ความคิดเห็นที่ 1 เพลง ยุคนี้มีเพลงหลากหลายแนว ทั้งไทยและสากล และนี่คือที่มาของเพลงแนวต่างๆ ในบ้านเราและที่เข้ามาในบ้านเรา ถ้าเพลงนั้นแต่งแถวบ้านนอกกลางท้องไร่ท้องนา ก็เรียกเพลงลูกทุ่ง เพราะแต่งโดยลูกหลานชาวไร่ชาวทุ่งนาตามแบบฉบับที่คนแถวนั้นคิดขึ้น ถ้าแต่งแถวในกรุงเทพและปริมณฑล ก็เรียกเพลงลูกกรุง เพราะแต่งโดยลูกหลานชาวกรุงเทพฯ ตามแบบฉบับที่คนแถวนั้นคิดหรือชอบฟังกัน ถ้าแต่งแถวสุพรรณ ก็เรียกเพลงอีแซว เพราะแต่งโดยลูกสาวหลานสาวชาวสุพรรณ บางคนชอบแซวชาวบ้าน ตามแบบฉบับคนแถวนั้น ถ้าแต่งแถวสุพรรณอีกแบบเรียกเพลงฉ่อย เพราะแต่งแถวบ้านตาฉ่อย ตะก่อนแกอยู่สุพรรณตอนหลังเข้ากรุงมาสอนต๋องแทงสนุ้กฯ จนต๋องกลายเป็นต๋อง ศิษย์ฉ่อย ถ้าแต่งแถวอีสาน ก็เรียกเพลงหมอลำ เพราะแต่งโดยลูกหลานคนอาชีพร้องรำที่เก่งมากจนเรียกด๊อกเตอร์รำหรือหมอรำ ต่อมาคนออกเสียงร-เรือไม่ชัดเพี้ยนมาเป็นด๊อกเตอร์ลำ ตอนหลังขี้เกียจเรียกยาวๆเลยเป็นหมอลำ ถ้าเพลงนั้นแต่งแถวบ้านนอกกลางท้องไร่ท้องนาต่างประเทศ ก็เรียกเพลงคันทรี่ เพราะแต่งโดยชาวไร่ชาวนาต่างประเทศ(ภาษาอังกฤษ-อเมริกาเรียกคันทรี่) ตามแบบฉบับคนแถวนั้น ถ้าแต่งแถว เหมืองแร่หินใหญ่ๆ ก็เรียกเพลงร๊อค เพราะแต่งโดยลูกหลานชาวเหมืองแร่หินใหญ่หินเยอะ ระเบิดหินแล้วหินกลิ้งลงมา ก็เลยเรียกร๊อคแอนด์โรล ถ้าไปแต่งแถวเครื่องจักรใหญ่ๆที่ใช้ขนแร่ขนโลหะ ก็เรียกเพลงเฮฟวี่เมทัล ถ้าไปแต่งแถวที่เค้าแข่งรถแรงๆเร็วๆ ก็เรียกเพลงสปีดเมทัล ถ้าไปแต่งแถวสามแยก สี่แยก ก็เรียกเพลงอัลเทอร์เนทีฟ ถ้าไปแต่งคนอินดงอินเดียหรืออินเดียนดำอินเดียนแดงอยู่เยอะๆ ก็เรียกเพลงอินดี้ แต่ถ้าไปแต่งแถวโรงพยาบาลโดยเฉพาะห้องฉุกเฉิน ก็จะเรียกว่าเพลง.....เพื่อชีวิต จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 17:15:26

ความคิดเห็นที่ 2 ซันชิโร่ สมชายเป็นนักดนตรี คืนหนึ่งๆตระเวณเล่นดนตรีตามสวนอาหารหลายแห่ง คืนหนึ่งขณะที่กำลังเล่นดนตรีอยู่ในสวนอาหารก็มีแผ่นกระดาษส่งมาขอเพลง ชื่อเพลงซันชิโ่ร่ “ต้องเป็นเพลงญี่ปุ่นแหงๆ” สมชายละมือจากกีต้าร์คู่ใจ เปิดสมุดเพลงหลายเล่ม แต่ปรากฏว่า เขาไม่พบเพลงซันชิโร่ หันไปถามเพื่อนร่วมวงก็ไม่มีใครู้จัก สมชายจึงต้องเดินไปขอโทษกับแขกโต๊ะที่ขอเพลง “อะไรวะ เพลงนี้ร้านไหนๆเขาก็เล่นกัน นี่คืนก่อนชั้นก็เห็นนายเล่นเพลงนี้นี่หว่า” “ขอประทานโทษครับ ผมไม่เคยได้ยินเพลงนี้จริงๆครับ คงเล่นให้ไม่ได้” สมชายกลับมาเล่นดนตรีต่อ ผ่านไป 3 เพลง ขณะที่เขากำลังเริ่มเล่นเพลงที่ 4 ก็มีเสียงโวยวายจากแขกโต๊ะดังกล่าวว่า “นี่ไง เพลงนี้แหละๆ” สมชายได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ จนกระทั่งท่อนฮุคเขาก็ถึงบางอ้อ เมื่อแขกโต๊ะนั้น พากันร้องตาม “สั่นชิโหล เทคหมี่โฮม ทู้เดอะเพลส ไอ่บีร้องงงงง เวสเวอร์จิเหนียยยย” จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 17:15:47

ความคิดเห็นที่ 3 แน่นมาก สำราญเป็นหนุ่มนักท่องราตรี ตัวยง ทุกคืนจะต้องตระเวณไปตามผับ บาร์ ต่างๆ ยิ่งที่ไหนคนเยอะ สำราญยิ่งชอบ นัยว่าจะได้พบปะผู้คนหลายแบบ และสาวๆหลายนาง วันนหนึ่งสำรวยเพื่อนร่วมงาน สังเกตเห็นสำราญนั่งทำหน้าบูดจึงเข้าไปถามไถ่ สำรวย : ว่าไงเพื่อน ทำหน้าตาไม่สบาย เที่ยวหนักไปหน่อยรึ สำราญ : ก็ทำนองนั้น พอดีเมื่อคืนไปผับมาที่นึง คนแน่นมาก ไม่สนุกเลยว่ะ สำรวย : อ้าว ไหนบอกยิ่งคนแน่นมากยิ่งชอบไง สำราญ : ก็ใช่ แต่ที่นี่มันแน่นเกินไป สำรวย : แน่นขนาดไหนวะ สำราญ : ขนาดยักคิ้วยังไม่ได้เลยว่ะ คิดดู จากคุณ : pixelchio เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 17:16:07

ความคิดเห็นที่ 4 สั่นชิโหลลลลลลล 555 จากคุณ : ทุตซี&ลุงเฟเทอร์ เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 17:31:41

ความคิดเห็นที่ 5 แน่นขนาดยักคิ้วไม่ได้เลยเร๊อะ? จากคุณ : wippygal25 เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 20:40:48

ความคิดเห็นที่ 6 ชอบๆๆๆๆ จากคุณ : *-*topiw*-* เขียนเมื่อ : 23 ก.พ. 53 20:48:31