 |
ความคิดเห็นที่ 21 |
|
อยากคุยด้วย ขอตอบเป็นภาษาอังกฤษนะ
0. Time-space คือฟองน้ำที่เต็มไปด้วยรูพรุน รูแต่ละรูมีทิศทางของมันเอง
เอกภพไม่ได้มี 26 มิติอย่างที่เราเข้าใจ แต่มีจำนวนมหาศาล....
>> Why 26 dimensions? But the bubble(?) spacetime is not a new concept. If spacetime were created and has been expanding, maybe the initial conditions from the beginning could have made the shape of spacetime to be irregular (not continuous, does not have to be either flat, positively or negatively curved).
1. เอกภพคือความว่างเปล่า ไม่มีสสารใดๆ แต่ประกอบด้วยมิติขนาดเล็กจำนวน
แทบจะเรียกได้ว่าเป็นอนันต์....
2. ในมิติเล็กๆจำนวนมหาศาลที่ขยายตัวออกจากกันดามการขยายของเอกภพ (ซึ่ง
ไม่มีอะไรเลย) ทำให้มิติเหล่านี้กระจายตัวออกจากกันด้วย ลองนึกภาพน้ำวน รูปร่าง
เป็นกรวยเหมือนพายุ ที่ถูกพัดให้ห่างออกจากกัน ถ้าการหมุนของน้ำวนสองอันนี้
สอดคล้องกัน มันก็จะดึงดูดซึ่งกันและกัน สิ่งนี้คือแรงดึงดูดระหว่างมวล (ซึ่งมวล
ไม่มีจริง แท้จริงแล้วคือแรงดึงดูดระหว่างมิติเล็กๆดังกล่าว) สนามความโน้มถ่วง
ก็คือกลุ่มก้อนของ Time-space ที่ดึงดูดกัน....
>> you're viewing spacetime as a turbulent medium? Why would that create attraction between 'dimensions' (which we viewed as matter)? Wouldn't the motion of those 'dimensions' be governed by the flow?
3. สาเหตุที่เอกภพไม่ยุบกลับลงไป ยังไม่ทราบ อันที่จริงทำไมถึงขยายตัวก็ยังไม่ทราบ....
4. อนุภาคก็คือกลุ่มของมิติที่มีคุณสมบัติต่างกันออกไปตามลักษณะการรวมตัว
ด้วยเหตุนี้เราจึงพบอนุภาคแปลกๆที่เป็นไปได้ในทางทฤษฎีเป็นจำนวนมาก เพราะ
ที่จริงแล้วกลุ่มของมิติมีได้ไม่จำกัดขนิด เราจำแนกมันได้เพียงดูจากคุณสมบัติร่วม
เท่านั้น....
>> Are they each seperate dimensions? How do they interact then? How do they change from one type of particles to another?
It should be fun to expand the base of your hypothesis to cover more physical properties that we observed :)
ps. I'm answering for entertainment. Did not find reference for anything. So don't take it seriously.
| จากคุณ |
:
renz (renz)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
10 มี.ค. 53 01:26:14
|
|
|
|
|
.......
