ความคิดเห็นที่ 1 ได้ฤกษ์รีวิวกับเขาซักที ชื่อหนังสือ: พฤหัสบายดี ผู้แต่ง : มุนินฺ (มุนินทร์ สายประสาท) สำนักพิมพ์: LET'S Comic จำนวนหน้า:  161 หน้า ราคา : 100 บาท เนื้อหา/เรื่องย่อคร่าวๆ+ความคิดเห็น เป็นการ์ตูนแสดงให้เห็นเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในวันพฤหัสบดี ไม่ว่าจะเป็น การเรียนลูกเสือ-ยุวกาชาด, หนังเข้าใหม่วันพฤหัสฯ, เด็กส่งฟิล์มที่อ่านหนังสือไม่ออก, เด็กนักเรียนที่ชอบเขียนคำว่า 'พฤหัสบดี' ผิด , วันไหว้ครู แต่ละเรื่องมีความเชื่อมโยงกัน มีหลายรสชาติ ทั้งสุข เศร้า เหงา รัก เป็นการ์ตูนลายเส้นสีเทา ไม่ใช่แค่ในเชิงภาพเท่านั้น แต่เป็นในเชิงอารมณ์ด้วย (ขโมยมาจากคำนิยม) เล่มนี้อ่านจบเร็วมาก อยากจะฝากคนที่อยากจะอ่านว่า "ค่อยๆเสพนะคะ" จากคุณ : อยู่ในมุมมืด เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 00:28:40

ความคิดเห็นที่ 2 ชื่อหนังสือ:  หนังสือหัวเตียง ผู้แต่ง: วิลาศ มณีวัต สำนักพิมพ์: อรุณวิทยา จำนวนหน้า:  247 หน้า คำโปรยหลังปกจากผู้เขียน กำเนิดของชื่อ “หนังสือหัวเตียง” นี้  เกิดขึ้นมาจากนิสัยอย่างหนึ่งของผม คือ ชอบอ่านหนังสือก่อนนอน หนังสือหัวเตียงนั้น มีทั้งประเภทที่เป็นของเก่าพิมพ์มานานแล้ว แต่ยังอ่านได้อยู่อีก จับอ่านกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ เช่น พระราชนิพนธ์เรื่อง “ไกลบ้าน” ของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว บางเล่มก็เป็นหนังสือใหม่ ที่เพิ่งจะออกวางตลาด เช่น “สี่แผ่นดิน” ของ ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช  “หญิงคนชั่ว” ของ ก. สุรางคนางค์ และ “ผู้ดี” ของ “ดอกไม้สด” เป็นต้น ความคิดเห็น/ความรู้สึกที่มีต่อหนังสือ “หนังสือหัวเตียง” เล่มนี้เป็นหนังสือที่รวบรวบบทวิจารณ์และแนะนำหนังสือที่น่าอ่านโดยคุณวิลาศ มณีวัต คนรุ่นใหม่ๆ หลายคนอาจไม่คุ้นถึงขั้นไม่รู้จักเลยก็ได้ แต่ถ้าถามข้าพเจ้า หากพูดถึงนักเขียนชายยุคก่อนนี้ ข้าพเจ้าจะนึกถึง อาจินต์ ปัญจพรรค์,  ’รงค์ วงษ์สวรรค์, วิลาศ มณีวัต รวมไปถึง ม. ร. ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช ด้วย สามท่านหลังปลิดปลิวหลุดร่วงไปแล้วตามสังขารและกาลเวลา คุณวิลาศน่าจะเป็นคนที่เขียนหนังสือได้โลดโผนน้อยสุดแล้วกระมัง (ในความคิดของข้าพเจ้า) จากบรรดาท่านเหล่านี้  งานของท่านส่วนใหญ่จะอ่านได้เพลินๆ หยิบมาอ่านได้เรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก หนังสือเล่มนี้ก็เช่นกันอ่านได้เรื่อยๆ เพลิน ๆ ตามแบบของท่าน แต่สำหรับข้าพเจ้าคิดว่าเป็นหนังสือที่ทรงคุณค่ามากมาย และที่สำคัญทำให้ต้องไปตามหาหนังสืออีกหลายเล่มที่ท่านแนะนำไว้ในเล่มด้วยค่ะ บางเล่มดูเหมือนจะกลายเป็นหนังสือหายากไปเสียแล้ว คุณวิลาศ ท่านแนะนำและวิจารณ์ไว้ประมาณ 40 เล่ม ส่วนใหญ่เป็นหนังสืออัตตะชีวประวัติ หรือไม่ก็เป็นการบอกเล่าประสบการณ์ของผู้คนที่มีชื่อเสียงในหลายอาชีพ หนังสือประวัติศาสตร์/เกร็ดประวัติศาสตร์ และอีกหลายๆ แขนงค่ะ ยกตัวอย่างนะคะ  “ทำไมวิกเตอร์ ฮูโก จึงต้องหลังน้ำตา” “เปิดสุสานตุตันคาเมน” “สมบัติ เมทะนี พระเอกตลอดกาล” “เฒ่าผจญทะเล” “ความรู้เรื่องจีนจากผู้เฒ่า” “เกิดมาเป็นนายก” ฯลฯ และที่ถูกใจข้าพเจ้าที่สุดคือ หนังสือชั้นยอด ๑๐๐ เล่มของไทยสำหรับอ่านเพื่อประเทืองปัญญาทางด้านภาษาและวัฒนธรรมไทย (อยากให้เด็กที่ใช้ภาษาวิบัติได้อ่านจริงๆ) แต่ท่านแนะนำไว้ไม่กี่สิบเล่มค่ะ เด็ดๆ ทั้งนั้น เช่น กาพย์เห่เรือ เจ้าฟ้ากุ้ง อิเหนา ไทยรบพม่า เวนิสวาณิช  รุไบยาต สามก๊ก เกิดวังปารุสก์ สงครามและสันติภาพ (ลีโอ ตอลสตอย) ผู้ชนะสิบทิศ หญิงคนชั่ว ฯลฯ ในแต่ละตอน (ตอนละเล่ม) ท่านจะเขียนถึงไว้ประมาณ 2-3 หน้าค่ะ ไม่ยาวมาก แต่กระตุ้นต่อมอยากได้เป็นอย่างดี ที่สำคัญหนังสือเล่มนี้ทำให้ข้าพเจ้านึกถึงคำพูดที่ว่า “นักเขียนไม่เคยหยุดอ่าน” ป.ล. ไม่แน่ใจเลยว่าหนังสือเล่มนี้ยังหามือหนึ่งได้อยู่หรือเปล่านะคะ แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 53 02:15:08 จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 02:06:29

