ความคิดเห็นที่ 1 ปาดซ้าย จากคุณ : รุตน้อย เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 19:40:36

ความคิดเห็นที่ 2 ผู้นำเกาหลีเหนือคนปัจจุบันคือ คิม จอง อิล (ลูกชายของ คุม อิล ซุง เผด็จการคนแรกของเกาหลีเหนือ) ผู้สืบทอดมรดกเกาหลีเหนือ ที่มีระบบเศรษฐกิจแบบวางแผนเต็มตัว                 กล่าวคือ รัฐบาลกลางภายใต้การนำของผู้นำเผด็จการ เป็นผู้กำหนดว่า จะผลิตสินค้าบริการอะไร ด้วยวิธีใด ผลิตแล้วใครจะเป็นคนได้ไปบริโภค โดยไม่มีตัวละคร คือผู้ผลิตเอกชนในเศรษฐกิจแต่อย่างใดเป็นผู้ร่วมเล่น ทั้งหมดดำเนินไปโดยการสั่งของรัฐบาลกลางทั้งสิ้น (ปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย) คำถามว่า แล้วรู้ได้อย่างไรว่าจะผลิตข้าว ผักผลไม้ และบริการอื่นมากน้อยแค่ใด ใครเป็นคนผลิตและใครได้ไปบริโภค                 คำตอบก็คือ รัฐบาลกลาง ต้องคาดเดาเอาเองทั้งสิ้น เพราะไม่มีการอนุญาตให้มีเอกชนเป็นผู้ผลิต หากถามต่อไปอีกว่า แล้วถ้าผลิตออกมามากไป จนไม่มีคนบริโภคหรือน้อยไปจนไม่พอบริโภคจะทำอย่างไร                 คำตอบแบบกวนๆ ก็คือ ต้องทำอย่างระวัง เพราะมันเป็นปัญหาปวดหัว เกิดการเหลือ และขาด ซึ่งก็คือการใช้ทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดอยู่แล้วอย่างขาดประสิทธิภาพนั่นเอง การขาดแคลนแรงจูงใจในการดำเนินกิจกรรมเศรษฐกิจ เพราะแต่ละคนไม่ได้ประโยชน์โดยตรง แต่ต้องการทำงานให้รัฐด้วยอุดมการณ์ ขัดแย้งอย่างฉกรรจ์กับความโลภที่มนุษย์ส่วนใหญ่มีเป็นเจ้าเรือน                 ทั้งพ่อลูกเผด็จการจึงมีปัญหาเรื่องความขาดแคลนอาหารสำหรับประชาชนมาโดยตลอด เมื่อถูกซ้ำเติมด้วยภูมิอากาศแปรปรวนก็ยิ่งทำให้ปัญหารุนแรงยิ่งขึ้น                 ครั้นประชาชนจะหนีออกนอกประเทศก็ห้ามเด็ดขาด (ถ้าอนุญาตอาจเหลือแต่คิม จอง อิล คนเดียว) หากจับได้ก็ตาย หรือไม่ก็ถูกส่งไปอยู่ค่ายนรก               ค่ายนรกจึงเปรียบเสมือนเสาสำคัญของการรักษาอำนาจไว้ เพราะมันสร้างอาณาจักรแห่งความกลัว ที่ทุกคนไม่กล้าหือ               ค่ายนรกแห่งนั้นพูดง่ายๆคือเป็นมรดกสืบทอดมาจากพ่อของคิม จอง อิล นอกเหนือจากถูกสร้างขึ้นมา เพื่อทรมาน และทำลายนักโทษ มันยังเป็นที่  "คั้น" แรงงานออกมา โดยให้ทำงานหนักแบบแคมป์ของนาซี และโซเวียต(แต่ของเกาหลีเหนือโหดกว่า) โดยการแต่ละอย่างล้วนหนักทั้งสิ้น เนื่องจากสินค้าส่งออกที่สำคัญคือเกาหลีเหนือคือเหมืองแร่ ถ่านหิน นักโ?ษต้องทำงานในสภาพอาการเลวร้ายสุดๆ บางคนทำงานจนตายไปเลยก็มี                 สิ่งที่เป็นจุดเด่นของคุกนรกแห่งนี้คือ อาหาร ไม่ใช้อาหารห่วยแต่อย่างใด แต่ไม่มีอาหารเลยต่างหาก เพราะอาหารที่ใหน้อยมากๆ เพราะประเทศเกาหลีเหนืออาหารขาดแคลนอย่างรุนแรงทั้งประเทศ มาตั้งแต่ทศวรรษ 1990 แล้ว ดังนั้นนักโทษส่วนมากมักตายเพราะขาดอาหาร บางคนต้องกินเศษอาหารหมูเพื่อเอาชีวิตรอด(ถ้าจับได้จะโดนยิง) หนูเป็นแหล่งโปรตีนสำคัญ จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 19:41:13

ความคิดเห็นที่ 3 ปาดขวา จากคุณ : รุตน้อย เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 19:41:28

ความคิดเห็นที่ 4 ถามว่ารู้ทั้งรู้ว่ามีการทรมาน มีการละเมิดสิทธิมนุษยชนทำไมต่างประเทศถึงอยู่เฉย                 ก็ตอบว่าเพราะประเทศเหล่านี้ไม่กล้ามีเรื่อง โดยเฉพาะเกาหลีใต้แต่ดั้งเดิมนั้นก็ไม่อยาก "เหยียบเท้า" ของทั้งพ่อ และลูกเผด็จการ กลัวจะเกิดปัญหาวุ่นวายตามมา จึงไม่ค่อยกล้ารับพวกที่หนีมาอย่างเปิดเผย ทำได้แต่แกล้งมองไปอีกทาง หรือทำไม่รู้ไม่เห็น ปัจจัยสำคัญอันหนึ่งที่ทำให้มันไม่เป็นเรื่องขึ้นมา ก็คือผู้นำเกาหลีใต้กี่คนที่ผ่านมาก็ไม่พูดเรื่องนี้ หรือทำให้เรื่องนี้สำคัญขึ้นมาก็ด้วยเหตุผลดังกล่าวแล้ว นอกจากนั้นก็ยังมีจีนที่เป็นมิตรแนบแน่นกับเกาหลีเหนือ ถ้ามีเรื่องก็ต้องพูดกับจีน                 สำหรับประเทศไทย คุณคิดว่าไทยนั้นมีความสัมพันธ์กับดีกับเกาหลีใต้เหรอ ขอตอบว่าผิด ถ้าเราดูวีพีมีเดียจะพบว่าเกาหลีเหนือนี้แหละที่ใกล้ชิดกับเรามากที่สุด โดยดูยอดการค้าระหว่างประเทศพบว่ายอดการค้ากับไทยของเกาหลีเหนือนั้นเป็นอันดับ 3 ของเกาหลีเหนือ โดยดูจากปี 2007 ถึง 229 ล้านเหรียญสหรัฐ นอกจากนี้ยังมีโครงการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม                 แต่แล้วก็มีเหตุการณ์ที่ส่งผลต่อการเมืองระหว่างไทยกับเกาหลีเหนือจนได้ ในกรณี การ ลักพาตัว “อโนชา ปันจ้อย” หญิงสาวลูกชาวนา ชาวอำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่โดยรัฐบาลเกาหลีเหนือ เมื่อปี พ.ศ. 2521 ระหว่างที่ไปทำงานในร้านเสริมสวยยังเกาะมาเก๊า ซึ่งเราคงทราบกันดีว่าเกาหลีเหนือนั้นชอบลักพาตัวชาวต่างชาติ และบังคับมาเป็นประชาชนในเกาหลีเหนือ ถ้าไม่ยอมก็ถูกส่งไปค่ายกักกังนรก                 สำหรับชาวเกาหลีเหนือที่อพยพมาไทยนั้น ปัจจุบันมียอดประมาณ 1000 คน ซึ่งส่วนมากไทยมักทำจับกุม แต่ไม่ส่งไปเกาหลีเหนือแต่อย่างใด เพราะรัฐบาลไทยรู้ดีถ้าส่งประเทศนี้ละก็ซะตากรรมของผู้อพยพนั้นต้องรับคืออะไร.... (สามารถดูข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศไทยกับเกาหลีเหนือได้ ตามที่อยู่นี้ http://th.wikipedia.org/wiki/ประเทศเกาหลีเหนือ *โปรดใช้วิจารญาณในการอ่าน เนื่องจากเป็นเว็บที่บุคคลทั่วไปสามารถเข้าไปแก้ไขข้อมูลได้) จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 19:45:51

ความคิดเห็นที่ 5 ปาดกลาง ๆ จากคุณ : eissee เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 19:50:07

ความคิดเห็นที่ 6 ชีวิตนักโทษในค่ายกักกันที่ทุกคนต้องเจอ เราสามารถแบ่งประเภทของค่ายกักกัง 2 แบบคือ KWAN-LI-SO ซึ่งหมายถึงสถานที่คุมขังนักโทษการเมืองที่ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต (บางครั้งโดนจับคุมขังทั้ง 3 ชั่วคน คือ ปู่ พ่อ ลูกเลย) โดยไม่มีการไต่สวนคดี สถานที่ลักษณะนี้มี 6 หรือ 7 แห่งซึ่งใหญ่โต ทุกคนต้องทำงานหนัก และได้รับอาหารต่ำกว่าที่จะพอยังชีพ ขอบอกว่า อยู่วันเดียวก็ไม่ไหวแล้ว ตายซะดีกว่าที่จะอยู่ตลอดชีวิต KYO-HWA-SO ซึ่งหมายถึงสถานที่คุมขังนักโทษการเมือง และนักโทษคดีอาญาปกติ โดยมีโทษจำคุกไม่ตลอดชีวิต ฟังดูอาจดีกว่าประเภทแรก แต่อัตราการตายสูงมาก จนถือกันว่าเป็นคุกแรงงานมรณะ เพราะมักตายก่อนครบโทษ               นอกจากนี้ก็มีศูนย์กักกันพิเศษและคุกประเภทแยกย่อยต่างๆ  ที่โหดร้ายทารุณอีกมากมาย มีทั้งคุกเฉพาะสำหรับผู้ที่พยายามหนีไปจีนและถูกส่งกลับมา                 คุกแต่ละแห่งนั้นมีจุดเหมือนกันคือ ทั้งหมดตั้งอยู่พื้นที่ทุรกันดาน ห่างไกลจากความเจริญ ระบบการรักษาความปลอดภัยสุดยอดมาก คือมีการรักษาความปลอดภัยประตูเข้าออกอย่างแน่นหนา และมีรั้วไฟฟ้าสูงประมาณ 2.5 เมตร ล้อมรอบ นอกรั้วมีหลุมพรางที่ตกลงไปจะเจอกับดักขนเม่น หมอนหนาม  ส่วนประกอบของค่ายกักกันก็เหมือนกันคือมีโรงงาน ห้องคุมขัง(นรก) หอคอย คอกหมู เรือนพัก ฯลฯ                 นอกจากนี้จุดที่เหมือนกันคือ สภาพความเป็นอยู่แสนสกปรก กลิ่นเหม็นอย่างร้ายกาจ อาหารที่ให้ ค่อนข้างน้อยมาก(ประกอบด้วยซุปเกลือ ข้าวโพดหักๆ สำหรับเลี้ยงสัตว์มากกว่าเลี้ยงคน ส่งผลให้นักโทษต้องหาอาหารเองไม่ว่าจะต้องกิน หนู หนอน กินโคลน เพื่อประทังชีวิต ซึ่งเชื่อกันว่ารัฐบาลเกาหลีเหนือมีนโยบาลควบคุมนักโทษโดยการอดอาหาร                 โดยทั่วไปนักโทษจะอยู่ในกระต๊อบที่สร้างอย่างหยาบๆ ทำจากดินเหนียวและมีหลังคามุงหญ้าคา ทำให้มันไม่มั่นคงจนมองดูเหมือนว่ามันจะถล่มมาได้ทุกเมื่อ ต้องใช้ไม้ค้ำยันไว้ตลอดเวลาและต่ำมากจนมองจากระยะไกลหรือมุมสูงไม่ค่อยเห็น ถ้าจะเปรียบเทียบละก็เหมือนหมู่บ้านขอทาน มันห่วยกว่าโรงวัวหรือคอกหมู  สภาพน่าอนาถจนแยกไม่ออกว่าอันไหนคือทางเข้าอันไหนคือหน้าต่าง มีรูเต็มไปหมด ด้วยเหตุนี้มันจึงถูกเรียกว่าหีบปากเพลง(Harmonica) KYO-HWA-SO จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 19:54:19

ความคิดเห็นที่ 7 ปาดน่ะเฮ้ยย ปาดๆ จากคุณ : rasta-420 เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:04:23

ความคิดเห็นที่ 8 ปาดจริงๆ จากคุณ : กิ๊ฟไม่ใช่ตุ๊กตา เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:05:10

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านละอึ้ง -_-'' จากคุณ : ~~ช้างน้อยร้อยโล~~ เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:06:15

ความคิดเห็นที่ 10 ห้องครัวก็ทำแบบหยาบๆ สำหรับทำอาหาร(ที่จริงอาหารที่ทำมีไม่กี่อย่าง) เตาผิงสมัยโบราณกาล บนเพดานมีหลอดไฟหนึ่งดวง ซึ่งถือว่าเป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าที่มีชิ้นเดียวในเรือนแห่งนี้แล้ว กระต๊อบ บางหลังใช้เป็นเป็นที่อยู่ของครอบครัว บางกระต๊อบใช้สำหรับกลุ่มนักโทษหญิง ส่วนของนักโทษชายโสดจะอยู่อย่างแออัดเต็มไปด้วยแมลง ทำให้ที่นั้นเต็มไปด้วยโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ นักโทษชายต้องนอนแออัดในห้อง 6x5 เมตรถึง 80-90 คน ที่นั้นเต็มไปด้วยตัวหมัด นอนบนพื้น เบียดเสียดกัน หัวไปทาง เท้าไปทาง ทำให้นักโทษบางคนต้องดมกลิ่นเท้าของคนอื่นที่เหม็นอย่างร้ายกาจ ยิ่งเป็นฤดูหนาวยิ่งทรมาน นักโทษต้องอาศัยไออุ่นจากเพื่อนนักโทษเพื่อสู้ไอหนาวที่เข้ามาพื้นห้อง แม้แต่ฤดูร้อนห้องเหล่านี้ยิ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นเหงื่อและกลิ่นตัวของนักโทษ อีกกระต๊อบ หนึ่งก็มีไว้สำหรับนักโทษที่ทรมานจากโรคต่างๆ เช่นโรคตับอักเสบ โรคเรื้อน โรคทางจิตประสาท อันเป็นผลจากการขาดอาหารและถูกซ้อม มันเป็นกระท่อมเล็กๆ บนภูเขาที่ล้อมรวบด้วยรั่วหนามเหล็กสูง เหมือนเล้าไก่มากกว่า ไม่มีการรักษาการแพทย์ใดๆ พวกเขาถูกทิ้งไว้ที่นั้นเพื่อรอความตายเท่านั้น และไม่เคยได้ยินข่าวว่ามีผู้รอดชีวิตจากที่นั้นเลยสักราย จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:08:39

