตามเงื่อนไขของผู้ให้ทุนได้ ครบถ้วนทุกประการก็มีให้เห็นอยู่หลายท่าน นอกจากนี้งานวิจัยในหลายสาขาไม่ใช่ใช้เวลาปีสองปีแล้วผลงานออก ตัวอย่างงานทางด้านพันธุวิศวกรรม บางคนใช้เวลาทำไป 5 ปี ยังไม่ได้ผล ที่เป็นบวกเลย แต่ได้ข้อมูลว่าทำแบบไหนแล้วได้ผลที่เป็นลบบ้าง ซึ่งหลาย วารสารที่มี impact factor สูงๆ ไม่สนใจ  และค่า impact factor ของแต่ละ สาขาวิชาก็ไม่เหมือนกันด้วย บางท่านทำวิจัยทางด้านวิทยาศาสตร์การ แพทย์ รวบรวมข้อมูลจากในโรงพยาบาลไปรายงานผล อาจได้ impact factor ไม่ต่ำกว่า 15 แต่บางสาขาก็ไม่ใช่ การเน้นแต่ impact factor อย่างเดียว จะทำให้วารสารระดับชาติ ไม่มีใคร สนใจตีพิมพ์เลย เพราะค่า impact factor ต่ำ และกลายเป็นว่านำงบ ประมาณไปสนับสนุนผลงานวิชาการที่ไม่ได้ช่วยแก้ไขปัญหาอะไรในประ- เทศ เพราะผลงานที่แก้ปัญหาในประเทศได้เป็นอย่างดีบางอย่าง ต่างประเทศไม่ได้เห็นค่าใดๆ เลย จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 17:14:22

ความคิดเห็นที่ 56 อีกประเด็นหนึ่งที่ต้องทำความเข้าใจกันก่อนคือ กพ. ไม่ได้จู่ๆ ก็ส่งอาจารย์ ที่มีความถนัดเฉพาะด้านไปมหาวิทยาลัยนั้น มหาวิทยาลัยนี้ครับ ถ้าทำแบบ นั้นก็มั่วกันใหญ่แล้ว ลำดับขั้นตอนการจัดสรรนักเรียนทุนให้กับหน่วยงาน ราชการและรัฐวิสาหกิจต่างๆ จะเริ่มจาก แหล่งทุนได้รับอนุมัติงบประมาณ แล้วส่งแบบสอบถามไปยังหน่วยงานต่างๆ ในกรณีนี้ผมจะยกตัวอย่างเฉพาะ มหาวิทยาลัยเท่านั้น เช่น คณะ A1 มหาวิทยาลัย A ได้รับแบบสอบถามว่า อยากได้บุคลากรที่มีความถนัดเชี่ยวชาญด้านไหน อยากให้ไปเรียนที่ไหน รายละเอียดเป็นอย่างไรบ้าง หลังจากได้รับแบบสอบถามแล้ว คณบดีก็จะ มอบหมายให้ภาควิชา หรือสาขาวิชาดำเนินการต่อ ว่าต้องการบุคลากรที่มี ความเชี่ยวชาญด้านไหน ซึ่งในทางทฤษฎีแล้ววิธีการนี้น่าจะทำให้ได้ บุคลากรที่มีความสามารถตรงกับความต้องการของต้นสังกัดได้เป็นอย่างดี และทิศทางการขอเครื่องมือ ครุภัณฑ์ ต่างๆ ก็ควรจะให้สอดคล้องกับ ความเชี่ยวชาญของบุคลากรที่ขอไป แต่ในทางปฏิบัติมันไม่ใช่อย่างนั้นครับ เพราะตำแหน่งบริหารในภาควิชาฯ และคณะฯ ต่างๆ เป็นสิ่งไม่แน่นอน ครบ วาระแล้ว ผู้บริหารรุ่นถัดไปอาจไม่ได้นึกถึง (จริงๆ คือลืมไปแล้วว่าเคยขอ นักเรียนทุนที่ถนัดด้านนั้นด้านนี้เอาไว้) หรือบางทีประเทศประสบปัญหา ทางด้านเศรษฐกิจ งบประมาณที่คิดว่าจะได้ก็ไม่ได้ นโยบายประเทศเปลี่ยน นโยบาย สกอ. เปลี่ยน จากเดิมที่จะเปิดขยายสาขาให้มากขึ้น กลับมายุบ รวมแทน คณะใหม่ ภาควิชาใหม่ ที่คิดว่าจะตั้งก็ไม่ได้ตั้ง นี้เองเป็นที่มาว่า ทำไมนักเรียนทุนบางคน หรือหลายคนจบกลับมาแล้ว ไม่มีอุปกรณ์หรือ เครื่องมือที่ตรงสาย ทางแก้คือ นักเรียนทุนจะต้องหมั่นติดต่อ และมาเยี่ยม เยียนต้นสังกัดบ่อยๆ เพื่อจะได้ทราบสถานการณ์ความเป็นไป และเลือก หัวข้อวิทยานิพนธ์ให้สอดคล้องกับงานที่จะต้องกลับมาทำให้มากที่สุดครับ ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะความไม่แน่นอนมันสูง จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 17:29:27