ความคิดเห็นที่ 3 ชื่อหนังสือ:   เรื่องของน้ำพุ ผู้แต่ง/ผู้แปล: ...วงศ์เมือง นันทขว้าง สำนักพิมพ์: บูรพาสาสน์ จำนวนหน้า:  ... 96 หน้า เนื้อหา/เรื่องย่อคร่าวๆ ... คุณสุวรรณี สุคนธานักเขียนชื่อดังนำเอาเรื่องราวของลูกชายตัวเองที่เสียชีวิตจากยาเสพติดออกมาตีพิมพ์  โดยเป็นการบอกเล่าผ่านจดหมายของน้ำพุ(วงศ์เมือง นันทขว้าง) ที่เขียนถึงแม่(สุวรณี สุคนธา) ในระหว่างที่อดยาที่สำนักสงฆ์ถ้ำกระบอก ความคิดเห็น/ความรู้สึกที่มีต่อหนังสือ ... ยอมรับว่าตอนที่อ่านหนังสือเล่มนี้ครั้งแรกตอนอายุไม่ถึง 13 ขวบปีนั้น ยังไม่รู้จักคุณสุวรรณี สุคนธา แต่พอหลังจากนั้นไม่กี่ปี ได้มีโอกาสรู้จักหนังสือที่สร้างออกมาเป็นละครอย่าง 'เดือนดับที่สบทา' 'ทะเลฤาอิ่ม' หรือแม้แต่ 'เก้าอี้ขาวในห้องแดง' จึงได้รับรู้ว่านักเขียนท่านนี้มีชื่อเสียงมากเพียงใด สำหรับ 'เรื่องของนำ้พุ'นั้น ข้าพเจ้าขออกตัวก่อนว่าเป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือที่เขียนมาจากชีวิตจริง หนึ่งคือไม่ต้องลุ้นตอนจบว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไร สองข้าพเจ้าสามารถเข้าใจบริบทของหนังสือได้มากขึ้น ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น อะไรที่ทำให้เรื่องราวมีจุดสรุปแบบนี้ เพราะถ้าพูดกันตามตรงหนังสือเล่มนี้ก็เป็นแค่หนังสือของ 'ขี้ยา' (ในคำจำกัดความของสังคมส่วนใหญ่)คนนึง แต่ลึกลงไปในนั้นมันมีอะไรมากกว่าการติดยาที่มีจุดจบคือ 'เสียชีวิต' เพราะมันทำให้ข้าพเจ้ามองโลกของขี้ยา(ที่ต่างจากโลกของข้าพเจ้ามากมายนัก) อย่างเข้าใจมากขึ้น และถึงแม้จะรู้ว่ายังไงน้ำพุก็ต้องตายตอนจบ ข้าพเจ้าก็ยังอยากลุ้นอยู่ดีว่า--ถ้าไม่เป็นแบบนั้น น้ำพุคงไม่ต้องตายแบบนี้ และเราคงได้นักเขียนฝีมือขึ้นมาอีกคนหนึ่ง แต่ก็อีก-ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ หนังสือเล่มนี้จะเป็นอุทธาหรณ์อย่างดี สำหรับครอบครัว--ที่ความอบอุ่นมีความสำคัญกว่าหน้าที่ การงาน เกียรติยศ ชื่อเสียง --สำหรับวัยรุ่น--ที่ว่า--พ่อแม่ไม่รัก-ไม่ใช่ข้ออ้างในการเลือกทำชั่ว เพราะเอาเข้าจริงจะดีเลวอย่างไรตัวเราเองทั้งนั้นที่เป็นคนกำหนด และเหนือสิ่งอื่นใด..ไม่มีใครได้ดีเพราะอบายมุข ชอบจริงชอบจังเอาไป 10/10 credit picture : http://su-usedbook.tarad.com/product-th-0-2384289-เรื่องของน้ำพุ.html แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 53 10:57:22 จากคุณ : Finnegan 'Finn' Bell เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 02:30:27

