ความคิดเห็นที่ 1 เกริ่นนำ มารยาทเน็ต (netiquette) คืออะไร พูดง่ายๆ ก็คือ มารยาทในการสื่อสารแบบเครือข่าย หรือไซเบอร์สเปซ คำว่า “มารยาท” หมายถึงกิริยาอาการที่พึงประพฤติปฏิบัติในการอยู่ร่วมกันอย่างสันติในสังคม กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ มารยาทเน็ตคือชุดวิธีประพฤติตนที่เหมาะสมเมื่อคุณใช้อินเตอร์เน็ต เมื่อ คุณต้องเจอกับวัฒนธรรมใหม่ๆ และโลกไซเบอร์สเปซก็มีวัฒนธรรมเป็นของตัวเอง คุณจะต้องยอมรับว่าอาจ ทำผิดพลาดไปบ้าง เช่น อาจจะไปละเมิดผู้อื่นโดยไม่ได้ตั้งใจ หรือคุณอาจจะเข้าใจสิ่งที่คนอื่นพูดแบบผิดๆ และ ต่อว่าคนพูดโดยไม่ได้เจตนา สิ่งที่แย่กว่านั้นอีกคือ ไซเบอร์สเปซมีลักษณะอะไรบางอย่างที่ทำให้เราลืมไปว่า เรา กำลังมีปฏิสัมพันธ์กับคนจริงๆ ไม่ใช่แค่รหัสตัวอักษร (ASCII) ที่ปรากฏบนจอ ดังนั้น คนใช้อินเตอร์เน็ตโดยเฉพาะผู้ใช้รายใหม่ที่มีเจตนาดี ก็อาจทำผิดพลาดได้หลายรูปแบบ ส่วนหนึ่งเป็น เพราะลืมไปว่ากำลังสื่อสารกับคนจริงๆ อีกส่วนเพราะไม่รู้ธรรมเนียมปฏิบัติในโลกนี้ บทความเรื่องมารยา ทเน็ตนี้มีจุดประสงค์ 2 ส่วน กล่าวคือ เพื่อช่วยลดความผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้นจากผู้เล่น อินเตอร์เน็ตมือใหม่ให้ เหลือน้อยที่สุด และช่วยให้ผู้ท่องอินเตอร์เน็ตที่มีประสบการณ์ช่วยผู้เล่นมือใหม่ได้ สมมติฐานของบทความนี้คือ คนส่วนใหญ่น่าจะอยากหาเพื่อน ไม่อยากสร้างศัตรู และถ้าคุณทำตามกฎพื้นฐาน ไม่กี่ข้อ คุณก็จะมีโอกาสทำผิดแบบเสียเพื่อนน้อยลง กฏและคำอธิบายต่อไปนี้คัดมาจากหนังสือ เพื่อนำเสนอชุดแนวทางทั่วไปสำหรับผู้ใช้อินเตอร์เน็ต ซึ่งจะไม่ได้ ตอบคำถามเกี่ยวกับมารยาทต่างๆ แต่จะให้หลักการพื้นฐานที่สามารถนำไปใช้เมื่อคุณเจอกับปัญหาข้อขัดแย้ง เรื่องมารยาทในการใช้อินเตอร์เน็ต จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:08:16