ความคิดเห็นที่ 57 การประเมินและปลดออก จะทำได้เฉพาะกับมหาวิทยาลัยออกนอกระบบ เท่านั้นครับ และก็ไม่ได้ทำกันง่ายๆ ด้วย แค่ระบบเก่าเลื่อนขั้นเงินเดือน แค่ 1 ขั้น ไม่ใช่ 2 ขั้น ก็ฟ้องร้องกันถึงศาลปกครองมาแล้ว จนเวลาผ่าน ไป 7 - 8 ปี คู่กรณีเกษียณไปแล้ว ตายไปแล้ว ถึงรู้ผลก็มี จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 17:37:13

ความคิดเห็นที่ 58 ประเด็นอื่นๆ ใน #54 ถ้าทำได้จริงก็ดีครับ คงเป็นอานิสงส์แก่ประเทศและ การศึกษาไทยเป็นอย่างมาก แต่ในความเป็นจริงทำได้ยากมากๆ เพราะ การต่อรองในสังคมไทยมีเยอะ กติกาบางทีก็ใช้ไม่ได้หรือใช้ได้ไม่เต็ม ประสิทธิภาพ แค่เรื่องปลดออกก็ยังไม่กล้าทำกันเล้ยถ้าไม่ผิดวินัยอย่าง ร้ายแรงจริงๆ เคยฟังข่าวภารโรงที่ถูก ผอ. ปลดออกเอาจอบมาฟันหัว ผอ. ตายไหมครับ? ในมหาวิทยาลัยคงไม่ถึงขั้นนั้น แต่ก็คิดว่าถ้าใครคิดทำแบบ ปลดยกแผง ก็คงเตรียมโดนม็อบไล่ เพราะผู้ได้รับผลกระทบไม่อยู่เฉยแน่ๆ การแก้ไขปัญหาเพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงจึงเป็นลักษณะค่อยๆ ตะล่อม เอาทางอ้อมมากกว่า เช่นเปิดโอกาสให้ early retired และอื่นๆ ที่ผ่อนปรน มากกว่าใช้วิธีหักด้ามพร้าด้วยเข่า จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 17:48:31

ความคิดเห็นที่ 59   ^ ^ งง กลับมาอีกทีจะเป็น drama ไปล่ะ จากคุณ : ฟหกด เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 19:28:21 A:124.122.164.37 X: TicketID:205742

ความคิดเห็นที่ 60 งานวิจัยในประเทศไทย ส่วนมากเท่าที่ผมเห็น ร้อยละ 60 จะเป็นงานวิจัยแบบปัญญาอ่อน คือจะทำมันมาทำไม ทั้งๆที่ไม่ต้องทำก็รู้คำตอบอยู่แล้ว แล้วในโครงสร้างการทำงานวิจัย อยากรู้จริงๆเลยว่าทำไมมันต้องมีหัวข้อ งานวิจัยที่เกี่ยวข้องด้วย หากงานนั้นเป็นงานใหม่ไม่รู้จะเอาใครมาอ้างอิง หากทำส่งไปขอทุนก็โดนโยนทิ้งก่อนอันดับแรกเนื่องจากไม่ได้ไปอ้างอิงงานวิจัยใครเขามา ทำให้ขาดความน่าเชื่อถือ (ผมต่อต้านหัวข้อนี้มากที่สุด มันจะมีไปเพื่ออะไร แค่ไม่ซ้ำใครก๊อปงานใครมาก็พอ) หากอ้างอิงงานวิจัยเทพมาก็จะแลดูน่าเชื่อถือได้ทุนมามากมาย หากอ้างใครมาก็ไม่รู้เอาไปแค่เศษๆทุนพอ ป.ล. อันนี้ความเห็นส่วนตัวล้วนๆครับ ไม่ได้พาดพิงใคร หากกระทบใครขอขมาครับ จากคุณ : alexmatrix เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 20:13:46