ความคิดเห็นที่ 4 ชื่อหนังสือ: ...ผู้ดีน้ำครำ ผู้แต่ง/ผู้แปล: ...'รงค์ วงษ์สวรรค์ (อย่าลือชื่อแกต้องมีเคืรื่องหมาย ' ด้วย) สำนักพิม : ...พ์อมรินทร์ จำนวนหน้า: ...958 หน้า เนื้อหา/เรื่องย่อคร่าวๆ ...ผู้ดีน้ำครำ เป็นนวนิยายเสียดสีสภาพสังคมและการเมืองไทยในแง่มุมที่ไม่เคยคาดคิดผ่านตัวละครที่เป็นบุตรของท่านรัฐมนตรีผู้ฉ้อฉลแต่ทำตัวเสเพลไปวันๆ ตีแผ่สังคมฟอนเฟะเน่าเหม็นด้วนสำนวนโวหารอันเป็นเอกลักษณ์ของ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ความคิดเห็น/ความรู้สึกที่มีต่อหนังสือ ...ครั้งแรกที่ได้อ่านผลงานของบรมครูท่านนี้บอกตรงๆว่า ไม่รู้ว่าแกเขียนอะไร อ่านไม่รู้เรื่องเลย(โว้ย) แต่เมื่อได้อ่านไปสักพักมันทำให้เรารู้ว่าสังคมและของประเทศไทยไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นเลย ปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวละครยังคงเป็นปัญหาที่ยังคงเกิดขึ้นกับเราทุกวันนี้เช่นเรื่องการโกงกินของนักการเมือง ปัญหาเศรษฐกิจ หรือกระทั้งความเสื่อทรามของสังคมอย่างการค้าประเวณี ชู้ และที่สำคัญความเป็นนักดื่มของคนไทยด้วย ที่ชอบนิยายเล่นนี้เพราะด้วยความรู้สึกที่ว่าสำนวนการเขียนกวนอารมณ์มากๆ แลนวนิยายเล่มนี้เขียวไว้นานมาก แต่ทำไมมันถึงได้ดูทันสมัยนัก(วะ) อ่านไปมองรอบๆตัวไป อือหือออ ตรงกับปัจุบันมาก อื่นๆ ...ก่อนอ่านควรหามาเฟียก้นซอย,บ้านนี้มีห้องแบ่งให้เช่า มาอ่านก่อนจะช่วยปรับสภาพให้เข้าใจมากขึ้น เพราะมีตัวละครบางตัวมาร่วมด้วย รูปภาพปก แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 53 02:53:47 จากคุณ : EnvymasK เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 02:51:31

ความคิดเห็นที่ 5 ซ้ำ แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 53 02:53:08 จากคุณ : EnvymasK เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 02:52:24

ความคิดเห็นที่ 6 ชื่อหนังสือ   ชีวิตสำมะหาอันใด โดย   เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์ สำนักพิมพ์ หวีกล้วย พิมพ์รวมเล่ม ครั้งแรก : เมษายน 2545, 320 หน้า เนื้อหาโดยสังเขป ชีวิตสำมะหาอันใด 14 เรื่องสั้นที่สะท้อนภาพชีวิตของมนุษย์ ความไร้เหตุผลในชีวิตที่ไม่ไร้สาระ..เท่าใดนัก ความแตกต่างขัดแย้งระหว่างสังคมเมืองกับชนบทและในตัวมนุษย์เอง ที่ต้องต่อสู้ของมโนธรรมกับสัญชาตญาณทางเพศ และความซับซ้อนของจิตใจแห่งตน ความคิดเห็น/ความรู้สึกที่มีต่อหนังสือ หนังสือเล่มนี้ได้รับเข้าชิงซีไรท์กับเขาด้วยครั้งนึงในปี  ๒๕๔๕ แต่นั่นมิใช่เหตุผลหลักของข้าพเจ้าในการตัดสินใจหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่าน ข้าพเจ้าสะดุดตากับชื่อหนังสือในคราแรกที่เห็น และยิ่งสะดุดใจเมื่อพบว่าผู้เขียน (เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์) ได้ใส่สำนวนซื่อๆ สำเนียงบ้านๆ ลงไปในเนื้อหาเรียบง่ายแต่ไม่ธรรมดาในแต่ละบทของเรื่องสั้น ด้วยความซื่อชัดของถ้อยคำ แต่แฝงความหมายเล่านี้ ทำให้ชีวิตสำมะหาอันใดพิมพ์ลึกอยู่ในใจข้าพเจ้าเรื่อยมา ๓๒๐ หน้าที่ผ่านมือข้าพเจ้าไป ข้าพเจ้าได้เรียนรู้ว่า.. เรา..ได้ตระหนักถึงชีวิตมากขึ้น? ชีวิตที่เรียบง่ายนั้นน่าพึงปรารถนากว่าความสับสนวุ่นวาย? คุณธรรมนั้นสร้างความสุขใจมากยิ่งกว่ากามารมณ์ ? ..ขอท่านจงเสพโดนสำราญเทอญ จากคุณ : Disco de vinilo เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 03:07:13

