 |
ความคิดเห็นที่ 52 |
 |
ศาลดูเจตนาเป็นหลักครับ
ลองดูตัวอย่างอีกอัน คราวนี้ฟ้องหลายมาตราก็รอด เพราะศาลดูที่เจตนาครับ
-
ขอบคุณที่ช่วยมาแย้งครับ ลองพิจารณากันต่อ
-
มีคนฟ้องหลายมาตราก็ยังรอด ทั้ง มาตรา 27, 28, 29 และ 69
-
อันนี้เล่นเปิดทั้งภาพเสียงวีดีโอ ครบเลยครับ แต่ก็รอด
คำพิพากษาที่ 7873/2549
โจทก์บรรยายฟ้องว่า จำเลยละเมิดลิขสิทธิ์ในงานสร้างสรรค์ประเภทดนตรีกรรม สิ่งบันทึกเสียง และโสตทัศนวัสดุของผู้เสียหายโดยนำเอางานซึ่งมีลิขสิทธิ์ตามฟ้องไปบรรจุในเครื่องอ่านข้อมูล แล้วแปลงสัญญาณดิจิตอลเป็นสัญญาภาพและเสียง แพร่ภาพ เนื้อร้อง และทำนองทางจอมอนิเตอร์ และแพร่เสียงทางลำโพงสำหรับลูกค้า ขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 27, 28, 29 และ 69 แสดงว่าโจทก์ประสงค์จะให้ลงโทษจำเลยในการกระทำความผิดเกี่ยวกับการทำซ้ำซึ่งงานดนตรีกรรม โสตทัศนวัสดุ หรือสิ่งบันทึกเสียง ซึ่งไม่ใช่เรื่องการกระทำผิดเกี่ยวกับการแพร่งานดังกล่าวต่อสาธารณชน เพราะงานที่ถูกบรรจุในเครื่องอ่านข้อมูลนั้นเป็นงานที่ถูกทำซ้ำขึ้นใหม่ หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งเป็นงานที่ได้ทำขึ้นโดยละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่น การเผยแพร่งานที่บรรจุไว้ในเครื่องคอมพิวเตอร์ดังกล่าวต่อสาธารณชนจึงไม่ใช่ความผิดตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 69 วรรคสอง ประกอบมาตรา 27 (2), 28 (2) และไม่อาจถือได้ว่าโจทก์มีความประสงค์ที่จะขอให้ลงโทษจำเลยในเรื่องการเผยแพร่งานซึ่งได้ทำขึ้นโดยละเมิดลิขสิทธิ์ของผู้อื่นเพื่อหากำไรด้วยการเผยแพร่ต่อสาธารณชน อันจะเป็นความผิดตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 มาตรา 70 วรรคสอง ประกอบมาตรา 31 (3) ด้วย เพราะโจทก์ไม่ได้อ้างบทกฎหมายตรานี้ไว้ในคำฟ้องแต่อย่างใด
-
-
อ่านจากข้างบน
ส่วนถ้าโจทย์อ้าง มาตรา 31 มาด้วยในครั้งนี้ และถ้าเป็นร้านอาหารที่เปิดเพลงเฉยๆก็รอดอยู่ดี..เพราะไม่ได้หากำไรจากการฟังเพลง
| จากคุณ |
:
วมแย์ราจาอ
|
| เขียนเมื่อ |
:
3 ม.ค. 53 18:21:48
A:125.27.26.53 X: TicketID:199878
|
|
|
|
|