ความคิดเห็นที่ 11 ปาด + โหวต จากคุณ : Winter_pluK เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:10:25

ความคิดเห็นที่ 12 แต่ สิ่งที่น่ากลัวที่สุดนอกเหนือจากที่นอนแล้วก็คือสุขา ถ้าคุณบอกว่าสุขาห้องส้วมในจีนน่ากลัวละก็ ที่ค่ายกักกันเกาหลีเหนือนรกกว่านี้อีก เพราะห้องส้วมค่ายกักกันนี้มีห้องใช้จำกัดและใช่ร่วมกัน ในเวลาเช้าเราจะเห็นนักโทษต่อแถวใช้อย่างยาวเหยียด หากรอไม่ไหว พวกเขาจะถ่ายออกมาแบบไม่เลือกที่ต่อหน้านักโทษคนอื่นๆ แม้แต่นักโทษหญิงก็ไม่สนใจต่อนักโทษชายที่มองเธอถ่าย ไม่มีกระดาษชำระ ต้องใช้ใบข้าวโพด ฟักทอง หรือใบอื่นมาใช้แทน โดยนักโทษ 300 คนจะมีห้องส้วมหนึ่งห้อง ห้องกว้าง 1 เมตร ยาว 2 เมตร นักโทษชาย 5-6 คนต้องใช้พร้อมกัน โดยมีบัตรไม้เป็นบัตรผ่าน ซึ่งจากรายงานเหลือเชื่อพบว่า นักโทษจะใช้ห้องน้ำนี้เพียงวันละ 2 ครั้งเท่านั้น และต้องเข้าไปเป็นลำดับกลุ่ม ห้ามเข้าไปใช้เมื่อใดก็ได้ที่จำเป็น ส่วนภายในห้องนั้น นักโทษจะนั่งยองๆ บนพื้นที่ลาดเอียง โดยถ่ายของเสียงไหลลงบนพื้นลาดเอียงนั้นเข้าช่องรูส้วมเดียวที่ปลายสุดของ ส้วม และสังเกตจากภาพข้างบนตะพบนักโทษที่ทำหน้าที่ดูแลการใช้ส้วมกำลังถือบัตรใน มือ ซึ่งเป็นหน้าที่อย่างหนึ่งของนักโทษ และคุณเชื่อหรือไม่ว่านักโษที่ทำหน้าที่นี้ต้องอยู่ในห้องสุดเหม็นนานถึง 17-18 ชั่วโมง ส่วนมากเป็นผู้สูงอายุและหญิงพิการในสภาพทำงานไม่ได้ พวกเขาอยู่ในสภาพชวนสยองใบหน้าบวมเพราะต้องอยู่กับกลิ่นเหม็นตลอดเวลา แต่นักโทษส่วนใหญ่มักเลือกทำงานนี้ เพราะได้อาหารเต็มส่วน และงานเบา เพียงแต่สิ่งที่ได้คือนักโษเหล่านี้จะเสียชีวิตใน 1 ปี จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:12:52

ความคิดเห็นที่ 13 ชอบจังเรื่องแบบนี้ แต่เค้าโหดจังเลยนะ จากคุณ : ความลับกับผู้หญิง เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:12:52

ความคิดเห็นที่ 14 ส่วน ลักษณะที่พบเห็นโดยทั่วไปของนักโทษที่เข้าค่ายกักกันเมื่อถูกขังในระยะเวลา นาน ผลที่ตามมาคืออยู่สถาวะขาดสารอาหารอย่างรุนแรงเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก ถูกใช้ทำงานหนักเกินกำลัง จนรูปร่างเตี้ยประมาณ 140-150 เซนติเมตร ศีรษะล้าน บิดเบี้ยวอย่างอนาถเพราะถูกซ้อม หลายคนเดินขาแปและหลังค่อม บางคนเดินไม่ได้ต้องเคลื่อนตัวไปข้างหน้าโดยการสั่นร่างกาย บางคนมีช้อนคันหนึ่งห้อยไว้ที่คอหรือมีกระป๋องเปล่าๆ ห้อยข้างตัว เด็กแทบทุกคนท้องป่องตาโปน และทุกคนสวมเสื้อผ้าเหมือนผ้าขี้ริ้วที่ทีรอยปะจนดูไม่ออกว่าเสื้อดั้งเดิม เป็นอย่างไร นอกจากนี้ร่างกายยังเต็มไปด้วยแมลงจำพวก เหา หมัด มีผิวดำเกรียมจนเหมือนพวกแอฟริกันมากกว่าคนเอเชีย และมีกลิ่นเหม็นอย่างร้ายกาจเพราะไม่มีการอาบน้ำใดๆ ทั้งสิ้น               ยิ่งกว่าของใช้ประจำวันของนักโทษจะขาดแคลนมาก เช่น รองเท้า และเสื้อผ้า ซึ่งหนึ่งคนจะได้เพียงอย่างละชิ้นเท่านั้น ถ้ามันพังหรือหายไม่มีเปลี่ยนให้ ทำให้นักโทษเหล่านี้แก้ปัญหาโดยขโมยเศษกระสอบหรือเศษผ้ามาปะเสื้อผ้าขาดวิ่ง ของพวกเขา บางครั้งถึงขั้นแย่งเสื้อผ้าจากซากศพคนตาย ซึ่งถ้าเกิดผู้คุมจับตายถึงขั้นประหารชีวิตทันที                 ส่วนอาหารไม่มีการเปลี่ยนเมนูแต่อย่างใด เพราะนักโทษต้องรับอาหารเหมือนกันหมดและซ้ำไปซ้ำมาแบบนี้ทุกวัน กินเพื่อกันตายเท่านั้น คือประกอบด้วยซุปเกลือหนึ่งถ้วยขนาดเท่าฝ่ามือ ข้าวโพดหักๆ ที่รูปร่างเหมือนอาหารสัตว์มากกว่าอาหารคนน้ำหนัก 100 กรัม(เรียกว่าอาหารเต็มมื้อ ขอบอกว่าน้อยมากๆ ไม่เชื่อลองเอาข้าวโพดอาหารสัตว์มาชั่งดู) ซึ่งก็มีแค่นี้ แถมอีกว่าถ้านักโทษทำความผิดก็จะมีการลงโทษโดยการลดปริมาณข้าวโพดเพื่อลงโทษ บางคนได้ข้าวโพดหักเพียง 80 กรัม บางคนก็ได้ 60 กรัม ซึ่งแน่นอนมันไม่พออิ่มแน่นอน ทำให้พวกนักโทษต้องหาอาหารกินเอง บางคนถึงยอมกับแอบกินเศษอาหารหมู กินแม้กระทั้งน้ำต้มจากรางอาหารหมู (หมูที่เลี้ยงในค่ายกักกันมีไว้เพื่อนำไปทำอาหารเลี้ยงผู้คุมนำวันเกิดของ ผู้นำทั้งสอง จะเห็นได้ว่าหมูนั้นได้รับการเลี้ยงดูกว่านักโทษเสียอีก) บางคนถึงขั้นกินหญ้า หนู งู กบ หนอน จิ้นเหลน  แมงวาบเป็นๆ เพื่อบรรเทาความหิวโหย จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:15:34

ความคิดเห็นที่ 15 ส่วนลักษณะของผู้คุม นอกเหนือผู้คุมจะแต่งตัวเป็นเครื่องแบบราชการแล้ว ผู้คุมจะสวมหน้ากากตลอดเวลา และอยู่ห่างๆ จากนักโทษเพื่อหลบกลิ่นเหม็น และที่ค่ายกักกันยังมีธรรมเนียมอย่างคือเวลาผู้คุมเรียกนักโทษ นักโทษต้องรีบวิ่งไปหาและคุกเข่าพร้อมก้นศีรษะ นักโทษทำได้แต่ตอบคำถามเท่านั้น ห้ามพูดนอกเหนืออะไรจากนี้ หากตอบช้าหรือเคลื่อนไหวเจ้า นักโทษจะถูกหีบที่หน้าหรือหน้าอก ผู้คุมได้รับคำสั่งให้ปฏิบัตินักโทษอย่างไร้ความปราณี เสมือนผู้คุมเป็นสัตว์เดรัจฉานและผู้พิพากษาที่ลงโทษตามใจชอบ ยิ่งกว่านั้นผู้คุมจะได้รับอำนาจสังหารนักโทษที่ใดก็ได้ เมื่อใดก็ได้ ข้อหาใดก็ได้ โดยไม่จำเป็นต้องเขียนรายงานหรือรับผิดชอบ(โดยมากคนที่ทำหน้าที่เป็นผู้คุม ต้องทำหน้าที่ตลอดชีวิต ห้ามลาออกหรือย้ายไปไหน เนื่องจากรัฐบาลกลัวว่าผู้คุมเหล่านั้นจะเอาเรื่องนี้ไปแฉให้คนภายนอกทราบ) ทุกๆ วันจะมีตอนขานชื่อเช้าและเย็น ซึ่งตอนเย็นนั้นถือได้ว่าเป็นเป็นช่วงเวลาที่ลำบากที่สุด นักโทษต่างเหนื่อยล้าจากการทำงานหนัก ไร้เรี่ยวแรงที่จะไปขานชื่อ บางคนต้องคลานไปจุดขานชื่อ นักโทษจะถูกควบคุมไม่ให้สื่อสารกับใคร ไม่ให้เขียนหรือรับจดหมายกันโดยไม่มีข้อยกเว้น   นักโทษทุกวัยจะถูกบังคับให้ทำความเคารพเจ้าหน้าที่ที่อยู่ค่ายกักกันทั้งหมด เวลาเจอหน้าต้องทำความเคารพโดยการโค้ง 90 องศา พวกเขาต้องเคารพแม้กระทั้งลูกๆ อายุ 5 ขวบของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย พร้อมบอกว่า “คุณหนูของเจ้านาย” ซึ่งถือว่าเป็นการดูหมิ่นอย่างแรงของวัฒนธรรมเกาหลี    นอก จากนี้นักโทษทั้งหมดจะถูกหยามศักดิ์ศรีโดยผู้คุม นักโทษไม่มีสิทธิพูด หัวเราะ ร้องเพลง ห้ามอธิษฐาน หรือมองตนเองในกระจก เวลาทำงาน นักโทษจะต้องก้มหน้าก้มตาทำ ห้ามมีการเคลื่อนไหวใดๆ ที่ไม่เกี่ยวกับงาน ส่วนในโรงงานผู้คุมจะอยู่ตู้กระจกเพื่อสะดวกในการเห็นนักโทษทำงาน นักโทษจะทำงานหนักดั่งทาสเป็นเวลา 18 ชั่วโมงต่อวันถ้าทำงานไม่เสร็จหรือล้มเหลวสองครั้งจะถูกลงโทษโดยการเข้าคุก และถ้านักโทษหญิงมีท้องเมื่อใดจะถูกฆ่าทันทีที่คลอดออกมา และ เมื่อถึงวันสิ้นปี เมื่อถึงเที่ยงคืนเป็นต้นไป นักโทษทุกคนต้องโค้งคำนับ “ท่านผู้นำผู้ยิ่งใหญ่” และผู้นำอันเป็นที่รัก”(คิมจองฮิวและบุตรชาย) สำหรับนักโทษแล้วช่วงเวลานี้ถือว่าเป็นช่วงเวลาแห่งนรก เพราะพวกเขาทำงานหนักทั้งวันจนสายตัวแทบขาด อยากนอนหลับเพื่อเก็บพลังเอาไว้อยู่รอด แต่ต้องตื่นมาเที่ยงคืนเดินทางไปที่สำนักงานเพื่อโค้งคำนับผู้นำในวาระปี ใหม่ ซึ่งเป็นสภาพไม่น่าดูมาก เพราะนักโทษต้องต่อแถวท่ามกลางอากาศหนาวเหน็บ อีกทั้งตอนเช้าพวกเขาต้องกลับมาที่นี้อีกครั้งเพื่อฟังบันทึกและต้องจำโอวาท ปีใหม่ของผู้นำ ซึ่งถ้าใครจำไม่ได้จะต้องถูกลงโทษอย่างหนัก และนี้คือกฎระเบียบในค่าย(นิคม)กักกันในเกาหลีเหนือ(ย้ำอีกครั้ง โปรดใช้สติในการอ่าน) 1.             ถ้าหนีจะถูกยิงทิ้งทันที 2.             ห้ามชุมนุมเกิน 3 คน 3.             ห้ามขโมยของจะถูกยิงทิ้ง 4.             ถ้านักโทษแสดงไม่พอใจแก่ผู้คุมจะต้องโดนยิงทิ้ง 5.             นักโทษต่อต้านผู้คุมไม่ได้ 6.             ชายและหญิงห้ามสัมผัสกันโดยไม่รับอนุญาต จะถูกยิงทิ้ง 7.             ฯลฯ จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:19:12

ความคิดเห็นที่ 16 ปาด อ่านสนุกมาก ชอบ จากคุณ : ลาบเลือดน้ำตกซกเล็ก เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:20:03

ความคิดเห็นที่ 17 ปาดเล็กๆ จากคุณ : neungkung เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:28:49