ความคิดเห็นที่ 7 อาทิตย์ที่แล้วไม่ได้รีวิว....อาทิตย์นี้ขอไม่พลาดนะคะ นะคะ.. และหลังจากเห็น  " เรื่องของน้ำพุ " หนังสือแนะนำของคุณเคียวแล้ว หนังสือเล่มนี้ก็ปรากฎภาพตรงหน้าเลยค่ะ... . . . ชื่อหนังสือ.......   วันวาร โดย.......   สุวรรณี สุคนธา สำนักพิมพ์........ ดอกหญ้า พ.ศ.๒๕๔๐ เนื้อหา......... วันวาร....เป็นเรื่องราวความรักความผูกผันในครอบครัวของ น้ำพุ คุณสุวรรณีถ่ายทอดความเป็นครอบครัวของท่าน ผ่านไปทาง "สวัสดี" แม่ของเด็กเด็กอย่าง รอม หนูกบ มดดำ หนูนา น้ารัน และหมา... เรื่องราวในหนังสือดำเนินไปเงียบเงียบ ง่ายง่าย แต่งดงาม ความรักในรูปแบบของแม่อย่าง "สวัสดี" ที่ไม่มีอะไรเลยที่เธอจะ..ไม่รู้.. นอกเสียจากความต้องการของลูกชายวัยรุ่นอย่าง น้ำพุ แล้ววันหนึ่งเธอก็เสียลูกชายคนนั้นไปตลอดกาล...ให้กับ ยาเสพติด หลังความเศร้าโศก ชีวิตยังคงดำเนินต่อไป ลูกสาวแยกย้ายไปมีวิถีชีวิต น้าแพทของเด็กเด็ก ชายคนรักของเธอเดินออกจากบ้านไป แต่ต้นไม้ ใบหญ้า หมา และนก ก็ยังอยู่ บ้าน...ก็ยังคงจะเป็น...บ้าน แล้วบ้านหายไปไหน... วันวาร กลายเป็นเพียงวันที่ผ่านมา วันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2527 บ้านในหนังสือเล่มนี้ก็หายไป เพราะผู้เขียนถูกคนใจร้ายจี้ชิงทรัพย์และทำร้ายจนเสียชีวิต... เหมือนกับคำโปรยในเล่มที่ว่า.... วันวาร จึงเหลือเพียงตำนานโศก แม่ลาลับ ละบทสุดท้ายไว้ในหยาดน้ำตา... ความคิดเห็น/ความรู้สึกที่มีต่อหนังสือ เป็นหนังสือที่อ่านรวดเดียวจบแบบไม่วางเลยค่ะ หลายครั้งแอบยิ้ม หลายครั้งแอบขัดใจ และสุดท้ายแอบน้ำตาไหล... คุณสุวรรณีเขียนหนังสือเล่มนี้ได้เหมือนมีชีวิตมาก ทุกตัวละครล้วนเป็นคนจริงจัง มีอารมณ์อย่างจริงอย่างจังเหมือนปุถุชนทั่วไป ยามโกรธ ก็โกรธจริง ยามร้าย ก็ร้ายจัง แต่ในทุกอารมณ์นั้น อารมณ์ที่โดดเด่นที่สุดที่เราเห็นล่องลอยอยู่ในตัวหนังสือเสมอ ก็คือ ความรัก.... อ่านหนังสือเล่มนี้แล้วก็แอบรู้สึกว่า... บางทีความรักอย่างเดียวก็อาจพาไปได้ไม่ถึงฝั่งฝันหล่ะมั้งค่ะ... ให้ 11 เต็ม 10 เลยแล้วกัน นะคะ นะคะ สำหรับคะแนน.. จากคุณ : primjang เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 06:43:31