ความคิดเห็นที่ 2 กฎข้อที่หนึ่ง อย่าลืมว่ากำลังติดต่อกับคนที่มีตัวตนจริงๆ จงปฏิบัติต่อคนอื่นเหมือนที่คุณอยากให้คนอื่นปฏิบัติต่อคุณ นี่เป็นบทท่องจำแสนง่ายที่พ่อแม่และคุณครูอนุบาล พร่ำสอนคุณ ลองเอาใจเขามาใส่ใจเรา จริงอยู่ที่คุณต้องมั่นคงในจุดยืนของตัวเอง แต่ในขณะเดียวกันคุณก็ต้อง ไม่ทำร้ายความรู้สึกของคนอื่นด้วย ในโลกไซเบอร์สเปซ กฎนี้เป็นมากกว่าธรรมเนียมทั่วไป เพราะเมื่อคุณติดต่อสื่อสารทางอินเตอร์เน็ต สิ่งเดียวที่ คุณเห็นคือจอคอมพิวเตอร์ คุณไม่มีโอกาสแสดงออกทางสีหน้า ท่าทาง และน้ำเสียงเพื่อสื่อความหมาย คุณทำ ได้แต่เขียนออกไปเท่านั้น เมื่อ คุณติดต่อกันทางออนไลน์ ไม่ว่าด้วยอีเมล์หรือจะโต้ตอบผ่านกระทู้ คุณอาจจะเข้าใจความหมายของคนที่ คุยด้วยผิดไปและอาจลืมไปว่าเขาก็เป็นคนและมี ความรู้สึกเหมือนกันกับคุณ เรื่องนี้อันที่จริงเป็นตลกร้าย เพราะเครือข่ายอินเตอร์เน็ตทำให้คนที่ไม่เคยพบเจอกันมารู้จักพูดคุยกันได้ แต่มันก็ ห่างเหินเกินกว่าที่จะเหมือนกับเวลาพูดคุยกับคนจริงๆ คนที่คุยกันทางอีเมล์เปรียบเสมือนคนขับรถ ที่มักจะด่า ทอต่อว่าคนขับรถคันอื่นๆ ทำท่าทางลามกหยาบโลนใส่กัน และทำตัวป่าเถื่อนโดยรวม คนเหล่านี้ส่วนใหญ่จะไม่ ทำตัวแบบนั้นเวลาอยู่ที่ทำงานหรือบ้าน แต่ดูเหมือนว่าการมีเครื่องจักรกลอะไรสักอย่างมาคั่นกลางทำให้พวกเขา ยอมรับ พฤติกรรมเหล่านั้นได้ สิ่งที่มารยาทเน็ตบอกเราก็คือ จริงๆ แล้วพฤติกรรมเหล่านั้นเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้ จริง อยู่ที่เราใช้อินเตอร์เน็ตเพื่อสื่อความรู้สึกและความคิดเห็นของเราอย่าง อิสระ ออกสำรวจโลกใหม่ๆ และไปใน ที่ที่ไม่เคยไปมาก่อน แต่อย่าลืมกฎข้อสำคัญ นั่นคือ คนที่คุณเจอในอินเตอร์เน็ตนั้น ก็เป็นคนจริงๆ เหมือนกับคุณ นั่นแหละ เราจะพูดอย่างนั้นตรงๆ ต่อหน้าเขาหรือเปล่า? กาย คาวาซากิ นักเขียนและนักรณรงค์เครื่องแมคอินทอช เล่าเรื่องที่เขาได้รับอีเมล์จากคนแปลกหน้าคนหนึ่งที่ เขาไม่เคยเจอ เนื้อความในอีเมล์ต่อว่ากายว่าเขาเป็นนักเขียนที่ห่วยแตก ไม่มีอะไรน่าสนใจจะสื่อ อีเมล์นั้นหยาบคายอย่างเหลือเชื่อ แต่โชคร้ายที่เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นตลอดเวลาบนโลกอินเตอร์เน็ต มัน อาจเป็นเพราะคุณรู้สึกว่ามีอำนาจพิเศษ ที่สามารถส่งอีเมล์โดยตรงไปหานักเขียนที่มีชื่อเสียงอย่างกายได้ และอาจจะจริงที่คุณไม่ต้องเห็นเขาทำหน้ายับย่นด้วยความหดหู่ตอนที่อ่านอี เมล์ของคุณ แต่ไม่ว่าเหตุผลที่ แท้จริงคืออะไรก็ตาม เรื่องแบบนี้ก็เกิดขึ้นบ่อยมากอย่างไม่น่าเชื่อ กายเสนอบททดสอบชุด หนึ่งให้คุณลองทำ ก่อนที่จะส่งอีเมล์หรือโพสต์ข้อความอะไรบนอินเตอร์เน็ต ก่อนอื่นคุณ ต้องถามตัวเองว่า ถ้าเจอกันต่อหน้าคุณจะพูดแบบนี้กับเขาหรือไม่ ถ้าคำตอบคือไม่ ก็จงแก้ข้อความนั้นแล้วอ่าน ใหม่อีกครั้ง ทำแบบนี้ซ้ำๆ จนคุณรู้สึกว่าไม่ลำบากใจที่จะพูดแบบนี้กับใครแล้ว จึงค่อยส่ง แต่ถ้าคุณเป็นพวกที่ชอบพูดอะไรหยาบคายรุนแรงต่อหน้าคนอื่นเพื่อความสะใจ ก็คงต้องไปอ่านหนังสือประเภท สมบัติผู้ดี เพราะมารยาทเน็ตช่วยอะไรคุณไม่ได้ เวลาที่คุณติดต่อสื่อสารผ่านอินเตอร์เน็ต ไม่ว่าจะผ่านอีเมล์หรือโพสกระทู้ คุณต้องพิมพ์สิ่งที่ต้องการสื่อลงไป และมันมีโอกาสที่คนจะบันทึกสิ่งที่คุณเคยเขียนเอาไว้ โดยที่คุณไม่สามารถควบคุมได้ พูดอีกอย่างคือ สิ่งที่คุณ เขียนนั้นมีโอกาสกลับมาหลอกหลอนคุณได้ในอนาคต ดังนั้น พยายามอย่าก้าวร้าว อย่าลืมเรื่องอีเมล์อันโด่งดังของ โอลิเวอร์ นอร์ท ผู้รักระบบอีเมล์ของทำเนียบขาวที่เรียกว่า PROFS มาก เขาขยัน ลบข้อความที่เขาเคยรับ-ส่ง แต่สิ่งที่เขาคาดไม่ถึงก็คือ เจ้าหน้าที่ห้องคอมพิวเตอร์คนอื่นที่บันทึกข้อมูลรวมทั้งของ โอลิเวอร์ลงบน เมนเฟรมก็ขยันบันทึกเหมือนกัน ดังนั้นเมื่อเขาถูกตรวจสอบ ข้อความเหล่านั้นจึงกลายเป็น หลักฐานยืนยันความผิดของเขา ถึงคุณจะไม่อยากก่ออาชญากรรม คุณก็ควรอยากระมัดระวังตัว ข้อความอะไรก็ตามที่คุณส่งอาจถูกเก็บไว้หรือ ส่งต่อได้ เมื่อคุณส่งไปแล้วก็ไม่อาจควบคุมได้อีกว่ามันจะไปไหนต่อ จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:08:40

ความคิดเห็นที่ 3 กฎข้อที่สอง การสื่อสารออนไลน์ให้ยึดมาตรฐานความประพฤติเดียวกับการสื่อสารในชีวิตจริง ในชีวิตจริง คนส่วนใหญ่มักจะเคารพกฎหมาย ไม่ว่าจะด้วยนิสัยหรือเพราะกลัวโดนจับก็ตาม แต่ในโลก อินเตอร์เน็ต โอกาสที่จะถูกจับมีน้อย และบางทีเพราะผู้ใช้อินเตอร์เน็ตมักลืมว่าอีกฝ่ายที่กำลังคุยด้วยเป็นคนที่ มี ตัวตนจริงๆ ก็เลยปฏิบัติต่อกันโดยมีมาตรฐานทางศีลธรรมต่ำกว่าในโลกจริง ถ้าเรื่องนี้เกิดจากความสับสนก็ยังพอเข้าใจได้ แต่อย่างไรคนพวกนี้ก็เข้าใจผิดอยู่ดี มาตรฐานของพฤติกรรมบน โลกอินเตอร์เน็ตอาจจะแตกต่างจากโลกแห่งความจริงในบาง เรื่อง แต่มันไม่ได้ต่ำกว่าแน่นอน อย่าเชื่อเวลาคนพูดว่า “ศีลธรรมอย่างเดียวที่มีจริงคือ อะไรก็ตามที่คุณทำแล้วไม่มีใครเอาเรื่อง” บทความนี้ เกี่ยวกับมารยาท ไม่ใช่ศีลธรรม แต่ถ้าคุณต้องพบเจอกับข้อขัดแย้งเชิงศีลธรรมในโลกอินเตอร์เน็ต คุณก็จงปฏิบัติ ตามแบบแผนที่คุณยึดถือในชีวิตจริง ถ้าคุณใช้ซอฟท์แวร์ที่มีลิขสิทธิ์ คุณก็ควรจ่ายเงินด้วย การจ่ายเงินซื้อซอฟท์แวร์เป็นการส่งเสริมให้คนเขียน ซอฟท์แวร์เหล่านี้มาก ขึ้น เงินไม่กี่ดอลล่าร์อาจไม่ได้มีความหมายกับคุณมากนัก แต่การจ่ายเงินจะทำประโยชน์ ให้กับโลกอินเตอร์เน็ตในระยะยาว การแหกกฎเป็นมารยาทที่แย่ ถ้าคุณอยากจะทำอะไรผิดกฎหมายในไซเบอร์สเปซ สิ่งที่คุณกำลังจะทำนั้นก็น่าจะผิดมารยาทด้วย จริงอยู่ที่กฎหมายบางข้อคลุมเครือซับซ้อน ยากที่จะปฏิบัติตามได้ และในบางกรณีเราก็ยังถกกันไม่ตกว่าจะนำ กฎหมายไปประยุกต์ใช้ในโลกไซเบอร์สเปซ ได้อย่างไร ยกตัวอย่างเช่น กฎหมายเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัว และ กฎหมายลิขสิทธิ์ นี่เป็นคู่มือมารยาท ไม่ใช่คู่มือกฎหมาย แต่มารยาทเน็ตก็เรียกร้องให้คนปฏิบัติต่อกันและกันอย่างดีที่สุดภายใต้ กฎหมายของสังคมและไซเบอร์สเปซ จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:09:04