ความคิดเห็นที่ 18 ก่อนเข้าหมวดต่อไปมาอ่านนี้กันก่อน เกาหลีเหนือไม่เหมือนพม่า,อิรัก, โบลิเวีย ที่มีชนกลุ่มน้อยต่างๆ อาศัยอยู่ และเปิดพอสมควร แต่เกาหลีเหนือเป็นประเทศปิด และประชาชนและทหารถูกล้างสมองตั้งแต่สมัยพ่อของคิม จอง อิล แล้ว มีการโฆษณาชวนเชื่อเกี่ยวกับตัวผู้นำ ระบอบ ตลอดเวลา ทุกวัน ว่าผู้นำดีอย่างนั้นอย่างนี้ ทีวีทุกช่องมีแต่รายการสรรเสริญและข่าวของผู้นำแทบทั้งนั้น แทบไม่มีรายการอย่างอื่นเลย ซึ่งทำให้เป็นตัวปลูกฝังให้ประชาชนรักผู้นำจนฝังลึก -ชาวเกาหลีเหนือนั้นจะมองท่านผู้นำว่าเป็นดั่งทุกๆ สิ่ง มีความสามารถเก่งกาจรอบด้าน(รอบด้านตรงไหน เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟังตอนจบ)ถ้าไม่มีผู้นำประเทศจะล้มสลาย ผู้นำคือเจ้าชีวิตของเรา (ความจริงแล้วมีการแฉว่า คิม จอง อิล เอาเงินภาษีประชาชากร ไปซื้อรถนอกราคาแพงนับสิบๆ คัน มีหนังต่างประเทศนับหมื่นชุด ทั้งๆ ที่เป็นหนังอเมริกา และเป็นผู้นำเข้าคอนยัคเฮเนสซี่อันดับ1ของโลก และอาหารชั้นเลิศอื่นๆ ทั้งๆที่ประชาชนในประเทศอดอยาก) -ผู้ นำความกลัวเป็นเครื่องมือควบคุมสำหรับผู้ที่คิดต่าง เช่นบอกว่าอเมริกาและญี่ปุ่นเป็นประเทศป่าเถื่อน นิสัยไม่ดี จ้องแต่ฆ่าชนชาวเกาหลีเหนือตลอดเวลา อย่าไปยุ่งกับมัน  ใครคิดเข้าข้างไม่เห็นด้วยก็โดนขังคุก หรือยิงทิ้ง ถ้าใครทำผิดซักคนครอบครัวก็โดนด้วย -ผู้นำใช้โฆษณาให้ประชาชนเห็นว่าระบอบการประเทศดี -ประชาชน มองท่านเป็นที่เคารพห้ามมิให้ใครหน้าไหนมาว่าวิจารณ์รวมถึงพูดในทางไม่ดีไม่ ได้ ห้ามวิจารณ์นโยบายการทำงานของรัฐเด็ดขาด ไม่งั้นอาจมีโทษถึงตาย -การ กระทำหรือตัดสินใจต่างๆ ของท่านผู้นำล้วนเป็นสิ่งที่ถูกต้อง แม้จะดำเนินนโยบายผิดพลาดเพียงใดก็ตาม จะโกง จะกินบ้านกินเมือง จะเอาเงินไปบำรุงสุขก็ไม่มีใครว่า ตรูจะทำสักอย่างมีอะไรไหม -แม้ จะมีคนต่อต้านแต่จะเอาอะไรไปสู้ มีด เสียม เหรอ ในขณะที่กองทัพของเกาหลีของคิม จอง อิล ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นกองทัพที่แข็งแกร่งติดอันดับโลก คุณจะใช้มีด เสียมสู้กับทหารเหล่านี้เหรอ -ประเทศเกาหลีเหนือเป็นประเทศที่ยากจนที่สุดติดอันดับโลก คุณจะเอาเงินที่ไหนไปปลุกระดม ไม่ใช้เสื้อสีต่างๆ ในบางประเทศสักหน่อย -หรือ จะรอให้ทหารมาปฏิบัติเหรอ ทหารของคิม จอง อิล ถูกปลูกฝังจนฝังลึกเรียบร้อยตั้งแต่เด็กแล้ว ไม่มีความคิดหักหลังผู้นำแต่อย่างใด อีกทั้งอาชีพนี้ดีที่สุดในประเทศแล้ว ถ้าขาดผู้นำพวกเขาก็อยู่ไม่ได้สิ -อาชีพที่ประชาชนฮิตในประเทศนี้คือการเป็นคือทหาร -เกาหลีเหนือมีพื้นที่ประมาณ 1 ใน 4 ของไทย มีประชาชนประมาณ 24 ล้านคน (เกาหลีใต้ 50 ล้านคน) จำนวนนี้คิดหรือว่าจะมีสักกี่คนต่อต้านผู้นำ -เกาหลีเหนือมีอาวุธนิวเคลียร์ -รัฐ เข้ามาจุ้นจ้านจัดการกับวิถีชีวิตของเอกชนทุกอย่าง(เช่น คุณต้องเกิดต้องคลอดที่ไหน คุณต้องเรียนอะไร คุณต้องโตขึ้นไปเป็นใคร คุณต้องแต่งงานกับใคร) -มี การใช้ระบบตำรวจลับแบบเข้มข้น เพื่อนคุณอาจจะเป็นสายลับรายงานพฤติการณ์ของคุณ(แน่นอนว่าคุณก็จะเป็นสายให้ กับรัฐเพื่อรายงานเพื่อนเช่นกัน) มีรายการว่าคนเกาหลีเหนือ 1 ใน 10 คนจะเป็นสายลับ จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:29:35

ความคิดเห็นที่ 19 -ชาว เกาหลีเหนือไม่มีทางรับรู้โลกภายนอกเลย ทำให้คิดว่าทุกอย่างในเกาหลีเหนือดีที่สุด ดังนั้น คนเกาหลีเหนือจึงไม่เคยรู้ว่า มนุษย์ไปเหยียบดวงจันทร์แล้ว ไม่รู้จักเลยว่า ไมเคิล แจ็คสัน เปเล่ แบ็คแฮม อินเตอร์เน็ต  ตุ๊ด เกย์ เลสเบียน คืออะไร (3อย่างหลัง คิดว่าคนที่เป็นเองน่าจะรู้ แต่อาจเรียกไม่ถูก) - มีสารคดีหนึ่งมาถ่ายทำเกาหลีเหนือ เป็นสารคดีหมอจากองค์กรการกุศลต่างประเทศเดินทางมาผ่าตัดรักษาโรคต้อกระจก ให้ชาวเกาหลีเหนือโดยไม่คิดค่าตอบแทน และโดนรัฐบาลเกาหลีเหนือจำกัดอะไรหลายๆ อย่าง แต่คณะแพทย์ก็ช่วยกันรักษาโรคต้อกระจกให้ชาวเกาหลีเหนือให้ได้มากที่สุด และเมื่อรักษาหาย แทนที่จะมีใครสักคนที่จะขอบคุณหมอคนนั้น ไม่มีเลย ทั้งๆ ที่หมอต้องเข้าประเทศนี้อย่างยากลำบากและใช้เงินและเครื่องมือของตนเองรักษา กลับไปขอบคุณและเทิดทูนต่อรูปท่านผู้นำ ทั้งๆ ที่ท่านผู้นำคนนั้นไม่ได้ทำอะไรเลยสักอย่างแถมกีดกันการรักษาหมอคนนั้นอีก (แปลกดีเกาหลีเหนือ) -สำหรับ ค่ายนรกก็มีกรณีต่อต้านเหมือนกันในช่วงต้นทศวรรษที่ 70 นักโทษการเมืองที่ทำงานในเหมืองในนิคมที่ 12 ต่างรับไม่ได้กับการได้รับปฏิบัติอย่างต่ำช้า พวกเขาเลยก่อการจลาจลขึ้น นักโทษทำการซุ่มโจมตีครอบครัวของเจ้าหน้าด้วยพลั่ว ขวานเจาะหิน ท่อนไม้ ขวาน และค้อน ครอบครัวของเจ้าหน้าที่ที่ประกอบด้วยภรรยาและลูกๆ ถูกฆ่าตายหลายคน และเมื่อผู้คุมทั้งหลายกับมาที่เกิดเหตุก็ระดมอาวุธยิงใส่ไม่เลือกหน้า ผลคือมีนักโทษตายถึง 5000 คน นักโทษที่เหลือพยายามต่อต้าน แต่ก็สู้พวกผู้คุมไม่ได้ เพราะพวกเขามีทั้งปืนใหญ่ ปืนกล และปืนอาก้า -ใน ปี ค.ศ.1974 ที่ค่ายกักกันยองเปียว เกิดเหตุนักโทษก่อการจราจลโจมตีผู้คุมโดยใช้ท่อนไม้และหินเพื่อเป็นการ ประท้วงเรื่องสภาพอาหาร และการใช้แรงงานหนัก นักโทษทำการต่อสู้ผู้คุมและขโมยอาวุธยิงอย่างไม่เลือกหน้า แต่ในที่สุดพวกนักโทษก็แพ้ต่อกองกำลังทหารเกาหลีเหนือ และจับนักโทษที่ซ่อนตัวในภูเขาสังหารรวบยอดทั้งหมด ไม่มีนักโทษรายไหนรอดชีวิต -การ ต่อต้านค่ายกักกันทั้งสองเหตุการณ์ ส่งผลให้มีนโยบายคือผู้คุมจะต้องปฏิบัติต่อนักโทษให้หยาบคายขึ้น และมีการยกความเข้มแข็งระบบควบคุมนิยมกักกัน มีการวางกับดักในจุดยุทธศาสตร์สำคัญต่างๆ รวมไปถึงการติดตั้งรวดหนามไฟฟ้าสูง และการนำวิธีการอดอาหารจนหิวโหยและการใช้แรงงานหนักมาใช้เพื่อเป็นหลัก ปฏิบัติมาตรฐานต่อเนื่อง -และ ทั้งสองเหตุการณ์ถูกนำมาใช้เป็นตัวอย่างในการเล่าในที่อบรมผู้คุม เพื่อเป็นตัวอย่างว่าเหตุใดไม่ควรปราณีนักโทษ และทำไมถึงมองนักโทษเป็นศัตรูของพวกเขา -มีเหตุการณ์เกิดขึ้นคล้ายๆ กันในปี 1989 ในนิคมที่ 13 นักโทษหญิงวัย 27 ชื่อ ชอย เป็นนักบัญชี  ปลพ เป็นเครื่องระบายทางเพศสำหรับนาย ชุง ยาง กี ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย และเธอยังเป็นเครื่องระบายางเพศให้ผู้บังคับบัญชาเขาอีกด้วย ดังนั้นมีเหรอว่าลูกผู้หญิงอย่างเธอจะทนไหว วันหนึ่งเธอแอบรอเขาในสำนักงานเขา โดยหวังจะฆ่าเขาและชิงปืนพก แต่ด้วยความที่เธอตื่นเต้นมากเกินไปจึงมีพิรุธ เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวเห็นเลยเกิดความสงสัย เลยค้นตัวเธอ พบมีดยาว 15 เซนติเมตร ซ่อนในกางเกงของเธอ เขา เกรี้ยวกราดอย่างมาก และกระหน่ำยิงเธอถึง 7 นัด แบะในปีค.ศ.1990 เจ้าหน้าที่ชุงก็เบ่อรตำแหน่งจากร้อยเอกเป็นพันตรีและโยกย้ายไปประจำการที่ นิคมที่ 16 จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:36:16

ความคิดเห็นที่ 20 เคยดูสารคดีในช่อง TPBS เขาบอกว่า ถ้าแหกคุกออกมาได้ครอบครัวต้องมีอันเป็นไป ซึ่งคนที่หลบหนีออกมาให้ สัมภาษณ์เอง ซึ่งเจ้าตัวอยู่กรุงโซล จากคุณ : จ่าซอส เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:36:29