ความคิดเห็นที่ 8 เอามั่งนะ สักเล่มนึง ซื้อมาตั้งแต่ปี 48 แต่เวลาเซ็งๆ ก็ยังหยิบมาอ่านสร้างกำลังใจ ตรงเส้นขอบฟ้า   ผู้แต่ง :  ดร.ปาริชาต สถาปิตานนท์   ผู้แปล/เรียบเรียง :  ชุติพันธุ์ ฉายประกายแก้ว   สำนักพิมพ์ :  รักลูก   ทุกคนคงจำสึนามิ 26 ธ.ค. 2547 กันได้ดี ผู้คนนับแสนต้องเสียชีวิต ผู้คนที่รอดก็ได้รับความทุกข์โศก กันถ้วนหน้า แต่มีครอบครัวนึง ที่ทั้งครอบครัว พ่อแม่ลูกเสียชีวิตเกือบทั้งหมด แต่มีลูกสาวอีกคนนึงที่ไม่ได้ประสบเหตุนี้เพราะว่าติดราชการที่ภาคใต้ของไทยเช่นกัน แต่ทว่าอยู่คนละฝั่งมหาสมุทร เรื่องราวของ ดร. ปาริชาติ สถาปิตานนท์ ผู้รอดชีวิตคนเดียวของครอบครับ หนังสือเล่มนี้ อ.ได้บรรยายถึงความสูญเสีย การตั้งสติ เผื่อเผชิญกับปัญหาลูกใหญ่สุดในชีวิต น้ำใจ ความช่วยเหลือ ตลอดจนการดำเนินการ เพื่อค้นหาร่างผู้ที่เป็นที่รัก ซึ่งเป็นบันทึกหน้านึงในการทำงานระหว่างวิกฤติในครั้งนั้น ตลอดจนชีวิตหลังมรสุมนี้ เล่มนี้ยังมีคำนิยม เขียนโดยคุณหมอพรทิพย์ สมัยที่ยังไม่ได้แปลงร่างเป็นหมอพรดริฟต์ ณ GT200 ด้วยนะเธอว์........... ท่าทางเล่มนี้คงหาไม่เจอะตามแผงหนังสือใหม่  ลองไปหาตามห้องสมุดหรือแผงหนังือมือสองละกันครับ จากคุณ : bbiggy เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 09:02:19

ความคิดเห็นที่ 9 ดาวหางเหนือทางรถไฟ ความ ทรงจำเหนือทางรถไฟสายทรานส์ไซบีเรีย จากปักกิ่ง ผ่านมองโกเลีย สู่มอสโคว์ ส่วนหนึ่งของทางรถไฟที่ยาวที่สุด คลาสสิกที่สุด และโรแมนติกที่สุดในโลก ผู้เขียน ทรงกลด บางยี่ขัน จำนวน : 448 หน้า ขนาดรูปเล่ม : 144 x 210 x 25 มม. น้ำหนัก : 530 กรัม เนื้อในพิมพ์ : ขาวดำ ชนิดปก : ปกอ่อน ชนิดกระดาษ : กระดาษถนอมสายตา หน่วย : เล่ม สำนักพิมพ์ : a book, สนพ. เดือนปีที่พิมพ์ : 10 / 2552 จากคุณ : Wolf_eel เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 09:56:51

ความคิดเห็นที่ 10 กีบหมดเสียแล้ว ญาติโยมทั้งหลาย ติดไว้ก่อนนะคะ บังเอิญใช่ไหมที่มีหนังสือแนะนำของนักเขียนหลายท่านที่มีความเชื่อมโยงกัน วิลาศ มณีวัต ลูกศิษย์รุ่นแรกๆ ในรั้วมหาวิทยาลัยของท่าน อ. ม. ร. ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ผู้เริ่มงานหนังสือพิมพ์ที่แรกกับสยามรัฐของอ. หม่อมคึกฤทธิ์ สุวรรณี สุคนธา ผู้เป็นเพื่อนที่รักกันยิ่งของ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ เย็นนี้หากไม่ลืมและหาหนังสือเจอ จะคัดลอกบางบทที่ท่าน'รงค์ เขียนถึงเพื่อนรักอย่างสุวรรณี สุคนธา มาให้อ่านกันค่ะ เมื่อเป็นเช่นนี้ข้าพเจ้าคงจะต้องรีวิวงานของอ. หม่อมคึกฤทธิ์สักเล่มแล้วกระมัง จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 10:38:27

ความคิดเห็นที่ 11 10 เพิ่งรู้ว่าบังเอิญกันอย่างน่าประหลาด และในตู้ว่าแต่ละเล่มออกแนวๆเดียวกันะฮะ จากคุณ : EnvymasK เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 11:08:10