ความคิดเห็นที่ 61 #60 อาจจะเข้าใจผิดเรื่องการทวนเอกสารหรือการทำ literature review ครับ งานวิจัยที่ไม่มีการอ้างอิงใดๆ เลย อาจตีความได้อีกความหมายว่า นั่งเทียนเขียนเอาเอง ส่วนใหญ่แล้วงานวิจัยแบบนั้นโอกาสสำเร็จมีน้อย เหมาะสำหรับกรณีมีเงินเหลือทิ้งเหลือขว้าง แต่งบประมาณบ้านเรามีจำกัด ยิ่งปีไหนมีเลือกตั้งบ่อย เศรษฐกิจแย่ งบก็ยิ่งถูกหั่น งานวิจัยที่เกี่ยวข้องยัง หมายรวมถึง การศึกษาเบื้องต้นที่ผู้ขอทุนเองได้ตรวจสอบดูก่อนแล้วว่า งานวิจัยที่เสนอขอนั้นมีความเป็นไปได้ จากคุณ : Practical x 2 เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 22:02:40

ความคิดเห็นที่ 62 เรื่องจำกัดการ holding ทุนผมก็ไม่เห็นด้วยกับคุณ kanoomtan เหมือนกันครับ จริงๆแล้วปัจจุบันก็มีการจำกัดแบบกลายๆอยู่เหมือนกัน เช่นวช.ก็กำหนดว่าผู้ขอต้องไม่มีงานค้างกี่ปีกี่ปีก็ว่าไป หรือการจำกัดจำนวนนักศึกษาก็เหมือนกัน บางคนมีแต่คนสองคนยังดูแลไม่ไดีเล้ย บางคนมีเกือบสิบคน (มากกว่าจำนวนที่มช.ให้มี) แต่ก็fจบตามกำหนดทุกคน เรื่องจำกัดรุ่น สกว.ก็มีอยู่ครับ ถ้าอยากได้ทุนวิจัยสามล้านแต่เพิ่งจบใหม่ผลงานยังไม่มี ถามว่าใครจะกล้าให้ทุน ทางเลือกจะทำไง ด่ามันเข้าไป ขอทุนที่เล็กลงมา ค่อยๆสร้างตัวไป เข้ากลุ่มกับนักวิจัยที่อาวุโสกว่า ไม่ไหวแล้วครับมีคนกวนเหลืออ่าน อ่านเฉยๆพอได้ แต่ตอบไม่ได้ จากคุณ : Ronachai (amscmu) เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 52 23:11:25

ความคิดเห็นที่ 63   อยากประจานมหาลัยวิจัยแถวสามย่านครับ มีทุนให้อาจารย์ใหม่ไปทำโครงการจำนวนหนึ่ง ปกติคือให้อาจารย์ใหม่ทุกคนขอให้อาจารย์ใหม่คนนั้นมีโปรเจควิจัย เพื่อนของเพื่อนผมมีผลงานตีพิมพ์มากกว่าไอ้คนที่เป็นวิชาการของมหาลัยที่ทำหน้าที่ตัดสินทุนซะอีก มัน เข้าเป็นอาจารย์ใหม่ ภายในปีแรกมีผลงานตีพิมพ์แล้วใน journal ที่มี impact factor 5+ ขอทุนอันนี้โดยใช้อาจารย์อาวุโสเป็นนักวิจัยที่ปรึกษาโดยอาจารย์อาวุโสคนนี้สกว. ใช้เป็น reviewer ทั้งๆที่ตัวเองไม่ต้องใช้นักวิจัยอาวุโสก็ได้ตีพิมพ์ไปแล้ว คือแสดงศักยภาพการทำวิจัยอย่างเด่นชัด ไอ้วิชาการคณะตอบว่าให้ไปใช้นักวิจัยอาวุโสคนอื่นที่มีผลงานตีพิมพ์ในห้าปีที่ผ่านมา ทั้งๆที่เห็นได้ชัดว่าเพื่อนของเพื่อนของผมมีผลงานตีพิมพ์ไปแล้วตั้งแต่เข้าทำงาน ไม่จำเป็นต้องใช้นักวิจัยอาวุโสแต่อย่างใด มันบอกว่าให้ไปขอให้อาจารย์อีกคนหนึ่งเป็นนักวิจัยที่ปรึกษา ทั้งๆที่อาจารย์คนนี้งานวิจัยที่ทำไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับงานที่เพื่อนของเพื่อนของผมทำเลย คนละเรื่องกัน ไอ้วิชาการคณะคนนี้มันนักเคมี แต่ตะแบงไปตัดสินงานวิจัยทางฟิสิกส์ ความรู้แค่หางอึ่งแต่เล่นแง่ไม่ยอมให้ทุนคนที่โคตรจะ qualified (ตีพิมพ์ไปแล้วเรียบร้อย impact factor 5+ ไม่รู้มันจะเอาอะไรอีก) มันตอบกลับมาว่าถ้าไม่ยอมเปลี่ยนนักวิจัยที่ปรึกษามันก็ไม่ให้ทุน เพื่อนของเพื่อนผมจะเปลี่ยนไปเป็นคนอื่นก็ได้แต่มันผิดหลักการทุกอย่างที่ตัวเองเชื่อถือเลยปฏิเสธ สรุปคือไม่ได้ทุนที่ควรจะได้ทั้งๆที่แสดงศักยภาพโดยการตีพิมพ์ผลงานไปเรียบร้อยแล้ว ผมเล่าเรื่องของเค้าให้ฟังเพราะอยากระบายว่าเมืองไทยเรามีพวกความรู้ไม่เท่าไหร่อยู่แต่วางก้ามวางอำนาจเหลือประมาณ เอาทิฎฐิมานะตัวเองเป็นที่ตั้งชอบเอาชนะ ไม่เห็นแก่ส่วนรวม เพื่อนของเพื่อนผมขี้เกียจมีเรื่องกับพวกแก่กะโหลกกะลาก็เลยไม่ได้ฟ้องศาลปกครอง ยอมไม่เอาเงินทุนอันนี้ แต่ที่จริงตัวผมเห็นว่าควรเอาเรื่องให้ถึงที่สุด เพราะมันจะได้ช่วยทำให้พวกทัศนคติแย่ๆ พวกอุบาทว์มันไม่เหิมเกริมและมีจำนวนลดน้อยลงไป เป็นการช่วยเหลือคนอื่นๆด้วย จากคุณ : มหาลัยวิจัยไม่ได้ดีเสมอไป เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 52 00:19:39 A:125.24.183.187 X: TicketID:038839