ความคิดเห็นที่ 21 มาเข้าสู่หมวดต่อไป แรงงานนรก มี คนบอกว่าผลผลิตจากนิคมกักกันและคุกนักโทษการเมืองต่างๆ นั้นเมื่อมารวมกันแล้วจะเท่ากับร้อยละ 40 ของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศของเกาหลีเหนือเลยที่เดียว ไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า แต่มันก็แสดงให้เห็นว่านักโทษต้องถูกบังคับให้ทำงานหนักขนาดไหน นัก โทษต่างๆ ต้องถูกทารุณกรรมใช้แรงงานอย่างหนัก จนหลายคนเสียชีวิตระหว่างทำงาน ไม่มีนักโทษว่างงาน,นักโทษป่วย,นักโทษพิการคนไหนได้รับอาหารเต็มส่วน นอกเสียจากนักโทษคนนั้นต้องทำงานเสร็จตามกำหนดประจำวัน งานฝีมือ เพื่อให้ทันเส้นตายของการส่งออก(สินค้าพวกนี้ถูกส่งออกไปยัง จีน, ไทย, ฝรั่งเศส,รัสเซีย,ญี่ปุ่น,ฮ่องกง) โดยสินค้าที่ทำก็มีเสื้อโค้ต เสื้อกันหนาว เสื้อผ้าเด็ก ดอกไม้ปลอม ยกทรง แปลงขัดชนิดต่างๆ  ไม้ ถู ซึ่งสินค้าเหล่านี้นักโทษต้องทำงานจนถึงตีหนึ่งหรือบางครั้งเป็นเวลาหลายๆ เดือนติดกันโยไม่มีค่าจ้าง นักโทษจะสามารถนอนหลับเพียงแค่ 2-4 ชั่วโมงที่โรงงาน พวกเขารับประทานอาหาร ทำงาน และนอนหลับในที่เดียวกัน โดยนักโทษแต่ละคนจะต้องผลิตให้ได้ 60 ชิ้น ต่อวัน โดยข้างๆ ตัวจะมีกะละมังใส่น้ำขนาดใหญ่เพื่อให้นักโทษล้างมือให้สะอาดบ่อยๆ นักโทษแต่ละคนได้รับผ้าขาวชิ้นหนึ่งเพื่อคลุมตักที่สกปรกและเพื่อให้สินค้า สะอาด สินค้าที่ผลิตเสร็จจะห่ออย่างสวยงามและส่งออกไปยังต่างประเทศ และ ข้างๆ ตัวนักโทษจะมีผู้คุมในมือถือแส้ที่ทำจากหนังโคและมีหลายอันถูกแขวนบนผนัง กำแพง และถ้านักโทษทำผิดจะถูกเฆี่ยน เตะถีบ และชก บ้างครั้งผู้คุมก็ลงโทษแบบไม่มีเหตุผล นักโทษไม่ได้รับอนุญาตให้พูด หัวเราะ หรือหยุดพัก นอกจากนี้นักโทษจะก้มหน้าก้มตาทำงานในท่าเดียวตลอดเวลา ยืมทั้งวันจนขาอ่อน ผลคือนักโทษหญิงกว่าครึ่งมีสภาพหัวและไหบ่ปูด หลังโกง และพิการ และที่เหลือเชื่ออีกก็คือนักโทษไม่สามารถอนุญาตปัสสาวะหรืออุจจาระในขณะที่ ทำงานได้ เพราะพวกเขาอ้างว่าจะทำให้งานขาดความต่อเนื่อง....บางคนต้องตอกประตูจำนวน มหาศาลส่งผลให้นิ้วมือของนักโทษต่างหงิกงอไม่ได้รูปและหยาบกร้าน นอก จากนั้นกลิ่นในที่ทำงานจะเหม็นสุดๆ เนื่องจากนักโทษได้รับอนุญาตอาบน้ำปีละ 2 ครั้งเท่านั้น ทำให้ทุกคนมีกลิ่นเหม็นอย่างร้ายกาจ ที่ทำงานตลบอบอวลด้วยกลิ่นสาบของเหงื่อ บ่อย ครั้งที่นักโทษเผลอหลับในขณะทำงานและต้องสะดุ้งตื่นเมื่อเข็มแทงที่มือในขณะ เย็บผ้า เขาก็ได้แต่เอาน้ำมันเครื่องจักรใส่แผลและทำงานต่อไป บ่อย ครั้งงานไม่เพียงแต่จะสร้างความยากลำบากแก่ร่างกายหรือเป็นที่เหยียดหยาม เท่านั้น แต่ยังก่ออันตรายแก่สุขภาพและความปลอดภัยแก่นักโทษอีกด้วย เช่น จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:45:49

ความคิดเห็นที่ 22 โหวต จ้า โหดจัง จากคุณ : เคลิ้มสมาคม เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:46:12

ความคิดเห็นที่ 23 งานเหมือง ในแต่ละปี จะมีการผลิตถ่านหินได้เฉลี่ย 40000 ตันโดยแรงงานนักโทษ ถ่านหินเหล่านั้นจะนำมาใช้เพื่อการผลิตกระไฟฟ้าสำหรับรั้วไฟฟ้าของนิคมและ ผลิตกระสุนปืน นักโทษที่ทำงานเหมืองแร่ในนิคมกักกันตลอดชีวิตมักเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ ต่างๆ นาๆ วัสดุอุปกรณ์เครื่องมือต่างๆ ล้วนอยู่ในสภาพโบราณ และนอกจากนี้ก็แทบไม่มีมาตรการเพื่อความปลอดภัยใดๆ ทำให้ปล่องขุดแร่นั้นแคบมากจนหลายครั้งนักโทษจะต้องนอนหงายเพื่อขุดถ่านหิน และทั้งหญิงและชายต้องทำงานหนักเท่าๆ กัน การ ทำงานในเหมืองนั้นจะทำต่อเนื่องตลอด 24 ชั่วโมง โดยแบ่งเป็น 3 กะ การระบายอากาศในปล่องและควบคุมความปลอดภัยนั้นแย่มากๆ จนมีนักโทษบาดเจ็บเสียชีวิต เนื่องจากนักโทษนั้นมีรูปร่างเตี้ยเกินไปเขาจึงต้องปีนขึ้นไปบนล้อเลื่อน เพื่อเทถ่านหินลงไป หลายครั้ง ด้วยความหมดแรง นักโทษก็พลันตกไปในกระบะพร้อมกับถ่านหินและเสียชีวิตในนั้น เหมืองอยู่ในสภาพเปราะบางอย่างยิ่ง จนมันเหมือนกับระเบิดเวลาที่พร้อมระเบิดทุกเมื่อก็ว่าได้ อย่างไรก็ตามในเมื่อมันเป็นงาน นักโทษหลายพันคนจึงถูกบังคับให้เข้าไปทำงานในปล่องแร่โดยไม่รู้ว่ามันจะถล่ม หรือระเบิดเมื่อไหร่ ใน เดือนพฤษภาคม ค.ศ.1993 เกิดไฟไหม้ขึ้นในปล่องขุดแร่ในเหมืองแร่ที่นิคม 22 เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยได้ระเบิดทางเข้าปล่องขุดแร่ไดนาไมต์เพื่อควบ คุมเพลิง ทำให้นักโทษราว 50 ชีวิตถูกทิ้งไว้ภายในรอความตาย และหลังจากเหตุการณ์นั้นสงบ พวกเขาก็ฝังศพนั้นบนหลุมใหญ่ๆ โดยไม่มีการไว้อาลัย ไม่มีป้ายบ่บอก ไม่การอาลัยหรือพิธีศพ พวกเขาถูกฝังเฉดเช่นศพไร้ญาติไม่ปาน จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:50:46

ความคิดเห็นที่ 24 โรงงานยาง โรงงานนี้ถือว่าเป็นสถานที่ที่อันตรายและยากลำบากที่สุดแห่งหนึ่งสำหรับ ผู้หญิงการผลิตยางนั้นเขาจะผสมยางเก่าเข้ากับเม็ดยางและผสมเข้ากับกาวยางที่ มาจากถังขนาดใหญ่ที่มีไอกาวพิษฟุ้งกระจายซึ่งเคยมีนักโทษหญิงคนหนึ่งศีรษะ เธอเต็มไปด้วยกาวยางขณะที่เธอกำลังทำความสะอาดถังกาวยาว จนในที่สุดเธอก็ตาย นอก จากนี้ส่วนผสมข้นเหนียวในถังที่ล้นออกมา พวกผู้หญิงต้องดันมันกลับเข้าไปในถัง มันเป็นงานที่แสนลำบากของผู้หญิงอย่างมาก ทำให้หิวโหยและอ่อนแอ หลายครั้งส่วนผสมที่ข้นเหนียวนั้นกลับดึงเอาคนงานตกลงไปในถังและเสียชีวิต และในที่สุดทางเจ้าหน้าที่คุกก็ออกกฎใหม่ใช้แรงงานชายแทนผู้หญิงในปี ค.ศ.1989 แต่ถึงอย่างไรที่นั้นก็ยังเป็นนรกไม่เปลี่ยนแปลง เนื่องจากอากาศจะทำให้เกิดฟองในยาง โรงงานจึงปิดสนิทตลอดปี ทำให้ภายในเกิดไอร้อนมากๆ ซึ่งมันอึดอัดและทำให้หายใจไม่ออก จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:52:39

ความคิดเห็นที่ 25 ปาดเบาๆ จากคุณ : neungkung เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:56:34

ความคิดเห็นที่ 26 การขนมูล ส่วนมากเป็นงานผู้สูงอายุ หรือพวกที่จัดในกลุ่ม “ไร้ประสิทธิภาพ” งานหลักของการขนมูลคือ การรวบรวมมูลจากถังส้วมของคุก และขนไปเทลงบ่อมูลขนาดใหญ่ๆ ทุกวัน เพื่อเตรียมไว้ใช้เป็นปุ๋ยทำการเพาะปลูกในแปลงของคุกซึ่งอยู่นอกกำแพงคุก (จากภาพจะเห็นว่ามีผู้คุมถืออาวุธขู่อยู่ใกล้ๆ) กลุ่ม ขนมูลนั้นจะเป็นหญิงชรากลุ่มละ 5 คน ซึ่งทั้งหมดต้องลากถังโลหะหนักกว่า 800 กิโลกรัม และนักโทษหญิงสองคนจะถูกใช้ให้ลุยบ่อมูลระดับลูกถึงหัวเข่าซึ่งอยู่ในห้อง ส้วม และตักมูลด้วยมือเปล่า(ย้ำ...มือเปล่าไม่สวมถุงมือแต่อย่างใด) และนำไปใส่ถังขนาด 20 ลิตร ในขณะที่ผู้หญิงอีก 3 คนจะดึงถังขึ้นไปข้างบนและเทมูลไปในบ่อใหญ่ บ่อย ครั้งที่นักโทษที่ชักถังขึ้นไปจะหมดแรงและถูกน้ำหนักของถังดึงตกลงไปในบ่อ ที่เต็มไปด้วยมูล เคยมีเหตุการณ์แบบนี้ในปี 1991 ในวันที่ฝนตก แม่บ้านจากเปียงยางคนหนึ่งชื่อ นางลี ออค ทัน ทำหน้าที่ขนมูลทุกวัน และเธอก็พร้อมที่จะชักลากมูลไปที่บ่อใหญ่ แต่ฝาของถังซึ่งอยู่บนล้อเกิดติดขัดและเปิดไม่ได้ เธอจึงปีนขึ้นไปบนถังเพื่อเปิดฝา แต่เนื่องจากฝาถังเปียกฝน เธอจึงลื่นตกลงไปในบ่อมูล มันลึกมากจนเธอค่อยๆ  จมหายไปในมูล ผู้คุมที่อยู่ห่างออกไป(เพราะเหม็นกลิ่นนักโทษ) ตระโกณว่า “หยุด! ปล่อยให้มันตายอย่างงั้นแหละ ถ้าแกไม่อยากตายอย่างมัน!!”และแม่บ้านคนนั้นก็ตายที่บ่อมูลแห่งนั้นในที่สุด งานในฤดูหนาว อุณหภูมิเฉลี่ยในฤดูหนาวในเดือนกันยายนที่นิคมกักกันจะมีอยู่ประมาณ -20 ถึง -30 องศา เซลเซียส เนินเขาและทุ่งนารอบๆ ล้วนปกคลุมด้วยหิมะ  งาน ส่วนใหญ่ในฤดูนี้จะเป็นการวางฐานรากสร้างโรงไฟฟ้า ซึ่งกำเนิดใช้ในฤดูใบไม้ผลิถัดไป ทุกเช้านักโทษตะทำการทุบน้ำแข็งบนผิวแม่น้ำลงไปแม่น้ำ และหมายตำแหน่งที่ก้นแม่น้ำด้วยหินขนาดใหญ่ โดยไม่มีอุปกรณ์ทันสมัยแต่อย่างใด เครื่องมือเท่าที่มีมีแค่พลั่ว ขวานหิน และขวานด้านยาวเก่าๆ เท่านั้น นักโทษจะต้องถอดเสื้อออกลงไปในแม่น้ำโดยสวมเพียงแค่กางเกง และต้องทำงานในแม่น้ำนั้น 7 ชั่วโมง แน่นอนอากาศแบบนั้นอาจทำให้หลายคนช็อกตาย ขาชาและแขนชาจนขยับไม่ได้ และถ้าใครหยุดทำงานผู้คุมจะซ้อมนักโทษอย่างทารุณหรือกดหัวนักโทษลงไปแม่น้ำ จนขาดอากาศตาย   แต่ถ้าใคร รอดไปได้ก็อาจผจญกับอาการหิมะความเย็นกัดนิ้วเท้าและมือจนบวมเจ็บปวดอย่าง รุนแรง จนแทบนอนหลับไม่ได้ การดูแลทางการแพทย์ก็ไม่มี จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:58:16

ความคิดเห็นที่ 27 เรื่องน่าเศร้าของโลก จากคุณ : lnW_Ball เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:59:01

ความคิดเห็นที่ 28 โหดกว่าฮิตเล่อร์หลายเท่า เพราะเป็นคนร่วมเชื้อชาติเดียวกัน รู้สึกโชคดีที่ได้เกิดเป็นคนไทย แม้จะต้องเล่นกีฬาสีก็ตาม !!! จากคุณ : กิ๊ฟไม่ใช่ตุ๊กตา เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 20:59:12