ความคิดเห็นที่ 12 ชื่อหนังสือ:  กล่องไปรษณีย์สีแดง ผู้แต่ง:คุณอภิชาติ เพชรลีลา สำนักพิมพ์: นกดวงจันทร์ จำนวนหน้า:  164  หน้า เดือน/ปี ที่พิมพ์ : 07/2543 เนื้อหาโดยย่อ เป็นเรื่องราวการเดินทางของมิตรภาพและความรักของไข่ย้อย ที่เล่าสู่ดากานดา เพื่อนรักผ่านโปสการ์ด จากเกาะพะงันถึง ม. เชียงใหม่ .. จากทะเล ถึงภูเขา .. ความคิดเห็น/ความรู้สึกที่มีต่อหนังสือ หนังสือที่ถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์  ”เพื่อนสนิท” ตอนอ่านหนังสือเล่มนี้จบ เหมือนจะพบความหมายระหว่างคนที่ชอบ กับคนที่ใช่  .. ว่าอาจไม่ใช่คนคนเดียวกัน ภาษาที่เรียบง่าย อ่านดูแล้วกินใจ โปสการ์ดแต่ละใบที่ไข่ย้อยเขียนถึงดากานดา ไม่ใช่แค่กระดาษ แต่เป็นความรู้สึก และความคิดถึงให้กับผู้หญิงที่ตัวเองรัก ในหนังสือมีประโยคอยู่หลายตอนที่ข้าพเจ้าชอบ แต่ที่ชอบที่สุดเห็นจะเป็นตอนนี้ .. "ดากานดา... การเดินทางมาที่นี่ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก แต่บางวัน ไอ้ความรู้สึกเก่า ๆ มันก็ผุดขึ้นมาอีก ทำให้ฉันรู้สึกไม่ดีเลย เวลาห้าปีนานเกินกว่าน้ำเค็มทั้งท้องทะเลจะชำระให้หมดลงได้ ...ฉันได้บันทึกอะไรผิดอีกแล้ว ไม่ใช่เวลาห้าปีหรอกที่ยากต่อการลบล้าง เพราะเพียงรอยยิ้มจางๆ ของแก แค่นั้นก็ยากต่อการลืมเลือนแล้วล่ะ...ดากานดา" ฉันรักแกว่ะ .. ดากานดา   จากคุณ : ยืมล๊อคอินแฟนมารีวิว (Fancy ง่าย) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 11:13:52

ความคิดเห็นที่ 13 ชื่อหนังสือ:  Complete Color Index ผู้แต่ง/ผู้แปล: Jim Krause สำนักพิมพ์: How Books, Australia จำนวนหน้า:  360+360 หน้า เนื้อหา/เรื่องย่อคร่าวๆ: color index สำหรับใช้ในงานออกแบบ ความคิดเห็น/ความรู้สึกที่มีต่อหนังสือ: สวยมาก อื่นๆ (แล้วแต่คนรีวิว): งานใหม่ยังหาไม่ได้ ยังกัดฟันซื้อเล่มนี้มาอีก กินแกลบไปเถอะแก. รูปภาพปก (ถ้ามี): จากคุณ : 0vvaynar0 เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 11:15:20

ความคิดเห็นที่ 14 คห. 12  คะ เมื่อคืนอิชั้นถามคุณ Fancy ง่าย ผ่านทาง MSN เธอบอกว่าเลิกกับคุณแล้วนี่คะ ทำไมคุณยังเอาล็อกอินเธอมาใช้ คุณนี่มัน นิสัย... จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 12:06:23

ความคิดเห็นที่ 15 จะด่าทอผมยังไงก็ได้ครับคุณลูกไก่พองลม.. ผมยอม แต่ผมตัดใจไม่ได้น่ะครับ .. อาจจะลดความสัมพันธ์ทางการทูตตามแบบคุณ oj_nui วอนทุกฝ่ายเห็นใจด้วยครับ .. จากคุณ : ยืมล็อคอินอดีตคนรู้ใจมาตอบ (Fancy ง่าย) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 13:18:22

ความคิดเห็นที่ 16 ผมว่าอย่าเอาเรื่องภายในมาเป็นเรื่องในมู้เลยครับ สงสารคุณใหม่เค้า เผื่อเค้ามาเห็นข้อความที่คุณโพสแล้วอาจจะเสียใจก็ได้นะครับ จากคุณ : ยืมล็อคอินตัวเองมาตอบ (ลูกแมวปลอมตัวมา) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 13:44:16

ความคิดเห็นที่ 17 ผมก็เห็นด้วยกับคุณลูกแมวปลอมตัวมานะครับ ว่าไม่ควรเอาเรื่องภายในมาพูดในนี้ คุณลองง้อๆคุณใหม่ดูสิครับ เผื่อว่าเขาจะเห็นอกเห็นใจคุณ... จากคุณ : ยืมล็อคอินสามีมาตอบ (อยู่ในมุมมืด) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 17:15:38

ความคิดเห็นที่ 18 เอิ่ม ข้างบนครับ ยืมล็อคอินสามีมาตอบ แต่ใช้สรรพนามว่า "ผม" มันออกจะงงๆ นะครับ จากคุณ : ลูกแมวปลอมตัวมา เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 17:57:00