ความคิดเห็นที่ 4 กฎข้อที่สาม รู้ว่าคุณอยู่ที่ไหนในไซเบอร์สเปซ มารยาทเน็ทในแต่ละ “พื้นที่” ไม่เหมือนกัน การกระทำอะไรก็ตามอาจเป็นเรื่องยอมรับได้ในที่หนึ่ง แต่ถ้าเป็นที่อื่นอาจจะไม่ใช่ เช่น คุณอาจจะซุบซิบนินทาไร้ สาระได้เวลาโพสกระทู้เกี่ยวกับรายการโทรทัศน์ แต่ถ้าคุณเผยแพร่ข่าวลือที่ไม่มีมูลในเมลลิสต์ของนักข่าว คุณก็ จะเป็นคนที่ไม่มีใครชอบหน้าเอามากๆ เนื่องจากมารยาทเน็ตในแต่ละที่แตกต่างกัน จึงจำเป็นที่คุณควรจะรู้ว่าคุณอยู่ที่ไหน ดังนั้นกฏที่ตามมาคือ ซุ่มก่อนร่วมวง เมื่อคุณเข้าไปในพื้นที่ใดๆ ที่นั่นถือเป็นที่ใหม่สำหรับคุณ ดังนั้น ลองใช้เวลาสักพักสังเกตการณ์ก่อนว่า ที่นั่นเขา คุยอะไรกัน ปฏิบัติต่อกันอย่างไร หรือเข้าไปอ่านข้อความเก่าๆ จากนั้นค่อยเข้าไปมีส่วนร่วมกับเขา จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:09:29

ความคิดเห็นที่ 5 กฎข้อที่สี่ เคารพเวลาและการใช้แบนด์วิธ คนปัจจุบันดูเหมือนจะมีเวลาน้อยลงกว่าที่เคยเป็นมามากนัก แม้ว่า(หรืออาจจะเพราะ)เรานอนน้อยลง และยังมี เครื่องมือทุ่นแรงมากขึ้นกว่าคนรุ่นปู่รุ่นพ่อเคยมี เมื่อคุณส่งอีเมล์หรือโพสต์ข้อความลงอินเตอร์เน็ต รู้ไว้ว่าคุณ กำลังทำให้คนอื่นเสียเวลามาอ่าน ดังนั้นเป็นความรับผิดชอบที่คุณควรแน่ใจก่อนส่ง ว่าข้อความหรืออีเมล์นั้นไม่ ทำให้ผู้รับเสียเวลา คำว่า “แบนด์วิธ” (bandwidth) บางครั้งมีความหมายพ้องกับเวลา แต่จริงๆ แล้วมันเป็นคนละเรื่องกัน แบนด์วิธ คือความจุของข้อมูลของสายไฟและช่องทางที่เชื่อมต่อทุกคนในโลกไซเบอร์สเปซ ข้อมูลที่สายไฟรับได้นั้น มีปริมาณจำกัดในช่วงเวลาหนึ่งๆ แม้ว่าจะส่งผ่านสายไฟเบอร์ออฟติกที่ไฮเทคที่สุดก็ ตาม คำว่า “แบนด์วิธ” บางครั้งก็หมายถึงความจุของระบบโฮสต์ เมื่อคุณโพสข้อความเดียวกันในกลุ่มข่าว เดียวกัน 5 ครั้ง คุณกำลังทำให้เสียเวลา (ของคนที่เข้าไปเปิดอ่านทั้ง 5 ข้อความ) และเปลืองแบนด์วิธ (เพราะ ข้อมูลที่ซ้ำกันทั้งหมดนั้นต้องเก็บไว้ที่ไหนสักแห่ง) คุณไม่ได้เป็นศูนย์กลางของไซเบอร์สเปซ บางทีคำเตือนข้อนี้อาจจะดูไม่จำเป็นสำหรับผู้อ่านส่วนใหญ่ แต่ฉันยังคิดว่าควรต้องพูดถึง เพราะยิ่งเมื่อคุณกำลัง ทำรายงานหรือโปรเจคและกำลังคลุกคลีตีโมงกับมันอย่างหนัก คุณอาจจะลืมคิดไปว่า คนอื่นมีเรื่องอื่นที่ต้องทำ นอกเรื่องของคุณ ดังนั้นอย่าคาดหวังว่าคำถามทุกคำถามของคุณจะได้รับคำตอบในทันทีทันใด และอย่าทึกทัก เอาเองว่าผู้อ่านทุกคนจะต้องเห็นด้วย หรือสนใจข้อโต้แย้งที่กระตือรือร้นของคุณ กฎสำหรับกระดานสนทนา (discussion group) กฎข้อสี่นี้มีนัยสำหรับผู้ใช้กระดานสนทนาหรือ discussion group ผู้ที่เข้ามาอ่านกระดานแบบนี้ส่วนใหญ่นั่งแช่ หน้าจอคอมพิวเตอร์นานเกินไปอยู่แล้ว นานจนครอบครัวเพื่อนฝูงต้องนั่งเคาะนิ้วรอว่าเมื่อไหร่ถึงจะมากินข้าวสัก ที ในขณะที่ผู้ใช้เหล่านี้กำลังติดตามวิธีใหม่ล่าสุดในการฝึกลูกสุนัขสูตรทำหมูย่างจิ้มแจ่วในกระดานบน อินเทอร์เน็ต นอกจากนั้น โปรแกรมรายการข่าวหลายโปรแกรมก็ทำงานได้ช้ามาก และผู้อ่านยังต้องตะลุยอ่านหัวข้อทั้งหมด กว่าที่จะไปถึงเนื้อความจริงๆ ไม่มีใครชอบหรอกถ้าต้องเสียเวลาทำทั้งหมดนั้นแล้วพบว่า มันไม่เห็นจะคุ้มค่า เวลาที่เสียไปเลย ควรส่งอีเมล์หรือข้อความไปให้ใครบ้าง? ในอดีต คนคัดลอกเอกสารโดยใช้กระดาษคาร์บอน ซึ่งอย่างมากก็ทำสำเนาได้แค่ 5 ครั้ง ดังนั้นเมื่อคุณจะส่ง สำเนา 5 ครั้ง คุณจึงต้องคิดอย่างหนัก แต่ปัจจุบันการคัดลอกข้อความและส่งต่อให้คนอื่น (CC ในอีเมล์) นั้นทำ ได้อย่างง่ายดาย บางครั้งเราจึงลอกอีเมล์ส่งต่อกันจนเป็นนิสัย โดยทั่วไป นี่ถือเป็นเรื่องไร้มารยาท วันนี้คนมีเวลาน้อยลงกว่าเมื่อก่อนมาก เพราะพวกเขามีข้อมูลที่ต้องรับรู้มากมาย ดังนั้นก่อนจะส่งเมล์ต่อไปให้ ใคร ให้ลองถามตัวเองดูก่อนว่าเขาจำเป็นจะต้องรู้เรื่องในอีเมล์นั้นหรือไม่ ถ้าไม่ ก็อย่าส่ง ถ้าอาจจะอยากรู้ ก็ ทบทวนทีก่อนส่ง จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:09:54

