PANTIP.COM : X8933186 [Heyha Book Review] สัปดาที่ 5: 1-7 มีนาคม 2553 [เฮฮาหว้ากอนคร]

ความคิดเห็นที่ 6

... The Dhandho Investment : นักลงทุนดันโด ...

ผู้แต่้ง ... Mohnish Pabrai
ผู้แปล ... พรชัย รัตนนนทชัยสุข
สำนักพิมพ์ ... วีสดอมเวิร์ค เพรส
จำนวนหน้า ... 208 หน้า
อั๋นเรตติ้ง ... 8.5/10

เนื้อหาย่อๆ ... ผู้อ่านหนังสือเล่มนี้จะได้เรียนรู้หลักคิดและการตัดสินใจลงทุนของพาไบร คุณจะได้เรียนลัดจากประสบการณ์ตรงของนักลงทุนที่ประสบความสำเร็จ หากคุณยังไม่มีกลยุทธ์การลงทุน ซึ่งเป็นเสมือนอาวุธอันทรงพลัง หลังอ่านหนังสือเล่มนี้จบ คุณคงได้อาวุธมาครอบครองสมใจ แต่ถ้าคุณมีอาวุธที่ว่าแล้ว การอ่านหนังสือเล่มนี้จะเป็นเสมือนการนำอาวุธออกมาขัดเงาเพื่อเตรียมพร้อมรับมือกับทุกสภาพตลาด

ทำไมถึงแนะนำเล่มนี้ ... ก่อนที่จะรู้ว่าตาโมห์นิช พาไบร ชาวอินเดียคนนี้เป็นใคร . เราอาจจะเคยได้ยินวิธีสร้างตัวแบบเสื่อผืนหมอนใบของชาวจีน หรือ การสร้างตัวจากเทคโนโลยีของพวกตะวันตก หรือ การสร้างตัวของชาวญี่ปุ่นหลังจากแพ้สงครามโลก ....... แต่สำหรับของชาวอินเดียล่ะ เขาสร้างตัวกันอย่างไร ..

ดันโด เป็นภาษาอินเ้ดียแปลว่ามั่งคั่ง .. ในหนังสือเล่มนี้เขาได้ยกตัวอย่างชาวอินเดียที่ร่ำรวยหลายคน ว่าเขามีวิธีการสร้างตัวอย่างไร ซึ่งเป็นวิธีที่น่าสนใจมากครับ สำหรับที่อ่านๆ มาอั๋น มองได้มุมหนึ่งคือ คอนเซปการสร้างตัวของชาวอินเดียแปลกไปก็คือ เขาไม่นิยมสร้างธุรกิจขึ้นมาใหม่ แต่เขากะไปซื้อธุรกิจที่กำลังแย่ๆ (จากการบริหารงาน) แล้วมาบริหารเอง ซึ่งชาวอินเดียก็เป็นชาติหนึ่งได้ชื่อว่า งก ฮ่าฮ่าฮ่า พวกเขาสามารถตัดรายจ่ายออกไปได้มาก แถมบริหารแบบครอบครัว ลดต้นทุนได้ กำไรก็งอกเงย

สำหรับตาโมห์นิช พาไบร หมอนี่ไม่ธรรมดาครับ เป็นแฟนคลับของวาเรน บัฟเฟต พันธ์แท้เลย เขาเอาโมเดลการลงทุนของบัฟเฟตตอนเริ่มแรก ก็คือ หุ้นเงินจากญาติ เพื่อนสนิท ไม่กี่คน แล้วเอามาบริหารเป็นกองทุนอิศระ .. ปัจจุบันมูลค่ากองทุนนี้น่่าจะประมาณ 3-4 ร้อยล้าน$ โดยมีสมาชิก 400 คน

แล้วคอนเซปการลงทุนสไตร์ดันโด เป็นอย่างไร ....
1. เขาเชือว่า การลงทุนที่ความเสี่ยงต่ำ แต่ผลตอบแทนสูง นั้นมีจริงๆ (ขัดกับหลักหลายๆ ข้อไหมครับ High risk / High return)
2. ลงทุนในธุรกิจที่เรียบง่ายเข้าใจง่าย
3. ลงทุนในธุรกิจที่มีปัญหาในอุตสาหกรรมที่อยู่ในภาวะลำบาก
4. ลงทุนในธุรกิจที่มีความได้เปรียบเชิงแข่งขันที่ยั่งยืน
5. เดิมพันน้อยอย่าง เดิมพันหนักๆ ไม่เดิมพันบ่อย ****
ข้อ 5 นี่สำคัญมากนะครับ สำหรับผู้ที่คิดจะลงทุน ซึ่งนักลงทุนระดับตำนานหลายคน เคยกล่าวคล้ายๆ กันก็คือ ... ให้คิดว่าการลงทุนครั้งนี้ เป็นการลงทุนได้แค่ ครั้งเดียวใจชีวิต และจงคิดอย่างรอบคอบก่อนการลงทุน