ความคิดเห็นที่ 29 การใช้เครื่องจักรมนุษย์ ไฟฟ้าของเกาหลีเหนือเอาแน่เอานอนไม่ได้ แทบทุกวันนักโทษจะต้องทำงานโดยปราศจากไฟฟ้าในช่วงเวลากลางวัน อย่างไรก็ตาม ทางคุกมีกฎว่าจะต้องมีผลผลิตประจำวันตามที่กำหนดไว้ไม่ว่าจะมีไฟฟ้าหรือไม่ ก็ตาม ดังนั้นพวกนักโทษหญิงจะต้องถูกเกณฑ์เป็นกลุ่มๆ กลุ่มละ10 คน และบังคับให้ชักสายพานด้วยไหล่เป็นเวลากลุ่มละ 1 ชั่วโมงเพื่อปั่นไฟให้จักรเย็บผ้าทั้ง 100 เครื่อง หลังจากนั้นอีกลุ่มต้องปลัดเข้าทำงานแทน ความสาหัสของงานที่ทำนี้สุดจะพรรณนาได้เพราะนักโทษหญิงจะถูกเฆี่ยนอย่างไร้ ปราณีเพื่อให้เครื่องจักรเดินต่อไปด้วยแรงงานคน การดับไฟ เนื่องจากสภาพที่ตั้งของค่ายเกาหลีเหนือตั้งอยู่ในพื้นที่แห้งแล้ง ทำให้เกิดเพลิงไหม้บ่อยๆ และเมื่อใดที่เกิดเพลิงไหม้ ผู้คุมนำนักโทษมาประมาณจำนวนหนึ่ง นักโทษบางคนถูกบังคับให้ดับไฟขณะที่ผู้คุมถืออาวุธให้พร้อมแทน และนักโทษบางคนถูกบังคับให้รื้อหลังคา บางคนก็บุกเข้ากองไฟเพื่อขนสิ่งของต่างๆ ออกมา บางคนถูกยังคับให้เป็นแนวกันไฟมนุษย์เพื่อไม่ให้ไฟลุกลาม บาง ครั้งเพลิงไหม้ก็ไม่ได้เกิดที่โกดัง บางครั้งมันก็เกิดที่ภูเขา ผู้คุมจึงสั่งให้นักโทษใช้เท้ากระโดดย้ำไฟไปๆ มา และผู้คุมจะมองดูนักโทษพวกนั้นอย่างสนุกสนาน ซึ่งกว่าที่ไฟจะดับก็ปาไป 7-8 ชั่วโมง ซึ่งเวลานั้นถือว่าเป็นช่วงเวลาแห่งความเป็นทางตายของนักโทษ นักโทษยางคนล้มลงเพราะอ่อนล้าหิวโหยเพราะไม่ได้รับประทานอาหารกลางวัน หลายคนมีไฟติดที่เสื้อแต่ก็ยังกระโดดต่อไป นักโทษบางคนมีไฟลุกติดแบะตระโกนร้องอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับกลิ้งตัวไปมาเพื่อ ให้ไฟดับ พวกผู้คุมก็เอาแต่มองไม่ช่วยเหลือ ไม่มีเจ้าหน้าที่คนใดที่เสียใจหรือแสดงท่าทีสำนึกผิดที่เห็นศพนักโทษที่โดนเผา เหล่านั้น และมีบางครั้งพวกเขากลับหัวเราะในสิ่งที่เห็น “ดูสิ! มันเหมือนหมูย่างเลย จริงไหม?” แรงงานเด็ก ไม่ ว่าเด็กหรือผู้หญิง คนแก่ผู้หญิง ล้วนทำงานหนักทั้งสิ้น เด็กก็เช่นกัน พวกเขามักทำงานหนักทุกวัน และงานส่วนใหญ่ล้วนเกิดแรงงานเด็กทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นทำสวน ขนดินที่มีน้ำหนัก 30 กิโลกรัม ,แบกฟืนหนัก 20-30 กิโลกรัม ในขณะที่เด็กที่ทำงานมีอายุเพียง 10 ขวบ และต้องแบกดินถึง 6-30 เที่ยวต่อวัน ถ้าเด็กคนไหนเหนื่อยขอพักหรือหมดแรงจะถูกผู้คุมซ้อมและอาจซ้อมถึงตาย โดย ธรรมชาติของงานเหล่านี้ นักโทษมากมายจะเสียชีวิตระหว่างทำงาน อย่างไรก็ตาม คนที่ตายก็จะถูกทดแทนนักโทษใหม่เพื่อทำการผลิตตามเป้าหมายที่ต้องการ งานก่อสร้างใหญ่ นักโทษการเมืองจะถูกเกณฑ์เพื่อสร้าง “การก่อสร้างใหญ่” เป็นโครงการพิเศษ เช่น โรงงานปรมาณูลับ อุโมงค์ หรือห้องปฏิบัติการชีวิภาพมนุษย์  และใครก็ตามที่ถูกเกณฑ์ทำงานเหล่านี้จะไม่มีทางรอดชีวิตกับไปเล่าให้คนอื่นได้ฟังอีกเลย และ พวกศพนักโทษที่ตายเพราะทำงานหนักเหล่านี้ถูกนำไปไว้ที่ไหนเหรอ มีรายงานเล่าว่าศพนักโทษเหล่านี้บางส่วนถูกนำไปฝังไว้ใต้ต้นไม้ในสวนผลไม้ ของคุก(แอปเปิล ลูกแพร์ ลูกท้อ เกาลัด และลูกไหน) ซึ่งได้ขึ้นชื่อว่ามีผลขนาดใหญ่และรสชาติหอมหวาน ผลไม้เหล่านี้จะถูกเก็บไว้ให้เจ้าหน้าที่ตำรวจและเจ้าหน้าที่พรรคระดับ อาวุโสเท่านั้น จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 21:03:53

ความคิดเห็นที่ 30 ผมว่ารอให้ภัยภิบัติบางอย่าง ถล่มประเทศเขา เดี๋ยวได้รู้สันดารที่แท้จริงของ คิม จอง อิล เองครับ แล้วประชาชนก็จะตาสว่าง จากคุณ : papikasoda เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 21:05:02

ความคิดเห็นที่ 31 โหดจังง จากคุณ : Miku เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 21:11:29

ความคิดเห็นที่ 32 อ่านกันก่อนเข้าหวมดต่อไป แม้ ว่าในปัจจุบัน คนส่วนมากจะได้ใช้ชีวิตอยู่อย่างเป็นสุข มีชีวิตที่ดี มีรถขับ มีหน้าที่การงานดี มีหน้าตาในสังคม มีเงินทองพอใช้ไปตลอดชีวิต แต่ยังมีคนอีกจำนวนมากที่ไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเช่นนี้ เขาเหล่านั้นต้องทำงานกรรมกร แบกของหนักหามรุ่งหามค่ำ เงินเดือนของพวกเขาเหล่านี้ บางครั้งทำงานทั้งเดือนยังได้เงินเทียบเท่ากับชนชั้นกลางทำงานแค่วันเดียว บุคคลเหล่านี้ส่วนมากมักจะไม่ได้รับโอกาสดีดีในชีวิต ซ้ำร้ายบางคนอาจโดนซ้ำเติมเสียด้วยซ้ำ เหมือนกับผู้หญิงคนต่อไปนี้ที่เราจะพูดถึงกัน บัง มี ซุน หญิงสาวชาวเกาหลีเหนือ ผู้ครอบครัวมีฐานะยากจน จนทำให้ต้องไปทำงานบริการทางเพศที่เมืองจีน ได้ หลบหนีการค้าบริการทางเพศในจีนออกมา และได้ทำการเปิดเผยชีวิตที่สุดแสนรันทดระหว่างหลบหนีอยู่ในประเทศจีน เพื่อให้โลกได้รับรู้ถึงความโหดร้ายที่ชาวจีนทำกับเธอเยี่ยงสัตว์ โดยนางบัง ได้เดินทางไปยังกรุงวอชิงตัน สหรัฐอเมริกา ร่วมกับนักเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิมนุษยชนคนอื่นๆ และได้ทำการเปิดเผย เมื่อวันที่ 29 เมษายนที่ผ่านมา ว่านางเคยเป็นดาราของเกาหลีเหนือ และมีลูก 2 คน ส่วนสามีเสียชีวิตเพราะขาดสารอาหาร เมื่อปี 2545 และถูกปัญหาเศรษฐกิจโจมตี จนทำให้ครอบครัวของเธอมีฐานะยากจน นางจึงได้หนีไปที่ประเทศจีน และถูกนายหน้านำไปขายให้กับชายแก่พิการคนหนึ่งด้วยราคาเพียง 4,000 หยวน นาง บังแถลงทั้งน้ำตาว่า ชาวจีนกระทำกับสาวเกาหลีเหนือเหมือนกับหมู บังคับให้ทำงานในฟาร์ม และทำงานบ้านทั้งวัน กลางคืนก็ถูกกระทำเหมือนไม่ใช่มนุษย์ หากมีโอกาสได้พบกับประธานาธิบดีบารัค โอบามา ผู้นำสหรัฐ นางจะบอกกับเขาว่า ในประเทศจีนนั้นผู้หญิงเกาหลีเหนือถูกขายเหมือนกับสัตว์ นาง บังกล่าวว่า นางถูกรัฐบาลจีนส่งตัวกลับเกาหลีเหนือขณะพยายามตามหาลูกๆ แต่เมื่อกลับไปยังเกาหลีเหนือ นางกลับถูกจับไปขังไว้ในค่ายกักกัน ที่ซึ่งนางบังถูกสั่งให้สก๊อตจั๊มป์ 100 ครั้ง วิ่งรอบสนาม 100 รอบ ก่อนจะถูกทุบตีอย่างรุนแรง นอกจากนี้นางบังยังเห็นการทารุณกรรมนักโทษที่แสนโหดร้ายในค่ายกักกัน รวมทั้งการพยายามทำแท้งหญิงสาวที่ถูกส่งกลับมาจากประเทศจีนอย่างโหดร้าย ไร้ซึ่งศีลธรรมของเจ้าหน้าที่ เช่น การให้เจ้าหน้าที่ในค่ายนำแผ่นไม้มาวางไว้บนท้องของหญิงสาวที่ตั้งครรภ์ แล้วใช้นักโทษชาย 2 คนขึ้นไปยืนบนแผ่นไม้ ทำให้ทั้งแม่และลูกเสียชีวิต ทั้ง นี้ นางบังซึ่งได้หนีไปเกาหลีใต้เมื่อปี2004 กล่าวว่า สิ่งที่นางต้องการตอนนี้คือการให้โลกได้รับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับสิทธิมนุษย ชนในจีนและเกาหลีเหนือ จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 21:16:40

ความคิดเห็นที่ 33 การทรมานและทารุณ อดีต ผู้คุมนิคมกักกันสองคนได้ให้การตรงกันว่า ผู้คุมถูกสั่งให้ปฏิบัติต่อนักโทษอย่างไร้ปราณีเสมือนพวกนักโทษเป็นสัตว์ เดรัจฉานและศัตรู รวมทั้งลงโทษพวกเขาตามใจชอบ ยิ่งกว่านั้นผู้คุมยังได้รับอำนาจให้สังหารนักโทษสำหรับความผิดใดๆ ก็ได้ โดยไม่ต้องมีการตรวจสอบหรือรับผิดชอบต่อการกระทำนั้น อดีตนักโทษหญิงที่รอดมาได้ให้การว่า “จำไว้ให้ดี นับจากนี้ไป แกไม่ใช้มนุษย์อีกต่อไป!” เมื่อ ความเป็นมนุษย์ถูกปฏิเสธ ส่งผลให้มีการลงโทษที่โหดร้าย โหดเหี้ยมอย่างนับไม่ถ้วน การลงโทษและการสังหารตามอำเภอใจจนเป็นกิจวัตรปฏิบัติในนิคมกักกันและคุกนัก โทษการเมืองทั้งหลาย คำ ให้การของพยานทุกคนนั้น สอดคล้องตรงกันในประเด็นเกี่ยวกับการทรมาน ว่าเป็นสิ่งที่ปฏิบัติกันอย่างเปิดเผยและแพร่หลายในทุกระดับในเกาหลีเหนือ กระบวนการทั้งหมดในการปฏิบัติต่อนักโทษการเมือง เห็นได้ชัดว่ามีหลายรูปแบบ แต่ทั้งหมดนั้นมีลักษณะเหมือนกันก็คือ ความโหดเหี้ยมอย่างไม่น่าเชื่อ ไล่ ตั้งแต่การทรมานเพื่อรีดคำสารภาพในความผิดที่ตนไม่ได้ก่อไว้ ถ้าเกิดนักโทษปากแข็ง ทนต่อคำรับสารภาพพนักงานสอบสวนจะฉีดหูทั้งสองข้างของผู้ต้องหา หรือการทรมานด้วยน้ำที่นักโทษต้องโดนกรอกน้ำเป็นจำนวนมากเกินไป การถูกเฆี่ยน ถูกหวดด้วยแส้ยางหรือไม้แข็งๆ หรือการบิดแขนโดยแท่งไม้ที่สอดระหว่างนิ้วทั้งสิบถือเป็นเรื่องปกติสามัญใน การสอบสวนของเกาหลีเหนือ การ ทรมานนักโทษแบบหนึ่งที่ใช้กันบ่อยคือ การขึงนักโทษไว้กับราวเหล็กถ่างแขนถ่างขาออก และการใช้แส้หรือแส้หางวัวเฆี่ยนทั่วร่างกาย เพียงแค่การถูกขึง...ให้นักหนักตัวถ่วงลงมาก็เลวร้ายจนทนไม่ได้อยู่แล้ว พอถูกเฆี่ยน ผิวหนังก็ฉีดขาดไปทุกส่วน เลือดกระเซ็นไปทั่ว และนักโทษจะเริ่มรู้สึกแทบไม่เป็นผู้เป็นคนอีกต่อไป พอนักโทษถูกแก้มัดจากราวเหล็ก ทั่วทั้งร่างกายของเขาบวมช้ำจนไม่สามารถงอหลังหรือเข่าได้ แม้จะปัสสาวะหรืออุจจาระก็ต้องยืน ประจักษ์พยานโดยนางลี ซุน ออค นาง ลี ซุน ออค เป็นพลเมืองเกาหลีเหนือ แต่เธอถูกจับกุมในปี 1984 โดยถูกกล่าวหาเท็จว่ายักยอกทรัพย์สินของรัฐ เธอถูกทรมานในช่วงสอบสวนเบื้องต้นที่กินเวลา 14 เดือน เพื่อบังคับให้เธอยอมรับข้อหาเท็จนั้น จนในที่สุดเธอก็ถูกตัดสินจำคุก 13 ปี แต่เธอก็ถูกปล่อยตัวอย่างน่าแปลกใจในปี ค.ศ.1992 และในปี ค.ศ.1995 เธอและลูกชายก็มอบตัวต่อทางการเกาหลีเหนือ และเล่าเรื่องทุกอย่างเท่าที่เธอรู้ในคุกแห่งนั้น เธอเล่าความทรงจำเกี่ยวกับชีวิตในคุกเกาหลีเหนือดังนี้ การ ไต่สวนเบื้องต้นถูกกำหนดไว้เวลา 10.00 น. ที่อดีตสำนักงานของดิฉัน ที่ซึ่งดิฉันได้ทำงานที่นั้นเป็นเวลานานถึง 17 ปี ในฐานะสมาชิกที่จงรักภักดีของพรรค ก่อนที่ดิฉันจะขึ้นศาล ดิฉันขอพบสามี แต่คำตอบก็คือ “สามีของแกไม่ได้อยู่ที่นี่ อย่าพยายามพบใครอีก” ดิฉันไม่มีโอกาสพบสามีในวันที่ดิฉันจะต้องขึ้นศาลเชียวหรือ ? ดิฉัน ได้พบทนายของฉันครั้งแรกในศาล ในศาลประกอบด้วยผู้พิพากษา อัยการ และคณะลูกขุนสองคน ผู้ที่สอบปากคำดิฉันก็อยู่ที่นั่นด้วย ผู้พิพากษาได้กล่าว 3-4 ประเด็น เกี่ยวกับข้อหาดิฉันและถามดิฉันว่า ดิฉันจะยอมรับตามที่ถูกกล่าวหาหรือไม่ ก่อน หน้านั้น ดิฉันได้สัญญากับผู้สอบปากคำว่าฉันจะยอมรับข้อกล่าวหา แต่ในชั่วขณะนั้นดิฉันไม่สามารถควบคุมตนเองได้ จึงกล่าวว่า “ข้าแต่ศาลที่เคารพ ดิฉันไม่ได้ยักยอกทรัพย์สินของรัฐบาล หรือละเมิดนโยบายพรรค ไม่เคยเลย ดิฉันบริสุทธิ์ ได้โปรดให้ดิฉันได้รับการสอบสวนอย่างยุติธรรมด้วยเถิด” ผู้คุม 2 คนขนาบข้างได้ตลาดออกมา “แกมันบ้า! แล้วก็เริ่มเตะที่หัวเข่าของดิฉัน ในเวลานั้นผู้พิพากษาก็แจ้งว่าการดำเนินคดีเบื้องต้นปิดแล้ว มันใช้เวลาไม่ถึง 15!................... ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ.1989 ดิฉันถูกขังในห้องลงทัณฑ์เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ในข้อหาพยายามแก้ไขเสื้อเด็กอายุ 20 เย็บผิด ห้องลงทัณฑ์ เป็นการลงโทษที่นักโทษกลัวมากที่สุด ซึ่งนักโทษต่างขนามมันว่า “ห้องชิลซอง”(Chilsong Chamber)แปลว่า “ห้องแห่งความตายโดยอสูรดำ มันเป็นคุกที่ไม่เหมือนใครในโลก มันน่าสะพรึงกลัวที่สุดในค่ายกักกัน จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 21:24:16