ความคิดเห็นที่ 6 กฎข้อที่ห้า ทำให้ตัวเองดูดีเวลาออนไลน์ ใช้ประโยชน์จากความเป็นนิรนาม ฉันไม่อยากจะให้รู้สึกว่า อินเตอร์เน็ตเป็นสถานที่โหดร้าย เย็นชา เต็มไปด้วยผู้คนที่อดใจรอไม่ไหวที่จะดูถูกคนอื่น แต่โลกอินเตอร์เน็ตก็เหมือนโลกจริง คนที่สื่อสารกันในนั้นอยากเป็นให้คนอื่นชอบ การติดต่อสื่อสารผ่านเครือข่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งกระดานสนทนา ทำให้คุณเข้าถึงคนที่คุณไม่เคยพบเจอ และไม่มีใครสามารถเจอคุณได้ คุณ ไม่ต้องถูกตัดสินด้วย สีผิว, สีตา, สีผม, น้ำหนัก, อายุ หรือการแต่งตัวของคุณ อย่าง ไรก็ตาม คุณจะถูกตัดสินผ่านคุณภาพของสิ่งที่คุณเขียน นี่เป็นข้อได้เปรียบสำหรับคนส่วนใหญ่ที่เลือกจะ ติดต่อออนไลน์ เพราะถ้าพวกเขาไม่สนุกกับการเขียนตัวหนังสือ ก็คงไม่ทำต่อ ดังนั้น การสะกดคำให้ถูกและเขียน ให้ตรงตามหลักไวยากรณ์จึงเป็นเรื่องสำคัญ ถ้าคุณใช้เวลาเล่นอินเตอร์เน็ตมากและคุณไม่เก่งเรื่องการสะกดหรือไวยากรณ์ คุณก็ควรจะไปทบทวนสองเรื่องนี้ มีหนังสือให้อ่านมากมาย แต่คุณจะได้เรียนรู้มากและบางทีก็อาจจะสนุกกว่าถ้าไปลงเรียนเอง ถ้าคุณอยู่ในวัย กลางคน คุณไม่จำเป็นต้องไปลงเรียนวิชาประเภท “ไวยากรณ์แบบเรียนลัด” กับกลุ่มวัยรุ่นที่เบื่อเรียน คุณอาจจะ ไปลงเรียนวิชาตรวจปรู๊ฟและเรียบเรียงแทน วิชาพวกนี้ส่วนมากจะครอบคลุมหลักไวยากรณ์พื้นฐานอย่าง ค่อนข้างครบถ้วนอยู่แล้ว และก็จะเต็มไปด้วยนักเรียนที่กระตือรือร้นเพราะอยากรู้เรื่องนี้จริงๆ ลองไปเปิด หลักสูตรของมหาวิทยาลัยและวิทยาลัยชุมชนดู นอกจากนี้ ผลพลอยได้ในการลงเรียนวิชาก็คือ คุณจะได้พบปะ ผู้คนจริงๆ อีกด้วย รู้ว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่ และพูดอย่างมีเหตุมีผล ให้ความสนใจกับเนื้อหาของสิ่งที่คุณเขียน จงแน่ใจว่าคุณรู้ว่าตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่ เวลาที่คุณเขียนประโยค “ผมเข้าใจว่า...” หรือ “ผมเชื่อว่าในกรณีนี้...” ให้ถามตัวเองว่า คุณอยากจะโพสข้อความนั้นก่อนที่จะตรวจสอบ ข้อเท็จจริงก่อนหรือไม่ ข้อมูลแย่ๆ ลามในโลกอินเตอร์เน็ตอย่างรวดเร็วไม่ต่างกับไฟป่า และเมื่อมีการส่งต่อไปซ้ำๆ คุณก็จะพบว่ามัน บิดเบือนไปเรื่อยๆ เหมือนเวลาเล่นเกมปากต่อปากในงานปาร์ตี้ คุณจะจำเนื้อความที่ฟังมาทีแรกไม่ได้ทั้งหมด และเมื่อพูดต่อไป มันก็ย่อมจะไม่เหมือนที่ได้ฟังมา (แน่นอน คุณอาจจะบอกว่านี่เป็นเหตุผลที่คุณจะไม่ใส่ใจเรื่อง ความถูกต้องแม่นยำของสิ่งที่คุณโพส แต่อันที่จริง คุณรับผิดชอบเฉพาะสิ่งที่คุณโพสเองเท่านั้น ไม่เกี่ยวกับว่าคน เอาสิ่งที่คุณโพสไปทำอะไร) นอกจากนั้น จงแน่ใจว่าข้อความของคุณชัดเจนและมีตรรกะ การเขียนย่อหน้าที่ไม่มีข้อผิดพลาดเลยทั้งด้าน ไวยากรณ์และการสะกดคำนั้นเป็นไปได้ แต่จะมีประโยชน์อะไรถ้าเนื้อความมันไม่สมเหตุสมผล เรื่องนี้มักจะ เกิดขึ้นเวลาที่คุณอยากใช้คำยาวๆ หลายคำที่คุณเองก็ไม่เข้าใจจริงๆ เพียงเพื่อให้คนอ่านฮือฮา เชื่อเถอะว่าคุณ ทำไม่ได้หรอก เขียนให้ง่ายเข้าไว้ดีกว่า อย่าโพสกระทู้ล่อเป้า สุดท้าย คุณควรทำตัวเป็นมิตรและสุภาพ อย่าใช้ถ้อยคำก้าวร้าว และอย่าเขียนแบบหาเรื่องเพียงเพราะว่าคุณ อยากจะมีเรื่อง ถาม: สังคมอินเตอร์เน็ตยอมรับการสบถหรือไม่ จะยอมรับก็เฉพาะบริเวณที่ขยะถูกมองเป็นงานศิลปะเท่านั้น เช่น ในกระดานข่าว USENET กลุ่ม alt.tasteless ปกติแล้วถ้าคุณรู้สึกว่าต้องสบถสาบาน ก่นด่าอะไรสักอย่างจริงๆ มันจะดีกว่าถ้าคุณเลือกใช้คำเปรียบเปรยที่ฟัง ดูครื้นเครงกว่า เช่น “เช็ดดดด” และ “ยี้” หรือคุณอาจจะใช้ดอกจันแทน เช่น แ**ง การพูดเลี่ยงอาจจะเหมาะกว่าเมื่อสื่อสารบนอินเตอร์เน็ต คุณจะไม่ทำให้ใครรู้สึกว่าถูกคุกคามโดยไม่จำเป็น แล้ว ทุกคนก็เข้าใจความหมายของคุณด้วย แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 53 21:10:58 จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:10:41

