 |
นาทีชีวิต @ 10 พฤศจิกายน 2552 ตอนที่ 2
|
|
ก่อนที่การดำเนินการ "งัดแงะ" จะเริ่มขึ้น มีผู้คนแวะเวียนมาหาช่องทางเอาร่างอวบๆ ของผมออกจากรถอยู่เสมอ แต่เนื่องจากหลายหน่วยงานมาพร้อมกันเกินไป ตั้งแต่ร่วมกตัญญู, ชุดกู้ภัยการท่าอากาศยาน และ ชุดของดับเพลิงราชาเทวะ ต่างคนก็ต่างหาวิธีของตัวเอง
ยังไงเจ้าถิ่นก็เป็นเจ้าถิ่นหละครับ การท่าฯ ต้องเป็นผู้รับผิดชอบหลักหละ
ผมก็ยังคงนอนเลือดไหลเต็มหน้า จากเศษกระจก รอเวลาเรื่อยๆ มีฝรั่งคนหนึ่ง เข้ามาถามอาการ ผมก็ตอบว่า "Don't worry, everything fine. It's stuck at my leg only" พี่ฝรั่งก็ เออออไป แต่ก็ยังไม่วายโวยให้ชุดกู้ภัยระวังหัวผมอยู่ดี พ่อบอกว่าฝรั่งคนนั้นเป็นหน่วยดับเพลิงของออสเตรเลีย แล้วยังชมผมว่าสติดีมาก
คำพูดนี้ทำให้ผมกลับมาคิดอย่างหนึ่งว่า ผมนี่ช่างโชคดีจริงๆ ที่ไม่ได้หมดสติเลยตั้งแต่วินาทีแรกที่รถเกิดอุบัติเหตุ มันทำให้คนรอบข้างที่รอช่วยเหลือเรา สบายใจได้อย่างมากทีเดียว
| จากคุณ |
:
Epinephrine   
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 ธ.ค. 52 19:11:08
|
|
|
| |
พึ่งกลับมาจากดูหนังกระทู้บน ^^"
... เข้ามาดู