ความคิดเห็นที่ 34 รออ่านอยู่ค่ะ ...... ถ้าจริงนี่สุดยอดจริงๆ มนุษย์นี่น่า จากคุณ : หมีโคอาล่าเก้าหาง เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 21:25:59

ความคิดเห็นที่ 35 ห้อง ลงทัณฑ์ เป็นห้องที่มีขนาดกว้าง 60 เซนติเมตร สูง 110 เซนติเมตรเท่านั้น ดังนั้นนักโทษจะไม่มีพื้นที่ที่จะยืนขึ้น เหยียดขา หรือเอนกาย แม้กระทั้งจะเอนหลังพิงกำแพงก็ทำไม่ได้ เพราะผนังเต็มไปด้วยปุ่มแหลม มีห้องแบบนี้อยู่ 20 ห้องสำหรับนักโทษหญิง และ 58 ห้องสำหรับนักโทษชาย พวกเขามักถูกขังไว้ในห้องนั้นเป็นเวลา 7 ถึง 10 วัน สำหรับความผิดเล็กๆ น้อย เช่น ทำคราบน้ำมันเปื้อนเสื้อผ้า(ที่ผลิต) ไม่สามารถท่องจำสุนทรพจน์ปีใหม่ของผู้นำ หรือล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่าในการทำงาน จากภาพจะเห็นว่าห้องจะแคบมากๆ นักโทษจะอยู่ท่านั้นทั้งวันทั้งคืนและต้องกลางระหว่างห้องจะมีรูขนาดใหญ่พอสมควร นั้นก็คือรูส้วม!! ซึ่ง ถ้าเป็นฤดูหนาวลมที่พัดเข้ามาทางรูส้วมยิ่งทรมานสุดแสนสาหัส ยิ่งฤดูร้อนนักโทษยิ่งตะลีตะลานในการปัดพวกหนอนนับพันๆ ตัวกลับเข้าไปในรูส้วม  กล่าวกันว่าถ้ามีหนูสักตัว ไต่ขึ้นมาตามรูส้วมก็ถือว่าโชคดีมหาศาลในวันนั้น พวกเขาจะจับหนูด้วยมือเปล่าและเขมือบมันดิบๆ เพราะหนูเป็นแหล่งเนื้อชนิดเดียวกันในคุก เขากล่าวว่า รสชาติแสนอร่อยของหนูดิบนั้นไม่มีทางลืมได้เลย แต่ถ้าหากเขาจับได้ว่ากินหนู การลงโทษก็จะยืดออกไป ดังนั้นพวกเขาจะต้องระมัดระวังอย่างมากในการจับและกินหนู พอ นักโทษถูกปล่อยตัวออกจากห้องขัง เขาจะอยู่ในสภาพบิดเบี้ยวอย่างทรมาน รวมทั้งหิมะกัดหากเป็นฤดูหนาว ทำให้นักโทษไม่สามารถเดินได้ เหยื่อหลายคนต้องพิการถาวร เพราะไม่ได้ออกกำลังกายอย่างเพียงพอ และเสียชีวิตในที่สุดจากการที่ต้องเริ่มทำงานต่อทันทีหลังจากปล่อยจากห้อง ทรมาน สำหรับกรณีที่ผู้ป่วยเป็นโรคระบาด นางลี ซุน ออคก็ย้อนอดีตว่า “ดิฉัน ถูกแยกตัวไปห้องคนป่วย และถูกปล่อยทิ้งไว้รอความตาย 2 ครั้ง คือในปี 1989 และ 1992 ในเดือนพฤษภาคม 1989 ได้เกิดโรคระบาดคล้ายไทฟอยด์ระบาดในหมู่นักโทษ โดยหลายคนบ่นว่าเจ็บท้องน้อยและมีไข้สูงก่อนที่จะเป็นลมหมดสติ แพทย์ประจำคุกสั่งให้เอานักโทษไปกักตัวรวมกันในห้องเล็กๆ นักโทษที่ป่วยมีร่วม 50 คน และห้องก็เล็กมากจนนักโทษถูกกองทับไว้ในห้องนั้น พวกที่ยังมีสติก็ยื่นมือออกมาขอความช่วยเหลือ ส่วนพวกที่หมดสติไปก็ถูกกองทับอยู่ข้างล่าง และเสียชีวิตในที่สุด นาง สาวยอง ฮี วัย 19 ถูกนำตัวมาที่คุกพร้อมกับมารดาของเธอ ด้วยเสียงอันอ่อนระโหย เธอร้องเรียกแม่ของเธอเพื่อขอแอปเปิลสักผลและน้ำเพียงเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะจบชีวิตลงใต้นักโทษคนอื่นๆ ฝ่ายแม่ของเธอกำลังทำงานในโรงงานผลิตของเบ็ดเตร็ด และไม่ทราบว่าลูกสาวของเธอจบชีวิตลงที่นั่น ช้าวันหนึ่ง ดิฉันตื่นนอนขึ้นได้ยินเสียง คิม ชิน ออค ซึ่งเป็นนักโทษและพยาบาล “คุณคงมีชีวิตอยู่หรือนี้ ? เป็นไปได้ไง คนอื่นๆเสียชีวิตหมดแล้ว รีบออกจากที่นี่เล็ก” ดิฉันนับว่าเป็นผู้ป่วยที่โชคดีรอดชีวิตจากประสบการณ์เลวร้ายนั้น จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 21:30:07

ความคิดเห็นที่ 36 ปาด ชิดขวาโลด จากคุณ : โอมี (Anna_NSW) เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 21:41:10

ความคิดเห็นที่ 38 ปาดกางๆ จากคุณ : neungkung เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 21:51:23

ความคิดเห็นที่ 39 เรื่องที่3 นัก โทษทุกคนถูกคาดหวังว่าจะต้องจำข้อความทั้งหมดของโอวาทปีใหม่ของผู้นำยิ่ง ใหญ่ การไม่สามารถจำโอวาททั้งหมดได้ถือว่า “มีพิรุธในด้านอุดมการณ์” และต้องถูกสอบสวน มันเป็นสิ่งที่เครียดและยากยิ่งนักที่จะจดจำทุกบรรทัดในขณะที่ทำงานที่แสน หนัก การที่อยู่ดีๆ ถูกเรียกตัวนั้นสร้างความหวาดผวาแก่เราเสมอ เพราะหวั่นเกรงว่าไม่มีใครจะต้องกลายเป็นเหยื่อคนต่อไป ใน เดือนมกราคม 1998 พวกเราถูกสั่งให้มารวมตัวกันเพื่อการสุ่มเรียกชื่อ ซึ่งเป็นอารัมบทสู่โศกนาฏกรรมสำหรับบางคน “ทุกคนที่มีปากกาหมึกซึม จงก้าวมาข้างหน้า” พวกนักโทษชายโสด ซึ่งดูสกปรกและอเนจอนาถตัวสั่นไปด้วยความสับสนและหวาดกลัว นักโทษหลายคนก้าวออกไปข้างหน้าและตอบคำถาม เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเอาหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งออกมาและถาม “ใครทำหมึกหกเลอะโอวาทปีใหม่ในหนังสือพิมพ์นี้?” มีหมึกหยดเล็กๆ บนข้อความใต้ภาพของ “ผู้นำยิ่งใหญ่” ผมนึกในใจว่า “แค่นี้ต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่โตด้วยหรือ?” นักโทษคนหนึ่งถูกเลือกและถูกซ้อมอย่างโหด เขา วิงวอน “ท่านครับ ผมไม่ได้ทำ ได้โปรดเชื่อผม ผมไม่ได้ทำ” แต่พวกเจ้าหน้าที่ก็ไม่รู้ไม่ชี้ต่อคำวิงวอน พวกเรารู้สึกเสียใจต่อนักโทษผู้นั้น แต่คิดว่ายังดีกว่าถูกฆ่า แล้วเขาก็ถูกนำตัวไปสำนักงานสอบสวน และพวกเราก็ไม่มีใครเห็นหรือได้ข่าวอะไรเกี่ยวกับเขาอีกเลย ................. เรื่องที่ 4 ผม ไม่สามารถลืมการปฏิบัติอันต่ำช้าที่เราได้รับในวันหนึ่งในฤดูร้อนของปี ค.ศ.1998 ในขณะที่กำลังทำงานก่อสร้างกำแพงกันกระสุนในช่วงเช้า เราเก็บรวบรวมหินที่หนักมากๆ และขุดร่องลึก 2 เมตร หลังจากทานข้าวกลางวันอย่างรวดเร็ว พวกเราก็ล้าอย่างมากจนต้องยืนพิงกำแพงร่อนที่เราขุดและงีบหลับไปสักพักหนึ่ง ทัน ใดนั้นเอง พวกเราก็รู้สึกว่ามีน้ำอุ่นๆ บนใบหน้า ตอนแรก เราคิดว่าฝนกำลังตก แต่พอลืมตาขึ้นก็ได้ยินเสียจากข้างบนว่า “อย่าขยับ ไม่งั้นพวกเมิงตาย!” ผู้คุมหลายคนกำลังปัสสาวะรดเรา แต่เราก็ขยับตัวไม่ได้ “เฮ้ย :-) อ้าปากสิเว้ยพวกกูจะได้เล็งให้ตรงเป้า” พวกผู้คุมพูดพลางหัวเราะ เราต้องยืนนิ่งอยู่ที่นั่งจนผู้คุมปัสสาวะเสร็จ มันนานเหมือนชั่วกัลป์ ประจักษ์พยานโดย นาย กัง ชุล ฮวาน นาย กัง ชุล ฮวานเคยเป็นนักโทษเด็กในนิคมกักกันระดับต้นในเกาหลีเหนือ เกิดในปี ค.ศ.1968 ในกรุงเปียงยาง เขาถูกขังในนิคมกักกันเมื่อปู่ของเขาหายตัวไปในวันหนึ่ง ทำให้ครอบครัวของนายกังที่ประกอบด้วยย่า บิดา อา และน้องสาวถูกส่งไปกักกันในเมืองโยดกในปี ค.ศ.1977 และพวกเขาทนอยู่ที่นั้นจนมีชีวิตรอดได้ และถูกปล่อยตัวออกมาเมื่อเวลาผ่านไป 10 ปี ปัจจุบันเขาสามารถแปรพักตร์สู่เกาหลีใต้ได้สำเร็จ และได้ก่อตั้ง “เครื่องข่ายประชาธิปไตยเพื่อก่อตั้งระบบคุกแรงงานโหดของเกาหลีเหนือ” ระหว่าง ที่นายกัง ชุล ฮวานเคยเป็นนักโทษเด็ก(อายุ 9 ขวบ) เขาถูกจองจำในนิคมกักกันระดับต้น ในช่วง 10 ปีที่เขาอยู่ในนิคมดังกล่าว พวกเขาต้องเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยว่า “คุณครู” แต่การปฏิบัติต่อเด็กนั้นไม่แตกต่างอะไรกับผู้คุมปฏิบัติต่อนักโทษที่เป็น ผู้ใหญ่คนอื่นๆ ในฐานะศัตรู และนี้คือส่วนหนึ่งของประจักษ์พยาน ใน ฤดูร้อนปีหนึ่ง พวกเราได้รับคำสั่งให้ทำงานในแปลงผักขนาดใหญ่ เราใช้เวลาอยู่ในแปลงผักเพื่อปลูกผัก ย้ายผัก และกำจัดวัชพืช มากกว่าที่ใช้เวลาในห้องเรียนเสียอีก เราต้องทำงานทั้งวันในอากาศที่ร้อนจัด ซึ่งเป็นงานที่กดดันมากจนเด็กมักจะบ่นโอดโอยจากงานที่แสนหนักนี้ ............... วัน หนึ่ง เด็กชายชั้นประถมต้นคนหนึ่งพึงพำอะไรบางอย่างกับตัวเองขณะที่กำลังหาบถุง อุจจาระ เด็กอีกคนหนึ่งที่อยู่ถัดไปได้ยินจึงไปฟ้อง “คุณครู” และ “คุณครู”ก็ปรี่เข้ามาหาเด็กคนนั้น อัดเขาและเตะเข้าไปที่ใบหน้าด้วยเท้าที่สวมบูทในขณะที่เด็กคนนั้นล้มลง “ไอ้ชาติ ม๋า! ลงไปในบ่อขี้นี่เดี๋ยวนี้และทำความสะอาดมันด้วยมือเปล่า เข้าใจไหม?” แต่เด็กคนนั้นถูกซ้อมจนน่วมแล้ว จึงแทบจะไม่สามารถลุกขึ้นได้ “คุณครู” จึงเตะเด็กผู้อ่อนแอลงไปในบ่ออุจาระตื้นๆ ที่ขุดเอาไว้ชั่วคราว เด็กก็พยายามตะเกียกตะกายขึ้นมาจากบ่อนั้น คราว นี้ “คุณครู” เด็กไปด้วยโทสะและเตะเขาลงไปในบ่ออุจาระอีกครั้งพอพยายามขึ้นมาจากบ่ออีก ครั้งเขาก็ถูก “คุณครู” เตะเข้าอย่างแรงที่ศีรษะ ตอนนี้เด็กคนนั้นเนื้อตัวเต็มไปด้วยอุจจาระปนเลือดและบาดเจ็บหนัก เขานั้นโงหัวไม่แล้ว แต่ก็ถูกทำโทษให้หาบอุจจาระต่อไปในช่วงที่เหลือของวันนั้น โดยที่ถูกเฆี่ยนอย่างแรงทุกครั้งที่เคลื่อนไหวช้าหรือหยุดเคลื่อนไหว เขาถูกสั่งให้โกยอุจาระออกจากถังด้วยมือและกระจายมันในแปลงปลูกพืช ตลอดทั้งเช้าวันนั้นและรวมไปถึงช่วงบ่ายบางช่วง เขาต้องทำงานอย่างหนักจนในที่สุดก็เป็นลมหมดสติไป น้ำลายฟูมปาก เด็กคนอื่นๆ ต่างโกรธ “คุณครู” จนตัวสั่นที่ลงโทษเด็กคนนั้นอย่างป่าเถื่อน แต่ก็ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้เพราะกลัวถูกลงโทษ และอีกอย่างกลิ่นอุจจาระที่ติดตัวเด็กคนนั้นก็เหม็นอย่างน่าสะอิดสะเอียน พอตะวันตกดิน เด็กคนอื่นๆ ก็กลับไปบ้าน แต่เด็กคนนั้นยังคงนอนนิ่งบนพื้น และก็แน่นิ่งอยู่บนพื้นเช่นนั้นจนมีคนพบในเช้าวันรุ่งขึ้นว่าเสียชีวิตแล้ว พวก คุณครูนั้นมีสารพัดวิธีการลงโทษเด็กๆ และโหดเป็นอย่างยิ่ง การซ้อมนั้นเป็นรูปแบบปกติ การลงโทษในรูปแบบอื่นๆ เช่น การให้เด็กเคลื่อนไปรอบๆ ลานออกกำลังกายโดยลากผ้าและหัวเข่าไปและทำความสะอาดลานด้วยมือเปล่า บางทีก็บังคับให้เด็กๆ ยืนตากแดดทั้งวัน หรือไม่ก็สั่งให้เด็กตะโกณซ้ำๆ ซากๆ ว่า “ผมเป็นม๋า!” เด็กบางคนถึงกับมีสภาพจิตใจและร่างกายไม่สมประกอบไปเลยหลังจากถูกซ้อมและถูกลงโทษอย่างรุนแรงเช่นนั้น จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 22:00:56