ความคิดเห็นที่ 7 กฎข้อที่หก แบ่งปันความรู้ของผู้เชี่ยวชาญ หลังจากข้อแนะนำเชิงลบ ท้ายสุดฉันอยากเสนอข้อแนะนำเชิงบวกบ้าง ความมหาศาลคือจุดแข็งของไซเบอร์สเปซ มีผู้เชี่ยวชาญมากมายที่อ่านคำถามบนอินเตอร์เน็ต และถึงแม้ว่าจะมี ส่วนน้อยมากในจำนวนนั้นที่ตอบคำถาม ความรู้โดยรวมของโลกก็เพิ่มขึ้นอยู่ดี อินเตอร์เน็ตเองก็ก่อตั้งและเติบโต เพราะนักวิทยาศาสตร์อยากจะแบ่งปันข้อมูลซึ่งกันและกัน และพวกเราที่เหลือก็ค่อยๆ เริ่มมีบทบาทหลังจากนั้น ดังนั้นคุณก็ทำในส่วนของคุณไป แม้ว่ามารยาทเน็ตจะมีข้อห้ามยาวเหยียด คุณก็มีความรู้ที่เป็นประโยชน์กับคน อื่น อย่ากลัวที่จะแบ่งปันในสิ่งที่คุณรู้ ถ้าคุณคาดหวังว่าจะได้คำตอบเยอะๆ หรือถ้าโพสคำถามลงในกระดานสนทนาที่คุณไม่ได้เข้าไปดูบ่อยๆ มันเป็น ธรรมเนียมที่คุณจะขอให้คนตอบคำถามผ่านอีเมล์ของคุณโดยตรง แล้วเมื่อคุณได้คำตอบมากพอสมควรแล้ว คุณก็ควรรวบรวมคำตอบ แล้วเอาไปโพสสรุปไว้ในกลุ่มแลกเปลี่ยนความคิดเห็นอีกที เมื่อทำแบบนั้นทุกคนก็จะ ได้ประโยชน์จากผู้เชี่ยวชาญที่สละเวลามาเขียนตอบคุณ ถ้าคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญเอง คุณสามารถทำอะไรได้มากกว่านั้น หลายคนรู้สึกว่าสามารถโพสแหล่งที่มาและ บรรณานุกรม ตั้งแต่รายการจากแหล่งที่มาถูกกฎหมายออนไลน์ ถึงรายการในหนังสือ UNIX ซึ่งเป็นที่นิยม ถ้า คุณเป็นคนที่มีส่วนร่วมสูงในกลุ่มแลกเปลี่ยนความคิดเห็นที่ไม่มี FAQ (คำถามที่พบบ่อย) ก็ควรเขียน FAQ ขึ้นมาซะ ถ้าคุณกำลังวิจัยในเรื่องที่คนอื่นอาจกำลังสนใจอยู่เช่นกัน คุณก็ควรโพสมันลงไปด้วย การแบ่งปันความรู้เป็นเรื่องสนุก มันเป็นธรรมเนียมของการใช้อินเตอร์เน็ตมายาวนาน นอกจากนั้นยังทำให้โลกดี ขึ้นด้วย จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:11:21

ความคิดเห็นที่ 8 กฎข้อที่เจ็ด ช่วยกันควบคุมสงครามการใส่อารมณ์ คนเรามักจะทำ “สงครามเกรียน” (flame wars) คือสงครามอารมณ์ในเน็ต เวลาที่ต้องการแสดงความคิดเห็น อย่างรุนแรงโดยไม่ยับยั้งชั่งใจหรือพยายามควบ คุมอารมณ์ มักจะมีประโยคท้าทาย เช่น “แน่จริงก็บอกมาสิว่า คุณคิดยังไงกันแน่” ใช่หรือไม่ว่า มารยาทเน็ตต่อต้าน “เกรียน”? ...ไม่ใช่เลย การทำตัวเกรียนในอินเตอร์เน็ตเป็นเรื่องที่มีกันมายาวนาน (และมารยาทเน็ตก็ไม่เคยไปยุ่งกับเรื่องนั้น) แล้วบางครั้งมันก็เป็นเรื่องสนุก ทั้งคนอ่านและคนเขียน อีกทั้งบางที บางคนก็สมควรแล้วที่จะโดนเกรียน แต่มารยาทเน็ตต่อต้านสงครามเกรียนที่ไม่รู้จักจบสิ้น – ถ้อยคำแสดงความโกรธที่มาเป็นชุดๆ ส่วนใหญ่มาจาก คนสองสามคนที่ตอบโต้กันไปมา แต่อาจครอบงำโทนของทั้งกระทู้ ปลุกปั่นอารมณ์และทำลายมิตรภาพดีๆ ของ ชุมชน มันไม่ยุติธรรมต่อสมาชิกคนอื่น และถึงแม้ว่าบางทีสงครามเกรียนจะก่อให้เกิดความครึกครื้น แต่คนที่ไม่ เกี่ยวก็จะเบื่ออย่างรวดเร็ว นอกจากนั้นยังไม่ยุติธรรมที่ใครจะใช้แบนด์วิธแบบผูกขาดกันอยู่ไม่กี่คน จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:11:46