และข้อสุดท้ายคือ มองหาโอกาสการทำอาร์บิราท(การทำกำไรส่วนต่าง) ข้อนี้ก็สำคัญ หากเราเจอโอกาสการหากำไรจากส่วนต่าง จงทำเลยนะครับ เพราะ เป็นการทำกำไรที่ง่ายและไม่มีความเสี่ยงต่ำ เช่น
คุณอยู่ดีๆ มีคนเอาของมาขายต่อคุณเนื่องจากร้อนเงิน แต่คุณมองแล้วว่าเขาขายถูกกว่าราคาตลาด ซื้อมาแล้วขายเลย อาจจะได้กำไรสัก 10-20% ที่นี้ก็ตรวจสอบดูดีๆ แล้วก็คว้ามันไว้เลย

จริงๆ ธุรกิจในโลกนี้หากมองดูดีๆ มันก็เป็นการทำอาร์บิราท ดีๆ นี่เอง ไม่ว่าจะเป็นการถ่ายทอดเทคโนโลยี การเอาสิ่งที่บ้านเขามีแต่ถูก มาขายบ้านเราให้แพงขึ้น แต่เมื่อมีการซื้ำอขายที่มากขึ้นอาร์บิราทก็จะเริ่มหมดไป แล้วก็เริ่มวงจรการทำอาร์บิราทของสินค้าตัวต่อไป

** ขอให้สนุกกับการอ่านหนังสือนะครับ **

จากคุณ : Mine_Knight

เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 09:02:44

ความคิดเห็นที่ 14

.
.

…."แม่ทัพพม่านั้นยืนช้างกั้นสัปทนประกอบด้วยกระบวนอิสริยยศ มีคนเชิญธงชัยมยุระและธงฉาน พร้อมด้วยเครื่องยศและดุริยดนตรีประโคมอยู่

นายกองนายหมวดทั้งปวงนั้นก็แต่งเต็มยศ อันประกอบด้วยแพรพรรณหลากสีประดับกายด้วยสุวรรณอลงกรณ์ยืนม้ากั้นร่มระย้าต่างๆ อยู่ตามหมวดกองของตน

เป็นภาพที่สง่างามน่าชมยิ่งนัก และเป็นภาพที่ได้เห็นกันเป็นครั้งสุดท้ายในประวัติศาสตร์ของชาติพม่า"....

…………………………………………………...................

ชื่อหนังสือ: พม่าเสียเมือง
ผู้แต่ง/ผู้แปล: ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช
สำนักพิมพ์: สำนักพิมพ์ดอกหญ้า
จำนวนหน้า: 220 หน้า
.
.

เรื่องย่อ:
เรื่องราวของประเทศพม่าในยุคของพระเจ้าธีบอและพระนางศุภยลัต
กษัตริย์องค์สุดท้ายที่ปกครองประเทศพม่า
ก่อนจะตกเป็นจังหวัดหนึ่งของอินเดียในปกครองของอังกฤษเมื่อร้อยกว่าปีก่อน

และก็เช่นเดียวกับทุกประเทศในโลกใบนี้ที่ก่อนจะสูญเสียอำนาจและเอกราชในประเทศของตน ผู้ปกครองมักจะอ่อนแอ ลุ่มหลงในสิ่งใดสิ่งหนึ่งจนละเลยหลงลืมประชาชนของตนเอง

พระเจ้าธีบอ หรือ สีปอ ก็เช่นกัน
พระองค์เป็นเพียงลูกยาเธอชั้นผู้น้อย ตำแหน่งกษัตริย์นั้นไกลเกินเอื้อมมากสำหรับพระองค์
พระองค์หวังเพียงได้เชยชมเคียงคู่กับพระนางศุภยลัต ที่มีศักดิ์เป็นน้องสาวต่างมารดากับพระองค์เอง
แต่จะเป็นด้วยเคราะห์กรรมหรือโชคช่วย หรือแผนการอันแยบยลของ พระนางอเลนันดอ มารดาของพระนางศุภยลัตก็ตามแต่ ในที่สุดแล้ว.

ประเทศพม่าก็ได้กษัตริย์ที่ทั้งอ่อนแอ เกรงกลัวมเหสี โลเล หลงในอำนาจ ขึ้นครองราชย์ภายใต้พระนามว่า พระเจ้าสีปอ

พระเจ้าสีปอและพระนางศุภยลัต นั่งอยู่ภายใต้บัลลังก์ที่ชโลมไปด้วยเลือด ทั้งเลือดของประชาราษฎร ในตอนที่ต้องฆ่าสังเวยเพื่อสร้างเมืองใหม่ แม้แต่ใต้พระแท่นที่ประทับของพระองค์เอง ที่ใช้เวลาว่าราชการ ก็ยังฝังคน...