ความคิดเห็นที่ 40 จบตอบที่ 1 โปรดติดตามตอนต่อไป ^^ แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 53 22:05:36 จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 22:04:02

ความคิดเห็นที่ 41 เจอแบบนี้ตายไปซะยังจะดีกว่า ปล ในหนังสือ "Kim Jong ll’s Leadership of North Korea" "คิม จอง อิล" สนใจในสองมุมของสองประเทศที่น่าเอาแบบอย่าง คือ ระบบเศรษฐกิจของสวีเดน และ ระบอบการปกครองของไทย ลองไปเปิดดูในหน้า 176 - 177 http://books.google.com.au/books?id=1LcWpT4XGvwC&pg=PA176&lpg=PA176&dq=kim+jong+il+thailand+system&source=bl&ots=5lE7sT-8f2&sig=80Ij7JnwdlWvaLO3WCMODaReBG8&hl=en&ei=3-WoSoboBcyBkQWrpbyVBg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1#v=onepage&q=kim%20jong%20il%20thailand%20system&f=false แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 53 22:16:24 จากคุณ : nisas เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 22:13:39

ความคิดเห็นที่ 42 ว้า จบตอนซะละ จากคุณ : neungkung เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 22:13:43

ความคิดเห็นที่ 43 ลิงค์อ้างอิง หรือมีส่วนเกียวข้องกับเนื้อหา หวังสุดท้าย ก่อนสิ้นลม ขอทวงคืนน้องสาว “อโนชา ปันจ้อย” จากแดนโสมแดง http://www.oknation.net/blog/print.php?id=127195 บัวแก้วหารือญี่ปุ่นเรื่องอโนชา ปันจ้อย และการฉลอง 120 ปี ความสัมพันธ์-ญี่ปุ่น http://www.ryt9.com/s/ryt9/74192 โฆษกกระทรวงการต่างประเทศแถลงข่าวเกี่ยวกับกรณีนางอโนชา ปันจ้อย หญิงไทยในเกาหลีเหนือ http://www.ryt9.com/s/ryt9/4276 ญาติอโนชาร้องรัฐบาลใหม่ช่วยเหลือ http://news.sanook.com/region/region_53650.php ครอบครัว ร้องกต.ช่วย อโนชา ปันจ้อย http://www.publichot.com/forums/archive/index.php/t-645722.html ร้องใช้เวทีเออาร์เอฟถกเกาหลีเหนือลักคนไทย http://www.thairath.co.th/content/region/21184 จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 22:13:50

ความคิดเห็นที่ 44 # 41 ระบบปกครองของไทยมีอะไรน่าสนใจหว่า จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 22:16:08

ความคิดเห็นที่ 45 #44 ตามลิงค์ไปอ่านเองแปลเองละกันครับ อยู่ช่วงท้ายๆ หน้า ปล หวังว่าไอซีทีคงไม่ตามไปบล็อค googlebooks เน้อ จากคุณ : nisas เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 22:20:09

ความคิดเห็นที่ 46 โหวตจัดปายยยย อ่านจบละ อิอิ จากคุณ : ผืนแผ่นดิน เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 22:28:37

ความคิดเห็นที่ 47 หยั่งกะ killing field ....เอ มันโหดกว่านี่นา จากคุณ : จนใจจริงจ้า เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 22:56:26

ความคิดเห็นที่ 48   แล้วเราจะรู้ไดด้ไงว่าคนเขียนไม่มี bias จากคุณ : hexa เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 22:56:35 A:192.168.0.240 X:61.7.171.10 TicketID:256654

ความคิดเห็นที่ 49 รอตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : หัวใจถวายวัด เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 23:05:22

ความคิดเห็นที่ 50 โอ้ว พระเจ้า โชคดีที่เป็นคนไทย อยากรู้เรื่องคุณอโนชา ปันจ้อย มากเคยดูสารคดีครั้งนึง ที่มีคนญี่ปุ่นถูกจับไปแล้ว รัฐบาลญี่ปุ่นเค้าตอบโต้อย่างรุนแรงจนเกาหลีเหนือยอมปล่อยตัว ทั้งที่ตอนแรกบอกว่าไม่มี แล้วสารคดียังบอกอีกว่าหากรัฐบาลไทยตอบโต้แบบญี่ปุ่นก็มีสิทธิได้คุณอโนชา ปันจ้อย คืนมาเหมือนกัน เพราะเราส่งข้าวหรืออะไรซักอย่างไปที่เกาหลีเหนือ แต่ไทยไม่ได้ทำ ก็คิดสงสารครอบครัวคุณอโนชา เหมือนกัน ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง จากคุณ : tan237 เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 23:08:23

ความคิดเห็นที่ 51 ทำไมท่านบุชไปบุกอิรัก ที่ท่านบอกว่าน่าจะมีอาวุธร้ายแรง แต่ดันไม่บุกเกาหลีเหนือ ที่มีอาวุธร้ายแรง แน่นอน อ่อ เกาหลีเหนือ ไม่มีน้ำมันนี่เอง จากคุณ : adome เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 23:11:26

ความคิดเห็นที่ 52 ู^ ^ ไม่หรอกครับ เพราะเกาหลีเหนือมีจีนคุ้มครองอยู่ ต่างจากอิรักที่แทบจะไม่มีเพื่อนเลยเพราะพี่แกทำกับเพื่อนบ้านไว้มาก จากคุณ : yabeer เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 23:19:05

ความคิดเห็นที่ 53 - มีสารคดีหนึ่งมาถ่ายทำเกาหลีเหนือ เป็นสารคดีหมอจากองค์กรการกุศลต่างประเทศเดินทางมาผ่าตัดรักษาโรคต้อกระจก ให้ชาวเกาหลีเหนือโดยไม่คิดค่าตอบแทน และโดนรัฐบาลเกาหลีเหนือจำกัดอะไรหลายๆ อย่าง แต่คณะแพทย์ก็ช่วยกันรักษาโรคต้อกระจกให้ชาวเกาหลีเหนือให้ได้มากที่สุด และเมื่อรักษาหาย แทนที่จะมีใครสักคนที่จะขอบคุณหมอคนนั้น ไม่มีเลย ทั้งๆ ที่หมอต้องเข้าประเทศนี้อย่างยากลำบากและใช้เงินและเครื่องมือของตนเองรักษา กลับไปขอบคุณและเทิดทูนต่อรูปท่านผู้นำ ทั้งๆ ที่ท่านผู้นำคนนั้นไม่ได้ทำอะไรเลยสักอย่างแถมกีดกันการรักษาหมอคนนั้นอีก (แปลกดีเกาหลีเหนือ) ----------------------------------------------------------------------------- ผมเคยดูเรื่องนี้ครับ บ้าคลั่งมากไม่อยากเชื่อที่ดูเลย แต่ละคนเป็นเอามาก หมอรักษาดันต่อแถวขึ้นไปเคารพรูปท่านผู้นำ น้ำตาไหลกันเป็นแถว ตอนดูจบกะจะมาตั้งกระทู้ถามในนี้เหมือนกันแต่่ลืมว่าจะถามอะไร 555 จากคุณ : the'60s เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 23:21:27

ความคิดเห็นที่ 54 น่ากลัวจัง จากคุณ : Matriarchal Miaw เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 23:31:32

ความคิดเห็นที่ 55 มันยิ่งกว่าฮิลเล่อร์อีก โหดกว่าเป็นล้านเท่า จากคุณ : เสียงจากบ้านนา เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 23:39:30

ความคิดเห็นที่ 56 ปกติเกาหลี ก็ออกถ่อย ๆ อยู่แล้ว นี่ยิ่งมาเป็นคอมมิวนิสต์อีก จากคุณ : Ao+ เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 23:40:02

ความคิดเห็นที่ 57   ^ ^ ความคิดเห็นที่ 53 เราดูจบแล้วหันมามองย้อนตัวค่ะ ซึ้งเลยกับคำว่า Propaganda จากคุณ : Love,Reba เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 23:41:42

ความคิดเห็นที่ 58   ผมก็ดู ที่เป็นหมอจากเนปาลมั้ง ไปรักษา พอรักษาเสร็จ โอ้ย ร้องไห้ซาบซึ้งท่านผู้นำขอบคุณท่านผู้นำ แบบว่าเป็นเอามาก จากคุณ : อั้ม ติ่งเหลือม เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 53 23:48:32

ความคิดเห็นที่ 59   อยากอ่านตอนสองง่าส์ จากคุณ : Nitrouz เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 00:03:11

ความคิดเห็นที่ 60 อ่านจบแล้วไม่อยากเชื่อ... จากคุณ : วัวนม เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 00:03:57

ความคิดเห็นที่ 61 สวะโลกโดยแท้ คิม จอง อิล จากคุณ : น้องปั้ม เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 00:54:40

ความคิดเห็นที่ 62 ส่วนนึงอาจจะเป็นการสร้างภาพเกาหลีเหนือให้เลวร้ายจากมหาอำนาจก็เป็นได้ครับ  ข้อมูลจริงๆ อาจจะมีส่วนอยู่บ้าง แล้วใส่ให้แรงเข้าไปอีก จากคุณ : ป้อม (Bgate) เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 01:19:33

ความคิดเห็นที่ 63 โหวตครับ จากคุณ : Retrojazz60s เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 01:19:46

ความคิดเห็นที่ 64 บางเรื่องก็บอกคุกนี้ ไม่มีหมอเลย บางเรื่องก็ บอก มีแพทย์ประจำคุก ตกลงเอาไงกันแน่หว่า =_=" จากคุณ : ฟ้าสั่งให้ฉันรักคนที่มีเจ้าของ เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 01:34:40

ความคิดเห็นที่ 65 ประเทศนี้เค้าปิดกั้นประชาชน ออกจากโลกภายนอกจริงๆคะ น่าสงสารมากๆ จากคุณ : AsMean เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 01:47:07

ความคิดเห็นที่ 66   คห.19 น่าจะเป็นจักษุแพทย์อาสาจากปากีสถานครับ (ถ้าผมจำไม่ผิดนะ) ทีมถ่ายทำทั้งแอบทั้งปะปนไปด้วย ตอนยายแกะผ้าพันแผล ผ่าต้อที่ตาก็ เดินไปร่ำไห้ขอบคุณรูปท่านผู้นำทันที เพราะรู้มาว่าท่านผู้นำส่งหมอมาให้ ตอนที่จานดาวเทียม PSI ผมมีติดช่องเเกาหลีเหนือด้วย ร้องเพลงสรรเสริญ สร้างชาติ บนเวทีกันทั้งวัน คนอ่านข่าวก็ใส่ชุดประจำชาติโบราณพองๆ นั้นตลอด สตาลิน ฆ่าคนที่ไม่เห็นด้วยไป4ล้าน เมกา ทิ้งระเบิดเพลิงเมืองแห่งนึง...เผาคนในเยอรมันนีไป3-5หมื่น ไทยฆ่า นศ. กลางเมืองหลวงเมื่อ ตุลา 2519 ไปหลายหมื่น etc... แต่ทำไมเรากลับจดจำแค่ฮิตเลอร์โหดร้่าย ? ไม่ค่อยมีใครพูดถึงหรอกครับ เพราะอะไรก็รู้กันอยู่ จากคุณ : เฮ้อ เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 01:50:43 A:118.173.62.184 X: TicketID:255154