ความคิดเห็นที่ 9 กฎข้อที่แปด เคารพความเป็นส่วนตัวของผู้อื่น คุณคงไม่เคยคิดที่จะไปรื้อค้นโต๊ะทำงานของเพื่อนร่วมงาน ดังนั้น คุณก็คงไม่ไปเปิดอ่านอีเมล์ของคนอื่นเช่นกัน แต่โชคไม่ดีที่หลายคนทำอย่างนั้น นี่เป็นเรื่องยาว แต่โดยสรุปฉันอยากจะเล่าเรื่องเตือนใจเรื่องหนึ่งที่ตั้งชื่อว่า กรณีนักข่าวต่างประเทศช่างสอดรู้สอดเห็น ในปี 1993 นักข่าวต่างประเทศผู้เป็นที่เคารพนับถือคนหนึ่งในสำนักข่าวลอสแองเจลิส ไทม์ส์ สาขามอสโคว์ โดน จับฐานแอบอ่านอีเมล์ของเพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมงานเริ่มสงสัยเขา ตั้งแต่เห็นระบบบันทึกว่ามีคนล็อกอินเข้ามา เช็คอีเมล์ตอนที่พวกเขาไม่อยู่ ดังนั้นพวกเขาจึงจัดฉากดัดหลังขึ้น ด้วยการส่งข้อมูลเท็จผ่านข้อความจากสำนัก ข่าวอีกแห่ง นักข่าวคนนั้นเปิดอ่าน แล้วก็ไปถามเพื่อนเกี่ยวกับข้อมูลเท็จ เท่านั้นล่ะ เขาก็ถูกโยกย้าย กลับลอสแองเจลิสทันที การไม่เคารพความเป็นส่วนตัวของผู้อื่นไม่ได้เป็นแค่มารยาทเน็ตที่เลวทรามเท่านั้น มันยังอาจทำให้คุณเสียงาน ด้วย แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 53 21:12:38 จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:12:00

ความคิดเห็นที่ 10 กฎข้อที่เก้า อย่าใช้อำนาจในทางไม่สร้างสรรค์ บางคนในไซเบอร์สเปซมีอำนาจมากกว่าคนอื่น เกมออนไลน์ทุกเกมมีพ่อมด ทุกสำนักงานมีผู้เชี่ยวชาญ และทุก ระบบมีผู้ดูแลระบบ การรู้มากกว่าคนอื่นหรือมีอำนาจมากกว่า ไม่ได้แปลว่าคุณมีสิทธิที่จะเอาเปรียบคนอื่นได้ เช่น ผู้ดูแลระบบไม่ ควรอ่านอีเมล์ส่วนตัวของคนอื่น จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:13:05

ความคิดเห็นที่ 11 กฎข้อที่สิบ ให้อภัยในความผิดพลาดของผู้อื่น ทุกคนเคยเป็นมือใหม่มาก่อน และไม่ใช่ทุกคนที่ได้อ่านบทความนี้ ดังนั้นบางคนจึงทำผิดพลาดในแง่มารยาทเน็ต ตั้งแต่ผิดพลาดเล็กน้อยหรือเกรียนเรื่องตัวสะกด ตั้งคำถามงี่เง่าหรือตอบคำถามยาวโดยไม่จำเป็น จงใจเย็นเข้า ไว้ ถ้าใครทำผิดพลาดเล็กน้อยที่พอให้อภัยได้ คุณก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไร แม้ว่าคุณจะรู้สึกโกรธมาก ก็ลองคิดให้ ดีก่อนตอบโต้ การที่คุณมีมารยาทดี ไม่ได้แปลว่าคุณมีสิทธิไปไล่จับผิดคนอื่น ถ้าคุณตัดสินใจจะบอกคนที่ทำผิดมารยาทเน็ต ก็จงบอกอย่างสุภาพและเป็นส่วนตัว ดีกว่าไปป่าวประกาศให้คน อื่นรับรู้ด้วย จงให้โอกาสในความไม่รู้ของคน และอย่าถือตัวหรือหยิ่งว่าคุณรู้ดีกว่า แน่นอนว่าการเกรียนเรื่อง ตัวสะกดย่อมมีการสะกดผิดในนั้น การประณามว่าผู้อื่นไม่มีมารยาทตรงๆ ก็มักจะเป็นตัวอย่างของมารยาทที่ไม่ ดีเช่นกัน. จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:13:20

ความคิดเห็นที่ 12 กอปปี้เขามาทั้งหมดค่ะ ไม่ได้เขียนเอง ที่มา:   ฉบับย่อ: กฏเหล็กโลกไซเบอร์ : "มารยาทน่ะมีไหม!?" โดย : เอกรัตน์ สาธุธรรม http://www.bangkokbiznews.com/home/detail/it/it/20090516/42592/กฏเหล็กโลกไซเบอร์-:-มารยาทน่ะมีไหม!-.html ฉบับยาว: กฎหลักของมารยาทเน็ต - เอกสารประกอบการเสวนา "กติกาพลเมืองชาวเน็ต" [สฤณี อาชวานันทกุล] http://thainetizen.org/node/554 ใครอยากได้ pdf ไปปริ๊นท์ออกมาอ่านสบายๆ ตา โหลดได้ที่นี่ค่ะ http://www.fringer.org/wp-content/writings/netiquette.pdf อันนี้สำหรับคนอยากอ่านภาษาอังกฤษ http://www.albion.com/netiquette/corerules.html จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:13:40

ความคิดเห็นที่ 13 ตามมาโหวตและกดกีฟท์ในค่ะ... จากคุณ : primjang เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:15:33

