 |
ความคิดเห็นที่ 13 |
|
ชื่อหนังสือ: สมองไหวในฮ่องกง
เรื่องและภาพ: นิ้วกลม
สำนักพิมพ์: สุดสัปดาห์สำนักพิมพ์
จำนวนหน้า: 335 หน้า
เนื้อหา/เรื่องย่อคร่าวๆ
การเดินทางแบกเป้ลุยเดี่ยวไปกับหนังสือหนึ่งเล่ม...Norwegian Wood - ฮารูกิ มูราคามิ... ของชายหนุ่มคน
หนึ่งบนเกาะเล็กๆ แต่ใหญ่ในจำนวนผู้คน ความเร่งรีบของเมืองการค้า เมืองท่า เมืองท่องเที่ยวอย่างฮ่องกง
และสมองที่สั่นไหวของนิ้วกลม...ผู้เขียน
บางส่วนจากคำนำผู้เขียน (คัดลอกจากคำโปรยหลังปก)
”…และสิ่งที่คุณกำลังตะได้อ่านถัดจากหน้านี้ก็เป็นความคิดความรู้สึกที่เกิดขึ้นขณะอยู่ที่นั้นทั้งสิ้น
ความรู้สึกที่จะเกิดขึ้นเฉพาะในระหว่างที่ตัวเราอยู่ท่ามกลางวงล้อมของคนที่พูดจาคนละภาษา เดินสวนกันไป
มาโดยไม่มีใครมองหน้าใคร และน้อยครั้งในหนึ่งวันที่จะได้เปิดปากพูดจาแบบจ้องตากับใครสักคน เป็น
ความรู้สึกที่ยากจะเกิดขึ้นที่ “บ้าน” ในห้วงยามปกติ
ท่ามกลางทะเลทราย เพียงหยดหนึ่งของน้ำก็ให้ความรู้สึกชุ่มชื่นกว่าที่เคย”
ความรู้สึกที่มีต่อหนังสือ
สารภาพว่าได้ยินชื่อของนิ้วกลมมานานพอสมควร และหนังสือเล่มนี้ก็อยู่ในกองดองมานานพอควร นานจนปกสี
สดบางส่วนซีดจางไปบ้าง แม้ไม่มากแต่ก็พอมองเห็น
ฮ่องกงยังคงเป็นฮ่องกงไม่มีอะไรแตกต่างจากที่เคยรู้มา แต่สิ่งที่ทำให้อ่านได้เพลินก็เพราะผู้เขียน การพูดคุยกับ
ตัวเอง การบรรยายถึงสิ่งที่หมุนวนอยู่ในสมองของนิ้วกลมต่างหากที่ทำให้ต้องอ่านต่อไปเรื่อยๆ
…หากการชี้ชวนกันดูดวงดาวและเอยปากถามไถ่ถึงชื่อของหมู่ดาวแต่ละกลุ่มเป็นฉากโรแมนติกแห่งยุคสมัย
หนึ่งเมือนานมาแล้ว ในยุคนี้คนเราคงโรแมนติกด้วยการชี้ชวนกันดูป้ายแบรนด์ใหญ่ทั้งหลายเหล่านี้แทน
“ดูโน่นสิ พานาโซนิค”
“น่ารักจังเลย นั่นไง ซัมซุง” …
…และบางทีสถานที่ที่สวยงามอาจไม่จำเป็นเท่ากับ คนข้างๆ ที่สวยงาม
ในเล่มนิ้วกลมได้แทรกบางส่วนบางตอนจาก Norwegian Wood รวมถึงเพลงชื่อเดียวกันของ The Beatles
เข้ามาได้เหมาะเจาะ จนทำให้ต้องเพิ่มในลิสต์หนังสือที่อยากอ่านไปอีกเล่ม แถมในตอนที่เล่าถึงตอนนั่งเรือข้าม
ฝั่งเกาลูน-มาเก๊า สมองไหวๆ ของนิ้วกลมยังกระหวัดไปถึง ชายหนุ่มที่ชื่อว่า Nineteen Hundred (1900)
นักเปียโนฝีมือเยี่ยมผู้มีชีวิตอยู่บนเรือตั้งแต่เกิดจนตาย
“Did you see the streets?
Just the streets, there were thousands of them.
How do you choose just one?
One woman, one house, one piece of land to call your own, one landscape to look at, one way to die?
Land?
Land is a ship too big for me.
It’s a woman too beautiful.
It’s a voyage too long
Perfume too strong
The music I don’t know how to make
Forgive me, my friend
But I’m not getting off.”
นอกจาก Norwegian Wood นิ้วกลมยังทำให้ต้องไปตามหาหนังเรื่อง The Legend of 1900 มาดูเป็นภาระอีก
อย่างเสียแล้ว
แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 53 15:29:13
แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 53 14:14:34
| จากคุณ |
:
ลูกไก่พองลม   
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 มี.ค. 53 14:12:47
|
|
|
|
|