ความคิดเห็นที่ 19 คุณไม่ควรเอาเรื่องภายในมาพูดภายในเพราะมันจะไม่ได้ยินเรา ยินดีที่จะตัดสัมพันธ์สวาทแบบคุณ - - จากคุณ : อยากยืมแฟนชาวบ้านมาตอบมั่ง*-* (Wolf_eel) เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 20:31:48

ความคิดเห็นที่ 20 @9 ตั้งใจไว้แล้วครับว่ายังไงจะต้องลองนั่งรถไฟสายนั้นให้ได้ ตอนนี้สั่งซื้อ war and peace (สงครามและสันติภาพ) มาอ่านละ กะไว้ว่าจะได้อินกับบรรยากาศของรัสเซียได้อย่างเต็มที่^^ @12 ชั้นรักแกหวะพิมพ์.. จากคุณ : Finnegan 'Finn' Bell เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 20:43:56

ความคิดเห็นที่ 21 ชื่อหนังสือ: เจ็บนิดเดียว เดี๋ยวก็เช้า (And this, too, shall pass) ผู้แต่ง: ภูมิชาย บุญสินสุข สำนักพิมพ์: a book จำนวนหน้า: ๒๗๑ หน้า ราคา: ๑๘๐ บาท เนื้อหา+ความเห็นส่วนตัว เชื่อว่าหลายคนคงอยากใช้ภาษาอังกฤษให้เก่ง จนถึงขั้นอยากจะบินไปใช้ชีวิตในต่างประเทศ แต่ก็จนด้วยเกล้าเนื่องจากเบี้ยน้อยหอยน้อย (อย่างเช่นข้าพเจ้า ฮ่าๆ) ก็เลยได้แต่ดัดจริตหัดใช้หัดอ่านหัดเขียนไปตามประสา แต่พอจะดัดจริตพูดนี่สิ ไอ้คำพูดบ้าน ๆ ตลาด ๆ อย่างเช่น ช่างแXร่ง แล้วก็แล้วไป ได้คืบจะเอาศอกนะxึง มันพูดเป็นภาษาอังกฤษว่าอะไรหว่า พอนึกไม่ออกก็ทำให้หงุดหงิดหมดอารมณ์พูดได้เหมือนกันนะครับ หนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องราวประสบการณ์ชีวิตและมุมมองต่าง ๆ ของคุณบิ๊กบุญเกี่ยวกับเรื่องต่าง ๆ รอบตัวเรา เล่ามาให้ผู้อ่านได้ฮาอยู่เกือบทุกบรรทัด เหมาะที่จะอ่านกันเพลิน ๆ ในเวลาพักผ่อน แต่ท้ายที่สุดทุก ๆ บทก็จะต้องลงท้ายด้วยเกร็ดความรู้เกี่ยวกับการใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันอย่างไรให้เป็นมนุษย์ที่สุด (ฮ่า ๆ) ตรงตามคอนเซ็ปต์ของหนังสือเค้าครับที่ว่า "ภาษาอังกฤษเอาไว้ใช้ ไม่ได้เอาไว้สอบ" ถือว่าหนังสือเล่มนี้ซื้อมาอ่านแล้วคุ้มมาก เพราะได้ทั้งสาระและความบันเทิงครบถ้วน รับคะแนนไป ๑๐/๑๐ แก้ไขเมื่อ 22 ก.พ. 53 23:09:18 จากคุณ : ลูกแมวปลอมตัวมา เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 23:07:55