ความคิดเห็นที่ 67   ทำอะไรไว้เดี๋ยวก็ได้แบบนั้น... จากคุณ : tunnie555 เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 01:51:07

ความคิดเห็นที่ 68 ไม่ไหวแล้ว จากคุณ : Ngamtud เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 01:59:47

ความคิดเห็นที่ 69 ขอบคุณครับ ถ้าเป็นเรื่องจริงละก็ บัดซบจริงๆ อุตส่าห์ขื่นชมว่า เกาหลีเหนือไม่ธรรมดาเลย กล้าที่จะงัดกับทุกประเทศในโลก อีกทั้งอยู่ได้ด้วยการไม่ง้อใคร เฮ้อ ดีใจที่เกิดในประเทศไทย จากคุณ : ผู้หวังร้าย เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 02:27:56

ความคิดเห็นที่ 70 วันที่ท่านผู้นำเสียชีวิตครับ ต้องดูไปเรื่อยๆ แล้วจะเห็นสภาพบ้านเมือง สภาพประชาชน จากคุณ : CaminoReal เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 02:44:59

ความคิดเห็นที่ 71 อ่านจบแล้ว ไม่มีอะไรจะพูดเลย จากคุณ : pipek (yukraider) เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 03:07:40

ความคิดเห็นที่ 72   ความคิดเห็นที่ 64     บางเรื่องก็บอกคุกนี้ ไม่มีหมอเลย บางเรื่องก็ บอก มีแพทย์ประจำคุก ตกลงเอาไงกันแน่หว่า =_=" จากคุณ : ฟ้าสั่งให้ฉันรักคนที่มีเจ้าของ หลายคุกมั้งคะ คงจะเป็นเรื่องเล่าจากหลายแห่ง บางแห่งอาจจะเป็นคุกแบบมีหมอ (พวกโทษเบา) บางแห่งอาจไม่มี (พวกโทษหนัก) จากคุณ : Love,Reba เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 03:11:26

ความคิดเห็นที่ 73 นี่หรือการกระทำของมนุษย์ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสัตว์ประเสริฐ - - จากคุณ : ตัวการทำฟันผุ เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 03:45:47

ความคิดเห็นที่ 74 เห็นในคลิปวีดีโอแล้ว มันร้องไห้จริงๆจากใจ หรือ แซ้งทำเผื่อสร้างภาพว่าเคารพ จากคุณ : civic coupe (punkskate208) เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 04:44:40

ความคิดเห็นที่ 75 อยากอ่านภาคสองเร็ว ๆ จัง อ่านสนุก แล้วก็ สลด ไปพร้อม ๆ กัน เห้อออออ จากคุณ : eissee เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 04:54:43

ความคิดเห็นที่ 76 เอามาแปะให้ครับ ถ้าไม่เหมาะก็ลบได้เลยนะครับ ^^ จากคุณ : Grain_G เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 05:30:44

ความคิดเห็นที่ 77 วิดิโอนี้ไม่มีภาพ มีแต่ตัวหนังสือ แก้ไข ภาพไม่ขึ้น แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 53 05:49:41 แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 53 05:48:39 จากคุณ : l96a1 (L96A1) เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 05:48:03

ความคิดเห็นที่ 78 เดียวกรรมก็ตามทัน จากคุณ : Jet_XP เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 05:48:05

ความคิดเห็นที่ 79 ลองอีกที จากคุณ : L96A1 เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 05:49:30

ความคิดเห็นที่ 80 ทำไมในคลิป ท่าร้องไห้ดูเว่อร์จัง หยั่งกะสร้างภาพเลย แต่เข้าใจว่าเค้าคงรักผู้นำกันมากขนาดนั้นเลยจริงๆ!! สลดค่ะ !! แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 53 06:10:26 จากคุณ : พิษซ่าหมามุ่ย เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 05:52:25

ความคิดเห็นที่ 81   -*- แค่ไปแย่งปืนผู้คุมทุกอย่างก็จบ จากคุณ : lol เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 06:39:07 A:124.122.152.71 X: TicketID:224624

ความคิดเห็นที่ 82 นี้ครับ  เกิร์ลกรุ๊ปชื่อดังของเกาหลีใต้ Baby V.O.X ไปแสดงคอนเสริตเชื่อมความสัมพันธ์อะไรสักอย่างนิละครับที่เกาหลีเหนือ  คนดูเงียบกริปไม่มีอารมณ์ร่วมเลย คงงงๆว่าสาวๆพวกนี้ทำอะไรกัน   คอนเสริต K-Pop แต่คนดูใส่สูทผูกไทค์ ใส่ชุดฮันบกไปดูกัน แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 53 12:15:45 จากคุณ : คุณหลอกดาว เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 07:07:54

ความคิดเห็นที่ 83 #82 เห็นแล้วสงสารนักร้องแทนอะครับ -*- จากคุณ : amameera เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 07:58:58

ความคิดเห็นที่ 84 ผมละไม่เข้าใจ ว่าทุกครั้งที่มีเรื่องผู้นำเกาหลีเหนือ ทำไมมันจะต้องมาอิงอะไรกับบ้านเรานักหว่า ทั้งเนื้อหา ประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม มันคนละที่มาเลย จากคุณ : bbiggy เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 08:37:58

ความคิดเห็นที่ 85 รุนแรง โหดร้าย ต้องได้รับกรรม จากคุณ : นายฉิม เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 09:09:47

ความคิดเห็นที่ 86 คุกลับ ทำไมรู้ตำแหน่งที่ตั้งหว่า - - จากคุณ : jakkrissana เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 09:13:26

ความคิดเห็นที่ 87 _ _" จากคุณ : wrought เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 09:35:16

ความคิดเห็นที่ 88 เค้าคงชอบ royality แบบบ้านเรามั้งครับ เลยอยากยกตนให้ได้บ้าง ต้องล้างสมองคนทั้งชาติ แต่เค้าไม่เข้าใจว่าของเราทำเพราะรัก ไม่ใช่โดนล้างสมอง จากคุณ : ผีฟรีคิก เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 10:05:23

ความคิดเห็นที่ 89 คห. 76 อ้อ แบบนี้นี่เอง  แสดงว่ามันไม่คิดจะศึกษาอะไรเลย แค่ฟังๆนี่หว่า จากคุณ : Munch เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 10:17:10

ความคิดเห็นที่ 90 หดหู่มาก จากคุณ : โอมี (Anna_NSW) เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 10:42:53

ความคิดเห็นที่ 91   ล้างสมองโดยรู้ตัวว่าโดนล้าง ก็ล้างไม่สำเร็จสิ จากคุณ : Bangkok_zone เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 10:45:25

ความคิดเห็นที่ 92 ขอมองในมุมกลับนิดนึงคือ  คนถูกล้างสมองจะไม่รู้หรอกว่าตัวเองถูกล้างสมองอยู่  เพราะถ้ารู้ก็ไม่ใช่การล้างสมองแล้ว    และ  บางที ตัวข่าวเองก็อาจมีทั้งจริงและ เเต่งเติมโดยหน่วยงานอะไรก็ตาม ที่เป็นปรปักษ์กับเกาหลีเหนือก็ได้นะ   โปรดใช้วิจารณญาน จากคุณ : โนริแห่งโนบุ เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 10:49:16

ความคิดเห็นที่ 93 #70 สงสัยใครไม่ร้องไห้นี่จะโดนขังคุกมั้ง จากคุณ : nisas เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 10:52:31

ความคิดเห็นที่ 94 ทำไมถึงต้องทำให้กับคนเพียงหยิบมือหว่า โดนล้างหัวกันหมดเลยเรอะ ประเทศยากจน แต่ดันมีกองทหารเข้มเเข็ง ดักดานกันอยู่ที่เดียว  บริหารบ้านเมืองยังทำกันไม่เป็นเลย ฮิตเลอร์ยังดูดีกว่าเยอะ ที่ทำเพื่อบ้านเมือง พวกพ้องน่ะ.. ปล. แล้วทำไมนักโทษไทย ที่เจตนาฆ่าคนอื่นตาย ถึงได้ออกจากคุกมาได้ล่ะ แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 53 11:07:50 จากคุณ : Baritoreca เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 11:04:54

ความคิดเห็นที่ 95   สงสาร Baby V.O.X .... ปล.ขอบคุณสำหรับเนื้อหาดีๆครับ จากคุณ : hoho เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 11:06:28 A:124.120.114.176 X: TicketID:228371

ความคิดเห็นที่ 96   รูปใน คห. 18 เห็นตอนแรกตกใจหมดเลย...นึกว่าสนธิอ่ะ!!! จากคุณ : Chef_vee เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 11:08:45

ความคิดเห็นที่ 97 -*- จากคุณ : -APEM เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 11:12:11

ความคิดเห็นที่ 98 ขอบคุณที่นำมาเผยแพร่ เคยอ่านแล้วครับ เรื่องนี้ เป็นหนังสือขายที่ร้านดอกหญ้า ลองหาๆ ดุนะครับ จากคุณ : ATiVidia เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 11:35:51

ความคิดเห็นที่ 99 จะปาดทำไมกัน  น่ารำคาญ   คิดว่าเท่นักหรือไง?? ขอบคุณ จขกท. จากคุณ : x-philes เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 11:43:06

ความคิดเห็นที่ 100 ถ้าจับไมเคิล สกอฟลิด์ไปอยู่ที่นี่ยังไงก็ตายแน่นอน ไม่น่าจะ prison breakได้ จากคุณ : Bluedonut เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 12:05:11

ความคิดเห็นที่ 101 รูปใน ค.ห.ที่ 18   เหมือน สนธิ ลิ้ม กับ เจิมศักดิ์  ปิ่นทอง เลยอ่ะ..!!?? จากคุณ : pencilboy เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 12:14:08

ความคิดเห็นที่ 102 Sona ชิดซ้่ายเลย จากคุณ : ohmkungza เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 12:16:34

ความคิดเห็นที่ 103 บ้านเราดูทีวีเกาหลีเหนือได้ด้วยนะ ดูได้ทางไทยคม ช่อง KCTV ความถี่ local 5150 ความถี่ขาลง 3305 SR 3360 จากคุณ : Desperado Dejavu เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 12:23:58

ความคิดเห็นที่ 104 น่ากลัวจะเข้าการเมืองจัง จากคุณ : Go-Kung เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 12:31:21

ความคิดเห็นที่ 105 มีใครรู้บ้างว่าประเทศไทย เป็นประชาธิปไตยแบบกึ่งสังคมนิยม(รัฐวิสาหกิจ)  แต่เวลามาประท้วงเกี่ยวกับรัฐวิสาหกิจ  กลับอ้างประชาธิปไตย จากคุณ : ลูกกบในบึงกว้าง เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 12:33:59

ความคิดเห็นที่ 106 เนื้อหาดีมากค่ะ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : lalinphat เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 12:46:11

ความคิดเห็นที่ 107   เอ่ออ คลิปใน คห.70 เราดูแล้วตกใจ คนเราทำอย่างนี้กันได้ด้วยหรอ ทำไมเป็นกันได้ขนาดนี้ ดู ๆ ไปก็คลายเครียดดีนะ เราแอบยิ้มตอนดูคลิปนี้ด้วยอ่ะ มันแลเวอร์ดี 5555+ จากคุณ : Garden Dahlia เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 12:50:48

ความคิดเห็นที่ 108 ความคิดเห็นที่ 101     รูปใน ค.ห.ที่ 18   เหมือน สนธิ ลิ้ม กับ เจิมศักดิ์  ปิ่นทอง เลยอ่ะ..!!?? จากคุณ : pencilboy   เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 12:14:08   ........................................... scroll กลับไปดูแล้วผมฮาก๊ากเลยอ่ะ 555.... ขอก๊อปมาวางให้ดูอีกทีละกัน จากคุณ : แมวผจญภัย เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 12:51:43

ความคิดเห็นที่ 109 อ่านแล้ว  สงสารมาก  น้ำตาจะไหล Y_Y จากคุณ : mawantha เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 13:04:31

ความคิดเห็นที่ 110 มองดูประเทศเราที่กำลังเล่นกีฬาสี แล้วรู้สึกแย่ แต่พออ่านที่เจ้าของกระทู้โพสมา อืม ดีใจจังเกิดเป็นคนไทย จากคุณ : go2thanawat เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 13:09:54

ความคิดเห็นที่ 111 แอบอ่านเงียบๆมาตลอด สงสัยอย่างเดียว อยากรู้ว่า ระบบ(เลวนรกแตก)แบบนี้ จะอยู่ต่อไปได้อีกนานแค่ใหน?? อะไรที่มันสุดโต่งขนาดนี้ ซักวันหนึ่ง น่าจะล้มครืนลงมาจนได้ แต่เมื่อไหร่เท่านั้นเองแหละ ปอลอ หวังว่า กระทู้นี้คงจะไม่โดนลากลงทะเลการเืมือง แล้วโดนลบไปอีกกระทู้นะ (ยิ่งมีคนแอบๆเปิดประเด็นแล้วด้วย) จากคุณ : ลูกจ้างดีเด่น เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 13:16:41

ความคิดเห็นที่ 112 เอ่อ กระทู้นี้ขอเป็นกระทู้ความรู้นะครับ ห้า้มใครลากเข้าการเมืองเด็ดขาด จากคุณ : เจ้าสมุทร เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 13:30:56

ความคิดเห็นที่ 113   เราอ่านกระทู้นี้ แล้วไปดูคลิป ความคิดเห็นที่ 70 ...เหมือนเรากำลังดูหนังเรื่อง 20th century boy เลยอ่า... "..." คือทุกอย่าง เหอๆๆๆๆๆ จากคุณ : ไม่เป็นโล้เป็นพาย เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 53 13:35:38 A:119.46.30.50 X: TicketID:252103