ความคิดเห็นที่ 64 kanoomtan ครับ ในที่สุด ก็แสดง ทัศนคติ ให้รู้ หลายเรื่อง ผมก็เห็นด้วยนะครับ ถ้าทำได้จริงๆ แต่ก็เห็นค้านบางเรื่องเหมือนกัน อย่างเรื่อง จำกัด ทุน ผมก็เห็นค้าน วิสัยทัศดีครับ เพื่อให้ครอบคลุมทั่วถึง เพียงแต่ในทาง ปฏิบัติ มันมีข้อเสียเยอะ เพราะสักยภาพ อาจารย์ และนักศึกษา ยังไม่เท่าเทียม มองในแง่อาจารย์ เปิดโอกาสให้เท่าเทียมกัน ไม่แบ่งแยก เก่าหรือ จบใหม่ แต่มอง ใน มุม นักศึกษา ก็เหมือน ปิดกั้นโอกาส เพราะ นักศึกษา ก็อยากจะทำวิจัยกับอาจารย์ มีชื่อเสียงทั้งนั้น ได้เรียนรู้ และได้ ติดชื่อด้วยว่า เป็นลูกศิต อาจารย์ เก่งๆ แต่ถ้ากำหนด ก็บีบ ให้นักศึกษา ไม่เท่าเทียมกันครับ ยกตัวอย่างประโยคนี้ของคุณ O-net A-net (ใช้สมองส่วนไหนคิดออกมา) มหาวิทยาลัยควรได้โอกาสรับตรง ไม่ต้องผ่านมันแล้วส่วนกลาง ผ่านส่วนกลางเพื่ออะไร ไม่เข้าใจ สำหรับผมแล้ว กลับคิดว่า โครงการนี้ ให้โอกาส กับเด็กมากเลยครับ อันนี้ในอีกมุมมองหนึ่งนะ จากคนที่เคยอยู่บ้านนอกคอกนามาก่อน เคยรู้ซึ้งกับคำว่า เก่งบ้านนอก ขี้ คอกในเมืองมาแล้ว โครงการนี้ จุดมุ่งหมาย ผมคิดว่า เขาลดช่องว่าง ระหว่าง การศึกษาระหว่างเด็ก บ้านนอก กับ ในเมืองครับ เพราะถ้ารับตรง หรือ แข่งกัน อย่างเดิม โดยไม่มีการวัดพื้นฐานโรงเรียน แล้ว บวกคะแนน เสริม ให้หละก็ เด็กบ้านนอก สู้ไม่ได้โดยสิ้นเชิงครับ ไม่ขอลงรายละเอียดระหว่างเด็ก บ้านนอก กับ ในเมืองครับ เพราะ สองกลุ่มนี้ จะคิดต่างกันมาก เช่น บ้านนอก รู้สึกมีโอกาส แต่ในเมือง รู้สึกโดนเอาเปรียบ ประมาณนี้ ครับ ซึ่งจุดมุ่งหมาย ของโครงการนี้ ตั้งใจลดช่องว่าง ตรงนี้ เพื่อให้โอกาส เด็กบ้านนอกนั่นเอง แปลกใจ ทีเรื่องนี้ คุณ kanoomtan กลับไม่รู้สึกว่า เด็กในเมือง เอาเปรียบ ทั้งครูบาอาจารย์ คุณภาพ การศีกษา ก็ไม่ต่าง จาก มหาลัยใหญ่ กับ มหาลัยเล็กเลย เสียเปรียบกันเห็นๆ  แต่ คนทำโครงการนี้ ก็ห่วย อย่างที่คุณบอกนั่นแหละ เพราะแก้ผิดจุด ผิดแบบ ผิดจริงๆ ผลลัพท์ มันเลยออกมาล้มเหลว อย่างนี้ ปัญหา คือเด็กบ้านนอก ไม่ได้รับโอกาส เท่าในเมือง ก็ทำให้ได้โอกาสมากขึ้น โดยเพิ่มคุณภาพการศึกษาไม่ใช่ ไปเพิ่มคะแนนพิเศษ อย่างนี้ ใช่ไหมครับ จริงๆ ยกเรื่องนี้ กะจะประชด คุณ kanoomtan เล่นๆ ครับ ว่า เรื่อง มหาลัยวิจัย เป็นห่วงกลัวไม่เท่าเทียม (ในมุมมองอาจารย์) แต่เรื่อง เอ็น ในมุมมอง ของ เด็ก กลับ ไม่กลัวความ ไม่เท่าเทียม ถ้าใช้ระบบ เอ็น เหมือนเดิม มีหวัง โรงเรียน ไม่ใช่ที่นักเรียนจะไปเรียน แต่กลายเป็น โรงเรียน กวดวิชามากกว่า เด็กบ้านนอก กู้หนี้ยืมสิน เสียเงินเรียนกวดวิชาและเดินทางเข้าเมือง อย่างเดียว ปัญหา เด็ก และ สังคมก็จะสูงขึ้น ปัญหาอื่นๆ ก็จะตามมา จริงๆ ต้องโทษที่ตัวเด็ก ในเรื่อง ของ ค่านิยม ผิดๆ ปล. ดีใจครับ ที่ คุณ kanoomtan แสดงความเห็นแบบ ไม่ปิดตัวเอง อาจเห็นตรงกันบ้าง ไม่ตรงบ้าง แต่ก็ได้เห็นบางมุมมองที่ผม ไม่ได้คิดครับ จากคุณ : gotthepower เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 52 12:02:17