ความคิดเห็นที่ 22 อย่างที่เคยบอกไว้ค่ะ ว่าจะนำข้อความที่คุณ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ พญาอินทรีแห่งสวนอักษรเขียนถึง อ. สุวรรณี สุคนธา ผู้เป็นเพื่อนรักยิ่ง คัดลอกจากหนังสือ "เมนูบ้านท้ายวัง" - บันทึกสังคมจากความรักถวิลถึงยาย สำหรับอาหารของคนเดนดิน – ผู้ดีไม่มีชนชั้น, ‘รงค์ วงษ์สวรรค์, หน้า 15 ----------------------------------------------- (บันทึก) บางประโยคแฝงฝากถึง สุวรรณี สุคนธา เพื่อนผู้เป็นต้นความคิดงอกงามเป็นกิ่ง-ก้าน-ใบ-ดอก-ผล ในงานเขียนโภชนารมย์ ตอบ วัฒน์ วรรลยางกูร นิคยสารถนนหนังสือ ธันวาคม ๒๕๒๗ “สุวรรณีกับเราเป็นเพื่อนรักกัน  เรื่องของเรื่องสุวรรณีเขาจะให้เราเขียนอย่างหนึ่ง  แต่เราไปเขียน อีกอย่างหนึ่ง  จนกระทั่งลลนาเป็นปึกแผ่นแล้วเราก็ยังไม่เคยเขียนให้เลย  เคยแต่เบิกอย่าง เดียว  เราก็เลยบอกว่า  เฮ้ย! แต๋วมรึงจะเอายังไง? กรูเขียนละนะ  เขาว่า มรึงจะเขียนอะไรก็เขียนมา ซิ... เราว่า โอเคย์!  เขียนเรื่องนกปีกเดียวไม่บิน เอามาจากของรัสเซีย เพราะเราเพิ่งกลับจากมอส โคว์  รัสเซียมีสุภาษิตหลังปฏิวัติแล้ว หมายความว่าผู้หญิงผู้ชายต่างเป็นปีกเท่ากัน นกมีสองบปีกจึง บินได้ ความเสมอภาคหรือสิทธิ์ทัดเทียมกันว่าอย่างนั้น แล้วเราก็ลุยอ่านหนังสือเกี่ยวกับการต่อสู้ ของผู้หญิงรัสเซีย หลังจากเถียงกับสุวรรณีแล้วก็เล่าให้มันฟัง มันหัวเราะเยาะบอกว่าไม่เอา  มันพูด เล่นนะ ก็เลยถามว่าจะเอายังไง?  เอาอย่างนี้ จะให้เขียนวิธีทำกับข้าว โอห์! มายก๊อด! เราดัดจริต อุทาน  เขาว่า นี่มันหนังสือผู้หญิงโว้ย! วิธีทำกับข้าวผู้ชายเขียนก็มันดี... ไอ้เราก็เกรงใจเพื่อน แล้วก็ รักด้วย ทะเลาะกันมานานแล้วก็จึงเริ่มเขียน ทีนี้ก็มานั่งคิดว่า เอ--กรูจะเขียนยังไงวะ? ไอ้นี่กี่ช้อน โต๊ะ ไอ้นั่นกี่ช้อนชา ก็เลยมานึกถึงการเขียนเรื่องบรรพบุรุษของฝรั่ง โครงกระดูกในตู้ไง เราจะเขียน ประวัติยาย เจตนาจะเอาใจสุวรรณี ด้วย เพราะสุวรรณีรู้จักกับยาย สนิทกับยายเรามาก ยายเราเคย ทำกับข้าวกับปลาให้สุวรรณีกิน ก็เขียนไปได้บทหนึ่ง สุวรรณีบอกว่า โธ่! ไอ้ปุ๊—ยังงี้มรึงเขียนเลย อย่าจบ ใครไม่อ่านกรูอ่านเองวะ เราเลยเสียใจมากตอนที่--ตอนที่ใครบางคนพูดว่าแต๋วไปจ่ายตลาด ยังไม่กลับมา...” ----------------------------------------------- คุณสุวรรณี สุคนธา เสียชีวิตขณะไปจ่ายตลาด เพราะถูกวัยรุ่นทำร้ายถึงแก่ความตายเพื่อชิงรถยนต์ นำไปหาซื้อยาเสพติด เมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2527 สิริอายุห้าสิบสองปี - วิกิพีเดีย จากคุณ : ลูกไก่พองลม เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 00:33:21

ความคิดเห็นที่ 23 ชื่อหนังสือ: ควันใต้หมวก ผู้เขียน/วาด: ตั้ม วิศุทธิ์ พรนิมิต ประเภท: การ์ตูน ข้อคิดเห็นต่อหนังชื่อ: การ์ตูนลายเส้นดิบหยาบ ที่โดดเด่นด้วยลายเส้นแปลกตา เต็มไปด้วยความดิบเถื่อนหากก็แฝงปรัชญาสอนข้อคิด ภาพประกอบ: ไม่ใช่ปกหนังสือ แต่เป็นตัวการ์ตูนจากการ์ตูนอีกเรื่องหนึ่งของตั้มที่ผมชอบมากครับ จากคุณ : จุ๊บยางเป็ดน้อย เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 08:54:08

ความคิดเห็นที่ 24 หึหึ ... วางแผนบุกปล้นหนังสือบ้านหมงกะจุ๊บ จากคุณ : Mine_Knight เขียนเมื่อ : 24 ก.พ. 53 14:58:40

ความคิดเห็นที่ 25   ควันใต้หมวกเราชอบมาก ควันใต้หมวกเราชอบมาก ควันใต้หมวกเราชอบมาก ควันใต้หมวกเราชอบมาก ควันใต้หมวกเราชอบมาก ควันใต้หมวกเราชอบมาก ควันใต้หมวกเราชอบมาก ควันใต้หมวกเราชอบมาก ควันใต้หมวกเราชอบมาก ควันใต้หมวกเราชอบมาก ควันใต้หมวกเราชอบมาก จากคุณ : นักปาด..มิรู้พลั้ง เขียนเมื่อ : 25 ก.พ. 53 16:13:39