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณที่เอามาโพสต์ ถึงจะไม่เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์แต่เป็นเรื่องที่ทุกคนควรได้อ่าน ตามมาให้กิฟต์ และจะโหวตให้อีกรอบในวันจันทร์นะคะ..^^ จากคุณ : โอ้ละหนอ เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:32:19

ความคิดเห็นที่ 15 คนน่ารักตามมาให้กำลังใจคนสวยค่ะ จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:53:02

ความคิดเห็นที่ 16 กฏทุกกฏ.........................ย่อมมีข้อยกเว้น และคนไทย.....................ปัจจุบันนะ ก็นิยม............................ใช้ข้อยกเว้นอย่่างเดียว ส่วนกฏก็........................ ชั่งหัวมัน สวัสดี จากคุณ : kongsilp2000 เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 21:53:08

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณค่ะ จากคุณ : หัวใจถวายวัด เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 23:01:08

ความคิดเห็นที่ 18 สมมติฐานของบทความนี้คือ คนส่วนใหญ่น่าจะอยากหาเพื่อน ไม่อยากสร้างศัตรู -------------------------- ที่ยุ่ง ก็เพราะคนส่วนน้อย นั่นน่ะ จากคุณ : sb*star เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 23:15:09

ความคิดเห็นที่ 19 ก็นั่นน่ะสิ ตามความเห็นบน ปอ จุด ลอ จุด โหวตให้แล้วนะครับ เดี๋ยวอาทิตย์หน้าจะโหวต ให้อีกที นึง จะได้ขึ้น แท่น แนะนำ ด้วย สนับสนุนๆ แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 53 23:22:28 จากคุณ : dip kid เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 53 23:20:53

ความคิดเห็นที่ 20 ตามมาอ่านครับ จริงๆ แล้วถ้าเราไม่ไปสนใจคนส่วนน้อย (จากบทความ) ไม่ไปตอบโต้ หรือต่อล้อต่อเถียง หรือง่ายๆ คือไม่ต้องสนใจเลย เพื่อนๆ คิดว่าคนพวกนี้จะเฉาตายไปเองมั้ยครับ จากคุณ : กระต่ายน้อยเล่นโยคะ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 00:10:27

ความคิดเห็นที่ 21 ระวังผีไฟแดงนะ..    -  -" จากคุณ : tenno เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 00:19:27

ความคิดเห็นที่ 22 .. จากคุณ : pisity เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 00:23:10

ความคิดเห็นที่ 23 โหวตครับ...เพื่อให้อ่านโดยทั่วกัน แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 53 00:55:57 จากคุณ : ชัดๆเน้นๆ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 00:28:16

ความคิดเห็นที่ 24 โหวตแล้วค่ะ สิ่งหนึ่งที่เราเจอในห้องนี้ตลอดแทบจะทุกกระทู้ และไม่ค่อยเจอในห้องแป้งที่เราสิงอยู่เป็นประจำ คือ การเกรียน ไม่ทราบเหมือนกันว่า ประเพณีการเกรียนนี้ไม่ส่งผ่านทางผู้หญิงรึยังไง ทำไมสาวๆในห้องแป้ง ส่วนใหญ่แล้วจะสุภาพ ไม่หยาบคาย และแทบจะเรียกได้ว่าทุกคนมี "มารยาทเน็ต" อยู่ในระดับดีมาก มีใครตอบได้มั่งคะ... จากคุณ : น้องงัว เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 01:37:51

ความคิดเห็นที่ 25 ^ ^ จริงเหรอ เห็นดรามาบ่อยใช่ย่อย แต่ก็ต้องนอมรับว่าน้อยกว่าห้องอื่นแหละ แต่ช่วงนี้ที่มาแรงแซงโค้งจริงต้องยกให้ห้องศ่าสนาอ่านไปบางทียังนึกว่าบอร์ดปาล์์ม เหอๆ ปล. ผมว่าไม่เกี่ยว ช/ญ นะ โอเคห้องแป้งอาจจะน้อยอย่างที่คุณว่า แต่ห้องอื่นผมว่าไม่น้่อยนะ สังเกตจากก้นครัว+เฉลิมไทย+เฉลิืมกรุง แรงๆทั้งนั้น จากคุณ : ร้อยวลี เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 01:49:48

ความคิดเห็นที่ 26 ต่ออีกนิด ผมว่าบทความดีนะ แต่คงไม่เกิดประโยชน์เท่าไหร่ เพราะเมื่ออารมณ์ครอบงำเหตุผลก็หมดไป จากคุณ : ร้อยวลี เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 01:52:28

ความคิดเห็นที่ 27 ตามมาให้กำลังใจด้วย   ^^ โหวตๆๆๆ จากคุณ : ฟินจัง เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 01:56:25

ความคิดเห็นที่ 28 ครับ จากคุณ : skullman เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 08:35:58

ความคิดเห็นที่ 29   ถ้าถูกใจตนเอง ก็มีมารยาทมาก ถ้าไม่ถูกใจตนเองก็ไร้มารยาท เราสลัดซึ่งตัวตนออก ทุกสิ่งเป็นอนัตตา มันเป็นเช่นนั้นเอง ตถตา ไม่มีกระจก ไม่มีฝุ่นเกาะ ดังนั้นเราไม่จำเป็นต้องนั่งปัดฝุ่นบนกระจกใจทุกวัน จากคุณ : Zen เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 08:41:55 A:61.90.67.203 X: TicketID:245112

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณครับผม   จากคุณ : ไม้ไผ่โย่ง เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 09:04:09

ความคิดเห็นที่ 31 ตอนโกรธ ข้อไหนก็เอาไม่อยู่จริงๆ ^^ ถ้าทุกคนทำได้หมดจ่าพิชิตต้องปิดเวปดราม่าละ อิอิอิ น่าจะเอาไปโพสห้องอื่นด้วยนะครับ (หรือโพสแล้ว) จากคุณ : Desolation Angel เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 09:25:22