ความคิดเห็นที่ 65 คุณ TicketID:038839 อันนี้ไม่เกี่ยวว่าเป็นม.วิจัยหรือไม่ครับ ขอเพิ่มเติมก่อนไปกินข้าว ถ้าที่ผมเขียนอาจดูดุไปหน่อยก็อย่าถือสาครับ พิมพ์ไม่เก่ง มันก็เลยดูห้วนๆไปบ้าง ในโลกนี้ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบครับคุณ kanoomtan ถ้ายังไงกลับเมืองไทยแล้วก็มาช่วยกันทำงานก็แล้วกัน ด่าไปทำไปก็ยังดี ทุกวันนี้ผมก็ด่าไปทำไป มากบ้างน้อยบ้างตามแต่อารมย์ ผมเองก็ไม่ได้เป็นพวกมีดีอะไร อาศัยค่อยๆทำไป ทำอย่างที่ผมเขียนเล่าไว้ข้างบน ขอทุนเล็กๆ เข้ากลุ่ม เดินไปหานักวิจัยอาวุโส ของานมาทำ ถ้าทำได้อย่างที่ผมบอก ไม่ต้องสนใจเลยว่าจะเป็นม.วิจัยหรือไม่เป็น ม.วิจัยเองก็มีเป้าที่ต้องทำให้ได้ ไม่ใช่ได้เงินมาเปล่าๆ นโยบายเพิ่งออกคงต้องอาศัยเวลาอีกสักพักปรับแก้ไป รายละเอียดของม.วิจัยกับกับเป้าหมายให้ถาม P x 2 ดูน่าจะได้ข้อมูลดีที่สุด ไปละครับ หิวข้าว จากคุณ : Ronachai (amscmu) เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 52 12:02:32

ความคิดเห็นที่ 66 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 52 12:39:14

ความคิดเห็นที่ 67 งบวิจัยคับ จากคุณ : pittboy2603 เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 52 15:13:26