รวมกระทั่งเลือดของพระญาติวงศ์ ไม่ว่าจะเป็นเจ้าพี่ เจ้าน้อง ไม่เว้นแม้กระทั่งผู้หญิง เด็ก และคนแก่...

ม.ร.ว.คึกฤทธิ์บรรยายถึงตอนหนึ่งในการฆ่าว่า นักโทษในคุกซึ่งถูกเกณฑ์มาเป็นเพชฌฆาตนี้ จับขาเจ้าชายพระองค์น้อยน้อยที่ยังเด็กนั้น แล้วจับฟาดกับกำแพงแล้วเสร็จก็โยนลงไปในหลุมที่ขุดรอไว้ ภายในก้นหลุมนั้นก็มีพระศพของเจ้านายที่นอนกองกันอยู่แล้ว บางองค์ก็ยังไม่สิ้นใจด้วยซ้ำ

พระราชาลุ่มหลงในกามคุณ โลภในทรัพย์สินศฤงคาร มัวเมาในอำนาจ
พระราชินีเหี้ยมโหด หึงหวง หวงแหนราชบัลลังก์ ยอมแลกแม้แต่จะต้องฆ่าฟันญาติพี่น้องของตัวเอง
ขุนนางป้อยอ ระบบการปกครองอ่อนแอ และที่สำคัญที่สุดไม่ยอมรับความจริง
ไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลงใดใด ยังคงหลงละเมอเพ้อพกอยู่กับอดีตอันยิ่งใหญ่ โดยไม่สนใจความก้าวหน้าและความเป็นไปของโลก

วันอวสานของพม่าจึงมาถึง

วันที่กองทัพพม่าที่จัดทัพอย่างสวยงาม เป็นไปตามตำรับพิชัยสงคราม แบ่งหมวดหมู่เป็นสีสัน ธงชัยโบกสะบัดพลิ้ว ยืนเด่นเป็นสง่าอยู่บนตลิ่งวันนั้น...
จึงทำเอาทางกองทัพอังกฤษถึงกับตกตะลึง กับภาพที่เห็นตรงหน้า
ความสวยงามเช่นนี้ คงจะไม่มีให้เห็นอีกแล้ว...จะหาเห็นได้จากที่ไหน..
แต่สงครามก็คือสงคราม..
อังกฤษก็จำเป็นต้องยิงปืนใหญ่เข้าไปท่ามกลางกองทัพพม่าที่แสนสวยงามนั้น..
ทัพพม่าก็แตกกระเจิง...

สงครามก็จบสิ้นแต่เพียงนั้น

พระเจ้าสีปอและพระนางศุภยลัตก็ถูกเนรเทศให้ไปอยู่อินเดียเป็นอันสิ้นสุดของเอกราชของประเทศพม่า
.
.

ความคิดเห็น:
หนังสือเล่มนี้ เป็นหนังสือที่อ่านบ่อยที่สุดอีกเล่มหนึ่งค่ะ
ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ เขียนหนังสือเล่มนี้เหมือนอย่างเล่าเรื่องประวัติศาสตร์ให้ลูกหลานฟัง
หลายตอนอ่านดูเกินจริงไปบ้าง
และหลายบทก็ไม่ตรงกับประวัติศาสตร์ในหลายเล่มที่เคยอ่านมา
ซึ่งอันนี้ก็คงตรงกับที่ท่านได้เขียนไว้ในหนังสือว่า

“หนังสือเล่มนี้เขียนขึ้น เพื่อให้ผู้อ่านได้ทราบข้อเท็จจริงเกี่ยวกับเมืองพม่า ตอนเสียเมืองให้แก่ฝรั่ง พร้อมกับความเพลิดเพลินตามสมควร มิได้ตั้งใจให้เป็นตำรับตำราทางประวัติศาสตร์ แต่ก็ขอรับรองว่าข้อเท็จจริงและกาลเวลาต่างๆที่ได้กล่าวถึงในหนังสือเล่มนี้ มิได้ผิดจากความจริง จึงหวังว่าท่านผู้อ่านจะได้รับประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย ประโยชน์ทางความสุขนั้นหวังว่าจะได้รับมาก ประโยชน์จากความรู้ทางข้อเท็จจริงจะน้อยไปบ้างก็คงไม่เป็นไร”

อยากให้ 11 เต็ม 10 อีกแล้วคงไม่เป็นไรนะคะ นะคะ wink

จากคุณ : primjang

เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 53 20:53:06