ความคิดเห็นที่ 32 ^ ^ ^ คห.25 คุณร้อยวลี ส่วนตัวเดาเอาว่าผู้ชายกับผู้หญิงมีวิธีจัดการกับ การเกรียน ต่างกันค่ะ ^ ^ เท่าอ่านดูในห้องนี้เวลามีใครเกรียนเข้ามา ผู้ชายส่วนมากจะใช้วิธี ประชด แดกดัน ให้เจ็บๆคันๆ แต่ถ้าเป็นผู้หญิง โดยมากจะรุมจิกๆๆๆๆๆ ให้มันตายคาที่ ไม่กล้าออกมาเสนอหน้าอีก ยิ่งมีเพศที่สามช่วยแล้วยิ่งสนุกใหญ่ เพราะมีความสามารถในการประชด แดกดันของผู้ชาย + ความสามารถในการรุมทึ้งของผู้หญิงเข้าไปอีก เพิ่งเห็นการรุมทึ้งเกรียนในห้องนี้ซักกระทู้ที่ผ่านมาสดๆร้อนๆนี่มั้งคะ ชอบนะ จะได้มีข้อความที่รกหูรกตาไม่สร้างสรรค์น้อยลงบ้าง จากคุณ : น้องงัว เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 09:52:09

ความคิดเห็นที่ 33 แค่ข้อแรกผมก็ตกแล้ว เดี๋ยวมาอ่านต่อ 1 โหวตสำหรับกระทู้ดีๆ มีสาระ จากคุณ : อิฐมอญ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 10:01:17

ความคิดเห็นที่ 34 ตามมาโหวตต่อครับพี่เจี๊ยบ จากคุณ : @Server ! maN@ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 10:28:50

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณค่ะพี่ จากคุณ : Natthanuch1 เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 10:56:07

ความคิดเห็นที่ 36 กระจ่างและชัดเจนครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : kennyG เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 11:21:42

ความคิดเห็นที่ 37 บางทีการล่วงเกินความเป็นส่วนตัวของคนอื่นก็มีบ่อย แม้บางทีเราขอร้องแล้วก็ยังล่วงเกินประจำ - - จากคุณ : Wolf_eel เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 11:43:30

ความคิดเห็นที่ 38 กฏที่ไม่มีบทลงโทษ ไม่มีอำนาจควบคุม ก็เป็นแค่กระดาษทิชชู่ จากคุณ : Sial เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 12:15:32

ความคิดเห็นที่ 39 เอาไปตั้งที่เฉลิมไทยกับเฉลิมกรุงท่าจะ work กระทู้ดารา นักร้อง แฟนคลับ เกาหลี ตีกันไม่ไหวจะเคลียร์ ทุกคนแบบว่ามาเต็ม..อารมณ์ล้วนๆ อีดิท ลบคำเกินทิ้งค่ะ แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 53 13:32:52 จากคุณ : TC (Helianthus annuus) เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 13:31:34

ความคิดเห็นที่ 40 น่าเอาไปแปะไว้ในเว็บที่เกรียนเยอะๆ จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 14:03:12

ความคิดเห็นที่ 41 ^ ^ แถวนี้ก็เยอะค่ะ แบบนี้ละ เหมาะแล้ว บางคน ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ว่าไร้มารยาทในการตั้ง/ตอบกระทู้อย่างแรงส์สสสสสสสสสสสสสสสสสสส จากคุณ : ลูกเป็ดขี้เกียจ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 14:14:19

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณสำหรับกฎครับ หวังว่า กฎนี้จะช่วยให้สังคม Online ดีขึ้น ไม่มาก ก็น้อย ครับผม จากคุณ : Nanoดะ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 16:23:16

ความคิดเห็นที่ 43 บางครั้งก็ล่วงเกินโดยไม่ได้ตั้งใจ ^^ จากคุณ : Wolf_eel เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 16:42:05

ความคิดเห็นที่ 44 ผมไม่สนใจ จากคุณ : pinhead เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 19:29:52

ความคิดเห็นที่ 45 ขอบคุณข้อมูลค่ะ  จะพยายามทำตนให้ดีกว่านี้ค่ะ  เคยทำผิดพลาดค่ะ.. จากคุณ : usbankusa เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 21:19:46

ความคิดเห็นที่ 46 งดมาม่าที่กระทู้ดีๆ สักกระทู้นะครับ จากคุณ : handghost เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 53 21:23:20

ความคิดเห็นที่ 47 แปะโป้งไว้ก่อนนะคะพี่เจี๊ยบ เพิ่งย้ายบ้านมาลิ้นห้อยเลย จากคุณ : maikeet เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 53 12:34:53

ความคิดเห็นที่ 48 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 53 13:38:29

ความคิดเห็นที่ 49 เคย ทำผิดมาหลายครั้ง ตอนที่เข้าพันทิปใหม่ๆ ตอนนี้ส่วนใหญ่จะอ่านอย่างเดียว ตอบเฉพาะในสิ่งที่รู้จริง แสดงความคิดเห็นในเชิงบวก ไม่ดูถูกความคิดเห็นคนอื่น ตรวจสอบคำตอบกระทู้ก่อนกด ส่ง เสมอ ให้แน่ใจว่าดีแล้วจึงส่ง เห็นด้วยกับกฏที่ว่า "ซุ่มก่อนแล้วเข้าไปร่วมวง" ครับ ใครกระโดดเข้าร่วมวงโดยไม่ดูทิศทางลม เห็นโดนถีบหน้าหงายออกมาบ่อยๆ ที่อยากเพิ่มในมารยาทคือ หากโพสกระทู้แล้วมีคนมาตอบ ให้ขอบคุณผู้ให้ความเห็นเสมอ ไม่ใช่ตั้งไว้แล้วก็หาย คนตอบก็ไม่อยากตอบ ปล. คนแปล แปลได้ยอดเยี่ยมมาก จากคุณ : Yippie เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 53 17:21:09

ความคิดเห็นที่ 50 อยากบอกพวกที่ส่ง forward mail ว่าอยากส่งก็ไม่ว่า แต่กรุณาใส่อีเมล์ของทุกคนในช่อง BCC ไม่งั้นทุกคนที่ได้รับอีเมล์จะเห้นอีเมล์ของทุกคน และถ้ามีการส่งต่อ ๆ กัน โดยไม่ลบ thraed เก่าออกก่อน อีเมล์ของทุกคนก็จะถูกส่งต่อไปเรื่อย ๆ เป็นเครื่องมืออย่างดีสำหรับพวก spammer และ พวกที่ขาย email address ให้ spammer จากคุณ : Manggahan เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 53 18:59:11

ความคิดเห็นที่ 51 มาโหวต ให้อีกครั้ง ตามสัญญา แล้วครับ จากคุณ : dip kid เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 53 11:03:04